Author Topic: สค 54 18-21 unforgettable singapore (Read 17952 times)

O'Pern · « **on:** August 01, 2011, 07:31:23 pm »

1 สค 54
   ฝนตกทั่วประเทศ ภาคเหนือ อีสาน น้ำท่วมกันหลายจุดแล้ว แต่ยังดีที่พายุค่อยๆ อ่อนกำลังลง และเดินทางต่อไปยังประเทศพม่า
   เช้านี้ไม่ได้ขี่จักรยาน ไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง แค่เดินไปเดินมานิดเดียวก็ต้องรีบเตรียมออกจากบ้านเสียแล้ว เช้าวันจันทร์แถมฝนตก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจะเกิดอะไรบนถนน
   รถติดจนปวดท้องฉี่ เนื่องจากตอนเช้าผมดื่มน้ำเยอะ ดื่มเป็นประจำทุกวันมาหลายปีแล้ว แวะเข้าห้องน้ำในปั๊มบางจากในทางผ่าน เจอชายวัยทำงานในห้องน้ำ เขาดูเก้ๆ กังๆ
      “จะไปไหนหรือครับ” ผมเอ่ยปากถาม
      “ผมรอเพื่อนครับ”
      “ผมจะไปทางสะพานพุทธ เลยถามดูน่ะครับ”
   จากกันด้วยรอยยิ้ม ผมเสนอตัวช่วยเหลือเผื่อเขาจะไปทางเดียวกันกับผม ยิ่งฝนตกด้วยแล้ว ใครไม่มีรถส่วนตัวจะยิ่งเดินทางลำบาก ประเทศไทยเราหากจะพัฒนาการจราจร เราต้องแก้ที่ระบบขนส่งอันดับแรกครับ ต้องเอาใจคนส่วนใหญ่ที่นั่งรถเมล์มากกว่าพวกนั่งรถเก๋ง หรือขี่มอเตอร์ไซค์ ต่อให้จักรยานก็เถอะครับ ถ้าจะอยากให้คนขี่จักรยานกันเยอะๆ ต้องวางระบบใหม่ครับ ไม่ใช่แค่ตีเส้นตามใจตัวเองนึก แล้วบอกว่านี่คือทางจักรยาน ดูสภาพทางจักรยานปัญญาอ่อนที่ผ่านมาเถอะครับ มันติงต๊องโคตรๆ ทำแล้วไม่อายบ้างหรือ แต่ทางจักรยานดีๆ ก็มีนะ ผมไม่ได้ด่ากราด ทางดีๆ ก็เช่นเลียบทางด่วนเอกมัย-รามอินทรา แต่มันขาดสำนึกในการใช้ถนน เพราะมีมอเตอร์ไซค์มาร่วมใช้ด้วย แถมยังมีรถยนต์จอดขวางทับเส้นทาง ส่วนทางจักรยานในสวนสาธารณะก็พอไหว ดีกว่าไม่มี
   เข้ามาบ้านตอนบ่าย คิดหาหนทางออกของงานสิ่งพิมพ์ของผม ยังหาคนมาช่วยวาดภาพประกอบแนวการ์ตูนยังไม่ได้เลยครับ คนชื่อแม็คนั่นเป็นอดีตไปเสียแล้ว เขาฝีมือดีจริง แต่ไม่มีเวลามาลุยกับผม เขาต้องทำงานประจำ เป็นอันว่าเราสองคนจูนไม่ตรงกัน เป็นอันจบ
   เย็นไปรับลูก ฝนยังคงตกตลอดเวลา เบาบ้าง หนักบ้าง แต่ผมอยู่ในกรุงเทพฯนั้นยังดี สงสารชาวบ้านต่างจังหวั้ดที่เขาโดนน้ำท่วมจริงๆ หากจะคิดช่วยเหลือ ก็ต้องหาวิธีป้องกัน นั่นคือศึกษาพื้นที่อุ้มน้ำตั้งแต่สมัยโบราณ ถ้าสร้างเมืองทับไปแล้ว ก็ต้องหาทางให้น้ำมันไหลผ่านไปได้อย่างสะดวก จะเป็นท่อขนาดใหญ่หรืออะไรก็ว่ากันไป แต่ต้องมีพื้นที่ให้น้ำพักอาศัยครับ

O'Pern · « **Reply #1 on:** August 02, 2011, 08:11:34 pm »

2 สค 54
   ยาแก้กล้ามเนื้ออักเสบเม็ดสุดท้ายหมดไปแล้ว อาการเจ็บก็น้อยลงแล้วล่ะ แต่แปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือจุดตรงสะบักหลัง จุดที่มันเจ็บ พอจับๆ ดูรู้สึกว่ามันจะรับความรู้สึกจากปลายนิ้วได้น้อยลง เหมือนผิวหนังมันชาอยู่ตลอดเวลา แปลกมากๆ กดลงไปก็ไม่เจ็บอะไรนะ เป็นแบบนี้มานานตั้งแต่วันที่ 16 นี่มันผ่านไป 2 สัปดาห์แล้วนะ แต่ก็ถือว่ามันชาน้อยลงแล้วล่ะนะ ทว่าน้อยลงแบบช้ามากๆ เลย อยากให้มันหายขาดไปโดยเร็ว จะได้ออกผจญภัยอีกรอบ เพราะหากสภาพหลังยังคงเจ็บแบบนี้ มันไม่มีใจคิดจะอยากไปไหนหรอก นอกจากกลัวจะไปไม่ถึงแล้ว ยังไม่สนุกอีกด้วย
   กลางวันมีคนในเวปจักรยานโทรมาถามเรื่องจักรยานพับ ชื่อคุณ “วุฒิ” เขาเคยใช้ Dahon Vitesse และจอดทิ้งไว้ที่รถไฟฟ้า ผลคือหายไปแล้ว ตอนนี้อยากได้รถคันใหม่ไว้ใช้ เล็ง Dahon P8 และ P18 เอาไว้ เพราะอ่านในเวปคนมักจะเชียร์ตัวนี้และบอกว่ามันเป็นโครโมลี่ มันนุ่มดี วุฒิสูง 178 ซม ใช้งานจักรยานแค่ขี่ระยะสั้น 2-3 กม ขี่เล่นแถวบ้าน ไม่ออกทริปยาว
   ดูจากลักษณะการใช้งาน ผมแนะนำ Dahon Speed P8 โดยไม่ลังเล ราคาถูกกว่าอีกด้วย แถมหุ่นดีตัวสูง ขี่ Dahon ได้หล่อมากๆ แนะนำได้เต็มปากเลย ขี่ใกล้ๆ จะเอาเกียร์เยอะๆ มาทำไม ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากได้แบบ Single Speed ด้วยซ้ำ หรือดีไม่ดี จะเล่น Fixed Gear ยังไหว (ถ้าควบคุมรถแบบนี้เป็น)
   ผมเล่าถึงจุดเด่นของ Dahon ที่แตกต่างจากรถยี่ห้ออื่น เล่าถึงกลไกการพับ สุดท้ายคุณวุฒิบอกขึ้นมาคำหนึ่งว่า “ผมไม่ค่อยได้พับหรอกครับ”
   อ้าว ถ้าไม่พับ ก็ไม่ต้องมาเล่นรถพับครับ อยากได้รถเล็กก็ไปมอง Mini เลย ขี่ดีกว่าเยอะมาก ถูกกว่าอีกด้วย แถมอะไหล่ก็ใช้ร่วมกับ MTB ได้แทบทุกชิ้น
   เลยแนะนำ Java ไป เพราะมันเป็นรถแบบ Best Buy ครับ ราคา 12000 บาท ได้ดิสก์หน้าหลัง ผมว่าสุดยอดแล้วนะ แต่ถ้างบถึงก็จะมีรถให้เลือกอีกเยอะ หรือจะจะมองรถมือสองจากญี่ปุ่นก็มีให้เลือกอีกเพียบราคาตั้งแต่ไม่กี่พันยันหลักหมื่น แถมมีทั้งล้อ 20 และ 24 นิ้ว อ้อ รถล้อ 22 ก็มีนะครับ แต่โปรดอย่าได้เอามาเลย หายางแทบพลิกแผ่นดิน
   ตลอดวันนี้มีฝนลดน้อยลงแล้ว ช่วงเย็นเอารถ KHS HT ออกขี่ไป 30 นาที อาการเจ็บหลังบริเวณสะบักหายแล้ว แต่ผิวหนังบริเวณดังกล่าวยังรู้สึกชาอยู่นิดๆ ส่วนเบาะ Brooks ก็ยังนั่งแล้วแข็งดีแบบเดิม นึกแล้วอยากลองรุ่นที่มีร่องกลางดูบ้าง น่าจะชื่อรุ่น Emperor นะ ที่สนใจก็เพราะตอนก้มหมอบหลบลมแล้วเบาะรุ่น B17 Champion Classic มันค้ำโดนจุดกดทับ ก้มแล้วเจ็บ ก้มไม่ได้นาน
   “รุ่นนี้ผมไม่ค่อยแนะนำครับ นั่งๆ ไปนานๆ แล้วมันจะหนีบเอา” เจ้าหน้าที่ในร้านเซ่งง่วนฮงบอก
   เล่นเอาเสียวเลยเชียว วางเบาะรุ่นนั้นทันที แต่พอตอนนี้มาคิดไตร่ตรองดูดีๆ ถ้าเบาะมันไม่เวิร์ค ทาง Brooks เขาก็น่าจะยุบไลน์การผลิตไปสินะ ไม่รู้สิ ผมแค่เดา

