31 มีค 57
ไถ่โทษ เมื่อวานกินเยอะช่วงเย็น ออกวิ่งเหมือนเดิม วิ่งแม่งไปเรื่อยๆ วันไหนเบื่อก็คิดถึงคนที่เขาเดินไม่ได้ คนที่เขาอยากวิ่งแต่วิ่งไม่ไหว เช้านี้จัดไปอีก 50 นาที ได้ไม่เต็มชั่วโมง เมื่อคืนนอนน้อย มิวดูทีวีหนังสืบสวนฆาตกรรมก่อนนอนแล้วบอกฝันร้าย ปลุกผมมานั่งคุยสองรอบกลางดึก
แม้มิวจะผ่านพ้นวันสอบไปแล้ว แต่ถ้ายังไม่ประกาศผล ผมก็ยังไม่มีวันสบายใจไปได้ ทางโรงเรียนจะประกาศผลสอบวันที่ 2 เมษายน แต่เราทำอะไรไม่ได้แล้ว นอกจากนั่งลุ้น ได้แต่หวังว่ามิวน่าจะทำข้อสอบได้ ไม่ต้องเก่งก็ได้ ขอแค่ให้เข้าเรียนได้ก็ดีใจตายแล้ว
อีก 2 วันครับ ขอให้มิวสอบเข้าได้ด้วยถิดนะ
เช้านี้กินอาหารคลาสสิค กระเพราไก่ ไข่ดาว แต่กระเพรานี่ใส่เห็ดด้วย มีแครอทลวก กระเทียมสดแกล้ม กินกับข้าวกล้องเหมือนเดิม เสร็จแล้วก็ไปส่งมิวเหมือนเดิม สอบเสร็จแล้วแต่ยังคงชอบเรียนพิเศษอยู่ แจ๋วจริงๆ เล้ยยย ถ้ามีถ้วยรางวัลจากสถาบันใดมองให้ มิวคงไม่พลาดตำแหน่งนั้นแน่
นึกว่าสอบเสร็จแล้วจะหยุดเรียนนะนี่ ผมวางแผนไว้หลายอย่างเลย กลายเป็นต้องเปลี่ยนแผน
น้ำหนักผมวิ่งขึ้นลงอยู่ประมาณนี้มานานสักพัก เริ่มวิ่งแล้วมันไม่ลงแล้ว วิ่งไป คิดไป ผมว่าต้นเหตุน่าจะมาจากถั่วที่กินนี่แหละ แต่อีกใจก็แย้ง เอ็งกินถั่วมาตลอดนะ ไม่ได้เพิ่งมากินเอาช่วงนี้
นั่งหาข้อสรุปเอาเองว่าคงต้องเปลี่ยนรูปแบบการออกกำลังกาย วิ่งน่ะดีอยู่แล้ว แต่ต้องเข้มงวดกับอาหารมากขึ้น ต้องกายบริหารอย่างอื่นเติมด้วย ไม่งั้นอย่าหวังจะมีกล้ามท้อง
ต้องคิดหารูปแบบการออกกำลังกายใหม่ๆ ผมไม่ชอบเข้าฟิตเนส อยู่บ้านก็วิดพื้น ซิทอัพ ทำท่า Plank บ้าง (ทำเหมือนวิดพื้น แต่แค่ค้างไว้) คิดหาท่าใหม่ๆ มาออกกำลังกายก็สนุกดีนะ โดยรวมแล้วเหนื่อยดีครับ
นึกสนุก แวะไปคอนโดดีกว่า ไปว่ายน้ำดูบ้าง แต่กว่าสระจะร่มก็ตอน 0300 ก่อนหน้านั้นก็ล้างระเบียง ทำความสะอาดห้องไปเรื่อยๆ รอเวลา
ไปว่ายได้แค่ 30 นาทีเท่านั้นเอง ว่ายแล้วรู้สึกเวียนหัว หรือเราหายใจไม่ทันนะ ว่ายไปได้ไม่เท่าไหร่เอง แตะขอบสระก็พักหน่อยหนึ่งแล้วว่ายต่อ ไม่ได้โหมเร่งอะไรเลย ทำไมเวียนหัวจัง หรือเพราะเราไม่ได้กินอะไรมา กินแค่กล้วยมาตอนใกล้เที่ยงแค่นั้นเอง และนี่ก็หลายชั่วโมงมาแล้ว
ทนว่ายไปสักพัก รู้สึกไม่ค่อยสนุกแล้ว ยิ่งเวียนหัว ยิ่งมึน มองท้องฟ้าเหมือนโลกหมุน ขึ้นห้องพักดีกว่า
แดดร้อนนะ แต่ที่คอนโดกลับลมแรงมาก นั่งสบายเลย ไม่ต้องเปิดแอร์ ผมชอบห้องตำแหน่งนี้ที่สุดแล้ว อยู่สบายดีจริงๆ เป็นห้องหัวมุม มีระเบียงเปิดสองด้าน ลมเลยผ่านสะดวก ข้อเสียก็มีนะ คือส่วนใหญ่ลมจะแรงจัด พัดจนจอคอมฯโยกกระพือๆ ทำงานไม่ได้เลย โคมไฟก็แกว่งไปมา ข้าวของที่วางไม่เรียบร้อยเช่นพวกกระดาษรับรองปลิวออกหน้าต่างหายไปเลย ขนาดถุงเท้าวางไว้กับพื้น ยังปลิวหายเลย
ลมแรงมาก พักเดียวชุดว่ายน้ำก็แห้งสนิทแล้ว พับจัดเก็บเข้าที่แล้วถึงค่อยกลับบ้าน หิวโฮกๆ เลย ถึงบ้านก็ซดน้ำเต้าหู้รวดเดียวเกือบ 1 ลิตร อิ่มเลย แต่อีกพักเดียวเท่านั้นแหละ แม่บ้านจัดโต๊ะอาหารเย็น ผมเห็นเส้นหมีผัดผักกระเฉด เลยขอร่วมวงด้วย ไม่ได้กินเพราะหิวนะ แต่กินเพราะอยากกินผัก อยากได้สารอาหาร
กินเสร็จอาบน้ำ ออกกำลังกายในห้องนอน เน้นท่าบริหารกล้ามท้อง ไม่น่าเชื่อ อีกแป๊บเดียว อยากกินขนมเฉยเลย เฮ้ย มาอารมณ์ไหนวะ หยิบกินขนมปังกระเทียมไป 1 ชิ้น ถั่วทอด 1 ชิ้น อืมม จะอ้วนไหมวะนี่
