Author Topic: พค 54  (Read 19168 times)

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
พค 54
« on: May 01, 2011, 07:46:47 pm »
1 พค 54
   วันนี้วันแรงงานแห่งชาติ ที่เรียนพิเศษของลูกเขาหยุด วางแผนกันไว้ว่าจะไปสวนสัตว์เปิดเขาเขียว ผมจัดเตรียมจักรยานไว้เสียอย่างดิบดีทั้งหมด 3 คัน พ่อ แม่ ลูก ยังดีที่ไม่ได้นำขึ้นรถยนต์ เพราะลูกเกิดเปลี่ยนแผน ไม่อยากไปสวนสัตว์แล้ว อยากไปดูปลาที่ Siam Ocean World แทน
   เช้านี้อากาศครึ้มๆ เย็นๆ เหมือนฝนจะตก ขณะกำลังคิด ได้ยินเสียงท้องฟ้าร้อง ฮึมๆ จากนั้นอีกแป๊บเดียวก็เทลงมา ผมตื่นแต่เช้า แทนที่จะได้ขี่จักรยานเล่นในวันหยุดสบายๆ บ้างก็เป็นอันอด
   มื้อเช้าในสยามสแควร์ ผมมักจะเลือกร้านจุฑารส ร้านอาหารเก่าแก่ แต่ปรับปรุงใหม่จนร้านสวยงาม สมัยเก่านั่งกินกันแบบธรรมชาติ ไม่มีแอร์ มีแต่พัดลมเพดาน ยุคใหม่นี้จัดร้านสวย แต่เปิดให้บริการสายกว่าเดิมนะ ยุคเก่าเปิดกันตั้งแต่ 0800
   ของเด่นร้านนี้คือลูกชิ้นเนื้อ แต่อาหารอย่างอื่นก็อร่อยมาก ราคาแพงกลางๆ ตามสไตล์ของในสยาม (ไอ้พวกแพงเว่อร์ก็มีครับ มื้อกลางวันผมเจอมา เดี๋ยวจะเล่าต่อไป)
   กินเสร็จไปร้านหนังสือจุฬาต่อ ลูกผมชอบหนังสือมากๆ ผมกับภรรยาก็ชอบ เลยเป็นขาประจำของร้านหนังสือดังๆ มีบัตรสมาชิกเกือบจะทุกร้าน กระทั่งร้านหนังสือแพงๆ อย่าง Asia Book ก็ยังมีเลย
   ลูกหยิบหนังสือที่เขาเลือกมาหลายเล่ม ผมดูแล้วบอกเขาว่า เอาไว้ไปซื้อร้านนายอินทร์ทีเดียวเลยดีกว่า ได้ส่วนลดมากกว่า แถมมีสแตมป์สะสมอีกด้วย ถ้าเราซื้อสะเปะสะปะ ก็จะได้แต้มในการสะสมกระจัดกระจาย แลกอะไรไม่ค่อยได้มากนัก ลูกเข้าใจดี เอาหนังสือไปเก็บในชั้นตามเดิม
   ไปในห้าง Siam Paragon ต่อ ลูกได้บัตรของขวัญจากการจับรางวัลมาเป็นบัตรเข้าชม Siam Ocean World ผมอยากจะฝึกลูก เลยบอกให้เขาเข้าไปชมเองคนเดียว ถ้าจะออกมาก็ให้โทรหาพ่อ เอาโทรศัพท์ของภรรยาให้เขาพกไว้จะได้อุ่นใจ แถมก่อนเข้ามีการโทรซ้อม พร้อมชี้จุดนัดพบ และนัดหมายเวลา
   พอลูกเข้าไป ผมกับภรรยาก็แยกกันเดินเลย สองคน สองสไตล์ครับ ภรรยาชอบพวกแฟชั่น ความสวยงาม ส่วนผมชอบรถยนต์ เครื่องเสียง ดนตรี กีฬา ห้างนี้น่าจะเป็นห้างเดียวในไทยที่ผมเห็นมีรถสปอร์ทหรูๆ จอดโชว์ขาย ตอนเด็กๆ ก็แอบฝันเล็กๆ ว่าสักวันอยากเป็นเจ้าของกับเขาบ้าง แต่พอมาวันนี้ผมคิดอีกทีแล้ว การซื้อรถคันละสิบกว่าล้านพวกนี้มันจะต้องมีเงินมหาศาลจริงๆ เพราะเอาเงินไปลงกับรถยนต์ มันจะมีค่าใช้จ่ายตามมาอีกมาก เริ่มจากค่่าน้ำมันที่มันซดแบบไม่เกรงใจ เหมือนเทน้ำลงในบ่อทราย ค่าซ่อมบำรุงที่ไม่ใช่ถูกๆ เลย และสุดท้ายจะมาเจ็บตัวตอนขายต่อที่เงินเราจะหลายไปเกือบครึ่ง
   ลองมาคิดดูว่าหากผมมีเงิน 10 ล้าน ก็คงจะเอาไปลงกับบ้านและการตกแต่งเสียมากกว่า บ้านทำแล้วจบครับ ไม่มีการซ่อมบำรุง ไม่มีการต้องจ่ายเงินเพิ่มใดๆ สุดท้ายคือไม่มีการขายต่อ เงิน 10 ล้านของเรายังอยู่แบบครบๆ
   เช่นเดียวกับเรื่องจักรยานครับ ซื้อไปเถอะครับ จะถูกจะแพงก็ซื้อไป ขอให้ซื้อแล้วได้ใช้ ได้ขี่ ยิ่งขี่บ่อย ยิ่งแข็งแรง สุขทั้งกาย สุขทั้งใจ แบบนี้ตีเป็นมูลค่าตัวเงินได้ยาก บางคนบอกคุ้ม แต่ผมบอกได้กำไร ต่อให้รถคันละเป็นแสนๆ ก็เถอะครับ ขี่แล้วมีแต่กำไร อยากกำไรมากก็ขี่ให้มาก ระมัดระวังเรื่องความปลอดภัยและอุบัติเหตุด้วยล่ะ
   กลางวันกินอาหารกันในร้าน “รส’นิยม” ขายพวกก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย ก๋วยจั๊บ เห็นชื่อร้าน เห็นสไตล์อาหาร ก็พอถูกใจ เลยพากันเข้าไปนั่ง เปิดเมนูปุ๊บ ตกใจ ก๋วยเตี๋ยวต้มยำสุโขทัยชามละ 99 บาท ไปกัน 3 คน ก็ราว 300 บาท ลูกสั่งน้ำเก๊กฮวยแก้วละ 40 บาทก็ทำใจแล้ว แต่พอเจอน้ำมาเสิร์ฟ มันใสแจ๋วเหมือนน้ำเปล่า งงมาก ลองดูดดู เฮ้ย มีกลิ้นเก๊กฮวยด้วยโว๊ย กลายเป็นน้ำเชื่อมกลิ่นเก๊กฮวย อุบาทว์จริงๆ รสชาติก็พอไปได้ แต่ภรรยาบอกไม่อร่อย ลูกบอกว่าก๋วยเตี๋ยวที่กินประจำที่บางน้ำผึ้งชามละ 15 บาท อร่อยกว่าเยอะ คิดเงินออกมาดันมีค่าบริการอีกคนละ 10% จ่ายไปเกือบ 400 บาท ขำขำ
   ผมไม่คุ้นกับสไตล์การใช้ชีวิตแบบนี้เลยจริงๆ ทุกวันก็จะกินกับพวกคนงาน กินข้างทาง ข้าวแกง ก๋วยเตี๋ยวราคาไม่เกิน 25 บาท แถมน้ำเปล่าฟรี

   พากันไปซื้อเสื้อผ้า รองเท้า ของใช้กันที่ร้าน Decatchlon บางนา วันนี้ขับรถเยอะหน่อย แต่ขับสบาย รถไม่ติด พรุ่งนี้่เป็นวันหยุดชดเชย คนออกต่างจังหวัดกันเยอะ บนถนนรถโล่งมาก
   ร้านนี้เป็นอีกหนึ่งร้านประจำของผม แต่อยู่ไกล หลายๆ เดือนถึงได้มาสักครั้ง มาวันนี้เจอเสื้อจักรยานอย่างเป็นทางการครั้งแรก เพราะมีกระเป๋าหลังใบใหญ่ แถมมีซิปปิดอีก เลยเอามา 1 ตัว มีสีดำล้วน แขนยาว ถูกใจมาก เป็นซิปยาวตลอดตัวอีกด้วย ราคา 420 มั้ง ผมไม่ชอบพวกเสื้อผ้าหลากสีเหมือน Cosplay ไม่ชอบเอายี่ห้อผลิตภัณฑ์ต่างๆ มาติดบนตัวเอง ถ้าเขาจ่ายเงินค่าโฆษณาให้ผมก็อาจจะยอมทำบ้าง
   ผมว่าอีกสักพักคงจะมีคนเอาเสื้อนี้มาขายในเวปจักรยานแน่ๆ มันใส่สบายดีจริงๆ ใครชอบแต่งตัวเรียบๆ ไม่มียี่ห้อเลอะเทอะก็ต้องตัวนี้แหละครับ
   ได้รองเท้่าหนังแต่ทรงรองเท้าผ้าใบมาอีกคู่หนึ่ง หน้าตามันเก่าสะใจดีชมัด ผมเรียกมันว่ารองเท้าหนังไดโนเสาร์ สไตล์หนั้งเบาะ Brooks เก่าๆ น่ะครับ คงจะนึกภาพกันออก ตัดเย็บแข็งแรงทนทานดี ราคา 1300 บาท นี่ถ้ามีหมุดทองแดงตกแต่งด้วยนะ จะสุดยอดมากๆ
   ร้านนี้เดินเล่นสนุกมากครับ เลือกของ ลองของอะไรก็ตามสบาย พนักงานใจดี ไม่ว่าอะไรสักอย่าง แต่ของบางอย่างก็เริ่มแพงแล้วนะ อย่างเช่นนาฬิกาข้อมือ ผมเคยซื้อไม่ถึงพันบาท มาวันนี้เขาขาย 1300 บาท (คนละยี่ห้อ แต่สไตล์เดียวกัน)
   เจอเป้น้ำด้วยครับ ราคา 1300 บาท ขายพร้อมถุงน้ำ 2 ลิตร ใส่ของกินของใช้ได้นิดหน่อย แต่ผมไม่ชอบกินน้ำจากถุง ขี้เกียจล้าง ขี้เกียจดูด มีกีฬาไม่กี่ชนิดที่ผมดูแล้วว่าจำเป็นต้องใช้เป้น้ำก็คือปีนเขา และกีฬาทางน้ำ เช่นพวกเรือใบ วินเซิร์ฟ ไคท์เซอร์ฟ ฯลฯ มีเหตุผลครับ เพราะต้องใช้มือจับอุปกรณ์ตลอดเวลา และต้องจิบน้ำบ่อยมากๆ เพราะอยู่กลางแดดจัดตลอดเวลา
   
