ตค 54 17 น้ำท่วมใหญ่ปี 54

[O'Pern]

17 ตค 54
   คิดโฆษณาให้ Isuzu ตัวใหม่ได้แล้ว ใช้คำว่ามังกรทองเหมือนเดิม ปีหน้า 2012 เป็นปีมะโรง อะไรๆ ก็ต้องลงท้ายด้วยทอง มีหมูทอง กระต่ายทอง ปีหน้ามังกรทองชัวร์ ล้านเปอร์เซ็นต์ แถมใครมีลูกในปีมังกรทองนี้จะยิ่งเป็นมงคล (อันนี้ผมมั่วเอาเอง แต่รับรองว่ามีคนเชื่ออย่างที่ผมบอกแน่)
ตอนเย็นแวะร้านหนังสือซื้อพอคเก็ตบุ๊คเกี่ยวกับการเดินทางด้วยจักรยานมาอ่าน ไม่ได้อยากรู้เรื่องของเขา เอามาอ่านเพราะกลัวจะซ้ำกับงานเขียนของเราที่ยังไม่ออกตีพิมพ์
รถยนต์ผมวาล์วรั่ว ล้างไฮดรอลิควาล์วแล้วไม่หาย แก้ให้ตรงจุดก็คือการบดวาล์ว รถยุคใหม่มี 16 วาล์ว บดกันมันส์ไปเลย ตอนผมขี่มอเตอร์ไซค์สมัยหนุ่มๆ ตอนนั้นผมใช้รถ AJS 1962 + Side Car เครื่องยนต์ Vertical Twin 650cc บดวาล์วเองกับมือ นั่งทำรถอยู่นานเป็นเดือน จำรสชาติการบดวาล์วได้เป็นอย่างดี โคตรจะเมื่อยมือเลย จำได้ว่าถามลุง (เจ้าของร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์โบราณ) ว่าผมสามารถเอาสว่านมาปั่นมันแทนได้ไหม ลุกบอกน้ำหนักมันไม่ได้ เดี๋ยวจะเสียของ แถมอะไหล่รถโบราณหายาก ใช้มือทำแหละแม่นยำดี
ผมเล่นรถโบราณมาตั้งแต่หนุ่มๆ จนในอีกปีถัดมาก็หารถ Harley Davidson 1945 + Side Car 750cc ได้ เป็นรถที่ใช้ภารกิจสงครามโลกครั้งที่ 2 ขี่ไปเรียนแบบเพื่อนๆ ตะลึง เพราะใส่สูท ผูกเนคไท ลองนึกภาพนักเรียนมหาวิทยาลัย ปี2 ขีมอเตอร์ไซค์ทหารไปเรียน แถมรถผมยังแต่งสไตล์ทัวริ่ง คือเอาถุงนอนมาพันเอาไว้บนตระแกรงหลัง เหน็บถังน้ำมันสำรองไว้อีกดัน มีหนังสือพิมพ์เหน็บสอดไว้อ่านเล่นอีกฉบับ แนวมากๆ
ช่วงมหาวิทยาลัยนี่ผมสนุกสุดๆ ยังไม่นับการซุกเสือหมอบไว้ท้ายรถตลอดเวลา (ยกเบาะหลังออกทั้งชุด) เอาออกขี่ตระเวนออกหาของกินได้ไกลกว่าเดิม หนำซ้ำวันจันทร์อาจเห็นรถผมแบก wind surf ชุดใหญ่ไว้บนหลังคา เพราะเพิ่งกลับจากบ้านระยองตอนเช้ามืด เพื่อมาเข้าเรียนในวันจันทร์เช้า
เล่าเรื่องอดีตแล้วคุยลื่นไหล แปลว่าเริ่มแก่แล้ว ชอบขุดคุ้ยเรื่องราวในอดีต


คุยเรื่องสถานการณ์น้ำบ้าง ผมว่าน้ำเข้าถึงดอนเมืองแน่เลยครับ และเป็นไปได้สูงกว่าฝั่งธนฯ อาจโดนด้วย แต่ยังไม่รู้ว่าระดับน้ำจะสูงเพียงใด นี่สิคือปัญหา
   หยิบเอาคำทำนายโบราณมาอ่าน เขาว่าจะน้ำท่วมขนาดใหญ่มาถึงภาคกลาง เดากันไปว่ามันอาจเป็นสึนามิ แต่ก็ไม่น่าจะมาถึงภาคกลางได้ มาถึงวันนี้ต้องร้องอ๋อ น้ำหลากนี่เอง
   คำทำนายยังมีต่อ แต่มันน่ากลัวจนไม่อยากเล่า ไม่อยากให้เป็นจริง

[O'Pern]

18 ตค 54
   นิคมอุตสาหกรรมนวนครแตกแล้ว (เหมือนเมืองแตกเพราะโดนโจมตีในสมัยโบราณเลย) ตอนนี้คู่ต่อสู้ของเราคือน้ำ มากันรอบทิศทางเลย ทางรัฐบาลท่าจะแย่ เพราะแก้ไม่ตก น้ำมามากจริงๆ ไม่รู้มาจากไหนกัน มีทั้งน้ำหลาก (น้ำท่วมทุ่ง) และน้ำในลำน้ำ
   ตอนเช้าดูข่าวทีวีฟังสัมภาษณ์คนงานในนิคมนวนคร เขาว่าน้ำผุดขึ้นมาจากท่อ มันไม่ได้มาจากเขื่อนพังเพียงอย่างเดียว ธรรมชาติของน้ำจะไหลไปที่ต่ำ และจะดันไปที่ๆ มันสามารถทะลุออกได้ สำหรับบ้านในเมืองที่ทำอิฐบล็อกกั้นไว้หน้าบ้าน ถ้าทำเลไม่เจ๋งจริง คุณอาจเจอน้ำดันทะลุขึ้นจากท่อในบ้านตัวเอง ทีนี้แหละวุ่นสุดๆ เพราะมันจะไหลออกไม่ได้ มันติดอิฐบล็อกของตัวเอง แนะนำให้เตรียมเครื่องดูดน้ำแบบไดโว่ พร้อมเครื่องบั่นไฟแบบใช้น้ำมัน แถมต้องมีน้ำมันสำรองอีกด้วย
   วุ่นครับ เหนื่อยครับ ผมพยายามมองหาโอกาสในวิกฤต เพราะเชื่อว่าต้องมีแน่ๆ แล้วก็เจอจริงๆ นี่คือโอกาสที่สุดๆ ในการโชว์ความเป็นไทย จำได้ไหมตอนสึนามิที่ญี่ปุ่นเดือนมีนาคม เขาโชว์สปิริทเต็มที่ในการต่อคิว ในการมีน้ำใจ เราเองก็เช่นกันครับ ตอนนี้ที่ดอนเมืองเรากำลังโชว์ชาวโลกกันอยู่ ที่ในนิคมต่างๆ ที่โดนน้ำท่วมไปแล้ว ก็ยังมีแม่ค้าเข้าไปทำอาหารแจกฟรี เหล่านี้มันทำให้คนที่พบเห็นปลาบปลื้มใจ ให้เขาตื้นตันใจ มันจะส่งผลดีต่อไทยในรูปแบบของการท่องเที่ยวครับ พวกเขาจะต้องอยากมาไทยแน่ๆ
   เช้านี้น้ำเข้าหลายชุมชนในจังหวัดปทุมธานี จส100 ระดมพลรับบริจาค ฟังวิทยุแล้วรู้สึกชื่นใจที่พวกเราช่วยเหลือกันเต็มที่ หลายหน่วยงานของเอกชนก็ช่วยกันคนละไม้ละมือ รู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้าง
    บ่ายสามโมง น้ำทะลักเข้าตลาดบางบัวทองแล้ว เข้าใกล้ตัวเมืองเข้ามาทุกที ตอนนี้ไม่ต้องรอให้รัฐเขาประกาศอะไรแล้วล่ะครับ ช่วยเหลือตัวเองก่อนได้เลย ใครอยู่เขตใกล้น้ำก็เตรียมย้ายของสำคัญเก็บไว้ ฝากเพื่อน ฝากไว้ที่ทำงานก็ว่ากันไป ส่วนรถยนต์ก็หาที่จอดใหม่ ถ้าอยู่บ้านก็ต้องยกขึ้นให้สูง ใช้สามขารองไว้ก็ได้ แต่สูงได้แค่ 2 ฟุต ลองดูครับว่ามันเพียงพอไหม
   สี่โมงเย็นได้รับภาพจากดาวเทียม เห็นแล้วช็อค แม้ไม่ใช่ภาพสดจริง 100% แต่ก็พอจะมองออกว่า กทม หลบน้ำยากมาก ถึงตอนนี้ ลุ้นได้แค่ว่าน้ำจะสูงแค่ไหน และค้างอยู่ในเขตเมืองนานเท่าใด
   หัวค่ำมีข่าวดีหน่อย คือมีกลุ่มทหารบกมาขุดคลองทางลัดถึง 3 จุดแถบบริเวณแม่น้ำท่าจีน ลุ้นว่าถ้าทำแล้วมันเวิร์คจริง น้ำวิ่งลงอ่าวไทยได้เร็ว ก็คือทางรอดของชาวฝั่งธนอย่างผม แต่ถ้าผลเป็นตรงกันข้าม ทุกคนก็ต้องรับชะตากรรมแบบไม่ต้องบ่น ก็ดันไม่เตรียมพร้อมเอง

[O'Pern]

19 ตค 54
   เช้าไปส่งของ ทำหน้าที่เป็นเด็กท้ายติดรถยกของ ทั้งที่หลังยังเจ็บไม่หาย รู้สึกแปลกๆ ดีครับ นั่งท้ายรถดมควันที่มันตลบม้วนขึ้นมา เล่นเอาจมูกชาไปเลย ถ้าทำบ่อยเข้าตอนแก่เป็นมะเร็งปอด ก็ไม่ต้องไปโทษใคร ก็สูดควันพิษของรถตัวเอง อะไรช่วยกันได้ก็ช่วยกันไปครับ ขำขำ
   ผมรู้สึกว่ารัฐบาลกำลังปิดข่าวประชาชนนะ อันที่จริงน่าจะบอกไปเลยว่าน้ำจะเข้า กทม แล้ว ชาวบ้านจะได้ขนข้าวของทัน คงจะกลัวคนตื่นตระหนก ซึ่งอันที่จริงน่ะ มันควรตระหนกกันได้แล้ว ยังไงก็เข้ามาแน่ แต่จะสูงแค่ไหน และค้างอยู่นานเท่าไร นั้นคือคำถามในใจผม
   รัฐดำเนินการต่อสู้กับน้ำด้วยวิธีตั้งคันกั้นน้ำ ซึงสิบกว่าวันที่ผ่านมา มันพิสูจน์ให้เห็นชัดแล้วครับว่าไม่มีใครสู้กับธรรมชาติได้ ไอ้ที่บอกกันได้น่ะ พอข้ามคืนคันชุ่มน้ำอิ่มตัว หรือไม่ก็เจอระลอกคลื่นของรถที่วิ่งผ่าน คันมันก็พังทลายลงมาเอง
   มีบางจุดเริ่มฉลาด เล่นยกระดับถนนกันเลย แต่ก็ยกกันแค่ฟุตเดียว ถือว่าไม่เท่าไหร่ ทำได้แค่เปลี่ยนทิศทางน้ำมากกว่า
   ผมว่าบ้านผมพระราม 2 น้ำมีสิทธิ์มาถึงได้ หารือที่บ้าน ไม่มีใครเห็นด้วยกับผมสักคน มีแต่ลูกที่เราเข้าใจกัน เลยบอกให้ลูกเก็บข้าวของสำคัญไว้ในกล่อง กรณีย้ายของจะได้ยกทั้งลังขึ้นชั้น 2 ได้ทันท่วงที
   เย็นกลับมาบ้านดูข่าวทีวี เห็นรัฐเปลี่ยนแผนผันน้ำไปทางทิศตะวันออกแทน ฉะเชิงเทรา ลาดกระบัง รับไปแทน แต่ยังไงๆ ผมก็ว่าทำได้แค่ชะลอน้ำครับ ดูจากภาพดาวเทียมแล้ว ปริมาณน้ำมีมากเหลือเกิน
   แต่ก็แอบหวังเล็กๆ ว่าไอ้คันกั้นน้ำของเขามันคงจะแข็งแรงไปตลอดนะ

[O'Pern]

