31 มค 57
วันนี้ร้านหยุด 1 วัน หยุดตรุษจีนครับ ตื่นเช้าเหมือนเดิมแหละ แต่ไม่ได้ทำอะไร ภรรยาบอกห้ามกินทุกอย่างตั้งแต่หลังเที่ยงคืนจนกว่าจะไปเจาะเลือดเสร็จ
โห ทรมานว่ะ ปกติผมตื่นนอนก็จะกินน้ำอุ่นแก้วใหญ่ ตอนนี้คอแห้งมาก ก็ทำได้แค่ป้วนปากให้พอเปียกๆ ค่อยยังชั่วหน่อย รีบไปส่งลูก รีบไปหาหมอตรวจร่างกาย มันไม่ได้เป็นอะไรหรอกนะ ไปเพราะภรรยาคะยั้นคะยอ คือผมมีสิทธิตรวจฟรีไง แล้วถ้ามีผู้ติดตามมาด้วยก็จะได้ส่วนลดพิเศษ
นี่เป็นครั้งแรกของผมเลยนะ ไม่ชอบมาโรงพยาบาลครับ อคติกับธุรกิจแนวนี้ นี่เขามีบัตรฟรีมาให้ผมตรวจก็เสมือนเอาเหยื่อมาล่อ อายุมากๆ ตรวจไปก็เจอไขมัน น้ำตาล บ้างก็มีของแถมเป็นเบาหวาน ความดัน ฯลฯ พอเจอก็จะพูดคุยให้เราปรับตัว เปลี่ยนแปลงพฤติกรรม แล้วนัดครั้งหน้ามาตรวจใหม่ หึหึ ไอ้ครั้งหน้าและต่อไปนี่แหละครับมันไม่ฟรีแล้ว
วันนี้ก็เลยเพิ่งรู้กรุ๊ปเลือดของตัวเอง ฮ่าๆ กรุ๊ปโอครับ ตอนเจาะเลือดก็กลัวเจ็บ เอาเข้าจริงแทบไม่รู้สึกเลย ฉีดยาที่ต้นแขนเจ็บกว่าเยอะ เขาขอตัวอย่างปัสสาวะด้วย แต่ฉี่ไม่ออก ก็ไม่ได้กินน้ำมาตั้งแต่เมือคืนไง พอมาตอนนี้ก็อัดเข้าไป 4 แก้วแล้วยังเฉยๆ อยู่เลย นึกถึงในคดีเด็ดก็มีฉากแนวๆ นี้ หมอขอตัวอย่างปัสสาวะคุณยาย แต่ยายไม่ปวดฉี่ ก็เลยตัดน้ำในโถชักโครกไปให้หมอ ทุเรศจริงๆ เลยยายนี่
เจาะเลือดแล้วก็ไปตรวจคลื่นหัวใจ เห็นมีลู่วิ่ง 2 ตัว คิดว่าเขาจะให้ผมไปวิ่งแล้วมีสายระโยงระยางมาติดที่ตัว แต่เปล่า เขาบอกนอนเฉยๆ ก็ตรวจได้ ไอ้เครื่องน้ำสำหรับนักกีฬา
อ้าว ผมก็เล่นกีฬาเยอะแยะนี่หว่า พอสอบถามไปมาเขาบอกต้องจ่ายเงินเพิ่ม มันคนละแพคเก็จกัน จบข่าว
กลายเป็นว่าไอ้แบบนี่ผมนอนเฉยๆ ให้เขาติดเซนเซอร์เต็มหน้าอกและที่ข้อมือ ข้อเท้า มันคือการวัดการเต้นของหัวใจในสภาพปกติ ถ้าเลือกได้ผมอยากวัดแบบนักกีฬามากกว่านะ เพราะตอนขี่ขึ้นเขาโหดๆ นี่หัวใจเต้นแรง หลายคนหมดสติล้มลงและจากไปง่ายๆ เลย
เดินไปเดินมาพักใหญ่ถึงจะเริ่มปวดฉี่ ทีนี้จัดมาให้แบบล้นถ้วยเลย ฮ่าๆ นี่ถ้ามีแบบขวดลิตรก็อาจเต็มได้ หลังจากนี้ใช้เวลาประมาณ 1 ชม ในการรอผล ก็เลยไปนั่งกินข้าวในโรงอาหารของโรงพยาบาล ผมไปที่บางปะกอก 9 ใกล้ๆ บ้านนี่แหละครับ สะดวกดี โรงพยาบาลสมัยนี้ทำออกมาดูดียังกะโรงแรม แบบเห็นแล้วน่าป่วย อยากมาบ่อยๆ หึหึ แต่ไม่ใช่ผมแน่ๆ