   มื้อเย็นนี้แม่ผมติดใจอาหารทะเล หาซื้อปูม้า กุ้ง หอย มานึ่งกินเอง อร่อยกว่ากินนอกบ้าน แถมประหยัดเกินครึ่ง 
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #1 on: May 02, 2011, 07:27:12 pm »
2 พค 54
   วันนี้หยุดชดเชยวันแรงงานแห่งชาติ แต่ฝันไปเถอะ ร้านผมไม่หยุดหรอก ยังคงต้องทำงานยกของต่อไป หลังเริ่มหายดีแล้ว เริ่มกลับมายกของอีกแล้ว (อ้าว….)
   ทุกครั้งที่เบื่อ ผมต้องหาวิธีจุดไฟในกาย สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดในนาทีนี้คือการคิดถึงทริปจักรยานครับ วางเส้นทาง วิธีเดินทาง อะไรพวกนี้ผมคิดมาจนหมดแล้ว ก้าวต่อไปคือคิดว่าจะทำประโยชน์อะไรให้แก่ใครขณะเราเดินทางได้บ้างไหม ช่วยเหลือคนอื่นได้มากน้อยเพียงใด
   ผมมี KHS MTB ใช้ขี่มาแล้ว 17 ปี ยังไม่เคยลิ้มลองรสชาติรถจักรยานที่เขาเรียกว่าทัวริ่งแท้ๆ ว่ามันจะขี่ดีกว่า MTB จำแลงตรงไหน อย่างไร แถมชาวทัวริ่งส่วนใหญ่มักจะคิดเห็นไปในแนวทางเดียวกันทั้งหมด ก็แปลกดีครับ เช่น ใช้แฮนด์หมอบเหมือนกัน ใช้ชิฟเตอร์ปลายแฮนด์เหมือนกัน ใช้เบาะ Brooks เหมือนกัน และอีกสารพัดอย่างที่เหมือนๆ กัน
   ไม่เบื่อกันบ้างหรือครับ แต่งรถออกมาฟอแมทเดียวกันหมด เหมือนพวกเด็กๆ เล่นรถยนต์แต่งซิ่งเป๊ะ ล้อโตๆ เบาะ Bride / Recaro ภายในมีมาตรวัดเรียงแถวกัน 6 ตัว มี Roll Cage
   ผมไม่ชอบแฮนด์หมอบ ไม่ชอบเอาง่ามนิ้วโป้งเป็นจุดรับน้ำหนัก ไม่ชอบละมือจากแฮนด์มาเปลี่ยนเกียร์ แถมไอ้ชิฟเตอร์ปลายแฮนด์นี้พอตอนจอดรถแล้วรถเอียงวูบเพราะรถหนัก แฮนด์มันจะสะบัดไปชนเฟรมท่อบน ดังแกร๊กกกกก เกียร์ก็เปลียนไปแล้ว ถ้าคนขี่ไม่รู้ตัว มาออกตัวใหม่ กดบันไดไปก็จะตกใจ รถแทบล้ม (ถ้ารถหนัก)

   เอ หรือผมจะเป็นคนขวางโลก เพราะเข้าไปในวงการอะไร ก็มักจะคิดเห็นแตกต่างกับคนส่วนใหญ่อยู่เสมอ หรือเป็นเพราะว่าเรามองเห็นบางอย่างที่อยู่ตรงหน้าแตกต่างกัน
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #2 on: May 05, 2011, 04:53:52 pm »
3 พค 54
   ออกจากบ้านตอน 0730 กลับเข้ามาบ้านอีกทีตอน 0730
   กลางวันไปเก็บเช็คลูกค้าที่แถวท่าน้ำราชวงศ์ ระยะทางที่สั้นคือขี่จักรยานไปข้ามเรือที่ท่าดินแดง ข้ามฝั่งไปราชวงศ์ แต่เส้นทางที่เร็วก็คือขี่จักรยานข้ามสะพานพุทธ เลียบเลาะจักรวรรดิ จนถึงท่าน้ำราชวงศ์ ที่เร็วกว่าก็เพราะไม่ต้องรอเรือข้ามฟาก แถมประหยัดเงินค่าเรือ ไปกลับก็ต้องมีสักสิบบาทนั่นแหละ
   ได้เอาจักรยานออกขี่ค่อยทำให้ความน่าเบื่อลดน้อยลงไปได้เยอะครับ ใช้ชีวิตกลางแดดแม้จะร้อนไปบ้าง แต่ก็รู้สึกสบายตัว สบายใจดีนะ เห็นวิถีชีวิตของผู้คนในแต่ละอาชีพ มีคนเหนื่อยๆ และยากลำบากกว่าเราเยอะมากครับ
   ได้เหงื่อออกสักนิดค่อยรู้สึกสบายตัวขึ้นมาหน่อย วันนี้ต้องอยู่เฝ้าร้าน 1 จนถึงร้านปิดครับ ตลอดวันมีช่วยยกของบ้างเล็กน้อย ไม่ยกโหด ก็ไม่เจ็บหลังเท่าไหร่

4 พค 54
   ชีวิตซ้ำซากจำเจ ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาใช้ชีวิตแบบนี้เหมือนคนส่วนใหญ่ แต่ไหนแต่ไรผมจะกำหนดวิถีของตัวเองเสมอ
   
   เย็นมีญาติลูกพี่ลูกน้องมาช่วยเซ็ทเครื่องคอมฯให้ผม มันโดนไวรัสเล่นงานจนเครื่องทำงานได้อืดสุดๆ แค่เปิดเครื่อง CPU ก็ทำงานไป 100% แล้ว จะกดคลิกอะไรก็เชื่องช้า เผลอๆ จะค้างเอาได้ง่ายๆ
   มาทำให้ตั้งแต่เย็น เสร็จกันตอนสามทุ่มกว่า ผมรีบลองเครื่องใหม่ทันที บ๊ะ ทำงานได้แจ๋วมากๆ แต่พอออนไลน์เท่านั้นแหละ ตกใจมาก เพราะเวปต่างๆ ที่อยู่ใน Favorite มันหายไปเกลี้ยง
   เวปจักรยานทั้งนั้นเลยนะนั่น
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #3 on: May 05, 2011, 06:30:52 pm »
5 พค 54
   ตอนดึกฝนตกหนักมาก มีฟ้าผ่าเสียงดัง ลุกขึ้นมาปิดหน้าต่าง เลยไม่ได้นอนรวดเดียวถึงเช้า
   เช้านี้มีเมนูใหม่ ผมให้แม่บ้านทำปูผัดพริกขี้หนู รสชาติดีใช้ได้เลย แม่บ้านคนนี้ทำอาหารได้ถูกใจผมมาก ทำงานบ้านได้เรียบร้อยดี น่าชื่นชม คนที่บ้านไปไหนมาไหนก็จะซื้อของกินของใช้มาฝากเขาเสมอ
   ตอนสายขับรถกระบะคนงานไปซ่อม เอารถไปทิ้งไว้ที่อู่ แล้วผมขี่จักรยานกลับมาเอง ระยะทางราว 3 กม แดดแรงจัด แต่คนมันชอบจักรยานเสียอย่าง ผมก็สนุกของผมไปเรื่อย แต่ถ้าเป็นคนที่เขาไม่ชอบขี่ คงจะขอเลือกนั่งรถแท็กซี่ดีกว่า
   กลางวันผมมีประชุมแถวสุขุมวิท บางทีก็ขี่จักรยานไป บ้างก็ไปรถไฟฟ้า ไปรถใต้ดินก็ได้ แต่วันนี้เจอแดดแรงแล้วหมดไฟจริงๆ ครับ เลยขับรถยนต์ไป มันก็สบายดีหรอกนะ แต่ว่าช้ากว่าจักรยานเหลือเกิน
   กลับมาบ้านเอาตอนเย็น ผมต้องไปทำงานที่ร้าน 2 อีก แต่โคตรเบื่อเลย
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #4 on: May 06, 2011, 05:16:19 pm »
6 พค 54
   ข่าวเรื่อง โอซามา บินลาดิน เสียชีวิต โด่งดังไปทั่วโลก มีทั้งคนเชื่อ และไม่เชื่อ เมื่อวานไปประชุมมีคนถามผมเรื่องนี้กันหลายคน ผมตอบไปแบบกลางๆ ว่าไม่รู้ ก็ไม่รู้จริงๆ คาดเดาไม่ถูก แต่ดูจากรูปการแล้ว ผมว่าน่าจะมีการสร้างเป็นภาพยนตร์ตามมา และถ้าจะให้สะใจ ต้องเป็นพลอทเรื่องในไอเดียวของผมดังนี้

   ภาพที่เห็นในวีดีโอ ที่ทาง USA คุยว่าเป็นภาพแบบ Real Time นั้น เป็นกล้องที่ติดอยู่กับตัวของบินลาดินเอง คนที่ถูกยิงตายนั้นกลายเป็นแค่คนหน้าเหมือน หรือแต่งให้เหมือน และยิงจนเละ ให้จำไม่ได้ แต่ต้องพอให้มีบางสิ่งเป็นเค้าหน้าของบินลาดินอยู่บ้าง กันเหนียว กันคนไม่เชื่อ
   ตอนท้ายเรื่องค่อยเฉลยความจริงของปมปัญหา ทั้งทาง USA และบินลาดินต่างเป็นคู่ค้างทางธุรกิจกัน เศรษฐกิจของ USA ตกต่ำมานาน หนทางเดียวที่จะพลิกพื้นได้ง่ายๆ คือการสร้างสงคราม เพราะสินค้าส่งออกที่ทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำมากที่สุดนั่นคือการค้าอาวุธ เครื่องบินรบ จรวด ขีปนาวุธชนิดต่างๆ
   หน้าฉากก็รบกันไป เข่นฆ่าประชาชนไปเรื่อยๆ หลังฉากก็ประสานงานกันว่าจะเคลื่อนย้ายกันไปอยู่จุดใด การที่ทหารเข้าไปแทรกแซงในพื้นที่ก็ยังมีอีกหน่วยคอยสืบราชการลับไปด้วย โดยมีจุดหมายอีกอย่างรองรับคือธุรกิจน้ำมัน นี่คือเหตุผลว่าสมัยซัดดัม ฮุสเซนยังอยู่ ทำไมเขาถึงเผาบ่อน้ำมันทิ้ง
   การรบแต่ละครั้ง ก็เสมือนการทำ War Show ให้ชาวโลกเห็นว่าอาวุธแต่ละอย่างร้ายแรงเพียงใด ยิ่งโชว์มาก ก็จะยิ่งขายได้มาก เช่นขีปนาวุธ Patriot โชว์ความแม่นยำได้เป็นอย่างดี ประมาณนี้
   กลับเข้ามาในฉากฆ่าบินลาดินกันต่อ ที่บ้านหลังนั้น บินลาดินแอบอยู่อีกห้องหนึ่งและเข้ามาแจมกับกลุ่มทหาร USA พร้อมกับจับภาพให้ดูแบบสดๆ เพื่อเพิ่มความสมจริง จากนั้นก็กระหน่ำยิงๆ ๆ ๆ ๆ
   ปิดท้ายด้วยการนำศพออกมา บินลาดินแต่งชุดทหาร SWAT ใส่ไอ้โม่งปิดหน้า สวมแว่นตาดำ เดินกับกลุ่มทหาร บ๊ะ ต่อให้เป็นทหารด้วยกันก็ยังดูไม่ออก กลัวหลักฐานถูกเปิดเผย เลยรีบนำศพบินลาดินปลอมไปทิ้งทะเล เหตุการณ์ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ยังไม่เปิดเผยว่าบินลาดินยังอยู่ จนมาถึงฉากสุดท้ายที่ทหารคนนั้นถอดหน้ากากไอ้โม่งออกมา และเจอรอยสักสัญลักษ์มุสลิมที่หน้าอก จบห้วนๆ แบบนี้ (เผื่อมีภาค 2) หรือจะจบแบบให้บินลาดินศัลยกรรมแปลงหน้า แล้วเป็นเศรษฐีในดินแดนเงียบสงบห่างไกลสังคมเมือง
   
