Author Topic: ธค 55  (Read 19822 times)

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
ธค 55
« on: December 03, 2012, 03:53:01 pm »
1 ธค 55
   เดือนสุดท้ายของปีแล้ว น้ำหนักที่ตั้งเป้าว่าจะลดสัก 4 กก เป็นอันว่าแม่งเท่าเดิมเป๊ะ ทำได้แค่ประคองไม่ให้มันเพิ่มขึ้นเท่านั้นเอง ลองสังเกตดูแล้วพบว่าสภาพจิตใจของผมมีผลต่อการลดน้ำหนักอย่างมาก
   เช้านี้มิวมีเรียนพิเศษที่โรงเรียนเสริมวิชา อยู่ใกล้ร้านขายของ ตอนเลิกมิวเลยเดินกลับมาเองได้ แต่ก็ไม่วายชอบแวะ 7-11 หาซื้อน้ำปั่นที่เรียกแบบหรูๆ ว่า “สเลอปี้” มันก็คือโค๊กปั่นแบบไม่ซ่า
   เรียกว่าปั่นนี่มันฟังดูไม่หรูจริงๆ เลยนะ ยุคนี้หากอยากจะอัปเกรดตัวเอง ต้องหาคำเท่ๆ มาเรียกแทน ตอนเด็กผมกินมะนาวปั่น ส้มปั่น กล้วยปั่น ก็บอกกันไปตรงๆ มายุคนี้ต้องพูด “สมูทตี้” ยิ่งถ้าสั่งในร้านกาแฟไฮโซต้องใช้คำเรียกอีกแบบหนึ่ง ผมจำไม่ได้ว่าอะไร
   บ่ายมิวไปเรียนคุมองต่อ ผมใช้เวลาขณะคอยเขาไปเข้าธนาคาร วันนี้ต้นเดือนด้วย คนแน่นสุดๆ ผมใช้กดบัตรแบบทางด่วนเลยได้แซงคิวชาวบ้านเขาโดยอัตโนมัติ ตอนยืนเข้าคิวรับบริการก็มีชายคนข้างๆ ถามพนักงานว่า จู่ๆ ทำไมหมายเลยถึงเรียกเบอร์อื่นแซงหน้าเขาไป เจ้าหน้าที่ตอบว่าเป็นบริการพิเศษของลูกค้าบัตรเครดิต
   ผมเองก็อายนะที่กดคิวแล้วบัตรมันแสดงเลขแซงหน้าคนอื่นเขา แต่ระบบมันจัดการให้เองนะ จึงกดบัตรแบบทางด่วนพิเศษนี้เฉพาะวันที่คนแน่นมากๆ ถ้าไปสาขาที่คนน้อยๆ ผมก็กดบัตรแบบปกติเหมือนชาวบ้านเขา รอนิดรอหน่อย ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับผม
   เสร็จธุระก็เปิดไอ้แพดหาสัญญาณ wifi ดูดโปรแกรมมาเล่นเหมือนเคย ความจุเครื่องมี 16G ตอนแรกคิดว่าเยอะ ใช้งานจริงแป๊บเดียวเต็มแล้ว เลยต้องลบเกม โปรแกรมที่ไม่ค่อยถูกใจออกบ้าง วันนี้ได้มาอีกสิบกว่าโปรแกรม (เกม)
   กลับถึงบ้านมิวเล่นเกม ผมจัดการถ่ายน้ำอ่างปลา เจ้าปลาพวกนี้ชอบน้ำใหม่สดสะอาด หากมีเวลาเยอะ ถ่ายยิ่งบ่อย ยิ่งดีครับ แต่ไม่ต้องถ่ายกันแบบล้างอ่างละ ถ่ายน้ำแค่ 50% ก็ใช้ได้แล้ว
   จากประสบการณ์พบว่าปลาที่เปลี่ยนถ่ายน้ำบ่อยจะโตเร็ว แข็งแรง ปลาที่อยู่กันอย่างแออัดก็จะโตช้า ตัวเล็ก
   ช่วงนี้ฝนตกตลอด นั่นคือทางเหนือของเราเริ่มเย็นแล้ว แต่ทางกรุงเทพฯยังรู้สึกงั้นๆ อยู่เลย
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #1 on: December 03, 2012, 03:54:07 pm »
2 ธค 55
   เตรียมชุดจักรยานเอาไว้ตั้งแต่หัวค่ำ ไม่ได้เจาะจงหรอกว่าจะไปไหน แค่เผื่อๆ ไว้ ไม่อยากเปิดตู้ค้นหาตอนเช้า เกรงใจลูกและภรรยาที่เขายั้งไม่ตื่น บ้านหนังนี้เก่าแก่ครับ มีตู้เสื้อผ้าอยู่ในห้องนอน แต่ถ้าเป็นที่คอนโดของผม ตู้เสื้อผ้าจะอยู่ในห้องน้ำ อาบน้ำเสร็จก็ค้นหาเสื้อผ้าใส่ได้ทันที
   เช้านี้ตื่นสายหน่อย หกโมงเช้าแน่ะ ตื่นมาแบบงงๆ เอ จะไปไหนดีน้า ตอนแรกตั้งใจจะไปลุยทางบางน้ำผึ้ง เพราะได้ลายแทงแผนที่มาจากในงาน a day bike fest แต่เห็นอากาศเย็นสบายเลยนึกถึงป่าชายเลนแถวพระราม 2 จุดที่ผมชอบที่สุด
   ขณะกำลังคิดอยู่มิวลงมาจากบ้านบอกว่าอาม่าชวนไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง จะไปด้วยไหม บ๊ะ เข้าท่าว่ะ กะจะเอารถ KHS F20-W ไป ขากลับจะได้พับแล้วใส่ท้ายรถได้
   เดินหาสายยางยืดมารัดรถอยู่นาน เตรียมผ้าหนาๆ ไปอีก 2 ผืน เอาไว้กันชิ้นส่วนรถกระทบกัน เพราะไอ้คันนี้มันใช้การพับท่อคอด้วยวิธีการ “ถอด-สวม” ไม่ได้พับด้วยบานพับเหมือนรถพับทั่วไป นี่คือจุดอ่อนอันใหญ่หลวงของรถคันนี้ และกับข้อดีคือความสวยเพรียวตอนไม่ได้พับ
   ไปรถเปล่าก็ใส่ของไม่ถนัดสิ ต้องย้ายกระเป๋าจากรถ KHS HT มาด้วย จะได้พกของใช้จำเป็นไปได้ เช่นสูบ ชุดปะ ยางอะไหล่ เงิน แว่นตา โทรศัพท์ ฯลฯ
   แทนที่จะได้ออกจากบ้านเร็วๆ กลายเป็นโอ้เอ้เสียนาน แดดเริ่มออกแรง เองไงดีวะ แดดแรงแล้วขี่ไม่สนุกนะ สักพักแม่ลงมาบอกว่าจะออกจากบ้านตอน 0800 นะ
   อืม พอกำหนดเวลาออกมาแล้วเลยตัดสินใจได้ว่าไม่ต้องไปมันแล้วล่ะ ขี่เล่นแถวบ้านแบบเดิมดีกว่า แต่จำได้ว่ามีเส้นทางใหม่แถวบ้านอีกฟากถนน ผมไม่เคยไปขี่มาก่อน เพราะต้องยกข้ามสะพานลอยที่ข้ามถนนพระราม 2 แต่เช้านี้ว่างๆ เลยขอจัดสักหน่อย
   ตัดสินใจไป “ตลาดน้ำวัดไทร” ครับ ตลาดน้ำเก่าแก่ของชาวฝั่งธน ผมเคยไปสมัยเด็กๆ เกินสิบปีมาแล้ว วันนี้เห็นแผนที่ในหนังสือรวมเส้นทางจักรยานแล้วอยากขี่ไปจริงๆ มันห่างจากบ้านผมแค่ 5 กม เท่านั้นเอง ใกล้สุดๆ แบบไม่น่าเชื่อ
   ปกติตลาดน้ำวัดไทรนี่เราจะต้องเข้าทางถนนเอกชัย ซึ่งเป็นถนนเก่า แคบ ยิ่งความเจริญขยายเข้าไป แต่ถนนมีขนาดเท่าเดิม รถก็เลยติดมากทั้งตอนเช้าเย็น แต่ในแผนที่ทางจักรยานมันบอกว่าผมสามารถเข้าทางซอยพระราม2 30 ได้ เฮ้ย ไม่ไกล ต้องลอง
   ลำบากนิดตรงต้องขี่ขึ้นสะพานกลับรถแบบเกือกม้า (เช้านี้รถน้อย เลยขึ้นได้ง่าย) ลงแล้วก็ถึงปากซอยเลยครับ ขี่ตรงตลอดราว 5 กม ถึง โอ้ ง่ายสุดๆ แต่ช่วง 100 เมตรหลังนี่ต้องเข็นนะ เป็นทางเดินแคบๆ ขนาดมอเตอร์ไซค์ยังไม่อยากเข้า
   ลำบากสุดก็ตอนยกข้ามสะพานนี่แหละครับ ขาไปสะพานชันมาก สิบกว่าขั้น ถ้าเป็นรถที่ใส่ Panniers มาก็ลำบากหน่อย ถึงตรงนี้ผมเห็นถึงความยากลำบากหากลากรถพ่วงหลังแบบ Trailer หรือพวก Xtrawheel ทันที
   บรรยากาศเป็นตลาดริมน้ำ ไม่มีใครขายของในเรือนะ ตลาดอยู่บนบกหมดแล้ว ร้านค้าแบบเก่าแก่ เก๋ากึก แต่ไม่ถึงกับตลาดแบบย้อนยุคนะ ไปตลาดไหนๆ ก็ต้องเจอแผงขาย CD ซองใส่มือถือ เสือผ้า ถุงเท้า รองเท้าแตะ ฯลฯ
