กย 53 26 Car Free Day

[O'Pern]

1 กย 53
   เช้าขี่จักรยานข้ามถนนตรงทางม้าลาย เกือบจะโดนมอเตอร์ไซค์ชน ทั้งๆ ที่ข้ามจนเกือบจะถึงอีกฝั่งหนึ่งแล้วนะ ยังอุตส่าห์มีมอเตอร์ไซค์เร่งมาตัดหน้า เชื่อเขาเลย นี่ถ้าโดนผมแล้วผมไม่เจ็บมาก ใจด้านมืดสั่งให้ผมลงไปกระทืบมัน ณ จุดเกิดเหตุ
   กลางวันไปโรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัย ไปซื้อใบสมัครให้ลูกครับ เขาใฝ่ฝันจะเป็นนักบินให้ได้ เอาครับ เรามีฝันร่วมกันอยู่แล้ว โรงเรียนที่มุ่งแนวนี้ก็คือวชิราวุธนี่แหละ มีอีกแห่งที่ใกล้เคียงกันคือ ภปร ราชวิทยาลัย นักเรียนจากสองสถาบันนี้ส่วนใหญ่จะเข้าโรงเรียนเตรียมทหารครับ ไม่รู้ว่าลูกผมจะฟันผ่าไหวไหม แต่ถ้าเราใจรักจริง ผมก็ยินดีส่งเสริมเต็มที่
   ช่วงบ่ายเข้ามาบ้าน จะมาทำงานนิดหน่อย แต่พ่อผมฉีดยาฆ่าแมลงจนผมนั่งทำงานไม่ได้ เลยออกไปเดินเล่นที่ Home Pro ได้ของติดมือมานิดหน่อย เป็นพวกของใช้ในคอนโด เช่น ถังขยะแบบมีฝาปิด กล่องใส่ของใช้ในลิ้นชัก ตะขอแขวนของใช้ต่างๆ
ตกเย็นไปรับลูก พากันไปเดินห้างเซ็นทรัลต่ออีก ไอ้ห้างนี้ไปบ่อยมากๆ เพราะอยู่ตรงข้ามโรงเรียน เลยสำรวจราคาสินค้า พบว่าเขาขายแพงกว่า Home Pro อย่างน้อย 20 บาท บางชิ้นที่เป็นของนำเข้าแพงๆ จะขายแพงกว่าเกือบ 100 บาท ย้ำว่าชิ้นเดียวกันเป๊ะๆ นะครับ
ผมมาติดใจเอาไฟแบบ LED ของ Osram ครับ ชอบรุ่นที่เป็นก้านยาวๆ มีไฟ 4 ดวง ไปข้างนอกก็ไม่ค่อยเห็นวางขายเลย คลองถมก็ไม่เห็นมี
มื้อเย็นเป็นก๋วยเตี๋ยวคนละชามกับลูกครับ

2 กย 53
   เมื่อวานเกือบโดนมอเตอร์ไซค์ชน มาวันนี้ผมเกือบขับรถชนจักรยาน เจ้าคนนี้ขี่จักรยานพับแบบโฉบเฉี่ยวมาก ช่องทางเล็กๆ แคบๆ ก็จะพยายามมุดไปให้ได้ รถผมมาเร็ว และมาเจอท่านนี้ขี่พุ่งออกมาจากช่องว่างระหว่างรถอย่างกระทันหัน เบรกไม่ทันครับ เลยกดคันเร่งส่งให้รถผมพ้นทางเขาซะ
   คุณเห็นผม ไม่ได้แปลว่าผมจะเห็นคุณด้วยนะครับ
   เราเห็นเขา ไม่ได้แปลว่าเขาจะเห็นเรา ฉะนั้น ต้องทำให้เขาเห็นเราจะเป็นการปลอดภัยกว่าครับ
   กลางวันเข้าไปคอนโด ไปปัดกวาดเช็ดถู รู้สึแปลกๆ กับพรมที่ซื้อมา เพราะขนมันหลุดร่วงเยอะ คิดไปเองว่าเพราะมันเพิ่งกางออกมาใช้หรือเปล่า ขนมันจะร่วงเฉพาะตอนใหม่ๆ หรือเปล่า นี่ถ้าขนหลุดออกมาบ่อยๆ คงอยู่ร่วมกันไม่ได้แน่ ผมอยากให้ห้องสะอาด ปราศจากฝุ่น ไม่ใช่ว่าเอาของที่เป็นฝุ่นมาไว้ในห้อง ขนาดจะทาแป้งในห้องน้ำ ยังต้องเข้าไปทาในส่วนเปียกของห้องน้ำเลย
จนเย็นถึงได้ไปรับลูก วันนี้เขาเรียนพิเศษครับ ผมถึงพอมีเวลาว่างมาทำงานส่วนตัวเล็กๆ น้อยๆ 

[O'Pern]

3 กย 53
   กลางวันเข้าไปที่คอนโดอีกแล้ว บ้าเห่อไง ไปปัดกวาดเช็ดถูก็มีความสุข รู้สึกแปลกๆ กับพรมครับ ขนมันหลุดร่วงออกมาเยอะ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะมันยังใหม่อยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้ เหมือนกับว่ามันมีเศษขนหลุดร่วงติดอยู่ในตัวมันน่ะครับ จะยกออกไปเคาะเทนอกระเบียงก็ลำบาก พรมมันผืนใหญ่ กลัวลมจะพัดย้อนกลับเข้ามาในห้อง
   รู้สึกถูกใจกับโซฟาครับ นั่งนอนสบายดีในหลายอิระยาบถ ปรับแต่งโยกย้ายได้หลายรูปแบบ ก็ดีครับ จะได้ไม่เบื่อ รู้สึกสนุกกว่าแต่งรถยนต์เยอะเลย หรือว่าเราแก่แล้วก็ไม่รู้นะ ตอนเด็กก็สนใจแต่รถยนต์ พอโตก็มาสนใจเรื่องบ้าน แต่ผมมีบ้านส่วนตัวอยู่ตั้งแต่เด็กๆ แล้วล่ะครับ ก็ไอ้หลังที่ผมเก็บจักรยานนี่แหละ ออกแบบเป็นสไตล์ Loft เต็มเหนี่ยว แต่ทุกวันนี้ตัวตึกมันมีรอยร้าวจนน้ำฝนซึมเข้ามาได้ เซ็งจริงๆ ครับ เพราะด้านนอกตึกผมเอากระเบื้องดินเผามาติดไว้เต็มไปหมด ถ้าจะรื้อออกเพื่อซ่อมผนังปูน ก็จะเสียผิวนอกสวยๆ ของตึกไป ยังทำใจไม่ได้ เลยต้องมานั่งซับน้ำฝนในบ้านแทนไปก่อน
   แต่ก็ค่อยๆ ออกแบบผนังด้านนอกรูปแบบใหม่บ้างแล้วครับ มีหลากหลายไอเดีย เช่นใช้ไม้สังเคราะห์ ใช้อลูมิเนียม ใช้ผนังแบบวีว่าบอร์ด ฯลฯ เอาไอ้พวกนี้แหละมาปิดแทนซะ แต่ต้องแต่งผนังด้านนี้ใหม่หมด ไม่งั้นเสียลุคหมด แต่ก็ยังหาดีไซน์ที่ลงตัวไม่ได้เลย ทำแล้วกลัวมันออกมาไม่สวย กลัวจะต้องตัดต้นไม้ใหญ่ที่ผมปลูกไว้ตั้งแต่เด็กๆ เฮ้ออ ทำใจลำบากจริงๆ
   เย็นไปรับลูก วันนี้ไม่ต้องเรียนพิเศษใดๆ เลยให้เขาเล่นอย่างอิสระ ระหว่างทางนั่งรถกลับบ้านก็คุยกันเรื่องโรงเรียนวชิราวุธ และเรื่องบันไดสู่การเป็นนักบินที่เขาใฝ่ฝัน ต้องคอยปลุกความฝันให้มันตื่นตัวอยู่เสมอครับ ผมว่าลูกผมเขาฝันใหญ่ ฝันไกลกว่าผมเสียอีก แต่ที่เจ๋งก็คือ เขาฝันที่จะเป็นนักบินตั้งแต่ตอนอยู่อนุบาล 2 เท่านั้นเอง หาความฝันของตัวเองเจอนี่คือสุดยอดเข็มทิศชีวิตจริงๆ นะครับ ตัวผมเองมาเจอความฝันของตัวเองก็ตอนอายุ 20 กว่าๆ เข้าไปแล้ว ผมฝันอยากเป็นนักขับรถทดสอบอันดับหนึ่งครับ ฝันค่อนข้างใหญ่สำหรับชาวบ้านฐานะกลางๆ นามสกุลโนเนมสุดๆ  และทางบ้านไม่เคยสนับสนุนให้ผมเดินทางด้านนี้เลยแม้แต่น้อย
   ฝันเอง คิดเอง และหาเส้นทางเดินเอง ไม่ง่ายเลยครับ ผมเข้าใจเรื่องเหล่านี้ดี จึงไม่รีรอที่จะช่วยลูกสานฝัน ผมจะไม่ปล่อยให้เขาฝั้นไปเองคนเดียวแน่ๆ
ทุกวันนี้ผมพับความฝั้นของผมเก็บเข้ากล่องแห่งจิตนาการไปเรียบร้อยแล้ว หลังจากหยุดพักการผลิตนิตยสาร Racing Club ผมก็ใช้ชีวิตเกือบจะทั้งหมดอยู่กับลูกล้วนๆ ชื่อเสียงที่เคยมีบ้างนิดๆ หน่อยๆ ก็ถูกคลื่นลูกใหม่ค่อยๆ กลืนหายไป
เลยยึดเอาความฝันของลูกมาเป็นความฝันของตัวเองซะ
   เราจะฝันร่วมกันครับ

