กรก 57

[O'Pern]

16 กรก 57
   มิวการบ้านเยอะ เลยนอนดึกด้วยกัน ตื่นสายสิครับ ออกวิ่งไปได้แค่ไม่ถึง 30 นาทีเลย น้ำหนักตัวก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นมาทีละน้อยๆ ด้วยเหตุกินมื้อเย็นมาหลายวัน
   ปกติถ้าอยู่คนเดียวนี่ไม่กินเลยนะ ถ้าหิวก็กินผลไม้แทน อย่างเก่งก็ถั่ว แม้จะมีไขมันมาก แต่ยังไงก็ให้พลังงานน้อยกว่าอาหารเป็นจานๆ
   วันนี้ต้องอยู่เฝ้าร้านตลอดวัน แม่กลับมาจากต่างประเทศแล้วเกิดไม่สบาย ไอ เหมือนเป็นไข้หวัด คาดว่าเกิดจากการกินน้ำน้อย คงจะเกรงใจคนอื่นตอนขอเข้าห้องน้ำ ยังดีที่วันนี้ผมไม่ได้นัดทีมมาประชุม ไม่งั้นต้องโทรยกเลิกกันวุ่นแน่
   อยู่ร้านขายของก็บรรยากาศเบื่อๆ ครับ คือเราไม่ชอบแนวนี้ไง ก็เลยหาทางไปของเราเอง แต่กลายเป็นว่า “ไปไม่ได้” ยังไงเอ็งก็ต้องมาเฝ้าร้านอยู่อย่างนี้แหละ ก็เล่นเอาท้อใจเหมือนกันนะ แถมยิ่งอายุมากขึ้นเรื่อยๆ ความฮึกเหิมในใจมันลดลงไปเยอะมากๆ ไม่ค่อยกล้าจะซ่าเหมือนสมัยก่อน ความใจถึงลดฮวบ ไม่กล้าเสี่ยง กลัว ฯลฯ
   เย็นมิวกลับมาร้าน เลยกลับบ้านด้วยกัน ขากลับแวะกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาที่ตลาดแถวบ้าน จัดไปคนละชาม จบ กินมื้อเย็นอีกแล้วสินะเรา
   กลับบ้านมองดูพุงด้วยความละเหี่ยใจ ตอนเอาลงแสนจะยากเย็น ตอนนี้ค่อยๆ ขึ้นมาทีละน้อยๆ

[O'Pern]

17 กรก 57
   ไม่ได้ออกวิ่งอีกตามเคย เมื่อวานกลับบ้านรถคันเดียวกันกับภรรยา เช้านี้เลยต้องออกไปพร้อมกันอีก ตื่นมาแล้วก็อาบน้ำแต่งตัวเลย ลงมาเล่น Uke รอออกจากบ้านตอนเกือบ 0700
   ช่องทีวีที่กลุ่มผมรับงานมาทำเพิ่งจะได้ฤกษ์ลงโฆษณาลงหน้าหนังสือพิมพ์ เล่นซะเต็มแผ่นหลังเลย ใช้เงินเยอะนะนั่น แต่ตอนให้ค่าแรงการผลิตรายการนี่โดนกดซะแทบจะกระดิกตัวไม่ได้เลย
   ไปส่งมิวตอนเช้า ภรรยาขอขับเอง ผมคงจะขับไม่ถูกใจ ช้าเกินไป ส่งลูกเสร็จก็เข้าร้านเลย วันนีน่าจะอาการเดียวกับเมื่อวาน ถ้าแม่ไม่ออกมา ผมก็ต้องอยู่เฝ้าร้านจนเลิก
   การมาอยู่ในสภาพแบบนี้สมองแม่งตันสุดๆ สวนทางกับงานที่ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ดีจริงๆ เลย
   คิดไปคิดมา แม่งเริ่มท้อใจอีกแล้ว คิดสารพัดโปรเจคออกมาที่ประชุมก็เห็นชอบกันหมด แต่เอาเข้าจริงนี่ผมอาจต้องถอนตัวจากทีมก็เพราะไปไหนกับเขาไม่ได้เลย วันๆ ต้องอยู่แต่ร้านขายของแบบนี้แหละ
   เดือนหน้าก็ต้องออกกองกันแล้ว เขาไปกันทีละหลายๆ วัน
แล้วผมล่ะ ยังต้องเฝ้าร้านขายของอยู่ทุกวันเลย
   เซ็งเหี้ยๆ เลยนะนั่น
   ไม่โทษใครครับ โทษตัวเราเองดีที่สุด เสือกไม่เก่งเอง เสือกโง่เอง และอีกสารพัดจะเสือกที่ผมสรรหามาด่าตัวเอง
   เขาว่าให้ทำดีกับพ่อแม่ไม่ใช่หรอ ก็นี่ไง ผมทำเหี้ยอะไรในชีวิตไม่ได้มากนักก็เลยมาช่วยงานยกแบกของที่ร้านอยู่ตรงนี้ ทำเท่าที่เราจะทำได้มันก็มีแค่นี้แหละ
   ฝันของผมมันค่อยๆ ลอยห่างออกไปทุกทีๆ รู้สึกว่าตอนนี้แม่งจะไกลกว่าตอนเริ่มฝันใหม่ๆ เสียอีกว่ะ
   แววไม่ค่อยดีเสียแล้วสิเพื่อนเอ๋ย 

[O'Pern]

18 กรก 57
   จิตใจร้อนรน ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดี มุ่งหน้าตามหาความฝัน หรือทำในสิ่งที่ลูกที่ดีควรทำ
   คิดอะไรไม่ออก ก็วิ่งแม่งไปเรื่อยๆ ใครจะบอกว่าวิ่งแล้วข้อเข่าเสีย ข้อพังตอนแก่ ก็ช่างแม่งมัน ผมมีทฤษฎีชีวิตของผมเอง จากการอ่านและเรียนรู้มาระดับหนึ่ง ก็ได้ข้อสรุปค่อนข้างลงตัว เลยจดเป็นบันทึกให้มิวเขาเก็บไว้อ่าน (ถ้าเขาอยากอ่านนะ)
   เพื่อนที่ดีสุดของผมตอนนี้ก็คือรองเท้าวิ่งกับ Uke นี่แหละครับ จักรยานก็เคยสนิทนะ แต่ไม่รู้สิ แถวบ้านก็ขี่จนหมดแล้ว ไม่ค่อยมีความสนุก แถมมาเบื่อตอนโดนหมาไล่กวดนี่แหละ กลัวล้มครับ ไว้คงต้องหาทริปเข้ากลุ่มกับคนอื่นเขาบ้าง ลองเข้าสังคมดูบ้าง ขี่เดี่ยวมานานหลายปีแล้ว
   ช่วงนี้มิวใกล้สอบ มีงานค้างส่งหลายชิ้น เลยนอนดึกบ่อย ผมก็พลอยตื่นสายไปด้วย อย่างวันนี้ก็วิ่งได้แค่ 20 นาทีเท่านั้นเอง เอาวะ ยังดีกว่าอยู่เฉยๆ ล่ะน่า
   เช้ากินผัดกระเพราแต่แอบใส่มะเขือพวงด้วย โหห คนละรสเลยนะ แต่ก็กินๆ แม่งเข้าไปครับ อะไรที่เป็นประโยชน์กินได้หมดแหละ ไม่อร่อยก็ฝืนๆ ใจกินหน่อย ผักแกล้มเป็นแครอท ฟักทองนึ่ง อาทิตย์นี้กินสีเหลืองจากฟักทองทุกเช้าเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปตลาดจะหาหัวบีทรูทมาแทนบ้าง สลับๆ กันไป
   คิดอะไรไม่ออก ก็บำรุงรักษาร่างกายเข้าไว้นะครับ จะดีจะร้ายร่างกายเราก็ต้องแข็งแรงไว้ก่อน อายุยิ่งเยอะอาการต่างๆ ที่มันเก็บๆ มาจะทยอยแสดงออกให้เราเห็น อย่าปล่อยให้ร่างกายทรุดโทรม เดี๋ยวจะกู้คืนยาก
   เห็นโฆษณาค่ายดีแทคมีโปรของ IPhone 4S ตัว 8G ราคาเหลือแค่ 2990 โหห ลงฮวบจริงๆ เลย
   วันนี้เอารถ 180SX ออกไปใช้บ้าง สัปดาห์ก่อนเพิ่งจะเปลี่ยนถ่ายของเหลวทั่งคัน ได้น้ำมันเครื่องใหม่ น้ำมันเกียร์และเฟืองท้ายใหม่ ขับแล้วอุปทานว่ามันวิ่งดีกว่าเดิม หึหึ ไม่อุปทานหรอก มันรู้สึกได้จริงๆ ยิ่งใช้มันมันเก่าๆ นานๆ จนถึงหมื่นกิโลนะ กดลากรอบสูงๆ แล้วลื่นขึ้นทันทีเลย
   แต่ไม่ได้แปลว่าน้ำมันที่เปลี่ยนใหม่ดีกว่าของเดิมนะ มันดีกว่าเพราะมันแค่ใหม่สดกว่าเท่านั้นเอง กรณีนี้แล้วแต่รถด้วยนะ ถ้าเป็นรถ AT แรงบิดเพียบๆ ทรงพลัง แบบนี้จับอาการได้ยากครับ รถมันแรงเยอะอยู่แล้ว แต่รถผมโบราณ เป็น AT เดิมๆ จากโรงงาน ยังดีมีเทอร์โบช่วยอัดอากาศ เลยเร่งแซงได้ทันใจหน่อย คันนี้น่าจะเป็นรถที่ผมคุ้นมือที่สุดในบ้านแล้วล่ะ ชอบมากตรงระบบเลี้ยว 4 ล้อ เจอช่องแคบๆ จอดยากๆ เอาคันนี้ไปนี่ความรู้สึกยังกะขับรถคันเล็กๆ เลย น่าเสียดายที่ระบบนี้เลิกพัฒนาไปแล้ว เพราะต้นทุนมันสูงมาก ก็เลยเป็นเหตุผลที่ผมยังคงเก็บรถคันนี้ไว้ใช้ในสภาพเดิมๆ ไงล่ะ
   รถยนต์ใช้แล้วราคาตกทุกคัน แต่ตกมากตกน้อยแตกต่างกัน ยกตัวอย่าง Mazda MX-5 อันนี้ราคาตกน้อยมากๆ ตามมาด้วย Nissan 200SX ก็ตกน้อยอีกเช่นกัน มันมีเหตุผลไง
   MX-5 ขับสนุก ทนทาน ไม่จุกจิก ของแต่งเพียบ ไฟหน้าป็อบอัพ
   200SX ก็เป็น the last FR ของ Nissan ไปเสียแล้ว (ไม่นับพวกรถเทพอย่าง GT-R) ของแต่งเพียบไม่แพ้ MX-5 แถมจะฮอทฮิทกว่าเพราะมันใช้ขับดริฟท์ได้ดีมากเสียด้วย ดีกว่าพวก S14 เสียอีก (อย่างน้อยก็เบากว่าตั้ง 200 กก) ไฟหน้าป็อบอัพ
   เลือกเก็บรถถูกคัน เราก็จะเจ็บตัวน้อย รถยุคเก่าจะมีฟังชั่นเท่ๆ ที่รถรุ่นใหม่ไม่มี อย่างเช่นไฟหน้าป็อบอัพนี่ปัจจุบันเขาเลิกใช้กันแล้ว เพราะทดสอบการชนคนจากหุ่นจำลองไม่ผ่าน หุ่นบาดเจ็บมากเพราะโดนเหลี่ยมของไฟหน้า ทางโรงงานเลยเลิกผลิต
   เราจะเห็นได้ว่ารถยุคใหม่ใช้ฝากระโปรงหน้าอลูมินั่มกันเยอะ ทางเซลล์ก็คุยว่าลดน้ำหนัก หึหึ เปล่าหรอกครับ เขาเอาไว้ซับแรงกระแทกตอนชนคนต่างหาก ให้คนบาดเจ็บน้อยลง
   ผมอยู่ร้านขายของจนบ่ายแก่ๆ ไปทำธุระที่ธนาคารสองแห่ง คิวยาวเหยียด เบื่อไอ้ธนาคารไทยพาณิชย์เป็นที่สุด น่าจะเป็นธนาคารเดียวที่ไม่มีบัตรคิว ให้ลูกค้ามายืนรอต่อแถวเหมือนเล่นรถไฟ พนักงานมันก็คงคิดว่าเราสนุกมั้ง แต่จะว่าพนักงานก็ไม่ได้นะ มันเป็นนโยบายของสำนักงานใหญ่เสียมากกว่า
   ข่าวร้ายวันนี้ MH 17 ของมาเลเซียโดนยิงตกแถวยูเครนใกล้พรมแดนรัสเซีย ตายยกลำ โคตรเศร้าเลย เดือนก่อนก็หายไปยกลำ มาวันนี้โดนสอยร่วงเพราะบินเข้าไปในเขตที่เขากำลังต่อสู้กัน ก็ขอไว้อาลัยทุกท่านด้วยครับ
   ไม่มีอเมริกา-ไม่มีสงคราม

[O'Pern]

