31 ตุลาคม
Drift Report งานเฉพาะกิจ HBD Honda Club @ BRC
งานของฮอนด้าเขา แต่เราจะไปร่วมงานด้วย ใครจะทำไม ฮ่าๆ ก็เพราะเจ้าเอกรุ้งเขาชวนมาน่ะสิ
ช่วงเช้าเราเล่นกันที่ด้านหลังของสนาม มีโค้งยูกลับรถสารพัดแบบอยู่ 4 อัน วนกันจนเหนื่อยเลยแหละ เพราะช่วงทางตรงที่เรามักจะใช้สร้างอัตราเร่งนี้แทบจะไม่มีเลย โค้งแต่ละอันก็ต่อกันสนิท เรียกว่าหากพลาดโค้งหนึ่งไม่ว่ารถจะหมุน ม้วน หรือหลุดแล้ว โค้งต่อไปก็แทบจะดริฟท์ไม่ออกกันเลย
ผมไปสนามเช้า 700 เช่นเคย แต่ถึงสนามก็เห็นคุณจิมมี่รออยู่ก่อนแล้ว มากับ Toyota Crown แต่งอย่างหรู วัยรุ่นเรียกแต่งแบบ VIP บ้างก็เรียก Big Sedan
ไปถึงก็จัดการเรื่องส่วนตัวโดยด่วน คือขนของลง จัดเตรียมสถานที่ ทานอาหารเช้า ว่าแล้วก็ลงไปขับกันเลย อ๊ะๆ รอบแรกๆ นี้ควรวอร์มก่อนครับ ขับดูพื้นผิวสนามกันสักหน่อย แต่ผมใส่ใจกับพื้นผิวบริเวณนอกแทร็คเสียมากกว่า เผื่อกรณีหลุดหมุนม้วนอะไรทำนองนั้น
ฝนไม่ได้ตกมานานแล้ว นอกแทร็คไม่มีน้ำขังเลย ดูเหมือนจะดี แต่เบื้องล่างที่น้ำเคยปกคลุมนั้นมันเต็มไปด้วยร่องรอยของล้อรถแทร็คเตอร์ตัดหญ้าครับ ลักษณะเป็นร่องลึกๆ ฝังไว้เป็นแนวยาว ดินโคลนที่ล้อกดตากแดดจนแห้งแข็งนี้แหละที่ทำให้ใครหลายคนสะอื้นกันมานัก แล้ววันนี้ก็มีคนสะอื้นอยู่สองคน (อ่านตามมา เดี๋ยวจะเล่า)
ช่วงเช้าชาว Honda เขาเล่นจิมฯกัน พวกเราไม่สน เราเล่นแต่ดริฟท์ แต่ก็ดริฟท์กันแบบไม่ค่อยเต็มใจนักเพราะไลน์สนามมันขับไม่ค่อยสนุกเท่าไร คือมันมีแต่โค้งยูไง ทำความเร็วก็ไม่ได้มาก แต่กลับกันคือถ้าหลุดแล้วจะยังคงเจ็บตัวมาก เฮ้ออ BRC
โจ DMC คือหนุ่มรายแรกที่ลึกซึ้งกับบรรยากาศนอกแทร็ค รถหลุดลงข้างทาง ดึงขึ้นมาไม่ทัน ล้อหน้าลงก่อน จิ้มไปเจอรอยล้อรถไถ ส่งผลให้เกิดความเสียหายอย่างมากกับกันชนหน้า ปีกนก หนวดกุ้ง โชคดีที่ได้พี่อ๊อฟ (ตรีพล) มาช่วยเซอร์วิส แม้จะจอดรอนานสักหน่อย แต่ยังไงก็ขอบคุณเป็นอย่างสูงคัรบ
สาว Honda อีกท่านดูจะหนักว่าโจเยอะ เพราะขับจนรถ Understeer ตกถนน แต่โชคร้ายที่ไปครูดกับรอยไถเข้า (อีกแล้ว) ทำให้เพลาหน้าขาด ล้อแตก ยางแตก แถมล้อร่นไปด้านหลังทำให้ดันกับแผงแก้มหน้าเผยออีก หึหึ ซวยจริงๆ เลยครับน้อง
ปล ขณะที่น้องคนนี้ขับตกแทร็ค ผู้คนมาช่วยดูกันเยอะมากผิดปกติ
แล้วโจก็มีเพื่อนจอดรถคาไว้ในสนามอีกคน
ช่วงสายคนทะยอยกันเข้าสนามเยอะมากๆ รถจอดซ้อนกันอย่างล้นหลาม อยากขับก็นำรถออกไม่สะดวก ช่วงสายนี้ผมเลยจอดยาวเป็นชั่วโมงเลย ยังดีที่รอบเช้าผมเล่นจนเปลี่ยนยางไปชุดหนึ่งแล้ว
