racing-club.net
Bike Forum => my bike diary / my life diary => Topic started by: O'Pern on December 02, 2013, 04:56:57 pm
-
1 ธค 56
วันนี้แล้วสินะที่สุเทพจะบอกว่าเป็นวันปิดศึก ตื่นมา 0530 พร้อมข่าวเศร้าที่รามคำแหง เด็กนักศึกษาโดนยิงเสียชีวิต
ภรรยาไปวิ่งที่สวนรถไฟแต่เช้าเหมือนเดิม ส่วนผมออกไปวิ่งที่ศูนย์เยาวชนบางมด ได้ฤกษ์ใช้รองเท้าวิ่งคู่ใหม่ที่ซื้อมานานเกือบเดือน
แรกใส่ก็รู้สึกว่ามันโคตรจะเบาเลย เป็นร้องเท้า Fila จากจีน ของห่วยๆ น่ะ ซื้อมาตอนเซลล์
ปกติก็จะออกแนวขี้เกียจๆ หน่อย แต่เมื่อคืนอ่านเฟซบุ๊คเจอข่าวเพื่อนนักเรียนสวนกุหลาบป่วย สืบเนื่องมาจากไม่ได้ใส่รองเท้าเซฟตี้แล้วเกิดไปเตะเอาของแข็งในไซต์งานเข้า นิ้วโป้งเลยเป็นแผล แต่เจ้าตัวเป็นโรคเบาหวาน ผลก็คือหมอบอกต้องตัดนิ้วเท้าทิ้ง
เฮ้ยย อายุเท่ากันเลย ทำไมป่วยขนาดนี้ ดูเขาแล้วก็ย้อนมามองตัวเอง ครึ่งปีหลังมานี้น้ำหนักผมขึ้นมา 5 กก เรียกว่าทำ New High ครั้งใหม่ ไม่เคยหนักขนาดนี้มาก่อน
เรียกว่าเจอแรงผลักมั้ง เช้านี้เลยเดินวิ่งรอบสนามกีฬาอยู่ 6 รอบ แถมช่วงแรกถ่วงถุงทรายที่ข้อเท้า วิ่งจนเจ็บกล้ามเนื้อหน้าแข้ง เลยไปถอดออกแล้วซัดต่ออีก 4 รอบขำขำ ปิดท้ายด้วยการเดิน Cool Down พอเริ่มหายเหนื่อยก็วิ่งถอยหลังสลับเดินพักจนครบ 1 ชม ยังอารมณ์ดีหยิบ Uke มานั่งเล่นใต้ต้นไม้อยู่อีกราว 30 นาที พอเสื้อเริ่มแห้งก็กลับบ้าน
แม่ไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งมา ซื้อสลัดแขกมาฝาก เลยได้กินอาหารเช้าคุณภาพดี แถมยังมีกล้วยน้ำว้าอีก 2 ลูก แน่ล่ะ ไม่ลืมเปิดทีวี Blue Sky แล้วก็ทึ่งในแผนของสุเทพอีกแล้ว
เขาประกาศจะไปขอความร่วมมือจากฟรีทีวีทุกช่องและจะประกาศชัยชนะในช่วงเย็น !!!
เฮ้ย ยึดสื่อทีวีได้นี่สุดยอดแล้วนะ แถมยังมีข่าวยิ่งลักษณ์จะบินแบบเหมาลำไปโยฮันเนสเบิร์กตอนเที่ยงอีกด้วย !!!
หนีหรอ อืมม ไม่กล้าเดา ก็ต้องเช็คข่าวไปเรื่อยๆ ครับ เหตุการณ์วุ่นวายในรามคำแหงเมื่อคืนก็มีเด็กนักศึกษาเสียชีวิตไป 2 คน โดนเสื้อดำแดงยิง มีหลักฐานชัดเจนเป็นภาพมือปืนยืนหันหลังใส่เสื้อแบบเดียวกับพวกเสื้อแดง
โอ้ ความโกลาหลเกิดขึ้นอีกแล้ว ช่วงสายของวันพวกเสื้อแดงประกาศยุติการชุมนุม ผู้คนดีใจกันใหญ่ แต่ผมคิดว่ามันคือแผนการให้มือปืนหลบหนีไปต่างหาก
ขอบคุณเฟซบุ๊คอย่างสูง เพราะข้อมูลหลักมาจากในเฟซบุ๊คนี้หมดเลย แต่ก็ต้องใช้วิจารณญาณด้วยนะ เพราะมันก็จะมีข่าวลวงข่าวลือออกมาผสมด้วย
สายๆ หน่อยได้รับประกาศจากการบินไทยว่ายิ่งลักษณ์ยกเลิกเที่ยวบินแล้ว เห็นไหม พอมีข่าวออกไปมากๆ มันก็ต้องหาทางหนีวิธีอื่น
ผมรู้สึกละอายต่อตัวเองอย่างมากที่นั่งอยู่กับบ้านเฉยๆ แล้วหาข้ออ้างให้กับตัวเองว่ายังคงเจ็บหลังอยู่ ดูทีวีเห็นนักสู้มือเปล่าบางช็อทนี่ผมน้ำตาร่วงเลย
ตอนบ่ายมีการปะทะที่สะพานชมัยมรุเชษฐ์ ตำรวจยิงแก๊สน้ำตาใส่กลุ่มผู้ชุมนุมที่พยายามจะบุกผ่ากำแพงเข้าไป
ส่วนกลุ่มที่เดินไปยังสถานที่ต่างๆ ก็ได้รับความร่วมมืออย่างดีทุกจุด ทุกฟรีทีวีจะถ่ายทอดตอนสุเทพพูดในเย็นวันนี้ !!!
ตำรวจยังคงระดมยิงแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุมจนมีผู้บาดเจ็บหลายราย แต่พยาบาลจะเข้าไปช่วย ตำรวจกลับไม่ให้เข้าพื้นที่ เฮ้ยย งงสิ สงครามจริงๆ เขายังให้หน่วยแพทย์เข้าไปรักษาคนเจ็บกลางสนามรบเลย
มีผู้บริจาคให้แก่ชาวราชดำเนินมากมาย แต่วันนี้ต้องทึ่งที่โรงเรียนรุ่งอรุณประกาศบริจาคแว่นตามา 600 กว่าอัน ผมเดาว่าเป็นแว่นตาว่ายน้ำนี่แหละครับ มันเอาไว้กันแก๊สน้ำตาได้
วิธีรับมือกับแก๊สน้ำตาก็คือ หากมันยิงเข้ามา เราก็หยิบแล้วใส่ถังน้ำแล้วปิดฝาไว้ซะ แต่มันร้อน ควรมีถุงมือหนาๆ มาด้วย
แต่ไอ้ที่ตำรวจทำวันนี้มันผิดกฎนะ เพราะต้องเริ่มจากฉีดน้ำก่อน แล้วถึงตามด้วยแก๊สน้ำตา แต่ไอ้นี่แม่งจัดแก๊สน้ำตาก่อนเลย จะมาฉีดน้ำก็แค่เฉพาะตอนลมพัดเอาควันเข้าไปโดนกลุ่มตำรวจของพวกมันเอง เหี้ยแท้
0400 สุเทพแถลงการณ์ถึงประชาชนชาวไทยถึงเหตุผลที่ต้องทำแบบนี้ ช่อง 3 สัญญาณขาดหายเป็นช่วงๆ ช่อง 5 โอเคดี ช่อง 7 เปิดเต็มจอเลย ช่อง 9 แม่งทรยศ ตัดเข้าเกมโชว์เฉยเลย แล้วก็เป็นภาพนิ่งว่าเกาะติดสถานการณ์ ส่วนช่อง 11 นี่ใช้ได้ Thai PBS ก็เจาะเป็นหน้าต่างเล็กรูปพิธีกร
หัวค่ำตำรวจซัดแก๊สน้ำตาเข้ากลุ่มผู้ชุมนุมอีกล็อตแล้ว เฮ้ยย แบบคนอยู่เฉยๆ นี่แม่งยิงเข้ามาเลยนะ ไม่ได้เข้าไปใกล้มันเลยนะ โหดแบบเหี้ยแล้วล่ะ
สถานการณ์ยังคงคลุมเครือต่อไปอีกวัน สุเทพต้องปิดเกมให้เร็ว ใกล้ถึงวันพ่อแล้ว ต้องเอาของขวัญมามอบให้พ่อให้ได้นะครับลุงกำนัน
-
2 ธค 56
ตื่นเช้ามาลงบันไดบ้านแทบไม่ไหว ปวดต้นขาครับ ต้องค่อยๆ หย่อนขาลงทีละก้าวๆ มือก็จับราวบันไดไปด้วย สักพักหนึ่งถึงเดินได้สบาย ก็เลยเดินยืดเส้นยืดสายหน่อย เดินหน้าสลับถอยหลัง และจิบน้ำอุ่นไปด้วย 1 แก้วใหญ่
ปะทะอีกแล้วที่จุดเดิมสะพานชมัยมรุเชษฐ์ โดนแก๊สน้ำตาแต่เช้าเลย แต่วันนี้มีผสมกระสุนยาง พอสายๆ บ่ายๆ เริ่มมีกระสุนจริง !!! เฮ้ยย เสพข่าวต้องใช้วิจารณญาณด้วยนะครับ ไม่ใช่ฟังแต่ข่าวของเราอย่างเดียว หลายครั้งเป็นการให้ข่าวแบบปล่อยให้มันลือๆ กันไป อารมณ์ของคนเราก็จะโมโหมากขึ้น เป็นการปลุกเร้าอย่างหนึ่ง แต่ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่นะ หากอ่านสามก๊กมาก็จะเข้าใจเรื่องกลยุทธและยุทธวิธีการรบแบบต่างๆ
ตอนบ่ายราชดำเนินระดมพลเข้าไปเสริมในจุดปะทะเป็นระยะ ร้องขอกระสอบเอาไว้ชุบน้ำแล้วโปะทับแก๊สน้ำตา ขอแป๊บเดียวก็มีคนบริจาคมาเพียบ สุดยอดจริงๆ ช่วยกันคนละไม้ละมือ คนมีแรง คนว่างก็ไปร่วมงาน คนอยู่บ้านก็เป็นกองหนุนส่งของใช้และเสบียงให้
รถของผู้ชุมนุมโดนตำรวจกักไว้ที่แยกสำราญราษฎ์ เลยมีผู้บริจาครถแทร็คเตอร์มาให้ 1 คัน แต่มาแค่รถ ไม่มีคนขับมาให้ เจ้ปอง (อัญชลี ไพรีรักษ์) ขออาสาว่าใครขับแทร็คเตอร์เป็นบ้าง
เฮ้ยย ไม่น่าเชื่อ แม่งมีคนขับเป็นมาร่วมงานด้วย สุดยอดดด
คงจะเอาแทร็คเตอร์ล้อยางคันนี้ไปทลายกำแพงปูน (บาริเออร์) เจ้บอกว่าจะปิดเกมในวันนี้แล้ว เฮ้ยย ถ้าทำได้จริงก็สุดยอดเลยนะ
ขนย้ายคนจากราชดำเนินไปยังสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เพราะเชื่อว่ายิ่งลักษณ์อยู่ข้างในนั้น จุดนี้มี พุฒิพงษ์ ปุณกันต์ เป็นแกนนำอยู่ เอาใจช่วยครับพี่น้อง สถานการณ์ตอนนี้เหลือเพียงกำแพงปูน 1 ชั้น และลวดหนามเท่านั้น ถ้ามวลชนเข้าไปได้ จับตัวยิ่งลักษณ์ได้ มันคือการปิดเกมที่สวยงาม
น่าสงสัยตรงที่หลายคนในฝ่ายรัฐบาลหายหัวไปกันเยอะมากนะ อย่างเช่นแกนนำเสื้อแดงก็จะออกมาแค่ตอนม็อบเสื้อแดงเท่านั้นเอง หรือนักการเมืองขี้ข้าก็แทบไม่มีโผล่มาให้เห็นสักตัว ไอ้เหลิมนี่ตัวดี หายไปนานเลย หรือว่าป่วย ป่วยถาวรเลยไหม อย่าเพิ่งตายนะ คนแบบนี้อย่าตายเร็ว คนอย่างเฉลิมอย่าเพิ่งจบง่ายๆ
ประกาศชือเหี้ยตัวใหม่ให้ได้จดจำกัน มันคือ ปิยะ อุทาโย ตำแหน่ง โฆษกศูนย์อำนวยการรักษาความสงบเรียบร้อย หรือ ศอ.รส มันแถลงข่าวโกหกสารพัด พลิกลิ้นได้แพรวพราว กุข่าว สารพัดเล่ห์โกง เอาเป็นว่าไม่แพ้เฉลิมก็แล้วกัน
เช่น บอกว่าผู้ชุมนมตัดไฟของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ทำให้กระทบผู้ป่วยในโรงพยาบาลตำรวจที่อยู่ติดกัน แต่แพทย์ข้างในแถลงเองว่าใช้หม้อไฟคนละใบกัน
มันค้นรถของ กทม เจอน้ำมัน ก็บอกว่ากำลังไปสนับสนุนม็อบราชดำเนิน แต่ที่จริงคือ กทม เอาไปเติมเครื่องสูบน้ำ
หรืออย่างเหตุการณ์นักศึกษาที่รามคำแหงโดนยิงตาย มันบอกนักเรียนตีกันเอง ไอ้สัตว์เอ๊ยยย
สถานการณ์ต่างๆ ต้องตามติดอย่างใกล้ชิด ไอ้รถแทร็คเตอร์ที่มีคนบริจาคมา ตอนนี้กลายเป็นมีมาถึง 3 คันแล้ว !!! โอ้โห สุดมากครับพี่น้อง
ยิ่งเย็นก็ยิ่งมีคนมามากขึ้นในทุกๆ จุดของผู้ชุมนุม ประวัติศาสตร์ได้จารึกวันเวลาเหล่านี้ไว้เรียบร้อยแล้ว มันยิงใหญ่เอามากๆ
0600 ศาลออกหมายจับสุเทพ เทือกสุบรรณ
คืนนี้จะเป็นอีกค่ำคืนที่ไว้ใจฝั่งเจ้าหน้าที่ได้เลย จุดที่ล่อแหลมก็คือหน้าโรงพยาบาลวชิระ และจุดที่สุเทพอยู่ นั่นคือศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะ ส่วนจุดที่ปะทะตอนกลางวันย่านใกล้ทำเนียบรัฐบาลก็ต้องจับตามองเป็นที่สุด
ระวังวิชามารยามค่ำคืน
-
3 ธค 56 วันงงเต็ก !