20 ตค 54
   ชีวิตของคนกรุงเทพฯชั้นใน ขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของคันกั้นน้ำเป็นหลัก ใครอยู่ใกล้น้ำก็มีลุ้นมากหน่อย ใครอยู่ที่ต่ำแม้จะไกลจากน้ำก็ยังคงต้องลุ้นเช่นกัน ถ้าไม่อยากลุ้น ก็ต้องเตรียมตัวเอาไว้ให้พร้อม คิดไปเลยครับว่ามันมาแน่ จะได้ไม่ต้องลุ้น แค่รอมันมาอย่างเดียว หยิบเป้ที่จัดของไว้แล้วออกไปศูนย์อพยพได้เลย (สำหรับคนที่โดนเต็มๆ และไม่มีที่ไป) แต่ถ้าใครมีที่ไปที่ดีกว่าก็เตรียมได้เลยครับ ยิ่งถ้าที่ทำงานใครให้พัก ให้ลา แหม มันช่างเป็นช่วงที่น่าไปเที่ยวทางภาคเหนือ ภาคใต้เป็นที่สุด
   ตอนเช้าผมขี่จักรยานไปดูบรรยากาศริมเจ้าพระยาทุกวัน น้ำสูงบ้าง ต่ำบ้าง ตามเวลาที่น้ำขึ้นลงสูงสุด อีกไม่กี่วันแล้วสินะ ที่น้ำเหนือมันจะลงมามากกว่านี้ เป็นไปได้สูงว่าจะล้นคันกั้นน้ำ และบางจุดที่คันไม่แข็งแรง มันก็จะต้องทะลายลงไป พังจุดไหนน้ำก็ทะลักจุดนั้น ไม่เห็นต้องคิดอะไรมาก เรื่องง่ายๆ มองดูรูปการแล้วเราก็ประเมินสภาพตัวเองได้แล้ว
   ร้านของผมห่างเจ้าพระยาราว 500 เมตร เป็นถนนพุ่งตรงเป๊ะ คันกั้นน้ำแข็งแรงมาก เป็นคอนกรีตขนาดใหญ่ เรื่องพังไม่มีแน่ อาจมีท่วมล้นคันแทน แต่เรื่องน้ำมันลึกซึ้งกว่านั้นเยอะครับ เคยเห็นน้ำดันขึ้นจากท่อระบายน้ำไหมครับ นั่นแหละ ผมกลัวมันมาแนวนี้เป็นที่สุด บนถนนแห้งสนิท แต่น้ำค่อยๆ ผุดมาจากท่อข้างๆ ทาง จนเอ่อล้นท่วมไปทั้งถนน ผมเดาว่าการท่วมใน กทม หลายจุดจะเป็นไปในลักษณะนี้ ส่วนน้ำหลากจากทางตอนเหนือคงต้องผ่านดอนเมือง บางเขน หลักสี่ ถ้าทะลุมาได้ วิภาวดี-รังสิต ลาดพร้าว สุทธิสาร ก็ตามมา เอาแค่นี้ก็จบข่าวแล้ว
   ภาครัฐทำไมไม่กล้าเปิดใจคุยกันตรงๆ ว่าน้ำมาแน่ มาชัวร์ ชาวบ้านจะได้ขนของทัน พวกโชว์รูมรถยนต์จะได้ขนย้ายทัน ชาวบ้านร้านค้าจะได้เตรียมพร้อมรับมือ หรือว่าเขากลัวเสียฟอร์ม เสียหน้า กลัวโดนด่า กลัวสื่อต่างประเทศวิจารณ์ ฯลฯ
   น้ำเข้ามาถึงชานเมืองแล้ว บางบัวทองจมมิด ใครอยู่ใต้ล่างลงมาก็เตรียมไว้ได้เลย ผมอยู่ฝั่งธนฯ ก็ยังคงต้องเตรียมพร้อมเหมือนกัน ไอ้คำว่าเตรียมพร้อมนี่คือพร้อมรอให้น้ำมานะครับ ไม่ใช่แค่พร้อมรอเก็บของ นั้นมันช้าเกินไปแล้ว นาทีนี้ ต้องคิดว่าน้ำมาแน่ เก็บของไว้ก่อน ขนของไว้ก่อน ไม่ต้องลุ้นกันว่าน้ำจะมาสูงแค่ไหน เพราะตอนนี้มีแค่สองอย่างให้เลือก คือท่วมแบบรถวิ่งได้ กับท่วมแบบเรือแล่นได้
   ยานพาหนะสำคัญสุดก็คือเรือครับ สังพักคงจะเห็นคนขี่เรือไปเติมน้ำมันในปั๊ม ภาพจะออกมาแบบฮาๆ ทั้งๆ ที่ขำไม่ออก นี่ผมพยายามจะขำนะนี่ ต้องคิดหาโอกาสในวิกฤตน้ำเช่นนี้ ผมเองไม่มีเรือ มีแต่วินเซิร์ฟ เอาออกมาใช้ตอนนี้มันจะยิ่งเป็นภาระแก่ชาวบ้าน มันใช้พลังลม แถมแล่นโต้ทวนกระแสน้ำได้ยากมาก
   ผมยังคงตีความเรื่องคำทำนายโบราณเกี่ยวกับวิกฤตในประเทศไทยไม่ออก ไม่ได้อ่านเจอแล้วก็เชื่อดะไปเสียทั้งหมด แต่มันเหมือนมีนัยอะไรบางอย่างซ่อนไว้อยู่ เช่นจะมีเรื่องดีมากๆ เกิดขึ้นกับประเทศไทย เปรียบเทียบก็เช่นพบบ่อน้ำมัน บ่อก๊าซ หรืออาจเว่อร์ไปถึงเหมืองทองคำ อะไรทำนองนี้ คิดๆ ไปก็สนุกดีเหมือนกันครับ คล้ายหนังนักสืบที่เรากำลังถอดปริศนา 
   สงสัยมานาน แต่ไม่ได้ถามใครว่า ทำไมจึงเรียกลักษณะนามของน้ำว่าก้อน ฟังแรกๆ ก็ไม่คุ้น แต่นานเข้าไปชักจะชิน ยิ่งได้ยินชาวบ้านเขาพูดกันก็เริ่มจะคุ้น ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันผิด ลำพังตัวผมน่ะไม่มีปัญหาครับ แต่เด็กๆ นี่สิ เขาจะพูดตามกันจนติดปาก
   1400 น้ำกำลังล้นจากคลองประปา ไปยังเมืองทองธานี และมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช 1800 ชาวบ้านรวมตัวกันยึดรถแบ็คโฮ และขับไปพังทลายคันกั้นน้ำในเขตดอนเมือง ริมคลองประปา แยกศรีสมาน เนื่องจากชาวบ้านอีกฝากถนนอยากได้คันกั้นน้ำบ้างเหมือนกัน
   โธ่ จะรู้ไหมนะว่ามันทำได้เพียงแค่ชะลอน้ำ อยู่ได้อีกไม่นาน ก็ต้องจมบาดาลทั้งสองฝ่าย สู้สามัคคี เอาเวลาช่วงนี้ไปเก็บข้าวของ ช่วยเหลือคนที่อ่อนแอกว่าเราจะดีกว่า

[O'Pern]

21 ตค 54
   ผมติดตามข่าวหลายช่อง มีสองช่องที่โดดเด่น ไม่นับช่อง 11 นะ เพราะมันของรัฐเอง เอาไว้โปรโมทตัวเอง ช่อง 3 เด่นที่ฉับไว มีคุณสรยุทธ์เป็นพระเอกเด่น ชอบคุณไก่ด้วยา ชอบตรงความนุ่ม ใจเย็น อีกช่องที่ชอบมากคือ ThaiPBS เพราะขยันนำนวัตกรรมใหม่ๆ มาเสนอมากมาย เป็นประโยชน์อย่างมากต่อผู้ประสพภัยน้ำท่วม ทั้งเรื่องระบบกรองน้ำ ห้องน้ำ การก่อกำแพงกันน้ำ และอีกมากมายสารพัน แต่ที่ผมชอบสุดคือห้องน้ำมือถือ (มีหลายแบบอีกด้วย) ทำต่อไปครับ ท่านมาถูกทางแล้ว แต่ละช่องก็ดีเด่นแตกต่างกันไป เอาใจช่วยทุกช่อง
   น้ำเริ่มเข้าเขต กทม จากทางด้านเหนือ วิภาวดี-รังสิต ผมอยู่ฝั่งธนฯ มันเป็น กทม ทางทิศใต้ ยังพอมีเวลาอีกนิดหน่อย 
   1500 “พี่เปิ้ลๆ น้ำมาแล้ว” สาวนุ้ย ทำงานแถววิภาดี-รังสิต เรารู้จักกันในเวปของนักเดินทาง
“หน้าที่ทำงานนุ้ยขับรถกันมั่วมากเลย ตอนนี้ถึงบ้านแล้ว ของกินใน 7-11 เกลี้ยงหมดเลย” นุ้ยรายงานแบบผมไม่ต้องถาม เธออยู่ในหมู่บ้านละแวกนั้น
โห นี่น้ำมันมาบนผิวถนนเลยนะนั่น และมันก็จะต้องไหลเข้าตรอก ซอกซอยที่มันผ่าน ธรรมชาติของมันจะไหลลงสู่ที่ต่ำ แต่ที่สูงก็โดนได้เหมือนกัน ถ้าพลังของน้ำมันมีมาก
จากวิภาวดีก็ตรงเข้าสู่ตัวเมืองได้ไม่ยากแล้วล่ะครับ ดอนเมืองเองก็คงจะเจอน้ำในคืนนี้ ตอนแรกคิดว่าจะมาถึงผมในอีก 2-3 วัน ก็คงต้องคิดว่ามันสั้นกว่านั้น แต่ยังอยากดูสถานการณ์ใกล้ๆ อีกนิด เพราะมีลำน้ำเจ้าพระยาขวางทางผ่านของมวลน้ำอยู่ ถ้าเขื่อนยันไหว ก็ยังมีเวลาอีกนิด แต่ถ้าเขื่อนพัง หรือน้ำล้นเขื่อนก็จบข่าว และถึงตอนนั้น ก็คงต้องใช้ Plan B

นั่นคือให้ทุกคนย้ายไปอยู่ในคอนโด ห้องที่ผมจัดตกแต่งเอาไว้อย่างเรียบร้อย มีน้ำดื่มเตรียมเอาไว้อย่างดี มีเรือบริการไปส่งยัง BTS สาทรช่วงเช้าและเย็น ถ้าไม่โดนตัดไฟ ห้องนี้จะอยู่ได้เป็นเดือน
 
ส่วนผม ขอลุยอยู่กับบ้านหลังนี้แหละครับ อยากจะลองจั่วสู้ดูสักครั้งในชีวิต ตื่นเต้นดีออก อย่างน้อยก็ครั้งหนึ่งในชีวิตเชียวนะ

[O'Pern]