O'Pern · « **Reply #2 on:** August 03, 2011, 10:12:10 pm »

3 สค 54
   วันนี้ออกจากบ้านเช้ากว่าปกติ ส่งลูกไปโรงเรียน แต่เขามีกิจกรรมเข้าค่ายธรรมะค้าง 1 คืน เป็นการค้างแรมครั้งแรกของเขา ท่าทางน่าสนุกและวุ่นวายอยู่ในที
   ในเวปจักรยานมีคนถามถึงเฟรมรถทัวริ่ง 2 ตัว คือ Surly Long Haul Trucker และ Salsa Voya ผมไม่เคยขี่รถทั้งสองคัน แต่ก็ตอบไปด้วยการวิจารณ์จากภาพ รถของ LHT จะออกแนว Vintage Classic ส่วนรถ Voya จะเป็นรถยุคใหม่ ใช้ดิสเบรก เฟรมสีสันสดใสตามสไตล์ของ Salsa ตอบแบบทรรศนะส่วนตัวผมชอบรูปทรงเฟรมของ Surly มากกว่าครับ ผมชอบรถหน้าตาเก่าๆ มันดูได้นานดี แถมผมไม่ชอบดิสค์เบรก เพราะเผื่อการถอดใส่ล้อบ่อยๆ ขณะเคลื่อนย้ายรถ ผมว่ารถที่ใช้ V Brake น่าจะมีปัญหาน้อยกว่านะ อย่างน้อยก็ไม่ต้องกังวลเรื่องใบดิสค์จะคดงอเมื่อถูกกระทบกระแทก
   เคยคิดจะประกอบรถคันใหม่ครับ แต่คิดได้สักพักก็หยุดแล้วหันมามองเจ้า KHS คันที่กำลังขี่อยู่
   “นี่เราเบื่อมันแล้วหรือ เราไม่ชอบมันแล้วหรือ มันตอบสนองอะไรเราไม่ได้หรือ”
   คิดโดยเหตุผลแล้ว คำตอบก็คือผมมีกิเลสเพราะเห็นคนอื่นเขามี เราเลยอยากมีบ้าง ซึ่งมันไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริงเลย ผมยังคงใช้รถคันเก่าไปไหนมาไหนได้ทุกที่ แถมไม่ต้องกลัวเรื่องรอยถลอกขณะขนส่ง เพราะมันเก่าแล้ว มีร่องรอยมาพอควรแล้ว บทสรุปสุดท้ายก็คือผมกับมันยังต้องฟันฝ่ากันต่อไป รถคันนี้มันคือเพื่อนตายของผม เป็นรถคันแรก อายุ 17 ปีแล้ว ชิ้นส่วนที่พังไปก็คือ ชุดกะโหลก ชุดเฟืองท้าย โซ่ ยาง และสายเบรก สายเกียร์ นอกนั้นทุกอย่างยังเป็นของเดิมทุกชิ้นแม้กระทั่งยางเบรก!!!ไม่น่าเชื่อว่ายางเบรกอายุ 17 ปี มันยังหยุดและตอบสนองได้อย่างดีมาก ทั้งๆ ที่ผมไม่เคยถอดออกมาขัดแต่งหน้าผ้าเบรกเลยสักครั้งด้วยซ้ำไป
   มันเป็นถึง KHS รุ่นที่สร้างชื่อเสียงจนมาถึงทุกวันนี้ ถ้าเปรียบเทียบกับรถยนต์ก็คงจะประมาณ Datsun 240Z ที่สร้างชื่อให้กับ Nissan
    ซื้อมาแพงแต่ก็ใช้จนมันคุ้มค่าจริงๆ สิ่งที่เสริมเติมแต่งเข้าไปภายหลังไม่กี่ปีนี้ก็คือ แฮนด์แบบผีเสื้อ ยางสลิค แร็คหน้า-หลัง และล่าสุดคือเบาะ Brooks ตามมาด้วย Panniers ของ Ortlieb 4 ใบ และมี Panniers ของ Deuter สำรองไว้ใช้อีก 1 คู่
   เย็นนี้ฝนไม่ตก ลูกไม่อยู่บ้าน เลยเอาจักรยานออกขี่ไปได้ 1 ชม ไอ้เบาะ Brooks มันก็ยังไม่เห็นจะนิ่มไปสักเท่าไหร่เลย นี่ก็นั่งไปราว 20 ชม แล้ว เอ.. หรือว่าผมจะต้องลงครีมมันอีกรอบดีนะ

O'Pern · « **Reply #3 on:** August 04, 2011, 07:34:09 pm »