[O'Pern]

4 กย 53
   มีรุ่นน้องโทรมาคุย บอกอยากจะขี่จักรยานกับเขาบ้าง เป็นหญิงสาวสูง 157 ซม เลยแนะนำไป 2 ทาง คือเอาอเนกประสงค์ ไปได้ทุกที่ หาอะไหล่ง่าย ขายต่อได้ง่าย ก็เล่น MTB ซะ แต่ถ้าชอบพกจักรยานไปไหนมาไหนด้วย เช่นไปทะเลก็ใส่ท้ายรถไปได้ แบบนี้แนะนำรถพับ ตอบไปแค่นี้แหละ อีกหน่อยคงจะมาถามลงลึกไปในรายละเอียดต่อ
   เย็นลูกชวนตีแบด ปกติก็จะตี่กันที่ลานหน้าบ้าน แต่วันนี้ผมชวนเขาไปคอร์ทแบดกัน มิวไม่เคยลงสนามมาก่อน ส่วนผมก็ไม่ได้ไปคอร์ทมาเกินกว่า 20 ปี ตอนหนุ่มๆ ตีชั่วโมงละ 30-50 บาท มาวันนี้เขาคิด 140 บาทครับ มีให้เลือกว่าจะเอาแบบพื้นปาร์เก้ หรือพื้นยาง
   พื้นปาร์เก้เต็ม เลยได้พื้นยาง ไม่เป็นไร สนุกเหมือนกันครับ ตีไปแค่ 15 นาทีมิวขอพักกินน้ำ ผมติดน้ำขวดส่วนตัวไปด้วย เลยประหยัดเงิน ไม่ต้องซื้อ แต่มิวเห็นคอร์ทข้างๆ เขามีน้ำแข็ง คงจะอยากกินแบบเขาบ้าง ไม่เป็นไร ไว้พ่อจัดให้
   ตีไปพักไปจนครบชั่วโมง แล้วก็พากันไปกิน MK สุกี้ต่อ ไม่ได้กินเยอะหรอก เน้นผัก เต้าหู้ ผมสอนให้เขากินกระเทียมสดๆ แรกๆ เขาไม่ชอบ แต่ลองแล้วก็พอกินได้ เราต้องปลูกฝังเรื่องเหล่านี้ให้แก่เขาตั้งแต่ยังเด็กนะครับ มาสอนเอาตอนโตแล้วจะยาก ใครสอนได้ก็ถือว่าโชคดีเป็นของท่าน
   กลับมาบ้านก็หมดแรง อยากนอน แต่พออาบน้ำแล้วสดชื่น ผมชวนลูกอ่านหนังสือ อีกราว 1 ชม ถัดมา เขาก็หลับคาหนังสือการ์ตูนในมือ

[O'Pern]

5 กย 53
   เอาอีกแล้ว ลูกให้ไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งอีกแล้ว นี่ไปแทบจะทุกสัปดาห์แล้วนะนี่ เขาคงจะติดใจโกโก้เย็นร้านหนึ่ง เอาวะ ไปก็ไป มันไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ ราว 15 กม
   สูตรเดิมครับ ไปถึงเขาก็ซื้อไข่นกกระทาทอดในเตาขนมครก 1 กระทง เดินไปกินไปจนถึงร้านก๋วยเตี๋ยวก็สั่งบะหมี่น้ำ เสร็จแล้วก็จะไปซื้อโกโก้เย็น เป็นอันเสร็จพิธี เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย
   สายๆ เขาไปเรียนพิเศษต่อ ส่วนผมเข้าไปทีคอนโดฯ ต่อ แต่ตอนเช้าตรู่ผมรีบมาที่นี่ก่อนแล้วล่ะ มาดูว่าแสงตอนเช้ามันสาดส่องโดนห้องมุมใดบ้าง เผื่อจะจัดวางต้นไม้ให้ตรงตำแหน่ง
   ทีวีผมยึดติดกับกำแพง มันจะโดนแสงราว 0600 - 0730 ครับ แถมวันนี้แดดแรง ลองจับขอบทีวีดู โหห ร้อนมือเลยน่ะ สงสารมัน เลยเอาผ้าห่มผืนเล็กๆ มาหุ้มครอบมันไว้ จัดให้ชายผ้ามาปิดชุดเครื่องเสียงแบบ Sound Bar ที่ยึดติดกับกำแพงไว้เช่นเดียวกัน ผมคงต้องการม่านจริงๆ แล้วนะนี่
   แม้จะเป็นห้องเล็กๆ แต่บรรยากาศมันดีครับ นั่งดูวิวนอกห้องไม่เบื่อ เป็นวิวแม่น้ำ มองแล้วสบายตา นั่งจัดห้อง ทำความสะอาด วันนี้ลมพัดแรงมากๆ เย็นสบายดี ไม่ต้องเปิดแอร์เลย ลมแรงกว่าบ้านผมที่สระบุรีเสียอีก
   บ่ายๆ ก็กลับมาบ้านครับ เข้ามานั่งทำงานต่อ ตกเย็นลูกชวนตีแบดฯ อีกแล้ว สงสัยจะติดใจ แต่วันนี้ได้ตัวช่วยมาเสริม คือมีภรรยามาช่วยแบ่งเบาภาระ ใครเหนื่อยก็ออกไปนั่งพัก แต่เมือวานนี้ผมซัดกับลูกตลอดเลย ได้พักดื่มน้ำแค่แป๊บเดียว
   ตีเสร็จก็พากันไปกิน MK อีกแล้ว สูตรเดิมเป๊ะ

6 กย 53
   ถ้าวันไหนคงงานไม่มาทำงาน ก็มักจะต้องเป็นหน้าที่ผมต้องไปทำแทนเขา คนขับรถไม่มา ผมก็ต้องไปขับแทน เด็กท้ายรถยกของไม่มา ผมก็ต้องไปยกแทน
   วันนี้ผมสิงสถิตย์อยู่ท้ายรถกระบะตลอดวันครับ ได้ช่วยอนุรักษ์โลก ลดภาวะโลกร้อน
   ลดได้ไงหรือพี่ รุ่นน้องคนหนึ่งถามผม
   อ้าว ก็เราจะได้สูดดมควันพิษแทนต้นไม้ไง ควันบนท้องถนนมันเยอะ สงสารต้นไม้มันสูดอยู่คนเดียว เราต้องช่วยมันบ้าง

[O'Pern]

