ธค 53 19 มีทติ้งรถพับ สวนลุม 30 ระยะเอื้อมของรถ Dahon ทีมีผลต่อคนตัวเล็ก

[O'Pern]

1 ธค 53
   วันนี้ลูกผมปิดเทอม ไม่ต้องไปส่งที่โรงเรียน แต่ผมก็ต้องไปทำงานยกของที่ร้านต่อ ไปเร็วก็ได้ยกของเร็ว ได้ออกแรงเยอะๆ ร่างกายจะได้แข็งแรง
   สายๆ เอารถ GT ขี่ทำธุระ รถคันนี้ไม่มีขาตั้ง ไม่ถนัดเอาเสียเลย จะจอด จะพิงก็ต้องคอยระวัง ขี่แล้วไม่ชินมือเท่้ากับรถ JZ88 ครับ คันนั้นแสนจะคล่อง ติดตัวไปได้ทุกหนแห่ง
   บ่ายเข้าวรจักร ไปหาซื้อยางในมาใส่รถ JZ88 เป็นล้อขนาด 14 นิ้ว ยาง 1.5 ตรงไปที่ร้านสหจักรยานทันที สอบถามมาแล้วเพื่อนๆ บอกว่าร้านนี้มีขายยางใน 14 นิ้ว พิกัดหาง่ายมาก ตรงข้ามโรงพยาบาลกลางเป๊ะ ไม่ต้องเข้าซอย ถ้าขับรถยนต์มาก็จอดยากหน่อย เผลอๆ ค่าจอดรถจะแพงกว่าค่ายางในเอา
   ขี่ออกถนนรถ GT ไปได้ดีกว่า JZ88 เยอะมากครับ ทรงตัวดีกว่า นิ่งกว่า แถมช่วงติดไฟแดงถ้าไม่เกิน 20 วินาที ผมยืนบนรถโดยไม่ต้องเอาเท้าแตะพื้นได้สบาย รถ GT คันนี้ทรงตัวได้ดีมากๆ
   “สวัสดีครับ มียางในขนาด 14 นิ้ว 1.5 ไหมครับ”
   “มีแต่ 1.75 ได้ไหม”
   ผมฉุกคิด แต่รู้ว่ามันก็ใส่กันได้แหละ โดยเฉพาะยางใหม่ๆ
   “1.5 ไม่มีเลยหรือครับ” ผมถามย้ำ
   “ไม่มี มีเบอร์เดียว” เจ้าของร้านเป็นหญิงอายุค่อนข้างมาก แต่ยังแข็งแรง พูดจาห้วนๆ แต่ผมไม่ถือสา ผมไม่ได้มาฟังคำหวาน ผมมาซื้อยางใน
   “เส้นละเท่าไหร่ครับ”
   “45 บาท”
   “ขอสองเส้นครับ” ซื้อแบบไม่ต้องต่อ ร้านค้าเล็กๆ ขายของกำไรเล็กน้อย อยากให้ร้านเขาอยู่ได้ไปอีกนานๆ ถ้าไม่มีร้านสไตล์นี้ จักรยานแปลกๆ ก็จะงานเข้าได้
   เจ้าของร้านก้มลงหยิบยางในที่บรรจุห่อไว้เรียบร้อยจากในลัง ผมมองตาม พบว่ามียางใน 1.5 ที่ผมต้องการด้วยนี่นา ผมหยิบขนาด 1.5 จากในลังมาดูให้ถี่ถ้วน
   “นี่ไง เบอร์ 1.5 ที่ผมถาม ตกลงผมเอาอันนีนะครับ” ผมหยิบยาง 1.75 สองชุดวางคืนในลัง แล้วหยิบเบอร์ 1.5 กลับมาแทน ขายของแบบขี้เกียจมากเลย นี่ถ้าผมไม่ได้ดูตาม หรือลังไม่ได้วางหน้าร้านก็แย่สินะ
   “ยางนอก 1.5 มีด้วยไหมครับ” ผมถามต่อ
   “มีแต่ 1.75” เอาอีกแล้ว เล่นมุขเก่าอีกแล้ว ไม่เชื่อแล้วล่ะ ขี้เกียจหยิบมากกว่า ว่าแล้วก็ลากจากกันไป ผมเดินถามอีกหลายร้านในละแวกนั้น พบว่ามียางนอกแค่เบอร์ 1.75 ที่เล็กสุด มียางสีเทาด้วยนะ สวยดีเหมือนกัน ขายเส้นละ 100 บาท แต่ถ้าเป็นยางสีดำจะแค่ 70 บาท
   ซื้อของเสร็จก็ขี่กลับร้าน แวะซื้อลูกชิ้นทอดให้ภรรยา ซื้อเปาะเปี๊ยะสดหน้าร้านเจ้ากรมเป๋อ (ร้านขายสมุนไพร) มาฝากแม่ จากนั้นก็ขับรถยนต์กลับบ้าน รีบกลับมาซ่อมจักรยาน พรุ่งนี้แหละ ผมจะเอารถ JZ88 ไว้ใช้ ส่วนรถ GT อาจจะเก็บเอาไว้ขี่ทำธุระไกลๆ
   กลับมาบ้านเปิดห้องตกใจมาก ลูกรื้อข้าวของกระจัดกระจาย เขากำลังนอนคว่ำวาดรูปตามหนังสือแมกกาซีน เขากำลังมีจิตนาการ อย่าไปโมโหดุว่าเขา แค่สอนให้เล่นแล้วเก็บให้เรียบร้อยก็พอ
   ผมรีบไปซ่อมจักยานทันที แสนจะสงสัยว่าทำไมยางในถึงรั่วอีก ถอดล้อออกมาก็หายสงสัย มีหนามแหลมปักคาอยู่ด้านในของยางนอก เอ๊ะ ก่อนใส่ยางในผมก็เอามือลูบดูหมดแล้วนี่หว่า รอดผ่านมาได้ไง น่าเขกหัวในความโง่ของตัวเองจริงๆ หนามแหลมปักคาอยู่ทนโท่ น่าจะเป็นปลายไม้เสียบลูกชิ้นนะ มองจากยางนอกจะไม่เห็นเลย มันเสียบเข้ามาจากทางดอกยาง หนามแหลมโผล่เข้ามาด้านในราว 3 มม แน่ะ
   กลับมาบ้านก็นึกได้ว่าลืมซื้อกาวและชุดปะยางนี่หว่า เฮ้ออ ตอนนี้ที่บ้านผมเหลือชุดปะแบบสติกเกอร์ แต่มันแพง ใช้ปะยางรถเก่าๆ แล้วเสียดาย จัดการเอายางใน 1.5 วางใส่ทั้นที ก่อนถอดของเก่าทิ้ง เหลือบไปมอง พบว่ามันเป็นเบอร์ 1.75 ฮ่าๆ เพิ่งรู้เหมือนกันครับ ใช้มานานตั้งหลายปี ไม่เคยถอดเลยนี่นา
   แก้มยางนอกบอกว่าทนแรงดันได้ 35 psi แต่เติมขนาดนี้มันอ่อนเกินไปครับ ขี่แล้วแก้มยางแบนมาก เลยอัดเข้าไป 80 psi ไม่แนะนำให้ใครทำตามนะครับ (แต่ผมทำ)
   ล้างมือเรียบร้อยก็ลงมือขี่ทันที แว๊บแรกนะ รู้สึกไม่คุ้นมืออย่างมาก ไม่ได้ขี่นานหลายวัน มันเหมือนกับเราห่างกันมานานมาก คิดถึงจังเลย

[O'Pern]

2 ธค 53
   ลูกผมปิดเทอม แต่วันนี้เขามีกิจกรรมเข้าค่ายลูกเสือ ทำกิจกรรมที่โรงเรียนแหละครับ แต่ไม่ค้างคืน ต้องรอปีหน้า เป็นลูกเสือที่โตกว่านี้ ได้ค้างคืนแน่ ค้างที่โรงเรียนนั้นแหละครับ โรงเรียนมีที่กว้างขวางและอากาศดี พักแรมได้สบายมาก
   เช้านี้เอารถ JZ88 ไปใช้งานแล้วครับ ขี่แล้วรู้สึกคล่องตัวดีเหลือเกิน ไม่ได้ขี่มาหลายวัน รู้สึกคิดถึงมันจริงๆ แม้จะเป็นรถเก่าโทรมๆ ก็เถอะนะ นึกแล้วอยากมีไว้สำรองอีกคัน จะถอดเบรกหน้าออก ให้เหลือแต่เบรกหลังแบบ Coaster รถจะได้ดูโล่ง เพรียว เหมือนพวกรถ Fixed Gear
   เมื่อคืนผมเข้าไปโพสถามเรื่องจักรยาน Fixed Gear ของค่าย RH+O ชื่ออ่านยากมากครับ อ่านว่า อาร์ เอช พลัส โอ ผมสนใจรุ่น katana 3 หรือ K3 ได้ข่าวว่าจะมาตั้งแต่เดือนพฤษศจิกายน ป่านนี้ยังไม่เห็นเข้ามา เลยไปถามตัวแทนนำเข้า ชื่อร้าน Crazy Cycle ชื่อวัยรุ่นฉิบเป๋ง ผมชอบชื่อเก่าของเขามากกว่า ชื่อ Round Skiddy ฟังแล้วดูดีกว่าเยอะ
   เจ้าของร้านอัธยาศัยดีครับ ผมเคยโทรไปหารือ เขาตอบผมได้ทุกคำถาม น้ำเสียงใจดีมากๆ ที่ประทับใจมากก็คือเขาตอบคำถามในเวปเร็ว ถ้าใครถามราคาชิ้นส่วนใด เขาก็จะลงราคาไปเลย ต่างจากร้านอื่นๆ ที่มักจะต้องให้ส่งข้อความส่วนตัวไปบอกกัน บอกตามตรงว่าน่ารำคาญมากๆ
   เขาลงภาพ K3 อัปเดทล่าสุดให้ผมดู ถูกใจมากครับ ดูดุดันดี แถมราคาไม่แรงเหมือนพวกรถจาก USA (แต่ Taiwan Made เหมือนกัน) อย่างพวก Leader / Volume รถ RH+O เป็นแบรนด์ของไต้หวันเองเลยครับ ยิ่งตัว K3 ทำจากโครโมลี่ ทำให้ผมยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ (รถ K2 ตัวล่าสุดทำจากอลูมิเนียม)
   ก็ได้แต่รอต่อไปครับ รอมันไปเรื่อยๆ มาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
   เย็นไปรับลูก เขาเลิกจากเข้าค่ายลูกเสือ ปีนี้เขายังไม่พักแรมครับ ต้องรอปีหน้า รับรองได้พักแน่ๆ ขากลับบ้านมิวดูเพลียๆ สงสัยจะทำกิจกรรมลูกเสือจนเหนื่อย คืนนี้เขาคงจะนอนเร็ว