   ผมสิไปตลาดไหนก็จะเน้นแต่ของกิน วันนี้ผ่านเห็นหมี่กรอบกำลังทำสดๆ เลยจัดมา 1 กล่อง 25 บาท นึกถึงตอนขี่ไปอัมพวาเมื่อปีก่อน ผมก็ซื้อหมี่กรอบมาฝากพนักงานร้าน Probike ไม่รู้สิ ไม่ได้สนิทอะไรกันนักหนาหรอกนะ แค่นึกถึงก็เลยเอามาฝาก นึกถึง คุณอานที” น่ะครับ ระยะหลังไม่ได้เจอนานมาก ยุคแรกที่ผมขี่ MTB ยังเจออานทีพาลูกค้าออกขี่ที่อ่างเก็บน้ำโป่งดินดำ ใกล้สวนสัตว์เขาเขียว ชลบุรี จนตอนนั้นเรียกกันว่าสนาม Probike กันเลย
   ใช้เวลาจากบ้านมานี่แค่สิบกว่านาที เร็วสุดๆ แต่บรรยากาศของตลาดไม่ค่อยสวยครับ หากขับรถยนต์มาจะจอดยาก เลี้ยวเข้าซอยวัดไทรมาก็เจอร้านค้าขายของริมสองข้างทางแล้ว ต้องขับเข้ามาแบบแคบๆ ราว 300 เมตรถึงจะเลี้ยวเข้าที่จอดรถในวัดได้ แต่ก็ต้องฝ่าด่านร้านค้าอีกเยอะกว่าจะจอดได้ แนะนำขี่จักรยานมาดีกว่า ข้าวของเยอะดี แต่ไม่มีที่นั่งกินนะ ซื้อแล้วเอากลับบ้านน่ะใช่เลย คอนเสปเขาเป็นแบบนี้ เพราะตลาดเริ่มกันตั้งแต่ตี 5 จนถึงราว 10 โมง สายๆ ตลาดวาย ปิดร้านกันหมด เรียกว่าเป็นตลาดเช้าละกัน อย่าเรียกตลาดน้ำเลย แม้จะอยู่ริมน้ำก็เถอะ
   วันแรกที่มาเยือนนี้มีเวลาน้อย ต้องรีบกลับ เลยขี่แบบผ่านๆ ลวกๆ ไม่ได้เจาะจงว่ามีร้านค้าไหนน่าสนใจบ้าง ไว้อาทิตย์ไหนว่างๆ จะลองมาแต่เช้าเลย น่าจะได้อารมณ์ดี ผมอยากนั่งเล่นริมน้ำ ไม่ต้องนั่งกินอะไรด้วยนะ แค่นั่งเฉยๆ ผมก็มีความสุขของผมได้แล้ว
   รีบขี่กลับบ้านให้ทัน 0800 ตามเวลานัดหมาย ทำเวลาได้ดีเกินคาด ใช้เวลาแค่ 20 นาทีก็ถึงแล้ว ขี่แค่ 5 กม แต่เหงื่อซ่กเลยนะ ไม่ได้อัดเต็มตีน แต่แดดร้อนต่างหาก
   ถึงบ้านก็ล้างหน้าล้างตา และออกเดินทางไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งต่อ ขับรถพาพ่อแม่ไปด้วยครับ เลยเรียกว่าเป็นวันครอบครัว รถพ่อคันนี่วิ่งไป 10000 กม แล้ว ต้องเข้าศูนย์เช็คระยะครั้งที่ 1 แล้ว ต้นอาทิตย์หน้าผมต้องเป็นคนรับหน้าที่นี้
   จากบ้านไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งเป็นระยะทาง 15 กม ครับ ไปบ่อยมากแล้ว ขับสบาย จอดง่าย ข้าวของเยอะ อร่อย บรรยากาศดีมากๆ มันอยู่ในเขตจังหวัดสมุทรปราการนะ เรียกว่ามาต่างจังหวัดก็ได้
   ผม ภรรยา และลูก กินกันที่ร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำร้านเดิม ส่วนพ่อแม่ชอบซื้อของจุกจิกตามทางเดิน แล้วเอามานั่งกินที่สวนด้านหลัง นี่แสดงให้เห็นถึงสไตล์ของแต่ละคนที่ไม่เหมือนกัน
   กินเสร็จก็ซื้อของเต็มสองมือกลับบ้าน ของผมมีข้าวเกรียบว่าว ขนมน้ำดอกไม้ มะม่วงกวน ภรรยาซื้อขนมหม้อแกง ข้าวต้มน้ำวุ้น นางเล็ด พ่อชอบข้าวเหนียวปิ้ง แม่ชอบอาหารโบราณหากินยาก เลือกปลาแนม ข้าวตังเมี่ยงลาว ส่วนมิวไม่ชอบกินขนม นี่คือข้อดีของเขา มิวจัดไอติมโบราณ 1 แท่ง และโกโก้เย็นอีกแก้วเดียว
   กลับมาบ้านพักผ่อนกันต่อ ผมจัดการกับลูกปลาเช่นเคย คนอื่นแยกย้ายกันไปหมด มิวขอเล่นสตีฟจ๊อบ จัดไปเลยลูก เรียนพิเศษมาเยอะแล้ว หากการเล่นคือการพักผ่อนของลูกก็โอเค
   ภรรยาลงมาคุยด้วย ถามผมว่ารู้จักครูสอนพิเศษชื่อ “ซุปเค” ไหม
   ผมทำหน้างง คนบ้าอะไรวะชื่อซุปเค ไม่รู้จักหรอก ได้ยินชื่อแล้วก็ยังไม่อยากรู้จักเลย
   ภรรยาเลยแนะนำว่าเขาเป็นครูสอนคณิตศาสตร์แนวใหม่ สอนสนุก มีเทคนิคการจำใหม่ๆ สอนแล้วเด็กชอบ เข้าใจง่าย เรียนสนุก ไม่น่าเบื่อ
   อ้าว แล้วลูกเรามันมีปัญหาอะไรกับคณิตศาสตร์หรือ ก็เรียนคุมองอยู่แล้วมิใช่หรือ
   ต้องเท้าความกันหน่อย ภรรยามาจากแนวเด็กเรียน เรียนเก่งแบบได้เกียรตินิยม ส่วนผมเรียนแบบเกือบตกมาตลอด วิชาที่ได้คะแนนเต็มคือพวกมีภาคปฏิบัติเยอะๆ และวิชาที่ผมสนใจมากๆ เท่านั้น
   เขาก็อยากให้ลูกเรียนเก่ง เพราะปัจจุบันลูกเรียนได้กลางๆ แม้ไม่อ่อน แต่ก็ยังไม่เก่ง ตีโจทย์ผิดๆ ถูกๆ
   ส่วนผมเรียนด้วยอารมณ์ ทำอะไรแล้วใจต้องรัก ถ้าทำแล้วเหมือนโดนบังคับ อย่าทำเสียดีกว่า
   วันนี้เจอครูคณิตศาสตร์ก็ถูกใจ เกิดวันหน้าเจอครูภาษาไทย ชีวะ ฟิสิกส์ ฯลฯ แล้วอย่างนี้ลูกมิต้องเรียนพิเศษกันหัวโตเลยหรือ
   คำตอบก็คือ “ใช่” ตอนเด็กภรรยาเรียนพิเศษเสาร์ อาทิตย์แบบเต็มวัน
   เอาล่ะสิมึง สองคน สองคม มาคนละแนวเลย แล้วทำไงกับลูกดี
   ทางออกคือคุยกันเปิดเผยครับ ตรงไปตรงมา ภรรยาผมดีสุดยอดตรงที่เปิดใจรับฟังผมหมดทุกอย่าง อยู่ด้วยกันมาจนลูกอาย 11 ปี ไม่เคยทะเลาะกันเลยสักครั้งเดียว
   ภรรยาอยากให้ลูกเก่ง ผมเข้าใจ ผมอยากให้ลูกใช้ชีวิตสบายๆ ภรรยาก็เข้าใจ
   เลยถามสตีฟจ๊อบ หาข้อมูล “ซุปเค” คนบ้าอะไรวะ ชื่อซุปเค
   ได้ข้อมูลมาระดับหนึ่ง เลยโทรสอบถามรายละเอียด สำนักงานใหญ่อยู่สีลมนี่เอง ไม่ไกลจากบ้านผมมากนัก ข้ามสะพานสาทรแป๊บเดียวถึง มีทดลองเรียนฟรีด้วย แถมวันนี้ว่างๆ พรุ่งนี้ลูกก็ปิดเทอม ก็เลยลองไปดูกัน
   ไปถึงภรรยาก็ซักพนักงานอย่างละเอียด มีมิวนั่งฟังชีวิตตัวเองใกล้ๆ ส่วนผมเปิดสตีฟจ๊อบหาร้านอาหารในละแวกนั้น
   ผมยกให้การตัดสินใจของลูกเป็นสำคัญครับ พ่อแม่มีหน้าที่หาข้อมูลมาให้ ส่วนเขาเป็นคนเลือกทางเดินชีวิตเอง ผมให้เกียรติเขาในทุกๆ เรื่อง วันนี้ก็เช่นกัน
   “ลองไปเรียนดูลูก ชอบก็เรียนต่อ ไม่ชอบก็เดินออกมา” ผมชอบคุยตรงๆ ชัดเจน ไม่ต้องถามซ้ำ
   คอร์สหนึงใช้เวลา 2.30 ชม การเรียนจะเป็ดนการเปิดไฟล์ในคอมพิวเตอร์ให้นักเรียนฟังและจดตามเอาเอง
   ผมกับภรรยานั่งรออยู่ห้องโถงด้านล่าง ผมพูดคุยติดแซวเล่นว่า แป๊บเดียวมิวคงเดินลงมาแน่ๆ
   แล้วก็ไม่ผิดหวังครับ มิววิ่งยิ้มหน้าระรื่นลงมาหลังจากเรียนไปแค่ 45 นาที แต่คำตอบที่รับจากปากเขาทำให้ผมผิดคาด
   “สนุกดี ผมชอบ ลาออกจากวรรณสว่างจิตมาเรียนที่นี่แทนได้ไหม”
   โห มาแรงมากลูก เล่นจะออกจากโรงเรียนหลักเลยหรือนี่
   สรุปว่าเขาชอบมาก ครูสอนสนุก จะลงมาบอกพ่อแม่ว่าเขาชอบเรียน แล้วก็ขอขึ้นไปเรียนต่อ !!!