7 กย 53
   ห้องคอนโดเสร็จหมดแล้ว เหลือแค่เอาของใช้จำเป็นเข้าไปจัดวาง แต่ไม่อยากขนเข้าไปเยอะ ห้องมันเล็ก ไม่อยากจะให้มันรก เอาเฉพาะที่จำเป็นจริงๆ เท่านั้น
   อะไรๆ ก็ลงตัวดีหมด มาติดขัดตรงนาฬิกาครับ ผมชอบพวกงานสไตล์ Retro แต่กลัวไม่เข้ากับสไตล์ของห้อง เอาไงดีวะ ไปดูที่ไหนๆ ก็ไม่ถูกใจ ไปสะดุดตากับนาฬิกาตั้งโต๊ะรูปทรงเรียบๆ เข้าอันหนึ่ง ราคาถูกกว่าสินค้าแถวคลองถมเสียอีก เลยรีบคว้ามา ผมว่าคลองถมทุกวันนี้ไม่ได้ราคาถูกเสมอไปอีกแล้วนะครับ จะไปซื้ออะไรก็ลองดูสินค้าตามตลาดนัดแถวบ้านดูก่อนจะดีกว่า ผมได้นาฬิกาอันนี้มาในราคา 100 บาท ฟังชั่นครบ คือมีปลุก มีบอกอุณหภูมิ หน้าจอมีไฟ แถมเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ (อันนี้ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ มันดูห่วยๆ ยังไงไม่รู้)   
   ออกแบบที่แขวนจักรยานเอาไว้ด้วย ลองเอาจักรยานไปวางก็แขวนได้จริง แต่ก็อีกล่ะนะ กลัวว่าจะเอาไปวางแล้วเกะกะ เพราะใกล้ๆ คอนโดมันไม่ค่อยมีที่ขี่สวยๆ เท่าไรนัก
   เย็นนี้ลูกมีเรียนพิเศษ รีบไปรับแล้วกลับบ้านเร็วหน่อย เรียนเพื่อเตรียมสอบเข้าวชิราวุธนี่แหละครับ

[O'Pern]

8 กย 53
   ผมขี่รถ JZ88 แถวร้าน ไปจดออเดอร์ลูกค้า มีฝนตกพร่ำๆ ก็ลุยมันไปอย่างนั้น เกือบล้มเพราะล้อหน้าลื่นไถลไปกับแนวขอบฝาท่อถึง 3 ครั้ง ไม่ได้เป็นเพราะผมกำเบรกหน้าอย่างแรงนะครับ แค่ขี่ผ่านมันก็ลื่นปรื๊ดแฉลบไป ดีที่ไม่ขี่เร็ว ไม่งั้นล้มแน่นอน ไอ้คันนี้ทำผมเกือบล้มมาหลายครั้งแล้วครับ ไม่ใช่เป็นเพราะรถหรอกนะ แต่เป็นเพราะมันล้อเล็ก ดอกยางก็ถี่ละเอียด ขี่ปกติทางเรียบๆ ก็โอเคดีอยู่หรอก แต่ถ้าเจอฝน เจอทราย ขอยกมือยอมแพ้
   กลางวันแดดร้อนจัดมากครับ เดินผ่านแดดจะแสบผิวเหมือนหน้าร้อนเลย แต่พอตกเย็นไม่ก็กลางคืนกลับมีฝน นี่โลกเราแปรปรวนขึ้นทุกวัน
   ไปรับลูกตอนเย็น วันนี้ไม่มีเรียนพิเศษ เลยให้เขาเล่นอย่างอิสระ อยู่กันจนถึงหกโมงกว่าเลยครับ กลับมาบ้านเอามืดเลย เพราะแอบแวะกินข้าวเย็นกันที่ร้านยาโยอิที่ห้างเซ็นทรัลอีกตามเคย
   อ้อ วันนี้ซื้อของตลกๆ จากร้านไดโซมาหนึ่งอย่าง นั่นคือแผ่นโฟมตัดเป็นรูปแมว เอาไว้แขวนไล่นก ไล่แมว ผมดูแล้วมันน่ารักดี ทำเสียเหมือนแมวจริงๆ เลย นะ แต่เป็นแค่เงาแมว บ้านผมชอบมีแมวมาเดินเล่น เลยอยากลองดูสักหน่อย

[O'Pern]

9 กย 53
   9-9 วันนี้มีความหมายกับผมสองอย่าง หนึ่งคือเป็นวันที่นิตยสาร Racing Club วางแผงวันแรก อีกหนึ่งคือเป็นวันที่ผมจดทะเบียนสมรสกับภรรยา
   เช้ามาก็มีเรื่องเลยครับ คนงานขับรถไปชนท้ายรถกระบะคันหนึ่ง ซึ่งรถคนงานผมมีประกันชั้น 1 อยู่แล้ว ก็แค่โทรเรียกประกัน น่าจะจบ แต่งงมากที่โดนตำรวจยึดใบขับขี่ไว้ แต่ไม่ออกใบสั่งให้ พอประกันมาก็จัดการเรื่องเอกสารกันจบแล้วก็แยกกันไป
   คนงานเขาไปทำงานต่อ เป็นหน้าที่ผมต้องมาตามใบขับขี่ให้เขา
   “สวัสดีครับ ผมมาขอรับใบอนุญาติขับขี่ของคนงานที่เจ้าหน้าที่ยึดไว้ครับ”
   “ต้องไปเสียค่าปรับนะครับ” เจ้าหน้าที่ตอบฉะฉาน
   “ข้อหาอะไรหรือครับ”
   “ขับรถประมาทครับ”
   ผมทำหน้างง ก็แค่รถชนท้ายเขา แถมแผลก็จี๊ดเดียวเอง จอดข้างถนนโดนรถต่างๆ มาโดนยังแผลใหญ่กว่านี้เลย
   “ผมเองก็ไม่อยากปรับหรอกครับ แต่คู่กรณีเป็นทหารเรือ เขาสั่งให้ผมจับปรับ ผมก็ต้องทำตาม เดี๋ยวจะโดนกล่าวหาว่าละเว้นการปฏิบัติหน้าที่” ตำรวจเสริม
   “ผมไม่รู้มีข้อหาแบบนี้ด้วย”
   คือรู้ว่ามีการจับข้อหาขับรถประมาทจริง แต่มักจะเป็นกรณีที่ชนกันแล้วตกลงกันไม่ได้ว่าใครผิด ตำรวจก็จะลงบันทึกไว้ และปรับทั้งคู่ แต่งานนี้รถฝ่ายผมผิด ก็ยอมรับโดยดี ประกันก็มาแล้ว เคลียร์กันจบแล้ว งงมาก
   “ผมต้องไปเสียค่าปรับที่ไหนครับ”
   “สน สำเหร่ ครับ” เจ้าหน้าที่พูดพร้อมกับชี้ไปยังต้นทางที่ผมเพิ่งขับฝ่ารถติดมา
   “เดี๋ยวผมให้เจ้าหน้าที่อีกคนพาไปครับ” พูดจบเขาก็วิทยุเรียกเพื่อนให้พาผมไปจับปรับ
   พอถึง สน ผมก็รอคิวจ่ายค่าปรับ เจ้าหน้าที่ร้อยเวรงงกับข้อหา สอบถามรายละเอียดของเรื่องราวเขาก็หัวเราะออกมา บอกว่าเรื่องเล็กน้อยมาก ไม่น่าจะมาปรับอะไรกันเลย แต่ก็ต้องปฏิบัติตามหน้าที่นะ คือต้องปรับ
   โอเค ว่าไงว่าตามกัน ผมมาเพื่อจ่ายค่าปรับอยู่แล้ว อยากได้ใบเสร็จเป็นที่ระลึก
   กำลังจะทำเอกสารลงบันทึก แต่กลับไม่มีรายละเอียดของคู่กรณีเลย เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ ไม่รู้ชื่อ ไม่รู้ทะเบียนรถ รู้แต่ว่าเป็นผู้ใหญ่อายุราว 60 และเขาว่าเป็นทหารเรือ สุดท้ายร้อยเวรทำเอกสารไม่ได้ มันไม่สมบูรณ์ เขียนไปได้หน่อยเดียวก็ฉีกทิ้งขยำลงตระกร้า และยื่นใบขับขี่ส่งคืนให้ผม
   ตอนกลางวันขี่รถ JZ88 ไปธนาคาร ขับผ่านแยกต่างๆ ผมจะระวัง แม้รู้ทั้งรู้ว่าไม่ค่อยจะมีรถโผล่ออกมาเท่าไหร่หรอก เนื่องจากมันเป็นทางเข้าบ้านส่วนบุคคล วันนี้ก็เช่นกัน ผมชะลอรถจนเกือบหยุดหน้าปากทางบ้านหลังหนึ่ง คือผมเกิดมีภาพในใจนึกไปว่า นี่เกิดมีรถโผล่พุ่งออกมาจะเป็นอย่างไรกันนะ ผมเลยเบรกซะ ผลคือมีรถเก๋งโผล่ออกมจริงๆ ครับ ไม่ได้พุ่งผ่านไปนะ โผล่ออกมาแล้วจอดขวางแบบเต็มๆ คันอีกด้วย บ๊ะ เด จา วู ชัดๆ

