racing-club.net

Bike Forum => my bike diary / my life diary => Topic started by: O'Pern on October 04, 2015, 12:14:14 pm

Title: ตค 58
Post by: O'Pern on October 04, 2015, 12:14:14 pm

1 ตค 58
    เช้านี้จัดไปอีก 1.30 ชม บ๊ะ ซัดเกิน 1 ชม ติดต่อกันสองวันแล้วนะ เหงื่อเพียบจริงๆ ครับ ช่วงแรกวิ่งความเร็วปกติ 30 นาทีสุดท้ายวิ่งแบบสลับช่วงความเร็ว เหงื่องี้ทะลักเลย
   อาหารเช้าเป็นแกงจืดเต้าหู้ใส่เห็ดเข็มทอง ไข่เจียวต้นหอม ข้าวกล้อง ไม่มีเนื้อสัตว์เลย มานึกดู เอ๊ะ เมื่อวานตลอดวันเราก็ไม่ได้กินเนื้อสัตว์เลยสักนิดนี่นา
   ไปถึงร้านขายของก็ไปยกของในโกดังต่อเลย ยังดีลังเล็กๆ ไม่หนักมาก จัดไปขำขำ จนกระทั่งบ่ายก็ไปธนาคาร อ้อ เช้านี้ไม่ได้ไปส่งมิว เขาหยุด นัดเพื่อนโรงเรียนประถมไปเจอกันที่โรงเรียน คงจะไปเที่ยวกัน ก็ปล่อยให้เขาเรียนรู้ชีวิตตัวเองครับ แต่มีคำเตือนเขาก็คือ อย่าชวนเพื่อนกินของแพงๆ อาจมีบางคนที่เขาไม่ค่อยมีเงิน
   เข้ามาบ้านตอนบ่ายแก่ๆ มีเมี่ยงคำ โห ของชอบเลย เพิ่งมาชอบแหละนะ สมัยเด็กๆ นี่ไม่เคยแตะเลย มาชอบก็เพราะว่ามันมีผักสด และสมุนไพร อิ่มท้องนานดี ไม่มีการทอด ปิ้ง ย่าง ฯลฯ แบบนี้ใช่ไหมที่วัยรุ่นเรียก “กินคลีน”
   ได้ยินตอนแรกแล้วงงนะ เฮ้ย กินแบบสะอาดหรอ
   อืมม แปลว่าที่ผ่านมามึงแดกของสกปรกหรอ
   
   IOS 9.0.2 มาแล้ว เร็วโคตรๆ เลย อาทิตย์ก่อนเพิ่งจะ 9.0.1 ผมงี้รีบกด Install โดยไม่รีรอเลย ของเก่าแม่งเน่ามาก เครื่องช้าลงแบบเห็นได้ชัด นี่ขนาดผมใช้แค่โปรแกรมพื้นฐาน ไม่ได้ใช้หน่วยประมวลผลแบบโหดๆ เลยนะ
   สัก 15 นาทีก็อัปเดทเสร็จ ผมรีบเช็คโปรแกรมไลน์ก่อนเลย ผลปรากฏว่า ยังคงส่งสติกเกอร์ และใช้ข้อความเสียงไม่ได้เหมือนเดิม เฮ้ออ ใครใช้ตัว 8 อยู่นี่ ผมขอเลยนะว่าเอ็งถือไว้ยาวๆ เลย
   เย็นออกไปรับมิว แวะซื้อไส้กรองบ่อปลา อาหารปลา

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 04, 2015, 12:15:25 pm

2 ตค 58
   ฝนตกพื้นเฉอะแฉะ งดวิ่ง เปลี่ยนเป็นเดินเร็ว 1 ชม แทน ก็ดีเหมือนกัน จะได้ใช้กล้ามเนื้อขาคนละชุดบ้าง
   บ่ายไปห้าง เดินเล่นจนเบื่อแล้วนะนี่ วันนี้เจอ “แต๋ม” อีกแล้ว ก็แค่พูดคุยทักทายกันน่ะครับ ตอนนี้ผมไม่มีงานโฆษณาใดๆ เหลือค้างอีกแล้ว ถ้าเขาสนใจและติดต่อมาตอนนี้ ผมนี่ทำหน้าไม่ถูกเลยล่ะ

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 04, 2015, 12:19:42 pm

3 ตค 58
   ฝนปรอย ไม่ได้ออกกำลังกาย เล่น Uke แทน 1 ชม ได้ฝึกสมองอีกซีก

   บ่ายเข้าไปคอนโด ทำความสะอาด เปิดแอร์ นั่งพัก รอจนเย็นก็ไปรับมิวที่รถไฟฟ้า วันนี้ไม่นัดในห้างแล้ว โคตรเบื่อเลย รถติดมากอีกด้วย
   เวปของหน่วยงานรัฐโดนโจมตีจากชาวเนทจนล่ม เพราะผลของการเปิดแย้มๆ ว่าจะใช้ระบบ Single Gateway
   ได้ยินปุ๊บคนก็ต่อต้านกันแล้ว แต่ไม่คิดกันหน่อยหรอกหรือครับว่าเขาคิดมาตรการนี้มาเพื่ออะไร
   เหตุผลที่จริงของเขาก็คือการตัดแขนตัดขาพวกลูกน้องทักษิณต่างหาก เขาไม่ได้ต้องการจะมาอ่านไลน์ อ่านเฟซบุ๊คของบุคคลทั่วไปหรอก
   แถมระบบ Single Gateway ยังสามารถตรวจจับอาชญากรต่างๆ ได้อย่างง่ายดายมากๆ โดยเฉพาะมือระเบิดราชประสงค์ ถ้าใช้ Single Gateway นี่แป๊บเดียว ตรวจเจอแล้ว เพราะเขาตามจากประวัติการใช้โทรศัพท์
   คนดีๆ ไม่เห็นจะมีอะไรต้องกลัวเลยสักนิด ผมล่ะโคตรงง
   และที่พวกมึงจะงงมากกว่านั้นก็คือ ไอ้คนตั้วตั้งตัวตีต่อต้าน Single Gateway น่ะมันคือกลุ่มพวกเสื้อแดง ตอนนี้เขากำลังได้ใจที่ดึงชาวไซเบอร์ที่หลงความอิสระ โดนมันพาไปโจมตีถล่มวเวปของราชการของประเทศเราเสียเอง เฮ้ออ เมื่อไหร่จะฉลาดเสียทีกันนะ เป็นแบบนี้นี่เข้าทางพวกมันเลย และถ้ามันรู้ว่าเริ่มมี “สาวก” ล่ะก็ รับรองจะต้องออกมาตรการเหี้ยๆ ออกมาโจมตีภาครัฐเข้าให้อีก
   โง่ไปแล้ว ก็ถอนตัวกันออกมาครับ และช่วยเปิดใจกว้างๆ ลุงตู่คนนี้รักดีต่อแผ่นดินแน่นอน

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 04, 2015, 06:07:06 pm

4 ตค 58
   พามิวออกไปใส่บาตร (เขาเรียกใส่บาตร หรือตักบาตรกันนะ) ตักกันแบบเป็นทางการปีละหนตอนวันเกิด เขาเกิดพรุ่งนี้ แต่เราสะดวกตักกันวันนี้ ก็เลยจัดไป
   เสร็จแล้วก็กลับมาบ้าน ระหว่างทางบนรถก็คุยกันว่าวันนี้จะทำอะไรกันบ้าง ภรรยาบอกมิวมีเรียนพิเศษที่ใหม่ เรียนกันที่บ้านครู เรียนเช้าจรดเย็น มีพักบ้างตามเหมาะสม
   เฮ้ยย ผมมั่นใจว่าไอ้แบบนี้มิวไม่ได้ไปขวนขวายหาเรียนเองแน่ๆ พอถึงบ้านเลยคุยกับภรรยา เขาบอกมีคนแนะนำมา ผมไม่เห็นด้วยที่จะต้องเรียนกันยาวนานขนาดนั้น เลยบอกว่าให้มิวเขาทดลองเรียนดูได้ แต่ถ้าเขาไม่อยากเรียน ก็อย่าไปบังคับเขา
   วิธีที่จะให้เด็กเก่ง อย่างแรกคือต้องให้เขาสนใจ เปิดใจยอมรับในตัววิชานั้นๆ ก่อน ถ้าใจไม่เปิดรับ เรียนไปก็เท่านั้น ได้เสียเงิน ได้เสียเวลา แต่ไม่ได้อะไรกลับมาในสมอง
   
วันอาทิตย์มาถึงแบบเงียบๆ เฉยๆ ตอนเด็กๆ นี่เราเฝ้ารอวันอาทิตย์อย่างเดียวเลยเพราะพ่อแม่จะได้พาไปเที่ยว ความบันเทิงยุคก่อนมีอยู่ไม่กี่อย่าง ต้องให้พ่อแม่จัดให้ ต่างกับเด็กยุคนี้ที่ผมมักจะบ่นว่า “ลูกไม่มีเวลาให้พ่อแม่”
   iPhone มันเอาเวลาของลูกผมไปครับ ลูกใช้ชีวิตอยู่กับโทรศัพท์ที่เชื่อมต่ออินเทอร์เนทจนไม่สนใจพ่อแม่กันแล้ว
   น่าเศร้าเน๊อะ และจะสุดเศร้าหากรู้ว่าคนเอา iPhone มาให้ลูกนั้นคือภรรยาผมเอง ตอนแรกก็เอา iPhone 5 มาให้ อยู่ได้ไม่ถึงปี แค่ไม่กี่เดือนที่แล้วลูกบอกอยากได้ iPhone 5S ก็ยังไปจัดมาให้อีกเครื่อง
   ผมงี้ใบ้แดกไปเลย
   เครื่องเดียวผมก็โคตรโมโหแล้ว นี่เอาอีกเครื่องมาให้ลูกอีก
   เฮ้ยย ผมไม่เข้าใจความคิดของเขาเลย แต่ไม่กล้าถามนะ กลัวจะทะเลาะกัน เราไม่เคยทะเลาะกันเลยสักครั้งเดียว
   ครุ่นคิดมาหลายเดือน มองมุมไหนก็ไม่เห็นถึงเหตุผลที่ให้ลูกใช้ iPhone ถึง 2 เครื่อง
   แม่ง งงแบบไม่รู้จะงงไปไหนเลยน่ะ
   คือถ้าแบบได้เครื่องใหม่ ขายเครื่องเก่า แบบนี้โอเค แม้จะไม่เห็นด้วย แต่ก็เข้าใจ
   iPhone มันไม่ใช้โทรศัพท์นะครับคุณพี่ มันคือ Multimedia Device ที่มีฟังชั่นการโทรศัพท์แถมมาให้
   สิ่งเลวร้ายในสังคมต่างๆ ที่พ่อแม่เคยป้องกัน ตอนนี้มันมาหาลูกเราได้โดยตรงแล้ว มีเครื่องเดียวนี่กูก็เซ็งเหี้ยๆ แล้ว นี่ยังเอามาแถมให้อีกเครื่อง
โหหห แม่ดีเด่นแห่งชาติเลยนะนั่น
   มีสองจอยังไม่พอ ยังไปเอา ipad mini จากแม่ผมมาใช้อีกอัน ตอนกลางคืนนี่เปิดกันทีเดียว 3 จอ ชนิดที่ทิมเห็นแล้วยังอดทึ่งไม่ได้ สตีฟรู้ข่าวคงจะตายตาหลับ
   ผมอยู่บ้านแบบเหงาๆ วันนี้ยิ่งรู้สึกเหงามากๆ ๆ ๆ เหงาแบบชนิดที่ว่าหากไม่ได้แต่งงาน ผมคงจะไปอยู่บ้านที่ระยองแล้ว และคงอาจจะหายไปจากสังคมเลยก็เป็นได้
   ได้ฤกษ์เอาถั่ว maruti หลอดสุดท้ายที่เป็นรสต้มยำออกมาชิมพร้อมทำบทสรุปการทดสอบชิม รอเรียบเรียงและจัดส่งให้แก่โก้ (เจ้าของผลิตภัณฑ์) ในลำดับต่อไป
   อยู่บ้านแบบเบื่อๆ วิเคราะห์ตัวเองแล้วนะ อาการคล้ายโรคซึมเศร้า ยังไม่ถึงกับฆ่าตัวตาย แต่มันหนักกว่านั้นอีก ก็คืออยากใช้ชีวิตเป็นคนจร ไอ้ไอเดียนี้เริ่มมาหลายเดือนแล้วนะ โหดสัสเลยกู
   เย็นดู The Voice ด้วยคอนเสปเดิมๆ คือไม่ได้ฟังเพลงอะไรเลย ผมดูแต่ละคนเขาตามหาความฝันด้วยความชื่นชมและยินดีด้วย ฉะนั้นรายการนี้จะสนุกสำหรับผมก็เฉพาะแค่รอบแรกที่เรียก Blind Audition เท่านั้นเอง ที่เหลือมันคือการแสดงล้วนๆ ไปจนถึงรอบสุดท้ายค้นหาแชมป์ประจำปีก็ยังไม่รอด