22 ตค 54
   เมื่อวานได้รับเมลล์คล้ายจดหมายลับ แต่ไม่เชิงลับหรอก คงเป็นข้อมูลวงใน มีข่าวดีก็คือ ใน กทม จะท่วมแค่ตอนเหนือ คือดอนเมือง และละแวกนั้น จะไม่แผ่ลงมาตัวเมืองชั้นใน มีข้อดีก็มีข้อเสียครับคือ ไม่รู้ว่ามันเป็นข่าวจริงหรือไม่
   แต่ที่ไหนได้ ตลอดวันนี้ยังคงกู้คลองประปาอยู่เลย น้ำทะลักเข้ามาเพียบแล้ว เห็นไหม บอกแล้วอย่าเชื่อข่าวลือ โดยเฉพาะพวกเมลล์ (แต่อันนี้ Private Mail นะ) อย่างว่าแหละ ใครหน้าไหนจะคิดต่อกรกับธรรมชาติได้
   อีกประเด็นที่ไม่ค่อยมีใครคุยกันก็คือ คันกั้นน้ำต่างๆ ที่เพิ่งสร้าง แม้จะทานแรงน้ำไหว แต่มันก็เป็นเพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น จุดใดเปราะมันก็จะพังลงมาก่อน แล้วน้ำก็จะพุ่งทะลักเข้าหาที่ต่ำอย่างเลี่ยงไม่ได้ และถ้าเป็นเช่นนั้น มันก็คือน้ำหลากเข้ากรุงอยู่ดี เขื่อนแตกตรงไหน น้ำก็ทะลักตรงนั้น ฉะนั้น บ้านใครอยู่ใกล้คันกั้นน้ำที่สร้างใหม่ๆ ก็ระวังกันหน่อย
   ตอนสายระหว่างพักนั่งยกของเสร็จ คิดวางผังเมือง กทม ได้ รูปทรงประหลาดคล้ายเต่า เหมือนกับแบ่งเป็นเกาะหลายๆ เกาะ มีการตัดคลองแทนถนนหลายแสน แน่ละ มีถนนบางสายที่พังมันทิ้งด้วย นั่นคือรถไฟฟ้า BTS ที่แสนจะน่าเกลียด รถไฟฟ้าถ้าจะวิ่งในเมือง ต้องมุดลงใต้ดินเท่านั้น
   ผมเกลียดภาพรางของมันเป็นที่สุด ฮวงจุ้ยเมืองก็เสียไปด้วย จากถนนโล่งๆ โปร่งตาสบายๆ ก็ต้องมีท่อนคอนกรีตทึบๆ ทอดผ่าน ลองดูแยกราชประสงค์ดูครับ เล่นเอาพระพรหมหมดสง่าราศรีไปเลย ตึกใหญ่ๆ หัวมุมก็ดูไม่สวยไปด้วย
   ไม่ชอบก็ทุกทิ้งได้นะครับ อันไหนไม่ดีก็สร้างใหม่ อย่าคิดว่าสร้างแล้วต้องสร้างเลย คนปัญญาอ่อนมาทำของห่วยๆ ทิ้งไว้ เราจำเป็นต้องใช้แบบนั้นต่อด้วยหรือ เราซื้อรถมือสองมา เจ้าของเดิมแต่งติงต๊อง เราต้องใช้ของแบบนั้นต่อด้วยหรือ
   รถผมเข้าอู่มาหลายวัน อาการแค่เดินเบาไม่ดี ลักษณะเหมือนเดินไม่ครบสูบ น่าจะแก้ง่าย เอาเข้าจริงเล่นไปหลายวัน เพิ่งได้รถคืนมาวันนี้เอง จากเดิมที่คิดว่าวาล์วรั่ว บดวาล์วไปเป็นวัน ประกอบเข้าไป ก็เจออาการเดิม เดินไม่เต็มสูบ รื้อออกมาใหม่หมด ลองเช็คหัวฉีด พบว่าหัวหนึ่งมันไม่จ่ายน้ำมัน ไปหาซื้อของเชียงกงมาใส่แต่ก็ยังไม่หาย เล่นเอาผมงง
ซักไซ้ไล่เรียงอย่างละเอียด ผมยังมั่นใจว่ารถผมไม่มีปัญหาอื่นแน่ หัวฉีดที่เอามามันโอเคดีหรือเปล่า ช่างจ้อยรับปากไปตรวจเช็คใหม่ สุดท้ายเจอสองอาการคือหัวฉีดที่เอามาใหม่น่ะ มันไม่ตรงรุ่น มันเล็กกว่าเดิม ทำให้น้ำมันไม่พอ แถมอาการแรกที่ผมคิดไว้ คือคอยล์เสียก็เป็นจริง มันไม่เชิงเสียทันทีหรอก แต่ปลอกมันมีรอยแตก ติดเครื่องแล้วชักออกมาดูเห็นไฟวิ่งกระโดดสีฟ้าที่ฝาสูบเลย
   วันนี้เลยแฮปปี้อย่างมาก ได้เพื่อนเก่าคืนมาในอ้อมกอด แม้มันจะเป็นรถเก่าแก่ แต่ผมรักเจ้าคันนี้เป็นที่สุด ไว้รอมันแก่กว่านี้อีกสักหน่อย จะจับมาแต่งให้พวกหนุ่มๆ ได้อาย แน่ล่ะ การแต่งรถสไตล์ของผมน่ะ ไม่มีใครคาดเดาออกหรอก
   ใช่เลย มันจะไม่มีมาตรวัด 6 ตัวเรียงอยู่บนคอนโซล มันต้องไม่ใช่เบาะซิ่งอย่าง Bride, Recaro หรือยี่ห้อแพงๆ มันไม่ต้องมีล้อ 18, 19 นิ้ว ถึงตรงนี้เด็กวัยรุ่งคงจะงงสินะ ว่าแต่งรถแนวไหนของมัน ไม่มีของวัยรุ่นสักอย่าง
   สำหรับคนไม่รู้จักกัน อธิบายไปอาจไม่เข้าใจ แต่ถ้าเป็นคนที่รู้จักผม เขาอาจนึกภาพออก แต่ยังคงนึกสไตล์ไม่ออกแน่ๆ การแต่งรถมันมีหลากหลายสไตล์ ส่วนใหญ่เด็กบ้านเราไม่ต้องคิดอะไรมาก ลอก/ก๊อปจากตัวแข่งแม่งซะเลย ง่ายดี ดูดี หนังสือรถก็ชอบเหลือเกิน เอาไอ้รถเหล่านี้มาลงโชว์ ทำยังกะว่านี่แหละ มันต้องแบบนี้ แนวนี้ถึงจะเจ๋ง ไอ้ร้านแต่งรถก็ชอบสิ ของพวกนี้มันของทำเงิน เอามาเท่าไหร่ก็ขายได้
   เล่าเรื่องนินทาชาวบ้านโดยเฉพาะเรื่องรถยนต์นี้แสนจะถนัด ไม่รู้สินะ ผมมองรถยนต์ในแง่มุมที่ต่างจากพวกเด็กซิ่งโดยสิ้นเชิง รถผมเครื่องเทอร์โบ เร่งแรงๆ ก็จะมีเสียงวี๊ด ก็พยายามทำให้มันเงียบ ถอนคันเร่งแล้วได้ยินเสียง Blow off valve ปล่อยลมทิ้ง ผมก็ทำให้มันเงียบๆ ด้วยการต่อวนซะ ไม่ได้พ่นลมทิ้งไปเฉยๆ ให้มันวนเข้าสู่ระบบเหมือนเดิม
   เล่ามากเข้าคุยบ่อยขึ้นก็อยากทำหนังสือรถอีกละ แต่ถ้าจะกลับมาอีกรอบ ผมอยากได้ทีมงานเจ๋งๆ สักชุด ถ้าได้ทีมที่แข็งแกร่ง ผมอยากจะปล่อยของอีกสักรอบ เอาให้มันกระหึ่มวงการ
   เพ้อฝันเข้าไป พรุ่งนี้ยังต้องออกไปเป็นเด็กติดท้ายรถส่งของอยู่เลย
   พี่หมอเจ นิคเนม JFK ในเวปพันทิพย์ รุ่นพี่ที่สนิทกันมากว่าสิบปีโทรมาคุย หารือเรื่องอยากทำรถสะเทิ้นบก สะเทิ้นน้ำ เอาง่ายๆ คือเรือติดล้อ ผมเลยจัดยานแบบ Hover Craft ที่ตัวเองชอบไปให้ ดูพี่หมอจะงง และกลัวมันยุ่งยาก ผมไม่อยากงัดข้อ พี่เขาอยากได้แบบไหน ก็จะจัดให้
   ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเอาไปใช้ในภารกิจน้ำท่วม เลยต้องใช้เวลาว่างช่วงนี้ออกแบบระบบสลับการส่งกำลังจากล้อไปยังใบพัด มันจะมายากตรงนี้แหละ คืบหน้าอย่างไรไว้มาเล่าอีกที ช่วงนี้ยังคงลุ้นเรื่องน้ำของบ้านตัวเองอยู่เลย
   ว่าแล้วก็โทรหาพี่ Greg เขาเป็นอีกคนที่ช่วยผมทำนิตยสาร Racing Club อย่างสุดแรง เป็นคนไทย แต่ไปใช้ชีวิตที่ USA เรามีมุมมองหลายอย่างคล้ายกัน เลยไปด้วยกันได้ วันนี้ได้คุยกันเรื่องรถน้ำท่วม เขาเสนอไอเดียแบบสุดยอด ชนิดที่ผมเองก็ไม่เคยคิด
   “ใช้ท่อ PVC 6 นิ้ว ยาว 2 เมตร ปิดหัวท้ายจำนวน 14 ท่อน สอดใต้ท้องรถ แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้รถลอยได้แล้ว ทีนี้ก็เหลือแค่การผูกรถโยงไว้ให้เหมือนกับผูกเรือ เพียงแต่อย่าให้มันกระแทก”
   บ๊ะ แจ๋วว่ะ ผมว่าเวิร์คนะ เพราะตราบใดที่น้ำไม่เข้ารถ รถจะไม่มีวันจมครับ ไอ้ที่เห็นจม เพราะน้ำไหลเข้า สังเกตจากรถที่ตกคลอง แรกๆ มันยังคงลอยอยู่ จนน้ำเข้าไปได้จำนวนหนึ่งนั่นแหละครับ ถึงจะเริ่มจม
   พ่อสั่งให้ยกเอารถไปเก็บ อ้าว ทำไมเพิ่งมาบอกเอาตอนนี้ล่ะ ตอนแรกบอกว่าไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องยก ผมก็ว่าไปตามกัน มาวันนี้เปลี่ยนใจเสียแล้ว
   เข้ามาบ้านตอนกลางวัน หยิบเอาแม่แรงพร้อมสามขาที่ผมใช้กับรถแข่งตอนสมัยหนุ่มๆ ไอ้ของพวกนี้วางทิ้งไว้เป็นสิบปีแล้ว ฝุ่นเขอระเชียว ลองโยกแม่แรงตรวจเช็คสภาพ โอเคดี สามขาเก่าๆก็ยังแข็งแรงดี ล้างรถเสียเรียบร้อย เตรียมจะยกเท่านั้นแหละ
   เฮ้ยยย รถรุ่นใหม่ๆ ใต้ท้องมันเป็นแบบนี้เลยหรือวะนี่ เป็นแผ่นพลาสติกปิดเรียบสนิทหมดเลย ไม่มีจุดใดให้วางสามขาเหล็กได้เลย มีบริเวณชายข้างเท่านั้นที่ทำด้วยเหล็ก เอาไว้ขึ้นแม่แรงตอนเปลี่ยนยางเท่านั้นเอง
   โห แล้วเกิดต้องไปซ่อมกับช่างข้างถนนแล้วต้องจอดนาน ใต้ท้องรถไม่เยินยับพังหมดเลยหรือวะนี่
   ใต้ท้องเรียบสนิทแบบนี้ดีครับ ลดแรงต้านอากาศ ประหยัดน้ำมัน ลดเสียง แต่ก็มีข้อเสียตรงการซ่อมบำรุงนี่แหละ รถดริฟท์คันเก่าๆ ผมก็คิดจะทำแบบนี้ แต่เสียดายที่จำเป็นต้องขายไปเสียก่อน 
   ถึงตอนนี้ถ้าผมจะใช้วิธีขึ้นแม่แรง ก็ต้องใช้แม่แรงติดรถถึง 4 ตัว เอาไงดีวะ ถอยมาตั้งหลักก่อน ไอเดียจะเอาท่อ PVC มาทำก็โอเคนะ แต่มันขี้เกียจ หรือจะเอาผ้าใบห่อดี ไปสั่งเขาตัดแล้วเกิดมีรอยเชื่อมต่อขึ้นมาก็จบเลย มันต้องใช้ผ้าแบบชิ้นเดียว ห้ามมีรอยเย็บต่อ เพราะน้ำจะซึมเข้าตะเข็บได้
อีกวิธีที่ง่ายสุด คือหาที่จอดให้สูงเข้าไว้ ที่คอนโดผมหมดหวังครับ เพราะบนตึกเต็มหมดตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว แถมมีคนเห็นแก่ตัวมาแจม ปกติจะจอดได้ห้องละ 1 สิทธิ์ คือ 1 คัน แต่มีหลายคนเอารถคันที่ 2 และ 3 มาจอดแช่ คือจอดทิ้งกันเป็นเดือนเลย เจอแบบนี้งงครับ เอาแต่ตัวเองรอดนี่หว่า ไม่ได้คิดถึงคนอื่นที่เขาต้องจ่ายเงินเหมือนๆ กันเลย
ข้อมูลเรื่องน้ำวันนี้ น้ำเข้ามาที่แจ้งวัฒนะแล้ว กำลังเดินทางมาถึงสนามบินดอนเมืองคืนนี้ พื้นที่ใน กทม ที่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลไม่ถึง 1 เมตร จะโดนท่วมทั้งหมดครับ แต่อย่าเพิ่งตกใจไป บางแห่งพื้นที่ต่ำจริง แต่ถมสูงก่อนก่อสร้างก็มี ฟังเขามาว่าน้ำจะค้างอยู่ราว 6 สัปดาห์
ไอ้จักรยานน้ำของผมยังออกแบบไม่เสร็จเสียด้วย เซ็งจิตจริงๆ คือผมไม่อยากทำเป็นใบพัดไง มันสูญเสียพลังงานไปมาก เรียกว่าขาถีบออกแรงตั้งเยอะ แต่เรือแล่นนิดเดียว เลยออกแบบให้เป็นลักษณะท่อเกลียว หน้าตาคล้ายขนมโปเต้ เวิร์คหรือเปล่าก็ไม่รู้ว่ะ ได้แต่คิด จนพวกวิศวกรรมที่ทำงานร่วมกับผมมักจะส่ายหัวกันเกือบหมด
สิบปีที่แล้ว ผมออกแบบรถ Micro Car 2-3 ที่นั่ง 3-4 ล้อ รถเบาสุดๆ ครับ ทำด้วยพลาสติคชิ้นเดียวปั๊มขึ้นรูป ช่วงล่างสุดยอดทำจากลูกยางและโอริง เป็นรถ Hybrid ด้วยนะ ใช้ไฟฟ้าและน้ำมัน ติดแผงโซล่าเซลล์ไว้บนหลังคา เอาไว้เปิดไฟและปั่นพัดลมระบายอากาศ
ไอ้รถคันนี้มีแอร์ด้วยนะ ก็เลยต้องเพิ่มระบบเครื่องยนต์เข้าไป ตอนแรกน่ะ ออกแบบเป็นรถไฟฟ้า 100% แบบเสียบไฟบ้านได้เลย คงจะจำกันได้กับพวกคอนเสปคาร์ในสมัยก่อนโน้น ก่อนยุครถไฮโดรเจนจะมาเสียอีก เพราะข้อจำกัดของรถไฟฟ้าก็คือแบตเตอรี่ครับ
1500 คันกั้นน้ำบริเวณโรงเรียนราชินีบน รั่ว น้ำทะลักไหลเข้าสู่ถนนเขียวไข่กา แต่เจ้าหน้าที่กั้นกระสอบทรายได้ทัน แต่โรงเรียนราชินีจมมิดทันทีไป 50 ซม
ขำขำรายวัน เห็นโฆษณาน้ำแร่ยี่ห้อ “ใหม่ เจริญปุระ” ในทีวี เออ แปลกๆ ดีวุ้ย โคตรแนวเลย เล่นกันง่ายๆ อย่างนี้แหละ เห็นแล้วรู้เลยว่า “เกิดยาก” ครับ