[O'Pern]

10 กย 53
   คนงานที่บ้านผมขาดอีกแล้ว ขาดมานานแล้วล่ะ แถมเป็นคนงานระดับหัวหน้า เป็นหน้าเจ้าที่เช็คสินค้า 2 คน แน่นอน ผมรับเละ
   ต้องคิดบวกเท่านั้นถึงจะอยู่ได้ครับ คิดแบบนี้มานาน และคงต้องคิดต่อไป แต่จะอีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้ ทำเพื่อคนอื่นมันก็ดีอยู่หรอก แต่หากในใจตัวเองมันท้อถอยมากเข้า ก็หมดแรงเป็นเหมือนกัน
   สักวันผมต้องทำเพื่อตัวเองบ้าง ใจในส่วนลึกอีกฟากหนึ่งของผมคิดแบบนั้น

11 กย 53
   ทำงานยกของอยู่ที่ร้านจนถึงช่วงบ่าย กลับมาบ้านรับลูกไปทำธุระที่ธนาคาร ไปห้างทีไร มิวขอแวะดูร้านหนังสือทุกที แล้วก็ต้องหาเรื่องซื้อหนังสือได้ทุกครั้ง วันนี้เล่นหนังสือภาษาอังกฤษเสียด้วย ซื้อมาทั้งๆ ที่ตัวเองยังอ่านไม่เป็น แต่มันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการบินที่เขาชื่นชอบ ก็ว่ากันไปครับ หวังว่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้เขาอยากอ่านหนังสือภาษาอังกฤษขึ้นมาบ้าง
   กลางคืนก่อนนอนมิวชวนผมเล่นหมากฮอส โอ ได้เลยลูก เกมกระดานใช้สมองแบบนี้ชอบมาก หมากฮอสต่อแล้วตามด้วยหมากหนีบ เล่นไปเล่นมาชักเลอะเทอะ เพราะมีหมากดีดอีกด้วย ไอ้หมากอันนี้มาแนวมั่วๆ หน่อย ใช้นิ้วดีดยิงกัน ฮ่าๆ

[O'Pern]

12 กย 53
   ไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งกันแทบทุกอาทิตย์ จนแม่ค้าจำหน้ากันได้หมดแล้ว ลูกชอบกินก๋วยเตี๋ยว กินโกโก้เย็นร้านประจำของเขา ก็เอาวะ ไปก็ไป
   วันนี้ผมอยู่เฝ้าบ้าน แม่ของแม่บ้านเขาไม่สบาย เจ้าตัวเลยขอลาออกกลับไปดูแลแม่ เป็นหน้าที่ของผมเองที่สมัครใจอยู่บ้าน ให้คนอื่นเขาออกไปพักผ่อน แต่ตอนเย็นลูกบอกว่าจะมารับไปตีแบดฯ กัน สงสัยจะติดใจ
   อยู่บ้านดูทีวีฟังได้ใจความว่าจะมีพวกเสื้อแดง (สมุนทรราชคนเดิม) ขี่จักรยานแห่ไปรอบกรุง (กทม) เมื่อก่อนมันก็ใช้จ้างมอเตอร์ไซค์รับจ้างให้ออกมาป่วนเมืองกันรอบหนึ่งแล้ว งวดนี้มันจะใช้ภาพจักรยานมาเป็นสัญลักษณ์แทนหรือนี่ หัวคิดดีขนาดนี้ ถ้าใช้ในทางสร้างสรรค์ ประเทศไทยคงพัฒนาไปแบบก้าวกระโดดนานแล้ว
   กลางวันเลยมีเวลาว่างเหลือเฟือ เลยดูแลต้นไม้ เอากากกาแฟที่ขอมาจากร้านค้า ทะยอยใส่โคนต้นไม้ไปเรื่อยๆ จากถุงเบ้อเริ่ม ผมตักแป๊บเดียวหมดเกลี้ยงแล้ว ได้สูตรมาจากร้านขายกาแฟนี่แหละครับ เขาบอกเอาไปใส่ต้นไม้แทนดินได้เลย ไปขอได้ฟรีตามร้านค้ากาแฟทั่วไป เขามีเยอะมากจนเททิ้งไม่ไหว บางร้านเขาแยกเฉพาะกากกาแฟล้วนๆ บางร้านก็เทปนกับเศษชาไปด้วย สูตรใครสูตรมันครับ แต่ดูจากที่แม่ค้าเขาชี้ต้นไม้ให้ดูแล้วจะทึ่ง เพราะปลูกแบบทิ้งขว้างบนทางเท้า อยู่ในกระถางเล็กๆ แต่ใบมันช่างเขียวสดสุขภาพดีจริงๆ
   บ่ายฝนตก เล่นเอารอบบ้านผมเต็มไปด้วยกลิ่นกาแฟ (เก่าๆ ) พอฝนหาย กลิ่นก็หายไปตาม นี่ขนาดตากแดดเอาไว้บ้างแล้วนะ
   อยู่บ้านแบบว่างจัด เอาไดอารีเก่าๆ ของเมื่อหลายปีก่อนมาอ่านเล่น เฮ้ย มีไอเดียที่ผมจดไว้จนลืมตั้งหลายอย่างแน่ะ แทบไม่น่าเชื่อว่าเมื่อก่อนผมดูดวงกับเขาพอเป็นด้วยเหมือนกันว่ะ มันเป็นไดอารีของปี 93 ตอนนั้นเพิ่งกลับมาไทยใหม่ๆ สภาพสดมากๆ ไอเดียแรงจัด ทำงานเมืองไทยก็ไม่มีใครเขาชอบหรอก คนไทยส่วนใหญ่ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงแบบก้าวกระโดด ชอบแบบปรานีประนอม ค่อยเป็นค่อยไป ไอเดียแต่ละอย่างของผมมันหลุดโลกมาก จากความหวังที่จะกลับมาช่วยพัฒนาประเทศไทยในด้านที่เราพอจะทำได้ ก็เลยกลายเป็นทำงานส่งให้ต่างประเทศแทน แต่ก็เอาวะ ยังไงมันก็วนกลับมาไทยอีกครั้งอยู่ดี และคิดต่อไปว่าช่วยใครที่ไหนมันก็อยู่ในโลกใบเดียวกันนี่แหละ
   ช่วงปี 93 นี้ผมยังไม่ได้ขี่จักรยาน MTB ครับ ช่วงนั้นเล่นสเกตบอร์ด เฮ้ยย ทำเป็นเล่นไป ผมทำท่าประหลาดๆ ได้เยอะนะ แลกมากับแผลตามขาหลายรอย พวกเทคนิคแพรวพราวผมจะสู้พวกเด็กวัยรุ่นเขาไม่ได้ แต่ถ้าเป็นท่าแบบโหดๆ อันนี้ผมชอบมาก เล่นจริง เจ็บจริง เจ็บประจำอีกด้วย จำได้ไม่ลืมมีงานหนึ่งเล่นที่หัวหมาก ผมโดดลงมาจากบันได 8 ขั้น ลงปุ๊บข้อเท้าพลิกดังแกร๊กเบาๆ จังหวะนั้นรอบตัวเงียบสนิท ผมกุมข้อเท้าแล้วไถสเกตไปนั่งข้างขอบทาง เด็กๆ วิ่งกรูกันเข้ามาดู (ผมเป็นพี่ใหญ่ในหมู่พวกเขา) ผมบอกไม่เป็นไร ๆ ไล่พวกเด็กๆ ไปเล่นกันต่อ ส่วนตัวผมก็นั่งทำฟอร์มพักผ่อน ที่จริงนั่งรอขาให้หายเจ็บต่างหาก
   แต่รออยู่เป็นชั่วโมงก็ยังลุกไม่ได้ครับ จนถึงสองทุ่มกว่าเหลือผมนั่งอยู่คนเดียว คนอื่นกลับกันไปหมดแล้ว อีก 30 นาทีต่อมาผมถึงจะพาร่างขึ้นรถขับกลับบ้านมาได้ อ้อ รถผม MT นะครับ ต้องใช้ขาข้างที่ข้อเท้าพลิกนี่แหละ เป็นตัวเหยียบคลัตช์ ทรมานดีจริงๆ ครับ ขับรถจากหัวหมากกลับพระราม 2 เหยียบคลัตช์เป็นร้อยๆ ครั้ง แน่นอน ทุกครั้งที่เหยียบมันเจ็บร้าวไปทั้งตัว
   เฮ้ยย คนชอบเล่าเรื่องอดีตคือคนแก่แล้วนี่หว่า ฮ่าๆ สงสัยจะจริงนะ

