กรก 52

[O'Pern]

19 กรก 52
   เช้านี้ตื่นมาอย่างไม่ค่อยสบายตัว อาการเหมือนกับนักกีฬาที่ฝึกซ้อมมากเกินไป ภาษาทางการเรียก Overtrain อาการก็คืออ่อนเพลีย ไม่ค่อยสบายตัว คล้ายเป็นหวัด บางครั้งมีน้ำมูกใส
   เออ ตกลงเรา Overtrain หรือว่าเป็นไข้หวัดวะนี่ อาการคล้ายกันเลย แต่ถ้ามีไข้สูงต้องรีบรักษาครับ หากไม่ดูแลปล่อยให้เป็นไข้นาน เดี๋ยวหวัด 09 จะถามหา
   ผมว่าหวัด 09 มันไม่ค่อยน่ากลัวครับ เพียงแค่เรายังไม่รู้จักมันดีพอเท่านั้นเอง อย่างที่ผมเคยบอกแหละครับว่าไข้หวัดก็คือไวรัสชนิดหนึ่ง หวัดแต่ละสายพันธ์ก็คือไวรัสคนละตัว การที่ผู้ใหญ่เป็นไข้หวัดน้อยกว่าเด็ก มิใช่แค่แข็งแรงกว่า แต่เป็นเพราะเคยได้รับไวรัสมามากกว่าเด็ก ร่างกายจึงสร้างภูมิคุ้มกันไวรัสได้หลายตัวมากกว่า ก็เท่านั้นเอง
   แทนที่วันนี้จะได้ไปออกกำลังกาย เลยต้องอยู่กับบ้านแทน เดินแบบเพลียๆ ดูต้นไม้เล่น กวาดเช็ดถูห้อง แต่ไม่ได้ออกแรงอะไรเยอะหรอกนะ มันล้าๆ ยังไงก็ไม่รู้ หรือจะเป็นเพราะเมื่อวานไปปั่นจักยานกลางแดดเปรี้ยง
   เอ๊ะ แล้วสัปดาห์หน้าน้าเป็ดเขามีทริปไปสุพรรณบุรีนี่เราจะไปกับเขาไหวหรือเปล่าหว่า อยากไปเหมือนกันนะครับนี่ ได้นอนเต้นท์อีกแล้ว ชอบจริงๆ เลย ชีวิตอิสระจริงๆ แถมเป็นตลาดเก่าโบราณชื่อตลาดบางหลวงอีกด้วย ไม่เคยไปเลย แต่ชอบเมืองเก่าๆ แบบนี้มาก นี่แหละครับ Old Town ของแท้ เมืองที่มีชีวิต มิใช่เมืองจัดฉาก แม้จะไม่เด่นดังชื่อกระฉ่อน แต่มันมีวิญญาณของผู้คนในท้องถิ่น มีตำนานที่สืบสานต่อกันมาครับ

[O'Pern]

20 กรก 52
   เช้าวันจันทร์รถจะติดหนักเป็นพิเศษทุกครั้ง ไม่รู้ทำไม ทั้งๆ ที่อีก 4 วันที่เหลือทุกคนต่างก็ต้องทำงานเหมือนกัน นักเรียนก็ต้องไปเรียนเหมือนเดิม แต่วันอื่นกลับรถติดน้อยกว่า แปลกดีไหม
   ตื่นเช้ามาอาการไม่สบายตัวดีขึ้นนิดหน่อย เพลียน้อยลง กะจะเอาจักรยานออกปั่นเล่น แต่แดดแรงเร็วเหลือเกิน แค่ 0600 ฟ้าก็สว่างมากแล้ว เลยเดินไปเดินมาจัดแต่งต้นไม้ในบ้านแทน มองสีเขียวๆ ของใบไม้เป็นการพักผ่อนแทน ไม่ได้เป็นการออกกำลังกายอะไรหรอก แต่เป็นการพักผ่อนหย่อนใจวิธีหนึ่ง
   ผมตัดสินใจแล้ว 25 – 26 เสาร์ อาทิตย์นี้ ผมจะไปทริปตลาดคลองสวน ที่ จ สุพรรณบุรีกับกลุ่มของน้าเป็ด มีโจทย์ในใจแล้ว ทีนี้ก็เหลือแต่การจัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์ แต่ที่สำคัญสุดก็คือเรื่องของร่างกายตัวเอง
   ใช่แล้วครับ หลังผมเจ็บยังไม่หายดี คงต้องวางแผนการปั่นและการจัดเตรียมของใหม่หมด จากเดิมผมชอบปั่นอยู่หัวแถว ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นพวกขาแรงอะไรกับเขาเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม ผมสิน่าจะอยู่ในกลุ่มพวกขาอ่อนเสียมากกว่า แถมรถก็หนัก ขนของพะรุงพะรังเป็นประจำ สำคัญกว่านั้นคือไม่นิยมฝากของไปกับรถเซอร์วิสอีกด้วย อ้อ แต่ทริปนี้ไม่มีรถเซอร์วิสนะ เป็นการปั่นแบบ เสมอ-เสมอ ฮ่าๆ
   ปั่นไกล ปั่นยาวแบบนี้ ผมคงเอารถ KHS HT คันเดิมไปครับ ผมเป็นคนที่เชื่อว่ารถ MTB ก็สามารถออกปั่นทัวริ่งได้ดี ตราบใดที่เราปั่นยาวนานต่อเนื่องแล้วไม่เจ็บก้น ไม่เมื่อยเนื้อตัว ไม่เจ็บ หรือชา ตามส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย
   เออ นึกขึ้นได้ ผมยังเจ็บก้นอยู่นี่หว่า ว่าแล้วสมองก็แว๊บเบาะที่เล็งไว้จากร้านแสงเพชรไว้ เป็นเบาะเจล ของ Velo รุ่น Gel Plush ไม่เคยนั่งหรอก แต่ดูโหวงเฮ้งแล้วผ่านแน่ๆ ไว้จะรีบไปหยิบจับมาใสกับรถคันนี้ซะ พรุ่งนี้เลยดีกว่ามั้ง ไปเอาพร้อมกับ Floor Pump ด้วย โกเฮี้ยบ (รุ่นพี่ที่ลำปาง) แนะนำสูบของ Giro รุ่น Air Supply ผมฝากให้เพื่อนดูราคาให้จากร้านแสงเพชร เขาว่าอันละ 500 บาท เอ ชักสงสัย เพราะผมเองก็มีสูบมือชื่อ Giro รุ่น Air Supply เหมือนกันเลย สงสัยตรงทำไม Floor Pump กับ สูบมือใช้ชื่อรุ่นอันเดียวกัน
   หากผ่านไป Pro Bike ต้องอย่าลืมไปเอา Floor Pump ของ Zefal ที่ฝากพี่หวานไว้ สงสัยเรื่องจะไม่คืบหน้า หาอะไหล่ไม่ได้ เลยไม่มีใครโทรกลับหาผมสักคน เซ็๋งจริงๆ เลยนะนี่ ซื้อของก็แพง แถมพังแล้วไม่มีอะไหล่ ร้านก็ออกจะดัง ผมซื้อของ Pro Bike ก็เพราะหวังในบริการหลังการขาย
   ผมอยากได้บันได Clipless อีกชุด เอาไว้ใส่กับรถ KHS F20-W อีกคัน ทุกวันนี้มีบันได Shimano XT อยู่อันเดียว จะปั่นคันไหนก็ใช้ถอดไปถอดมา ตอนนี้เบื่อถอดแล้ว อยากได้อีกชุด แต่อยากได้แบบที่วางรถนอนแล้วมันไม่ถลอก หรือถลอกน้อยหน่อย เคยเห็นรุ่นหนึ่งมีแป้นรองสำหรับใส่รองเท้าธรรมดาปั่นได้ด้วย จำชื่อรุ่นไม่ได้ ไม่รู้ใช้ดีไหม