[O'Pern]

3 ธค 53
   รีบตื่น รีบลุก ยิ่งตื่นเร็วก็จะยิ่งมีเวลาขี่จักรยานเยอะ นาทีทองของผมมีอยู่แค่ช่วงเวลาตอนเช้าตรู่นี่แหละครับ เอารถ KHS HT ออกขี่ คันนี้ขี่สบายสุดๆ ด้วยแฮนด์ผีเสื้อ เฟรมโครโมลี่ วางมือตรงไหนก็สบายไปหมด แต่อย่าวางที่เดิมนานๆ ก็แล้วกัน ไม่งั้นมือจะชา
   อ้อ ผมเคยเห็นคนใส่แฮนด์ผีเสื้อแบบกลับด้านด้วยนะ ไม่รู้ว่าเขาจงใจ หรือว่าเขาใส่ผิดเพราะความไม่รู้ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมหรอก แต่เห็นแล้วมันแปลกตา มีทั้งใส่แบบกลับด้านบนล่าง กลับแบบหน้าหลัง จะอย่างไรก็สุดแท้แต่ ถ้าอยากได้ฟังชั่นบาร์เอนมาใช้งานด้วย ก็ควรปรับให้ตำแหน่งจับมุมบาร์เอนเอียงราว 10-15 องศา ขึ้นอยู่กับความสูงใหญ่ของร่างกาย 
   แฮนด์ผีเสื้อยังมีความกว้างและรูปทรงอีกหลากหลาย มองเผินๆ ก็จะคล้ายกัน ดีไซน์ที่่ต่างกัน แต่ล้วนมีจุดประสงค์เดียวกัน นั่นคือมีตำแหน่งให้วางมือได้หลากหลาย ลดอาการเมื่อยล้า ส่วนความกว้างของแฮนด์นั้นมีส่วนสำคัญ ขึ้นอยู่กับสรีระ ตัวเล็กบาง ก็ใช้แฮนด์แคบลงมาหน่อย ถ้าตัวสูงใหญ่ ก็เลือกแฮนด์กว้างเข้าไว้ เลือกให้ถูกกับสัดส่วน จะทำให้วางมือแล้วหายใจสบาย ไม่บีบปอดตัวเอง
   อ้อ แฮนด์ผีเสื้อบางยี่ห้อจะมากับฟองน้ำหุ้มและจุกอุดปลายแฮนด์ ตอนซื้อก็อย่าลืมทวงถาม บางร้านยักเอาไว้ขายแยก (50 บาท) ตอนใส่ฟองน้ำหุ้มนี่ยากสุดๆ ครับ เพราะมันยาว แถมโค้งหลายช่วง กว่าจะใส่ได้ก็ดันจนมือเจ็บ ดันแรงก็ไม่ได้นะ กลัวฟองน้ำจะขาด นี่ถ้าใช้จนมันเปื่อยขาด ผมจะหาของใหม่จากไหนยังไม่รู้เลย
   อ้อ มีเทคนิคนิดหน่อย ตอนแรกผมใช้น้ำใส่มันก็ลื่นดีระดับหนึ่ง แต่พอถึงช่วงโค้ง มันเริ่มดันไม่ไป ใส่น้ำเพิ่มแล้วก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น สุดท้ายเลยใช้น้ำยาล้างจานหยดลงไป ทีนี้ลื่นเลยครับ ใส่ง่าย แต่มีข้อเสียคือฟองน้ำจะลื่นอยู่นานราว 1 เดือน ก็ทนๆ เอาหน่อยครับ ดีกว่าไปฝืนดันแรงๆ แล้วฟองน้ำขาด ท่านจะงานเข้า
   
   เช้าไปซื้อโจ๊กให้ลูก ขี่ไปใกล้จะถึงร้านแล้ว นึกขึ้นได้่ว่าไม่ได้เอาเงินมา งานเข้า
   “สวัสดีครับ เอาเหมือนเดิมไหมครับ” ยังไม่ได้จอดรถสนิทดี ลุงก็เอ่ยปากทักผมก่อน
   “สวัสดีครับลุง เอาเหมือนเดิมครับ พิเศษเพิ่มหมู ใส่ไข่ 2 ฟอง แต่ว่า…” ผมพูดๆ อยู่ก็หยุดเสียเฉยๆ จนลุงเงยหน้าขึ้นมามอง
   “คือผมไม่ได้เอาเงินติดตัวมาน่ะครับ พรุ่งนี้ผมเอามาให้ได้ไหมครับ” พูดจบผมยิ้มแฉ่งให้ลุง คุณผู้หญิงที่ยืนข้างๆ ถึงกับอมยิ้ม
   “โถ ไม่เป็นไรๆ ลูกค้าประจำ ไว้ค่อยเอามาให้ก็ได้”
   โจ๊กร้านนี้อร่อยดีครับ อยู่ใกล้บ้าน เปิดขายแต่เช้าตรู่ ราว 0900 ก็แทบจะหมดแล้ว
   คุยเรื่องโจ๊กแล้วนึกถึงฮ่องกงจริงๆ ครับ โจ๊กของเขาอร่อยสุดๆ เนื้อเนียนละเอียด กินแกล้มกับปาท่องโก๋ตัวยาวสัก 1 ศอก บางร้านก็เอามาหั่นเป็นท่อนๆ กินง่ายหน่อย แต่ถ้าไปร้านข้างถนนล่ะก็ เขาใช้มือถือกัดกินเอาเลย
   แต่กินอาหารต่างถิ่นก็ดูให้ดีหน่อยครับ คนทางฟากเอเชียเราไม่กินเนื้อวัวกันเยอะ ที่โน่นเขามีโจ๊กเนื้อด้วยนะครับ อย่าคิดว่ามีแต่ใส่หมูสับเหมือนบ้านเรา

   กำลังจะกินอาหารเช้า มิววิ่งหน้าตาตื่นลงมา
   “พ่อ พ่อ ในทีวีมีทาคุมิมาด้วยนะ เร็วๆ ในแก๊งค์ การ์ตูน” หน้าตาเขาจริงจังมาก ผมเองถึงกับทิ้งของกิน วิ่งไปดูกับลูก
   เฮ้ยย Initial D จริงๆ ด้วย เพิ่งรู้ว่ามีฉายตอนเช้าแบบนี้ด้วย การ์ตูนดริฟท์สุดมันส์ ผมเคยดูแต่ภาคแรกๆ มาวันนี้มันฉายไปไกลแล้ว ดูแล้วตื่นเต้นดีครับ อยากขับรถดริฟท์ขึ้นมาทันใด
   โชคดีที่ลูกผมไม่ชอบรถยนต์ ผมต่างจากคนเล่นรถอื่น ที่ไม่ส่งเสริมให้ลูกชอบรถยนต์เลยแม้แต่น้อย แม้ผมจะถนัดเรื่องรถยนต์มากที่สุดก็เถอะนะ จะทำอะไรก็ทำไป แต่อย่ามาชอบรถยนต์เหมือนพ่อเลย
   
   Ipad ที่โด่งดังมานาน วางขายใน istudio วันนี้เป็นวันแรก เปิดราคาแบบน่าประทับใจ ผมว่าพอรับได้ มันมีหลายรุ่น ทั้ง wifi ทั้ง 3G เฉลี่ยราวๆ 2 หมื่นบาท แล้วแต่ความจุว่าจะเอากี่ Gigabite
   ผมว่ามันเหมือนของเล่นนะ เห็นคนพกหิ้วกันเยอะเลย แต่มันไม่เหมาะกับผม เพราะพิมพ์สัมผัสไม่สะดวกเลย ผมลองวางมือบนหน้าจอ แค่วางแตะ มันก็ทำงานไปแล้ว ต่างจากคีย์บอร์ดปกติที่เราต้องออกแรงกดสักหน่อย มันถึงจะทำงาน
   อ้อ ต้นปีหน้า เดือนมกราคมช่วงปลายๆ เดือนจะมี ipad 2 ออกมาอีกแล้วครับ ฮ่าๆ ใครซื้อตัวแรกไป ก็เตรียมช้ำใจ และมักจะมีคำขวัญปลอบใจชาว IT ว่า
   “อย่าคิดอะไรมาก ซื้อก่อนก็ได้ใช้ก่อน”

[O'Pern]