13 กย 53
   ค่าเงินบาทแข็งมากๆ นับว่าดีสำหรับคนจะไปใช้จ่ายเงินให้กับต่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางท่องเที่ยว และพวกที่สั่งสินค้านำเข้า แต่พวกที่เศร้าคือฝ่ายกลับกัน คือผู้ส่งออก และผู้ที่ได้รับเงินเป็นสกุลต่างประเทศที่ค่าเงินอ่อนลง ฮ่าๆ ผมเองเป็นหนึ่งในนั้น
   ผมรับเงินเป็นสกุลยูโร สมัยก่อนเฟื่องฟูอัตราแลกเปลียนยูโรละ 50 บาทครับ ใกล้จะเท่าเงินปอนด์ของอังกฤษเลย แต่ไม่น่าเชื่อว่าทุกวันนี้มันเหลือไม่ถึง 40 บาทแล้ว รายได้หายวับไปกับตาราว 20% แบบขำขำ
   ตลอดวันนี้ผมโครตเบื่อเลยครับ อะไรอยู่รอบตัวก็เบื่อไปหมด เบื่อโลกอีกด้วย ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องค่าเงินหรอกนะ แต่เป็นเรื่องการงานที่ร้านของผมมากกว่า

[O'Pern]

14 กย 53
   ลูกผมไม่สบาย มีแค่อาเจียนครั้งเดียวเมื่อวานตอนเย็น จากนั้นขึ้นรถกลับบ้านก็หลับมาตลอดทาง จนถึงบ้านก็มานอนต่อ หลับจนถึงเช้าในชุดนักเรียน เขานอนหลับบนโซฟาในห้องทำงานของผม ก็เลยเอาที่นอนแบบปิคนิคมาปูให้เขานอน ส่วนผมนอนบนพื้นมาเป็นสิบๆ ปีจนชินเสียแล้ว ขอแค่ผ้าห่มมาปูพื้นหน่อยพอให้สบายตัวก็ใช้ได้แล้ว ผมนอนแบบนี้มาตั้งแต่ตอนหนุ่มๆ ยิ่งไปอยู่ต่างประเทศยิ่งสบาย ประหยัดเงินค่าเตียงนอน ค่าฟูกที่นอน ผมใช้ถุงนอนปูบนพื้นพรม ซื้อแค่หมอนใบเดียวจบ ผ้าห่มก็ไม่ต้องมี หากหนาวก็เอาถุงนอนมารูดซิปแล้วขดอยู่ในนั้น
   วันนี้ลูกเลยหยุดเรียน ภรรยาอยากให้ไปหาหมอ แต่ผมกลับไม่ชอบไปหาหมอ ผมอยากให้ร่างกายเขาสร้างภูมิคุ้มกันและมาต่อสู้โรคเอง อธิบายแล้วภรรยาก็เชื่อผม
   กลับมาบ้านตอนบ่าย ลูกนอนเอกเขนกดูทีวีอย่างสบายอารมณ์ โทรมาคุยได้ยินเสียงจ๋อยๆ แสดงว่าเขาหายดีแล้ว

   ร่างกายผมเริ่มผิดปกติ มีจุดร้อนในเกิดขึ้นในปาก ผมขับถ่ายปกติดี แต่ถ้าเป็นโรคที่เกิดจากความเครียดอันนี้ไม่แน่ ผมเองเป็นคนที่ไม่เคยรู้จักกับความเครียดมาก่อนเลย ผมทำงานออกแบบต้องใช้จิตนาการเยอะมาก ทำงานแบบคิดไปในอนาคต สมองผมปลอดโปร่งมาเสมอ จนมาสัก 4-5 ปีให้หลังนี่แหละ ที่เริ่มผิดปกติ เริ่มจากน้ำหนักเพิ่ม (เพราะออกกำลังกายน้อยลง แถมบางครั้งมีการกินแก้เครียดโดยไม่รู้ตัว) มีกินก่อนนอนด้วย ยังดีที่ขี่จักรยาน น้ำหนักเลยไม่ขึ้นเยอะเท่าไรนัก
   อายุมากขึ้น ระบบเผาพลาญพลังงานในร่างกายเราก็ลดถอยลง กินเท่าเดิม แต่อ้วนกว่าเดิม ทางออกคือกินให้น้อยลง และออกกำลังกายให้มากขึ้น แต่ช่วงนี้ผมไม่ได้ขี่จักรยานแบบจริงๆ จังๆ มาหลายเดือนแล้วครับ ไม่เคยเหงื่อออกแบบท่วมตัวมานานจนแทบลืมไปแล้ว ความเครียดจากการช่วยกิจการทางบ้านเริ่มกัดกินร่างกายผมไปทีละน้อยๆ ปล่อยทิ้งไว้นาน ไม่ดีแน่จะมีเรื่องแย่ๆ ตามมาอีกเยอะ
   เรื่องสุขภาพนี้สำคัญที่สุดนะครับ ทั้งสุขภาพกาย และสุขภาพใจ มีเงินทองมากมายก็เท่านั้น ผมขอมีความสุขและมีสุขภาพแข็งแรงเท่านี้เป็นใช้ได้ คิดแบบนี้มาตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ แล้วล่ะครับ บางช่วงของชีวิตทำงานมาได้เงินมาก แต่ก็ใช้กินแค่วันละร้อยกว่าบาท การมีเงินเยอะๆ มันจะมาดีตรงที่เรื่องการลงทุนครับ เราจะมีโอกาสซื้อของบางอย่างได้ เช่นเรื่องที่ดิน และอสังหาริมทรัพย์ แต่ถ้ามีเงินเพื่อสะสมแล้วล่ะก็ ผมรู้สึกเฉยๆ มากเลย
   
