Author Topic: เมษ 57 27 100 กม  (Read 21242 times)

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
เมษ 57 27 100 กม
« on: April 01, 2014, 06:06:51 pm »
1 เมษ 57 วันเลิกทาส
   เช้านี้ดื่ม ACV – Apple Cider Vinegar กับน้ำผึ้ง เฮ้ย กินแล้วพลังมาเลย ไอ้นี่ก็เคยกินมาหลายปีก่อนแล้วนะ แต่กินแล้วก็ขี่จักรยานหรือเดินเร็ว มันไม่ได้ใช้พลังมาก ไม่ค่อยเห็นผล แต่วันนี้วิ่ง รู้สึกชัดๆ เลยว่ามีพลัง
   เลยวิ่งเร็วกว่าปกติ วิ่งได้เร็วแถมไม่ค่อยเหนื่อยอีกด้วย เอ๊ะ หรือเพราะเมื่อวานหัวค่ำกินอาหารเย็นนะ ปกติไม่ได้กินมื้อเย็นไง มันก็เลยเป็นการเติมพลังเข้าไปเก็บไว้ในกล้ามเนื้อไว้ก่อนแล้ว
   ชัดไป 1 ชม เต็มๆ เหงื่อออกเพียบ ชั่งน้ำหนักแล้วเห็นตัวเลขลดลงอย่างชัดเจน เพราะร่างกายเราสูญเสียน้ำไง
   เช้านี้เป็นครั้งแรกในรอบปีหรืออาจจะหลายปีที่ผมไม่ถ่าย แปลกดีว่ะ ทั้งๆ ที่เมื่อวานก็กินผักกระเฉดเป็นกำเลยในมื้อเย็น กลางวันก็กินกล้วย เช้าก็มีผักเพียบ ได้แต่สงสัย ไม่อยากนั่งเบ่ง ปล่อยไปตามธรรมชาติ ทั้งๆ ที่ปกติจะถ่ายทันทีหลังตื่นนอน หรือไม่ก็หลังอาหารเช้า
   ไปส่งมิวเรียนพิเศษเหมือนเดิม ยังคงชอบเรียน เอ้า รักชอบก็จัดไปครับ ไม่อยากบังคับ ผมก็ไปอยู่ร้านขายของต่อเหมือนเดิม
   บรรยากาศเดิมๆ น่าเบื่อเหมือนกัน อาศัยคิดบวกล้วนๆ มันก็ผ่านมาได้หลายปีแล้วนะ ไอ้วิธีคิดนี่สำคัญมากๆ สำหรับชีวิตคนเราเลยนะ ผมสอนมิวบ่อยๆ ตอนเรียนติวหนักๆ ก่อนสอบว่า หากเบื่อหน่ายก็ให้มองไปที่เป้าหมายของเรา มองไปที่ความฝันของเรา มันจะทำให้เรามีพลังที่จะสู้ต่อไป
   สายกินกล้วยน้ำว้าไป 2 ผล ค่อยยังชั่วหน่อย เข้ามาบ้านตอนบ่ายกะจะกินผลไม้ แต่ลืมไปว่าซื้อหมี่กรอบมาจากตลาดบางน้ำผึ้งตั้งแต่วันอาทิตย์ เลยจัดไปซะ ไม่ได้กินหมี่กรอบเปล่าๆ นะ หั่นต้นหอม 1 กำมือ และหอมแดงอีก 2 หัว บีบมะนาว 1 ลูก คลุกกินกับหมี่กรอบด้วย สูตรมั่วๆ ของผมเอง เพราะไม่อยากกินแป้งเปล่าๆ
   กินไปกินมารู้สึกเผ็ด มีพริกแห้งมาด้วยหลายเม็ด เลยกินถั่วไปอีกถุงดับความเผ็ด ฮ่าๆ
   เปิดคอมฯทำงานเขียนต่อ เปิดไฟล์งานเก่าๆ แล้วเห็นโปรเจคต่างๆ ที่ค้างคาอยู่เพียบ อ่านแล้วไฟในกายลุกโชน เริ่มทำใจนะว่าหลายเรื่องคงไม่ได้ทำแน่ๆ คงได้แต่คิดฝัน แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้ครับ หากยังมีลมหายใจ มันก็ยังคงมีโอกาสอยู่บ้าง
   โห จัดซะอิ่ม แน่น เลยง่วง เอนหลังนอนพักสายตาหน่อย แต่ไม่ได้นอนหลับหรอกนะ ไม่ได้นอนกลางวันมาเป็นสิบปี
   แดดร้อนเหมือนดังเช่นทุกวัน แต่วันนี้อยู่บ้าน ใบไม้ไม่กระดิกสักนิด ต่างจากเมื่อวานที่อยู่คอนโดลมพัดแรงมากๆ แบบเหมือนอยู่กันคนละจังหวัดเลย คอนโดมันอยู่สูงและริมเจ้าพระยาด้วยไง โล่ง โปร่ง ต่างจากบ้านเดี่ยวที่อยู่หลบเข้ามาในซอย
   อยู่บ้านสบายกว่าแน่ครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีพวกของเล่นชิ้นใหญ่อย่างจักรยาน มอเตอร์ไซค์ เรือ ฯลฯ แต่ถ้าอยู่ตัวเปล่าๆ นี่คอนโดก็น่าสนใจ ยิ่งถ้าเป็นทำเลดีๆ เดินทางสะดวกยิ่งสุดยอดไปเลย
   1 เมษายน โลกอินเทอร์เนททุกปีก็มีปล่อยมุขขำขำ April Fool Day ทีไอ้มุขปัญญาอ่อนของฝรั่งแบบนี้เสือกจำได้แม่นยำ หลายคนลุกขึ้นมาปล่อยมุขกันแต่เช้า ไอ้นี่มันคือมุขของประเทศอังกฤษ เขาเล่นกันแบบเป็นจริงเป็นจังเลย สถานนีวิทยุโทรทัศน์ก็มีข่าวแปลกๆ ออกมา ไม่ว่ากัน มันเป็นประเพณีของเขา  แต่ไอ้วันนี้มันตรงกับวันสำคัญของไทยด้วยนี่สิสำคัญ สาระมันอยู่ตรงนี้ 
   1 เมษายน 2488 เป็นวันที่ ร5 ท่านประกาศเลิกทาสซึ่งระบบทาสมีมานานกว่า 500 ปีก่อน ทรงประกาศ “พระราชบัญญัติเลิกทาส ร.ศ. 124” รู้ฝรั่งแล้ว ก็ต้องรู้ไทยเราด้วยนะครับถึงจะดี
   อยู่บ้านก็มีความสุขดี แต่บางทีก็เบื่อเหมือนกันนะ ต้องหาวิธีออกกำลังกายใหม่ๆ แก้เบือ ลองวิดพื้นแบบเอาขาพาดเก้าอี้ดู พอได้ครับ หนักมือดี ลองวิดแบบยกขาด้วย ลองหลายๆ วิธี เมื่อยดีเหมือนกัน ใช้ได้ๆ
   อยู่บ้านนี่ของกินเยอะมากเลย ต้องข่มใจสุดๆ เปิดตู้เย็นซดน้ำเต้าหู้ไป 500 cc ปิดมื้อเย็น ถ้ายังหิวอีกก็มีกล้วยน้ำว้า ไม่กินอะไรมากกว่านี้แล้วล่ะ กลางคืนก็ออกกำลังกาย วิดพื้น ซิทอัพ (ไอ้ซิทอัพนี้ไม่ได้ช่วยลดพุงหรอกนะ แต่ทำให้กล้ามเนื้อหน้าท้องแข็งแรงขึ้น)
   พรุ่งนี้แล้วสินะที่จะเป็นวันประกาศผลสอบเข้า ม1 ของมิว ทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ ถึงตอนนี้ก็ได้แต่อฐิฐานอย่างเดียว
   ขอให้ฝันของมิวเป็นจริงด้วยเถิดครับ
« Last Edit: April 29, 2014, 04:23:26 pm by O'Pern »
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #1 on: April 03, 2014, 03:00:02 pm »
2 เมษ 57
   วิ่งเข้าไป ๆ ๆ  จิตใจร้อนรนสุดๆ เลย วิ่งให้เหนื่อยเท่านั้นถึงจะทำให้มันคลายความกังวลไปได้
   เช้านี้สั่งแม่บ้านทำไก่ทอดกระเทียมพริกไทย ปลาสลิด ไข่ต้ม แครอทลวก กระเทียมสด กับข้าวกล้อง ที่ผ่านมาผมกินเนื้อสัตว์น้อยมากๆ กินหนักแค่มื้อเช้า แถมยังกินปริมาณน้อยอีกด้วย จนมาเช้านี้แหละครับ ค่อยกินไก่เป็นชิ้นอย่างเป็นทางการ เติมโปรตีนเข้าไปช่วยเสริมกล้ามท้องสักหน่อย
   แต่วิ่งจนเหนื่อยมาก ออกอาการกินไม่ลงอีกแล้ว กิน ACV ไปตอนเช้าด้วยมั้ง เลยระเบิดพลังไปเยอะ น้ำหนักลดลงมาเรื่อยๆ อีกนิด เห็นแล้วมีกำลังใจมากขึ้น สักพักมิวลงมากินข้าวด้วย ดูสีหน้ามิวกังวลมากเลย กินข้าวนิดเดียว บอกว่าอิ่ม กินไม่ลง พอถามว่าเป็นห่วงเรื่องผลสอบใช่หรือไม่ เขาก็ยอมรับ
   ไม่เป็นไรครับ คนเราก็เครียดกันได้ ไม่เคยเห็นมิวเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะนี่ ทุกทีจะร่าเริงเฮฮามาก
   พี่โบ๊ทโทรมาคุยแต่เช้า ถามว่าจะไปซ้อมเรือใบในช่วงสงกรานต์ไหม และงานวันแข่งจะเอาเรือที่ไหน ฯลฯ ผมตอบไม่ถูก ไม่มีจิตใจมาคิดเลย บอกพี่โบ๊ทว่าผมกำลังจะไปฟังผลสอบของมิว ผมขอโทษด้วยจริงๆ ผมจะโทรกลับไปหานะ
   ขับรถไปจอดไว้ที่ทำงาน พามิวเดินข้ามสะพานพุทธไปโรงเรียนสวนกุหลาบ ไม่กล้าเอารถยนต์ไปแล้ว กลัวโดนใบสั่งอีก วันนี้เขาจะประกาศผลสอบเข้า ม1 ให้มิวไปยืนลุ้นดูชื่อตัวเองที่บอร์ด ลูกจะเห็นคน 3 กลุ่ม
    1 โห่ร้องดีใจสุดๆ ที่สอบเข้าได้
    2 ร้องไห้ เสียใจ เศร้า ที่สอบเข้าไม่ได้
    3 เฉยๆ คือสอบไม่ได้ก็รู้สึกเฉยๆ เพราะเขามีที่เรียนอยู่แล้ว มาสอบวัดฝีมือดูเฉยๆ
   เดินไปก็ตื่นเต้นไป ยิ่งเข้าใกล้โรงเรียนนี่เหมือนไม่อยากดูบอร์เลย ลุ้นโคตรๆ กว่าตัวเองสอบเสียอีก ผู้คนมากมายรุมล้อมที่บอร์ดประกาศผล ดีใจบ้าง เสียใจบ้าง ปนๆ กันไป
   “ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ลูกจงยอมรับผลของมันนะ”
   “ครับ”
   “ฝันของลูกยังคงเป็นแบบเดิมหรือไม่”
   มิวพยักหน้า ตอบ “ครับ” อีกครั้ง
   จูงมือลูกเดินเบียดแทรกตัวเข้าไปดูบอร์ดให้เห็นกับตา กอดเขา จับมือเขาไว้ ค่อยๆ ไล่ดูรายชื่อมาทีละคนๆ เรื่อยๆ … จนเจอ ! ชื่อตัวเอง
   เฮ้ย สอบได้ด้วยเว้ยยยย
   กอดกันดีใจได้แป๊บเดียว ก็ต้องรีบไปดำเนินการเรื่องเอกสารต่อ วันนี้เด็กที่สอบผ่านต้องรายงานตัวในห้องประชุม เขาให้เด็กเข้าไปเองคนเดียว ให้ผู้ปกครองรอข้างนอก ก็ดีนะ ไม่ต้องวุ่นวาย ถ้าให้พ่อแม่มาด้วยล่ะก็ คนก็ต้องแน่นเป็นทวีคูณ
   ให้มิวไปจัดการกับชีวิตของเขาเอง ผมยืนรอด้านล่างที่มีข้าวของเครื่องใช้สำหรับนักเรียนขายเต็มไปหมด ชุดเครื่องแบบนักเรียน ชุดพละ กระเป๋านักเรียน ชุดว่ายน้ำ ของที่ระลึก ฯลฯ ละลานตา
   เดินดูไปทีละซุ้ม เรื่อยๆ ดูอยู่นาน เล็งว่าจะต้องใช้อะไรบ้าง อันไหนจำเป็น และอันไหนเป็นแค่ของที่อยากได้ แค่ดูๆ ไว้ก่อนครับ ยังไม่ซื้อ ขี้เกียจถือ เดี๋ยวรอมิวลงมาแล้วค่อยไล่ซื้อทีเดียวเลยดีกว่า
   รอนานกว่า 30 นาที ไม่เห็นวี่แววมิวจะลงมาสักที ชักสงสัยเลยแอบขึ้นไปดูหน้าห้องประชุม โอ้โห ด้านในมีผู้ปกครองนั่งอยู่หลายคนเลย เป็นห้องแอร์อย่างดี ทำเนียนเลย เขยิบเข้าไปทีละนิดๆ รับไอเย็นแอร์ โอออ สดชื่นนนนน
   มองไปมองมาเจอผู้ปกครองของ “ทัวร์” เพื่อนมิวที่มาสอบด้วยกันจึงเดินเข้าไปนั่งคุยด้วย งานนี้มีเด็กนักเรียนจากโรงเรียนวรรณสว่างจิตมาสอบ 6 คน มิว ทัวร์ ทัด กร การ กลอรี่ สามคนแรกตั้งใจเข้าสวนกุหลาบจริงๆ ส่วนสามคนหลังลองมาสอบดูเฉยๆ เขาได้โรงเรียนใหม่เรียบร้อยนานแล้ว น่าดีใจนะที่สอบติดกันหมดทั้ง 3 คนเลย สุดยอดมากๆ เด็กชุดนี้
   เสร็จจากการรายงานตัวก็ลงไปหาซื้อข้าวของชุดนักเรียนได้ จะซื้อที่นี่เลย หรือไปหาซื้อเองก็ได้แล้วแต่สะดวก ผมจัดให้มิวที่นี่แหละ จะมาลังเลหน่อยตรงที่ไม่ได้ลองชุดอย่างเป็นทางการ ช่างเขาใช้สายวัดๆ ตัวแล้วก็เลือกชุดให้ คิวยาวไง ต่อคิวกันกว่า 30 นาทีในแต่ละคิว ที่ซุ้มของที่ระลึกมิวขอซื้อกำไลยางข้อมือเป็นอันดับแรกสีชมพู-ฟ้า ซื้อแล้วฉีกซองใส่เลย แล้วค่อยไล่ซื้อรองเท้า เข็มขัด ชุดพละ ฯลฯ กว่าจะเสร็จสิ้นในการซื้อทุกอย่างก็เกือบเที่ยงโน่นเลย นี่ผมมาตั้งแต่ 0800 นะนี่
