30 พย 57
ตื่นสายโคตร แต่ตั้งใจไว้แล้วว่าจะออกวิ่ง ไปศูนย์เยาวชนเฉลิมพระเกียรติบางมดเหมือนเดิม กว่าจะถึงสนามและออกวิ่งก็ตอน 0630 เช้านี้ซัดไป 2 ชม ขำขำ
ช่วง 30 นาทีสุดท้ายเริ่มจะไม่ค่อยสนุก ไม่ใช่เพราะเหนื่อย แต่เป็นเพราะแสงแดดเริ่มแรงจัด อารมณ์เดียวกับตอนขี่จักรยานเลย คือพอเจอแดดแรงๆ แล้วแม่งชักจะไม่สนุกแล้วว่ะ มันร้อนมากๆ ร้อนแล้วแรงตก วิ่งก็ช้าลง ปั่นจักรยานก็เร็วน้อยลง มาแนวเดียวกันเลย
เช้านี้วิ่งเหมือนเดิมๆ แต่ในใจมีเรื่องคิดที่ไม่เหมือนเดิม คิดเรื่องที่ผมไม่เคยคิดมาก่อน นั้นคือเรื่องมอเตอร์ไซค์
คิดว่าถ้าเราบูรณะมอเตอร์ไซค์ทั้งหมดทุกคันเสร็จแล้ว จะใช้งานมันอย่างไรบ้าง สมัยก่อนก็แค่ขี่เล่นตอนกลางคืน สามทุ่มถึงเอารถออกขี่เล่นไปลานพระรูป นั่งคุยจนถึงเที่ยงคืนก็ขี่รถกลับบ้าน ใช้งานมันแค่นี้เองแหละ ใช้แค่เฉพาะคืนวันเสาร์ จะขี่ไปเรียนบ้างก็นานๆ ครั้ง
ยุคนั้นผมยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ มีเวลาว่างเยอะมาก แต่ตอนนี้สิ คนละเรื่องเลย แม้ลูกจะเริ่มโต แต่ก็เป็นช่วงวัยรุ่น ยิ่งต้องดูแลไปอีกแบบ ไม่ต้องใกล้ชิดแนบสนิทเหมือนตอนเป็นเด็ก แต่เน้นการพูดคุยสื่อสารกันบ่อยๆ ให้เขามีช่องว่างสำหรับความอิสระและเป็นส่วนตัว
อืมม บ้านอยู่แถวนี้ คงจะขี่เล่นไปทางมหาชัยมั้ง เลยไปอีกนิดก็เป็นอัมพวา เพชรบุรี ปีกกล้าขาแข็งค่อยไปหัวหิน
ไอ้รถมอเตอร์ไซค์ของผมนี่มันเข้ากลุ่มกับใครเขาไม่ได้หรอกนะ ขี่ช้าๆ แค่ 60 ก็เสียวแล้ว รถยุคเก่า โลวเทค กินน้ำมันมาก เสียงดังหนวกหู ขนาดผมขี่เองยังรำคาญตัวเองเลย นับประสาอะไรกับคนที่เราขี่ผ่านเขาไปตลอดทาง
โจทย์ของผมก็คือทำท่อรถให้เงียบที่สุด จะวิ่งแรงตกไปหน่อยก็ไม่เป็นไร เน้นเงียบๆ ถ้ามันทำได้ถึงขั้นเงียบแบบรถไฟฟ้าได้ยิ่งดี จะชอบมาก
ขี้เกรงใจครับ ผมขี่เล่นสนุกๆ เพลินๆ แต่ถ้าดันไปสร้างความรบกวนตลอดทางมันจะเป็นสุขได้อย่างไรเล่า
ถ้ามีแค่คันเดียวก็ง่ายนะ ทำแล้วก็จบ แต่นี่ผมแม่งมีเก็บซุกไว้อีกตั้งหลายคันนี่สิ ไอ้คันล่าสุดที่มีคนมาเสนอขายก็อยู่ในช่วงจิตวิทยากันอยู่ คือไม่มีฝ่ายใดยอมเปิดราคาก่อน แต่ไอ้คันนี้สำหรับผมแล้วตัดสินง่ายครับ
ไอ้ Horex นี่เป็นรถที่ชื่อเสียงไม่ดังเล้ยยยย เป็นของเยอรมันก็จริง แต่มันไม่ใช่ BMW / Zundapp หรือรถที่มีประวัติศาสตร์ในสงครามโลก แถมยังเป็นรถสูบเดียวอีกด้วย ยังไม่พอ เครื่องยนต์ก็เล็กแค่ 250 cc สเปคแบบนี้ต่อให้สภาพรถสวยแค่ไหนก็ยังอยู่แค่หลักหมื่นต้นๆ ครับ ถ้าอยากได้แตะแสน คุณต้องเป็นรถแบบ Vertical Twin โน่น ก็จะราว 600 cc แบบนี้พอจะน่าสนหน่อย
ผมก็เลยไม่กล้าเปิดราคาไป เกรงใจคนขาย เขาคงคิดว่าเขาขายได้เป็นแสน หึหึ ไม่ถึงหรอกครับ ยกเว้นแต่จะไปเจอคนหน้าใหม่ที่เพิ่งจะเล่นรถเก่า คนไม่รู้เรื่องพอเห็นอะไรเก่าๆ หน่อยก็จะชอบไปหมด ยิ่งบอกเป็นรถเยอรมันก็คงนึกไปว่ามันจะทัดเทียม BMW อะไรทำนองนั้น
กลายเป็นว่าไอ้ Horex คันนี้ผมรู้สึกเฉยๆ มาก ทรงก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรเลย ตัวเครื่องก็ไม่ค่อยสวย (สูบเดียวสูบตั้ง) นำมาทำเป็นรถ Custom ก็ยังไม่เท่าไหร่ ลงเงินไปเป็นแสนในการทำรถ ออกมาก็ได้แค่ความเก่าอย่างเดียว ต่างจากการเล่นรถที่มีชื่อเสียงมากๆ แบบคนละโลกเลย
ยกตัวอย่างให้เห็นภาพก็ต้องยกรถยนต์ก็แล้วกัน เปรียบเป็นรถ BMW กับ Ople น่ะ เยอรมันเหมือนกัน แต่แม่งไปกันคนละโลกเลย ไม่ว่าจะเอาตัวไหนมาวัดกัน ตัวถูก ตัวแพง ตัวท็อป ตัวแข่ง นวัตกรรมสร้างสรรค์ ประวัติศาสตร์ ฯลฯ Ople ไม่มีทางเทียบ BMW ได้เลย
เป็นห่วงคนเล่นรถหน้าใหม่ก็ตรงนี้แหละครับ คือจะมองแต่เอาเก่าเข้าว่า คิดอะไรไม่ออกก็เน้นเก่าไว้ก่อน ละเอียดอ่อนครับ จะพลาดกันได้ง่ายๆ
เหมือนอย่างไม่กี่ปีมานี้ที่มีบางกลุ่มเล่นรถแนว Japanese Retro คันที่เทพๆ ก็คือพวก Nissan 280Z / 240Z , Toyota Celica Twin Plug / Aero, Mazda RX-3 นี่คือพวกเทพระดับหัวแถว แต่เข้าใจว่ามันหายากแล้ว ก็เลยมีบางคนเล่นตัวรองๆ ลงมา แต่พยายามโยงกระแสให้ของตัวเองเกาะท้ายพวกเทพไปด้วย
ถ้าเป็นรถใหม่กว่านี้ก็จะเป็นพวก Nissan 300ZX, Toyota Supra, Mazda RX-7 ส่วน Nissan Silvia นี่ผมเฉยๆ นะ แต่กับบางคนเขาถึงกับคลั่งไคล้ คงเป็นเพราะว่าหารถได้ยากแล้วน่ะครับ ไม่ได้เพราะมันดีเด่นอะไรนักหรอก
สำหรับดาวค้างฟ้า ผมยกให้เป็น Mazda MX-5 ผมขายไปนานแล้วยังรู้สึกเสียดายจริงๆ แต่เทียบไม่ได้กับรถโฟล์ตู้ปี 1957 อันนั้นคงจะเป็นที่สุดของผมแล้วล่ะ
วันนี้มิวบอกไม่ค่อยสบาย ยังไม่หายดี เลยไม่ไปเรียนพิเศษ ก็ดีแล้วครับ หยุดพักเสียบ้าง เรียนบ้าบออะไรไม่รู้ทั้งวัน แต่กลับมามุขใหม่ ขอซื้อโทรศัพท์ Samsung Galaxy S5 เฮ้ยย งงดิ ก็มี Iphone ใช้อยู่แล้ว ยังไม่พอใจอีกหรือ
คงได้ยินผมคุยว่าตั้งแต่สตีฟไม่อยู่แล้ว IPhone ก็แทบไม่มีอะไรพัฒนาเป็นนวัตกรรมใหม่ๆ อีกเลย ต่างจากค่าย Android ที่มีหลายค่ายช่วยกันพัฒนาอยู่ตลอดเวลา
สำหรับมิววัยเด็กแบบนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจไปกว่าเรื่องของ เกม ล้วนๆ มิวไม่ได้สนใจสเปคของโทรศัพท์เท่าไรนัก แต่อยากได้ตัวเทพฯ ก็เพราะว่าคนส่วนใหญ่คิดว่า แพงแล้วจะดีกว่า
คุยกันด้วยเหตุผลแล้ว แต่มิวก็ยังยืนยันว่าจะเอาซัมซุง จนผมต้องให้ร่างสนธิสัญญาขึ้นมาฉบับหนึ่ง เรียกว่า สนธิสัญญาซัมซุง เนื้อในบอกถึงกฎระเบียบในการประพฤติตน และกฎข้อบังคับในการใช้มือถือ
ถ้าให้ตอบจากใจก็ไม่อยากให้ใช้หรอกครับ ตอนภรรยาผมให้ IPhone ผมนี่โคตรโมโหเลย แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าผมต้องมาตัดสินใจให้ไอ้ซัมซุงแก่เขาเสียเอง เฮ้ออ ลำบากใจจริงๆ
สอนให้เขาคิดและเรียนรู้อย่างอิสระ จนมาถึงตอนนี้ เลยไม่อยากปิดกั้นจิตนาการ แต่ก็บอกให้เขาไปไตร่ตรองให้ดี ไอ้ที่เรามีอยู่มันก็อยู่หัวแถวระดับโลกแล้ว ใจลูกอยากได้เกมใน Android ขนาดนั้นเชียวหรือนี่