ช่วงเช้าพวกดริฟท์มากันน้อยครับ ต้องรอราวเที่ยงถึงจะเริ่มเข้าสนามกัน แต่เล่นดริฟท์ตอนแทร็คร้อนๆ อากาศร้อนๆ นี้ผมสงสารยางจริงๆ ครับ ลำพังถ้ามันค่อยๆ สึกไปน่ะจะไม่ว่าเลย แต่นี้ไม่ใช่ เพราะถ้ามันร้อนจัดมากๆ ก็มักจะหลุดเป็นชิ้นออกมาเฉยเลยครับ ดอกยางยังเหลืออีกเพียบ แต่มันเหมือนมีโปรแกรมทำลายตัวเอง แล้วมันก็ทำลายเงินในกระเป๋าผมเป็นลำดับต่อมา
คุณโต อึ้ง ทึ่ง เสียว ยังคงมาร่วมงานด้วยลีลาเสียวๆ อีกเช่นเคย กุ้ง 200 ก็ยังโชว์ลีลาขี่ประตูให้พวกเราได้ดูกัน คนไม่เคยเห็นนี้เขางงจริงๆ นะ คืองงกับลีลา และที่เหลือก็จะงงกับความบ้า ฮ่าๆ
อืมม ไว้ผมคงต้องหัดลีลาเอาไว้โชว์กับเขาบ้างแล้วสินะ
ขอคั่นด้วยเรื่องการดูแลตัวเองสักหน่อย เพราะเห็นยังมีหลายคนทำไม่ถูกต้องเท่าที่ควร
เรื่องอาหารเช้า อันนี้ห้ามขาดครับ อย่าห่วงเล่น แม้ไม่หิวแต่ควรหาอะไรรองท้องกันบ้าง ถึงเวลากินนี้เราต้องกินครับ กินน้อยก็ยังดีกว่าไม่กิน ซื้อขนมปัง ซื้อซาลาเปาที่ร้านสะดวกซื้อก่อนเข้าสนามก็ยังดีน่า กินเช้าแล้วก็ต้องกินกลางวันด้วยนะครับ กินแบบรองท้องไปก่อนก็ได้ แต่ที่ห้ามขาดจริงๆ เลยก็คือน้ำครับ ปกติผมดื่มน้ำเปล่า แต่วันนี้ผมแอบขโมยน้ำชาเขียวของลูกมา 5 กล่อง แช่เย็นในกระติกแล้วหยิบมากินเป็นระยะๆ แหม ช่างสดชื่นเสียนี่กระไร วันนี้ผมขับเยอะนะ แต่ไม่มีเพลียเลยแม้แต่น้อย แถมสนามนี้ผมเปลี่ยนยาง 3 ชุดนะครับ กลางแดดร้อนจัดๆ นี้ไม่มีเพลียเลยนะ ไม่รู้เพราะได้น้ำเย็น หรือได้พลังจากชาเขียว
กลางวันพอแข่งจิมฯจบ ก็เป็นนาทีทองของพวกเรา เรียกว่ารอคอยโอกาสที่เขาเปิดเต็มสนามให้พวกเราดริฟท์ ผมประเดิมคนแรกเลยครับ ส่งมาจากทางตรงยาวแล้วสาดโค้งดริฟท์นี้มันส์จริงๆ เลย ผมว่าหลายคนก็ชอบแบบผมนะ อย่างน้อยก็มีโต้ง Play Drive คนหนึ่งล่ะ
อีกคนหนึ่งที่ขับได้ดุมาก พัฒนาการดีเหลือเกินคือต๋อง S13 ครับ ขับเร็วดี คุมรถเนียน ไลน์สวย สไลด์ยาว แถมเสือกแฟนสวยอีก
ช่วงกลางวันนี้เล่นกันได้แป๊บเดียวครับ แล้วเขาก็เคลียร์สนามเพื่อเตรียมแทร็คแดร็ก พวกเราก็พักรถและคุยกันเช่นเคย ช่วงนี้พักรถนานเป็นชั่วโมงเลยแหละ เรียกว่ารอจนเบื่อเลย เผลอๆ จะมีง่วงเอา เพราะบริเวณที่พวกเรานั่งนั้นอับลมมากๆ มีต้นสนของสนามกอล์ฟปลูกเป็นแผงทำกำแพงบังลมเอาไว้เสียอีก สู้นั่งกันด้านหน้าเหมือนงานก่อนไม่ได้เลย ลมตึงกว่ากันเยอะ
รอจนเย็นครับ ทนไม่ไหวแล้ว ขอเจ้าเอกรุ้งลงไปดริฟท์ดีกว่า รอบในก็ยังดีว่ะ เพราะตอนนี้แทร็คเย็นแล้ว ยางไม่ค่อยสึกมาก เครื่องก็ไม่ฮีทเร็ว คนก็ไม่เหนื่อย
ผมลงคนแรกอีกเช่นเคย ดริฟท์เหมือนคนเก็บกดยังไงพิกล คือขับอยู่นานมากไม่ยอมหยุด ถ้าเครื่องไม่ร้อนจัดจริงๆ ผมไม่ชอบหยุดครับ เล่นนานๆ ต่อเนื่องเพราะผมอยากดูอาการของรถว่าจะตอบสนองผิดปกติไหม แต่โดยมากจะขึ้นอยู่กับยางเป็นสำคัญครับ เล่นไปสักพักยางเริ่มสึกมาก ท้ายรถจะลื่น จังหวะการขับก็จะต้องเปลี่ยนไปด้วย ขับแบบเดิมไม่ได้นะครับ จุดนี้เองที่แตกต่างจากจิมฯ หรือการขับแบบ Circuit ที่ท่านมักจะต้องขับแบบเดิมๆ เบรกในจุดเดิมๆ เลี้ยวในจุดเดิมๆ
ยางสึก ยางลื่น ท้ายรถจะไว เลี้ยวแล้วปลิวเลย คือขับเข้าโค้งปกติพอหักเลี้ยวหน่อยเดียวท้ายรถก็เริ่มสไลด์กันแล้ว จะว่าง่ายมันก็ง่ายดีนะ แต่มันคุมยากครับ คือเติมคันเร่งก็ยาก คุมไลน์ก็ยาก แต่ไม่ต้องห่วง เพราะช่วงเวลานี้มีไม่นานนัก หากดื้อดึงที่จะเล่นต่อ สักพักยางก็จะหมดจนดริฟท์ไม่ได้ อาการหมดนี้มีหลายแบบครับ โดยมากจะเริ่มต้นที่ดอกหลุด หลุดเป็นเกล็ดก็ยังพอทำเนา แต่ที่รับไม่ได้คือแม่งเล่นหลุดกันเป็นแผงเลย แผงละคืบเป็นอย่างน้อย ผมเคยเล่นจนดอกยางหลุดออกมาเต็มวงเลย คือดริฟท์แล้วเห็นเหมือนล้อเราวิ่งแซงหน้าขึ้นไปเลยแหละ ตกใจเลย หันมาดูอีกที เฮ้ย ล้อกูยังอยู่นี่หว่า ขับเข้าพิทไปจอดดูถึงได้อ๋อ ไอ้ที่หลุดแซงเราไปที่แท้ก็คือดอกยาง ! ส่วนที่ติดรถเหลืออยู่ก็คือชั้นผ้าใบและใยเหล็กเท่านั้น (เหตุการณ์นี้เกิดที่สนาม Thailand Circuit หลายปีมาแล้ว)
แล้วพวกเราก็ดริฟท์ด้านในสนามจนความมืดเริ่มปกคลุม ชาวแดร็กยังแดร็กกันไม่เสร็จ แต่ผมขอตัวกลับบ้านก่อน
งานก่อนๆ ผมกลับช่วงเย็นครับ ไม่เคยกลับมืดอย่างงานนี้เลย ก็เลยได้เห็นสิ่งแปลกๆ ที่ปกติไม่เคยเจอ
ทางออกของ BRC ค่อนข้างขรุขระและรถติดยาว ก็เป็นธรรมดาที่ทุกคนจะต้องต่อคิวกันไป แต่มีพวกไม่ทำตามกฏ ขับย้อนเลนออกไป เอ็งทำได้ ข้าก็ทำได้ รอแค่ผู้นำเท่านั้น และแล้วความมั่วก็เกิดขึ้น ย้อนศรในเลนของรถสวน ทำให้รถที่จะเข้าสนามก็เข้ามาไม่ได้ เพราะถนนมันมีเลนเดียว ต้องจอดรอกันอีก
ยังไม่หมด พอท่านย้อนเลนออกไปแล้วก็ยังคงวิ่งย้อนกันไปจนจะถึงปากซอยของบึงวาปีกันเลย !!!
เรียนตามตรงว่าอิจฉาครับที่ท่านได้ไปเร็ว ผมก็อยากกลับบ้านเร็วๆ ไม่มีใครอยากรถติดหนึบอยู่ตรงนี้หรอก สงสัยนิดเดียวตรงที่ท่านไม่อายกันบ้างหรือที่ไปขอแทรกเอาข้างหน้า ชื่อทีม ชื่อสังกัด ก็ติดชัดเจนที่กระจกหลัง
ระเบียบเล็กๆ น้อยๆ กฏที่ปฏิบัติง่ายๆ หากเรื่องแค่นี้ยังทำกันไม่ได้ ก็อย่าคิดการณ์ใหญ่ใดๆ เลยครับ
พบกันใหม่งานหน้าของ Tunespeed วันอาทิตย์ที่ 21 พฤศจิกายน BRC เช่นเคย
