3 พค 58
เบื่อโลกสุดขีด ต้องหาอะไรโหดๆ ทำมากกว่าเดิม ปีก่อนโน้นก็ขี่จักรยานไประยองมาครั้งหนึ่งแล้ว คราวนี้อยากลองเรือคายัคดูบ้าง อยากรู้เหมือนกันว่าจะไปได้ถึงไหน
อาจได้แค่คิดแหละมึง จะได้ไปตอนไหนหรอ
อาทิตย์หนึ่งได้ว่างแค่วันเดียว ต้องทำเรื่องที่อยากทำทุกเรื่องภายในวันนี้
โหห แล้วกูจะทำได้ไหมวะนี่ มีเรื่องที่อยากทำอีกมากมายในชีวิต
- งานสถาปนิก 58 ที่อิมแพค แถมพ่วงงานจักรยานอีกนิด ไอ้งานจักรยานนี่ไม่ได้สนใจมากนักหรอก เพราะไปงานของ a Day แทนอยู่แล้ว แต่ถ้าไปงานสถาปนิกอยู่แล้วก็อาจจะแว๊บๆ ไปชมสักหน่อย
- ไปฝึกพายเรือที่บึงหนองบอน
- ไปงานแข่งเรือใบงาน Top of the gulf ที่พัทยา
ตื่นเช้ามาแบบอารมณ์เบื่อโลก ไม่ขี่จักรยาน ไม่วิ่ง ไม่ทำห่าไรเลย แบบแม่งเบื่อเหี้ยๆ แล้วน่ะ รู้สึกตัวเองแม่งไร้ค่าว่ะ ชีวิตนี้มีอีกมากมาย แต่ทำอะไรไม่ได้เลย ที่ผ่านมาตั้งเป้าหมายมากมายแม่งก็ทำไม่ได้สักอย่าง
ไม่ได้โทษใคร ผมโทษตัวเองล้วนๆ
ลูกเริ่มโต ขยันเรียนก็จริง แต่ก็ติดโทรศัพท์แบบงอมแงม ไม่โทษใครครับ ภรรยาเป็นคนหาไอโฟนมาประเคนให้เขาเอง แถมพ่อผมตั้งบอกให้ไปติดตั้ง wifi ที่บ้าน ทีนี้ล่ะมึงเอ๋ยยย เรื่องเหี้ยๆ ในโทรศัพท์ก็เข้าสู่ลูกได้โดยตรงแบบง่ายดาย
น่าเสียดายนะที่ผมรู้เรื่องพวกนี้แต่ทำอะไรไม่ได้เลย ไม่มีสิทธิ ไม่มีเสียง อยู่บ้านก็ทำตั้วเล็กๆ ลีบๆ ไปวันๆ ตอนอยู่ที่ทำงานก็ทำตามคำสั่งทุกอย่าง ให้ไปยก แบก อะไรก็ทำตามเขาบอกไป หลังหายเจ็บแล้วก็กลับมายกของหนักๆ ได้แบบเดิม
นี่ชีวิตกูต้องเป็นแบบนี้ไปตลอดเลยหรอ
คิดอะไรไม่ออกกับชีวิต Ukulele ช่วยท่านได้ เช้านี้เล่นเพลงฝรั่งเศส la vi en rose แหกปากตะโกนร้องไปก้องบ้าน เล่นแม่งตั้งแต่ 0600 จนถึงเกือบจะ 0900
พอหยุดเล่น ก็นึกถึงความเบื่อโลกอีกครั้ง และเบื่อตลอดเวลาที่อยู่บ้านตั้งแต่เช้าจรดเข้านอน
เฮ้ยย อย่าไปฆ่าตัวตายนะมึง