16 ตค 55
เช้านี้ช่างจ้อยมารับรถไปซ่อม หวังว่าคงจะไม่บานปลายนะ รถเก่าๆ แบบนี้พอมีปัญหาอะไรสักอย่างมันมักจะพากันพังเป็นลูกโซ่ ลำพังปกติขับได้ดี แต่ถ้ารื้อออกมาก็จะเจอชิ้นส่วนบางอย่างใกล้จะเสีย อาการแบบนี้ผมคุ้นเคยดีเพราะเคยบูรณะรถโบราณมาหลายคัน เริ่มจากพวกท่อยาง แม้จะยังคงใช้ได้ดี แต่ถอดออกมาแล้วเราก็จะเห็นรอยปริแตกเล็กๆ น้อยๆ มันใช้ได้อีกพักใหญ่เลยล่ะ เผลอๆ เป็นปีเอา แต่ไหนๆ ก็รื้อมาแล้วนี่นา ก็เลยเปลี่ยนมันซะยกชุด
กลายเป็นว่าต้องเอารถพ่อขับไปใช้งานอีกแล้ว มันก็ขับสบายดีครับ เบาะนุ่ม แอร์เย็น มีเพลงฟัง ติดฟิล์ม ฯลฯ แต่ถ้าไปจอดในห้างแล้วผมต้องขับไปจอดให้ไกลผู้คนหน่อย กลัวรถพ่อเป็นรอยโดยไม่ตั้งใจ มักจะจอดแนบเสาหรือติดกำแพงสักข้างหนึ่ง ทำแบบนี้มิวเขาจำได้ดีขึ้นใจ
จอดแบบ เจ็บข้างเดียวสิพ่อ มิวจะพูดแบบนี้ตอนขณะผมเลือกที่จอดรถ
วันนี้มีการประมูล 3G อืมม ผมเฉยๆ ว่ะ ไม่ได้ตื่นเต้น ไม่ได้ดีใจ ไม่ได้เสียใจ ไม่ได้คาดหวัง เพราะ 3G มันเป็นประโยชน์โดยตรงของบริษัทขายมือถือที่ทุกวันนี้แข่งกันทำกำไรในโหมด Non Voice คืออะไรก็ได้ที่ไม่ได้เป็นค่าโทร เช่น โหลดเพลง โหลดเกม โหลดภาพ gprs/edge 3G ฯลฯ
ถ้ามี 3G เด็กๆ วัยรุ่นก็จะออนไลน์กันได้สนุกขึ้น ดูหนังได้เป็นเรื่องๆ เลย ดู youtube ได้ลื่นไหล การส่งถ่ายข้อมูลเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก แต่มันไม่ฟรีหรอกนะ เอ็งอยากได้เร็ว ก็ต้องจ่ายเงินค่าบริการให้บริษัทมือถือเขาด้วย ซึ่งจะคิดเท่าไหร่ อย่างไร ยังไม่รู้เลย
เราใกล้จะได้มี 3G แต่ในประเทศเจริญแล้ว เขากำลังใช้แบบ 4G อยู่ อืมม ความเร็วก็ไม่มากเท่าไหร่ แค่เร็วกว่า 3G สัก 10 เท่าครับ
หัวค่ำช่างจ้อยนำรถมาส่ง ตู้แอร์เสียครับ เจอค่าตู้ ค่าน้ำยา ค่าแรง หมดไป 5300 บาท หึหึ นี่มันพังเพราะผมจอดทิ้งไว้นานหรือเปล่าวะนี่
กลางคืนไม่รู้เป็นบ้าอะไร หิวก็ไม่ใช่ แต่เดินหาของกินใส่ปากเฉยเลย กินไปหลายขนาน กินทั้งขนม ถั่ว หมูหยอง อาการแบบนี้ ถ้าให้วิเคราะห์ตัวเอง ผมว่าเกิดจากความเครียดครับ คิดต่อไปอีกว่าเครียดเรื่องอะไร ก็น่าจะมาจากเรื่องการงานของเรานี่แหละ แบบนีไม่ได้การ ต้องปฏิบัติตัวใหม่
