มิย 54

[O'Pern]

1 มิย 54
   ตอนบ่ายผมจำลองสถานการณ์ หากต้องนำเจ้ารถพับ KHS F20-W ใส่กระเป๋าเดินทาง รถคันนี้แม้จะไปกับผมมาหลายที่ แต่มักจะพับแล้วใส่ท้ายรถไป ไม่เคยใส่ถุง ไม่เคยใส่กระเป๋าเลยสักครั้ง
   ตอนซื้อมาจาก Siam Strida เขาแถมถุงใส่มาให้ด้วยครับ หยิบออกมากางดู โอ้โห ถุงเบ้อเริ่มเลย รีบพับแล้วแล้วอุ้มไปวางกลางถุง ถ้าเป็นรถตระกูล Dahon ก็แค่รูปซิปขึ้น เป็นอันเสร็จพิธี แต่เจ้านี้ไม่ใช่ Dahon มันคือ KHS ที่ท่อคอมันพับไม่ได้ ใช้ถอดสวม เกะกะฉิบเป๋ง แต่ตอนขี่รถมันดูสวยดี เพรียวดี ไม่มีรอยต่อบานพับ
   รูดซิปขึ้นได้นิดเดียวเองครับ มันติดขัดไปหมด เหมือนกับว่าเป็นกระเป๋าคนละรุ่นกับรถ เอ.. หรือมันเป็นกระเป๋าของรถรุ่น T3 วะ งง และเริ่มสับสน ไม่กล้าฝืน กลัวซิปแตก
   ถ้ามันเป็นกระเป๋าของรุ่น T3 จริง ก็ต้องทำรถผมให้เหมือนกับตัว T3 นั่นคือถอดแร็คหน้าหลังออก ถอดขาตั้งกลางออก ส่วนเฟรมต่างกันแค่นิดหน่อยผมว่าไม่น่าเป็นปัญหา
ถอดแร็คออกแล้วพอยัดรถลงไปได้ครับ แต่มันตุงด้านข้าง ทำให้ต้องถอดบันไดออก ท่อคอที่มีกระติกน้ำก็ต้องถอดออกครับ ไอ้ส่วนนี้เกะกะที่สุด แถมยังจะทำให้ชิ้นส่วนอื่นที่มันไปกระทบเป็นรอยได้ง่าย
กลายเป็นถอดออกเพียบ เบาะยังต้องถอดออกเลยครับ ในขณะที่รถของ Dahon ไม่ต้องถอดชิ้นส่วนใดสักชิ้น แต่รถมันขนาดผิดกันนะ เฟรมของ KHS ดูใหญ่กว่า Dahon มากๆ โดยเฉพาะสามเหลี่ยมด้านท้ายรถ มันขนาดพอๆ กับรถ Full Size เลย
กว่าจะหามุมวางได้เหมาะๆ ใช้เวลาไปราว 30 นาที ลองหิ้วดูแล้วก็กลัวถุงทะลุ แม้จะมีบุนวมไว้แล้ว แต่ผมใช้วิธีจับเฟรมจากนอกกระเป๋าแล้วยกแทนที่จะหิ้ว สบายใจกว่ากันเยอะ
ทำรถเสร็จ หมดแรงนอนแผ่ มันช่างทุลักทุเลดีจริงๆ หายเหนื่อยก็จับรถมาชังน้ำหนักดู ตกใจตาเหลือกเพราะขนาดถอดชิ้นส่วนออกมาเยอะแยะ น้ำหนักยังคงอยู่ที่ 13กก จ๊ากกก (ถอดแร็คหน้าหลัง บังโคลนหน้าหลัง ขาตั้งกลาง บันได)

[O'Pern]

2 มิย 54
   ลูกฝากซื้อโจ๊ก ได้ทีเลยเอารถ KHS F20-W ออกไปลองวิ่งแบบตัวเปล่า โอ้โห เร็วกว่าเดิมมากๆ อัตราเร่งดีจริงๆ รถเบาๆ นี่มันขี่สบายดีเหลือเกิน น้ำหนัก 13 กก นี่คนทั่วไปเขาถือว่าไม่เห็นมันจะเบาตรงไหน แต่สำหรับผมมันคือรถที่ใช้ขี่ประจำ พอเอาน้ำหนักที่โดนถ่วงออกจึงเห็นผลอย่างชัดเจน เสียดายที่ยังไม่ได้ลองเรื่องอัตราเร่ง เพราะฝนตกหนักตั้งแต่ตี 4 พื้นถนนเฉอะแฉะ กลัวรถเลอะด้วยล่ะ เพราะเพิ่งจะถอดบังโคลนออกหมาดๆ
   วันนี้มีกิจกรรมฉายหนังเกี่ยวกับจักรยานเรื่อง “สิงห์นักปั่น” ที่โรงหนังลิโด้ ท่าทางน่าสนุก งานเริ่มตอนเย็น ผมอยากไปด้วย แต่ถ้าตัวเองไม่อยู่ก็ต้องให้คนอื่นช่วยมารับลูกที่โรงเรียน และเขาคงไม่มีใครสอนการบ้าน งานฉายหนังน่าจะเลิกราวสองทุ่ม ถ้าผมขี่จักรยานไปก็คงกลับถึงบ้านอย่างเร็วก็สักสามสี่ทุ่ม และถ้าฝนตกก็คืองานเข้า
   เข้าเวปของสมาคมจักรยานฯ ตรวจสอบความคืบหน้าของทริปสิงคโปร์ อ้าว เจ้าหน้าที่เขาตกหล่นรายชื่อผู้ยืมรถจักรยาน เลยรีบแจ้งไป เพราะชื่อผมหายไปด้วย แหม เมื่อวานเพิ่งจะซ้อมแพ็ครถ ไม่กลัวเรื่องเอารถไปเองหรอกครับ ชอบเสียอีก แต่กลัวตรงที่เขาคิดน้ำหนักรวมกับสัมภาระส่วนตัวนี่แหละ เพราะถ้าเขาให้คนละ 15 กก รถผมก็ปาเข้าไป 13 แล้ว เหลืออีก 2 กก ก็คือน้ำหนักกระเป๋าเปล่า น้ำหนัก Panniers ของ Ortlieb ใบใหญ่ก็ 2 กก แล้วครับ ยังไม่รวมแร็ค และชุดเครื่อง และชุดยังชีพจักรยานได้แก่ สูบ ชุดปะ ยางในสำรอง ไฟหน้า ไฟท้าย ฯลฯ
   อีกเรื่องที่กลัวก็คือเขาจะคิดค่าใช้จ่ายเพิ่มหรือไม่ จะโดนอีกเท่าไหร่ก็ไม่รู้ เป็นภาระทั้งเรื่องค่าใช้จ่าย และการนำรถจักรยานไปเองที่มันต้องเสี่ยงต่อการเสียหายขณะขนย้าย

[O'Pern]

3 มิย 54
   ตื่นให้มันเช้ากว่าปกติเราก็จะพอมีเวลาส่วนตัวช่วงสั้นๆ ทำให้พอจะขี่จักรยานเล่นได้บ้าง ช่วงนี้บ้าเห่อรถพับคันเก่า KHS F20-W นี่แหละ จัดการถอดออปชั่นทั้งหลายออกจนหมด เหลือแต่ตัวเปล่าๆ มันวิ่งยังกะรถคันใหม่ ขี่ปล่อยมือได้ง่ายกว่าเดิมอีกด้วย
   เออ ไอ้เรื่องการปล่อยมือนี่น่าสนใจ หลายคนในเวปจักรยานเขาถามกันว่า จะไปปล่อยทำไม อันตราย เดี๋ยวล้มหรอก ฯลฯ
   สาระสำคัญของการที่รถคันใดถ้าขี่ปล่อยมือได้ นั่นหมายถึงบาลานซ์สมดุลดีครับ ส่งผลให้ขี่สบาย บังคับควบคุมทิศทางได้ง่าย ขี่แล้วนิ่ง ฯลฯ มิได้แปลว่าจะต้องปล่อยมือโชว์กันทำนองว่าข้าเจ๋ง
   การปล่อยมือขณะขี่ก็มีประโยชน์มาก ผมปล่อยมือประจำตอนต้องการผ่อนคลายกล้ามเนื้อ เราก้มขี่มานานๆ เมื่อหลังเมื่อยตัว ก็นั่งหลังตรงเป๊ะ ปล่อยมือขี่ สบายตัวดีมากๆ แต่ไอ้ท่านี้มันโต้ลมสุดๆ เลยนะ
   ระยะนี้ช่วงเช้าผมไม่ได้ขี่จักรยานจดออเดอร์ลูกค้า ภรรยาไปทำหน้าที่นี้แทนแถมเอาจักรยานของผมออกขี่ สงสัยจะติดใจ เพราะกลับมาร้านพร้อมกับอาหาร ขนม และน้ำ ห้อยมาเต็มแฮนด์ ไอ้รถคันนี้เป็น Single Speed+Coaster Brake แฮนด์เลยโล่งๆ แขวนถุงข้างของต่างๆ ก็ง่าย เพราะน้ำหนักมันมาอยู่กึ่งกลางรถ เกะกะน้อยกว่ารถที่มีมือเบรกอย่างมาก
   ขี่รถแบบนี้นานๆ เข้าก็ติดใจรถสไตล์นี้แล้วครับ มันโล่งเหมือนรถ Fixed Gear แต่ยังคงมีเบรก และขี่ใช้งานในชีวิตประจำวันได้ดีมากๆ จะเด่นชัดก็ตอนขี่ลงสะพานมาเร็วๆ นี่แหละครับ รถ Fixed Gear จะกลัวตรงนี้อย่างมาก เพราะนอกจากรอบขาจานจะหมุนเร็วแล้ว ยังออกแรงทำ Skid เพื่อลดความเร็วได้ไม่ทันอีกด้วย
   ผมคิดว่ารถสไตล์นี้น่าจะฮอทฮิทในอีกไม่ช้า ตลาดยังพอมีที่ว่างให้เจาะ แต่จะไปได้ดีไหมนั้นมันขึ้นอยู่กับความสวยงามของรถและราคาเป็นหลัก คนจะใช้รถแบบนี้มันไม่ใช่เป็นรถคันแรกของเขาหรอกครับ จะเรียกว่าซื้อมาขี่เล่นก็ไม่ผิด เป็นรถที่ซื้อด้วยอารมณ์โดยแท้
   ช่วงนี้ฝนตกบ่อย ลูกผมเป็นหวัด มีอาการไอ มีน้ำมูก ยังดีที่ไม่มีไข้ เลยสบายใจว่าไม่ได้เป็นไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่ ใครมีลูกเล็ก คนชรา คนตั้งครรภ์ ให้ระวังเป็นพิเศษครับ ไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่จะต้องมีไข้สูงมาก ร่วมกับอาการไอ จาม ถ้าใช่ก็รีบไปหาหมอทันที รีบตรวจว่าเป็นไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่หรือไม่ ถ้าใช่ก็ต้องขอรับยา Tamiflu และกินให้ครบโดส (Dose)
   อาหารเช้านี้เน้นสุขภาพ มีบร็อคโคลี่และแครอทผัดน้ำมันหอย กินคู่กับไข่เจียววุ้นเส้น มีข้าวกล้องนิดหน่อย โรยหน้าข้าวด้วยงาดำคั่วเอง 1 ช้อนโต๊ะ สายๆ มีน้ำเต้าหู้ใส่ถั่วแดง มันเทศสีม่วงเผา
   กลางวันขี่จักรยานไปรับรถกระบะคนงานที่อู่ ห่างจากร้านผมราว 4 กม ขี่เจ้าคันเล็กนี่แหละไป ขาหมุนเร็วจี๋ แต่ความเร็วไม่เท่าไหร่เลย รถคันนี้ GI มันต่ำมากๆ ปั่นจนขี้จะแตก ยังไม่น่าจะถึง 20 กม/ชม เลย มันเอาไว้ทำความเร็วระยะสั้น ถ้าแข่งกันแค่ 20 เมตร เจ้าคันนี้จะชนะรถ Full Size ทุกคัน ต่อให้เป็นเสือหมอบราคาหลายๆ แสนก็ตามที
   อาหารเย็นยังคงเน้นสุขภาพอย่างเต็มที่ มีข้าวโพดต้ม มันเทศม่วงเผา ถั่วต้ม
   เห็นอาหารที่กินวันนี้แล้ว ยังกะตัวเองเป็นสัตว์กินพืช ฮ่าๆ

