เมษ 55

[O'Pern]

16 เมษ 55
   ขี่จักรยานยามเข้าได้เกือบ 2 ชม ค่อยรู้สึกว่าได้ออกแรงหน่อย ทุกทีที่ผ่านมาเหมือนได้แค่ขยับแข้งขา ขี่ 30 นาทีแรกนี่เฉยๆ มากเลยนะ หลังจากนั้นรู้สึกว่าขามันปั่นเร็วขึ้นเอง เหมือนกับว่าเราไม่ได้ออกแรงเพิ่มอะไรเลย พลังมาจากไหนก็ไม่รู้ นี่ยังไม่ได้กินอะไรตอนเช้าเลยนะ ดื่มแค่น้ำเปล่า 500 cc เท่านั้นเอง
   ภรรยาผมตามใจลูกมาก เช้านี้ลูกบอกอยากกินร้าน Little Home จะกินชุดอาหารเช้า ก็พากันไป แต่ไปเช้าเกิน ร้านยังไม่เปิด ก็ต้องนั่งรอ รอกันนานเข้าก็เบื่อ เข้าไปรอใน Starbuck ร้านที่ผมไม่เคยเข้ามาเหยียบหลายปีเห็นจะได้ ล่าสุดที่เคยไปกินก็ต้องนั่งคุยกับนักธุรกิจที่จะร่วมทุนกันทำรถนำเข้าแบบเลี่ยงกฎหมาย (ใช่แล้ว มันคือรถจดประกอบในทุกวันนี้)
   ไอ้ไอเดียเลี่ยงกฎเหล่านี้ผมคิดเองแหละครับ มาสารภาพเอาวันนี้แหละ ไหนยังจะมีการสวมสิทธิ์นักเรียนนอกอีก นี่ก็ความคิดด้านมืดของผม ไอ้พวกนี้ไม่ยากเท่าไหร่ครับ จะมายากตรงการจะนำเข้ารถใช้แล้ว มันจะต้องมีใบอนุญาตจากกระทรวงพาณิชนี่แหละ จุดนี้ที่ผมทำไม่ได้ ต้องอาศัยแรงกำลังภายในของคนอื่น ส่วนเรื่องการหารถ การนำเข้า การออกรถ ไม่ใช่ปัญหา ข้าราชการไทยคุยกันง่าย ใบเบิกทางคือเงินสดล้วนๆ
   โชคดีที่คุยกันไม่ลงตัว ผมเริ่มมองเห็นความไม่ชอบมาพากล ก็เลยฉีกตัวหนีออกมา ตอนนั้นทีมผมพร้อมมากๆ นะ เพื่อนจากญี่ปุ่นนี่ถึงกับจะลงทุนส่งรถเข้ามาไทยก่อนเลย บอกว่าขายได้ค่อยจ่ายเงิน ไอ้นี่แฟร์สุดๆ ขนาดผมบอกว่าจะเน้นรถตัวที่หายากๆ เขายังบอกว่าหาได้สบาย ยกตัวอย่างรถ Limited Edition ของ Subaru Impreza WRX ST-I S202 ที่ออกมาขายเฉพาะญี่ปุ่นมีแค่ 400 คัน ก็ยังควานหามาจนได้ แถมหลังจากนั้นไม่นาน ยังโทรมาบอกว่าตัว S204 รถใหม่จะออกวางขายพรุ่งนี้ จะเอาไหม จะเอามาให้ สุดยอดว่ะ
   ก็ไอ้เพื่อนญี่ปุ่นคนนี้แหละครับ ที่ผมวานให้ช่วยเหลือติดต่อหนังสือ Option ให้หน่อย ผมอยากซื้อลิขสิทธิ์มาแปลเป็นไทย มันฟังแล้วทำหน้าแหม่งๆ บอกว่าใครเขาจะขายมึง ถ้า Option ญี่ปุ่นจะขายลิขสิทธิ์ ประเทศแรกที่ขายก็ต้องเป็นภาษาอังกฤษ เพราะมีฐานคนอ่านค่อนโลก
   แล้วเป็นไงล่ะมึง ทุกวันนี้ Option Thailand วางแผงหราเลย จำได้เลยว่าผมยืนน้ำตาซึมตอนถือ Option เล่ม 1 ที่เพิ่งวางแผง มันคือไอเดียของผม แต่ผมไม่มีปัญญาทำ น่าเสียดายจริงๆ
   บรรยากาศในร้านกาแฟเทพเป็นไปอย่างเงียบเหงา วันนี้เป็นวันหยุดด้วยกระมัง กาแฟแก้วละ 100 บาท แม่งแพงแบบไม่มีเหตุผลเลยว่ะ รับไม่ได้จริงๆ แต่ทำไมภรรยาผมชอบก็ไม่รู้
   สักพักร้าน Little Home เปิดก็พากันเข้าไปกิน ผมสั่งโรตีแกงเขียวหวานไก่ ฮ่าๆ กินแล้วอ้วนนะ แต่ไม่ได้กินมาหลายปี วันนี้ขอจัดสักหน่อย จากนั้นไปซื้อของในห้าง The Mall กลับเข้าบ้านตอนกลางวัน แม่ชวนออกไปหาพี่สาวที่บ้านพระราม 9 เอ้า..ยกขโยงกันไป
   กินมื้อบ่ายที่ร้านแม่ศรีเรือนเลียบทางด่วนเอกมัย-รามอินทรา กินแล้วรสชาติสู้ร้านเจ๊เล้งแถวบ้านผมไม่ได้สักนิด โดยเฉพาะส้มตำที่ราคาแพงกว่า แต่อร่อยน้อยกว่า อย่าว่าแต่อาหารเลยนะ ขนาดข้าวเหนียวเปล่าๆ แถวบ้านผมยังอร่อยกว่าเลย ร้านเจ๊เล้งที่ผมบอกอยู่ซอยพุทธบูชา 36 ครับ
   นั่งคุยนั่งเล่นที่บ้านพี่สาวคนถึงบ่ายแก่ๆ ก็กลับบ้าน จากนั้นก็ห้องใครห้องมัน สองสามวันมานี้ผมกินเยอะมาก แถมออกกำลังกายน้ำ นั่งอยู่บ้านพี่สาวก็กินแต่ขนม เขาเพิ่งกลับมาจากอังกฤษเลยมีของกินมากมายโดยเฉพาะช็อคโกแลตดาร์ค อันนี้ผมโปรดเป็นพิเศษ จัดไปสิบกว่าชิ้น หึหึ
   ออกขี่จักรยานตอนเย็นเกือบ 1 ชม หวังว่าคงจะเผาผลาญไขมันที่ซุกอยู่ในพุงได้บ้าง