ขาที่เจ็บเริ่มดีขึ้น เดินลงบันไดพอไหว เจ็บน้อยลงหน่อย เช้านี้เลยเดินออกกำลังกายเบาๆ กินข้าวแล้วไปทำงานเลย ไม่ต้องไปส่งมิว เขาปิดเทอม 2 สัปดาห์
ทำงานไปก็เปิดไอแพดเช็คข่าวในเฟซบุ๊คทันที เฮ้ยย งงโคตร เมื่อคืนยังซัดกันอยู่เลย จนถึงเมื่อเช้าก็ยังไม่เลิก พอสายหน่อยกลายเป็นตำรวจวางอาวุธ ถอดเกราะ วางโล่ แล้วก็หายไปเลย อ้าว งงดิ เฮ้ยย พี่ๆ มาเล่นต่อให้จบสิ
กลยุทธไรวะนี่ แม่งเหมือนในสามก๊กเป๊ะเลย ผมอ่านมาบ้าง (หนังสือของลูก) ตำราพิชัยสงครามของซุนวูก็มีบอกกลยุทธแนวนี้ไว้ด้วย
ผู้คนในเฟซบุ๊คนี่ยิ่งงงกันเข้าไปใหญ่ และต่างมองออกว่ามันคือกลลวง เหมือนปิดประตูตีแมว คือหลอกให้เราเข้าไปเยอะๆ แล้วค่อยรุมยำ ถ้าเป็นสมัยโบราณเขาจะซุ่มโจมตีข้าศึกตรงทางเดินแคบๆ ซอกเขา อะไรทำนองนั้น แอบอยู่ข้างบนแล้วทุ่มหิน ยิงธนูไฟ ด้านล่างก็มีการตีโอบหลัง เจอแบบนี้เรียบร้อยครับ เละแบบไม่มีเหลือ
กลายเป็นตำรวจเปิดทางให้ผู้ชุมนุมเข้าไปสำนักงานตำรวจแห่งชาติได้ ให้เข้าทำเนียบรัฐบาลได้ แต่น่าสงสัยอย่างหนึ่ง คือแกนนำประกาศว่าให้เข้าไปแค่นั่งกินข้าว แล้วก็ต้อนออกให้ไปอยู่ที่ราชดำเนินเหมือนเดิม
ค่อยๆ คิดครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงจู่ๆ ก็เปิดให้คนของเราเข้าไปทำเนียบได้อย่างง่ายดาย แล้วทำไมแกนนำต้องไล่พวกเราออกอย่างรวดเร็ว ค่อยๆ คิด ผมว่ามันต้องมีการเจรจาลับหลัง ถ้าให้สรุปเอาเอง ผมว่าวันนี้คือวันพักรบ
มีหลายประเด็นให้คิด อย่างแรกคือใกล้วันที่ 5 ธันวาคมแล้ว อีกประเด็นก็คือกลุ่ม สส โจรที่โดนข้อห้ามลงการเมือง 5 ปีมันถึงวันปลดล็อคแล้ว จะมี สส โจร ของเพื่อไทย มาอีกเพียบๆ ๆ
บ่ายเข้ามาบ้านรีบเช็คข่าวทีวี Bluesky ก็พอจะเดาออก มันคือการพักรบจริงๆ ด้วย แต่จะรบต่ออย่างไร แนวไหน ต้องฟังลุงกำนันที่เป็นแกนนำอย่างเดียว แน่ล่ะ ยังคงต้องคอนเสป สันติ อหิงสา เปิดเผย ปราศจากอาวุธ
ข่าวที่นักศึกษารามโดนยิงยังคงเป็นที่จับตามอง รวมไปถึงเรื่องโครงกระดูกที่พบในรถบัสไฟไหม้ที่หน้าราม มีข่าวว่าอาจเป็นพวกคนที่ขึ้นไปเผาแล้วหนีออกมาไม่ทัน
กรรมทันตา
-
4 ธค 56
ไอ้อ้วน ไอ้กบ ยอดนักสู้แห่งชมัยมรุเชษฐ์ นักสู้กางเกงใน ต่อสู้กับตำรวจด้วยมือเปล่า และใช้ถังดับเพลิงฉีดสู้กับแก๊สน้ำตา ไอ้หมอนี่มันเจ๋งมากๆ แจ้งเกิดแค่ช็อทภาพช็อทเดียว สุดตีน
เหตุการณ์หยุดหยิงกะทันหัน แถมยังมาสวมกอดกัน มอบดอกไม้ให้กัน เฮ้ยย มันไม่ใช่แน่ๆ ผมว่าไอ้นี่มันคือการเล่นละครชัดๆ จะหลอกใครก็หลอกไปเถิดนะ เอาตามที่ผมคิดผมมองก็คือ ไอ้พวกกองหน้าของผู้ชุมนุมนี่แหละคือตำรวจพวกเดียวกันเอง มันเล่นละครต่อสู้กันให้เราดู
อ้อ ไม่ได้แปล่ากองหน้าจะเป็นตำรวจกันทุกคนล่ะ แต่หมายความว่ามีตำรวจแซมมาในกลุ่มผู้ชุมนุม แล้วทีนี้ตอนเลิกรบมันก็เลยกอดกันอย่างรักกันสุดๆ แบบเว่อร์ๆ ผมไม่เชื่อว่าภาพแบบนี้มันจะมีจริง ไอ้บ้าฉากนี่มันยิ่งกว่าละคร
รบกันซัดกันขนาดนี้ มึงเตรียมดอกไม้มาจากไหนกัน
ตลอดวันนี้ผู้คนยังคงเกิดอาการ งงเต็ก แต่ภาพรวมมันสงบนิ่งอย่างรวดเร็ว มีเหตุผลครับ ก็เพื่อเตรียมพร้อมรับงานใหญ่ของประเทศในวันพรุ่งนี้
-
5 ธค 56 วันเฉลิมพระชนม์พรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
เล่น Uke เพลงพระราชนิพนธ์ถวายให้พระองค์จากใจผมเอง ถวายเองคนเดียว แค่ระลึกถึงท่าน
ใส่เสื้อเหลืองเลย ภรรยาใส่สีชมพู วันนี้ลูกหยุด เขาไม่ไปไหน ผมไม่ต้องไปรับไปส่ง ก็เลยเอาจักรยานออกขี่ไปทำงาน เฮ้ยย นี่ผมไม่ได้ขี่โลดโผนบนท้องถนนอย่างเป็นทางการแบบนี้มาเป็นปีแล้วนะนี่ (ไม่นับขี่แถวบ้าน)
ถนนโล่งมากๆ ครับ เพราะวันหยุด้วย เพราะการเมืองด้วย ผมขี่สบายๆ ไปนั่งเล่นที่ริมเจ้าพระยาก่อนราว 30 นาที รอร้านเปิดถึงขี่เข้าไป
อยู่ริมน้ำก็มองฝั่งปากคลองตลาดไปด้วย เห็นการบูรณะปรับปรุงด้านริมน้ำ อีกหน่อยจุดนี้จะเป็นสถานที่สวยงามมากๆ ผมว่าจะสวยกว่า Asiatique ด้วยซ้ำไป เพราะมันคือตลาดดอกไม้ที่ใหญ่สุดในโลก อยู่ในเกาะรัตนโกสินทร์ นักท่องเที่ยวมากันได้ตลอด 24 ชม อยู่ใกล้วัดโพธิ์ ใกล้ Museum Siam ฯลฯ
อากาศเย็นสบาย ขี่มาแบบไม่มีเหงื่อเลย ปกติไปถึงร้านแล้วต้องล้างหน้าล้างตา แต่วันนี้ไม่ต้อง ทำงานได้เลย เย้ๆ
บ่ายเจ้าของร้านให้ผมไปทำธุระที่ธนาคาร เอาล่ะสะ ขี่จักรยานมาด้วยไง จะไปธนาคารไหนดี เพราะธนาคารปกติเขาจะหยุดกันหมด ต้องเข้าไปในห้าง แต่ผมไปกับรถ KHS HT รถ Full Size เลย พับไม่ได้
เอาไงดี ขี่ไปที่ตึกดิโอล์สยามก็แล้วกัน ที่นั่นธนาคารแม้จะอยู่ในห้าง แต่ก็ตั้งอยู่ริมถนน ไปมั่วๆ เอาหน้างาน
ขี่ข้ามสะพานพุทธ ผ่านหน้าโรงเรียนสวนกุหลาบ ตรงเข้าตึกดิโอล์สยาม ไปถึงธนาคารแล้วก็เข็นรถเข้าไปจอดใกล้เครื่องกดบัตรคิว พนักงานมองหน้า ก็บอกว่า ฝากหน่อยนะครับ ฮ่าๆ กูเนียน
เสร็จแล้วก็ขี่จักรยานไปราชดำเนิน แต่คนเยอะมากครับ หลีกเลี่ยงหาทางหนีก็เจอรถติดเต็มไปหมด ไปวรจักรซื้อชุดปะยางที่ร้านฮั่วออโต้มา 1 ชุด เมื่อก่อน 20 บาท ตอนนี้ 26 บาทแล้ว แผ่นปะชิ้นละ 2 บาท กาวหลอดละ 6 บาท
ขี่ไปราชดำเนินต่อ แต่จากจุดนี้มันจะไปทะลุแถววิสุทธิกษัตริย์ ผมไม่ค่อยได้มาย่านนี้บ่อยนัก รถติดตามสี่แยกก็จะมีกล้วยแขกวิ่งมาขาย บ๊ะ การตลาดแจ๋วโคตร สะดวก พร้อมกิน แต่มันอ้วนไปหน่อยนี่สิ
ถึงเชิงสะพานพระราม 8 ฝั่งราชดำเนิน ทางขวามือไปพระบรมรูปทรงม้า แต่ทะลุไปไม่ได้ ติดเวทีผู้ชุมนุม เลยวนๆ ฟังเขาสักนิด เป็นช่วงที่ชาวเขาถวายพระพรพอดี เขาพูดเป็นภาษาถิ่น น่าจะเป็นไทยใหญ่
ผุ้ชุมนุมปักหลักพักนอนค้างกันริมสองข้างทางเลย มีแบ่งโซนของแต่ละกลุ่มอย่างชัดเจน อาหารการกินเพียบ ใครอยากกินอะไรก็เดินไปต่อคิว ผมหิวน้ำ อยากได้น้ำ แต่เกรงใจ ให้เขาเก็บไว้ให้ผุ้ชุมนุมจะดีกว่า
ขี่ช้าๆ เลาะฝูงชนไปจนถึงแยกผ่านฟ้า เริ่มเห็นแผงค้าขายของที่ระลึก เฮ้ยย นี่มันงานแฟร์ชัดๆ เหมือนพวกงานกาชาติเลย นกหวีด ธงชาติ ของจุกจิกตกแต่งหัว แต่งผมเต็มไปหมด ถ้าพวกนักการตลาดมาเห็นมันจะต้องจัด Event อะไรสักอย่างแน่ๆ ผมเห็นแค่แว๊บเดียวก็เจอวิธีเรียกแขก เช่น ผมจัดมีทติ้งศิษย์เก่ารักสถาบัน แค่นี้เอง รับรองมากันเพียบแล้ว
พิธีกรบนเวทีก็พูดไป ใครจะกิน จะช็อป หรือจะทำอะไรก็จัดไป มันไม่เหมือนงานประท้วงเลย ผมดูแล้วมันสนุกมากๆ แต่ในใจลึกๆ ก็สงสารประเทศชาติที่ต้องมาเจอกับรัฐบาลเยี่ยงนี้
แน่นอน ทุกคนใส่เสื้อเหลืองเป็นแพ แซมด้วยสีชมพูบ้างเล็กน้อย ตระการตาจริงๆ ครับ สองข้างทางก็มีแผงขายของเรียงรายตลอดทาง หลายคนเอารถมาจอดตรงนี้เลย คือเปิดท้ายขายกันเลย ปิดท้ายรถ ก็คือปิดร้าน ง่ายดี
นอกจากมีข้าวแล้ว ยังมีไอติมตักแจกด้วย ไอ้นี่แถวยาวพอควร อากาศร้อนๆ มาแจกแบบนี้น่ากินมากๆ ผมขี่เลียบเลาะข้างทางไปเรื่อยๆ ช่วงไหนคนเยอะก็ลงจูง ปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ ไปจนถึงแยกคอกวัวโน่นถึงเลี้ยวออกไปทางศาลเจ้าพ่อเสือ เห็นคนถือถุงมนต์นมสดมาน่ะครับ เลยคิดอยากซื้อกลับไปฝากภรรยา
แต่ยิ่งขี่เข้าไปใกล้ ก็เจอคนแน่นอีกแล้ว ไปไม่รอดแน่เลย ในร้านต้องแน่นสุดๆ แน่ เพราะขนาดขี่มาตลอดทางมองร้านค้าสองฝั่งก็มีแต่ผู้คนเต็มไปหมด ร้าน McDonald หน้าสตรีวิทย์นี่อย่างแน่น ร้านกาแฟในซอยเล็กซอยน้อยใกล้ราชดำเนินก็เนืองแน่น
ลัดเลาะมาเรื่อยๆ จนถึง สามแพร่ง ย่านนี้เก่าแก่มากครับ มีซุ้มประตูเมืองอยู่เลย แต่น่าจะรักษาตกแต่งให้มันดูเท่และน่าถ่ายรูปมากกว่านี้หน่อย ผ่าน ก พานิช ร้านข้าวเหนียวเก่าแก่อีกแห่ง ร้านนี้ผมกินตั้งแต่เด็ก พ่อแม่พามาซื้อข้าวเหนียวร้านนี้ประจำ
ก็เลยขี่กลับมาแบบไม่ได้อะไรสักอย่าง ขึ้นสะพานพระปกเกล้าแล้วอัดตรงยาวไปบ้านที่พระราม 2 อากาศดีมากๆ แดดไม่แรง ฟ้าครึ้มนิดๆ ลมพัดเย็น สุดยอดว่ะ
มิวไปเล่นที่บ้านเพื่อนที่อยู่เยื้องๆ กัน ส่วนผมเอารถเก็บแล้วก็มาดูทีวี Bluesky ที่ถ่ายทอดสดชาวราชดำเนินมาตั้งแต่วันแรก เวทีใหญ่มีคนดังเริ่มปราศรัยแล้ว เย็นลงหน่อยเปิดไฟสว่างไสวสวยงามมาก ผมว่าเปิดไฟตอนเย็นๆ จะสวยที่สุด เอาแบบท้องฟ้ามีขอบสีส้ม สีชมพู นี่แหละ สวยสุดยอดไปเลย
นี่เป็นปีแรกที่ในหลวงอยู่ประทับ ณ พระตำหนักวังไกลกังวล หัวหิน คนที่นั่นจับจองตั้งแถวชื่นชมพระบารมีตลอดสองข้างทาง หลายคนมาค้างตั้งแต่กลางคืนเพราะอยากได้ที่ริมๆ ฟุตบาท
ผมว่ากลุ่มราชดำเนินจัดงานเฉลิมฉลองให้ในหลวงได้ดีมากเลยนะ ดอกไม้เต็มเวทีจากนิตยสาร Lips มาจัดให้ฟรี ตลอดคืนมีการแสดงร้องเพลงจากหลากหลายค่าย ฟังเพลงพระราชนิพนธ์ซะจนอิ่มเลย
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนานครับ
-
6 ธค 56
ขี่จักรยานยามเช้า วันนี้รถเริ่มจะเยอะหน่อย ผู้คนจับทางได้บ้างแล้วว่าจุดไหนรถติดบ้าง จุดไหนโล่งบ้าง ส่วนแถวบ้านผมมีการขุดถนนทำอุโมงค์ลอด และรถไฟฟ้า รถคงจะติดไปอีกเป็นปี
มิวเรียนพิเศษตอนกลางวัน เขาไปเรียนเอง แต่ตอนบ่ายจะโทรให้ผมไปรับที่จุดนัดพบ
กบ กับตันกางเกงใน คนนี้ดังไม่เลิก มีคนไปขุดคุ้ยที่มาที่ไปของเหตุการณ์จนผมตต้องนำมาแชร์ในเฟซบุ๊คถึง 4 ภาค เอาแบบตั้งแต่เริ่มจนจบเลย อ่านกันแบบสนุกสนานจริงๆ
บ่ายเข้าไปคอนโด แต่วันนี้เจอเหตุการณ์ผิดปกติ คีย์การ์ดที่ใช้เปิดลิฟท์เปิดห้องใช้งานไม่ได้ มันน่าแปลกที่ใช้ไม่ได้กับลิฟท์แค่ตัวเดียว สุดท้ายต้องลงไปอัปเดทซอฟแวร์กับเจ้าหน้าที่นิติ
เย็นไปรับมิว กลับเข้าบ้าน มิวซื้อหนังสือเรียนมาเพียบ แต่กลัวจะไม่อ่านนี่สิ ชอบแต่ซื้อมากองๆ ไว้เยอะแยะ จนต้องแยกประเภทว่าอันไหนอ่านเล่น อันไหนอ่านเตรียมสอบ ผมบอกเขาว่าไอ้หนังสือเตรียมสอบน่ะ มีเวลาอ่านแค่ไม่กี่เดือนเอง และหลังจากสอบก็ไม่ต้องมาอ่านกันอีกแล้ว ช่วงนี้อ่านหนังสือเตรียมสอบจะดีกว่านะ หนังสืออ่านเล่นเอาไว้ซื้อทีหลัง อ่านทีหลังก็ได้
มวลชนราชดำเนินและทุกๆ จุดดูเหมือนจะได้พักเอาแรงในช่วงหยุดรบ ทั้งๆ ที่ผมคิดว่าในวันนี้อาจมีการปะทะกันอีกก็เป็นได้ แต่ถ้าจะหยุดรบกันจริงแบบถาวรไปเลยก็น่าจะดี
อืมม แล้วประเทศมันจะมีทางออกอย่างไรกันล่ะคราวนี้ ปล่อยให้พวกเราอยู่จนฝ่อไปเองหรอ
-
7 ธค 56
เดินเร็วได้แค่ 15 นาทีเท่านั้นเอง อากาศเย็นสบายดีมากๆ เช้าวันเสาร์ต้องไปส่งลูกเรียนพิเศษ เขาเดินทางด้วยรถไฟฟ้าเองได้อย่างคล่องแคล่วแล้ว ถึงขนาดอยากนั่งไปลงสถานนีที่เพิ่งเปิดใหม่ (บางหว้า) ผมบอกรอวันไหนว่างๆ แล้วค่อยทำ วันนี้รีบไป รีบกลับ
ผมเลยไปที่ทำงานต่อ อยู่ที่นี่ไม่มีอะไรมาก แค่รับโทรศัพท์ เดินส่งเอกสาร รับจ่ายเงิน ตรวจเช็คสินค้า ยกของ เข็นของส่งลูกค้าที่มาซื้อของ ฯลฯ งานกระจุกกระจิก และเป็นเช่นนี้ตลอดวัน
บ่ายไปธุระที่ธนาคาร แวะเข้าไปคอนโด เจอ พี่แจ๊ค ที่เป็นกรรมการคอนโดรุ่นเดียวกับผม เจอกันโดยบังเอิญในลิฟท์ เลยชวนไปนั่งคุยต่อในห้องผม เขาไม่เคยเห็นห้องผมมาก่อน เลยตกใจกับการตกแต่งที่มันต่างไปจากห้องเดิมๆ ที่ทางโครงการให้มา
ก็เลยฟรีเซนต์ห้องตัวเองให้เขาดูทีละจุด ตรงนี้ออกแบบอย่างนี้เพราะอะไร มีกระจกสีดำบานใหญ่เบ้อเริ่ม เอาไว้เขียนแทนไวท์บอร์ด ใช้ปากกาเขียนกระจกเขียนได้ ไม่มีสารเคมีเหมือนปากกาไวท์บอร์ด ไม่มีฝุ่นผง โต๊ะหัวเตียงพับเก็บได้แนบสนิทซ่อนในกำแพง เอาทีวีไปไว้ในห้องน้ำเพราะตอนอาบน้ำมักจะเป็นช่วงเวลาของข่าวพอดี ฯลฯ
รู้จักกันมานานหลายปี แต่ก็คุยแค่เรื่องของคอนโด มาวันนี้เพิ่งจะได้คุยเรื่องธุรกิจของกันและกัน พี่แจ๊คทำธุรกิจที่แปลกมาก คือสอนตัดขนหมา ผมมองตลาดนี้ไม่ค่อยออก แต่ก็พอจะเข้าใจเรื่องของคนรักหมามาบ้างเล็กน้อย
ไม่น่าเชื่อ คุยกันอยู่ถึง 2 ชม พี่แจ๊คกลับไป ผมกำลังจะทำความสะอาดห้อง มิวโทรมาเรียกพอดี บอกว่าเรียนเสร็จแล้ว อ้าว เป็นอีกวันแล้วสินะที่มาห้องแล้วไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่าง
ไปรับมิวที่จุดนัดพบแล้วเลยไปเรียนคุมองต่อ วันเสาร์เรียนเยอะเต็มวัน อดทนหน่อยมิว ปกติที่โรงเรียนเราไม่ได้เน้นเร่งเรียน แต่เราจะไปสอบเข้าสวนกุหลาบเขาต้องใช้ความรู้ความสามารถเยอะ เรียนเพื่อไปทำสอบ เพื่อแค่นั้นอย่างเดียวจริงๆ
ไม่ต้องเก่งกว่าใคร ไม่ต้องเป็นเทพ แต่หาตัวเองให้เจอ ต่อสู้กับความกลัวที่อยู่ในใจ แล้วผ่านมันไปให้ได้
มิวเรียนผมก็เดินเล่นในห้างซึงเป็นกิจกรรมที่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แผนกที่ไปประจำจนเจ้าของร้านจำหน้าได้คือพวกมุมแคมปิ้ง อีกหน่อยผมต้องได้ใช้ของพวกนี้แน่ เออ แปลกอย่างหนึ่งนะ ผมกลับไม่ชอบข้าวของเครื่องใช้แพงๆ หรูๆ ถ้าจะเดินทางลุย ผมอยากได้แบบของใช้ถูกๆ คอนเสปเดียวกับตอนนี้ที่ผมเดินทางด้วยจักรยานเป๊ะ
มันมีที่มาที่ไปไง คือถ้าเราใช้ของแพงๆ ก็จะมีคนมองว่าเรามีเงิน ซึ่งมันไม่ดีต่อตัวเราเองขณะเดินทางเลยแม้แต่น้อย ผมมีกระเป๋าเดินทางของ Ortlieb ที่ถือว่าเป็นสุดของกระเป๋าของจักรยาน ใช้แค่ครั้งเดียวก็ไม่ชอบเสียแล้ว คือไม่ชอบเพราะมันทำให้เราดูเหมือนคนมีเงินไง ผมอยากให้คนดูว่ามันโทรมๆ เก่าๆ ยิ่งไม่มีใครสนใจยิ่งดีเลย ชอบมาก
ถึงได้มี Project Rat Bike ไง คือเอารถที่ใช้งานมาทำมาพรางให้มันดูเลอะๆ เน่าๆ เก่าๆ ให้เหมือนรถไม่มีราคา คนจะได้ไม่สนใจ คิดแบบนี้ได้ก็ดีนะ กลายเป็นว่าไม่ต้องมาเสียเงินไปกับข้าวของเครื่องใช้ราคาแพง เป้แพงๆ นี่เลิกไปเลย นาฬิกา รองเท้า ไฟฉาย ฯลฯ ของพวกนี้แพงๆ ทั้งนั้น ผมประหยัดไปได้เพียบ แต่สิ่งที่ต้องมีนั่นคือทักษะการใช้ชีวิต การปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ และการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า
แต่มีของอย่างหนึ่งที่อยากได้นะ คือพัดลมในเต้นท์ เคยนอนหน้าร้อนในเต้นท์แล้วอบมาก นอนไม่หลับเอาเสียเลย แต่ก็แค่ความอยากนะ ผมไม่ซื้อหรอก ขี้เกียจแบกมันไปด้วยตลอดทาง
เห็นเตาอย่างดีวางขาย ผมก็คิดว่าผมก่อฟืนเอาเองก็ได้ ใช้ก้อนหินมาวางหนุนหม้อก็ใช้ได้แล้ว ไม่เห็นต้องซื้อ และเมื่อไม่ต้องซื้อก็คือไม่ต้องแบกของ เบาแถมประหยัด เจ๋งว่ะ คิดบวกสุดๆ นะนี่
