Bike Forum > my bike diary / my life diary

มิย 52 13-14 อช น้ำตกสามหลั่น สระบุรี

(1/3) > >>

O'Pern:
1 มิย 52
   เจ็บก้น เจ็บหลังยังไม่หายดี แต่ก้นผมตอนนี้มันสากๆ เริ่มจะด้านแล้ว อีกสักพักคงจะลอกออกมาเป็นแผ่น
   ใช่แล้วครับ ผิวหนังมันเสียดสีจนไหม้ แห้ง และลอก เหมือนผิวหน้าผิวกายที่ถูกแดดเผาแรงๆ แล้วลอกเป็นขุยเป็นแผ่นนั่นแหละครับ แบบเดียวกันเลย แต่ของผมเป็นที่ก้น จุดที่สัมผัสกับอานจักรยาน คิดดูก็แล้วกัน
   อาการเจ็บก้นครั้งแรกของผมเกิดขึ้นเมื่อตอนไปทริปบางไทรอยุธยาครับ งานนั้นเล่นไป 160 กว่าโลมั้ง (ไป-กลับ) หลังจากงานนั่นทำให้ต้องไปซื้อบันไดคลีทและรองเท้า
   เช่นกัน หลังจากงานหฤโหดที่ผมลุยเดี่ยวเองครั้งนี้ ทำให้ต้องรีบแจ้นไปหาซื้อกางเกงและแฮนด์ทัวริ่ง (บางคนเรียนแฮนด์ผีเสื้อ บางคนเรียกแฮนด์เลขแปด บางเวปของฝรั่งเรียกแฮนด์รูปหนวด)
   ชุดจักรยานของผมสีดำครับ เลยเลือกกางเกงสีดำล้วน มีแต่ของ Briko ผมเองก็ชอบยี่ห้อนี้ แต่เขาดังที่แว่นตานี่หว่า กางเกงเขาทำในจีน เป้าจะออกหนาๆ หน่อย ที่แรกผมเรียกหาแบบเป้าหนังชามัวร์ เคยใช้ของ Nalini ยุคบุกเบิกเลย ตอนนี้ไม่รู้หายไปไหนแล้ว เป้าเขาบางครับ แต่บางแล้วนุ่ม ไอ้พวกหนานุ่มผมไม่ชอบ ใส่แล้วดูไม่สวย ไม่แนบ โดยเฉพาะคนใส่กางเกงหลวมหรือไม่ดึงขึ้นมาให้สูงๆ
   ของที่ดีสุดในร้านแสงเพชรวันนี้คือของยี่ห้อ Giessegi แพงกว่าของ Briko 100 บาท แต่เป้าบางกว่านิดหน่อย ด้านในบุดีกว่าของ Briko เยอะ เลยเลือกมา 1 ตัว made in Italy เสียด้วย ใจยังไม่ค่อยชอบนัก เพราะมันใช้ด้ายสีขาวเย็บตะเข็บ แต่คิดแล้วไม่ซีเรียส ยังไงผมก็ใส่กางเกงขายาวทับอยู่แล้ว
   ถามหาแฮนด์ทัวริ่ง เขานึกสักครู่แล้วไปหยิบมาให้ดู โอโห ใช่เลย ขายเท่าในเวปเลย แถมยังได้ฟองน้ำหุ้มแฮนด์มาครบชุดอีกด้วย
   หมดไป 1450 บาท ขับรถกลับบ้านอย่างสบายใจ
   อ้อ ผมเห็นเบาะของ Velo Plush Gel วางขายด้วย ราคาสัก 500 บาท หนักประมาณ 450 กรัมมั้ง ชั่งแล้วลืม ใจคิดจะเอามาด้วย แต่ดูแล้วยังดีกว่า เรามีกางเกงอย่างดีแล้ว ให้มันทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่เสียก่อน
   วันนี้อาการเจ็บหลังยังมีแปล๊บๆ อยู่บ้างบางจังหวะที่เอื้อมแขนซ้ายไปจับไหล่ขวา แปลกดี เพิ่งเอื้อมท่านี้ก็เลยเพิ่งรู้ ลองยืดแขนท่าจับแฮนด์ปกติไม่รู้สึกอะไร แต่ถ้าออกปั่นนานหน่อย ออกแรงมากหน่อยจะเจ็บ ไม่รู้เขาเรียกกล้ามเนื้ออักเสบไหม เดี๋ยวถ้าว่างจะลองโทรคุยหารือกับพี่หมอเจดู (หมอ JFK ผู้โด่งดังในหลายเวปไซต์)
   ส่วนก้นผมค่อยๆ ดีขึ้นครับ ไม่ค่อยห่วงมากนัก หากไม่นั่งกดทับบนอาจเล็กๆ แคบๆ ก็ไม่เจ็บอะไร นั่งเก้าอี้ได้ นั่งขับรถยนต์ได้ตามปกติ
   กลับมาถึงบ้านก็ยังไม่ได้ลองเปลี่ยนแฮนด์ครับ เพราะกลัวอดใจไว้ไม่ไหว เปลี่ยนแล้วอยากลองปั่นแน่ กลัวหลังจะยังไม่หายดี เลยได้แต่เอาแฮนด์มาทาบ ดูตำแหน่งแล้วดีกว่าเดิมแน่นอน แต่รถเราจะดูเทอะทะขึ้นอีกมากเลย หน้าตาออกไปทางรถคนแก่หน่อยๆ ฮ่าๆ
   บ่ายๆ ผมโทรหาพี่หมอเจ บอกเล่าอาการทั้งหมด พี่หมอบอกว่ายังดีที่เป็นแค่นี้ ระยะทางมันยาวเว่อร์เกินไป มันเกินที่กล้ามเนื้อเราจะรับได้ ดีที่ไม่น็อคหมดสติขณะปั่นไปกลางทาง คราวหน้าอย่าทำอีก อันตรายมาก
                พี่หมอสั่งยาให้ผมเสร็จสรรพ เป็นยาแก้อักเสบ และยาคลายกล้ามเนื้อ สั่งให้กินหลังอาหาร ห้ามกินตอนท้องว่าง จัดไปสัก 5 วัน
                นี่ผมไม่ได้บอกพี่หมอนะว่าเสาร์หน้าผมจะออกปั่นอีกแล้ว

