23 ตค 54
เช้าวันอาทิตย์ที่ดูไม่สดใสเอาเสียเลย ก็แหงสิ ชาวบ้านค่อนประเทศเขากำลังเดือดร้อนกับวิกฤตน้ำท่วม ผมอยู่ฝั่งธนฯ ยังไม่โดน อีกสักพักน้ำก็คงจะมาถึงฝั่งธนฯ ถึงตอนนั้น คงจะได้รวมฮิตกับเขาบ้าง
เอาจักรยานออกขี่เล่นพอเป็นพิธี เพราะไม่ได้ขี่มานาน แถมหลังจากวันนี้ ก็คงจะต้องเว้นไปอีกนานเช่นกัน
เช้านี้ผมชวนลูกไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งเอง จากปกติที่ลูกเป็นคนชวน ผมมีเหตุผลครับ เพราะจะไปซื้อของกินมาเก็บไว้ที่บ้านบ้าง แต่สไตล์การซื้ออาหารเก็บของผมไม่เหมือนชาวบ้านเขาล่ะ คนอื่นแห่ซื้อมาม่า และอาหารสำเร็จรูป ซึ่งมันก็ไม่ผิดหรอกนะ แต่ไลฟ์สไตล์ของผมมันแตกต่างกัน
ถ้าผมจะเก็บของกิน ก็จะเลือกผลไม้ เอาล่ะ มันเก็บได้สั้นกว่า มันกินยุ่งยาก กินลำบากกว่าแน่ แต่ผมไม่มีปัญหาตรงนั้นนี่หว่า ผมนั่งอยู่กับบ้านสบายๆ ลองนึกภาพกินส้มโอ ส้มเขียวหวาน กล้วยนี่ซื้อเป็นเครือได้เลย แขวนเพดานไว้ เดินผ่านก็เด็ดกิน ได้กินของดี มีประโยชน์ ไทยเราไม่ได้อัตคัดของกินเหมือนพวกฝรั่งเขาหรอกครับ เผลอๆ พอบางพื้นที่น้ำลดสักนิด โทรสั่ง Pizza ยังได้ด้วยซ้ำ จะบอกให้
แต่ผมก็เข้าใจคนที่บ้านเขาอยู่ในซอยลึกๆ ต้องต่อรถหลายทอด และคิดจะตั้งหลักสู้ในบ้าน ถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องเล่นแนว Survivor กันเสียหน่อยจะสนุกมาก ถ้าได้เรือแคนูสักลำจะเจ๋ง เพราะพายออกมาหาของกินหน้าปากทางได้
ตัวอย่างบ้านผม บ้านหลังเล็กที่สร้างในพื้นที่ของบ้านใหญ่ หลังนี้สร้างมาราว 20 ปี ผมออกแบบระเบียงไม้เพิ่มเติมเมื่อสองปีก่อน ผลก็คือหากน้ำท่วมสูงจนชั้นล่างมิด ผมยังเข้าออกทางระเบียงนอกชานนี้ได้สบายๆ
จะเอาคอนเสปการสร้างบ้านของผมไปใช้ก็ได้ครับ ระบบไฟก็ออกแบบตัดแยกชั้นบนชั้นล่างไว้เรียบร้อย เครื่องปรับอากาศก็แยกชั้นกัน ปลั๊ก สวิทช์ไฟ แยกชั้นบนล่างอย่างเด็ดขาด เตรียมพร้อมไว้ราว 20 ปีที่แล้ว
ใครคิดจะตั้งหลักสู้ที่บ้านก็ต้องประเมินสภาพของตัวเองและคนรอบข้างดูด้วยนะครับ เราไหวคนเดียวไม่ได้ มันต้องไหวด้วยกันทั้งบ้าน ถ้าอยู่คนเดียวก็ลุยได้เลย เรื่องของเอ็ง ไม่ไหวจริงๆ ก็โทรหา ThaiPBS ให้เขามารับได้ แต่ถ้ามีคนแก่ เด็ก คนป่วย หมา ฯลฯ แบบนี้หมอบตั้งแต่แรกเลยจะเวิร์คกว่าครับ จั่วสู้ไปก็เจ็บตัวเปล่า อยู่ศูนย์ผู้อพยพแสนจะสบาย มีเสื่อผ้าให้เปลี่ยน มีอาหารครบ 3 มื้อ มียา มีของใช้ในชีวิตประจำวันครบ บางศูนย์ติดแอร์อย่างดี จะบอกให้นะว่ามีคนไปศูนย์ก่อนที่น้ำจะมาบ้านตัวเองเสียอีก