คนเราถ้าไม่ป่วยนี่จะประหยัดเงิน มีเวลา และมีอิสระในชีวิตเพิ่มมากขึ้นเยอะ ตอนหนุ่มสาวทำงานหาเงินมาเยอะแยะ แต่พออายุมากเข้ากลายเป็นเจ็บป่วยออดๆ แอดๆ ไอ้แบบนี้ไม่เอานะ กลายเป็นว่าหาเงินมาให้หมอใช้น่ะสิ
กินพะแนงหมูขอมะเขือเยอะ ภรรยากินพวกผัดผัก สักพักก็ขึ้นไปรอฟังผล หมอบอกน้ำตาลและไขมันในเลือดสูงไปนิด หัวใจ ปอด ตับ ปกติดี น้ำหนั้กเกินเกณฑ์ไป 5 กก และกำลังจะทำใบนัดให้ในอีก 3 เดือนข้างหน้า ผมรู้แกวทัน บอกไม่ต้องๆ เดี๋ยวจะนัดแล้วมาหาหมอเอง
เห็นไหมๆ ว่าแล้วไม่ผิดเลย หว่านพืชหวังผลโดยตรงเลยนะนั่น ล่อให้คนมาตรวจฟรี แต่คิดอีกแง่มันก็ดีนะสำหรับคนที่อยากตรวจ โอเค ไม่ว่ากัน
พาภรรยาไปเดินซอยละลายทรัพย์ต่อ มันไม่ได้ชื่อนี้เป็นทางการหรอก คงจะมาเดินแล้วซื้อของกันเยอะน่ะ ข้าวของขายเยอะจริงๆ โดยมากเป็นของผู้หญิงและของกิน ผมก็เดินไปงั้นๆ แต่ก็ได้เสื้อยืดมาตัวหนึ่งของ Benetton ตัวละ 200 บาท ผ้านิ่มดี น่าจะใส่สบาย
กลางวันที่นี่แดดแรง คนเยอะ คนแน่น ต้องระวังกระเป๋าจะโดนฉก เป็นทุกที่ในโลกแหละครับ ยิ่งต่างประเทศนี่ตัวดีเลย โรม อิตาลีถือว่าเป็นอันดับต้นๆ ในย่านยุโรป ฮ่องกงก็มีเพียบ แต่ของไทยเรานี้มักจะเป็นนักล้วงมาจากต่างชาติครับ เพราะคนไทยชั่วๆ มันหันไปค้ายาเสพติดแทน มันได้เงินเร็วกว่า (ตลกร้าย)
เดินอยู่ 2 ชม กว่า ผมได้กระเป๋าเป้มาอีก 1 ใบ ภรรยาซื้อให้ ปกติจะไม่ชอบกระเป๋าแบรนด์เนม หรือของแพงๆ ที่ใช้อยู่ล่าสุดก็เป็นเป้แลกฟรีจาก 7-11 ที่คุณภาพแม่งโคตรห่วยเลย ใส่ของหนักๆ หน่อยเดียวขาดกระจุย แต่ถ้าใส่ของไม่หนักก็พอได้นะ โดยรวมยังคงชอบอยู่ แต่วันนี้มาเจอเป้ผ้าสีเขียวทหารโทรมๆ เน่าๆ เลย ถูกใจมาก ลองสะพายแล้วสบายตัวกว่าของ 7-11 เยอะ เพราะผิวสัมผัสของมันเป็นผ้าไง มันธรรมชาติกว่า เลยรู้สึกสบายตัว แนบหลังก็จะรู้สึกอบน้อยกว่า
กลับบ้านนั่งได้พักเดียวก็ต้องออกไปรับมิว ขากลับวันนี้เขาขอกินร้านยาโยอิอีกแล้ว จัดไปครับ ผมกินหมูชุปแป้งทอดราดซ้อสมิโซะ เนื้อหมูเหนียวมาก กัดยาก เคี่ยวนาน รู้สึกผิดปกตินะ แล้วพอกลับบ้านก็อาการออก เริ่มไอ กลืนน้ำลายแล้วเหมือนมีก้อนๆ ในลำคอ คือกลืนไม่สะดวก นี่ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาหลายปี
ก่อนนอนจิบน้ำอุ่นก็รู้สึกสบายคอขึ้น แต่ไม่ชอบความรู้สึกอย่างนี้เลย นี่ขนาดแค่คล้ายจะเป็นหวัดเจ็บคอเองนะนี่