[O'Pern]

4 มิย 54
   สงสัยเมื่อวานกินมันเผาผิดวิธี ตอนแรกผมกินเฉพาะเนื้อ หลังๆ ลองกินเปลือกเข้าไปด้วย ทำเอาตื่นมาแล้วเจ็บคอ กลืนน้ำลายแล้วรู้สึกเหมือนมีก้อนๆ ในลำคอ แต่ไม่ไอนะ    วันนี้ผมอยู่ร้านหมายเลข 1 ตลอดวันตั้งแต่เช้าจนค่ำ ตอนกลางคืนขับรถไปเก็บเช็คลูกค้า เห็นคนงานของเราเองกำลังแบกยกของอยู่ สินค้าเพียบเต็มรถ เขาไปกันแค่ 2 คน ผมเลยจอดช่วยยกจนเสร็จ ทำเอาเกือบจะเจ็บหลัง มันเริ่มมีอาการเตือนให้รู้ก่อนว่าใกล้แล้วนะ จวนแล้วนะ
   กลับถึงบ้านห้าทุ่ม เข้านอนเอาเกือบเที่ยงคืน
5 มิย 54
   ฝนตกแต่เช้าอีกแล้ว อดขี่จักรยานเลย อุตส่าห์เตรียมซิ่งเต็มที่ อยากรู้ว่าถอดออปชั่นออกหมดเกลี้ยงจะขี่ได้เร็วแค่ไหน
   เช้าเลยอยู่บ้านไม่ได้ไปไหน สายๆ แดดแรงจัดมาก ผมออกไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือในเขตอำเภอพระประแดง อาทิตย์ที่แล้วก็กินร้านนี้ ผมชอบที่เขาให้ผักสะอาดดี ถั่วงอกดิบ ใบโหระพา ซัดเสียเกลี้ยง ขากลับเลยแวะเข้าไปที่คอนโด นั่งเล่นจนถึงเย็นก็กลับมาบ้าน
   เย็นนี้เลยนัดกันไปกินสุกี้ พ่อ แม่ ลูก 

[O'Pern]

6 มิย 54
   ในเวปจักรยานมีชาวรถพับ KHS เขานัดจัดทริปกันวันเสาร์ที่ 18 มิย ไปขี่กันแถวตลาดน้ำบางขุนนนท์ มีภาพเส้นทางเป็นทางปูนแคบๆ บรรยากาศดีมาก คล้ายแถวบ้านผมเลย อ่านแล้วอยากไปร่วมทริปบ้าง แต่ไม่รู้จะปลีกตัวไปได้ไหม วันเสาร์คนงานมักจะขาด อย่างวันนี้วันจันทร์ก็ขาดงานไป 2 คน และเมามายอีก 1 จึงเป็นอีกหนึ่งวันที่ผมต้องลงไปยกของ แถมการยกงวดนี้ต้องระวังตัวอย่างมาก เพราะเจ็บหลังมาแล้วหลายครั้งหลายหน ช่วงนี้ยกแค่ไม่กี่ชิ้นก็มีตึงๆ บางจังหวะก้มตัวมีเจ็บแปล็บ ไม่น่าเลย
   ไม่น่าต้องมาทำธุรกิจนี้เลย ทำให้ผมหารือภรรยาว่าเราต้องทำธุรกิจอันนี้ไปอีกนานแค่ไหน เราไม่ทำได้หรือไม่ ผมเลือกทางเดินของตัวเองได้ไหม แม้จะได้เงินน้อยก็ไม่เป็นไร ผมกินน้อยใช้สอยอย่างประหยัด ภรรยาผมเข้าใจดี เขาทำงานอย่างขยันขันแข็งมากอย่างน่าเหลือเชื่อ แต่ก็ไม่มีคำตอบอะไรนอกจากคำปลอบใจตัวเองกลับมาว่าให้อดทน
   อดทนมานานแล้ว ก็ต้องอดทนให้มากยิ่งขึ้นไปอีก ทำจนมีโรคปวดหลังเป็นโรคประจำตัวไปแล้ว มันคงยังไม่พอ ผมต้องอดทนเพิ่มอีก
   ตอนเย็นมีคุณไก่จากในเวปจักรยานโทรมาหา สอบถามผมเรื่อง Neo Bike 14 เขาอยากได้จักรยานแบบนี้ แต่ดูรถเลือกรถไม่เป็น สรุปผมเลยอาสาจะหารถให้เขา ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ได้ออกไปเดินหาจักรยานทีร้านไหนเลย
   อ้อ เมื่อวานมีชาวจักรยานโทรมาหาผม สอบถามเรื่องรถ Strida อีกแล้ว คุยไปคุยมา เขานึกว่าผมชื่อน้าชู

[O'Pern]

7 มิย 54
   ตอนเบื่อๆ เซ็งๆ ชีวิตผมจะดูเวปเกี่ยวกับการขี่จักรยานทางไกล ของฝรั่งบ้าง ของไทยบ้าง วันนี้เจอเส้นทางหนึ่งคล้ายที่ผมวางเอาไว้ เขาขี่จาก กทม – เชียงใหม่ ขึ้นดอยอินทนน์ บ๊ะ สะใจดี แต่เขาไปกันหลายคนมาก ขนของไปเพียบ ส่วนผมยังคงเน้นลุยเดี่ยวคนเดียว ด้วยเหตุผลว่าเกรงใจผู้ร่วมทริปเพราะผมขี่ช้า แรงน้อย
   ผมตั้งเป้าแล้วล่ะว่า งานขี่ขึ้นดอยอินทนนน์ปีหน้า ผมจะเข้าร่วมด้วย ยังไม่สรุปว่าจะเดินทางไปวิธีใด แต่อยากเอาจักรยานของเราไปเอง สองจิตสองใจว่าจะเอา KHS HT หรือ F20-W ไปดี คันแรกเด่นที่การขี่ คันที่สองเด่นที่การขนย้าย
   บ่ายเข้าเวปจักรยาน ดีใจเจอคนประกาศขายเบาะ Brooks ได้รุ่นถูกใจผมพอดี คือหมุดทองแดง รีบโทรไปถาม เขาบอกขายไปแล้ว ปัดโธ่ อดเลย
   เย็นไปรับลูก เขาบอกว่าไปสมัครเข้าชมรมฟุตบอลฯ ผมทำหน้าตกใจ ไม่มีวี่แววว่ามิวจะชอบฟุตบอลมาก่อนเลย
   “ครูบอกว่าต้องใช้ชุดฟุตบอล และรองเท้าสตั๊ดด้วยนะพ่อ”
   โห เล่นกันแบบเอาจริงเลยหรอ ลูกบอกต้องใช้วันจันทร์หน้าแล้ว เย็นนี้เลยไปดูรองเท้าที่ห้างเซ็นทรัลกัน ผมเลือกรองเท้าแบบนี้ไม่เป็นหรอกครับ เลยหยิบๆ ดูแบบที่โหวงเฮ้งดีๆ มีทั้งแบบหลายร้อยและหลายพันบาท
   มิวเขาเหมือนผมอยู่อย่างหนึ่งในการเลือกสีสัน เขาไม่ชอบฉูดฉาด เขาชอบสีเรียบๆ พื้นๆ รองเท้าสตั๊ดส่วนใหญ่สีแสบทรวง บ้างก็เป็นหนังแก้วสะท้อนแสง คิดในใจว่าสีมันโครตสะเหร่อเลย เขาคงออกแบบมาให้เข้ากับชุดทีมดังๆ มั้ง ผมเดา
   สุดท้ายได้รองเท้าของ Pan สีดำคาดน้ำเงิน สินค้าวางอยู่ในกองของลดราคา แต่พอคิดเงิน เขาบอกผมผิดราคาจากป้ายไป 50 บาท เอาอีกแล้ว เจอพวกลูกเล่นอีกแล้ว ผมให้เขาไปดูราคาใหม่ กลับมาหาผมอีกทีพร้อมกับบอกราคาที่ลดจริงๆ มันเหลือคู่ละ 400 บาท (จากป้าย 495 บาท) ตอนแรกเขาบอกผมว่า 550 บาทด้วยซ้ำไป
   โถ…ทำไมต้องโกงกันด้วย (ร้านนี้อยู่ในร้านเช่าในพลาซ่า ร้านของ pan โดยตรงครับ ชั้น 2 ตรงข้ามกับร้านกาแฟ Coffee World)