   โอ้ งงสิ เมธาสิทธิ มึงแรงจัดจนกูตามไม่ทัน (แต่ในใจลึกๆ ก็ภูมิใจนะ ที่เขารักเรียน)
   ลูกมีสิทธิเลือกทางเดินชีวิตเองครับ พ่อแม่มีแต่ให้ข้อมูลเท่านั้น แล้วผมก็ต้องนั่งรอหง่าวอีกชั่วโมงกว่า เห็นบรรดาพ่อแม่ที่นั่งคอยใกล้ๆ กันแล้วก็เข้าใจ น่าจะยกย่องให้เป็นพ่อแม่ดีเด่นจริงๆ นะ วันหยุดแบบนี้ ต้องมาคอยนั่งเฝ้าลูก
   เป็นอันว่าต้องสมัครเรียนให้เขา วันเสาร์อัดจนเต็มวันแล้ว ต้องเรียนวันอาทิตย์ตอนเช้าแทน
   ภรรยาถามว่าเดี๋ยวกินร้านไหนกันดี ผมบอกว่ามาถึงป่านนี้แล้วผมให้ลูกเลือกละกัน เขาจะกินอะไร อาหารไม่เข้าท่าขนาดไหนก็จะไม่บ่นว่า ถือว่าเขาเรียนหนักมากแล้ว หลังจากนี้มันควรพักผ่อนอย่างอิสระ จะกิน จะเล่นเกม ผมก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้ากินอาหารไม่ดีก็ต้องมาคุยกันนะว่ากินบ่อยไม่ได้ และต้องออกกำลังกายชดเชย
   เป็นไปตามคาด มิวขอกินพิซซ่า ตามด้วยสเวนเซ่น หึหึ จัดเต็ม แน่นท้อง ผมเองก็กินไม่แพ้ลูก กลับมาบ้านอึดอัดมาก ไม่ได้กินของพวกนี้มานานเกือบปีเห็นจะได้ ทนไม่ไหวจนต้องเอาจักรยานออกขี่ ปั่นแบบช้าๆ ให้ร่างกายได้พอขยับบ้าง
   คืนนี้ทุกคนคงจะหลับใหลกันสบายแน่ๆ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #2 on: December 06, 2012, 03:25:23 pm »
3 ธค 55
   เมื่อวานกินเยอะผิดปกติ แถมกินอาหารห่วยๆ รู้สึกผิด เช้านี้เลยขี่จักยานไป 1 ชม ออกไปขี่นอกเส้นทางปกติ เข้าไปในสวน แม้จะเคยไปขี่หลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้ไปมานานเป็นเดือนแล้ว ขับตกหลุมข้างทางตอนฟ้ามืดๆ รถเกือบล้ม เล่นเอาใจฝ่อไปเลย อีกสักพักเจอมอเตอร์ไซค์ซ้อนศรมาในโค้งหักศอก ไอ้นี่น่าตกใจสุดๆ มาได้ไงในโค้งแคบและเล็กแบบนี้หนอ ดีที่ไม่ชน จากนั้นเลยขี่ช้าตลอดทาง ผมคิดว่าเรื่องเหล่านี้เสมือนเทพมาส่งสัญญาณเตือนให้ผมระวังตัว
   เมื่อครั้งได้รถใหม่ๆ ตอนปี 94 ก็เจอคำเตือนครั้งแรก ขี่ที่อ่างเก็บน้ำโป่งดินดำใกล้เขาเขียว ตอนลงเนินมาอย่างเร็วเจองูจงอางตัวเล็กขวางหน้า เห็นแม่เบี้ยชัดเจน ตัดสินใจพารถโดดข้ามงูไป ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรนะ พอลงเนินเสร็จก็ต้องปั่นขึ้นเนินอีกลูกข้างหน้าต่อ ช่วงเลาะเลี้ยวบนเขาผมโดนกิ่งไม้เล็กๆ แต่มีคมฟาดเข้าที่หน้าอย่างแรง โดนแว่นจนปรอทที่เคลือบไว้ลอก แก้มด้านซ้ายมีเลือดไหล (คงจะโดนหนาม) แต่แผลไม่ลึก พอโดนกิ่งไม้ฟาดจากทางด้านซ้าย เราก็เบนรถออกขวา เท่านั้นแหละตกใจแทบเข่าอ่อน เพราะมันเป็นเหมือนหน้าผา ลึกลงไปเป็นเหว อีกฟุตเดียวผมตกลงไปแน่ๆ รีบกระชากรถกลับเข้าไลน์ ขี่ต่อเหมือนปกติ
   พอถึงจุดพักเพื่อนๆ ตกใจกันใหญ่ ถามผมว่าเป็นอะไร ก็งงสิ ตอบไม่ถูก ผมไม่ได้เป็นอะไร ผมปกติดี แต่เพื่อนไม่ขำด้วย เขาเห็นเลือดอาบเต็มแก้มไหลย้อยมาถึงคาง ผมขี่อยู่ในป่า เลยไม่รู้สึกอะไรสักนิด จำได้แค่ว่ามีกิ่งไม้มาฟาดตีโดนหน้า
   งูจงอางตัวนั้นคงจะมาเตือนให้ผมระวังกิ่งไม้ และหน้าผาสูง ผมเดาครับ และหลังจากนั้นเป็นต้นมา พอมีอะไรมาเตือน ผมก็มักจะรับรู้ได้ และใช้ชีวิตอย่างรอบคอบมากขึ้น
   วันนี้มิวปิดเทอมวันแรก เปิดอีกทีวันจันทร์หน้าโน่นเลย หยุดแบบสบายๆ ราว 10 วัน (รวมเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา) หยุดก็คือการพักผ่อน ถ้าเรียนเต็มที่แล้ว วันหยุดก็ควรพักให้เต็มที่เช่นกัน
   กลางวันพามิวไปคลองถม มีร้านประจำที่เขาชอบ เพราะสามารถหาแผ่น DVD เก่าๆ ตกยุคมาดูได้ เขาเลยฝังใจกับร้านนี้ ชื่อร้านชิบูย่า ผมเองสิยิ่งลำบากใจ เพราะคลองถมนี่มันดงหนังโป๊เลย เดินไปทางไหนก็เจอตลอด ใครไม่เจอนี่แปลกมาก ยิ่งถ้ามีเรื่องคลิปหลุด ข่าวดาราแอบถ่าย ไม่ต้องห่วง หาได้ที่คลองถมครับ
   แต่ยังถือว่าโชคดีทีโซนในคลองถมเซนเตอร์ไม่มีหนังโป๊ขายนะ ผมหมายถึงในตัวอาคารนะ เพราะรายรอบนอกอาคารแม่งเพียบเลย ยุคแรกของหนังโป๊นี้จะมีผู้ชายเดินมากระซิบเรียกแบบตัวต่อตัว หลังๆ นี้เป็นหญิงมาขายก็มี เด็กก็มี แถมตะโกนเรียกลูกค้าหน้าตาเฉย เสื่อมสุดๆ
   ไม่อยากให้ลูกเห็นภาพเหล่านี้ก่อนวัยครับ เลยเดินเลี่ยงหลบอ้อม ผมเองอยากได้ของหลายอย่าง แต่ก็ตัดใจไม่ซื้อ เพราะถ้าเดินไปอีกนิดก็เจอไอ้โป๊นี่อีกแล้ว และจะต้องเจอตลอดทางทั้งไปและกลับ
   มาถึงบ้านตอนเย็นมิวลงจากรถรีบเปิด DVD ดู ส่วนผมจัดการให้อาหารปลา ดูแลความเรียบร้อย ล้างไส้กรองระบบหมุนเวียนน้ำ ฯลฯ
   ไม่ได้เปิดคอมพิวเตอร์หลายวัน เพราะอ่านเวปเล็กๆ น้อยๆ จะใช้ไอ้แพดแทน วันนี้เช็คเมล์แทบเป็นลม เจอไป 80 ฉบับ เรื่องหลักๆ ก็เกี่ยวกับคอนโดนี่แหละครับ มีการโวตลงมติกันด้วย ซ่อมแอร์บ้าง เรื่องเรือโดยสารบ้าง สระว่ายน้ำ ห้องออกกำลังกาย เซาน่า โดยรวมแล้วเป็นเรื่องความเรียบร้อยต่างๆ ในคอนโด ผมตอบกับเขาไม่ถูกสักอัน เพราะไม่ได้เข้าไปเลย จนมีเรื่องล่าสุดวันลอยกระทง ผู้อาศัยชาวต่างชาติผิวดำ อุ่นอาหารทิ้งไว้ แล้วลงมาเที่ยวงานลอยกระทงที่จัดริมน้ำ ผลก็คือไฟไหม้ แต่ยังดีที่ระบบป้องกันอัคคีภัยเตือน มีตัว Smoke Detector เลยไม่มีอะไรเสียหายมากนัก
   อยู่ตึกเดียวกับผมด้วยนะ เล่นเอาเสียวเลย
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #3 on: December 06, 2012, 03:26:42 pm »
4 ธค 55
   เมือคืนดู James Bond 007 กับลูก ก็เพิ่งซื้อมาจากคลองถมนี่แหละ จัดมาซะหลายตอนเลย มิวเขาเพิ่งรู้จักกับ 007 ก็ตอนได้บัตรฟรีไปดูเมื่อเดือนก่อนนี่แหละ ก็เลยติดใจในพยัคร้าย 007 เขาเห็นมันมีหลายตอน เลยคิดว่าเรื่องมันจะต่อเนื่องกันเหมือนพวกการ์ตูนชุดที่เขาเคยดู แต่เปล่าเลย มันเป็นหนังแบบจบในตอนต่างหาก
   เมื่อคืนดูตอน Casino Royale กว่าจะจบก็ราวห้าทุ่ม ไม่คิดว่าหนังมันจะยาวขนาดนี้ นี่เริ่มฉายกันตอน 0830 นะ ใช้เวลาถึง 2.30 ชมเชียวหรือนี่
   007 ภาคเก่ายังคงสไตล์เดิมของ Bond ที่เน้นหล่อ หรู เพลยบอย มันก็เลยมีฉากเลิฟซีนเยอะ ต่างจากภาคล่าสุดที่เพิ่งดูมาชื่อ Skyfall ที่มีเลิฟซีนน้อยมาก (เด็กดูได้)
   เจอเลิฟซีนมาทีก็ทำตัวไม่ถูก ทำไงดีวะ นอนดูอยู่กับลูกสองคน ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเลยปล่อยมันผ่านเลยไป