4 ธค 53
   เช้าออกขี่จักรยานไปได้นิดหน่อย พอแดดเริ่มออก ก็ต้องรีบเตรียมตัวกินข้าว เปิดทีวีดู เฮ้ยย มีการ์ตูนทาคุมิอีกแล้ว วันเสาร์มีด้วยหรือ คิดว่ามีแค่วันธรรมดา เปิดเจอแล้วดีใจมาก รู้สึกเหมือนตอนเด็กๆ เลย กินข้าวไปดูทีวีไป เสร็จแล้วก็รีบออกไปทำงานยกของเหมือนเดิม
   กลางวันขี่จักรยานไปทำธุระในตึกดิโอลสยาม ไปกับ JZ88 ครับ สุดยอดแห่งความคล่องตัวจริงๆ พับแล้วเข็นได้สบายมาก เจอบันไดก็ยกถือเอาซะ หนักไม่ถึง 10 กก ครับ
   กลับมาบ้านตอนบ่าย เปิดทีวีเจอรายการถ่ายทอดสดจากงาน Motor Expo ผมอยากไป แต่ยังไม่ได้ไป และอาจไม่ได้ไป ก็เลยดู

   ผมไปโพสประกาศซื้อ Neobike 14 แป๊บเดียวก็มี pm ส่งกลับมา 2 อัน แต่แปลกนะ ทั้งสองท่านไม่บอกรายละเอียดอะไรมาก ไม่มีรูป ไม่บอกราคา คือไม่ได้บอกอะไรสักอย่าง บอกแค่ว่ากูมีรถนะ ทำนองนั้นแหละ
   ต้องสอบถามกลับไป ขอรายละเอียดเพิ่มเติม มีท่านหนึ่งส่งภาพพร้อมแจ้งราคามาเสร็จสรรพ มันก็ไม่ได้แพงอะไรนักหรอก ราว 3000 กว่าบาท เพียงแต่ว่ารถเขาเป็นรุ่นล้อ 16 สายเบรกหลังขาด ตัวรัดหลักอานไม่ใช่ของเดิม (ผมชอบของเดิมมากกว่า เพราะว่ามั้นเข้าชุดกันกับตัวปลดล็อคตัวถัง) และไม่มีบังโซ่ (รุ่น 16 จะมีบังโซ่มาให้ ส่วนรุ่น 14 ไม่มี) แต่คันนี้แปลกตาตรงที่เป็นล้อพลาสติคแบบห้าก้านเฉียง คนทั่วไปเรียกล้อแม็ก ซึ่งมันไม่ถูกต้องเอาเสียเลย แต่ทำไงได้ เรียกผิดๆ กันจนติดปากไปเสียแล้ว เช่นเดียวกับคำว่า “โหลด” ในวงการแต่งรถจะเข้าใจว่าคือการทำให้รถมันเตี้ยๆ ทั้งๆ ที่ความหมายจริงไปกันคนละทางเลยครับ โหลด คือ Load แปลว่าการบรรจุ การใส่ รถโหลดก็จะแปลว่ารถที่ตกแต่งเยอะๆ อัดของแต่งเข้าไปเพียบๆ ไม่ได้แปลว่ารถเตี้ยแต่อย่างใด ถ้าอยากจะบอกว่ารถเตี้ย ก็ต้องบอกว่า Drop ถึงจะถูก
   

5 ธค 53
   วันเกิดในหลวง ขอพระองค์มีความเกษมสันต์และพระวรกายที่แข็งแรงยิ่งยืนนาน
   เมื่อคืนมีข่าวเครื่องบินของรัสเซียมีปัญหา ต้องลงจอดด่วนที่สนามบินโดโมเดโดโว มอสโคว แต่ไถลตกนอกรันเวย์ มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิต มันเป็นสนามบินเดียวกันกับที่ผมเพิ่งไปเมื่อกลางปีที่ผ่านมา งานนั้นเฉียดกับกลุ่มวางระเบิดในรถไฟใต้ดินไปนิดเดียว

   วันนี้ตื่นสายหน่อย เมื่อคืนนอนดึก ผมเข้าไปที่คอนโด พี่ๆ ที่นั่นชวนไปดูไฟ เป็นขบวนเรือที่เขาลากขึ้นไปเตียมไว้ล่องตอนเย็นนี้ในงานเฉลิมฉลอง
   ลูกตื่นก่อนผมเสียอีก เลยชวนไปขี่จักรยานเล่น ผมเอารถ JZ88 กลับมาบ้านด้วย ลูกชอบขี่รถคันนี้มาก มันคงเบาและลืนกว่ารถ LA 16 คันเก่าของเขาที่เริ่มจะเล็กมาหลายปีแล้ว
   “เมื่อไหร่พ่อจะซื้อรถคันใหม่เสียที แล้วยกคันนี้ให้มิวไง”
   เขาพูดแบบนี้หลายครั้งหลายหน จนทำให้ช่วงนี้ผมมองหารถ JZ88 มาไว้ใช้งานอีกคัน แต่เจ้าคันใหม่นี้ผมอยากจะเอาเบรกหน้าออก รถมันจะได้ดูโล่งๆ โปร่งๆ
   นานๆ ลูกจะได้หยุดวันอาทิตย์กับเขาเสียที ทุกทีมีแต่ไปเรียนเสริมทักษะ วันนี้ตรงกับวันเฉลิมฯ โรงเรียนพิเศษเลยหยุด ได้โอกาสดีพาลูกไปเที่ยวอย่างเป็นทางการ
   ลูกเลือกที่จะไปฟาร์มจรเข้ จ สมุทรปราการครับ เขาเลือกเอง ผมไม่ได้ชี้นำหรือให้ตัวเลือกอะไรเลย ตอนเด็กๆ เคยพาเขาไปครั้งหนึ่ง นานจนเกือบจะลืมไปแล้ว
   แต่ก็หนีอาหารเช้าที่ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งไปไม่รอด เพราะมันใกล้กับทางไปฟาร์มจรเข้ มิวเลยดีใจ ได้กินอาหารเช้าที่เขาชอบ เช้านี้ออกสายหน่อย เขาเลยหิวจัด ซัดก๋วยเตียวไปเสีย 2 ชาม (ชามเล็กๆ) จากนั้นก็มุ่งหน้าสู่ฟาร์มจรเข้ ผมจำเส้นทางไม่ได้ แต่หาข้อมูลในอินเทอร์เนทมาก่อนแล้ว ขับไม่ยาก จากบ้านผมไปไม่ไกลนัก
   ไปถึงก็ชมการแสดงจรเข้ก่อนเลยครับ ก็โชว์แบบเดิมๆ แปลกทีวันนี้ผมกลับดูด้วยความฉงน การแสดงหวาดเสียวมาก มีการยื่นมือเข้าไปในปากจรเข้ หลังๆ หนักเข้า ยื่นทั้งหัวเลย ที่หนักสุดคือเอามือล้วงเข้าไปในคอของจรเข้ เรียกว่าหายเข้าไปทั้งท่อนแขน มันทำได้ไง งงสุดๆ ไอ้การแสดงแบบไทยๆ อย่างนี้แหละครับ ที่จะทำให้ฝรั่งมันทึ่ง เพราะฝรั่งมันคิดไม่ได้ มันไม่กล้าทำ
   บรรยากาศภายในทำได้ไม่ค่อยดีนักครับ แต่หากเทียบกับค่าเข้าแค่ 60 บาท ถือว่าโครตถูก มีโชว์สัตว์หลายอย่างนะ คล้ายกับสวนสัตว์ขนาดเล็ก แต่ดูแล้วสงสารสัตว์สุดๆ เลยครับ
   เริ่มจากกรงนกใหญ่ มีนกหายากสารพัดชนิด นกป่าอย่างนกเงือกยังมี เขาจับมันมาล่ามโซ่ให้คนชมใกล้ๆ ชนิดที่จับตัวกันได้ แล้วก็มีผู้ใหญ่มือบอน จับตัวมันเล่น ดึงขนมันเล่น ตบหัว ลูบหัว ฯลฯ ที่ทุเรศตาก็คือ มีคนหนึ่งจะถ่ายรูปนก แต่มันหันหลังให้ เขาเลยกระตุกปีกมัน คล้ายกับจะจัดท่าทาง ผู้หญิงอีกคนซื้ออาหารเลี้ยงนก แต่นกมันไม่กิน
   “โห แม่ง หยิ่งว่ะ ให้กินเสือกไม่กิน”
   ฟังแล้วอนาถใจครับ สงสารนกมากๆ มันต้องทนอยู่แบบนี้มากี่ปีแล้วก็ไม่รู้
   กรงลิงก็ใช่่ย่อย กรงเล็ก อากาศร้อนก็แสนจะทนมานแล้ว ลิงยังอยู่แบบอดหยาก ยืนมือออกมานอกกรงขออาหาร และฝั่งตรงข้ามกับกรงก็จะมีกล้วย ผลไม้ต่างๆ วางขายอยู่ เฮ้ออ แล้วนี่ถ้าคนดูเขาเอาขนม หรืออาหารอื่นๆ ให้ลิงกินจะเกิดอะไรขึ้นครับ เช่น ไส้กรอก ข้าวเกรียบ ขนม ฯลฯ
   จะมีสัตว์ที่ดูทรมานน้อยหน่อยก็คือพวกกระต่าย แพะ เพราะเขาจัดให้อยู่ในกรงใหญ่ ปูหญ้าอย่างดี ดูเย็นตาและสบาย แต่ก็อีกนั่นแหละ ถ้าเลือกได้ คงไม่มีตัวไหนอยากอยู่ในกรง
   ยิ่งดู ยิ่งหดหู่ใจ เมื่อเห็นคุณลุงท่านหนึ่งซื้อไก่เลี้ยงจรเข้ แทนที่จะยื่นไม้ไปให้มันกิน ลุงกับหย่อนเนื้อไก่ไปที่หัวจรเข้ พอมันจะงับ ลุงก็กระตุกไม้ขึ้นซะงั้น เรียกว่าจะเล่น จะแกล้งมัน มันโดดงับพลาดก็จะมีเสียงเฮฮา ทำแบบนั้นอยู่นาน ทำท่าทีด้วยความสนุกสนาน เห็นแล้วสมเพชอย่างมาก รีบพาลูกเดินหนีไปไกลๆ
   ตอนบ่ายอากาศร้อนแรง ยิ่งเดิน ก็ยิ่งไม่สนุก บรรยากาศไม่ดีเลยครับ ผู้คนรอบข้างไร้ระเบียบ เดินๆ อยู่นึกจะทิ้งถุงขนมก็ทิ้งแม่งเฉยเลย ยืนต่อคิวซื้อของก็มีคนมาเบียดๆ แซงคิว พอมองหน้าเขาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ มันไม่ได้เดือดร้อนอะไรนักหรอกในการที่ได้ของช้าไปสักหน่อย แต่มันรู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้สิ
   ไม่สนุกแล้ว ดูสัตว์ก็หดหู่ สงสารมัน กลับบ้านดีกว่า