มิวเรียนเสร็จก็ซื้อซูชิกลับไปกินที่บ้าน ส่วนผมก็ข่มใจไม่ซื้ออะไรกิน กลับมากินผลไม้ที่บ้าน และถั่วสารพัดอย่างอีกสองกำมือ
กลางคืนอัปเดทข่าวผู้ชุมนุมที่ทุกวันนี้มีหลายเวทีมาก หลักๆ คือราชดำเนิน ในศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะ กระทรวงการคลัง นางเลิ้ง และยังไม่นับในต่างจังหวัดอีกเพียบ
การปราศรัยยังคงเน้นกิจกรรมครั้งสุดท้าย คือนัดรวมตัวกันทีทำเนียบรัฐบาลในวันจันทร์ที่ 9 นี้ และที่น่าทึ่งก็คือ มันคือวันต่อต้านคอรัปชั่นโลกอีกด้วย
-
8 ธค 56
เช้านี้ออกไปวิ่งอีกแล้ว ไปที่เดิมครับ ศูนย์เยาวชนบางมด เพิ่งรู้ว่าสนามฟุตบอลที่อยู่ด้านในเป็นของทีม Bangkok FC ไม่ค่อยได้สนใจฟุตบอล เลยเพิ่งรู้ โคตรเชย
อยู่กับตัวเองคนเดียว ทำให้คิดค้นทฤษฎีใหม่ๆ ขึ้นมา ไม่รู้ว่าจะถูกต้องในหลักทางการแพทย์หรือวิทยาศาสตร์การกีฬาหรือไม่ ผมอ่านเจอจากหลายๆ แหล่ง แล้วนำข้อมูลมาผสมรวมกัน จัดออกมาเป็นสูตรของตัวผมเองคนเดียว หากใครอ่านเจอ นำไปทำตามแล้วไม่เวิร์ค ก็ไปหาวิธีใหม่ของตัวคุณเอง
ผมดื่มน้ำอุ่นมานานหลายวันแล้ว ผมว่ามันดีต่อร่างกายอย่างมาก อย่างน้อยจิบแล้วสบายคอ ร้องเพลงได้เพราะขึ้น แต่ถ้ามองในมุมของการออกกำลังกายแล้ว น้ำอุ่นจะทำให้ร่างกายอบอุ่นได้เร็ว วอร์มอัพแป๊บเดียวร่างกายก็พร้อมแล้ว และตอนเช้าที่ท้องว่างมานานหลายชั่วโมง จะทำให้น้ำตาลในเลือดต่ำมาก วอร์มอัพไม่นานเท่าไหร่ ร่างกายก็พร้อมเข้าสู่โหมด Burn Fat ส่งผลให้ออกกำลังกายไม่นาน แต่ร่างกายเผาผลาญไขมันได้เร็วมาก
ย้ำ ผมคิดเอง เออเองนะ ไม่มีหลักการใดๆ อ้างอิงแม้แต่น้อย
วอร์มอัพด้วยการเดินเร็ว 2 รอบ ตามด้วยวิ่ง 3 รอบ และคูลดาวน์ด้วยการเดินช้า 1 รอบ เดินถอยหลัง 1 รอบ พอเหงื่อเริ่มแห้ง วิ่งเร็ว สลับเดินเร็วอีก 2 รอบ ปิดท้ายด้วยการเดินขึ้นไปบนอัฒจรรย์ หามุมนอนผึ่งอาบแดดอีก 10 นาที ทั้งหมดใช้เวลาไป 1 ชม กว่าๆ
การออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ ไม่ควรทำนานเกิน 1 ชม เอาแค่ 30 นาทีก็ใช้ได้แล้ว โหมมากไปร่างกายจะทรุดโทรมได้ง่าย การใช้แรงมากๆ ไม่ได้ทำให้ผอมลงเร็วเสมอไป หัวใจหลักคือการควบคุมอาหารต่างหาก
เด็ก หรือวัยรุ่น อาจไม่ต้องเคร่งครัดอาหารมากนักก็ลดน้ำหนักลงได้เร็วแล้ว แต่ถ้าอายุมากขึ่น ร่างกายเราจะเผาผลาญอาหารได้แย่ลง จุดนี้น่าคิด แม้จะมีกิจวัตรประจำวันที่ต้องใช้แรง เปรียบเสมือนเราออกกำลังกายประจำอยู่แล้ว แต่ก็ยังคงต้องดูแลอาหารอยู่ดี จะกินของหวาน ของทอด เหมือนเด็กวัยรุ่นไม่ได้
เช้านี้ที่บ้านทำโจ๊ก ปกติจะกินกับปาท่องโก๋ แต่วันนี้ตัดใจ กินแต่โจ๊กเปล่าๆ บังคับข่มใจพอดูเลยนะนี่ รีบกิน รีบลุก อีกสาเหตุที่วันนี้ออกกำลังกายแล้วกลับบ้านเร็วก็เพราะต้องไปส่งลูกเรียนพิเศษที่สยามในช่วงเช้า
เอารถพ่อคันใหม่ไปครับ ไม่ค่อยอยากใช้รถพ่อเท่าไหร่ แต่พ่อไม่ค่อยขับ เดี๋ยวแบตฯจะเจ๊งเอา รีบไปรีบกลับมาบ้าน อาบน้ำ เล่น Uke ล้างบ่อปลา แล้วก็พักผ่อน
กลางวัน บ่าย ไม่มีอะไรกินครับ ไม่ได้ออกไปซื้อมาตุนไว้ไง เปิดตู้เย็นก็เจอเค้กกล้วยหอม จัดไป 2 ชิ้นเล็กๆ ไม่หายหิวเลย กินสาหร่ายอบกรอบไปหน่อย ก็ยังไม่ดีขึ้น จนตอน 0200 แม่โทรมาบอกว่า จะกินอะไรไหม ตอนนี้อยู่ร้านส้มตำ
โอ้โห จัดมาเลยครับแม่ ตำไทย ผักเยอะๆ แม่ไปธุระกำลังจะกลับเข้าบ้านเลยแวะซื้อมาฝาก แถมไก่ย่างและข้าวเหนียวมาอีกด้วย จัดการเรียบร้อยเสร็จสรรพตอน 0300 มื้อเย็นไม่อยากจะกินอะไรแล้ว หรือถ้ากินก็จะเป็นพวกถัวและผลไม้
สุเทพประกาศงานรวมพลครั้งสุดท้ายในวันพรุ่งนี้ ผู้คนแต่ละสถาบันต่างนัดหมายกันราวกับงาน Event กลุ่มอัสสัมชัญก็มี กลุ่มสวนกุหลาบก็มี ผมควบสองสถาบันเลย เข้าได้ทุกกลุ่ม
พรุ่งนี้แล้วสินะที่จะเป็นการชีชะตาของปวงชนชาวไทย ถ้าชนะก็ปลดแอกได้ ถ้าแพ้ก็เป็นทาสมันต่อไป สงสารก็แต่กลุ่มแกนนำนี่แหละ ไม่รู้จะมีทางรอดบ้างไหม
-
9 ธค 56 Judgement Day / วันหยุดคอรัปชั่นสากล
0939 สุเทพประกาศออกเดินเท้าสู่ทำเนียบรัฐบาล คือใครอยู่ตรงไหนก็ได้ ให้เดินไปเจอกันที่ทำเนียบฯ ผมก็สงสัยนะว่า ไปเยอะๆ แล้วไงต่อหรือ หากเขาไม่ลาออกเสียอย่าง จะไปทำอะไรเขาได้
ตอนเช้ายิ่งลักษณ์ประกาศยุบสภา ผู้คนต่างเฮกันใหญ่ แต่คิดว่ามายุบเอาตอนนี้คนเขาจะเลิกมาเดินประท้วงมึงหรอ คิดและทำอะไรช้าไปหรือเปล่า
วันนี้ไม่รู้จะเรียกว่าวันอะไรดี 9/11 คือหายนะของอเมริกา 9/12 ก็น่าจะเป็นหายนะของตระกูลชินวัตร
มหกรรมแห่งการเดินครับ ถนนทุกสายมุ่งสู่ทำเนียบรัฐบาล รถติดแบบไม่ต้องสงสัย ผมอยู่ฝั่งธน เลยรอดไป มีติดช่วงเช้าที่คนเดินจากวงเวียนใหญ่นิดหน่อย เสียดายสุดๆ ที่ไม่ได้ไปร่วมนะ ถ้าไปก็จะต้องเอาลูกไปด้วย อยากให้เขาเห็นและจดจำภาพเหล่านี้ไว้ ไม่ใช่แค่เรื่องการเมืองนะครับ มองดูให้ดีมันมีรายละเอียดมากๆ ในกลุ่มมวลชน
ยกตัวอย่าง ผู้หญิงคนหนึ่งสะพายเป้แล้วเขียนกระดาษติดหลังตัวเองว่า มีข้าวเหนียวหมูทอดนะ ใครต้องการให้สะกิดเรียก / มีคนขับรถเก่งขนาดกลาง ด้านหลังติดฟิล์มดำ และใช้ถุงดำคาดด้านในรถ เขียนกระดาษติดกระจกนอกรถทำนองว่ายินดีให้บริการห้องน้ำ โห อันนี้แม่งเจ็บจริงๆ คือหากเป็นรถกระบะ หรือรถสองแถวก็จะเฉยๆ ไง สุดมากจริงๆ / มีชายหญิงวัยกลางคนยืนคู่กัน ถือถุงดำใส่ขยะในมือ ที่หัวมีกระดาษเขียนติดหมวกว่า ทีมขยะ / อาม่าวัย 101 ปี นั่งรถเข็น มีลูกหลานช่วยเข็นให้ / ลุงวัย 78 ปี เดินร่วมขบวนกับสุเทพมาถึงทำเนียบรัฐบาล ระยะทางกว่า 20 กม
อะไรทำนองนี่น่ะครับ มันคือภาพที่แสนจะงดงาม และผมเชื่อว่ามันมีความงดงามสอดแทรกอยู่ในกลุ่มมวลชนเยอะมากๆ อยู่ที่ว่าใครช่างสังเกตมากน้อยเพียงใด
มันเป็นวันที่แสนจะวุ่นวาย โกลาหล ข่าวสารมากมายหลั่งไหลมา ต้องเลือกเสพ เลือกเชื่อ ไม่งั้นก็จะโดนหลอก ตกเป็นเครื่องมือของคนปล่อยข่าว
สำนักข่าว BBC รายงานว่ามีมวลชนในงานนี้ราว 5 ล้านคน เฮ้ยย เยอะเว่อร์ ผมอยู่เฝ้าร้านขายของก็เปิด facebook อัปเดทดูข่าว เห็นแต่ละภาพแล้วต้องตะลึง ผู้คนมากมายล้นหลามแบบไม่เคยเห็นมาก่อน ตกใจมากๆ ถึงกับอึ้ง
อีกใจก็คิดนะว่า หากมีคนจิตใจไม่ดี่ก่อเหตุล่ะก็ จะเกิดการสูญเสียอย่างมาก แบบชนิดที่คาดไม่ถึงกันเลยล่ะ
มหาวิทยาลัยทุกแห่ง โรงเรียนชั้นนำชื่อดังๆ ก็มีการรวมตัวกัน ทั้งอัสสัมชัญ สวนกุหลาบ เห็นเพื่อนๆ ถ่ายรูปมาลงแล้วน่าชื่นชมจริงๆ ครับ ทางบ้านผมแต่ละคนไม่ค่อยจะสนใจอะไรพวกนี้เลย ทั้งบ้านมีผมคนเดียวที่อยากไปเป็นส่วนหนึ่งของมวลชน ไม่อยากพลาดเหตุการณ์ใหญ่อย่างวันนี้ เพราะมันจะเป็นตำนาน มันจะเป็นหน้าหนึ่งในประวัติศาสตร์โลกที่จารึกว่าวันนี้เป็นวันที่ประเทศไทยมีมวลชนมือเปล่าลุกฮือขึ้นขับไล่รัฐบาลทรราช
วันจันทร์โรงเรียนพิเศษที่สยามปิดกันหมด แต่มิวก็อุตส่าห์ไปเรียนที่สาขาอื่นที่เขาเปิดทำการแทน โอ้ ขยันเว่อร์ ขากลับให้ผมไปรับในห้าง นัดกันในร้านหนังสือเหมือนเดิม
-
10 ธค 56 วันรัฐธรรมนูญ
ขี่จักรยานนิดหน่อย เห็นมาตรวัดไม่แสดงผล นึกสงสัย เอ๊ะ มันจะเจ๊งแล้วหรือวะนี่ นิ่งๆ แสดงผลเป็น 0 ตลอดเลย ขี่ไปก็คิดวิเคราะห์ไป หาสาเหตุ หลักๆ เลยก็คือแบตฯ รองลงมาก็คือเซนเซอร์สกปรก และสุดท้ายคืออากาศเย็น
วันหยุดก็จริงแต่มวลชนที่ทำเนียบรัฐบาล และราชดำเนินไม่มีวันหยุด เช่นกัน ร้านขายของที่บ้านก็ไม่เคยหยุด และยังคงนอนกลางดิน กินกลางทรายที่หน้าทำเนียบรัฐบาล น่าเห็นใจสุดๆ ครับ พวกเขาคือผู้เสียสละที่แท้จริง ผมขอแสดงความนับถือพวกท่านจากใจ
BBC แก้ข่าวตัวเลขของมวลชนจากเมื่อวานบอก 5 ล้านคน วันนี้เปลี่ยนใหม่เป็น 1.5 แสนคน อ้าว งงสิ เอ๊ะ มันยังไงกัน BBC นี่ถือว่าเที่ยงตรง แม่นยำระดับหนึ่งแล้วนะ มาแนวไหนก็ไม่รู้
วันนี้วันหยุด แต่มิวดันเกิดนึกอยากไปเรียนพิเศษเสียนี่ จัดไปครับ ขากลับนัดกันในร้านหนังสือเหมือนเดิม ก่อนกลับบ้านขอกิน Sizzler ผมเพิ่งรู้ว่าเมนูถูกสุดในร้านตอนนี้คือราคา 285 บาท เป็นไก่ย่างทาด้วยซ็อส ผมเลือกกินไอ้นี่แหละ เมนูอื่นแม่งแพงโคตร
กิน Sizzler นี่เป็นสูตรของผมเลยนะ คือกินพวกผักที่ไม่ค่อยได้กินในชีวิตประจำวัน เริ่มจากบีทรูท ไอ้หัวสีม่วงนี่นี่ประโยชน์มหาศาล ตามมาด้วยผักสีสันประหลาดๆ ม่วง ส้ม แดง เหลือง วันนี้เจอผักสีเขียวหน้าตาเป็นฝักชื่อออกแนวฝรั่งเศส จัดไปแบบไม่ต้องคิด
ผมกินผักหลากหลาย แต่มิวกลับกินแค่ซุปเห็ดใส่ไข่นกกระทา โถ ไม่ค่อยจะคุ้มเลยลูก คุ้มของผมคือกินหลากหลายนะ ไม่ใช่ว่าต้องกินเยอะให้คุ้มค่าเงิน ผมเน้นสุขภาพเป็นหลัก กินเยอะไป อิ่มเกินไป มันคือการทำลายสุขภาพร่างกายเราโดยตรง
-
11 ธค 56
บ่ายเอารถพ่อไปเข้าศูนย์ ไม่ใช่ศูนย์ใหญ่อย่างเป็นทางการของตัวแทนจำหน่ายนะ แม่งแพงจัด ไม่ไหวว่ะ เอาไปอู่แถวบ้าน แต่เป็นอู่แบบมืออาชีพ รับเซอร์วิสรถยี่ห้อนี้ยี่ห้อเดียว
ไปถึงผมก็ยื่นรายการที่ช่างต้องทำให้ เขียนรายละเอียดลงในกระดาษว่าให้เขาทำอะไรบ้าง รถมีปัญหาตรงไหนบ้าง ฯลฯ อย่างวันนี้มาทำ Service D (มันคืออะไรก็ไม่รู้ว่ะ หน้าจอมันขึ้นตัวอักษรแบบนี้ เดาว่าน่าจะเปลี่ยนน้ำมันเครื่อง และตรวจเช็คจุกจิก)
รถมีปัญหาเล็กน้อย ช่วงล่างด้านหน้ามีเสียงดังออดแอดตลอดเวลาไม่ว่าจะวิ่งเบาๆ เลี้ยว หรือขรุขระ ปุ่มล็อคประตูบางทีมันไม่ยอมลง
มอบหมายให้ช่างเสร็จก็ขี่จักรยานกลับบ้าน เอารถ Neo Bike 16 พกไว้ท้ายรถ ขี่แป๊บเดียวก็ถึงบ้านแล้ว โชคดีมีอู่ใกล้บ้านครับ ระยะทางราว 2 กม แต่ต้องข้ามถนนใหญ่ แล้วก็ขี่ตรงตลอดก็ถึงบ้านแล้ว
ทันที่เข้าบ้าน แม่บ้านก็วิ่งหน้าตาตื่นมา บอกว่ากำลังจะโทรหาพอดี ผมทำหน้าสงสัยว่าเกิดเรื่องอะไร แต่ไม่ได้เอ่ยปากถาม ยืนรอให้เขาเล่ามาเอง
มีนกตัวโตบินมาเกาะที่บ่อแล้วจิกกินปลาใหญ่เลยค่ะ
!!! งงแดก นกตัวโต มากินปลา ไม่เคยเห็นมาก่อน เพาะเลี้ยงปลาทองมาสามปีได้ก็ไม่เคยเจอ อย่างเก่งก็มีพวกนกกางเขนมากินพวกลูกปลาตัวเล็กๆ แต่นี่มากินปลาปลาในบ่อใหญ่ด้วย
โชคดีพ่อแอบถ่ายรูปนกเอาไว้ พอเปิดดูก็เห็นนกตัวราวๆ ไก่แจ้ ตัวลายๆ เหมือนนกกระทา นกอะไรก็ไม่รู้ล่ะ แต่ว่าต้องป้องกันมันอย่างเร่งด้วน
แม่บ้านแนะนำให้ซื้อตาข่ายกรองแสงมาผืนหนึ่ง แล้วตัดมาคลุมบ่อ โอเค จัดไปครับ รีบขับรถไป Home Pro ซื้อมา 1 ม้วน แล้วเลยไปรับมิวต่อ นัดกันที่ร้านหนังสือ รีบไป รีบกลับ ต้องมาทำตาข่ายคลุมบ่อโดยด่วน ก่อนปลาจะหมด
ตัดตาข่ายเป็นรูปบ่อ แล้วใช้ไม้ไผ่ดามให้เป็นทรง กว่าจะเสร็จก็เย็น เล่นเอาเหนื่อยเลย เพลียครับ หมดแรง ล้าๆ
มิวมีน้ำมูกใสๆ บอกว่าติดหวัดจากผม (สองวันก่อนผมจามฮัดเช้ยหลายครั้งในรถ) แวะซื้อยาลดน้ำมูกให้เขา 1 แผง มันคือยาแก้แพ้ไปด้วยในตัว ใช้แก้แพ้ได้สารพัด แพ้อากาศ ฝุ่นละออง คันผดผื่น ฯลฯ ตอนแข่งเรือใบแล้วมิวแพ้อะไรก็ไม่รู้เป็นผื่นเต็มตัว ก็ใช้ยาตัวนี้แหละให้เขากินก่อนนอน ตื่นมาหายเลย
จะว่าไปแล้วมันคือยาที่ควรพกตอนออกทัวร์ทางไกลอย่างมาก
-
12 ธค 56
จิบน้ำอุ่น ขี่จักรยาน วันนี้มาตรวัดใช้ได้แล้ว แต่มีรวนๆ บ้าง บางทีก็หยุดเอาเสียดื้อๆ ผมเดาว่าแบตใกล้หมดชัวร์ แต่ยังไม่สำคัญหรอก ยังไม่ต้องเปลี่ยน ไม่ค่อยได้ขี่ออกเดินทางไปไหน แถมคอนเสปของผมระยะหลังนี้ออกแนวดิบๆ เถื่อนๆ เริ่มจะไม่อยากได้มาตรวัดด้วยซ้ำไป
ไอ้ Cateye ตัวนี้ใช้มาเกือบ 20 ปีแล้ว อายุเท่ากับตัวรถนี่แหละครับ ปีหน้า 2014 รถก็จะอายุครบ 20 ปีแล้ว เจ๋งดีว่ะ ผมไม่อยากได้รถใหม่เลยสักนิด ชอบคันนี้มากกว่า ขี่ไปนานๆ ถ่ายรูปกับมันเยอะๆ ก็จะรู้สึกผูกพันกันไปเรื่อยๆ แนวเดียวกับที่ผมเล่นรถโบราณน่ะครับ
เช้านี้อากาศอุ่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ขี่จักรยานหน่อยเดียวก็หมดเวลาอิสระ เข้าโหมดชีวิตคนทำงาน อาหารเช้าเน้นสุขภาพทุกวันครับ เช้านี้เป็นต้มยำกุ้ง ปลา ใส่เห็ดโคน ไข่เจียว ข้าวกล้อง กระเทียมสด
วันนี้ได้ตำแหน่งหน้าที่ใหม่ ไปเป็นคนเช็คสินค้าก่อนนำส่ง ก็จุกจิกดีครับ นั่งอยู่ข้างนอกห้องแอร์ นั่งหน้าร้าน ใครมาซื้อของเราก็ช่วยยกไปส่งให้เขาที่รถ อยู่ว่างๆ ก็ช่วยคนงานจัดเตรียมสินค้าออกส่ง ฯลฯ
บ่ายเข้ามาบ้านเลยมีโอกาสนั่งทำงานหน่อย มิวไม่ได้ไปเรียนพิเศษ เขาบอกรู้สึกไม่ค่อยสบาย แต่อยู่บ้านก็ดูหนังและเล่นไอแพดอย่างสม่ำเสมอ ตักเตื่อนแล้วนะ คุยกันบ่อยมากจนผมโมโห ดุว่าด่า ฯลฯ ทำหมดแล้ว ทุกวันนี้ก็เลยปล่อยวาง แต่ทุกครั้งที่หยิบไอแพดมาเล่น ให้ตะโกนดังๆ ว่า ไอแพดเปลี่ยนชีวิตมิว
วันนี้เจ้านกสีน้ำตาลยังคงมาบินวนเวียนที่บ่อปลา แต่ทำแผ่นคลุมปิดเรียบร้อย เป็นอันว่าหมดสิทธิ์ คงต้องคลุมแบบนี้ไปอีกสักพัก จนกว่ามันจะไปเจอแหล่งอาหารอื่นแทน
แต่มันก็พยายามนะ บินวนเวียนป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆ บ่อ ใช้ปากจิกลงไปตรงช่องว่างของตาข่าย วันนี้เห็นมันใกล้ๆ ชัดๆ เลย ผมแอบยืนอยู่ด้านหลังของกระจกสีดำ พอดูใกล้ๆ ตัวมันโตกว่าที่คิดว่ะ ขนาดพอๆ กับพวกไก่แจ้ ปากยาวแหลมสไตล์พวกนกกินปลาเลย นี่กูเจอโปรมาเองซะแล้ว ปกติเจอแต่พวกนกกางเขน ไอ้พวกนี้เน้นกินแมลงเป็นหลัก
เย็น พี่อ๊อด เจ้าของอู่ขับรถมาส่งให้ที่บ้าน มันไม่ไกลและเป็นทางผ่านตอนเขากลับบ้านน่ะด้วยน่ะครับ ก็เลยขอให้เขาช่วยนำรถมาส่งให้ เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง น้ำมันเกียร์ ไส้กรอง จุกจิกๆ หมดไปหมื่นกว่าบาท หึหึ ไอ้รถยุโรปมันกินจุกว่ารถญี่ปุ่นเยอะ ยังมีอะไหล่อีกชิ้นที่ต้องสั่งจากต่างประเทศ มันคือเหล็กกันโคลง
เฮ้ย ผมงงสิ รถวิ่งแล้วมีเสียงอ๊อดแอ๊ด เบรกแล้วรถกินขวา ช่างบอกเหล็กกันโคลงเสีย
อย่ามาหลอกกู เหล็กกันโคลงเป็นแท่งเหล็ก มันไม่เคยเสีย อย่างเก่งก็แค่ลูกหมาก หรือลูกยางตัวยึดเหล็กกันโคลงต่างหาก
แต่พอช่างอธิบายผมถึงเข้าใจและร้องอ๋อ ไอ้ที่บอกว่าเสียน่ะ มันคือลูกยางยึดเหล็กกันโคลง แต่ไอ้ลูกยางกับเหล็กกันโคลงนี้มันหลอมมาเป็นชิ้นเดียวกัน !!!
เฮ้ยย อะเมซิ่ง เพิ่งรู้นะนี่ เล่นโหดว่ะ ทำไมไม่ทำง่ายๆ เหมือนรถญี่ปุ่นล่ะครับ ลูกยางเสียก็เปลี่ยนแค่ลูกยาง ไม่กี่ร้อยบาท ปัดโธ่
หนำซ้ำไอ้รถคันนี้เป็นรถนำเข้ารุ่นพิเศษ เหล็กกันโคลงไม่เหมือนตัวอื่นปกติที่ขายกันในไทย ต้องสั่งจากเยอรมัน !!!
อืมม ใช้มาสิบปี ไม่เคยเจ๊ง ยังไงก็ต้องยอมมันครับ ใช้มานาน รถไม่เคยรวน ตกลงเป็นอันว่าให้อู่เขาสั่งของให้ ไอเดียแรกอยากบินไปสิงคโปร์หาซื้อของแล้วหิ้วมาเองนะนี่ ถ้าว่างๆ แบบสมัยก่อนล่ะก็ ผมจัดเองชัวร์ ได้ถูกกว่าหลายพันบาท ยังไงก็คุ้มค่าตั๋ว
-
13 ธค 56
อัปเดทชีวิตช้าไปหน่อย เพราะไออารี่ชีวิตตั้งแต่วันที่ 13-15 โดนลบไปตอนเครื่องรีสตารท์อัตโนมัติ เซ็งสัตว์เลย
ไม่เป็นไร เล่าใหม่ก็ได้วะ แต่มันจะไม่สดเหมือนเดิมแล้วสินะ
เช้าเดินออกกำลังกาย จิบน้ำอุ่น กินข้าวแล้วออกไปส่งลูก เลยไปทำงาน ช่วงเช้าแบบนี้เป๊ะทุกวัน นี่จะเล่าอย่างไรให้มันสนุกและตื่นเต้นวะนั่น
ยังคงมีเพียงเรื่องการเมืองเท่านั้นที่น่าสนใจ ผมติดตามการถ่ายทอดทางช่อง Blue Sky แต่ก็เปิดช่องของฝ่ายทรราชดูบ้างเหมือนกันนะ เพื่อดูข้อมูลของเขาน่ะ แต่ฟังได้ไม่นานก็ต้องรีบเปลี่ยนครับ เพราะมันเถียงแบบข้างๆ คูๆ เช่น เราบอกให้ทักษิณออกไปๆ ๆ
มันตอบมาว่า ก็ทักษิณเขาไม่ได้อยู่ในไทยแล้ว จะไล่ให้ออกไปไหนอีก มึงบ้าหรือเปล่า แล้วก็เฉไฉไปประเด็นอื่นต่อ เช่นไม่รักประชาธิปไตยบ้าง พวกมันเป็นม็อบของประชาธิปัตย์บ้าง คือด่าข้างๆ คูๆ แต่ประเด็นหลักที่เป็นความผิดของทักษิณมันไม่เอ่ยถึงสักนิดนะ เช่น ไม่ยอมรับคำสั่งศาลรัฐธรรมนูญ โกงทั้งตระกูล รัฐบาลยิ่งลักษณ์ทำผิดร้ายแรงหลายอย่าง พวกแกนนำเสื้อแดงด่าในหลวง ฯลฯ
ไอ้ควายเอ๊ยย
-
14 ธค 56
มิวเรียนพิเศษที่สยามอีกเหมือนเดิม ส่งเขาที่รถไฟฟ้า ทุกวันนี้เดินทางอย่างคล่องแคล่วถึงขนาดอยากนั่งไปไกลๆ แล้วค่อยย้อนกลับมาลง
สุเทพไปพบเหล่าผู้บัญชาการทหารเพื่อไปบอกจุดยืนของกลุ่ม กปปส ว่าจะต้องปฏิรูปประเทศก่อนเลือกตั้งเท่านั้น เพราะหากให้เลือกตั้งก่อนแล้วค่อยปฏิรูป ผลมันก็จะออกมาแบบเดิมๆ อย่างที่เห็นทุกวันนี้แหละ แต่ไอ้พวกสัตว์เลี้ยงของทักษิณก็ยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างขะมักเขม้น คุ้มค่าเงินเสียยิ่งกว่าเงินแผ่นดินที่มันกินเป็นเงินเดือนเสียอีก
ผมไปรับเขาตอนเย็นแล้วไปเรียนคุมองต่อ วันเสาร์มิวอัดเรียนเต็มวัน น่าเห็นใจเหมือนกัน แต่ตอนอยู่บ้านนี่มีไอแพดเป็นเพื่อนคู่กายตลอดเวลาเลย
ผมลำบากใจเหมือนกันนะ เพราะตัวเองมาจากเด็กกิจกรรม ไม่เน้นเรียนหนัก แต่ความรู้รอบตัวเพียบ เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ ตรงกันข้ามภรรยามาจากเด็กเรียน ได้เกียรตินิยม เขาเห็นลูกไม่สนใจเรียน ก็เลยอัดให้เรียนซะเพียบ ผมก็เลยพูดไม่ถูก
อดทนหน่อยลูก อีกไม่กี่เดือนก็จะสอบเข้า ม1 แล้ว
-
15 ธค 56
วันนี้มีงานแข่ง tour de farm ตั้งชื่อก็เลียนแบบของฝรั่งเขามาแล้ว ไม่น่าเล้ยย เจ้าของผู้จัดเป็นคนรู้จักของผมเอง ชัย บุลกุล เจ้าของฟาร์มโชคชัย ปกติชัยจะดูแลออฟฟิซที่รังสิต ส่วนพี่ชาย โชค บุลกุล จะดูแลที่ฟาร์มเป็นหลัก
ชัยคงจะจำผมไม่ได้แล้วแน่ๆ เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนผมที่สนิทกันมากๆ ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ชัยขับ Ferrari เข้ามาจอด แต่มันอายรถ กลัวคนรู้ว่าขับ Ferrari ก็เลยเอาไปจอดไว้ไกลๆ แล้วเดินมา ฮ่าๆ
ตรงข้ามกับคนที่ไม่มีจะอวดอย่างสิ้นเชิง ในขณะที่หลายคนชอบโอ้อวด คนที่มีอย่างชัยมันกลับอาย แต่งตัวเสื้อยืดขาวกางเกงยีนแนวเดียวกับอัสนีวสันต์ในยุคก่อน ผมไปมหาวิทยาลัยแต่เช้าตรู่ เลยเห็นชัยเข้ามา ไม่ได้คุยอะไรกันมากนักหรอก รู้แต่ว่าเขาเป็นคนเงียบๆ ส่วนโชคคนพี่ผมก็ไม่สนิท รู้แค่ว่าเขาชอบเพลงมากๆ ตอนเรียนที่อเมริกาเขาใช้ Lamborghini แล้วพอชอบเพลงก็ขายรถทิ้งแล้วเอาเงินไปซื้ออุปกรณ์สร้างห้องบันทึกเสียงเองทั้งหมด กลับมาไทยแต่ละครั้ง ก็จะได้ฟังเพลงทีทำเองเวอร์ชั่นใหม่ๆ ตลอด ยุคนั่นเจ๋งสุดคือ Metal Tape ใครได้มาก็ขอก๊อป แนวเพลงสุดโครตอินดี้ เอามาเปิดวันนี้ก็ยังคงไพเราะ
นอกเรื่องอีกแล้ว เล่าเรื่องงานแข่งจักรยาน tour de farm (ผมไม่ชอบชื่อนี้จริงๆ เลยว่ะ พับผ่า) ที่อยากเล่าก็เพราะเขาวางเส้นทางผ่านเฉียดใกล้บ้านผมที่มวกเหล็กด้วย แถมเช้านี้พ่อแม่ไปบ้านที่มวกเหล็ก แต่ไม่ได้บอกผมก่อนไง ไม่งั้นผมก็อาจจะร่วมลงแข่งด้วย แล้วขากลับก็กลับรถพ่อ สบายมากๆ เลย เพราะเช้านี้พ่อแม่ไปบ้านที่มวกเหล็กพอดี
เช้านี้ผมไปวิ่งออกกำลังกายที่ศูนย์เยาวชนบางมดอีกครั้ง เพิ่มระยะทางเป็น 10 รอบ วิ่งด้านในของสนาม แบ่งเป็น 2 ช่วง เริ่มจากวิ่ง 3 รอบเป็นการวอร์ม เดินมากินน้ำที่รถแล้วกลับไปวิ่งต่อรวดเดียวอีก 7 รอบ ปิดท้ายด้วยการเดินถอยหลังเพื่อ Cool Down เดินพักผ่อนคลายให้เสื้อแห้ง ก็กระโดดเชื่อกไปอีก 2 เซท คราวหน้าเตรียมผ้าขนหนูมารองพนักพิงเบาะดีกว่า เบาะจะได้ไม่เลอะเหงื่อ
กลับมาบ้านก็อาบน้ำ ไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ตลาด ปกติจะสั่งบะหมี่ แต่วันนี้ลองวุ้นเส้น เพราะมันให้พลังงานน้อยกว่า กินวุ้นเส้นต้มยำแห้ง เสร็จแล้วก็ซื้อน้ำเต้าหู้กลับมาสำรองเอาไว้กินตอนกลางวัน
ขากลับใกล้จะถึงบ้านแล้วเจอรถเสียจอดข้างทาง เลยจอดช่วย พบว่าเป็นรถ Civic 2002 รถ Overheat ขับจนเครื่องดับ เจ้าของรถเป็นคุณลุงเล่าว่าขับๆ อยู่ดีๆ ก็น็อกดับกลางอากาศ
ใช้ภาษาผิดนะครับ น็อก แปลว่า เคาะ ฝรั่งเรียก Ping ก็ได้ หรือ Knock ก็ได้ คืออาการเครื่องเขกเนื่องจากน้ำมันไม่พอ ส่วนผสมบางเกินไป (Lean) จะได้ยินเสียงเคาะก๊อกๆ ๆ ๆๆ คือลูกสูบสะบัดเคาะกับผนังของปลอกสูบ (Liner)
แต่การใช้ภาษาผิดในไทยเรากลับกลายเป็นเรื่องปกติ เพราะคุยแล้วเข้าใจกัน แต่ผมติงเอาไว้อยากให้คนรุ่นหลังใช้ภาษาให้ถูก วงการรถยนต์เรามั่วมาตลอด เริ่มตั้งแต่คำว่า โหลด ไอ้นี่มั่วมากเลย โหลดมาจากคำว่า Load แปลว่าบรรจุ ใส่ ฯลฯ ไม่ได้แปลว่าทำรถให้เตี้ย ที่ถูกต้องเรียกว่า Drop หรือ Low แต่ต้องมีคำต่อท้ายให้ครบประโยคด้วยล่ะ ไม่งั้นไม่รู้เรื่องกัน
รถคุณลุงฮีทจนดับ นี่คืออาการค่อนข้างรุนแรงนะ ปกติน่าจะรู้ตัวตั้งแต่เครื่องยนต์แรงตกแล้ว แบบกดแล้วรถไม่วิ่ง ไม่ไป ก็น่าจะมองหน้าปัดได้แล้ว นี่เล่นจนมันดับ เสียวปะเก็นแตกจริงๆ เลย
ช่วยเข็นรถลุงเข้าจอดในซอยข้างๆ จะได้ไม่เกะกะถนนใหญ่ แล้วก็สอนลุงให้บิดกุญแจ 2 แก๊ก เช็คเข็มวัดความร้อน หากเข็มลดลงต่ำมากๆ ถึงเติมน้ำแล้วติดเครื่องตรวจสอบดูหารอยรั่ว ถ้าไม่พบก็วิ่งต่อได้ช้าๆ อย่าให้รอบสูงเกิน 2000 หมั่นดูเข็มความร้อน หากเข็มกระดิกผิดปกติก็หาปั๊มจอดรอให้เครื่องเย็น เติมน้ำให้เต็ม แล้วก็วิ่งต่อ ทำแบบนี้ไปตลอดทางก็จะขับกลับบ้านได้
ขี่จักรยานก็ดีอย่างนี้แหละครับ สะดวกในการช่วยเหลือคน ถ้าขับรถยนต์มาก็คงไม่ได้จอดช่วยเป็นแน่ มือเลอะก็สุขใจ กลับบ้านล้างมือแล้วก็บูรณะระบบตะแกรงปิดบ่อปลาใหม่ เจ้านกกินปลามันยังคงแอบมาป้วนเปี้ยนอยู่ทุกวัน
อยู่บ้านตลอดวันครับ นั่งพิมพ์เล่าไดอารี่ชีวิต แล้วเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับผมอีกแล้วในตอน 0430 บันทึกชีวิตวันที่ 13-15 ธค หายเกลี้ยงตอนเครื่องคอมฯรีสตาร์ทอัตโนมัติ ปกติจะมีระบบ Autosaved ทำงาน แต่ไฉนคราวนี้กลับพลาดไปได้ เซ็งเหี้ยๆ เลยนะ วันนี้อุตส่าห์ไม่ไปไหน ว่างนั่งเล่นไดอารี่ชีวิตเสียยืดยาว เฉพาะของวันนี้ก็จัดไปเกือบ 3 หน้า !!! โหห ชีวิตๆ เซ็งเหี้ยๆ เลย
บ่ายกินน้ำเต้าหู้ที่ซื้อมาตุนไว้ตั้งแต่เช้า ช่วงนี้ผมชอบเล่นเกม 8 Pool ในไอแพดมากเลย ก็เป็นเกมพูลธรรมดานี่แหละครับ ชอบเกมแนวนี้เพราะไม่ต้องคอยจ้องนั่งหน้าจอตลอดเวลา ไม่ต้องเพ่ง เพราะสลับกันแทง มีเงินพนันกันด้วยนะ มีหลายโต๊ะให้เลือก
-
16 ธค 56
มิวเปิดเทอมวันแรก เป็นเทอม 3 แล้ว เทอมสุดท้ายของโรงเรียนแห่งนี้ (โรงเรียนมีแค่ถึง ป6) นี่ขนาดเลือกโรงเรียนใกล้บ้านแล้วนะ แต่มันไปอยู่ทางชานเมืองไง ตอนไปส่งรถโล่งมาก แต่พอขากลับก็เหมือนย่านรังสิตน่ะครับ รถแห่เข้าเมืองกันช่วงเช้าเยอะมาก
ไปถึงที่ทำงานช้ากว่าเดิมราว 45 นาที เช้านี้มีภารกิจขี่จักรยานไปจดออเดอร์ลูกค้าในละแวกใกล้เคียง ก็สนุกดีครับ พูดคุยกับลูกค้า บ้านไหนมีลูกหลานตัวเล็กๆ ก็จอดแวะเล่นทักทายหน่อย
อยู่เฝ้าร้านจนบ่ายแก่ๆ ก็ว่าง เข้ามาบ้านเอาตอน 0300 มีเวลาส่วนตัวนิดเดียว อีกสักพักก็ต้องออกไปรับมิวแล้ว อยู่บ้านก็กินองุ่นไป 3 พวงใหญ่ๆ เปิดคอมฯนั่งพิมพ์เรื่องราวในชีวิตบ้าง เย็นก็ออกไปรับมิวที่โรงเรียน ก่อนจะเข้าไปผมแวะซื้ออาหารปลา ทุกทีซื้อทีละนิด เพราะมาบ่อย แต่วันนี้เจอเจ้าของร้านกำลังจัดเรียงสินค้าใหม่ เขาบอกเอาไปหมดเลยไหม 5 ถุง คิดลดให้นิดหน่อย ลด 5 บาทเองแหละ แต่เจ้าของร้านบอกว่าของพวกนี้กำไรน้อยมาก ไม่เป็นไร แบ่งๆ กัน วันนี้ผมนำกระชอนที่ซื้อมาเมื่อสองอาทิตย์ก่อนมาเปลี่ยน ซื้อผิดขนาด แม่บ้านบอกใหญ่เกินไป ช้อนลำบาก เลยต้องมีการชดเชยเงินกันด้วย
เจ้าของร้านน่าจะคิดราคาสินค้าผิดนะ ผมจ่ายเงินแล้วกลับมาบ้านก็นั่งคิดสงสัย เขาคิดเงินขาดไปถุงละ 100 บาท ผมซื้อมา 5 ถุง ถุงละ 190 เขาคิดแค่ 90 บาท ก็คงจะรีบๆ น่ะครับ เอาไว้มีผ่านต้องเอาไปคืนเขาอีก 500 บาท
ช่วงนี้สภาพบ่อปลาไม่สวยเลย เพราะต้องปิดคลุมด้วยตะแกรงป้องกันนกกินปลา มันยังไม่เลิกมาเลยนะ ประมาณ 2-3 ชม ก็บินโฉบร่อนมาดูทีหนึ่ง จะฆ่ามันก็สงสารนก จะปล่อยไว้ก็สงสารปลา ไม่อยากทำร้ายมันก็เลยหาตาข่ายมาปิด หึหึ ทำให้บ่อปลาทึบมากๆ
-
17 ธค 56
เช้านี้หนาวเว่อร์ ลมพัดแรงอีกด้วย แต่แปลกนะ ที่ผมเดินออกกำลังกายแล้วสูดหายใจแรงๆ กลับไม่มีจามฮัดเช้ยสักนิด
เดินออกกำลังกายไปได้นิดเดียวครับ หมดเวลาแล้ว ยังดีเช้านี้ได้อาหารสุดยอด คือลาบเห็ด ผัดยอดมะระ ไข่ดาว ข้าวกล้อง กระเทียมสด 10 หัว เช้านี่เล่นแบบมังสะวิรัตโดยไม่ได้ตั้งใจ
เย็นแวะร้านขายอาหารปลาอีกครั้ง เอาเงินไปคืนเขา 500 บาท วันก่อนเขาคิดเงินผิดไป เงินนี้ไม่ใช่ของเรา ไม่ควรเก็บไว้ แล้วก็เลยไปรับมิวต่อที่ร้านหนังสือ ก่อนกลับเขาบอกขอกินร้าน ยาโยอิ เพื่อเลี้ยงอำลา
เฮ้ย อำลาอะไร
มิวจะไปเข้าค่ายไง ไม่ได้เจอกัน 3 วัน
ปัดโธ่ แค่ 3 วันเอง
นะนะ เราจะได้คิดถึงกัน
โดนมิวหลอกแดกครับ อะๆ ไม่เป็นไร หยวนๆ ให้เขาเลือกกินเมนูใหม่ๆ บ้าง ปกติจะกินแต่กุ้งเทมปุระอย่างเดียวเลย
กลับมาบ้านรีบช่วยมิวจัดข้าวของ พรุ่งนี้เขาต้องเข้าค่ายพักแรมลูกเสือที่แก่งกระจาน
รัฐบาลยังคงไม่ยอมออก สุเทพระดมพลครั้งใหม่ อาทิตย์ที่ 22 ธค นี้ อยากให้มากันมากกว่าที่เคยมา จะจัดกลุ่มหญิงล้วนเดินไปหายิ่งลักษณ์ที่บ้านพัก กลยุทธนี้น่าสนใจดีนะ
ต่อสู้ด้วยมือเปล่ามันก็เหนื่อยและใช้เวลานานอย่างนี้แหละครับ อดทนกันหน่อยนะเพื่ออนาคตของชาติไทยเราทุกคนครับ
-
18 ธค 56
ปลุกมิวตื่น 0530 ต้องรีบออกจากบ้านแต่เช้า วันนี้มิวเข้าค่ายที่แก่งกระจาน อิจฉาสุดๆ เลยว่ะ อากาศหนาวเย็นดีเหลือเกิน เขาน่าจะประทับใจนะ เป็นการเข้าค่ายลูกเสือ แต่โรงเรียนนี้เข้าค่ายกันบ่อยมากเลย น่าสนุกดี ครั้งนี้น่าจะเป็นการเข้าค่ายครั้งสุดท้ายแล้วนะ เพราะปีหน้าก็ต้องเปลี่ยนโรงเรียนแล้ว
ออกจากบ้านตั้งแต่ยังไม่ 0600 มิวขอกิน McDonald เป็นอาหารเช้า (มีร้าน Mc 24 ชม อยู่ใกล้โรงเรียน) วันไหนไปโรงเรียนเช้าๆ เขาจะขอกินที่นี่ประจำ วันนี้ก็เช่นเคย แต่เนื่องจากมาเช้ามากๆ ผมเลยบอกให้เขานั่งกินในร้านเลยจะสะดวกกว่า
อุณหภูมิเช้านี้ 18C กลางดึกลงไปถึง 16C กลางวันแดดแรง แต่ยืนกลางแดดกลับไม่ร้อน แปลกดีว่ะ อารมณ์เหมือนอยู่ยุโรป
เช้านี้เลยได้โอกาสขี่จักรยานไปทำงานอีกครั้ง ใส่ชุดบ้านๆ นี่เลย ไม่ต้องพิธีรีตรองอะไรกันแล้ว เพิ่มหมวกแก๊ปกับแว่นตาแล้วก็ออกลุยด้วยการเกางขาสั้น เสื้อยืด หนาวเย็นดีชะมัด
รถติดสาหัสครับ มีการทำถนน ทำอุโมงค์ลอดทางแยกมไหศวรรย์ น่าจะทำตอม่อรถไฟฟ้าไปด้วยในตัวนะ (เดา) เพราะทำมานานมากเลย เปิดปิดหน้าดินหลายจุดแล้วก็ย้ายไปย้ายมา ถนนโล่งๆ 5 เลน ขับมาก็หดเหลือ 1 เลน หึหึ ขนาดจักรยานยังไปไม่ได้ เลยขี่บนทางเท้าแทน
ไม่ได้ออกโลดโผนบนถนนนาน ต้องระมัดระวังครับ เคยอ่านเวปเจอคนชอบบ่นกันว่าโดนรถเมล์เบียด แต่ผมกลับไม่คิดแบบนั้นนะ ผมคิดว่ารถเมล์เขาก็ต้องจอดตรงป้ายอยู่แล้ว เรามาขี่ผ่านจุดนี้เอง ก็ต้องเพิ่มความระมัดระวังเอาเองสิ แต่คนส่วนใหญ่จะมองแค่ในมุมของตัวเองไง ดังที่อ่านเจอกันบ่อยๆ ว่า ขับมาดีๆ รถก็เข้ามาเบีย จะเล่าอะไรก็แล้วแต่ จะต้องขึ้นต้นว่า ขับมาดีๆ เหมือนกับบอกผู้ฟังว่า เฮ้ย กูไม่ผิดนะเว้ย เอ็งฟังแล้วเอ็งต้องเข้าข้างข้านะ หากแสดงความคิดเห็นต้องไปในแนวทางเดียวกับของข้าเท่านั้นนะ นอกเหนือจากนี้เอ็งจะเป็นศัตรู
เฮ้ย พี่น้อง คิดใจเขาใจเราบ้างโลกนี้ถึงจะสงบครับ ทั้งหลายทั้งปวงเลยนะ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ตาม หากคิดว่ามันเป็นความผิดของเราด้วยส่วนหนึ่ง เราก็จะไม่โมโหเลยสักนิด
คิดบวกน่ะครับ หากเป็นวัยรุ่นก็ยังอาจทำใจได้ไม่ค่อยนิ่ง ไม่เป็นไร ค่อยๆ ฝึก คิดแบบนี้ชีวิตจะมีแต่ความสุข
ขี่วนไปผ่านตลาดพลูย่านเก่าของฝั่งธนฯ แปลกดีไหม ย่านเก่าฝั่งพระนครล้วนโด่งดังกันหมด แต่พอมาฝั่งธนฯนี่กลับเงียบสนิท ทั้งๆ ที่ฝั่งธนฯ มีอะไรดีๆ เยอะแยะ ผมว่า ทาง กทม ทำการตลาดด้านนี้ยังไม่ดีพอนะ ถ้าทำได้ดี รับรองคนจะชอบมาเที่ยวฝังธนฯกันเยอะมาก
ก็เพราะมันคือเมืองหลวงเก่าไงครับ เอาแค่จุดนี้มาขายก็จบแล้ว เรามีกรุงธนบุรีก่อนกรุงเทพมหานครเสียอีก วัดวาอารามเจ๋งๆ เพียบ ประวัติศาสตร์เก่าแก่ระดับตำนาน เช่นวัดปากน้ำ วัดระฆัง หรือวัดเงียบๆ ที่ติดกับสะพานพุทธคือวัดประยุรวงศ์ก็มีเจดีย์ที่ใช้เทคนิคการก่อสร้างแบบใช้เสาไม้เป็นแกนด้านใน ไม่มีที่ไหนมีแบบนี้ เจ๋งมาก ไปดูได้เลย ยังอยู่ครบๆ แถมยังเป็นสวนเต่าที่ใหญ่มากอีกด้วย มานั่งเล่น ให้อาหารเต่า แสนจะสุขใจ
วกมาที่ตลาดพลูเมืองเก่าแก่ทุกวันนี้ยังคงสภาพเดิมๆ หลายจุด ของกินก็อร่อยระดับตำนาน ราคาแสนถูก ร้านรวงก็โบราณครบๆ เพียงแต่มาย่านนี้หาที่จอดรถยากครับ
ก่อนเข้าที่ทำงานผมแวะนั่งริมเจ้าพระยาตามเคย รับลมเย็นสบาย ขี่มานี่เหงื่อยังแทบไม่ออกเลย ถ้าเป็นหน้าร้อนล่ะก็ เสื้อชุ่มไปแล้ว
นั่งพักสักครู่แล้วก็ขี่เข้าที่ทำงาน ที่ร้านจัดเรียงสินค้าใหม่จนไม่มีกระทั่งที่จอดจักรยานของผม ก็เราไม่ได้ขี่มานานหลายเดือนไง โดนยึดที่ไปเสียแล้ว เซ็งเลย
วันนี้อยู่ร้านจนถึงบ่ายโมงก็ว่างแล้ว ขากลับเลยขี่จักรยานตะลอนๆ ไปเรื่อย เลียบเลาะริมเจ้าพระยาตามเคย บรรยากาศดีครับ โล่ง โปร่งตา
วันนี้ฮึกเหิมมากเลยนะ เอาจักรยานออกขี่ทั่งวันแล้ว เย็นยังคึกอยากจะออกไปวิ่งอีก แต่พอเปิดคอมฯทำงานแล้วชักง่วงว่ะ ตาจะปิดๆ เดินไปเดินมาในบ้านขามีอ่อนแรง อืมม เอาไงดี พักดีกว่าไหมนี่
-
19 ธค 56
เอาจักรยานออกอีกแล้ว ไม่ต้องไปส่งลูกทำให้ผมไม่ต้องขับรถย้อนไปย้อนมา เอาจักรยานมาขี่จริงจังเลยพบปัญหาที่ก้ามเบรกหน้าข้างหนึ่งมันคืนตัวช้า ผมใช้เบรก Cantilever ของ Shimano XTR ปี 94 ทุกชิ้นเดิมๆ หมด ไม่เคยเปลี่ยน กระทั่งผ้าเบรกยังของเดิมเลย ฮ่าๆ ไว้คงต้องถอดออกมาเซอร์วิสเสียแล้ว ปีหน้ารถคันนี้อายุครบ 20 ปี เอาไว้จัดบูรณะใหญ่แบบรื้อทุกชิ้นออกมาเลยดีกว่า เพราะดุมหน้าหลังนี้ไม่เคยถอดมาเลยแม้แต่ครั้งเดียว จารบีมันจะแปรสภาพเป็นอย่างไรแล้วก็ไม่รู้
เช้านี้อากาศเย็นต่ออีกนิด น่าจะเป็นแบบนี้ไปอีกถึงวันเสาร์ วันอาทิตย์จะอุ่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ไม่ได้ฟังจากใครหรือดูทีวีมาหรอก ผมดูจาก App ในไอแพด มันแม่นดีเหมือนกัน แต่ผมว่าเมือวานเย็นกว่านะ นี่ก็น่าจะค่อยๆ อุ่นขึ้นทีละน้อยๆ แล้วล่ะ
แวะพักนั่งเล่นที่ริมเจ้าพระยาครับ มองไปฝั่งตรงข้ามเขากำลังบูรณะปากคลองตลาดใหม่ เจ้าของใหม่มาเซ้งได้สิทธิ 30 ปี ก็ทำเป็นตลาดสวยหรู มี McDonald มี Starbucks และร้านแบรนด์เนมอีกมาก ปีหน้าน่าจะเปิดได้อย่างเป็นทางการแล้ว
วันนี้มวลมหาประชาชนเดินปิดเมืองอีกครั้ง เขาประกาศล่วงหน้า 1 วัน ทำให้วันนี้คนตั้งตัวกันติด ถนนโล่งเลย เพราะต่างคนต่างไม่ขับรถยนต์ไป ส่วนคนที่ชอบลุ้นชอบเสี่ยงก็เป็นไปตามคาด ไม่ต้องบ่นอะไร รถติดหนึบไปแบบสบายๆ
กลุ่มของแกนนำนั่งกินข้าวกันกลางแยกอโศก หึหึ บรรยากาศนี่ฮึกเหิมอย่างมาก ตลอดสองข้างทางมีหนุ่มสาวชาวออฟฟิซมาร่วมเดินเป็นกลุ่มใหญ่ บ้างก็เดินหน่อยเดียว บ้างก็เดินไปไกลแล้วนั่งรถไฟฟ้าย้อนกลับมาทำงานต่อ
เดินกันแบบนี้ก็เหมือนปิดเมืองแหละครับ ใครเดือดร้อนก็อดทนกันหน่อย ต่อสู้คนโกงด้วยมือเปล่ามันก็เหนื่อยอย่างที่เห็น อย่างไรแล้วขอเอาใจช่วยลุงกำนันอย่างสุดตัวครับ
ขี่รถกลับบ้านตอนบ่าย รีบอัดพอควร เพราะแดดร้อน ขี่ไม่สบายเท่าตอนเช้า แต่ดีตรงรถไม่ติดเลยครับ ถนนโล่งมาก ขี่ได้สบาย แป๊บเดียวถึงบ้านแล้ว ไม่ได้จอดแวะนั่งเล่นริมน้ำเหมือนเมื่อวาน
มาถึงบ้านก็เหยียดยืดเส้นเล็กน้อย รอให้อุณหภูมิร่างกายลดลงหน่อยแล้วถึงจะอาบน้ำ ขี่มาเหนื่อยๆ เจอน้ำเย็นนี่สบายตัวมาก อาบเสร็จใส่ชุดอยู่บ้านสบายๆ เสือกง่วงอีกนี่
เออ ลืมเล่าเรื่องมาตรวัดของจักรยานที่ตอนเช้ามันไม่ทำงาน แต่พอขากลับมันก็แสดงผลได้อย่างปกติ ผมมั่นใจว่ามันเกิดจากอากาศเย็นแน่ๆ เช้าเมื่อวานและวันนี้มันนิ่งสนิทเลย ดูได้แค่นาฬิกาอย่างเดียว แต่พอขี่ตอนบ่ายอุณหภูมิราว 25C เครื่องทำงานได้ตามปกติ ผมใช้มาตรวัดของ Cateye ครับ แต่อายุของมันก็ราว 20 ปีเท่ากับตัวจักรยาน
อยู่บ้านเปิดคอมฯพิมพ์ไดอารี่ชีวิตต่อ นี่ผมไม่ได้อัปเดทมาหลายวันแล้ว แต่ทะยอยพิมพ์เก็บไว้เรื่อยๆ พยายามทำให้ได้ทุกวัน เพราะวันนี้มันก็จะเป็นอดีตของวันพรุ่งนี้
ออกกำลังกายเยอะนอนหลับสบายดีนะ คิดถึงลูก แม้จะอยู่คนละที่แต่ก็ปูที่นอนให้เขาไว้แบบเดิม เหมือนเดิม เอาตุ๊กตาของเล่นที่เขาชอบมาวางแทนที่
คิดถึงมิว
-
20 ธค 56
กลางวันมีธุระแถวสุขุมวิท เอารถยนต์หรือจักรยานไปดีนะ สองจิตสองใจ เพราะตอนเย็นต้องไปรับมิวด้วยไง ถ้าขับรถยนต์ไปก็จะสะดวกตอนขากลับ ขึ้นทางด่วนแล้วไปลงแถวโรงเรียนเขาได้เลย แต่ถ้าเอาจักรยานไปนี่ก็ต้องเผื่อเวลาตอนขากลับ แวะเข้าบ้านก่อน
ตัดสินใจขับรถยนต์ไปครับ หากเกิดปัญหาก็อาจจะหาที่จอดรถทิ้งไว้แล้วไปรถไฟฟ้าแทน เพราะเป็นห่วงตอนขากลับนี่แหละครับ วันนี้มิวจะกลับค่ายเข้าค่ายพักแรมแล้ว คิดถึงจังเลย อยากกอดๆ
เอารถพ่อไปครับ รถของผม 180SX มันใต้ท้องเตี้ย ขึ้นลานจอดรถแล้วจะครูดพื้น
สุเทพเดินผ่านย่านสีลม ขากลับผ่านเยาวราช และไปจบที่ราชดำเนิน เป็นบรรยากาศที่สุดยอดเหลือเกิน ผู้คนมากมายล้นหลามต่างมาสนับสนุนและมอบเงินสดบริจาคให้เป็นกองทุนครัวราชดำเนิน ทั้งนี้เพราะโดนไอ้ธาริตมันอายัดบัญชี วันนี้น่าจะได้ประมาณ 7 ล้านกว่าบาท ยังไม่นับตอนดึกที่มีคนมาบริจาคเงินสดบนเวทีอีก 1 ล้านบาท
ไปรับมิวตอนเย็น นัดกันในร้านหนังสือ คิดถึงจังเลย
-
21 ธค 56
เปิดหน้าต่างนอนมา 3 วันแล้ว เย็นสุดยอดดี ตื่นสายด้วย ช่วงนี้ไม่ได้ออกกำลังกายตอนเช้าเลยแม้แต่น้อย แม่งหนาวว่ะ
เช้าวันเสาร์ไปส่งมิวเรียนพิเศษ ยังดีที่ขึ้นรถไฟฟ้าเองเป็น ก็สะดวกเราหน่อย ผมเลยไปทำงานต่อ กำลังจะลงจากรถ แม่ของเพื่อนมิวที่ชื่อ ช้วน ก็โทรมาหา คุยหารือเรื่องที่เกิดขึ้นที่ค่ายพักแรม ผมไม่รู้เรื่องอะไรสักนิด ก็เลยฟังเขาเล่าอย่างเดียว
มิวกับเพื่อนไปจับลูกชายเขาแก้ผ้า จับอวัยวะเพศ เรียกเพื่อนๆ มาดูอีกด้วย ฯลฯ ผมฟังเขาเล่าแบบท้อใจ ลูกเขาโดนกระทำไง ก็ได้แต่พูดขอโทษขอโพยเขาไป รับปากว่าจะไปอบรมลูกของเราใหม่ รับรองว่าเรื่องอย่างนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก ขอกราบขอโทษอย่างมาก
อยู่ที่ทำงานจนถึงบ่ายก็ไปธนาคาร และไปรับมิว ก่อนหน้านั้นผมเข้าคอนโดไปทำความสะอาดระเบียง ลมพัดแรงมาก หนาวจัดเลย นั่งนานๆ นี่มีไม่สบายแน่ๆ ต้องเอาเสื้อแขนยาวมาใส่
ล้างระเบียงทั้ง 2 ฝั่งใช้เวลาพอควร แต่พื้นสะอาด ลงไปนอนเกลือกกลิ้งได้เลย เย็นดี ชอบมาก สักพักใหญ่มิวโทรมาเรียกให้ไปเจอกันที่จุดนัดพบ จัดไปตามนั้น มิวเรียนคุมอง ผมก็ว่างชั่วโมงกว่า หาที่นั่งดูดสัญญาณ wifi โหลดเพลงของนักร้องคนโปรด Joanna Wang เขาดังมาหลายปีแล้วล่ะ แต่ผมเพิ่งฮิตไง เพิ่งนึกขึ้นได้ พอเสิร์ชเจอก็ชอบ แล้วมาเจอ app ตัวใหม่ ที่มันสามารถดู you tube แบบ offline ได้ ก็เลยจัดไปเต็มๆ โหลดเพลงเก่าๆ ของ Scorpions และ Bee Gees มาด้วย หึหึ บอกอายุผู้ฟังได้เลยนะนั่น
ก่อนกลับบ้านแวะเอาเครื่องไอแพดไปให้ศูนย์ดู สงสัยว่าสัญญาณมันเป็น Edge มาสองสัปดาห์แล้ว ทั้งนี้เมื่อก่อนขึ้นตัวหนังสือ 3G มาตลอด เครื่องนี้ผมใช้ซิมแบบ 2G มาตั้งแต่แรก จะอัปเดทเองก็ทำไม่ได้ เพราะเครื่องมันโทรออกไม่ได้ไง พอพนักงานเห็นก็เลยบอกว่าลองอัปเดทดูไหม เอ้า จัดไปครับ
สัก 5 นาทีก็เรียบร้อย ได้ตัวหนังสือ 3G กลับมาแบบเดิม เร็วหรือเปล่าไม่รู้ล่ะ แต่มันสบายใจขึ้น
ระหว่างอยู่ในรถขากลับบ้านก็สอบถามเรื่องมิวไปเล่นจับเพื่อนแก้ผ้า มิวเล่าว่าไม่ได้แก้ เพื่อนคนนี้กำลังเปลี่ยนชุดในเต้นท์ ในขณะที่คนอื่นๆ เขาไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำกันหมด มิวแค่เผยอขอบกางเกงในขึ้นมาแล้วเด็กคนอื่นๆ ก็มาช่วยกันจับตัวช้วนไว้ มีการเรียกเด็กนอกเต้นท์ที่อยู่กลุ่มอื่นเข้ามา 1 คน คือ มอส เด็กที่เล่นเรือใบกับมิวนี่แหละ เล่นกันเสียงดังจนครูมาเจอเข้าก็ตำหนิเด็กทั้งกลุ่ม
