Bike Forum > my bike diary / my life diary

มิย 59

(1/2) > >>

O'Pern:
1 มิย 59
2 มิย 59
3 มิย 59
   โอ้โห นี่ผมไม่ได้มีโอกาสเปิดคอมฯบันทึกชีวิตตัวเองมา 4 วันเต็มๆ เชียวหรือนี่ วันนี้เปิดได้ก็เพราะมิวกลับมาเร็วหน่อยครับ เลยถึงบ้านโดยที่รถยังไม่ต้องเปิดไฟหน้า
   ตลอด 4 วันที่ผ่านมาชีวิตราบเรียบสนิทเด๊ะๆ อยู่ร้านทั้งวันเช้าจรดค่ำ กลับถึงบ้านก็อาบน้ำนอน อยากหลับตา ไม่อยากทำอะไรมากไปกว่านี้แล้ว เจอชีวิตแบบนี้ทำเอาผมคิดงานใหม่ๆ ไม่ออกเลยนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนต่อไปของ on earth TV ว่าจะไปไหนดี
   กะไว้ในใจว่าจะอยากลองไปทาง Kayak ดูบ้าง แต่เต่าเขาไม่เคยพายเรือมาก่อนเลย ผมเองก็มือใหม่โคตร โดยส่วนตัวผมไม่กลัวอะไร แต่เต่าไม่ใช่แนวผม แถมยังต้องคอยถือกล้องอีกด้วย
   นี่ถ้าชีวิตผมว่างช่วงบ่ายเหมือนปีก่อนๆ ก็ดีสินะ

O'Pern:
4 มิย 59
   ตื่นแล้วไม่อยากลุกเลยว่ะ วันเสาร์แล้วหรือนี่ ตื่นมาเล่น Uke ไปพักหนึ่ง รู้สึกว่าฝีมือไม่ค่อยจะพัฒนาแล้วนะ เริ่มตันๆ มาเป็นปีแล้ว เห็นบางคนเล่นนิ้วแม่งอย่างไว ผมทำไม่ได้เลย
   มิวยังคงเรียนพิเศษอย่างเข้มข้นเหมือนเดิม เช้าวันนี้ออกไปกับผม ส่วนตอนเย็นไม่รู้ว่าเจ้าของร้านเขาจะให้ผมไปรับลูกไหม ถ้าให้ไป ผมก็จะเป็นคนไปรับมิว แต่ถ้าไม่ มิวก็ต้องกลับบ้านเอง
   วันนี้งานเยอะมากๆ มีคนมาส่งของพร้อมกันหลายราย ก็แบ่งสมาธิกันไป วุ่นๆ แบบนี้ตั้งแต่เช้ายันบ่าย ว่างแบบสบายๆ เลยก็ตอนเย็นเลย
   ไปรับมิวและไปธนาคารด้วย ไม่ได้มาห้างนานมาก ซื้อถั่วมาเพียบเลย เป็นเสบียงสำรองเอาไว้ตอนไม่มีอะไรจะกิน

O'Pern:
5 มิย 59
   วันหยุดของกูมาถึงแล้วหรือวะนี่ ลืมตาตื่นแล้วไม่อยากลุกเลย กูหมดแรง เหนื่อยตัวพักก็หาย แต่นี่กูเหนื่อยใจ นี่จะต้องอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตเลยหรือ คิดแล้วเศร้าว่ะ
   คิดอะไรไม่ออก ก็ไปวิ่งซะ วิ่งไปจนกว่าจิตใจจะหายว้าวุ่น เช้านี้จัดไป 1.30 ชม วิ่งไปแบบไม่คิดอะไร ปล่อยสมองโล่งๆ เลย แต่ก็ทำได้แป๊บเดียวนะ มีสารพันเรื่องราวในชีวิตแว๊ปเข้ามาเป็นระยะ
   คิดถึงงานของเราทำถ่ายทำไปแล้ว กำลังอยู่ในขั้นตอนการตัดต่อที่ผมปล่อยให้เต่าเขาจัดการคนเดียวเลย ไม่อยากไปจู้จี้กับเขา ขั้นตอนนี้สำคัญมากไม่แพ้การถ่ายทำ งานจะออกมาสนุกหรือจืดก็อยู่ที่ขั้นตอนนี้แหละ
   แล้วจู่ๆ ก็มีเรื่องงานของ Racing Club แว๊ปเข้ามาบ้าง ผมเปิดเพจในเพจในเฟซบุ๊คมาสักพักใหญ่แล้ว แต่ก็ไม่มีข้อมูลด้านรถยนต์อะไรไปอัปเดทให้ผู้ติดตามอ่าน รู้สึกผิดเหมือนกันนะ ตอนแรกผมแค่อยากรู้ว่าการเปิดเพจเขาทำกันอย่างไร อยากรู้ว่ามันจะทำเป็นธุรกิจได้อย่างไร (ถ้าเราไม่ได้เปิดเพจขายของ)
   เช้ากินแตงโม ถั่วลันเตาอบ บ่ายแม่ซื้อข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ทอด มาฝาก จัดไปหมดเกลี้ยงเลย
   วันหยุดเพียงวันเดียวของสัปดาห์ แม้ว่าอยากไปโน่นนี่หลายแห่ง ทั้งสวนจตุจักร ร้าน Decathlon โชว์รูมเรือของ Feel Free ฯลฯ นี่ถ้าสมองผมว่างๆ คงจะคิดงานออกมาได้อีกเยอะเลย
   เย็นกินส้มไป 3 ลูก ถั่วอีกนิดหน่อย และทาโร่ซองเล็ก

O'Pern:
6 มิย 59
7 มิย 59
8 มิย 59
9 มิย 59
10 มิย 59
11 มิย 59

   ตอลด 6 วันที่ผ่านมา ไม่ได้เปิดคอมฯจดบันทึกชีวิตสักนิด แม่งโคตรเหนื่อยใจเลย รูปแบบงานก็แนวเดิมๆ ตลอดนะ เช้ายกของมาจากโกดัง เสื้อเปียกชุ่มโชกตั้งแต่ 0830 จนถึงราวสี่โมงเย็นถึงจะเริ่มแห้งลง กลางวันอากาศร้อนอบอ้าว บางวันมีฝนก็คลายร้อนลงมาได้นิดหน่อย
   อยู่กันแบบไม่รู้จะพูดยังไงเลยล่ะครับ นี่ชีวิตกูจะต้องอยู่แบบนี้ไปตลอดเลยหรือวะนี่ ยังมองไม่เห็นแสงสว่างสักนิด
   เรื่องรายการทีวีผมได้แค่รอเต่าตัดต่อเสร็จ ไม่กล้าไปวุ่นวายอะไรกับเขามากนัก เพราะผมแม่งแทบไม่ได้ช่วยอะไรสักนิดเลย เต่าให้ผมดำเนินรายการ ผมแม่งก็พูดแบบโคตรฝืด บอกให้เขาตัดตอนที่ผมเล่นแข็งๆ ออกนะ อายชาวบ้านเขาสิ
   ว่างระหว่างวันก็สวดมนต์ให้พี่อ้วนและญาติผู้ล่วงลับ รวมไปถึงเพื่อนและผู้มีพระคุณ และที่รู้สึกดี อย่าง นุ เอ ออฟ ฯลฯ สวดชินบัญชรบ้าง มงคลคาถาบ้าง มีหนังสือสวดมนต์อยู่ก็เปิดๆ อ่านไปตามนั้นเรื่อยๆ จนนานเข้าเริ่มจะคุ้นปาก ออกสำเนียงคล้ายพระ

O'Pern:
12 มิย 59
   ตื่นแล้วไม่อยากลุกเลย แต่ก็ออกไปวิ่ง 1.30 ชม และเดินเร็วอีก 15 นาที กลับเข้ามาบ้านกินบะหมี่แห้ง (ทำเอง)
   เปิดคอมฯทำงานเขียน แต่หัวสมองแม่งไม่แล่น ได้แต่จดบันทึกไอดารี่ชีวิตของวันนี้ และเล่าย้อนหลังไปอีก 6 วัน ช่วงวันทำงานที่ไม่มีโอกาสได้จดบันทึกเลย
   อยู่บ้านตลอดวันอีกแล้ว รถผมใกล้จะต้องต่อทะเบียนรถอีกครั้ง แต่เล่มมันเต็มไปแล้ว ต้องเข้าขนส่งใหญ่เพื่อขอออกเล่มใหม่ ที่นี้ผมอยากได้เล่มเดิมเก็บไว้สิ เพราะหลังเล่มมันลงว่าเป็นรถยนต์นำเข้าแบบ 32 (คือนำเข้าแบบเต็มคันอย่างถูกต้อง)
   ปรึกษาเพื่อน เขาแนะนำให้แจ้งหาย แล้วขอออกเล่มใหม่ แต่ผมไม่เอาวิธีนั้นหรอกนะ เพราะเล่มใหม่จะปั๊มว่า “ออกแทนเล่มเก่าที่สูญหาย”
   ไอ้นี่แหละครับตัวหายนะเลย มันคือวิธีการ “ล้างเล่ม” พวกเต้นท์รถชอบทำกัน เป็นการล้างประวัติที่ลงหลังเล่มเอาไว้ให้หมด ถ้าไปซื้อรถใครแล้วเจอเล่มใหม่เอี่ยมปั๊มว่า “ออกแทนเล่มเก่าที่สูญหาย” ผมแนะนำให้ดูรถให้หนักๆ เลยครับ เพราะโดยมากไม่หายจริงหรอก
   ทำไมเขาถึงต้องล้างเล่ม เขากลัวเรารู้อะไร
   ง่ายมาก ไม่ให้รู้ไงครับว่ารถจดทะเบียนเริ่มต้นที่จังหวัดไหน ผ่านมือใครมาบ้าง ไปอยู่จังหวัดใดบ้าง มีการแจ้งเปลี่ยนชิ้นส่วนใดบ้าง คนไม่สนใจก็ไม่คิดอะไร แต่ถ้าพิจารณาให้ลึก มันคือที่มาที่ไปของรถคันนั้น เช่นไปอยู่ในจุดที่โดนน้ำท่วมไหม แจ้งเปลี่ยนเครื่องยนต์มากี่รอบ (อาจเป็นรถแข่งแต่งซิ่ง)
   ที่ผมทำได้ดีสุดคือถ่ายรูปหลังเล่มเอาไว้ ผมไม่ว่างจนต้องฝากพ่อไปต่อทะเบียนและขอเล่มเก่าเขากลับมา อาจให้เขาเจาะรูทำลาย หรือปั๊มทำนองว่า “ยกเลิก” ก็ได้นะ แต่ถ้าเขาไม่คืนให้ก็ต้องเป็นไปตามนั้น เฮ้ย นี่ผมใช้รถคันนี้มา 18 ปีแล้วหรือวะนี่ นานสัสเลย
   “รถมันเก่ามากแล้ว สีลอกถลอกหลายจุด ขับไปพังไป ขายไปแล้วหาคันใหม่ดีกว่าไหม” พ่อแนะนำ
   “ไม่รู้เอารถอะไรดีน่ะครับ รถยุคใหม่ขับดีไม่เท่ารถเก่าเลย”
   “ก็ MX-5 ไง เห็นชอบไม่ใช่หรือ”
   ผมยิ้ม ไม่ได้ตอบอะไร เพราะในใจคือ “ไม่มีตัง”

   เย็นกินบะหมี่แห้ง (ทำเอง) ซ้ำอีกครั้ง อยู่บ้านทั้งวันแบบนี้ประหยัดเงินดีนะ ไม่ได้ใช้สักบาท เปลืองแต่ค่าไฟ

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page