4 สค 54
   วันนี้ไม่ต้องไปส่งลูก แต่ก็ออกจากบ้านแต่เช้าเหมือนเดิม ออกสายรถติดมาก เสียเวลา เสียน้ำมันไปเปล่าๆ
   คนงานขาดไป 2 คน ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็ต้องเป็นผมที่ต้องออกไปขับรถส่งของยกของแทน แต่วันนี้ทำไม่ได้แล้วล่ะ ผมเจ็บหลังถาวรเสียแล้ว เลยไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดี พวกเขาจะรู้กันไหมนะว่าอีกหน่อยตอนผมอายุมากๆ ขึ้น ก็จะต้องมาเสียเงินอีกก้อนเพื่อรักษาหลัง แล้วมันจะคุ้มกันไหมกับการกระทำที่ผ่านมา
   มองมุมไหน คิดอย่างไรก็ไม่คุ้ม ต่อให้มีเงินเป็นล้านมาวางให้อยู่ข้างหน้า และมีข้อแม้ว่าผมต้องเป็นโรคปวดหลังไปตลอด ยังไงก็ไม่เอา ผมต้องการมีร่างกายที่แข็งแรง สุขภาพสมบูรณ์ และที่สำคัญคือมีความสุข
   “สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตก็คือการที่เรามีความสุขและสุขภาพแข็งแรง”
   คนส่วนมากมองไปที่เรื่องวัตถุรอบกาย มองเรื่องเงิน เรื่องผลประโยชน์ เอาล่ะ ของพวกนี้มันบันดาลความสุขให้เราได้ก็จริง แต่เชื่อเถอะว่ามันไม่ใช่ความสุขที่ถาวร สุขที่มาจากกิเลสนั้น ล้วนเต็มไปด้วยมายา จะทำให้เราหลงระเริง เหลิง จองหอง เย่อหยิ่ง ลืมตัว ลืมบุญคุณคน แบบนี้ถือว่าเข้าขั้นวิกฤตของชีวิตแล้ว ถ้ารู้สึกตัวว่ากำลังเป็นล่ะก็ รีบถอยห่างมันออกมา และหันมาสร้างความสุขด้วยการให้ จะดีกว่า
   แต่อย่างลืมอย่างหนีง “บาป ไม่สามารถทดแทนได้ด้วยบุญ”
   หนุ่มสาววัยทำงานโกงเขามาเยอะ เบียดเบียนคนอื่นเขามามาก ทำธุรกิจเข่นฆ่า บีบคั้น ผู้คนมากมาย เอาเปรียบ เห็นแต่ประโยชน์ส่วนตัวและพวกพ้อง พอแก่ตัวมาเริ่มสำนึกผิด กลัวบาป เลยคิดบริจาคทำบุญชดเชยความชั่วของตัวเองที่เคยทำไป (เชื่อไหมว่าคนพวกนี้มีมากในสังคม)
   มันทดแทนกันไม่ได้หรอก ทำบาปยังไงก็ต้องชดใช้ เร็วช้าต่างคนต่างวาระกัน เห็นคนชั่วเสวยสุขในวันนี้ก็เพราะบุญเก่าเขาหนา แต่ยังไงก็หนีกฎแห่งกรรมไม่พ้น
   เย็นขี่จักรยานไป 30 นาที อาการชาที่จุดสะบักหลังดีขึ้นอย่างช้าๆ ทุกวันนี้ไม่ได้กินยาอะไรแล้ว ไม่ได้นวดคลายกล้ามเนื้อ แค่บริหารยืดเส้นตอนเช้านิดๆ หน่อยๆ โยคะที่ว่าจะฝึกก็ทำไม่เป็น เลยยืดเส้นแบบตอนเรียนพละศึกษาแทน คิดเอาเองว่ามันคงจะคล้ายๆ กัน

O'Pern · « **Reply #4 on:** August 07, 2011, 11:56:34 am »

5 สค 54
   จู่ๆ ก็คิดตะหงิดอยากได้จักรยานคันใหม่อีกแล้ว ทั้งๆ ที่รู้ว่าเจ้า KHS ของผมมันแสนจะเจ๋ง แต่ไอ้คันใหม่ที่ผมมองมันคือรถแบบล้อ 29 นิ้วครับ แน่ล่ะ ประโยชน์ของมันคือไปได้ไกลกว่า ออกแรงน้อยกว่า เหมาะมากๆ กับพวกไร้ฝีมืออย่างผม แต่จะไม่เหมาะตรงที่ Stand Over Height มันจะสูงกว่ารถล้อ 26 ปกติ และยางมีให้เลือกเล่นน้อย มักจะเป็นแบบ Off Road ซึ่งราคาไม่ถูกเลย
   รถที่มองไว้ก็คือ Salsa Fargo ครับ คิดเล่นๆ สนุกๆ ให้เกิดจิตนาการแบบขำขำ ผมคงไม่ซื้อมันจริงๆ หรอก แค่เฟรมและตะเกียบก็ 2.6 หมื่นบาทเข้าไปแล้ว สำคัญกว่านั้นก็คือ รถคันเก่าของผมยังใช้งานได้ดีอยู่ ไม่มีเหตุผลใดให้เปลี่ยน จะว่าไปแล้ว รถ KHS HT เก่าๆ โทรมๆ คันนี้ มันคงจะต้องอยู่กับผมไปอีกนานแสนนาน เพราะมันไม่ใช่แค่รถจักรยาน มันกลายเป็นเพื่อนคู่ชีพไปเสียแล้ว ร่องรอยที่เกิดกับรถล้วนมีที่มา มันเกิดจากการที่เราร่วมเดินทางด้วยกัน แผลล่าสุดคือที่แฮนด์เป็นรอยถลอกครูดยาว มันเกิดจากการล้มครั้งล่าสุดของผมเอง เป็นการล้มที่แรงมากที่ความเร็ว 30 โชคดีเหลือเกินที่ได้รับแค่บาดแผลถลอก ไม่มีกระดูกหัก
   วันนี้ผมอยู่เฝ้าร้านเช้าถึงเย็น พ่อแม่ไปต่างประเทศ รับลูกจากโรงเรียนก็มาเฝ้าร้านต่อ เสียใจนิดตรงที่วันนี้ลูกมีการแสดง เขาร้องเพลง “รักไม่ต้องการเวลา” จากหนังเรื่อง กวน มึน โฮ คงไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของผมมากนักหรอก กับแค่การที่ไม่ได้ฟังเด็กคนหนึ่งร้องเพลง

6 สค 54
   เป็นอีกวันที่ต้องอยู่เฝ้าร้านจนเลิก ช่วงเช้ามิวเรียนพิเศษ ขากลับให้เขาข้ามถนนกลับมาเองหลายครั้งแล้ว เขาบอกว่าไม่ยาก แม้จะเป็นห่วง แต่ก็ต้องฝึกเขาครับ ช้าเร็วก็ต้องปล่อยอยู่ดี
   วันแห่งความน่าเบื่อผ่านไปอย่างเชื่องช้า ผมกลับมาบ้านเอาเกือบเที่ยงคืน ขับรถกลางคืนเกือบจะหลับใน

O'Pern · « **Reply #5 on:** August 07, 2011, 06:52:32 pm »