   เข้าเวปจักรยานเจอความต้องการของท่านหนึ่งแปลกมาก เขาอยากได้จักรยานเล็กๆ ที่สามารถใช้ร่วมกับรถตู้โดยสารได้ บางคนแนะนำรถ Strida แต่ท่านกลับบอกว่างบไม่พอ ผมจึงแนะนำรถไปคันหนึ่ง เป็นรถที่ปั่นโครตจะห่วยเลย ญาติพี่น้องหากใครซื้อมาใช้ผมจะด่าไม่เลี้ยง แต่ผมกลับแนะนำรถคันนี้ให้แก่ผู้ตั้งกระทู้นั้น มันคือรถ A Bike ครับ
   ที่ว่าห่วยก็คือเฟรมมันมีจุดพับมีข้อต่อหลายจุด ผลคือเฟรมมันจะอ่อนยวบยาบ กดบันไดแรงๆ เฟรมก็บิดเบี้ยว พอปล่อยขาฟรีปุ๊บรถแทบหยุดทันที มันมาดีตรงเล็ก เบา และถูก แค่นี้เองแหละ
   A Bike เป็นรถของอังกฤษครับ แต่มาพลาดตรงเรื่องผลิตและการทำตลาด เขาให้จีนผลิต แต่คุมเรื่องลิขสิทธิ์ไม่อยู่ ผลก็คือมีรถ A Bike ที่ใช้ยี่ห้ออื่นแต่ทุกชิ้นเหมือนกันเด๊ะวางขายเต็มไปหมด ระยะหลังเล่นพิพม์ยี่ห้อของแท้คือ A Bike ออกมาวางขายกันเลย
   ปัญหาหลักๆ อีกอย่างของ A Bike คือยางระเบิดง่ายมาก เขาใช้วงล้อเป็นตัวระบายความร้อน แต่ล้อมันเล็กแค่เท่ากำปั่น พื้นที่ระบายความร้อนมันก็เลยน้อย ความร้อนเลยส่งถ่ายไปยังยางใน เอาเป็นว่าแค่ปล่อยฟรีไหลลงสะพานสาทร ผมว่าเลียเบรกตลอดทางยางก็อาจแตกได้แล้วล่ะครับ
   ปล ยางในสำรองเส้นละ 100 แถมหาไม่ได้ตามร้านค้าจักรยานทั่วไป
   แต่ถ้าให้แนะนำจากใจนะ อย่าไปมองมันเลยครับ    

15 กย 53
   ผมมองหาจักรยานให้ลูกขี่อยู่นานหลายเดือน ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเป็น MTB ดี หรือว่าเป็นรถพับที่เหมาะกับสรีระของเขาดี ทุกวันนี้เลยใช้รถของผมคัน JZ88 ขี่ไปพลางๆ ก่อน
   ที่มอง MTB ก็เพราะเขาจะได้ฝึกทักษะเรื่องการใช้เกียร์ ส่วนการมองที่รถพับขนาดเล็กก็เผื่อจะพกพาไปขี่ต่างถิ่นด้วยกัน มีเหตุผลดีเน๊อะ นี่ถ้าเป็นคนอื่นมาถามผม ก็จะตอบไปว่า
   “พี่ก็เล่นทั้งสองคันเลยสิครับ”

   แต่กับตัวเองแล้วมันมีปัจจัยอย่างอื่นเพิ่มเข้ามาอีก เช่น หากจะซื้อ MTB ก็ต้องเป็นขนาด 13 นิ้ว พอซื้อมาแล้วก็กลัวจะขี่ได้ไม่กีครั้งตัวเขาก็จะโตอีกแล้ว เด็กยุคใหม่นี้ตัวสูงใหญ่เร็วด้วยสิครับ ไม่แน่ผมอาจให้ขี่คัน JZ88 ของผมไปเรื่อยๆ นี่แหละ ประหยัดดี แถมเจ้าตัวเขาก็ชอบรถคันนี้เพราะมันลื่นเอามากๆ GI ก็ต่ำ กดบันไดนิดเดียวรถพุ่งปรี๊ด 
   เช้าเอารถ JZ88 คันเก่งออกขี่ไปจดออเดอร์ลูกค้า ฝนตกพรำๆ ทีไร เจ้าคันนี้ออกอาการได้ง่ายเหลือเกิน ขี่แฉลบอะไรนิดเดียวล้อหน้าก็ลื่นไถลแล้ว หากพื้นถนนเปียกครั้งใด ผมจะต้องขี่ด้วยความระมัดระวังอย่างมาก เช้านี้ก็เช่นกัน แต่ก็ยังมิวายแฉลบนิดๆ ไม่ล้ม
บ่ายเข้ามาบ้าน ได้ไอเดียเกี่ยวกับธุรกิจจักรยานขณะขับรถ เข้ามาบ้านก็เลยรีบจดบันทึกและหากว่างๆ ก็ต้องต่อยอดความคิดเพิ่มเข้าไปอีก นี่ผมค่อยๆ จดไปเรื่อยๆ จนได้ไอเดียมาเพียบ และเนื่องจากชอบทุกอัน ก็เลยคิดว่าวิธีที่จะทำทุกไอเดียมันพร้อมกันเสียเลย นี่ถ้ามีทีมงานเจ๋งๆ นะ จะสนุกมาก
เย็นไปรับลูก แวะเข้าไปออฟฟิซของ AIS เข้าไปเปิดการใช้บริการ GPRS แบบแพ็คเก็จ เผื่อตอนอยู่ที่คอนโดจะได้ออนไลน์ เช็คข่าว เช็คข้อมูล แก้เบื่อได้นิดหน่อย

[O'Pern]

16 กย 53
   ผมเกือบลืมเรื่องงานวัน Car Free Day ไปเสียสนิท ทุกปีผมไม่เคยไปร่วมงานอะไรกับเขาหรอก หลายปีก่อนเขาจัดกันในสนามกีฬา ให้พวกเรายืนเป็นรูปแผนที่ประเทศไทย ก็ไอเดียดีครับ แต่พอทำซ้ำในปีถัดมาแล้วมันจืดสนิท ก็เข้าใจนะว่าคนจัดงานเขาก็เหนื่อย มาเป็นอาสาสมัครกันแบบฟรีๆ ไม่ได้ค่าตัว มาด้วยใจกันทุกคน พวกนักจักรยานเหนื่อย แต่คนที่เหนื่อยกว่าคือพวกประสานงาน พวกคนทำงานเบื้องหลัง
   คุณภูมิโทรมาคุยกับผมบ่อยในช่วงก่อนจัดงาน ผมก็ให้ไอเดียในการจัดในรูปแบบของผมไป ดังนี้
   ผมอยากเห็นวัน Car Free Day เป็นวันที่มีจักรยานวิ่งกันขวักไขว่ทั่วเมือง ใครอยู่ในเขตใด ท้องถิ่นใดก็จัดกิจกรรมกันในเขตของตัวเอง เช่น ผมอยู่พระราม 2 เราก็วางเส้นทางวิ่งผ่านเขตชุมชน เขตท่องเที่ยว เช่น ไปบางขุนเทียนชายทะเล วิ่งไปตลาดใหญ่ๆ หรือจะแวะผ่านชุมชนบ้าง กระตุ้นให้คนในชุมชนนั้นๆ เห็นว่ามีคนขี่จักรยานกันเยอะนะ เผื่อจะเกิดพฤติกรรมเลียนแบบบ้าง
   ไม่รู้คุณภูมิจะว่าอย่างไร แต่กิจกรรม Car Free Day ปีนี้ถูกใจผม เพราะจัดเป็นกลุ่มๆ รอบเมือง แล้วให้ขี่มารวมกันที่ลานคนเมือง บ๊ะ เข้าท่าจริงๆ แถม BTS ให้จักรยานขึ้นฟรีอีก 4 วัน คือ 19- 23 กย BTS คือเพื่อนแท้ชาวจักรยานจริงๆ ครับ
   เข้าไปลงทะเบียนเกือบไม่ทันครับ มาเจอเอาวันสุดท้ายพอดีเป๊ะ ผมเลือกกลุ่มที่เริ่มต้นที่สะพานแขวน กลุ่มนี้ใหญ่ดีมาก บรรยากาศคงจะฮึกเหิมไม่น้อย อ่านดูรายชื่อส่วนใหญ่แล้วเขาจะมาเป็นกลุ่มกัน ส่วนผมลุยเดี่ยวตามเคยครับ คงเอารถ KHS HT ไป ไม่มีเหตุผลใดที่จะใช้รถพับแม้แต่น้อย เว้นแต่ว่าจะเป็นอารมณ์แบบอยากจะขี่ ใครจะทำไมกู

[O'Pern]