กลางวันครอบครัวพี่สาว และครอบครัวของผม นัดทานอาหารด้วยกันในวันเกิดพ่อ จัดให้พ่อแบบง่ายๆ กินกันเองในกลุ่ม อย่างที่ผมเคยเล่า ครอบครัวของผมมีแนวคิดที่จะจัดงานวันเกิดให้แก่ผู้ใหญ่มากกว่าจัดให้กับลูกตัวเอง พ่อผมก็ทำ แม่ผมก็ทำ ส่วนผมเองก็เห็นด้วยสุดๆ ตัวผมเองเกิดมาจนมีลูกอายุ 10 ปีแล้ว ยังไม่เคยจัดงานวันเกิดตัวเองเลยสักครั้งเดียว แน่ล่ะ วันเกิดลูกยิ่งไม่ได้ใส่ใจในเรื่องงานเลี้ยงฉลองเลย หากแต่จะถามเขาว่า วันนี้ลูกทำความดีอะไรบ้าง
วันนี้ในงานเลี้ยงฟังแต่คนด่ารัฐบาลยิ่งลักษณ์ให้ฟัง เช่น
ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ พอตอนนี้ทักษิณมันไม่ได้คิด เพื่อไทยก็เลยทำอะไรไม่เป็น เอาปัญญาชนมากรอกถุงทราย เอาควายไปบริหาร
ปัญหาของตัวเองยังแก้ไม่ตก ดันมีคนรู้จักจะมาขอฝากรถ เขาบอกหาที่จอดไม่ได้ เฮ้ยย กูก็เหมือนกัน กูยังหาไม่ได้เลย จอดข้างทาง จอดบนทางด่วนน่ะ ไม่เอาแน่ๆ สู้ขอลุ้นน้ำอยู่กับบ้านดีกว่า
เออ บอกเป็นข้อมูลสักนิดครับว่าทำเลที่ตั้งของบ้านผมนั้น อยู่ในจุดที่สูงสุดใน กทม (เช็คจากกรมแผนที่ทหาร) อยู่บนความสูง 2.5 - 3 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล สูงเท่าจุดที่สูงในของพระราชวังสวนจิตรลดา แต่ไม่กล้าไว้ใจเท่าไหร่ ถ้าเจอน้ำมาแบบพรวดพราดยังไงก็ต้องมีเจ็บ ต้องขอบคุณรุ่นน้องชื่อท็อปที่ช่วยนำเวปมาโพสทิ้งไว้ให้ ใครอยากเช็คความสูงของบ้านตัวเองก็ไปตามลิงค์นี้ได้เลยครับ
http://thinkofliving.files.wordpress.com/2011/10/flood_01.png อยู่บ้านนี้มา 30 ปี เพิ่งจะรู้ระดับความสูงก็วันนี้แหละ เห็นแล้วตกใจมาก ทำไมมันอยู่ในละแวกที่สูงที่สุดใน กทม เป็นไปได้ไง พอมีข้อมูลแบบนี้ พร้อมกับประมวลสถานการณ์ต่างๆ แล้ว เกิดอยากลุ้นขึ้นมา แต่อีกใจก็คิด เกิดลุ้นแล้วแพ้มันจะคุ้มกันไหมล่ะนั่น รถพ่อคันละหลายล้าน ส่วนรถผมน่ะ ขึ้นแม่แรงสามขาได้สบายๆ ยกได้ฟุตกว่าๆ (รอดไหมวะ) ที่เหลือเป็นรถกระบะ และพวกรถลุยนั้น ผมเฉยๆ อย่างเก่งก็แค่ซักพรม
สถานการณ์น้ำวันนี้ ยังคงอยู่ละแวกดอนเมือง หลักสี่ ตามที่ผมคิดไว้มันจะเข้ามากรุงเทพฯชั้นในอย่างช้าๆ จะไม่มาแบบหลากแรงตามถนนมากนัก (ถ้าคันกั้นไม่แตก) มันจะมาตามท่อระบายน้ำ และดันขึ้นในจุดที่ต่ำสุดก่อน
ช่วงบ่ายคันกั้นน้ำทางพระราม 6 พัง แต่ไม่มีผลกระทบอะไร สาเหตุเพราะเขื่อนเก่า รอดไป
ไอ้ที่เจ๋งก็คือตลาดไทยครับ น้ำท่วมรอบทิศ แต่เขายังปกป้องตลาดของเขาได้ ยังมีรถมารับส่งสินค้าหน้าตาเฉย ชาวบ้านยังเข็นข้าวมันไก่มาขายยามเช้าเหมือนปกติ เจ๋งมากๆ ภายนอกน้ำสูงเกือบสะโพก แต่ภายในแห้งสนิท เจ๋ง เจ๋ง
โทรสอบถามข่าวคราวพรรคพวก มีบางคนไปเช่าโรงแรมนอนตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว พี่สาวผมเองก็พาลูกสาวสองคนไปที่บ้านระยอง (โห น่าอิจฉาว่ะ)
สถานการณ์วิกฤติ ข่าวลวง ข่าวลือ มีเยอะมาก ฟังหู ไว้หู รับรู้ไว้ และไม่ต้องพูดต่อ จบ
หากจะให้อ้างอิงคำทำนายโบราณ ผมขอเรียกวิปโยคครั้งนี้ว่าสึนามิน้ำจืดครับ