[O'Pern]

8 มิย 54
   สามสี่วันมานี้ ฝนตกตามเวลาเป๊ะราวกับตั้งนาฬิกาไว้ ตอนตีสี่ต้องมีเทลงมาอย่างหนักทุกวัน พอหกโมงเช้าก็ซาลงและหายสนิท รถผมเลอะและไม่ได้ล้างมาเป็นเดือน มันก็ยังคงเลอะอยู่อย่างนั้น แต่ถ้าวันไหนฝนตกหนั้กๆ นี่สิ มันยิ่งจะสะอาดกว่าเดิมเสียอีก
   กลุ่มรถพับ KHS จัดทริปครั้งแรกวันเสาร์ที่ 18 ผมสนใจ แต่แล้วก็มีเหตุอีกจนได้ บริษัทแห่งหนึ่งเชิญผมเข้าร่วมงานสัมมนาเป็นเวลา 3 วัน หัวข้อก็วนเวียนในโลกธุรกิจนี่แหละครับ ทริปแรกของเขาผมก็เบี้ยวเสียแล้ว แถมวันอาทิตย์ที่ 19 พี่คากิก็จัดทริปรถพับของ Brompton ไปอยุธยา ผมก็ต้องพลาดตามไปด้วย อดเลย
   มีคนโทรมาหาผมสอบถามเรื่องรถ Strida อีกแล้ว ปกติผมก็จะให้เบอร์น้าชูกลับไป แต่วันนี้ผมขับรถอยู่ ไม่ถนัดในการกดฟังชั่น เลยบอกให้ไปเสิร์ชหาดู
   เย็นไปรับลูก นั่งดูลูกวิ่งเล่น ผมนึกไอเดียเกี่ยวกับธุรกิจอย่างหนึ่งออกเลยรีบหยิบเอากระดาษมาจด มีเวลาเหลือเฟือ เลยคิดต่อยอด เขียนโครงงานออกมาได้เพียบ ทำได้จริง ยิ่งคิดยิ่งสนุก และจะต้องรีบทำออกมาให้เสร็จอย่างน้อยก็ภายในปีนี้
   คิดแล้วจิตใจฮึกเหิมมาก เล่าให้ลูกฟังขณะขับรถกลับ ลูกช่วยคิดต่อยอดมาให้ บ๊ะ น่าสนใจ กลับมาบ้านรีบเปิดคอมฯ ทำงานทันที แต่ไอเดียมันไหลทะลักออกมาอย่างพร่างพรูแบบนั่งไม่ติด ไม่แพ้ตอนที่ผมทำนิตยสาร Racing Club เลย นั่งบนเก้าอี้ก็ใจร้อนรน เลยหันไปเล่นคีย์บอร์ด (ดนตรี) ค่อยใจเย็นลงหน่อย

[O'Pern]

9 มิย 54
   เช้านี้เอารถ KHS F20-W ออกขี่ไป 30 นาที ถอดออปชั่นออกทั้งหมดเหลือแต่ตัวรถเปลือยๆ แล้วขี่ดีมาก รู้สึกเบาเท้าอย่างชัดเจน
   ตอนสายพี่ไก่โทรมาคุย คนนี้คือคนที่ผมรับปากว่าจะหารถ Neo Bike 14 ให้เขา หลังจากคุยกันทาง pm ในเวป เพราะเขาไม่รู้เรื่องอะไรกับจักรยานเลย รู้แต่ว่าอยากได้รถคันเล็กๆ กะทัดรัด
   ผมไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน ไม่ได้เดินหารถ เลยโทรหาพรรคพวกฝากให้ช่วยดูให้อีกที
10 มิย 54
   ฝนตกหนักอีกแล้ว ช่วงนี้กำลังฟิตจัด ไม่รู้จะฟิตไปไหน สงสัยฟิตเพื่อลดพุง
   ไปถึงทีทำงานก็ต้องยกของหนักอีกแล้ว ยกขำขำไป 100 ลังขึ้นรถกระบะ ยังดีที่สินค้าไม่หนักมาก แค่ราว 10 กก ยกเสร็จหลังตึงๆ เกือบจะเจ็บ
   อยากได้เบาะของ Brooks แล้วล่ะ ตัวเองเคยวิจารณ์เบาะยี่ห้อนี้ไว้เยอะ มาวันนี้กลับอยากได้ เพราะเหตุผลเดียวคือ เบาะที่ใช้อยู่มันเจ็บก้นเหลือเกิน และผมมีอภิมหาโปรเจคใหญ่ที่ต้องทำให้ร่างกายอึดและแกร่งเข้าไว้
   ยังลังเลเรื่องสี สีหนังแท้สีน้ำตาลน่ะสวย แต่มันไม่เข้ากันกับรถ มีอีกหลายคนที่เขาคิดแบบผม เลยทำให้ต้องหาซื้อผ้าพันแฮนด์ของ Brooks ตามไปด้วย ถ้าใครใช้แฮนด์ธรรมดาก็เล่นปลอกแฮนด์แทน และมีอีกจำนวนมากที่ซื้อกระเป๋าหลังเหน็บใต้เบาะตามมาอีกอัน เรียกว่าเล่นกันให้ครบชุด มันก็สวยดีหรอกนะ แต่โครตแพงเลย
   ผมจึงคิดจะเล่นเบาะสีดำ มันเข้ากันกับรถได้ดีกว่า ว่าจะไปหาซื้อทีตัวแทนนำเข้าแถวตลาดน้อย ยังไม่มีเวลาว่างไปเลย จะไปจอดรถยนต์หน้าร้านได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ กลับขับรถไปแล้วจอดไม่ได้ หาที่จอดยากจะยิ่งเซ็ง จะขี่จักรยานไปก็กลัวฝนจะตก

[O'Pern]