O'Pern:
2 มิย 52
   เมื่อวานเย็นแวะซื้อยาตามที่พี่หมอเจสั่งอย่างเคร่งครัด ก็อยากหายเร็วๆ นี่นา จัดยามา 5 วัน กินจันทร์ – ศุกร์ เสาร์ปั่นต่อ ฮ่าๆ พี่หมอรู้จะดุผมไหมครับนี่
   หยิบแฮนด์ทัวริ่งออกมาทาบกับรถดู มุมของมือจับน่าจะดีขึ้น แถมมีตำแหน่งให้วางมือหลายที่ แบบนี้จะดีมากสำหรับนักปั่นที่ชอบเดินทางไกล
   แต่มันใส่กับคอรถผมไม่ได้ครับ ตรงจุดยึดแฮนด์ของผมไม่ได้เป็นฝาปิด แต่เป็นแบบต้องใช้แฮนด์ร้อยเข้าไป ถ้าเป็นแฮนด์ตรงก็ไม่มีปัญหา สอดเข้าไปได้เลย แต่กับแฮนด์ทัวริ่งมันยัดไม่ได้ แบบนี้ทำให้ผมต้องเปลี่ยนคอแฮนด์
   แต่ก็ยังมีทางเลือก 2 ทางครับ
1 เปลี่ยนคอแฮนด์เป็นรุ่นแบบใช้ฝาประกับปิดล็อคแฮนด์
2 ใส่อแดปเตอร์แปลงจากคอนิ้ว แล้วหาซื้อ Stem แบบของพวก MTB รุ่นใหม่ๆ มาใส่
   มีเหตุต้องเสียเงินอีกแล้วว่ะ ผมว่า Stem นี่แหละครับ คือสิ่งที่เลือกยากที่สุดในจักรยานทั้งคัน แถมเป็นอุปกรณ์ที่ส่งผลต่อท่านั่งปั่นมากที่สุดอีกด้วย ถึงตอนนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าจะใช้ Stem ยาวและยกเท่าไหร่ดี หรือจะซื้อ Stem แบบปรับได้มาใช้ก็ยังไม่รู้
   อยู่นอกบ้านคุมอาหารการกินยากครับ วันนี้มื้อเช้าเลยเป็นข้าวผัดปู ใช้ข้าวกล้อง ทานกับไข่ดาวทอดในน้ำมันมะกอก ตอนสายมีน้ำเต้าหู้ 1 ถ้วย กลางวันเป็นส้มตำไทย พร้อมผักสด 1 จาน และไก่ทอด 1 ชิ้น (ลอกหนังออก) ได้กินผักพื้นบ้านคู่กับส้มตำแล้วรู้สึกดีครับ อย่างใบบัวบกนี้ไม่แพง แต่หากเข้าร้านอาหารแล้วไม่ค่อยได้กินกันแน่
   ก้นผมดีขึ้นมากแล้วครับ ไม่ค่อยเจ็บแล้ว แต่ผิวที่ก้นนั้นเริ่มไหม้ จับดูแล้วสากๆ อีกสักพักคงจะลอก ส่วนหลังยังคงเจ็บอยู่ครับ เริ่มกินยามื้อแรกตอนเย็นเมื่อวาน หวังว่าคงจะหายในเร็ววัน ไม่งั้นไปปั่นไม่ได้แน่เลย
   ปกติผมไม่ทานมื้อเย็น หรือถ้าจะทานก็มักเป็นพวกผลไม้ แต่วันนี้ต้องกินยาหลังอาหาร แถมที่บ้านผมฝนตกและไฟดับเป็นเวลานาน เลยหาที่ถ่วงเวลา ไปรับลูกเสร็จก็ชวนกันไปกินร้าน MK ผมสั่งผัดผักคะน้าน้ำมันหอยและกุ้งสด ส่วนมิวเขาชอบบะหมี่และเกี๊ยวกุ้ง
   ช่วงเย็นฝนตกหนักและลมพัดแรงมาก มองฝนตกขณะนั่งอยู่ในบ้าน แล้วพลางนึกสภาพตัวเองที่ปั่นท่ามกลางสายฝนและลมแรงจัดตอนไประยอง
   เหมือนกันเปี๊ยบเลย ฮ่าๆ