[O'Pern]

23 ตค 54
   เช้าวันอาทิตย์ที่ดูไม่สดใสเอาเสียเลย ก็แหงสิ ชาวบ้านค่อนประเทศเขากำลังเดือดร้อนกับวิกฤตน้ำท่วม ผมอยู่ฝั่งธนฯ ยังไม่โดน อีกสักพักน้ำก็คงจะมาถึงฝั่งธนฯ ถึงตอนนั้น คงจะได้รวมฮิตกับเขาบ้าง
   เอาจักรยานออกขี่เล่นพอเป็นพิธี เพราะไม่ได้ขี่มานาน แถมหลังจากวันนี้ ก็คงจะต้องเว้นไปอีกนานเช่นกัน
   เช้านี้ผมชวนลูกไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งเอง จากปกติที่ลูกเป็นคนชวน ผมมีเหตุผลครับ เพราะจะไปซื้อของกินมาเก็บไว้ที่บ้านบ้าง แต่สไตล์การซื้ออาหารเก็บของผมไม่เหมือนชาวบ้านเขาล่ะ คนอื่นแห่ซื้อมาม่า และอาหารสำเร็จรูป ซึ่งมันก็ไม่ผิดหรอกนะ แต่ไลฟ์สไตล์ของผมมันแตกต่างกัน
   ถ้าผมจะเก็บของกิน ก็จะเลือกผลไม้ เอาล่ะ มันเก็บได้สั้นกว่า มันกินยุ่งยาก กินลำบากกว่าแน่ แต่ผมไม่มีปัญหาตรงนั้นนี่หว่า ผมนั่งอยู่กับบ้านสบายๆ ลองนึกภาพกินส้มโอ ส้มเขียวหวาน กล้วยนี่ซื้อเป็นเครือได้เลย แขวนเพดานไว้ เดินผ่านก็เด็ดกิน ได้กินของดี มีประโยชน์ ไทยเราไม่ได้อัตคัดของกินเหมือนพวกฝรั่งเขาหรอกครับ เผลอๆ พอบางพื้นที่น้ำลดสักนิด โทรสั่ง Pizza ยังได้ด้วยซ้ำ จะบอกให้
   แต่ผมก็เข้าใจคนที่บ้านเขาอยู่ในซอยลึกๆ ต้องต่อรถหลายทอด และคิดจะตั้งหลักสู้ในบ้าน ถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องเล่นแนว Survivor กันเสียหน่อยจะสนุกมาก ถ้าได้เรือแคนูสักลำจะเจ๋ง เพราะพายออกมาหาของกินหน้าปากทางได้
   ตัวอย่างบ้านผม บ้านหลังเล็กที่สร้างในพื้นที่ของบ้านใหญ่ หลังนี้สร้างมาราว 20 ปี ผมออกแบบระเบียงไม้เพิ่มเติมเมื่อสองปีก่อน ผลก็คือหากน้ำท่วมสูงจนชั้นล่างมิด ผมยังเข้าออกทางระเบียงนอกชานนี้ได้สบายๆ
   จะเอาคอนเสปการสร้างบ้านของผมไปใช้ก็ได้ครับ ระบบไฟก็ออกแบบตัดแยกชั้นบนชั้นล่างไว้เรียบร้อย เครื่องปรับอากาศก็แยกชั้นกัน ปลั๊ก สวิทช์ไฟ แยกชั้นบนล่างอย่างเด็ดขาด เตรียมพร้อมไว้ราว 20 ปีที่แล้ว
   ใครคิดจะตั้งหลักสู้ที่บ้านก็ต้องประเมินสภาพของตัวเองและคนรอบข้างดูด้วยนะครับ เราไหวคนเดียวไม่ได้ มันต้องไหวด้วยกันทั้งบ้าน ถ้าอยู่คนเดียวก็ลุยได้เลย เรื่องของเอ็ง ไม่ไหวจริงๆ ก็โทรหา ThaiPBS ให้เขามารับได้ แต่ถ้ามีคนแก่ เด็ก คนป่วย หมา ฯลฯ แบบนี้หมอบตั้งแต่แรกเลยจะเวิร์คกว่าครับ จั่วสู้ไปก็เจ็บตัวเปล่า อยู่ศูนย์ผู้อพยพแสนจะสบาย มีเสื่อผ้าให้เปลี่ยน มีอาหารครบ 3 มื้อ มียา มีของใช้ในชีวิตประจำวันครบ บางศูนย์ติดแอร์อย่างดี จะบอกให้นะว่ามีคนไปศูนย์ก่อนที่น้ำจะมาบ้านตัวเองเสียอีก
กลางวันครอบครัวพี่สาว และครอบครัวของผม นัดทานอาหารด้วยกันในวันเกิดพ่อ จัดให้พ่อแบบง่ายๆ กินกันเองในกลุ่ม อย่างที่ผมเคยเล่า ครอบครัวของผมมีแนวคิดที่จะจัดงานวันเกิดให้แก่ผู้ใหญ่มากกว่าจัดให้กับลูกตัวเอง พ่อผมก็ทำ แม่ผมก็ทำ ส่วนผมเองก็เห็นด้วยสุดๆ ตัวผมเองเกิดมาจนมีลูกอายุ 10 ปีแล้ว ยังไม่เคยจัดงานวันเกิดตัวเองเลยสักครั้งเดียว แน่ล่ะ วันเกิดลูกยิ่งไม่ได้ใส่ใจในเรื่องงานเลี้ยงฉลองเลย หากแต่จะถามเขาว่า วันนี้ลูกทำความดีอะไรบ้าง
วันนี้ในงานเลี้ยงฟังแต่คนด่ารัฐบาลยิ่งลักษณ์ให้ฟัง เช่น
ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ พอตอนนี้ทักษิณมันไม่ได้คิด เพื่อไทยก็เลยทำอะไรไม่เป็น เอาปัญญาชนมากรอกถุงทราย เอาควายไปบริหาร
ปัญหาของตัวเองยังแก้ไม่ตก ดันมีคนรู้จักจะมาขอฝากรถ เขาบอกหาที่จอดไม่ได้ เฮ้ยย กูก็เหมือนกัน กูยังหาไม่ได้เลย จอดข้างทาง จอดบนทางด่วนน่ะ ไม่เอาแน่ๆ สู้ขอลุ้นน้ำอยู่กับบ้านดีกว่า
   เออ บอกเป็นข้อมูลสักนิดครับว่าทำเลที่ตั้งของบ้านผมนั้น อยู่ในจุดที่สูงสุดใน กทม (เช็คจากกรมแผนที่ทหาร) อยู่บนความสูง 2.5 - 3 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล สูงเท่าจุดที่สูงในของพระราชวังสวนจิตรลดา แต่ไม่กล้าไว้ใจเท่าไหร่ ถ้าเจอน้ำมาแบบพรวดพราดยังไงก็ต้องมีเจ็บ ต้องขอบคุณรุ่นน้องชื่อท็อปที่ช่วยนำเวปมาโพสทิ้งไว้ให้ ใครอยากเช็คความสูงของบ้านตัวเองก็ไปตามลิงค์นี้ได้เลยครับ
 
http://thinkofliving.files.wordpress.com/2011/10/flood_01.png

   อยู่บ้านนี้มา 30 ปี เพิ่งจะรู้ระดับความสูงก็วันนี้แหละ เห็นแล้วตกใจมาก ทำไมมันอยู่ในละแวกที่สูงที่สุดใน กทม เป็นไปได้ไง พอมีข้อมูลแบบนี้ พร้อมกับประมวลสถานการณ์ต่างๆ แล้ว เกิดอยากลุ้นขึ้นมา แต่อีกใจก็คิด เกิดลุ้นแล้วแพ้มันจะคุ้มกันไหมล่ะนั่น รถพ่อคันละหลายล้าน ส่วนรถผมน่ะ ขึ้นแม่แรงสามขาได้สบายๆ ยกได้ฟุตกว่าๆ (รอดไหมวะ) ที่เหลือเป็นรถกระบะ และพวกรถลุยนั้น ผมเฉยๆ อย่างเก่งก็แค่ซักพรม
   สถานการณ์น้ำวันนี้ ยังคงอยู่ละแวกดอนเมือง หลักสี่ ตามที่ผมคิดไว้มันจะเข้ามากรุงเทพฯชั้นในอย่างช้าๆ จะไม่มาแบบหลากแรงตามถนนมากนัก (ถ้าคันกั้นไม่แตก) มันจะมาตามท่อระบายน้ำ และดันขึ้นในจุดที่ต่ำสุดก่อน
   ช่วงบ่ายคันกั้นน้ำทางพระราม 6 พัง แต่ไม่มีผลกระทบอะไร สาเหตุเพราะเขื่อนเก่า รอดไป
   ไอ้ที่เจ๋งก็คือตลาดไทยครับ น้ำท่วมรอบทิศ แต่เขายังปกป้องตลาดของเขาได้ ยังมีรถมารับส่งสินค้าหน้าตาเฉย ชาวบ้านยังเข็นข้าวมันไก่มาขายยามเช้าเหมือนปกติ เจ๋งมากๆ ภายนอกน้ำสูงเกือบสะโพก แต่ภายในแห้งสนิท เจ๋ง เจ๋ง
   โทรสอบถามข่าวคราวพรรคพวก มีบางคนไปเช่าโรงแรมนอนตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว พี่สาวผมเองก็พาลูกสาวสองคนไปที่บ้านระยอง (โห น่าอิจฉาว่ะ)
   สถานการณ์วิกฤติ ข่าวลวง ข่าวลือ มีเยอะมาก ฟังหู ไว้หู รับรู้ไว้ และไม่ต้องพูดต่อ จบ
   หากจะให้อ้างอิงคำทำนายโบราณ ผมขอเรียกวิปโยคครั้งนี้ว่าสึนามิน้ำจืดครับ

[O'Pern]