19 กรก 57
   เสาร์อีกแล้ว วันๆ ผ่านไปโคตรจะเร็วเลย ตอนเด็กๆ ไม่เห็นเคยคิดแบบนี้ กลับคิดว่าแม่งช้าฉิบเป๋ง นั่งๆ นอนๆ เล่นๆ ปล่อยให้ตัวเองหายใจทิ้งไปวันๆ อย่างไรค่า
   พอมาตอนนี้กลับคิดเสียดายเวลา ผมสอนมิวตั้งแต่เด็กว่าเวลาคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต ผมคิดของผมแบบนี้แหละ ผิดถูกไม่รู้ แต่สำหรับผมมันสำคัญมากจริงๆ มากกว่าเงินทอง มากกว่าโชคลาภ
   เป็นวันแรกในรอบหลายๆ วันที่วิ่งได้เต็ม 1 ชม เหงื่อออกหน่อยค่อยรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย น้ำหนักตัวยังคงทรงๆ เกินจากจุดที่เคยลงต่ำสุดอยู่ 2 กก
   ช่วงนี้ฝนเยอะหน่อย จะว่าไปแล้วก็ตรงตามฤดูกาลเป๊ะ หลังเข้าพรรษาแล้วก็จะมีฝนตกเยอะเป็นเรื่องปกติ
   รีบกินแล้วก็รีบออกไปเฝ้าร้านขายของ อยู่จนบ่ายแก่ๆ โน่นเลย เบื่อครับ แต่ก็ยินดีและเต็มใจทำ ไม่รู้จะมีใครเข้าใจความรู้สึกของผมไหม คือยินดีที่จะฝืนใจทำ แปลกดีว่ะ
   เย็นไปทำฟัน ฟันบิ่นมาเกือบเดือน รำคาญมากๆ หมอทำครอบฟันให้ใหม่ เสียเงินอีกแล้วกู บ่นๆ กับหมอฟัน หมอบอกว่ามันคืออาการปกติของคนที่อายุเพิ่มมากขึ้น ฟันจะบิ่นแตกได้ง่าย ก็แนวๆ เดียวกับกระดูกผุกร่อน ทำนองนั้น หมอเองก็เป็น นี่ขนาดฟันไม่ผุซักซี่เลยนะ
   ฟังหมออธิบายก็เข้าใจ แต่กลับทำให้ผมยิ่งระมัดระวังตัว ฟันยังแตกได้ กระดูเราล่ะ มันก็แตกหักได้ง่ายเหมือนกันสิวะนี่ เจอแบบนี้ยิ่งไม่กล้าโลดโผนเข้าไปใหญ่เลย
   ตรวจเช็คสภาพฟันตามรอบทุก 6 เดือน ฟันไม่ผุ หมอก็ขัดหินปูนให้ตามปกติ เสร็จแล้วอีก 6 เดือนพบกันใหม่ แต่ช่วงเดือนหน้าผมต้องนัดหมออีกท่านเพื่อทำครอบฟันใส่ฟันซี่ที่บิ่น
   พี่นัดคนเล่นรถ Strida โทรมาคุยด้วย หลังจากห่างหายกันไปหลายเดือน วันนี้มาหาผมพร้อมกับโจทย์ใหม่ หึหึ ยากดีครับพี่ และต้องใช้เวลาทดสอบอีกนานกว่าจะผ่าน
   ออกจากร้านทำฟันก็ไปห้างที่มิวเรียนพิเศษต่อ ยังไม่ถึงเวลานัดหรอก แต่ไม่รู้จะไปไหน หมกตัวในร้านหนังสือเหมือนเคย วันนี้ได้อ่านนานเป็นชั่วโมงเลย เบื่อก็ออกมาเดินเล่น ดูรองเท้าวิ่งที่ควรเตรียมจัดหามาสำรองได้แล้ว คู่เก่านี้วิงจนบอบช้ำมาก แม้จะอายุแค่ 6 เดือน แต่มันรับศึกหนักจากการวิ่งทุกวัน
   เจอแต่รองเท้าแพงๆ ครับ ทำใจไม่ได้ เสียดายเงิน เดินไปเดินมา หมดมุข ไม่รู้ดูอะไรดี เดินดูโทรศัพท์ก็เจอแต่พวกหน้าตาเหมือนกันหมดเลย มาแนว IPhone / Samsung กันเป๊ะ อยากได้แบบแตกต่างหน่อยจะมีไหมนั่น ยังไม่ได้อยากได้ตอนนี้หรอกนะ แค่ดูๆ หาข้อมูลไว้ ผมมันเป็นพวกไม่พังไม่เสียไม่เปลี่ยน
   รอจนถึงค่ำมิวมาที่จุดนัดพบ ขอซื้อการ์ตูน 1 เล่ม จัดไปครับ อ่านสักหน่อยก็ยังดี ตั้งแต่เรียนพิเศษหนักๆ มานี้มิวไม่หยิบหนังสือที่บ้านมาอ่านเล่นเหมือนเมื่อก่อนเลย เล่นแต่โทรศัพท์ ซึ่งมันมีอะไรหลายอย่างที่เราคุมไม่ได้
ลำบากใจจริงๆ หวังว่ามิวคงใช้เทคโนโลยี่ไปในทางที่ถูกนะลูก

[O'Pern]

20 กรก 57
   เช้านี้ออกวิ่งได้เลยแบบไม่ต้องลังเล เก็บกดมาหลายวัน เลยซัดไป 2 ชม หึหึ เจอท้องฟ้าครึ้มๆ อากาศเย็นๆ เหงื่อเลยออกช้า จบครบ 2 ชม แล้วเสื้อยังเปียกไม่ทั่วตัว เหลือที่แห้งบ้างตรงด้านข้างลำตัว
   ชอบวิ่งอย่างหนึ่งนะตรงที่มันทำให้เราเข้าสมาธิได้ดีมากๆ เลย จิตนิ่ง ใจสงบ ความคิดดีๆ ก็เกิด เช้านี้คิดรูปแบบชุดแต่งของรถ Strida ออกมาได้ 2 แบบ ไม่ได้แต่งแบบจุกจิกนะ เล่นแบบแรงเลย ถึงขั้นขึ้นเฟรมกันใหม่ มาร์คเห็นแล้วรับรองกรี๊ด
   เหนื่อย หิว กลับเข้ามาบ้านก็ต้องใจเย็นหน่อย อย่าเพิ่งอาบน้ำ เดินไปเดินมาสักพัก รอให้ร่างกายคลายอุณหภูมิลงหน่อย
   วันอาทิตย์ไม่ได้สั่งแม่บ้านทำอาหารอะไรไว้ เลยหยิบกล้วยมากินรองท้อง สักพักดีเดินมาบอกว่ามีผัดหอยลายจะเอาไหม บ๊ะ จัดมาเล้ยย
   กินกับข้าวกล้องเหมือนเดิม อิ่มแล้วนะ แต่ปากยังอยากกินต่อ เลยหยิบเอาขนมปังฝรั่งเศสมาทาน้ำพริกเผากินต่อ อืมม แป้งชักจะเยะแล้วนะนี่
   อยู่บ้านทั้งวันอีกแล้ว สนุกกับการหาคอร์ดเพลงตามเวปไซต์แล้วพิมพ์ออกมาจัดเก็บเป็นเล่ม เอาไว้ฝึกซ้อมมือตอนเหงาๆ อยากได้เพลงอะไรก็หาได้เกือบหมดนะ ยกเว้นเพลงเดียว หามาเป็นเดือนแล้วไม่เจอเลย คือเพลง “ในหลวงของแผ่นดิน” งงมากเลย
   ข้อเสียของการอยู่บ้านก็คือกินจุบจิบครับ จะมาอ้วนก็ไอ้ตรงนี้แหละ ที่บ้านมักจะมีของกินอยู่เพียบ ถ้ากินก่อนนอนด้วยนะ จบข่าวเลย
   เย็นดูทีวีช่อง 7 มีรายการเกมโชว์ โหด มัน ฮา เคยดูของแท้จากญี่ปุ่นฮาดีครับ แต่มันนานหลายปีมากแล้วนะ น่าจะสักสิบปีได้ มาวันนี้เพิ่งเห็นมีมาทำซ้ำเป็นเวอร์ชั่นไทย ตั้งใจดูเลย แต่แล้วก็รู้สึกเสียเวลาอย่างมาก แม่งก็อปซะทุกช็อทเลย ลอกญี่ปุ่นมาทุกกระเบียดเลยว่างั้น คนอื่นเขาอาจจะชอบนะ แต่สำหรับผมไม่ใช่ว่ะ กลายเป็นดูห่วยไปเลย

[O'Pern]