   เสร็จแล้วก็เดินข้ามสะพานพุทธกลับ ขากลับต้องแบกข้าวของเยอะมาก พะรุงพะรัง มิวใจดีถือร่มกางให้ผมด้วย เดินไปร้องเพลงไป เพลงบ้าๆ บอๆ ของเขา ตอนนี้มีความสุขแล้วล่ะสินะ ใกล้ถึงที่ทำงานมิวขอซื้อต้มเลือดหมูกิน และให้ผมช่วยไปซื้อชาดำเย็นใส่มะนาวจากร้านกาแฟในตลาดมาให้หน่อย
   กินเสร็จบอกช่วยไปส่งที่รถไฟฟ้าหน่อย จะไปเรียนพิเศษที่สยามต่อ โหห ไฟแรงโคตรๆ อยู่ในรถเราก็คุยกันเรื่องเป้าหมายอันต่อไปในอีก 3 ปีข้างหน้า วันนี้สอบเข้าสวนกุหลาบได้แล้วก็คือผ่านด่านแรกแล้ว เหลืออีกด่านคือเข้าโรงเรียนเตรียมทหาร เพื่อเลือกเรียนต่อในกองทัพอากาศ
   นับจากนี้จะถือว่ามิวรีเซทชีวิตตัวเองใหม่ทั้งหมด โรงเรียนใหม่ รูปแบบใหม่ เพื่อนใหม่ ครูใหม่ ประสบการณ์ใหม่ ฯลฯ
   “ยินดีต้อนรับครับสวนกุหลาบ 138”
   มิวหันมายิ้มแล้วลงจากรถไป
   
   เข้ามาบ้านวันนี้รีบอาบน้ำก่อนเป็นอันดับแรก เปิดฝักบัวมาต้องรีบอาบทันที หลังจากนี้สัก 20 วินาที น้ำจะร้อนโคตรๆ เพราะท่อน้ำโดนตากแดดอยู่นาน เปิดทิ้งไว้ก็เสียดาย เลยชั่งมัน อาบแบบผ่านๆ นี่แหละ ช่วงเช้าเหงื่อไหลไคลย้อยมากตอนเดินไปเดินกลับจากโรงเรียน
   หิวจัดครับ เปิดตู้เย็นเจอน้ำเต้าหู้รีบยกซดเลย แต่เข้าปากได้คำเดียวก็ต้องชะงัก อมไว้ในปาก เพราะมันมีคราบเหนียวๆ ไม่ได้ลื่นคล่องคอเหมือนปกติ หรือว่ามันเสียวะ รีบไปบ้วนทิ้ง งงเลย ทำไมเสียได้ เก็บไว้ในตู้เย็นแท้ๆ ทุกทีก็เก็บไว้ได้นานหลายวัน สำหรับล็อตนี้เพิ่งจะเก็บมาแค่ 3 วันเอง หรือว่าตู้เย็นเรามันผิดปกติ
   เซ็งเลย เสียดายของมาก กะจะเอาไว้ซดแก้หิวจะได้อ้วนน้อยๆ หน่อย เลยกินน้ำมะเขือเทศแทน กินไป 500 cc แต่ยังไม่อิ่ม กินถั่วไปอีก 1 ถุง ค่อยยังชั่วหน่อย กินปลาเส้นฟิชโชด้วย แล้วก็ออกอาการเดิม คืออิ่มแล้วง่วง เพลีย ตอนเช้าวันนี้ใช้พลังงานเยอะมาก
   ว่างๆ ก็นั่งจัดข้าวของที่วันนี้ซื้อมา จัดเตรียมเอกสารที่จะต้องใช้ในวันที่ 9 เมษายน วันมอบตัว ต้องใช้รูปถ่ายชุดนักเรียนด้วย นั่นคือมิวต้องไปตัดผมสั้นเกรียน มิวบอกอยากตัดทรงนี้มานานแล้ว เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ไว้ผมยาวตลอดเลย เห็นเพื่อนๆ ตัดแล้วชอบ อยากตัดบ้าง โชคดีมิวหัวทุยสวย หัวแบบนี้ไว้ผมได้หลายทรง ถ้าหน้าไม่อ้วนกางนี่จะตัดสกินเฮดยังสวยเลย
   0430 มิวโทรให้ไปรับที่สถานีรถไฟฟ้ากรุงธนฯ หน่อย ทุกทีเรียนจนถึงค่ำ แต่วันนี้บอกว่าหมดแรง เพลีย อยากกลับบ้าน จัดไปครับ วางสายแล้วรีบขับรถไปรอที่จุดนัดพบทันที แต่พอถึงบ้านเท่านั้นแหละ ไม่เห็นจะพักผ่อนเลย วิ่งไปหยิบไอแพดมาเล่นและโหลดเกมใหม่ๆ มาใส่ใหญ่เลย สงสัยจะเก็บกดมานาน ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน
   ทีวีดิจิตอลกำเนิดอย่างเป็นทางการแล้วนะ จัดเรียงช่องสัญญาณกันใหม่หมดเลย งงดีครับ ไว้เข้าไปคอนโดก็ต้องทำการจูนใหม่อีกแล้วสินี่ อยู่ก็ไม่ค่อยได้อยู่ ดูก็ไม่ค่อยได้ดู ฮ่าๆ
   วันนี้วันเกิดพระเทพฯ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ทรงเกษมสำราญและมีพลานามัยแข็งแรงครับ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #2 on: April 04, 2014, 05:07:36 pm »
3 เมษ 57
   ตื่นปุ๊บซดน้ำอุ่นทันที แล้วค่อยเข้าห้องน้ำ ก่อนวิ่งก็กิน ACV ไป 1 แก้ว เพิ่มพลังได้ดีมาก เช้านี้วิ่งไปอีก 1 ชม ตื่นก่อนตี 5 ก็วิ่งได้เยอะหน่อย วันไหนที่วิ่งได้ไม่ถึงชั่วโมงก็เป็นเพราะใช้เวลาในห้องน้ำนานไปหน่อย
   วิ่งมาใกล้จะ 3 เดือนแล้ว น้ำหนักลงเฉลี่ยเดือนละ 2 กก นิดๆ เห็นตัวเลขแล้วแทบท้อใจ นี่ถ้าเป็นสมัยหนุ่มๆ ออกกำลังกายแบบนี้ คุมอาหารอย่างนี้ รับรองว่าลงได้อาทิตย์ละ 1 กก แบบไม่ยากเย็น
   อายุเยอะขึ้น ร่างกายเริ่มเสื่อมลงทีละน้อย อาหารที่กินเข้าไปก็เผาผลาญไปเพื่อกิจวัตรประจำวันเท่านั้น ถ้าระหว่างวันกิจกรรมน้อย เคลื่อนไหวร่างกายน้อย ก็ควรกินให้น้อย หากยังคงกินเยอะเหมือนหนุ่มสาวอยู่ล่ะก็ มันก็จะเหลือพลังงานสะสมเข้าไปเรื่อยๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
   ในเฟซบุ๊คเพื่อนนักเรียนผมหลายกลุ่มยังคงขยันขันแข็งในการโพสภาพของกินอ้วนๆ ดูแล้วก็ปลงครับ อายุก็เลยงามวงวานไปมากแล้ว หลายคนหุ่นตุ้ยนุ้ย ไอ้อ้วนหรือผอมนี่มันเรื่องของเขา แต่หากมองไปในอนาคตมันคือการก่อตัวของโรคร้ายต่างๆ นานานี่สิ สนิทกัน รักกัน แต่ไม่กล้าเตื่อนกันตรงๆ ครับ
   อาหารเช้าวันนี้เป็นเนื้อปลากะพงผัดแบบฉู่ฉี่ ถั่วลันเตาผัดน้ำมันหอย มีผักสดคือบร็อคโคลี่และแครอทลวกเหมือนเดิม ตบท้ายด้วย ไข่ต้ม กระเทียมสด กินกับข้าวกล้อง
   มิวไปเรียนพิเศษเหมือนเดิม วันนี้ให้เขากลับมาเย็นก็พอ จะพาไปตัดผมสั้น และถ่ายรูปติดบัตรนักเรียน จะต้องมีพิธีการ “มอบตัว” ในวันพุทธหน้า
   เอ๊ะ ทำอะไรผิดนะ ถึงต้องมอบตัว สงสัยการใช้คำนี้จริงๆ มันคงจะเป็นเหมือนการส่งมอบอะไรสักอย่าง หรือจะส่งมอบตัวเด็กจากผู้ปกครองสู่อ้อมกอดคุณครู
   ก่อนลงจากรถเลยถ่ายรูปเขาเก็บไว้ มันน่าจะเป็นภาพผมยาวครั้งสุดท้ายของมิว แต่เขาก็อยากตัดผมสั้นนะ เกิดมาไม่เคยตัดเลย ไว้ยาวมาตลอด
   อยู่ร้านขายของก็ช่วยงานไปเรื่อย ตอนเช้าลูกค้าให้ไปเก็บเช็ค ร้านนี้ผมไปบ่อยครับ แต่วันนี้ไปแล้วไม่เจอใครเลย แถมมีหมาตัวโตสองตัวเห่ากระโชกไล่ ลักษณะพื้นที่เป็นบ้านส่วนตัวเนื้อที่หลายไร่ มีบ้านหลายหลังในรั้วเดียวกัน แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปในจุดที่เราไม่คุ้น ยืนรอหน้าออฟฟิซเห็นคนเดินผ่านมา ผมต้องตะโกนบอกว่า “ผมมาเก็บเช็คครับ ติดต่อที่ไหนครับ” ตะโกนแข่งกับเสียงหมาน่ะ
   งงเต็ก เขาได้ยินผม แต่แล้วก็เดินหันหลังกลับ
   อ้าว แล้วให้กูทำไงต่อ หมาแม่งก็กระชับพื้นที่เข้ามาใกล้จนมันมาดมๆ ที่ขาแล้ว ถ้ามันกัดขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบวะ ยืนให้มันเห่าอยู่นาน ก็ไม่เห็นมีใครโผล่มาแสดงตัวเลย
   จนหมาอีกตัวเดินเข้ามาใกล้ ไม่ไว้ใจหมาหมู่ครับ ถ้าอยู่ตัวเดียวน่ะมันไม่ค่อยกล้า แต่ถ้ามันมีหลายตัวล่ะก็ อะไรก็เกิดขึ้นได้ โดยเฉพาะหมาที่ไม่คุ้นเคยกับเรา เข็นรถกลับดีกว่า
   กลับมาถึงร้านก็โทรไปถาม คนรับสายบอกว่าให้เดินเข้ามาข้างหลังโรงงาน ต้องมากดกริ่งเรียก
   ปัดโธ่ลูกพี่ สถานที่มันเป็นบ้านส่วนตัวมีหลายหลัง แล้วต้องให้ผมไปกดเอาหลังไหนหรือครับ จุดพิกัดเดิมที่ผมเคยไปรับเช็คก็ไม่มีใครอยู่ ประตูล็อค
   โต้เถียงกันเล็กน้อย แต่ถ้าเราจะค้าขายกับเขาก็ให้เขาด่าไปครับ ไปเถียงกับลูกค้าก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร เสียความรู้สึกเปล่าๆ เช้านี้เลยเซ็งนิดๆ แต่เช้า
   ใกล้เที่ยงเริ่มหิว กินกล้วยน้ำว้าไปทีละผลๆ สุดท้ายถึงบ่ายผมซัดไป 3 หึหึ
   
   ตอนบ่ายขับรถพ่อไปศูนย์ มีตัวหนังสือโชว์หน้าจอว่าระบบเบรกผิดปกติ ให้เข้าศูนย์ จัดไปครับ รถสมัยใหม่นี่ไม่ต้องอาศัยช่างเก่งๆ อะไรแล้ว ใช้แค่ช่างเปลี่ยนอะไหล่อย่างเดียวพอ รถจะพังจุดไหนมันก็จะฟ้องออกมาทางหน้าจอตลอด ไอ้คันนี้ยังดีนะที่ฟ้องเป็นภาษาอังกฤษ เจอรุ่นเก่าๆ แม่งฟ้องเป็นรูปเครื่องยนต์ ไฟ Check Engine โชว์เลย ไอ้นี่เล่นเอาคนขับใจแป้วไปเลย คือไม่รู้อะไรพังบ้างไง
   ช่างใช้เครื่องมือเสียบเช็ค แป๊บเดียวมันก็แสดงออกมาว่าให้ช่างทำอะไรบ้าง ของผมคือต้องอัปเดทซอฟแวร์ใหม่ และเปลี่ยนชุดซ่อมระบบเบรกไฟฟ้า ใช้เวลาทำ 1 วัน
   โอเค รับทราบ พรุ่งนี้จะเอารถไปให้ทำ วันนี้ผมไม่ได้เอาจักรยานใส่ท้ายรถมา ทิ้งรถไว้จะกลับลำบาก
   ขับรถไปโรงเรียนมิวต่อ ไปรับเอกสารต่างๆ ที่ต้องใช้ในการมอบตัวเข้าเรียนสวนกุหลาบ ขากลับเดินออกมาแล้วก็หวิวนิดๆ นี่ผมจะไม่ได้มาที่นี่อีกแล้วหรือนี่ มาโรงเรียนนี้ตั้ง 9 ปี เช้าเย็นมารับมาส่ง นั่งเล่นจนคุ้นเหมือนบ้านตัวเอง รู้จักเจ้าหน้าที่แทบทุกคน
   กลับมาถึงบ้านก็จัดเรียงเอกสาร จัดเป็นชุดๆ สำหรับมอบตัว แม้จะอีกหลายวัน แต่ก็เตรียมไว้ก่อนครับ เผื่อฉุกเฉินขาดตกชิ้นใดจะได้ตามได้ทัน จดรายการออกมาว่ายังขาดเอกสารใดบ้าง ทำเป็นรายการเรียงแถวลงมา แบบนี้รับรองไม่พลาด
   บ่ายๆ หิวอีกแล้ว จัดแตงโมไป 1 กล่อง ยังไม่หายหิวซัดถั่วอบไปอีกสองถุงแน่ะ หึหึ ถั่วอีกแล้วๆ หรือว่าผมเสพติดถั่วไปแล้ววะนั่น ไว้หมดล็อตนี้แล้วจะลองหยุดกินดู อยากรู้ว่าจะลงแดงไหม