24 ตค 54
   เช้าวันจันทร์ของวันหยุดยาว แถมเป็นช่วงสุขสันต์วันโลกแตก ไอ้โฆษณาตัวนี้ปล่อยมาถูกโอกาสอย่างมาก ถูกใจจริงๆ เลย  – โฆษณา AXE) รถน้อยกว่าช่วงเทศกาลสงกรานต์เสียอีก มองไปทางไหนก็ไม่เห็นรถหรูหราเลย Mercedes Benz, BMW ยังหายากเลย เจอแต่แท็กซี่เต็มถนนเลยครับ ขับคนเดียวอย่างเพลินๆ บ๊ะ สุขสุดๆ แต่เป็นสุขก่อนที่ทุกข์จะตามมาในไม่กี่วัน
   ทยอยจัดเก็บข้าวของมาหลายวัน อ้าว ดันลืมคีย์บอร์ด (เครื่องดนตรี) เดินผ่านทุกวี่ทุกวัน มองผ่านมันไปซะนี่ ข้าวของทั้งบ้านผม มีเจ้านี่แหละครับราคาแพงที่สุด มาระยะหลังผมห่างเหินไปหน่อยเพราะปันใจให้กับ Ukulele ที่เล่นจนสายชุดแรกใกล้จะขาดละ
   ข้าวของในห้างที่กินง่าย เก็บง่าย ขนย้ายสะดวก ถูกชาวบ้านกวาดจนเกลี้ยง ดีที่ทางบ้านผมไม่ได้เก็บสำรองอะไรสักนิด คิดว่าเราอยู่ตัวเมืองชั้นใน ใกล้ถนนใหญ่ เลยไม่ต้องไปวิตกกังวลกับเรื่องพวกนี้ (ทั้งๆ ที่รู้ว่าถ้าคิดผิดน่ะ งานเข้าแน่)
   เมื่อวานนั่งคุยกันขณะกินเลี้ยงวันเกิดพ่อ แม่บอกว่าเก็บที่ดินที่มวกเหล็ก สระบุรี เอาไว้ให้ลูกหลาน เผื่อจะสร้างที่พักอาศัย หันมามองหน้าผม ถามผมว่าดีไหม ผมชอบสิครับ ชอบธรรมชาติอยู่แล้ว เลยปล่อยความฝันชุดเล็กๆ สดๆ ในขณะนั้นออกไป
   ผมอยากปลูกพืชผักกินเองทั้งหมด อยากกินไข่ ก็เลี้ยงไก่เอง ไม่ได้เลี้ยงแบบฟาร์ม แต่จะปล่อยให้มันวิ่งเล่น เดินเล่นหากินเองตามธรรมชาติ มันก็คงจะออกไข่สะเปะสะปะ ก็ต้องเขียนป้ายตามทางว่า ระวังเหยียบไข่ไก่ อยากกินกล้วย ก็ปลูกกล้วยเอง แตงโม มะพร้าว ฯลฯ ก็จะปลูกของเราเอง พืชผักสมุนไพรปลูกเองชัวร์
   บ้านหลังนี้คงจะแวดล้อมไปด้วยพืชกินได้ ถ้าเรากินเหลือ ถึงจะจัดจำหน่าย ใครอยากเที่ยวชม ก็จะเปิดต้อนรับ และถ้าเป็นไปได้ก็อยากลองอยู่อาศัยในบ้านดินเหมือนสมัยโบราณกับเขาบ้าง    
   กินอยู่อย่างธรรมชาติ อยู่แบบง่ายๆ ทำความดีเท่าที่มีโอกาส รักษาสุขภาพให้แข็งแรง คิดและทำเพื่อส่วนรวม ถ้าถึงวาระสุดท้ายของชีวิต ก็ขอจากไปอย่างไม่ทุกข์ทรมานและไม่เป็นภาระคนอื่น ผมว่าชีวิตคนเรามันก็เท่านี้แหละ
    ช่วงนี้ต้องประเมินสถานการณ์น้ำท่วมของตัวเองแบบวันต่อวัน ถึงตอนนี้น้ำยังไม่เข้ากรุงเทพฯชั้นใน ผมว่าชะตาชีวิตของบ้านผมฝากไว้กับคันกั้นน้ำของ กทม และปริมาณน้ำเหนือเป็นหลัก ถ้าคันไม่พัง ต้านทานน้ำเหนือไว้ได้อีกสัก 1 เดือน ผมว่าบ้านผมรอด แต่ถ้าคันพังก็จบข่าว แถมถ้าน้ำมาด้วยสาเหตุคันพังล่ะก็ มันจะพุ่งมาแรงเหมือนน้ำตกเลยล่ะ
   เอาล่ะสิ จากทีแรกคิดว่าอาจรอด เลยคิดยกรถหนีแบบชุดเล็ก คือแค่ขึ้นแม่แรงสามขาไว้ เริ่มไม่สบายใจ อยากได้ชุดใหญ่กว่านี้
   การเอารถหลบน้ำแบบง่ายสุดคือ จอดบนตึก ข้อเสียก็คือต้องจอดทิ้งเลย แน่ล่ะ บางคนยอมจอดทิ้งกันเป็นเดือน กลับมารถจะเป็นสภาพอย่างไรก็ไม่รู้ ลุ้นเอาอีกที แต่ที่แน่ๆ คือน้ำไม่ท่วม ยกเว้นตึกถล่ม
   ถ้าจะจอดไว้บ้าน ก็มีสองแนวทาง คือให้รถแช่น้ำ กับ ยกรถให้ลอยเหนือน้ำ
   ใช้ผ้าใบห่อหุ้ม นั่นคือเลือกที่จะยอมแช่น้ำ ข้อเสียคือมีลุ้นหากผ้าใบปริแตก ขาด ถ้าน้ำซึมเข้าได้ จบข่าวเลยนะนั้น
   ส่วนยกให้ลอยเหนือน้ำนั้นทำง่ายๆ ด้วยการสร้างเนินแล้วขับรถขึ้นไปจอด เหมือนตามปั๊มอัดฉีดสมัยก่อน ผมเลือกวิธีนี้สำหรับรถพ่อ เพราะเอาชัวร์ ไม่ต้องลุ้น
   ส่วนรถตัวเองยังคิดไม่ตก จากเดิมคิดแค่จะขึ้นสามขา เพราะชัวร์ว่าบ้านตัวเองสูง นานวันเข้า ชักไม่ไว้ใจ อย่างที่บอกครับ มันได้ไม่คุ้มเสีย รถจมน้ำ ต้องเสียค่ากู้เป็นหมื่น ใช้เวลาเป็นเดือน แถมกลับมาไม่ค่อยจะเต็มร้อยอีกด้วย
   แล้วไอเดียยกรถด้วยแพก็แว๊บเข้ามา ไอเดียนี้เป็นของพี่ Greg ยกเครดิตให้เขา ผมยังพอมีเวลา แต่ยังสองจิตสองใจว่าจะเอาผ้าใบหุ้มห่อแบบขนมจีบดี หรือจะทำเป็นแพดี ใจผมชอบแพมากกว่านะ แต่ลงทุนเยอะกว่ามาก ต้องมีหลายพันถึงเกือบจะหนึ่งหมื่นบาท ถ้าผ้าใบก็ไม่กี่พัน แต่ต้องมีลุ้นเรื่องคุณภาพของผ้าว่าจะทานแรงดันของน้ำที่จะดันขึ้นบริเวณซุ้มล้อได้หรือไม่
   ผมนำไอเดียของพี่ Greg มาพัฒนาต่อยอด เอาแค่คอนเสปของเขามา แล้วออกแบบใหม่เองทั้งหมด ได้แพหน้าตาน่ารัก แต่ยังคงแพงอยู่ดี ทำไงดีวะ
   นั่งคิดต่ออีกสักพัก ร้องโอ้โห ในใจ เฮ้ย นี่มันรถสะเทิ้นน้ำ สะเทิ้นบก นี่หว่า ไม่ใช่แค่ลอยได้ แต่มันยังวิ่งในน้ำได้อีกด้วย เจ๋งๆ แต่คิดแล้วไม่ว่างทำว่ะ ทำไงดีล่ะนี่ เวลาก็กระชั้นเข้ามาเรื่อยๆ ถ้าว่างๆ แบบตอนเป็นนักเรียนก็ดีสินะ
   การคิดประดิษฐ์งานต้นแบบมันต้องใช้เวลา แรงกาย แรงใจ แรงเงินเป็นอย่างมาก แถมต้องเผื่อใจยอมรับความล้มเหลวที่มีความเป็นไปได้สูง นั่นคือเหนื่อยฟรี เสียเงินฟรี แต่ยังคงได้ประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืมตอบแทนมา
   นี่หากยังทำนิตยสาร Racing Club ผมคงหาคนช่วยได้ไม่ยาก กระทั่งรถต้นแบบที่เอามาทำก็ยังขอบริษัทรถได้สบายๆ ผมมั่นใจว่ามันลอยได้จริง วิ่งในน้ำได้จริง
   สถานการณ์น้ำวันนี้ เมื่อวานยังชมตลาดไทยอยู่เลยว่ากันน้ำได้ดี แต่วันนี้ได้ข่าวว่าบางจุดเริ่มกั้นไม่อยู่เสียแล้ว ยังไงก็เอาใจช่วยครับ เพราะลำพังแค่กระสอบทรายแช่น้ำตลอดเวลามันก็เปื่อยยุ่ย แถมคนไม่รู้เรื่องยังขึ้นไปเดินเหยียบเล่นอีก
   เย็นมีเรื่องเร้าใจ คันกั้นน้ำหลายจุดในเขตกรุงเทพฯ คือ ทรงวาด เจริญกรุง จรัลสนิทวงศ์ มีน้ำทะลักเข้ามา ทหารรีบเข้าไปกู้โดยฉับพลัน
   แต่แปลก ไม่เห็นหัวตำรวจเลยแม้แต้น้อย ในป้อมก็ไม่เห็น

[O'Pern]

