16 กพ 57
เซ็ง ผิดแผน ตั้งใจจะขี่จักรยาน 100 กม แต่ดันไม่ได้เตรียมรถไว้ เลยไปวิ่งแทน กินโยเกิตบัลกาเรีย 1 ถ้วย และแอ๊ปเปิ้ล 2 ชิ้น รีบกิน รีบออกไปวิ่ง ไหนๆ ก็จะบ้าพลังแล้ว ไปเร็วๆ หน่อยก็จะมีเวลาวิ่งได้เยอะ
เช้านี้ออกวิ่งตั้งแต่ 0515 เป้าวันนี้ขอจัด 40 รอบ รอบละ 600 เมตร ก็จะได้ระยะทาง 24 กม
อาทิตย์ก่อนวิ่งได้ 21 กม ดีใจมาก คิดไปว่าอาจฟลุ๊ค วันนี้เลยขอล้างตา
ต้องวอร์มดีๆ เลยล่ะ โหมเร่งไม่ได้เลยนะ แรงหมดนี่งานเข้า วิ่งไปก็ทำสมาธิไปด้วย พอวิ่งไปได้สักพักก็รู้สึกดีครับ มองนาฬิกาหมุนไปเรื่อยๆ รอบละประมาณ 5 นาที แทนที่มองแล้วจะท้อใจว่าต้องวิ่งอีกตั้งนาน แต่จิตกลับนิ่ง ดูเข็มนาฬิกาเรือนใหญ่ในสนามกีฬาที่ค่อยๆ หมุนไปช้าๆ ชั่วโมงแรกวิ่งได้แค่ 13 รอบ ชั่วโมงหลังวิ่งได้ 15 รอบ วิ่งจบครบ 40 รอบ ได้ระยะทาง 24 กม ในเวลาประมาณ 2.50 นาที เจ๋งดีกว่า
โชคดีด้วยล่ะนะว่าเช้านี้แดดไม่แรง แต่เป็นครั้งแรกที่วิ่งต้านลมครับ อารมณ์เดียวกับจักรยานเลยล่ะ ก้าวขาแล้วตัวไม่ไปเลย ได้แค่ก้าวสั้นๆ
ทนไปครับ เป็นประสบการณ์แปลกใหม่ดีเหมือนกัน วิ่งในสวนสาธารณะไม่เจอลมแบบนี้หรอกนะ นี่ผมวิ่งในลู่วิ่งรอบสนามฟุตบอลที่เป็นพื้นยางสีส้มๆ น่ะครับ
วันนี้มัลลิกาไม่มา ไม่มีเพื่อนคุย แต่ตอนวิ่งไม่ได้คุยกันหรอกนะ มันเหนื่อย วิ่งเสร็จก็มานั่งเล่นที่ม้านั่งรับลมให้เหงื่อหายแห้งหน่อยค่อยขับรถกลับ ระหว่างนั่งก็นึกถึงอาหารเช้าว่าจะกินอะไรดี อาทิตย์ก่อนกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำ อร่อยดีครับ แต่วันนี้ไฟแรง กลัวก๋วยเตี๋ยวต้มยำจะอ้วนเพราะมีการเติมน้ำตาลและจากเส้นก๋วยเตี๋ยว เลยตัดสินใจไปกินส้มตำกับไก่ย่างแทน เห็นผักเยอะดี
กลับถึงบ้านรีบอาบน้ำสระผมแล้วมากินส้มตำ โอ้โหหห แม่งเอ๊ยย ไม่อร่อยว่ะ ทำเหมือนคนตำไม่เป็นน่ะ แต่ก็หมดนะ เห็นแก่ผัก เหลือไก่ชิ้นโตๆ ไว้สองชิ้น ช่วงหลังมานี้ไม่ค่อยอยากกินพวกเนื้อสัตว์พ่วงไปด้วย
พอถึงบ้านเริ่มออกอาการปวดเข่า อืมม ไม่เคยปวดมาก่อนนะ หรือว่าคิดไปเองวะ ตอนวิ่งก็เจอกับลุงท่านหนึ่ง ก็วิ่งไปคุยกันไป เขาบอกเมื่อก่อนเขาวิ่งบ่อย วันละ 10 กม แต่ตอนนี้ข้อเข่าเสีย วิ่งไม่ได้แล้ว
หรือว่าฟังเขาเล่าแล้วเข่าเราแม่งเจ็บทันทีเลย พลังจิตคิดไปเองนี่แม่งใช้ได้เลยนะนั่น ตลอดวันนี้ก็ไม่ได้ไปไหน หมดแรงครับ กลับมาบ้านน้ำหนักหายไปทันที 2 กก วิ่งนี่แม่งเหนื่อยกว่าจักรยานเยอะเลย
เหนื่อยขนาดนั่งไม่ไหวก็แล้วกัน ล้มตัวลงนอนก็นอนไม่หลับ ไม่เคยนอนกลางวัน แต่นอนราบก็สบายตัวดีเหมือนกัน
ภรรยาพาลูกไปเรียนพิเศษแถวสยามเหมือนเดิม ผมอยู่บ้านก็มีแต่พวกผลไม้และถั่วให้กินแก้หิว
กลางคืนลุงกำนันประกาศท้าชนช้างกับทักษิณ บอกให้มาสู้กันตรงๆ ไปเลย ไม่ต้องมาแอบใต้กระโปรงผู้ใหญ่สมองกลวงอีกต่อไป แถมพรุ่งนี้จะเข้าไปที่ทำเนียบรัฐบาลก็ท้าไอ้เหลิมต่อ
ถ้าไม่มาก็เป็นไอ้ลูกหมา