[O'Pern]

6 ธค 53
   งานเฉลิมพระเกียรติในหลวงเมื่อคืนจัดได้สุดยอดมากครับ ทั้งในลำน้ำเจ้าพระยา และบนท้องฟ้าที่มีโคมลอยปล่อยขึ้้นมาเป็นกลุ่มใหญ่ สวยงามแบบชนิดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในประวัติศาสตร์ ผมขอชมเชยไอเดียคนคิดทำ ไม่รู้ใคร แต่เจ๋งมาก
   ช่วงเช้ามีอากาศเย็น ขี่จักรยานสบายดีเหลือเกิน รู้สึกมีความสุข ตอนสายขับรถไปทำงานยิ่งสุข เพราะถนนโล่งสุดๆ ยิ่งกว่าวันอาทิตย์เสียอีก แต่พรุ่งนี้สิ หึหึ นรกมีจริง
   มื้อเย็นเมื่อวานกินเสียเยอะ เหนื่อยจากฟาร์มจรเข้ กิน MK กันจนแน่นท้อง ผมน่ะกินแต่ผัก เห็ด แต่พอใกล้จะอิ่ม ภรรยายกบะหมี่ที่เหลืออีกเกือบหนึ่งก้อนให้จัดการ ยังไม่นับสารพันผักอีกเพียบ
   กะจะไม่กินมื้อเย็น แต่ดันมีขนมไทยชื่อข้าวตอกที่ซื้อมาจากบางน้ำผึ้งอยู่ เก็บไว้ก็จะไม่อร่อย เลยกินมันจนหมด ตามมาด้วยมันแครอททอด เป็นหัวมันนี่แหละครับ แต่เนื้อและสีเหมือนแครอท อร่อยมากๆ จัดการจนหมดถุง ตกดึกภรรยาหยิบเอาขนมโรตีสายไหมมากิน ผมไม่สน แต่เขาบอกให้ช่วยหน่อย ชิ้นเดียวก็ได้ กลัวเสียน้ำใจ เลยรับมากินแบบไม่ค่อยอยาก
   ผลจากการกินแบบไม่ยั้ง ทำให้น้ำหนักขึ้นพรวดเดียว 1.5 กก ขำขำ น้ำตาตกกันไป แต่ผมเป็นคนที่ลดน้ำหนักตัวเองได้เร็วครับ เช้านี้ผมลดลงมา 0.5 กก นี่ยังเหลืออีก 1 กก ติดค้างไว้ สบายมาก ไม่ต้องห่วง
   ไปมาเก๊าเมื่อสัปดาห์ก่อนน้ำหนักก็ขึ้น 1 กก ครับ ใช้เวลา 2 วัน ดึงมันลงมาเท่าเดิมได้แล้ว ไม่มีสูตรหรือเคล็ดลับอะไร ผมกินแต่อาหารสุขภาพ เน้นผักสีสันหลากหลาย ถ้าอยากลดเร็วให้งดแป้ง น้ำตาล เหนืออื่นใดคือการออกกำลังกายเป็นประจำ ใครถนัดทำอะไรก็เชิญครับ ขอสัก 30 นาทีเป็นใช้ได้
   ตลอดวันดื่มน้ำเยอะๆ กลับมาบ้านตอนบ่ายลองชั่งน้ำหนักดู เย้ๆ ลดลงมาอีก 0.5 กก แล้ว นี่ยังคงติดค้างอีก 0.5 กก ไอ้ช่วงหลังๆ นี้อาจลดยากหน่อยครับ แต่ทำได้ ไม่ยากเกินไปนักหรอก จะให้ลดมากกว่านี้ก็ยังไหว กะจะเอาลงอีกหน่อย ไปงานมีทติ้งรถพับที่สวนลุมวันอาทิตย์ที่ 19 จะได้ถ่ายรูปออกมาหล่อๆ หน่อย
   คืนนี้ขอนอนเร็วหน่อยครับ ยิ่งนอนดึก จะยิ้งอ้วนนะ จะบอกให้ เพราะร่างกายใช้งานหนัก จะปรับเข้าในโหมดเก็บกักไขมัน แถมตอนดึกๆ ยังหิวง่ายอีกด้วย บ้านผมของกินเพียบ กลัวอดใจไว้ไม่อยู่น่ะสิ

7 ธค 53
   เมื่อคืนนอนแต่หัวค่ำ มาตื่นเอาตอนตี 2 กว่า แล้วก็นอนไม่หลับถึงราวตี 3 จากนั้นมาตืนอีกทีเอา 6 โมงเช้าโน่น โธ่ เลยไม่ได้ขี่ัจักรยานตอนเช้าเลย
   อากาศยังคงเย็นๆ อยู่ครับ ต้องรีบขี่รีบสูดไอเย็นนี้ไว้ กลัวมันจะหายไปในอีกไม่กี่วัน นึกอิจฉาคนต่างจังหวัดชมัดเลย
   วันนี้ผมอยู่เฝ้าร้านตั้งแต่เช้าจรดเย็น เช้าเข้าไปยกของในโกดัง ลังสินค้าลื่นมาก ผมโยนขึ้นท้ายรถกระบะแล้วมันลื่นตกลงมา ตกใจรีบโดดคว้า หน้าแข้งไปชนกับขอบกระบะดัง “ตึบ” ทีเดียว เงียบๆ หน้าแข้งผมปูดเลยครับ ยังดีที่สินค้าไม่แตกเสียหาย
 กลางวันเข้าคลองถมไปซื้อตลับล้างหัวเทปวีดีโอแบบ mini DV แล้วขี่ต่อไปที่วรจักร ไปซื้อชุดปะยาง ขากลับผ่านร้านขายลูกชิ้นทอด น่ากินดี อดใจไม่ไหว ซื้อมา 3 ไม้ เหมาคนเดียวเกือบหมด ฮ่าๆ
กลับมาบ้านเอาตอนสองทุ่มครึ่ง เห็นบ้านเงียบๆ ค่อยๆ ย่องเข้าไปเห็นห้องนอนปิดไฟสนิท คิดว่าลูกหลับแล้ว ไม่น่าเชื่อ ทำไมหลับเร็วจัง สงสัยจะเล่นจนเพลีย
   เปิดประตูห้องช้าๆ เอ๊ะ แอร์ก็ปิดนี่หว่า ลองเปิดไฟดู อ้าว .. ห้องว่างเปล่า
   “ดี ดี มิวอยู่ไหนหรือครับ” ผมถามแม่บ้านที่ชื่อดี
   “มิวไปบ้านคุณตาค่ะ คุณตามารับตั้งแต่เที่ยงแล้ว”
   “อ้าว ไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย”
   “เห็นเขาตื่นเต้นตั้งแต่เช้า รีบจัดเก็บกระเป๋าใหญ่เลย กินข้าวเที่ยงแล้วก็ออกไป”
   โหห นี่ก้าวหน้าขนาดโทรเรียกให้คุณตามารับไปเที่ยวเชียวหรือนี่
   “เขาไปกี่วันดีรู้ไหม”
   “5 วันค่ะ”
   หาา ไปตั้ง 5 วัน ทุกทีไปแค่ 1-2 วันเองนี่นา
   อาบน้ำเสร็จ ก็พบกับความเงียบ ทุกทีผมจะต้องมาดูแลลูก มาเล่นกับเขา และก่อนนอนก็จะต้องอ่านหนังสือด้วยกันทุกวัน
   แต่คืนนี้ ไม่มีทุกอย่างที่กล่าวมาครับ

[O'Pern]