17 กย 53
   เช้ามาวันนี้ผมเปลี่ยนเบาะรถคัน KHS HT จากเบาะเดิมเป็นเบาะแบบมีร่องกลาง อาทิตย์นี้จะได้ขี่แบบนุ่มหน่อย ไอ้เบาะอันนี้นั่งสบายดีเหมือนกัน แต่แปลกนะ ที่ผมนั่งแล้วรู้สึกว่าก้นมันดิ้นไปดิ้นมาได้ คือจะปล่อยมือขี่รถเหมือนปกติได้ยากกว่าตอนใช้เบาะอันเก่า (เบาะเก่าเป็นแบบบางๆ หุ้มหนัง เป็นเบาะของรถแข่ง แปลกตาตรงมันไม่มีรางครับ ไม่เคยเห็นเบาะรุ่นใดมีจุดยึดแบบนี้มาก่อนเลย)
   เช้าขี่รถ JZ88 ไปธนาคารเกือบล้มอีกแล้ว เบรกจนล้อหน้าไถลเพราะพื้นฟุตบาทมันเปียกน้ำครับ ยังดีที่ไถลตรงๆ เลยทรงตัวได้ ผมจึงเกิดความคิดว่า เอ๊ะ ถ้าเป็นรถแบบ Fixed Gear ที่ไม่มีเบรกล่ะ ถ้าผมเอามาขี่ตอนฝนตก พื้นเฉอะแฉะ มันจะปลอดภัยกว่าไอ้ JZ88 คันเล็กนี้หรือไม่ อย่างน้อยการไม่มีเบรก ก็ทำให้ล้อไม่ล็อค โอเคๆ อาจแก้ปัญหาตอนเบรกแล้วล้อหน้าไถลได้ แต่ปัญหาอื่นอาจตามมาแทน (ถ้ายังขี่แบบไม่คุ้นเคย)

   เข้าเวปของสมาคมฯ เช็คข่าว ไปเจอเขาว่างานวัน Car Free Day เลื่อนจากอาทิตย์ที่ 19 เป็น 26 แทนครับ เพราะจัดงานชนกับวันของคนทรราชเสื้อแดง
   คุยกับน้องหญิง รุ่นน้องที่ไปทำงานที่กรุงบรัสเซลล์ ประเทศเบลเยี่ยม เขาเล่าเรื่องานวัน Car Free Day ว่า วันที่ 19 ในตัวเมืองบรัสเซลล์ปิดการจราจรทั่วเมือง ห้ามใช้รถยนต์่ส่วนตัว ยกเว้นรถของเอกอัคราชทูตที่ทะเบียนรถเป็นอักษร CD แต่ก็ยังกำหนดให้ขับได้ไม่เกิน 30 กม/ชม
   ทันทีที่ผมทราบข่าว เลยรีบไปโพสบอกชาวจักรยานในเวปใหญ่อย่าง thaimtb เวปนี้คนเข้าเยอะมาก เจ้าของเวปเป็นเพื่อนนักเรียนของผมเอง นักเรียนสวนกุหลาบรุ่นเดียวกับผมนี่แหละ
   วันนี้ฝนตกทั่งวันเลยครับ จะมีหยุดก็แค่ช่วงสั้นๆ ผมติดเสื้อกันฝนไว้ในรถตลอด เป็นเสื้อที่แพงและรู้สึกว่าใช้ไม่ค่อยจะคุ้มเท่าไหร่เลย มันเป็นเสื้อกันฝนที่ผมใช้ตอนขี่จักรยานครับ คุณสมบัติคือใส่แล้วไม่ร้อนอบอ้าวเหมือนเอาถุงพลาสติคมาครอบ มีกระเป๋าภายนอก 3 ใบ หยิบของ ใส่ของได้ถนัดดี มี Hood ครอบหัวแบบปรับระดับได้ แถมมี Cap ด้านหน้าแบบมีโครงเหล็ก โดนฝนหรือหิมะตกใส่แล้วมันจะไม่ลู่ลงมาปิดหน้า อะไรๆ ก็ดูดีหมด แต่มันราคาแพง นี่ถ้าไปซื้อย่านสแกนดิเนเวียล่ะก็ ต้องมีทะลุหมื่นบาทครับ ที่ย่านโน้นอะไรๆ ก็แพงไปหมด โดยเฉพาะพวกเสื้อผ้าของใช้ ขนาดของจีนห่วยๆ ยังแพงกว่าไทยเราถึง 2 เท่าตัวครับ
   
   “พี่เปิ้ล ไปเกาหลีกันไหม ยูไปกับเพื่อนอีก 2 คน ไปเดือนตุลานี้แหละ”
   ยู เป็นสาวเกาหลี msn คุยกับผมมา 3 ปีกว่า ถึงได้เจอกันในงานเปิดตัวนิตยสาร Auto Bild ที่เซ็นทรัลชิดลม รู้จักกันมาราว 7 ปีแล้วมั้ง
   “ยูไปกี่วัน” ผมต้องถามคำถามนี้ก่อน เพราะผมชอบไปแล้วอยู่ยาว คือจะขี่จักรยานเล่นด้วยน่ะ ถ้าไปแค่ไม่กี่วัน ผมไม่อยากไป เสียดายเงินค่าตั๋วเครื่องบิน
   “ไปแค่ 4 วัน ลาได้แค่นี้เอง แต่ปลายเดือนไปอังกฤษต่อนะ” เออ เข้าท่า อังกฤษผมไม่เคยไปมาก่อนเลย กำลังคิดเพลินๆ สาวยูก็พูดต่อ
   “แต่อังกฤษยูก็อยู่แค่ 5 วันเองแหละ ต้องรีบกลับไทยมาทำงานต่อ”
   ผมสนใจเกาหลีมากกว่าอังกฤษครับ เพราะสาวยูเขามีบ้านอยู่ที่นั่น แหม ติดอย่างเดียวตรงไปแค่ไม่กี่วันนี่แหละ
   
18 กย 53
   ไทยเรายังทะเลาะกันเรื่องประมูล 3G อยู่ ผมอ่านตามเวปก็เห็นมีคนด่ากันไปมา โดยส่วนตัวแล้วผมรู้สึกเฉยๆ เพราะ 3G มันก็คือแค่สามารถใช้อินเทอร์เนทความเร็วสูงได้ในมือถือ มันก็แค่นี้แหละ แล้วสิ่งที่ตามมาล่ะ นั่นคือ ผู้บริโภคก็ต้องจ่ายเงินซื้อเวลาออนไลน์มากยิ่งขึ้น ว่างเมื่อไหร่ก็เป็นต้องหยิบโทรศัพท์มาดูมากดเล่น ทั้งๆ ที่สวนใหญ่มันคือของเล่น มิใช่สาระจำเป็นแม้แต่น้อย
   จะว่าผมไม่ทันสมัยก็ไม่เถียงอะไรหรอกครับ ผมรู้สึกไม่ตื่นเต้นกับเทคโนโลยีอะไรนัก เพราะถ้าผมจะออนไลน์อ่านข่าว ก็ขอกลับบ้านออนไลน์ด้วยเครื่องหน้าจอใหญ่ๆ จะอ่าน จะแชท ได้สบายมือ สบายตากว่ากดในมือถือเยอะเลยครับ
   เรื่อง 3G ก็หนึ่ง แต่ที่สำคัญกว่าในความคิดของผมก็คือเรื่องของ Application ครับ เรียกง่ายๆ ภาษาแบบบ้านๆ ว่า “ลูกเล่น” ก็แล้วกัน ลูกเล่นนี่แหละครับจะเป็นตัวตัดสินว่าของใครเจ๋งกว่าของใคร ทุกวันนี้เจ้าพ่อลูกเล่นก็คือ iphone และ Android โดยมี Nokia กำลังจะตามมาติดๆ ส่วนผมไม่เน้นลูกเล่น เน้นลูกจริง ไม่ค่อยกดโทรศัพท์เล่นอะไรมากนัก เบื่อจริงๆ ก็จะมีแค่ฟังเพลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนขี่จักรยานนี่แหละครับ ฟังเพลงตอนขี่จักรยานนี่จะสนุกมาก หลายคนมองว่าอันตรายก็ไม่เถียงครับ และผมก็ไม่ได้แนะนำให้ใครฟังอีกด้วยเหมือนกัน
   อีกฟังชั่นที่เป็นเหมือนอุปกรณ์มาตรฐานไปแล้วนั่นคือกล้องถ่ายรูป มันเหมาะกับชาวจักรยานตอนขี่ออกทริปมากๆ ครับ มือถือรุ่นเจ๋งๆ ให้กล้องคุณภาพสูงกว่ายุคเก่าเยอะ แต่ถ้าเป็นมืออาชีพเขาจะใช้กล้องแบบ SLR – Single Lens Reflex ก็ว่ากันไปครับ ผมขี้เกียจพกของหนักๆ พวกนี้ ขี่จักรยานสะเทือนหน่อยก็จะพังเอาได้ง่าย ยังไม่นับเรื่องการโดนฝน และที่หนักใจที่สุดก็คือการต้องจอดรถทิ้งไว้และไม่ได้นำกล้องติดตัวไปด้วย
   วันนี้ฝนตกตลอดทั้งวันครับ ตกปรอยๆ ออกไปนอกบ้านเจอแม่ค้าบ่นกันใหญ่ว่าขายของไม่ได้ ใจอยากจะให้เขานึกถึงชาวบ้านที่โดนน้ำท่วมบ้าน ท่วมสวน พวกนั้นเขาโดนหนักกว่าเราเยอะ ของเราแค่เปียก เลอะ รำคาญ อย่าไปบ่นอะไรนักหนาเลย หากเลี่ยงไม่ได้ ก็จงอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
คิดแบบนี้สุขภาพจิตใจจะดีกว่าครับ