7 สค 54
   วางแผนไว้ว่าเช้านี้จะไปขี่รถจักรยานเล่นระบายอารมณ์ แต่ตื่นมาแล้วไม่มีแรงลุก จนกระทั่งอาบน้ำเย็นจัดๆ ถึงได้สดชื่นหน่อย เอาจักรยานออกขี่ไปได้แค่ 30 นาที อาการเจ็บสะบักหลังกำเริบ ยังไม่ถึงกับเจ็บ แต่เริ่มชามากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อยล้าเร็วเหลือเกิน แล้วต่อไปนี้ผมจะขี่จักยานทางไกลได้หรือนี่ จากเดิมคิดจะไปเก็บภาพประกอบงานเขียน เป็นอันต้องล้มเลิก อากาศขมุกขมัวแบบนี้ แถมมีฝนปรอย ถ่ายภาพออกมาให้สวยได้ยาก ถ้าบรรยากาศไม่เจ๋งจริง (สำหรับฝีมือผม)
   ขี่แถวบ้านอีกตามเคย ไปได้แค่ 30 นาทีอีกแล้ว ฝนปรอยๆ ยังไม่ใช่ปัญหาเท่าที่เริ่มรู้สึกตึงๆ ชาๆ ที่สะบักหลัง ฉิบหายแล้วครับท่านผู้ชม รีบกลับบ้านทันที กลัวจะหนักกว่านี้ อีกไม่ถึงสองสัปดาห์ก็จะต้องไปขี่ที่สิงคโปร์แล้ว เดี๋ยวจะงานเข้า
   ท้องฟ้าครึ้มๆ มีฝนปรอยบางๆ ลูกตื่นมาขอเล่นเกม Sim ในคอมพิวเตอร์ เป็นพวกเกมสร้างเมือง เมื่อวานได้ความคิดมาว่าถ้าอีกหน่อยลูกใช้อินเทอร์เนทเป็น ใช้คอมพิวเตอร์ได้ ผมจะซื้อวีดีโอเกมให้เขา ทั้งๆ ที่ไม่เคยคิดสนับสนุนมาก่อนเลย
   นั่นเป็นเพราะว่าเริ่มจะกลัวกับสิ่งด้านลบในโลกไซเบอร์ ไอ้เจอน่ะเจอแน่ เลี่ยงไม่ได้หรอก แต่อยากให้เขามีภูมิคุ้มกันไว้สักหน่อย โดยช่วงแรกก็อย่าไปทุ่มเวลาให้กับมันมากนัก จึงคิดเอาเกมพวก PlayStation, Wii มาล่อ ถึงตอนนั้นอาจมีเกมค่ายอื่นๆ ที่เจ๋งกว่าออกมา
   เด็กเขาจะสนใจต่อสิ่งเร้าที่ดูน่าสนใน ตื่นเต้น เด็กติดเกมที่นั่งเล่นตามร้านค้าก็เพราะว่าที่บ้านเขาไม่มีอะไรน่าสนใจไปกว่านั้น แถมพ่อแม่ก็ไม่ค่อยจะใส่ใจ คุณภาพชีวิตเด็กก็จะเติบโตไปแบบตัวใครตัวมัน คนใฝ่ดีก็มีครับ แน่ละ คนหลงละเริงก็มาก
   เช้าไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งอีกแล้ว เดินผ่านร้านขายลูกประคบ เขาเชิญชวนให้ทดลองใช้บริการฟรี ผมบอกว่าเจ็บตรงสะบักหลัง เจ้าของร้านนวดกดให้อย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ เขาบอกว่าเจอก้อนแข็ง เกิดจากกล้ามเนื้อหดเกร็งตัว นานเข้าจะเกิดแขนชา นวดแบบกดจุดและประคบสักพัก ผมไม่รู้ว่ามันเจ็บ ชา หรือแสบ มันก็รู้สึกเหมือนจะผ่อนคลายลงได้นิดหน่อย ภรรยาเชียร์ให้ซื้อกลับมาประคบที่บ้าน ถ้าไม่ชอบก็ช่างมัน ไม่เป็นไร เผื่อจะดีขึ้น เพราะเธอจะแนะนำให้ไปหาหมอ แต่ผมไม่ไป ไม่เอาหรอก ไม่ใช่กลัวหมอนะ แต่ไม่ค่อยเชื่อมากกว่า หมอมั่วๆ มีเยอะมาก
   สำหรับอาการอย่างผม สิ่งแรกก็คงโดนจับ กด บีบ สอบถามอาการต่างๆ รวมถึงพฤติกรรมการใช้ชีวิตประจำวัน แน่นอน หมอก็ต้องสั่งให้หยุดยกของ ซึ่งทำงานขายของอยู่กับบ้าน มันเลี่ยงการยกของไม่ได้หรอก และหนักกว่านั้น อาจโดนเข้าเครื่องเอ็กซ์เรย์ และแจกยามาสักกำหนึ่งที่กินได้ไม่ถึงเดือนก็ต้องกลับไปให้หมอดูอาการต่อ ดูแล้วก็ตอบแบบเดิมว่าต้องใช้เวลา และจ่ายยามาอีก วนเวียนไปแบบนี้ตลอดจนไม่ใครก็ใครเบื่อไปข้างหนึ่ง ซึ่งข้างฝ่ายนั้นไม่ใช่หมอแน่นอน เพราะเขาตรวจแต่ละครั้งนั้นได้เงินทุกครั้ง ตรงข้ามกับฝ่ายผม
   เดาล้วนๆ ครับ ผมชอบแบบเป็นเอง หายเอง รักษาตัวเอง ผมมั่นใจว่าทำได้ อาจจะช้าหน่อยก็เถอะ
   ลูกมาแปลก บอกอยากยิงธนู ขอให้ผมหาธนูของเล่นให้หน่อย ผมเข้าใจเขาดี ตอนตัวเองเป็นเด็กก็เคยทำธนูเล่น เหมือนพวกในหนังฮีโร่ของจีน ธนูของเล่นก็เอาไว้ยิงเล่นๆ ทำท่าแอ็คชั่นไปต่างๆ นานา สมัยวันเด็กหาของเล่นสนุกโดยไม่สิ้นเปลืองเงินได้แค่นี้แหละครับ เผมเลยบอกลูกว่าจะพาไปยิงธนูของจริง เขาทำหน้าไม่เชื่อ ผมบอกว่าจริงๆ จะพาไปวันที่ลูกหยุดคือ 12 สิงหาคม จะพาไปยิงในสนามจริงๆ กันเลย
   ตลอดบ่ายถึงเย็นผมอยู่บ้านตลอด ยังคงเจ็บระบมจากการถูกกดนวดที่สะบักหลัง คนนวดเขาใช้คำว่าสะบักจม ผมไม่รู้ว่าเป็นยังไง แถมยังโดนบีบนวดไหล่ แต่เขาบอกว่าดีนะ ไม่มีหินปูนเกาะ
   เหนื่อย เพลีย มาหลายวัน หมดแรงจะคิดเรื่องธุรกิจใดๆ แต่ถ้าร่างกายไหว ยังอยากขี่จักรยานทางไกลไปแบบเรื่อยๆ ขี่ไปค่อยคิดไปกลางทางว่าจะไปไหนดี เป็นทริปแบบมั่วๆ ที่ไม่รู้จะชวนแล้วมีใครกล้าไปด้วยหรือไม่

O'Pern · « **Reply #6 on:** August 08, 2011, 08:05:31 pm »