[O'Pern]

21 กรก 52
   ผมเองสนใจรถ Surly มาได้สักระยะ ตัวเด่นที่ฮิตในหมู่ชาวทัวริ่งก็คือรุ่น Long Haul Trucker (LHT) แต่ที่ผมสนใจนั้นมีอยู่หลายรุ่นครับ เริ่มจากรุ่นที่เฟรมถอดแยกชิ้นได้ เขาเอาเฟรมของรถ Cyclo Cross มาดัดแปลง  (ยังไม่รู้ว่าเขาใช้สายเคเบิ้ลแบบใด) ชื่อรุ่น Traveller Check  และอีกรุ่นเป็นจักยานสำหรับลุยหิมะ ชื่อรุ่น Pugsley แค่สนใจนะ ยังไม่กล้าซื้อหรอก โดยเฉพาะเจ้า Pugsley นี้ราคาแรงจัดเลย แต่มีอีกตัวหนึ่ง หน้าตาเชยๆ แต่ผมชอบ ชื่อรุ่น Big Dummy ทำออกมาสไตล์เป็นรถบรรทุก แต่ราคาแตะๆ เลข 6 หลักเลยครับ ไม่รู้แพงตรงไหนของมัน
    ที่ผมสนใจเฟรมรถทัวริ่งของ Surly มีเหตุผลใหญ่ๆ ข้อเดียวก็คือ ผมชอบเฟรมทีท่อบนมันขนานกับพื้น ชอบรองลงมาก็คือมีจุดใส่กระติกน้ำได้ 3 ใบ (แต่ถ้าใส่ได้ 4 ใบจะสุดยอดมาก) ที่เหลือผมเฉยๆ นะ MTB คันเก่าของผมรองรับได้แบบสบายๆ
   คงค่อยๆ ดูกันไป ยังไม่ใช่เร็วๆ นี้
   กลางวันจะออกจากบ้านไป Pro Bike ฝนตกเทลงมาอย่างแรง ยังอยากวัดใจดูว่ารถติดมากไหม ขับผ่านไปใต้สะพานสาทร เห็นรถติดยาว เลยคิดเปลี่ยนใจไปร้านแสงเพชรแทน แต่ยังไม่ทันหันกลับก็เปลี่ยนใจอีกที เพราะร้านแสงเพชรไม่มีที่จอดรถ (อย่างสะดวกสบาย) หน้าร้านจอดได้แค่ 2 คัน แค่ถ้าเจอปิคอัพมาจอด ก็จะได้แค่คันเดียว นี่ถ้าฝนไม่ตกก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะเลยถัดไปด้านในสามารถไปจอดที่การไฟฟ้าได้
   ฝนตกแล้วเลอะเทอะครับ เลยเปลียนใจไปวันอื่นแทน ทั้งๆ ที่อยากได้เบาะเร็วๆ อยากปรับเซ็ทติ้งให้ดี เบาะแบบนี้ต้องปรับ Preload กันนิดหน่อย หากได้เบาะมาช้า ผมคงต้องพกเครื่องมือปรับเบาะติดไปตลอดทางแน่ๆ เบาะนั่งไม่ลงตัวนี้ปั่นทางไกลไม่ถนัดเลยครับ
   เย็นผมไปร้าน gpsfly ร้านขาย gps อยู่แถวบ้านเอง เพิ่งรู้มีร้านด้วย ยืนกดกริง พนักงานมาเปิด อ้าว..ร้านโล่ง ไม่มีใครสักคน พนักงานเขาว่าส่วนใหญ่ขายผ่านเวป
   ผมบอกเขาว่า ผมไม่รู้เรื่องอะไรสักนิดเกี่ยวกับ gps อยากได้แบบใช้งานกับจักรยานและเดินเท้า ผมขอดูรุ่น Oregon เป็นของใหม่ล่าสุด หน้าจอสัมผัส ใช้แตะๆ เอา สะดวกดี แต่พอขอดูแผนที่ เขาบอกไม่มี ไม่ได้ลงไว้
   ผมมาร้านเขาก็เพราะอยากดูเครื่อง อยากดูแผนที่ว่าละเอียดเพียงใด แต่กลายเป็นว่าไม่มีตัวอย่าง แปลกดี สงสัยเน้นขายผ่านเวปจริงๆ ด้วย
   เลยให้พนักงานสาธิตเครื่องให้ดู พนักงานก็ยังทำไม่เป็น บอกว่าเครื่องนี้ไม่เคยจับมาก่อนเลย ผมยืนอีกแป๊บเดียวก็ออกมา รู้สึกเขายังไม่ค่อยมืออาชีพเท่าไหร่เลย อยากอุดหนุนร้านแถวบ้านนะ เพราะสะดวกผมมากๆ
   ออกมาก็ไปร้านทองเอกต่อ อยู่ใกล้ๆ กัน ไม่ถึง 100 เมตร ตั้งใจไปเยี่ยมชมเฉยๆ แต่มีโจทย์ในใจว่าเราต้องการ Floor Pump และ เบาะแบบนุ่มๆ ก้นหน่อย
   วันนี้แปลกที่ร้านโล่งมาก มีรถจอดทิ้งไว้ให้ทำหลายคัน ผมเป็นลูกค้าคนเดียวในร้าน เลยนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่อีกแป๊บเดียวก็มีลูกค้าทะยอยกันเข้าออกตลอดเวลาเลย
   หยิบเอาเบาะที่เคยเล็งไว้ออกมาดู เป็น Velo Gel Plush ท่าทางนิ่มสบายก้น แต่มันเป็นสไตล์เบาะหนาๆ ใส่แล้วเหมือนรถคนแก่เลย ลำพังผมใส่แฮนด์ผีเสื้อก็แก่มากแล้ว ใส่เบาะตัวนี้เข้าไปอีกจะยิ่งเพิ่มอายุคนขี่ได้เป็นอย่างดี
   อีกจุดที่ไม่ไม่ชอบก็คือโทนสี เบาะสีดำตัดสีเงินครับ ไม่เข้ากันกับรถผมอย่างมาก
   ฮ่าๆ ล้อเล่น ไม่ได้ถึงกับรังเกียจความแก่อะไรหรอก แต่มันดูเทอะทะ ไม่เพรียว ร้านทองเอกขายราคาเดียวกับร้านแสงเพชรเลย ไม่แพง ดูนานๆ แล้วผมรู้สึกไม่ชอบเบาะอันนี้แล้วล่ะ ไว้ต้องหาใหม่ ต้องไปร้านที่มีให้เลือกเยอะๆ
   ส่วนสูบลมเขามีไม่มากเท่าไหร่เลย ลองกดๆ เล่น แต่ไม่ได้สูบจริง เลยไม่รู้เรื่องอะไร

[O'Pern]