O'Pern:
3 มิย 52
   ตอนเช้าขับรถไปส่งมิวเรียนหนังสือ ปรับคลื่นวิทยุไปเจอช่องหนึ่งเพลงเพราะมากๆ เป็นเพลงฝรั่งเก่าๆ และเน้นไปทางเพลงบรรเลง ฟังแล้วถูกใจจริงๆ เหมือนกับว่านี่แหละ ใช่เลยที่เราค้นหามานาน ช่อง 89.5 ครับ ไม่รู้เขาจัดถึงกี่โมง เพราะผมฟังแค่ตอนขับรถไปส่งลูกและขากลับแค่นั้นเอง
   อ้อ มีไม่ชอบอย่างหนึ่งคือผู้จัดชอบพูดเชียร์คนซื้อโฆษณามากไปหน่อย ถ้าตัดออกไปได้ จะสมบูรณ์แบบมาก เพราะเพลงแนวนี้หาคนเปิดได้ยากเหลือเกิน ทุกวันนี้มีแต่เพลงวัยรุ่น
    หลังผมเจ็บยังไม่หายดีเลยครับ งานเข้าแล้วล่ะสิ เพราะเสาร์นี้มีงานปั่นไปอยุธยา ไปหาปรมาจารย์ทัวริ่งเลย อาจารย์ปรีชาครับ ปั่นรอบโลกคนแรกของไทย เด็ดขาดตรงปั่นไปสหรัฐอเมริกาเพื่อไปเรียนหนังสือ สุดยอดไหมเล่า
   คนนี้แหละครับ แรงบันดาลใจต้นแบบของผมเลย ส่วนคนที่ปั่นรอบโลกระยะหลังๆ นี้ผมรู้สึกเฉยๆ มาก เพราะส่วนใหญ่จะปั่นเอามันส์ เอาสะใจ บ้างก็มีสปอนเซอร์เยอะแยะ
   การออกปั่นแบบหลุดโลกมันต้องมี Theme ของการเดินทางครับ จู่ๆ จะมาปั่นก็พอได้อยู่หรอก แต่มันเหมือนล่องลอย บางคนคิดอยากจะปั่นเอง แต่ไม่รู้จะหา Theme อะไรดี ก็มาเล่นมุขเก่า “ปั่นเฉลิมพระเกียรติ” เอะอะอะไรก็เฉลิมพระเกียรติท่านท่าเดียว มิได้ลบหลู่นะครับ แต่อย่าดึงสถาบันชั้นสูงมาเลยครับ จะปั่นก็ปั่นกันไปเถิดครับ ขาของท่าน แรงของท่าน แถมเงินก็ยังของท่านอีก
   แล้วตกลงหลังผมจะหายทันหรือไม่ล่ะนี่ ต่อให้หายทัน การออกไปปั่นซ้ำมันจะเจ็บกำเริบกลางทางหรือไม่ จะยิ่งอันตรายไหม กล้ามเนื้อจะยิ่งบาดเจ็บมากขึ้นไหม จะยิ่งหายช้าลงไปอีกหรือเปล่า ฯลฯ
   แถมอาทิตย์ถัดไปก็มีทริปไปสระบุรีต่ออีก เป็น Overnight Trip ค้าง 1 คืน ไปกับน้าเป็ดจากกลุ่ม TCC เช่นเคยครับ
   