11 มิย 54
   เช้าจะเอาจักรยานออกขี่ เมื่อคืนเติมลมยางรถคัน KHS HT ไว้พร้อม แต่ที่ไหนได้ จากเดิมไอ้ยางล้อหลังมันจะเก็บลมไม่ค่อยดี มีแอบซึมออกทีละน้อย มาเช้านี้มันแฟ่บลงไปเลย คงได้เปลี่ยนยางในกันคราวนี้แหละ หลังจากยื้อมาราวปีกว่า เพราะอยากใช้ให้คุ้ม
   วันเสาร์ลูกผมมีเรียนพิเศษตอนเช้าถึงเที่ยง ส่วนผมชีวิตวนเวียนแบบเดิมๆ จนถึงเย็น กลางวันมียกของพอขำขำ ยกไม่เยอะ ของไม่หนักมาก ก็จะไม่เจ็บหลัง รอดไป
   มีข่าวจาก ททท แนะนำให้เอกชนรุกตลาดเกย์ในอเมริกามีกำลังซื้อสูง โห ลำพังชื่อเสียงของหญิงเราในสายตาชาวโลกก็แย่แล้ว นี่จะให้ชายขายบริการเพิ่มอีกหรือนี่ ใจอยากถามว่าพี่คิดได้ไง ทำไมไม่มาชูในจุดที่ไทยเราเด่น แต่ก็อีกล่ะนะ เรามีของดีของเด่นมากมาย แต่คนชาวไทยเราเองนี่แหละที่กลับรักษาอนุรักษ์ไม่เป็น เห็นแล้วท้อแท้ใจจริงๆ เช่น ลานเจดีย์ที่อยุธยา มีรั้วกำแพงวังโบราณสวยๆ แม่ค้าก็เอาผ้าใบเป๊ปซี่ไปผูกขึงซะ เอาร่มกล้วยแขกอันใหญ่ๆ มากางบ้าง มันอยู่ผิดที่ผิดทางน่ะครับ เข้าใจนะว่าชาวบ้านทำมาหากิน เรื่องนี้เจ้าหน้าที่เขต หรือเทศบาลต้องลงพื้นที่และให้ข้อมูล ให้คำแนะนำ และทำความเข้าใจกับชาวบ้านอย่างใจเย็น ชี้ให้เห็นถึงภาพลักษณ์ของเมืองท่องเที่ยวเป็นหลัก
   เอาอยุธยาเป็นโมเดลต้นแบบก็ได้ครับ ศึกษาจากจุดนี้แหละ และต่อยอดไปยังอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ไปต่อกันที่ทะเล ภูเขา ถ้ำ ฯลฯ กฎง่ายๆ ของผมคือกั้นคนให้ห่างไกลจากธรรมชาติเข้าไว้ ให้ความสะดวกเข้าไปถึงน้อยๆ มันจะดีเอง เริ่มจากห้ามขายเหล้าเบียร์บุหรี่ แค่นี้ก็ลดขยะและเศษแก้วไปได้เยอะมากแล้วล่ะครับ
   เวียดนามกำลังปฏิวัติระบบการท่องเที่ยวของเขาเองแล้วนะครับ หลังจากมีข่าวเรือนักท่องเที่ยวล่มในอ่าวฮาลองเบย์ หลังจากนี้เขาจะเน้นคุณภาพมากกว่าปริมาณ อืมม แล้วเราล่ะ
   ไทยเรายังคงอยู่ในช่วงมือใครยาวสาวได้สาวเอา เป็นเช่นนี้มาแต่โบราณกาล นายทุนก็บุกรุกป่าไป ใครอยู่ใกล้ทะเล ภูเขา ก็ค่อยๆ ล้ำมันเข้าไปทีละน้อย ใครค้ายาเสพติดนี่ช่วงนี้นาทีทองเลยล่ะ ช่วงการเมืองไม่นิ่งนี่มันง่ายที่สุดในการทำงานใต้ดินครับ
   เห็นสารพัดป้ายหาเสียงบนท้องถนนแล้วรู้สึกแปลกๆ กับประเทศตัวเอง ป้ายมันเยอะเกินไปไหมวะนี่ แถมโดนฝนแต่สองสามวันป้ายก็หลุดร่อน เกะกะคนเดินถนน หยิบทิ้งก็ไม่ได้นะ เดี๋ยวเขาแจ้งความข้อหาทำลายป้าย จะว่าเราเป็นฝ่ายตรงข้ามกับเขาเสียอีก
   ถ้าผมเป็นนายกรัฐมนตรีหรือมีอำนาจก็จะออกกฎห้ามติดป้ายครับ มันเลอะเทอะมากๆ ไล่ไปโฆษณาในสื่ออื่นแทน บ้านเมืองจะสวยสะอาดตากว่านี้เยอะ แถมไม่บดปังทัศนวิสัยขณะเรากำลังขับรถออกจากซอยอีกด้วย
   ตอนเย็นดูข่าวช่อง 3 ช่วงท้ายๆ เขามีข่าว IT พิธีกรหญิงทำหน้าตาเสียดายของมากๆ ในขณะที่เปิดไฟล์ภาพ Drop Test ของ Tablet 3 ตัว คือ Apple Ipad / Motorolla Xoom / Samsung Galaxy เขาทิ้งเอาหน้าจอลงพื้นจากระดับเอว ผลคือหน้าจอแตกหมดทุกตัว อ้าว ก็แหงสิ เป็นกระจกนี่หว่า ถ้าไม่อยากให้แตกก็ต้องใส่ Case ซะ จบ
   พิธีกรเธอพูดทำนองว่าเสียดายมากๆ ประมาณนั้น โธ่น้อง นั่นมั้นแค่ Drop Test มาเจอรถยนต์เขาทำ Crash Test ดูสิครับ ไม่ได้ชนแค่ครั้งเดียว เขาทดสอบชนเป็นสิบๆ ครั้ง เทียบกับ Drop Test ของ Tablet เครื่องละหมื่นกว่าบาท แล้วมันคนละโลกเลยครับ
   เจอพวก Exotic Car คันละเป็นร้อยล้านบาท ชนจนย่นยับ ผมเองยังทำหน้าไม่ถูกเหมือนกัน นี่ถ้าอยู่ในสถานการณ์จริง ผมกับนักข่าวของช่อง 3 ท่านนั้น คงจะทำหน้าเอ๋อกันโดยมิได้นัดหมาย

[O'Pern]

12 มิย 54
   ไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งอีกแล้ว ไปที่เดิมๆ กินร้านเดิมๆ ผมเริ่มมองหาสิ่งแปลกใหม่บ้าง เจอร้านหนึงขายน้ำจากผลฟักข้าว เคยเห็นร้านนี้มานานแล้วล่ะ แต่วันนี้เขาเพิ่มป้ายหน้าร้านเขียนว่าผล Gac ไอ้แก๊กนี่แหละที่สะกิดใจผม เพราะมันคือผลไม้ของเวียดนาม ทีมีวิตามินซีสูงมากๆ ผมหามานาน ในที่สุดไอ้แก๊กมันก็วางขายอยู่ชายจมูกผมนี่เอง สนใจกินไม่พอ ผมสนใจปลูกมันเลยด้วยซ้ำไป สอบถามแม่ค้าเกี่ยวกับต้นของมัน เขาว่าลักษณะมันเป็นเถา โห ไม้เลื้อยนี่หว่า แบบนี้ต้องทำนั่งร้านให้มันอยู่ คิดว่าเป็นไม้ยืนต้นเสียอีก จะได้จัดหามาสักหน่อย
   ซื้อน้ำฟักข้าว 1 ขวดกินเล่น รสชาติเปรี้ยวหวานปะแล่ม หน้าร้านยังมีของลักษณะเหมือนน้ำจิ้มฝรั่งวางขาย ผมคิดว่าของกิน แม่ค้าบอกมันเอาไว้ทาหน้า
   “สำนักพระราชวังสั่งทำจ๊ะ ฉันทำมาแล้วมันเหลือ ก็เลยมาวางขาย”
   “สำนักพระราชวังเขาสั่งมาทาง อบต ผู้ใหญ่บ้านก็มาสั่งให้ฉันทำอีกทอดหนึ่ง” พ่อค้าที่อยู่ในร้านเดียวกันช่วยเสริม
   อืม ท่าทางน่าสนใจ กินก็ได้ ทาผิวก็ได้อีกด้วย ขายกระปุกละ 50 บาท ทาก่อนนอนไม่ต้องล้างออก ต้องเก็บในตู้เย็น ผมชอบพืชผักผลไม้พื้นบ้าน แถมผิวของผมเป็นกระฝ้าเต็มไปหมด (นี่คือเหตุผลว่าทำไมตอนขี่จักรยานผมถึงใส่ผ้าคลุมหน้าเสียมิดชิด) เพราะตอนเด็กๆ เล่นกีฬากลางแจ้งไม่เคยทาครีมกันแดดเลย ยิ่งเห็นภรรยาใช้ครีมเครื่องสำอางราคาแพงแล้วเสียดายเงิน ผมเน้นเรื่องอาหารการกิน น้ำดื่ม สุขภาพกาย สุขภาพใจ ถ้าจะใช้ยาก็เป็นยาธรรมชาติ เช่น น้ำมะเฟือง น้ำมันมะรุม มาวันนี้ขอเพิ่มฟักข้าวอีกอย่าง
   สายๆ ถึงเย็นผมอยู่ที่คอนโดฯ ตลอด วันนี้อากาศครึ้มๆ ฝนจะตก เลยไม่ได้ล้างทำความสะอาดระเบียงเหมือนอย่างทุกที กลับเข้ามาบ้านตอนเย็นตกใจมาก เห็นข้าวของโดนรื้อออกมาจากห้องเก็บของ เป็นของๆ ผมที่ใช้สมัยวัยเด็ก บ้างโดนทิ้งลงขยะไปแล้ว บ้างก็อยู่ในลังรอคำสั่งให้ทิ้ง
   หายง่วงเป็นปลิดทิ้งเลยครับ
13 มิย 54
   เช้านี้รถติดสุดๆ จนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว ไม่ใช่เพราะเบื่อ แต่นั่งจนเจ็บหลัง ผมนั่งขดในรถท่าเดิมนานๆ จะรู้สึกไม่สบายตัว ต้องเปลี่ยนอิริยาบถบ่อยๆ แต่เช้านี้ฝนตก ถ้าเอาจักรยานออกขี่มันก็จะไม่สะดวกแน่ๆ
   อยากได้เบาะ Brooks แล้วนะ แต่ยังไม่พร้อมไปซื้อเสียที ต้องรีบจัดหามาตอนนี้แล้ว เพราะมันต้องใช้เวลาในการ Break In นานพอดู ปลายปีนี้ ต้นปีหน้า มีงานใหญ่รออยู่ งานอะไรยังไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ ปีหน้าผมจะขึ้นอินทนนน์อีกรอบ
   ในเวปจักรยานมีคนสอบถามเกี่ยวกับภูเขา คือเขาเป็นคนกรุงเทพฯ ไม่มีเนินเขาให้ฝึกขี่ ถามว่าจะขี่ที่เขาเขียวพอได้ไหม ผมเลยตอบไปชุดเล็กๆ ตามประสบการณ์ของตัวเองที่ไม่เคยขึ้นเนินขึ้นเขามาก่อนเช่นกัน ทำนองว่าแค่รักษาร่างกายให้แข็งแรง ที่เหลือก็เป็นเรื่องของแรงใจ ขี่ขึ้นเขามันใช้พลังใจมากกว่าพลังกาย ผมยกตัวอย่างดอยอินทนนน์ ไปน่ะครับ
   เห็นอีกกระทู้หนึ่งถามถึงเรื่องเนินเขา ผมอ่านแล้วเสียววาบ เพราะมันเป็นหนึ่งในไอเดียที่ผมคิดจะทำ ไม่นะ ใครหน้าไหนอย่ามาทำก่อนผมเชียวล่ะ พอคลิกอ่านเนื้อหาก็โล่งใจ เพราะไปกันคนละทางกับผมเลย โล่งอก
   ไอเดียหลั่งไหลพร่างพรู แต่ตัวเองต้องอยู่กับร้านเฝ้าร้านยกของบ้างเล็กๆ น้อยๆ ตราบใดที่หลังยังไม่เจ็บ คิดไปพลางว่านี่ถ้าเราโสด ไม่มีครอบครัว ป่านนี้คงลุยกันไปเรียบร้อยแล้ว เหมือนตอนทำนิตยสาร Racing Club ผมออกจากบ้านทุกวันด้วยไฟในกายที่ลุกโชน สมุดนัดหมายเต็มตลอดวัน เพราะต้องออกไปขายโฆษณา ว่างก็ต้องเขียนหนังสือ ขณะขับรถก็คือการทดสอบรถไปด้วย ทุกวินาทีคืองาน งาน งาน มันสำคัญที่ผมไม่เคยรู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับมันเลยสักนิด เป็นงานที่ผมรู้สึกว่าตัวเองเกิดมาเพื่อสิ่งนี้
   “มิวรู้ไหมว่าพ่อน่ะ ตอนยังไม่เข้าโรงเรียน เขารู้จักรถยนต์ทุกคันที่อยู่ตรงหน้า บอกได้หมดว่ายี่ห้ออะไร รุ่นอะไร” แม่ผมย้อนอดีตเล่าความหลังของผมให้ลูกฟังขณะที่ผมขับรถ
   อืมม หรือผมเกิดมาเพื่อรถยนต์จริงๆ ก็ไม่รู้นะ แว๊บแรกที่ผมมองรถยนต์ มันเหมือนจะแยกออกเป็นชิ้นๆ ช่วงล่างก็แผงหนึ่ง ตัวถังก็คอยหุ้มอยู่ ชิ้นส่วนภายในก็คอยรองรับความสะดวกสบายของผู้โดยสาร
   ช่วงปี 90 ที่รถ McLaren F1 ออก ยุคนั้นมันคือรถที่แรงที่สุดในโลก ผู้คนพากันยกย่อง แต่ผมเห็นแล้วกลับวิจารณ์มันว่ามามันผิดทาง ถ้าจะยึดคอนเสปที่เขาพรีเซนต์มานั้น รูปลักษณ์ภายนอกมันจะกลมมนเกลี้ยงเกลาอย่างนี้ไม่ได้ รถที่ออกแบบมาเพื่อขับที่ความเร็วสูง มันจะต้องมีเส้นลายลักษณะเหมือนเรือ!
   อีกราว 2 ปีให้หลังก็บังเกิดผล รถ McLaren ต้องปรับเปลี่ยนตัวถังใหม่ออกมาถึง 7 เวอร์ชั่น ไม่ใช่เป็นแบบไมเนอร์เชนจ์นะ มันออกมา 7 ตัวก็เพื่องานแข่ง 7 งาน
   ลงแข่ง Lemans ก็แบบหนึ่ง แข่ง GT ก็แบบหนึ่ง ที่ต้องมีหลายตัวก็เพราะต่างกันที่เรื่องของ Aerodynamics ล้วนๆ ซึงประสพความสำเร็จแค่ไม่กี่งาน
   บอกแล้วว่ามันมาผิดทาง รถคันนี้มันเกิดมาเพื่ออยู่บนถนน มิใช่สนามแข่ง (ถ้ายังคงรูปลักษณ์เดิม)
   การแข่งมันมีไว้แค่โปรโมทรถเท่านั้นครับ ไม่มีเหตุผลใดมากไปกว่านี้เลย
   รถใดที่ชนะก็เอาไปคุยกันข้ามชาติ ทั้งๆ ที่อาจไม่ใช่รถที่ดีเลยสักนิด ส่วนรถที่ดีนั้น อาจตกรอบแรก หรือไม่ได้ลงแข่งขันเลยก็เป็นได้
   จำไว้ว่ารถที่ดี ก็คือรถที่คุณพอใจครับ

[O'Pern]

14 มิย 54
   เช้านี้ผมขี่จักรยานไป 40 นาที ท่ามกลางอากาศมืดครึ้มเหมือนฝนจะตก แต่ก็ทำได้แค่หวาดเสียว มาตกจริงๆ ตอนผมออกจากบ้านไปส่งลูก เตรียมร่มให้ลูกถือ พอถึงใกล้โรงเรียนฝนหยุดตกพอดี รอดไป
   ฝนตกแล้วรถติดหนักมาก มากจนน่ารำคาญ มองนอกกระจกรถเห็นคนขี่จักรยานแล้วอิจฉาเขาจริงๆ ลัดเลาะไปได้เรื่อยๆ ขี่บนทางเท้าก็เดือดร้อนคนเดินเหมือนพวกมอเตอร์ไซค์ ไอ้พวกนี้นอกจากจะเฉี่ยวชนคนเดินได้ง่ายแล้ว ควันและเสียงของมันยังรบกวนทุกที่ๆ มันขี่ผ่าน ขอประณามพวกขี่มอเตอร์ไซค์บนทางเท้าอย่างมาก จำได้ว่าค่าปรับนั่นแพงทีเดียว ราว 2000 บาทมั้ง แต่ก็ต้องเข้าใจนะว่าที่นี่ประเทศไทย จับมอเตอร์ไซค์ขี่บนทางเท้าในชั่วโมงเร่งด่วนมันเป็นเรื่องยากสำหรับเขา ที่ว่ายากก็เพราะมันขี้เกียจ ปล่อยปะละเลย นานวันเข้าเรื่องผิดก็กลายเป็นเรื่องถูกได้ ก็ขี่บนทางเท้าแล้วไม่โดนจับนี่หว่า คนอื่นเห็นก็เอาตัวอย่างบ้าง ความเละเทะของเมืองมันเกิดจากจุดเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้แหละครับ
   เย็นไปรับลูก ให้เขาทำการบ้านจนเสร็จ เล่นเอาเกือบมืด

[O'Pern]

15 มิย 54
   เช้านี้ขณะอยู่บนถนน ผมหยุดรถให้พนักงานกวาดขยะข้ามถนน ดูเป็นเรื่องปกติใช่ไหม ไม่เห็นแปลกเลย มันแปลกสำหรับผมสิ เพราะเป็นแค่ถนนในซอยเล็กๆ แคบๆ รถยนต์วิ่งผ่านได้แค่คันเดียว แต่ละคันล้วนเร่งเครื่องเพื่อให้ตัวเองผ่านๆ ไปโดยเร็ว เขาคงจะยืนรอข้ามอยู่นาน แม้ผมเองก็อยากไปเร็ว แต่มองรอบข้างแล้วเห็นคนยืนรอข้าม และถ้าผมไม่หยุด คันหลัง และคันต่อๆ ไปก็อาจจะไม่หยุด เลยหยุดรถเสียเอง คนข้ามยังอุตส่าห์ก้มหัวให้ก่อนข้าม ผมสิต้องก้มหัวให้เขาต่างหากที่ทำให้เราต้องรอ
   บ่ายเข้ามาบ้านทำการจองตั๋วเครื่องบินโดยใช้บัตรกำนัล ผมไม่เคยจองระบบนี้มาก่อน ขั้นตอนเยอะแยะมากมาย มีทั้งรหัสของบัตร  และเลขที่เอกสารอ้างอิง ผมมีบัตรนี้สองใบ จะจองให้พ่อแม่ไปเที่ยว แต่มันทำการจองได้ทีละบัตร โคตรวุ่นเลย เพราะต้องกรอกรายละเอียดมากมาย แถมบัตรนี้ถ้าจองแล้วห้ามเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนเที่ยวบินอีกด้วย แล้วนี่ผมทำการจองทีละใบ เกิดใบแรกจองได้ ใบที่สองไม่ได้ล่ะ จะทำไงดี ยิ่งคิด ยิ่งงง ในเวปเขาก็ไม่ได้บอกเสียด้วยว่าเหลือที่นั่งอีกกี่ที่ ถ้ามีให้กาเหมือนเลือกที่นั่งในโรงหนังก็ดีสินะ 
   สุดท้ายเลยส่งรายละเอียดไปทางอีเมลล์ อยากได้อะไรจัดให้ไปหมด ช่วยไปกรอกให้ผมด้วยก็แล้วกัน จองแล้วได้เรื่องอย่างไรก็ติดต่อมา จบ ง่าย เร็ว สะดวก
   เมือวานตอนเย็นหลังจากรับลูกแล้วไปเซ็นทรัลต่อ ผมแวะร้านขายเสื้อผ้าส่งออก เป็นร้านที่ซื้อประจำ วันนี้ได้กางเกงจักรยานขายาวมา 1 ตัว จะว่าเขาทำสำหรับจักรยานก็ไม่เชิง เพราะไม่มีบุเป้า แต่ผมจะเอามาไว้สวมทับกางเกงขาสั้นอีกที กางเกงตัวเก่าใช้มานานหลายปี เริ่มยืดย้วยแล้ว เลือกตัวใหม่ผมจึงเอาแบบกระชับหน่อย
   มีบางคนชอบใส่แบบกระชับ บ้างก็ชอบแบบออกหลวมสบายๆ ถ้าขี่เล่นสบายๆ ก็เลือกตามใจชอบ แต่ถ้าขี่จริงจัง ขี่นาน ขี่ไกล และเน้นการรีดประสิทธิภาพของร่างกาย ผมแนะนำให้เลือกกางเกงที่ใส่แล้วรัดกระชับจะดีกว่าแบบหลวมสบายตัว เพราะเนื้อผ้าที่มันรัดกล้ามเนื้อเรานั้น มันช่วยจัดระเบียบให้กล้ามเนื้อ แม้จะดูว่าแค่เพียงนิดหน่อยเท่านั้นเอง แต่มันส่งผลอย่างมากสำหรับนักกีฬา เคยเห็นนักวิ่ง 100 เมตร ใส่กางเกงรัดรูปขายาววิ่งไหมล่ะครับ นั่นแหละครับ ทฤษฎีเดียวกัน แต่ผมมีวัตถุประสงค์หลักคือกันแดดครับ ไอ้เรื่องจัดระเบียบกล้ามเนื้อ เรื่องกันล้ม กลายเป็นเรื่องรองสำหรับผมไปเสียนี่ อ้อ กางเกงตัวนี้เด่นที่มีกระเป๋าหลังตรงกลางเป็นซิบใส่ของเล็กๆ น้อยๆ เช่นโทรศัพท์ และเก็บเงินได้ และตรงขอบเอวด้านในมีช่องเอาไว้เก็บพวกกุญแจรถ ราคา 180 บาทครับ มีให้เลือกทั้งแบบขายาว และ ¾ ส่วน ทรง ¾ นี้จะรัดถึงน่องครับ คือยาวเลยหัวเข่าลงมาสัก 1 คืบ ผมลองแล้วใส่ได้ เกือบซื้อแล้วด้วย แต่ใส่แล้วไม่หล่อ กางเกงทรงนี้เหมาะกับคนตัวสูงใหญ่มากกว่า
   อีกสักพัก จะมีคนเอามาขายในเวป เชื่อสิ

[O'Pern]

16 มิย 54
    ช่วงนี้ตื่นเช้ามาออกกำลังกายทุกวัน ปกติก็จะขี่จักรยาน แต่วันนี้ฝนตก เดินไปเดินมาในบ้านก็ไม่มีอะไรทำ ให้นอนต่อก็ไม่เอาหรอก ตื่นแล้วตื่นเลย   
   ครีมทาหน้าที่มีส่วนผสมจากผลฟักข้าวหรือผลแก๊ก (ชื่อสากล) ที่ผมซื้อมาจากตลาดน้ำบางน้ำผึ้งมันใช้ดีนะ ทากลางคืน ตื่นเช้ามาล้างออก หน้านุ่มเนียนใสเชียว มีข้อเสียคือบางครั้งทาหนาเกินไป หน้าเราจะรู้สึกตึงๆ และหมอนจะเลอะตอนเรานอนแล้วพลิกไปมาใบหน้าไปมา แต่ซักง่าย ไม่ต้องห่วง ทาแล้วใบหน้าออกสีเหลืองๆ ส้มๆ หน่อย คล้ายคนเป็นโรคดีซ่าน (ตัวเหลือง) ใช้มา 4 วันแล้ว เดี๋ยวครบ 7 วัน จะมาเล่าต่อ
   ตอนนี้ผมสนใจแฮนด์จักรยานอันหนึ่งเป็นลักษณะคล้ายแฮนด์ Drop Bar ของเสือหมอบ ซึ่งตอนแรกผมไม่ชอบแฮนด์แบบนี้มาก่อนเลย แต่ที่มาถูกใจแฮนด์อันนี้ก็เพราะรูปทรงของมันหากมองจากด้านบนจะเป็นรูปตัว M ซึ่งผมชอบแฮนด์แบบนี้ มันคล้ายกับแฮนด์ของรถ Dahon Smooth Hound แต่ไอ้ที่ผมเห็นมันเป็น M แถม Drop ต่ำลงไป ตำแหน่งจับล่างจะกางๆ ออก ดูแล้วน่าจะวางมือสบายกว่าแฮนด์หมอบปกติเยอะ ไม่รู้เหมือนกันว่าเรียกชื่อว่าอะไร ผมไม่ได้ออกเดินหาซื้อของแต่งรถเล่นเสียด้วย อะไรไม่พังก็ไม่คิดจะเปลี่ยน ไม่ได้ไปร้านจักรยานนานมากๆ
   แฮนด์นี่สำคัญมากสำหรับผมครับ มันคือตัวบอกบุคลิกของรถคันนั้นๆ ถ้าให้เลือกของแต่งรถสักชิ้น ผมจะเลือกแฮนด์เป็นอันดับแรก
   แต่ยังติดอีกปัญหาคือเรื่องของ Shifter แฮนด์หมอบส่วนใหญ่จะใช้ Bar End Shifter ผมไม่ชอบครับ กดไม่ถนัด สายเกียร์ระโยงรยางค์ไม่สวย พวกคนที่รถทัวร์ริ่งหลายคนใช้ชิฟเตอร์แบบนี้แล้วให้เหตุผลว่าการขี่ทัวริ่งเขาไม่เน้นความเร็ว เลยเอาคันโยกไว้ที่ปลายแฮนด์ ฮ่าๆ ตลกครับ ไม่เน้นเร็ว ก็แค่ไม่ออกแรงถีบก็จบแล้ว หรือจะต้องทำให้มันชิฟช้าๆ ก็เอาไปไว้ตำแหน่งสับถังเลยจะดีกว่า จะได้ช้าสมใจอยาก แถมเด่นตรงสายเกียร์สั้น รถจะสวยกว่าเก่าอีก
   จะใช้ Bar End Shifter นี่ต้องวางระดับแฮนด์ให้ดีนะครับ ไม่งั้นตอนจอดแล้วคอรถมันสะพัดพับ ก้านชิฟเตอร์จะมาตีกับเฟรมท่อบน ผลคือเฟรมเป็นรอย ถ้าชนแรงชิฟเตอร์หักหรือแตกล่ะ งานเข้าสิ มันไม่ตรงวัตถุประสงค์ของรถทัวร์ริ่งเลย
   หลายคนชอบอุปกรณ์เพราะใจเรารัก อันนี้โอเค เห็นด้วย หลายคนชอบเพราะตัวกูเองใช้อยู่ ไอ้พวกนี้มีเยอะมาก และอีกจำนวนไม่น้อยที่ชอบเพราะไปเห็นฝรั่งเขาใช้ ว่าง่ายๆ คืออยากเท่ แปลก และแตกต่าง ไอ้พวกนี้ชอบทำตัวเลียนแบบฝรั่ง เห็นฝรั่งเป็นเทพฯ คงไม่รู้ว่าฝรั่งโง่ๆ มีเยอะ
   หากมีใครมาถามผมว่าของชิ้นไหนดี ช่วยแนะนำหน่อย น้อยครั้งมากที่ผมจะแนะนำของที่ตัวเองใช้อยู่ คำถามแรกที่จะต้องถามกลับไปคือลักษณะการใช้งานของเขาเป็นอย่างไร คำถามที่เจอบ่อยสุดคือ ช่วยแนะนำรถจักรยานให้หน่อย เอาแบบไม่แพงมาก ถามต่อปากต่อคำกันอีกนานกว่าจะได้คำตอบ บางคนถามเล่นๆ บางคนเอาจริง ก็ไม่ว่าอะไร ถามมาก็ตอบให้ไป ไม่คิดอะไรมากไปกว่านี้
   การเลือกซื้อของใดๆ สักชิ้น มันต้องมาดูที่การใช้งานหลักของเราเสียก่อนครับ เลือกตามคนอื่นไปใช่ว่าจะดี มันอาจดีสำหรับเขา แต่ไม่ดีสำหรับเราก็เป็นได้ เพราะตัวเราเองเท่านั้นที่รู้ว่าอันไหนมันดี และของดีไม่จำเป็นต้องแพง แค่ตอบสนองการใช้งานได้ครบถ้วน ถือว่าเป็นของดีแล้ว ของที่เราใช้แล้วชอบนั่นแหละคือของดี
   “เฮ้ย รถ Vios แม่งโครตป๋องแป๋งเลย” เสี่ยขับเบนซ์คนหนึ่งบอก
   “Vios แม่งประหยัดดีว่ะ ใช้แล้วชอบเลย” คนนี้เขาเน้นประหยัด
   “Alits แม่งโหลมาก ใช้ฟรีกูยังไม่ขับ ใช้แล้วเหมือนคนขับแท็กซี่” คนนี้ไม่ชอบของโหล
   “Alis ขับแล้วสบายใจ อะไหล่เพียบทั่งเทียม เทียบ แท้ หาได้ทุกหย่อมหญ้าทั่วไทย” คนนี้เน้นขับใช้งานจริงจัง ใช้ยาว พังก็ซ่อมถูก
   พอจะเห็นภาพชัดเจนขึ้นไหมครับ จักรยานก็เช่นเดียวกัน มันอยู่ที่ว่าคุณไปถามเอาใครเข้า ถ้าถามโดนตัวคนที่ไลฟ์สไตล์เหมือนเราก็โชคดี ไปถามเจอพวกนักแต่งรถก็จะได้คำตอบมาอีกแนวหนึ่ง หรือถามพวกขี่แข่งก็จะมาอีกรูปแบบหนึ่ง ถามเจอผมซึ่งเป็นคนที่ใช้งานอย่างเดียว ซื้อดีๆ ซื้อทีเดียวจบ ไม่ชอบแต่งเลอะเทอะ ก็จะตอบให้อีกแง่มุมหนึ่ง
   เย็นกลับมาบ้านจัดระเบียบห้องเก็บของ เจอเอกสารเก่าๆ สมัยทำงานเป็นนักเขียนให้กับหนังสือนิตยสารต่างๆ ดูแล้วนั่งนึกถึงวันเวลาเก่าๆ รื้อไปยิ้มไปคนเดียว ตอนแรกว่าจะทิ้ง แต่ไม่เอาละ เก็บเอาไว้ยิ้มวันข้างหน้าอีกรอบดีกว่า
   เจองานเขียนเก่าๆ สมัยก่อนผมทำนิตยสาร Racing Club อีกนะ ที่เด็ดสุดคือ Newsletter #1 ของ Miata Club of Thailand ที่ผมเป็นคนก่อตั้งขึ้น ผมไม่ได้ใช้รถคันนี้อีกแล้ว ป่านนี้กลุ่มเขาคงใหญ่โต แต่จะรู้ไหมนะว่ามันแจ้งเกิดกันได้อย่างไร ยุคนั้นผมประสานงานกับบริษัทกมลสุโกศล ปัจจุบันเปลี่ยนผู้บริหารไปแล้ว สมาชิกในชมรมฯ ถ้าเข้าศูนย์เขาจะให้ส่วนลดถึง 30% สำหรับอะไหล่ สุดยอดไหมเล่า
   เอกสารชิ้นสำคัญที่สุดอีกอันที่เจอก็คือประกาศนียบัตรในการขึ้น North Cape ที่ประเทศนอร์เวย์ มันคือจุดที่สูงสุดในดินแดนยุโรป ไปยากพอควร เพราะเปิดปีละแค่ไม่กี่เดือน นอกนั้นจะถูกหิมะปกคลุมไปหมด จำได้แม่นเลยครับ ผมบอกกับตัวเองว่า ถ้าคราวหน้ามีโอกาสมา อยากจะขึ้นมาเหยียบที่นี่ด้วยจักรยาน
   ยังไงก็ต้องไปให้ได้

[O'Pern]

17 มิย 54
   เจ้าหน้าที่ของ Air Asia โทรมาแจ้งยืนยันการจองตั๋วเครื่องบินว่าเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับแจ้งค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมว่ามีภาษีต่างๆ โดนไปพันกว่าบาท ผมจองตั๋วแค่สองใบให้พ่อกับแม่ ไม่ได้จองเป็นกลุ่มใหญ่อะไรเลย แต่เจ้าหน้าที่กลับจับแยกที่นั่งกันซะ บอกว่าถ้าจะนั่งติดกันต้องจ่ายเพิ่ม !!! โหห พี่ สุดยอดของสุดยอด
   เอาล่ะ มันอาจจะเป็นเกมของเขา แต่ทำเอาเราเสียความรู้สึก ถ้าจองกรุ๊ปใหญ่โตจะไม่ว่าอะไรเลย เพราะเข้าใจคำว่า Low Cost เป็นอย่างดี แต่นี่มันแค่ 2 ที่เอง เรียกว่าหยุมหยิมมากๆ แถมผมเลือกเดินทางวันธรรมดา กลับวันธรรมดา ไม่ได้เลือกวันหยุดเสาร์อาทิตย์หรือเทศกาลใดๆ เลยด้วยซ้ำ
   ยังดีเด็ดกว่านั่น เนื่องจากผมโทรไปสอบถามเจ้าหน้าที่ และเมลล์คุยกับเจ้าหน้าที่ ผมไม่เข้าใจในการกรอกข้อมูลต่างๆ ในเวป เขาอาสาจัดการให้ ผมก็ดีใจ แต่มาวันนี้ เขาคิดค่าบริการการจองผ่านเจ้าหน้าที่อีก 420 บาท
   บ๊ะ แจ๋วว่ะพี่  คิดกันแบบยุบยิบจริงๆ ดีนะ ไม่คิดเป็นนาที หรือคิดเป็นครั้งที่โทรสอบถาม
   เช้าไปถึงร้านก็ยกของในโกดัง วันนี้เล่นจนเกือบจะเจ็บหลัง เดินเป๋ๆ ไปอยู่พักหนึ่ง จะเจ็บต้องแอบเจ็บ กลัวคนอื่นเห็น
   ตอนบ่ายมีคนโทรมาสอบถามผมเกี่ยวกับรถ Strida อีกแล้ว เอาเบอร์มาจากเวป คิดว่าผมเป็นหน้าชู ผมก็ตอบคำถามเขาไปทุกข้อ และปิดท้ายบอกว่าผมไม่ใช่น้าชูนะ ตอนนี้เลยมีหน้าที่เสริมคอยให้คำปรึกษาเกี่ยวกับรถ Strida ไปในตัว
   พรุ่งนี้ผมมีประชุมตลอด 3 วัน เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ หายหัวไปหลายวันหน่อยครับ

[O'Pern]

