Racing Club World > Kid Zone

น้องเธียรรายงานตัวครับ

(1/2) > >>

chayut_nung:
สวัสดีครับพี่เปิ้ล ผมอ.หนึ่ง วิทยาลัยเทคนิคขอนแก่นครับ บ้านอยู่ประชาอุทิศ54  อยู่ในบ้านนี้มานานแล้วครับแต่อ่านมากกว่าคุยครับ เพราะคิดว่าบ้านนี้เล่นรถแบบจริงจังครับเลยขอเป็นผู้รับมากกว่าครับ ตอนนี้มาทำงานอยู่ที่ขอนแก่นครับ เพิ่มได้ลูกชายคนแรกเมื่อ 16/10/51 ครับเลยพามารายงานตัวหน่อยครับ เพราะคิดว่าอีกหน่อยคงเป็นเด็กที่ บ้ารถเข้าเส้นเหมือนคุณพ่อเค้าแน่ๆครับ

chayut_nung:
ผมตั้งใจจะให้เค้าเรียนแบบบ้านเรียนที่รร.ดวงตะวันครับเป็นแนววอลด๊อฟ เหมือน3รร.ที่พี่แนะนำครับ  โชคดีที่ขอนแก่นมีรร.แบบนี้ไม่งั้นผมคงยุ่งกับเรื่องเรียนของลูกน่าดูครับ
ที่ขอนแก่นมีสนามคาร์ทครับ ผมก็เอาไว้ซ้อมสองล้อครับ ส่วนสนามสี่ล้อแบบจริงๆยังไม่มีครับมีแต่ลานสนามบินเก่าที่จัด1/4M ครับ พอได้ลูกชายคนนี้ความกลัวเริ่มเข้ามาครอบงำเลยครับ กลัวไปหมดทุกอย่างถึงขั้นขายรถทิ้งเพราะกลัวจะไม่ได้ดูแลลูกจนโตครับ ว่าจะเปลี่ยนแนวมาขี่โอลสคูลไม่แรงแต่ จิ๋กโก๋ดีครับ 

chayut_nung:
น้องเธียร ตอนอยู่โรงพยาบาลครับ

O'Pern:
กลางปี ผมเพิ่งไปประชุมที่ขอนแก่นมา ตอนเย็นเดินเล่นริมบึงแก่นนครด้วย

ข้อดีของคนที่ไม่ได้อยู่ กทม ก็คือ อากาศดี ทำให้ผมอิจฉาเอามากๆ ตรงที่ได้ขี่มอเตอร์ไซค์ด้วย ผมเองก็ชอบนะครับ มีสองคัน แต่ขี่ไม่เก่ง ไม่คล่อง ตอนหนุ่มๆ เคยขี่ไปเรียนด้วย กลางคืนดึกๆ ก็ไปขี่เล่นที่ลานพระรูปทรงม้า โห บรรยากาศสุดยอดมาก

การเลี้ยงลูกเองทำให้เราได้เอาใจใส่เขาเต็มที่ สำคัญสุดก็คือ 0-6 ปีครับ ใครไม่ได้เลี้ยงเองนี้รับรองว่าท่านจะเสียดายเวลา และย้อนเวลากลับไม่ได้เสียด้วย

วิธีสอนเด็กที่ดีสุดคือทำตัวอย่างดีให้เด็กดูครับ บางอย่างหากไม่เคยทำ ก็ลองฝืนๆ ทำดูบ้างก็ได้ เช่น เดินๆ ไปแล้วเห็นเศษขยะตก เราลองเก็บใส่ถังซะ ช่วยพาคนข้ามถนน ฯลฯ

chayut_nung:
ขอบคุณพี่เปิ้ลสำหรับคำแนะนำครับ ผมก็คิดว่าการที่ได้มาอยู่ต่างจังหวัดทำให้เราลดspeed ตัวเองลงจากสิ่งเร้ารอบๆตัวครับ แต่speed ในตัวที่ติดมาจากกทมยังเต็มร้อยครับทั้ง การทำงานการใช้ความคิดและการใช้ชีวิต ถ้ายังอยู่กทมการให้อะไรกับลูกในหลายๆอย่างผมคงทำได้ไม่ดีเท่ากับอยู่ต่างจังหวัดแน่ครับ สำหรับครอบครัวผมนะครับ แต่อีกไม่นานสังคมที่ขอนแก่นก็คงจะขยับเข้าใกล้กทมเข้าไปอีกเพราะห้างใหญ่กำลังจะมาเปิด(เซ็นทรัล)ความเจริญทางวัตถุคงมีมากขึ้น แฟชั่น ค่านิยม สังคมก็คงจะเปลี่ยนเข้าไปสู่อีกยุคนึงที่ก้าวหน้าและทันสมัยขึ้น แต่ยังไงขอนแก่นก็ยังคงเป็นขอนแก่น คงก้าวกระโดดแค่ภาพภายนอกแบบคนที่ไม่ได้โตในเมืองหลวงอย่างผม การดิ้นรนเพื่อขึ้นไปสู่สังคมหรือความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น สูงขึ้นคงไม่มีการแข่งขันกันสูงเหมือนอย่างกทม ผมยังพอมีเวลาดูแลอบรม สั่งสอน ลูกชาย คนนี้ให้เป็นคนดี มีใจเมตตา ไม่เอาเปรียบรังแกคนที่ด้อยกว่า และที่สำคัญต้องรู้จักเสียสละ ก่อนที่ค่านิยมและสังคมจะพาเค้าไปผมจะสอนเค้าให้แข็งแกร่ง แต่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน สุภาพ จิตใจที่ดีงาม นี่คือเหตุผมที่ผมเลือกอยู่ขอนแก่นไม่พาลูกชายกลับไปกทม ผมหวังว่าคงได้รับคำแนะนำและตัวอย่างที่ดีๆ แบบที่ได้รับอยู่นี้จากพี่เปิ้ลและพี่ๆท่านอื่นด้วยนะครับ ขอบคุณและยินดีรู้จักพี่ๆทุกคนครับ
รูปขาโจ๋กับรูปคุฌแม่และคุณอานิ่มที่พาคุณย่าจากกทมมาเยี่ยมน้องเธียรที่ขอนแก่นครับ

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page