อืมม ฟังแม่ช้วนเล่าแล้วรุนแรงน่าดู ฟังมิวเล่าแล้วเหมือนเด็กๆ เล่นกัน แต่มันเล่นทะลึ่งโลดโผนไปหน่อย แต่ก็ไม่ว่าแม่เขานะ เขาเป็นผู้เสียหาย เราก็รับฟังเขา ไม่ไปต่อล้อต่อเถียง อบรมมิวว่าเล่นแบบนี้ไม่ดี ไม่เหมาะ อย่าให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก วันจันทร์ให้ไปขอโทษเพื่อนด้วย ขอโทษแบบพูดจากใจเราจริงๆ ไม่ใช่แค่พูดขอโทษอย่างเดียว
-
22 ธค 56 วันมวลมหาประชาชน
ออกไปวิ่งที่ศูนย์เยาวชนบางมดอีกเช่นเคย วันนี้เตรียมตัวไปดีกว่าเดิม เอาน้ำดื่มขวดเล็กไปไว้ใกล้ๆ ลู่วิ่งด้วย ผลก็คือวิ่งไปได้ 18 รอบ (อาทิตย์ก่อนได้ 10 รอบ) จะวิ่งต่อก็ยังได้อีกนะ แต่ว่าน้ำหมด คอแห้งครับ เลยต้องหยุดแล้วเดินไปเติมน้ำในรถ
เช้านี้แดดแรงจัด อากาศหนาวเย็นน้อยกว่าวันก่อนๆ ผมออกวิ่งด้วยสวมเสื้อใส่ฮู๊ด เพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้แก่ร่างกาย พอวอร์มเสร็จเหงื่อซึมก็ถอดเสื้อคลุมออกแล้ววิ่งด้วยเสื้อยืดปกติ ซัดรวดเดียว 18 รอบ ไม่ได้พักเลย เจ๋งดีว่ะ คราวหน้าจะเตรียมน้ำไปเยอะกว่านี้อีก น่าจะวิ่งได้นานขึ้น ใช้เวลาไปราว 1 ชม สำหรับการวิ่ง 15 รอบ 3 รอบหลังเป็นการเดิน Cool Down และเดินถอยหลัง ปิดท้ายด้วยการกระโดดเชือกอีก 1 เซ็ท
กลับมากินโจ๊กที่บ้าน แม่ทำเอง อร่อยขนาดพี่สาวพาลูกๆ ที่โตแล้วมากินด้วย เขาบอกติดใจฝีมือ ยังไงของทำเองก็ต้องดีกว่าตามร้านค้าอยู่แล้วล่ะครับ ดีกว่าคือใช้ของคุณภาพสูง แต่เรื่องความอร่อยก็ปากใครปากมัน ผมซัดไป 1 ชามใหญ่ กับปาท่องโก๋อีก 2 ตัว
นั่งคุยกับหลานๆ พักใหญ่ ก็เอารถพ่อคันใหม่ไปส่งมิวเรียนพิเศษ เลยลองเชื่อมสัญญาณ Bluetooth ในรถกับเครื่องไอแพดดู โหลดมิวสิควีดีโอมาหลายเพลง ถ้ามันเล่นเพลงแล้วมีภาพได้นะ จะสุดยอดมากๆ
นี่เป็นการเชื่อมต่อครั้งแรกครับ ก็เลยสอนมิวทำ สอนให้เขาเห็นถึงความสำคัญของภาษาอังกฤษ (มิวไม่ชอบอังกฤษ) มันอยู่รอบตัวเราหมดแล้ว อยู่อย่างหน้าจอในรถซิ คำสั่งต่างๆ ล้วนเป็นภาษาอังกฤษทั้งนั้น ขั้นตอนการเชื่อมสัญญาณ Bluetooth ก็อังกฤษ ถ้าเราอ่านไม่ออก ทำผิดขั้นตอนก็จะเชื่อมต่อไม่ได้
น่าแปลกนะ พอเชื่อมได้แล้ว เครื่องเสียงในรถมันก็เริ่มเล่นเพลงเองอัตโนมัติเลย เจ๋งดีว่ะ แต่เสียดายตรงที่มีแต่เสียง ไม่มีภาพตามที่ผมโหลดมา แต่ได้แค่นี้ก็โอเคแล้วล่ะ
กลับมาถึงบ้านก็ลงมือล้างบ่อปลาอีกแล้ว วันนี้ล้างใหญ่ครับ คือเปิดถังไส้กรองมาล้างทุกจุด ไม่น่าเชื่อว่าเหนื่อยโคตรๆ มีไส้กรอง 3 ชั้น มีลูกบอลดักเศษสกปรกอีก 1 กองใหญ่ๆ ชั้นล่างสุดนี่โหดมาก มีเปลือกหอย ปะการัง และกรวด แบ่งเป็น 3 ช่องใหญ่ๆ ให้น้ำผ่านทีละจุดๆ ผมเดาว่าน่าจะช่วยปรับสภาพน้ำก่อนลงบ่อ
บ่อปลาดูสกปรกมาก เพราะปิดคลุมด้วยตะแกรงไว้ตลอด (กลัวนกมากิน มันยังไม่เลิกมาโฉบเลย) ล้างบ่อพลางนึกไปว่า อากาศหนาวๆ แบบนี้ปลามันจะป่วยหรือเปล่านะ เราเองก็มือใหม่เสียด้วย อ่านหนังสือ อ่านเวปเจอข้อมูลหลายอย่าง แต่ผมก็ไม่ค่อยจะเชื่อใครเขาเลยสักนิด เลี้ยงสไตล์ของผมเองนี่แหละครับ แม่งออกไข่เยอะเว่อร์ๆ เลย บอกได้เลยนะว่าไม่ต้องใช้สารเคมีอะไรสักอย่างเดียวเลย กระทั่งน้ำยาฆ่าคลอรีนยังไม่ใส่เลย เกลือก็ไม่ใส่สักนิด
ล้างเสร็จเอาตอน 0130 ครับ แม่งกินเวลาไปหลายชั่วโมงเลย เหนื่อยแบบลืมตัว เพราะรื้อมาแล้วก็ต้องทำให้เสร็จ เพลีย หมดแรง เปิดทีวีเจอข่าวชาวราชดำเนินไปกันจนถึงบ้านยิ่งลักษณ์ก็เลยลุ้นหน้าจออย่างลืมตัว ดูจนลืมไปอาบน้ำล้างตัว เสื้อผ้าเปรอะเปื้อนขี้ปลาเต็มไปหมด
คิดอยากไปร่วมกับมวลชนเหมือนกันนะ แต่คงขี่จักรยานไป กะจะโฉบๆ ไปหลายๆ จุด แบบไปร่วมงานด้วย ขี่รถเล่นด้วย ชมบรรยากาศด้วย เอาเข้าจริงก็ไม่ได้ไปครับ ลุ้นหน้าจอ รู้สึกผิดต่อท่านกำนันจริงๆ เลย
เหนื่อยๆ ก็หิว กินขนมปังที่ซื้อมาเมื่อวาน ปัดโธ่ เมื่อเช้าเพิ่งลดน้ำหนัก ตอนนี้มาเพิ่มเติมเสียแล้วสิ มี Tokyo Banana หลานชื่อ ปัน ปัน เพิ่งกลับมาจากอเมริกา เขาแวะญี่ปุ่น ก็เลยซื้อขนมมาฝาก จัดไปหลายชิ้นครับ ดูแล้วไทยเราน่าจะทำขนมของฝากได้ดีกว่าอีกนะ แต่ถ้านับเรื่อง Packaging Design แล้วเรายังต้องพัฒนาขึ้นอีก
ปัน ปัน เป็นลูกคนสุดท้องของพี่สาว อายุแก่กว่ามิวราว 7 ปี มิวสนิทกับสาวๆ บ้านนี้ทุกคน เล่นกันตั้งแต่เด็ก ทุกวันนี้พวกเด็กๆ โตกันหมดแล้ว คนโตทำงานได้เงินเดือนละหลายหมื่นบาท และทะยานขึ้นไปอย่างรวดเร็ว เห็นชีวิตเขาแล้วมามองดูตัวผมเองแล้วโคตรหดหู่เลย แม่งไม่ได้ก้าวหน้าไปไหนเลยสักนิด
ก็ไม่โทษอะไรใครครับ ทุกอย่างในชีวิตของเราเอง ก็ตัวเราเองนั้นแหละเป็นผู้ทำให้มันเป็นอย่างนั้น ผมคงยังพยายามไม่มากพอ ทางแก้ง่ายๆ ก็คือพยายามมากขึ้น มันก็เท่านั้นเอง
ในขณะที่กรุงเทพฯเป็นเหมือนในสภาวะหยุดเมือง แต่ทางฟรีทีวีช่อง 3 5 7 9 11 ThaiPBS เสนอข่าวคนไล่เหี้ยแค่ช่วงเวลาข่าวเท่านั้นเอง ที่เหลือล้วนเสนอรายการปกติทั้งสิ้น น่าอนาถจริงๆ
สุเทพตระเวนขึ้นเวทีใหญ่ทุกอัน และไฮไลท์อยู่ที่จะปราศรัยจากเวทีกลางตอน 0600 อืมม มันจะต้องเป็นเพลงชาติที่ก้องดังที่สุดแน่ๆ ผมว่านะ
ช่วงนี้ดูทีวีช่องเดียวเป็นหลักคือช่อง Blue Sky โดยเฉพาะอย่างยิ่งวันนี้ ผมอยู่บ้านอย่างร้อนรน เดินไปเดินมาอย่างหงุดหงิดเพราะยังไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของภาระกิจประชาชนครั้งนี้เลย มีบ้างที่ขี่จักรยานไปเยี่ยมชม แต่ก็ไม่ได้ร่วมชุมนุมกับเขาอย่างเป็นทางการสักครั้ง
อากาศหนาวเย็นจัด ตามยอดภูในภาคเหลือเหลือแค่ 3 5C หึหึ หนาวแบบเข้าไส้จริงๆ ผมรู้สึกว่า 5C ในไทย กับ 5C ของยุโรปมันไม่เหมือนกันนะ ไทยเราหนาวเหน็บกว่าเยอะเลย คงเพราะความชื้นในอากาศด้วยมั้ง หรือผมจะคิดไปเองก็ไม่รู้ ไม่ค่อยได้เจอหนาวๆ ที่ยุโรปบ่อยนัก ลองไปถามคนที่เดินทางบ่อยๆ เขาคงตอบได้ดีกว่าผม
-
23 ธค 56
หนาวน้อยลงนิดหนึ่ง ยังคงนอนสบายเหมือนเดิม ไม่ต้องเปิดแอร์ รับลมหนาวขำขำ นึกถึงบรรยากาศภาคเหนือตอนไปเชียงรายจริงๆ เลย ที่ดอยช้างตอนนั้นผมไปลุยมา สนุกดี หนาวเย็น ไปช่วงวันธรรมดา คนน้อย ผมชอบมาก
ก่อนลงจากรถ กำชับให้มิวไปขอโทษเพื่อนชื่อช้วน ต้องกล่าวคำขอโทษที่มาจากใจเราจริงๆ ต้องรู้สึกผิดจริงๆ ไม่ใช่แค่พูดขอโทษเฉยๆ
อากาศเย็นๆ น่าขี่จักรยานเสียจริง แต่ตอนกลางวันนี่ผมมีภาระจะต้องไปธนาคารประจำเลย แถมช่วงนี้ผมต้องอยู่เฝ้าร้านจนถึงบ่ายๆ จากเดิมอยู่ถึงแค่เที่ยง ตอนนี้กว่าจะเสร็จสิ้นและมีเวลาส่วนตัวไปทำงานของตัวเองได้ก็ต้องราว 0300 มิวเลิกเรียน 0400 ว่างชั่วโมงเดียวเอง แม่งเหมือนกับไม่ได้ว่างล่ะวะ เพราะนัดใครทำธุระอะไรที่ไหนไม่ได้เลย จะเอารถทดสอบมาขับก็คงได้แต่จอดบ้าน เอาไปขับใช้งานต้องจอดริมถนนผมไม่เอา กลัวรถทดสอบเขาเป็นรอย
หมดกัน งานเขียนที่พอจะนั่งทำเองตอนอยู่บ้านได้ก็แทบจะไม่มีเวลา ไม่ได้ออกไปไหนหัวสมองมันก็ไม่แล่น ชีวิตแม่งยิ่งหดหู่เข้าไปทุกวัน เมื่อวานพี่สาวมาเยี่ยมพ่อแม่ก็นำเงินใส่ซองมาให้ เห็นแล้วชีวิตยิ่งท้อแท้เข้าไปใหญ่ ก็เพราะผมไม่เคยให้เงินพ่อแม่อะไรสักบาท
จริงๆ นะ ไม่เคยให้อะไรแก่พ่อแม่เลยสักอย่าง อนาถใจจริงๆ ทำอะไรให้เขาไม่ได้ ไอ้ที่อยู่ช่วยงานร้านขายของทุกวันนี้ก็ทำได้แค่ให้แม่มีเวลาว่างบ้าง แลกกับชีวิตและความฝันของผมทั้งหมด ท้อใจเหมือนกันนะที่ชีวิตเรานี่แม่งไม่ได้มีความคืบหน้าอะไรเล้ยย
0300 กลับเข้ามาบ้าน เจอเค๊กจากโรงแรมชื่อดัง โอโห น่ากินมาก กำลังหิวๆ กลัวจะกินเยอะ เลยซัดน้ำเต้าหู้ไป 1 ถ้วยใหญ่ก่อน รองท้อง สักพักตามด้วยเค๊ก กินแค่ชิ้นเดียวพอแล้วล่ะ กินพอให้รู้รส อายุเริ่มเยอะขึ้น ก็ต้องกินให้น้อยลง ร่างกายเราเผาผลาญไม่ดีเท่าตอนหนุ่มๆ
ไอ้ตอนเด็กๆ ก็ไม่ค่อยมีของดีๆ จะกิน พอตอนนี้โตขึ้นกลายเป็นกินเยอะไม่ได้ อีกหน่อยแก่แล้วก็จะมีของดีๆ ให้กินเยอะมาก แต่เชื่อเถอะว่ากินได้แค่คำสองคำ
อยู่บ้านก็นั่งดูนกไปด้วย ดูว่ามันจะมาโฉบกินปลาอีกไหม นี่ขนาดคลุมปิดมิดแล้วนะ ยังเห็นมันมาป้วนเปี้ยนๆ บ่อยๆ ต้องวิ่งไล่มัน ตะโกนไล่ โบกไม้โบกมือยังกะคนบ้า
เย็นไปรับมิว ทันทีที่เจอหน้า ผมถามเขาว่าทำสิ่งที่ผมกำชับไว้หรือเปล่า มิวบอกขอโทษเพื่อนเรียบร้อยแล้ว และเล่าต่ออีกว่า มีพ่อแม่เพื่อนๆ อีกหลายคนที่โดนแม่เพื่อนโทรไปสอบถาม ไม่ได้โดนแค่พ่อคนเดียวหรอกนะ วันนี้ครูต้อมก็เรียกเด็กๆ ไปพูดคุยทำความเข้าใจกัน มิวขอโทษเพื่อนชื่อช้วนต่อหน้าครู จนครูชมเชยว่าทำถูกต้อง
เด็กอายุ 19 ชื่อดิว จากนครศรีธรรมราชแจ้งเกิดในชัวข้ามคืนเพราะปีนขึ้นไปโบกธงชาติผืนใหญ่มากที่อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
ส่วน ตั้น จิตภัสร์ ภิรมย์ภักดี มีข่าวจะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลแม่ กฤษฎากร ณ อยุธยา เพราะไม่อยากให้ธุรกิจเบียร์ไปเกี่ยวข้องกับการเมือง
ในเฟซบุ๊คผมกลับได้ภาพ เต้ ภูริต ภิรมย์ภักดี ลูกของสันติ ภิรมย์ภักดี ถ่ายภาพกับลูกๆ ของทักษิณและมีทักษิณนั่งอยู่ตรงกลาง อืมม
-
24 ธค 56
อากาศค่อยๆ อุ่นขึ้นทีละน้อย เมื่อคืนยังคงนอนเปิดหน้าต่าง ไม่ค่อยจะหนาวแล้วล่ะ ออกจะร้อนนิดๆ ด้วยซ้ำ แต่พอดึกๆ หลังเที่ยงคืนนี้เย็นลงฮวบเลยลากยาวมาถึงเช้า พอแดดออกก็จบข่าว ลมที่เคยพัดแรงก็อ่อยเอื่อย ใบไม้แทบไม่ขยับ
เดินเร็วออกกำลังกายตอนเช้าแทนครับ ไม่อยากขี่จักรยาน มันต้องหนาวแน่ๆ ไอ้หนาวน่ะไม่เท่าไหร่ กลัวไปสูดลมเย็นๆ ทันทีแล้วน้ำมูกจะไหลฟืดฟาดๆ เลยใส่เสื้อคลุมมีฮู๊ดแล้วเดินเร็ว เดินหน้าสลับถอยหลัง แป๊บเดียว หมดเวลาชีวิต
เช้านี้ BTS รวนแต่เช้า ใช้งานไม่ได้ คนก็วุ่นสิ โกลาหลเลย ติดขัดเรื่องอะไรก็อ้างกันไป มาใช้ได้อีกทีตอนบ่ายโมง แล้วก็มีหยุดเล็กๆ น้อยๆ อีกนิดหน่อย ไม่เป็นไร สไตล์ไทย
อยู่ร้านขายของมีแบกยกของเล็กน้อยพอขำขำ กลางวันไปธนาคารเหมือนเดิม กลับเข้าบ้านเกือบจะบ่าย 3 ซื้อเต้าฮวยร้านประจำมากิน แต่รสชาติแปลกๆ ว่ะ มันไม่หอมน้ำขิงเหมือนเดิม ถึงบ้านนี่หิวจัดเลย กินเค๊กกล้วยหอมต่อ กินมันเผามีม่วงอีก 1 หัว
เย็นรับมิวที่ร้านหนังสือ เจอหนังสือเล่มหนึ่งบนแผง อึ้งเลย เฮ้ย มันไอเดียผม แต่เรายังไม่มีโอกาสได้ทำไง โดนคนอื่นเขาเอาไปทำก่อนเสียแล้ว เซ็งเล็กน้อย ไม่ได้โทษเขาหรอก เพราะหากผมคิดได้ ใครๆ ก็ต้องคิดกันได้ทั้งนั้น คนเหมือนกัน สองมือสองตีนเหมือนกัน
นี่ถ้าชีวิตยังคงเป็นแบบนี้ ผมคงหมดไฟจะคิดทำสิ่งสร้างสรรค์เป็นแน่
มิวขอกินร้านยาโยอิอีกแล้ว มีโปรโมชั่นนะ แถมสมุดไดอารี่ให้แก่สมาชิก แต่มีข้อแม้ว่า ถ้าอยากได้ไดอารี่ก็ต้องไม่ใช้ส่วนลดในบัตรสมาชิก และต้องกิน 400 บาทขึ่นไป