8 ธค 53
   นอนกับลูกชิดติดกันมาทุกคืน เมื่อคืนไม่มีมิวใกล้ๆ รู้สึกเหงาเหมือนกัน บ้านช่องเงียบเหงาอย่างเห็นได้ชัด
   ตื่นมาขี่จักรยานอย่างเหงาๆ แวะเอาเงินค่าโจ๊ก 35 บาทไปจ่ายลุงที่ติดเขาไว้ตั้งแต่วันเสาร์ โจ๊กธรรมดาแค่ 20 บาท แต่นี่สั่งเพิ่มหมู และใส่ไข่อีก 2 ฟอง กินแบ่งกันสองคนน่ะครับ
   ออกไปร้านก็ต้องยกของตั้งแต่เริ่มงาน ก็มันดีครับ เหงื่อท่วมตัว แต่วันนี้มีลมเย็นพัดตลอดวัน ค่อยสบายตัวหน่อย ไม่งั้นจะเหนียวเหนอะ เสร็จแล้วก็ขี่จักรยานไปจดออเดอร์ลูกค้่า ช่วงนี้ผมมีความสุขมากที่สุด ได้ขี่จักรยานเล่น แม้เพียงจะเล็กๆ น้อยๆ ก็ตาม ถือว่าเป็นนาทีทองของวัน
   จากนั้นก็อยู่แต่ในร้าน จนถึงกลางวันถึงได้ขี่ไปซื้ออาหารมาฝากคนอื่นเขาบ้าง ได้ทำความดีเล็กๆ น้อยๆ ทำตัวเป็นประโยชน์นิดหน่อย ขี่ตอนกลางวันแดดแรงครับ ต้องใส่ปลอกแขน อ้อ เพิ่งซือมาจากคลองถม คู่ละ 20 บาท เป็นแบบผ้ายืดธรรมดาเหมือนพ่อค้่าแม่ค้าใส่ขายของนี่แหละ
   กลับมาบ้านตอนบ่ายแก่ๆ  บ้านเงียบกริบเเชียว คิดถึงลูก ก็ได้แต่ดูผลงานของเขาที่ทิ้งเอาไว้ เช่นภาพการ์ตูนที่ยังวาดไม่เสร็จ หรือหนังสือที่เขาอ่านแล้ววางทิ้งระเกะระกะ
   เอ.. ตอนนี้มิวเขากำลังทำอะไรอยู่นะ

[O'Pern]

9 ธค 53
   ตื่น 0530 ขึ้นมาซัดจักรยานจนถึง 0630 จากนั้นชีวิตก็เข้าตามตาราง กินข้าว อาบน้ำ และไปทำงาน ชีวิตเป็นเช่นนี้ทุกวันมานานแล้ว ยังไม่ค่อยจะคุ้นสักที
   ชีวิตวนเวียนเหมือนเดิมๆ ต้องมีออกแรงยกของกันทุกวัน ไม่ต้องเข้า Fitness อีกต่อไปแล้ว ยกกลางแจ้งแบบนี้อากาศดีกว่าอยู่ในห้องแอร์เยอะ คิดบวกเข้าไว้ๆ ฮ่าๆ
   ผมอยากได้จักรยาน Neobike 14 อีกคันมาให้ลูกขี่ ยังหาที่ถูกใม่ได้เลย ประกาศหาซื้อในเวป ก็มีแต่พวกล้อ 16 มันก็ดูดีน่ะครับ แต่ชอบ 14 เพราะมันเบากว่าเยอะ แถมผมมีรุ่นล้อ 14 อยู่แล้วคันหนึ่ง จะได้พกอะไหล่ ยางใน แบบเดียวกัน ตอนไปเที่ยวก็เอารถเหมือนๆ กันไป ง่ายต่อการพกพาอะไหล่อย่างมาก
   ผมอาจยกคันของผมให้ลูก ส่วนคันใหม่ที่กำลังมอง ผมคงจะถอดเบรกหน้าออก ให้เหลือแค่ Coaster Brake ด้านหลังอันเดียวพอ ผมว่าตัวเองเอาอยู่นะ ทุกวันนี้ตอนขี่ก็ลองซ้อมไม่ใช้เบรกมือ มันก็โอเคดี ตอนกระทันหันก็ยังถีบย้อนหลังพอได้ แต่ทำแล้วการทรงตัวจะไม่ค่อยดี ผมยังต้องฝึกตรงนี้อีกสักหน่อย
   ก็ค่อยๆ ดูกันต่อไปครับ รถล้อเล็กแบบนี้คนเล่นกันไม่เยอะเท่าไหร่ เดี๋ยวก็จะมีออกมาขายกันเรื่อยๆ แล้วแต่จังหวะการเปิดตู้สินค้าของบรรดาเหล่าเชียงกงเขา
   กลางวันโทรหาลูก สอบถามว่าสุขสบายดีไหม พร้อมกับบอกข่าวว่าวันที่ 9-11 ธค มีงานเกี่ยวกับเครื่องบินที่สนามบินดอนเมือง ปกติถ้ามีกิจกรรมอะไรเกี่ยวกับการบิน ผมจะพาเขาไปเสมอ แต่นี่อยู่กับคุณตา ผมบอกมิวว่าให้คุณตาพาไปแทน
   เข้ามาบ้านตอนบ่าย นั่งคิดงานของปีหน้า วางแผน จัดช่วงเวลาต่างๆ แต่มันก็มักจะไม่ค่อยตรงนักหรอก หลายครั้งที่ผมต้องเลื่อน บ้างก็ยกเลิก ก็เพราะต้องไปทำงานยกของอยู่ท้ายรถกระบะ บ้างก็เป็นคนขับรถ เพราะคนงานไม่มาทำงาน ชีวิตของผมขึ้นอยู่กับความขยันขันแข็งของพวกเขา ถ้ากินเหล้าเมากันเมื่อไหร่เป็นได้เรื่อง วันจันทร์มักจะขาดงานกันประจำ
   ชีวิตอยู่ได้ด้วยการคิดบวกจริงๆ
   เออ แล้วพวกธุรกิจต่างๆ ของผมล่ะ มันจะคืบหน้าไปได้บ้างไหมครับนี่

[O'Pern]

10 ธค 53
   วันหยุดของคนส่วนใหญ่ ข้าราชการ ธนาคาร โรงเรียน หน่วยงานเอกชนใหญ่ๆ เขาก็หยุดกัน แต่ที่บ้านผมเป็นร้านเล็กๆ ไม่หยุดหรอก ทำงานวันหยุดก็มีข้อดีนะครับ รถไม่ค่อยติดไงล่ะ แถมยังเป็นวันหยุดติดต่อกันยาวเสาร์อาทิตย์อีกด้วย กรุงเทพฯโล่งแน่ๆ
   เป็นที่น่าเสียดาย ผมฟังพยากรณ์อากาศ เขาบอกว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ชาวกรุงเทพฯ ได้สัมผัสอากาศเย็น (ของระลอกนี้) หากจะอยากให้เย็นอีก ต้องรอหย่อมความกดอากาศต่ำที่มาจากประเทศจีน
   อิจฉาคนทางเหนือครับ ได้หนาวนานหน่อย ความเป็นอยู่ก็ดีกว่า มีอากาศดีกว่า ผมชอบต่างจังหวัดมากกว่ากรุงเทพฯ 
   วันนี้ผมมีประชุมช่วงบ่าย เดินทางไปสะดวกมากๆ รถโล่งเชียว ประชุมกันถึงเย็น แล้วพากันไปกินอาหารต่อ ปกติผมจะขอตัวแยกกลับก่อน เพราะต้องมาดูแลลูก แต่วันนี้ลูกไม่อยู่ เลยได้นั่งร่วมวงสนทนากับพวกหนุ่มๆ สาวๆ

[O'Pern]

11 ธค 53
   นอนดึก ตืนสาย ได้ขี่จักรยานตอนเช้านิดเดียว วันนี้ยังคงอยู่ในช่วงวันหยุดยาว รถไม่ติดมากนัก ขับสบายดีครับ เช้านี้สบายหน่อย ไม่ต้องยกของ เพราะส่วนใหญ่จะต้องยกจนเสื้อเปียกชุ่มตั้งแต่เช้า 
   
   เข้ามาบ้านตอนบ่าย จะมานั่งทำงานส่วนตัวต่อ สักพักใหญ่มิวกลับมาบ้านแล้ว เย้ๆ ดีใจจังเลย คุณตา คุณยายมาส่ง ถือข้าวของมากันพะรุงพะรัง ตกใจเห็นมีนมกล่องเหลือกลับมาเพียบ
   “อ้าว มิวไม่ได้กินนมหรือลูก” มิวไม่ตอบ วิ่งหนีหายเข้าไปในบ้าน
   “ไม่ยอมกินเลย กินแต่โออิชิ” คุณตาตอบกลับมาแทน
   หายไป 5 วัน เตรียมนมไป 15 กล่อง (กินวันละ 3 กล่อง) แต่ความเป็นจริงมิวกินนมไปแค่ 3 กล่องเท่านั้นเอง ส่วนชาเขียวโออิชิที่เคยกินสัปดาห์ละ 1 ขวดนั้นยิ่งน่าตกใจมาก เพราะซัดไปวันละ 4 ขวด หึหึ
   อยู่นอกบ้านได้กินอาหารใหม่ๆ ก็จริง แต่ส่วนใหญ่จะไม่ได้เน้นดูแลสุขภาพเหมือนกับตอนที่เขาอยู่กับผม ถามเขาว่ากินอะไรบ้าง ก็ได้คำตอบว่าเป็นพวก โจ๊ก เกี๊ยว หรือถ้าทำเองก็เป็นอาหารทอดง่ายๆ เช่นไก่่ทอด โหห ฟังแล้วท้อใจเลย เพราะตอนเขาอยู่กับผมนี่กินแต่ผัก ปลา ไข่ เป็นหลัก แถมไปอยู่บ้านคุณตา เขาไม่ได้กินผลไม้เลยสักวัน เฮ้ออ ถ้าอยู่บ้านนี่ต้องมีผลไม้วันละ 1 กล่อง ทุกวัน
   คืนนี้เข้านอนกันเร็วตั้งแต่ยังไม่สามทุ่ม นอนจับมือกัน คุยถึงเรื่องราวที่ผ่านมา สักพักมิวก็หลับไป