   นอนดึก ตื่นสาย เช้านี้ไม่ได้ออกกำลังกายอะไรเลย ใช้เวลาหมดไปกับการเปลี่ยนล้างไส้กรองบ่อปลา สายหน่อยไปทำงาน วันนี้มียกของแต่เช้า ปกติจะยกขึ้นท้ายรถให้ลูกค้า แต่วันนี้มีโบนัส เขาให้ยกขึ้นหลังคารถ
   เป็นรถจี๊บแบบ 4X4 บนหลังคาทำเป็นโครงเหล็กสำหรับบรรทุกของอย่างดี ยกขึ้นลำบากมาก แต่ผมว่าตอนยกลงลำบากกว่า เขาจะทำยังไง หรือว่าเขามีคนช่วยยกอยู่ที่บ้าน
   เหนื่อย หมดแรงกลับมาบ้านนอนอย่างเร็ว
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #4 on: December 06, 2012, 03:28:00 pm »
5 ธค 55
   วันพ่อแห่งชาติ วันนี้เหลืองทั้งแผ่นดินของจริง ผู้คนมากมายไปรวมตัวกันที่ลานพระบรมรูปทรงม้า แค่ที่จะได้เห็นพระพัตรของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลฯ อยากให้ลูกมีประสบการณ์แบบนี้กับเขาบ้างเหมือนกันนะ แต่ทำไม่ได้ ต้องมาเฝ้าร้านขายของ
   ขายของแบบนี้ไม่ค่อยมีวันหยุดหรอกครับ แถมชีวิตแบบนี้จะขี้นอยู่กับคนงานเป็นหลัก ถ้าคนงานมากันครบถ้วน งานก็เสร็จเร็ว แต่ถ้าคนงานขาด ก็ต้องเพิ่มเวลาส่งของออกไปเรื่อยๆ
   เย็นได้ฤกษ์ดี พาลูกไปเล่นเรือที่บึงหนองบอน ดูลาดเลามาเป็นปี วันนี้เพิ่งจะพาเขาไปสมัครสมาชิกและใช้บริการ กะจะให้ลองเล่นเรือใบ แต่ไม่มีลมเลยสักนิด เปลี่ยนแผนเอาเรือคายัคพายกันคนละลำ
   บึงกว้างใหญ่มากๆ ดูจากแผนที่แล้วตัวบึงไม่ไกลจากสนาม BRC ซีคอนสแควร์เท่าไหร่เลย เพียงแต่ทางเข้าของบึงหนองบอนนี้ต้องขับไปทางอุดมสุขโน่นเลย ไม่คุ้นเส้นทางแถวนี้ครับ แถมต้องมาเจอกับการก่อสร้างถนนศรีนครินทร์อีก รถติดนานมาก จากบ้านผมมาถึงบางนาแค่ 25 นาที แบบขับช้าๆ แต่ต้องใช้เวลาอีกถึง 1  ชม เพื่อเดินทางจากบางนาถึงบึงหนองบอน หึหึ นั่งกันจนเบื่อโลกเลย
   เข้าไปในเขตบึงก็หลงซะแล้ว ขับไปคนละทางกับศูนย์กีฬา ต้องวนรถกลับมาใหม่ มีชาวจักรยานมาขี่กันมากมายครับ นี่ถ้าอยู่ใกล้บ้านผมก็ดีสินะ จะได้เล่นเรือกันทั้งวันไปเลย
   มิวพายเรือเป็นแล้ว ผมเลยปล่อยเขาเล่นเองอย่างอิสระ ส่วนตัวเองก็พายสำรวจบรรยากาศโดยรอบขอบบึง เจอขยะก็ตักช้อนเอามาเก็บไว้บนเรือ โดยมากจะเป็นขวดน้ำดื่มพลาสติก แปลกมาก ทำไมทิ้งลงน้ำแบบนี้
   เหลือบมองมิวเป็นระยะ เห็นเขาคุยกับเรือลำอื่นคงจะพายเข้าไปขวางทางพวกเรือกรรเชียงเป็นแน่ แต่ไม่อันตรายอะไรครับ พอผมพายเรือกลับมาหา มิวเล่าว่าพี่ที่เล่นเรือกรรเชียงถามว่าเขาเป็นชายหรือหญิง พอมิวบอกว่าเป็นผู้ชายกับ พวกผู้หญิงก็กรี๊ด บอกว่า “น่ารักอ่ะ”
   มิวเป็นผู้ชายหน้าหวาน แก้มยุ้ย ผิวพรรณดี แถมไว้ผมยาวอีกด้วย ดูเผินๆ ก็จะคล้ายเด็กหญิง ขนาดครูที่โรงเรียนหลายคนยังเพิ่งรู้ว่ามิวเป็นเด็กชายก็ยังดี
   พายกันแบบอ้อๆแอ้ๆ เพลียจากรถติดน่ะครับ แถมผมหิวสุดๆ ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่กลางวัน หารือกันว่าเปลี่ยนเป็นเรือคายัคแบบ tandam น่าจะดีกว่า อย่างน้อยก็ช่วยกันพายได้
   แล้วก็ไม่ผิดคาด เรือลำยาวกว่า พายแล้วนิ่งกว่าพวกเรือสั้น แต่ก็ต้องดูจังหวะกันด้วยนะ ไม่งั้นไม้พายมันจะตีกันเอง
   ระหว่างนั้นก็มองดูลมไปด้วย เกิดมีลมมา  ผมจะลองเอาวินเซิร์ฟลองลงเล่นดู ไม่ได้จับมันมาราว 30 ปีเอง
   มองอยู่นานก็ไม่เห็นมีลม พายคายัคจนเหงื่อท่วม ร้อนแดด แถมไม่มีลม กลายเป็นอบอ้าว น้ำในบึงก็ดูไม่ค่อยจะสะอาดเท่าไหร่ ไม่งั้นมีโดดน้ำเล่นไปนานแล้ว
   กลับกันหกโมงเย็น ศูนย์ปิด 0630 บรรยากาศในนี้มืดเร็วมากครับ รอบๆ บึงก็ไม่มีไฟส่องสว่างเลย ขับรถออกมาก็เจอรถติดอย่างหนักจากคนมาเที่ยวงานที่สวนหลวง ร9 ที่อยู่ติดๆ กัน
   แวะจุดพักรถบนทางด่วนใกล้ช่วงสุขุมวิท62 มิวชอบให้แวะจุดนี้ทุกทีเลย เขาขอกินสเลอปี้ใน 7-11 ผมหิวจัดมาก เลยชวนเขาหาของกินกันในนี้แหละ เดินมองหาไปเรื่อย จบที่ร้านเชสเตอร์กริล เพราะมีเมนูปลาน้ำตก ถ้ากินนอกบ้าน ถ้าเป็นฟาสฟู๊ด ก็ขอเลือกเป็นปลาสักหน่อย ยังไงก็น่าจะดีกว่าพวกหมู ไก่
   ถึงบ้านก็ค่ำแล้ว อาบน้ำ อ่านหนังสือนิดหน่อยก็ชวนกันหลับทันที หมดแรงกันทั้งพ่อลูก อ้อก่อนนอนมิวแอบเอาการ์ดเขียนอวยพรผมเนื่องในวันพ่อมาให้ น่ารักดี ขอบใจนะลูก 
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #5 on: December 17, 2012, 02:24:42 pm »
6 ธค 55
   เช้านี้ขี่จักรยานไป 30 นาที รีบกลับมาเปลี่ยนถ่ายน้ำอ่างปลา เสร็จแล้วก็กินข้าวแล้วก็ออกไปทำงาน ทำมา 11 ปี ยังไม่ชินจริงๆ ครับ ไม่คุ้นกับการทำงานประจำ แถมต้องใช้แรงงานจนหลังเจ็บถาวร ชาตินี้คงไม่มีวันชินได้
   เย็นแวะร้านซีเอ็ดที่สาขา Royal Garden เจริญนคร (ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นโรงแรมอนันตรา) ไปหาซื้อหนังสือสารคดี เล่มล่าสุดนี้เกี่ยวกับจักรยานครับ ใครชอบและสนใจ รีบๆไปจัดซะ เดี๋ยวหมดจะต้องสั่งซื้อ ผมหาบนแผงไม่เจอ ให้มิวไปถามพนักงานให้ แต่พนักงานบอกหมด ผมก็งงสิ ขายดีขนาดนั้นเลยหรือ ถามว่าลงแผงครั้งละกี่เล่ม ขายกี่วันหมด แล้วสายส่งจะมาเติมของให้เมื่อไหร่ ที่ถามเพราะอยากรู้ ผมเคยทำหนังสือ Racing Club วางแผงขายมาก่อน
   พอซักมากเข้า เธอเดินไปหยิบจากแผงมาให้
   อ้าว ไหนตะกี้ บอกของหมด เล่นเอางง  เขาไม่อยากขายของหรือนี่
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #6 on: December 17, 2012, 02:28:56 pm »
 7 ธค 55
   บ่ายเอารถยนต์คันใหม่ของพ่อไปเข้าศูนย์ ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก แค่เช็คตามคู่มือ ซื้อรถมาราว 6 เดือนจนถึงวันนี้ใช้ไป 1 หมื่น กม ปกติทางบ้านผมหากได้รถมาใหม่ๆ ก็มักจะขยันกันเที่ยว ให้เหตุผลในใจตัวเองว่าอยากไปลองรถ อย่างสามเดือนก่อนพ่อก็ขับไปเชียงคานมา พากันไปเที่ยวกับแม่สองคน ตอนนั้นก่อนเขาผ่าตัดปอดนะ ซัดคนเดียวตลอดทาง นอนแค่หนึ่งคืน เช้ามาก็อัดกับกรุงเทพฯ ฟังแล้วเหนื่อยแทน
   รถคันนี้ซื้อจากงาน Motor Show ครับ ตอนซื้อเราไม่รู้หรอกว่าใครเป็นใคร พอจะทำสัญญาถึงได้เห็นเอกสาร อ้าว เป็นดีลเลอร์จากนครปฐมเชียวหรือนี่ ศูนย์ห่างจากบ้านผมเกือบ 100 กม
   ตอนแรกน่ะ ผมไปมองๆ รถคันนี้ไว้ที่ศูนย์พระราม 2 ใกล้บ้านมากเลย ไปขอดูรถเซลล์ก็บริการดี ผมสนใจตรงไหนก็เปิดให้ดูได้หมด ผมดูแล้วทุกอย่างโอเคดีหมด เหลือแค่ว่าพ่อจะชอบรถคันนี้ไหม ต้องให้พ่อมาตัดสินใจเป็นคนสุดท้าย