8 สค 54
   อาการเจ็บหลังดีขึ้นครับ แต่ยังรู้สึกช้ำๆ จากการถูกกดนวดอย่างแรง ผมไม่เคยนวดมาก่อน ไม่คุ้นเลยจริงๆ แถมตอนถูกกดแรงๆ นี่เจ็บจนหัวเราะออกมาเลย แปลกดีนะ คนอื่นเขาเจ็บแล้วร้องโอ๊ยกัน
   กลางวันไปจ่ายค่าไฟของคอนโด นี่ผมเพิ่งจะมาจ่ายค่าไฟเป็นครั้งแรก เมื่อก่อนทางรัฐบาลยกเว้นค่าไฟฟรีสำหรับคนที่ใช้ไม่เกิน 90 หน่วย ซึ่งผมใช้ไม่ถึงหรอก ไม่ค่อยได้เข้าไปอยู่สักหน่อย แรกๆ ก็สงสัย แปลกใจว่าเอ๊ะ เขาน่าจะยกเว้นให้เฉพาะคนยากจนจริงๆ นะ ไอ้พวกอยู่คอนโด หรือบ้านพักตากอากาศนี่ไม่เห็นจะน่ายกเว้นด้วยเลย
   เข้าเวปจักรยาน เห็นคนโพสขาย Bridgestone Moulton แถมเพิ่งโพสด้วย ดีใจมาก รถสไตล์เสือหมอบ 9 Sp ผมมองรูปอยู่นาน ดูราคาตอนแรกคิดว่าแค่ 4500 บาท ดูไปหัวใจเต้น ตุบ ตุบ ไปด้วย คิดใจใจ โห ราคาถูกมาก สักพักรีบโทรไปคุยกับเจ้าของ ยังไม่เอะใจเรื่องราคานะ ยังคงคุยแต่เรื่องรถว่าสภาพเป็นอย่างไร ผมต้องซ่อมบำรุงจุดใดเพิ่มบ้าง ระหว่างคุยก็ดูรูปไปเรื่อยๆ มาเห็นราคาแบบชัดๆ แทบจะกดวางสาย เขาขาย 45,000 ครับ ไม่ใช่ 4,500 บาท แบบที่ผมคิด ฮ่าๆ ฝันเก้อ
   ตะลอนตามเวปไปเจอคนขาย GPS ของจีน ไอ้ของพวกนี้มีเยอะครับ ตามคลองถมเหลือไม่กี่พันบาท แต่อันนี้เจ๋งตรงที่เปลี่ยนแบตฯได้ด้วย แถมชิฟเป็นของ Sirf V รุ่นล่าสุด ผมไม่เคยใช้ของพวกนี้หรอก แต่เห็นราคามันแค่ 2800 บาท เลยชักใจอ่อน ช่วงนี้ไม่ได้ไปไหนมาไหน รู้สึกว่าตัวเองโลวเทคเต็มที่ ลองเอา GPS มาศึกษาใช้งานบ้างดีกว่า เพราะงานเขียนของผมมันมีเรื่อง GPS เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เอ.. ว่าแต่ โอนเงินให้เขาไปจะโดนเบี้ยวหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่เท่าที่คุยดูแล้วไม่น่านะ หึหึ ก็อีกนั่นแหละ ถ้าคนเขาจะหลอกเรา เขาก็ต้องทำให้มันแนบเนียนสิวะ ทำตัวมีพิรุธจะไปหลอกคนอื่นได้อย่างไรกัน
   เออ น้าหมี (เจ้าหน้าที่ของสมาคมจักรยานเพื่อสุขภาพไทย) เขาไปสิงคโปร์ตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ แหม ไปก่อนล่วงหน้าตั้งเยอะ นี่ถ้ารู้ว่ามีแบบนี้ผมอาจขอติดสอยห้อยตามไปด้วยอีกคน
   อ้อ ส่วนเจ้ากลม (เพื่อนเก่า) ก็ไปสิงคโปร์เช่นกัน แต่รายนี้ไปตั้งแต่วันศุกร์ที่ 5 แล้ว แถมอยู่จนถึงวันที่ 18 เล่นนะอิ่มเลยนะกลม แสนจะอิจฉาหมอนี่ เพราะมีบ้านพักฟรี มีจักรยานให้ขี่ กลมเขาชวนผมไปด้วย แต่ติดลูกเกรงใจครับ เอาไว้คุ้นเคยกันอีกสักพัก คงจะเกรงใจน้อยลงละ ถ้าจะให้ชัวร์ล่ะก็ ปีหน้าฝากเจ้ากลมเขาจองตั๋วไปด้วยกันซะเลย แบบนี้แน่นอนที่สุด

O'Pern · « **Reply #7 on:** August 09, 2011, 07:40:00 pm »

9 สค 54
   ขี่จักรยานไปซื้อโจ๊กให้ลูก แต่ร้านปิด เลยเปลี่ยนเป็นต้มเลือดหมูแทน เขาชอบอาหารแบบที่เป็นน้ำหน่อย พวกน้ำซุป น้ำแกง ถ้าทำรสชาติดีเขาจะซดจนเสียเกลี้ยง โดยเฉพาะอาหารพวกก๋วยเตี๋ยว
   ยู สาวเกาหลีโทรมาแต่เช้า สอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับประเทศสเปน เขาทำงานให้กับฝ่ายต่างประเทศของบริษัทเทสโก โลตัส ต้องเดินทางบ่อยมาก เฉลี่ยเดือนละครั้ง เธอบอกแรกๆ ก็สนุกดี แต่หลังๆ มานี้ขี้เกียจไปแล้ว มาคราวนี้ได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้าทริป เลยชักสับสนว่าจะเอาไงดี พาลูกทริปไปลุยไหนกันดี อยากได้แบบช็อปปิ้งตามสไตล์สาวๆ รวม 7 คน เล่นเอามึน ผมไม่เคยไปสเปนมาก่อน แต่ก็ตอบรับปากเขาว่าจะหาข้อมูลให้ เจ้ายูดีใจ สักพักก็วางสายไป
   กลางวันไปโอนเงินซื้อ GPS ก่อนโอนเอาสลิปถือในมือยกไหว้เหนือหัว ขอให้อย่าโดนเบี้ยวเลยว้า เราเองก็ไม่ได้ทำเวรทำกรรมอะไรกับใครไว้ ขอให้ส่งของมาให้เราด้วยเถิดนะ
   ช่วงนี้อยู่ในช่วงแห่งความฝัน ฝันอยากได้ของโน่นนี่ นึกคิดจิตนาการเอาเองว่ากำลังจะซื้อรถยนต์สักคัน ก็มองหารถที่ตรงกับไลฟ์สไตล์ของเรา หรือนึกอยากจะไปขี่จักรยานที่ไหนก็หาข้อมูลมันไปเรื่อยๆ นึกถึง Ukulele อีกแล้ว ก็หาเวป youtube โหลดมาฟังเล่น รู้ทั้งรู้ว่าเล่นแบบเขาไม่เป็นหรอก ฝันลมๆ แล้งๆ ความสุขที่หาได้จากหน้าจอขณะออนไลน์ แม้จะดูติงต๊อง แต่มันก็ไม่เดือดร้อนใคร แต่ถ้าฝันแบบนี้บ่อยๆ ก็ดูจะเสียเวลาชีวิตไปไม่น้อย เหมือนคนที่อยู่ในโลกแห่งความฝัน
   เย็นไปรับลูก วันนี้เขาทำผมเสียใจ แค่ผมฝากให้เขาเก็บกระดาษ 2 แผ่นไว้ให้หน่อย ผมเอาเป้มา ถ้าใส่กระดาษนี้ไปมันจะยับ แต่เขาไม่อยากทำ ผมก็สั่งซำ เขาตอบสนองด้วยการทำแบบกระโชกโฮกฮาก ทำแบบไม่เต็มใจ พับกระดาษครึงหนึ่งแบบไม่เรียบร้อยแล้วใส่แฟ้ม ผมเลยหยิบกระดาษคืนกลับมาแล้วขยำมันให้ยับทั้งสองแผ่น และยัดใส่เป้ตัวเอง
   ผมเสียใจมากที่เขาตอบสนองผมแบบนี้ แต่คิดอีกที ผมอาจเคยทำแบบนี้กับพ่อแม่ตัวเองมาก่อนก็ได้ จึงได้รับการตอบสนองเช่นนี้กลับมา และต่อไปนี้สิ่งที่ลูกเขาทำกับผม มันคือภาพสะท้อนกรรมของผมที่เคยทำกับคนอื่นมาก่อน
   กรรมตามสนองจริงๆ ครับ

O'Pern · « **Reply #8 on:** August 10, 2011, 07:51:56 pm »

