ต่อไปเป็นรถขายกล้วยแขกของนายเจ็ด(ล้อเล่นนะครับ)(นั้นตบหัวแล้วลูบหลังด้วย) ที่ว่าขายกล้วยแขกเพราะเจ้าของรถแกไม่ยอมเปิดประโรงให้ดู
กลัวจะรู้ว่าจริงๆแล้วเป็นรถจ่ายกับข้าว
ส่วนรายระเอียดอื่นๆก็มีแม็กโว้กลายพิมท์นิยมเกจ์วัดรอบเอาไว้ดูแก้เหงายามรถติดเป็นอันเสร็จพิธี ป.ล.เจ้าของรถไม่อาจเปิดเผยใบหน้าได้เพราะกลัวไฟแนนท์ตามมายึด
ส่งสารเจ้าของรถอ่ะ...ไม่รู้จะเอาไปอวดเพื่อนดีไหมว่าได้ลงหนังสือ