   เฮ้ย อยู่บ้านเฉยๆ นั่งหน้าคอมฯ พบว่าอยากกินโน่นนี่จุบจิบตลอดเลย สังเกตมาหลายครั้งแล้ว เดินไปเดินมาก็หยิบปลาหมึกและกุ้งอบกรอบมากินหน้าตาเฉย ทั้งๆ ที่ไม่ได้หิวเลยสักนิด กินเพราะอยากกินล้วนๆ โอ.. ไม่นะ  แบบนี้ไม่ดีแน่ ถ้าแก้นิสัยกินตามใจปากไม่ได้ อีกหน่อยวิ่งไม่ไหวก็จะอ้วนเด้งคืนตีกลับแบบโยโย่
   อากาศร้อนโคตรๆ มากขึ้นทุกวันๆ นึกแล้วอิจฉาพวกเกาหลี ญี่ปุ่น เลย แต่เชื่อสิ ถ้าเราเป็นแบบนั้นจริงผมก็จะบ่นว่าหนาวเกินไป อิจฉาไทยจังเลย ร้อนหน่อยยังดีกว่าหนาวจนขี่จักรยานไม่ได้
   น่าแปลกว่ะที่มาหิวตอนเย็น ข่มใจซัดกล้วยน้ำว้าไป 1 ผลแล้วรีบอาบน้ำเข้าห้องนอน แต่อยู่ได้พักใหญ่ก็หิวอีกแล้ว เฮ้ยย อาการต่อมอิ่มอักเสบออก เดินไปเดินมาสาละวนในบ้านเห็นของกินเต็มไปหมด ทำใจลำบากว่ะ
   ต้องนึกถึงหุ่นแน่นๆ แบบบัวขาว ถ้าอยากได้แบบนั้นก็ต้องหักห้ามใจไม่กินตอนกลางคืน ว่าแล้วก็ซัดกล้วยน้ำว้าไปอีกผล ตกลงทั้งวันนี้ผมกินกล้วยน้ำว้าไป 5 ผล
   หัวค่ำมิวโทรมาหา บอกว่า “พ่อ มิวตัดผมสั้นแล้วนะ มันเหมือนผมมิวหายไปหมดเลย” ฟังแล้วขำมาก มิวไม่เคยตัดผมสั้นทรงนักเรียนมาก่อน เลยยังไม่คุ้นกับหน้าตัวเองในกระจก
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #3 on: April 04, 2014, 05:10:46 pm »
4 เมษ 57
   ตื่นมาก็จิบน้ำอุ่น 1 แก้ว เข้าห้องน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน กิน ACV อีกแก้ว แล้วก็ออกวิ่งเลย แต่วันนี้เลยวิ่งไปแค่ 50 นาที ให้เวลากับการ Cool Down เยอะมากขึ้นแทน เดินพักให้ร่างกายคลายความร้อนลงมากๆ แล้วถึงกลับเข้าบ้าน ทำให้นั่งกินข้าวเช้าได้อร่อยขึ้น
   อาหารทรงคุณค่าเหมือนเดิม เป็นเนื้อปลาทะเลผัดฉ่า ใส่มะเขือพวง มะเขือเปาะ กระชาย ผักแกล้มก็เป็นบร็อคโคลี่ แครอทลวก มีถั่วลันเตาผัดน้ำมันหอยอีกจาน ไข่ต้มอีกฟอง กินกับข้าวกล้อง กระเทียมสดเหมือนเดิม
   เห็นมิวชัดๆ แล้วหน้าตาไม่คุ้นเลยจริงๆ ตัดผมสั้นยิ่งหน้ากลมอ้วนเข้าไปใหญ่ โชคดีหัวเขาทุยสวย ตัดออกมาแล้วพอใช้ได้ นี่ถ้าผอมลงจะหล่อกว่านี้เยอะ เช้านี้มิวไปเรียนพิเศษอีกเช่นเคย
   อ่านเจอข่าวภาษาอังกฤษเจอบทความน่าตกใจ เขาบอกว่าวิ่งออกกำลังกายมากหรือน้อยไปก็ทำให้อายุสั้นลงได้ ที่เหมาสมคือแค่อาทิตย์ละ 2-3  ชม
   อ่านในเนื้อหากลับไม่มีเหตุผลอะไรทีชัดเจน เหมือนพวกไปจำขี้ปากเขามาเล่าต่ออีกที แต่ถ้าให้ผมวิเคราะห์ผมเป็นห่วงเรื่องข้อเข่าอย่างเดียวนี่แหละครับ อย่างอื่นไม่น่ามีปัญหา หัวใจ ปอด แม้จะทำงานหนักขึ้น แต่มันก็จะผ่อนคลายมากขึ้นตอนเราเลิกวิ่งไปแล้วเช่นกัน เพราะตอนตรวจร่างกายตอนต้นปี ช่วงนั้นวิ่งไปได้แค่ไม่กี่วัน หมอวัดเจอชีพจรผมเต้นแค่ 55 ครั้งต่อนาที จนหมอต้องถามว่าคุณเล่นกีฬาอะไรเป็นประจำหรือเปล่า ในขณะที่คนปกติหัวใจเต้น 70 โน่นเลย ส่วนนักกีฬาจักรยานชื่อ Lance Armstrong หัวใจเขาเต้นแค่ 35 ครั้งต่อนาทีเท่านั้นเอง
    เช้านี้มีส้มเขียวหวานกินตอนสาย 4 ผล ตามด้วยน้ำเต้าหู้ใส่ถั่วแดงอีกถ้วยใหญ่ อยู่ได้ถึงบ่ายสบายๆ ช่วงกลางวันมีคนมาส่งของเต็มคันรถ แต่เขาขับมาคนเดียว อ้าว แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะเสร็จล่ะนี่ ก็เลยช่วยเขาจัดเรียงสินค้า
   บ่ายเอารถพ่อไปเข้าศูนย์ ทิ้งรถไว้ แล้วขี่รถ Neobike 16 กลับบ้าน ไอ้รถคันนี้ผมขี่น้อยมาก ซื้อมาให้แม่บ้านใช้ขี่ไปตลาด ระหว่างทางแอบแวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านใหม่ที่เพิ่งเจอ เห็นร้านใหญ่โตดี เก้าอี้มากมาย กลางวันน่าจะมีคนกินเยอะแน่ๆ เลยลองสักหน่อย แล้วก็ไม่ผิดหวัง รสชาติพอได้ แต่เขาใส่เครื่องเยอะหลากหลายจนงง ใส่ทั้งหมูกรอบ เครื่องในหมู กุ้งสดตัวโต ปลาหมึกแช่ ฯลฯ คราวหน้าหากจะไปกิน คงต้องเลือกเครื่องสักหน่อย เยอะเกิน ชามละ 50 บาท
   กลับถึงบ้านเหงื่อเพียบ ใช้เป้สะพายหลังใบที่ภรรยาซื้อให้จากซอยละลายทรัพย์มันอบอับหลังอย่างมาก เป็นเป้ที่ใช้งานดีนะ แต่ไม่เหมาะสำหรับการขี่จักรยานเลยจริงๆ
   รีบอาบน้ำ 20 วินาทครับ รีบเปิดรีบอาบ ไม่ต้องใช้สบู่ เอาแค่ล้างเหงื่อออกให้สบายตัว เกิน 20 วิ น้ำเย็นจะกลายเป็นน้ำร้อนอย่างรวดเร็ว จะได้ว่าไม่กี่เดือนก่อนมันเพิ่งจะหนาวสุดๆ อยู่เลย ยังเคยบ่นบอกว่า กูรู้แล้วว่าทำไมแจ๊คไททานิคถึงตาย มาวันนี้กูซึ้งอีกแล้วว่าทำไมคนถึงไม่อยากลงนรก
   อาบน้ำแล้วสบายตัวมาก หยิบถั่วกินอีกแล้ว ใกล้หมดแล้วล่ะ หมดล็อตนี้จะหยุดอย่างจริงจังแล้ว ถ้าทำได้ก็น่าจะผอมลงเร็วกว่านี้อีกหน่อย แต่ต้องไม่ไปหาของอื่นมากินแทนอีกล่ะ
   ในเฟซบุ๊คมีคนนำภาพคนเสื้อแดงยืนกันแน่นเต็มถนนอักษะ อ้าวเฮ้ย ไหนว่าจะนัดกันพรุ่งนี้ไง วันนี้มากันแล้วหรอ กลายเป็นว่าพวกเสื้อแดงตัดต่อภาพเอาไว้ล่วงหน้าก่อนแล้ว จะได้ใช้เป็นใบเสร็จหลอกแดกเงินทักษิณต่อ
   เย็นศูนย์รถโทรมาบอกว่า รถอัปเกรดซอฟแวร์ไม่ผ่าน นันคือต้องเปลี่ยนตัวแม่ปั๊มเบรกแบบไฟฟ้า เรียกว่าตัว SBC Sensotronic Brake Control ฟังราคาแล้วสยอง เฉียดแสนบาท หึหึ
   รถดีทุกอย่าง นั่งสบาย ขับสบาย ประหยัดน้ำมัน แม้จะเป็นรถที่ขับดี แต่มาเจอแบบนี้ กูกลับไปขับ 180SX แบบเดิมดีกว่า ค่อนข้างจะมั่นใจแล้วล่ะนะว่า ตลอดชีวิตนี้เราคงจะเหมาะกับรถญี่ปุ่นมากกว่า
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #4 on: April 07, 2014, 04:14:59 pm »
5 เมษ 57
   วิ่งไม่หยุดหย่อน บอกแล้วไง ไม่ผอม ไม่เลิก ช่วงหลังมานี้น้ำหนักเริ่มลงช้ามาก แต่ก็ต้องพยายามต่อไป
   ไอ้ตัวระบบ SBC ของรถพ่อที่เสียนี่ทำเอาเครียดเลย อุตส่าห์สบายใจที่ลูกสอบเข้า ม1 สวนกุหลาบได้แค่ไม่กี่วัน มาเจอไอ้นี่ทีเดียวจุกเลย เงินเก็บเอาไว้บูรณะบ้านตัวเองก็คงต้องเอามาซ่อมรถก่อน เซ็งเหี้ยๆ เลย นึกถึงหน้าพวกเพื่อนรักที่ยืมเงินไปแล้วกลายเป็นคนแปลกหน้าทันที เพื่อนจะรู้ไหมนะว่ากูก็ต้องใช้เงิน
   บ่ายพามิวไปเรียนคุมอง ติดเอาเสื้อนักเรียนสวนกุหลาบไปด้วย ต้องถ่ายรูปติดบัตรสำหรับทำเอกสารมอบตัวที่โรงเรียนสวนกุหลาบในวันที่ 9 จะได้เสร็จสิ้นกันเสียที เอกสารทุกอย่างก็เตรียมพร้อมหมดแล้วล่ะ
   หิวจัด ให้มิวช่วยนั่งจองโต๊ะใน Food Court ชั้นใต้ดินแล้วผมรีบไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมานั่งกิน ถ้าไม่มีคนช่วงนั่งจองนี่กินลำบากครับ ต้องเดินถือถาดร่อนไปร่อนมาถึงจะเจอโต๊ะ คนส่วนใหญ่กินเสร็จก็นั่งแช่กันนาน ที่เห็นเยอะสุดก็คือกดมือถือเล่น หนุ่มสาวก็คุยกันกระหนุงกระหนิง คนแก่หน่อยแม่งแคะขี้ตีนเล่น บางคนอารมณ์บรรเจิดมาก แคะแล้วเอามาดม อืม แกคงจะฟิน
   มิวขอกินลูกชิ้น กินเสร็จรีบวิ่งไปเรียน แต่แค่ 10 นาทีก็วิ่งกลับมา บอกว่าหิว ขอกินก๋วยเตี๋ยวบ้าง อยากกินแบบแห้งเหมือนที่ผมสั่ง แล้วมีน้ำซุปแยกต่างหาก
   กินเสร็จมิวไปเรียนคุมอง ผมว่างราว 2 ชม ไปสิงที่ร้านหนังสือดีกว่า ระหว่างทางเดินผ่านแผนกเครื่องใช้ไฟฟ้า ที่ซุ้มขายทีวีจะมีโซฟายาวให้นั่งชมภาพ แต่วันนี้มีแต่คนแก่มานอนหลับอ้าปากค้าง กูละเชื่อเลย
   นอนกันแบบเหมือนว่าที่นี่คือบ้านของกูเลย เห็นแล้วขำมาก ถ้าไม่คิดอะไรมากก็กันเองดีครับ อยู่กันแบบสบายๆ
   เดินดูตู้เย็น เครื่องซักผ้า พัดลม ไม่ได้อยากได้ของหรอก แต่อยากดูไอเดียใหม่ๆ กลายเป็นว่าเดินไม่สนุก เจอเซลล์เดินตามตลอดเลย เมื่อก่อนเจอได้ประจำในแผนกตกแต่งรถยนต์แต่ตอนนี้มันลามไปทุกแผนกแล้ว แต่รู้สึกมีอยู่แผนกเดียวทีมีคนเดินตาม นั่นคือแผนกขายโทรศัพท์มือถือครับ
   วันนี้พวกเสื้อแดงนัดชุมนุมรวมตัวกันที่ถนนอักษะ เห็นแล้วสงสารชาวบ้านละแวกนั้นจริงๆ คางคกวางแผนเอาไว้แล้วว่าจะเอาแรงงานต่างด้าวมาร่วมชุมนุม แต่ทางกองทัพรู้แกว เลยไปตั้งด่านตรวจรอบบริเวณนั้นทั้งหมด เป็นอันว่าแผนการนี้ใช้ไม่ได้ ต้องรีบโทรบอกยกเลิกกันแทบไม่ทัน สุดท้ายคนมาประมาณ 3 หมื่นเศษ จากเป้าหมาย 5 แสน ไอ้ 3 หมื่นนี่รวมแรงงานต่างด้าวที่เล็ดลอดเข้ามาได้ด้วยนะ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #5 on: April 07, 2014, 04:18:57 pm »
6 เมษ 57
   วันหยุดครับ วิ่งได้เยอะ ได้นาน แต่ก็จัดไปแค่ 1.15 ชม และเดิน Cool Down อีก 15 นาที เป็นวันแรกที่วิ่งแบบสลับช่วงความเร็วที่นานที่สุด คือวิ่งอัดเร็วสลับเบาไปถึง 6 กม เหนื่อยแบบลิ้นห้อย แต่พอกลับมาชั่งน้ำหนักก็เห็นตัวเลขแบบ New Low ถึงแม้มันจะโลวเพราะร่างกายสูญเสียน้ำไปก็ยังรู้สึกดีมีความสุขที่ได้มีโอกาสเห็นตัวเลขแบบนั้น
   มิวเรียนแบบบ้าคลั่งไปแล้ว จนต้องบอกให้หยุดบ้างคือวันอาทิตย์ อนาคตมันต้องเป็นเจ้าพ่อสยามสแควร์แน่ๆ วันนี้พามิวไปงานสัปดาห์หนังสือที่ศูนย์ประชุมสิริกิตติ์ ช่วงปิดเทอมแบบนี้ทุกปีจะมี 3 งานใหญ่ๆ ชนกัน รถติดแบบโกลาหล นั่นคืองานสัปดาห์หนังสือ งานมอเตอร์โชว์ และงานกาชาติ แต่ปีนี้กาชาติยกเลิกการจัดไปเพราะการเมืองยังไม่สงบ
   เช้าพาภรรยาและมิวไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านลี่ที่ริมถนนพระราม 4 เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวที่เปิด 24 ชม แถมเป็นห้องแอร์อย่างดี รสชาติอร่อยใช้ได้ ขอโทษครับ ราคาชามละ 40 บาท ชามใหญ่ๆ เสียด้วย แบบกินอิ่ม ไม่ใช่จุ๋มจิ๋มแบบก๋วยเตี๋ยวเรือ
   ซัดคนละชามแล้วก็เข้างานสัปดาห์หนังสือ ไปก่อนงานเปิดราว 30 นาที ตั้งใจจะไปจอดรถให้ได้ใกล้ๆ หน่อย มิวมีแผนซื้อหนังสือเยอะมาก ขากลับจะได้เดินใกล้หน่อย
   แต่มีคนมาก่อนผมเยอะมากเลยนะ เดินเล่นบูธที่อยู่นอกฮอล เจอซุ้มของค่ายหนังสือ “หนีกรุง” เล่มนี้ผมติดตามมานาน เขาเกิดจากหนังสือแจกฟรี มาวันนี้เป็นนิตยสารเต็มตัว ก็ขอชื่นชมครับ เป็นนิตยสารแนวท่องเที่ยว ถ่ายภาพสวยเลยล่ะ แต่หนังสือแนวนี้มันมีเยอะมาก ก็ต้องแข่งขันกันสูงหน่อย ต้นตำหรับก็คืออนุสาร อสท
   คุ้ยกองหนังสือลดราคาพลิกไปพลิกมาเจอคอลัมน์คอร์สเรียนเรือใบของมิวที่สัตหีบตอนปี 56 ด้วย แต่ช่างภาพเขายืนถ่ายบนฝั่ง เลยเห็นแต่ด้านหลังของกลุ่มเพื่อนมิวทั้งกลุ่มเลย แต่ไม่เห็นมิว เพราะเขาแล่นใบไปถึงเกาะพระเป็นคนแรก ว้า น่าเสียดาย
   ไอ้วันนี้แหละครับที่ผมนั่งเรือยางกับกลุ่มครูฝึกไปเกาะพระก่อนล่วงหน้า จึงนั่งพูดคุยกับครูฝึกหน่วย SEAL อยู่พักใหญ่ คุ้นๆ ว่าจะเป็นท่านที่โด่งดังในช่วงเดือนที่ผ่านมาด้วยซ้ำไป
   งานเปิด 1000 ตรง วางแผนไว้ให้มิวรีบไปซื้อของซุ้มที่คนแน่นสุด นั้นคือของค่าย นานมีบุ๊ค โด่งดังจากการ์ตูนความรู้ ค่ายนี้น่าจับตามองมาก เล่นง่ายๆ เลยครับ เขาซื้อลิขสิทธิ์มาจากหนังสือเกาหลีแล้วก็แปลขายเลย ง่ายดี ไม่ต้องง้อนักเขียน อ่านเจอเล่มไหนเจ๋งก็ซื้อแม่งเลย ไม่ต้องวาดภาพประกอบเองด้วย แต่ต้องลงทุนเงินเยอะหน่อย
   นี่น่าจะเป็นซุ้มที่เด็กเยอะสุดในงานเลยนะ กว่า 80% เป็นเด็กประถม มิวจัดแฮรี่ พอตเตอร์ภาคใหม่มาอีกแล้ว เล่นแบบ Box Set ตามด้วยพจนานุกรมไทยเล่มหนาเกือบคืบ โหดจริงๆ
   ผมได้ Human Ride จากซุ้มของ a day จัดเล่ม Tour De France มา เล่มนี่ในงาน bike week ปีที่ผ่านมาหมดเกลี้ยงตั้งแต่ 2 วันแรก ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเจอในงานนี้เลยรีบคว้ามา
   อยู่ในงานถึงเกือบเที่ยง ไม่ค่อยคุ้นย่านนี้ ไม่ค่อยได้มา ไม่รู้จะไปกินกันที่ไหนดี มิวบอกอยากกลับบ้าน ก็เลยไปหาของกินแถวบ้านเราดีกว่า
   แวะซื้อของใน Big C ชอบห้างนี้ คนน้อยดี เลยกินร้าน Bar B Q Plaza ผมไม่ชอบอาหารแนวปิ้งย่าง แต่ร้านนี้เขามีส้มตำด้วย อร่อยมาก สั่งเห็ดผัดเนยมาอีกจาน อร่อยไม่แพ้กัน อิ่มแล้วกลับบ้าน อยากหลับ เพราะเพลีย
   บ่ายนี้อยู่บ้านตลอดจนถึงเย็น แม่บ้านชื่อ “ดี” ไม่สบาย ต้องนอนโรงพยาบาล ตกเย็นพ่อ แม่ ภรรยา และมิวออกไปกินร้านสเต็คหน้าปากซอย ส่วนผมไม่กินมื้อเย็น แต่ก็กินจุบจิบมาตั้งแต่บ่ายแก่ๆ แล้ว เช่นพวกปลาเส้น ปลาปรุงรส ลูกเดือยอบ กล้วยน้ำว้า
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #6 on: April 07, 2014, 06:08:07 pm »
7 เมษ 57
   วิ่งเข้าไป อย่าได้ถอย วิ่งไปอีก 1 ชม เดินอีก 15 นาทีให้ร่างกายคลายความร้อน วันนี้วิ่งได้นาน เพราะไม่ได้กินมื้อเช้า ดียังไม่กลับบ้านเลย ไม่มีใครทำมื้อเช้าให้กิน ขี่จักรยานไปซื้อต้มเลือดหมูให้มิว จักรยานก็ดันยางแบนอีก ไม่ได้แบนแต๊ดแต๋นะ ยังพอขี่ได้
   นี่เป็นวันแรกในรอบหลายปีที่ผมไม่ได้กินมื้อเช้า แถมออกกำลังกายหนักมากมาอีกด้วย ตอนสายไปถึงที่ทำงานแล้วต้องยกของนี่รู้สึกหวิวๆ เลย ร่างกายผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด ไม่มีแรง ขี่จักรยานก็จะเบลอๆ ตัดสินใจได้ช้า
   ตอนสายเลยไปซื้อน้ำเต้าหู้มากิน 2 ถุง ใส่ลูกเดือย และใส่ถั่วแดง ตามด้วยข้าวโพดต้มผักเล็กๆ อีก 4 ฝัก ค่อยอิ่มหน่อย
   เช้านี้รถน้อยนะ หยุดชดเชยวันจักรี แบบนี้ส่งของได้สบาย ไปเร็ว มาเร็ว ใครเขาหยุดอะไรกันทางผมไม่ค่อยได้หยุดหรอกครับ ได้หยุดนานสุดก็คือสงกรานต์ ปีนี้แปลกอีกด้วยตรงที่เจ้าของร้านให้หยุด 13-16 แน่ะ ได้ถึง 4 วัน จะไปไหนดีก็ไม่รู้ ไม่ได้วางแผนกันล่วงหน้า สุดท้ายก็คงพักผ่อนอยู่บ้านเหมือนเคย
   บ่ายไปธุระที่ธนาคาร ต้องเข้าไปใช้บริการในห้างอีกแล้ว ไม่ชอบไปห้างเลยว่ะ จอดรถก็ยาก วนเข้าออกก็รถติดนานเสียเวลา เราทำธุระแค่ไม่กี่นาที แต่เสียเวลาโดยรวมทั้งหมดไปมากกว่าที่เราทำธุระเสียอีก
   ขากลับแวะซื้อขนมปังไปฝากมิวสำหรับพรุ่งนี้เช้า มองหาของกินของตัวเองด้วย ลองขนมปังชื่อแปลกๆ แต่ดูหน้าตาคล้ายขนมปังฝรั่งเศสแต่ออกทรงกลม แถมวางคู่กันอีกทดลองงดถั่วอีกด้วย
   ซื้อลูกชิ้นปลาระเบิดมา 1 ชุด มาถึงบ้านรีบเปิดกิน อร่อยดีครับ เนื้อปลาไม่มากนัก แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเนื้อแป้งฟูๆ ทอดกรอบ กินแป๊บเดียวหมดแล้ว เลยเอาขนมปังกลมๆ ที่ซื้อมาตะกี้ลองมาจิ้มน้ำจิ้มกิน เฮ้ยย อร่อยว่ะ
   นั่นประไร ลดถั่ว แต่ดันมาเพิ่มแป้งแทน จะพลาดไหมวะนี่ คิดเสียว่าเป็นการทดลองโหลดคาร์โบรองรับการวิ่งของเช้าวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน นี่ก็วิ่งมาได้ 3 เดือนเต็มๆ แล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะวิ่งได้นานขนาดนี้
   อิ่ม แน่น ง่วงครับ โหลดคาร์โบไปเพียบ ไม่เคยกินแป้งเยอะๆ แบบนี้มานานมาก คิดไปคิดมาชักไม่แน่ใจแล้วว่ะไอ้พวกถั่วหรือแป้งแบบนี้อันไหนจะอ้วนกว่ากัน ยิ่งกินน้ำตามเข้าไปยิ่งฟูเต็มต้อง อยากหลับจริงๆ เลย
   มิวเรียนพิเศษเต็มที่ กลับค่ำเหมือนเดิม โอ้ ไม่น่าเชื่อว่าจะไฟแรงถึงเพียงนี้ เมื่อวานตอนไปงานสัปดาห์หนังสือก็ให้เขาดูแนวข้อสอบของกองทัพอากาศที่มีความยากอยู่ที่ระดับ “ยากมาก”
   ดูแล้วจะท้อ หรือดูแล้วจะยิ่งสู้ก็ไม่รู้นะ ฝันของเขา อนาคตของเขา เราเป็นพ่อแม่ ก็ได้แค่คอยทำหน้าที่ส่งเสริมและสนับสนุนฝันของเขาให้เป็นจริงให้ได้
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #7 on: April 10, 2014, 05:17:21 pm »
8 เมษ 57
   นี่ผมวิ่งมาครบ 3 เดือนเต็มๆ แล้วนะนี่ ไม่น่าเชื่อเลย น้ำหนักลดลงมาได้ตามเป้า แต่ตอนนี้เป้ามันเขยิบสูงขึ้นไปอีก คืออยากมีกล้ามท้องสวยๆ ด้วย มันก็เลยต้องวิ่งต่อไปอีก
   ดียังไม่กลับมา ไม่มีใครทำอาหารเช้าให้ ของตัวเองไม่เป็นไร หากินข้างนอกเอาได้ แต่ยังไงก็ต้องให้มิวมีกิน วันนี้มิวมีเบอร์เกอร์หมูพริกไทยดำ อย่างดีเลยนะ ซื้อมาจากร้าน yamazaki ไม่ใช้ซื้อเอาตามฟาสฟู๊ด จัดเตรียมไว้ตั้งแต่เมือวานแล้ว เช้านี้แค่อุ่นก็กินได้เลย อาจจะไม่สด ไม่ใหม่ แต่ก็หยวนๆ น่า
   ซื้อน้ำเต้าหู้สำเร็จรูปมาลองกิน เอาไว้กินทันทีหลังออกกำลังกาย รองท้องไว้สักหน่อย ถ้ายังรองไม่ดีก็มีกล้วยน้ำว้าเหลือไว้อีก 1 ผล เมื่อวานปล่อยให้หิวโซ รู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย รู้สึกหวิวๆ ตาลาย ไม่มีแรง ไม่มีสมาธิ
   เช้านี้ซัดไปอีก 1 ชม เต็มๆ เดินต่ออีก 15 นาที น้ำหนักยังคงทรงๆ เหมือนเมื่อวาน อ่านพวกหนังสือพอคเก็ตบุ๊คแนะนำลดความอ้วนส่วนใหญ่เขาจะบอกว่าอย่าชั่งน้ำหนักบ่อย แต่ผมทำตรงข้าม ช่างแม่งตลอดเลยทั้งเช้าทั้งเย็น บอกแล้วไง ผมไม่ค่อยเชื่อหนังสือเท่าไหร่ ถ้าจะเชื่อก็ต้องดูภูมิของผู้เขียนก่อน ถ้าเป็นเรื่องสุขภาพอาหารการกิน ผมจะเชื่อหมอ กฤษฎา ศิรามพุช (สะกดผิดขออภัย พิมพ์สดๆ) หรือถ้าเป็นหมออื่นก็อาจเชื่อได้บ้าง แต่ก็ต้องไตร่ตรองสักหน่อย
   อย่างวันนี้ก็เจอข่าวในเฟซบุ๊ค บอกว่ากินกุ้งอันตราย จั่วหัวแบบนี้คนสนใจกันเยอะ อ่านเนื้อในเขาบอกว่าไม่ควรกินกุ้งพร้อมกับวิตามินซี หรืออาหารที่มีวิตามินซี มันจะเกิดปฏิกริยาเคมีแปรสภาพเป็น “สารหนู”
   เฮ้ยยย มาได้ไง สารอาหารในกุ้ง รวมกับวิตามินซี กลายเป็นสารหนูได้
   คนส่งแชร์กันเพียบ แต่ผมก็แชร์เหมือนกัน แต่แชร์แล้วบอกว่า “ผมไม่เชื่อ”
   อาหารเช้าวันนี้ของผมคือกล้วยน้ำว้า 2 ผล ไปถึงที่ทำงานก็กินน้ำเต้าหู้ใส่ลูกเดือย ใส่ถั่วแดงแก้วโตๆ ราว 500cc ไม่ค่อยอิ่ม แต่ก็หายหิว ส่วนมิวก็ยังคงบ้าคลั่งเรียนพิเศษเหมือนเดิม มิวเล่าว่าเจอผู้ปกครองเด็กมาทักว่าเรียนสวนกุหลาบหรือ เพราะว่าเห็นมิวใส่กำไลยางสีชมพูฟ้า มิวตอบว่าใช่ครับ ผู้ใหญ่ถามกลับมาว่า ป6 ขึ้น ม1 หรือว่า ม1 ขึ้น ม2
มิวตอบไปว่า ม1 ขึ้น ม2 ครับ
   อ้าว เฮ้ยย ยังไม่ได้เรียน ม1 เลย ทำไมตอบไปแบบนั้น เรียนจนเบลอแล้วหรือนี่
   สันนิษฐานว่ามิวคงจะเบลอจริง เพราะที่เขาเรียนพิเศษทุกวันนี้มันเป็นเนื้อหาของ ม2 หลายเรื่อง เรื่องของ ม1 เรียนจบหมดแล้ว !!!