10 สค 54
   เมื่อวานตอนเย็นคนขาย GPS ส่ง SMS มาแจ้งว่าส่งสินค้าให้แล้ว รอลุ้นว่าของจะมาถึงวันไหน เขาบอกว่าส่ง EMS มันน่าจะถึงเร็วนะ ตื่นเต้นฉิบเป๋งเลย
   1100 บุรุษไปรษณีย์นำกล่องพัสดุมาส่ง ถึงเร็วสะใจดีมาก เขาส่งเมื่อวานสี่โมงเย็น วันนี้ได้รับก่อนเที่ยงเสียอีก แต่ระยะทางมันใกล้ด้วยล่ะนะ เขาอยู่แค่ลาดพร้าวนี้เอง ได้ของมาก็บ้าเห่อครับ กดมั่วไปหมด มือใหม่แบบสุดๆ แถมไม่มีความรู้พื้นฐานใดๆ มาก่อนเลย คงต้องใช้เวลากับมันสักพักใหญ่
   นึกอยากได้ Ukulele อีกแล้ว ซื้อของพวกนี้ผมไม่ค่อยเสียดายเงินเท่าไหร่ มันเป็นเครื่องดนตรี อีกอย่างที่อยากได้แต่ไม่กล้าซื้อเพราะเล่นไม่เป็นคือ Accordian เล่นแล้วเหมือนเป็นคุณลุงใจดี
    หาในเวปจักรยานมีคนโพสขาย Ukulele พอดี โทรไปสอบถามแล้วก็ตกลงซื้อเขาโดยที่ตัวเองเล่นไม่เป็นแม้แต่น้อย อ่านในเวปมีแต่คนบอกว่าเล่นง่ายๆ เอาวะ ลองดูสักตั้ง
   อ้อ ผมเลือกซื้อ Ukulele แบบ Tenor มานะ เป็นแบบตัวโตหน่อย ไม่ได้เล็กจิ๋วเหมือนทั่วๆ ไป ฟังเสียงแล้วยอมแพ้มันเลยครับ หวานถูกใจมาก คนขายก็ชาวจักรยานด้วยกันนี่แหละครับ ชื่อคุณอู๋ บ้านอยู่แถวดินแดง ทำงานสมุทรปราการ แสนจะใจดี เอามาส่ง แถมสอนผมเล่นถึงที่บ้าน และต่อจากนี้ไปก็เป็นหน้าที่ของผมที่จะต้องฝึกซ้อมเอาเอง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คำนี้ใช้ได้ในทุกสถานการณ์ ทั้งจักรยาน และการเล่นดนตรี
   ทีแรกคิดจะไปเรียนกีตาร์คลาสสิค ผมชอบเสียงของสายเอ็นของมัน ชวนลูกไปเรียนด้วยกันเขาก็บอกไม่เอา มาวันนี้แหละ ตัดสินใจซื้อมาแล้ว ให้เขาได้เห็น ได้ฟัง อาจอยากจับมาเล่นบ้าง ตอนสมัยผมวัยเด็กก็เห็นหีบเพลงปากของพ่อ ผมเอามาเป่าเล่นแป๊บเดียวก็เล่นเป็นเพลงได้ แต่ก็แบบพื้นๆ นะ ไม่ได้มีเทคนิคเหมือนพวกมืออาชีพ
   คุณอู๋มาตามนัด ผมลองจับแล้วแม่งไม่คุ้นมือแม้แต่น้อย ลองจับคอร์ดง่ายๆ ก็พอไหว แต่มือขวาตีให้มันออกเสียงยังไม่ถูกจังหวะ เล่นได้แค่ 5 นาที เจ็บนิ้วฉิบเป๋ง แถมไม่เป็นเพลง เลยวางแล้วไปเล่นคีย์บอร์ดแบบที่เราคุ้น สนุกกว่ากันเยอะ ไม่เป็นไร ค่อยเป็นค่อยไป ไม่มีใครเกิดมาเก่ง ทุกคนล้วนต้องฝึกฝนทั้งนั้น
   ส่วน GPS ก็งมไปแบบงูๆ ปลาๆ ขับไปกดไป รถจะชนเอาน่ะสิ ทำอะไรไม่ค่อยเป็นกับเขาหรอก คงต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่ นี่ถ้ามีคนขับให้แล้วผมกดเล่นก็ดีสินะ

O'Pern · « **Reply #9 on:** August 11, 2011, 08:43:12 pm »

11 สค 54
   ตื่นเช้ามาขี่จักรยานเล่น อยากเอา Uke (ย่อมาจาก Ukulele) มาฝึกเล่น แต่เกรงเสียงจะรบกวนชาวบ้าน (นี่ถ้าเล่นแล้วเพราะจะไม่เกรงใจเลยนะ) วันนี้ผมกะจะไปหาหนังสือรวมคอร์ดของ Uke สักเล่ม เอาไว้ไปหลังลูกเลิกเรียนดีกว่า ก็ห้างเซ็นทรัลนั่นแหละ
   ช่วงนี้ทำตัวเป็นเด็กเห่อ จะไปไหนก็ต้องกด GPS ให้มันนำทาง แต่ผมตั้งค่าอะไรไม่ค่อยเป็น ทางที่มันนำ ไม่เห็นจะเหมือนกับที่ผมขับประจำเลย มักจะพาไปวนไกลๆ บ้างก็พาเข้าซอยทางลัดแคบๆ รถจอแจ ผมไม่ชอบเข้า แต่ลองทำตามที่เขาบอกก็หยวนๆ นะ พอได้เหมือนกัน
   วันนี้เป็นวันที่ครูกับผู้ปกครองพบปะกัน พูดคุยกันตัวต่อตัว ครูจะรายงานพฤติกรรมของเด็กให้ผู้ปกครองทราบ และช่วยกันพัฒนาเด็กในลำดับต่อไป มิวลูกผมได้รับคำเตือนแบบเดิมๆ คือ ชอบพูดคุยเสียงดังในห้อง ผมเองก็ตักเตือนเขาอยู่เสมอ เตือนกันจนเบื่อ โดนตักเตือนอยู่เรื่องเดียวนี่แหละครับมาตั้งแต่ประถม 1 – 3 เรียกว่าฟังกันจนชิน มาวันนี้ผมทำใจไว้แล้ว มันต้องออกมารูปแบบเดิมแหง
   แต่เปล่าเลย ครูไม่ได้ให้ความสำคัญในจุดที่ผมเป็นกังวลเลยแม้แต่น้อย ครูบอกแค่มีคุยเล่นบ้าง แต่เตือนแล้วก็หยุด ต่างจากตอนเด็กที่เตือนแล้วหยุดก็จริง แต่หยุดได้แค่ 2 นาทีก็เอาใหม่อีกแล้ว กลายเป็นว่าจุดที่ผมวิตก มันไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไปแล้ว ครูยังชมมิวอีกว่าเป็นเด็กฉลาด และบอกว่าชมจริงๆ ไม่ได้พูดชมให้คุณพ่อฟังแล้วชื่นใจหรอกนะ อันไหนดีก็ชม อันไหนไม่ดีก็ต้องมาพัฒนาร่วมกัน ผมชอบโรงเรียนแนวนี้ เขาเอาเด็กเป็นจุดศูนย์กลางจริงๆ
   ตกเย็นฝนตกหนักมาก ผมมีร่มเล็กๆ แค่คันเดียว เลยฝ่าฝนไปห้างเซ็นทรัลกับลูก ผมซื้อหนังสือรวมคอร์ดของ Uke ส่วนลูกเดี๋ยวนี้เขาเล่น Harry Potter เล่มหนาปึกแล้วล่ะครับ การปล่อยให้ลูกได้เรียน ได้เล่นอย่างอิสระ ส่งผลให้เขามีความสุขในสิ่งที่เขาทำ
   มื้อเย็นซัดบะหมี่กันคนละชามที่ร้านเจียง

O'Pern · « **Reply #10 on:** August 13, 2011, 05:53:59 am »

12 สค 54

   เมื่อคืนฝนตกหนักลามมาถึงเช้า ทำเอาอดขี่จักรยาน วันนี้เป็นวันหยุด ถนนโล่งดีมาก ผมว่าคนที่ใช้รถยนต์ทุกคนคงจะชอบเหมือนกัน
   วันนี้โรงเรียนมิวหยุด ตอนแรกกะว่าจะพาเขาไปยิงธนูตอนบ่าย เอาเข้าจริงเขาอยากอยู่บ้านพักผ่อนเล่นอ่านหนังสือมากกว่า ก็ให้เขาคิดและทำอย่างอิสระครับ ทำอะไรที่ไม่เดือดร้อนใครก็ทำไปเถิด ผมสอนเขาให้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ เกิดมาเพื่อทำความดี และจงอยู่อย่างมีความสุข
   Uke เล่นยากฉิบเป๋ง ผมไปได้แค่ไม่กี่คอร์ดเอง เล่นได้แค่ 15 นาทีก็เจ็บนิ้วมาก มือใหม่สุดๆ ก็แบบนี้แหละครับ ยังต้องใช้ความพยายามอีกเยอะ ตอนนี้เริ่มเข้าใจโลกแล้วว่ามือซ้ายจะจับคอร์ด แต่เสียงมันจะออกได้ก็เพราะใช้มือขวาตี ไอ้จังหวะการตีนี่แหละที่มันเป็นสไตล์ของแต่ละคน ต่างจากเครื่องดนตรีคีย์บอร์ดที่ผมเล่น มันใช้กดเฉยๆ เสียงมันจะออกมาเอง มันใช้กระแสไฟฟ้า มีวงจรอีเลคโทรนิคคอยผลิตเสียงอยู่ข้างใน ต่างจาก Uke ที่เล่นกันแบบ Unplug (แต่ Uke ไฟฟ้าก็มีเหมือนกันนะ)
   แต่กระนั้นก็เถอะ วันนี้ผมใช้เวลาอยู่กับมันต่อเนื่องตลอดถึง 4 ชม เต็ม ตั้งแต่ 0430 – 0830 คิดหาแรงบันดาลใจในการเล่นเพลงที่เราชอบ ค้นหาได้มาสิบกว่าเพลง หลังจากนี้ผมก็จะลุยกับเจ้าเพลงที่ว่านี้แหละ

O'Pern · « **Reply #11 on:** August 14, 2011, 12:43:22 am »

13 สค 54
   ตื่นแบบไม่เต็มใจ แถมโมโหอีกด้วย ต้องตกใจตื่นตั้งแต่ตีสาม แมวมาวิ่งไล่กวดกันบนหลังคาบ้าน พอตีสี่ก็มีอีกชุด คราวนี้นอนไม่หลับอีกต่อไปแล้ว ได้แค่ปิดตาแต่ใจไม่หลับ จนถึงตีห้าลงมาจากบ้านจะเอาจักรยานออกขี่ อ้าว มีฝนปรอยๆ จบข่าว
   เช้าวันเสาร์ลูกมีเรียนพิเศษ ตอนนี้เขาฝึกข้ามถนนเองคนเดียวพอใช้ได้แล้ว ไอ้เป็นห่วงน่ะเป็นกันทุกคนแหละครับ แต่สำหรับผม ถ้ากลัวอะไรก็ต้องวิ่งเช้าชนกับมัน ถ้าเป็นห่วงมาก ก็ยิ่งต้องฝึกให้มาก จะได้ชำนาญและมีทักษะ แถมเรายังคงต้องเป็นห่วงเขาตลอดชีวิต แต่ผมกลับไม่ได้ดูว่าเขาเป็นเด็กตลอดเหมือนที่พ่อแม่คนอื่นคุยกันนะ ผมจะคุยกับภรรยาเสมอว่าให้ดูว่าเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว โตแล้ว
   กลับเข้าบ้านตอนบ่าย กำลังจะหยิบ GPS มาแขวนหน้ากระจก มือไปโดนแป้นยึดหน่อยเดียว มันหลุดตกลงมาทั้งแท่ง โห จอดกลางแดดแล้วอานุภาพแรงยึดเกาะของมันด้อยลงเลยหรือวะนี่ ดีนะไม่ได้ใส่ GPS ไว้ ไม่งั้นตกกระแทกพังแน่เลย
   ในเวปจักรยานมีกางเกง Fox ของปลอมมาหลอกขายเป็นของแท้อีกแล้ว ราคา 490 มันได้แค่กางเกงของจีนครับ Fox แท้ๆ ตัวละไม่ต่ำกว่า 3000 บาท (ใหม่) ถ้าเป็นรุ่นผ้าสองชั้นจะทะลุถึง 4000 ด้วยซ้ำ อยากโพสพอกคนซื้อนะ กลัวเขาโดนหลอก หรือว่าผมจะโพสตอบแค่ตัว “ป” ตัวเดียวให้เป็นสัญลักษณ์ดีนะ
   อีกกระทู้ก็มีเอารถ Bianchi Hybrid/City มาบอกว่าเป็นรถทั่วริ่ง พ่อค้าในเวป เห็นรถล้อ 700c เมื่อไหร่ก็จะพาไปทั่วริ่งยันเลย ผมเองก็อยากโพสตอบนะ แต่กลัวโดนด่าว่าเสือก กรณีนี้น่าจะโพสตอบแค่ว่า “Hybrid/City” เล่นแบบสั้นๆ นี่แหละท่าจะดีนะ
   เย็นเอา Uke มาซ้อมมือ แต่ก็เล่นได้แค่แบบงั้นๆ ยังจับจุดไม่ถูกเลย

O'Pern · « **Reply #12 on:** August 14, 2011, 07:09:29 pm »

