1 พค 59 วันแรงงานแห่งชาติ
ครบ 7 วันที่พ่อหกล้มแขนเป็นแผล นัดกันไว้ว่าจะพาไปไหว้พระที่อยุธยา แต่พ่อบอกยังเจ็บแผลอยู่ ไม่อยากไป เลยเปลี่ยนแผน บอกจะไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งแทน ขับไปเองได้สบายมาก
ภรรยาชวนว่าออกไปวิ่งไหม บ๊ะ มาท้ากันนี่ ไปสิ
เลยออกวิ่งยามเช้าที่ศูนย์เยาวชนบางมด วิ่งไปคิดงานไปด้วย ช่วงนี้มีงานด้านทีวีมาให้คิดอีกแล้ว สนุกดีครับ บางช่วงก็สวดมนต์ไปด้วย อุทิศส่วนกุศลให้พี่อ้วน ผมคิดถึงพี่อ้วนเขานะ ช่วงหลังเขาป่วยจนเดินแทบไม่ไหว ญาติพี่น้องก็มีไม่มากนัก อยู่กันแบบให้คนรอบข้างช่วยๆ กันดูแล เลยกลายเป็นว่าเขาคือคนที่ผมสวดมนต์ให้บ่อยที่สุดเลย
แวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านเจ๊เค็งอีกเช่นเคย ร้านโนเนมแถวบ้านที่ผมว่ารสชาติอร่อยมากๆ กว่าร้านดังที่หนังสือแนะนำเยอะมากๆ
ได้ฤกษ์กลับเข้าไปตอบกระทู้จักรยานในเวป thaimtb.com อีกครั้งในรอบหลายเดือน เมื่อก่อนผมตอบเยอะมากเลยนะ จนทุกวันนี้จักรยานมันฮอทฮิตเสียจนมีคนช่วยตอบมากมายแล้ว เจอข่าวจักรยานพับ LA หน้าตาเหมือนรถ Brompton มากๆ คนตื่นตาตื่นใจกันใหญ่ แต่ผมกลับหดหู่ใจ ปัดโธ่ ทำรถลอกเลียนแบบเขา แถมยังก็อปข้อเสียของเขามาอีกด้วย โดยเฉพาะการเดินสายเบรกสายเกียร์ที่ผมยกให้เป็นดีไซน์ที่ยอดแย่มากที่สุด
กลางวันอาสาขับรถให้พ่อแม่พาไปบ้านพี่สาวที่พระราม 9 ชอบบ้านเขามากๆ ครับ สวย หรู บรรยากาศสบายดี มีมุมนั่งเล่นเยอะ ขนาดนั่งนอกบ้านยังสบายเลย
บ่ายชวนกันไปกินที่แม่ศรีเรือน แถวๆ เลียบทางด่วนเอกมัย-รามอินทรา แล้วก็แยกย้าย บนทางด่วนผมเป็น VW Karmann Ghia Convertible
โหห อึ้งแดกไปเลยสิครับมึง เห็น Super Car เทพๆ ราคาเป็นสิบๆ ล้านคันไหนมาผมก็เฉยๆ หัวใจไม่เต้นตูมตามเท่ารถ Classic แบบนี้เลย รถเขาขับผ่านไปนานแล้ว แต่ใจผมยังคิดถึง VW Bus 1957 ของตัวเองที่เคยมี เศร้าเน๊อะที่โดนแม่ว่าทุกวันว่าจอดเกะกะบ้าน ว่าทุกวันจนต้องขายไป เศร้าโว๊ยยย
กลับมาบ้านโทรคุยกับเต่าเรื่องรายการทีวีที่เราคิดจะทำกัน เสนอชื่อรายการไป พร้อมกับดีไซน์โลโก้ และจิงเกิ้ล ตามด้วยคอนเสปของรายการ กลายเป็นว่าผมเสนออะไร เต่ามันเอากับผมหมดเลย เฮ้ยย ไม่ได้ๆ เอ็งต้องแย้งบ้างสิวะ
พอเพื่อนเห็นด้วยเราก็ดีใจครับ กลับมาต่อยอดในขั้นตอนถ่ายทำกันต่อว่าแต่ละตอนจะทำอย่างไรกันดี ต้องการนำเสนออะไร แง่มุมไหน แน่ล่ะ มันต้องเอาความเป็นตัวผมเองใส่เข้าไปในชิ้นงานด้วย อารมณ์เดียวกับตอนทำ Racing Club เลยนี่แหละครับ