[O'Pern]

12 ธค 53
   ตื่นนอนแต่เช้า กำลังจะลุกขึ้นตื่น ลูกเอามือมากอดแขน เลยนอนให้เขากอดต่อ จึงไม่ได้ออกไปขี่จักรยาน แต่ไม่เป็นไรหรอก เรามีแผนสอง วันนี้เป็นวันสุดท้ายของงาน Motor Expo ที่อิมแพค เมืองทองธานี ตอนสายๆ ไปงานนี้ดีกว่า
   เช้ามิวพาไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งอีกแล้ว ติดอกติดใจเหลือเกิน กินจ่ายร้านเดิมๆ ตลอดเลย ขณะกำลังนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ เห็นจักรยานขี่เข้ามาที่ นึกแปลกใจ เพราะทุกทีเห็นมีจักรยานเข้ามาก็จริง แต่ส่วนใหญ่เขาจะเข็นกัน เช้านี้เป็นชายตัวอ้วนใหญ่ขี่นำหน้า ยังไม่พอแค่นั้น ตีกระดิ่งไล่คนตลอดทางอีกด้วย โห โครตเท่เลยครับพี่น้อง ขนาดผมนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ แถมผมก็ยังขี่จักรยาน ผมยังหมั่นไส้แม่งเลย มีพรรคพวกขี่ตามมากัน 5-6 คัน
   คนอื่นเขาจะมองชาวจักรยานในแง่ลบก็ด้วยพฤติกรรมเช่นนี้แหละครับ อาจทำไปด้วยความไม่ตั้งใจ แต่ขอให้คิดถึงความรู้สึกของคนรอบข้างด้วยครับ ขี่ในทางตลาดแคบๆ ก็แย่แล้ว ยังมีตีกระดิ่งไล่คนตลอดทางอีกด้วย โครตวัวเลย ถ้าคิดว่าตัวเองไม่ผิด ก็คิดใหม่หลายๆ รอบได้ครับ
   ภรรยาพาลูกไปเรียนพิเศษ ผมก็วางแผนจะไปงาน Motor Expo ต่อ แต่แล้วก็ฝันสลาย
   “พี่ๆ เดี๋ยวกลางวันฝากดูลูกหน่อยนะ จะไปร้านเจ๊เล้ง ไปหาซื้อของขวัญใส่กระเช้าให้ญาติๆ ตอนปีใหม่”
   อืมม เอาๆ ได้ๆ ใครใช้อะไรผมก็มักจะไม่ขัดข้องเสมอ เลยเปลี่ยนแผน เข้าไปปัดกวาดทำความสะอาดห้องที่คอนโดแทน จนถึงเที่ยงก็พาลูกไปกินข้าว ช่วงบ่ายเขาเรียนศิลปะต่อ เป็นการเรียน Drawing วาดภาพลายเส้น ผมชอบแบบนี้มากกว่าวาดแบบเด็กๆ ที่ละเลงสีเลอะๆ
   บ่ายเข้ามาบ้านแบบงงๆ ไม่รู้จะทำอะไรดี ทำตัวไม่ถูก มีเรื่องให้ทำเต็มไปหมด แต่ไม่มีสมาธิจะทำ ใจมันเตลิดไปอยู่ที่งาน Motor Expo ที่ผมไม่ได้ไปก็เพราะบ่ายๆ เย็นๆ ลูกก็จะกลับเข้ามาบ้าน และภรรยาเขามีธุระช่วงเย็น
   ไม่ได้ไปดูงานรถก็ดีเหมือนกันครับ ไปดูแล้วไฟในกายจะยิ่งลุกโชน นี่ขนาดรถจอดนิ่งๆ นะ ถ้าไปงานรถแข่งจะรู้สึกยิ่งกว่านี้อีก คนอื่นเขาบอกว่าอดีนารีนฉีดพล่าน แต่ผมรู้สึกยิ่งกว่านั้นเยอะ รถยนต์กับผมมันแยกกันไม่ออกหรอกครับ หล่อหลอมกันมาเป็นชิ้นเดียวเสียแล้ว แต่ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น
   ผมชอบดูการ์ตูนเรื่อง Initial D เกี่ยวกับรถแข่งลงเขา และรถดริฟท์ แต่ลูกบอกไม่ชอบดู ทำให้ผมดีใจมาก แต่เมื่อคืนก่อนเห็นเขานั่งดูการ์ตูนเรื่องหนึ่ง ผมจำชื่อไม่ได้ แต่มันเกี่ยวกับรถโกคาร์ทล้วนๆ !!! และตอนที่ผมนั่งดูกับเขา ในเรื่องมีเด็กกำลังเข็นรถโกคาร์ทแบบไม่มีเครื่องยนต์ขึ้นไปบนยอดเนิน แล้วปล่อยให้มันไหลลงมาจากเขา ควบคุมรถด้วยเบรก แทร็คชั่นของยาง และพวงมาลัยเท่านั้น
   โอวว ไม่นะ

[O'Pern]

13 ธค 53
   วันนี้ลูกผมเปิดเทอมแล้ว เป็นเทอมสุดท้ายของปีการศึกษานี้ ชีวิตของเขาก้าวหน้าไปเรื่อยๆ ตามลำดับ มีพัฒนาการด้านต่างๆ ที่สูงขึ้น ผมจะให้โอกาสแก่ลูกอย่างเต็มที่ เพราะโลกทุกวันนี้แข่งกันที่ความสามารถนั้นยังไม่พอ ต้องมีโอกาสอีกด้วย (บางคนแถมเรื่องโชคเข้ามาอีก แต่ผมไม่ค่อยเชื่อโชคลางมากนัก)
   ส่งลูกเสร็จผมขับรถจะไปทำงานยกของส่งของต่อ มีโทรศัพท์เข้ามา
   “พ่อ นี่มิวนะ วันนี้เขายังไม่เปิดเรียน เปิดวันพุทธ”
   อ้าว ตกใจเลย นี่ผมเปิ่นจนจำวันผิดเชียวหรือนี่
   “มิวอยู่ที่ไหน เดี๋ยวพ่อไปรับ” ที่ผมถามก็เพราะเบอร์โทรเข้าเป็นเบอร์มือถือ แสดงว่าเขายืมเครื่องของใครสักคนมาใช้
   “มิวอยู่ที่โรงเรียนครับ”
   “ตกลงๆ รอที่นั่น เดี๋ยวพอไปรับ”
   เพิ่งจะฝ่ารถติดจากพระราม 2 ขาเข้า ก็ต้องขับรถย้อนกลับไปอีกแล้ว พอไปรับมิวเสร็จก็ออกมาที่ทำงาน ทีนี้เจอรถติดแบบชุดใหญ่ครับ เพราะมันเริ่มสายมากแล้ว ปกติผมขับแค่ 30 นาทีก็ถึงที่ทำงาน มาวันนี้ผมต้องขับรถตั้งแต่ 0730 – 0900 ใช้เวลาไปมากขนาดนี้ แต่ระยะทางแค่ราว 10 กม เท่านั้นเอง นี่ถ้าขี่จักรยานก็จะใช้เวลาแค่ 30 นาที ขี่แบบเหงื่อยังไม่ทันออก
   สายๆ โทรหาน้าแว่น คอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ แจ้งข่าวเรื่องงานวันมีทติ้งรถพับที่จะจัดขึ้นในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ที่สวนลุมฯ เพื่อน้าแว่นจะได้มาเก็บภาพนำไปลงหนังสือพิมพ์ ปีก่อนๆ ผมก็โทรบอกน้าแว่นเขา และเขาก็มา
   ยังมีพี่แมน (ธัญญะ วงศ์นาค) พิธีกรอ่านข่าวกีฬาช่อง 3 ที่มาประจำ แต่ผมไม่มีเบอร์พี่เขา ไม่รู้จะแจ้งอย่างไร พี่แมนรู้จักผมตั้งแต่ยุคที่ผมยังทำนิตยสาร Racing Club อยู่เลยครับ ครั้งแรกเราเจอกันที่สนาม Thailand Circuit มั้ง ตอนนั้นผมไปซ้อมดริฟท์ตั้งแต่บ่าย จนถึงเย็นเริ่มมีนักแข่งทะยอยกันมาสนาม ผมถึงได้หยุด และได้นั่งคุยกับพี่แมนนี่แหละ 
   ตอนบ่ายเข้ามาบ้าน ทุกทีขับแบบโล่งๆ เลย มาวันนี้รถติดมากจริงๆ ครับ รถผมไม่มีฟิล์มกรองแสง รู้สึกแสบร้อนที่ผิวอย่างมาก แขนขาแสบไปหมด รู้สึกแดดมันเริ่มจะร้อนแรงขึ้นทุกวันๆ กระจกกรองแสงอย่างดียังเอาไม่อยู่เลย
   กะจะไปตีแบดฯ กันตอนบ่าย พอขับรถถึงบ้านก็เปลี่ยนใจกันแล้ว สองคนพ่อลูกคิดเห็นตรงกันว่าขี้เกียจออกไปแล้วล่ะ ขอพักผ่อนอยู่บ้านดีกว่า โดนแดดเผาขณะนั่งอยู่ในรถจนเพลียเสียแล้ว

[O'Pern]

