29 กรก 55
เช้าไปงานทำบุญบ้านที่บ้านพี่สาวแถวพระราม 9 บ้านนี้แปลกตรงที่ชอบทำบุญช่วงเช้า คือจะมีงานเลี้ยงพระเช้า (ปกติจะเจอแต่เลี้ยงพระเพล) จัดเตรียมงานกันตั้งแต่เช้ามืด ต้องจัดสถานที่ เตรียมอุปกรณ์ โต๊ะ เก้าอี้ ฯลฯ
พระที่นิมนต์มาเป็นพระป่ามาจากทางภาคอีสาน เคร่งมาก ฉันวันละมื้อเดียวคือมื้อเช้า ฉันในบาตร แน่ล่ะ ท่านจะเทของที่ถวายให้ทุกอย่างรวมกันในบาตรแล้วฉัน
ไปบ้านพี่สาวแต่ละครั้งก็เห็นบ้านช่องตกแต่งบูรณะอย่างสวยงาม อย่างเช่นวันนี้ผมได้ไอเดียชั้นวางหนังสือแบบปรับเลื่อนได้ ชอบมาก ขอนำไปต่อยอดใช้กับห้องของตัวเอง
ช่วงสายแขกทยอยกันกลับ ผมกับพ่อแม่เป็นญาติสนิทเพียงกลุ่มเดียวที่เหลืออยู่ นั่งเล่นคุยกันที่เรือนรับรองนอกบ้านพักใหญ่ คุยกับหลานที่กำลังจะไปอเมริกาในเดือนหน้า แล้วก็พาภรรยาและลูกไปสยามพารากอนต่อ
ไปถึงห้างตอน 10.30 รถติดแน่นตามฟอร์มห้างดัง วันนี้เป็นครั้งแรกที่ผมไปจอดรถบนตึก (ทุกทีจอดชั้นใต้ดิน) ผ่านชั้นแรกก็เจอที่จอดรถสำหรับพระบรมวงศานุวงศ์ สำหรับรถซูเปอร์คาร์ที่ซื้อจากโชว์รูมสยามพารากอน ฯลฯ งงสิ ไม่เคยเห็นป้ายแบบนี้ ต่อมาก็เป็นที่จอดรถของพวกที่ถือบัตรดังๆ City Bank Visa บ้าง บัตรเครดิตต่างๆ บ้าง เอาวะ ขอใช้สิทธิหน่อย วนอยู่สองรอบในเขตนี้ถึงจะจอดได้ หึหึ นี่ถ้าไม่มีบัตรอะไร ก็ต้องวนขึ้นไปชั้นบนเรื่อยๆ
พ่อฝากซื้อเป็ดย่างร้าน Four Season ร้านชื่อดังจาก London ที่เพิ่งมาเปิดสาขาในไทยที่ห้างนี้เป็นแห่งที่สอง ได้ข่าวว่าคนแน่น รอนาน เลยไปจองคิวซื้อไว้ตั้งแต่ตอนสาย เอาไว้ขากลับบ่ายๆ จะมารับ
ลูกชอบดูหนังสือ จัดไปครับ มีร้าน Asia Book, Kinokuniya ซัดไปเป็นชั่วโมง ภรรยาชอบพวกเครื่องสำอาง จัดไปเช่นกัน ซัด La Mer ไปหนึ่งชุด หึหึ ไม่ต้องบอกนะว่าเท่าไหร่ ส่วนผมชอบประหยัด เปิดหูเปิดตา เปิดใจ ไม่ซื้ออะไรสักอย่าง เก็บเงินอย่างเดียว อนาคตลูกยังอีกไกล
กลางวันกินร้านโปรดของครอบครัว Tony Romas ราคาแพงจัด ตกลงกันว่ากินกันสักปีละหนก็พอ เมนูประจำคือซี่โครงบาร์บีคิว อร่อยแบบไม่ต้องบรรยาย แต่กินแล้วก็คิดไปพลางว่าเขาใช้ เนื้อปลอม มาขายเราหรือเปล่า
เนื้อปลอมที่ผมบอกก็คือเขาจะใช้เนื้อหมูส่วนขาหน้าเอามาหุ้มกระดูกซี่โครง ติดด้วยกาวสำหรับทำอาหาร