14 สค 54
   ตื่นเช้ามาขี่จักรยานเล่น ไม่กล้าไปไหนไกล กลัวเจ็บสะบักหลังกำเริบ แต่อยู่เฉยๆ มันไม่เจ็บอะไรนะ พอขี่นานๆ หน่อยก็จะเริ่มรู้สึกยิบๆ ที่บริเวณนั้น สังเกตดูแล้วอาการจะออกเร็วตอนขี่กลางแดดแรงจัด
   ภรรยาชวนพาลูกไปทำบัตรประชาชนเด็ก ผมเห็นว่าช่วงนี้ยังคนเยอะอยู่ ทำไปก็ไม่ได้ใช้อะไร ไว้รอเด็กๆ เขาทำกันหมดแล้วเราค่อยไปทำก็ได้ มีเวลาตามกฎหมายถึง 1 ปีเต็มๆ แต่ภรรยาแย้งว่า ช้าเร็วก็ต้องทำอยู่ดี ทำให้มันเสร็จๆ ไป
   นี่คือการมองเรื่องเดียวกันไปในคนละทิศทาง ถ้าเป็นคนที่คิดเข้าข้างตัวเองเป็นใหญ่ ก็อาจเป็นการทะเลาะถกเถียงเพียงแค่สาเหตุจากเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่สำหรับผมแล้วง่ายมากครับ ทำอะไรเพื่อคนอื่นได้ก็ทำไปซะ งานนี้ผมจึงหุบปาก ทั้งๆ ที่รู้ทั้งรู้ในใจว่ามันจะต้องเสียเวลาอย่างมาก การทำอะไรตามใจคนที่เรารัก มันเป็นความสุขอีกอย่างหนึ่งของผมที่พอจะทำให้ได้
   ใช้เวลาช่วงเช้ารอจนทำบัตรเสร็จ หมดไป 2 ชม เต็มๆ ออกจากเขตมาตอน 1000 หิวฉิบเป๋ง แต่ไม่อยากบ่น ทนๆ เก็บเอาไว้ในใจ นั่งทนหิวอยู่เป็นชั่วโม ใช้เวลาแบบนี้ในวันหยุดแล้วรู้สึกเสียดายเวลามากๆ เสร็จธุระแล้วแทนที่จะได้กินอาหารดีๆ มีประโยชน์ก็ต้องจอดแวะซื้อฮอทดอกใน 7-11 ให้ลูกรีบกินในรถ เพราะต้องไปเรียนศิลปะต่อ ไอ้เรื่องเรียนพิเศษนี่ก็อีกเช่นกัน ผมไม่เคยเห็นด้วยมาแต่ไหนแต่ไร แต่ภรรยาผมเธอดูจะทุ่มเทในจุดนี้เอามากๆ
   เถียงเขาไม่ได้หรอกนะ เพราะเขาเรียนชนิดได้เกียรตินิยม ส่วนผมนั้นแค่เกือบตก
   แทนที่วันหยุดผมจะได้ไปไหนมาไหนกับลูก ก็เป็นอันต้องล้มเลิกไปทั้งสิ้น ทริปจักรยานที่วางเอาไว้ แผนการเดินทางต่างๆ กลายเป็นคิดเอง เออเองคนเดียว ลูกไม่ว่างไปกับเรา เซ็งจริงๆ ดีนะไม่ไปรีบเอารถ Tandem มา ไม่งั้นงานเข้า คันก็ใหญ่ แถมแพงจัด
   จากเดิมที่แทบจะไม่มีเพื่อน พอทำงานรถยนต์ก็รู้จักผู้คนเยอะมาก แต่ตอนนี้กลายมาอยู่ในวังเวียนเดิมๆ อีกรอบ อยู่กับลมหายใจของตัวเองอีกครั้ง จะว่าเหงามันก็ใช่ แต่ผมชินกับชีวิตแบบนี้เสียแล้ว จะเรียกว่าชินกับการอยู่คนเดียวก็ไม่ผิดอะไร ผมถึงได้คิดทำอะไรแผลงๆ ออกมาเล่นบ้างแก้เบื่อ จนมาเจออาการเจ็บสะบักหลังนี่แหละ ที่ทำให้แผนการต่างๆ ต้องพลิกผันอีกครั้ง ซึ่งมันส่งผลต่องานเขียนหนังสือของผมโดยตรงเสียด้วยสิ
   งานเขียนชิ้นแรกของจักรยานเสร็จสักพักแล้ว แต่มาติดขัดตรงรูปประกอบที่ผมอยากได้เป็นภาพการ์ตูนมากกว่าภาพถ่าย ผมอยากใส่ความสนุกสนานลงไปในภาพ ทำให้งานเขียนไม่น่าเบื่อ แน่ล่ะ ต้องใช้เวลาค่อยๆ หาคนวาดภาพที่ถูกใจไปเรื่อยๆ
   ก็คงต้องใช้ Plan B ที่เป็นหนังสือเล่ม 2 ตามแผนเดิมมันจะต้องมีเล่ม 1 ออกมาก่อน แต่เล่ม 1 มันติดขัดนี่หว่า เข็นเล่ม 2 ออกมา แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นเล่ม 2 ก็คงไม่มีใครรู้ หรือถ้ามี ก็ต้องเป็นคนที่อ่าน Diary ของผมนี่แหละ
   วันนี้อยู่บ้านแบบเหงาๆ ยังไงก็ไม่รู้ รู้สึกเหงาเอามากๆ เสียด้วย เอาจักรยานออกขี่ตอนเย็นไปสักพักก็ไม่เห็นดีขึ้นสักนิด กลับมาบ้านยังเหงาเท่าเดิม

O'Pern · « **Reply #13 on:** August 15, 2011, 09:49:27 pm »

15 สค 54
   ความเบื่อติดพันมาถึงวันนี้ เห็นอะไรรอบตัวก็ดูจืดชืดไปหมด วันนี้ลูกผมมีสอบคณิตศาสตร์ ก็ให้กำลังใจไปนิดหน่อยก่อนลงจากรถ เตือนให้ทำบททดสอบด้วยความละเอียด อย่าห่วงเล่น
   วันนี้มีงานเปิดตัวรถ Mazda 2 minor change เขาว่าจะปรับโฉมให้มาฟัดกับพวกรถ Eco Car จะเป็นอย่างไรก็ต้องดูกันไป แต่รถ Mazda เป็นรถที่ดีมากๆ คือมีพื้นฐานดี ถ้านับเฉพาะรถเดิมๆ ผมยกให้ Mazda อยู่ในอันดับ 1 ไม่นับพวกรถขับ 4 อย่างตระกูล Subaru ล่ะ
   กลางวันฝนตกหนักอีกแล้ว ทางการเขาว่ามวลน้ำจากทางภาคเหนือจะเดินทางมาถึงภาคกลางและกรุงเทพฯในวันนี้ ดูข่าวทีไรแสนจะสงสารชาวบ้านจนๆ ที่เขาต้องมารับน้ำแทนคนเมืองอย่างเรา
   เย็นไปรับลูก เขารายงานผลการสอบคือสอบได้ผ่านหมดทั้งสองวิชา ได้คะแนนค่อนข้างดี โดยส่วนตัวผมรู้สึกเฉยๆ มากกับเรื่องคะแนน แต่ก็แน่ล่ะ ได้คะแนนเยอะก็ย่อมต้องดูดีกว่าพวกได้คะแนนน้อยอยู่แล้ว ทว่าอย่าชะล่าใจไป คนเรียนไม่เก่งนี้แหละครับ ที่มันมีอะไรหลายอย่างมากกว่าที่พวกเรียนเก่งๆ ไม่มี หรืออาจมีน้อยกว่า เช่นด้านเชาว์ ไหวพริบ การเอาตัวรอดในสถานการณ์ต่างๆ
   เรียนไม่เก่ง ไม่ใช่ปัญหา แต่ไอ้ที่หนักหนาก็คือ “ไม่รู้ว่าความฝันของตัวเองคืออะไร”

O'Pern · « **Reply #14 on:** August 16, 2011, 09:28:46 pm »

16 สค 54
   ฝนตก อดขี่รถ หึหึ บ่นไปงั้นแหละ ทั้งๆ ที่ขี่แบบติ๋มๆ วันละนิดละหน่อย ฝนตกทีไรอดคิดถึงชาวบ้านที่เขาน้ำท่วมไม่ได้
   ไปรับลูกที่โรงเรียน ทันทีที่เดินเข้าไป เพื่อนลูกชื่อ “บีม” เป็นเด็กหญิงหน้าตาน่ารัก แต่ชอบเล่นโลดโผน วิ่งเข้ามาหา
   “พ่อมิวๆ มิวชอบแกล้งหนู” เด็กๆ วิ่งกรูกันเข้ามาฟ้องกันใหญ่ ผมเลิ่กลั่กมองหาเจ้าลูกชายตัวดี หาไม่เจอ
   สักพักเดียวมิววิ่งเข้ามาหา ผมเลยจับตัวเอาไว้ให้เพื่อนแกล้งคืน กลายเป็นเพื่อนรุมจั๊กจี๋ มิวดิ้นทุรนทุรายเหมือนไส้เดือนคลุกขี้เถ้า แต่หน้าตาหัวเราะจนน้ำลายไหล ให้เพื่อนแก้แค้นพอเป็นพิธี เด็กๆ เขาเล่นกันสนุกสนานดีนะ น่ากลับไปเป็นเด็กอีกจัง
   เย็นเข้ามาบ้านนั่งซ้อม Uke ไปราว 2 ชม จับคอร์ดได้มากขึ้น เปลี่ยนคอร์ดได้คล่องขึ้นนิดๆ แต่ไอ้มือขวามันยังตีให้เสียงออกมาไม่เห็นไพเราะตรงไหน ปัญหาของผมอยู่ตรงมือขวานี่แหละครับ ตีไม่ดี เสียงไม่เพราะ สำเนียงไม่มีคลาส เหมือนพวกขอทานเล่นยังไงยังงั้น ไม่เป็นไร ยังไงก็ต้องฝึกหัดต่อไปอีกเยอะ

racing-club.net

News:

Author Topic: สค 54 18-21 unforgettable singapore (Read 17952 times)

O'Pern

สค 54 18-21 unforgettable singapore

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54

O'Pern

Re: สค 54