14 ธค 53
   นอนหัวค่ำ ตื่นแต่เช้าเพื่อมาอัดจักรยาน เช้านี้เลยซํดไป 45 นาที ขี่แบบขำขำ ไม่ได้เร่ง ไม่ได้อัด แต่เป็นการขี่แบบสลับช่วง เร็วสลับช้า อ่านในหนังสือแล้วเขาบอกว่าการออกกำลังกายแบบนี้เรียกว่า Interval ร่างกายจะเผาผลาญไขมันได้มากกว่าปกติ ก็ลองดูกันไปครับ
ตอนนี้น้ำหนักลดลงมาเท่ากับตอนที่ก่อนไปมาเก๊าแล้ว อยากลดลงอีกสักนิด ตั้งเป้าแบบหลวมๆ ทีละ 1 กก ไปเรื่อยๆ ดีกว่าคิดจะลดทีเดียว 5 กก เพราะมันจะท้อใจเสียก่อน ลดทีละ 1 กก นี่แหละครับ พอลดได้ตามเป้าแล้วก็ให้รางวัลตัวเองสักหน่อย อยากกินอะไรก็กินไปได้ 1 มื้อ แต่กินแบบพออร่อยนะ ไม่ได้ซัดจนแน่นท้อง
   พอลดได้ 1 กก ตามเป้าแล้ว ก็ให้คงน้ำหนักระดับนี้ไว้สัก 1 สัปดาห์ (แต่ถ้าฟิตจัดจริงๆ จะลดต่อก็พอไหวนะ) จากนั้นค่อยเริ่มต้นลดน้ำหนักใหม่อีกรอบ ผมว่าทำแบบนี้จะลดได้่ง่ายกว่า เครียดน้อยกว่า
   อีก 5 วันถัดจากนี้ ผมตั้งเป้าจะเอาลงอีก 0.5 กก ตัวเลขน้อยๆ แบบนี้ดูแล้วทำได้ไม่ยากครับ ไปงานมีทติ้งรถพับจะได้หล่อๆ หน่อย

   ใกล้จะถึงงานมีทติ้งรถพับแล้ว ปีนี้จัดที่สวนลุมเหมือนปีก่อน แต่แปลกใจ
ที่บอกว่างานเริ่มตอน 1000 ผมว่าน่าจะเริ่มสัก 0700 นะ เพราะช่วงเช้าจะมีคนมาออกกำลังกายกันเยอะมาก จุดประสงค์ของผมก็คือต้องการแนะนำจักรยานพับให้คนในสวนลุมได้เห็นว่ามันน่าใช้เพียงใด มิใช่แค่จะมาพบปะกันเหมือนมีทติ้งธรรมดา ผมชอบแบบ win win win
   ถ้าจัดงานในสไตล์ของผม  win แรกก็คือพวกเราชาวจักรยานได้มาพบปะกัน win ที่สองก็คือผู้คนในสวนลุมมีโอกาสสัมผัสจักรยานพับหลากหลายรูปแบบ ซึ่งจะจุดประกายให้เขาในโอกาสต่อไป win ที่สามนักจักรยานรุ่นอาวุโสจะเป็นดาราในงาน ชี้ให้เห็นว่าอายุมากก็ยังดีจักรยานได้ แถมยิ่งขี่ ยิ่งแข็งแรง เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจน เห็นกันแบบสดๆ ไม่ใช่แบบเห็นในทีวี
   แต่ผมไม่ได้บอกผู้จัดเขาหรอกนะ ผมเป็นแค่ผู้ร่วมงานเฉยๆ จุดประสงค์ที่ไปก็เพราะอยากพบปะผู้ใช้จักรยาน อยากเห็นจักรยานหน้าตาแปลกๆ

   บ่ายเข้าเวปจักรยาน เห็นมีประกาศขายบาร์เอนหน้าตาแปลกๆ เป็นก้อนๆ คล้ายที่วางมือมากกว่าที่จะเป็นด้ามจับเหมือนบาร์เอนทั่วไป ยีห้อ Cateye น่าสนใจดีครับ น่าจะเหมาะกับการขี่จักรยานทางไกลดีนะ ผมเลยโทรไปสอบถามรายละเอียด และสั่งซื้อไป 1 ชุด
   ตกเย็นลูกชวนไปตีแบดฯ ซัดกันไป 1 ชม กลับมากินสเต็คปลาหน้าปากซอยคนละจาน อิ่มหนำสำราญกลับบ้าน คืนนี้เข้านอนกันเร็ว พรุ่งนี้มิวเปิดเรียนแล้ว ไม่น่าจะผิดวันอีกแล้วนะ ส่วนผมตื่นเช้าเป็นประจำอยู่แล้ว ก็คงจะออกไปขี่จักรยานเหมือนเดิมแหละครับ

[O'Pern]

15 ธค 53
   เมื่อคืนนอนหลับไม่สบายเอาเสียเลย มิวหลับๆ ตื่นๆ จู่ๆ ก็ลุกขึ้นมานั่ง บอกขอดูการ์ตูนบ้าง นอนไม่หลับบ้าง ตื่นแล้วบ้าง มาสอบถามความจริงตอนเช้า เขาสารภาพว่านอนไม่หลับเพราะกลัวผีจากในหนังสือการ์ตูนโคนัน
   โคนันเป็นการ์ตูนนักสืบ มีการฆาตกรรม แต่ไม่ได้เน้นเรื่องฉากการฆ่ามากนัก มิวเขาดูภาพแล้วคิดจินตนาการไปเอง ธรรมดาผมนอนรวดเดียวถึงเช้า กลายเป็นต้องหลับๆ ตื่นๆ สลับตามจังหวะของลูก เช้านี้เลยตื่นสายครับ มาลุกเอาตอน 0530 ขี่จักรยานได้แป๊บเดียวเอง แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ขี่เลย
   ห่างหายจากงานหนังสือมานาน ผมคิดอยากจะทำหนังสือจักรยานบ้างเสียแล้วสิ แต่มันไม่เหมือนกับหนังสือที่วางขายกันอยู่ในแผงแน่ๆ ผมไม่ถนัดที่จะทำงานอะไรแบบนั้น มีอยู่หลายไอเดียวครับ ต้องค่อยๆ คิด ไม่กล้าวู่วามเหมือนตอนทำ Racing Club รถยนต์อีกแล้ว ตอนนั้นผมทำด้วยใจล้วนๆ ไม่ได้คิดถึงเรื่องธุรกิจเลยแม้แต่่น้อย คิดว่าหากเราทำผลงานให้ออกมาดี สปอนเซอร์เขาคงจะมาหาเราเอง หึหึ เอ็งคิดผิดถนัดไปมากเลยว่ะ
   ถ้าจะกลับมาจับงานหนังสืออีกที คราวนี้ไม่น่าจะพลาดอีกแล้วล่ะนะ ไม่ต้องห่วงว่าผมจะทำงานโหลๆ ออกมา O’Pern ไม่เคยคิดที่จะทำอะไรอย่างนั้นหรอก ไม่แปลก ไม่ใหม่ ไม่สร้างสรรค์ ก็ไม่ใช่ผลงานของผมหรอกนะ
   บ่ายเข้าไปคอนโดฯ นั่งมองแม่น้ำอย่างสบายอารมณ์ พี่รุจ (เจ้าของเรือที่ชวนผมล่องลำน้ำวันลอยกระทง) ชวนผมไปเที่ยวปีใหม่ แน่นอน ไปกับพี่รุจก็ต้องเอาเรือออกอีกแน่ แถมงานนี้ชวนไปถึงอยุธยา ต้องเอาเรือลำใหญ่ไป (ต่างจากวันลอยกระทงที่เอาเรือแบบ Speed Boat ออกขับเล่น) เราจะไปพัก Home Stay ริมลำน้ำกัน บ๊ะ สุดยอดว่ะ เกิดมายังไม่เคยออก Boat Trip เลย คิดแล้วดูชีวิตเราหรูหราดีชมัด
   “ไปด้วยกันนะเปิ้ล นั่งเรือไปกัน 5 ชม จอดแวะตลาดริมลำน้ำไปตลอดทาง ค้างคืนหนึ่งที่ Home Stay ริมน้ำ” พี่แหม่มอธิบายรายละเอียด พี่แหม่มเป็นพี่อีกคนที่เป็นหนึ่งในคณะกรรมการบริหารคอนโดฯ
   “ไปครับพี่” ผมตอบตกลงไปแล้ว แต่จะเอาลูกไปด้วยหรือไม่นั้่นยังไม่สรุป ไม่อยากให้มิวเขาขาดเรียน เพราะผมออกเดินทางวันที่ 30 มิวน่าจะยังคงเรียนอยู่แน่ๆ 
   
   เย็นไปรับลูก วันแรกของการเปิดเรียน เด็กๆ วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน ผมชอบเล่นกับเด็กๆ คนไหนที่สนิทและคุ้นหน้าก็จะมายกมือไหว้ทักทาย ผมก็สวัสดีตอบบ้างก็กอด บ้างก็ยกอุ้มตัวลอย เห็นเด็กๆ แล้วรู้สึกจิตใจโปร่งสบายดีจริงๆ ครับ

[O'Pern]

16 ธค 53
   เช้านี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ ขี่จักรยานไม่ค่อยสนุกเลย จะว่าเบื่อก็ไม่ใช่นะ ยังคงขี่ด้วยความสนุก แต่เหมือนมันจะสนุกน้อยลง หรือว่าจะเบื่อเส้นทางก็ไม่รู้นะ ขี่แบบนี้มาเป็นเดือนๆ ละ
   “พี่เปิ้ล รถทหารพี่เลขทะเบียนอะไรครับ” คนงานถามผม
   “261 ครับ ทำไมหรือ”
   “เมื่อคืนก่อนผมฝันเห็นรถพี่ วันนี้จะไปแทงหวย”
   เอาๆ ก็ได้แต่เอาใจช่วยครับ ทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่เคยมีใครได้ดีจากการพนัน