   “พี่จะจองเลยไหมครับ”
   “ยังหรอกครับ ผมมาดูให้พ่อน่ะ ไว้พาพ่อมาดูอีกที”
   เซลล์ดับเครื่องลงจากรถเดินหนีหายไปด้านหลัง ผมก็งงสิ อ้าว ตะกี้ยังคุยกันดีๆ อยู่เลย
   มันทำให้ผมคิดไปเองว่า เป็นเพราะเราไม่ได้ตัดสินใจทำสัญญาทันที เขาเลยรู้สึกเสียเวลาอย่างนั้นหรือ
   หรือเขาจะรีบกลับบ้าน หรือเขามีธุระอื่น ฯลฯ แต่ต่างจากศูนย์อื่นๆ ตรงที่เขาไม่ขอเบอร์โทรของผมไว้
   จะอะไรก็สุดแท้แต่ เป็นอันว่าไม่ได้ออกรถจากที่ศูนย์นี้ ทั้งที่อยู่ใกล้บ้านแค่นิดเดียว แต่ไปออกรถที่นครปฐมแทน ตอนแรกก็หวั่นๆ แต่เหลือเชื่อที่บริการดีโคตรๆ
   เริ่มจากมีบริการส่งคนมารับถึงบ้านในวันออกรถ เขาเอารถรุ่นท็อปมารับผมกับพ่อไปโชว์รูมเขาทีนครปฐม และยังบอกอีกว่า หากไม่สะดวกในการนำรถเข้าศูนย์เขา จะโทรมาบอกก็ได้ เขาจะมารับรถจากบ้านให้ และตรวจเช็คเสร็จก็จะนำรถมาส่งคืน
   เฮ้ยย ไม่เคยเจอแบบนี้ จะมีก็จริง แต่ต้องเป็นพวกรถคันละ 10 / 20 ล้านเขาถึงบริการกันแบบนี้ ไอ้นี่คันละไม่เท่าไหร่เอง
   เจ้าของศูนย์ชื่อ “พี่นก” ใจดีมาก คุยง่ายๆ สบายๆ แต่วันนี้เขาไม่อยู่ ไปเที่ยวอยู่เชียงใหม่ ผมมาเข้าศูนย์ถึงที่นี่ก็เพราะต้องการเคลมชิ้นส่วนพลาสติกที่หุ้มขาเบาะสองชิ้น มันแตกตั้งแต่รับรถมา แต่ว่าเพิ่งมาเห็นตอนยกพรมออกมาทำความสะอาด ตอนโทรไปแจ้งก็ลุ้นนะว่าเขาจะให้หรือไม่ เกิดเขาปฏิเสธขึ้นมาผมก็ทำตัวไม่ถูก เราก็ผิดส่วนหนึ่งที่ดูไม่ละเอียดพอ (ดันไปเน้นแต่ภายนอก และห้องเครื่อง) แต่ที่ไหนได้ เขาตอบกลับมาแบบซึ้งใจ
   “อุ้ย ขอโทษด้วยค่ะคุณเปิ้ล ทางเราเองก็ไม่ได้เห็นตอนตรวจเช็ครถก่อนส่งมอบ เอาไว้ทางเราจะรีบแจ้งเคลมไปยังเมืองนอก ถ้าได้อะไหล่แล้วจะรีบโทรบอกคุณเปิ้ลนะคะ ขอโทษอีกครั้งที่เกิดเรื่องแบบนี้”
   เป็นไงเล่า ตอบกลับมาแบบไม่ต้องถามซ้ำ และอีกสักไม่ถึงสัปดาห์ถัดมา พี่นกก็โทรมาแจ้งว่าอะไหล่ชิ้นส่วนปิดหุ้มขาเบาะมาถึงแล้วนะ ถ้าอยากจะเปลี่ยนก็นำรถมาได้เลย
   ผมตอบไปว่าจะเข้าไปตอนเช็ครถ 1 หมื่น กม เลยดีกว่า ไม่เสียเวลาด้วย
   พนักงานรับรถแล้วตกใจ บอกว่ารถรุ่นนี้เข้าศูนย์ครั้งแรกตอน 2 หมื่นกม นะครับ ผมเองก็เพิ่งรู้ เห็นรถญี่ปุ่นตรวจเช็คกันที่ 1.5 หมื่น กม ไม่น่าเชื่อว่ารถคันนี้เล่นกันที่ 2 หมื่นเลย
   แล้วน้ำมันเครื่องมันจะทนไหวหรือวะนี่ ลำพังน้ำมันเครื่องยังไม่เท่าไหร่ ไอ้ที่หนักหนาก็คือเรื่องของน้ำมันเชื้อเพลิงครับ ดีเซลของไทยเรามาตรฐานยังต่ำกว่าของยุโรปอยู่ (จากข้อมูลเก่านะไม่รู้ปัจจุบันดีขึ้นขนาดไหนแล้ว) กดคันเร่งสุดๆ ยังมีพ่นปล่อยควันดำออกมากลุ่มใหญ่เลย
   น้ำมันเชื่อเพลิงก็ทำให้น้ำมันเครื่องเสื่อมสภาพได้เร็วกว่าปกติครับ แต่รถใหม่ก็เห็นผลช้าหน่อย การเข้าศูนย์วันนี้ผมเลยออกค่าใช้จ่ายน้ำมันเครื่อง ไส้กรอง และแหวนรองก้นแคร้ง + ค่าแรง เอง หมดไปเกือบ 5 พันบาท ใช้น้ำมัน Fully Syn ของ Castrol ไป 6 ลิตร ถ้าทำเองข้างนอกคงจะหารไปครึ้งหนึ่ง
   ตอนแรกก็คิดว่ารู้งี้ไม่น่าเข้าศูนย์เลย แต่พอทำรถเสร็จ เห็นรายการจ็อบที่เขาทำงานแล้วตกใจ เพราะมันมีการอัปเดทซอฟแวร์ในกล่องถึง 5 อัน !!!
   โอ้โห รถเรานี่มีถึง 5 กล่องเชียวหรือ รถ Nissan 180SX ของผมมีกล่องเครื่องยนต์ กล่องเกียร์ กล่องคุมระบบเลี้ยว 4 ล้อ กล่องแอร์ ก็มีแค่ 4 กล่อง แถมเป็นกล่องแบบใช้แล้วลืม คือไม่ต้องอัปเดท
   “รถคันนี้มีถึง 5 กล่องเลยหรือครับ” ผมถามเจ้าหน้าที่ศูนย์
   “วันนี้อัปเดทแค่ 5 ครับ ปกติมี 15 กล่อง”
   เฮ้ยย รถบ้าอะไรมี 15 กล่อง ควบคุมอะไรกันนักหนาวะนั่น ผมไม่ได้ติดตามรถยุคใหม่มา 10 ปีเห็นจะได้ ก็ตั้งแต่พัก Racing Club ไป ก็ให้เวลาทั้งหมดแก่ลูกและช่วยธุรกิจทางบ้าน
   ด้วยความสงสัย เลยขอดูเอกสารรายละเอียดเกี่ยวกับกล่อง เจ้าหน้าที่บอกว่าจะเรียกกล่องก็ไม่เชิง ภาษาภายในเขาเรียกกันว่า “โมดูล”
   เอาล่ะสิมึง ยิ่งงงกันเข้าไปใหญ่ หน้าตาของมันคงอาจไม่เป็นกล่องมั้ง แต่อาจเป็นชุดวงจรไฟฟ้าหน้าตาแปลกๆ
   เห็นลิสต์ชื่อกล่องแล้วยิ่งมึน ต้องมาอ่านคำแปลถึงเข้าใจ กล่องที่อัปเดทวันนี้ก็คือ
   Climate  Control Module – ควบคุมสภาพอากาศ
   Central Electronic Module – ควบคุมอีเลคโทรนิคส่วนกลาง
   Engine Control Module – ควบคุมเครื่องยนต์
   Supplementaray Restrain System – ควบคุมความปลอดภัยเสริม
   Transmission Control Module – ควบคุมเกียร์อัตโนมัติ
   ที่เหลืออีก 10 กล่อง ยังไม่ถึงเวลาอัปเดท หึหึ เยอะเกิดไปหรือเปล่าวะนี่ ทำให้ผมคิดต่อไปว่า ช่างข้างถนนเขาจะซ่อมรถแบบนี้ได้หรือ นี่ต้องเข้าศูนย์ไปตลอดชีวิตหรือเปล่า
   ยังดีที่คันนี้ใช้การเปลี่ยนถ่ายน้ำมันแบบไขนอทก้นแคร้ง แบบนี้พอทำรถเองได้ เห็นรถยุคใหม่ๆ จะไม่มีรูนอทให้ถ่ายแล้ว เขาใช้วิธีดูดออกแทน แม้มันจะไม่เกลี้ยงเท่า แต่ก็ป้องกันการไขนอทไม่แน่น ไขปีนเกลียว บ้างก็ไม่ใส่แหวนรองนอท หรือใช้แหวนตัวเก่าใส่เข้าไป ไอ้นี่เหมือนนาฬิการะเบิดเวลา
   แหวนรองก้นแคร้งสำคัญนะครับ มักจะทำด้วยโลหะอ่อนเช่นอลูมิเนียม ทองแดง ไขนอทเข้าไปแล้วนอทจะกดทับจนแหวนบี้ปิดก้นแคร้งจนสนิท มันใช้งานได้ครั้งเดียวนะ แต่พวกเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องตามปั๊มมักจะใช้แหวนเดิมนี่แหละใส่คืนไป
   ทีนี้รอยบี้มันก็ซีลกับก้นแคร้งเครื่องไม่สนิทสิครับ เกิดการหยด ย้อย เยิ้ม ซวยสุดคือนอทคลาย ไม่อยากนึกภาพเลยจริงๆ
   แหวนถูกๆ ตัวละสัก 2 บาท มีขายทีคลองถม รถใครใช้แหวนแบบใดขนาดใดก็ไปหาซื้อมาเก็บไว้เป็นพวงได้เลย เปลี่ยนน้ำมันเครื่องทุกครั้งก็หยิบแหวนติดไป 1 วง เอาไปให้ช่างเปลี่ยนใหม่ (สำหรับคนที่ไม่ได้เข้าศูนย์)
   นั่งเล่นอยู่ในศูนย์เกือบ 3 ชม เขาบอกว่านานหน่อยเพราะล้างรถให้ด้วย ขับรถกลับมาบ้านรู้สึกว่ารถลื่นขึ้นนิดๆ ไม่รู้อุปทานหรือเปล่า ห่างเหินการทดสอบรถมานาน แต่ผมว่าไม่นะ มันลื่นขึ้นจริงๆ แบบแตะคันเร่งนิดเดียวรถก็ไปแล้ว
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #7 on: December 17, 2012, 02:31:45 pm »
8 ธค 55
   มิวเรียนพิเศษตอนเช้า ผมเลยไปทำงานต่อ