4 มิย 52
   วันนี้ไปร้านแสงเพชร ไปดู Stem แบบปรับระดับได้ เอามาใช้กับ KHS HT รถคันนี้เป็นคอแบบนิ้วครับ รุ่นเก่าบุกเบิกเลย ตัว Stem เป็นแบบล็อคด้วยลูกหมากแบบรถโบราณ มันใช้งานได้ดีครับ แต่ว่ามันยาวและยกน้อยไปหน่อย ลำพังปั่นไม่ต่อเนื่องนานนักก็โอเค ระยะแค่สัก 100 กม แล้วมีพักบ้าง อย่างนี้พอไหว
   แต่งานล่าสุดผมซัดไป 260 กม นั่งอยุ่บนอาน 17 ชั่วโมง ส่งผลให้กล้ามเนื้อหลังผมอักเสบ กินยามา 3 วันแล้ว ยังไม่หายสนิทเลย ยังมีเจ็บอยู่นิดๆ
   วันก่อนไปเอาแฮนด์ทัวริ่งมา วันนี้ไปเอา Stem มาอีกแล้ว มาพร้อมกับตัวแปลงคอจาก 1 นิ้ว เป็น 1 1/8 นิ้ว (หากจำไม่ผิดนะ)
   กลับมาบ้านรีบลงมือทำ บ้าเห่อ อยากลองแฮนด์ใหม่ แต่ติดตั้งแล้วไม่สำเร็จครับ สายเบรกของผมสั้นเกินไป เลยไปร้านทองเอก ร้านจักรยานแถวบ้าน ให้ช่างเขาเปลี่ยนสายเบรกหน้าให้ยาวขึ้นกว่าเดิมหน่อย ลองปั่นดูแล้วถูกใจมาก ชอบมาก วางมือสบายดีเหลือเกิน ตำแหน่งมือจับจะร่นเข้ามาใกล้ตัวมากขึ้น ไม่ต้องเอื้อมอีกต่อไปแล้ว แต่มีข้อเสียคือรถจะหนักขึ้น แฮนด์มันใหญ่กว่าเดิม จะต้องต้านลมมากกว่าเดิม
   ได้แฮนด์ใหม่ ทำให้บุคลิกของรถเปลี่ยนไปอย่างมากครับ มันดูเทอะทะ เกะกะ แลกกับการวางมืออย่างสบายดีมาก ดูไปดูมาเหมือนรถคนแก่เลย ฮ่าๆ
   ใจยังแอบมองเบาะนุ่มนิ่มอย่าง Velo Plush Gel อีกแล้ว ถ้าคราวหน้าปั่นแล้วเจ็บก้นอีก จะรีบไปเอาเบาะนี้มาใช้แน่นอน
   วันเสาร์จะไปทริปอยุธยากันแล้ว หลังผมยังไม่หายดีเลย ทำไงดีล่ะครับนี่ อยากไปพบอาจารย์ทวีอย่างมาก หากเป็นไปได้จะของถ่ายภาพคู่กับอาจารย์ด้วย