   บ่ายสามโมงมีฝนเทลงมาราว 10 นาที ก็ช่วยคลายร้อนได้ดีครับ ตกตอนนี้ดีกว่าตกตอนเย็นตอนค่ำ ผมสงสารพวกคนงานงาน เด็กนักเรียน เขาจะเดินทางกลับบ้านลำบากมาก แถมตอนฝนตกนี่พวกรถแท๊กซี่โครตจะเล่นตัวเลยนะครับ ตัวเปียกมอมแมมนี่มันไม่ให้ขึ้นเลยนะ
   อ้อ ขึ้นรถแท๊กซี่ก็ให้ระวังตัวกันด้วยนะครับ เพราะเป็นอาชีพอิสระ คนขับเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ แท๊กซี่มืออาชีพน่ะเขานิสัยดีจริงๆ ครับ มีน้ำใจช่วยเหลือคนอื่นบนท้องถนน แต่มีคนขับอีกมากที่มาขับรถเพราะหางานอื่นไม่ได้ ไม่อยากบอกให้ตกใจเลยนะ ว่าเขาเพิ่งออกมาจากคุก บ้างก็ออกมานานแล้ว กลับตัวกลับใจแล้ว แบบนี้ดีครับ สังคมให้อภัย แต่มีอีกจำนวนไม่น้อยที่ไม่ได้เป็นเช่นนั้น พ้นโทษออกมาก็ก่อเหตุแบบเดิมๆ ฆ่า ชิงทรัพย์แบบเดิมๆ พอผมเจอข่าวแท๊กซี่โดนปล้นฆ่า เลยไม่รู้ว่าจะรู้สึกอย่างไรดี นอกจากสลดใจ และหวังว่าคงจะเป็นเรื่องโจรฆ่าโจร
   ยังมีเรื่องราวที่สังคมภายนอกไม่รู้อีกมากครับ นั่นคือเรื่องราวลี้ลับภายในคุก ทองคำที่ทุกวันนี้ราคาราวบาทละสองหมื่นบาท แต่ในคุกเขาขายกันหลักแสน ส่วนโทรศัพท์มือถือนี่ถือว่าเป็นสุดยอดของสิ่งของเลยก็ว่าได้ เครื่องแบบธรรมดาๆ หลักพัน พอเข้าไปในคุกตกเครื่องละสี่หมื่นบาท 
   ดินแดนในโลกนี้ นอกจากก้นบึ้งของมหาสุทรแล้วล่ะก็ ผมยกให้คุกไทยนี่แหละครับ คือแดนสนธยาของแท้
   จำชูวิทย์ กลมวิศิษย์ ที่เขาแฉว่าข้าวผัดในคุกห่อละ 5000 บาทได้ไหมครับ นั่นแหละครับ เรื่องจริง 100%

[O'Pern]

17 ธค 53 
   เมื่อคืนฝนตกหนัก แต่ตกไม่นาน มาเช้านี้อากาศเย็นลงวูบอย่างเห็นได้ชัด อุณหภูมิลดต่ำลงอย่างมาก ทั้งๆ ที่เมื่อวานยังร้อนอบอ้าวอยู่เลย แต่มาเช้านี้อากาศเย็นเหลือเกิน ผมเอาจักรยานออกขี่ยังสองจิตสองใจว่าจะใส่เสื้อแขนยาวดีไหม แต่ก็ทนๆ ขี่ไปจนสักพักก็เริ่มชิน จากที่รู้สึกหนาวๆ ก็กลายเป็นแค่เย็นสบายธรรมดา นี่เราอยู่กรุงเทพฯ ยังรู้สึกหนาวเย็นขนาดนี้ พวกที่อยู่ภาคเหนือ อีสาน หรือตามภูเขาไม่ต้องพูดถึงเลยครับ หนาวแบบเข้าถึงกระดูก
   10 องศาที่เชียงใหม่ กับ 10 องศาที่ดินแดนแถบยุโรปนี่มันหนาวไม่เหมือนกันนะครับ ในไทยเราจะเย็นยะเยือกกว่าเยอะ แม้อุณหภูมิจะเท่ากันก็จริง แต่บ้านเรามันชื้นมากครับ ของฝรั่งเขาจะหนาวแบบแห้งๆ 10 องศานี้ผมใส่เสื้อยืดตัวเดียวเดินได้สบายมาก มีข้อแม้ว่าไม่เจอลมนะ ถ้ามีลมพัดมาล่ะก็ สั่นแด่กๆ ๆ เลยล่ะครับ อ้อ ถ้ามีฝนตกด้วยล่ะก็ ตัวใครตัวมันครับ
   ด้วยเหตุที่สภาพอากาศรุนแรงสุดขั้ว ทางฝรั่งเขาถึงมีอุปกรณ์กันหนาวคุณภาพสูงให้เลือกใช้ แพงใช่เล่นครับ และมักจะเป็นสินค้าที่ผลิตในเอเชียเรานี่แหละ ไทยเราก็เป็นหนึ่งในประเทศต้นๆ ที่เป็นมือปืนรับจ้างในการผลิตพวกเครื่องใช้สิ่งทอ

   วันนี้อากาศหนาวเย็นตลอดวันครับ มีลมพัดสลับกับมีฝนปรอยๆ ผมเข้ามาบ้านตอนบ่าย ยังคิดอยากจะเอาจักรยานออกขี่เล่นเลย แต่ติดที่ต้องกลับมารับลูกตอนเย็น ออกขี่ได้สักพักก็ต้องวกกลับเสียแล้ว
   ไปนั่งเล่นที่โรงเรียนรอลูกกลับบ้าน อากาศยิ่งหนาวเย็นเข้าไปใหญ่ครับ โรงเรียนเขาอยู่ในที่โล่ง มีต้นไม้มากมาย ลมพัดมาแต่ละทีนี่แทบอยากจะหลบหมอบ ลูกผมเลิกเรียนแล้ว แต่เขาขอเล่นกับเพื่อน สงสัยว่าวันนี้จะเล่นกันยืดยาวเป็นแน่ เพราะเด็กๆ ไม่ได้เจอกันนาน การเล่นของเด็กที่โรงเรียนนี้จะต่างจากพวกโรงเรียนไฮโซฯ ชื่อดังๆ ครับ ที่นี่เล่นกันแบบเด็กจริงๆ เพราะโรงเรียนมีแค่ประถม 6 เท่านั้น ที่เห็นประจำก็คือเล่นวิ่งไล่จับ เล่นซ่อนแอบ คนไหนเป็นนักกีฬาก็จะซ้อมกีฬาชนิดนั้น เช่นว่ายน้ำ ฟุตบอล
   ผมนั่งรอจนฟ้ามืด จนโรงเรียนเปิดไฟ สักพักมิวถึงชวนกลับบ้าน ทั้งนี้เพราะว่าเพื่อนๆ เขาทะยอยกลับกันหมดแล้ว ตัวเองไม่มีเพื่อนเล่นแล้วนั่นเอง
   
   เย็นไปเซ็นทรัล ไปหาของกิน ผมเดินดูในร้านเสื้อผ้า เห็นกล้อง Canon วางอยู่ไว้บนกองเสื้อผ้า มองซ้ายขวาไม่เห็นเจ้าของ ว่าแล้ว ใครมาลืมเอาไว้ตรงนี้ล่ะนี่ แล้วผมก็หยิบเอากล้องไปให้พนักงานในร้าน บอกเขาว่าคงจะเป็นลูกค้าลืมไว้ ช่วยเก็บเอาไว้ด้วย ลูกค้าคงกลับมารับภายหลัง
   
ฟังพยากรณ์อากาศเขาว่าพรุ่งนี้อากาศจะเย็นกว่านี้อีกนะ ผมเตรียมเสื้อแขนยาวไว้ใส่ขี่จักรยานดีกว่า ตื่นมาแล้วก็สวมทับซะเลย คงจะขี่จักรยานอย่างหนาวเหน็บเป็นแน่
   อ้อ พรุ่งนี้จะมีรถ F1 มาวิ่งบนถนนราชดำเนิน เอ๊ะ คุ้นๆ ว่าผมเคยเสนอไอเดียนี้แก่บริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งไปนี่หว่า อย่าเพิ่งตกอกตกใจกับคำว่า F1 ไปล่ะ ไอ้รถที่มาวิ่งน่ะ มันไม่ใช่ตัวแข่งของจริงหรอกครับ เป็นตัวปลอมที่เขาจัดทำขึ้้นเพื่อใช้ในภาระกิจการโชว์ตามงานต่างๆ
   แล้วตัวจริงอยู่ไหนน่ะหรือ หึหึ ถ้าเพิ่งแข่งเสร็จก็จะคงอยู่ที่สถาบันตรวสภาพของ FIA และหลังจากนั้นก็อยู่ในช็อพเซอร์วิสใหญ่ของทีมเขาไงล่ะครับ รถคันนั้นมันมีมูลค่ามหาศาล สุดยอดเทคโนโลยี เขาไม่เอามาเปิดเผยกันง่ายๆ หรอกครับ
   ส่วนไอ้รถจำลอง F1 สเกล 1:1 นี่น่ะ ไม่ได้มีแค่คันเดียวนะ มีอย่างน้อยต้อง 3 คันครับ อย่างนี่บอกแหละว่า เขาไม่เอารถตัวจริงเที่ยวไปอวดใครต่อใครหรอกครับ ปีหน้าต้องรักษาแชมป์ให้ได้อีกด้วย
   คว้าตำแหน่งแชมป์ก็ว่ายากแล้ว ไอ้ที่ยากกว่าคือการรักษาแชมป์ครับ