22 พค 56
ขี่จักรยานแบบขำขำยามเช้า วนไปได้หน่อยเดียว เจอภรรยายืนอยู่หน้าบ้าน ฝากไปซื้อขนมปังมาทำอาหารให้ลูกหน่อย ได้เลย จัดไป รีบขี่ไป 7-11 แป๊บเดียวถึงครับ แต่แล้วก็นึกถึงเพื่อนๆ ในเวปจักรยานที่บอกระวังรถหาย
เอาแล้วสิมึง มาตัวเปล่าสดๆ ไม่มีสายล็อคอะไรสักอย่าง ทำไงดีๆ ตอนเช้าแบบนี้ไม่น่ามีโจรนะ ยังไม่ 0600 เลย พวกโจรคงจะยังไม่ตื่น เพราะพวกนี้เขาทำงานดึกครับ ตื่นสายเป็นเรื่องธรรมดา
รีบเข้าไปหาซื้อ รีบออกมา รอดโจร แต่ไม่ได้ขนมปังมานะ มันหมด ฮ่วย
เอาไงดี เช้าๆ แบบนี้จะหาซื้อขนมปังได้จากที่ไหนอีกนะ ขีเลยไปอีกนิดเจอป้ายรถเมล์ บริเวณนั้นมีร้านค้ากลุ่มหนึง ขายชุดอาหารตักบาตร หมูย่างข้าวเหนียว ดอกไม้สด หนังสือพิมพ์ ฯลฯ แล้วก็เจอซุ้มขายแซนวิชของฟาร์มเฮ้าส์
คุยกับเขาตรงๆ ว่าขอซื้อแค่ขนมปังเปล่าๆ ได้ไหม เอามาทำอาหารให้ลูกกิน ขอแบ่งเขามา 4 แผ่น คิด 10 บาท เย้ๆ แล้วก็รีบขี่กลับบ้านทันที
ยังพอมีเวลาขี่เล่นต่ออีกนิดหน่อย ก่อนที่จะกินอาหารเช้าคือกระเพราเต้าหู้ ไข่ต้ม สายๆ ก็ไปส่งลูกเข้าเรียน ส่วนผมผจญรถติดอย่างหนักต่อ เช้านี้ต้องเข้าไปที่ทำงานครับ
เช้านี้โชคดี ไม่ต้องไปยกของในโกดัง ผมนี่โคตรจะดีใจเลย เจอมาสองวันติดนี่หลังแย่มาก อยู่ร้านจนถึงบ่ายก็กลับเข้ามาบ้าน เพิ่งจะได้เปิดคอมในรอบหลายวัน สิ่งแรกที่ทำคือเช็คเมลล์ครับ ตามด้วยเข้าเฟซบุ๊คติดตามข่าว เพิ่งรู้ว่าหนังสือจักรยานที่ผมเขียนให้กับเขาใกล้จะเปิดตัวแล้ว แต่ดันไปเปิดที่สวนรถไฟตอนเย็น ผมอยากไปร่วมงานนะ แต่ติดต้องดูแลลูกนี่สิ
เจอข้อความฝากไว้แบบนี้ครับ เล่นเอางง อิอิ
Hello,.......My name
is rose,i saw your profile.... ...... today and became
intrested in you,..... ......i will also like to know
you the more,...... .....and i want you to send an email
to my.... ..... email address so i can give you my......
.....picture for you to know whom i am.....
ท้ายด้วยทิ้งอีเมลล์ไว้อย่างดี ไม่อยากตกเป็นเหยื่อ ไม่อยากหลงเชื่อ ใครจะมาหลงใหลเราได้ง่ายขนาดนั้น
พอมีเวลาว่างถึงได้มาพิมพ์เล่าไดอารี่ชีวิตซึ่งตอนนี้ชีวิตผมแม่งโคตรจะไร้ค่าเลย หาสาระอะไรไม่ได้สักอย่าง รู้สึกแบบนี้มานานมากแล้วไอ้อาการคนไร้ค่านี่น่ะ มันบอกไม่ถูกนะ มันหมดความภูมิใจในตัวเองไปอย่างมาก
เริ่มจากที่บ้านนี่ไม่มีใครเห็นด้วยกับความคิดผมเลยแม้แต่อย่างเดียว ในขณะที่คนอื่นๆ ที่ไม่รู้จัก คำตอบของผมกลับกลายเป็นการชี้ทางสว่างให้กับเขา โอ้ แม่งช่างตรงกันข้ามกันแบบคนละภพ