O'Pern:
5 มิย 52
   วันศุกร์แล้ว วันสุดท้ายแล้ว หากผมจะไปอยุธยากับ TCC เขา ผมต้องไปชำระเงินในวันนี้
   เอารถทัวริ่งที่เพิ่งเปลี่ยนแฮนด์ใหม่ไปลองเล่นตอนเช้า ปั่นแบบไม่เป็นทางการ ปั่นเพื่อหาเซ็ทติ้งรถ ดูมุมองศาของแฮนด์ว่าควรเป็นตำแหน่งใด หรือปรับองศายกของ Stem เป็นเท่าไรดี ตอนนี้ผมปรับไว้ให้ยก 30 องศา
   แฮนด์จับสบายมือดี แต่ผมไม่คุ้นกับปลอกแฮนด์แบบฟองน้ำที่หุ้มยาวตลอดแฮนด์ กลับมาถึงบ้านปรับให้มันยกเพิ่มขึ้นไปอีกเป็น 50 องศา พร้อมปรับมุมของแฮนด์ตามด้วย รู้สึกว่าดีขึ้นกว่าอีก แต่ปรับยกสูงๆ แบบนี้ Stem จะดูไม่ค่อยสวยนัก ไม่เป็นไร เอาสบายมือสบายตัวไว้ก่อนดีกว่า รถผมมันไม่ค่อยจะสวยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
   เป็นอันว่าผมไม่ได้ไปชะระเงินค่าทริปที่ชมรมฯ นั่นคือผมไม่ได้ไปทริปอยุธยากับเขา แสนจะเสียดาย ผมพลาดเองที่ไปปั่นเดี่ยวซะหักโหม จนกล้ามเนื้อหลังอักเสบ แม้ทุกวันนี้จะดีขึ้นบ้าง แต่ยังไม่หายขาด ผมไม่อยากซ้ำเติมมัน เพราะสัปดาห์ต่อไปมีทริปสระบุรีอีก
   รถใส่แฮนด์ทัวริ่งแล้วดูเทอะทะอย่างมากครับ จะว่าไปแล้วมันไม่ค่อยสวย แค่ดูแปลกตา มองนานๆ แล้วเหมือนพวกจักรยานใน Fitness เลย พวกจักรยานปั่นอยู่กับที่น่ะครับ
   