   จิตนาการของผมเป็นไปแบบ Real Time เช่นกันครับ ไม่ถูกใจใครก็ขอโทษด้วย และหวังว่ามันคงไม่ใช่เรื่องจริง
   
   ชีวิตยังคงดำเนินไปแบบจืดชืด เช้าอยู่ร้าน 1 บ่ายไปอยู่ร้าน 2 แต่วันนี้ผมไม่ไปร้าน 2 มันซะอย่างนั้น ไม่มีเหตุผล ถ้าถามใจลึกๆ คือไม่อยากไป ไม่ใช่ขี้เกียจ ไม่ชอบบรรยากาศ ไม่ชอบสภาพแวดล้อม ไม่ชอบผู้ร่วมงาน ไม่ชอบอะไรสักอย่าง
   เส้นด้ายถ้าตึงนักมันก็จะขาดได้ง่าย
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #5 on: May 07, 2011, 09:33:34 pm »
7 พค 54
เมื่อวานมิวไปเล่นบ้านเพื่อน เล่นยิงธนูกัน ธนูเด็กๆ ใช้ไม้มาทำเล่นกันเอง เอาก้านลูกโป่งพลาสติคมาเป็นลูกธนู กลับเข้ามาบ้านตอนหัวค่ำ พร้อมกับแผลกลางดั้งจมูก เห็นแล้วเซ็งจัด รีบทายาให้ และหวังว่ามันคงจะไม่เป็นแผลเป็น
อาหารของผมตอนเช้ายังคงเน้นสุขภาพทุกครั้ง วันนี้เป็นผัดผักบร็อคโคลี่และแครอท กินกับไข่เจียววุ้นเส้นใส่พริกขี้หนูบุบ ทอดในน้ำมันมะกอกตามเคย ทั้งวันได้กินของดีๆ (เน้นสุขภาพ) แค่มื้อเดียว อยู่นอกบ้านกินแบบตามมีตามเกิด เจออะไรข้างทางตอนไปส่งของก็กินแบบเลือกมากไม่ได้ ชีวิตคนเมือง ชีวิตคนงาน ช่างน่าเบื่ออย่างบอกไม่ถูก กินข้างทางข้างถนนน่ะเรื่องธรรมดา มันต้องสกปรกแน่ๆ ทั้งสุขลักษณะ และเรื่องฝุ่นควัน หนักหนาที่สุดก็คือมันมีผักน้อยมากๆ 

เข้าเวปจักรยานมีกระทู้คุยเรื่องขนาดของรถและสัดส่วนของผู้ขี่อีกแล้ว ผมพิมพ์ตอบไปเสียยาวเหยียด อ่านทวนแก้ไขคำผิด แล้วก็เปลียนใจลบทิ้งเสียทั้งหมด พิพม์ตั้งเกือบ 30 นาทีแน่ะ คือไม่อยากไปแสดงความคิดเห็นขัดแย้งเขาน่ะครับ ก็ในเมื่อเขาใช้อย่างมีความสุขดีอยู่แล้ว ไอ้ผมจะไปโพสพอกว่ารถที่คุณใช้อยู่น่ะมันผิดสัดส่วนก็ดูกระไรอยู่ เจตนาผมต้องการแค่แสดงความคิดเห็นแก่ผู้ถามเท่านั้นเอง เกรงว่าจะมีคนอ่านแล้วเข้าใจไปในทางที่ผิด เลยเปลี่ยนใจไม่โพสตอบดีกว่า

เจ้าหน้าที่บริษัทแห่งหนึ่งโทรมาเชิญผมเข้าร่วมงานสัมมนาในวันจันทร์และอังคาร
“คุณเปิ้ลต้องการจะนอนห้องเดี่ยวหรือเปล่าคะ”
“ได้ครับ ตกลงครับ” บ๊ะ แจ๋วว่ะ ทุกทีเจอแต่ให้นอนห้องรวม (สองคน) บริษัทนี้ใจดีฉิบเป๋ง แต่คิดแบบนี้ได้แค่แว๊บเดียว
“ถ้านอนเดี่ยวต้องมีค่าใช้จ่ายเพิ่มด้วยนะคะ”
อ้าว เฮ้ย ไม่บอกแต่แรกเล่า โธ่ ฝันสลาย
“อืม ผมขอเป็นนอนปกติก็แล้วกันครับ” ตอบกลับแบบโครตอายเลย เขาคงคิดว่าเรางกมาก ซึ่งไม่อยากบอกเลยว่าจริงเป็นที่สุด ตั้งแต่มีลูกแล้วต้องเก็บเงินอย่างสาหัสครับ กับตัวเองนี่จะงกแบบสุดๆ รถยนต์นี่ใช้แบบประหยัดมากๆ ไม่เคยมองรถยนต์คันใหม่อีกเลย ทั้งๆ ที่สมัยก่อนผมใช้รถไม่เคยเกินแสนโลก็ขายแล้ว แต่คันปัจจุบันนี่ใกล้จะสองแสนโลแล้วครับ และยังคงจะใช้งานมันต่อไป ไม่มีวี่แววว่าจะเบื่อหรืออยากขับรถคันใหม่แม้แต่น้อย
   งานนี้ผมไปเป็นผู้ร่วมสัมมนา ผู้สังเกตการณ์เหมือนเดิมครับ ลืมถามว่าวิทยากรในงานคือใคร ถ้ารู้จักกันมาก่อนก็จะสนุกมาก เหมือนได้เจอเพื่อนเก่า
   ยังไม่รู้กำหนดการอะไรมาก แต่ยังไงก็ต้องพกเอาจักรยานไปด้วยแน่ๆ เผื่อเย็นๆ ค่ำๆ ไม่มีอะไรทำ จะได้เอาจักรยานออกขี่เล่น ใช่เลย รถคันเดียวที่ใส่ท้ายรถเล็กๆ แคบๆ ของผมได้นั้นคือ Neobike 14 ที่ตอนนี้ถอดเบรกหน้าออกไปแล้ว รถยิ่งโล่งเพรียว ดูดีกว่าเดิมเยอะ จนผมอยากได้รถแบบ Full Size แต่ใช้แค่ Coaster Brake อีกคัน ไม่ต้องมีเกียร์ ไม่ต้องมีสายเบรกระโยงรยางค ดูโปร่งโล่งเหมือนรถ Fixed Gear นี่แหละ แถมใช้งานบนท้องถนนได้จริง ไม่ต้อง Skid ลากให้เปลืองยางเล่น
   
   วันเสาร์คนงานมักจะขาดงานประจำ ผมพอจะมองเห็นทางแก้ แต่พอเสนอความคิดเห็นไป เจ้าของร้านมักจะไม่ค่อยสนใจ บ้างก็โดนต่อว่ากลับมา ทำเอาท้อใจเหมือนกัน แต่แปลกนะ เขาทนกับปัญหาเดิมๆ แบบนี้มาได้เป็นสิบๆ ปี ตรงกันข้ามกับผมที่หากเจออะไรที่เป็นปัญหา ก็จะหาทางแก้ทีละเปลาะๆ ซึ่งมันอาจไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องนัก แต่ก็ขอให้ได้ลงมือทำอะไรกับปัญหานั้นบ้างเถอะน่า ดีกว่าให้คนงานมาคอยกำหนดชะตาชีวิตว่าวันนี้ผมจะต้องขับรถส่งของไหม ต้องเป็นเด็กติดท้ายรถหรือไม่
   ร้าน 1 มีปัญหา ร้าน 2 ก็ไม่แพ้กัน ระบบล้มเหลวทั้งคู่ แถมคนบริหารก็ย่ำอยู่กับที่
   เป็นร้านที่น่าเห็นใจจริงๆ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #6 on: May 10, 2011, 02:54:42 pm »
8 พค 54
   เช้าวันอาทิตย์อันแสนจะสดใส ตีห้าครึ้งท้องฟ้าก็สว่างแล้ว ไม่ได้ออกขี่จักรยานครับ พาลูกไปกินอาหารเช้าที่ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งเหมือนอย่างเคย ลูกบอกอยากให้ผมไปด้วย แม้จะเบื่อ แต่ก็ไปครับ ทำอะไรๆ ตามใจคนอื่นมาเยอะแล้ว ตามใจลูกในวันหยุดอีกสักหน่อยจะเป็นไรไป
   ไปที่เดิม กินแบบเดิม  จอดรถยังที่เดิมเลย ฮ่าๆ คนเรานี่ไม่ชอบการเปลียนแปลงจริงๆ ครับ สำหรับคนที่ทำงานใช้ไอเดีย ผมแนะนำให้หนีออกจากกรอบอันนี้ให้ได้ แล้วสมองทั้งสองซีกของคุณจะทำงานได้เต็มประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
   การขี่จักรยานทางไกลคนเดียวสามารถเติมในส่วนที่ผมขาดหายไปได้ มันจะรู้สึกอิสระอย่างบอกไม่ถูก อิสระสุดๆ อิสระโครตๆ ไม่รู้จะหาคำใดมาบรรยาย
   ความสนุกของการขี่จักรยานทัวริ่งมีหลายขั้นตอนครับ เริ่มจากสนุกตรงการวางเส้นทาง เลือกเส้นทาง วางแผนการจัดกระเป๋าก็สนุกไม่น้อย มันจะคล้ายกับการไปแคมปิ้ง และการเดินป่า เอาของไปเยอะก็ได้ตรงอุ่นใจ แต่ก็แบกกันเอาเองละกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการไปกับจักรยาน ที่น้ำหนักแต่ละขีด แต่ละกิโลที่เพิ่มขึ้นมา มันทำให้เราเหนื่อยล้าจนแทบจะโยนของเหล่านั้นทิ้งไปได้ง่ายๆ เห็นได้ชัดตอนขี่จักรยานขึ้นเขาในสภาพแบกของหนัก ลำพังรถเปล่า ตัวเปล่า ล้อมันยังไม่อยากหมุนเลย
   วางแผนการณ์ทุกอย่างเสร็จ ก็มาสนุกกันตอนเดินทางต่อ จะขึ้นรถ ต่อเรือ หรือจะขี่ล้วนๆ ก็แล้วแต่แผนของเราเอง บางทีไปเป็นกลุ่มก็สนุก กลุ่มใหญ่ก็สนุก หรือขี่เดี่ยวคนเดียวก็สนุกได้ถ้าใจเราคิดเป็น สรรพสิ่งในโลกนี้จะเป็นเช่นไร ล้วนขึ้นอยู่กับวิธีคิดของคนๆ นั้น
   การเดินทางทุกครั้งเราก็จะต้องวางแผน ส่วนแผนจะละเอียดหรือไม่ อย่างไรก็แล้วแต่สไตล์ แรกๆ นี่แผนจะละเอียดมาก แต่พอไปแล้วทำไม่ได้จริงอยู่บ่อย บ้างก็ทำได้ไม่ครบตามแผนเพราะเหนื่อยเสียก่อน หลังๆ เลยไม่ค่อยมีแผนอะไรแล้วล่ะ มีแผนแค่คร่าวๆ ว่า จะนอนที่ไหน อย่างไร แค่นี้แหละ พอแล้ว ที่เหลือเป็นแผนสด คิดกันสดๆ บ๊ะ สนุกไปอีกแบบเหมือนกัน มันมั่วๆ ดี แต่ถ้าจะเล่นสไตล์นี้ต้องไปคนเดียวนะ ไม่ก็ขอเป็นกลุ่มที่สนิทกันมากๆ