22 กรก 52
   เช้านี้เขาว่ามีสุริยคราส แต่ท้องฟ้าปิด ได้ดูผ่านทีวีแทน ดูไปงั้นๆ แหละ ไม่ค่อยรู้สึกตื่นเต้นอะไรเท่าไหร่
   กลางวันไป Pro Bike ฝนไม่ตก รถไม่ติดเลย ขับจากฝั่งธนแป๊บเดียวถึงแล้ว ชอบตรงจอดรถสะดวกสบาย และมีของให้เลือกชมมากนี่แหละ
   ตั้งใจจะไปดูของใช้จำเป็น คือสูบพื้น และเบาะ ลองหยิบเอาสูบมาทดลองสูบกับรถในร้านเขาเล่น ลองไปลองมามีลูกค้าเป็นคุณลุงท่านหนึ่งมาถามผมเกี่ยวกับ Dahon Mu P8 ผมก็แนะนำไปตามสไตล์ของผม คือเราไม่ได้เลือกรถ แต่รถมันเลือกเรา Dahon คันนี้ไม่เหมาะกับคนสูงน้อยกว่า 170 ซม จะขี่น่ะขี่ได้ สูงแค่ 150 ก็ขี่ได้ แต่ขี่แล้วสบายไหม ขี่นานๆ ถนัดไหมนั้นอีกเรื่อง
   คุณลุงสูง 172 หากชอบคันนี้ก็สามารถเล่นได้เลย มีสูบลมซ่อนในหลักอานอีกด้วย สักพักพนักงานตัวจริงเข้ามาช่วย ผมเลยปลีกตัวไปสูบลมต่อ ไล่สูบกันหลายตัวเลยครับ มีสูบหลายแบบ ผมทดลองแล้วชอบตัวเตี้ยๆ หน่อย เพราะผมวางมือถนัดกว่า ออกแรงกดลงได้ดีกว่าแบบตัวสูง
   เกิดมาเพิ่งเคยเห็นครับ หัวสูบแบบ 2 in 1 ต่อไปนี้เราไม่ต้องสลับหัวสูบไปมาแล้ว สูบแบบนี้มีรูเดียว รองรับวาล์วลมได้ทั้งสองแบบ (แบบไส้ไก่โบราณไม่ได้ล่ะ)
ลองแล้วโอเคดีนะ สนุกดี ลองไปลองมาได้สูบที่ถูกใจก็คือแบบเป็นด้ามไม้ครับ จับแล้วสบายมือดีมากกว่าด้ามพลาสติคหรือด้ามยาง ชอบมันตรงจับสบายมือนี่แหละ เรื่องคุณภาพการสูบถือว่าสูสีกันหมด ที่สงสัยและคาใจหาคนตอบไม่ได้นั่นคือค่าความเที่ยงตรงของมาตรวันที่แสดงผลบนหน้าปัด อยากรู้ว่าสูบรุ่นไหนแม่นยำ ทนทาน เราจะทราบได้อย่างไร
   ต่อไปก็ดูเบาะ ไอ้เบาะนี่แหละจะเลือกยากครับ ผมว่าเลือกยากอันดับหนึ่งเลยด้วยมั้ง อีกชิ้นที่เลือกยากมากก็คือ Stem รถแต่ละคัน ช่วงไม่เหมือนกัน เลือกยากฉิบเป๋ง
ได้เบาะของ Velo มาครับ เป็นแบบรุ่นมีร่องกลาง เบาะทรงแคบเรียวเพรียวบางคล้ายไปทางพวกเบาะเสือหมอบ หรือพวกรถทำความเร็ว เบาะแบบนี้ใส่แล้วไม่แก่ แถมดูจะออกซิ่งๆ หน่อยอีกด้วย ชอบตรงทรงของเบาะ น่าจะเข้ากับสไตล์การนั่งปั่นแบบผม ที่ชอบเลื่อนก้นไปด้านหลังบ้างเป็นการเปลี่ยนจุดกดทับ ช่องว่างกลางเบาะที่เป็นร่องยาวนั้น อาจช่วยให้อะไรต่างๆ ที่ถูกกดทับนานๆ นั้นผ่อนคลายขึ้นบ้าง
   อ้อ ในร้าน Pro Bike มี Pannier ของ Ortlieb รุ่นใหม่เข้ามา ชื่อรุ่น City เป็น Pannier สำหรับแขวนแร็คหน้า (ใบเล็ก) แต่บังคับให้ล็อคกับด้านข้างของกระเป๋า และขายึดแร็คด้านล่างเป็นเหมือน Pannier ของ Deuter ของผมเปี๊ยบเลย ราคารุ่นนี้ถูกลงมาหน่อย แต่ผมชอบแบบรุ่นเก่ามากกว่า ปรับยึดได้หลากหลายกว่า
   เดินไปเดินมาถูกใจรองเท้าอีกคู่ ชอบโทนสีดำล้วนเข้ากับชุดของผม แต่ไม่ชอบการเปิดปิดแบบแถบ Velcro แม้จะง่าย และสะดวกรวดเร็ว แต่มันดูเหมือนรองเท้าเด็กอนุบาล ผมคิดแบบนี้จริงๆ นะ

[O'Pern]

23 กรก 52
   เช้ามาก็เอาสูบใหม่ไล่เติมลมรถแต่ละคันกันเลยครับ คัน KHS F20-W นี้ เติมปั๊ม ปตท (เจท เก่า) ไม่ได้เลย เครื่องฟ้อง Error ตลอด วัดลมด้วยมาตรวัดประจำสูบดูมีลมแค่ 50 psi เลยอัดเข้าไปให้เต็ม 100 ซะ คันที่เหลือก็เช่นกัน ไล่อัดเติมมันซะให้หมด
   ตอนแรกตกใจที่เติมลมไม่ได้ สูบอันนี้ใช้ระบบล็อคแบบบิดหมุนไง ผมดันไปหมุนผิดทางเสียนี่ กดสูบเท่าไหร่ก็ได้ยินเสียงลมฟู่ๆ คิดว่าตัวล็อคมันจับหัววาล์วลมไม่อยู่ (ยังไม่รู้ว่าตัวเองผิด) หรือคิดว่าหัวสูบมันไม่ได้ฉากกันกับวาล์วลม (เคยเห็นสูบเก่าๆ บางอันเป็นแบบนี้)
   พอมารู้ว่าตัวเองผิดแล้วน่าขำนะ ทีแรกดันไปคิดว่าของเขาไม่ดี พอใช้งานเป็นก็ชอบ สูบด้ามเป็นไม้ จับสบายมือดี การสลับวาล์วลมทั้งสองแบบก็แสนจะง่ายดาย แค่บิดตัวล็อคกลับไปมาเท่านั้นเอง
   สูบอันนี้ต่างจากที่ผมเคยใช้มาคือใช้ระบบล็อคแบบบิดครับ สูบทั่วๆ ไปจะใช้ก้านง้างล็อค ซึ่งจะมีปัญหาตอนสูบกับล้อเล็กๆ อย่าง 16 นิ้ว ตัวล็อคมันจะไปชนกับซี่ลวดกับดุม ล้อยิ่งเล็ก ยิ่งง้างยาก เลยมาลองแบบบิดดูสักหน่อย อ้อ สูบผมชื่อ Giyo Sabe ครับ
   ทำแค่เติมลมครับ ยังไม่ได้เปลี่ยนเบาะเลย ฝนตก ไม่ได้ออกทดลองปั่น แถมช่วงสองสามวันนี้ออกปั่นตอนเช้าๆ บ้าง แต่ปั่นนิดหน่อย (ไม่ได้โหดเหมือนสมัยเดือนมีนาคมที่ทุกวันต้องมีอย่างน้อย 50 กม) ตอนปั่นน่ะเฉยๆ แต่พอถึงบ้านแล้วยืดเส้นบางจังหวะยังรู้สึกแปลกๆ ที่ด้านหลัง ไม่ได้ถึงกับเจ็บ ไม่ได้เสียวแปล็บ มันแค่รู้สึกไม่ปกติ ไม่รู้สิ ผมอธิบายไม่ถูก เอาไงดีวะนี่ เสาร์นี้เขาจะไปสุพรรณกันแล้ว  ไปแล้วเกิดเจ็บกลางทางนี้ทำตัวไม่ถูกเลยนะครับนี่
   ตกเย็นกลับมาเปลี่ยนเบาะซะ จากของเดิม Sam Macro เป็น Velo แหม ดูมันลดเกรดยังไงก็ไม่รู้ แต่เอาวะ ของใหม่ไฉไลกว่า แต่ใส่แล้ว Look ของรถมันไม่เป็นทัวริ่งเล้ยยย มันดูซิ่งๆ ยังไงก็ไม่รู้ หน้าตามันเป็นเบาะยุคใหม่ ไม่เข้ากับรถเลย
   หากจะเอาแบบเข้ากับรถน่ะมีครับ เป็นยี่ห้อ Brooks ไปดูมาแล้วนะ ไปถึงโชว์รูมเขาเลย แถวตลาดน้อยโน่น อุตส่าห์ปั่นไป เจ้าหน้าที่ก็แสนจะใจดี จะถอดเบาะออกให้ผมลองอีก ผมสิเกรงใจ ขอแค่ดูๆ กดๆ เล่นไปก่อน ดูแล้วคิดหนักครับ เพราะรุ่นถูกๆ ก็ยังราคาหลายพันบาท แถมเป็นรางเหล็กอีกด้วย หนักครับ หนักมากๆ ด้วย คิดหนักตรงนี้แหละ ส่วนรุ่นท๊อปรางทำด้วยไทเทเนียม แต่ก็ยังหนักกว่าเบาะปกติของชาว MTB ที่เขาใช้กันเยอะมากๆ ครับ
   ที่สำคัญคือขอบด้านหลังของ Brooks เขามีโครงเหล็กรองอยู่ด้านล่าง หากเป็นคนที่ชอบเลื่อนก้นไปมา ถอยหลัง เดินหน้า สลับเปลี่ยนจุดกดทับแบบผมล่ะก็ ไม่ต้องพูดถึงเลยครับ หากเลื่อนไปหลังก็เท่ากับนังบนเหล็กล้วนๆ
   เบาะ Velo ของผมรางทำด้วยโครโมลี่ผสมไทเทเนียม ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่ามีส่วนผสมของไทเทเนียมไม่มากนักหรอก แต่สีมันใช่เลยนะ ดูดีเหมือนกัน มีสเกลบอกระยะอีกด้วย แต่น่าเสียดายที่แค่ไขนอทยึดเบาะบางส่วนของสเกลก็มีรอยครูดเสียแล้ว
   ลองปั่นใสบ้าน เฮ้ย เบาะมันแปลก นั่งแล้วแปลกมาก ไม่คุ้นเลย
   หรือว่างานจะเข้าซะแล้ว

24 กรก 52
   ข้องใจตั้งแต่เมื่อวาน เช้านี้เลยนำออกปั่นเส้นทางไกลหน่อย วกเข้าไปในสวน มีทางเรียบตรงยาวให้เล่น
   เบาะนี้นั่งไม่คุ้นเลยครับ วางก้นลงตำแหน่งแล้วยังดิ้นไปมาได้ ขี่แล้วก้นมันดุ๊กดิ๊กๆ ลองลุกขึ้นแล้วขยับใหม่อยู่หลายรอบ ในที่สุดก็้ค้นพบว่าเจ้าเบาะตัวนี้มันดีตอนเรานั่งปั่นเร็วๆ ตอนเราก้มตัวลงมากๆ ร่องกลางของเบาะที่เว้นไว้ยาวทำงานได้ดีตอนเราโน้มตัวครับ จุดกดทับที่เคยนั่งทับจนชา กลายเป็นไร้ซึ่งแรงกด อืมม รู้สึกดีจริงๆ
   แต่ถ้าใครเซ็ทรถให้นั่งหลังตรงอย่างผมจะไม่ค่อยเหมาะครับ Sit Bone (กระดูกรองนั่ง) จะวางอยู่บนเบาะแบบไม่มั่นคงนัก คือนั่งได้ แต่ไม่ได้ใช้ประสิทธิภาพของเบาะอย่างเต็มที่น่ะครับ แต่ถ้าก้มเมื่อไหรล่ะก็ Sit Bone จะเข้าที่กับเบาะ แถมช่วงเว้าของเบาะช่างพอดีกับขอบต้นขาจริงๆ ปั่นเร็วๆ ไม่โดนขอบเบาะขูดเหมือนเบาะตัวเก่าเลย ชอบตรงนี้แหละ
   หากอยากรู้ว่า Sit Bone ของตัวเองอยู่ตรงไหน ก็ให้นั่งยองๆ แล้วเอามือสองข้างคลำๆ ก้นดู จะพบจุดที่กระดูกมันยื่นออกมา กดแล้วไม่เจ็บ นั่นแหละคือ Sit Bone
   สรุปให้อีกที เบาะดี เหมาะกับการปั่นเร็ว และพวกชอบก้ม ชอบหมอบ ชอบต่ำๆ แต่จะไม่ค่อยดี ไม่ค่อยนุ่ม และนั่งไม่สบาย หากนั่งหลังตรง หรือก้มน้อยๆ
   เอาไงดีล่ะนี่ แม้เบาะจะดีกว่าตัวเก่า แต่มันยังไม่ถูกใจร้อยเปอร์เซนต์ อยากได้เบาะแบบนั่งสบายทุกอิริยาบท มีหรือเปล่าวะนี่
   พรุ่งนี้น้าเป็ดเขาจะไปทริปสุพรรณกันแล้ว แต่ผมกลับยังไม่นิ่งไม่ลงตัว เช้านี้เจอข่าวมีงาน Air Show ของไทย โดยการบินพลเรือน หูผึ่งเลยครับ ผมน่ะเฉยๆ แต่เจ้ามิวลูกชายตัวดีนี้ชอบเครื่องบินอย่างสาหัส เอาเป็นว่าหากเขาเห็นเครื่องบินบนท้องฟ้า เขาสามารถบอกได้ว่าเป็นเครื่องอะไรกันเลย จะเป็น Boeing / Airbus แถมบอกรุ่นได้อีกด้วย
   มีลูกแล้วชีวิตเปลี่ยนไปหมด ต้องเสียสละครับ จึงสละการไปทริป และไปงาน Air Show แทน วันอาทิตย์คงจะพาลูกและภรรยาไป งานเขาจัดที่ดอนเมือง อาคาร 2 ผู้โดยสารขาออก ในอาคารก็มีนิทรรศการ ส่วนนอกอาคารก็มี Air Show แต่ไม่รู้ว่าเขาบินกันบ่อยแค่ไหน ผมเดาว่าน่าจะทุกๆ ต้นชั่วโมง
   เออ แล้วผมจะเอาไงดีกับเบาะวะนี่

25 กรก 52
   เช้านี้ออกไปปั่นขำขำมา 20 กม ไปแถวถนนวงแหวน แต่ไมได้ออกไปไกลมาก เจอเพื่อนเก่าชื่อ “เซท” เพื่อนแถวบ้านที่รู้จักกันสมัยปั่น BMX ไม่น่าเชื่อว่าทุกวันนี้ยังมาปั่นจักรยานอยู่ทั้งคู่เลย
   ผมเอารถออกไปลองเบาะใหม่ แต่นั่งหลังตรงแล้วมันไม่ค่อยถนัดครับ  Sit Bone มันวางอยู่บนเบาะแล้วไม่นิ่ง มันดิ้นไปดิ้นมาได้ แต่ถ้าก้มต่ำสักหน่อยจะเฟอร์เฟคมาก ยิ่งก้มยิ่งดีครับ  Sit Bone มันวางได้ดีกว่าเดิม จะเห็นผลอย่างมากตอนปั่นเร็วๆ เร่งๆ ครับ ช่วงเว้าของเบาะมันพอดีต้นขามากๆ ช่วงช่องกลางของเบาะก็เว้าลึกลงไป ทำให้จุดกดทับไม่ชา แจ๋วดีนะ
   แต่กับรถทัวริ่งผมนั่งหลังค่อนข้างตรงน่ะสิ เอาไงดีกันล่ะครับนี่ ได้เบาะดี แต่ว่าไม่เหมาะกับสไตล์การปั่นของเรา ตอนแรกคิดว่าแค่หาเบาะที่นั่งแล้วไม่เจ็บก้นก็ใช้ได้ แต่ตอนนี้กลายเป็นเจอเบาะสำหรับขาซิ่งเสียแล้ว นี่ถ้าเจอเบาะนี้เมื่อหลายปีก่อนจะแจ๋วมาก ยุคนั้นชอบอัดแรงๆ เร็วๆ
   กลายเป็นว่านี่ผมต้องออกเสาะหาเบาะอีกรอบแล้วหรือครับนี่ แล้วเจ้าตัวนี้ล่ะ ซื้อมาเกือบจะพันบาท ทำไงกับมันดีล่ะครับนี่
   แล้วชื่อยี่ห้อ Brooks ก็แว๊บเข้ามาในหัวใจอีกครั้ง
   อย่างที่เคยบอก ผมไปชมไปสัมผัส Brooks สารพัดรุ่นในโชว์รูมเขามาแล้วหนหนึ่ง แต่ยังไม่ถูกใจเรื่องน้ำหนัก และการบำรุงรักษา เห็นมีถุงกันน้ำให้มาด้วย มีไขปลาวาฬให้มาด้วย (คงเป็นไขมันหรือขี้ผึ้งวาสลีนอะไรสักอย่าง ไม่น่าใช่ผลิตภัณฑ์จากปลาวาฬจริงๆ ) นั่นหมายความว่า แผ่นหนังมันต้องทาแวกซ์บำรุง และไม่ควรโดนน้ำหรือ ผมเก็บความสงสัยนี้ไว้ ยังไม่ได้เคยถามใคร
   เอ แล้วมั้นจะเป็นภาระให้แก่เราหรือเปล่าวะนี่ ออกทริปนี้เจอฝนประจำ จอดตากฝนทั้งคืนก็มีบ่อย ไม่ต้องอะไรมาก เอาแค่นั่งปั่นเหงื่อก็ชุ่มก้นเปียกเบาะไปหมดแล้ว    
   อีกเรื่องคือสีของมันครับ สีที่สวยนั้นต้องเป็นโทนสีน้ำตาล แต่นั่นมันไม่เข้ากับสีรถของผมเลย หากจะให้เข้ากันก็ต้องเลือกสีดำ อีกสีที่แปลก และน่าจะขายยากคือสีเขียวเข้มจนเกือบจะดำ แปลกดีทำออกมาทำไมก็ไม่รู้
   หรือจะไปจบที่ Brooks ดี แต่สิ่งต้องเปลี่ยนก็คือสไตล์การนั่งปั่นของผมที่ชอบเลื่อนก้นไปด้านหลังปลายเบาะ เพราะเบาะของ Brooks มันเป็นแค่แผ่นหนังปะบนโครงโลหะ ด้านหลังของขอบเบาะนี้เหมือนนั่งบนเหล็กสดๆ เลยครับ ไม่ยืดหยุ่นเหมือนตรงกลางเบาะ
   หาข้อมูลในเวปดูพบว่ามีเบาะรุ่นใหม่ แต่มีสปริงขดรองด้านหลังเหมือนเบาะโบราณขายด้วย แปลกดี แต่มันคงจะหนักฉิบเป๋งอย่างแน่นอน ฮ่าๆ เริ่มสนใจไอ้ใบนี้แหละ หน้าตาเก่าได้ใจดีจริงๆ เรื่องนั่งสบายก้นน่ะไม่รู้หรอก แต่ผมชอบของหน้าตาเก่าๆ
   มีอีกรุ่นหน้าตาเหมือน Brooks ทั่วไป แต่กลางเบาะเจาะเว้าโบ๋เป็นช่องยาว คล้ายๆ กับไอ้เบาะ Velo ของผมนั่นแหละ ผมเดาว่าคงจะทำให้เกิดช่องว่างสำหรับการนั่งแล้วมีการกดทับ และการยืดขยายของแผ่นหนังคงจะทำให้ดีกว่าเดิม
   แต่ไม่ต้องห่วง ยังไม่ใช่เร็วๆ นี้แน่ เบาะยี่ห้อบ้านี้แพงมากๆ แถมดูวัสดุก็งั้นๆ อีกด้วย
   
26 กรก 52
   ไปธุระช่วงเช้า และเลยไปชมงานนิทรรศการเกี่ยวกับการบินที่ดอนเมือง ลูกผมเขาชอบเครื่องบิน เลยเอาใจสักหน่อย
   คนเยอะมากๆ ครับ ไม่น่าเชื่อว่าจะจอดรถกันแน่นตึกขนาดนี้ ด้านในอาคารจัดงานเกี่ยวกับธุรกิจการบิน ไม่ว่าจะเป็นระบบขนส่ง ขายตั๋วเครื่องบินก็มี แต่ที่สุดยอดและลูกชอบสุดก็คือมีการเปิดบูธของโรงเรียนการบินต่างๆ เพิ่งรู้ว่าในไทยเรามีเปิดสอนหลายแห่งแล้ว
   ผมมาติดใจบูธเกี่ยวกับกีฬาการบินครับ พวก Paragliding Paramotor อะไรพวกนี้แหละ แต่ยังไม่ถึงกับไปลองหัดเล่นอะไรกับเขาหรอก กีฬาพวกนี้ค่าใช้จ่ายสูงครับ เล่นไปก็ต้องทะยอยจ่ายกันอีกเยอะ ผมเล่นรถยนต์มาก่อน ผมโง่มาก่อน กีฬาต่อไปที่ผมจะเล่นต้องสอดคล้องกับการสร้างเสริมสุขภาพครับ ซึ่งผมสนใจอยู่อย่างหนึ่ง คือพายเรือ
   ชอบน่ะชอบมานาน แต่ไม่ได้มีโอกาสเล่นอย่างจริงจัง มาตอนไปทริประยองคนเดียวนี่แหละครับ นั่งมองเกาะเสม็ดอยู่ลิบๆ นึกแล้วอยากพายเรือไปจริงๆ กะจะทำเป็นทริปพายเรือไปตั้งเต้นท์ ตั้งแคมป์ แล้วค่อยพายเรือกลับฝั่ง บ๊ะ เจ๋งว่ะ (ถ้าไหวนะ)
   ผมน่ะใกล้ชิดกับเรือมาตั้งแต่เด็ก แต่มักจะเป็นวินเซิร์ฟ และเรือใบ แต่งวดนี้ผมสนใจเรือพาย เคยได้ยินชื่อ คายัค และ แคนนู หน้าตาเรือเหมือนๆ กัน ผมไม่รู้ว่ามันต่างกันตรงไหน อย่างไร
   ออกจากดอนเมืองก็แวะร้านเจ๊เล้งก่อนกลับบ้าน แวะทีไรเป็นได้หอบหิ้วของพะรุงพะรังทุกที ร้านนี้ขายของหลากหลายครับ ผมไม่ได้แวะเข้ามาเป็นปีเลย แต่คนยังแน่นเหมือนเดิม นี่ถ้าสนามบินหลักยังเป็นดอนเมืองอยู่ล่ะก็ รับรอง แน่นทั้งวัน
   ก่อนถึงบ้านแวะชมคอนโดฯที่ไปซื้อผ่อนเอาไว้ สร้างเกือบเสร็จละ วิวดี บรรยากาศดี โชคดีที่เลิกเล่นรถยนต์ เลยมีเงินเก็บเอาไว้ซื้อห้องพักแทน นี่ถ้ายังดริฟท์อยู่หนักๆ คงไม่ได้ห้องพักแบบนี้แน่นอน
   กลับถึงบ้านลูกมีไอกระแอมบ่อยขึ้น จัดยาให้เขากินก่อนนอน คืนนี้เรานอนแบบไม่เปิดแอร์กัน คนไม่คุ้นอาจรู้สึกไม่สบายตัว แต่ผม ภรรยา และลูก รู้สึกสบายมากๆ เพราะตอนเรานอนเต้นท์กันมันร้อนกว่านี้เยอะ แถมตื่นมาก็ยังหนาวตอนเช้าตรู่ สู้เราอยู่ในห้องไม่ได้ ร้อนก็ยังมีพัดลม หนาวก็ห่มผ้าซะ
   อย่าลืมสอนลูกให้ใช้ชีวิตติดดินกันบ้างนะครับ
   
27 กรก 52
ตี 3 มิวมีไข้ครับ ตัวร้อน ผมจัดยาพาราฯให้กินไป ตื่นมาดีขึ้นเยอะ ให้กินยาหลังอาหารเช้า และจัดให้เขาติดตัวไปอีก 1 ชุด เอาไว้กินหลังอาหารกลางวัน หวังว่าตอนเย็นไปรับคงจะหาย
ตื่นแต่เช้าตรู่ เลยรู้สึกเพลียๆ แทนที่ปกติจะเอาจักรยานออกปั่นเล่น กลายเป็นเดินโซเซหมดแรง พอได้ดูต้นไม้ใบหญ้าค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย
กลางวันกลับบ้านมาดูข่าว ในขณะที่บ้านเราฮิตแพนด้าไม่เลิก แต่ที่ออสเตรเลียเขามีลูกช้างเกิดใหม่ครับ มีการโวตเลือกการตั้งชื่อเหมือนแพนด้าของไทยเราเลย แพนด้าของเราไม่รู้ชื่ออะไร แต่มีแนวโน้มไปทาง “หลินปิง” แทบไม่น่าเชื่อว่าช้างของเขาเชือกนี้ชื่อว่า “ลูกชาย” ครับ
   บอกได้คำเดียว “เท่ โครตๆ
   ตัวผมเองเริ่มมีแผลที่ลิ้นจุดเล็กจิ๋ว คล้ายแผลในปาก แต่มันเกิดที่ลิ้น คนสมัยก่อนเรียกร้อนใน แต่ผมเรียกติดเชื้อไวรัส ก็คล้ายกับเป็นไข้นั่นแหละครับ ไข้หวัดก็คือเชื้อไวรัสชนิดหนึ่ง
   ใจแว๊บหนึ่งคิดถึงเรื่องหวัด 09 รุ่นพี่สนิทสนมคนหนึ่งของผมเขาก็เป็น แต่หายแล้ว เห็นมาโพสเริงร่าในอินเทอร์เนทอยู่เหยงๆ ถ้านอนซมคงหมดเรี่ยวแรงจะเฮฮา
   ปกติแล้วผมกับลูกจะแข็งแรงดีทั้งคู่ ไม่ค่อยเจ็บป่วย ตากแดดตากฝนก็เฉย แต่นี่หวัด 09 มันใกล้ตัวเราเข้ามามากขึ้นทุกที นี่แค่กลางปี แค่หน้าฝน แต่ถ้าเป็นช่วงปลายปี อากาศหนาวเย็น เชื้อไวรัสจะแพร่กระจายได้ดีกว่านี้อีกเยอะครับ อืม ดีเหมือนกันที่เป็นช่วงนี้ ถือว่าร่างกายจะได้รับภูมิคุ้มกัน หากเจออีกทีปลายปี อาการจะได้ไม่กำเริบ
   เม็ดเลือดขาวในร่างกายเราสามารถสร้างสารแอนตีบอดี้ขึ้นมาต่อสู้กับเชื้อไวรัสได้เองครับ แต่ไอ้หวัด 09 นี้มันใหม่ มันเพิ่งมา ร่างกายเรายังไม่รู้จัก เจอเข้าไปก็อาจเป๋ได้ โดยเฉพาะแก่คนที่ไม่แข็งแรง มีโรคประจำตัว หญิงตั้งครรภ์ หรือเด็กๆ ส่วนคนปกติดีนั้นไม่ใช่ปัญหาครับ แต่ไม่ได้แปลว่าไม่ต้องกลัว ใครจะไปรู้ล่ะครับว่าภูมิในตัวของแต่ละคนมันแข็งแรงเพียงใด ไม่แน่ ที่ว่าแข็งๆ เจอเข้าทีอาจล้มป่วยได้ง่ายๆ
   ข้อแตกต่างระหว่างหวัดธรรมดากับหวัด 09 ก็คือ หวัดธรรมดามันโจมตีระบบหายใจส่วนบน คือลำคอ ปาก จมูก อาการก็คือไอ จาม มีน้ำมูก มีไข้ แต่หวัด 09 มันโจมตีระบบทางเดินหายใจส่วนล่างครับ คือลงต่ำไปยังปอดเลย อันนี้ตัวร้ายกาจมาก เพราะมันจะแพร่เชื้ออย่างรวดเร็ว หากติดที่ปอดคือเริ่มแย่แล้วครับ มันจะกัดกินปอดคล้ายๆ ไข้หวัดนกเลย เอาฟิล์ม X Ray มาดูจะเห็นว่าปอดหายไปเลย หายไปคือมองไม่เห็น หากผ่าศพออกมาดูก็จะพบว่ามันเหลวละลายไปหมดแล้ว เป็นน้ำไปหมดเลย
   เล่าแล้วเสียวว่ะ
   
28 กรก 52
   ผมเอารถคันใหญ่ KHS HT เปลี่ยนไปใส่เบาะเดิม เป็นเบาะทรงโบราณของเดิมรถรถมาตั้งแต่ปี 94 โน่น เบาะบางๆ ค่อนข้างแข็ง เป็นเบาะแปลกนะ เพราะไม่มีโครงเหล็กเป็นรางยาวตลอดหัวจรดท้ายเหมือนเบาะทั่วไป ใส่กระเป๋าใต้เบาะไม่ได้น่ะ ปัจจุบันไม่เห็นรางเบาะแบบของผมนี้แล้ว
   ตอนเย็นดูข่าวทีวี เห็นมีข่าวของนักแสดงชื่อนาธาน โอมานออกมาแถลงข่าว ผมดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ได้ติดตามตั้งแต่แรก แต่พอจับใจความได้ว่า เจ้าตัวบอกว่าตัวเองได้เล่นหนังของฮอลีวูด แต่เกิดมีบางคนไม่เชื่อ หาว่าโกหก ลวงโลก เลยเป็นข่าวขึ้นมา
   พอจับใจความได้ก็เปลี่ยนช่องหนีทันที ตอนแรกคิดว่าเป็นเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับบ้านเมือง หรือสังคม
   โธ่ พี่น้อง เขาจะเป็นอะไร ทำอะไรก็เรื่องของเขาสิครับ เราต้องไปสนใจทุกอย่างไปหมดเลยหรือ เห็นข่าวต่างๆ ในสังคมทุกวันนี้แล้วละเหี่ยวใจจริงๆ
   อีกเรื่องที่ดูแล้วตลกสุดๆ ก็คือการจัดงานวันเกิดให้กับทักษิณ ลำพังใครจะทำอะไรผมไม่ไปยุ่ง แต่แค่อยากถามคำเดียวสั้นๆ
   “คนที่จัดงานวันเกิดให้ทักษิณ เคยจัดงานวันเกิดให้พ่อแม่ตัวเองแล้วหรือยัง”
   
29 กรก 52
   เวปผมล่มมาตั้งแต่วันเสาร์ที่ 25 แต่เพิ่งมารู้ตัวอย่างเป็นทางการก็เมื่อวันอังคารที่ 28 ตอนแรกคิดว่าแค่เซอร์เวอร์ล่ม หรือล่มที่ระบบ อาจเกิดการปรับปรุงอะไรสักอย่าง เลยปล่อยๆ ไป แต่พอมาหลายวันเข้าชักเอะใจ ที่ไหนได้ ล่มที่ระบบของเราเอง เกิดจากระบบต่ออายุโดเมนอัตโนมัติมีปัญหาครับ มันไม่ยอมต่อออโต้ให้
   ตอนบ่ายมีเพื่อนในเวปมาหาที่บ้าน ชื่ออะไรยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุยกันทาง msn เขาหารือเรื่องรถกับผมบ่อย มาทราบภายหลังตอนอยู่ในบ้านผมแล้ว เขาแนะนำตัวว่าชื่อ “ดีโด้” เออ ชื่อน่ารักดี เหมือนเด็กๆ สมัยนี้เลย ฮ่าๆ
   ดีโด้อยู่แถวบ้านผมครับ จะว่าใกล้ก็ไม่เชิง ห่างกันสัก 4 กม เห็นจะได้ เขาเพิ่งเล่นจักรยาน ตอนโทรมาทีแรกบอกว่าจะมากับรถมินิสีฟ้า ใจผมยังไม่รู้เรื่องอะไรนะ คิดว่าเป็นพรรคพวกเล่นรถยนต์ไง คิดว่ารุ่นน้องจะมาหา คิดไปถึงหน้าตารถมินิสีฟ้า
   ที่ไหนได้ พอเลี้ยวเข้าบ้านมา กลายเป็นจักรยานมินิ ล้อ 20 นิ้ว สีฟ้า บ๊ะ แถมฟ้าเดียวกับมินิรถยนต์เสียอีกด้วย เล่นเอาผมขำ แต่แค่แอบขำในใจ
   ดีโด้ตัวสูงใหญ่ครับ น้ำหนักมาก เห็นปั่นทีแรกผมก็เอะใจ เอ๊ะ ทำไมหุ่นแบบนี้มาเล่นมินิ น่าจะลงตัวกับ MTB มากกว่านะ แต่ยังไม่ได้บอกอะไรเขาไป เพิ่งจะรู้จักกัน เดี๋ยวเขาว่าผมเสือก
   เขาผ่านมาบ้านผม เลยแวะเข้ามาทักทาย ผมน่ะได้เลย สบายๆ ปกติก็มีเพื่อนมาประจำอยู่แล้ว บางวันมากันคนละกลุ่ม เล่นเอาผมต้อนรับไม่ทันก็มี
   ดีโด้ซื้อจักรยานมือสองมาใช้ครับ รถเขาตัดแฮนด์เสียแคบ ไม่เข้ากับสรีระของคนขี่ที่ตัวใหญ่โต นึกขึ้นได้ว่ามีแฮนด์เหลืออยู่ เลยให้เขาเอาไปลองใส่ดู เขาเกรงใจ ไม่กล้ารับ บอกจะจ่ายเงิน ผมน่ะเฉยๆ คุณเอาไปลองให้ชอบก่อนก็แล้วกัน หากไม่ชอบก็เอามาคืนผม จะได้ไม่ต้องเสียเงินสิ้นเปลืองเปล่าๆ ยิ่งเป็นมือใหม่อยู่ด้วย การเลือกของอะไรอาจโดนร้านค้าหลอกให้ซื้อแฮนด์แพงๆ มาใช้เกินความจำเป็นก็เป็นได้
   เขาอยู่บ้านผมสักพักก็ขอตัวกลับ ต้องไปทำธุระต่อ ส่วนผมก็ออกไปรับลูกที่โรงเรียนตามระเบียบ
   ตอนเย็นไปเซ็นทรัลพระราม 2 เขามีงานโชว์รถหรู มีพวกรถแพงๆ มาจอดโชว์กันมากมาย แต่ก็เป็นรถที่ชินตากันแล้ว เช่น Ferrari 360 Lamborghini Gallardo อ้อ จะมีใหม่ก็คือ Lotus Elise SC ที่ว่าใหม่ก็คือเป็นเครื่องยนต์ที่พ่วงกับ Super Charger รุ่นเก่าเป็นเครื่องแบบ NA ครับ
   ผมสนใจ Lotus Elise มาตั้งแต่ตอนเขาออกใหม่ๆ ช่วงต้นปี 90 ผมชอบสเปครถอย่างมาก ตัดทอนระบบอำนวยความสะดวกไปทั้งหมดเพื่อให้รถเบา และถูก ตรงใจผมเป๊ะ ผมชอบรถดิบๆ ครับ จะขับดีหรือไม่ก็ให้อยู่กับฝีมือของเราเอง ไม่มีระบบ Traction Control มาช่วย ไม่ต้องมี ABS ไม่มีกระทั่งกระจกไฟฟ้า เป็นกระจกแบบมือหมุนธรรมดานี่แหละ
   ชอบรถครับ แต่ไม่ได้ซื้อ ราคานำเข้าแพงเหลือหลาย แถมบริการหลังการขาย และเรื่องอะไหล่นั้นคือปัญหาคาใจที่ยังไขไม่ออก เลยได้แต่คิดๆ ๆ ๆ 
   มาวันนี้ได้เจอกันอีกครั้งเลยยืนดูอยู่นานเป็นพิเศษ เพราะแรงกว่าเดิมเยอะ แน่นอน แพงกว่าเดิมเยอะด้วย ผมสอบถามพนักงานขายเรื่องเครื่องยนต์ เขาตอบผมได้ไม่ชัดเจน เลยไม่อยากถามต่อ เดี๋ยวกลายเป็นว่าจะมาลองภูมิเขา ทำนองไม่ซื้อแล้วยังจะมากวนตีนอีก
   