[O'Pern]

17 เมษ 55
   วันนี้แปลกมาก คนอื่นเขาเปิดทำงานกันแล้ว แต่ร้านผมยังหยุดต่อ ผมเดาว่าคงจะรอให้คนงานกลับมากันครบแล้วถึงจะเปิดทำงานในวันพรุ่งนี้
   เป็นสงกรานต์ที่เรียกว่าไม่ได้ไปไหนเลยอย่างแท้จริง ปีก่อนๆ ยังพอจะได้ไปหัวหินสัก 2 คืน มันก็โอเคดีนะ แต่ปีนี้สิ นอนบ้านทุกวันเลย สำหรับตัวผมเองน่ะไม่เท่าไหร่ ผมเสียดายเวลาวันหยุดของลูกมากกว่า ผมอยากพาลูกออกผจญภัยนอกบ้าน ออกเดินทางท่องเที่ยวด้วยจักรยาน พายเรือ เดินป่า ปีนเขา สอนเขาถ่ายภาพ เขียนหนังสือ หรือทำกิจกรรมนอกบ้านที่มันเสริมภูมิปัญญาของเขา และเป็นฐานความรู้ให้เขาต่อยอดในอนาคต
   เหมือนกับว่าเราสร้างพื้นฐานให้เขาเรียนรู้การใช้ชีวิต ผมว่ามันมีผลต่อไลฟ์สไตล์ของเขานะ โตขึ้นเขาจะได้เป็นผู้นำเพื่อนให้เที่ยวแบบนี้บ้าง ในขณะที่วัยรุ่นส่วนใหญ่หนีไม่พ้นการอัดรถ แดกเหล้า เอาหญิง หลังๆ นี้ยาเสพติดเข้ามาให้พะวงอีกด้วย ภาครัฐทำอะไรไม่ได้มากนักหรอกครับ ครอบครัวต้องเข้มแข็งเองเป็นพื้นฐานเสียก่อน ความสัมพันธ์ของพ่อแม่กับลูกจะต้องแน่นแฟ้น จากนั้นถ้าจะคุยอะไรกันก็จะง่ายไปหมด

[O'Pern]

18 เมษ 55
   ทางบ้านผมกำลังอยากได้รถยนต์คันใหม่กัน สิบปีให้หลังมานี้พวกเราเปลี่ยนรถกันน้อยมาก เหตุผลก็คือไม่มีรถยนต์ดีๆ ที่ถูกใจให้เลือกใช้ พ่อชอบ SUV ผมชอบสปอร์ท MT ภรรยาชอบแบบเปิดประทุน แม่ชอบแบบขึ้นลงง่าย ไม่ต้องปีน ไม่ต้องก้ม ก็มาปีนี้แหละครับ ที่พอจะเห็นรถที่เข้าตาอยู่บ้าง น่าเสียดายที่งานมอเตอร์โชว์ที่ผ่านมาผมไปดูแค่แป๊บเดียว พาพ่อแม่ไปด้วย เขาจะรอนานก็เกรงใจ ถ้าไปคนเดียวล่ะก็ ผมอยู่ได้ยันงานเลิกแบบสบายๆ
   ติดใจ Toyota 86 มากที่สุด ด้วยเหตุผลว่ามีรถเกียร์ธรรมดาให้เลือกด้วย ส่วนเจ้า Honda CRZ นี่ราคาพุ่งไปไกลมากจนเกินเอื้อม หน้าตาเหมือนใกล้จะบินได้แล้ว ก็ดีนะ ที่ทาง Honda เขากล้าเล่น กล้าลอง นับถือวิสัยทัศน์จริงๆ ทางด้านเพื่อนเก่าของผม Mazda MX-5 ก็เด่นตรงเปิดหลังคา เสียดายมากที่มันมีแต่เกียร์ออโต
   ถ้าผมชอบ 86 ก็ต้องเช็คข้อมูลจากค่าย Subaru ด้วย เพราะเขามี BRZ อีกตัวที่เป็นคู่แฝดกับ 86 ทีนี้ล่ะ ใครดีใครอยู่ ความเชื่อมั่นของคนทั่วไปคงจะไปทาง Toyota แต่ความเชื่อมันในคุณภาพรถ ผมให้ Subaru เหนือกว่า
   เข้าสู่เทศกาลหาข้อมูลครับ เริ่มจากอยากได้โบร์ชัวร์ของ Toyota 86 และ Subaru BRZ เล่มใหญ่จากญี่ปุ่นและอเมริกา (ถ้าได้ของทางยุโรปด้วยจะเป็นเลิศ) ผมจะเอามาดูสเปคครับ ว่าทางผู้ผลิตเขาให้อะไรแก่รถในภูมิภาคไหนบ้าง ยกตัวอย่างรถ 86 ในญี่ปุ่นมีรุ่น RC ด้วย ไอ้รุ่นนี้ถูกสุด เพราะกันชนหน้าหลังไม่ทำสีมาให้ แถมยังเป็นล้อกระทะเหล็ก ง่ายๆ คือซื้อไปเพื่อแต่งต่อ ประเทศอื่นๆ ไม่น่ามีรุ่นแบบนี้ขายแน่
   
