จากเรื่องราวต่างๆ สู่ความจริงที่เขาไม่อาจรับได้ กับร่างกายที่ล้าเหลือเกิน แต่การเดินทางก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป ระยะทางที่ทอดยาวสลับกับที่ราบและเนินเขาขึ้นลง ความคึกคะนอง ความบ้าในตัว
ตั้นต้องเดินทางเป็นระยะทางกว่า 250 กม. เพื่อที่จะไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง เธอซึ่งเขาอยากเจอมากที่สุด แต่ปรากฏว่า เขาตื่นสาย! เวรละนัดไว้สิบโมงเช้านี่หว่าเขาบ่นในใจ ตั้นตื่นเวลาประมาณ หกโมงครึ่งได้ แต่เขายังไม่ได้เตรียมตัวเลย รถคู่ใจก็ยังไม่ได้ตรวจเช็คเลยสักนิด จากรถของเขาที่เป็นสีดำเงางามกลายเป็นฝุ่นจับเขรอะสีน้ำตาลก็มิปานแล้วกรูจะไปรับสุดสวยของกรูได้ไงวะเนี่ยเขารีบอาบน้ำแต่งตัวพร้อมกับคว้าน้ำหนึ่งขวดไป เขาพร้อมที่จะเดินทางไกลแล้ว พอเขาสตาร์ตรถ แม่ของเขาก็เดินมาบอกว่าตั้น ไปส่งแม่ไปวัดหน่อยแม่ลืมของไว้ ตอนไปถวายข้าวให้กับพระเวงละตู!
ตั้น แม่ให้พ่อไปส่งดิ
แม่ พ่อเค้าไม่ว่างลูก กำลังเตรียมตัวไปทำงาน
ตั้น ให้ต้นไปส่งเด่ะ
แม่ ต้นยังไม่ตื่นเลยนะคะลูก
ตั้น เอามอไซไปเด่ะ อ่ะนี่กุญแจเขาถอดกุญแจออกจากพวงให้กับแม่
แม่ ไอ่ตั้น บุญคุณน่ะเมิงไม่เคยคิดที่จะทดแทนเลยเหรอ ฮะ รถที่ขับน่ะตังใคร น้ำมันที่เติมอยู่อ่ะตังใคร ค่าของเล่นในรถเมิงอีก บานเลย เมิงว่ามันกี่ตังหา เลี้ยงเมิงมานี่หมดไปกี่ล้านแล้วฮะ ฮะ@#$$@#$@#@$$@#$@#$## ตึ้ดๆๆ ตึ้ดๆๆๆ(คำหยาบ ขอสงวน)
ตั้น ครับท่านแม่ ได้ครับเชิญครับหวายวันนี้กรูไม่ไปส่งกรูต้องโดนคุณแม่เชือดก่อนไปเจอคุณหนูแน่เลย
ตั้นขับรถไปส่งแม่ที่วัด เขาเหลือบไปดูเข็มนาฬิกาที่หน้าปัดรถ ไอ้หยา แปดโมงแหล่ว จากบ้านของเขาไปวัดระยะทางประมาณ3กม.เขาค่อยๆขับซึ่งขัดกับใจอันร้อนรุ่มของเขาเพราะแม่ของเขานั้นไวต่อความเร็วมาก ชนิดที่เกินแปดสิบก็ได้รอยเขียวที่แขนเลย โดยที่แม่ไม่ต้องมองเข็มไมล์ด้วยนะ พอถึงวัดปุ้บแม่เขาลงจากรถแล้ว เขาก็ออกรถทันที โดยทิ้งลอยยางรถไว้ให้แม่ของเขาดูต่างหน้า ยืนซึ้งในน้ำใจของค่าน้ำนม ตั้นบ่นในใจ แม่ผมจำเป็นจริงๆนะ วันนี้ถ้าไปไม่ทันคุณหนูเชือดผมแน่ ฮึก! ตั้นสะอึก กลับมาก็ต้องโดนแม่เชือดเด่ะ เอาวะวันนี้วันสำคัญพร้อมกับคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรหาต้น พี่ชายของเขาให้มารับแม่ที่วัด
8.15 เขานำรถไปเช็คลมยาง วัดระดับน้ำ ฯลฯ พี่พอจะทำได้ และโทรศัพท์ของเขาก็ดัง ตั้นถึงไหนแล้วเนี่ยออกมาหรือยังคุณหนูโทรมา
ตั้น อ๋อออกมานานแล้วล่ะ กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ที่ร้านที่เรามานั่งทานระหว่างทางบ่อยๆน่ะเนี่ยกลัวไปถึงเร็วเกินไปน่ะ เอมี่ล่ะหือ(ความจริงกำลังรีบกระเดือกกาแฟเพราะว่าง่วง
เอมี่อ๋อเหรอ มาได้เกือบร้อยโลแล้วนี่ เออนี่ ซื้อพายร้านนั้นมาฝากหน่อยดิ เอาพายมะนาวกับองุ่นนะเค้าไม่ได้ทานนานแล้ว
เวรละรีบก็รีบยังต้องแวะซื้อของอีก เขารีบขึ้นรถพร้อมกับออกเดินทางทันที เหลือบดูนาฬิกา หวาย 8.20 แล้วยังไม่ออกนอกเมืองเลย ทางก็เป็นดอย แถมไม่ใช่วันเวย์อีก จะทันเหรอวะเนี่ยจุดหมายแรก ร้านกาแฟ