21 กรก 57
   กลางคืนฝนตก อากาศเย็นสบายมากเลย เช้านี้ออกวิ่งแล้วรู้สึกเหมือนตอนใกล้เข้าฤดูหนาว เย็นๆ ดีครับ แต่ดันตื่นสายอีกแล้ว วิ่งไปได้แค่ 20 นาที เหงื่อออกมาจี๊ดเดียวเอง นอนดึกครับ เมือคืนดูรายการ Human Ride แต่ไม่เห็นสนุกเลยว่ะ เนื้อหาเกี่ยวกับอาจารย์ที่เชียงใหม่ขี่จักรยานตระเวนช่วยซ่อมพยาบาลต้นไม้
   จะมานอนดึกตอนรอรับ “โค๊ชเช” กลับไทยนี่แหละครับ กระแสดังเหลือเกิน ครูลงโทษศิษย์แรง แต่สังคมรับไม่ได้ที่ลูกศิษย์แม่งสวนกลับด้วยการฟ้องสังคมด้วยวิธีต่างๆ นานา และบานปลายเพื่อสื่อเหี้ยๆ ชื่อสรยุทธนำมาออกอากาศ เรื่องก็เลยไปกันใหญ่ เพราะให้พ่อแม่มาช่วยเสริมเติมเนื้อหาเพิ่มให้อีก
   เช้านี้กินอาหารเช้าพร้อมผักแกล้มคือหัวบีทรูทย่าง เห็นมันสีม่วงๆ คงจะมีประโยชน์ดี เลยเอามากินสลับกับพวกฟักทอง แครอท
   ตอนสายคนงานโดนตำรวจจับแล้วแอบหนีได้ โทรกลับมาบอกให้ไปเอารถที่ทิ้งไว้กับตำรวจ อ้าว งงสิ โดนจับเรื่องอะไร ทำอะไรผิด ทำไหมหนี เขาบอกตรวจฉี่แล้วสีม่วง อืมม ยาเสพติดอีกแล้วสินะ มันไม่เคยให้คุณกับใครเลยทั้งฝ่ายค้าฝ่ายขายหรือฝ่ายเสพ
   บ่ายเข้ามาที่คอนโด ติดกล้วยน้ำว้ามา 3 ผล แก้หิว อยู่ในห้องตลอดจนถึงเย็น ทำความสะอาดระเบียง ปัด กวาด เช็ด ถู อากาศดีครับ ครึ้มๆ เหมือนฝนจะตก ลมพัดแรง นั่งตากลมเย็นสบายมากเลย
   เย็นไปรับมิว ขากลับแวะกินร้าน 49 Steak หน้าปากซอย ร้านนี้รสชาติดีนะ แต่หลังๆ นี้ราคาเริ่มแพงแล้ว ยังดีที่อร่อยอยู่ มิวชอบกินผักโขมอบชีส สเต็คพอร์คช็อพ ส่วนผมกินอกเป็ดอบซ้อสส้ม จานละ 200 แน่ะ นานๆ กินที พอได้

[O'Pern]

22 กรก 57
   เช้านี้ตื่นสายหน่อย วิ่งได้แค่ 30 นาที อากาศเย็น ฝนปรอยๆ อารมณ์เดียวกับตอนขี่จักรยานแล้วเจอฝนเลย จามฮัดเช้ย แล้วมีน้ำมูกใสๆ ออกมาอยู่พักหนึ่ง วิ่งจนเหงื่อออกน้ำมูกถึงหยุด
   พอสายหน่อยอาการเริ่มออก มีไอ ระคายคอ มีร้านกาแฟอยู่ใกล้ๆ เลยสั่งเขาทำน้ำมะนาวร้อน จิบทีละน้อยๆ ก็ค่อยรู้สึกสบายคอขึ้นมาหน่อย รู้สึกเพลียๆ ง่วงๆ อาการเหมือนคนไม่สบายเลยว่ะ
   ก่อนเข้าบ้านตอนบ่ายแวะซื้อน้ำมะนาวอุ่นใส่ถุงมากินที่บ้านเพิ่มอีก มาถึงบ้านก็เปิดคอมฯดูงานนิดหน่อย หมดแรง ตาจะปิด เลยนอนพักสายตา ไม่น่าเชื่อว่าจะหลับไปได้ ไม่เคยนอนกลางวันเป็นสิบปี วันนี้ง่วงเพราะไม่สบายแน่ๆ
   สะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์จาก PR ของ BMW โทรมาคอนเฟิร์มเรื่องงานเปิดตัวแถลงข่าวที่ปลวกแดง จ ระยอง ในวันจันทร์ ฟังแบบงัวเงียๆ แถมไม่ค่อยสบายอีกด้วย พอรู้ว่าเป็นวันจันทร์ก็ปฏิเสธเขาไปแบบงงๆ วันจันทร์ร้านผมงานเยอะครับ แถมคนงานยังออกไปอีก 1 คน อืมม ฝันของผมมันยิ่งลอยออกไปไกลขึ้นอีกแล้วสินะ
ตอนเย็นอากาศครึ้มๆ อีกแล้ว นึกถึงเหตุการณ์เมื่อเช้า นี่เราร่ายกายอ่อนแอหรือวะ งง ขนาดออกกำลังกายทุกวัน ทำไมเจออากาศเปลี่ยนแค่นี้เองนะ หรือเพราะคืนวันอาทิตย์นอนดึก หรือเพราะเย็นวันจันทร์ไปตากลมที่คอนโดนานไป
   วิธีดูแลตัวเองพื้นฐานก็คือดื่มน้ำมากๆ เข้าไว้ครับ หัวค่ำทำน้ำมะนาวผสมน้ำผึ้งซดกินแก้ไอ วันนี้นี่ผมเล่นมะนาวเกือบสิบลูกเห็นจะได้ หึหึ แต่มะนาวก็มีประโยชน์มากจริงๆ นะ ลองเสิร์ชหาอ่านกันดูครับ มะพร้าวก็เช่นกัน สุดยอดพืชผักเมืองร้อน ของดีของเอเชียที่ฝรั่งไม่มีครับ
   เรื่องเด่นเย็นนี้สรยุทธเล่นข่าว “น้องก้อย – โค๊ชเช” อีกแล้ว สัมภาษณ์เรื่องเดิมๆ รอยร้าวมันก็ยิ่งลงลึก ไอ้นักข่าวนี้ชอบหากินกับเรื่องฉาวของสังคม แต่ข่าวของตัวเองที่บริษัทไร่ส้มของมันโดนฟ้องข้อหาทุจริตร้อยกว่าล้าน มันเงียบสนิท
   สรยุทธมันโยนความผิดของกระแสเรื่องนี้ให้กับโซเชียลมิเดียคือเฟซบุ๊ค หารู้ไม่ว่าเรื่องทั้งหมดบานปลายเพราะมันเอาน้องก้อยและครอบครัวมาออกรายการแท้ๆ

[O'Pern]

23 กรก 57
   ไม่ได้วิ่งอีกแล้ว มิวตื่นกลางดึกบอกนอนไม่หลับ เดินไปเดินมาในห้อง บอกอยากดูหนัง อยากอ่านหนังสือ สักพักกล่อมจนหลับได้ แต่ผมนี่สิอีกนานกว่าจะหลับ ทำเอาตื่นสาย
   เวลาว่างช่วงเช้าเล็กน้อยหมดไปกับการเล่น Uke ช่วงนี้สายเริ่มเข้าที่แล้ว ปรับตั้งน้อยลง ผมชอบสายชุดนี้มากกว่าชุดเก่า เพราะมันเส้นเล็กกว่า ดีดแล้วไม่มีเสียงหึ่งๆ (Buzz) ที่เกิดจากสายเส้นบนสุดที่มีขนาดใหญ่กระทบกับ Fret
   วันนี้มิวหยุดอ่านหนังสือสอบ แต่ก็ขอออกไปเรียนพิเศษอีกแล้ว ที่โรงเรียนพิเศษก็ติวรายวิชาที่เด็กสอบพอดี ผมอยู่ร้านขายของจนถึงบ่ายแก่ๆ รอมิวเรียนเสร็จก็พากลับบ้านมาพักผ่อน พรุ่งนี้ต้องสอบอีกเป็นวันสุดท้าย
   พอมาถึงบ้านแทนที่จะอ่านหนังสือกลับบอกง่วงนอน พอให้นอนก็บอกนอนไม่หลับอยากดูหนัง ลำบากใจเหมือนกันนะ มิวคงยังไม่เข้าใจว่าการสอบที่โรงเรียนมัธยมแห่งนี้มันต่างจากการสอบแบบที่สมัยโรงเรียนประถม พูดก็แล้ว เตือนก็แล้ว บางคนเรียนรู้ด้วยประสบการณ์คนอื่นได้ ในขณะที่บางคนต้องเรียนรู้ด้วยประสบการณ์ตนเอง
   อนาคต ความฝัน เป้าหมาย มันอยู่ที่การกระทำของลูกเองในวันนี้ครับ
   
   บ่าย “น้องก้อย” ขอโทษ “โค๊ชเช” อย่างเป็นทางการ คนไทยเราใจดีครับ สำนึกผิดก็ให้อภัย แต่ในเฟซบุ๊คมีการเปิด Fan Page แอนตี้ก้อยรุ่งรวี นี่สิ มันจะปิดเฟซบุ๊คตามไปด้วยไหม ถ้าปิดก็จบกันไป แต่ถ้าไม่ปิด ยังคงตามราวีแอนตี้ให้สมกับชื่อของมันแบบไม่เลิกรา ก็อาจได้ผลกระทบกลับมาไปในอีกทาง

[O'Pern]

24 กรก 57
   ตื่นเช้าก็ได้วิ่งเยอะ ตื่นสายก็ได้วิ่งน้อย แถมบางวันไม่ได้วิ่งกลับมาเล่น Uke แทน วันก่อนซ้อมโหดๆ ไป 2 ชม สายที่เปลี่ยนมาใหม่เริ่มเข้าที่แล้ว แต่ต้องหามาสำรองไว้อีกชุด จะเล่นจนขาดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
   เล่น Uke ไปนานๆ ชักจะอยากได้ Cahon มาเคาะเล่นอีกอัน แต่ไม่เอาแบบตู้ที่เขาใช้นั่งตีนะ มันเกะกะ ผมอยากได้แบบกล่องเล็กๆ ที่เรียก Cahon Pad เอามาวางบนตักได้ พกพาไปไหนได้ง่าย เล็ก เบา ราคาพันกว่าบาท เอาไว้ต้องไปเดินแถวเวิ้งนาครเขษมดู
   เครื่องดนตรีอีกชิ้นที่อยากเล่น แต่รู้ว่าแม่งโคตรยากนั่นคือ Accordian ไอ้นี่อารมณ์คล้ายคีย์บอร์ด ภาพของมันดูแล้วเหมือนเป็นคุณลุงใจดีเล่นดนตรีให้เด็กๆ ฟัง
   เช้านี้วิ่งได้ 1 ชม ค่อยยังชั่วหน่อย เหงื่อออกแล้วรู้สึกดี สบายตัว ชอบมากสุดตรงจิตใจนิ่งเหมือนได้ทำสมาธิไปด้วยในตัว อาการหวัดที่มีน้ำมูกและไอดีขึ้น เมื่อวานกินน้ำมะนาวไปเยอะ เช้านี้เลยขอพักหน่อย รอดูอาการก่อน
   มิวสอบวันสุดท้าย เมือคืนอุตส่าห์ทำโน๊ทเตรียมไว้อ่านก่อนสอบเสียด้วย นังลอกนั่งเขียนด้วยปากกาหลากสีอยู่นาน บางวิชาที่เขาชอบก็ดูขยันดีครับ แต่ถ้าอันไหนไม่ชอบก็จะดูเหมือนไม่ค่อยสนใจเลย จนต้องคุยกันบอกว่าอันไหนไม่ชอบเราก็เอาให้มันแค่ผ่านก็พอใช้ได้แล้ว ถ้าปล่อยทิ้งๆ ไปมันจะเกรดตกเอาได้ง่ายๆ
   วันนี้อากาศยังคงครึ้มๆ มีแดดแรงจัดบ้างเป็นบางช่วง ขี่จักรยานตากแดดแรงๆ จนแสบแขนแล้วรู้สึกถึงพลังดีนะ ผมว่าแดดนี่แหละครับทำให้ร่างกายคนเราแข็งแรง จำได้แม่นว่าช่วงไหนอยู่ทะเลนานๆ ร่างกายจะทรงพลังมาก สะเทิ้นน้ำ สะเทิ้นบก โดนลม โดดฝน ทนทุกสภาวะ
   บ่ายหิวโซเข้ามาบ้านเลย อยู่ที่ทำงานกินกล้วยน้ำว้าไป 2 ผลเล็กๆ เอง มาถึงรีบเปิดตู้เย็นเจอส้ม จัดไป ตามด้วยมังคุด ไอ้นี่นานๆ ได้กินที มันมาเป็นฤดู ช่วงนี้หาง่ายหน่อยต้องรีบกิน นึกสนุกลองกินเม็ดดูวะ ทุกทีคายทิ้งไง แต่อ่านในเวปเจอประโยชน์หลายอย่าง ลองดูครับ ไม่อร่อยก็แค่คายทิ้งวะ แรกๆ ก็รู้สึกแปลกๆ หน่อย รสชาติฝาดเล็กน้อย ไม่ขมอย่างที่คิด กินพร้อมกับเนื้อจะเคี้ยวง่ายกลืนง่าย
   วันนี้รู้สึกว่า Uke ผิดปกติ เสียงมันเปลี่ยนไป มันใสขึ้น มีมิติ กังวานขึ้น อืมม หรือผมหูผิดปกติไปเองก็ไม่รู้นะ แต่ถ้าใช่ ก็คงเกิดจากการ Break In ของสายที่มันเข้าที่ดีแล้ว
   รู้สึกตัวว่าไม่ปกตินิดหน่อย มีไอบ้างนิดๆ แค่นี้สมองก็ไม่แล่นเลยนะ เห็นได้ชัดเจนเลย รู้สึกเพลียๆ อยากจะนอน เปิดคอมฯเสิร์ชหาคอร์ดเพลงเก่าๆ ที่เราชอบพรินท์มาเก็บเอาไว้เล่นดนตรียามเหงา บางเพลงไม่ได้ร้องมากว่า 20 ปี มันก็สนุกดีเหมือนกันนะ เจอเพลงหนึ่งชื่อเพลง I don’t want to talk about it เก่ามากแล้วล่ะ เพลงนี้จำได้แม่น เพราะเป็นเพลงแรกที่เปิดฟังจากวิทยุกากๆ ที่เพิ่งซื้อมาจากห้าง K Mart เป็นวิทยุพร้อมนาฬิกาปลุก ฟังทีไร นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ สมัยหนุ่มๆ
   หัวค่ำมิวมีทำฟัน ภรรยาผมเป็นคนพาไป คงจะกลับดึกหน่อย ยังดีที่มิวสอบเสร็จแล้ว แถมพรุ่งนี้หยุดอีก ได้พักผ่อนหนึ่งวัน แต่ผมว่าเขาคงต้องขอออกไปเรียนพิเศษอีกแน่ๆ
   เชื่อเขาเลย

[O'Pern]

25 กรก 57
   อ่านบทความเกี่ยวกับการวิ่งแล้วเจ็บหัวเข่าก็เริ่มเสียว บางคนบอกเจ็บเข่าเพราะอายุมากเองต่างหาก บ้างก็บอกเพราะตอนหนุ่มสาวไม่ดูแลตัวเอง น้ำหนักตัวมาก บ้างก็นั่งพับเพียบ ไขว่ห้าง ฯลฯ
   กูเดินสายกลางละกันวะ วิ่งวันละนิดละหน่อยคงไม่เป็นไร แต่ไม่รู้ว่าวันละ 1 ชม เรียกว่าวิ่งมากหรือไม่
   แล้วผลทางจิตวิทยาก็เกิด จู่ๆ ก็รู้สึกเจ็บหัวเข่าขวานิดๆ ตอนขึ้นบันไดเฉยเลย งงสิ อ่านเรื่องเจ็บเข่า คิดไปคิดมา กลายเป็นเราเจ็บจริงๆ เช้านี้เลยหยุดวิ่ง เอาจักรยานออกขี่แทน ขี่เบาๆ ช้าๆ เอาแค่ให้ร่างกายได้ขยับบ้าง
   วันนี้มิวหยุดเรียนเพราะเพิ่งสอบเสร็จ ให้เขาอิสระ จะไปไหนก็ตามใจ ส่วนใหญ่มิวจะขอไปเรียนพิเศษ แต่วันนี้มาแปลก ขอไปโรงเรียนเก่าสมัยประถมที่อยู่แถวบ้าน เขานัดกับเพื่อนๆ ที่หยุดตรงกันเอาไว้ ที่โรงเรียนเป็นงานกีฬาสีพอดี มิวเลยใส่เสื้อกีฬาสีสมัย ป6 และกางเกงขาสั้นสีกากี เรียกว่าเป็นชุดของสมัยประถมเลย 
   ให้ไปส่งแต่เช้าและมารับตอนเย็นเวลาเลิกเรียน สงสั้ยเหมือนกันนะว่าจะไปเล่นอะไรกันที่โรงเรียนหรือ
   นัดให้ไปรับที่ร้านหนังสือใกล้โรงเรียนตอนเย็น นัดกันไว้ตอน 0400 แต่พอใกล้ถึงเวลานัด มิวโทรมาเลื่อนเป็น 0500 บอกว่าขอเล่นกับเพื่อนต่อ โอเค จัดไป
   ผมไปรอตามเวลานัด มิวยังไม่มา ยืนอ่านหนังสือไป 30 นาที โทรหามิว เขาไม่รับสาย (คงไม่ได้ยิน หรืออยู่ห่างเครื่อง) และโทรอีกครั้งในอีก 30 นาทีต่อมา มิวรับสายแล้ว แต่บอกว่าขอเล่นบาสฯต่อ
   เลยสอนเขาเรื่องการรักษาคำพูด รักษาเวลานัดหมาย ต้องตรงต่อเวลา ถ้าจะเลื่อนนัด ต้องโทรบอกก่อนล่วงหน้า
   เย็นนี้ผมยืนอ่านหนังสือรอมิวไป 2 ชม มิวมาถึงตอน 0700 ไม่เป็นไร นานๆ ที ตักเตือนเขาไปแล้ว วัยนี้อย่าไปดุเขาด้วยอารมณ์ ต้องคุยด้วยเหตุผลล้วนๆ
พักวิ่งไป 1 วัน หัวเข่าหายเจ็บแล้ว เดินขึ้นบันไดได้สบายๆ กลางคืนลองยืดเส้นท่าเพิ่มความสูง ไปอ่านเจอในเฟซบุ๊ค เลยเอามาลองเล่น โหห ยากฉิบเป๋งเลย ไม่เป็นไร ค่อยๆ ทำ ถ้าสูงได้จริงมันโคตรคุ้มเลยนะนั่น

[O'Pern]

26 กรก 57
   นอนดึก ตื่นสาย ไม่ได้วิ่ง ขี่จักรยานนิดหน่อยแทน อาการไอเริ่มหายดีแล้ว ค่อยสบายคอหน่อย ที่จริงก็ไอไม่เยอะหรอกนะ แต่เราไม่เคยไอมานานหลายปีไง เลยรำคาญตัวเอง
   กลับเข้ามาบ้านตอนบ่ายแก่ๆ ว่างนิดหน่อย แต่หัวค่ำต้องออกไปรับมิวอีกรอบ วันนี้เขาเรียนพิเศษจัดเต็มเช่นเคย ซัดกันตั้งแต่เช้ายันค่ำ โหดสัส
   รอในร้านหนังสือเหมือนเดิม เริ่มเบื่อแล้วนะนี่ เมื่อวานก็ยืนอ่านไป 2 ชม วันนี้มาจัดซ้ำอีกแล้ว อ่านมันหลากหลายแนวเลยครับ เดินทางท่องเทียวนี่ชอบมาก แต่อ่านแล้วก็ไม่อยากทำแบบคนอื่นเขานะ เช่นเดียวกับหนังสือรถยนต์ที่ทุกวันนี้มีออกมากันเยอะเหลือเกิน ถ้า Racing Club จะกลับมาใหม่ล่ะก็ ไม่ใช่แนวที่เห็นกันบนแผงแน่ๆ มีแบบคร่าวๆ ไว้ในใจแล้ว เอาไว้มีโอกาสทำจริงค่อยบอก นี่ถ้ามีนายทุนก็แจ๋วสินะ คงจะลุยกันได้อีกสักพักใหญ่
   มิวมาหาเอาตอน 0830 ถามว่าจะกินอะไรไหมก็บอกกินมาแล้ว อิ่มแล้ว อืมม กลับบ้านเลยก็แล้วกันนะ
   คืนนี้โรงหนังของมิวฉายเรื่อง Mr. Bean ไม่ได้ดูนานเป็นปี มาซ้ำใหม่ก็ยังขำนะ หัวเราะกันตัวงอ ความสุขเล็กๆ น้อยๆ ก่อนเข้านอนครับ

[O'Pern]

27 กรก 57
   น้ำหนักค่อยๆ ขึ้นมาทีละน้อย โดยรวมแล้วมันขึ้นมาอย่างไม่น่าให้อภัย อาทิตย์ก่อนไม่ค่อยสบาย เลยไม่ได้คุมอาหาร แถมกินน้ำมะนาวใส่น้ำผึ้งตอนค่ำๆ เสียตั้งหลายวัน เอาล่ะ ตอนนี้หายไอแล้ว เข้ามหกรรมลดพุงต่อ
   เช้านี้วิ่งไป 1.30 ชม 1 ชม แรกวิ่งช้าๆ คุมให้อยู่ในโซน Fat Burn จากนั้นต่อด้วยวิ่งแบบสลับช่วงความเร็วอีก 20 นาที ไอ้นี่เหนื่อยโฮกเลย ปิดท้ายด้วยการวิ่งเบาๆ เพื่อ Cool Down อีก 10 นาที
   ภรรยาไปตลาดซื้อเปาะเปี๊ยะสดมาฝาก รสชาติยังต้องปรับปรุงอีกเยอะ แต่ไม่เป็นไร พอกินได้ก็กินไป ซัดจนเรียบหมดกล่อง
   มิวออกไปเรียนพิเศษอีกแล้ว แต่ย้ำว่าให้เขากลับมาเร็วๆ มีการบ้านที่ยังทำไม่เสร็จ ได้อยู่บ้านแบบเต็มๆ ก็บริหารจัดการชีวิตได้ง่ายหน่อย เริ่มจากจัดเตรียมคิวในการเดินทางไปเป็นกรรมการตัดสินแข่งดริฟท์ที่หาดใหญ่ในวันอาทิตย์หน้า สักพักไผ่โทรกลับมาบอกว่าให้ผมเดินทางวันเสาร์เช้าเลย โอเค จัดไปครับ ไปกี่โมง ไปวันไหนก็ได้หมดแหละ ขอแค่บอกก่อน ผมจะได้จัดคิวถูก
   สายหน่อยเริ่มหิว กินกล้วยน้ำว้าไปตัดกำลังก่อน เอาไม่อยู่ก็ตามด้วยส้มอีก 2 ผล ยื้อได้แค่พักเดียว สุดท้ายแอบเอาหมูหยอมมากินเปล่าๆ พอได้ว่ะ
   ระหว่างวันก็นั่งขีดๆ เขียนๆ คิดงานใหม่ๆ ได้หลายชิ้นเหมือนกัน อันไหนพร้อมทำก่อนก็ต่อยอดมันเอาไว้ อันไหนคิดเอามัน เอาสนุก ก็เก็บเอาไว้ก่อน
   บ่ายเริ่มหิว กินน้ำเต้าหู้ใส่เม็ดแมงลักและถั่วแดง อยู่ได้แป๊บเดียว หิวอีกแล้ว คราวนี้ซัดอัลมอนด์อบไป 1 ถุง ถ้ายังหิวอีกก็มีกล้วยน้ำว้ารออีกเกือบหวี หึหึ ต้องเข้มงวดกับอาหารหน่อยครับ ออกกำลังกายมาเกินครึ่งปีแล้ว ได้ข้อสรุปแล้วล่ะครับว่า หัวใจหลักของการลดน้ำหนักมีเพียงข้อเดียวนั้นคือ “กินให้น้อยกว่าใช้พลังงาน”
   ตามร้านหนังสือมีพวก How To ลดน้ำหนักวางขายเพียบ สารพัดสูตรครับ หลายอันที่ลอกก็อปญี่ปุ่นมาเด๊ะๆ เลย แถมโกงเขาอีกคือลอกมาโดยไม่ขอลิขสิทธิ์อีกด้วย สิบกว่าปีก่อนก็ฮิตแนว “แอทกิ้น” คือเน้นโปรตีน และลดคาร์โบไฮเดรต มันก็มาแรงอยู่พักหนึ่ง คนลดชอบครับ เพราะกินสเต็คได้ กินของได้หลากหลาย แต่หารู้ไม่ว่า มันคุมคาร์โบฯได้ยากเหลือเกิน เช่นซ้อสปรุงรสก็มีคาร์โบ น้ำจิ้มก็มีเพียบ
   อีกปัจจัยคือร่างกายเราสามารถปรับให้คุ้นชินได้อีกด้วย ผมวิ่งทุกเช้าก็ลดน้ำหนักได้จริง แต่ช่วงหลังๆ น้ำหนักแทบไม่ลงแล้ว วิ่งหนักขึ้นก็เหมือนเดิมเลย กลายเป็นต้องหาทางออกกำลังกายวิธีใหม่ๆ มาช่วยเสริม
   หาคอร์ดเพลง “ธงชาติ” ของ หลง ลงลาย มาหลายวัน ยังไม่ได้สักที เจอแต่แบบคล้ายโนทเปียโน แถมมีไม่ครบเพลงอีกด้วย (เป็นเวปขายโน้ทดนตรี) มันน่าจะเป็นเพลงประจำชาติของไทยเราอีกเพลงหนึ่งได้เลยนะ ไพเราะมากๆ

[O'Pern]

28 กรก 57
   ขี่จักรยานยามเช้าแทน ซัดไป 30 นาที เหงื่อไม่ออกสักหยด ชักสงสัยว่าแบบนี้มันจะเรียกว่าออกกำลังกายหรือว่าขี่แบบนันทนาการ
   เช้าวันจันทร์งานเพียบ ผมนั่งเฝ้าโต๊ะรับโทรศัพท์จดออเดอร์อยู่นาน ว่างก็วิ่งไปเช็คสินค้าที่มาส่ง ไปเปิดโกดังลงสินค้าบ้าง ขายของหน้าร้านบ้าง เป็นแบบนี้ตลอดเวลา
   บ่ายเข้าไปคอนโด เกิดนึกสนุกเข้าไปออกกำลังกายในห้องฟิตเนส ไอ้ห้องนี้ผมเคยเข้ามาแค่หนเดียวตอนคอนโดเพิ่งเปิดตึกใหม่ๆ เลย หลายปีมากแล้ว เข้าไปเพราะต้องการสำรวจสถานที่ หลังจากนั้นก็ไม่เคยเข้าอีกเลยเป็นปี จนมาวันนี้แหละ
   มีคนวิ่งอยู่ 1 คน ชอบมากๆ คนน้อยแบบนี้แหละสบายเรา เดินไปเล่นมันทีละอย่างเรียงแถวกันไปเลย เซ็ทละสัก 10 ครั้ง อันไหนสนุก ทำแล้วไม่เหนื่อยมากก็เล่นซ้ำต่อ วนเวียนไปมาก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน เพลียๆ ก็ไปวิ่งในลู่ ไอ้เครื่องแบบนี้ก็สนุกดีเหมือนกันตรงที่มันปรับให้สูงชันได้ด้วย อารมณ์คล้ายวิ่งขึ้นเขา
   วิ่งแล้วเบื่อก็สลับไปเครื่องเดินแบบสกี อันนี้ก็เพลินๆ ดี แต่ดูมันฝืนๆ ธรรมชาติไปหน่อย เล่น Free Weight บ้าง และพวกเครื่องยืดเส้นบ้าง ไม่น่าเชื่อ จัดไป 1.15 นาที โห เพลินมากๆ เลย ก่อนกลับขึ้นห้องเดินไปนั่งเล่นริมน้ำรับลม คิดว่าลมจะแรง เปล่าเลย ลมเบามากๆ อยู่บนห้องผมลมแรงกว่านี้เสียอีก สบายกว่ากันเยอะ
เย็นไปรับมิวทีทำงาน กลับมารีบทำการบ้าน ไอ้ที่เมื่อคืนนั่งขีดเขียนตั้งนาน สรุปคือทำผิด มิวเจตนาดีจะให้งานออกมาสวย เลยวาดภาพ ระบายสีอย่างดี แต่ครูตีเจตนาไปว่า วาดภาพเพื่อให้มันเต็มหน้ากระดาษจะได้เขียนน้อยๆ สรุปคือกลับมาทำใหม่หมด ต้องเขียนเต็มหน้ากระดาษ ห้ามเว้น ห้ามวาดภาพ ฯลฯ
   แปลกที่มิวไม่บ่นสักคำ แต่นั่งลอกรายละเอียดของประเทศเพื่อนบ้าน 6 ประเทศนี่ใช้เวลานานมาก เขียนจนเจ็บมือ น่าเห็นใจนะ เป็นผมนี่คงเขียนไปบ่นไป แต่มิวไม่เลย จะมาออกอาการก็ตอนดึกๆ นี่แหละ เขาบอกว่าเจ็บมือ และง่วงนอน
   ทำการบ้านตั้งแต่หนึ่งทุ่มกว่าจนถึงห้าทุ่ม เขียนตลอดเวลา แทบไม่หยุดพักเลย ทำเสร็จเลยให้เขาเล่นเกมนิดหน่อยแล้วค่อยเข้านอน

[O'Pern]

29 กรก 57
   นอนดึก ตื่นสาย น้ำมะนาวคั้น 1 ลูก ใส่ผสมน้ำอุ่นแล้วซด เอาจักรยานออกขี่แทน ขี่แป๊บเดียวเอง ไม่มีเหงื่อสักนิด
   เช้านี้เตรียมหมี่กรอบไปกินข้างนอกด้วย ผมไม่ได้กินหมี่เปล่าๆ นะ กินกับต้นหอมซอยเป็นกำๆ มือ และบีบมะนาวอีก 1 ลูก อ้อ ติดกล้วยน้ำว้าไปกินข้างนอกด้วยอีก 3 ผล คาดว่าเสบียงแค่นี้น่าจะอยู่จนถึงกลางวันได้สบายๆ
   บ่ายเข้ามาบ้านหิวจัด เสบียงรอบเช้าเริ่มหมดพลังงาน กินมันเทศต้มน้ำขิง 1 ถ้วย เป็นมันสีส้มเหมือนแครอทเลย เห็นทีแรกคิดว่าแครอทเสียอีก แปลกดี คราวหน้าเลยบอกให้ลองมันเทศสีม่วงบ้าง
   อยู่บ้านนานๆ ไม่ได้ไปไหน สมองเริ่มตันอย่างเห็นได้ชัด นี่ขนาดออกกำลังกายมากแล้วนะ ถ้าอยู่เฉยๆ นิ่งเป็นผักนะ รับรอง สมองฝ่อแน่นอน รู้สึกชัดเจนว่าร่างกายผมช่วงนี้ดีกว่าสมัยก่อนมาก สมองก็รู้สึกว่ามันจะฉลาดกว่าเก่าหน่อย คือคิดงานอะไรออกมาได้เฉียบคมกว่าเดิม สไตล์บ้า โหด ดิบ เถื่อน ดุ ยังคงมีเหมือนเดิมแหละ แต่มันเหมือนกับเริ่มตกผลึก สมัยก่อนยังเป็นแบบบ้าห้าวๆ ที่ต้องนำมาขัดเกลา แต่ตอนนี้แม่งบ้าแบบคนร้องโอ้โห แบบเห็นแล้วโดน อะไรทำนองนี้ เจ๋งดีว่ะ ผมชอบ (นี่กูชมตัวกูเองอยู่นะ)
   มิวกลับมาดึกเลย ภรรยาพาไปกินฟูจิ อิ่มหนำสำราญกันใหญ่ พอถามเรื่องการบ้าน ก็มีเรียงความเรื่องการสอบของฉัน
   เจอโจทย์แบบนี้มิวงงครับ ไปไม่เป็นเลย แถมยังต้องมี คำนำ เนื้อหา และสรุปอีกด้วย ปิดท้ายด้วยการให้ผู้ปกครองอ่านแล้ววิจารณ์ผลงานลูกตัวเอง
   โหห สอนเด็ก ม1 แบบนี้ ผมว่าเจ๋งดีว่ะ แต่ไม่รู้ว่าหลักสูตรเขาเข้มข้นขนาดไหน เพราะผมเรียนเรื่องพวกนี้อย่างละเอียดเอาตอนมหาวิทยาลัยปี 2 โน่นเลย พอเริ่มเรียนก็ฝึกฝีมือด้วยการรับจ็อบเป็นคอลัมนิสต์ทันที
   ไม่น่าเชื่อว่าผมชอบด้านการเขียนมาจนถึงทุกวันนี้
   ข่าวฮาสุดของวันนี้คือเด็กพม่าชนะคัดไทยในระดับชั้น ป3 ของ จ ตาก เด็กไทยตกอยู่ในสภาวะ “เงิบแดก”

[O'Pern]

30 กรก 57
   นอนดึก ตื่นสายตามฟอร์ม เอ๊ะ เป็นแบบนี้นานๆ ไม่ดีแน่ ไม่ดีทั้งต่อตัวมิวเองที่เป็นเด็กกำลังเจริญเติบโต ควรนอนหัวค่ำ ไม่ดีต่อผมที่แทบจะไม่มีเวลาไปออกกำลังกาย
   ตื่นมาก็กินน้ำอุ่นผสมน้ำมะนาว 1 แก้ว เช้านี้มามุขใหม่ ขี่จักรยานไปสวนหย่อมใต้ทางด่วน ไปเล่นฟิตเนสแบบลุงๆ ป้าๆ เครื่องเล่นกากๆ หน่อย แต่ก็โอเคดี พอได้เหมือนกัน เล่นอยู่สัก 20 นาที ไม่มีเหงื่ออีกเช่นเคย ผมว่าไอ้วิ่งนี่มันเรียกเหงื่อได้ดีสุดแล้วนะนั่น กับจักรยานเองถ้าอยากจะได้เหงื่อเหมือนวิ่งก็ต้องอัดแรงและเร็วแถมยังต้องต่อเนื่องนานๆ หาถนนที่ปลอดภัยสำหรับทำแบบนั้นได้ยากครับ เลยกลายเป็นว่า หากมีเวลาเท่ากัน วิ่งนี่แหละครับสุดๆ แล้วสำหรับคนมีเวลาน้อย
   เช้านี้เอาหัวบีทรูทมาขูดแล้วผสมใส่ในไข่เจียว อืมม ก็พอได้นะ แต่ไม่ค่อยอร่อยเท่าตอนใส่ในผัดผักรวม ไม่เป็นไร ลองไปเรื่อยๆ งานนี้เน้นคุณค่าอาหารมากกว่ารสชาติ
   เอาหมี่กรอบที่แม่ซื้อมาฝากไปกินที่ทำงาน หั่นต้นหอมไปอีกเป็นกำๆ มือ น่าจะราว 20 กว่าต้น พร้อมมะนาวอีกลูก ได้กินผักเยอะมาก แต่ไอ้หมี่กรอบนี่ก็มีแป้งเยอะด้วยเช่นกัน
   เข้ามาบ้านตอนบ่ายๆ ลุ้นฝนตก แต่กลับไม่ตกว่ะ ลังเลสองจิตสองใจว่าจะออกไปขี่จักรยานดีไหมหนอ สุดท้ายก็อยู่บ้านเหมือนเดิม นั่งคิดๆ ขีดเขียนงานแทน
ข่าวเด่นวันนี้ เจออุปกรณ์เสริมติดตั้งโทรศัพท์ไว้ที่วงพวงมาลัยขายด้วย โหห โคตรงงเลย แม่งมาได้ไงวะ ตามข่าวหนังสือพิพม์จะเป็นห่วงเรื่องตอนขับไปแชทไป ให้ข่าวว่ามันอันตรายกว่าขับไปโทรคุยไปเสียอีก
   มองแว๊บแรกมันก็ใช่นะ แต่คิดอีกแง่ มันก็เอาไว้ดูแผนที่ GPS ได้นะ ถ้าผมเอามาใช้ก็จะมองตรงจุดนี้เป็นหลักนี่แหละ
   แต่ถ้ามองในแง่ความปลอดภัยล่ะก็ มันไม่ผ่านชัวร์ เพราะพวงมาลัยของรถยุคใหม่มันมี Air Bag กันหมดแล้ว ถ้าระเบิดออกมาล่ะก็ ไอ้โทรศัพท์และแป้นยึดนี่แหละจะทิ่มหน้าตาคนขับจนแหกเปิดเปิง
   ห้ามโทร ห้ามแชท ห้ามกันยากครับ ต้องให้ข้อมูลว่ามันอันตรายต่อตัวคุณเอง แบบนี้จะเห็นภาพชัดเจนกว่า ทำวีดีโอภาพประกอบออกมาด้วยยิ่งดี แบบภาพรถกำลังทำ Crash Test ก็ได้ เห็นกันจะจะไปเลย