25 กย 58
ออกวิ่งไป 1 ชม แรกๆ ก็ขี้เกียจลุกเหมือนเมื่อวานเป๊ะ แต่สำนึกเรื่องสุขภาพได้ เรามีเป้าหมายชัดเจนไง แก่แต่ไม่ป่วย ไม่รวยก็ไม่เป็นไร ความสุขวัดกันที่ความพอใจ
ถ้าไม่โลภมากจนเกินไปนัก ก็ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ได้ไม่ยาก
เช้ากินเต้าหู้ราดพริก ไข่ต้ม ข้าวกล้อง กระเทียมสด ขับรถออกไปร้าน แดดแรงมากๆ อ่านข่าวดูบอกมีพายุลูกใหม่จ่อจะเข้าไทย ไม่รู้จะมาลงที่จุดไหนนะ เราทำอะไรไม่ได้มากนักหรอกครับ ถ้าเจอฝนขนาดนั้น ตกที่ใดตรงนั้นก็ต้องท่วม ผมว่าเราต้องทำความเข้าใจในเรื่องเหล่านี้กันก่อนนะ
ไปยกของในโกดังเล็กน้อยแบบยืดเส้นยืดสายราว 100 ลัง ขำขำ แล้วก็เข้ารูปแบบชีวิตเดิมๆ รับโทรศัพท์ โทรหาลูกค้า เขียนบิล ฯลฯ
สายกินแอ๊ปเปิ้ลเขียวไป 3 ผล ค่อยๆ จิ้มกินทีละชิ้นไปเรื่อยๆ จนถึงกลางวัน พอแทนมื้อเที่ยวได้สบายๆ
เข้ามาบ้านตอนบ่ายเหมือนเดิม มีมันเทศสีม่วงต้มน้ำขิง จัดไปอีก 1 ชามใหญ่ โห วันนี้เพื่อสุขภาพโคตรๆ แล้วครับ
อัปเดทข่าวคนเหยีบบกันตายที่เมกกะ มีผู้เสียชีวิตกว่า 700 คนแล้ว สยองสัสๆ เลย
เจอภาพของถั่วซีก (ถั่วเขียว,ถั่วทอง) ทำแพ็คเก็จเป็นหลอดทรงกลมเหมือนท่อ สวยดี ดูน่ากิน ยี่ห้อ Maruti เห็นมานานหลายเดือน แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไร ผมคิดว่าเป็นของต่างประเทศ เพราะว่าวางอยู่ในห้างของเมืองนอกเขา
จนมาวันนี้เพิ่งรู้ว่าเป็นของ โก้ รุ่นน้องที่รู้จักกันสมัย Racing Club ยังจำได้ว่าเขาให้ผมสอนเทคนิค Heel & Toe ในสนาม Thailand Circuit วันที่ผมจัดงาน Track Day
พอรู้ว่าไอ้ถั่วนี่เป็นของเขา ผมรีบโทรไปคุยเลย ไอเดียเราแล่นเยอะมากจนพรั่งพรูต้องโทรไประบาย เล่นเอาโก้งง เฮ้ยย พี่มาไม้ไหนวะ
คือผมศึกษาเรื่องการสร้างแบรนด์ และกลยุทธการตลาดมาตั้งแต่ตอนดูแลผลิตภัณฑ์ของ Neya ไง เราก็เอาของเหล่านี้มาประยุกต์ใช้กันได้
ก็บอกโก้เขาไปตรงๆ นะว่าผมอยากช่วย อยากแนะนำ ฝันของผมแม่งไม่ไปถึงไหนเลย ก็ขอช่วยให้คนอื่นเขาถึงฝั่งฝันก็โอเควะ
เห็นใครได้ดีผมก็ดีใจด้วยอย่างจริงใจครับ
หาข้อมูลเรื่องเรือคายัค ไอ้เรือนี่ผมชอบมานาน ติดตรงมันใหญ่มากๆๆ นี่แหละครับ ถึงแม้จะเบาก็เถอะ เจอความใหญ่นี่ถึงกับยอมแพ้ แต่ละลำหนักแค่ 30-40 กก เองนะ แต่แม่งยาวแบบ 5 เมตร โน่นเลย ขนย้ายยากมากๆ
ถ้าไปอยู่บ้านระยองแบบจริงจัง แบบนี้จะซื้อโดยไม่คิดมากเลย เล็งไว้เฉพาะเรือทัวริ่งเท่านั้น ความใฝ่ฝันของผมก็คือพายมันไปเกาะเสม็ด
เล่าแล้วก็คิดถึงบ้านหลังนี้นะ อันที่จริงคือบ้านของพี่เขย (สามีของพี่สาว) สมัยก่อนเป็นแค่บ้านพักหลังเล็กๆ ไม่มีแอร์ สมัยเรียนมหาวิทยาลัยผมไปบ่อยเลย ยุคนั้นเล่นวินเซิร์ฟด้วย รถผมเลยพกจักรยานเสือหมอบไว้เบาะหลัง แบกวินเซิร์ฟไว้บนหลังคา ท้ายรถมีสเกตบอร์ด
ตอนนั้นคิดเล่นๆ ว่าเรียนจบแล้วจะขอเขามาทำที่พักริมทะเล อาสาดูแลให้ เราจะได้เล่นเรือทั้งวัน คิดแค่นี้แหละ เพราะเราชอบทะเล ชอบความอิสระ ขีมอเตอร์ไซค์ริมทะเลนี่บรรยากาศสุดยอดจริงๆ
ตอนเด็กๆ ก็คิดเล่นๆ แต่พอมาตอนนี้ ถ้าได้จริงก็จะเอาเหมือนกันนะ
เรือใบ เรือคายัค มอเตอร์ไซค์ จักรยาน เอาไว้ของพวกนี้ไปด้วยคงจะสุขสุดๆ ไปเลย ชีวิตผมต้องการแค่นี้แหละ