25 ตค 54
ผมมีความรู้สึกว่า หลังเราผ่านวิกฤตน้ำครั้งนี้ ไทยเราจะต้องพบอะไรดีๆ ที่ซ่อนอยู่ ยังไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร แต่ที่เห็นตอนนี้ก็คือแต่ละคนต่างคิดนวัตกรรมต่างๆ ขึ้นมากันใหญ่ ดูสนุกดีครับ ทางช่อง ThaiPBS จะมีเรื่องราวพวกนี้มาก เช่นเครื่องกรองน้ำกิน เครื่องกรองน้ำใช้ ส้วมมือถือสารพัดแบบ ไฟฟ้าพลังโซล่าเซลล์ขนาดจิ๋ว แพขวดน้ำ PET ล่าสุดผมเห็นเครื่องตรวจไฟรั่วในน้ำ ขอยกย่องนักคิด นักประดิษฐ์ทุกท่านจากใจครับ
   มองเขา แล้วหันมามองตัวเองบ้าง ส่วนใหญ่ผมแค่เป็นฝ่ายคิด มันเลยคิดบ้าคิดบอ คิดเลยเถิดจนเว่อร์ก็มี บางคนชอบ บางคนไม่ชอบ เอ.. แล้ววิกฤติอย่างนี้ผมจะช่วยคิดพัฒนาอะไรเพื่อประเทศไทยของเราได้บ้างนะ
   แอบสมน้ำหน้าในใจ หากการผ่านของสายน้ำครั้งนี้ จะสามารถชำระล้างจิตใจของคนชั่วช้าได้
   ขี่รถคัน Neobike 14 ทุกเช้า มาวันนี้คอมันหักอีกแล้วครับ หักครั้งที่สองแล้ว เมื่อหลายเดือนก่อนก็หักครั้งแรก เห็นด้านในแล้วต้องตกใจ เพราะมันมีติ่งยื่นออกมานิดเดียว เชื่อมกันติดด้วยอลูมิเนียมบางๆ การเชื่อมครั้งที่สองนี้ผมคงต้องหาทางทำให้มันแกร่งกว่าเดิม
   กลางวันงานเข้า ต้องขับรถไปรับสินค้าที่ชานเมือง ขาไปโอเคครับ รถไม่ติด ขึ้นของเสร็จขากลับรถติดหนัก เครื่องยนต์โอเวอร์ฮีท เอาล่ะสิ รถก็ไม่คุ้นมือ ไม่เคยขับไอ้คันนี้มานานเป็นเดือน แถมผมไม่ได้เป็นคนดูแลประจำ รีบนำรถเข้าจอดในปั๊ม แต่ปั๊มไม่มีร่มเงาให้หลบเลย ทำได้ดีสุดคือหันหลังให้แสงแดด เปิดฝากระโปรงทิ้งไว้เกือบหนึ่งชั่วโมง รอให้เครื่องเย็นลง ดูถังพักน้ำก็โอเคดี ลองเปิดฝาหม้อน้ำออกมาดู เอ๊ะ น้ำก็ไม่เห็นพร่อง เอาล่ะสิ มันเกิดจากอะไรหว่า ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้เสียด้วย ชักก้านวัดน้ำมันเครื่องออกมาดูถึงสามสีครั้งเพราะต้องการชัวร์
   โอ้โห มันเติมน้ำมันเครื่องเกินไปลิตรกว่าๆ ผมรู้ว่าการเติมน้ำมันเครื่องเกินจะสร้างภาระให้กับเครื่องยนต์ จะวิ่งอืดๆ ในทฤษฎีเป็นเช่นนั้น และผลของการเติมเกินแบบเว่อร์ๆ เช่นนี้ จึงส่งผลให้เกิดการโอเวอร์ฮีท
   มีสินค้าเต็มรถ ขับก็ยาก รถก็ไม่คุ้นมือ รถติดหนักอีกด้วย เราสามารถช่วยลดภาระเครื่องยนต์ได้ด้วยการปิดแอร์ขับ หึหึ กลางแดดแบบนี้ ร้อนใช่เล่นนะ
   เออ วันนี้เจอตำรวจแล้วนะ พวกมันจ้องดักจับรถยนต์ที่เปลี่ยนช่องทางผิดตรงวงเวียนใหญ่ ชั่วชีวิตนี้พวกมันคงทำได้เพียงเท่านี้ เพราะหากมันมองตรงไปข้างหน้าสัก 10 เมตร ก็จะเห็นคิวรถตู้เถื่อนที่จอดต่อแถวกันยาว ช่วงวงเวียนมันเป็นเขตห้ามจอดอยู่แล้ว ทาขาวแดงชัดเจน ใครมาจอด มันจะจับหมด แต่ถ้ารถตู้คิวนี้มาจอด มันมักมองไม่เห็น หนึ่งในอะเมซิ่งไทยแลนด์
   ทุกข์สุขอยู่ที่ใจครับ ผมกำลังเดือดร้อนบนถนน แต่คนอีกค่อนประเทศเขาโดนน้ำท่วมไม่มีบ้านจะอยู่ ไม่มีของกิน สูญเสียทรัพย์สินมากมาย ผมยังโชคดีกว่าคนอื่นอีกเยอะ
   น้ำทะลักเขื่อนย่านบางพลัด จนล้นมากองที่จรัลสนิทวงศ์ ก็เพราะชาวบ้านรวมตัวกันคัดค้านไม่ให้ซ่อมคันกั้น เพราะหากปิดคันกั้น พวกเขาที่อยู่ริมน้ำก็จะต้องรับน้ำมากขึ้น ก็เลยปล่อยให้น้ำเข้ามา บอกว่าให้ท่วมเหมือนๆ กัน เป็นแนวคิดที่คนประสพภัยแล้วคิดเหมือนๆ กัน คืออยากให้คนอื่นท่วมเหมือนตัวเองบ้าง เขาคิดว่ามันคงจะช่วยแบ่งเบาภาระน้ำได้บ้าง
   สาวนุ้ยที่บ้านอยู่ดอนเมือง มาวันนี้เธอหนีไปชลบุรีแล้ว สู้น้ำมา 3 วันก็ต้องยอมแพ้ เพราะมีแต่น้ำเน่าเหม็นเต็มไปหมด แถมระดับน้ำค่อยๆ ขึ้นสูงทีละนิด ถ้าไม่ไปวันนี้ที่ยังพอจะเดินทางได้ง่าย คิดจะไปวันหน้า อาจต้องว่ายน้ำออกมา
   เอาใจช่วยผู้ประสพภัยทุกท่านครับ ผมเองก็ไม่น่ารอด เพียงแค่ยังไม่ถึงเวลาเท่านั้นเอง แถมผมมีถึง 2 จุดให้เป็นห่วงคือ บ้าน และที่ทำงาน
   ปาฏิหาริย์จะมีจริงไหมนะ

[O'Pern]

26 ตค 54
   สองสามวันมานี้อากาศช่วงเช้าจะเย็นๆ คล้ายฤดูหนาว แต่สัมผัสได้แค่แป๊บเดียวเองนะ พอแดดเริ่มออก มันก็อุ่น และร้อนตามลำดับ
   เอาจักรยานออกขี่เล่นไป 30 นาที รู้สึกสนุกแบบแปลกๆ เพราะในใจเรานึกถึงภาพคนที่เขากำลังโดนน้ำท่วม เขาไม่มีบ้านจะอยู่ ไม่มีจะกิน แต่เรากลับสนุก แปลกมากในความคิดผมนะ
   กลางวันพ่อให้เอารถไปเข้าศูนย์ และฝากรถทิ้งไว้เลย โห เล่นทางลัดนี่หว่า แต่มันคือไอเดียผมเองแหละครับ อันที่จริงน่ะ โทรไปหาศูนย์เมื่อกลางเดือนแล้ว แต่เขาบอกเต็ม เราก็เลยเฉยๆ จนกระทั่งเมื่อคืน เขาโทรมาหาพ่อ บอกว่าวันนี้เพิ่งส่งมอบรถใหม่ไป เลยมีที่ว่างเหลือ ให้รีบเอารถเข้ามาได้
   ดีใจแบบโดดตัวลอย (ถ้าทำได้) เพราะการจอดขึ้นที่สูงมันคือการหนีน้ำแบบง่ายที่สุดแล้ว ไม่ต้องลงทุนอะไรสักบาท แถมจอดในศูนย์นี้ เขามีที่จอดรถเป็นตึก เอารถขึ้นลิฟท์ทีละคัน  จอดเข้าซองอย่างเรียบร้อย สุดยอดมากๆ แถมปลอดภัยสูง ดีกว่าจอดในห้าง หรือบนทางด่วนเยอะเลย
   ตอนว่างๆ เปิดทีวีดูข่าวน้ำท่วม แต่ผมดูแล้วไม่เครียดหรอกนะ คือเราเข้าใจธรรมชาติไง ถ้ากลัวก็แค่เตรียมตัวให้พร้อมมากที่สุด ถ้าไม่กลัวก็ต้องเตรียมใจรับสภาพหากเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน มันก็เท่านั้น
   ผมกลัวเรื่องรถยนต์นี่แหละครับ โดนแล้วเจ็บหนัก เจ็บนาน ไม่มีรถใช้เป็นเดือน แถมหาช่างมากู้รถจมน้ำนี่แสนจะยาก หนักกว่านั้นคือเสียเงินกู้รถไปมากมาย แต่สุดท้าย ทำแล้วออกมายังวิ่งได้ไม่ดีดังเดิม สุดท้าย ต้องขายทิ้ง ไอ้นี่สิเซ็งกว่า
   ผมยกนิ้วให้สำนักข่าว 2 ช่อง คือช่อง 3 และช่อง ThaiPBS ช่อง 3 เด่นที่ความฉับไว ฟรีเซนต์น่าสนใจ มีตัวนำเจ๋งๆ หลายคน ช่อง ThaiPBS เด่นในจุดที่ช่อง 3 ขาด คือความลึกของข่าว แง่มุมต่างๆ ที่หลายคนมองข้าม
   แต่มีอีกช่องหนึ่งคือช่อง 9 มีการรายงานข่าวน้ำท่วมพร้อมกราฟฟิคที่เจ๋งสุดยอด เห็นแล้วเข้าใจง่าย ไม่ต้องนั่งนึก ฟรีเซนต์ด้วยภาพครับ ทั้งช่อง 3 และ ThaiPBS ที่ว่าเจ๋ง ยังสู้ไม่ได้ (นับเฉพาะในจุดภาพข่าวนี้นะ)
   ส่วนนักวิเคราะห์ ผมชอบ ดร เสรี มากที่สุด พูดจาดี ชัดเจน เข้าใจง่าย น้ำเสียงนุ่มนวล คนนี้แจ้งเกิดจากช่อง ThaiPBS มาตั้งแต่ระยะแรกๆ ที่นิคมอุตสาหกรรมต่างๆ ยังไม่แตก
   ระยะหลังโดนหลายช่องดึงตัวไปสัมภาษณ์ วันก่อนก็ช่อง 3 และล่าสุด อภิสิทธิ์นายกคนก่อนก็เชิญเข้าไปให้ข้อมูล สุดยอดไหมเล่า ดร เสรี คนนี้จะแจ้งเกิดในวิกฤติครั้งนี้แหละครับ
   สถานการณ์น้ำใน กทม เริ่มแย่แล้ว น้ำเข้ามาถึงแยกอรุณอัมรินทร์ ทางเยาวราชก็โดนท่วมจนปิดถนนไปแล้ว เขื่อนคันกั้นต่างๆ จะทนทานแรงน้ำได้นานเพียงใดหนอ ถ้าแค่ไม่กี่วันน่ะ ผมว่าคันกั้นน้ำของ กทม รับไหว แต่ถ้าต้องแช่เป็นเดือน ก็ชักไม่แน่ใจ
   ก็เตรียมใจไว้ว่าต้องโดนเหมือนคนอื่นเขาบ้างนั่นแหละครับ คิดแบบนี้ จะได้เตรียมตัวถูก ว่างๆ ก็จำลองสถานการณ์หากน้ำมาจริงจะต้องทำอะไรบ้างเป็นอันดับหนึ่ง สอง สาม ไล่ไป จะหาของมาอุดท่อ ก็ต้องเตรียมของไว้ให้พร้อมเลย ถ้าจะปล่อย ก็ต้องเตรียมใจขึ้นไปอยู่ชั้นสอง ถ้าจะกั้นหน้าบ้านก็ลงมือทำได้แล้ว แต่สำหรับเขตที่น้ำท่วมสูง ผมไม่แนะนำให้กั้นหน้าบ้านนะ เพราะน้ำมันจะดันเข้ามาทางอื่นแทน สุดท้าย ในบ้าน และนอกบ้าน น้ำก็จะสูงเท่ากัน จบ สรุปคือทำฟรี เสียเงินฟรี แถมเกะกะอีกด้วย
   ผมเตรียมเชือกไว้ 2 ชุด ยาว 10 เมตร 1 ชุด อีกชุดยาว 2 เมตร มีไฟฉายคาดหน้าผาก มียาแก้น้ำกัดเท้า แก้เชื้อราจากน้ำ ยาทาแก้คั้น ยาทากันแมลง ฯลฯ ยังสองจิตสองใจว่าจะจัดใส่ Panniers จักรยานดีไหม ไม่ได้ขี่หนีน้ำหรอกนะ แต่เผื่อขี่ลุยไปหาของกินให้คนในบ้าน ผมไม่กลัวรถจักยานพังหรอกครับ มันก็แค่ถอดมาล้างอัดจารบีใหม่เท่านั้นเอง ค่าแรงแค่หลักร้อย (ถ้าจ้างช่างทำ)
   เหลือของอีกหลายอย่างที่ต้องทำ แต่ยังไม่ได้เริ่ม นั่นคือห้องน้ำมือถือ และปูนขาว เอาไว้โรยปิด ดับกลิ่น ฆ่าเชื้อโรค หลังเสร็จธุระ
   ปัญหาก็คือ เราไม่รู้ว่าน้ำจะท่วมสูงขนาดไหน มันมีอยู่ 2 แบบ คือท่วมแบบรถวิ่งได้ กับท่วมแบบเรือแล่นได้ รถน่ะผมเตรียมไว้แล้ว แต่เรือนี่ยัง เข้าเวปมองหาเรือคายัคก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเลือกแบบ 1 หรือ 2 ที่นั่งดี ลำมันใหญ่ เกะกะ ขนย้ายลำบาก สุดท้ายคือมีโอกาสเล่นน้อย
   ไอ้เรือลำเล็กก็น่ารักดี แต่พายยาก มันไม่นิ่ง เรือจะดิ้นไปมา ถ้าเรือลำยาวก็เกะกะหน่อย แพงกว่า แต่พายดี เร็ว พุ่ง (ภาษาจักรยาน)
   สถานการณ์น้ำวันนี้ ที่วิภาวดี น้ำเข้าสู่แยกหลักสี่แล้ว ด้านหลังที่เป็นดอนเมืองก็กลายเป็นคลองเรียบร้อย คนเห็นแก่ตัวแบบจำใจที่จอดรถทิ้งไว้บนสะพานกลายเป็นตัวกีดขวางการจราจรบริเวณสะพานลอยกลับรถที่แยกหลักสี่เสียนี่
   สี่โมงกว่า คันกั้นน้ำริมคลองทวีวัฒนาพัง วันก่อนชมตลาดไทยว่ากันน้ำได้ดี แต่แล้วก็แตกในคืนนั้นเอง
   ใกล้เข้ามาแล้วสินะ

[O'Pern]