   โหห แรงว่ะ
   ช่วงนี้แดดแรงโคตรๆ เลย เดินผ่านหน่อยเดียวแสบแขนไปหมด
   ดีใจที่เมื่อวานกินขนมปังชิ้นใหญ่ๆ ไป 2 ชิ้น น้ำหนักยังไม่ขึ้น นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนกินถั่วไปสักสองถุงรับรอง เข็มตาชั่งตีขึ้นมาเห็นๆ เลย จากข้อมูลเพียงเท่านี้ก็เลยสรุปประจำวันว่าคาร์โบไฮเดรทเผาผลาญง่ายกว่าไขมัน
   อ้อ เช้านี้วิ่งแบบมีพลังด้วยนะ ทั้งๆ ที่ไม่ได้กิน  ACV เลย มีเพียงแต่ขนมปังเปล่าๆ ตั้งแต่บ่ายของเมื่อวาน กินคาร์โบไฮเดรทนี่มีผลจริงๆ
   เข้ามาบ้านบ่ายแก่ๆ แวะกินก๋วยเตี๋ยววุ้นเส้นต้มยำไป 1 ชาม ตอนแรกกะจะไม่กิน แต่ก็คิดว่าถ้าไม่กินนะ พอเข้ามาบ้านก็จะหิวโหย เจออะไรก็จับยัดเข้าปากหมด แบบนั้นจะยิ่งแย่เสียกว่า
   ตรวจเช็คจัดเตรียมเอกสารที่จะใช้ในงานพิธีมอบตัวของมิวในวันพรุ่งนี้ ใช้หลักฐาน เอกสารหลายอย่าง แถมยังต้องจัดเรียงให้ถูกลำดับอีกด้วย ถ้าผมเข้าไปด้วยก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ที่โรงเรียนนี้เขามักจะให้เด็กๆ จัดการเรื่องเหล่านี้ด้วยตนเอง ก็ดีครับ ฝึกเอาไว้ แต่กลัวมิวหยิบของแล้วทำตกหล่นนี่สิ งานเข้าเลย
   เอกสารพร้อม ก็เตรียมจัดชุดนักเรียนต่อ มิวเรียนโรงเรียนแถวบ้านมาตลอด ซึ่งไม่เคยใช้ชุดนักเรียนเลย พรุ่งนี้จะเป็นวันแรกที่เขาต้องแต่งชุดเครื่องแบบนักเรียนอย่างเป็นทางการแบบเต็มยศ เสื้อ กางเกง เข็มขัด รองเท้า ถุงเท้า ทรงผม ฯลฯ 
   เป็นนักเรียนสวนกุหลาบเต็มตัวแล้วนะมิว
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #8 on: April 10, 2014, 05:19:48 pm »
9 เมษ 57
   วิ่งไม่เลิกรา น้ำหนักแทบจะไม่ลดลงแล้ว นานๆ หลายๆ วันถึงจะลดนิดหนึ่ง แต่ก็ไม่ย่อท้อ สู้เข้าไป อย่าได้ถอย นึกถึงหุ่นแน่นๆ แบบบัวขาว บัญชาเมฆ ไว้ซะ
   “ดี” กลับมาบ้านแล้ว เช้านี้เลยจัดเตรียม ACV เอาไว้ให้ผม ซดรวดเดียวหมดแก้วแล้วออกไปวิ่งทันที
   วันนี้วิ่งไปแค่ 40 นาที ต้องรีบกลับเข้ามาบ้าน โรงเรียนสวนกุหลาบมีพิธีการมอบตัวนักเรียนมัธยม 1 แต่เช้าเลย
เห็นมิวแต่งชุดนักเรียนแถมตัดผมหัวเกรียนก็นึกถึงตัวเองทันที สมัยก่อนผมก็แบบนี้แหละ มองมิวแล้วเหมือนดูกระจกเลย อีกด้านก็ดีใจนะที่เขาสามารถเข้าเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ได้
   ออกจากบ้านเช้ากว่าปกติ ต้องไปถึงโรงเรียนสวนกุหลาบแต่เช้า วันนี้มีงานมอบตัว ต้องไปรับเอกสารที่เรากรอกข้อมูลไว้หมดแล้วในเวปฐานข้อมูลของโรงเรียน ทางโรงเรียนก็จะสั่งพิมพ์ให้ออกมาในรูปแบบเดียวกัน ไปถึงก็แค่รับมาเซ็นชื่อ และรอเรียกตามคิว
   เอกสารเยอะมากครับ หลักฐานการเรียน หลักฐานพ่อ แม่ ผู้ปกครอง ต้องแต่งชุดนักเรียนด้วย น่ารักดี มิวตัดผมสั้นเกรียนเป็นครั้งแรก แต่ก็ดูน่ารักดีนะ หัวเขาทุยสวยไง แต่ยังอ้วนไปหน่อย ถ้าผอมลงจะหล่อและดูดีกว่านี้
   คนเพียบครับ เด็กนักเรียนราว 400 คน ถ้ารวมผู้ปกครองด้วยก็อย่างต่ำจะมีคนถึง 800 คน โรงเรียนนี้จอดรถลำบากมาก ผมเดินมาอีกเหมือนเดิม ระยะทางราว 1 กม เรื่องเล็กมากๆ สำหรับผม เดินเรื่อยๆ แค่ 15 นาทีเอง
   0800 ตรวจสอบรายชื่อที่บอร์ด ดูว่าเราต้องไปห้องรับมอบตัวที่ห้องหมายเลขอะไร
   0830 ลงทะเบียนรับเอกสารที่เราทำการกรอกในเวปของโรงเรียนไว้ล่วงหน้าแล้ว
   0900 พบผู้อำนวยการ และคณะผู้บริหารโรงเรียน
   1000 ไปทำการมอบตัวตามห้องที่กำหนด
   ดูเหมือนจะแป๊บเดียวเสร็จ แต่ผิดคาด หลังจาก 1000 นี่แหละครับ ที่ผมใช้เวลาต่อคิวยาวนานถึง 3 ชม กว่าจะเสร็จก็ตอน 0100 นั่งรอคิวเฉยๆ นั่งคู่กับมิวนี่แหละ ส่วนใหญ่เด็กที่นั่งรอก็จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกม เกินครึ่งเป็นแบบนั่น แต่ผมกับมิวใช้วิธีนั่งคุยกัน ปล่อยมุขตลกใส่กัน มีผู้หญิงนั่งใกล้ๆ ผมคนหนึ่งมากับลูก เธอฆ่าเวลาด้วยการคุยโทรศัพท์ล้วนๆ น่าสงสารลูกที่นั่งอยู่ข้างๆ เสียจริง แต่ลูกอาจชอบ เพราะตัวลูกก็นั่งเล่นเกมอย่างสนุกสนาน ผมไม่ชอบชีวิตแบบนั้นเสียจริงๆ เลย
   เห็นท่าไม่มี รอนานมาก เลยให้มิวนำเอกสารไปรับเสื้อลูกเสือที่ร้านค้าเขาติดค้างเราไว้ตั้งแต่สั่งซื้อวันที่ 2 เมษายน ไหนๆ ก็มาแล้ว ซื้อกางเกงว่ายน้ำด้วยซะเลย อุปกรณ์การเรียนของ ม1 น่าจะครบแล้วนะ อ้อ ยังขาดรองเท้าลูกเสือ แต่ยังไม่ต้องรีบ เพราะเรียนเทอม 2 ให้มิวลองใส่รองเท้าผ้าใบสีดำของนันยางดูก่อนว่าชอบไหม ถ้าชอบก็ค่อยไปจัดรองเท้าสีน้ำตาลอีกคู่ทีหลัง
   ตอนผมเรียนก็ใช้นันยางนะ เด็กนักเรียนที่นี่ใช้ของถูกๆ กันหมด ไม่ค่อยมีใครใช้รองเท้าหรูๆ แพงๆ เลย แต่ก็มีข้อเสียคือถอดไว้หน้าห้องแล้วจะจำยากมาก ใส่สลับกันบ่อยด้วย สลับกันเองในห้องยังพอตามหาได้ ก็คือมองรองเท้าเพื่อนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เจอ แต่ถ้าสลับกับนักเรียนห้องอื่นนี่สิ งานเข้า
   เทคนิคของผมก็ต้องผูกเชื่อกให้เป็นเอกลักษณ์ ไม่รู้ยุคมิวจะบังคับการผูกเชือกหรือไม่อย่างไร ต้องรอดูกันต่อไป
   รับเสื้อกลับมาแล้วยังรอคิวอีกนาน เลยให้ไปซื้อหนังสือเรียนต่อ กลับมาอีกทีพร้อมหนังสือภาษาอังกฤษล้วนๆ 3 เล่ม ผมพลิกอ่านดูแล้วตกใจเลย เฮ้ยย ม1 เองนะ เขาเรียนกันขนาดนี้เลยหรือวะ ยุคเราเรียนนี่หนังสือแบบฝึกหัดของไทยล้วนๆ เลย โดยมากจะของกระทรวงศึกษาธิการ
   รอแรกๆ เบื่อมาก แต่หลังๆ เริ่มคุ้นชิน มิวมีรุ่นพี่มีพูดคุยเล่นด้วย มีครูมาแซว เพราะไปถามเขาว่าในวันเข้าค่ายมิวต้องตัดผมอีกไหม ตอนนี้มันสั้นมากแล้วไง แต่ครูบอกว่าหากถึงวันเข้าค่ายถ้าผมยาวก็ควรไปตัดอีกครั้งนะ
   ครูผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ หยิบเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปมิวไว้ บอกว่าฉันจะถ่ายรูปเธอไว้ตอน ม1 แล้วจะเปรียบเทียบกับตอน ม6 ตอนเด็กๆ นี่ว่างาย ให้ทำอะไรก็ทำ แต่ตอน ม6 จะไล่ไปตัดผมทีแสนจะยากเย็น
   ข้อเด่นของมิวคือเข้ากับทุกคนง่ายมาก เขาพูดคุยได้หมดทุกคน ยิ่งถ้าเจอใครเข้ามาคุยด้วยก่อนแล้วยิ่งไปต่อได้ง่าย
   เสร็จพิธีการมอบตัวเอาตอน 0100 แต่ยังไม่หมด ตอนบ่ายมีชำระค่าเข้าค่ายอีกด้วย ผมก็สงสัยนะ ทำไมทางโรงเรียนไม่เก็บเสียทีเดียวตอนมอบตัวไปเลย ต้องให้เรามาเข้าแถวต่อคิวกันอีกรอบ
   มิวบอกหิวมาก ตาลาย นี่ขนาดผมเตรียมน้ำไปให้จิบเรื่อยๆ ตลอดวันแล้วนะ พามิวไปกินสเต็คร้านสวีทฝั่งตรงข้ามโรงเรียน ร้านนี้ผมก็เคยกินสมัยเด็กๆ ให้มิวลองพอร์คช็อพ อร่อยมากครับ เนื้อหมูมีกลิ่นแบบรมควันด้วย ส่วนผมกินสเต็คไก่ รสชาติกลางๆ เขาใช้เนื้อหน้าอกมาผ่าแล่ให้บาง เนื้อเลยแห้งๆ แข็งๆ ถ้าได้แบบนุ่มหอม จะเลิศมาก
   ร้านคนแน่นมาก เกินครึ่งเป็นเด็กนักเรียนสวนกุหลาบกำลังนั่งกินอาหารกัน ผมนั่งร่วมโต๊ะกับอีกครอบครัวหนึ่ง
   กินเสร็จก็ไปต่อคิวช่วงบ่ายอีกครั้ง ผมเพิ่งรู้ว่าจะมีการเข้าค่ายด้วย เพิ่งรู้ตอนสายๆ ขณะต่อคิวนี่เอง เลยงงกับพิธีการของทางโรงเรียน คือจะมีงานอะไรไม่เห็นเขาบอกล่วงหน้าเลย เราจะได้วางแผนกาปฏิทินเอาไว้เลย แต่นี่ผมจะรู้ล่วงหน้าแค่ไม่กี่วันเอง อ้อ วันที่ 29 นี้ก็ต้องมาโรงเรียนอีกรอบด้วยนะ เป็นงานกิจกรรม “ท่องแดนสวน” คือรุ่นพี่จะพารุ่นน้องทัวร์รอบโรงเรียน ส่วนเข้าค่ายนั้นวันที่ 1-3 พค
   ช่วงบ่ายพิธีการไม่มาก แต่ก็รอนานปานกลาง จ่ายเงินค่าเข้าค่าย และค่าเสื้อกีฬาสี เสร็จแล้วก็กลับบ้านได้ พบกันอีกทีวันที่ 29 เวลา 0800 ใส่ชุดนักเรียนมา
   เดินข้ามสะพานพุทธกลับ มิวเห็นโรงเรียนพิเศษชื่อ 152 อยู่แถวปากคลองตลาด บอกว่าอยากเรียน เฮ้ยย พอแล้วๆ เรียนอะไรกันมากมาย แต่มิวบอกอยากเรียนจริง เลยไม่อยากขัด บอกให้เขาไปติดต่อขอทดลองเรียนก่อนก็แล้วกัน
   ถึงที่ทำงานมิวขอให้ผมไปซื้อชาดำเย็นใส่มะนาวมาให้ ร้านนี้มิวกินประจำ อร่อยมาก ชงสดๆ ใส่มะนาวเต็มๆ 1 ลูก ถ้าฤดูไหนมะนาวแพงก็จะคิดแพงตาม อย่างวันนี้เขาคิดถุงละ 23 บาท ดูดเข้าไปคำเดียวซึ้งถึงใจ สดชื่นมากๆ ดีกว่าชาลิปตั้นเยอะมากแบบคนละโลก