   เมื่อวานในหลวงเสร็จสวนสมเด็จย่า (ใกล้สะพานพุทธ) ที่น่าตกใจคือรถขบวนมาจอดหน้าบ้านอีกด้วย งงสิ ปกติรถขบวนจะขับช้าๆ แต่นี่จอดเลย ยังไม่พอนะ ในหลวงเปิดประตูคุยกับคนติดตามชื่อขวัญแก้วที่มารอรับคำสั่ง ไม่มีใครรู้ว่าในหลวงท่านสั่งอะไร แต่ชาวบ้านปลื้มใจที่ได้เห็นในหลวงแบบใกล้ชิดสุดๆ
   ผมเองก็เสียดาย เลยสั่งให้หาว่ามีใครถ่ายภาพในหลวงสวยๆ ที่ท่านเสด็จมาแถวบ้านเราได้บ้างไหม ภาพในหลวงอื่นๆ พอหาได้ มีขายกันเกร่อ แต่ผมจะเอาภาพที่มาแถวร้านเรานี่แหละ อยากเก็บไว้เป็นสิริมงคล
   บ่ายพามิวไปเรียนคุมองต่อ วันเสาร์นี้จัดเต็มจริงๆ โชคดีที่มิวเขาเข้าใจว่าตัวเองต้องเรียนเพราะอะไร ไม่งั้นไปด้วยกันลำบากแน่
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #8 on: December 17, 2012, 02:35:58 pm »
9 ธค 55
   มิวมีเรียนซุปเคแต่เช้า ส่วนผมต้องไปรับรถ Isuzu Trooper ที่อู่ช่างวิทย์เจริญนคร เขาบอกรถเสร็จแล้ว วิ่งดีแล้ว แต่รอบเครื่องยังสวิงนิดหน่อย จุดนี้ยังแก้ไม่จบ ติดที่หาลิ้นปีกผีเสื้อมือสองไม่ได้เลย เจอแต่ของใหม่มือ1 ราคาหลายพันบาท เลยไม่กล้าซื่อมา ให้ลองใช้รถดูก่อนว่าพอรับได้ไหม รอบเครื่องสวิงตอนเครื่องร้อนจัดๆ แต่ไม่ดับกลางถนนแล้ว วิ่งดีหมดแล้วทั้งแก๊สทั้งน้ำมัน
   รถคันนี้จอดอยู่อู่ช่างวิทย์ราว 2 สัปดาห์ คราวก่อนก็จอดอู่คนรู้จักของพ่ออยู่นานมาก กลับมาพร้อมค่าใช้จ่ายเป็นหมื่นบาท แถมใช้ได้แค่วันเดียว แม่งดับกลางถนนอีกแล้ว จนแม่บอกให้ขายทิ้ง เรียกว่าซ่อมจนเบื่อ
   มาวันนี้ช่างวิทย์ อู่ข้างถนนเจริญนครเคลียร์จนจบ รถวิ่งยังกะรถใหม่ ไม่น่าเชื่อ เฮ้ยย ช่างข้างถนนทำได้ขนาดนี้ แต่ช่างร้านใหญ่แม่งทำไม่เป็น หนักกว่านั้นคือโดนหลอกแดกไปเป็นหมื่น สุดยอดเพื่อนแท้จริงๆ
   “ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ครับพี่วิทย์”
   “พันกว่าบาทครับ”
   หา !!! ไม่เชื่อหูตัวเอง จากอาการที่แม่งวิ่งแทบไม่ไป กดคันเร่งแล้วรถไม่อยากแล่น เกียร์ก็ไม่ค่อยเปลี่ยน ต้องลากรอบจนถึง 3000 มันถึงเปลี่ยน ขับๆก็ดับกลางถนนประจำ น้ำก็กินจุแบบสามวันลิตร หารูรั่วไม่เจอ จนคิดว่าเครื่องพังแล้วแน่ นี่กะจะซ่อมแล้วขายทิ้ง
   เปลี่ยนท่อน้ำด้านหลังเครื่อง เปลี่ยนหัวเทียน แล้วก็มีงานจุกๆ จิกๆ นิดหน่อย หมดไป 1600 บาท
   วันนี้นัดไปรับรถตอนสายๆ

   เช้านี้เลยขี่รถ KHS HT ออกตระเวนเมืองเล่น ไปแบบ No Plan บ้านอยู่พระราม2 ขี่เข้าเมืองมาจนถึงแยกมไหศวรรย์ เขากำลังก่อสร้างอุโมงค์ เลยเลี้ยวซ้ายไปทางท่าพระ ผ่านตลาดพลู กะจะขี่เลียบทางรถไฟเอาฟีลโบราณๆ เจอรถไฟมาพอดี จอดถ่ายรูปดีกว่า
   เห็นร้านข้าวหมูแดงใกล้รางรถไฟคนเยอะแต่เช้า คงจะอร่อย แต่เพื่อความมั่นใจเลยถามเจ้าหน้าที่รถไฟว่าเป็นไงบ้าง เขาบอกอร่อย มีชื่อเสียงมานาน หรืออยากลองกุยช่ายก็ต้องซื้อที่หน้าร้านขายทองถัดไปอีกนิด เป็นรถเข็น
   จัดข้าวหมูแดงก่อนเลยครับ ตักคำแรก อืมม น้ำตาไหลพราก ฮืออ แม่งไม่อร่อยเลย
   ว่าเขาก็ไม่ได้นะ เขาก็ว่าอร่อยในสายตาของเขา ส่วนผมเคยกินรสชาติที่มันดีกว่านี้มาแล้ว ขนาดข้าวหมูแดงนครปฐมที่ว่าสุดดัง กินมาแล้วหลายเจ้า ยังสู้ร้านโบราณเก่าแก่แถวร้านขายของผมไม่ได้เลย ต่อให้ร้านข้าวหมูแดงเจ้าแรกในประเทศไทยก็ยังสู้ไม่ได้จริงๆ
   ข้าวหมูแดงร้านแรกของไทย หากใครอยากลองก็ไม่ไกลครับ อยู่ติดกับศาลเจ้าพ่อหลักเมือง สนามหลวงนี่เอง
   ไม่อร่อยมากแต่ก็พอกินได้ ออกรสชาติหวานไปหน่อย ส่วนหมูกรอบทำได้ดีครับ ที่เหลืองั้นๆ ขอโทษวิจารณ์ตรงๆ
   หากใครอยากกินข้าวหมูแดงที่ผมว่าอร่อยสุดๆ ก็ต้องมาแถวสะพานพุทธฝั่งธน แถวตลาดพระเครื่องนี่แหละ อยู่ใกล้หัวมุมถนน เปิดแค่กลางวัน บ่ายหมด ขายแค่แป๊บเดียว คนแน่น ผมกินตั้งแต่พ่อเขาขาย  ทุกวันนี้พ่อเสียชีวิตไปแล้ว ลูกสาวมาขายต่อแทน
   กินแล้วขี่มาหาผมด้วยนะ ผมอยู่แถวนั้นแหละ อาจเห็นผมยกแบกของอยู่ก็ได้ หรือขี่จักรยานมาแล้วน้ำหมด ก็มาเติมน้ำที่หน้าร้านผมได้ มีคูลเลอร์น้ำเย็นให้คนเดินผ่านไปมากินฟรีๆ ทุกวันนี้หาบ้านที่ตั้งน้ำไว้ให้คนเดินกินฟรีได้น้อยมากๆ แล้วล่ะ แต่ตอนเด็กๆผมเห็นเยอะอยู่นะ
   กินเสร็จก็ขี่เลาะทางรถไฟไปวงเวียนใหญ่ ผ่านชุมชนเก่าแก่สองข้างทาง บ้านเรือนสวยดี ไม่ค่อยมีใครเห็นหรอก ฝั่งธนมันเหมือนหยุดการเจริญเติบโต ย่านนี้เรียกตลาดพลูสมัยก่อนมีสวนพลูเยอะ ทุกวันนี้มีชื่อเสียงเรื่องกุยช่ายเป็นที่สุด ร้านเก่าแก่ก็ยังอยู่นะ คลาสสิคจริงๆ นี่เป็นเอกลักษณ์ของฝั่งธนครับ เลยไปทางด้านริมเจ้าพระยาตรงข้ามปากคลองตลาดก็มีขนมฝรั่งกุฎีจีน อันนี้เก่าแก่สุดๆ เช่นกัน
   ขี่จักรยานข้างถนนแล้วผ่านโชว์รูมห้างร้านต่างๆ ที่มีกระจก มักจะชอบหันไปมองภาพตัวเอง เป็นภาพที่ไม่เคยเห็น แปลกตาดี ปกติเราจะมองแต่คนอื่น เห็นเขาอยู่บนรถ แต่นี่เห็นตัวเองอยู่บนรถของเราเอง ดูแล้วอยากได้รูปถ่ายเก็บไว้บ้าง
   มองนิดมองหน่อยพอได้ครับ มองขำขำ แต่ถ้าการจราจรหนาแน่นแล้วก็อดมอง ไม่อยากนึกภาพกำลังมองแล้วแท็กซี่ปาดเข้ามาเบรกรับผู้โดยสารแบบกะทันหัน
กินอิ่มแล้วเริ่มปวดท้องฉี่ ทำไงดีวะ แถวนี้ไม่มีปั๊มเลย ขี่ไปเรื่อยๆ ข้ามสะพานพุทธวกไปปากคลองตลาด แวะสวนสาธารณะแถวท่าเตียน จูงจักยานเข้าไปนั่งเล่นริมน้ำ 
   ปี๊ดๆ ๆๆ จักรยานๆ เจ้าหน้าที่ตะโกนเรียกให้นำจักรยานมาจอดด้านนอก ผมเดินตามไปอย่างว่าง่าย แต่เห็นที่จอดแล้วต้องจำใจลาจาก ไม่อยากจอดครับ
   ขี่ต่อไปทางสนามหลวง กะจะวนด้านในสนามสักรอบ เห็นแล้วนึกถึงตลาดนัดสนามหลวงสมัยผมเด็กๆ ตรงกลางลานเป็นลานดิน เป็นจักรยานเช่า สามล้อบ้าง สองล้อบ้าง รถอังกฤษดีๆนี่แหละ อย่างราเร่ย์ ฮัมเบอร์ ถ้ายังอยู่ รถพวกนี้คันละเป็นหมื่นแล้ว สมัยก่อนเช่าขับกัน 2 บาท
   ที่คลาสสิคสุดๆ ของสนามหลวงก็คือโฆษณาขายยาครับ แบบ อับดุล เอย มักจะใช้มุขเดิมๆ คือหลอกตัดหัว ทายเลขแบงค์ ฯลฯ มุขหลอกเด็กทั้งนั้นแต่คนก็ยืนดูกันแน่นตลอด ก็เมื่อก่อนมันไม่มีมหรสพใดๆให้ดูมากนัก อย่างเก่งสุดก็งานวัด ฉายหนังกลางแปลง
   โอ้โห ชอบเล่าเรื่องอดีตอีกแล้ว คนแก่ๆ ๆๆ
   ขี่เลาะสนามหลวงจนถึงธรรมศาสตร์ วกเข้าไปหาห้องน้ำด้านใน แต่ตึกยังไม่เปิด เจอร้านกาแฟชื่อดังในเวปจักรยาน วันนี้ผมเพิ่งมีโอกาสเห็น ชื่อร้าน Café Velo Dome