27 ตค 54
   รัฐบาลประกาศให้วันที่ 27,28 และ 31 เป็นวันหยุดราชการ แต่เอกชนไม่หยุด ธนาคารไม่หยุด แน่นอน ผมก็ด้วย ไม่เคยหยุดอะไรกับใครเขา
   การประกาศวันหยุดเช่นนี้ มันมีนัยยะอะไรแอบแฝงหรือไม่ ตามประสาคนช่างคิด ผมก็คิดไปเรื่อย เขาอาจจะเปิดให้น้ำผ่าน กทม มากกว่านี้หรือเปล่า หรือว่าเขาก็ยังคงทำแบบเดิมแหละ เพียงแต่น้ำเหนือมันมาถึง กทม แล้ว บวกกับน้ำทะเลหนุนสูง น้ำก็เลยมากเป็นพิเศษ
   กลางวันเอาคอรถ Neobike 14 ไปเชื่อม หักที่เดิม เชื่อมร้านเดิม ครั้งแรกเขาคิด 80 บาท วันนี้คิด 60 บาท คราวหน้าอาจเหลือแค่ 40 บาท (ตามตรรกะของผม)
   เย็นมีข่าวบริษัทสิงห์ เปิดศูนย์ให้ความช่วยเหลือประชาชนที่จุดสถานทูตญี่ปุ่นเก่าที่ซอยอโศก ชื่อว่า Singha Center @soke ก็ดีครับ ช่วยเหลือกันไปเท่าที่ทำได้
   น้ำค่อยๆ คืบคลานเข้ามาใกล้บ้านและร้านผมทีละน้อยๆ บ้านพระราม 2 ต้องระวังน้ำมาจากทางนนทบุรี บางบัวทอง ซึ่งตอนนี้มาถึงคลองทวีวัฒนาแล้ว ส่วนร้านอยู่ตัวเมืองชั้นใน ใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา ระวังเรื่องน้ำล้นคันกั้นน้ำ และร้ายสุดคือคันพัง อันนี้จะเจอน้ำแบบเทลงมาพรวดเดียว 
   ช่วงนี้คนที่บ้านผมเริ่มตื่นตัว และตื่นกลัว เพิ่งตื่น แถมตื่นเต้นอย่างแรงกว่าผมเสียอีก ทั้งๆ ที่ผมตื่นตัวมานานแล้ว ตั้งแต่นครสวรรค์ท่วมก็ชักสงสัย น้ำไหลลงมาอยุธยาก็เริ่มเข้าใจ หลายๆ นิคมแตก นั่นแหละ เริ่มมั่นใจว่า “มันมาแน่”
   น้ำนอกดอนเมืองสูง 1 เมตรแล้ว ส่วนสุวรรณภูมิก็โดนน้ำซึมเข้าโจมตีจากทางด้านหลัง อุโมงค์บางพลัด น้ำท่วม 1 เมตร ไม่ได้เกิดจากน้ำจากด้านบนไหลลงไปนะ น้ำจากใต้ดินมันดันเข้ามา เพราะอุโมงค์มันซึ่ม !!! หึหึ รีบตรวจสอบการก่อสร้างพิมพ์เขียวของอุโมงค์อื่นๆ และอุโมงค์รถไฟฟ้าที่กำลังก่อสร้างโดยด่วนครับ

[O'Pern]

28 ตค 54
   ยังคงอยู่ในเทศกาลวันหยุดยาวที่รัฐบาลประกาศพิเศษ แต่ขากลับมาก็ยังคงต้องเจอเรื่องอะเมซิ่งที่น้ำท่วมมากอยู่เหมือนเดิม รถจะติดหนักตอนขาเข้าเมือง ต้องมีคนสติแตกบนทางด่วนแน่ๆ
   วันนี้ระดับน้ำสูงสุดจนใต้สะพานพุทธมีน้ำดันทะลึกกำแพงเขื่อนออกมา ดูแล้วน่าตกใจ เพราะหากไอ้คันกันนี้มันพังล่ะก็ น้ำมหาศาลจะพุ่งทะลักเข้าตัวเมือง ชาวบ้านละแวกนั้นจะโดนน้ำแบบเต็มๆ
   เห็นสภาพย่านบางพลัด บางขุนนนท์ จรัลสนิทวงศ์แล้วเศร้าใจ เรื่องมันง่ายๆ เล็กๆ แต่ซ่อมคันกั้นน้ำไม่ทัน ผลก็เลยเป็นอย่างที่เห็น โทษคนซ่อมไม่ได้ครับ ผมโทษชุมชนเล็กๆ ริมน้ำแห่งนั้นมากกว่า เพราะทันทีที่คันแตก เจ้าหน้าที่ กทม ก็ไปถึงทันนะ แต่ชาวบ้านรวมตัวกันปกป้องไม่ให้เจ้าหน้าที่ซ่อม เพราะว่าก่อนซ่อม จะต้องกั้นคันใหม่ก่อน ซึ่งจะทำให้เขาโดนน้ำท่วมสูง เหตุผลมีแค่นี้แหละครับ แล้วสุดท้ายเป็นไง เขาก็ยังคงต้องโดนน้ำท่วมสูงอยู่ดี
   ช่วงนี้เริ่มมีนักวิชาการหลายคนเสนอความคิดต่างๆ นานาในการระบายน้ำ บางคนก็มีเหตุผลดี อย่างเช่น ดร เสรี คนนี้ผมชอบมาก แต่ก็มีอีกหลายคนที่ออกแนวบู๊ไปหน่อย เช่นให้เจาะถนนช่วยระบายน้ำ ไอ้นี้ละเอียดอ่อนมากนะ ลงทุนเยอะ ทำได้ช้า สิ้นเปลืองแรงงานมาก สู้ขุดลอกคูคลองที่มีอยู่ให้มันลึกขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปากอ่าวไทยที่มันตื่นเขิน ทำแบบนี้จะเห็นผลกว่าเยอะ และเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำอยู่แล้ว (แล้วตั้งนาน ทำไมไม่คิดทำกันวะ)
   สถานการณ์น้ำวันนี้ สะพานซังฮี้ สะพานปิ่นเกล้า สะพานพระราม 8 โดนปิด เท่ากับฝั่งธนฯ ตอนเหนือถูกตัดขาด เหลือทางเขตแถวบ้านผม ก็คือ สะพานพุทธ สะพานปกเกล้า สะพานกรุงเทพฯ ที่ยังคงใช้งานได้ มหาวิทยาลัย มหิดล สั่งนักศึกษาอพยพทั้งหมด น้ำในคลองพระโขนง ส่งต่อมาจากทางเจ้าพระยา ดันเข้าทะลักชุมชนย่านสุขุมวิท ไอ้นี่น่าจับตามองมากๆ ถ้ามันแผ่วงกว้างเมื่อไหร่ เป็นอันจบ
   ช่วงนี้ระดับน้ำเจ้าพระยาหนุนสูงต่อเนื่องไปจนถึงสิ้นเดือน แปลว่า ต้องนั่งลุ้นรายวัน

[O'Pern]

29 ตค 54
   เมือคืนฝนตก !!! ตื่นเต้นอะไรวะ ก็เพราะผมอุดปิดฝาท่อระบายน้ำรอบบ้านไปหมดแล้วสิ น้ำฝนก็เลยขังเป็นหย่อมๆ ยังดีที่หน้าบ้านเป็นทางลาด ฝนเลยไหลลงไปได้ง่าย แต่ต้องออกแรงกวาดหน่อย
   ยังอยู่ในช่วงเทศกาลน้ำทะเลหนุนสูงไปจนถึงสิ้นเดือน แปลว่าต้องคอยลุ้นรายวัน ผมขี่จักรยานไปริมเจ้าพระยาทุกเช้า ไปดูน้ำ ไปดูสภาพเขื่อนคันกั้น ถ้าแค่น้ำล้นคันผมไม่ห่วง แต่ถ้าคันกั้นพัง นั่นคือพินาศ น้ำจะทะลักเข้าสู่ชุมชนใกล้ๆ และเอ่อล้นไปจนถึงวงเวียนใหญ่เพียงชั่วข้ามคืน เออ ไม่อยากนึกภาพจริงๆ
   ผมรู้สึกว่าน้ำมันเข้ามา กทม ช้าลงนะ นั่นคือเขาเร่งสูบน้ำระบายออกทางซ้ายขวา แปลว่าเขื่อนคันต่างๆ ก็ต้องรับภาระหนักขึ้น เอ.. แล้วมันจะทานแรงน้ำได้นานเพียงใด ไม่อยากนึกภาพตอนคันมันพังเลยครับ 
   คันกั้นต่างๆ เหล่านี้มันทานแรงน้ำไม่ได้นานหรอกครับ ถ้าจะให้มันทนแรงน้ำได้นาน ก็ต้องหมั่นเสริมความแข็งแกร่งทุกวัน เพราะมันแช่น้ำอยู่นานทุกวี่ทุกวัน ก็อ่อนแอลงได้ง่ายๆ โดยเฉพาะคันที่สร้างจากกระสอบทราย ไอ้นี่พังทลายลงมาได้ง่ายมาก ส่วนใหญ่จะพังเพราะคนมาเดินเหยียบนี่แหละ ปกติทนแรงน้ำก็เหนื่อยแล้ว นี่ต้องมาทนแรงกดจากด้านบนอีก แถมผิวของกระสอบก็ลื่นๆ มันไม่อยากจะเกาะกันอยู่แล้ว พอถุงหนึ่งเลื่อนหลุดจากที่ นั่นคือวาระสุดท้ายของคันกระสอบทราย
   ผมเป็นห่วงกรุงเทพฯชั้นในด้วยเหตุผลนี้แหละครับ ถ้าคันต่างๆ พังมาลง จุดนั้นคือหายนะ ตัวอย่างเช่นคันที่บางพลัด ที่ผมเล่าไปเมื่อวันก่อน
   จะว่าล้อมคอกก็ยอมล่ะครับ ต่อไปต้องออกกฎว่าที่ดินริมชายน้ำ เป็นของรัฐทั้งหมด และใช้อำนาจนี้เพื่อเข้าไปสร้างเขื่อน แบบนี้ผมถือว่าจบนะ กฎหมายเช่นเดียวกับอาณาเขตของทหารเรือ ที่เขาบอกว่า ที่ใดที่น้ำทะเลท่วมถึง นั่นคือที่ของทหารเรือ ไอ้ที่บอกชายหาดส่วนตัวน่ะ ไม่จริงหรอก ไม่มีเอกชนรายใดเป็นเจ้าของหาดทราย เพราะบริเวณผืนทราย มันออกโฉนดไม่ได้ ทำนองเดียวกับป่าสงวนนั่นแหละครับ      
   กลับมาบ้านตอนบ่าย ตกใจมาก เห็นที่จอดรถแบบยกสูงพร้อมทางลาดวางกองอยู่ในโรงรถ โห ยังกะร้านคาร์แคร์เลยว่ะ พ่อไปสั่งทำไว้แล้ว แต่รถของพ่อเองก็ได้ที่จอดอย่างดีเมื่อไม่กี่วันก่อน ผมเลยขับรถตัวเองขึ้นไปจอด โอ้โห ซ่อมช่วงล่างเองได้เลยล่ะครับ ถ่ายน้ำมันเครื่องเองได้อย่างง่ายดายเลยล่ะ ตรงกับคอนเสปของ Racing Club ที่ผมคิดจะทำอู่เป็นลักษณะช็อฟเล็กๆ ตั้งชื่อย่างเท่ว่า Home Garage เอาไว้สอนมือใหม่ดูแลรถยนต์ด้วยตัวเองขั้นพื้นฐาน เช่นเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่อง เปลี่ยนผ้าเบรก ไปจนถึงซ่อมบำรุงช่วงล่าง สอนการใช้เครื่องมือช่าง ฯลฯ น่าเสียดายที่ต่อยอดไม่ได้
   พ่อยังเอากระสอบทรายมาสุมทำเป็นเนินขึ้นไปจอดรถบนกองพาเลท เอาไว้จอดรถกระบะอีกด้วย เป็นไงเล่า เจอพ่อจัดหนัก
   แม่ก็ไม่แพ้กัน ขนข้าวของย้ายกันยกใหญ่ เล่นเอาผมตกใจ เพราะเห็นใจเย็นมานาน แปลกที่มาตื่นตัวเอาช่วงนี้ ดูข่าวทีวีทุกวัน สารพัดสื่อประโคมข่าวจนไม่กลัวไม่ได้แล้ว
   น้ำประปาย่านฝั่งธนมีกลิ่นเหมือนน้ำคลองมา 3 วัน จนวันนี้ เขาประกาศจ่ายน้ำแค่เฉพาะช่วงเช้าเย็นเท่านั้น
   วันนี้คันกั้นน้ำในเขต กทม แตกหลายจุด เจริญกรุง สามเสน ฝั่งธนก็มี แต่ก็ซ่อมทัน ผมล่ะกลัวสถานการณ์แบบนี้เป็นที่สุด เพราะถ้าซ่อมไม่ทันล่ะก็ ไม่อยากนึกภาพเลย
   รัฐบาลบอกหากพ้นวันที่ 5 พย ไปแล้ว ก็จะเริ่มเข้าขั้นปลอดภัย ผมล่ะลุ้นจริงๆ ก็เพราะว่ารัฐบาลพูดอะไรแต่ละอย่าง มันมักจะออกมาตรงกันข้ามเสมอ เช่น ก่อนนิคมต่างๆ จะแตก ก็บอกทุกวันว่าเราควบคุมได้ มันอยู่ในแผนของเรา ฯลฯ