   สักพักก็กลับบ้านครับ ตอนแรกมิวจะไปเรียนพิเศษต่ออีกนะ แต่นี่มันบ่ายมากแล้ว เรียนได้แป๊บเดียว เลยกลับบ้านดีกว่า ตอนนั่งรถบ่นง่วง เพลีย อยากนอน แต่พอถึงบ้านก็ตาโต หยิบไอแพดมาเล่นอย่างเมามัน
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #9 on: April 10, 2014, 05:25:26 pm »
10 เมษ 57
   น้ำหนักลงมาอีกนิด ดีใจฉิบเป๋ง เพราะน้ำหนักลดลงมา 8 กก แล้ว หลังๆ นี่ยิ่งลงช้ามากๆ นี่ผมลดการกินถั่วทุกประเภท ก็เลยไม่มีไขมันมาเสริม เป้าใหม่ตอนนี้นอกจากจะต้องมีกล้ามท้องสวยๆ แล้ว ยังอยากลดน้ำหนักอีกสัก 2 กก
   วิ่งจัดเต็มไปอีก 1 ชม เหงื่อชุ่มโชกทั้งตัว ตอนออกวิ่งแรกๆ บางวันขี้เกียจนะ แต่พอวิ่งไปสักพักก็เริ่มสนุก หาจังหวะการหายใจไปเรื่อยๆ สูดลมเข้าไปเต็มปอดและค่อยๆ ปล่อยออก รู้สึกว่าเติมพลังให้ร่างกายได้ดีมาก
   เวลาเหลือเยอะก็เดิน Cool Down อีก 15 นาที ให้ร่างกายคลายความร้อนลงแล้วถึงจะกลับเข้าบ้าน แบบนี้กินข้าวอร่อยครับ เมื่อก่อนมีบางวันวิ่งแล้วพักน้อย กินข้าวเช้าทันทีจะรู้สึกไม่อร่อย กินไม่ลงอีกด้วย
   เช้านี้มีผัดผักบุ้งไฟแดง หอยจ้อ เออ ไอ้หอยจ้อนี่แปลกมาก ชื่อหอยแต่ไม่ได้ทำจากหอย มันทำจากเนื้อปูแต่ดันผสมมันหมูเป็นชิ้นเล็กๆ สับผสมลงไปด้วย กินแล้วนุ่มหอมจริง แต่มันก็อ้วนได้ง่ายนะ
   มิวขอตามออกไปด้วย บอกจะไปเรียนพิเศษ ไฟแรงโคตรๆ ไม่อยากขัดศรัทธา ไปส่งที่รถไฟฟ้า ปล่อยให้เด็กหยามเดินทางต่อเอง ผมเลยไปทำงานที่ร้านขายของ
   ตอนสายกินกล้วยหอมไป 2 ผล ปกติจะกินแต่กล้วยน้ำว้า มาวันนี้มีกล้วยหอมก็จัดไปครับ ไม่ได้กินกล้วยหอมมาเป็นปีเลย อิ่มไปถึงบ่าย
   กลางวันไปประชุมแถวสุขุมวิท เสร็จตอนบ่ายแก่ๆ ประหยัดมื้อกลางวันไปอีกหนึ่ง แต่ขากลับบ้านดันหิว ที่บ้านไม่มีอะไรกินเสียด้วย เลยแวะกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำ 1 ชม กลับมาบ้านเจอเกาลัดใหม่ๆ สดๆ เลยกินไปอีก 1 กำ โอ้ๆ ๆๆๆ ไหนว่าจะงดถั่วไงพี่
   อากาศร้อนอบอ้าว ปีนี้ฤดูร้อนคงต้องอยู่ในขั้นโหดสัตว์ เออ บางคนชอบพิมพ์ “โหดสัส” คงชอบแสลงมั้ง เพราะคำว่าครับ ก็จะใช้ “ครัช” คำว่าคุณก็จะเป็น “ขุ่น” ส่วนเพื่อนก็จะเป็น “เพิ่น” อ่านแล้วประสาทเสียจริงๆ แต่มีให้เห็นในเฟซบุ๊คเป็นจำนวนมาก นี่ถ้าไม่รู้จักกัน อยากจะกด unfriend หรือ unfollow จริงๆ เพราะถ้าอ่านต่อไปนานๆ ผมจะต้องโง่ตามมันแน่ๆ
   นี่ยังดีนะที่ผมกดแค่สองปุ่มนี้ สมัยก่อนแรกๆ ที่เพิ่งหัดใช้เฟซบุ๊คผมทำอะไรไม่เป็น ไม่อยากอ่านที่คนไหนโพส ผมลบชีอแม่งออกไปเลย ฮ่าๆ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #10 on: April 16, 2014, 02:05:18 pm »
11 เมษ 57
   ลืมตาตืนก็จิบน้ำอุ่นไป 1 แก้ว เข้าห้องน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ซด AVC อีกแก้วเล็ก แล้วก็ออกวิ่งทันที ลดการวิ่งวอร์มจาก 2 กม เหลือแค่ 1 กม หลังจากนี้ก็ค่อยๆ เพิ่มความเร็วขึ้นทีละน้อยๆ
   เช้านี้เป็นอีกวันที่ซัดๆไป 1 ชม วิ่งบ่อยเข้านี่มันเหนื่อยแบบอยู่ตัวแล้ว ไม่น่าจะเหนื่อยไปกว่านี้แล้วล่ะ ขนาดวิ่งรวดเดียว 24 กม ก็ผ่านมาแล้วตั้งหลายครั้ง แรกๆ คิดว่าฟลุ๊ค เลยไปจัดใหม่ให้หายข้องใจอีก 2-3 รอบ
   ผู้คนเริ่มจะออกเที่ยวเทศกาลสงกรานต์แล้วนะ คืนวันศุกร์นี้คงจะทยอยออกกันอย่างเต็มตัว ใครว่างก็ไปก่อนล่วงหน้าแล้ว ถ้าออกหลังๆ ก็จะเจอรถติดแบบคาดไม่ถึง เอาเป็นว่า กทม – โคราช ใช้เวลา 7 ชม เป็นเรื่องปกติที่พบกันทุกปี
   เป็นอีกปีที่ผมอยู่ กทม ช่วงหลังมานี้ไม่ค่อยได้เดินทางไปไหนแล้วล่ะครับ เก็บเงินให้ลูกเรียนหนังสืออย่างเดียวเลย จะว่าเว่อร์ก็ยอม ลูกผมฝันใหญ่ ต้องใช้เงินอีกเยอะมาก ปกติผมไปต่างประเทศปีละ 2 หน แต่นี่ไม่ได้ไปไหนมาหลายปีแล้ว คิดไปไกลมากว่าตอนอายุมากกว่านี้เราอาจเจ็บป่วย ก็เลยเป็นแรงฮึดให้รีบเร่งลดน้ำหนักลง ดูแลสุขภาพมากขึ้นอย่างจริงจัง
   ตอนหนุ่มสาวทำงานมาได้เงินมากขึ้นเดือนละหมื่น แต่พอเจ็บป่วยนี่ใช้จ่ายให้หมอครั้งละเป็นหมื่นก็มีให้เห็นบ่อย แถมพอร่างกายเราถึงมือหมอแล้วมักจะออกมาไม่เหมือนเดิม หมอทำได้แค่ประคองให้เรามีแรงหายใจต่อไปได้เท่านั้น ทำให้ร่างกายเรากลับมาเหมือนเดิมไม่ได้ อันนี้สำคัญ ต้องจำข้อนี้ไว้
   คนป่วยหลอดเลือดตีบตัน ทำบอลลูน หรือผ่าตัด สุดท้ายก็ระวังตัวตลอดชีวิต อ้าว แล้วแบบนี้มาระวังกันก่อนที่หลอดเลือดจะตีบตันไม่ดีกว่าหรือครับ
   คนเป็นเบาหวาน ความดัน ก็ต้องกินยากันตลอด รู้แบบนี้ก็ป้องกันสิครับ ดูแลร่างกายอย่าให้เป็นเบาหวาน ความดัน ฯลฯ
   กลัวอะไร ก็คิดว่าเราต้องเจอแบบนั้น แล้วคิดต่อไปว่าเราจะรับสภาพนั้นได้ไหม กลัวมะเร็งใช่ไหม ก็ลองกินอาหารแบบผู้ป่วยโรคมะเร็งดู ลองมื้อเดียวเลิกเลย กินได้แค่ผักไม่กี่ชนิด เนื้อสัตว์ห้ามหมด ปลายังห้ามเลย
ถ้ารับได้ก็ปล่อยไปครับ ตัวใครตัวมัน แต่ผมไม่ชอบ ไม่เอา ผมอยากเป็นคนแก่ที่มีคุณภาพ ใช้ชีวิตเพื่อการทำประโยชน์ให้แก่สังคม ไม่อยากใช้ชีวิตบนเตียงนอน รถเข็น หรืออยู่แต่ในบ้าน
   น้ำหนักตัวอยู่ระดับทรงๆ เมื่อวานไปประชุมเจอลูกอมวางไว้แจกลูกค้า ขอเขามา 8 เม็ด เลือกแบบที่เราไม่เคยกิน อยากลองดู รถติดๆ ขับไปกินไป เพลินมาก แป๊บเดียวหมด 8 เม็ด หึหึ ยังดีที่น้ำหนักไม่ขึ้น
   เช้านี้กินอาหารประจำชาติไทยยุคใหม่ คือกระเพราไก่ ทำเป็นเล่นไป ทรงคุณค่านะครับ แถมฮิตมากๆ ในโตเกียว มันคืออาหารเทพของชาวญี่ปุ่นเลย ผมกินข้าวกล้องมาหลายปีนะ อ่านเจอเวปหนึ่งตกใจตาโต เขาบอกข้าวกล้องให้พลังงานมากกว่าข้าวขาว เฮ้ยยย ไม่เชื่อๆ ลองเสิร์ชหาข้อมูลเวปอื่นๆ ก็บอกตรงกันหมดว่าข้าวกล้องให้พลังงานน้อยกว่า
   ผมไม่รู้ว่าพอไปถึงโตเกียวแล้วกระเพราไก่ของเราจะมีไข่ดาวเคียงคู่อยู่ด้วยหรือไม่ แต่คิดว่าน่าจะมีนะ มันช่วยเพิ่มความแปลกใหม่เข้าไปในจาน อาหารญี่ปุ่นไม่เคยมีไข่ดาวปนอยู่ในเมนูเลย
   มิวไปเรียนพิเศษเช่นเคย ผมถามว่าชอบตรงไหน เขาบอกสนุกมาก เมื่อวานได้เป้สะพายหลังพร้อมลายเซ็นอวยพรจากครู “ซุปเค” ครูให้เพราะมิวสอบเข้าสวนกุหลาบได้ มิวดีใจมาก เพราะเป้ใบนี้ครูจะให้เฉพาะเด็กที่ทำสอบได้คะแนนดี แต่ที่เคยแจกไปนั้นคือเป้เปล่าๆ ครูไม่เคยเซ็นให้ใครเลย (เอาเท่าที่มิวรู้นะ)
   ก็พอจะเข้าใจความรู้สึกเด็กครับ ครูติวเตอร์สอนพิเศษสมัยนี้ก็เก่ง จิตวิทยาสูง ทำให้เด็กชอบการเรียนไปด้วย นี่ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่ามิวจะเรียนกันบ้าคลั่งขนาดนี้ ไม่เคยตั้งเป้าให้เขาเก่งหรือเป็นเลิศเลยสักนิด เพียงแต่ฝันของมิวนั้นใหญ่มาก สูงมาก และต้องใช้การสอบแข่งขันจากนักเรียนเป็นจำนวนมาก ใครที่จะสอบผ่านได้ก็ต้องเก่งแบบไม่ธรรมดา เราคุยกันเรื่องนี้บ่อยนะ ถามย้ำอยู่หลายครั้งว่าฝันของลูกเป็นแบบเดิมอยู่ไหม เพราะถ้าไม่ได้อยากเป็นนักบิน มิวไม่ต้องมาเรียนพิเศษอะไรแบบนี้เลยสักนิด
   วันนี้อากาศครึ้มๆ เหมือนจะมีฝน เลยคลายความร้อนไปได้เยอะ ท้องฟ้ามีเมฆมาก เดินริมถนนตากแดดไม่ร้อนจัดเหมือนวันก่อนๆ สงกรานต์ปีนี้คงจะเล่นกันกลางฝนเหมือนเช่นเคย
   บ่ายแวะไปเสียภาษีแล้วก็กลับบ้านเลย หิวโซเลย กะว่าจะกินก๋วยเตี๋ยวก่อนเข้าบ้าน แต่หน้าร้านรถจอดรถเต็มทั้งแถว จอดไม่ได้ อดแดกเลย หึหึ
   เข้ามาบ้านแบบหิวจัด ซัดกล้วยน้ำว้าไปก่อน 1 ผล (แต่ช่วงเช้าตอนอยู่ที่ทำงานกินไปแล้ว 2 ผลนะ) ยังไม่หายหิว เดินไปเดินมาเจอถั่วอัลมอนด์ที่ภรรยาซื้อมา ตัดใจไม่อยากกิน กลัวอ้วน กินน้ำเต้าหู้ใส่ลูกเดือยแทนละกันวะ
   ยังไม่หายหิว จะว่าหิวก็ไม่เชิง เรียกว่าอยากเคี้ยวก็แล้วกัน แล้วไอ้อัลมอนด์กระป๋องนั้นก็เสร็จกู
   กินไป 2 กำมือแน่ะ ได้เคี้ยวสมใจละ พรุ่งนี้มึงก็ไปวิ่งรีดไขมันที่เติมเข้าไปในวันนี้ก็แล้วกันนะ ไหนบอกจะงดถั่วแล้วไง