เขาลด 10% ไง ถ้ากิน 400 ก็ลดไป 40 บาท แต่ถ้าไม่เอาส่วนลด มูลค่าไดอารี่ก็จะเป็น 40 บาท ส่วนใครกินเกิน 400 และอยากได้ไดอารี่ด้วยก็ถือว่าได้สมุดนี้ราคาแพงกว่าปกติ กินไป 1000 บาท ปกติจะได้ลด 100 บาท ถ้าแลกเอาสมุดก็จะได้สมุดในราคา 100 บาท หึหึ แม่งเอ๊ย จะแจกสมาชิกทั้งทียังเสือกลีลา
กปปส ยังคงกดดันรัฐบาลไปเรื่อยๆ บางคนบอกว่าเริ่มแผ่วแล้ว บางคนบอกปฏิวัติแบบนี้ไม่มีทางสำเร็จหรอก แต่ในใจลึกๆ ผมว่ายังไงๆ ฝ่ายประชาชนก็ต้องชนะ แต่สงสัยโคตรๆ ตรงที่สุเทพ เทือกสุบรรณ นั้นแข็งแรงสุดๆ เกินมนุษย์ธรรมดาจะทำได้ ทุกวันนี้อายุ 64 ปีแล้ว ปราศรัยทุกคืน เดินขบวนตั้งหลักชุมนุมมาก็หลายแห่ง ทั้งสามเสน ราชดำเนิน กระทรวงการคลัง ศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะ จนล่าสุดมาอยู่ที่สนามกีฬาไทย-ญี่ปุ่น ดินแดง
ข้าน้อยขอคารวะจากใจ
-
25 ธค 56
อากาศค่อยๆ อุ่นขึ้นทีละน้อยๆ ตอนหัวค่ำเริ่มมีร้อนๆ นะ อดทนสักพักเข้านอนแล้วก็โอเค มันจะมาเย็นจัดตอนดึกๆ ถึงเช้าก็ยังคงเย็นอยู่ ต้องเปิดน้ำอุ่นตอนอาบน้ำ ไม่งั้นไม่ไหวเลย อาบแต่น้ำนะ ไม่ถูสบู่ด้วย เพราะผิวหนังจะได้มีน้ำมันเคลือบไว้อยู่บางๆ
สายๆ โทรหาพี่อ๊อดเจ้าของอู่รถสอบถามได้ใจความว่า เหล็กกันโคลงที่สั่งไว้เข้ามาถึงแล้ว จึงบอกให้เขาช่วยมารับรถที่บ้านไปทำให้หน่อย มีอู่ใกล้บ้านก็ดีไปอย่างนะ เราใช้บริการเขา เขาก็ดูแลเราอย่างดี นัดกันไว้พรุ่งนี้เช้าเขาจะมารับรถ
เข้ามาบ้านบ่ายแก่ๆ เช่นเคย หิวว่ะ ตอนอยู่ร้านขายของไม่ได้กินอะไร มาบ้านเจอกล้วยบวชชีก็กินไปชามใหญ่ แต่รู้ว่ามันอ้วน ก็เลยเอาน้ำน้อยๆ กินกล้วยเยอะๆ แทน ปิดท้ายด้วยน้ำเต้าหู้ 1 ถ้วย อิ่ม แต่มันไม่ค่อยอร่อยเหมือนกินข้าว
เย็นไปรับมิว นัดกันที่ร้านหนังสือ ผมไปก่อนเวลานัด สักพักมิวมาหา บอกขอกินไอติมสเวนเซ่นส์ ผมไม่อยากกิน ไม่ส่งเสริม เลยให้เขาไปกินคนเดียว
พวกควายแดงไปประท้วงเบียร์สิงห์ทีท่าพระ แต่เจอโรงงานแก้เกมด้วยการนำน้ำดื่ม และเบียร์กระป๋องมาแจก อึ้ง !!! แม่งลืมประท้วงเลย แต่ละคนต่างหอบหิ้วน้ำ และเบียร์กลับ โดยที่ยังไม่ได้ประท้วง ไม่ได้อ่านแถลงการณ์อะไรเลย
อ้าว พี่ๆ พี่ลืมประท้วงๆ
-
26 ธค 56
ลดน้ำหนักลงยากโคตรๆ เลย เช้านี้เดินและขี่จักรยานไป 30 นาที เอาให้ร่ายกายมันได้ขยับตัวสักหน่อยก็ยังดีวะ
เช้านี้มวลชนไปกดดัน กกต ที่สนามกีฬาไทยญี่ปุ่น-ดินแดง คนไปกันเยอะมาก ก็เลยมีการกระทบกระทั่งกัน แล้วตอนสัก 0730 ก็ปะทะกัน โดนยิงแก๊สน้ำตาออกมาตามระเบียบ โดนยิงทั้งวิธีโค้ง และแบบยิงตรง ไอ้อันหลังนี่โหดมาก เหมือนโดนขว้างด้วยก้อนอิฐน่ะครับ โดนตัวก็มีเจ็บหนัก สลับกับฉีดน้ำสีม่วงๆ ที่เป็นสารเคมี ซึงมันไม่น่าทำนะ ปกติสากลเขาจะฉีดด้วยน้ำเปล่าเท่านั้น
ต่างคนต่างทำหน้าที่ล่ะครับ ผู้ชุมนุมก็พยายามบุกเข้าไปด้านใน เจ้าหน้าที่ก็ทำการป้องกัน จนสุดท้ายก็ต้องยิงแก๊สออกมา
เหตุปะทะมาหยุดตอน 0200 (แม่งยิงอยู่นานเลยนะนั่น หลังๆ แถมด้วยกระสุนยางอีกด้วย) มีการเจรจากันกับเจ้าหน้าที่ให้หยุดยิงและปล่อยตัวผู้ชุมนุมที่ถูกจับไว้ออกมา แต่แปลกว่ะ ไอ้ปิยะ อุทาโย โฆษก ศอรส ของรัฐบาลมันแถลงข่าวว่าไม่มีการจับตัวผู้ชุมนุมเอาไว้ด้านใน มึงหลอกอีกแล้ว หลอกไปเรื่อยๆ จำชื่อไอ้เหี้ยนี้ไว้ให้ดี จำให้ฝังใจเลย เพราะมีภาพผู้ชุมนุมโดนจับขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไป แทนที่จะปล่อยตัวออกมาตามที่สัญญากับแกนนำกลุ่มตอนเจรจาหยุดยิงกัน
ข่าวสารต่างๆ ของทั้งสองด้านต้องกรองให้ดี คิดก่อนเชื่อนะครับ เทศกาลปล่อยข่าวลวง ข่าวลือมีอยู่มากมาย
เจรจากันได้แป๊บเดียว ก็ยิงแก๊สน้ำตาใส่กลุ่มผู้ชุมนุมอีกแล้ว แน่นอน งานนี้มีมือที่ 3 เข้ามาเกี่ยวแน่ๆ มีคนโดนกระสุนจริงทั้งเจ้าหน้าที่ตำรวจและฝ่ายผู้ชุมนุม
มีผู้บาดเจ็บคนหนึ่งกะโหลกศีรษะแตก มีมันสมองไหลออกมา กำลังรักษาอยู่ บางคนบอกว่าโดนกระสุน แต่ผมเห็นภาพเอ็กซ์เรย์แล้วมันคือการโดนของแข็ง ถ้าไม่โดนตี ก็ต้องโดนกระป๋องแก๊สน้ำตานี่แหละครับ ยิงเข้าหัวพอดี โหดเหลือเกิน
0400 ผู้ชุมนุมไม่พอใจเลยหนีออกมาจากสนามกีฬาไทย-ญี่ปุ่น แล้วพากันไปปิดถนนที่สามเหลี่ยมดินแดง ณ จุดนั้น มันคือการปิดถนนหลายสายไปในตัว ทั้งทางขึ้นลงทางด่วนดินแดง โอ้ โกลาหลแน่นอน ไม่ต้องสงสัย
ส่วนมวลชนกลุ่มใหญ่ที่เป็นหญิงพากันไปรวมตัวกันที่หน้าบ้านยิ่งลักษณ์ซอยโยธินพัฒนา 3 และมีแววว่าจะอยู่ยาวแน่ๆ
สรุปวันนี้นอกจากที่ราชดำเนินแล้ว ก็ปิดแยกดินแดง และบ้านยิ่งลักษณ์
พระคุ้มครองเสรีชนทุกท่านครับ
หัวค่ำพี่อ๊อดนำรถมาส่งคือ แต่เห็นรถมีตำหนิผิดปกติตรงซุ้มล้อหน้าซ้ายมันปริเผยอออกมา เฮ้ยย งงสิ
เซ็งเหี้ยๆ เลย ให้ช่างเขามารับรถเอง กลายเป็นกลับมารถมีตำหนิ ช่างก็บอกสไตล์เดิมแหละครับว่ามันเป็นอยู่ก่อนแล้ว รับรถมาก็เห็นอยู่แล้ว เป็นความผิดพลาดอันใหญ่หลวงของผมแท้ๆ
ซุ้มล้อด้านในเผยเหมือนกับว่าโดนดอกยางครูดแล้วดึงมันออกมา รถมันต้องหักพวงมาลัยซ้ายมากๆ แล้วลงเนินชันๆ หรือไม่ก็ต้องขับมาเร็ว ตอนเลี้ยวแล้วล้อมันจะกระแทกซุ้มไง
พี่อ๊อดมาบอกว่าช้อคฯหน้าของผมมันอ่อน เลยกระแทกแบบนี้ อืมม ผมรับฟังนะ แต่ในใจยังไม่เชื่อเท่าไหร่ เพราะรถ 180SX ของผมช้อคฯมันก็อ่อน แถมอ่อนมานานแล้วด้วย ขับมาหลายปี ไม่เห็นกระแทกซุ้มแบบนี้เลย พอถามราคาช็อคแล้วก็ต้องช็อคจริงๆ เพราะตัวละหมื่นกว่าบาท อืมม กำลังเซ็งว่ะพี่ ผมแม่งไม่น่าให้พี่มารับรถผมไปทำเลยว่ะ
รีบจ่ายเงินค่าเหล็กกันโคลง ช่างกลับไปแล้ว แต่ผมนั่งมองรถแบบเซ็งๆ แต่มันก็ดัดกลับเข้าไปได้ไม่ยากเท่าไหร่หรอกนะ ใช้ไม้หน้าสามยาวๆ งัด ดัน ก็น่าจะเข้าที่ได้แล้ว ถ้ามีค้อนยาง และแผ่นยางรองหนาๆ ก็เคาะเองได้สบาย กลัวอย่างเดียวคืองัดแล้วสีปริแตกนี่แหละ จะยิ่งเซ็งกว่าเดิม
ไม่น่าเลยว่ะกู ไม่น่าจริงๆ
กลางคืนดูประมวลภาพข่าวแล้วน่าตกใจ มีคนเขมรเข้ามาร่วมแจมในกลุ่มตำรวจ ไล่ทุบรถที่จอดในบริเวณนั้น ทีดังสุดคือทุบรถจนเละขณะที่มีอาสาพยาบาลอยู่ด้านใน 3 คน มีตำรวจอยู่บนดาดฟ้าซุ่มยิงคนผู้ชุมนุมที่อยู่ด้านล่าง
ก็น่าจะเป็นกลุ่มเดียวกับที่ก่อความรุนแรงที่รามคำแหง พวกนี้มาเร็ว ไปเร็ว เพราะถอดชุดตำรวจออกก็จบแล้ว บางคนใส่ชุดพระพรางมาอีกด้วย
ทางฝ่ายทหารเห็นแล้วก็ยังไม่ออกมาช่วย บอกว่าต้องเป็นกลาง ดูผู้ชุมนุมรุมโดนยำอย่างเพลิดเพลิน ตอนแรกสงสัยว่าใจเขาทำด้วยอะไร พอฟังคลิปถั่วเช่าก็เข้าใจ เพราะเขาบอกให้อยู่นิ่งๆ เฉยๆ ปีหน้าเกษียณแล้วจะได้อยู่อย่างสุขสบาย หากยังเป็นลูกน้องทักษิณอยู่ ปีนี้ก็ให้เงินกองทัพไปเป็นแสนล้านแล้ว
เวลคัมทูไทยแลนด์
-
27 ธค 56 วันพระเจ้าตากสินมหาราช
27 28 ธค ของทุกปีจะเป็นวันพระเจ้าตากสินมหาราช มีงานทำบุญที่อนุเสาวรีย์วงเวียนใหญ่ และปิดถนนลาดหญ้า 2 วัน รถติดแบบไม่ต้องสงสัย
โชคดีมิวหยุดเรียนครับ วันนี้โรงเรียนเขามีพิธีทำบุญตักบาตร ใครจะไปร่วมก็ได้ ไม่ไปก็ได้ ตอนมิวเด็กๆ ก็ไปตลอดทุกปี พอโตขึ้นเรื่อยๆ ก็กลายเป็นผมต้องไปเฝ้าร้านขายของ จนมาถึงทุกวันนี้ ผมเองก็เป็นคนที่ทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จครับ คิดทำอะไรก็ไม่มีใครเห็นด้วย พอมีความสามารถพิเศษด้านรถยนต์บ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้มันเป็นประโยชน์เพื่อสังคมได้มากนัก ก็พ่อแม่ตัวเองก็ยังไม่สนับสนุนเลยแม้แต่น้อย แถมยังกีดกันทุกวิถีทางที่ผมจะไปพบกับความก้าวหน้า
ขี่จักรยานไปทำงานครับ รีบออกแต่เช้าไปนั่งเล่นริมเจ้าพระยาก่อน วันนี้ใช้ผ้าคลุมหน้าแบบทำเองจากขากางเกง เอาชิ้นหนึ่งมาคลุมหัว อีกชิ้นมาคลุมหน้า เฮ้ย เวิร์คมาก ไม่ต้องไปซื้อ Buff ราคาหลายร้อย ปกติผมใส่ผ้าแบบนี้ประจำอยู่แล้ว เพราะต้องการกันแดด อบ อับ จนชิน แต่มาวันนี้ขี่โต้ลมเย็นแล้วรู้สึกอุ่นดี สุดยอดไปเลย เพราะหากเปิดหน้าสดๆ รับรองหน้าชา และจะแดงมาก
ชอบบรรยากาศริมน้ำมากๆ นั่งเล่นอยู่ตรงนี้เกือบ 30 นาที แล้วก็เข้าที่ทำงาน บรรยากาศเดิมๆ อยู่ร้านจนถึงบ่ายแก่ๆ ก็ขี่กลับบ้าน ผ่านถนนตากสินที่เขาจัดงานกัน รถติดมากครับ รู้อยู่แล้วล่ะ เลยเอาจักรยานมาแทนไง เขาปิดถนนลาดหญ้าจัดงานเฉลิมฉลองกัน นี่ถ้าบ้านอยู่ใกล้ก็อยากจะมานะ สมัยก่อนแต่งงานผมก็มาช่วยงาน เพราะอยู่ในชมรมวิทยุสมัครเล่น ยุคนั้นไม่มีอินเทอร์เนทครับ อยู่บ้านก็เปิดวิทยุคุยเล่น ช่วยสังคมบ้าง หาเพื่อนบ้าง นี่แหละ สนุกสุดๆ แล้ว
อากาศแปรปรวนครับ สหรัฐอเมริกา รัฐมิชิแกนเจอพายุหิมะเข้าไป จัดขำขำที่ 31C ตรงกันข้ามกับอาเจนติน่าร์ 40C เพราะไปเจอคลื่นความร้อน ไทยเราปีหน้าหนาวยาวนาน น่าจะเหมือนตอนปี 52 ที่ผมไปขี่จักรยานขึ้นอินทนนท์ ชอบมากครับ ประทับใจจริงๆ ปีนี้ก็อยากไปอีกนะ แต่เดือน กพ นี่มิวอาจมีการสอบเข้า ม1 หรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่รู้คิวชีวิตของตัวเองว่าจะว่างวันใดบ้าง
กลุ่มผู้ชุมนุม กปปส ยังคงนิ่งๆ ผลจากการปะทะเมื่อวาน พลเรือนตาย 1 เจ้าหน้าที่ตาย 1 คืนนี้เลยจัดงานไว้อาลัยให้แก่วีรชนที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย สุเทพประกาศให้ความช่วยเหลือ 1 ล้านบาท และรับผิดชอบรถของผู้ชุมนุมที่เสียหายทุกคัน แมนดีครับ
-
28 ธค 56
ตีสามการ์ดของ คปท โดนยิงด้วยอาวุธสงคราม ตายไปอีก 1 เจ็บ 3 ไม่ต้องสงสัย โจรในเครื่องแบบตำรวจไทยจัดให้ประชาชน จนต้องทำบังเกอร์เอาไว้กำบัง นี่เราจะต้องโดนโจรในเครื่องแบบลอบกัดไปถึงไหนนะ จะหวังทหารมาช่วยคงยาก เพราะมันเป็นพวกทักษิณกันหมดแล้ว ถ้าช่วยก็คงจะช่วยถล่มกลุ่มชาวราชดำเนินนี่แหละ เพราะถ้าช่วยปฏิวัติ ก็จะเป็นการปฏิวัติเพื่อช่วยรัฐบาลให้คงอยู่เสียมากกว่า
เช้านี้รถต้องติดหนัก แต่ก็ฝืนเอารถยนต์ออก เพราะต้องไปส่งมิวเรียนพิเศษ ทนๆ ไปครับ แค่ไหนก็แค่นั้น คิดบวกเข้าไว้ ใจเราก็เป็นสุข ทุกวิกฤตต้องมีโอกาส จงหามันให้เจอ
ส่งมิวที่รถไฟฟ้า ผมเลยไปทำงานต่อ เป็นแบบนี้เช่นเดียวกับเป็นสิบปีที่ผ่านมา แต่ทันทีที่ถอยรถออกจากบ้าน ก็ได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดเหมือนตอนก่อนเอาไปซ่อม เซ็งสิครับ เห็นบอกเปลี่ยนเหล็กกันโคลงที่มาพร้อมตัวยึดแล้วไง ตอนนี้ในใจคิดไปสะระตะเลยครับ ว่ากูจะโดนหลอกไหม หรือไปเจออู่ประเภทเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหาย
ขับไปก็เซ็งตลอดทาง พอถึงที่ทำงานก็โทรหาพี่อ๊อดเจ้าของอู่ บอกถึงปัญหา เขาบอกว่าเอาไว้เปิดงานจะมารับรถไปแก้ ตอนนี้เขาอยู่ต่างจังหวัด
สายหน่อยมิวโทรมาบอกว่าเรียนเสร็จแล้ว ให้ไปรับหน่อย เฮ้ยย ยังทำงานไม่เสร็จเลย ใกล้วันหยุดยาวร้านค้าผมขายดีมาก เพราะขายส่งด้วย รับโทรศัพท์และลงบัญชีกันไม่ไหว เขียนผิดเขียนถูกก็มี ทำหลายอย่างมันก็วุ่นๆ น่ะครับ คนมาซื้อของหน้าร้านก็เยอะ แบกเข็นส่ง บางคนมาตัวเปล่าก็ต้องเรียกตุ๊กตุ๊กให้
บอกให้มิวนั่งแท็กซี่มาเองก็แล้วกัน เขาไม่เคยนั่งมาก่อนหรอก แต่ผมสอนให้ขึ้นรถเมล์ง่ายๆ แค่จากบ้านไปโรงเรียนตรงตลอดไม่ถึง 5 กม ก็ไม่เอา ไม่ยอม อิดออด วันนี้ก็เลยออกอาการไปไม่เป็น สุดท้ายเขาก็โทรไปเรียกให้พ่อผมไปรับ
ผมอยู่ร้านจนบ่ายก็ไปธนาคารอีกแล้ว ทำธุระเสร็จก็กินเปาะเปี๊ยะสดในฟู๊ดเซนเตอร์ รสชาติงั้นๆ แต่กินบ่อยเพราะขอต้นหอมเยอะๆ เขาก็จัดให้เป็นกำ
ก่อนกลับแวะซื้อช็อกโกแลตดาร์คของโปรดมา 2 ชิ้น เขาลดราคาน่ะครับ ผมชอบช็อกโกแลตดาร์คอยู่ไม่กี่ยี่ห้อ เอาเท่าที่หาได้ง่ายในห้างก็คือ Ritter เพราะมีโกโก้แมสมาก บางยี่ห้อรสชาติดี อร่อย แต่กลับมีโก้โก้แมสน้อย แบบนี้ผมก็ยอมกินอันที่รสชาติด้อยกว่าแทน
เดินไปเดินมาเจอขนมลดราคาก็หยิบติดตระกร้ามา เน้นประเภทถั่วเหมือนเดิม เจอกูลิโกะอัลมอนด์รุ่นใหม่เป็นช็อกโกแลตดาร์คเลยซื้อมาฝากภรรยา 1 กล่อง อ้าว เจอมันฝรั่งทอดลดราคาอีกแล้ว ฮ่าๆ เป็นยี่ห้อที่ชอบอีกละ ลด 50% เพราะมันใกล้หมดอายุแล้ว ไม่ถือ ไม่เป็นไร กูกินได้ ฮ่าๆ แอบจัดมา 2 ถุง คิดปลอบใจตัวเองว่าโหลดคาร์โบฯเอาไว้ พรุ่งนี้เช้าจะได้ระเบิดพลังตอนวิ่ง
กลับมาถึงบ้านเจอมิวนั่งกินขนมข้าวโพดคั่วอย่างเอร็ดอร่อยพร้อมนั่งดูทีวีการ์ตูนโคนัน ผมเลยว่างหน่อย จัดการเปิดตาข่ายที่คลุมบ่อปลาเอาไว้เกือบสองอาทิตย์ออก เห็นว่านกกินปลามันไม่ได้มาหลายวันแล้ว ค่อยๆ เปิดแง้มออกทีละน้อยมาสองวันแล้ว
เย็นล้างจักรยานแบบลวกๆ ในรอบหลายปี ผมล้างจักรยานน้อยมากเลยนะ ล้างเช็ดพวกคราบโคลน ไม่ได้ล้างแบบถอดมาเช็ดถูเหมือนพวกมือโปรเขาทำกัน ก็ผมไม่ใช่โปรนี่นา
พอล้างรถแล้วรถดูสวยสะอาดขึ้นอย่างชัดเจน หยอดน้ำมันโซ่เล็กน้อย ไม่น่าเชื่อนะ ว่าดุมของผมที่มันไม่เคยถอดมาล้างเลยในรอบ 20 ปี นี่มันยังฟรีได้ลืนไหลอยู่เลย เจ๋งดีว่ะ
แล้วก็เจอต้นเหตุของอาการรถไม่นิ่งแล้วครับ เกริ่นนำหน่อยนะ คือปกติผมจะเช็คบาลานซ์ของรถตัวเองตลอดเวลา ด้วยการขี่ปล่อยมือ แต่หลายเดือนมานี้ขี่ปล่อยมือแทบไม่ได้เลย ก็เลยนึกว่าตัวเองอ่อนหัดเอง ขี่จักรยานน้อย ฝีมือเลยถอถอย ปล่อยได้สัก 2 วิ ยังยากเลย รถเป๋ไปมา บาลานซ์ห่วย เหมือนคนหัดขี่ สองวันก่อนเลยปรับเซ็ทติ้งใหม่ ปรับเบาะให้แหงนขึ้นมาอีกนิด แต่ก็ได้ผลแบบเดิมๆ
พอล้างรถนี่แหละครับ ถึงได้เจอสาเหตุ ก็ล้อหลังมันไม่ตรง มันคงจะเคลื่อนตอนขี่ลุยถนนขรุขระบ่อยๆ ในเมื่อแนวล้อหน้าหลังไม่ตรงกัน รถมันก็ไม่สมดุลย์สิ ปัดโธ่
ใส่ล้อตรงแนวแล้วก็จะปรับหน้าสัมผัสผ้าเบรกใหม่ แต่ถอดไม่ออกว่ะ คือไม่เคยปรับแต่งมันเลยในรอบ 20 ปีเช่นกัน ไม่อยากฝืน ไม่อยากง้าง กลัวเบรกหัก มันเป็น XTR ปี 94 ทีผมชอบมากๆ
ก่อนเก็บรถเห็นพลาสติกกระดูกงูที่ใช้ทำแฟ้มวางทิ้งไว้ เลยลองเอามาหุ้ม Chain Stay กันโซ่ตี ก็ได้แค่กันสีถลอกแหละครับ ยังคงมีเสียงดังหากโดนโซ่ตีอยู่ดี เพราะมันบางมาก ก็ขำขำน่ะ ของมันมีอยู่แล้ว แถมไม่ได้เพิ่มน้ำหนักอะไรนัก แต่ใช้แล้วเวิร์คหรือเปล่าก็อีกเรื่องหนึ่งนะ
-
29 ธค 56
กลุ่ม คปท โดนระเบิดอีกแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจมาดูที่เกิดเหตุก็เลยโดนรุมทำร้าย อืมม ผมเข้าใจนะ ก็ในเมื่อตำรวจมันเป็นพวกทักษิณหมดแล้วไง
นีเป็นอาทิตย์แรกในรอบปีที่มิวไม่มีเรียนพิเศษ ให้เขาเลือกอยากไปไหน จะพาไป มิวบอก อยากไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง อ้าว เห็นแก่กินนี่หว่า ฮ่าๆ
ปกติภรรยาชอบไปวิ่งสวนรถไฟ วันนี้เขาตัดสินใจมาวิ่งกับผมที่ศูนย์เยาวชนบางมด ออกจากบ้านแต่เช้า มิวยังไม่ตื่น น่าเสียดายที่ภายในสนามฟุตบอลไม่ได้เปิดให้เข้าไปเหมือนวันก่อนๆ เลยต้องวิ่งรอบนอก แต่มันก็ดีตรงว่ารอบมันใหญ่กว่าเยอะมาก น่าจะประมาณรอบละ 800 เมตร (ถ้าวิ่งภายในจะรอบละประมาณ 600 เมตร) วันนี้จัดไปแค่ 6 รอบ วิ่งไปแค่ 30 นาที ภรรยาบอกว่าเจ็บหัวไหล่ด้านหลัง ก็เลยไปเล่นทีสถานีกายบริหารแทน
กลับมาบ้านเจอแม่ทำโจ๊กกิน เลยจัดไป 1 ชามใหญ่ สายหน่อยมิวชวนไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งกัน สูตรเดิมเลย มิวกินของหลักๆ ที่เขาชอบ เริ่มจากไข่นกกระทาทอดในเตาขนมครก ตามด้วยก๋วยเตี๋ยวหมูสับ ปิดท้ายด้วยโกโก้เย็น มิวกินของหลากหลาย แต่แปลกนะที่เขาไม่ชอบกินขนมจุบจิบ
ไม่ได้มาตลาดนี้นานมาก วันนี้เลยซื้อของกินกลับมาเพียบ ของผมเองมีหมี่กรอบ สลัดแขก เผือกเส้นทอดกรอบ ข้าวโพดคั่วแบบเค็ม จัดมาซะเยอะเลยนะนี่ เผื่อไว้ไง ไม่รู้เมื่อไหร่ได้มาอีก
วันหยุดแท้ๆ แต่จู่ๆ มิวบอกอยากไปเรียน อ้าว ตกใจสิ แต่เขาอยากเรียนเอง ก็เลยไม่ขัด ภรรยาเลยพาเขาไป ส่วนผมอยู่บ้านจัดการกับจักรยาน เมื่อวานเพิ่งล้างอย่างสะอาด เลยได้ฤกษ์ทำ Project Rat Bike คือการพรางรถให้ดูเก่าๆ เน่าๆ จะพรางโจรน่ะครับ ถ้าไม่เป็นคนเล่นรถตัวจริงที่รู้รถจริงๆ ก็จะมองข้ามไอ้คันนี้ไปอย่างแน่นอน
ดูข่าวที่มีภาพคนไปทุบรถตำรวจ แล้วอีกวันตำรวจจับได้ นำมาแถลงข่าวบอกว่าเป็นหนึ่งในผู้ชุมนุม แต่ที่ไหนได้ วันนี้เจอคนขยัน ไปคุ้ยประวัติไอ้คนทุบรถมา กลายเป็นอยู่ในกลุ่มคนเสื้อแดงยืนเชียร์อย่างเฮฮา นำภาพมาวางคู่กันถึงกับเถียงไม่ออก ยุคเสื่อมของตำรวจไทยจริงๆ
ข่าวฟรีทีวีมันต่างจากความจริงโดยสิ้นเชิง ในเฟซบุ๊คก็มีข่าวเยอะ แต่ก็ต้องวิเคราะห์ก่อนที่จะปักใจเชื่อ แต่หลายข้อมูลมันโดนลบออกไปเยอะ เช่นภาพตำรวจที่อยู่บนดาดฟ้าแล้วซุ่มยิงคนข้างล่างในวันที่ปะทะที่สนามกีฬาไทย-ญี่ปุ่น
อยู่บ้านตลอดวัน อาหารการกินอุดมสมบูรณ์มาก จนน่าจะกินเยอะไปหน่อยอีกแล้วล่ะ ตอนเช้าก็วิ่งไป 30 นาทีเอง เผาผลาญพลังงานไปได้แค่ก๋วยเตี๋ยวชามเดียว แล้วไอ้ที่เติมเข้าไปตลอดวันนี้ล่ะ หึหึ
ชาวราชดำเนินจัดกิจกรรมปีใหม่เฉลิมฉลองกันแบบไม่ให้เหงา แต่เรื่องกิจกรรมเดินปิดเมืองนี่จะงดไปจนถึงปีใหม่แล้ว หลังจากนี้ได้ข่าวว่าจะปิดกันแบบทั้งเมือง
เอาใจช่วยให้จบสิ้นโดยเร็วครับลุงกำนัน ชาติไทยจะได้พัฒนากับเขาเสียที
-
30 ธค 56
ชาวบ้านเขาหยุดกันหมด ธนาคารยังหยุด หึหึ แต่ร้านผมเปิดครับ ร้านเปิดก็คือต้องไปทำงาน ไปเฝ้าร้านเหมือนเดิม สงสารลูกนะ แทนที่จะได้ใช้เวลาไปเล่นเรือ หรือขี่จักรยานทางไกล อยากให้เขาเรียนรู้ชีวิตจากโลกภายนอก กลายเป็นอยู่บ้านใช้ชีวิตกับไอแพดแทน ใครมีลูกก็ดูชีวิตของผมเป็นแนวทางไว้ก็แล้วกัน นี่คืออีกความผิดพลาดอันใหญ่หลวงที่จะส่งผลต่อตัวมิวเอง ผมพูดไม่ออกนะ พ่อแม่อยากให้ผมไปช่วยงานที่ร้านขายของ ภรรยาแม้ไม่ได้พูดอะไร แต่ผมอยู่ด้วยก็ช่วยแบ่งเบาไปได้บ้าง ผมมันเป็นคนไร้ค่าไง ทำอะไรก็ล้มเหลว ให้อะไรตอบแทนพ่อแม่ไม่ได้ ก็ให้สิ่งที่มีค่าที่สุดของผมไปเลยก็แล้วกัน นั่นคือ เวลา
ผมสอนมิวเสมอว่าสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตนั้นคือ เวลา และคนเราเกิดมาเพื่อทำความดี ฉะนั้นหากผมมีชีวิตยืนยาว ก็จะมีชีวิตเพื่อทำความดี
ทำความดีได้ทุกทีทุกเวลา ผมช่วยงานที่บ้านแบ่งเบาภาระพ่อแม่ก็คือความดี (แต่.. ความฝันของตัวเองแม่งไม่เหลือแล้ว อีกนัยหนึ่งแม่งก็โครตหดหู่เลย) ลูกค้าจ่ายเงินเกิน ก็คืนเขาไป นี่ก็คือความดี ช่วยเหลือคนที่กำลังลำบาก รถเสีย พาคนข้ามถนน ฯลฯ ไอ้พวกนี้ทำประจำ เดินๆ อยู่นอกบ้านเจอคนแบกเป้แล้วซิปเขาเปิดก็เดินไปบอกเขา ฯลฯ
แต่มิวไม่ต้องเป็นแบบที่ผมเป็นหรอกนะ ลูกต้องทำตามความฝันของลูกให้สำเร็จ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จงอย่าท้อแท้ ห้ามท้อแท้เด็ดขาด ดูชีวิตที่ล้มเหลวของพ่อเป็นตัวอย่างก็แล้วกัน แทนที่จะก้าวหน้ารุ่งโรจน์ในสายงาน กลับกลายต้องมานั่งเฝ้าร้านขายของ ลูกอย่ามาใช้ชีวิตแบบนี้เลย มันไม่สนุกหรอก ต่อให้เป็นคนจนแล้วได้ทำงานที่รักยังดีกว่าเลย
เช้านี้อุ่นขึ้นเยอะ ขี่จักรยานยามเช้าแล้วไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่ สองวันก่อนเพิ่งปรับแต่งล้อหลังให้ตรงแนวแล้ว เช้านี้ลองขี่ปล่อยมือดู ไปแบบอย่างมั่นใจเลย พอปล่อยสองมือปุ๊บ
รถแม่งเอียงวูบเลย เกือบกลิ้งแน่ะ เพราะปล่อยมือแล้วก็ดันตัวขึ้นนั่งหลังตรงเลยไง แบบกูมั่นใจเต็มที่ แต่เปล่าเลย รถแม่งเป๋ ไอ้สันดานเอ๊ย เกือบไปแล้ว
กลับมาขี่แบบงงๆ เกิดอะไรขึ้นกันล่ะนี่ ล้อหลังก็ตรงแนวแล้วนี่นา มีอะไรให้ผิดพลาดอีกหรือ สมัยก่อนเราปล่อยมือขี่ได้นานหลายกิโลเมตรเลย ขึ้นเนิน ขึ้นสะพาน ลงสะพาน เจอทางขรุขระ กระทั่งคันกั้นรถก็ยังปล่อยมือขี่ผ่านได้
เอ๊ะ หรือกูฝีมือตก เหมือนดริฟท์น่ะ ที่ทุกวันนี้ฝีมือตกไปเยอะแล้วล่ะ สู้เด็กรุ่นใหม่ๆ เขาไม่ได้แล้ว ขี่ไปคิดไป สุดท้ายได้ข้อสรุปว่าตัวเองอ่อนซ้อม
อยากขี่จักรยานไปทำงาน แต่แม่ฝากให้เอาสินค้าไปร้านขายของด้วย ก็เลยต้องขับรถยนต์ไป ทั้งๆ ที่ถนนโล่งสุดๆ
บ่ายไปธนาคาร เสร็จแล้วก็เข้าบ้านตอน 0300 มิวกำลังนอนกินชาเขียวดูการ์ตูนโคนันอย่างสบายอารมณ์ ไม่ต้องอิจฉาเขา เราเองก็เคยเป็นเด็กมาก่อน ยุคเด็กการ์ตูนโปรดของผมคือ Cobra ชอบมัน มันเจ๋งดี กวนตีนดีด้วย เท่สุดๆ ตรง Psyco Gun ที่แขนซ้าย
ข่าวสารบ้านเมืองตอนนี้ต้องอ่านในเฟซบุ๊คอย่างเดียวเลยนะ เพราะสื่อสาธารณะล้วนเป็นขี้ข้าทักษิณเกือบหมดเกลี้ยง วันนี้มีข่าวทนายนกเขาโดนขับรถไล่ล่า มีเอาปืนเก็บเสียงมาจ่อเล็ง ทางด้านพนมเปญก็มีการเดินขบวนประท้วงขับไล่ฮุนเซน มาแนวเดียวกับไทยเราเลยคือ สันติ อหิงสา ปราศจากอาวุธ แต่เชื่อเถอะ สุดท้ายก็ต้องมีการนองเลือด ไทยเราเองก็เช่นกันครับ ต่อสู้ไปแบบนิ่มๆ อย่างนี้มันสู้กับคนหน้าด้านไม่ได้หรอก ก็เขาไม่ออกเสียอย่าง จะทำอะไรเขา
จะหวังให้ทหารออกมาช่วย นั่นคือการเข้าทางเขาเข้าไปใหญ่ เพราะปฏิวัติเสร็จก็จัดการเลือกตั้งทันที มันก็จะกลับมาอีกแบบเดิม ยกเว้นแต่ว่าจะต้องมีการปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง
-
31 ธค 56
ไม่ได้เจอลมหนาวตอนปีใหม่มานาน ไม่คุ้นครับ แต่ก็นะ จะปีใหม่หรือวันใดมันก็เหมือนวันธรรมดาๆ คนเราต่างหากเป็นผู้กำหนดวันเวลาขึ้นมาเอง และนี่ก็เป็นอีกวันที่ผมออกไปทำงานอยู่เฝ้าร้านขายของ
ผู้คนในออนไลน์ถามผมว่าไปเที่ยวไหน ก็ตอบเขาว่าไม่ได้ไป ไม่ชอบเที่ยวเทศกาล คนเยอะ รถติด สารพัดจะอ้าง แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว ผมแทบไม่เคยได้หยุดปีใหม่หรือเทศกาลใดกับใครเขาเลย มีหยุดสัก 2-3 วันตอนสงกรานต์นี่แหละ
นี่มันเป็นธุรกิจเพื่อสังคมหรือไงกันนะ ทำงานกันตลอด คนงานแม่งก็มาบ้างไม่มาบ้าง วันไหนคนครบๆ ก็โอเค วันไหนคนน้อยก็มึงไง ออกไปส่งของ
ข้อดีมีเพียงอย่างเดียวก็คือทำงานง่าย รถไม่ติด จอดง่าย ร้านขายดีครับ เพราะร้านอื่นเขาปิดกันหมด
กปปส จัดงานปีใหม่ที่ราชดำเนิน จัดคล้ายงานวัด มีหนังกลางแปลง น่ารักดี ผมอยากไป แต่ก็นะ .. มีลูกต้องดูแล
คิดบวกเข้าไว้ครับ