    พายุ “มูจีแก” กำลังขึ้นฝั่งทางตอนใต้ของจีน กวางตุ้ง และกว่างสีเจี้ยน โดนหนัก ต้องอพยบคนกว่า 300,000 คน !!! ไทยเราไม่อยู่ในแนวพายุ แต่ภาคเหนือ อีสาน ก็ต้องเจอฝนหนัก ส่วนทางกรุงเทพฯไม่อยู่ในแนวทางพายุเลยแม้แต่น้อย ก็ยังโดนฝนถล่มกันเป็นหย่อมๆ เทหนักมาตรงไหนก็ท่วมครับ โดยเฉพาะตามจุดก่อสร้างถนน เพราะมันยังไม่มีท่อระบายน้ำ
   ส่วนคืนของวันที่ 3 ตค ในเขตเฟรนช์ ริเวียร่า คานส์ ชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ทางตะวันออกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส มีเหตุน้ำท่วมฉับพลันที่เกิดจากฝนตกหนักต่อเนื่องนาน น้ำไหลหลากมาอย่างแรงเหมือนที่พัทยาบ้านเราเมื่อก่อนหน้านี้เลย น้ำแม่งไกลบนถนนยังกะน้ำตก ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 16 สูญหาย 6 อย่างโหดเลยล่ะ

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 07, 2015, 04:22:17 pm

5 ตค 58
   ตื่นสายโคตร ตอนตีสามไอ้ถุงเงินกับไอ้ถุงทองมันกัดกันเสียงดังหนวกหูมากๆ เริ่มโตก็กัดกันบ่อย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มากัดกันตอนกลางคืน รำคาญฉิบเป๋งเลย ผลที่ตามมาก็เลยเป็นแบบทีเห็น ตื่นเอาตอนเกือบจะ 0600 หึหึ 
BMW Thailand ฉลองครบรอบ 15 ปี นั่นก็แปลว่า Racing Club ของผมหยุดพักมา 15 ปีแล้วเช่นกัน รถคันที่ผมทดสอบอย่างเป็นทางการคือ BMW 5 Series ตอนนั้น BMW Thailand เพิ่งจะเข้ามาทำตลาดในประเทศไทย มี “พี่อ้วน” รับตำแหน่งสื่อสารองค์กร
มิวยังคงเรียนพิเศษอย่างต่อเนื่อง ตอนเช้าไปส่งที่รถไฟฟ้า แต่แปลกใจที่ตอนกลางวันโทรมาบอกว่าเลิกเรียนแล้ว สอบถามไป เขาบอกว่า เขาปรับเวลาเรียนใหม่ เขาที่ว่าก็คือตัวเขาเอง
ไปรับที่จุดนัดพบสถานีรถไฟฟ้าเช่นเคย กลับเข้ามาบ้านเร็วหน่อย มิวบอกเหนื่อย อยากพัก อยากนอน แต่พอถึงบ้านนี่รีบเอา Lego มาต่อเลย บอกว่าอันนี้เขาเอาเงินตัวเองซื้อ ตอบอย่างภูมิใจเลยนะ สงสัยจะให้ของขวัญวันเกิดตัวเอง
วันนี้วันเกิดเขานะ อายุ 14 ปีเต็มแล้ว เริ่มโตมากขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจ ผมไม่ให้อะไรเขาในวันเกิด ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีเค๊ก ไม่มีการ์ด มีเพียงพิธีทางพุทธที่ไปใส่บาตรเมื่อวานนี้
วันเกิดก็คือวันครบรอบอายุของเราเท่านั้น มันก็คือวันธรรมดาๆ วันหนึ่ง อย่าไปบ้าตามฝรั่งที่ชอบมี “อีเวนท์” ครบรอบวันเกิด วันแต่งงาน วันโน่น วันนี่ แล้วแต่จะไปเสาะแสวงหามา ทุกสิ่งอย่างล้วนเป็นหนีงในพิธีของงานอีเวนท์ที่เขา “หาเรื่อง” จัดงานกันขึ้นมา
มันเกิดมาจากพวกคนดัง ดารา นักธุรกิจใหญ่ๆ เขาทำกันโน่น มีผลเพื่อโปรโมทตัวเองและกิจการที่เขาทำอยู่
เย็นมิวเอา Lego ที่ต่อเสร็จมาให้ดู ผมงี้ตาค้างเลย มันคือยาน Starwars ลำใหญ่มากๆ เลยถามมิวว่าราคาเท่าไหร่
“5000 กว่าบาทครับ” มิวตอบหน้าตาเฉย
โห ได้ยินแล้วอยากจะเป็นลมทันทีเลย เหวอแดก
“แต่มิวใช้เงินตัวเองซื้อนะ และได้ส่วนลด 10%”
เงินมิวก็จริง แต่มิวใช้เงินแบบนี้ไม่ได้นะลูก เงินของมิวมีไว้เพื่อซื้อของใช้จำเป็น ใช้เพื่อสร้างชีวิต เพื่อการเรียนในอนาคต
มิวฟัง แต่ก็คงไม่สนใจอะไร
วันนี้วันเกิดเขา ผมไม่อยากดุ แต่ก็แอบหวังว่าเขาคงจะสำนึกได้เองในเร็ววัน

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 07, 2015, 04:25:05 pm

6 ตค 58
   ฝนตกตอนเช้าอีกแล้ว ไม่ได้วิ่งก็ซ้อม Uke แทน ไม่ได้ออกกำลังกาย แต่การเล่นดนตรีที่ต้องขยับปลายนิ้วมากๆ เช่นเปียโน กีตาร์ เครื่องเป่า ฯลฯ เช่นนี้ล้วนเป็นการฝึกสมองในทางอ้อม ปลายนิ้วมือเรามีเส้นประสาทจำนวนมาก หากได้ขยับบ่อยๆ สัมผัสบ่อยๆ ก็จะเป็นการกระตุ้นสมองโดยตรง ขณะที่ผมพิมพ์ไดอารีชีวิตอยู่นี่ก็เป็นการฝึกสมองเช่นกันครับ
   บ่ายไปรอมิวที่เดอะมอลล์ ไปถึงก็เข้าร้าน SE-ED ทันที ยืนอ่านแบบเพลินมากๆ เจอพ็อคเก็ตบุ๊คจักรยานด้วย รีบเปิดอ่านทันที อยากรู้สไตล์ของเขาน่ะ เพราะผมเองก็เขียนพอกเก็ตบุ๊คทิ้งไว้หลายปีแล้ว ตั้งแต่ปี 52 มั้ง ดองแม่งไว้เรื่อยๆ เพราะยังหาคนเขียนการ์ตูนภาพประกอบไม่ได้
   พอรู้ว่าสไตล์ของเขาและเราไม่เหมือนกันก็โล่งอก แต่ถ้าทิ้งไว้แบบนี้ไปนานเข้าผมว่าสักวันตัวเองต้องช็อคแน่ๆ ที่มีหนังสือแนวเดียวกันออกมา
   ถึงตอนนั้นไม่ต้องมาอ้างหรอกนะว่า เฮ้ย กูคิดไว้นานแล้ว หึหึ มึงคิด แต่เขาทำก่อนเฟ้ยยยย
   กลางคืนแอบเห็นใบเสร็จ Starbucks อ่านแล้วใจหาย มิวกินเครื่องดื่มแก้วละ 185 บาท เชียวหรือนี่ เขาหลอกผมมาตลอดว่าเลิกกินแล้ว ไม่กินแล้ว แต่ที่ไหนได้ กลายเป็นการโกหกล้วนๆ เลย ผมใช้เงินแบบโคตรประหยัด ออกแนวขี้เหนียวเลยก็ว่าได้ ก็เพราะเก็บเงินให้เขาเรียนนักบินตามที่เขาฝัน ผมไม่ซื้อมือถือใหม่ ไม่ซื้อคอมฯ ไม่ซื้อรถ ไม่ไปต่างประเทศ ไม่เคยฟุ่มเฟือย ฯลฯ ทั้งหมดก็เพื่อเหตุผลเดียวเท่านั้น
   เสียใจว่ะ