   อยู่บ้านแล้วหิวบ่อยว่ะ เลยกินน้ำเต้าหู้ใส่ถั่วแดงไปอีกถุง นี่ถ้าหิวอีกก็มีกล้วยน้ำว้าอีก 2 ผล แต่ยิ่งตกเย็นมากเท่าไหร่กลับหิวอีกแล้ว เดินผ่านกระปุกอัลมอนด์ก็หยิบมากินทีละ 3-4 เม็ด เดินวนอยู่หลายรอบเสียด้วยสิ
   เอ้า พรุ่งนี้เช้าออกวิ่งลดพุงกันอีกรอบ
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #11 on: April 16, 2014, 02:08:55 pm »
12 เมษ 57
   ตื่นเองก่อนนาฬิกาปลุกมาได้สักพักแล้ว ร่างกายเราปรับตัวให้เข้ากับรูปแบบการใช้ชีวิตได้เสมอ แต่ถ้าวันไหนที่เข้านอนดึกๆ นี่ก็มีหลุดบ้างเหมือนกันนะ
    วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่งไปก็คิดถึงอาหารที่กินเมื่อวานตลอดทั้งวัน ลองประเมินดูว่าสิ่งไหนทำให้เราอ้วนได้ง่ายบ้าง กินอะไรติงต๊องปัญญาอ่อนบ้าง แล้ววันนี้ก็อย่าทำมันอีก
   ตอนวิ่งนี่สมองจะปลอดโปร่งมาก หายใจตามจังหวะก้าวเท้าไปด้วยยิ่งดี สูดลมหายใจอัดเต็มปอดสุดๆ นี่แหละ การเพิ่มพลังให้แก่ร่างกายของจริง ยิ่งได้ซด ACV ก่อนออกวิ่งแล้วเหมือนมีพลังพิเศษ คงจะอารมณ์เดียวกับคนที่กินเครื่องดืมชูกำลังมั้ง เดานะ ผมไม่เคยกินของพวกนั้น ให้ฟรีก็ยังไม่กิน เคยหลงกินไปคำหนึ่งยังแทบคายทิ้ง
   ซัดไปอีก 1 ชม และเดิน Cool Down อีก 15 นาที อาหารเช้าวันนี้มีเนื้อปลาผัดแบบฉู่ฉี่ ไข่ต้ม กระเทียมสด กินกับข้าวกล้องเหมือนเดิม
   นี่เข้าเทศกาลสงกรานต์แล้วนะ วันหยุดยาวที่สุดของประเพณีไทย ผู้คนต่างกลับไปเยี่ยมถิ่นฐานบ้านเกิดกันหมด ส่วนคนกรุงเทพฯไม่รู้จะไปเยี่ยมใครก็ไปเที่ยวแทน ทุกสถานีขนส่งจะเต็มไปด้วยผู้คน เริ่มอย่างเป็นทางการก็เย็นวันศุกร์เมื่อวานนี้แหละครับ
   ออกจากบ้านวันนี้ถนนโล่งเลย และจะโล่งไปอีก 3 วัน จะเรียกว่านาทีทองก็ไม่ผิด ผมไปทำงานร้านขายของปกติ ส่วนมิวก็ขอไปเรียนพิเศษอีกเช่นเคย โห เอาจริงนะนี่
   ร้านขายของวันนี้ขายดีครับ โทรศัพท์เข้าตลอด รับสายกันไม่ทัน ยังดีที่รถไม่ติด จอดส่งของได้ง่าย เลยทำงานได้เร็วกว่าปกติ
   ช่วงเช้ามีฝนเทลงมาเล็กน้อย ทำงานไม่ติดขัดอะไร รูปแบบงานเหมือนเดิมเป๊ะทุกๆ วัน ถ้ามีคนมาส่งของในโกดัง ผมจะรับหน้าที่ไปตรวจเช็คสินค้า ถ้าว่างๆ ก็คอยรับโทรศัพท์จดรายการสินค้าที่ลูกค้าสั่ง ยกแบกสินค้าขึ้นรถให้คนที่มาซื้อหน้าร้าน
   แวะเข้า 7-11 ซื้อโยเกิตบัลแกเรียมากิน ปกติจะกินรสกลมกล่อม วันนี้ลองรสดั้งเดิม หึหึ แม่งไม่อร่อยเล้ยยยยย แต่ก็ฝืนใจกินจนหมดถ้วย
   บ่ายมิวโทรมาเรียกให้ไปรับ แปลกใจทำไมเลิกเร็ว มิวบอกโรงเรียนปิดแล้ว หยุดสงกรานต์กันหมด เลยนัดพบมิวในร้านหนังสือที่เดอะมอลล์ท่าพระ นัดกับมิวไว้ว่าเดี๋ยวจะกินก๋วยเตี๋ยวด้วยกัน
   แต่พอมาถึง มิวบอกขอกินร้านซานตาเฟ่สเต็คแทน ไม่เป็นไร จัดไป กินเสร็จผมชวนมิวเดินในซูปเปอร์มาเก็ต หาของมาตุนไว้เป็นเสบียงสักหน่อย เริ่มมาถูกทางแล้ว เน้นของขบเคี้ยวเป็นพวกที่ให้พลังงานน้อยๆ เช่นพวกที่ทำจากปลา จัดมาหลายอย่างเลย หอยลายกรอบก็มี ปลาเส้นก็ด้วย เห็นถั่วลดราคาอีกแล้ว ไม่อยากเอามาเล้ยยย แต่ชอบกินไง เลยให้รางวัลตัวเองนิดหน่อย มีข้อแม้ว่าอย่ากินเยอะ กินวันละนิดพอ จะทำได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
   มิวบอกว่ารู้สึกตัวเองอารมณ์ดี ไม่เหมือนตอนก่อนสอบ ตอบเขาไปว่ามันเกิดจากจิตใจเราที่เคร่งเครียด ตอนนี้มันผ่านมาแล้ว เราก็เลยไม่ต้องไปพะวงอะไรกับมันอีก ใจเลยรู้สึกปลอดโปร่งโล่งสบาย
   กลับมาบ้านมิวชวนดู DVD เรื่อง The Hobbit นั่งดูด้วยกัน มิวชงชาลิปตั้นมากิน ส่วนผมตบะแตกหยิบเอาถั่วมากินทั้งๆ ที่ไม่ได้หิวเลยแม้แต่น้อย หึหึ กินตั้งสองถุงแน่ะ แววออกอีกแล้วมึง เช้าวันนี้น้ำหนักเพิ่งจะทำ New Low เองนะ ลดลงมาได้ 9 กก แล้ว อย่าชะล่าใจไปเสียล่ะ
   เย็นพ่อชวนกินมื้อเย็น ว่าจะไม่กินอะไรแล้วนะนี่ เห็นพ่อชวนเลยนั่งกินด้วยกัน 3 คน มีผม พ่อ และมิว กลางคืนต้องทำกายบริหารหลายท่า วันนี้กินนอกโควตาไปเยอะ แถมไม่ได้กินผลไม้สักอย่างอีกด้วย 
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #12 on: April 16, 2014, 02:12:31 pm »
13 เมษ 57
   วิ่งไม่หยุด ไม่หยุดวิ่ง เดี๋ยวเสียสถิติ ฮ่าๆ อยู่ว่างๆ ก็วิ่งมันไปซะ อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าจะต้องการให้น้ำหนักลดลงไป 10 กก จะต้องใช้เวลาวิ่งนานเท่าไร แถมเมื่อวานอัดถั่วไปสองถุง แถมกินมื้อเย็นอีก เช้านี้ต้องวิ่งไถ่โทษ วิ่งไปก็คิดถึงสิ่งที่เรากินเมื่อวานไปด้วย อันไหนดีก็โอเคทำต่อไป อันไหนไม่ดีวันนี้ก็แก้ตัวใหม่ อย่าไปกินมันอีก อย่าตามใจปาก
   บอกแล้วไง ไม่ผอม ไม่เลิก วิ่งไปก็คิดถึงอนาคตของมิวไปด้วย ไอ้ฝันของผมที่อยากเป็นนักทดสอบรถยนต์อันดับหนึ่งน่ะ มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ ตอนนี้ก็หันมาฝันร่วมกับมิวแทน
ยุคผมคิดฝันเองลงมือทำเอง แถมครอบครัวต่อต้าน มันไปได้ไม่ไกล ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดกับมิว ไม่ว่าลูกจะคิดฝันอะไร ผมจะช่วยผลักดันเขาอย่างเต็มที่ แม้จะแลกกับความฝั้นของผมก็ยอม
   ขณะวิ่งก็คิดหาวิธีไปสู่ฝันของมิวหลายๆ ด้าน ไอ้ที่ตรงและดีสุดก็คือการสอบเข้าเตรียมทหาร แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันยากระดับโคตรๆ ยากกว่าเอนทรานซ์เข้าคณะดีๆ เสียอีก
   ถ้าสอบไม่ได้ ก็เรียน ม4 ที่สวนกุหลาบต่อ แล้วก็สอบซ้ำอีกที สามารถทำแบบนี้ได้จนถึง ม6 ฝันใหญ่ คิดการณ์ไกล ต้องเตรียมตัวให้พร้อมครับ ถึงตอนนั้นไม่รู้ว่ามิวจะยังคงฝันแบบเดิมอยู่ไหม แต่อย่างที่บอก ไม่ว่ามิวจะคิดฝันอะไร ผมจะยืนเคียงข้างเขาตลอดจนฝันของเขาสำเร็จ
   อย่าท้อเสียก่อนล่ะ ขอแค่นี้แหละลูก
   ชีวิตผมล้มเหลวมาเยอะ ไม่อยากให้ลูกเดินซ้ำรอยครับ ทำอะไรก็ไม่ประสพความสำเร็จสักอย่าง ช่วงแรกก็จะฮึดลุกขึ้นสู้ แต่โดนดองให้ทำงานยกแบกของ อยู่ไปนานเข้าเกิดอาการสมองฝ่อ คิดหนีออกจากบ้านเหมือนกัน ตอนนั้นไม่ต้องการอะไรในชีวิตอีกแล้ว แต่เป็นห่วงลูกอย่างเดียวนี่แหละ
   ก็เลยคิดบวก คิดว่าแม้จะต้องยกแบกของหนัก แต่ก็ได้ช่วยพ่อแม่ทำงาน นี่ไง เห็นไหม ได้ตอบแทนบุญคุณบ้างแล้ว แม้จะเป็นเพียงเล็กๆ น้อยๆ ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำเลย
   นี่แหละ คือสิ่งที่อยู่ในสมองของผมตอนวิ่งในทุกๆ เช้า ฟังดูเว่อร์ๆ แต่มันคือชีวิตจริงของผม เล่าแบบไม่อาย ผมไม่มีฟอร์ม เล่นจริง เจ็บจริง ไอ้เหล่านี้แหละคือประสบการณ์ชีวิต
   เช้าวันหยุด เลยวิ่งได้นานหน่อย จัดไป 1.30 ชม แถมเดินคลายเหนื่อยอีก 15 นาที สายหน่อยพาพ่อ แม่ ภรรยา และมิวไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง มิวไม่ได้มาที่นี่นานมากหลายเดือนเลย แต่ไปถึงก็กินร้านเดิมๆ นะ ร้านประจำของครอบครัวเราก็คือก๋วยเตี๋ยวต้มยำชื่อร้านเจี๊ยบ ก่อนถึงร้านก๋วยเตี๋ยวจะมีไข่นกกระทาทอดในเตาขนมครก มิวจัดไปอีกเช่นเคย คุณลุงเจ้าของร้านจำหน้ามิวได้ดี แถมให้ 1 ฟองเป็นประจำ
   ไข่นกกระทา ก๋วยเตี๋ยว ตบท้ายด้วยโกโก้เย็น ครบสูตรของมิว ผมซื้อสลัดแขกมาเก็บไว้กินตอนวันบ่าย กลับมาส่งพ่อ แม่ มิว ที่บ้าน ผมกับภรรยาไป Ikea ที่บางนาต่อ ขับรถต่อเนื่องกันนานๆ เริ่มมีง่วง เมื่อเช้าตื่น 0430 แถมวิ่งอีกจนเหนื่อยด้วยไง แต่ก็ดีใจนะ วันนี้ทำน้ำหนัก New Low ครั้งใหม่อีกแล้ว ใกล้จะลดครบ 10 กก แล้ว แต่ยังดีใจไม่ได้ บางทีมันลดเพราะร่างกายเราเสียน้ำ ต้องรอดูไปอีกสักพักใหญ่ว่าจะลดได้จริงไหม
   ถนนโล่งดีมาก ขับสบาย รถไม่ติด ไปซื้อตู้ใส่หนังสือมาให้มิว ไม่เคยใช้บริการที่นี่มาก่อน เพิ่งจะรู้ขั้นตอนการซื้อว่าเราต้องเป็นคนยกของหนักๆ ใส่รถเข็นเอง หนักโคตรๆ เลยด้วย ผมซื้อตู้ยกคนเดียวไม่ไหว ต้องให้ภรรยามาช่วยจับอีกด้านแล้วยกลงมาวางพาดบนรถเข็น ตู้ยาว 2 เมตรกว่า ยังไม่รวมหน้าบานที่เป็นกระจก หนักฉิบเป๋ง คนอายุมากๆ อย่างพ่อแม่ผมมาซื้อจะทำยังไงวะนี่
   ยังไม่พอนะ แบกเอง เข็นไปจ่ายเงิน ถ้าจะให้เขาไปส่ง เราก็ต้องเข็นต่อไปยังแผนกจัดส่งเองอีกด้วย คิดค่าส่ง 650 บาท (ถ้าของเยอะกว่านี้ขนาดสักตู้เย็นก็จะต้องคูณ 2 เท่า นั่นคือโดนค่าส่งไป 1300) ตู้มีบานพับเป็นกลไกพิเศษกดเด้ง ผมกลัวประกอบไม่ได้ระดับ เลยให้ช่างช่วยประกอบให้ โดนค่าประกอบไปอีก 7% ของราคาสินค้า
   ร้านนี้เขาเน้นให้ลูกค้าบริการตนเองทั้งหมด มีแรงก็โอเคครับ คนไม่มีแรงก็ไปหาซื้อเอาที่ Home Pro หรือ SB Furniture จะดีกว่า ที่นั่นมีเซลล์คอยดูแลลูกค้าอย่างใกล้ชิด
   รีบซื้อ รีบกลับบ้าน หิวสุดๆ โทรคุยกับมิว มิวบอกยังไม่ได้กินอะไรเหมือนกัน กลับบ้านมารับมิวไปกินร้าน Bar B Que Plaza อีกแล้ว ภรรยาและลูกชอบกิน ส่วนผมชอบส้มตำของที่นี่ รสชาติดี วันนี้กินยำเห็ดเข็มทองเพิ่มอีก ผมกำชับบอกมิวว่าอย่ากินเบคอนอีก ไขมันล้วนๆ เป็นแผงเลย ชอบกินเข้าไปได้ยังไงก็ไม่รู้ พอวันนี้สั่งอาหารมันก็มีเบคอนติดมาให้อยู่ในชุด เลยให้มิวฉีกเลาะมันทั้งแผงทิ้งเสียก่อน
   ตบด้วยของหวานต่อท้าย ทำไมต้องมีประเพณีแบบนี้ด้วยนะ พวกเราก็กินกันจนเป็นมาตรฐานไปเสียแล้วหรือนี่ ผมไม่เอาด้วยหรอก ภรรยาสั่งเจลลี่กาแฟ ลูกสั่งไอติมชาเขียวกับถั่วแดงบด
   กินเสร็จเข้าไปในซูปเปอร์มาเก็ตหาซื้อของใช้ มิวขอกินไอติมแม็กนั่มอีกแท่ง ผมบอกว่าพอแล้ว มิวทำท่าไม่พอใจ ชักสีหน้า พูดบ่น ผมโมโหฟิวขาด ตะโกนตวาดไปกลางห้าง หมดอารมณ์ซื้อของ ขับรถกลับบ้านเลย ขับแบบกวนตีน ขับเร็วๆ เปลี่ยนเลนไปมา ทำทุเรศๆ เหี้ยๆ เพื่อระบายอารมณ์
   พอถึงบ้านก็วงแตก แยกย้ายกันไปคนละมุมของบ้าน จิตใจผมบางทีก็เปราะบางนะ กูดูแลมึงมาตั้งแต่เด็ก พอโตขึ้นหน่อย ขัดใจหน่อย ไม่ให้กินไอติม มึงแม่งมาทำเป็นมีอาการ แสดงกริยาไม่เคารพ
   โมโหแล้วกิน หยิบถัวออกมากินเฉยเลย ทั้งๆ ที่เพิ่งกินส้มตำมา ไม่รู้สิ รู้สึกเสียใจว่ะ กูสละทุกอย่างในชีวิต แต่พอไม่ตามใจแค่หน่อยเดียว มึงแม่งเล่นซะกูเสียความรู้สึกเลย
   เสียใจว่ะ แต่ไม่เคียดแค้นลูกหรอกนะ ผมคิดเสียว่าเป็นกรรมตามสนอง ผมอาจเคยทำไม่ดีกับพ่อแม่ไว้ก่อน ก็เลยต้องมาโดนกระทำแบบนี้เข้าให้บ้าง
   มันเป็นความจริงที่ผมต้องยอมรับ
   ลูกไม่เคยผิด ถ้าเขาผิด มันก็คือผมเลี้ยงเขาไม่ดีเอง ไม่โทรคนรอบข้าง ไม่โทษใคร
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #13 on: April 16, 2014, 02:18:42 pm »
14 เมษ 57
   วันนี้ร้านหยุด ปีนี้ได้หยุด 3 วัน แต่ไม่มีใครบอกผมล่วงหน้า เลยไม่ได้เตรียมการเรื่องไปเที่ยว ไม่งั้นอาจพาครอบครัวไปเที่ยวเล่นที่เกาหลี ไม่ก็สิงคโปร์ ชอบประเทศที่ไปมาง่ายครับ ไม่ต้องขอวีซ่า
   วิ่งเพื่อชีวิต วันหยุดแบบนี้ยิ่งวิ่งได้ยาวนาน จัดเต็มไปเลยลูกพี่ เช้านี้ซัดไปอีก 1 ชม
   เช้าพาภรรยาและลูกไปกินที่ร้าน ถูกและดี ของ Foodland ไปสายหน่อยคนเยอะรอคิวนานมากเลย ก็นั่งคุยนั่งเล่นกันไป ระหว่างรอก็ไปดูแผนกเบเกอรี่ เห็นขนมปังสีดำๆ หน้าตาไม่คุ้นสไตล์ยุโรป เขาเรียกเบเกิ้ล รสชาติจืดเค็มเนื้อเหนียวแน่น โรยด้วย Pop Seed ลองจัดมา 1 ชิ้น เอามากินกับแยมสตอเบอรี่แบบหวานน้อย
   ขากลับแวะเดอะมอลล์ ซื้อของในซุปเปอร์เล็กน้อย กินสเต็คร้านซานตาเฟ่เอาในมิว เสร็จแล้วก็ไปหาซื้อซิมการ์ดให้มิว
   อืมม เศร้านะ ทำตามสัญญาที่มิวสอบเข้าโรงเรียนสวนกุหลาบได้ คือให้เขาใช้โทรศัพท์ IPhone
   คือผมต่อต้านสินค้าไอทีแนวนี้มาตลอด ตัวผมเองก็ใช้โทรศัพท์ห่วยๆ ธรรมดา ไม่อยากให้ลูกใช้ของแบบนี้ มันจะเป็นดาบสองคม แน่ล่ะ มันจะทำร้ายตัวเขาเอง เข้าถึงข้อมูลได้ง่าย ก็จะรับรู้และพบเห็นในสิ่งที่ไม่เหมาะกับวัยเขาได้ง่ายเช่นกัน มันไม่เกิดประโยชน์ใดๆ ต่อตัวเขาเลยแม้แต่น้อย
   ปีที่แล้วก็มีคนเอา Mini IPad มาให้มิว ผมโคตรโมโหเลย ทำนายไว้ล่วงหน้าว่ามันจะทำลายชีวิตมิว แล้วผลการเรียน ป6 ของมิวก็ตกต่ำอย่างเห็นได้ชัด
   พอมาปีนี้เอา IPhone 5 มาให้อีกแล้ว เฮ้ยย ทำไปถึงไปสัญญาอะไรกับลูกแบบนั้น ถ้าลูกมันขอ Ferrari จะต้องซื้อให้มันด้วยไหมวะ
   เป็นอีกวันที่โคตรโมโหเลย ต้องข่มอารมณ์ไว้ในใจ ทุกครั้งที่ลูกหยิบ IPhone ขึ้นมาเล่น ความฝันของลูกก็จะยิ่งห่างไกลออกไปทุกที และทุกครั้งที่เล่นโทรศัพท์ มันคือการเพิ่มความห่างระหว่างเราออกไปเรื่อยๆ
   จากคนใกล้ชิดก็จะเริ่มห่างกัน และหากมีการไม่เข้าใจกันเกิดขึ้น มันก็จะก่อตัวกลายเป็นปัญหา ลูกก็จะไปอยู่กับโทรศัพท์มากยิ่งขึ้น ทำให้ความสัมพันธุ์ของพวกเราก็เป็นไปแบบแกนๆ นั่นมันไม่ใช่ครอบครัวที่ผมสร้างมากับมือเลย
   ผมนึกเกลียดสตีฟจ็อบที่คิดสร้างของเหล่านี้ออกมา จะว่าพาลก็ใช่ ผมโง่เองที่ยอมให้ลูกใช้ผลิตภัณฑ์แบบนี้ มองในแง่ของโลกไอทีก็มีมุมมองของเขา แต่มันคือโลกของคนทำธุรกิจไง เขาก็มองแต่ในแง่สร้างสรรค์ แต่ผมต้องการสร้างครอบครัวให้มีความสุข ต้องการทำให้ลูกไปสู่ความฝันของเขาให้ได้ ผมไม่ต้องการใช้ผลิตภัณฑ์แนวนี้
   ใช้โทรศัพท์ก็แค่เพื่อการสื่อสาร ใช้อินเทอร์เนทในการหาข้อมูล ลูกไม่ต้องรู้ทุกอย่างในอินเทอร์เนทก็ได้ และก็ไม่มีใครสามารถรับรู้ทุกอย่างอีกด้วย
   กลับมาถึงบ้านก็เป็นไปตามคาด มิวให้ช่วยเซ็ทโทรศัพท์ให้เขาหน่อย ช่วยลงทะเบียน ฯลฯ กดไปก็คิดไปว่า นี่ถ้ามิวไปไม่ถึงฝัน ก็ไม่ต้องโทษอะไรใครแล้วล่ะนะ    คนรอบข้างที่ใกล้ชิดทั้งหลายล้วนมีส่วนร่วมทั้งนั้น
   เย็นพากันไปว่ายน้ำที่คอนโด ว่ายได้แค่ 30 นาทีก็ขึ้น สระไม่ค่อยสะอาด มือมิวเปื่อยซีดอีกด้วย นั่งเล่นบนห้องสักพักก็ไปกิน MK กัน สั่งชุดเห็ดมาจานใหญ่เลย กินไม่หมด มากันสารพัดเห็ด ก็น่าจะดีต่อสุขภาพหรอกนะ แต่มันอิ่มจริงๆ
   พอถึงบ้านมิวอาบน้ำแล้วอีกพักเดียวก็นอนหลับปุ๋ยเลย
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
Re: เมษ 57
« Reply #14 on: April 16, 2014, 02:25:55 pm »
15 เมษ 57
   ฝนตกปรอยๆ ตื่นเช้ามาก็ยังไม่หาย ลงเม็ดบางๆ ภรรยาอยากไปวิ่งที่สวนรถไฟ แต่ผมไม่ชอบ ต้องขับรถไกล เสียเวลา เลยไปวิ่งแถวบ้าน ภรรยาขอตามไปด้วย แต่วิ่งไปได้แค่ 45 นาทีก็ต้องกลับ ภรรยาบอกปวดท้อง
   เช้านี้ไปกินกันที่ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งอีกรอบ แต่วันนี้คนน้อยกว่าวันอาทิตย์มากเลย จอดรถสบาย ขนาดกินเสร็จแล้วเดินออกมาลานจอดรถยั้งว่างโล่ง
ช่าง Ikea มาตามเวลานัด ประกอบตู้ใส่หนังสือใบใหญ่แป๊บเดียวเสร็จ มีตัวช่วยคือไขควงไฟฟ้า ขาตู้กับแนวบัวที่ขอบผนังมันสบกันไม่พอดี ผมใช้ช่างช่วยเจียร์แต่งปาดออกนิดหน่อยราว 1 ซม ช่างคิดค่าใช้จ่ายเพิ่ม 300 บาท
   วางตู้แล้วแนบผนังไม่สนิท ตู้แกว่งๆ ตอนเปิดปิด ช่างแนะนำให้ยึดกับผนังด้วยเหล็กฉากที่มีมาให้ในชุด ผมบอกโอเค จัดไปได้เลย ช่างคิดค่าเจาะยึดอีก 200 บาท
   เงิน 500 บาทนี้มันต้องไม่ได้เข้าบริษัทแน่ๆ มันเหมือนเป็นเงินค่าออปชั่นให้กับช่างติดตั้ง
   ช่างกลับไปแล้วก็ตามด้วยงานของเราต่อล่ะ คือเก็บข้าวของหนังสือที่กองเต็มบ้านจัดเรียงเข้าตู้ ซื้อตู้มาสองใบใหญ่ๆ แต่เอาเข้าจริงพบว่ามันไม่พอใส่ครับ งงโคตร หนังสือเยอะเว่อร์จริงๆ อีกหน่อยคงต้องไปจัดหามาอีก 2 ตู้ แล้วก็คงต้องโดนชาร์จอีก 500 บาท ค่าเจียร์แต่งขาตู้ และค่าเจาะยึดผนัง
   บ่ายพาภรรยาและลูกไปกินส้มตำร้านเจ๊เล้งแถวบ้าน พอไปถึงร้านปิด เปลี่ยนไปกินบะหมี่ร้านโซโหแทน ทุกทีกินอร่อยดีนะ แต่วันนี้รสชาติแม่งโคตรเค็มเลย ไม่อร่อยแล้ว กินแล้วเลิกเลย
   กลับมาบ้านก็จัดห้องต่อ ยิ่งรื้อก็ยิ่งรกครับ หนังสือของมิวซุกไว้หลายมุมของบ้านเต็มไปหมด ต้องแบ่งออกเป็นหนังสือเรียน และหนังสืออ่านเล่น แต่ก็ต้องเพิ่มอีกกลุ่มคือหนังสือการ์ตูนความรู้
   กว่าห้องจะเรียบร้อยได้ก็ปาไปหัวค่ำ แต่มองดูแล้วเจริญตาดีครับ หลับสบายดีกว่าเดิม
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride