ความเห็นส่วนตัวเหมือนกันครับ
ผมเองก็เล่นดริฟท์มานานพอควรครับ พังคาสนามมาก็ไม่น้อยกว่าใคร ชนมาก็เคยหลายที คงรู้นะครับว่าหมายถึงอย่างไร เงินทำรถทุกบาททุกสตางค์เป็นเงินผมเองทั้งหมด(มีของพ่อแม่บ้างนิดหน่อย) ผมก็ยังเล่นอยู่ทุกวันนี้ และก็ยังไม่คิดจะเลิก เพราะผมชอบครับ โตกันขนาดนี้น่าจะรู้ครับว่าอันไหนปลอดภัยสำหรับรถตัวเอง ตัดสินใจเองกันได้ครับ ของผมถ้าวันไหนคิดว่าตัวเองหรือรถไม่พร้อมก็ไม่เล่นครับ อันไหนที่จะทำให้ผมหรือรถเจ็บตัวก็คงไม่ทำครับ ผมก็รักรถผมไม่น้อยครับ
:)
เรื่องดริฟท์คู่ ผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นที่คนจัดการแข่งขันต้องการให้คนดูสนใจมากขึ้น อันนี้มันก็เป็นประโยชน์กับทั้งคนจัดทั้งเราคนเล่น ส่วนเรื่องตามก้นญี่ปุ่นเป็นเรื่องธรรมดาครับ รถเราก็ไม่ได้ออกแบบเอง ดริฟท์เราก็ไม่ได้เป็นคนเริ่ม อุปกรณ์ที่ใช้ๆกันอยู่ถ้าไม่มาจากญี่ปุ่นก็ก็อปญี่ปุ่นมา วงการดริฟท์ที่อเมริกาตอนนี้ก็ตามก้นญี่ปุ่นครับ แล้วก็เรื่องD1 or Tengoku เนี่ยใช่ครับว่ามันคนละระดับ มีสปอนเซอร์จ่ายให้แต่ก็เฉพาะในD1ครับ ระดับมือสมัครเล่น(เทนโกคู)เค้าก็คริฟท์คู่ ไม่สิ 4-5คันรวดเลยดีกว่า พวกนี้พังก็ทำรถเอง จ่ายเองครับ ธรรมดา เล่นรถพังก็จ่ายเองครับ
ส่วนตัวผมถามว่ากลัวดริฟท์คู่หรือเปล่าตอบแบบลูกผู้ชายเลยครับ กลัวครับ เพราะอย่างที่ว่าทำงานหาเงินจ่ายเองทุกบาทครับ แต่ถ้ากติกามันเป็นอย่างนั้นก็เล่นครับ อยากเล่นก็ต้องเล่นครับ ถ้าเกิดดูว่าตรงไหนไม่เซฟพอก็ไม่เล่นครับ เช่นสมมุติผมได้เข้า 1-4 ผมดูแล้วรถเราไม่พร้อม หรืออื่นๆผมก็ยินดีแพ้บายครับ
ที่บอกครับอันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวครับ อย่าคิดมากนะครับ ถ้ามันรุนแรงหรือโง่ไปก็ขออภัยครับ
;) ;) ;)