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 07, 2015, 04:26:29 pm

7 ตค 58
   ออกวิ่ง 1 ชม วันนี้ไฟส่องสว่างเสียไปหลายจุด ต้องวิ่งระวังให้มาก กลัวเหยียบหอยทากที่ชอบออกมาเดินเล่นตอนกลางคืน เช้านี้จับเข้าข้างทางได้เกือบสิบตัว รู้สึกดีนิดๆ ที่ช่วยชีวิตพวกมันได้ แต่วันได้เผลอเหยียบเข้าก็ต้องกล่าวขอโทษจากใจเหมือนกัน
   ผมถ่ายภาพอาหารเช้าที่ตัวเองกินส่งไปในไลน์กลุ่มเพื่อนมหาวิทยาลัย เนื่องจากมีเพื่อนชื่อ “อุ้ย” มีอาการตับอักเสบ น้ำหนักตัวมาก เลยขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนกลับมาสุขภาพแข็งแรงดีดังเดิม
ผมชวนเพื่อนๆ ลดน้ำหนักกันน่ะครับ เรากินอะไร ทำอะไร ก็โพสบอกในกลุ่มตลอด แรกๆ ก็บอกวิธีการดื่มน้ำ วิธีการหายใจ วิธีคิดต่างๆ บอกเกร็ดสุขภาพเล็กๆ น้อยๆ ทุกวัน เช่น ผลไม้ดีทุกอย่างแต่ต้องกินตอนท้องว่าง น้ำตาลคือสิ่งที่ร้ายกาจที่สุด ร้ายเสียยิ่งกว่าน้ำมัน และแป้งอีก ฯลฯ
   กลางวันฝนตก ผมต้องไปธนาคารพอดี ขับรถออกไปแล้วล่ะ แต่ที่สี่แยกมีรถเมล์เล็กไปชนเกาะกลางเข้า ตำรวจปิดถนนห้ามเลี้ยวขวาในทิศทางที่ผมต้องการไป เอาไงดีวะ บังคับเลี้ยวซ้าย แต่จะไปกลับรถมาก็เจอท้ายแถวยาวเว่อร์ จึงเข้าซอยทางลัดกลับมาจอดที่ร้านแบบเดิม แล้วเดินไปธนาคารแทน
   ในรถมีเสื้อกันฝนติดไว้พอดีครับ ขอแพงด้วย ซื้อมาแล้วใช้ไม่คุ้ม เอามาไว้ในรถนี่แหละ จะได้ใส่ตอนฉุกเฉิน ถ้าแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า มันก็คงยังไม่ได้ใช้ต่อไป
   เป็นเสื้อกันฝนที่ใส่สบายนะ ไม่ร้อนอบอับ แปลกดี เนื้อผ้าระบายอากาศได้ แต่ก็กันน้ำด้วย ชอบตรงขอบของฮู๊ดมีโครงลวดดัดได้ ทำให้มันกันฝนได้คล้ายแก๊ปหมวกเล็กๆ
   เดินลุยฝ่าฝนจนกางเกงและรองเท้าเปียก มาถึงบ้านก็ถอดผึ่งเลย
   วันนี้ไม่ต้องรับมิว เขากลับมาบ้านเองตั้งแต่กลางวัน ตอนเช้าไปฟังผลสอบ พอรู้ว่าผ่านทุกวิชาก็โทรมารายงานและไปเรียนพิเศษต่อที่สยาม แต่ขอเลิกครึ่งวันเช้าเพราะบอกว่ารู้สึกเพลียๆ
   กลับมาถึงบ้านเจอตู้เย็นใหม่ เฮ้ย งง ของเดิมก็ไม่เสีย แม่บ้านบอกว่า แม่ผมจะเอาเครื่องเก่าไปไว้บ้านอีกหลังหนึ่ง เลยเอาเครื่องใหม่มาใช้แทน
   ผมเองก็เพิ่งรู้นะครับว่าตู้เย็นใหม่ๆ พอมาถึงบ้านเรานี่เขาห้ามเสียบปลั๊กทันทีนะ ต้องรอสัก 3-4 ชม ก่อน อันนี้พอเข้าใจ เพราะไปหาข้อมูลมา เขาบอกว่าขณะขนย้ายนำส่ง ตู้เย็นอาจมีการเอียงบ้าง ทำให้น้ำยาไหลไปในทิศทางอื่น การตั้งไว้นานๆ ก็เพื่อให้น้ำยาไหลกลับมาเข้าที่มอเตอร์คอมเพรสเซอร์ พอเสียบปลั๊กคอมฯก็ทำงานทันที ปั๊มน้ำยาได้เต็มที่
   แต่หากขนย้ายมาถึงแล้วเสียบปลั๊กทันที คอมฯจะปั๊มเอาแค่ลมไปเรื่อยๆ ทำให้คอมฯโทรม ตู้เย็นก็เย็นช้า และอาจทำให้คอมฯอายุสั้นได้ง่าย
   ดีบอกผมว่าช่างบอกให้รอ 6 ชม หลังจากเสียบปลั๊กแล้วค่อยนำของใส่ตู้เย็น
   ห๊ะ ไอ้แบบนี้ผมงง ชักไม่เชื่อแล้ว แต่หาข้อมูลในอินเทอร์เนทก็ไม่เจอ เลยโทรถามแผนกลูกค้าสัมพันธ์ เขาตอบมาว่าถ้าตู้มันเย็นตามที่เราพอใจก็ใช้งานได้เลย ช่างคงจะอยากให้ตู้เย็นเต็มสเปค ของกินของใช้ที่เราใส่ไปจะได้ไม่เสีย
   ผมว่าไอ้การทิ้งของไว้ข้างนอก 6 ชม นี่แหละครับ จะเป็นตัวทำให้ของเสียโดยตรงมากกว่า
   มิวบอกรู้สึกเพลีย แต่พอมาถึงบ้านก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ ผมรู้ทันทีว่าอนาคตอันใกล้จะมีข่าวร้ายๆ ของการใช้มือถือมากๆ ออกมาเรื่อยๆ อย่างตอนนี้ก็แค่สายตาเสีย สมาธิสั้น ไม่สนใจสิ่งรอบตัว แต่วันหน้าอาจไปไกลถึงเรื่องจิตวิทยาที่ส่งผลต่อการดำเนินชีวิต
   เฮ้ย เกี่ยวนะ อย่างผมที่ชอบอยู่คนเดียว ก็เพราะตอนเด็กๆ เรามีปม ผมอยู่โรงเรียนอัสสัมชัญที่เด็กส่วนใหญ่ฐานะดี วันหนึ่งตอน ม3 ผมไปหาเพื่อนที่บ้านแล้วแม่เขาไม่ให้เข้า บอกว่าลูกเขาไม่อยู่ ผมงี้งงไปเลย บอกว่านัดกันไว้ แม่เขาก็ยืนยันว่าลูกเขาไม่อยู่
   มานึกทีหลังก็คงจะเป็นเพราะเราแต่งตัวโทรม เก่า ไม่มีรถขับเหมือนเด็กคนอื่น
   อ้อ เพื่อนกลุ่มผมนี่มีรถขับกันทุกคนตั้งแต่มัธยมต้นเลยนะ บ้านเพื่อนคนแรกไม่ชอบผม ผมก็ไม่ว่าอะไร แต่ในเวลาเดียวกันบ้านของ “ชัย ธวัชชัย” นี่เขากลับใจดีกับผมมากๆ แบบคนละเรื่องกับไอ้บ้านเพื่อนคนแรกเลย
   ตอนปิดเทอมผมไปค้างบ้านชัยเล่นกันอยู่ 4-5 วัน ยุคนั้นผมได้เล่นวีดีโอเกมอันแรกของโลกคือ Hatari เกม Pong ผมก็ยังเคยเล่น พ่อ แม่ พี่ น้อง และคนทำงานบ้าน ของบ้านหลังนี้ใจดีกับผมทุกคน ยังคงประทับใจอยู่ ณ เวลานี้
   กลางวันเล่นกันอยู่บ้าน กลางคืนขับรถเล่น เฮ้ยย สมัยก่อนไม่ได้เรียกซิ่งนะ ขับไปกินพิซซ่าแถวสุขุมวิท กินไอติม กินแมคโดนัล (ยุคผมนี่แมคโดนัลสาขาแรกคือที่อมรินทร์พลาซ่า)
   จนช่วงหลังบางวันชัยไม่อยู่บ้าน ผมยังเล่นกับ “เล็ก จรินทร์” ได้แทนเหมือนเป็นเพื่อนกันเลย บ้านหลังนี้ทำให้ผมรู้สึกดีเอามากๆ ครับ
   บ้านชัยโดนเวนคืนทำทางด่วนสีลม ทำให้เขาย้ายไปอยู่แถวสุขุมวิท 62 ผมเลยไม่เคยไปบ้านใหม่ของเขาอีกเลย และมันตรงกับช่วงที่ผมย้ายโรงเรียนไปอยู่สวนกุหลาบอีกด้วย เลยขาดการติดต่อกัน จนมาเจอกันอีกที่เมื่อหลายเดือนก่อนในเฟซบุ๊ค
   ผมคิดเสมอว่าตัวเองอยู่คนเดียวบนโลกได้ คิดแบบนี้ตั้งแต่เด็ก เลยหัดทำอะไรทุกสิ่งอย่างด้วยตัวเองคนเดียว พอทำได้ เราก็มั่นใจขึ้นเรื่อยๆ แถมตอนผมไหว้พระขอพร ผมจะขออยู่อย่างเดียวซ้ำๆ นั่นคือ “ขอให้สิ่งที่ผมทำลงไปเป็นสิ่งที่ถูกต้อง”
   ไม่เคยขอโชคลาภเงินทอง ขอให้คะแนนดีๆ ขอให้รวย ขอให้ได้โน่นได้นี่ ถ้าจะขอของก็มีแต่ขอให้คนอื่น เช่น ขอให้พ่อแม่แข็งแรง ขอให้คนนั้นคนนี้มีความสุข ฯลฯ
   การอยู่คนเดียวของผมมันนานมากๆ จนตกผลึก รู้จักตัวเองอย่างดีว่าต้องการอะไรในชีวิต พอมีเป้าหมายที่ชัดเจนแล้ว ก็ซัดแม่งเลย

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 09, 2015, 05:38:10 pm

8 ตค 58
   ออกวิ่งไปอีก 1 ชม ช่วงนี้วิ่งไปก็นึกถึงเพื่อนๆ เราไปด้วย นี่ถ้าวิ่งเผื่อกันได้ก็ดีสินะ ผมจะวิ่งเผื่อพวกเขาทุกคนเลย วิ่งไปก็สวดมนต์ ภาวนา ทำสมาธิ ฯลฯ รู้สึกดีครับ เหมือนนั่งสมาธินั่นแหละ แต่เราทำขณะร่างกายเคลื่อนไหว ออกแนวแปลกๆ หน่อยนะ แต่ผมว่าพอได้เหมือนกัน ขอให้จิตเรานิ่งก็ถือว่าโอเค
   เช้านี้กินเต้าหู้ราดพริก ไข่ต้ม แครอทลวก งาดำคั่วบด ข้าวกล้องสีม่วง
   ฝนตก รถติดมาก ถึงที่ทำงานช้ากว่าปกติ คนงานขาดงาน ฯลฯ สารพันปัญหาเลย
เย็นไปทำฟัน ก็แบบเดิมๆ ครับ ขูดหินปูน เคลือบฟลูโอไรด์ แล้วก็นัดใหม่ 6 เดือนข้างหน้า แต่วันนี้แปลกตรงที่อุดฟันซี่หนึ่งมันหลุดออกมาขณะหมอขูดหินปูนพอดี หมอเดาว่ามันเก่าแก่ เลยอุดให้ใหม่ หมอยังบอกโชคดีที่หลุดตอนนี้ ถ้าไปหลุดเอาที่บ้านก็ต้องมาใหม่อีกรอบ
   เออ ตอนทำฟันแล้วผู้ช่วยพยาบาลเอาผ้ามาปิดคลุมหน้ากันน้ำกระเด็นนี่ผมสวดมนต์ทำสมาธิไปด้วยนะ ให้ความรู้สึกที่แปลกดี
    มีจุดที่เกิดอาการเหงือกร่น 2 จุด หมอบอกทำอะไรไม่ได้ มันเป็นเองตามธรรมชาติ หมอเองก็เป็น ทำให้ผมนึกถึงฟันตัวเองที่บิ่นไป 3 ซี่เมื่อปีก่อน
   ฟันก็คือกระดูกนะ ฟันสึกกร่อน กระดูกก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน ไม่มีวิธีแก้ ทำได้แค่ออกกำลังกาย เสริมด้วยอาหารที่มีคุณค่าต่อร่างกาย
   สำหรับคนอื่นก็จะมีแค่นี้นะ คืออาหาร และออกกำลังกาย แต่สำหรับผมยังมีเรื่องของจิตใจเข้ามาเพิ่มอีก ซึ่งผมเชื่อจุดนี้มากเสียด้วย
   จิตใจสัมพันธ์โดยตรงกับร่างกายครับ อยากให้ร่างกายแข็งแรง จิตใจก็ต้องแข็งแกร่งก่อน
   และจะอึ้งกว่านั้นหากคุณรู้ว่า จิตใจคนเราแกร่งกว่าร่างกายครับ 

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 09, 2015, 05:40:18 pm

9 ตค 58
   วิ่ง 1 ชม ลุยฝ่าฝนในช่วง 2 นาทีสุดท้าย พอเริ่มลงหนักก็กลับเข้าบ้านพอดี
   เมื่อคืนฝันแปลกมาก ฝันว่าสมเด็จพระเทพฯ เสด็จชนบทแห่งหนึ่ง ทรงสอบถามถึงรายละเอียด แล้วยังไงก็ไม่รู้นะ พระเทพฯท่านทรงรับสั่งให้ผมเข้าเฝ้า แต่พระเทพฯท่านคุยกับผมแบบกันเองเลย เรียกผมว่า “เปิ้ล” ได้ยินชัดเลย ผมคุกเข่าพนมมือตลอดเวลาที่สนทนากัน ใช้เวลาสักพัก สมเด็จพระเทพฯท่านก็กลับไป โดยมากจะสอบถามเกี่ยวกับภูมิศาสตร์ของท้องถิ่นที่อยู่ขณะนั้น 
   แต่สมเด็จพระราชินีท่านเสด็จมาต่อ เรียกผมให้ไปเข้าเฝ้า ทรงสอบถามเรื่องที่ผมเล่าให้สมเด็จพระเทพฯท่านฟัง ท่านฟังแล้วก็สนใจ
   จบกันดื้อๆ อย่างนี้แหละครับ เป็นครั้งแรกที่ผมได้เข้าเฝ้าทั้งสองพระองค์ แม้จะในความฝันก็ตามที เป็นฝันที่แปลกโคตร จนผมต้องนำไปตีความขณะวิ่งตอนเช้า
   คงจะสืบเนื่องมาจากตอนผมสวดมนต์ก่อนนอนก็จะอฐิฐานจิตขอให้สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงสุขภาพพลามัยแข็งแรง ขอให้พ่อแม่ ภรรยา และลูกมีความสุขและสุขภาพแข็งแรง ลูกได้ทำในสิ่งที่เขารัก ขอให้เขาตามหาฝันได้ในเร็ววัน ปิดท้ายด้วยการขอบคุณหลวงพ่อโสธรที่ช่วยเป็นที่พึ่งพาของประชาชน
   ผมสวดแบบไม่เป็นทางการอะไรนัก โดยมากจะใช้บทสวดของหลวงพ่อโสธร ผมจำมาจากที่วัด เป็นบทสวดแบบย่อน่ะครับ
   เช้านี้กินเนือปลาผัดคึ่นฉ่าย ไข่ต้ม แครอทลวก งาดำ ข้าวกล้อง เอ๊ะ แครอทชักบ่อยแล้วนะนี่ ผมเคยกินแครอทมากๆ จนผิวเหลืองไปเลย แต่ไม่ต้องห่วง ร่างกายขับสารที่เกินความจำเป็นออกไปได้ง่ายมาก
   เช้านี้มียกของในโกดังเต็มคันรถอีกแล้ว ให้คนงานมาช่วย 3 คน ผมเลยเบาแรงหน่อย ยกกันท่ามกลางสายฝนครับ ฝนลงตั้งแต่เช้ามืดจนถึงสายๆ เลย
   กลางวันขี่จักรยานไปตลาดซื้อบะหมี่แห้งร้านใหม่มากิน รสชาติโอเค พอได้
   วันนี้มิวเลิกเรียนเร็ว บอกขี้เกียจเรียนต่อ (ปกติจะเลิก 0330) นัดพบกันที่สถานีรถไฟฟ้า ผมไปรับแล้วเข้าบ้านในตอน 0300
   “แมน” รุ่นน้องทีทำรายการ “นี่แหละมันส์” นำคลิป Lamborghini ที่เบิ้ลเครื่องจนไฟลุกไหม้มาเฉลยถึงสาเหตุ นั่นคือตรงแผงรังผึ้งเหนือท่อไอเสียมีท่อระบายไอน้ำมันเครื่องอยู่ พอเบิ้ลต่อเนื่องนานๆ เข้า ไอน้ำมันเลยโดนพ่นไปเกาะที่แผงรังผึ้ง พอนานเข้าก็สะสมมาก เจอจังหวะที่ท่อ Back Fire ก็เลยจุดเปลวไฟให้ติดที่แผงรังผึ้งซะเลย
   เฮ้ย น่าคิดนะ Lamborghini ไม่น่ามาพลาดจากเรื่องแค่นี้ อาจมีเหตุผลอื่นด้วยหรือเปล่านะ 
   
มื้อเย็นทำไก่ผัดกระเพราะ ไข่ดาว กินกับมิวสองคน ใครเป็นคนบอกอาหารประจำชาติไทยคือต้มยำกุ้งวะ ผมว่าผัดกระเพราต่างหาก

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 18, 2015, 04:39:00 pm

10 ตค 58
   วิ่งเกือบทุกวัน แต่น้ำหนักนี่แทบไม่ลงเลย คุมอาหารกลางๆ นะ แต่ก็ไม่ได้กินอะไรติงต๊องปัญญาอ่อนที่ทำให้อ้วนแนว พิซซ่า ไอติม เค๊ก ฯลฯ
   กินธรรมดาบ้านๆ แบบนี้ยังกดไม่ลง ผมนี่นึกถึงเพื่อนๆ ที่ยังคงสนุกสนานกับการกิน จนน้ำหนักตัวเกินพิกัดไปเรื่อยๆ เลย
   มีร้านธงฟ้ามาเปิดขายสินค้าราคาถูกให้แก่ชาวบ้านแถวๆ ร้านขายของ ผมรีบปรี่เข้าไปเลย
   ข่าวเด่นวันนี้ เกิดระเบิดพลีชีพที่ตุรกีขณะเดินประท้วงต้องการสันติภาพ อย่างโหดเลย ตาย 80 กว่า เจ็บเป็นร้อย
   ผมสันนิษฐานแนวเดิมครับ ถ้าไม่มีอเมริกา – ไม่มีสงคราม

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 18, 2015, 04:40:46 pm

11 ตค 58
   ตื่นเช้าโคตร คงเป็นความตั้งใจตั้งแต่ก่อนเข้านอน เลยออกไปวิ่งไถ่บาปที่เมื่อวานกินเลย์ไปชุดใหญ่
   ซํดไป 2 ชม เจอฝนปรอยบางๆ 3 ชุดเล็กๆ ผมเข้ามาเป็นคนแรกของสนามกีฬานี้เลยนะ ไปถึงตอน 0500 ออกวิ่งได้แป๊บเดียวก็เจอฝนเลย แต่เราไม่สน วิ่งต่อไปจนมันหาย เป็นแบบนี้ถึง 3 รอบ
   ต่อด้วยเดินเร็วถอยหลังอีก 15 นาที ได้จัดหนักแบบนี้ค่อยสบายตัวหน่อย เหงื่อเพียบ
   กลับถึงบ้านนี่ยังจัดหนักต่อ กินน้ำมะเขือเทศไป 1.2 ลิตร โหห พี่ อย่างโหดเลยย พรุ่งนี้ถ่ายออกมาสีแดงแน่ๆ
   อัดน้ำเข้าไป 1.2 ลิตร นึกว่าจะอิ่ม แต่เปล่าเลย ยังคงอยากกินโน่นนี่ แต่ที่บ้านไม่มีอะไรกิน เลยไปหยิบปลาหมึกสามรส และแบบอบกรอบมากิน ยังไม่พอ อารมณ์เหมือนปอบลง หยิบขนมปังกรอบมากินต่ออีกนิดหน่อย หึหึ จะผอมไหมวะนี่
   เปิดคอมฯทำงานเขียนต่อ มีเรื่องคั่งค้างเพียบจริงๆ ล่าสุดก็คือเขียนวิจารณ์ถั่วให้กับ Maruti ที่เหลือแค่เรียบเรียงและใส่รายละเอียดด้านการตลาดอีกนิดหน่อย ส่วนตัวผลิตภัณฑ์วิจารณ์ไปตรงๆ ไม่รู้เจ้าของเขาจะชอบไหมนะ
   กลางวันกินมันเทศต้มน้ำขิง ใช้มันเทศสีส้ม บางคนเรียกมันแครอท อร่อยดีครับ ใส่ขิงเยอะ โคตรเผ็ดเลย
   พักได้แป๊บเดียว ตอนบ่ายกินเห็ดเข็มทองชุบแป้งทอดจานใหญ่ ตามด้วยช็อคโกแลตดาร์คชิ้นใหญ่อีก 1 ชิ้น หึหึ
   วันนี้กูปอบลงอีกแล้วหรือไงนะ แล้วมันจะผอมไหมวะนี่

   เย็นดู The Voice รอบสุดท้ายของ Blind Audition รอบที่สนุกที่สุดจะจบลงแล้ว หลังจากนี้ผมรู้สึกเฉยๆ มาก มันคือการแสดงล้วนๆ ไม่มีความเป็นธรรมชาติของนักร้องเหลืออยู่เลย

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 18, 2015, 04:42:21 pm

12 ตค 58
   ฝนตก อดวิ่ง ซ้อม Uke แทน มีเพลงใหม่ๆ มาเล่นก็ค่อยสนุกหน่อย แต่เป็นเพลงเก่านะ ชื่อ Old and Wise ของ Alan Parsons Project เด็กรุ่นใหม่คงไม่รู้จักหรอก
   กระทั่งสายฝนก็ยังไม่หายนะ ตกๆ หยุดๆ สลับกันไป ทำงานยากมาก สินค้าเป็นลังกระดาษไง ก็ต้องคอยหลบฝนกันตลอด
   บ่ายไปรอมมิวในห้าง สถานที่สิงก็ไม่พ้นร้านหนังสือ ในห้างนี้มีแค่ร้านนายอินทร์ และ SE-ED ผมใช้วิธีเข้าร้านละวัน วันนี้เป็นคิวของร้านนายอินทร์ จัดไปยาวๆ ยืนกันจนเมื่อยไปเลย
   พอใกล้ถึงเวลานัด มิวโทรมาบอกว่าขอเดินเล่นดูของใช้นิดหน่อย อ้าว กลายเป็นเพิ่มเวลารอให้นานเข้าไปอีก ผมงี้โคตรเมื่อยเลย
   มาเจอกันอีกทีโน่นเลยครับ 0530 กลับบ้านเย็นมาก รถติดหนักอีก
กลางคืนผมดุมิวชุดใหญ่ เพราะใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย ซื้อเคสโทรศัพท์มาราว 20 อันแล้ว (ค่อยๆ ซื้อทีละชิ้นสองชิ้น จนวันนี้มันกองใหญ่มาก) ยังไม่นับพวกหูฟังอีกหลายชิ้น Power Bank ก็มีเยอะ ล่าสุดมีแท่นชาร์จของ Belkin อีกอัน
   เฮ้ยย ผมล่ะโคตรงงและโคตรทึ่งกับการใช้เงินของเขาเลยว่ะ

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 18, 2015, 04:44:04 pm

13 ตค 58
   ตื่นแต่เช้าเหมือนเดิม แต่ทำได้แค่เล่น Uke ซ้อมมือ ไม่ได้ออกกำลังกาย ไม่ได้วิ่ง มิวเขาเรียนแต่เช้า เลยออกจากบ้านเร็วกว่าปกติ 30 นาที
   มิวเรียน 0800 เลยต้องออกจากบ้านเช้าขึ้น ส่งเขาที่รถไฟฟ้าแล้วผมก็ไปเฝ้าร้านขายของต่อ
   สายหน่อยเริ่มหิว (กินมื้อเช้าตอน 0600) หยิบโน่นนี่กินใหญ่เลยจนแปลกใจตัวเอง เฮ้ยย อาการแบบนี้คุ้นๆ ว่าน่าจะเกิดจากความเครียดในใจนะ นั่งคิดวิเคราะห์ตัวเอง ก็สรุปได้ว่าผมคงจะเครียดเรื่องลูก เพราะดุเขาเมื่อคืน และเช้านี้ตอนนั่งรถก็ไม่ได้พูดกันสักคำ
   เครียดแล้วแดก เป็นจริงครับ ใครเป็นแบบผมลองวิเคราะห์ตัวเองดู
   แบบนี้ก็ต้องแก้ด้วยการปล่อยวางสินะ ลูกเขาไม่ได้มารับรู้อะไรกับเราด้วยหรอก เด็กวัยรุ่นเขาก็เล่นสนุกไปวันๆ ดุว่ามากๆ จิตใจเขาจะยิ่งต่อต้าน
   บ่ายเข้ามาบ้าน แต่แค่แป๊บเดียวมิวโทรมาบอกว่าเลิกเรียนแล้ว ตกใจเลย เฮ้ย เลิกเร็วมาก เลยบอกให้เขากลับเอง แน่ล่ะ ใช้บริการแท็กซี่ตามสไตล์เขาถนัด นั่งรถเมล์ไม่เป็น ลำบากไม่เป็น
   หยิบเอาน้ำมะพร้าว UHT มากิน แต่รสชาติแปลกๆ ไม่มีกลิ่นหอมมะพร้าว แต่มีกลิ่นแปลกๆ คล้ายกับว่ามันเสีย เลยฟันธงว่าแม่งเสียแน่ๆ น้ำมะพร้าวก็ต้องหอมมะพร้าวสิวะ
   เฮ้ย เสียได้ไง เพิ่งซื้อมาสองวันก่อนนี้เอง โคตรแค้นเลย ผมเก็บใบเสร็จไว้ด้วย ขวดละ 75 บาท (1 ลิตร) ของค่าย UFC ยี่ห้อก็ดังนี่นา ตัวกล่องและฝาก็ปิดแน่นสนิทดี เกิดจากอะไรของมันกันแน่
   แค้นๆ ๆ ๆ เอาไปเททิ้งโคนต้นไม้ เดาว่ามันอาจเป็นปุ๋ยได้

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 18, 2015, 04:45:18 pm

14 ตค 58 – 17 ตค 58
   เป็นอันว่าไม่ต้องวิ่งกันแล้วสินะ มิวเรียนเช้าอีกแล้ว ทำได้แค่ซ้อม Uke และนั่งสมาธินิดหน่อย ไม่แปลกใจเลยที่น้ำหนักจะเริมตีขึ้นทีละน้อยๆ
   เทศกาลกินเจ นอกบ้านมีแต่อาหารเจ ที่ทำอร่อยก็มีเยอะ ที่ทำแบบขอไปทีก็มีมาก ทำเอาผมและคนที่บ้านที่ไม่ได้กินเจหาของกินมื้อกลางวันลำบากไปเลย
   ช่วงบ่ายไปรอรับมิวในห้าง ไปบ่อยมากจนผมต้องวางแผนเข้าร้านหนังสือแบบสลับวันกัน วันนี้เข้าร้านนายอินทร์ พรุ่งนี้เข้า SE-ED แทน ยืนอ่านหนังสือจนจบไปหลายเล่ม แต่เจอเล่มหนึ่งที่ร้านนายอินทร์เด็ดมากเป็นหนังสือแนวสุขภาพของญี่ปุ่น เป็นหนังสือแปล “47 ข้อที่หมอไม่เคยบอกคุณ” ชอบตรงที่หลายข้อมันตรงกับการปฏิบัติของผมอยู่แล้ว เลยยิ่งสนใจมาก
ลองหาอ่านครับ แล้วคุณจะอึ้งแดก

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 18, 2015, 04:48:37 pm

18 ตค 58
   ตื่นเช้านะ แต่ทำไมไม่ออกไปวิ่งก็ไม่รู้ งงตัวเองเลย ตืนแล้วก็เกลือกกลิ้งเฉยเลย นอนทำสมาธิเล่น จนสักพักก็ตื่นมาซ้อม Uke ต่อจนฟ้าสว่าง ยังแปลกใจตัวเองไม่หาย ทำไมจู่ๆ ขี้เกียจได้
   เช้านี้จิบน้ำมะเขือเทศไปเรื่อยๆ จนครบ 1 ลิตร ร้องเพลงไปจิบไปนั่นแหละ ช่วงนี้ลองมาเน้นน้ำมะเขือเทศดู จัดกันแบบติดๆ กันไปเลย อยากรู้ว่าร่างกายเราจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง
   กลางวันออกไปซื้อปั๊มน้ำบ่อปลาอันใหม่มาแทนอันเก่าที่มันเพิ่งเสียไปเมื่อวานตอนไฟดับ พอไปมาอีกทีมันก็เงียบสนิทเลย อันที่จริงก็สามารถส่งซ่อมได้นะ เพียงแต่ว่าผมไม่อยู่ในแหล่งของเขาแบบสวนจตุจักร
   กลับมาบ้านกินแตงโมไปอีกครึ่งกล่อง ตามด้วยสารพัดถั่ว แมคคาเดเมีย มะม่วงหิมพานต์ ถั่วลิสงอบ งาดำคั่วบด ถั่วซีก (ถั่วเขียวทอด) ตอนแรกตั้งใจว่าตลอดวันนี้จะมาแนวผักผลไม้ทั้งวันนะ แต่เมื่อเช้าสิ แม่ไปตลาดมาซื้อเผือกทอดมาฝาก เลยกินไปตั้ง 5-6 ชิ้น หึหึ 
   ตกบ่ายอากาศครึ้มๆ เหมือนฝนจะตก บรรยากาศน่าพักผ่อนเสียจริง นึกแล้วก็อยากไปทะเลๆ ๆ พอไปทะเลก็อยากเล่นเรือ เล่าแล้วก็นึกถึงสมัยก่อนอีกครั้ง เฮ้ย อาการคนแก่เริ่มออก ชอบเล่าเรื่องอดีต
   สักพักเดียวฝนก็เทลงมาตามคาด ลงแบบเบาๆ อยู่พักหนึ่ง เปิดคอมฯทำงานเขียนแต่รู้สึกสมองไม่แล่นยังไงพิกล ปกติไอเดียจะไหลออกมาแบบผมนั่งพิมพ์ได้ตลอดยาวเหยียด แต่วันนี้แปลกมาก
   เลยไม่อยากฝืน คิดไม่ออกก็ไม่ต้องคิด ไปซ้อมเล่น Uke ต่อ ช่วงนี้ฮิตเพลงเก่าอย่าง Hotel California ที่เมื่อก่อนฟังแล้วไม่เคยสนใจเลย ชื่อเพลงมันไม่ดึงดูดไง แต่พอมาเริ่มหัดร้องแล้วรู้สึกแปลกๆ เพราะเนื้อเพลงมันมีความหมายซับซ้อนซ่อนอยู่ ต้องตีความ มีการเล่นคำแบบล้อเลียน มีคำคมๆ อยู่ในเนื้อเพลง เช่น some dance to remember some dance to forget / you can check out anytime you like but you cannot leave
   ฟ้ามีตา ลุงตู่ยกย่องชื่นชมชาวประมงที่ช่วยนักท่องเที่ยวชาวนอร์เวย์สองคนที่ติดอยู่ในโคลนดูดโดยนอนลงแล้วให้เหยียบบนร่างตัวเองปีนออกมา นี่แหละครับคือน้ำใจของคนไทยแบบแท้ๆ และถ้าหน่วยงานการท่องเที่ยวฉลาดพอ ก็น่าจะนำเรื่องราวของคลิปนี้ไปต่อยอดโปรโมทการท่องเที่ยว มันจะไปได้ดีอย่างน่าใจหาย คิดแบบสดๆ ตอนนี้ก็สามารถทำได้โดยอาจจะสัมภาษณ์ความรู้สึกของนักท่องเที่ยวสองคนนั้น แต่ถ้ามีเวลาคิดนานกว่านี้ก็สามารถทำเป็นเรื่องราวใหม่ขึ้นมาได้เลย

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 19, 2015, 06:33:42 pm

19 ตค 58
   เหมือนเดิมเป๊ะ ตื่นเช้า แต่ขี้เกียจออกวิ่งเฉยเลย ก็เพราะต้องรีบออกจากบ้านไปส่งมิวน่ะ วิ่งได้แค่แป๊บเดียว กลับมาต้องรีบกิน รีบอาบน้ำแต่งตัว เลยซ้อม Uke เหมือนเดิม
   น้ำหนักขึ้นแล้วนะ รู้ยัง หึหึ ยืมคำวัยรุ่นมาใช้ ใครจะไปรู้น้ำหนักมึงเล่า
   เมื่อวานเย็นลูกชวนไปกินร้าน Terrace ในห้างเซ็นทรัล ผมเลือกกินสเต๊คปลาแซลมอนราดซ้อสเห็ด แต่มีเครื่องเคียงเป็นข้าวมานิดหน่อย หลังจากนั้นภรรยาและลูกชวนไปกินไอติมกันต่อ ผมกะจะนั่งดูเฉยๆ ไม่อยากกิน มันอ้วน
   แต่เปิดเมนูมาเจอไอติมรสชาติที่ชอบมาก มันเคยมี และหายไปนานแล้ว จนวันนี้มันกลับมาใหม่ มันคือ mint chock chip เป็นไอติมชนิดเดียวที่มีสีเทอร์คอยส์ เห็นแล้วลืมพุงตัวเองเลย สั่ง walk away มาเลย แต่นั่งกินในร้านนะ มิวเห็นท่าทางสนใจชอบตรงมีโคนกรอบๆ หุ้ม ถามว่าไอ้แบบนี้เรียกว่าอะไร
   พอกินเสร็จสิมึง เริ่มสำนึกผิด เจอไอติมเข้าไปสองลูก กินกันแบบหายคิดถึงเลย เช้านี้ก็เลยน้ำหนักขึ้นอย่างเป็นทางการมาราว 1 กก
   เริ่มวิเคราะห์ตัวเองว่าทำไมอ้วน อ๋อ เพราะกินถั่วเยอะแน่เลย ถั่วนี่มีประโยชน์ก็จริง แต่ก็มีไขมันสูงมากนะครับ ช่วงนี้ผมฮิตโอเมกา 3 ไง เลยจัดอัลมอนด์ มะม่วงหิมพานต์ เสียเยอะไปหน่อย ยังไม่นับพวกเนื่อปลาที่กินบ่อยแล้ว
   เช้านี้ก็เป็นเนื้อปลาอีกนะ ทำเนื้อปลาเก๋าผัดฉู่ฉี่ ไข่ต้ม ได้บร็อคโคลี่สดลวก แครอทสดลวก โรยงาดำคั่วบด 2 ช้อนพูนๆ บนข้าวกล้องสีม่วง
   เอ๊ะ ผมเคยเล่าไปยังวะเรื่องข้าวสีต่างๆ ไม่เป็นไร เล่าใหม่ก็ได้ คือหลายคนคิดว่าไอ้ข้าวสีต่างๆ ที่ไม่ใช่สีขาวปกตินั้นมันคือข้าวกล้อง ไม่ใช่นะเว้ยย ที่มันมีสีต่างๆ ก็เพราะเป็นพันธุ์ของมัน ที่ฮิตสุดก็คือข้าวไรซ์เบอรี่ ปีที่แล้วฮิตข้าวสีนิล ข้าวลืมผัว ฯลฯ ทั้งหมดนี้มันคือ “ชื่อของพันธุ์ข้าว” ที่เราคุ้นสุดก็คือ ข้าวหอมมะลิ
   จะข้าวอะไรก็แล้วแต่ ถ้านำไปสี 1 ครั้ง จะเรียกว่าข้าวกล้อง
   ถ้านำไปสี 3 ครั้ง มันก็จะเป็นข้าวสารปกติ ที่เราเรียกว่าข้าวขาว
   ล่าสุดนี้มีการสีถึง 4 ครั้ง เพราะอยากให้เมล็ดข้าวขาวใสสวย หึหึ นี่มึงเหลือแต่แป้งเปล่าๆ ให้กูแดกหรอ
   ฉะนั้น หากนำไรซ์เบอรี่ สีนิล ฯลฯ ไปขัดสี 3 ครั้ง มันก็จะเหลือคุณสมบัติเหมือนข้าวขาวปกติ แต่อาจได้ประโยชน์เล็กน้อยจากสีของมัน
   กินของดี กินข้าวกล้องเถิดครับ อย่าคิดว่าไอ้พวกสีสันจะเป็นข้าวกล้องไปเสียทั้งหมด
   วันนี้มีฝนตกปรอยๆ ลงมาหลายรอบ วันก่อนมีอากาศเย็นคล้ายลมหนาว แต่ถ้าไม่มีฝนล่ะก็แดดแรงจัดเลย โดนแล้วแสบผิว อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ที่เราทำได้ดีสุดก็คือสร้างภูมิคุ้มกันร่างกายให้แข็งแรงเข้าไว้
   เย็นไปรอรับมิวในห้าง วันนี้ผมสิงอยู่ร้าน SE-ED อ่านหนังสือไปหลายแผนกแล้ว มาวันนี้อ่านแนวอาหาร เบเกอรี่ กาแฟ เฮ้ย น่าสนใจไม่น้อย ไม่ได้อยากกินกาแฟสักนิด แต่คนที่ชื่นชอบหลงใหลเขาก็จะอินกับมันสุดๆ อ่านแล้วผมงี้แม่งเคลิ้มเลย เดินตาลอยไปสั่งกาแฟมาแดกเลย   เฮ้ยย ไม่ใช่ๆ ๆๆ
   กลับถึงบ้านแบบหิวโหย รีบเปิดน้ำมะเขือเทศดูดกินทันทีครึ่งลิตร จากนั้นก็ตามด้วยถั่ว 1 กำมือ ตักงาดำกินไปอีกช้อนใหญ่ ปิดท้ายด้วยช็อคโกแลตดาร์คแบบเข้มสัสอีก 1 ชิ้นเล็กๆ
กทม เริ่มรื่อร้านค้าที่รุกล้ำคลองย่านสะพานเหล็กอย่างเป็นการการ แต่ก็มีข่าวว่าจะต่อเวลาให้ ทางการบอกว่ารื้อเพราะว่าร้านค้ารุกล้ำลำคลอง หึหึ ตลกครับ
   เพราะว่าที่ผ่านมากว่า 30 ปี ก็จ่ายเงินค่ารุกล้ำให้กับทาง กทม ตลอด แต่เหตุผลที่รื้อจริงๆ ก็คือกลุ่มของ “เบียร์ช้าง” ซื้อที่ดินในเวิ้งนาครเขษมทั้งหมดแล้ว ก็เลยอยากเคลียร์ที่ดินด้านข้างให้จบๆ กันไป จะได้ไม่มีปัญหาตอนก่อสร้างโครงการใหญ่ๆ ในอนาคต

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 21, 2015, 05:14:26 pm

20 ตค 58
   เช้าซ้อม Uke ยังคงไม่ได้ออกวิ่ง
   เช้านี้มีงานโหดในโกดัง มีคนมาส่งน้ำดื่ม 400 แพ็ค หึหึ คนมาส่งบอกให้ผมนับเป็นเที่ยว ว่าเข็นมาครั้งละเท่าไหร่ และจำนวนกี่เที่ยวแล้ว พ่อมึงสิ นับแบบนี้กูโดนมึงโกงแน่นอน เลยบอกว่าผมจะนับในสต็อคตอนจัดเรียงเรียบร้อยแล้ว เพราะจัดวางในห้องโถงโล่ง ไม่มีสินค้าเก่าอยู่เลย
   ยืนคุมอยู่ชั่วโมงกว่า เป็นการลงสินค้าที่นานมากที่สุดตั้งแต่เคยเจอมา เพราะเขามารถสิบล้อ เข้าโกดังไม่ได้ เลยจอดปากซอยแล้วเข็นเข้ามาทีละ 10 ลัง โหห นานสัสสส
   บ่ายเข้าไปคอนโด วันนี้ลมพัดแรงมาก เย็นสบายดีนะ มองไปไกลๆ มีเมฆมากฝนคงจะต้องตกแน่ๆ ทำความสะอาดระเบียง 2 ด้าน ก็เปิดแอร์ให้เครื่องมันทำงานบ้าง ให้น้ำยาแอร์ไหลวนบ้าง อีกสักพักมิวโทรมาให้ไปรับที่จุดนัดพบ

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 21, 2015, 05:16:01 pm

21 ตค 58
   วันนี้วันเกิดพ่อ พ่อใส่บาตรตอนเช้าเหมือนกัน วันนี้ตื่นสายหน่อย ซ้อม Uke แค่ไม่กี่เพลงก็หมดเวลา
   เช้ามีกระเพราไก่ ไข่ต้ม แล้วก็เข้าตารางชีวิตแบบเดิมๆ ไปส่งมิว ให้กำลังใจ เติมพลังก่อนลงจากรถ ไปถึงร้านก็เข้าโกดังยกของออกมา ถ้ามีของมาส่งผมก็ไปเปิดโกดังให้เขานำสินค้าเข้า ฯลฯ โหห งานสร้างสรรค์โคตรๆ เลย
   บ่ายแวะไปร้านซ่อมกลอนประตูแถวบ้าน ให้เขาช่วยซ่อมเข็มขัดนิรภัยที่มันไม่ยอมดึงกลับ แต่เขาทำแค่กระจกและกลอนประตู ไม่ได้รับทำเกี่ยวกับเข็มขัดนิรภัย เซ็งเลย แล้วร้านไหนจะซ่อมให้ผมได้วะนี่
   เป็นวันแรกในรอบหลายวันที่ได้เข้ามาบ้าน (ปกติจะต้องไปรอรับมิว) วันนี้ผมสอนให้เขากลับเอง ผมมีงานเยอะที่จะต้องทำเหมือนกัน
   ในเฟซบุ๊คมีเรื่องมอเตอร์ไซค์ขับตัดหน้า RX8 รถเก๋งกดแตรยาว เบรกทัน ไม่ชน แต่มอไซไม่สำนึก เดินมาด่าถ่อยๆ และเตะรถเขา หึหึ ไอ้สัสสสสส เห็นแล้วแม่งโมโหแทนเลย ผมเลยแชร์ต่อและใส่หัวข้อว่า
   “พรุ่งนี้ดัง”

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 22, 2015, 05:51:12 pm

22 ตค 58
   เช้าซ้อม Uke แทนวิ่งแล้วสินะ จัดไปแค่ 30 นาที เมื่อยนิ้วฉิบเป๋ง
   เช้านี้กินผัดผักบุ้ง ปลาริวกิว ข้าวกล้อง งาดำคั่วบด กระเทียมสดสิบกว่าหัว
เช้านี้เจอขอทานที่มากับเด็กชายตัวเล็กอีก 2 คน เจอบ่อยครับ ผมก็แจกผลไม้ที่นำติดตัวมาด้วยทุกที เช้านี้มีแอ๊ปเปิ้ลสีแดง ปอกและล้างมาอย่างดี เด็กตัวเล็กรีบวิ่งมาหยิบกิน ดูแล้วน่าชื่นใจจริงๆ ยื่นเงินให้คนเป็นพ่อ 20 บาท
   “พี่ครับ พี่รู้จักพระหลวงพ่อโสธร ปี 2509 ไหมครับ”
   “ไม่รู้จักเลยครับ ผมไม่ได้เล่นพระ”
   “ผมเก็บได้น่ะครับ” พูดจบ เขาก็ยื่นมาให้ผมดู
   ดูไปก็ไม่รู้เรื่องอะไร ผมไม่ได้สนใจพระเครื่อง แต่ติดใจตรงที่เป็นหลวงพ่อโสธรนี่แหละ เพราะผมสวดมนต์ในบทของหลวงพ่อโสธรมาต่อเนื่องเกือบ 2 ปีแล้ว
   เดินเข้าร้านขายของแล้วยังคิดถึงเด็กๆ เลยเอาจักรยานออกขี่ไปตลาดหาซื้อน่องไก่ทอดมาฝากเด็กๆ จัดไป 3 น่อง (เด็ก 2 ผู้ใหญ่ 1 พร้อมข้าวเหนียว) จ่ายไป 80 บาท ขี่เอามาให้พวกเขาแล้วรู้สึกดีนะ
   
   งงโคตร ไอ้คลิปพรุ่งนี้ดังที่ผมแชร์ไปเมื่อวานมันหายไปเลย คนที่แชร่ต่จากผมก็หายไปเช่นกัน แต่ก็บางคนบอกว่าของเขายังคงอยู่ แปลกมากๆ
   เดินข้ามถนนไปเจอคุณยายคนที่ผมเคยช่วยพาข้ามถนนเมื่อเดือนก่อน (มั้ง) เจอกันที่เดิม ตำแหน่งเดิม เวลาเดิม เพิ่มตรงตอนนี้ฝนกำลังเริ่มตก ผมก็ทำแบบเดิมล่ะครับ คือจูงมือยายข้ามถนนมาอีกฟาก แล้วตัวเองก็ข้ามกลับไปแบบเดิม
   IOS 9.1 มาแล้ววว ถ้าใครยังเป็น 8 อยู่ก็ถือไว้ยาวๆ เลยนะ ตั้งแต่เป็น 9.0 / 9.01 / 9.02 นี่ความห่วยมีแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เลย ส่วนผมถือว่าเลยตามเลยครับ ไม่มีทางเลือก ยังไงก็ต้องคอยอัปตามมันไปเรื่อยๆ
   20 นาทีผ่านไป เปิดเครื่องมาใหม่แทบไม่พบความต่าง ไลน์ผมยังส่งสติกเกอร์ไม่ได้ ส่งข้อความเสียงไม่ได้ นอกนั้นก็เหมือนเดิมๆ

   
   วันนี้ Decathlon Shop Thailand เปิดร้านอย่างเป็นทางการครั้งแรกในไทย (แต่ร้านเดิมขายอยู่ที่ตึกบางนาทาวเวอร์มานานมากแล้วนะ) ร้านใหม่อยู่ใน Lotus บางนา เป็นร้านแบบใหญ่เว่อร์ (ดูจากรูป) ปกติผมจะแวะร้านนี้ขากลับจากพัทยา ระยอง คือจะเผื่อเวลามาก่อนเลย ออกจากโน่นราวๆ กลางวัน เดินหาซื้อของใช้แล้วค่อยขับกลับบ้าน
   แต่วันนี้มันมาอยู่ฝั่งกรุงเทพฯขาออกแล้วนี่สิ จะทำไงดีวะ ปกติผมไปพัทยาก็จะไปแต่เช้า ร้านก็ยังไม่เปิด แบบนี้ก็ต้องจัดระเบียบชีวิตกันใหม่แล้วสินะ
   
   วันนี้กลับเข้ามาบ้านตอนบ่ายกินน้ำมะเขือเทศครึ่งลิตร แต่ไม่ได้ดูดกินแบบเดิม ลองนึกสนุกคิดดูว่าหากเรานำไลโคปินในมะเขือเทศไปให้ร่างกายดูดซึมที่ลำไส้เล็กและลำไส้ใหญ่ นอกเหนือจากการดูดซึมที่กระเพาะอาหารอย่างเดียวมันจะดีต่อร่างกายขึ้นไหมนะ
   วิธีการมั่วๆ ของผมก็คือ นำเม็ดแมงลักมาแช่ในน้ำมะเขือเทศ รอให้มันพองตัวแล้วก็ซดเข้าไป มโนเอาเองว่ามันจะนำพาสารไลโคปินไปในลำไส้เล็กและลำไส้ใหญ่ ก่อนจะถ่ายออกในพรุ่งนี้เช้า
   วันนี้มีเรื่องราวเยอะ ก็เลยเล่าเยอะ บางวันชีวิตแบบโคตรเหงาเลยก็มี วันนี้ไม่ต้องรับมิว เขามีเรียนพิเศษตอนเย็นต่อและจะกลับกับภรรยาผมแทน

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 23, 2015, 05:22:29 pm

23 ตค 58
   ผมแม่งขี้เกียจจริงๆ แล้วแน่เลย ขนาดมิวหยุดเรียน ไม่ต้องรีบออกแต่เช้า ยังไม่ออกไปวิ่งอีก เชื่อเขาเลย
   เกิดอะไรขึ้นกับผมก็ไม่รู้นะ ตอนเช้าซ้อม Uke และร้องเพลงเล่นไปด้วย แต่อีกไม่กี่นาทีต่อมา ตักข้าวกินคำแรก เคี๊ยบปุ๊บเจ็บจี๊ดขึ้นสมองเลย เจ็บตรงขากรรไกร กรามล่างด้านขวา เจ็บแบบกัดเคี้ยวอาหารไม่ได้เลย ดีนะวันนี้มื้อเช้าเป็นแกงจืดเห็ดเข็มทอง เคี้ยวยากมากๆ เห็ดมันเหนียว เราออกแรงกัดมากก็เจ็บแปล็บมาก แบบหมดแรงช้อนร่วงเลย เฮ้ย งงว่ะ นี่ผมเป็นอะไรไปหรือ
   ทนๆ กินไป สุดท้ายก็เหลือข้าวไว้เกือบครึ่งชาม ปกติกินเกลี้ยงไม่เหลือกสักเม็ดเลยนะ
   ไปถึงที่ทำงานแป๊บเดียวก็หิวแล้ว เอาปลาเส้นทาโร่มากิน ใส่ปากแค่เส้นเดียวยังเคี้ยวไม่ได้เลย ต้องอมให้เส้นมันนุ่มๆ แล้วถึงจะเคี้ยวได้ โห กินลำบากมาก ต้องรอจนถึงตอนสายๆ หน่อยถึงค่อยเคี้ยวได้บ้าง แต่ก็ยังคงเจ็บอยู่นะ แต่เจ็บน้อยลง กินถั่วแบบไม่แข็งมากพอได้
   บ่ายไปธนาคารในบิ๊กซี หิวจัดเลยมองอาหารแบบนุ่มๆ เคี้ยวง่ายหน่อยก็ไม่มีอันไหนเข้าตา มาเจอเบอร์เกอร์ปลาของเชสเตอร์กริล จัดไป 1 ชิ้น ใกล้ทางออกห้างเจอเปาะเปี๊ยะสด เลยเอามาอีกกล่อง เคี้ยวไหวเปล่ายังไม่รู้เลย แต่หิวจัด
   มาถึงบ้านก็สองจิตสองใจ กินอะไรก่อนดีน้า กรามกูจะสู้กับอันไหนก่อนดีน้า ว่าแล้วก็เลือกเบอร์เกอร์ปลาดีกว่า เนื้อนุ่มกว่า อย่างเลวถ้ากัดไม่ไหวก็ฉีกมันเป็นชิ้นเล็กๆ เอาเข้าปากอมให้มันนุ่มแล้วก็กลื่นวะ
   ผลก็คือพอเคี้ยวได้ครับ กัดคำเล็กหน่อย เป็นการกินที่ช้ามาก แต่ก็ดีต่อสุขภาพนะ หิวจัด เคี้ยวลืมเจ็บเลย กินหมดแล้วยังไปเทเปาะเปี๊ยะสดมากินต่ออีกกล่อง ไม่น่าเชื่อว่าซัดหมดเกลี้ยง หึหึ
   
   วันนี้มิวไปโรงเรียนสวนกุหลาบเข้าไปวางพวงมาลาของ ร5 โรงเรียนนี้สร้างโดยดำริห์ของ ร5 ท่านมาดูตอนเริ่มก่อสร้างด้วยพระองค์เอง แต่อีกไม่นานก็สวรรคต คนอื่นเขาไปกราบที่พระบรมรูป ร5 ที่ลานพระรูปทรงม้า แต่ของพวกเรามีอนุสาวรีย์ ร5 เป็นของพวกเราเองตั้งอยู่ที่โรงเรียน
   เสร็จพิธีมิวไปเรียนพิเศษต่อ เย็นกลับมาตัดผมเตรียมเปิดเทอมอาทิตย์หน้า

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 25, 2015, 05:33:08 pm

24 ตค 58
   
   เสาร์นี้มิวยังคงเรียนพิเศษตามปกติ นี่เขาปิดเทอมแต่ก็เรียนพิเศษไม่หยุดหย่อน ดูเผินๆ ก็เหมือนจะดี แต่ผมว่าเขาจะขาดทักษะการใช้ชีวิต ผมอยากให้มิวเล่นกีฬา เล่นดนตรี และถ้าเป็นนักเดินทางแบ็คแพ็คด้วยนี่จะยิ่งสุดยอดมาก ไอ้พวกนี้แหละครับคือสิ่งที่ผมเรียกว่า “ทักษะการใช้ชีวิต”
   จู่ๆ นึกสนุกอะไรก็ไม่รู้ นั่งดูแผนที่ประเทศไทย แล้วก็นึกถึงการพายเรือขึ้นมา นึกเล่นๆ สนุกๆ ลากเส้นทางมาหลายอัน แต่มาติดใจตรงเส้นทางข้ามอ่าวไทย คล้ายๆ กับจะตามรอยในหลวงเมื่อครั้งที่ท่านทรงเรือใบเวคาในกีฬาซีเกมส์
   เส้นทางข้ามอ่าว หัวหิน-สัตหีบ ระยะทางร้อยกว่ากิโลเมตร เรือติดเครื่องวิ่งกันได้สบายๆ เรือใบก็โหดหน่อย แต่เท่าที่ผมอ่านดูแล้วยังไม่เคยมีไปไปด้วยเรือคายัค
   ห๊ะ นี่มึงคิดจะพายเรือข้ามอ่าวด้วยนะยะทางร้อยกว่ากิโลเมตรหรอ
   ไม่รู้ล่ะ กูชอบฝัน ฝันแล้วกูมีพลัง มีความสุข
   เริ่มจากดูเส้นทางกันเลย เรือใบข้ามอ่าวนี้ใช้เวลากันประมาณ 12 ชม ช้าเร็วกว่านี้แล้วแต่ขนาดเรือ ลม และฝีมือ ส่วนเรือเครื่องนี้ไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงแล้ว อืมม แล้วกูล่ะครับ ผมจะพายไป ผมเลยตีไปว่าผมต้องซัดเกิน 24 ชม แน่ๆ
   แล้วมึงจะนอนยังไง จอดทอดสมอกลางทะเลได้หรอ จุดกึ่งกลางก็ไม่มีเกาะหรือสิ่งก่อสร้างใดๆ ในทะเลเลยด้วยซ้ำ
   สาหัสอีกเรื่อคือ อาหาร น้ำดื่ม และจะจบข่าวถ้าเกิดเรือพัง
   ยิ่งคิดยิ่งเห็นแต่ปัญหา มิน่า เลยไม่มีใครบ้าจะทำ
   แต่อีกแง่ก็คือ ยิ่งคิด แม่งยิ่งสนุกว่ะ ผมอยากทำ !!!

   บ่ายไปธนาคาร และรอรับมิว ใช้เวลาเดินเล่นในซูปเปอร์มาเก็ต เจอของกินถูกใจมากมาย แต่ก็อดใจไว้ แม้จะเซลล์ชนิดซื้อ 1 แถม 1 ก็ยังไม่เอา นี่เป็นผลมาจากการได้ “แรงบันดาลใจ” อันใหม่มาแน่ๆ
   เลี่ยงขนมเลยมามองทางผลไม้แทน วันนี้จัดกีวีของโครงการหลวงมา 1 แพ็ค รูปทรงเป้นผลรียาวคล้ายแตงกวา แปลกดีนะ จากเดิมเป็นกีวีทางนิวซีแลนด์ที่ผลทรงกลมๆ หน่อย
   ซื้อถั่วพิสตาชิโอมาฝากภรรยา ซื้อน้ำเต้าหู้ยี่ห้อ “ฟอง ฟอง” มาฝากมิว จัดมาเสียเยอะ ตอนคิดเงินจ่ายไป 700 กว่าบาท พนักงานยื่นบิลให้พร้อมบอกว่า ใบเสร็จนี้มีส่วนลด 100 บาท สามารถใช้บริการได้ในครั้งต่อไปนะคะ
   เฮ้ยย งง ซื้อ 700 ได้คูปองเงินสดคืน 100 แน่ะ ข้องใจเลยสอบถามเพิ่มเติม เขาบอกว่าเป็นโปรโมชั่นใน Home Fresh Mart ช่วงนี้ถึงวันที่ 28 ตค
   เฮ้ยย เจ๋งๆ ลดเกินกว่า 10% เสียอีก แต่อ่านท้ายใบเสร็จเขาบอกว่าจะใช้ส่วนลดได้ก็ต้องมีข้อแม้ว่าซื้อสินค้าไม่ต่ำกว่า 500 บาท
   
   มิวมาหาร้าน SE-ED บอกอยากไปออกกำลังกายที่ Ivy อ้าว แจ๋วเลยสิ เป็นครั้งแรกที่มิวชวนไปออกกำลังกายเลยนะ รีบพาไปทันที มิวตรงไปลู่วิ่งและซัดไป 1 ชม เต็มๆ เขาวิ่งด้วยท่าทีที่สวยงามมาก แต่ยังก้าวขาสั้นไปนิด ไม่เป็นไร แค่ชอบออกกำลังกายก็สุดยอดแล้ว
   เป็นครั้งแรกที่ผมเล่นฟิตเนสด้วยกางเกงยีนส์ขายาว หึหึ ยังดีที่คนน้อย ไม่งั้นอายชาวบ้านเขาแย่ เล่นไปเกือบทุกเครื่องเลย อย่างละนิดละหน่อย แป๊บเดียวก็ครบ 1 ชม
   กลับมาบ้านมีข้าวผัดใส่ผักคะน้า จัดไป 1 ชามเล็ก เน้นผักเยอะๆ กลางคืนชวนมิวดูหนัง Jurassic World ซ้ำ แต่วันนี้เปิดเสียงภาษาอังกฤษนะ อยากให้มิวเขาหัดฟัง

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on October 25, 2015, 05:34:45 pm

25 ตค 58
   ตื่นเช้ามายังแอบอิดออดว่าจะออกวิ่งดีไหม โห มึงนี่ขี้เกียจเข้าขั้นแล้วนะ แต่พอนึกถึง “เป้าหมายใหม่” ที่นึกขึ้นได้เมื่อวานแล้ว รีบกระโดดตัวลอยจากที่นอนเลย
   แรงบันดาลใจใหม่ๆ สามารถสร้างพลังให้เราได้ดีจริงๆ ครับ
   ตอนวิ่งวันนี้ก็นึกถึง “ภาพจริง” ตามที่เป้าหมายเราตั้งไว้ นึกทุกช็อทแบบ real time เลยนะ อย่างเช่นฝันล่าสุดของผมเมื่อวานนี้คือการพายเรือข้ามอ่าวไทย เราก็นึกไปเลยว่าจะออกลงน้ำกี่โมง และก่อนหน้านั้นเราต้องเตรียมอะไรมาแล้วบ้าง ร่างกายเราต้องแกร่งขนาดไหน ตอนลงน้ำแล้วมันจะยังไงกันต่อไป ฯลฯ
   เอาเข้าจริงจะไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้ล่ะนะ แต่ว่าฝันแล้วผมมีความสุขมาก วันนี้วิ่ง 2 ชม แบบเพลินๆ เลย ตอน 30 นาทีสุดท้ายแดดแรงเริ่มล้า ก็นึกไปว่า เฮ้ยย ถ้าแค่นี้ยังทนไม่ได้ แล้วมึงจะพายเรือไหวหรอ โหห คิดแบบนี้ปุ๊บ บูสท์ต้นมาเลย รอบตีสูงปรี๊ดปั่นเทอร์โบอีกตัวช่วยอัด วี๊ดดดด แป๊บเดียว ซัดครบ 2 ชม
   กลับมาบ้านซดน้ำส้มคั้นสดทำเอง 1 แก้ว อาบน้ำอย่างสบายเลย มื้อเช้าวันนี้กินซาลาเปา 3 ลูก (เหลือแป้งไว้เยอะมาก เอาไว้ให้ไอ้ถุงเงินถุงทองกิน) ขนมจีบ 3 ลูก ปิดท้ายด้วยถั่วอบเขาช่องอีก 1 กำมือ
   พอสายก็เริ่มง่วงครับ อิ่มจากมื้อเช้า เพลียจากการออกำลังกายหนัก หึหึ อยากหลับจริงๆ เล้ยยย แต่อีกสักพักต้องออกไปงานเลี้ยง วันนี้มีเลี้ยงวันเกิดพ่อ กินกันที่ร้านครัวเจ๊ง้อ แถวๆ บ้าน
   ร้านนี้มีหลายสาขานะ คนละเจ้าของด้วยนะ แปลกดีไหม ครัวเจ๊ง้อต้นแบบอยู่แถวสี่พระยา นอกนั้นเป็นพวกเพื่อนๆ เจ๊ที่ขอชื่อไปใช้เฉยเลย เป็นการตั้งชื่อร้านที่โคตรตลก เหมือนจะเป็นแฟรงชายน์ แต่มันก็เวิร์คดีนะ เห็นขายดีกันหมด
   ร้านสไตล์อาหารจีนลูกผสมไทย รสชาติก็โอเคดี แต่ผมไม่คุ้นเคยกับการกินอาหารมากๆ กินอย่างละนิดละหน่อย เน้นนั่งคุยกันในหมู่ญาติ
   กลับมาบ้านดูรายการทีวี เจอรายการรถยนต์เขากำลังทดสอบยาง Michelin โหห ผมเห็นแล้วอึ้งไปเลย เพราะว่ายางคือชิ้นส่วนที่ทดสอบ “ยาก” ที่สุดในบรรดาอุปกรณ์รถยนต์ทั้งหมด
   แต่ดูทางรายการเขาตั้งใจทำมากเลยนะ มีสถานีทดสอบการทรงตัวหลากหลายแบบ ทดสอบระยะเบรก ทดสอบบนทางเปียก แถมมียางคู่แข่งมาทดสองอีกด้วย โหห ผมงี้อึ้งไปเลย
   ทำให้นึกถึงเมื่อหลายเดือนก่อนตอนที่ผมเริ่มจะทำคอลัมน์รถยนต์ใน Sanook Auto ที่ว่าจะไปได้สวยแล้วแต่ก็ดันเกิดการไม่ลงตัวเกิดขึ้นจนได้ ความผิดของผมเองแหละครับที่ไม่มั่นใจว่าจะสามารถเขียนคอลัมน์ให้เขาได้อย่างน้อย 3 เรื่องต่อเดือน และผลของการไม่ส่งงานนี้ ทำให้ผมมีสิทธิ์ถูกปรับเป็นเงินจำนวนไม่น้อยเลย
   ไอ้นี่ก็คิดหนักแล้วนะ  แต่มาคิดหนักเอาตอนงาน “รับจ้างเขียนรีวิว” นี่แหละครับ ถ้าเป็นคนอื่นคงยินดีเปิดรับอย่างเต็มที่ เพราะได้เงิน แต่สำหรับผมแล้วมันเป็นการ “ขายวิญญาณ” รู้สึกกระอักกระอ่วนใจเต็มที
   มีเยอะนะครับที่คอลัมนิสต์ขายตัวรับจ้าง “เขียนเชียร์”  เราก็ไม่ว่ากันครับ ทางใครทางมัน คุณมีทางเดินของคุณ ผมก็มีทางเดินของผม และที่สำคัญคือ “ผมทรยศผู้อ่านของผมไม่ลง”
   มันน่าแปลกตรงที่สังคมก็รู้กันว่าเขาเขียนเชียร์ แต่ก็ยอมรับกันหน้าตาเฉยเลย เฮ้ยย เกิดอะไรขึ้นกับพวกมึงกันวะครับ
   สังคมเปลี่ยนไปขนาดนี้กันแล้วหรือ มันเริ่มมาจากพวกดารารับจ้างรีวิวสินค้าโน่นนี่ แปลกนะนี่คนดูแม่งก็เชื่อสนิทใจ เฮ้ย เขาคือ “นักแสดง” ของเหี้ยห่าขนาดไหนเขาก็พรีเซนต์ให้แม่งเจ๋งได้
   พอดาราทำได้ พวกอยากเป็นดาราก็เอาบ้าง ตั้งตัวเองเป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่รีวิวสินค้า ยิ่งมีช่องทางสื่อเป็นของตัวเองอย่าง Youtube ด้วยแล้วก็เหมือนติดปีกเลยล่ะ หลายคนได้รับเงินจากเจ้าของสินค้ามาแล้ว แถมยังได้ยอดวิวจาก Youtube อีกต่อ บ๊ะ สุดยอดไปเลย
   ลองมาคิดในมุมกลับอีกที กลายเป็นว่า นี่ผมโง่หรือเปล่าวะนั่นที่ทิ้งโอกาสทำเงินก้อนใหญ่ไปอย่างหน้าตาเฉย Sanook เป็นบริษัทลูกโดยตรงของ Yahoo.com จาก USA เชียวนะ น่าจะเป็นบริษัทยักษ์ลำดับแรกที่เข้ามาไทยอย่างเป็นทางการ แต่ปัจจุบันนี้มีทั้ง Google, Youtube และล่าสุดที่เพิ่งเข้ามาก็คือ Facebook
   ผมอาจจะคิดผิดก็ได้นะ ไม่รู้สิ แต่ในใจลึกๆ ของผมมันบอกว่าให้ผมทำเฉพาะในสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้น อยากเป็นนักทดสอบรถ ก็ต้องให้ข้อมูลที่ตรงไปตรงมา ไม่เลี่ยงบาลี ไม่เชียร์ ไม่เลีย และ “ไม่รับเงิน”

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on November 01, 2015, 04:02:11 pm

26 ตค 58
   ซ้อม Uke อย่างมันส์ ช่วงนี้ฮิตเพลงเก่าอย่าง High ของ Lighthouse Family ผมว่าทำนองมันเท่ดีนะ แต่ร้องให้ได้อารมณ์ก็ยากเหมือนกันครับ
   อยู่เงียบๆ คนเดียวเมื่อไหร่ เป็นต้องคิดถึงโปรเจคพายเรือข้ามอ่าวทุกที นี่ผมคิดทั้งๆ ที่ตัวเองยังไม่มีเรือเลยนะ ไม่เป็นไร วางแผนการเดินทางของเราไปเรื่อยๆ แล้วสักวันเรือมันก็จะมาหาเราเอง
   บ่ายไปรอรับมิวในห้าง เข้าร้านนายอินทร์อ่านหนังสือแปลเรื่อง The Maritan เฮ้ยย ตกใจเลย แม่งคล้ายกับงานของผมทีทำไว้เลย อ่านแป๊บเดียวตกใจเลย ใจเต้นรัวๆ อะไรกันนี่ งานเขียนไว้หลายปียังมีคนทำมาชนกันอีกหรือ
   เลยนั่งอ่านต่อไปสักพัก ดูลูกเล่น ดูพลอทเรื่อง การใช้ภาษา โหห แม่งเจ๋งว่ะ ผมงี้อึ้งไปเลย ของเราแนวจักรยานและการเดินทาง ของเขาแนววิทยาศาสตร์
   เย็นมิวชวนไป Ivy อีก ออกกำลังกายแล้วติดใจสินะ ดีแล้วล่ะลูก มิวชอบลู่วิ่งมากตั้งใจจะจัดไป 1 ชม ส่วนผมยังคงเล่นพวกเครื่องเล่นแบบ Station ที่เน้นการสร้างกล้ามเนื้อในแต่ละจุด ผมจัดกล้ามท้องไปเยอะเลยนะ
   มิววิ่งได้แค่ 45 นาที บอกว่าเจ็บตรงด้านหลังของข้อเท้าเพราะรองเท้ามาครูดโดน ผมเอารองเท้าของผมให้เขาลองใส่วิ่งดูน่ะครับ แรกๆ ผมก็โดนครูดเหมือนกัน พาลเกลียดมัน แต่พอลองขยับเท้าเลื่อนไปด้านหน้าอีกนิดก็จะพ้น ไม่โดนครูด ข้อดีของรองเท้าคู่นี้คือมันเบามาก
   กินมื้อเย็นกันที่ร้านอาหารในคอนโด รสชาติพอได้ ราคากลางๆ ข้าวผัดแฮมจานละ 50 เพิ่มไข่ดาวอีก 10 ผมกินสุกี้แห้งปลา ราคา 70 บาท ใช้ปลาดอรี (เขาว่ามันคือปลาสวาย) อร่อยดีนะ
   วันนี้กลับบ้านค่อนข้างมืดหน่อย มิวก็เปิด wifi เสพเนทเหมือนเดิม พอทวงถามถึงการบ้านที่ต้องส่งวันเปิดเทอมถึงนึกขึ้นได้ว่าเหลือค้างไว้อีกเพียบ นั่งทำอยู่จนถึงดึกสี่ทุ่มกว่าโน่นเลย

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on November 01, 2015, 04:35:03 pm

27 ตค 58
   ตื่นเองเช้ามืดเลยนะ 0430 ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็ออกวิ่งไปแล้ว แต่นี่เจ็บเนื้อตัวไปหมดเพราะไปเล่นเวทมาเมื่อวาน แต่ก็รู้สึกได้ชัดเจนมากว่ากล้ามเนื้อกระชับขึ้นเยอะ เดินเหินคล่องตัวกว่าเก่า
   ตื่นมาก็ดื่มน้ำเปล่าไปครึ่งลิตร เว้นสัก 20 นาที กินน้ำมะเขือเทศ 1 แก้ว อีก 20 นาทีถัดมาจัดน้ำส้มคั้นอีกแก้ว มื้อเช้าวันนี้เป็นผัดผักบุ้ง ปลาริวกิว ข้าวกล้อง กระเทียมสดสิบกว่าหัว
   บ่ายผมไปหา “โก้” รุ่นน้องในกลุ่มเล่นรถสมัยผมทำ Racing Club ทุกวันนี้เขามาดูแลธุรกิจครอบครัวและออกผลิตภัณฑ์ถัวซีกชื่อ Maruti เขาเอามาให้ผมชิมเดือนที่แล้ว ผมก็ทำรายงานส่งตามปกติ แต่เนื่องจากรายละเอียดมีเยอะ จนวันนี้ขอนัดเขาเข้าไปนำเสนอความคิดเห็นแบบแนวๆ ของเรา ซึงเขาอาจจะชอบหรือไม่ชอบก็เป็นไปได้ทั้งหมด
   บ้านเขาอยู่พระราม 2 เหมือนกัน แต่เลยออกนอกเมืองไปไกลกว่าผมหน่อย ห่างกันราว 12 กม ขับรถแป๊บเดียวถึง อากาศขมุกขมัวเหมือนฝนจะตก นึกถึงทางภาคใต้เลยนะที่ตอนนี้กำลังเผชิญกับกลุ่มควันจากไฟป่าของอินโดนีเซีย น่าเห็นใจครับ คนเราต้องหายใจตลอดเวลา ใส่หน้ากากไปก็ทำได้แค่ปลายเหตุ ออกนอกบ้านกันแทบไม่ได้เลย ถึงแม้อยู่ในบ้านก็ใช่ว่าจะรอดเสียที่ไหน
   นั่งคุยกันตั้งแต่ 0230 จนถึงเกือบทุ่มแน่น ช่วงเย็นไปกินอาหารทะเลกันที่มหาชัย ผมล่ะโคตรเกรงใจเลย เพราะมันแพง แต่เขาบอกว่ามีบัตรส่วนลดกินฟรีมา แถมเป็นร้านเปิดใหม่ เลยลองไปใช้บริการดู
   พรีเซนต์งานกันแบบกันเอง มาแนวคล้ายๆ กลับตอนที่ผมทำให้ Neya ครับ คือวิจารณ์กันแบบชัดๆ เป็นฉากๆ ก็บอกเขาไปตรงๆ ครับว่าถ้าชอบอันไหนก็เอาไปทำ ถ้าไม่ชอบก็ลืมมันซะ
   เสนอไอเดียให้เขาแบบเต็มๆ ไม่มีกั๊ก มีหลายอย่างที่ดูแล้วเขาน่าจะชอบโดยเฉพาะการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเรื่องแพ็คเก็จกล่องกระดาษให้เขา จากเดิมเขาแพ็คแบบวางนอนไว้ในกล่อง ผมเสนอให้เจาะรูที่ฝาด้านบน เพื่อที่จะสามารถนำตัวสินค้ามาวางเสียบตั้งไว้ได้
   ขากลับ “เล็ก” ภรรยาของโก้ หิ้วข้าวเหนียวมะม่วงมาฝากมิวเป็นการปิดท้ายก่อนขึ้นรถ โหห เกรงใจสุดๆ ไปเลย
   พอกลับมาถึงบ้านนี่ มิวปรี่มากินแบบมูมมามเลย เหลือไว้ให้ผมกิน 5 คำ

Title: Re: ตค 58
Post by: O'Pern on November 01, 2015, 04:41:34 pm

28 ตค 58
ตื่นเช้าจริง แต่ไม่มีแรงลุก เมื่อคืนนอนดึก มิวมาโหมเร่งทำการบ้านเอาวันสุดท้าย วันนี้มิวเปิดเทอมแล้ว เขาออกเช้าไปกับภรรยา ส่วนผมออกสายหน่อยค่อยตามไปร้านขายของ
   เช้านี้รถติดแบบโคตรๆ เลย ขับจนเหนื่อยเลย ขนาดรถเกียร์ออโตฯนะนี่ ขับรถแล้วนึกถึงจักรยานเลยล่ะ เออ ผมไม่ได้ขี่จักรยานนานมากจนยางแบนหมดแล้วมั้งนี่
   ได้พลอทเรื่องานเขียนตอนใหม่ เป็นฉากเกี่ยวกับเรือ ก็เอาจิตนาการทริปพายเรือของเราไปใส่ในงานเขียนนี่แหละครับ ชีวิตจริงกับชีวิตในบทละครของผมแม่งปนกันจนสับสนไปหมดแล้ว
   เจ้าของร้านบอกให้ผมรอรับมิวกลับบ้านตอนเย็นด้วย ก็นั่งรอกันไปครับ ห้ามปริปากบ่นใดๆ
29 ตค 58
ช่วงนี้ผมอยู่ร้านจนถึงบ่ายแก่ๆ ถึงมีเวลาว่างส่วนตัว เลยเข้าไปคอนโด ไปออกกำลังกายที่ห้องฟิตเนสครับ จัดไป 1.30 ชม เมื่อยแขนดีชะมัดเลย
30 ตค 58
   เช้าอยู่ร้านตลอด
บ่ายเข้าไปฟิตเนสอีกเหมือนเดิม เฮ้ย นี่ติดใจอะไรเข้าให้แล้วหรือ ไม่ใช่อะไรหรอก แค่อยากทำชีวิตให้แตกต่างไปจากเดิมบ้างน่ะ
31 ตค 58
   ช่วงนี้พักวิ่งตอนเช้า ตื่นมาร่างก็ร้าวแล้ว ยกแขนอาบน้ำยังเจ็บเลย ไปทำงานเจอยกของเยอะๆ นี่ก็สาหัสเหมือนกัน แค่ก็ค่อยๆ ทำไป ทำวันนี้ให้ดีที่สุด

   บ่ายไปธนาคาร แล้วก็เลยไปฟิตเนสซำอีกวัน คราวนี้ไม่เล่นแบบสะเปะสะปะแล้ว เล่นมันเรียงเครื่องกันไปเลย เอาให้ครบทุกๆ ส่วนของร่างกาย ปิดท้ายด้วยฮูลาฮูปอีกด้วย เท่โคตร
   ออกจากฟิตเนสลงมานั่งเล่นริมน้ำ มองสายน้ำแล้วอยากเอาเรือลง แต่ที่คอนโดนี้ไม่มีที่เก็บเรือน่ะสิ ทำไงดีวะ