6 มิย 52
   ผมเอาจักรยานออกลองปั่นเล่นๆ ช้าๆ ยังไม่คุ้นกับแฮนด์ทัวริ่งแบบนี้เลยครับ มันเก้งก้าง เทอะทะ ดูแล้วไม่คล่องตัวเอาเสียเลย นี่ได้แต่ลองแบบช้าๆ เบาๆ นะ ยังไม่ได้ออกปั่นจริงจังที่ต้องพก Pannier ไปด้วย
   วันนี้ผมมีข้อมูลใหม่เกี่ยวกับแฮนด์ทัวริ่งครับ คือมันมีหลากหลายรูปแบบครับ ผมเหมาเรียกมันรวมๆ ว่าแฮนด์ทัวริ่ง แท้จริงแล้วมันมีชื่อเฉพาะของแต่ละแบบกันเลย ที่พบเห็นกันบ่อยๆ จะเป็นแบบแฮนด์ผีเสื้อ และที่คล้ายกันก็คือแฮนด์คล้ายรูปเลข 8 ส่วนแฮนด์รูปหนวด (รูปทรงคล้ายตัว M) นี้จะเด่นตรงมือจับโค้งเข้าหาตัวผู้ขี่ ขอบคุณพี่เจี๊ยบที่คอยช่วยแนะนำผมอยู่เสมอด้วยครับ
   ยาที่ผมซื้อมานั้นหมดแล้ว แต่หลังผมยังไม่หายสนิทดีเลย กลัวออกไปปั่นแล้วมันเกิดเจ็บขึ้นมากลางทางจะยุ่งกันใหญ่ เอาไงดีหนอ อยากปั่นจักรยานใจจะขาด อุปกรณ์ทุกอย่างก็เตรียมพร้อมแล้วเสียด้วย
   วันนี้ก็พลาดทริปอยุธยา เกิดสัปดาห์หน้าผมพลาดทริปสระบุรีอีกล่ะ จะทำอย่างไร แม้ไม่อยากให้มันเกิดขึ้น แต่ก็ต้องเตรียมตัวรับมือเอาไว้ คิดแล้วเศร้าใจจริงๆ
   หากพลาด ผมก็คงต้องออกเดินทางคนเดียวอีกนั่นแหละครับ ยังคงคอนเสปเดิมคือนอนเต้นท์ อาบลม ห่มตะวัน ชมจันทรา ไปไหนมาไหนคนเดียวแม้จะดูเงียบเหงาไปบ้าง แต่ก็หามิตรภาพได้ตลอดสองข้างทางครับ รถผมพะรุงพะรัง จอดกินข้าวแกง ก็จะมีคนมาถามไถ่เสมอ ปั่นมาจากไหนหรือ จะไปไหนหรือ อะไรทำนองนี้ ก็ได้แต่ตอบแบบยิ้มๆ ไป ส่วนใหญ่จะตกใจ โอ้โห ปั่นไหวหรือนี่ อะไรทำนองนี้
   ตอนปั่นน่ะเหนื่อยครับ หมดแรงเลยแหละ แต่พอถึงจุดหมายแล้วมันรู้สึกสะใจแบบบอกไม่ถูก แม้ไม่ได้แข่งอะไรกับใครก็เถอะ มันรู้สึกเหมือนเราชนะอะไรสักอย่าง อย่างน้อยก็ชนะใจตัวเอง ใจในอีกด้านที่มันคอยค้านว่าจะปั่นไหวหรอ ไกลนะ ร้อนนะ ฝนตกนะ ฯลฯ
   แต่หากใจอีกด้านมันจะไปเสียอย่าง จะเกิดอะไรก็ต้องไปครับ แต่อย่างที่บอกว่าการเดินทางแต่ละครั้งมันต้องมี Theme ของการเดินทางถึงจะมันส์ ลำพังแค่ปั่นเที่ยวเล่นก็โอเค แต่ผมต้องการอะไรมากกว่านั้น แค่ปั่นได้ แค่ไปถึงนั้นยังไม่เพียงพอ

O'Pern:
7 มิย 52
   เช้าปั่นเล่นขำขำแถวบ้าน ได้ระยะทางไม่กี่กิโล ไม่อยากไปไกล อยากให้หลังหายเร็วๆ อาศัยช่วงนี้ปรับเซ็ทติ้งแฮนด์ไปเรื่อยๆ พบว่า Stem ยิ่งยกสูง ยิ่งจะนั่งสบาย แต่ถ้าอยากไปเร็วๆ ก็ต้องอย่าไปยกมันสูงมากนัก เอาแค่ระดับเดียวกับเบาะนั่งบวกลบนิดหน่อยก็ใช้ได้แล้ว
   ปั่นมาหลายวัน วันละนิด ยังไม่คุ้นกับแฮนด์แบบนี้เลย มันชักจะดูเกะกะไปหน่อย ส่วนเรื่องมีตำแหน่งจับได้หลายจุดนั่นโอเคเลยนะ ผมตัดสินใจเปลี่ยนแฮนด์ก็เพราะสิ่งนี้
   ยาผมหมดแล้ว หมอเจสั่งบอกให้กิน 5 วัน มันก็ดีขึ้นมาเยอะแล้วล่ะนะ แต่รู้สึกว่ายังไม่หายสนิทเต็มร้อย เลยออกไปซื้ออีกชุดเอามากินอีกสัก 5 วัน หวังว่ายาชุดนี้หมดน่าจะหายสนิทได้แล้วนะ

8 มิย 52
   ได้ยาชุดใหม่มาแล้ว แถมเพิ่มด้วยการทายาคลายกล้ามเนื้อ แต่ทำไมรู้สึกมันหายช้าจังก็ไม่รู้ ผมไม่เคยเจ็บนานๆ แบบนี้มาก่อนเลย ส่วนก้นที่เจ็บนั้นมันลอกไปนานแล้ว ตอนนี้ก้นผมกลับมานุ่มดังเดิม
   ช่วงนี้หมกตัวอยู่แต่บ้าน ใจอยากให้หลังหายเจ็บเร็วๆ

9 มิย 52
   เช้านี้ออกปั่นเบาๆ แค่ 10 กม ใช้เวลาไปสัก 30 นาทีเห็นจะได้ ลองจับแฮนด์หลายๆ ตำแหน่งดู ทั้งจับใกล้ จับไกล จับข้าง ตอนขึ้นสะพานก็ลองยืนโยกรถดู เออ มันก็เข้าท่าดีเหมือนกันนะ แค่เรายังไม่ค่อยคุ้นเคยเท่านั้นเอง
   ผมเป็นกังวลเรื่องหลังที่ยังไม่หายเจ็บเหลือเกินครับ เพราะเสาร์นี้ก็จะมีทริปสระบุรี ไปนอนเต้นท์กันแบบที่ผมชอบเสียด้วย อาทิตย์ที่แล้วก็พลาดทริปอยุธยาไปแล้ว
   เช้านี้ผมเอาพริกหวานหลายๆ สีทั้งแดง ส้ม เหลือง เขียว ตามด้วยหอมหัวใหญ่ และเห็ดหูหนู เอามาผัดรวมกันใส่เนื้อไก่นิดหน่อย ทานกับไข่เจียวสองฟอง แยกไข่แดงออกเสียหนึ่งฟอง ทอดในน้ำมันมะกอก ทานแค่นี้แหละครับ ไม่ทานข้าว สายๆ มีน้ำเต้าหู้ใส่น้ำตาลนิดเดียวอีกหนึ่งถุง
   บ่ายผมมีประชุมจนถึงเย็น กลับมาบ้านหิวมาก ไม่รู้เป็นอะไร เลยแอบกินก๋วยเตี๋ยวราดหน้าไป 1 จานใหญ่ เน้นผักเยอะๆ
   
10 มิย 52
   ฝนหายตกไปได้ไม่กี่วัน มาระยะนี้เริ่มตกทุกวันอีกแล้ว เน้นเฉพาะบ่ายๆ เย็นๆ ผมว่าหน้าฝนปีนี้คงจะตกหนักและยาวนานเป็นแน่
   ฝนตกจะเลอะเทอะเฉอะแฉะก็จริง แต่ผมว่ามันยังสบายกว่าหน้าร้อนนะ จะลำบากก็แค่คนที่ต้องทำงานนอกบ้าน ต้องเดินทาง โดยเฉพาะยิ่ง พวกเด็กนักเรียน
   เช้านี้ไม่ได้ปั่นจักรยานครับ แต่ตัดแต่งต้นไม้แทน ผมชอบพวกไม้ใบ ไม่ได้ศึกษาจริงจังอะไรหรอกนะ ชอบพวกพลูด่าง เพราะเลี้ยงง่าย โตไว ตายช้า ใครเลี้ยงพลูด่างแล้วมันตายนี้พิจารณาตัวเองได้แล้ว
   มื้อเช้าวันนี้ผมทานไก่ผัดขิงกับข้าวกล้อง ไม่ค่อยได้กินข้าวมาหลายวัน ที่ผ่านมากินแต่กับข้าวอย่างเดียว สายๆ มีน้ำเต้าหู้เหมือนเดิม
   บ่ายผมไปประชุมต่อจากเมื่อวาน เย็นไปรับลูก หมดไปแล้วอีกหนึ่งวัน หลังที่เจ็บก็ยังทรงๆ ไม่เจ็บมากขึ้น แต่ก็ยังไม่หายขาด เอาไงดีวะนี่ 

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page