   วันนี้เปิดงานวันแรกหลังจากหยุดยาวในรอบปี คงไม่มีแบบนี้อีกแล้ว สงกรานต์หน้าค่อยมาว่ากันใหม่ แล้ววงจรชีวิตก็เข้าสู่กรอบเดิมๆ ทำงานที่มันไม่ได้ใช้พลังสมองนี่มันทำให้ชีวิตจืดชืดเสียจริง อาศัยพลังคิดบวกทำให้ชีวิตดำเนินผ่านไปได้แบบวันๆ ว่างจากการยกของ ก็แอบฝันถึงธุรกิจของตัวเองที่เพิ่งคิดโครงสร้างใหม่ได้เมื่อสองวันก่อน เกี่ยวกับจักรยานนี่แหละครับ ถ้าทำได้จริงก็น่าสนุก คงจะปลุกวงการอีกครั้ง เหมือนตอนที่ผมทำ Racing Club ออกมานั้นแหละ
   ไปรับลูกเร็วหน่อย เขาคงจะขี้เกียจซ้อมบาสฯแล้ว อากาศร้อนแบบนี้เป็นใครๆ ก็เบื่อครับ เอาแค่เดินผ่านแดดยังไม่อยากเลย ผมขับรถพ่อไปรับลูกครับ รถพ่อมีฟิล์มกรองแสงอย่างดี ส่วนรถผมไม่มี กระจกใสแจ๋ว การขับรถพ่อคันนี้ไปในสถานที่จอดรถต่างๆ มันช่างต่างจากการที่ขับรถของผมเองอย่างฟ้ากับดิน
   ครั้งหนึ่งไป Siam Discovery บ่ายวันอาทิตย์ คนแน่นขนาดไหนไม่ต้องบอก เข้าตึกรับบัตรปุ๊บ ยามดึงรั้วที่สำรองจอดรถของบัตรเครดิตหรูๆ ให้จอด ผมไม่กล้าเข้า บอกไม่มีบัตร ยามบอกไม่เป็นไร จอดได้
   วันนี้ไปห้างเซ็นทรัลพระราม 2 ห้างนี้ไม่ต้องรับบัตร วนหาที่จอดกันเอง มียามเดินตรวจทั่วไป ยามกวักมือเรียกผมเข้าไปหา แล้วบอกให้ไปวนกลับมา เขาจะเข็นรถที่ขวางออกให้ผมจอด
   สองมาตรฐานเห็นๆ เหตุการณ์เหล่านี้ไม่เคยเกิดตอนผมขับรถตัวเองไปเลยแม้แต่ครั้งเดียว

[ToppyRacingClub]

RC ตัวถูกสุด 1,990,000 เยน ---> 1เยน = 0.37 บาท ---> ‎740,000 บาท

[O'Pern]