[O'Pern]

30 ตค 54
   เช้าไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งอีกแล้ว แต่วันนี้ผิดปกติที่มีน้ำทะเลหนุนสูง รถผมมันเตี้ยกว่ารถกระบะเยอะ เจอน้ำสูงนิดหน่อยก็เริ่มกลัว เพราะไม่รู้ว่าข้างในลึกๆ มันจะเพิ่มระดับขึ้นอีกหรือไม่ เลยบอกภรรยาและลูกว่าไปกินกันที่อื่นดีกว่านะ
   ผมยื่นมติกับครอบครัวว่าเราควรให้การช่วยเหลือผู้ประสพภัยน้ำท่วมบ้างนอกเหนือจากการบริจาคเงินนะ แม่ทำหน้าสงสัยว่าเราจะทำอะไรได้ ผมบอกว่าอยากนำอาหารไปช่วยแจก วันไหนว่างให้ช่วยทำอาหารใส่ถุงพลาสติกสัก 50 ห่อ ถ้าน้ำขึ้น ผมจะขี่จักรยานไปแจกเอง แจกที่ไหนก็ได้นะ ไม่จำเป็นต้องแห่ไปช่อง 3 หรือ ThaiPBS จะเข้าถึงใครแค่ไหนก็ไม่รู้ล่ะ ทำเท่าที่เราทำได้ก็แล้วกัน ไม่รู้สิ ผมก็แค่คิดง่ายๆ ในระยะสั้น ที่ทำได้จริง ทำได้เร็ว แต่ในระยะยาวภาพรวมทั้งหมด ผมเขียนออกมาเป็นแผนพัฒนาประเทศเสียแล้ว มีทั้งแผนระยะสั้น กลาง ยาว และแบบเร่งด่วน ฉุกเฉิน นั่นคือเรื่องคอรัปชั้น
   เล่าให้อ่านสั้นๆ พอเข้าใจและนึกภาพออกว่าแผนนี้ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน เริ่มที่ตัวเราเองทุกคน ใครทำอาชีพอะไร หน้าที่อะไร ก็ซื้อสัตย์ต่อจุดนั้น นักการเมืองก็ซื่อสัตย์ต่องบประมาณ เฮ้ย อย่าเพิ่งทำหน้าเบ้ และบอกว่าเป็นไปไม่ได้ คาดโทษมันให้หนักๆ เอาแบบประหารชีวิตเหมือนจีนสิครับ ก่อนที่มังกรจีนจะผงาดไม่กี่ปีมานี้ ก่อนที่เกาหลีจะฮิตติดลมบน เขาก็เจอปัญหาคอรัปชั้นหนักไม่แพ้เรามาก่อน
   แน่ละ ไม่ได้แก้กันแป๊บเดียว อาจใช้เวลาเป็นสิบปี แต่ก็ต้องทำ เหมือนขี่จักรยานขึ้นเขาสูงชัน เหมือนพายเรือทวนน้ำ ที่หยุดเมื่อไหร่ก็จะไหลถอยหลังลงมา
   เกือบเดือนมานี้ใน กทม มีภาพที่ผมไม่คุ้นอย่างแรง นั้นคือพวกจอดรถบนทางด่วน มันต้องมีความผิดนะครับ จะบอกให้เห็นใจคงและละเว้นโทษปรับคงไม่ได้ นี่เป็นเหตุการณ์แรก ต้องวางมาตรฐานให้ดี เอาใบสั่งมาเสียบหน้ากระจกได้เลยครับ ทำได้ง่ายๆ เสียบกันวันละใบก็ได้ หรือกรมขนส่งจะมีจดหมายไปเตือนให้เลื่อนรถก็ยังได้ เพราะถ้าจอดแล้วไม่ผิด ต่อไปปีหน้าก็จะมีคนเอารถมาจอด แล้วก็พูดประโยคคลาสสิคเดิมๆ ว่า “ปีที่แล้วยังจอดได้เลย” “ทำไมคันโน้นจอดได้ล่ะ จับต้องจับให้หมดเหมือนกันสิ”
   เอ็งมีปัญญาซื้อรถได้ ก็ต้องไปหาที่จอดให้ได้ มาจอดขวางแบบนี้ หากไม่เกิดเหตุซ้ำซ้อนคนคงคิดว่าไม่เห็นเป็นไร อย่าวัวหายล้อมคอกกันอีกเลยชาวไทย อะไรไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะสม ก็อย่าไปทำ ถ้าทำ ก็ต้องยอมรับความผิด ยอมรับค่าปรับ จบแบบนี้จะสวยกว่า
   รัฐบาลทำงานแบบโคตรงง ประกาศวันหยุดติดต่อกันไป 5 วันแล้ว ก็ยังแก้สถานการณ์ไม่ออก นี่ก็ยังลังเลว่าจะประกาศหยุดเพิ่มอีกกี่วันดี อ้าว เรื่องแค่นี้ทำไมคิดไม่ออกล่ะครับ ก็เปิดใจไปตรงๆ เลยว่า พื้นที่ใดประสพภัย พื้นที่ใดเสี่ยง หรือเฝ้าระวัง ก็ประกาศให้หยุดได้เลย ส่วนทางภาคเอกชนก็ขอความร่วมมือให้เห็นใจพนักงานในพื้นที่ประสพภัยด้วย ขอกันแบบตรงๆ นี่แหละ บ้านใครน้ำท่วมแล้วยังต้องดำน้ำมาทำงานก็เว่อร์แล้ว ทางรัฐเองก็ต้องประกาศเขตพื้นที่ประสพภัย พื้นที่เฝ้าระวังให้ชัดเจน
   เมือคืนดูทีวีดาวเที่ยมช่องหนึ่ง จำไม่ได้เบอร์อะไร ผมเปิดมั่วๆ ไล่ไป เห็นมันขายสมาชิกคลิปโป๊ จากการนวดสปา และโคโยตี้ (ผู้หญิงเต้นยั่ว) ขายกันแบบเปิดเผยเลย มีภาพตัวอย่างอีกด้วย เป็นภาพถ่ายช้อนใต้กระโปรงนักเต้น ทุเรศจริงๆ เป็นภาพเรท R นะ
   
สถานการณ์น้ำวันนี้คันกั้นน้ำริมเจ้าพระยาในเขต กทม แตกหลายจุด สาเสน บางลำพู แต่ก็ซ่อมทัน เออ โล่งอกไปที ในดอนเมืองหลังจากศูนย์อำนวยการย้ายไปแล้ว แต่ทิ้งผลงานกองใหญ่ไว้ให้ดู นั่นคือของบริจาคจำนวนมหาศาลที่ชาวบ้านสละเวลากันมาแพ็คของ มันไม่ได้ส่งไปให้ใครเลย แถมโดนน้ำท่วมลอยเท้งเต้ง เห็นแล้วสลดใจเป็นที่สุด
น้ำเข้ามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และมาถึงวงเวียนบางเขนแล้ว ฝั่งธนถนนอักษะ น้ำท่วมสูง 50 ซม ชาวบ้านกลุ่มที่ท่วมแล้วกับยังไม่ท่วมทะเลาะกันเรื่องการระบายน้ำ ปัญหาทั้งหมด มันเกิดจากว่าแต่ละฝ่ายมองเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตนเป็นหลัก ก็มันคือมนุษย์ไงครับ ท้ายที่สุด ก็คือเห็นแก่ตัว เช่นเดียวกับพวกที่นำรถไปจอดไว้บนสะพานทางด่วนนั่นแหละครับ

[O'Pern]

31 ตค 54
   ยังคงอยู่ในช่วง “ลุ้นรายวัน” ครับ ถ้าคันกั้นเจ้าพระยาไม่พังก็รอด ถ้าพัง ก็จบเห่ ตลอดอาทิตย์นี้ก็คงจะเหมือนกับตลอดสัปดาห์ที่แล้ว คือลุ้นแม่งทั้งวันเลย แต่ดูข่าวทีวีแล้วต้องเลือกเชื่อนะครับ บางคนน่าเชื่อถือ บางคนเอาแค่อ่านรายงานระดับน้ำในเขื่อน  และการปล่อยน้ำจากเขื่อนอย่างเดียวเลย ไอ้นี่บอกตรงๆ นะว่าไม่เกิดประโยชน์อะไรต่อคนลุ้นน้ำอย่างผมเลยแม้แต่น้อย
   เกือบเดือนมานี้ ผมยกนิ้วให้ทีวี 2 ช่อง คือ ThaiPBS และ ช่อง3 หากจะดูข่าวให้เกิดสาระ ดูแค่สองช่องนี้พอครับ ช่องที่ปัญญาอ่อนที่สุดคือช่อง 11 แต่สามวันมานี้ดีหน่อยตรงมีอาจารย์ธงทอง จันทรางศุ มาเป็นโฆษกอ่านแถลงการณ์รายวันแทน บอกได้เลยครับว่า ดีกว่าเอาพวกตัวเองมาอ่านเยอะมาก
ผมเป็นคนที่ใช้จักรยานแบบทารุนมาก ไม่ได้ขี่โหดอะไรหรอกนะ แต่ใช้งานแบบไม่ดูแลอะไรมันสักอย่าง พออ่านกระทู้ในเวปจักรยานเรื่องการขี่รถลุยน้ำแล้วเกิดมีความคิดแตกแขนงไปอีกไกล ไม่กล้าโพสตอบเขาหรอก กลัวพาออกทะเล
   ลุยน้ำแล้วกลับมาต้องรีบล้างดุม ล้างกะโหลก อืม มีเหตุผลดีนะ แต่กับรถยนต์ล่ะ มีใครหน้าไหนถอดลูกปืนล้อมาล้างหลังลุยน้ำบ้าง แถมใช้รถแบบไม่พังไม่เปลี่ยน ไม่มีใครถอดลูกปืนล้อมาอัดจารบีเลย
   จะว่าระบบลูกปืนของรถยนต์มันเจ๋งกว่าจักรยานหรอ หรือว่าชาวจักรยานคิดมาก หรือว่าผมต่างหากที่ติงต๊อง คิดเปรียบเทียบในสิ่งที่มันไปคนละทาง
   สถานการณ์น้ำวันนี้ ระดับน้ำเจ้าพระยาลดต่ำลงแล้ว แต่น้ำยังจัดหนักย่านฝั่งธน บางพลัดน้ำสูงขึ้น แถมลามไปยังตลิ่งชัน พุทธมณฑลสาย 2 3 4 เชื่อมกับถนนอักษะเมื่อวานจนเป็นน้ำแผ่นเดียวกันหมด น้ำยังมาจอที่เขตบางแคอีกด้วย ใกล้บ้านผมเข้ามาทุกที ทางด้านตะวันตกน้ำก็แผ่ไปยังนครปฐม สามพราน อ้อมน้อย อ้อมใหญ่ คงจะไปลงที่แม่น้ำท่าจีน โอ๊ยย ไปกันใหญ่แล้ว แถวนั้นโรงานเยอะเสียด้วย
   ส่วนฝั่งพระนครน้ำก็มาทางรามอินทราแล้ว แม้จะเป็นถนนชานเมือง แต่ชุมชนมันใหญ่มาก คลองลาดพร้าวก็น้ำเต็มปริ่ม รัฐบาลออกอาการไปไม่เป็นมาหลายวันแล้ว ทุกวันนี้ได้แค่อพยพคน และพายเรือไปแจกข้าว รอน้ำไหลมาตรงไหนก็แจ้งเตือนตรงนั้น ทำงานแบบอยู่ไปวันๆ ฮ่วยจริงๆ นี่ถ้าช่วงแรกไม่เอาปัญญาชนมากรอกทราย เอาควายมาบริหาร ป่านนี้กู้เมืองได้ไปถึงไหนต่อไหนแล้ว