เนื้อปลอมจะพบบ้างได้ในเกาหลี ญี่ปุ่น และประเทศที่เขาชอบกินเนื้อสัตว์แพงๆ กัน ในไทยเราผมคิดว่าไม่น่าจะมีนะ แต่ที่อดสงสัยไม่ได้ก็เพราะว่า เนื้อมันร่อนหลุดออกมาจากกระดูกซี่โครงได้ง่ายดายเหลือเกิน เลาะกินก็แทบไม่มีสิ่งใดยึดติดกับกระดูกเลย คุณลักษณะเช่นนี้เหมือนใช้เนื้อปลอมเป๊ะ แต่ว่ารสชาตินี่ยังดีเป๊ะเหมือนเดิมนะ
BBQ Rib Half Rack 495 บาท ลูกกินไป 3 ชิ้น ภรรยากิน 2 ชิ้น ผมได้ 1 ชิ้น วันนี้ไม่ได้สั่งซีซาร์สลัดเหมือนทุกครั้ง เพราะเพิ่งจะสังเกตราคา เฮ้ยย ซีซาสลัดชามละ 490 บาท !!! ราคาแม่งเท่ากับเนื้อซี่โครงเลยเว้ยยย
ลูกตั้งใจจะมากินซุปเห็ดซึ่งปกติมันจะเป็นหนึ่งในเมนูของซุปประจำวัน แต่วันนี้เสียใจด้วย ซุปประจำวันในวันนี้ของเขาคือซุปข้าวโพด มิวจ๋อย
แต่วันนี้โชคดีหน่อยตรงที่มีส่วนลด 15% ให้แก่ผู้ใช้โทรศัพท์ค่าย AIS กดรหัสหน้าร้านแล้วโชว์หน้าจอแก่พนักงานก่อนสั่งอาหาร เอ๊ะ หรือว่าเขาจะคัดของแบบตกเกรดหน่อยเอามาให้พวกลูกค้าที่ใช้ส่วนลดวะนี่ นี่ออกแนวคิดมากแล้วนะ ก็เพราะหากจะลดราคา เราก็โชว์หน้าจอหลังกินเสร็จก็ได้นี่หว่า น่าคิดไหม
กินเสร็จเดินไปยังตึก Siam Discovery Center มิวอยากจะไปดูของที่ร้าน Loft และดูพวกร้านขายของดีไซน์ ปกติจะต้องเดินผ่านห้างคลาสสิคชื่อ Siam Center แต่วันนี้เขาปิดปรับปรุงครับ เปิดใหม่คงจะสวยงามมาก ตึกนี้เป็นตำนานของวัยรุ่นเลยก็ว่าได้ ดารา นางแบบในยุคผมที่ดังๆ เกือบทุกคนแจ้งเกิดจากสถานที่แห่งนี้ มาช่านี่เจอบ่อยตั้งแต่ ม3 (เขาอ่อนกว่าผม 1 ปี) ตอนนั้นยังแต่งชุดนักเรียน ACC อยู่เลย (อัสสัมชัญ คอมเมิร์ซ) บรินทร์ ดุ๊ก (เก่ามาก ทุกวันนี้ไปไหนแล้วก็ไม่รู้) ร้านดังสุดที่เอ้าท์ไปแล้วก็คื่อ Domon มันเป็นเหมือน a must สำหรับวัยรุ่น
เดินผ่านร้าน North Face เห็นป้ายเซลล์เลยแวะเข้าไปดูสักหน่อย ปกติยี่ห้อแบรนด์เนมหรูของนักเดินทางอย่างนี้ไม่ค่อยถูกกับสไตล์ของผมนัก ผมชอบของดิบๆ เถื่อนๆ อันไหนมียี่ห้อติด มักจะไม่ชอบ แม้จะชอบในตัวสินค้าก็อยากละเลาะป้ายยี่ห้อมันออกเสียนี่ ไม่รู้สิ ผมรู้สึกอายๆ ที่ใช้ของมียี่ห้อ รู้สึกไม่ค่อยถูกับจริตตัวเอง
เจอเสื้อกันฝนตัวหนึงเป็นของ Summit Series ประทับใจตรงความบางเบา เนื้อผ้าเหมือนถุงขยะสีดำ ผมว่าพับดีๆ จัดระเบียบสักหน่อย เสื้อแขนยาวมีฮูดตัวนี้จะมีขนาดราวๆ 1 กำมือ ชอบสิครับ ดูป้ายราคาแบบขำขำ รู้อยู่แล้วล่ะว่าแม่งแพง ต่อให้มันลด ก็ยังแพง แต่วันนี้จะทำให้สิ่งที่ผมเคยคิดนั้นเปลียนไป
ไม่ใช่แพงธรรมดา แม่งโคตรแพง ราคาเต็ม 7000 กว่า ลดเหลือ 4950 !!!
