ในตอนแรกที่เห็นสติกเกอร์ "เรารักในหลวง" แล้วมีคนนำมาติดรถเยอะแยะ ผมคิดว่า...มันเป็นการกระทำที่อกหน้าออกตาเหลือเกิน รักในหลวงไม่จำเป็นต้องแสดงออกเฟ้ย...คิดอย่างนั้น
มีอยู่วันนึงมีรถผ่านหน้าผมและเห็นติดสติกเกอร์ดังกล่าวอยู่เหมือนกัน...แต่ติดใต้กันชน...ทำให้ผมรู้สึกถึงความมีค่าของสติ๊กเกอร์แผ่นนั้นทันที พร้อมกับความโกรธที่ว่า ของมีค่าแต่มึ งกลับเอามาไว้ในที่ต่ำๆได้ไง
ทำให้ผมเห็นค่าและตามหาสติ๊กเกอร์แผ่นดังกล่าวอยู่นานมาก เมื่อได้มาผมจึงแปะไว้ด้านบนของกระจกหลัง พร้อมเปลี่ยนความคิดที่ว่า"ออกหน้าออกตา"...มาเป็นความคิด..."ติดเป็นมงคล"ไม่มีเชย ไม่มีเฉิ่ม มีแต่ความจงรักภักดีที่มีต่อในหลวงของเรา แม้จะน้อยนิดเหลือเกินเมื่อเทียบกับคุณของพระองค์ท่าน แต่คนธรรมดาอย่างเราๆก็ทำกันได้แค่นี้แหละ...
ขอบคุณครับพี่เปิ้นที่นำสิ่งดีๆมาให้แก่พวกเราวันปีใหม่ ถือเป็นสิ่งล้ำค่าทีเดียวครับ.. ;)