19 เมษ 55
   แป๊บเดียวได้เรื่อง ข่าวทาง Toyota บอกมาว่าขณะนี้กำลังแก้ไขเรื่องเครื่องยนต์เขก ที่มันเขกอย่างไม่น่าให้อภัย คำว่าเครื่องยนต์เขก เป็นภาษาพูดของช่าง ภาษาทางการคือน็อค ฝรั่งเรียก ping อ้อ คำว่าเครื่องน็อคที่ผมบอกนี้ มันไม่เหมือนกับที่คนทั่วไปเข้าใจว่าเครื่องดับนะครับ น็อคคือ knock แปลว่าเคาะ ก็คือมีเสียงเคาะดัง ก๊อกๆ ๆ
      ย้ำอีกครั้ง คำว่าเครื่องน็อค ไม่ได้แปลว่าเครื่องดับ ถ้าเครื่องยนต์ดับ ก็ต้องบอกช่างว่าขับไปแล้วมันดับเอง ไม่ใช่ไปพูดว่าขับๆ อยู่เครื่องก็น็อค เดี๋ยวมันจะกลายเป็นคุยคนละภาษากัน
สำหรับเจ้า 86 ตัวนี้มันเป็นเครื่อง NA ที่รีดม้าออกมาได้ถึง 200 ตัว เดาแบบกว้างๆ ว่าน่าจะเกิดจากอ๊อกเทนของน้ำมันไม่พอ ถ้าจะเอามาขายไทยก็ต้องเปลียนชิฟบางตัวในกล่องใหม่ หรืออาจจะทำ Rom มาใหม่
   ทีนี้มันก็จะมาเป็นปัญหาสำหรับรถ Grey Market นี่สิ เพราะส่วนใหญ่จะมาจากญี่ปุ่นโดยตรง วิ่งแบบเดิมๆ เขกแน่นอน เขกกระจาย ถ้าดื้อ ก็มีแต่พัง
   ทางแก้อย่างเดียวก็คือต้องใช้กล่องแต่งมาช่วยปรับองศาไฟจุดระเบิดใหม่ทั้งหมด ปรับไฟยังไม่พอนะ ต้องปรับน้ำมันตามด้วย ไม่ยากเท่าไหร่หรอก ถ้าคนจูนมีพื้นฐานเครื่องยนต์มาดีพอ
   เจ้ารถ 86 คันนี้ทาง Toyota เป็นคนคุมสไตล์ ส่วนทาง Subaru รับหน้าที่เครื่องยนต์ ช่วงล่าง มันทำให้ผมคิดต่อไปว่า รถ BRC ก็น่าจะมีชุดแต่งเทอร์โบ หรือเซ็ทติ้งของ STi ออกมา อาจจะพ่วงระบบขับ 4 ล้อที่ค่าย Subaru เขาถนัดมาด้วยก็ได้
   ในทางกลับกัน เจ้าตัว 86 ก็อาจมีเวอร์ชั่นพิเศษจาก TRD / Tom’s (เอ๊ะ ไม่รู้ว่าปัจจุบันยังมี Tom’s อยู่ไหม) ที่แอบฝันและน่าจะเป็นไปได้ก็คือ 86 แบบเปิดประทุน
   เป็นอันว่าเจ้ารถคันนี้มันมีอะไรตามมาอีกเยอะมาก คนทั่วโลกให้ความสนใจ ในญี่ปุ่นมันคือรถที่น่าจับตามองแห่งปี ส่วนผมที่สนใจ ก็รอต่อไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบร้อน เพราะทุกวันนี้ก็ยังไม่มีรถส่งมอบให้ลูกค้า ต้องวางเงินจองถึง 1 แสนบาท !!! และรอรับรถปลายปี
   เงื่อนไขรุนแรงขนาดนี้ ผมว่ารอไปอีกสักพักดีกว่า เผลอๆ เห็นตัวจริงของ BRZ อาจเปลี่ยนใจจาก 86 ก็เป็นได้ โดยส่วนตัวผมน่ะ เทใจไป BRZ ตั้งแต่ยังไม่เห็นตัวรถ แค่ได้รับรู้คอนเสปในการทำรถ ผมก็มั่นใจว่าค่าย Subaru ไม่น่าจะทำให้ใครผิดหวัง
   เย็นนี้ผมมีประชุมกรรมการของคอนโด จำเป็นต้องปล่อยให้ลูกอยู่บ้านคนเดียว แต่ก็เอาน่ะ ถือว่าเป็นการฝึกเขาอีกรูปแบบหนึ่ง ก็ไปมันทั้งชุดเลอะๆ เทอะๆ แบบนี้ล่ะครับ ทำงานยกของมันก็เลี่ยงการเสียเหงื่อไปไม่ได้ แทบทุกวันต้องเข้าโกดังยกของแต่เช้า

[O'Pern]

20 เมษ 55
   86 และ BRZ จะเป็นรถที่กระหึ่มไปทั่วโลกอย่างแน่นอน เดินเจอนิตยสารรถยนต์เล่มใหม่ชื่อ Best Car เป็นหนังสือหัวนอกอีกเช่นเคย ในเครือเดียวกับ Option ญี่ปุ่น ที่ออกไปดูบนแผงก็เพราะมีรุ่นพี่โทรมาถามว่า เจ้า Best Car นี่เป็นฝีมือของผมหรือเปล่า เห็นมันแปลกๆ แหวกแนว
   กลายเป็นพี่แมน ทัศไน ไรวา มาคุม บก.บห (บรรณาธิการบริหาร) ของ Best Car และให้พี่บอย (วรพล สิงห์เขียวพงษ์) มาคุม บก.บห ของ Option อ้าว ค่าย Inspire ซื้อ Thai Driver ของพี่บอยไปซะแล้วหรือนี่
   พี่บอย เป็นพี่เลี้ยงผมตอนผมทำ Racing Club ครับ ก่อนหน้านั้นเราสนิทกันเพราะผมเป็นนักเขียนให้กับ GM Car และ Automobile Racing Car ไอ้เล่มนี้แหละ ที่มีคอลัมน์ดริฟท์เกิดขึ้นครั้งแรกในไทย ยุคนั้นน่าจะราวปี 96 โอ้โห ผ่านมาแล้วถึง 16 ปี ผมเริ่มเล่นดริฟท์มาแล้ว 16 ปีเชียวหรือนี่
   เห็นข่าว 86 ในหนังสือ Best Car แล้วก็ต้องตกใจ เพราะสิ่งที่ผมคาดเดาไว้มันถูกต้องเป๊ะ คือมี 86 เปิดประทุนมารอวางขายในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้ ไอ้รถคันนี้มันมหากาพย์ตัวจริง ผมเลยขอเดาต่อไปอีกว่า อีกไม่นาน น่าจะเห็นอนุกรมของ Supra ออกมาบ้าง แต่ช่วงระยะสั้นนี้ เป็นทีของ 86 เขาล่ะ    
   หกโมงเย็นช่อง Nation Chanal มีหลานผมเป็นพิธีกร รายการอะไรก็ไม่รู้ แม่โทรมาบอกให้ดู ที่บ้านใช้ดาวเทียม PSI แต่เปิดไล่แล้วไม่เห็นมีช่องนี้เลย อดดู

[O'Pern]

21 เมษ 55
   คนบ่นร้อนกันทั่วประเทศ ผมเองก็อยากจะบ่น แต่มันก็เท่านั้น ยกแบกของหนักกลางแดดนี่สิของจริง
   อยู่ทำงานที่ร้านขายของตั้งแต่เช้าจรดเย็น ไม่มีเรื่องอะไรจะเล่า หัวสมองไร้ซึ่งความคิดสร้างสรรค์โดยสิ้นเชิง

[O'Pern]

22 เมษ 55
    เย้ๆ วันนี้ได้ฤกษ์ขี่จักรยานแล้วโว๊ย ไม่ได้วางแผนล่วงหน้าเลยนะ ตื่นแต่เช้าตรู่ก็แต่งชุดจักรยาน และออกขี่ทันที มีกล้วยน้ำว้าติดไป 2 ผล กับน้ำ 2 กระติก
   ล้อหมุนออกจากบ้านตอน 0445 เช้ามืดแบบนี้ไม่อยากเข้าซอยหรือถนนเล็ก เพราะมืด เลือกถนนใหญ่ ก็พระราม 2 หน้าบ้านนี่แหละครับ ขี่ไปชายทะเลบางขุนเทียน สถานที่โปรดของผม แดดยังไม่ออกก็วนเวียนอยู่วะแลกนั้นจนสาย โผล่มาอีกทีเจอนักจักรยานมากันมากมายหลายสิบคัน ไม่น่าเชื่อ เมื่อก่อนมีแค่ไม่กี่คนเอง
   เจอร้านกาแฟเปิดใหม่ ทำที่จอดจักรยานเอาไว้หน้าร้าน บรรยากาศดูดีทีเดียว เอาไว้ต้องลองใช้บริการบ้าง เพราะวันนี้ดูคนจะแน่นร้าน คิดไปพลางว่า นี่ถ้าเป็นวันธรรมดามันจะมีคนไหมนะ หรือว่าเขาเปิดเฉพาะวันอาทิตย์เช้าก็ไม่รู้
   แดดออกปุ๊บก็รู้สึกร้อนทันทีครับ พอแดดแรงมากเข้าก็ชักจะไม่สนุกเสียแล้ว นี่ยังไม่ถึงแปดโมงเช้าเลยนะ แล้วพวกที่ออกทริปกันช่วงนี้ เขาต้องทนแดดกันตลอดวัน โอ้ สุดยอดมนุษย์
   แดดมาแรงหมดครับ กล้วย 2 ผล ไม่อยู่ท้อง จะหาของกินก็ไม่เจอที่ถูกใจ ขี่กลับบ้านดีกว่า บนมาตรวัดตอนนี้ก็ราว 50 กม แล้ว ขากลับนี่สิชักจะสาหัส เจอแดดแล้วเหมือนเราจะละลาย ขาไม่มีแรงกดบันได แอบยืนพักใต้ร่มเงาสะพานลอยข้างถนน โถ น่าสงสารจริงๆ
   กัดฟันปั่นจนเข้าใกล้บ้าน ตอนนี้เก้าโมงกว่า ผมสั่งส้มตำไทย ไก่ย่าง ข้าวเหนียว ชอบส้มตำนะ เพราะเป็นอาหารข้างถนนที่มีผักมากที่สุดแล้ว สั่งโอเลี้ยงมา 1 แก้ว ดูดคำแรกมันช่างชื่นใจดีจริงๆ หรือว่าที่เราเพลียเพราะขาดเกลือแร่ ขาดความหวาน
   ช่วงกินส้มตำ ร่างกายเราก็ได้พัก ก้น ขา ก็ได้พักไปด้วย กินเสร็จแล้วมีพลังทันที ร่างกายสดมากๆ ขี่ต่ออีกแป๊บเดียวก็ถึงบ้าน รีบอาบน้ำทันที นอนแช่ในอ่างอย่างสบาย
   ห่างหายจากการขี่ไกลมานานหลายเดือน เช้านี้เล่นไปแค่ 70 กม ทำเอาเดินขึ้นบันไดบ้านแทบไม่ไหว โห ทำไมเราอ่อนนักวะนี่ ไม่ได้การล่ะ ต้องฝึกให้มากกว่านี้

[O'Pern]

23 เมษ 55
   มีงานแฟร์ที่ผมอยากไปอยู่ไม่กี่อัน แน่ละ Motor Show เป็นอันดับ 1 รองลงมาก็คืองานสถาปนิก 55 ที่จะจัดขึ้นวันที่ 24-29 เมษายนนี้ Challanger Hall เหมือนเดิมที่เดียวกับ Motor Show เลย
   ที่ชอบก็เพราะในงานจะมีวัสดุอุปกรณ์ตกแต่งบ้านใหม่ๆ ยกตัวอย่างที่ผมชอบมากเมื่อสัก 5 ปีก่อน คือหลังคามุงจาก แต่เป็นจากทำด้วยพลาสติคครับ ทำได้เหมือนจริงมากๆ สวยด้วย แต่แทบไม่เคยเห็นใครทำบ้านสไตล์นี้
   ไว้ต้องหาวันไปเดินเต็มๆ สักวัน ไปวันธรรมดาน่าจะดีกว่านะ คนน้อยดี
   
   เมื่อวานขี่จักรยานเยอะไปหน่อย แถมขี่เร็ว และไม่ได้ใส่กางเกงจักรยานอีกด้วย เจ๋งไหมเล่า มาวันนี้เลยรู้สึกเจ็บโคนขาเล็กน้อย อาจเป็นไปได้เพราะเกิดจากการเสียดสี และขี่เร็ว งานนี้กางเกงจักรยานช่วยได้ตรงจุด
   เย็นนี้ไปรับลูกช้าหน่อย เขาขอซ้อมบาสฯ ระยะหลังมานี้เล่นบาสฯบ่อย แต่จะเอาจริงแค่ไหนก็ยังไม่รู้ ก็ปล่อยให้เขาเรียนรู้อย่างอิสระครับ ชอบก็จัดไป ไม่ชอบก็ตามสบาย แต่ผมอยากให้เขาเล่นดนตรีและกีฬา มันน่าจะส่งผลต่อสมองเด็กทั้งซีกซ้ายและซีกขวา
   หลานกลับมาจากอังกฤษ ซื้อของจุกจิกมาฝาก ผมบอกเกรงใจ ไม่ต้องหรอก เขาบอกซื้อมาเยอะ ซื้อมาแจกอยู่แล้ว และเป็นของไม่แพง เลยรับเอาไว้เป็นน้ำใจ มันคือลิปสติกแบบใสของช็อคโกแลต M&M น่าทึ่งมากที่ทางบริษัทเขาต่อยอดแตกไลน์ผลิตภัณฑ์ออกมาแนวนี้
   ทาริมฝีปากแล้วได้กลิ่นช็อคโกแลตโชยออกมาอย่างแรง พูดคุยกับใครก็จะได้กลิ่นหอมน่ากินอีกด้วย

[O'Pern]

24 เมษ 55
   ออกขี่จักรยานไปได้หน่อยเดียว รู้สึกเหมือนมีไฟวูบวาบ คิดว่าใครมาแอบถ่ายรูปเรา ฟ้าแล่บต่างหาก ตามมาด้วยละอองฝนบางๆ แต่พอกลับถึงบ้าน มันไม่ตกละ
   พอถึงที่ทำงาน ผมรีบเอารถคันเล็ก Neobike 14 ขี่ไปร้านสมใจ ร้านขายเครื่องเขียนเก่าแก่หน้าโรงเรียนสวนกุหลาบ ลูกอยากได้ของหายาก ต้องไปร้านแนวนี้โดยเฉพาะเท่านั้น นั้นคือปากกาแบบจุ่มหมึก
   ตอนเด็กๆ ผมใช้ปากกาแบบ “คอแร้ง” สำหรับเขียนภาษาอังกฤษ และปากกา “เบอร์ 5” สำหรับภาษาไทย แต่ทุกวันนี้ไปคุยกับใครก็ไม่รู้จัก ไปร้านใหญ่ๆ ในห้างก็ไม่มีขาย ร้าน B2S ที่ว่าใหญ่ของห้างเซ็นทรัล หรือร้าน Be Trend ของเดอะมอลล์ก็ไม่มี แต่พอมาร้านสมใจก็ไม่ผิดหวัง จัดเต็มแบบครบชุด มีปากกาสารพัดหัว พร้อมหมึก 1 ขวด เก็บเอาไว้เซอร์ไพร์สลูกตอนเย็น
   ก็หน้าที่ของพ่อแม่ล่ะครับ เห็นเขาพอจะฉายแววอะไรเราก็ต้องส่งเสริมกันไป มิวชอบเขียน ชอบวาดรูป วาดการ์ตูน ก็คงจะไปเห็นปากกาแบบนี้ในหนังเลยเกิดอยากได้บ้าง ยุคเขาเกิดมาก็เจอกับดินสอกดสารพัดแบบ ปากกาสารพัดสีแล้ว เจอของย้อนยุคแบบนี้ถึงกับงง นึกไม่ออกว่ามันจะเขียนอย่างไร
   เย็นไปรับลูก เขาบอกให้ไปรับเร็วหน่อย แต่เอาเข้าจริงกลับเล่นซ้อมบาสฯอยู่จนถึงเกือบทุ่ม นั่งรอไปสองชั่วโมงกว่า

[O'Pern]

25 เมษ 55
   ปกติขี่จักรยานตอนเช้าไม่เคยเหงื่อออกเลย เพราะออกแต่เช้ามืด อากาศเย็น ขี่ช้า ขี่สั้น แต่วันนี้มันผิดปกติ คงเพราะอากาศร้อนจัด เลยมีเหงื่อออกมา ปกติผมเหงื่อออกง่ายอยู่แล้ว เลยรู้สึกเฉยๆ
   เช้านี้มีข่าวปรากฏการณ์แปลก ไม่เคยเกิดขึ้นในไทยมาก่อน คือมีแผ่นดินแตกแยก ปะทุเอาความร้อนออกมา จนชาวบ้านคาดเดากันไปว่า มันคือดินปากปล่องภูเขาไฟหรือเปล่า เหตุเกิดที่พิษณุโลก แต่ตอนบ่ายมีผลสรุปออกมาแล้วว่ามันเป็นเตาเผาถ่านเก่าแก่ 3 เตา อยู่ใกล้โรงเลื่อยเก่า อะไรประมาณนี้ ยังไงก็ต้องจับตามองกันต่อไป
   กลางวันมีคนโทรมาหารือเรื่องรถ A31 อยากเปลี่ยนบูช เขาว่าจะใช้ในภาระกิจดริฟท์ ดีครับ มีเป้าหมายแน่ชัด จัดแบบยูรีเทนไปได้เลย แต่ยูรีเทนนี่เขาก็มีหลายเกรด หลายเบอร์ และหลากหลายยี่ห้อ ค่าหน่วยความแข็งของบูชนี่เขาเรียกกันว่า “ชอว์” ครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าเขียนภาษาอังกฤษอย่างไร ได้แค่พูดๆ กันไปตามช่างฝ่ายเทคนิคเขาเรียก
   ธนูไฟ A31 ของผมได้สปอนเซอร์จาก Super Pro ครับ เป็นบูชยูรีเทนนำเข้าจากประเทศออสเตรเลีย เปลี่ยนกันทุกจุดในรถ น่าจะ 38 ชิ้นนะ สินค้ามาพร้อมกับจารบีสีขาว ต้องใช้ของเขาโดยเฉพาะ ถ้าไปเชื่อช่างข้างถนนมักง่ายก็จะบอกให้จารบีอะไรก็ได้ แต่ระยะยาวมันจะกัดบูชจนเปื่อย ผลสุดท้ายก็บอกว่า กูเจ๋ง กูเล่นจนบูชยูรีเทนแตก มีเยอะนะครับ คนที่ทำของพังแบบโง่ๆ แล้วภูมิใจเรียกตัวเองแบบโง่ๆ ว่าขาโหด
   อ่านเวปจักรยานเจอเรื่องแปลกอีกเรื่อง แต่ไม่กล้าโพสตอบกระทู้เขา คือมีคนมาหาที่อัดผ้าเบรกดิส
   เฮ้ยย ดิสเบรกจักรยานชิ้นเล็กจิ๋วเดียว ไปซื้อที่ร้านใหญ่หน่อยก็มีขายแล้ว ถ้าไม่มีก็แค่สั่งเมล์ เขาก็จัดส่งมาให้แล้ว ได้ของตรงสเปค ตรงรุ่น ผ้าเบรกก็ออกแบบมาโดยเฉพาะ แต่ทำไมเขาคิดจะหาใช้ผ้าเบรกอัด ไม่เข้าใจอย่างแรงว่าต้องการอะไร อยากได้ถูกกว่า แค่นั้นเองหรือ แล้วเกิดใช้ไม่ดี อัดแล้วผ้ามีปัญหาจะเคลมกับใคร ที่ไหน อย่างไร งง
   ในกรณีรถยนต์ ผมจะใช้ผ้าเบรกอัดก็ต่อเมื่อ ผมเป็นคนปรุงสูตรผ้าเบรกนั้นเอง จะเอาทนอุณหภูมิแค่ไหนอย่างไร หนาบางแค่ไหน เนื้อหยาบละเอียดเพียงใด ใช่แล้ว มีการสั่งทำกันด้วยนะ เด็กซิ่งๆ ไม่ค่อยรู้หรอก เพราะมักจะเลือกของตามยี่ห้อ ไม่ได้ดูสเปคอะไรเลย เห็นตรา Brembo / AP นี่ กราบได้มันกราบไปแล้ว
   ตกเย็นลูกซ้อมบาสฯอีกแล้ว นั่งรอจนเงกอีกตามเคย แต่ก็ไม่ได้บ่นอะไร ดีเสียอีก ได้ดูพัฒนาการฝีมือของเขา

[O'Pern]

26 เมษ 55
   ดวงประจำสัปดาห์นี้

   ราศีมังกร ผู้ที่เกิดระหว่างวันที่ 22 ธ.ค. - 20 ม.ค. ทำนายระหว่างวันที่ 22-28 เมษายน พ.ศ. 2555 จะมีงานใหม่ๆ ที่น่าตื่นเต้น ได้เดินทางเพราะเรื่องงานไปยังสถานที่แปลกใหม่ ได้เปิดหูเปิดตา คนที่อยากได้งานใหม่ ช่วงนี้เหมาะที่จะส่งใบสมัคร

   ได้รับมอบหมายตำแหน่งใหม่อีกแล้ว ขับรถกระบะไปบรรทุกของแถวท่าเตียน (ร้านใหม่ ยังไม่เคยไปมาก่อนเลย) เป็นร้านขายส่ง ซอยเล็กแคบ (ตื่นเต้นฉิบเป๋ง) จอดยาก (ได้เปิดหูเปิดตาอย่างมาก) ผมไม่คุ้นกับรถกระบะมากนัก แถมมีหลังคาสูงอีกด้วย กลัวจะไปชนกันสาดชาวบ้านเขา
   กลางวันก็ยังคงได้รับตำแหน่งใหม่ นั่งริมถนนตรวจเช็คนับสินค้าที่ร้านอื่นมาส่งเรา ทำอยู่แบบนี้แหละจนถึงบ่าย แดดร้อนแรงจนไม่ต้องบ่นอีกต่อไปแล้ว ฟังคนอื่นบ่นกันผมยังเอียนเลย
   เย็นก็ยังคงมีตำแหน่งใหม่ รับลูกไปส่งบ้าน เสร็จแล้วก็ออกไปทำงานที่ร้านขายของต่อ ปิดท้ายวันด้วยการรับใบสั่ง 2 ใบ จากรถคนงาน 2 คัน
   อ้อ ยังไม่หมด ขากลับให้ขับรถพาคนงานขี้เมาติดรถกลับมาบ้านด้วย เป็นประสบการณ์ที่เยี่ยมจริงๆ
   นี่กระมังที่คืออีกหนึ่งแบบฝึกหัดความอดทน

[O'Pern]

27 เมษ 55
   เช้านี้ดีหน่อย ไม่ค่อยอบอ้าวเหมือนวันก่อน แต่ก็เฉพาะแค่ช่วงเวลาเช้ามืดตี 5 นะครับ พอตะวันขึ้นก็จะรู้สึกร้อนขึ้นมาทันที
   ไปถึงที่ทำงานก็เข้าโกดังยกของอีกแล้ว คราวนี้ต้องปีนป่ายจนหัวชนโขกกับคานหลังคา ยืนยกใต้หลังคาสังกะสีร้อนๆ เหงื่อหยดลงมาเป็นสีขาว เพราะทาครีมกันแดดไว้ โธ่ ถ้ารู้ว่าต้องยกแบบนี้แต่เช้าก็ไม่ทาครีมมาหรอกนะ เปลืองเงินเปล่าๆ เหนียวเหนอะอีกด้วย
   พี่สมัครจากเชียงรายโทรมาคุยอีกแล้ว ผมเองก็รู้สึกดีนะที่พี่เขาติดต่อมา ลำพังผมเองแม้อยากจะพูดคุยแต่ก็ไม่รู้จะคุยอะไร เลยรู้ว่าวันนี้เชียงรายฝนตก จากเดิมอากาศร้อน ก็เลยกลายเป็นเย็นในทันที นึกแล้วอิจฉาจริงๆ ที่อื่นเขาร้อนกันทั่วนะนี่
      ขับรถคนงานอยู่บนท้องถนน เห็นรถยนต์สวยหรูเทียบข้าง เราก็มองเขาด้วยความอิจฉา แต่มันก็มีคนที่ขับรถห่วยๆ แย่ๆ กว่าเราอีกเยอะ สุขหรือทุกข์อยู่ที่วิธีคิดครับ คงต้องสอนตัวเองเหมือนกับที่ผมสอนลูก
   มองคนที่สูงกว่าเพื่อให้เกิดความทะเยอทะยาน มองคนที่ด้อยกว่าเพื่อให้เกิดกำลังใจ

[O'Pern]

28 เมษ 55
   เช้านี้อากาศเย็นต่อเนื่องจากเมื่อวาน เย็นแบบเห็นได้ชัดเจนขึ้นมาหน่อย แต่เชื่อเถอะว่าหากแดดออกแล้วล่ะก็ คงจะร้อนเหมือนเดิม
   วันนี้งานเยอะครับ ที่จริงก็เยอะทุกวันแหละ ประเด็นคือคนงานมาทำงานหรือเปล่า ถ้าเขาไม่มา ผมก็ต้องออกไปทำแทน เป็นการบริหารงานที่แปลกมาก เพราะเขาก็ต้องให้คนอื่นมาทำงานตำแหน่งแทนผมที่ว่างไปอยู่ดี
   จัดเต็มวันไปครับ บทพิสูจน์ความอดทน

[O'Pern]

28 เมษ 55
   ภาพด้านบนของบันทึกวันที่ 27 เป็นภาพของขนมที่ผมพบเจอได้บ่อยสุดในระหว่างวัน ใช้ชีวิตแบบนี้ ทำเงินได้แค่นี้ มันก็เหมาะที่จะกินอย่างที่เห็นนี่แหละครับ
   เช้านี้อากาศเย็นต่อเนื่องจากเมื่อวาน เย็นแบบเห็นได้ชัดเจนขึ้นมาหน่อย แต่เชื่อเถอะว่าหากแดดออกแล้วล่ะก็ คงจะร้อนเหมือนเดิม
   วันนี้งานเยอะครับ ที่จริงก็เยอะทุกวันแหละ ประเด็นคือคนงานมาทำงานหรือเปล่า ถ้าเขาไม่มา ผมก็ต้องออกไปทำแทน เป็นการบริหารงานที่แปลกมาก เพราะเขาก็ต้องให้คนอื่นมาทำงานตำแหน่งแทนผมที่ว่างไปอยู่ดี
   จัดเต็มวันไปครับ บทพิสูจน์ความอดทน