Author Topic: พ่อรวยสอนลูก (Fw mail version)  (Read 3168 times)

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
พ่อรวยสอนลูก (Fw mail version)
« on: July 20, 2008, 08:44:00 am »
วันหนึ่งพ่อรวยต้องการสอนลูกว่าความจนเป็นอย่างไร พ่อก็เลยพาลูกชายไป
ค้างบ้านเพื่อนเก่าที่อยู่ในชนบทต่างรัฐ
หลังจากพักค้างแรมอยูช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ 2วัน 3 คืน ก็ได้เวลากลับ
ระหว่างทางกลับ พ่อก็ถามลูกว่า มาเที่ยวคราวนี้เป็นอย่างไร
ลูกตอบ สนุกครับพ่อ
พ่อถาม นอกจากสนุกแล้วลูกได้เรียนรู้อะไรไหม
ลูกตอบ ใช่พ่อ ผมเห็นได้เลยว่า
เรามีสระน้ำยาวตลอดสวนหลังบ้าน แต่เขามีบ่อน้ำที่ไม่มีที่สิ้นสุด
เรามีลานบ้านสุดแค่หน้าบ้าน ส่วนลานบ้านเขาสุดลูกหูลูกตา
เรามีโคมไฟในสวน แต่เขามีดาวเต็มท้องฟ้า
เรามีหมา 1 ตัว ในขณะที่เขา มีตั้ง 4 ตัว
เรามีที่ดินไม่กี่ตารางวา แต่ของเขานับเป็นไร่ๆ
เราต้องซื้ออาหาร แต่เขาปลูกของเขาเอง เจ๋งโค-ตร
เรามีกำแพงปกป้องทรัย์สิน แต่เขามีเพื่อนบ้านดูแลกัน
พ่อได้แต่เงียบ ส่วนลูกชายก็เสริมต่อว่า
ขอบคุณครับพ่อ ที่ทำให้ผมรู้ว่า เราจนขนาดไหน?

Source - Fw mail
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline ToppyRacingClub

  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 1382
Re: พ่อรวยสอนลูก (Fw mail version)
« Reply #1 on: July 22, 2008, 08:59:40 pm »
เหมือนๆกัน ;D

อภิมหาเศรษฐีเกือบจะชราผู้หนึ่ง สุดแสนจะภูมิใจ
ที่ลูกชายวันห้าขวบของเขา
กำลังจะได้เข้าเรียนในโรงเรียนชื่อดัง ซึ่งระดับเศรษฐีอย่างพวกเขาเท่านั้น
จึงจะมีปัญญาส่งลูกหลานเข้าเรียนในโรงเรียนนี้ได้
โดยส่วนตัวของเขาเอง ก็อยากจะสอนให้ลูกชายรู้จักกับชีวิตจริงในโลก
ควบคู่ไปกับการสอนทฤษฏีในโรงเรียน

ในวันหยุดเขาจะตระเวนพาลูกชายคนเดียว ไปท่องเที่ยวในสถานที่ต่างๆ
แล้ววันหนึ่ง เขาก็คิดถึงหัวข้อการสอนเรื่องความยากจน
เพราะเขามีความเชื่อว่า ลูกชายของเขาคงไม่มีวันรู้จักแน่นอน

เขาจึงพอลูกชายไปเยี่ยมครอบครัวชาวนาครอบครัวหนึ่ง
และพักอยู่กับชาวนาเป็นเวลา 1 วัน 1 คืน
กลับถึงคฤหาสน์ของเขาในวันต่อมา
มหาเศรษฐีก็จะทดสอบว่าลูกชายได้อะไรบ้าง
จากการไปพักแรมกับชาวนาผู้ยากจน

ลูกชายตอบคำถามผู้เป็นบิดาว่า เขาขอขอบคุณเป็นอย่างมาก
ที่ได้พาเขาไปพบกับชาวนาและพักแรมที่นั่น ซึ่งทำให้เขาได้พบว่า....

......ชาวนามีที่ทำงานเป็นท้องนาที่กว้างใหญ่
ในขณะที่พ่อมีเพียงห้องสี่เหลี่ยมที่ว่ากว้าง แต่ก็ยังน้อยกว่าท้องทำงานของชาวนา

......อาหารที่ชาวนารับประทาน สามารถหาได้ตลอดเวลารอบๆ บริเวณบ้านโดยไม่ต้องซื้อหา
ในขณะที่บ้านของเรามีตู้เย็นเท่านั้นที่เป็นที่เก็บอาหาร

.......เวลารับประทานอาหารก็มีเพื่อนคุยอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก
ในขณะที่ตัวเองก็ต้องนั่งทานอาหารกับโต๊ะอาหาร ที่ยาวเกือบสิบเมตร และมีเก้าอี้ว่างเปล่าทั้งสองด้าน

......ลูกชาวนาที่ซ้อนท้ายจักรยานของพ่อเขา ต้องกอดเอวพ่อให้แน่นเพื่อจะได้ไม่ตกจากจักรยาน
แต่เขาเองต้องนั่งในรถที่ให่โตอยู่ข้างหลังเพียงลำพัง โดยมีคนขับรถพาไปทุกที่

.........ชาวนามีแสงดาวแสงจันทร์เป็นโคมไฟส่องสว่างตลอดเวลาในเวลากลางคืน โดยไม่ขาดแคลน
แต่เขาก็มีเพียงแสงจากโคมไฟที่ต้องซื้อด้วยเงิน

........ชาวนามีรั้วบ้านเป็นแม่น้ำ ภูเขาที่กว้างสุดลูกหูลูกตา
แต่เขาเองกลับมีเพียงแค่กำแพงบล๊อคในพื้นที่ไม่กี่ไร่

.........ลูกชาวนาได้มีเพื่อนเล่นเป็นจิ้งหรีด หิ่งห้อยนับร้อยนับพัน
แต่เขาเองกลับไม่มีใครเลย

เขาขอบคุณพ่ออีกครั้งที่ทำให้เขารู้คำตอบว่า..จริงๆ แล้ว
.......เรายากจนกว่าชาวนามาก