18 มิย 54
   รีบไปส่งลูกเรียนพิเศษ เช้าวันเสาร์มีเรียนค่อนข้างจริงจังสักหน่อย เพราะโรงเรียนปกติของเขาเป็นแนวเตรียมความพร้อม บูรณาการ วิชาการจะอ่อนไปมาก แต่จะแข็งแกร่งทางด้านมันสมองและจิตใจ วันจันทร์-ศุกร์ เลยเหมือนไปเรียนเล่นๆ ปลูกพืชผักกันไป ปั่นดิน กลางวันหุงข้าวกินกันเอง ล้างเอง เก็บเอง ครูมาชมว่าลูกผมหุงข้าวอร่อยมากๆ เป็นมือวางอันดับหนึ่ง เพื่อนๆ ในห้องล้วนลงมติตรงกัน
   ส่งลูกเสร็จผมรีบไปโรงแรมที่จัดงานประชุมทันที ไม่ได้รีบเข้าประชุมหรอกนะ แต่ถ้าสายแล้วรถจะติดมากๆ วันเสาร์เป็นวันที่รถติดที่สุดในสัปดาห์ครับ แถมโรงแรมนี้อยู่ไกลถึงจังหวัดนนทบุรี บ้านผมอยู่ฝั่งธนฯ ใช้เวลาราว 1 ชม สำหรับการขับรถ
   เข้าห้องพัก เก็บกระเป่า พักผ่อนสักครู่ ลงมากินมื้อกลางวันถึงค่อยเจอหน้าพรรคพวกพี่น้อง ก็คุยกันสนุกดีครับ ผมเป็นพี่ใหญ่ตามเคย น่าจะแก่สุดในกลุ่มนะ นั่งคุยนั่งกินกันไป เข้าประชุมตอนบ่ายจนถึงเย็น
   เอาอีกแล้ว บ่ายมี Coffee Brake อีกแล้ว แต่ไม่รู้ว่าผมบ่นไอ้เรื่อง Coffee Brake นี้ดังหรืออย่างไร มาวันนี้เขามีสาคูไส้หมูคู่กับผักกองโต น้ำอัญชัญ เสริมมาให้ นอกเหนือจากเค๊ก พาย ชา กาแฟ มาแนวนี้เริ่มดีแล้วครับ ขาดแค่ผลไม้ ลองติดตามงานต่อไป ถ้าได้แบบ Fruit Brake จัดเต็มจะขอแสดงความนับถือมาก ซึ่งอันที่จริงมันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเลย เพียงแต่คนจัดงานไม่ได้เรียกร้องไปเองต่างหาก ตรงกันข้าม ถ้าทำ Fruit Brake มันจะยิ่งราคาถูกกว่า Coffee Brake เยอะเลยนะ เอาผลไม้ที่เหลือจากบุฟเฟ่กลางวันมาจัดเรียงใหม่ก็ยังไหวเลย แบบนี้จะเป็นแนว win win win ที่ผมคิดค้นขึ้น win 1 คือเจ้าภาพคนจัดงานได้ราคาถูก win 2 ทางโรงแรงเอาผลไม้ที่เตรียมไว้ตั้งแต่มื้อกลางวันมาจัดเสิร์ฟใหม่ win 3 ผู้เข้าร่วมประชุมได้กินของดี สุขภาพดี ดีกว่ากินของหวานๆ มีแต่อ้วนๆ ๆ
   แนวทาง win win win หรือ 3win จะต้องมาในไม่ช้า ถ้าใครยังไม่ทำ ก็เอาแนวทางนี้ไปทำก่อนได้ แล้วคุณจะเป็นผู้นำ
   มื้อเย็นมีเลี้ยงอาหาร พูดคุยแนะนำตัว โดยมีเบียร์และเหล้าชุดเล็กๆ เป็นตัวละลายพฤติกรรม คนส่วนใหญ่ชอบ แต่ผมไม่ชอบ ผมว่ามันเป็นตัวช่วยที่ไม่ค่อยสร้างสรรค์ แต่ไม่ได้บอกใครเขาไป กลัวโดนด่า
19 มิย 54
   ผมนอนร่วมห้องกับน้องในวงสัมมนาท่านหนึ่งมาจากจังหวัดสระบุรี โชคดีจริงๆ ที่เขาไม่นอนกรน ผมเตรียมยางอุดหูอย่างดีเลิศมา แต่ไม่ต้องใช้ ไปพักร่วมห้องกับใครก็ต้องมีเจ้านี่แหละเป็นอุปกรณ์เสริม ไม่งั้นนอนไม่หลับจริงๆ ครับ
   อาหารเช้าแบบโรงแรมทั่วไป รสชาติงั้นๆ ผมเลือก Omelet ใส่พริกหวาน 3 สี และหอมใหญ่เยอะๆ ทอดแบบแห้งๆ กินกับผัดผักรวม คีบหมู และไก่มากินแกล้มนิดหน่อย มางวดนี้ไม่มองเบคอน ไข่ดาว ไส้กรอก เลยสักนิด แปลกใจตัวเองเหมือนกัน มานั่งคิด เอ๊ะ ทำไมเราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ง่ายจัง หรือเป็นเพราะเรามีเป้าหมายใหญ่ที่ชัดเจน มี Big Project รออยู่ ซึงมันใช้ประสิทธิภาพของร่างกายและจิตใจขั้นสูงมาก
   วันนี้ประชุมตลอดวันครับ หัวข้ออบรมสัมมนาจะเกี่ยวกับกลยุทธการตลาด และวิธีคิด การสร้างผู้นำ อะไรทำนองนี้ ซึ่งผมเข้าร่วมอบรมแนวนี้มาหลายครั้งมาก ก็สนุกดีครับ ฟังผู้บรรยายที่มาจากสาขาอาชีพต่างๆ ฟังวิธีแก้ปัญหาของเขา เก็บเอาไว้เป็นประสบการณ์
   กลางวันพักกินข้าวแบบรีบกินรีบจบ เพื่อเข้าประชุมต่อจนถึงเย็น อาหารกลางวันรสชาติดีนะ แต่มีเวลากินน้อย ว้า น่าเสียดาย
   มื้อเย็นสิไม่ค่อยอร่อยเลย แต่ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องกินเยอะ คืนนี้พวกน้องๆ เขาจัดเลี้ยงกันแบบชุดใหญ่ มีร้องเพลง เหล้าเบียร์ จัดเต็ม ผมร่วมวงพูดคุยจนถึงสองทุ่มกว่าถึงขอตัวเข้าห้องพัก เพราะคนเริ่มร่อยหรอ ไม่ใช่งานไม่สนุกนะ แต่พิธีกรท่านเดินเรียกให้ขึ้นเวทีร้องเพลงทีละคน ก็เข้าใจว่าเขาต้องการความเป็นกันเองและสนุกสนาน แต่มันก็มีบางคนขี้อาย ไม่กล้า ร้องไม่เป็น ไม่เคยฝึก ไม่เคยร้อง ฯลฯ ไอ้พวกนี้พอเห็นคนอื่นโดนเรียกตัวเท่านั้นแหละ รีบกิน รีบออกก่อนเพื่อนเลย
   ผมขึ้นห้องพักเปิดทีวีเจอหนัง Karate kid 3 เลยดูจนจบ ไม่สนุกเอาเสียเลย พลอทแบบเดิมเป๊ะ เหมือนภาค 1 และ 2 เป๊ะ คือเด็กโดนนักเลงแกล้ง และมีคนแก่มาช่วยสอนวิชาต่อสู้ให้ สุดท้ายชนะ น่าเบื่อตรงกระทั่งฉากสุดท้ายก่อนจบก็ยังเหมือนเดิมเป๊ะๆ คือมาต่อสู้กันในบนเวทีใหญ่ พระเอกเจ็บเจียนตาย แต่ก็ชนะมาจนได้
   ห่วย ขั้นเทพ นึกแล้วเซ็งแทนเฉินหลงจริงๆ
20 มิย 54
   เมื่อคืนผมขึ้นมานอนก่อน ตามกำหนดการจะมีประชุมเช้าจนถึงเที่ยง บ่ายอาจนั่งคุยเล่นกันต่อ แต่เอาเข้าจริงกลายเป็นวันนี้ว่าง ไม่มีงานอะไรเลย อ้าว ทำไมล่ะ
   “อ๋อ เมื่อคืนเขาเมากันหมดครับพี่” รุ่นน้องคนหนึงตอบ ตัวมันเองก็ยังเมา กลายเป็นว่าวันนี้กลับบ้านได้เลย แยกย้ายกันตามสบาย กินมื้อเช้าแล้วก็ตัวใครตัวมัน
   มาเจอเพื่อนในโต๊ะอาหารเช้า นั่งคุยกันอย่างถูกคอ เขาถามผมในเรื่องแวดวงธุรกิจ ธุรกิจในอนาคตจะออกมาในแนวใด นวัตกรรมใหม่ๆ ฯลฯ
   4 ปีที่แล้วผมบอกเขาว่าจะมีการยิ่ง sms ส่งเข้ามือถือเราเพื่อโฆษณาประชาสัมพันธ์ ซึ่งก็ได้เห็นเมื่อสองปีก่อนครั้งแรกในงาน คอม มาร์ท เดินเข้างานปุ๊บ มี sms ยินดีต้อนรับทันที แต่มันก็แค่ต้อนรับ ต่อไปจะแรงกว่านั้น
   ยกตัวอย่าง ถ้าคุณเดินผ่าน McDonald จะมี sms ลดราคาให้คุณทันดี คือต้องเข้ามาเดี๋ยวนี้เท่านั้น เล่นกันแบบแรงๆ เลย มาตอนนี้ กินเดี๋ยวนี้ ลดได้ 15% ไม่ก็ฟรีโค๊ก ฟรีรีฟิล อะไรทำนองนี้ เพราะคนฉลาดในโลกปัจจุบันเขาเลิกกินน้ำอัดลมกันหมดแล้ว ชนิดที่ว่าแจกฟรียังเมิน (สำหรับคนรักสุขภาพ)
   จะเห็นธุรกิจต่างๆ จะ Hard Sale มากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งธุรกิจที่ดิ้นแบบเฮือกสุดท้าย ที่มีการแข่งขันสูง ที่มีผู้ลงมาเล่นในตลาดมาก
   ตลาดสำหรับผู้สูงอายุจะโตมากขึ้น เช่นเดียวกับตลาดของเด็กที่นับวันจะเป็นเด็กเทพฯ คือเป็นเทพตัวน้อยที่พ่อแม่ทุ่มเทสุดชีวิตเพื่ออนาคตที่ดีของเขา
   โทรศัพท์สไตล์ Black Berry จะฮิตไปอีกสักพัก องค์กรใหญ่ๆ จะใช้การสั่งงานด้วย BB กดทีเดียว กระจายข่าวได้รวดเร็ว
   ธุรกิจกล้องวงจรปิดยังไปได้อีกไกล ใครจับตลาดนี้ติด ก็จะกินได้ไปอีกนาน
   ธุรกิจเกี่ยวกับสุขภาพจะเติบโตขึ้นอย่างช้าๆ แต่โตได้แบบไม่มีวันล้ม 
   คุยกันสารพัดเรื่อง สายๆ แยกย้ายกันกลับ
12.00
   “พ่อน้องมิวหรือเปล่าคะ โทรจากโรงเรียนค่ะ”
   “ครับ ใช่ครับ”
   “น้องมิวไม่สบาย มีไข้  ปวดหัว ครูให้นอนพักห้องพยาบาล แต่น้องบอกอยากกลับบ้านค่ะ”
   “ได้ครับ ฝากครูให้มิวทานข้าวกลางวันด้วย ผมจะรีบออกไปครับ”
   อ้าว ไม่สบายเฉยเลย อยู่กับผมมาตลอดก็วิ่งเล่นปกติดี ปิดเทอมสองเดือนกว่าก็แข็งแรงดีทุกวันนี่หว่า งงจริงๆ
   ระหว่างทางเจอศูนย์รถยนต์ แอบเลี้ยวเข้าไปขอรายละเอียดรถมาให้พ่อ พ่อบอกอยากได้รถคันใหม่ คราวนี้บอกเอาเครื่องดีเซลเท่านั้น ใช้แล้วติดใจจริงๆ ด้วย ตอนแรกบอกว่ากลัวอืด ไม่มีแรงเหมือนพวกรถกระบะ
   รถยนต์คันนี้เพิ่งวางขายมาได้สักพัก แปลกที่เครื่องยนต์เบนซินถูกกว่าดีเซลตั้งเยอะ มิน่า คนแห่งจองเบนซินกันหมด ถ้าเป็นผมก็คงจะเล่นตัวเครื่องเบนซินเหมือนกันแหละ เพราะราคาถูกกว่ากันตั้ง 5 แสนบาท ได้ Honda Brio มาขับเล่นแบบสบายๆ เลยล่ะ
   รับลูกกลับมาบ้าน หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสเชียว แต่พอตกดึกบอกปวดหัว ปวดท้อง เอาไงดีวะนี่ ผมไม่ชอบให้ไปหาหมอครับ สไตล์ผมคือจะให้ร่างกายพักรักษาตัวเอง แต่สไตล์ภรรยาของผมเธอจะต้องทำตามสเตป คือไม่สบายก็ไปหาหมอไว้ก่อน
   มองกันคนละด้าน แต่จุดหมายเดียวกัน
21 มิย 54
เอาอีกแล้ว ลืมตาตื่นขึ้นมาก็บอกไม่สบาย ปวดหัว มีไข้ บอกอยากกินโจ๊ก ไม่เป็นไร พ่อขี่จักรยานไปซื้อให้ กินเสร็จตบท้ายด้วยวิตามินซี 1000 mg 
บ่ายผมไปห้างเซ็นทรัล เดินเล่น เพราะตอนเย็นลูกบอกอยากกินซุปเห็ดในร้าน Black Canyon เลยมาจอดรถรอไว้ก่อนเลย ช่วงเย็นค่อยเดินไปรับลูก โรงเรียนเขาอยู่ตรงข้ามกับห้างเซ็นทรัลพอดีเป๊ะ
ไปเจอซุ้มขายกีตาร์ตัวเล็กที่เรียก Ukulele ผมอยากเล่นกีตาร์มานาน เล่นไม่เป็น จับได้แค่ไม่กี่คอร์ด แต่ชอบแนวของกีตาร์คลาสสิค พอมาเจอกีตาร์น้อยน่ารัก สายเอ็น แถมมีแค่ 4 สาย คอร์ดก็จับง่าย คอร์ด C นี่กดเส้นล่างสุดเส้นเดียวเอง
หยิบมาลองจับเล่น คนขายบอกเล่นง่ายมาก ถามผมว่าเล่นกีตาร์เป็นมาก่อนไหม ผมตอบว่าเปล่า ผมเล่นไม่เป็น เขาหันหน้าเดินหนีไปขายคนอื่นต่อเลย ฮ่าๆ
ซุ้มใกล้ๆ กันขายของจุกจิกของเล่นผู้ใหญ่สไตล์คลองถม เช่นไฟฉาย เข็มทิศ ของจุกจิกมากมาย มีชิ้นหนึงถูกใจคือตาชั่งแบบแขวน ผมจะเอามาชั่งน้ำหนักจักรยานนี่แหละครับ เขาขาย 380 บาท คุ้นๆ ในเวปจักรยานมีคนเอามาลงขายเหมือนกัน จำราคาไม่ได้ กลับไปบ้านค่อยเช็คว่าที่ไหนถูกกว่ากัน
ถูกใจเลเซอร์สีเขียวตัวหนึ่งพลัง 2000 mw เขาขาย 2500 บาท ส่องแล้วเห็นแสงสีเขียวเป็นลำพลังแรงขนาดนี้ระดับจุดไฟบนกระดาษได้ไม่ยาก เป็นหนึ่งในอุปกรณ์ที่ผมอยากเอาไปตอนแคมปิ้ง
ไปรับตอนเย็นเห็นลูกวิ่งเล่นอย่างสนุกสนานก็สบายใจ สังเกตมาหลายหนแล้ว ถ้าวันไหนผมไม่อยู่บ้าน ลูกจะออกอาการงอแงเป็นประจำ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า