เฮ้ยย 950 หรือเปล่า ถ้าแค่นั้นผมก็ยังไม่ซื้อเลยนะ
แวะกินไอติม Hagen Daz ไม่ได้ซื้อนะ มีบัตรฟรีเพราะถือหุ้นของ SCG อยู่ เขาให้บัตรฟรีเป็นของกำนัล ไม่เคยกินไอติมแพงๆ อย่างนี้มาก่อน รสชาติต่างจากพวก Swensens เยอะมาก ไอติมก็ต่างแล้ว เจอวิปครีมสิยิ่งต่าง รู้ได้เลยว่าเขาใช้วัตถุดิบที่มีคุณภาพดีกว่า
ก่อนกลับบ้านไปรับเป็ดย่างที่พ่อฝากซื้อครึ่งตัว 640 บาท ขึ้นรถปุ๊บภรรยาและลูกก็หลับกันคนละมุม รถติดหนักหน้าห้าง พอผ่านพ้นมาได้ก็โล่งตลอดจนถึงบ้าน หยิบเป็ดย่างระดับเทพที่เขาว่าดัง เคยได้ยินบางคนเรียกว่าเป็นเป็ดย่างที่อร่อยที่สุดในโลกด้วยซ้ำไป
พ่อหยิบน้ำราดมาเท เข้าปากหนึ่งคำ ผมมองหน้า กำลังจะถามความเห็น แม่กินอีกคำตาม ใจผมเต้นเหมือนรอลุ้น
แถวถนนตกอร่อยกว่า เคี้ยวหมดคำปุ๊บ พ่อตอบออกมา โดยที่ผมไม่ต้องถาม
มันจะอร่อยกว่านี้นะ ถ้าให้น้ำจิ้มมาด้วย เขาให้มาแค่นี้เองหรือ แม่ถาม
มันมีมาแค่นี้แหละครับ ก็เรียกว่าเป็นอีกร้านชื่อดัง ที่ดังเพราะโปรโมท ไม่ว่าใครล่ะ คนไม่เคยกินของดีๆ มาก่อน พอมาเจอรสชาติแบบนี้ก็ถูกใจกันหนักหนา แต่รุ่นพ่อแม่ผมเขาเจออะไรมาเยอะแล้ว ไอ้รสชาติแบบนี้สำหรับเขาถือว่า เฉย เฉย
ซื้อมาเท่าไหร่หรือ แม่ถาม
640 ครับ
อืม ซื้อเป็ดย่างที่ถนนตกได้ตัวครึ่ง ที่นั่นขายตัวละ 400
ผมไม่ใช่พวกเซียนของกิน เกิดมาก็ไม่ค่อยจะได้กินของดีๆ เจอหรูสุดก็ตามพวกโรงแรมนี่แหละครับ แต่สมัยพ่อแม่ผมยังหนุ่มสาว เขาก็ออกขับรถตระเวนกินหาความสุขหลังจากทำงานหนัก กินมากก็มีข้อมูลมาก อยากกินอาหารอะไร ที่ไหน ขอให้ถามมา จะจัดให้
Four Season มาได้ยินเข้าคงจะเซ็ง