   อ่านชื่อร้านแล้วไม่เข้าใจความหมายครับ
   Café นี่เข้าใจว่าร้านกาแฟ
   Velo จะหมายถึงคำว่า Velocity ที่แปลว่าความเร็วหรือเปล่า หรือจะเป็นการเล่นคำของ Velodrome ที่แปลว่าสนามแข่งจักรยานรูปวงรี
   ส่วนคำว่า Dome นี่ต้องหมายถึงเอกลักษณ์ของธรรมศาสตร์แน่
   จะอะไรก็ช่าง ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ
   เสร็จแล้วออกมาหน้าร้านก็ขอถ่ายรูปหน่อย ไม่เคยเห็นร้านกาแฟของชาวจักรยาน ร้านสวยดีมาก อยากเข้าไปชม แต่ไม่อยากกินของหวานๆ น่ะในร้านมีแต่เครื่องดื่ม และเค๊ก ผมอยากลดพุง
   ถ่ายรูปแก้เขินไปเรื่อย ไม่คาดฝัน เจอ “พี่กึง” ผู้ปกครองที่ลูกเรียนโรงเรียนเดียวกัน แถมบ้านเขาก็อยู่ใกล้กับร้านขายของผมด้วย พี่คนนี้เจอในงาน aday bike fest ที่มักกะสัน ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะชอบจักรยาน
   พี่กึงชวนนั่งในร้าน บ๊ะ ไปสิครับ อยากเข้า แต่ไม่กล้า ตอนนี้มีเพื่อนแล้ว นั่งแม่งกลางร้านเลย เป็นโต๊ะยาว นั่งสบาย แต่ถ้าคนแน่นๆนี่ผมว่ามีอึดอัดเหมือนกันนะ เพราะร้านไม่ใหญ่มาก ลูกค้าสัก 10 คนนี่เริ่มเดินชนกันแล้ว
   ผลักประตูเข้าไปก็เจอคนกินในร้านยิ้มทักทาย พูดสวัสดีครับ เฮ้ยย แปลกมาก เพราะพนักงานในร้านไม่เห็นพูดทักทายเลย กลายเป็นลูกค้าที่ขี่จักรยานมาทักทายกันเอง มีคนทักผมแบบนี้สองคน แล้วที่เหลืออีกชั่วโมงกว่าหลังจากนี้  ผมก็ทักสวัสดีครับแก่คนเข้ามาไปอีกเกือบ 10 คน
   วัฒนธรรมองค์กรแบบนี้ทำไม่ยากครับ หมูมากๆ สำหรับผม
   นั่งคุยกับพี่กึงอยู่นานมาก ตอนแรกคิดว่าแดดจะแรง แต่ที่ไหนได้ ตลอดมาตั้งแต่เช้ายังไม่เห็นพระอาทิตย์เลย ไม่ร้อนน่ะไม่เท่าไหร่ แต่นี่แดดไม่จ้า ชนิดที่ผมขี่โดยไม่ต้องใส่แว่นกันแดดเลย สุดยอดไหมเล่า
   พี่กึงถามว่าผมจะไปไหนต่อ ผมบอกจะขี่ไปเรื่อยๆทางท่าพระอาทิตย์ ไปถึงพระบรมรูปทรงม้า แล้วก็วกกลับ ผมต้องไปรับรถยนต์ที่ถนนเจริญนคร
   พี่กึงขอไปด้วย ผมเลยพาไปสวนสันติไชยปราการ แต่เจอเขาจัดนิทรรศการ และกำลังจะทำซุ้มต้อนรับงานถนนคนเดิน เลยชี้เป้าร้านโรตีชื่อดังเก่าแก่ ผมกินตั้งแต่ยุคที่คุณปู่อิสลามนั่งปิ้งแป้งโรตีเอง จนลูกสาวมาทำ ล่าสุดทุกวันนี้ขายร้านให้คนอื่นไปแล้ว
   พี่กึงบอกหิว ผมเลยพาไปร้านก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยแทน ตั้งอยู่ใกล้ๆ กัน ร้านนี้เก่าแก่อีกเช่นเคย ผมรู้จักแต่ร้านเก่าๆแก่ๆ และร้านที่อร่อยจริง ส่วนร้านพวกวัยรุ่นตกแต่งโก้เก๋แล้วโฆษณาในย่านไฮโซผมไม่ค่อยรู้จัก ไม่ค่อยนิยมของพรรค์นั้น
   พี่กึงชวนไปสะพานพระราม 8 ผมเห็นดีด้วย เพราะตัวเองไม่ค่อยได้ไป ครั้งล่าสุดก็ไปขี่งานทำลายสถิติขบวนจักรยานยาวสุดในโลกเมื่อสองปีก่อนโน่น ของรายการ The One ปัจจุบันอยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้ ขี่แบบปิดถนนตั้งแต่พระรูปทรงม้า ขึ้นพระราม 8 ลากยาวไปจนเกือบสุดถนนยกระดับบรมราชชนนี เป็นเส้นทางที่สุดยอดมาก แค่ได้ร่วมขี่ก็สนุกแล้ว
   ขี่เข้าชุมชนเล็กๆ  มาทะลุออกเชิงสะพานปิ่นเกล้า เจออาคารของเจษฎา เมื่อก่อนผมมาที่นี่ตั้งแต่ยั้งทำ Racing Club อยู่เลย ตอนนั้นยังไม่เปิดเป็นพิพิทธภัณฑ์ มีรถสุดโปรดของผม BMW Isetta จอดเรียงรายหลายคัน เข้าไปนั่งถ่ายรูปเล่นอย่างสนุกสนาน ฝั่งตรงข้ามกันก็ของเขานะ เป็นโรงเก็บรถโบราณขนาดใหญ่ ถ่ายทำบทความเป็นสารคดีย่อยเก็บไว้กะจะลงหลายๆ ตอน เสียดายที่หยุดการผลิต Racing Club ไปเสียก่อน
   ขับตลุยเข้าไปในชุมชนจนถึงกองเรือราชพิธี กะจะแวะชม แต่เขาให้จอดจักรยานด้านนอก หึหึ คงจะจอดหรอกนะ
   ขี่ต่อไปยังอรุณอัมรินทร์ ผมตามหลังพี่กึงเห็นเขาใช้เกียร์ผิดอย่างมหันต์ คือจานหน้าใบเล็กสุด เฟืองหลังใบเล็กสุด หนำซ้ำเส้นทางคือขึ้นเนิน โซ่ที่อยู่แนวเฉียงสุดๆ แบบนี้ ซ้ำยังโดนกดบันไดอย่างแรง มันคือการทารุณโซ่โดยตรงเลยล่ะ
   ปกติโซ่คือกลไกที่ทนแรงดึงได้สูงเป็นตันในแนวตรง แต่ถ้าบิดเป็นเกลียวล่ะก็ กระชากนิดเดียวหมุดก็หลุดแล้ว กับโซ่แนวเฉียงก็เช่นกันครับ ถ้าโซ่ใหม่ หรือไม่ออกแรงกดบันไดเยอะนักก็รอดไป แต่ถ้ายืนโยกรถนะ แป๊บเดียวหมุดขาดกระเด็นแน่
   ผมขี่ตามหลังใครก็จะสังเกตและบอกผู้ขี่ที่สนิทสนมกัน คนไม่รู้จักนี่บางทีไม่กล้าพูดนะ กลัวโดนด่ากลับมา อย่างพี่กึงนี่บอกได้ กะจะบอกตอนช่วงลงเนิน แต่แล้วก็ไม่ทันจริงๆ
   ขาลงผมปล่อยไหลจนผ่านไฟแดงพรานนก หันไปมองไม่เห็นพี่กึง เลยขี่ย้อนกลับไปดู เห็นเขาพิงรถข้างทางกำลังใส่โซ่
   “โซ่ผมหลุดครับเปิ้ล”
   “ยังดีที่มันแค่หลุดครับพี่” ผมยิ้ม
   พี่กึงหันมามองหน้าแบบงง
   “ดีที่มันไม่ขาดครับ ตอนขึ้นสะพานอรุณอัมรินทร์มาพี่ใช้เกียร์ผิด แนวโซ่เฉียงมาก ถ้าออกแรงกดบันไดมากๆ หรือโซ่เก่าๆ มันจะขาดกระเด็นเลย”
   พี่กึงเพิ่งขี่ MTB และได้รับคำแนะนำมาว่า หากเจอเนิน ให้ใส่จานหน้าใบเล็กรอได้เลย
   อ้าว สอนกันแบบนี้ ก็เหมือนสอนเรื่องผิดๆ ต่อกันมาสินะ เลยล้างสมองพี่เขาใหม่ บอกว่าใช้เกียร์ใดก็ได้ที่ปั่นแล้วสบายเท้า โดยที่แนวโซ่ต้องเป็นเส้นตรงเสมอ และชี้ให้ดูที่รถผมว่ามันอายุ 19 ปี มาแล้วเพิ่งเปลี่ยนโซ่ไปเมื่อสองปีก่อนเพราะโซ่ยืด ไม่ใช่เพราะโซ่ขาด
   ขี่ต่อมายังวัดอรุณ ชุมชนเก่าแก่อีกเช่นกัน แต่ไม่ได้แวะเข้าไป ตอนถึง 1100 แล้ว เพิ่งจะมีแดดนี่แหละ แถมเจอแดดแรกของวันก็ตอนเกือบจะเที่ยง พี่กึงแวะล้างมือ ผมใส่ผ้าคลุมหน้า ใส่แว่นตา ขี่ด้วยกันไปเรื่อยๆ ถึงวัดกัลยาณ์ขี่เลาะทางจักรยานริมน้ำจนถึงสะพานพุทธ พี่กึงกลับเข้าบ้าน ส่วนผมขี่ไปทางคลองสาน คลองต้นไทร แล้วก็แวะเข้าอู่พี่วิทย์ที่อยู่ตรงข้ามกับตึกสายชลแมนชั่น ตรงข้ามปั๊มเชลล์พอดีเป๊ะ
   พี่วิทย์รออยู่หน้าร้าน แต่เห็นแล้วจำไม่ได้ คิดว่าอาแป๊ะที่ไหน เล่นใส่เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้น ปกติช่างวิทย์จะใส่ชุดช่างสีน้ำเงินเข้มตลอดเวลา
   จ่ายเงินค่าซ่อมรถ 1600 บาทแบบ งงงง รีบเอารถจักรยานใส่ท้าย Trooper แล้วขับกลับบ้าน รถวิ่งดีจริงๆเลย (ของเดิมแม่งแย่มาก) กลายเป็นตอนนี้มีอาการใหม่คือเบรกไม่ค่อยอยู่ อันนี้ไม่ได้โทษช่างวิทย์ แต่รถมันเหมือนแรงกว่าเดิม รถข้างหน้าเบรกกะทันหันเราจะเบรกไม่ค่อยทัน อาการรถมันทื่อๆ กดแล้วรถไม่อยากหยุด    
   ถึงบ้านราวเที่ยง เจอโจ๊กที่แม่กินไม่หมดก็เลยจัดการซะ มีปาท่องโก๋ด้วย รู้ว่าอ้วนแต่ก็กิน มันหิว มีขนมกูช่ายทอดอีก 4 ชิ้น ซัดคนเดียวหมด อิ่มแน่นพุง เดินไปเดินมาดูปลาเพลินๆดี นอนเก้าอี้ La Z boy เกือบหลับ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #9 on: December 17, 2012, 02:40:23 pm »
10 ธค 55 วันรัฐธรรมนูญ
   เช้ามืดฝนตกลงมาแป๊บหนึ่ง ดีที่ไม่ตกนาน ตอนเช้าพอขี่จักรยานได้นิดหน่อย อารมณ์ยังคงเหมือนได้รถคันใหม่อยู่เลยครับ แม้ว่าเมื่อวานจะขี่ไปนานหลายชั่วโมงแล้วก็ตาม
   ลืมเล่าไปว่า เมื่อเย็นวันเสาร์ตอนเตรียมรถจักรยาน ผมปรับเบาะ Brooks ให้แหงนขึ้น 1 สเตป สันนิษฐานว่าขี่นานๆแล้วเบาะเริ่มยุบตัว นึกสนุกต่อเลยปรับ Stem ให้มันลดลงเหลือ 0 องศา ปรับองศาแฮนด์ให้พลิกเท่าระดับเดิม (ผมใช้แฮนด์ผีเสื้อ และชอบจับข้าง เลยปรับให้มันเอียงขึ้นราว 10 องศา จะได้ใช้แทน Bar End ได้ด้วย)
   มองรถจากด้านข้าง ตอนนี้รถผมแฮนด์ต่ำกว่าเบาะราว 2 นิ้วไปแล้ว ไม่น่าเชื่อ ทั้งๆ ที่ตอนแรกๆ รถผมแฮนด์จะสูงกว่าเบาะ 2 นิ้ว ค่อยๆ ปรับองศา Stem ลงมาเรื่อยๆ ผมว่าแฮนด์ต่ำๆ ขี่สบายกว่า (ทรรศนะส่วนตัวสำหรับคนที่ขี่มานานแล้ว)
   ผลจากการที่แฮนด์ต่ำกว่าเบาะ ก็ส่งผลให้น้ำหนักลงที่เบาะน้อยลง ใช่เลย ทำให้เจ็บก้นน้อยลง แต่ก็แลกกับน้ำหนักที่ลงแขนมากขึ้นแทน
   อารมณ์เหมือนได้รถคันใหม่ที่ยั้งไม่คุ้นมือ รู้สึกว่าทำความเร็วได้ดีกว่าเดิม แต่ปล่อยมือขี่ได้ยากกว่าเก่านิดๆ ไม่รู้ทำไม หรือยังไม่คุ้นก็ไม่รู้
   เช้าไปทำงานร้านขายของ ใช้ชีวิตอยู่จนถึงเย็น วันเรียบง่ายที่แสนน่าเบื่อและผมจะต้องเจอกับมันไปอีกนาน
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #10 on: December 17, 2012, 02:43:44 pm »
11 ธค 55
   สามวันจากนี้ผมจะต้องอยู่เฝ้าร้านตั้งแต่เช้าจรดมืด เจ้าของร้านไปต่างจังหวัด
   มิวยังคงปิดเทอม เขาขอตามออกมาด้วย เพราะอยู่บ้านก็ต้องอยู่คนเดียว แต่มาร้านขายของเขาก็เบื่อ ผมเห็นใจ เลยให้สตีฟจ็อบไปช่วยดูแล แล้วก็ไม่ผิดหวัง สตีฟทำหน้าที่เป็นคนดูแลเด็กได้อย่างดี
   กลายเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยคอมฯ
   จำใจครับ รู้ทั้งรู้ แต่ก็ยอมปล่อย ทำไงได้
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #11 on: December 17, 2012, 02:44:46 pm »
12 ธค 55
   12 -12 -12
   12 -12-12
   มันคือตัวสกรีนที่กลางเสื้อ ออกแบบไว้ตั้งแต่ต้นปี กะว่าปีนี้ขอออกหนังสือจักรยานสักหน่อย แต่หลังจากได้ข่าวจากพี่วุฒิมาว่าจะมีหนังสือจักรยานฟอร์มใหญ่มาเปิดตัว ผมเลยหยุดพักงานของตัวเอง กะว่าจะรอดูงานของเขาก่อน ถ้าเจ๋งจริง ดีจริง ผมจะไปช่วยอีกแรง คือไม่ต้องไปทำอะไรสู้กันให้เหนื่อย ถ้าเขาเก่งกว่า เจ๋งกว่า ก็ไปเป็นพวกเดียวกันซะเลย
   โลกธุรกิจยุคใหม่ ต้องเปลี่ยนแนวคิดครับ อะไรก็เกิดขึ้นได้ วันนี้ Racing Club ไม่ได้วางแผงตามเวลา 12 นาฬิกา 12 นาที 12 วินาที
   ปล่อยให้วันเลขสวยสุดๆ ในรอบพันปีผ่านไปอย่างน่าเสียดาย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะตลอดวันก็อยู่ร้านขายของ ยก แบก เข็น สินค้าอยู่หน้าร้าน มีคนมาส่งสินค้าก็พาไปลงของในโกดัง เจอบางร้านคนขับรถไม่ยอมช่วยลูกน้องตัวเองยกของ ผมก็ต้องลงมือช่วยเอง ไม่งั้นมันก็ไม่เสร็จเสียที
   เจ็บหลังอยู่ และเจ็บตลอดเวลา แต่ก็ต้องทำ อืมม มันยากนะที่จะทำใจยอมรับได้
   แต่ก็ต้องทำ
   พรุ่งนี้ก็ยังคงต้องทำ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #12 on: December 17, 2012, 02:45:39 pm »
13 ธค 55
   ขี่จักรยานไปแป๊บเดียว วันพฤหัสบดีนี่ต้องรีบออกจากบ้าน ไปแย่งที่จอดรถกันริมถนน แถวร้านขายของผมมีตลาดนัดครับ เป็นตลาดนัดพระเครื่อง แปลกดี คนชอบมาดูพระกันเยอะมาก ส่วนตัวผมเองไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย
   รีบจอดรถแล้วก็ต้องรีบเข้าร้านทำงาน ชีวิตมีแต่ความเร่งรีบไปหมด รีบๆ ทำไปให้หมดวัน เพื่อวันพรุ่งนี้ก็ต้องมาเร่งรีบอีกเช่นเคย
   แต่เราสามารถกำหนดชีวิตตัวเองได้มิใช่หรือ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #13 on: December 17, 2012, 02:48:40 pm »
14 ธค 55
   บ่ายมีรถมาส่งสินค้า ผมนำไปลงเก็บไว้ในโกดัง เสร็จแล้วถึงจะว่าง มีเวลาส่วนตัวก็ตอนนี้แหละครับ
   หัวค่ำลงมาประชุม วันนี้มีบริษัทนิติชื่อ QPM มานำเสนองาน ผมไม่ได้เข้าร่วมประชุมกรรมการคอนโดนี้มาหลายรอบแล้ว เกรงใจพวกเขากันสุดๆ ก็บอกปัญหาเขาไปตรงๆ แหละครับว่าผมต้องอยู่เฝ้าจนเลิก ปาเข้าไป 3-4 ทุ่ม แถมผมยังไม่ได้เข้าพักที่คอนโดอีกด้วย ต่างจากกรรมการคนอื่นๆ ตรงนี้แหละ พวกเขาส่วนใหญ่จะพักประจำ เลยเจอกันง่าย คุยกันบ่อย ผมเองมีห้องอยู่ก็เหมือนไม่มี ปีที่แล้วปี 54 พักไป 3 วัน มาปี้นี้ปี 55 ยังไม่เคยเข้าพักเลยสักวัน เฮ้ออออ
   มิวเข้าประชุมกับผมด้วยนะ ผมพาเขาไปทุกที่ๆ ตัวเองต้องเจอ ให้เขาได้รู้ได้เห็นบรรยากาศในห้องประชุมที่มีทั้งการโต้เถียงกัน เห็นถึงปัญหาของการบริหาร อยากให้เขามีข้อมูลเหล่านี้ตั้งแต่เด็ก หวังว่าคงมีประโยชน์แก่เขาบ้างในภายหน้า
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: ธค 55
« Reply #14 on: December 17, 2012, 02:50:25 pm »
15 ธค 55
   มิวหยุดปิดเทอมมานานจนรักษาเวลาไม่ได้ วันนี้ตื่นสาย เตรียมตัวสาย แน่ล่ะ ส่งผลให้ออกจากบ้านสาย และเข้าเรียนสายไปด้วย
   ส่วนผมจะมาสายก็ไม่มีผลอะไร สายหรือเช้าชีวิตที่เหลือก็เหมือนๆ กัน มาเร็วก็ทำงานได้เยอะหน่อย มาช้าก็อาจมีงานอื่นให้ทำแทน เช่นขับรถไปบรรทุกของที่ห้างแมคโคร ไปซื้อสินค้าจากร้านอื่น ฯลฯ แต่วันไหนที่ไม่ต้องยกของหนักนี่ถือว่าเป็นมงคลของชีวิตก็ว่าได้ เพราะทุกวันนี้มันไม่ได้เจ็บหลังตอนยกของแล้ว แค่ขับรถนานๆ เกิน 1 ชม ก็เจ็บหลังเสียแล้ว
   เช้ามิวเรียนเสริมวิชา บ่ายเรียนคุมอง จะว่าหนักก็หนัก แต่มิวเขารับได้ก็โอเค
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride