ศึกวันทรงชัย พังกันทั่วหน้าใต้ฟ้าเมืองไทย
กุ้งแหกโค้งไปซัดกับท๊อปที่จอดอยู่ในเต้นท์
ตุลเจอพีทสอยตอนเข้าพิท
นครพังในการขับก่อนรอบสุดท้าย
OPern พัง บินตกแทร็ค ปีกนกหัก หนวดกุ้งขาด
ประธานโจลอยตัวหนีปัญหา บอกโชคดีที่รถกูไม่เสร็จ
ส่วนไอ้ต๋องชนะอีกแล้ว
ช่วงเช้าหมอกลงจัดมากๆ ผมขับบนทางด่วนมาถึงทางลงสุขุมวิท 62 ช่วงที่มีการก่อสร้างก็เห็นกลุ่มควันฟุ้งไปหมด ใจคิดว่าเขากำลังเร่งก่อสร้าง ก็ขับช้าๆ ผ่านไป เอ๊ะ .. ไม่เห็นมีคนทำงานนี่หว่า ขับไปเรื่อยจนถึงแยกบางนาควันสีขาวก็ยังไม่จาง แถมยิ่งจะเพิ่มขึ้นอีกด้วยซ้ำไป ขับรถก็มองแทบไม่เห็นทาง ไฟหน้ามีกี่ดวงผมเปิดหมด เอาเป็นว่าขณะขับบนถนนศรีนครินทร์ช่วงใกล้ห้างซีคอน ผมยังแทบมองไม่เห็นไฟหน้าของรถที่ขับสวนมาเลย
ถึงสนาม BRC ก็เป็นไปดังคิด บรรยากาศยังกะ Ebisu Circuit ที่ญี่ปุ่นเลย (อย่าซีเรียส ผมเดา) มองเห็นทางข้างหน้าได้แค่ราว 20 เมตรเท่านั้น !!! ผมลองขับดูสภาพสนามรอบเดียวก็กลับมาพัก แบบนี้ไม่ไหวแน่ รอหมอกจางลงหน่อยค่อยเล่นจะดีกว่า
อีกไม่นานแดดก็ออก หมอกก็จาง เริ่มมองเห็นทางได้ไกลมากขึ้น เริ่มมองเห็นตัวอาคารของห้างซีคอนฯ บ้างแล้ว แบบนี้พอไหวครับ ลงได้เลย ระวังแค่ผิวแทร็คที่เปียกชื้นเป็นพอ สภาพข้างแทร็คไม่มีแอ่งน้ำ สบายใจได้ (หึหึ สบายใจได้แค่ไหนเดี๋ยวมาดูกันต่อ)
งานนี้เครื่องผมสมบูรณ์ดีมาก เอาเทอร์โบเดิมมาใส่แล้ว แถมทำ rom ใหม่ รถวิ่งดีมากๆ บูสท์สูงขึ้นกว่าเดิม อัตราเร่งจัดขึ้น กดแล้วพุ่งดีกว่าเดิมมาก เช่นนี้เอง ทำให้ผมขนยางไปถึง 8 เส้น ไม่รวมยางติดรถอีก 4 และโจ้หิ้วมาสมทบให้อีก 2 ใจคิดว่าวันนี้แหละที่เราจะต้องเล่นให้เต็มที่สุด เพราะหลังจากงานนี้ก็พักกันอีก 2 เดือนเต็มๆ
เริ่มกันแบบเบาะๆ ด้วยการขับดูไลน์ ดูสภาพถนน สภาพข้างแทร็ค ลองเบรก ซ้อมจังหวะเปลี่ยนเกียร์ ซ้อมแบบนี้สักสองรอบ ผมก็เริ่มอัด
ช่วงเริ่มตอนแรกๆ นี้ไม่คุ้นรถเป็นอย่างมาก เหมือนขับรถคนอื่นเลยแหละ ไม่คุ้นกระทั่งจังหวะเปลี่ยนเกียร์ ทำเครื่องมาคราวนี้รอบกวาดไวกว่าเดิมเยอะช่วงหลัง 4500 และกวาดไปจนสุด 8000 เลย คุมคันเร่งยากกว่าเดิมนิดหน่อย แต่ไม่ใช่ปัญหา เพราะขับสักพักผมก็จับจุดได้ว่า ต้องยิ่งขับให้เร็วขึ้นกว่าเดิมถึงจะคุมเจ้าบุคลิกเครื่องแบบนี้ได้ง่าย
แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ลองเพิ่มความเร็วก่อนเข้าโค้งอีกนิด จากเดิมที่มีม้วนบ่อยๆ ก็เริ่มดีขึ้นๆ จนเริ่มสไลด์ได้ยาว บางโค้งทำได้สวยมากจนน่าพอใจ ขับสักพักก็หยุดรถ พักเครือ่ง พักยาง
เพื่อนๆ เริ่มทะยอยกันลงสนามเพิ่มมากขึ้น คุณง้วน S13 ขับได้ดุดีไม่น้อย กุ้งก็ไปแบบเรื่อยๆ เห็นว่ารถยังปรับไม่ค่อยลงตัวนัก เซ็ทแคมเบอร์หน้ากันหลายรอบ แถมเบรกมือก็เฟด อ้อ การขับดริฟท์โดยใช้เบรกมือนี้เป็นวิธีที่เซฟมากๆ ครับ เพราะเราสามารถกำหนดจุดที่ล้อล็อคได้ ใช้มันให้สัมพันธ์กับความเร็วก็แล้วกัน รับรอง ดริฟท์ได้ราวกับจับวางเลย
ผมยังคงเพิ่มความเร็วในช่วงสุดทางตรงเรื่อยๆ แล้วผมก็ขับถึงลิมิทมัน ลิมิทมันที่ผมว่านี้อาจไม่ใช่ลิมิทของเครือ่ง หากแต่เป็นลิมิทของยางหลัง !!! ผมไม่ได้คิดถึงจุดนี้มาก่อนเลย ใจพะวงแค่เรื่องรอบเครือ่งและโมเมนตัมของรถช่วงก่อนเข้าโค้งเท่านั้น หารู้ไม่ว่ายางหลังผมมันสึกไปเยอะมากแล้ว
ผมไม่รู้ตัวเลย เล่นสนุกเพลิน สุดท้ายผมก็พาธนูไฟบินตกแทร็คจนได้ ตกไปอย่างแรงมาก รถพุ่งปลิวไปไกล ที่ร้ายกว่านั้นคือไปเจอเอา รอยไถ ไอ้รอยไถนี้แหละที่ทำให้ใครหลายคนเจ็บมานักต่อนักแล้ว ลักษณะเป็นรอยล้อแทร็คเตอร์ ลึกราว 6 นิ้วเป็นอย่างน้อย บางช่วงลึกเกือบฟุต ใครเจอแบบนี้เป็นฉิบหายทุกราย ไม่น่ารอด
ธนูไฟก็ไม่รอดเช่นกัน แถมเข็นดันออกมาก็ยาก เพราะร่องลึก ล้อจม บางช่วงดินเกยกับท้องรถอีกด้วย ดิ้นจนออกมาได้ด้วยพลังของเพื่อนๆ และรถลาก รถอย่างเดียวลากไม่ไหวครับ คนช่วยกันดันเกือบสิบคนแน่ะ
รายการเสียหายมีแค่สองอย่างครับ ปีกนกบิดเป็นเกลียวครึ่งรอบ ดึงพาให้หนวดกุ้งแต่งของ Tein ขาดกระเด็น ล้อหน้าเลยร่นมาด้านหลังชนกับมุมซุ้มล้อด้านล่าง
ให้พรรคพวกหาของกันให้เต็มที่ แต่ไม่มีใครคอนเฟิร์มว่ามีของ แถมวันอาทิตย์ร้านอะไหล่ปิดกันหมด
รอของตั้งแต่ราว 9 โมงเช้าจนถึงเที่ยง สุดท้ายก็มีรุ่นพี่ใจดีขับ AE86 พาออกไปตระเวณหาของที่เชียงกงบางนา แล้วก็ได้ของมาครับ แจ้งให้พวกเราทราบกันครับว่าร้านอะไหล่ที่เชียงกงบางนาเขาเปิดวันอาทิตย์กันด้วย แม้เปิดไม่เยอะ แต่ก็พอมีให้พวกเราเดินหาของใช้จำเป็นก็แล้วกัน
กลับมาก็รีบประกอบ แต่มันจะทันหรือ Driver Meeting ก็เริ่มไปแล้ว รถดริฟท์เขาตั้งแถวในสนามกันแล้ว ทำอยู่เกือบชั่วโมง ด้วยความช่วยเหลือของรุ่นพี่คนนั้น ภายหลังทราบชื่อว่า "พี่หยิน" และแรงของ ช่างต้น ลูกน้องพี่อ๊อฟตรีพล อู่ยอดฮิตที่มาเซอร์วิสให้พวกเรากันทุกสนามแบบไม่มีเงื่อนไข
ทันครับ ! ผมทำรถเสร็จทันแข่ง แต่ว่ารถมันวิ่งเอียงๆ นะ ล้อหน้าขวามันร่นมาหลังเยอะเลย ขับได้ เลี้ยวได้ แต่รถมันแกว่ง ไม่นิ่ง คุมยากมาก ก็ยังดีกว่าต้องลากต้องยกกลับล่ะวะ ผมคิด
Drift Battle
ผมไม่รู้ว่าไอเดียใครที่บอกให้มาแข่งกันในโค้งแรกของ BRC ชื่อนิคเนมของโค้งนี้คือ กอไก่ พูดว่าโค้งกอไก่ทุกคนจะรู้จักกันหมด อ้อ งานนี้แข่งแบบขับไล่กันด้วยนะ หึหึ ดีๆ มีสีสันดี ผมน่ะได้หมด ใจมันอยากขับแล้ว เงื่อนไขใดๆ ผมรับได้หมด
จับคู่กันครับ แล้วก็ผลัดกันนำ ผลัดกันตาม ดูๆ ก็น่าสนุกดี รอบแรกเขาให้ซ้อมกันทีละคน
เร่งออกรถอย่างแรง คนดูลงมาออกันเต็มสนามเลย ด้านหน้าผมมีคนยืนจังก้าถ่ายรูปแบบไม่กลัวรถหลุดไปเลย ยังกะมันดู WRC อยู่ประมาณนั้นเลย เสียดายที่ผมไม่ใช่คอลิน แมคเร ผมเสียวครับ รถพุ่งตรงเข้าหาอย่างแรง แล้วก็ถึงจุดหักเลี้ยวช่วงหัวกอไก่ จุดนี้แหละครับที่ผมยิ่งตะลึงกว่า เพราะรถจอดเรียงรายใต้เต้นท์ก็จริง แต่ความเร็วของรถดริฟท์ที่ผ่านจุดนี้มันแรงมากๆ ภาพจากสายตาที่เห็นคนกลุ่มแรกที่ยืนขวาง จู่ๆ ก็เปลี่ยนมาเป็นภาพรถจอดเรียงแถว แถมมีคนยืนดูแบบเพียบๆ ๆ ๆ
โหห แบบนี้กูดริฟท์ไม่ไหวแล้วโว๊ย ใครจะชนะก็เชิญเถิดน้องพี่ ผมคิดในใจ แล้วก็ยกคันเร่งผ่อน จะมากดใหม่อีกทีก็ตอนออกจากโค้งแล้ว
แล้วการซ้อมรอบแรกก็จบลง มารู้ทีหลังว่ามีคนคิดและขับแบบผมเยอะมากเลย
ขับแข่งเป็นคู่ ใครจะนำหรือตามกำหนดกันเอง ผมคิดว่างานนี้คงจะแซงกันแบบ D1 ได้ยากแน่ เพราะทางตรงสั้นมาก หากไม่ออกตัวพร้อมกัน หรือไม่แรงกว่าโครตๆ ไม่มีทางแซงได้แน่นอน เอาเป็นว่าขับจี้ๆ กันไปแบบพอมีสีสันก็เก่งแล้ว
Crash !
กุ้ง VS ท๊อป
เหตุเลวร้ายที่สุดแห่งวันเกิดขึ้นในรอบที่กุ้งขับ กุ้งนำหน้า มิคตามหลัง พอถึงช่วงหักของหัวกอไก่ ทั้งสองคันผ่านมาได้ ต่อด้วยโค้งช่วงที่สองซึ่งจะยาวมาก หากไม่ส่งรถมาแรงๆ แล้วจะดริฟท์ลากยาวได้ไม่สุด หากอยากลากให้สุด ก็ต้องส่งรถมาแรงๆ อันนี้ทุกคนรู้ดี แต่ความเสียวมันเป็นกำแพงบางๆ กั้นใจเราไว้ไม่ให้กระทำ ด้วยเหตุที่ผมเล่าไว้ข้างต้นในช่วงการซ้อม
ทั้งคู่ดริฟท์ตามกันเข้าไป แต่ผมเห็นมิคออกจากโค้งมาคันเดียว ฉิบหายแล้วไง !
กุ้งมาแรงมาก รถ Understeer ทะลุโค้งพุ่งไปชนรถท๊อปที่จอดอยู่ในพิท เสียหายพอควร โชคยังดีอีกนิดที่ไม่โดนคน
พวกเราทุกคนในสนามรวมถึงกรรมการตกใจกับเหตุที่เกิดอย่างมาก จนในที่สุดก็ตัดสินใจเปลี่ยนไลน์แข่งกัน ช่วงการแข่งนี้ไม่มีรายงานครับ ใจพะวงอยู่แต่เรื่องของกุ้งและท๊อป พอดริฟท์เสร็จลงไปดูพบว่าชนกับรถกระบะของง้วนอีกด้วย แต่ง้วนใจดี บอกไม่เป็นไร เล็กน้อยผมจัดการเอง !
ตุลย์ VS พีท
คู่นี้ผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่เห็นตุลย์เดินหน้าเศร้าๆ โหห ชนกับพีทตอนเข้าพิทนี่เอง ผลคือมุมหน้าซ้ายโดนถากไป แก้มขวาบุบ ส่วนรถพีทผมไม่ได้ดู ไม่ทราบผลความเสียหาย ใครทราบช่วยโพสรายงานเพิ่มที
ปิดท้ายปลายปีด้วยเรื่องค่อนข้างเศร้า โดนกันทั่วหน้า ขนาด จอมพัง อย่างนครที่ดูเหมือนว่างานนี้จะรอด แต่แล้วก็ไม่ มันมาพังด้วยการท่ออินเตอร์หลุดในขณะแข่งขัน ผลคือ แพ้บาย ซวยจริงๆ
รีบทะยอยเก็บของเร่งด่วนท่ามกลางแดดแรงบ่ายสามโมงกว่า กรรมการเรียกรถแดร็กเข้าสนาม เป็นเวลาของเราที่จะต้องกล่าวคำอำลา
พบกันใหม่อีกทีปีหน้าเดือนมีนาคม หยุดพักยาว พักนาน เตรียมความพร้อมสู้ศึกงานดริฟท์ปีหน้า ที่เราจะยกขโยงกันไปสนามเซปังเซอร์กิต ประเทศมาเลเซีย
คืบหน้าอย่างไร จะแจ้งให้ทราบต่อไป
ปล ขณะที่พวกเรากำลังสนุกกันในแทร็ควันนี้ ชาวใต้และอีกหลายประเทศประสพเหตุแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ เริ่มกันแต่เช้า จนช่วงบ่ายยังมี After Shock เป็นระรอก แหล่งท่องเที่ยวไทยพังยับ ภูเก็ต พังงา กระบี่ รถจอดริมถนนยังโดนคลืนซัดขึ้นฝัง ดันรถจนไปติดกับบ้าน เกาะพีพี ระเนระนาด คนเจ็บ ตาย สูญหายเพียบ ตั้งแต่จำความได้ ผมไม่เคยเห็นเหตุเช่นนี้เกิดขึ้นในประเทศเราเลย ขอแสดงความเสียใจกับผู้ประสพเหตุและครอบครัวอย่างสูงครับ