   สายๆ ลูกไปเรียนศิลปะ ผมก็มาอยู่ที่คอนโด ปัดกวาดเช็ดถูจนห้องเงาวับไปหมดแล้ว ระเบียงสองฝั่งก็ขัดถูจนเกลี้ยง

   แล้วจู่ๆ ก็มีแมลงตัวโตบินโฉบเข้ามาในห้อง ผมรีบวิ่งไปดูว่ามันจะบินออกไปยังหน้าต่างอีกด้านไหม ถ้าไม่ จะจัดการกับมันอย่างไร ว่าแล้วก็รีบวิ่ง ตึกๆ ๆ ๆ
   แหม ทำยังกะวิ่งไปไกล ทำยังกะห้องใหญ่ ห้องเล็กนิดเดียว วิ่งไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้ว พบแมลงหน้าตาคล้ายผึ้งผสมต่อ แต่ไม่น่ามีพิษอะไรนะ (เดา) อืม จะจับอย่างไรไม่ให้มันตายดีวะ
ใช้ผ้าเช็ดโต๊ะหยิบเบาๆ เอาไปปล่อยที่ริมหน้าต่าง แล้วก็คิดใจใจ “เอ๊ะ ไอ้ตัวนี้มันเพิ่งโดนปล่อยแบบนี้มาจากหน้าต่างห้องอื่นหรือเปล่าวะ” คลี่ผ้าออก ให้มันบินไป แต่มันไม่ยอมบิน เกาะติดผ้าแน่นมาก ต้องใช้มือค่อยๆ เขี่ยออก เห็นมันบินต่ำลงไปชั้นล่าง
ฮ่าๆ ชัวร์เลย ไอ้ตัวนี้มันต้องเพิ่งออกมาจากห้องอื่นด้านบนแน่เลย อาจมีบางคนทำแบบผม ฮ่าๆ

นั่งทำงานในห้อง ได้ยินเสียงน้ำเทราดลงมาจากห้องด้านบน เฮ้ย ระเบียงนี้ผมเพิ่งขัดถูเสร็จตอนเช้าเอง ยังดีที่เป็นน้ำสะอาด รีบเอาผ้ามาเช็ด แล้วตะโกนบอกชั้นบน
“น้ำไหลลงมาครับ” ตะโกนครั้งแรกไม่มีเสียงตอบ ต้องตะโกนดังขึ้น จนมีเสียงตอบกลับมาว่า
“ขอบคุณครับๆ” เป็นเสียงผู้ชาย ผมเดาว่าเป็นช่างล้างแอร์ เพราะได้ยินเสียงเครื่องเป่าฝุ่นด้วย
อ้าว ขอบคุณแทนหรอ ไม่ได้ขอโทษหรอกหรอนั่น ฮ่าๆ ขำขำครับ เขาไม่ได้แกล้งอะไรเราหรอก น้ำหกลงมาก็เช็ดไปซะ จะได้จบ อย่าไปโมโหในเรื่องเล็กน้อย สุขหรือทุกข์อยู่ที่วิธีคิดไง
ขากลับจากตลาดน้ำ ผมซื้อของมากินกลางวันด้วย เป็นอาหารไทยพื้นบ้านโบราณคือยำถั่วพลู ของโบราณเดิมๆ แท้ๆ จะต้องมีราดกะทิด้วย แม่ค้าขายชุดละแค่ 30 บาท ถูกมากๆ สำหรับอาหารสุขภาพแบบนี้ มีส่วนประกอบเยอะมากครับ ราว 6-7 อย่าง เขาแพ็คมาเป็นถุงเล็กๆ ให้เราเททุกอย่างรวมกันแล้วคลุกกินได้เลย
ยังซื้อขนมไทยเก่าๆ หากินยากมาอีก กาละแม ข้าวเหนียวแดง ขนมยุคใหม่ที่ชอบก็คือขนมน้ำดอกไม้ นั่งกินเพลินๆ นี่ทำให้อ้วนได้ไม่ยากจริงๆ
เปิดทีวีดูมีนักร้องแร็พวงไทเทเนียม นั่งฟังอยู่ 10 นาที ต้องฟังแบบจับเนื้อหา ฟังยากมาก ไม่รู้ว่าเขาพูดว่าอะไร ที่ทนฟังก็เพราะจะดูเจ้าขันเงิน ผมรู้จักกับเขาตั้งแต่เขาเป็นเด็กๆ เป็นเด็กเรียบร้อยมากๆ เลยนะ จะกลับบ้านดึกก็ยั้งโทรไปบอกแม่ก่อน พูดจามีลงท้ายครับทุกคำ
กลับบ้านตอนเย็นๆ วันแห่งความเงียบเหงาผ่านไปอีกวัน

9 พค 54
   เช้าไปร้าน 1 ไปยกของในโกดังจนเต็มสองคันรถจนเสร็จ (ยกแบบมีลูกน้องช่วย 3 คนนะ ไม่ได้ยกคนเดียว) แล้วก็ไปประชุมแถวๆ ถนนวิภาวดีรังสิตต่อ มีเลี้ยงอาหารกลางวันฟรี ได้กินแบบบุฟเฟต์ อาหารเลิศหรูมากสำหรับผมคนที่คุ้นเคยกับการกินข้าวข้างถนนคลุกฝุ่นและอบอวลไปด้วยควันท่อไอเสียรถยนต์
   ตื่นเต้น ดีใจ จะได้กินของดีๆ แล้ว จานแรกตักของที่น่ากินอย่างละคำสองคำ นัยว่าเพื่อชิมว่าอันไหนถูกปาก เราจะได้เลือกซ้ำถูก ไม่ชอบกินของเหลือครับ เสียดายของ เห็นแล้วสงสารคนจนๆ
   นั่งประชุมรอบบ่ายก็มีหยุดพักแบบ Coffee Brake เอาอีกแล้ว ๆ เพิ่งกินอิ่มไปหยกๆ มาเติมความอ้วนกันอีกแล้ว เขาจะเสิร์ฟชา กาแฟ และพวกเบเกอรี่ ในใจผมอยากให้เสิร์ฟพวกผลไม้กินง่าย เช่นฝรั่ง แตงโม ชมพู่ กล้วย เสียมากกว่า ถ้าให้ผมจัดประชุม รับรองจะได้เห็น Fruit Brake ชากาแฟก็เปลี่ยนเป็นน้ำผลไม้แบบหวานน้อยๆ แทน
   อีกแป๊บเดียวก็กินมื้อเย็นอีกแล้ว โหห กินเยอะ ออกแรงน้อย ถ้าชีวิตแบบนี้ไม่อ้วนก็แปลกแล้วล่ะ อาหารเย็นนี้ยิ่งเน้นของหนักท้องเข้าไปใหญ่ ผมใช้วิธีกินช้าๆ กินไปคุยไปนี่แหละ
   หัวค่ำพวกเพื่อนๆ ในกลุ่มสัมมนาก็กินเหล้ากัน แน่นอนเช่นเคยที่ทุกคนในโต๊ะกินเหล้ากันหมด ยกเว้นผมคนเดียวที่มีแค่แก้วน้ำเปล่า ไม่ได้เป็นคนดี แค่กินเหล้าไม่เป็น มันไม่อร่อย
   ขอตัวแยกกลับบ้านเอาตอนเกือบสามทุ่ม ขับรถโล่งๆ กลางคืนแล้วคิดถึงรถเปิดประทุนคันเก่าจริงๆ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #7 on: May 10, 2011, 06:54:54 pm »
10 พค 54
   เริ่มต้นวันแบบเหงาๆ ผสมน่าเบื่อ หัวสมองไม่ค่อยแล่น เช้าไปร้าน 1 ขี่จักรยานจดออเดอร์ลูกค้า แล้วก็ไปยกของในโกดัง ชีวิตมีแต่ใช้แรงงาน คิดบวกจนหน้าจะเป็นกาชาดอยู่แล้ว ตอนหลังเจ็บก็ได้รับการยกเว้น แต่พอหลังหายก็มาเริ่มต้นทำลายหลังกันใหม่ อ้าว แบบนี้ก็เจริญสิ เห็นแววที่เห็นในอนาคตลางๆ เริ่มเป็นภาพที่ชัดเจนขึ้น
   เข้ามาบ้านตอนบ่าย หาจักรยานใหม่ๆ ดูบ้าง เจอรถของ Vanmoof สวยถูกใจ บ๊ะ มีคนนำเข้ามาขายแล้วด้วย โทรไปคุยสักพัก ไว้ว่างๆ คงต้องขอไปดูรถที่บ้านเขา
   แล้ววันแห่งความน่าเบื่อก็ผ่านพ้นไปอีกวัน เวลาชีวิตของตัวเองก็ลดน้อยลงไปอีก 24 ชม
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #8 on: May 11, 2011, 02:09:58 pm »
11 พค 54
   การที่เราทำอะไรแบบเดิมๆ ทุกวัน มันก่อให้เกิดความน่าเบื่อหน่าย ต่อให้เป็นงานที่สนุกมันก็ยังขาดสีสัน ขาดรสชาติ แล้วถ้าเป็นงานที่เราไม่ชอบอยู่แล้วล่ะ มันจะยิ่งทวีความเซ็งไปสักขนาดไหนกัน
   แต่ทั้งหลายทั้งปวงมันขึ้นอยู่กับวิธีคิดของตัวเราเองด้วยครับ คิดว่าเบื่อ มันก็จะรู้สึกโครตเบื่อ หากคิดว่าสนุก มันก็จะรู้สึกสนุกไปด้วย ใครไม่เคยก็ลองหัดทำดู ผมเรียกวิธีเหล่านี้ว่าการสะกดจิตตัวเอง ผมลองคิดหัดทำเองครั้งแรกตอนเรียน รด (รักษาดินแดน)
   ครูฝึกสั่งให้นอนหมอบราบกับพื้นปูนซีเมนต์ท่ามกลางแดดตอนบ่ายสอง ร้อนกันหมดทุกคนแหละครับ แรกๆ ไม่คุ้นนอนแล้วดิ้นพราดๆ หลังๆ เริ่มสะกดจิตตัวเอง ว่าเรานี่กำลังนอนบนพื้นน้ำแข็งลานสเก็ต ไอเย็นลอยขึ้นมาโดนตัวเราหนาวจับใจจนเสื้อผ้าเปียกไปหมด (ที่จริงเปียกเพราะเหงื่อ) คิดให้เห็นภาพชัดๆ คนแบบนี้เรื่อยๆ เราจะปรับวิธีคิดได้ แม้เจอเรื่องทุกข์ๆ ก็ยังคิดให้สุขได้
   ลองทำแล้วเวิร์คมาก เลยใช้วิธีนี้มาตลอด ตอนขี่จักรยานขึ้นอินทนนน์นั้นแสนจะสาหัส ผมไปกับรถพับล้อ 20 ก็ต้องใช้วิธีสะกดจิตตัวเองตลอดทาง
   “นี่ไง ภูเขาสูงสุดในประเทศไทย ภูเขาที่มึงรอคอยมานาน มันอยู่ตรงนี้แล้ว มึงฝึกซ้อมมาเพื่อวันนี้ไม่ใช่หรือ อุตส่าห์เดินทางมาแสนไกลก็เพื่อขี่ขึ้นเขาที่ชื่ออินทนนน์นี้ไม่ใช่หรอกหรือ”
   “เฮ้ย จักรยานมีไว้ขี่ ไม่ได้มีไว้เข็น เหนื่อยก็จอดพักได้ หิวก็กินข้าวได้ แต่กูจะไม่เข็น”
   “นี่คือการขึ้นเขาครั้งแรกของมึงก็มาเจอลูกทีสูงสุดในประเทศไทยแล้ว จงทำให้สำเร็จให้ได้ ที่เส้นชัยมีผู้คนมากมายรอความสำเร็จของมึงอยู่”
   “ถ้ากดบันไดอีกครั้งแล้วมึงจะตายก็ให้มันรู้ไป”
   คิดปลุกใจ ปลอบใจตัวเองไปเรื่อยๆ คุยกับตัวเอง คุยกับด้านมืดและด้านสว่างไปพร้อมๆ กัน ตอนขี่จักรยานทางไกล เรามีเวลาอยู่กับตัวเองนานมากๆ บางครั้งผมขี่จนไม่ได้ยินเสียงผู้คนรอบข้าง ไม่ได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง นี่กระมังที่เรียกว่าสมาธิ

   เรายังเป็นคนธรรมดาอยู่ อาจมีใจคิดท้อแท้ ท้อถอย เศร้าสร้อย ออกนอกลู่นอกทางบ้างก็ไม่เป็นไร สำนึกตัวได้แล้วก็กลับเข้ามาคิดบวกต่อ อย่างน้อยก็ให้รู้ว่าคิดบวกแล้วเราจะรู้สึกดีขึ้น สบายใจขึ้น มีความสุขมากขึ้น
   เราสามารถคิดบวกได้ทุกที่ทุกเวลานะครับ ไม่ใช่คิดเฉพาะตอนที่เราทุกข์เท่านั้น ขับรถยนต์บนถนนก็รู้จักให้ทางคนอื่นบ้าง หยุดให้คนข้ามถนนบ้าง ไม่ต้องมาอ้างว่าลูกติดพัน โดนรถคันอื่นเบียดแทรกก็คิดให้อภัย เขาอาจเป็นมือใหม่ ขับไม่คล่อง ยังไม่คุ้นรถ ฯลฯ
   ขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่ ก็ทำแต่ละวันที่ผ่านไปให้เกิดคุณค่า คนเราเกิดมาเพื่อทำความดี ถ้าเกิดมาเพื่อหาประโยชน์ใส่ตัวและพวกพ้อง ก็น่าเสียดายในความเป็นคน
   
   ตอนอยู่ร้าน 1 ผมทำหน้าที่สารพัดอย่าง แต่ที่ชอบสุดคือการได้ขี่จักรยานออกไปข้างนอกนี่แหละ พอมาอยู่ร้าน 2 นี่ทำหน้าที่นับสินค้าอย่างเดียว ต้องแก้ด้วยการคิดบวกอีกเช่นเคย
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #9 on: May 12, 2011, 08:12:27 pm »
12 พค 54
   ผมให้กำลังใจคนอื่นมาพอสมควร แต่ช่วงนี้แล้วสินะที่ผมต้องหันมาให้กำลังใจตัวเองบ้าง ตัวเลขอายุเพิ่มมากขึ้นทุกวัน แต่ความฝันของผมมันยังไปไม่ถึงไหนเลย ปัญหารอบตัวมันรุมเร้าเหลือเกิน ชีวิตมาพลิกผันตอนมีลูก และผมดันอยากที่จะเลี้ยงลูกเอง
ลองเทียบกันแล้วชีวิตและอนาคตของลูก มันสำคัญกว่าความฝันของผมครับ จากเดิมที่เป็นคนมุ่งมั่นสุดๆ ทำนิตยสาร Racing Club โดยไม่มีโฆษณาก็ทำมาแล้ว (เจ๊งแล้วอีกด้วย) ขับรถแบบดริฟท์บนถนนจริงตั้งแต่ยุคบุกเบิก หันเอง หมุนเอง ตกถนนเอง ดริฟท์บนทางด่วน (ฟาดมาแล้ว เกือบโดนรถที่ตามหลังสอยอีกด้วย) ลูกบ้าเที่ยวล่าสุดคือขี่จักรยานบนสะพานภูมิพล 1 และ 2 สะพานนี้เขาห้ามเอาจักรยานขึ้น ไปด้วยความห่ามจริงๆ

   เข้าเวปจักรยานในห้องซื้อขายมีคนเอากางเกงของ Fox มาขาย แต่ที่มาโพสบอกก็เพราะมันเป็นกางเกงของปลอม แต่คนขายบอกว่าของจริง
   เห็นก็รู้แล้วว่าปลอม เพราะ Fox USA เขาไม่ผลิตกางเกงแนบเนื้อทรงโบราณๆ แบบนี้ขายครับ (เหมือน Nokia จีนที่มันมีชื่อรุ่นแปลกๆ น่ะแหละ) หรือว่าคนเล่นจักรยานเราเห็นของปลอมกันจนชินตา เห็นทำตราสินค้าสวยๆ เข้าหน่อยก็เชื่อกันเสียสนิท อะไรจะสะใจเท่าไทยหลอกไทย เงินทองไม่รั่วไหล คืนกำไรให้เพื่อนร่วมเวป
   กางเกงแบบแนบเนื้อของ Fox จะมีเอกลักษณ์โดดเด่นอย่างมาก และมักจะออกแบบให้ใส่ไว้ด้านใน สินค้าของ Fox ส่วนใหญ่จะทำเพื่อภารกิจ Down Hill กางเกงของเขาจะมีบุนวมด้านสะโพก มีแค่ 2 รุ่นที่ไม่มีบุนวม ชื่อรุ่น Titan Sport Short  และ Evolution Ride Short แต่ที่มีคนขายในเวปเป็นกางเกงดำล้วนธรรมดาๆ เลย มีป้าย Fox ด้านหลังให้อันหนึง ดูขลังอีกนิดมีป้ายกระดาษ Fox อธิบายรายละเอียดทำให้ดูน่าเชื่อถือขึ้น ผมไม่เคยเห็นสินค้าตัวเป็นๆ นะ แต่เชื่อว่าต้องไม่มีการระบุรุ่นของกางเกงแน่นอน แต่ถ้าเป็นสินค้าของแท้ Fox USA สินค้าทุกตัวของ Fox จะต้องมีชื่อรุ่นครับ เอาเป็นว่า ถ้าเคยเห็นสินค้าของจริงแล้วล่ะก็ แค่เห็นรูปของในเวปก็รู้ทันทีว่าปลอม ปลอม ปลอม แถมยังมีหน้ามาบอกย้ำว่าของแท้ ไม่รู้ว่าโดนหลอกมาอีกทอดหนึ่งหรือเปล่า
   กางเกงนี้ยังไม่พอ ยังมีขายถุงมืออีกด้วย ไอ้อันนี่ปลอมแบบห่วยๆ เลย เหมือนใช้เท้าทำ คลองถมขายกันคู่ละ 250 บาท (ยังไม่ได้ต่อ) คือแค่มองก็รู้แล้วว่าปลอม งานตัดเย็บหยาบสุดๆ เอาถุงมือบ้าอะไรมาก็ไม่รู้ แปะตรา Fox จบ แต่ถุงมือนี่ยังไม่เคยเจอพ่อค้าคนไหนบอกว่าเป็นของแท้ ผมเลยไม่ว่าอะไร แต่กางเกงนี่สิ อ้างกันหน้าตาเฉย คนซื้อคงจะโดนหลอก ไม่ก็เต็มใจให้หลอกกันไปหลายคนแล้ว เห็นขายกันมาหลายปี จำได้ว่าผมเคยเล่าเรื่องนี้ไปนานแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้นกางเกงของ Fox ยังไม่มีแบบแนบเนื้อเลยด้วยซ้ำไป น่าจะราวปี 09 มั้ง
   ชีวิตตลอดวันนี้น่าเบื่อเหมือนเมื่อวานเป๊ะ ยกของจนหลังตึงๆ หน่อยถึงหยุดพัก ให้คนงานยกต่อ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #10 on: May 13, 2011, 05:19:01 pm »
13 พค 54
   วันพืชมงคล ชาวบ้านเรียกว่าแรกนาขวัญ ราชการหยุดทำงาน ธนาคารไม่หยุด ร้านผมหรอ ไม่ต้องห่วง ไม่มีการหยุดพิเศษใดๆ ทั้งสิ้น วันหยุดมากสุดคือช่วงสงกรานต์
   รัฐบาลติงต๊องประกาศวันหยุดจันทร์ที่ 16 เพิ่มให้อีก 1 วัน เพราะวันอังคารที่ 17 เป็นวันวิสาขะบูชา นั่นคือราชการจะได้หยุดถึง 5 วัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร หยุดได้สะใจดีเหลือเกิน จะบอกให้นะ ว่าการหยุดเยอะๆ จะทำให้คนยิ่งขี้เกียจมากขึ้น ผลทางอ้อมก็คือประเทศก็จะพัฒนาได้ช้าตามไปด้วย
   นายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่นประกาศไม่ขอรับเงินเดือน เพราะเศรษฐกิจประเทศกำลังตกต่ำ แต่นายกรัฐมนตรีไทยประกาศขึ้นเงินเดือนตัวเองและพวกพ้อง สส ในขณะที่ส่วนภูมิภาคประสพปัญหาน้ำท่วมใหญ่เมื่อหลายเดือนมาแล้ว ฮ่วย
   
   ช่วงนี้แทบจะไม่ได้ขี่จักรยานอย่างเป็นเรื่องเป็นราวเลย คันที่ขี่บ่อยสุดตอนนี้คือรถ Neobike 14 กลายเป็นรถคู่ชีพไปแล้ว ขี่จนปล่อยมือได้แล้ว ทั้งๆ ที่รถแบบนี้การขี่ปล่อยมือแทบเป็นไปไม่ได้ ปล่อยมือทางตรงยังไม่พอ เจอลูกระนาดลดความเร็วรถยนต์ก็ยังปล่อยมือขี่ผ่าน แรกๆ ทำไม่ได้ หลังๆ พอรู้จังหวะก็พอไหว ไม่ยากเท่าไหร่
   ผมเปิดเวปให้สมัครสมาชิกได้แล้ว ด้วยการเพิ่มรหัสผ่านที่เดายากขึ้น อาจมองยากลำบากหน่อย ทำให้สมัครสมาชิกยากขึ้นไปด้วย อดทนกันนิดครับ เพราะเวปผมนี้มีพวก Spam มาโพสติงต๊องเยอะมากๆ ใจอยากเปิดให้โพสได้อิสระแต่เวปเละเทะแน่นอนเลย
   ผมคิดจะหาบันไดจักรยานมาใช้ใหม่ อันเก่าลูกปืนหลวมคลอน ซื้อใหม่ทั้งทีอยากได้แบบเบาๆ หน่อย ผมคิดว่าเจ้าบันไดนี่แหละครับที่น้ำหนักของมันมีผลต่อการขับขี่ทางไกลอย่างมาก เพราะตัวมันเองต้องทั้งหมุน และเคลื่อนไหวไปพร้อมๆ กัน จำสูตรการโมดิฟายของผมได้ไหมที่ว่า “จุดหมุนต้องลื่น ชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหวต้องเบา”
   ชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหวมีเยอะมาก เช่น บันได วงล้อ ซี่ลวด จานหน้า ฯลฯ
   ชิ้นส่วนที่เป็นจุดหมุนคือ กะโหลก ดุมหน้า ดุมหลัง ชุดคอ
   มีบางชิ้น ทั้งต้องหมุน และเคลื่อนไหวพร้อมๆ กัน มันเลยยิ่งมีผลต่อการขับขี่ คือ บันได จานหน้า ชุดกะโหลก ดุม และสุดท้ายที่แม้แต่โปรหลายๆ คนมองข้าม นั่นคือโซ่ครับ
   บอกตามตรงผมก็เพิ่งจะศึกษาเรื่องโซ่เหมือนกัน เรื่องนี้ละเอียดอ่อนมาก เพราะโซ่มีจุดหมุนให้หล่อลื่นกันทุกข้อต่อเลย ใช่แล้ว ถ้าโซ่เก่าๆ โซ่สกปรก ฝืดๆ มันก็จะกินแรงเรา ขี่สั้นๆ ขี่ขำขำไม่รู้เรื่อง แต่ถ้าขี่ไกล ขี่ขึ้นเขา แบกของหนัก แม้อาจจะไม่รู้เรื่อง แต่ในทางทฤษฎีแล้วทุกเม็ดในรถมีผลกระทบทั้งสิ้น
   อย่าตกใจไป โซ่เส้นละหนึ่งหมื่นบาทยังมีขายกันเลยครับ !!!
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #11 on: May 15, 2011, 06:08:31 pm »
14 พค 54
   วันนี้เช็คเมลล์ เจอเรื่องแปลก ได้รับเมล์แจ้งว่ามีข้อความ pm จากในเวปจักรยาน แต่ผมเข้าเวปจักรยานแล้วกลับไม่พบข้อความ pm เลย น่าสงสัยมากๆ เพราะส่วนใหญ่ผมจะได้รับ pm จากทุกคนที่ส่งมา บ่อยสุดก็คือพี่เสือ Spectrum ที่จะมาคุยกับผมในเรื่องประเด็นแปลกๆ หรือไม่ก็ต้องการทราบทรรศนะของผม
   หลายคน pm มาหาผม ผมก็ได้รับตลอดนี่นา มาวันนี้แปลกจริงๆ ทั้งๆ ที่มี pm ของคนอื่นมาพร้อมกันด้วย ผมก็ได้รับนะ งงมาก
   ประเด็นคือมีคนชื่อหนุ่ย เป็นใบ้ จักรยานเขาโดนขโมย ผมเห็นใจ จึงโพสประกาศยกจักรยานของผมให้เขาไปใช้ ยกให้ฟรีๆ นั่นแหละ แต่ก็ไม่มีใครติดต่อมา พอวันนี้มี pm มาก็แบบงงงง เพราะมี pm มาถึง 3 อัน แต่ในเวปไม่มีข้อความให้ผมอ่าน ลองคลิกในเมลล์ดูก็เจอข้อความแบบอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ เหมือนการใช้ภาษาของเขาแปลกๆ สำคัญกว่านั้นคือผมกลัวโดนหลอกครับ
   เลยไปโพสถามพี่ป๋อง จารุกัญญาในเวป TCHA เวปแม่เลยล่ะ แบบนี้คงจะชัดเจนกันไปข้างหนึ่ง
   ให้รถเขาไป เราก็เสียดายเหมือนกันครับ แต่คนเขาจักรยานหาย ไม่มีรถขี่ น่าเห็นใจเขามากกว่าอีกนะ

   บ่ายไปซื้อ TV Portable ให้แม่ครับ แม่บอกอยากได้ทีวีไว้ดูละครตอนอยู่ที่ทำงาน ผมทราบเลยรีบจัดหามาให้ แม่บอกอยากได้แบบธรรมดา ถูกๆ เอาแค่พอดูได้ ผมหาข้อมูลไปเจอหลากหลายแบบเลยครับ เครื่องละสองพันกว่าบาท พอวันนี้จะไปซื้อจริง เจอตัวใหม่เป็นจอแบบ LED (รุ่นเก่าเป็น LCD) เห็นรุ่นใหม่ใจเริ่มเขว ทั้งๆ ที่แม่บอกว่าอยากได้แบบถูกๆ แต่แม่ผมไม่เคยบ่นอยากได้อะไรเลยสักอย่าง มาวันนี้แม่อยากได้ TV เล็กๆ เลยเลือกรุ่นดีสุดให้แม่ เล่นไปห้าพันกว่าบาทแน่ะ ทั้งๆ ที่จอ LCD 32 นิ้ว ยี้ห้อดังๆ อย่าง Toshiba ยังราคาแค่ 9000 บาท
   กลับมาที่ห้องพักก็บ้าเห่อ ลองเล่นแผ่นต่างๆ ดู พบว่าลูกยางกันหน้าจอกระแทกหายไป 1 ชิ้น รีบโทรกลับไปหาพนักงานขาย เขาบอกว่าพรุ่งนี้ให้เอาไปให้เขาดู
   ลูกผมไปอยู่ที่ทำงานภรรยา และขอกลับบ้านกับแม่ ผมอยู่ว่างๆ เลยไปค้างที่คอนโด มีห้องมาเป็นปี แต่วันนี้เพิ่งจะค้างคืนเป็นครั้งที่ 2 เท่านั้นเอง อยู่ในห้องไม่มีอะไรทำก็ปัดกวาดเช็ดถูไปเรื่อยๆ ถูแล้วก็ถูอีก ตอนอาบน้ำก็ขัดห้องน้ำไปด้วย นั่งเล่นระเบียงก็เช็ดถูไปด้วย อยู่มุมไหนก็มีผ้าขี้ริ้วเป็นเพื่อนคู่กาย เช็ดมันทุกมุมที่เรานั่ง
   ไม่ค่อยได้อยู่ห้องตอนกลางคืน แถมห้องมีระเบียงสองอัน ลมพัดผ่านได้สบาย จะมาทิศไหนหน้าร้อน หน้าหนาว ห้องผมรับได้หมด อยากนอนเล่นระเบียงรับลม ได้ประหยัดค่าไฟไม่ต้องเปิดแอร์ ทุกอย่างโอเคดีหมดเลยนะ ไม่มียุงอีกด้วย เสียอย่างเดียวคือมันสว่างมากๆ ทั้งไฟจากพื้น ไฟจากริมน้ำ
   นั่งเล่นเสียเพลิน ถ้าอยู่บ้านก็นอนกันตั้งแต่ 3-4 ทุ่มกับลูก
   
15 พค 54
   ห้องนอนไม่มีม่าน แสงไฟจากภายนอกส่องเข้ามาสว่างโร่ ตื่นตั้งแต่ 0530 ทั้งๆ ที่นอนราวเที่ยงคืน เมื่อคืนมีฝน อากาศเลยเย็นสบาย เมื่อวานเกือบจะนอนริมระเบียงเสียแล้ว ไว้ต้องเอาอุปกรณ์การนอนอีกชุดมาสำรองไว้
   เช้านี้ไปกินที่ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งอีกแล้ว ไปบ่อยมากๆ เลย ขากลับก็ซื้อขนมไทยโบราณมากินต่อ วันนี้เล่นข้าวเหนียวดำหน้าสังขยา เห็นข้าวเหนียวดำออกมีม่วงเข้มเหมือนองุ่น น่าจะมีคุณประโยชน์ต่อร่างกายในแนวทางเดียวกัน ราคาถูกกว่ากันเป็นสิบๆ เท่าเลยนะ
   ตอนเช้าแดดแรง แต่พอสายๆ มืดครึ้ม ผมชอบฝนตกนะ ยิ่งตอนอยู่คอนโดจะยิ่งชอบ เพราะลมจะแรง อากาศเย็น ไม่ต้องเปิดแอร์ ประหยัดไฟ อ้าว เล่ายังไม่ทันขาดคำ 1100 ฝนปรอยลงมาแล้ว เย็นสบายดีอย่างที่คิดจริงๆ เอ แล้วกลุ่มจักรยานที่ผมเจอในตลาดบางน้ำผึ้งล่ะ ป่านนี้เขาจะไปหลบฝนกันที่ไหนอย่างไร
   ถ้าเป็นผมออกทริป เจอฝนผมก็ไม่หลบครับ ไม่หยุดปั่นด้วย เย็นดีเสียอีก เป็นอีกสิ่งที่ชาวจักรยานทัวริ่งน่าจะลองสัมผัส ผมซึมซับมันมาแล้วเต็มๆ ตอนขี่ Solo ไประยอง ครั้งที่ซัดไป 270 กม ในวันเดียว และแบกของหนัก 15 กก เมื่อสองปีก่อนนั่นแหละครับ ตอนนั้นขี่หน้าฝน เจอแบบเปียกโชกจนแห้งไป 3 รอบ ถึงจุดหมายเอาตอนสี่ทุ่มกว่าพร้อมกับพายุฝน
สิ่งที่ต้องทำทันทีถ้าขี่กลางฝนคือเปิดไฟหน้า ไฟท้าย ยิ่งสว่างยิ่งดีครับ จำไว้เสมอว่า เราเห็นเขา ไม่ได้แปลว่าเขาจะเห็นเราด้วย ใส่เสื้อผ้าสีสดๆ หรือสะท้อนแสงก็จะยิ่งดีครับ ยอมประหลาดหน่อยแต่ปลอดภัย ส่วนผมไม่ชอบพวกสีสัน ชอบสีเรียบๆ ต้องใช้แถบสะท้อนแสงช่วยอีกแรง
   แต่ก็อย่าฝืนธรรมชาติล่ะ หากฝนหนักมากจนมองถนนยาก เราเองอาจพลาดได้ง่าย เพราะน้ำจากบนถนนจะเทมารวมกันที่ขอบทาง แล้วเกิดไปเจอขอบทางที่เป็นหลุมบ่อล่ะ เจอน้ำฝนท่วมขังเราก็มองไม่เห็น แบบนี้ก็ไม่น่าขี่ต่อครับ
   
   เข้าเวปจักรยานเจอ pm มาจากคุณมาโนชแล้ว (คนเดียวกันกับที่ชื่อ หนุ่ย พูดไม่ได้) คนที่ผมจะยกจักรยานให้เขานั่นแหละครับ แต่อ่านข้อความแล้วไม่ค่อยเข้าใจ ลองช่วยกันอ่านดูครับ
   
   “...................  สวัสดี..หนุ่ยพูดไม่ได้ ไม่มีว่างจักรยาน หนุ่ยเหงาเงียบ 1เดือนแล้ว ช่วยด้วยมีจักรยาน MTB GTมาแล้ว หรือยังค่ะครับ”

   เจอภาษาเด็กแว้น ภาษาเกรียนมาเยอะ วันนี้มาเจอภาษามือ (คือปกติคุณหนุ่ยเขาจะคุยด้วยมือ) เอาเรื่องนี้ไปปรึกษาพี่ป๋อง จารุกัญญา พี่ป๋องบอกว่านี่แหละหนุ่ยตัวจริง ภาษาของเขาเราเข้าถึงยาก ต้องอ่านด้วยใจ (ประโยคหลังผมเติมเอง)
   ส่ง pm ไปบอกที่อยู่เขา สะดวกวันไหน เมื่อไหร่ก็บอกมา จะได้ส่งมอบรถให้เขาไปใช้ ก็พลอยดีใจกับเขาไปด้วย

   บ่ายลูกเรียนพิเศษศิลปะเสร็จมาเที่ยวเล่นที่คอนโด พอรู้ว่ามี TV เครื่องจิ๋วมาใหม่ก็สนใจ อยากดู พอมาถึงห้องก็บอกไม่อยากกลับบ้าน ขอค้างคืนทีนี่ อ้าว ทีเมื่อคืนชวนก็ไม่ยอมมา
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #12 on: May 16, 2011, 06:55:03 pm »
16 พค 54
   รัฐบาลไทยประกาศวันนี้เป็นวันหยุดแถม นึกจะหยุดก็หยุดใครจะทำไม คนทำงานกินเงินเดือนรัฐก็ชอบสิ ได้หยุดฟรี เงินเดือนเท่าเดิม พอหยุดบ่อยเข้าก็ติดใจ อยากหยุดยาวๆ แบบนี้อีก เพราะได้เที่ยว ได้พัก เหนือสิ่งอื่นใดคือไม่ต้องทำงาน
   ก็เพราะมันขี้เกียจทำงาน
   พอเปิดงาน มันก็ขี้เกียจ ประชาชนไปใช้บริการกันเยอะในวันเปิด มันก็ทำหน้าหงุดหงิด มีหน้าหงิกหน้างอ ตวาดชาวบ้านที่ทำอะไรไม่ถูกใจมัน คนมาใช้บริการของมัน แต่มันไม่สำนึกว่าไอ้คนพวกนี้แหละ ที่เป็นคนจ่ายเงินเดือนให้พวกมัน
   เหตุมันเกิดจากลักษณะนิสัยของคนเป็นปัจจัยหลัก ส่วนปัจจัยรองคือมันได้หยุดเยอะเสียจนเคยตัว สุดท้ายคือสันดานของคนๆ นั้น
   คนสันดานดีก็มีครับ พวกนี้ก็จะทำแต่ความดีอยู่เสมอ น่าเสียดายที่คนดีมักไม่เด่น เลยเห็นคนสันดานเสียกันเยอะ
   เช่นคนขับรถดีๆ บนท้องถนนมีเยอะมากๆ แต่เรากลับมองไม่เห็น มามองเห็นพวกรถตู้ที่ชอบขับขวาแล้วมาปาดเข้าซ้ายจุดจอดรับคนหน้าป้ายรถเมล์ ก็คนดีคนต่อคิวต่อแถวเรียบร้อยมันไม่เด่นไง พวกแย่ๆ มันเด่น คนไหนอยากเด่น ก็ต้องทำอะไรที่มันแย่ๆ เลยเห็นวัยรุ่นอยากเด่นอยากดังในทางแย่ๆ มากกว่าทางดี
   
