27 เมษ 53
ชีวิตมีขึ้นมีลงครับ ตลอดวันนี้ผมใช้ชีวิตอยู่ท้ายรถกระบะ นอนอยู่บนกองสินค้า ใต้หลังคาเหล็กแผ่นร้อนจัดที่แผ่รังษีความร้อนออกมาโดนตัวผมอย่างสัมผัสได้ ส่งของตามตลาดใหญ่ๆ อีกเช่นเคย ยกของหนักๆ นี่ต้องวอร์มก่อนครับ อย่างน้อยต้องยืดเส้นยืดสาย แต่ก็อีกนั่นแหละ ผมยกสู้คนงานไม่ได้หรอก เขาแกร่งกว่าผมเยอะ
เหงื่อออกจนเสื้อบิดเป็นน้ำหยดได้ โดนแดดเผาจนแสบหน้าแสบตา
ฤทธิ์ปีชงหรือเปล่าครับนี่
กลับมาบ้านเห็นลูกกำลังเล่น รู้สึกแปลกใจมากที่เขาเขียนไดอารีบันทึกด้วย เขาให้ผมอ่าน พบว่ามันเป็นเรื่องราวของเขากับเพื่อนที่โรงเรียน และเรื่องราวที่ผ่านมาประจำวัน
บ๊ะ เหมือนผมเป๊ะเลย