30 กรก 52
   เสาร์นี้กลุ่ม TCC เขาจัดทริปไปนครนายกกัน พักที่โรงเรียนนายร้อย จปร ผมเคยไปมาแล้ว ไปมาตั้งแต่สมัยยังไม่ดัง สิบกว่าปีก่อนโน้นแน่ะ ห้องพักติดแอร์ บรรยากาศแบบโครตจะเงียบ ออกมาเดินเล่นตอนเช้าคนเดียว ถึงกับได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองเต้นเลยน่ะ (ไม่ได้เว่อร์) คืนละแค่ 600  บาท ห้องพักไม่หรูหรา แต่ผมชอบมาก ไปแค่หนเดียว แล้วก็ไม่มีโอกาสไปอีกเลย
   ไม่รู้ว่าปัจจุบันนี้เป็นอย่างไรกันบ้างแล้ว เห็นในรูปมีกิจกรรมแบบ Adventuer ดูน่าสนุกดี พวกหนุ่มสาวคงจะชอบ แต่พวกสูงอายุหน่อยคงได้เล่นแค่เป็นคนดู
   อยากไปเหมือนกัน แต่ไม่อยากปั่นเส้นรังสิตเลย ขากลับมาจากทริปสระบุรีผมจำได้แม่น อากาศร้อนยังไม่เท่าไหร่ เพราะปั่นกลางวันมันร้อนตลอดทางแหละ แต่ที่เบื่อคือมีเศษแก้วเกลื่อนข้างทางเต็มไปหมด มีเป็นระยะ หากใครจะไป ผมแนะนำให้ปั่นอยู่กลุ่มหลังๆ ให้พวกแนวหน้าเขาช่วยกันเก็บกันไปก่อน เหลือมาถึงเราก็คงไม่เท่าไหร่
   นี่คือการวางแผนการปั่นครับ การออกทริปทุกครั้งผมจะมีการวางแผนการปั่นเสมอ กระทั่งไปคนเดียวก็ยังต้องวางแผน แต่แผนมักจะยืดหยุ่นได้
   ตามปกติผมชอบอยู่กลุ่มหน้าครับ ด้วยเหตุผลที่ว่าเกิดผมแวะเข้าห้องน้ำ  หรือแวะจอดกินผลไม้ พอออกมาแล้วก็ยังพอจะทันกลุ่มกลาง หรืออย่างน้อยก็กลุ่มหลัง คิดมันด้วยตรรกะง่ายๆ แบบนี้แหละ แต่การจะอยู่กลุ่มหน้าได้ในขณะที่รถเราบรรทุกของพะรุงพะรังนั้นมันไม่ง่ายเอาเสียเลย (บางทริปมีรถเซอร์วิส นักปั่นสามารถฝากข้าวของไปกับรถคันนี้ได้ และไปรับคืนเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง)
   กลางวันผมได้รับอีเมลล์จากเพื่อน บอกถึงเรื่องผู้หญิงขับรถแซงสิบล้อพ่วง แล้วสิบล้อไม่ให้เข้า ไม่ยอมให้ทาง ถนนก็แคบ รถผู้หญิงเลยขับเบียดตัดหน้าสิบล้อ ผลคือสิบล้อก็ชนซะ ผู้หญิงในรถเก๋งตาย
   อุบัติเหตุแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยครับ แต่ผมแปลกใจว่า ทำไมคนส่งอีเมลล์ต้องโยนความผิดให้สิบล้อบอกว่าไม่ยอมเบรกให้ ผมเองขับรถทางไกลก็บ่อย เห็นคนเร่งแซงในที่คับขันแบบนี้บ่อยมาก เบรกให้เข้านี้บ่อยเลย
   คนส่งเมลล์ไม่ทราบบ้างเลยหรือว่าไอ้คนที่ผิดน่ะคือคนเร่งแซงออกมา หากมาเร่งในที่คับขันก็ต้องมันใจว่ากดแล้วรถตัวเองแซงพ้น หากกดแล้วไม่พ้นก็อย่าออกมา นี่คือสัจธรรมของคนขับรถอยู่แล้ว ไม่ใช่นึกอยากแซงก็โผล่พรวดออกมา แล้วใช้เบียดๆ เข้าแทน เจอคนใจเย็นเขาก็ยกคันเร่งให้ เจอคนใจดีเขาก็เบรกให้เข้า แต่พอเจอคนที่เขาเองก็มาเร็วเหมือนกัน เขาเบรกไม่ทัน หรือจะไม่อยากเบรกก็ตาม ดันมาหาว่าเขาไม่มีน้ำใจ เฮ้ออ คนเรา
   กฏของความเป็นมนุษย์ – ชอบโยนความผิดให้แก่ผู้อื่น

[O'Pern]

31 กรก 52
   เช้านี้เอารถมาปรับตำแหน่งของแฮนด์ผีเสื้อใหม่ ปรับให้มันก้มลงหน่อย พร้อมกับบิดองศาของแฮนด์ลงนิดหน่อย ที่ตอนแรกปรับไว้ยกเยอะ ก็เพราะว่ากลัวหลังเจ็บ ไม่อยากให้ก้มมากนัก แต่เอาเข้าจริง ผมว่านั่งหลังตรงนี่แหละ มันกลับจะยิ่งเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวเสียยิ่งกว่า ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
   ตอนสายช่างเอารถมาส่งที่บ้าน ไม่ใช่จักรยาน แต่เป็นรถยนต์ เป็นรถยนต์ที่ผมใช้ลงขับแข่งดริฟท์ ยุคก่อนนั้นผมได้สปอนเซอร์มานิดหน่อย โชคดีได้สปอนเซอร์จากค่ายยาง V Rubber ผมเลือกยางไทยนี่แหละ ผมชอบของไทย ขอให้เป็นของดีก็แล้วกัน
   แต่พอทำรถออกมาเสร็จ ลูกก็เริ่มโต ต้องการเวลามากขึ้น โดยเฉพาะวันอาทิตย์ จึงพักการแข่งรถไป เสียดายโอกาสเหมือนกัน เพราะไม่ง่ายเลยที่คนโนเนมจะเล่นรถมาจนได้สปอนเซอร์ แถมเป็นสปอนเซอร์จากค่ายยางเสียอีกด้วย เล่นรถมาก็เพื่อรอวันนี้ แต่พอมันมาถึง ก็ต้องปล่อยให้มันผ่านไป เพราะลูกผมสำคัญกว่า
   จากเดิมที่ผมติดชื่อตัวเองที่ตัวรถด้านข้าง สนามหลังๆ จึงมีชื่อลูกอยู่ด้วยที่ใกล้ๆ กัน
   พรุ่งนี้มีทริปไปนครนายก นึกๆ แล้วอยากไปเหมือนกัน แต่คงไม่ได้ไป เก็บวันอาทิตย์ไว้ให้ครอบครัว