   ร้านผมเปิดทำงาน แต่พรุ่งนี้หยุด วันนี้เลยมีคนงานเบี้ยวงานเยอะผิดปกติ คนงานขาดก็ไม่กล้าว่าเขาหรอกครับ ใช้แรงงานเขา ขาดเขาไปเราก็เดือดร้อน บอกจากใจเลยนะครับว่า ถ้าวันใดเปิดร้านมาแล้วคนงานมากันครบพร้อมหน้า ผมแทบจะก้มกราบเลยล่ะ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #13 on: May 17, 2011, 09:04:51 pm »
17 พค 54
   วันวิสาขบูชา ผมได้หยุดงาน 1 วัน เมื่อวานยกของจนหลังตึงๆ หน่อย ไม่กล้ายกเยอะ กลัวจะเจ็บจนต้องคลานขึ้นบ้านอีก เข็ดแล้ว จำจนตาย
   เช้าพาครอบครัวไปกินอาหารที่ร้านโรตีชื่อดังถนนท่าพระอาทิตย์ ร้านนี้ผมกินตั้งแต่เด็กๆ ตอนยังไม่แต่งงานก็พาภรรยามากิน เขาติดใจ จนมีลูกแล้วก็ยังพามาอยู่หลายครั้งหลายหน ล่าสุดทราบข่าวมาว่าเจ้าของเดิมเขาขายกิจการให้คนใหม่เข้ามาดูแลแทนแล้ว นโยบายร้านเปลี่ยนไปหลายอย่าง จากเดิมร้านเปิด 0800 – หัวค่ำ ก็กลายเป็น 1000 – เที่ยงคืน ต้อนรับนักท่องเที่ยวที่อ่านตาม Blog และ Guide Book รวมถึงพวกฝรั่งนักท่องเที่ยวที่แพร่ลามมาจากย่านบางลำพู
   ผมไปถึงร้าน 0830 ร้านยังไม่เปิดเลย เอาไงดี หิวกันหมดทั้งสามคน ไปนั่งเล่นที่สวนสันติชัยปราการได้สักพัก เลยนึกถึงร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อที่อยู่ถัดไปราว 200 เมตร ร้านนี้ผมไม่เคยกินหรอก แต่เห็นว่าเป็นร้านเก่าแก่พอๆ กับร้านโรตี เดินไปถึงร้านเขาเปิดอยู่นานแล้ว คนกินกันเต็มร้าน ฝรั่งกินจนแบบยกชามซด
   ผมสั่งก๋วยเตี๋ยวมากิน ภรรยาและลูกกินเกาเหลากับข้าวสวย รสชาติอร่อยกว่าร้านจุฑารสที่สยามสแคว์ที่ผมเคยเล่าเสียอีก ลูกชิ้นดีกว่า น้ำซุปหอมกว่า เสียอย่างเดียวตรงไม่มีขายลูกชิ้นปิ้ง ร้านไหนถูกใจเราก็จำไว้ วันหน้ามีโอกาสผ่านก็จะมากินอีก หรือพรรคพวกใครถามก็จะได้แนะนำถูก แต่ร้านนี้เขามีเฉพาะเนื้อวัวนะ ใครไม่กินเนื้อก็มองผ่านไปได้เลย
   จากนั้นก็ไปที่ตึกนิทรรศน์รัตนโกสินทร์ ถนนราชดำเนิน ติดกับลานพลับพลามหาเจษฎาบดินทร์ วัดราชนัดดา โลหะปราสาท คอนเสปคล้ายกับ Museum Siam ที่แถวปากคลองตลาดครับ แต่อันนี้หรูหราไฮโซกว่าเยอะ ค่าเข้า 100 บาท ถ้าเป็นเด็กนักเรียนก็เอาบัตรนักเรียนมาด้วยนะ จะลดเหลือ 50 บาท มีที่จอดรถสะดวกสบาย 3 ชม แรกคิด 20 บาท ชม ต่อไป ชม ละ 50 บาท ใช้เวลาชมงานประมาณ 2 ชม แต่เขาแบ่งเป็นรอบ ถ้าเรามาไม่ตรงรอบก็อาจต้องรอ และถ้าคิวยาวรอบที่ 2 เต็ม เราก็ต้องรอรอบที่ 3 หรือ 4 อย่างวันนี้ผมไปตอนเปิดเป๊ะ 1000 ต้องรอรอบที่ 3 ครับ รอประมาณ 20 นาที แต่ไม่เบื่อนะ เพราะมีห้องสมุดสวยๆ ให้นั่งเล่น มีร้านกาแฟ True มีมุมขายของที่ระลึก ของสวยงามถูกใจผมมากๆ ของพวกนี้ไม่มีขายที่อื่นอีกด้วย ซื้อฝากเพื่อนต่างชาติรับรองถูกใจแน่นอน
   งานแบ่งเป็น 7 โซน มีเจ้าหน้าที่คอยบริการให้ข้อมูลอย่างละเอียดทุกมุม บริการดีมากๆ หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ผมสอบถามเพิ่มเติมหลายอย่างเขาก็ตอบได้หมดทุกคำถาม เช่นผมถามเรื่องโลหะปราสาทที่บอกว่าเหลือที่ไทยเราแห่งเดียวในโลก (จากของเดิมมี 3 แห่ง คือ ไทย อินเดียว ศรีลังกา) ผมสงสัยว่ามันจริงหรือ ที่อื่นไม่มีอีกแล้วหรือ แล้วทำไมของไทยเรามันยั้งคงสภาพสวยสดอย่างนั้น ในเมื่อของประเทศอื่นเขาผุพังสลายกันไปหมดแล้ว
   ผมถามอย่างละเอียด พนักงานก็ตอบตรงๆ ว่า ส่วนที่เป็นโลหะนั้น เพิ่งจะมาสร้างในสมัย ร9 ของเรานี่เอง ทำด้วยทองแดงรมดำ ของเดิมเป็นปูนธรรมดาๆ นี่แหละ สมัย ร3 ท่านคิดจะสร้างให้เป็นโลหะปราสาทแต่ทำไม่สำเร็จ ผ่านพ้นไปหลายรัชสมัยก็ปล่อยทิ้ง จนมายุคนีแหละถึงจะได้ทำทองแดงปิดทับปูน จึงกลายเป็นโลหะปราสาทหนึ่งเดียวในโลก
   ผมทำหน้างง อ้าว เพิ่งมาสร้างใหม่หรอกหรอ คิดว่าเราอนุรักษ์ของเดิมไว้ได้ดีเสียอีก ผมว่าข้อมูลนี้หลายคนคงจะยังไม่ทราบแน่ๆ อ้อ อีกหน่อยยอดโลหะที่เราเห็นเป็นสีดำอย่างทุกวันนี้ เขาจะเปลี่ยนเป็นสีทองแล้วครับ
   ดูในงานแล้วผมเกิดไอเดียเยอะมากๆ อย่างเช่นประเพณีโล้ชิงช้าที่เราทิ้งร้างกันไปนานแล้วก็น่าจะกลับมาทำใหม่ อาจไม่ต้องเคร่งเรื่องพิธีมากนัก แต่ทำเพื่อสร้าง Event ไงครับ มันกระตุ้นการท่องเที่ยวได้เป็นอย่างดีมาก เช่นเดียวกับพระราชพิธีจรดพระนางครรภ์แรกนาขวัญที่ทิ้งกันไปจนลืม ก็เพิ่งรู้ว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ร9 นี่แหละท่านโปรดให้นำกลับมาใหม่อีกครั้ง เพื่อเป็นขวัญกำลังใจแก่ชาวนาไทย สุดยอดมาก
   ใครยังไม่เคยไป ถ้าชอบความเป็นไทย อยากรู้ความเป็นมาของเรื่องราวในพระราชสำนักก็ขอให้มาชมที่นี่ครับ แต่ถ้าอยากรู้เรื่องพื้นบ้านก็ต้องไปที่ Museum Siam ผมไปมาแล้วทั้ง 2 ที่ ชอบเหมือนกัน คนละสไตล์ แต่ทำได้ดีทั่งคู่ ต่างกันที่ความหรูหรา
   ใช้เวลาชมราว 2 ชม แต่ถ้าชมจบแล้วจะเดินย้อนชมในจุดที่ผ่านมาแล้วก็ไม่มีใครว่า แถมบัตรเข้าชมก็สามารถใช้ได้ตลอดวันนะครับ คือออกแล้วสามารถเข้าชมใหม่ได้ บ๊ะ แจ๋วว่ะ ถ้าผมเป็นนักท่องเที่ยวที่ว่างมาก ก็อาจมาชมรอบเช้าตอนคนน้อยๆ เย็นๆ อาจแวะมาอีกรอบ มาชมแสงสีในจุดชมวิวบนห้องกระจกชั้น 4 เห็นโลหะปราสาทสวยๆ เห็นภูเขาทอง เห็นถนนที่สวยสุดในประเทศไทยในความคิดของผมคือถนนราชดำเนิน (ถนนสวยสุดในประเทศไทยในความคิดคนอื่นคือถนนอักษะ) เพราะมันเป็นถนนประวัติศาสตร์ ถนนมันมีชีวิต มีเรื่องราวให้จดจำ มันคลาสสิค โรแมนติค ฯลฯ ในขณะที่ถนนอักษะมันเหมือนภาพจำลอง เปรียบเทียบง่ายๆ เหมือนเราไปชมธรรมชาติชมป่า น้ำตก แล้วเทียบกับรีสอร์ทที่คนสร้างสวนสวยๆ จัดบรรยากาศดีๆ นั่นแหละครับ ยังไงธรรมชาติมันก็ขลังกว่าวันยันค่ำ
   แค่เดินตามตารางก็แทบจะหมดเวลาจอดรถแล้วล่ะครับ ค่าจอด 3 ชม แรกคิด 20 บาท แต่ถ้าเกินนี่สิ ต้องจ่าย ชม ละ 50 บาท จ๊ากก ถอยดีกว่า ๆ ๆ
   นี่ถ้าขี่จักรยานแล้วตระเวนเที่ยวคงจะสนุกสุดยอดเหลือหลาย นึกจะกินก็จอดกินง่าย ไปไหนมาไหนก็แสนจะสบาย ยิ่งตัวเมืองชั้นในยิ่งเหมาะสมกับการขี่จักรยานเป็นที่สุด รถยนต์หนาแน่นหน่อยก็ทำใจสักนิด ขี่ๆ ไปก็จะชินครับ
   การขี่จักรยานจะน่าเบื่ออย่างเดียวตอนฝนตกนี่แหละครับ อ้อ อีกอย่างที่ลำบากคือซื้อของชิ้นใหญ่ๆ นอกนั้น แสนจะสะดวกสบาย ประหยัดค่าน้ำมัน จิตใจแจ่มใสเบิกบาน (ถ้าไม่ร้อนจนตับแล่บ)
   ภรรยาอยากกินติ่มซำ เลยพาไปร้านที่เจ๋งที่สุดในความคิดผม คือโรงแรม Evergreen ถนนสีลม ใกล้แยกคอนแวนต์ รสชาติไม่ต้องพูดถึง ที่สุดก็คือที่สุด ราคาก็ไม่ต้องพูดถึง มันที่สุดก็เลยแพงฉิบเป๋ง วันนี้ผมเผลอสั่งกุ้งทอดครีมสลัด อยากกินกระทงเผือกกรอบๆ นี่แหละครับ เลือกสั่งจานเล็กๆ คิดว่ายังไงก็ต้องไม่น่าเกิน 300 ให้โครตแพงก็สัก 400 คิดเงินมาเล่นผมไป 680 บาท อ๊วกแทบพุ่ง เข็ดแล้วจ้า
   ติ่มซำเข่งละ 75 บาทครับ แพงมากครับ ผมคุ้นเคยแต่ของถูกๆ อย่างร้านโชคดีติ่มซำเข่งละ 15 บาท หรือใน MK เข่งละ 24 บาท แต่ของร้านนี้กินแล้วเหมือนขึ้นสวรรค์เลยล่ะ อร่อยอย่างเหนือชั้น ร้านเปิด 1130 แต่คนจะแน่นตลอด โดยเฉพาะเที่ยงวันอาทิตย์จะยิ่งแน่น ร้านปิดบ่าย 0230 ครับ วันนี้กินกันแค่ 3 คน สั่งแบบกลางๆ ล่อไปเกือบจะ 2000 บาท หึหึ ขำขำ นานๆ กินที กินแล้วไม่อยากถ่ายเลย เสียดายของ ฮ่าๆ
   กลับมาบ้านตอนบ่าย สลบไสลกันหมด เพลียแดด แถมอิ่มจนง่วง อยู่บ้านตลอดจนถึงเย็น ลูกชวนไปกินที่ร้าน Terrace ในห้างเซ็นทรัลพระราม 2 ก็ยกขโยงกันไป
   พอถึงร้านภรรยาถามหากระเป๋าเงิน ผมบอกไม่เห็นมี ตกใจกันใหญ่ อาหารมาเสิร์ฟก็กินไม่ลง หน้าตาใกล้จะร้องไห้แล้ว โทรถามที่โรงแรมเขาบอกไม่มี ไม่เห็น ให้พนักงานห่ออาหารกลับ รีบขับรถกลับบ้าน ถ้าไม่เจอล่ะก็ งานเข้าชุดใหญ่ กระเป๋าเงินของภรรยามีเงินเยอะกว่าของผมเสียอีก
   เย้ๆ ย๊ะ ฮู้ๆ ๆ ๆ เสียงลูกตะโกนลั่น ภรรยาเดินยิ้มแหยๆ ออกมาพร้อมกับกระเป๋าเงินในมือ หน้าตาต่างกับตอนอยู่ในร้านอาหารเป็นที่สุด ตอนนั้นหน้าเหมือนคนอมมะนาวไว้ในปาก
   จบวันแบบ Happy Ending ทำความดี ทำได้ทุกที่ ทุกเวลา ไม่ได้ไปเวียนเทียนครับ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: พค 54
« Reply #14 on: May 18, 2011, 06:32:36 pm »
18 พค 54
   วันแรกของการเปิดเทอมของหลายคน แต่ลูกผมเขาเปิดจันทร์หน้า การได้หยุดเพิ่มแม้เพียงอีกน้อยนิดก็ดูจะเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขของวัยเด็ก
   ใช้ชีวิตอยู่ไปในโลกนานๆ เราก็จะคะเนเหตุการณ์ล่วงหน้าได้โดยมีข้อมูลพื้นฐานประกอบ อย่างวันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมใหม่ มีนักเรียนใหม่ในโรงเรียนใหม่ๆ เยอะแยะ พ่อแม่ไม่คุ้นเส้นทางก็มาก ช่วงสัปดาห์แรกของการเรียนนี้ รถจะยังคงติดมาก หลังจากนั้นก็จะลดระดับลงเป็นแบบติดปกติ
   ตั้งใจจะเอาจักรยานออกขี่ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ขี่มานานเป็นเดือน เติมลม เซ็ทรถอย่างดี แต่แล้วก็มีเหตุจนได้ ฝนตกหนักตอนตี 4 และปรอยๆ จนถึงรุ่งเช้า เป็นอันว่าอด ต้องเอารถยนต์ออกไปเผชิญรถติดแบบที่คิดไว้เป๊ะ
   วันนี้ดีใจมาก คนงานมากันครบ บางคนมาสายบ้างก็ช่างมัน ดีกว่าไม่มา ตอนเช้ายกของในโกดังหลังเจ็บแปล็บนิดๆ เลยเลิกทันที กลัวอาการเก่ากำเริบ
   บ่ายเข้าไปที่คอนโด ไปเอาสายอากาศทีวีมาให้แม่ ใช้กับเครื่อง TV Portable ที่ผมเพิ่งซื้อให้น่ะ พอใส่สายอากาศบ้านแล้วจูนได้เพิ่มอีกหลายช่อง
   
   
   ผมตอบยกจักรยานให้หนุ่ย พูดไม่ได้ไปนานแล้ว จนล่าสุดก็ตอบย้ำไปอีกพร้อมบอกที่อยู่ แต่ปัญหาคือคุยกันสดๆ ไม่ได้ ถ้าเกิดมีคนโทรมาหาผมแล้วบอกว่าหนุ่ยให้มารับรถ ผมจะทำอย่างไร กลัวโดนหลอก เลยถามพี่ป๋องจารุกัญญาในเวป TCHA ว่าขอดูหน้าตาคุณหนุ่ยหน่อย
   วันนี้พี่ป๋องส่งเมลล์มา ผมตกใจมาก เพราะเขาคือคนที่ผมเจอในทริปสระบุรี เราตอนเต้นท์ติดกัน และในทริปนั้นขากลับ กทม ผมเจ็บหลังอย่างมาก เจ้าหนุ่ยนี่แหละเป็นคนนวดหลังให้ผม ทายาให้ตอนผมจอดรถพักอีกด้วย บ๊ะ โคลัมบัสทำไมบอกว่าโลกแบน
   ผมยังเจอหนุ่ยคนนี้ในอีกหลายทริปเลยครับ โดยมากจะเป็นแบบทริปวันเดียว คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก ผมใช้ภาษามือไม่เป็น ผมจะเดินไปสะกิดเขาแล้วยกมือไหว้ ส่งยิ้มปากกว้าง ทำได้แค่นี้แหละ
   โปรดเอารถผมไปใช้เลยครับคุณหนุ่ย เราเป็นเพื่อนกัน
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride