28 มค 58
เมื่อวานเย็นเอา Neobike ฝืดๆ ไปอัดมาอีก 30 นาที เพลียจัด เลยนอนยาว กลายเป็นตื่นสาย เช้านี้เลยทำได้แค่เดินยืดเส้น สูดหายใจลึกๆ แทน
กินมื้อเช้าอย่างดี เป็นผัดผักบุ้งธรรมดาๆ นี่แหละ แวะซื้อผักสดจากตลาดนัดมา 10 บาท ผัดได้ 1 มื้อ กินกับข้าวกล้อง ดี ประหยัด คุ้ม
เทศกาลแบกยกของยังไม่จบสิ้น ได้พักนิดหน่อยก็ต้องมายกกันใหม่ ถ้ามีคนงานเยอะก็เบาแรงไปนิด แต่ถ้าช่วงไหนคนงานขาด มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ผมต้องยกแบกแทน วันนี้ยกขำขำครับ ยังไม่เจ็บหลังก็ยังพอจะร่าเริงได้ อาศัยคิดบวกให้มากๆ เข้าไว้
เห็นไหมมึง กูได้ช่วยแม่ให้เบาแรง แม้จะเพียงแค่นิดหน่อยก็เถอะนะ
ยามว่างเอาหนังสือธรรมมะมานั่งอ่านเล่น (เฮ้ยย จริงนะ ไม่ได้มุข ผมชอบอ่านหนังสือแจกฟรีน่ะ ก็เลยได้รับพวกหนังสือสวดมนต์ หรือแนวธรรมะมามากมาย) เจอตอนหนึ่งมีคนถามพระว่า ทำบุญด้วยอะไร จึงได้บุญมากสุด
พระท่านตอบแบบได้ใจว่า ทำบุญด้วยของที่มีค่ามากที่สุดของโยม
เฮ้ยยยย มันใช่เลยนะ
ของที่มีค่ามากที่สุดสำหรับผมก็คือ เวลา
ผมเอา เวลา นั้นมาให้กับครอบครัว พ่อแม่ ภรรยา ลูก ทั้งหมด ให้หมดจริงๆ โดยที่ตัวเองไม่มีเวลาจะไปทำอะไรแบบเป็นชิ้นเป็นอันได้เลย
เพื่อนฝูงที่มีอยู่น้อยก็แทบจะหายกันไปหมด ยิ่งไลฟ์สไตล์เราเป็นแบบนี้ ไม่ชอบเที่ยวไหน ถ้าอยู่คนเดียวนี่ออกแนว งก เลยด้วยซ้ำไป
จึงเป็นที่มาของการเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว ตอนเด็กๆ สมัยมัธยมต้นนี่ผมเริ่มเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ไม่ง้อ ไม่แคร์ ไม่สนใจอะไรใครทั้งสิ้น ม2 เริ่มเล่นทั้งจักรยานและรถยนต์ไปพร้อมๆ กัน ผมประยุกต์สองสิ่งนี้เข้าด้วยกันมาตลอด
เลิกเรียนกลับมาก็เอารถยนต์ของพ่อออกขับสักรอบ ฝึกฝีมือทีละน้อย ขับรถเป็นเองตั้งแต่อายุ 14 ปี คิดค้นเทคนิคต่างๆ เอง กระทั่งการดึงเบรกมือ ยุคนั้นเบรกมือรถยนต์ดึงจากใต้คอนโซลเหมือนรถกระบะปัจจุบันนะครับ กะโคตรยากเลย
เอารถเข้ามาเก็บก็เอาจักรยานออกขี่ต่อ มืดค่ำค่อยกลับเข้ามาบ้าน หึหึ ชีวิตมีแต่เรื่องพวกนี้มาตลอด ด้วยความอยากรู้ขีดข้อจำกัดสูงสุดของมัน ก็เลยขับแต่รถเดิมๆ มาตลอด ชอบรีดสมรรถนะสูงสุดทุกๆ ด้านของมันออกมาให้ได้
และในระหว่างนั้นเอง รถมันจะส่งสัญญาณบางอย่างมาบอกเรา
อยู่ที่ว่าจะมีใครจับสัญญาณนั้นได้หรือไม่
มันมีแววชอบรถยนต์มาตั้งแต่เด็กเล็กแล้วล่ะ ตั้งแต่ยังไม่เข้าเรียนอนุบาล แค่เริ่มหัดพูด ผมก็รู้จักรถทุกคันที่อยู่ข้างหน้าแล้ว และรถยุคนั้นมันเต็มไปด้วยยี่ห้อแปลกๆ กันทั้งนั้น Dodge, Hillman, Singer, Studebaker, Plymouth, International, Sunbeam, Triumph, MG, VW ยุคนั้นรถญี่ปุ่นยังเพิ่งเข้ามาไทย มีแค่ Toyopet, Dutsun ส่วนมอเตอร์ไซค์ญี่ปุ่นยี่ห้อแรกในไทยน่าจะเป็น Suzuki แต่ก่อนหน้านั้นก็เป็นรถนำเข้าล้วนๆ เช่น BSA, Norton, Triumph, Mitcheless, AJS โดยมากจะเป็นพวกรถอังกฤษเกือบหมด ของเยอรมันมี BMW, Zunndapp มีค่ายอิตาลีอย่าง Ducati และ Vespa ที่เป็นดาวค้างฟ้ามาจนถึงปัจจุบัน รถค่าย USA ก็มี Harley Davidson ไอ้ยี่ห้อนี้ชาวบ้านไม่มีปัญหาขี่ครับ มันเป็นรถนำขบวนในวัง ต้องรอปลดประจำการถึงประมูลออกมากัน หายากกว่านั้นขึ้นไปอีกก็คือ Indian ครับ
ยุคนั้นพวกรถเล็กอย่าง MZ, NSU, Hercules อะไรพวกนี้มันเป็นของเด็กเล่นไปเลยนะ ไม่มีใครสนใจเลยสักนิด เหมือนเรามองรถ Vespa เป็นรถใช้งาน รถบรรทุกน่ะ
โห คุยเรื่องรถแล้วเล่าได้ยาวมากๆ เลย ไหลลื่นสุดๆ เลย