[O'Pern]

19 กย 53
   วันนี้หลายประเทศทั่วโลกเขาจัดงาน Car Free Day กัน ยกเว้นไทยครับ เพราะมีม็อบทรราชจัดงานรำลึกวันโดนโค่นอำนาจครบรอบ 4 ปี ทำกรรมไม่เลิก ทำแล้วยังไม่สำนึกผิด ทั้งนายจ้างที่ไม่มีแผ่นดินจะอยู่และลูกจ้างที่เกณฑ์มาใส่เสื้อแดง กรรมตามสนองจริงๆ นะครับ ใครอายุยังไม่เกิน 40 ปี รับรองได้เห็นการตายของทรราชและเหล่าบรรดาสาวกนี้อย่างสาสมแน่นอน จับตาดูกฏแห่งกรรมกันได้เลยครับ เรื่องจริงล้วนๆ
   ในหน้าหนังสือพิมพ์มีข่าวเรื่องชายชุดดำ ผมบอกไปหลายเดือนแล้วว่ามันเป็นคนอิมพอร์ทมาจากเขมร จ้างมาให้เผาเมือง ไอ้ที่เผาตึกหลายๆ แห่งนี่แหละ มันเริ่มจากไปซุ่มยิงค นทั้่งสองฝ่าย ยิงเสร็จแล้วจะหนีก็ถอดชุดดำออกแล้วเผาซะ ใส่ชุดชาวบ้านขโมยของต่อ บ๊ะ ได้สองเด้ง ลูกน้องชุดดำนี้ได้รับความอนุเคราะห์โดยฮุนเซนเจ้าเก่าครับ (ก็อย่างที่เคยเล่า ไอ้ตัวทรราชน่ะ ไม่ได้เป็นที่ปรึกษาของฮุนเซน แต่ฮุนเซนมันเป็นลูกน้องของทรราชต่างหาก)
   ฮุนเซนยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อที่ตัวเองจะคงอำนาจในเขมรต่อไปเรื่อยๆ ครับ เขารู้จุดอ่อนของคนของเขาดีว่าต้องการอะไร ชาตินิยมขนาดไหน จึงดึงเรื่องเขาพระวิหารให้เป็นกระแสกลบเรื่องราวต่างๆ ในประเทศตัวเอง เรียกว่าพอมีเรื่องเลวๆ ของตัวเองปูดขึ้นมาหน่อย ก็หาเรื่องทหารไทยในตะเข็บชายแดนทันที เริ่มจากยิงข้ามพรมแดน แล้วก็ส่งกองกำลังมาปะทะกันจนเป็นข่าวบ่อยๆ เรียกว่าจะทำเลวร้ายเพียงใดก็ตาม หากเอาเขาพระวิหารขึ้นมรดกโลกได้ล่ะก็ ประชาชนจะเทิดทูนเขาเสียยิ่งกว่าเทพ
   
   บ่นพอละ มาเรื่องจักรยานบ้าง ผมเปลี่ยนมาใช้เบาะแบบมีร่องกลางของ Velo นั่งแล้วไม่ถนัดเอาเสียเลยครับ Sit Bone มันวางบนเบาะแล้วดิ้นไปดิ้นมา มันนั่งแล้วไม่นิ่งเหมือนเบาะตัวเก่า อาการนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้วตอนผมซื้อเบาะมาใหม่ๆ ขี่ได้แค่วันเดียวก็ถอดเก็บเลย มาวันนี้ขอลองอีกรอบ แต่จะลองหลายๆ วันหน่อย เผื่อจะได้คุ้นชินเสียที น่าแปลกเหมือนกันนะ ทั้งๆ ที่เบาะอันนี้กว้าง ยาว และรูปทรงใกล้เคียงกับเบาะเดิมของผมเอามากๆ จะมาต่างที่รูปลักษณ์ความโค้งด้านบนของเบาะครับ เบาะเดิมของผมทรงโค้ง แต่เบาะ Velo แบบมีร่องอันนี้ลักษณะแบนราบ นี่กระมังที่ทำให้มันไม่โค้งเข้ากับร่องก้น เดานะครับ แต่คิดว่าน่าจะไม่ผิด
   แม่ผมเอาลูกหมามาจากสวนสาธารณะแถวบ้าน แม่มันออกลูกมา 9 ตัว ไอ้ที่หน้าตาดี สีสันสวย คนอื่นเขาเอาไปหมด เหลือตัวสุดท้ายไม่มีใครเอา แม่ผมเลยเอามาเลี้ยงที่บ้าน ให้มิวตั้งชื่อ เขาเรียกมันว่า “กิมจิ”
   ก่อนหน้าจะมีหมาตัวใหม่ ก็มีแม่บ้านคนใหม่ ส่งตรงมาจากประเทศของฮุนเซน ชื่อ “ดี” ตอนแรกบอกแค่สรรพคุณทั้งบ้านผมพากันเงียบกริบ แต่พอเห็นเขาทำงานวันแรกแล้วก็เปลี่ยนใจ ดีทำงานได้ดีมากๆ ทำงานเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน ที่สุดยอดและหายากก็คือเขาทำอาหารได้อร่อยมากๆ อีกด้วย
   ผมชอบกินผัก ดีเธอก็ทำผัดผักได้รสชาติไม่แพ้ร้านข้าวต้มโต้รุ่งเลย เข้าใจเลยล่ะครับว่าความรู้สึกดีใจยิ่งกว่าถูกหวยมันเป็นอย่างไร แต่ก็ยังไม่ได้สมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่างหรอกนะ อันไหนที่ยังไม่ถูกปาก ก็ต้องค่อยๆ ปรับปรุงกันต่อไป
   
   เตรียมเซ็ทรถไว้เสียอย่างดิบดี แต่ฝนตกตั้งแต่หัวค่ำของเมื่อคืนยันเช้าวันนี้ เลยไม่ได้เอาจักรยานออกขี่ แทนที่จะได้ทดลองเบาะใหม่ (อีกที) เลยอดกัน
   ลูกชวนไปสถานที่คลาสสิคเดิมๆ อีกแล้ว ใช่เลย เช้าวันอาทิตย์เรามีนัดกันที่ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง ไปจนเบื่อแล้วล่ะครับ ลูกติดใจไข่นกกระทาทอดในเตาขนมครก โก้โก้เย็น และก๋วยเตี๋ยวหมูสูตรโบราณ    
   สายหน่อยลูกไปเรียนพิเศษ ส่วนผมแวะเข้าไปที่คอนโดฯ นี่ไม่ได้เหยียบเข้ามาราว 2 สัปดาห์ ผมไม่เคยทิ้งห่างนานขนาดนี้มาก่อน เพราะงานที่ร้านเยอะน่ะครับ ถ้าเป็นช่วงที่มีคนงานครบปกติ ผมจะมีเวลาว่างส่วนตัวเยอะมากๆ
   เปิดห้องมาแบบลุ้น ไม่รู้ว่าจะมีสิ่งใดไม่คาดฝันหรือไม่ เดินสำรวจดูพบว่ามีเศษพรมหลุดปลิวไปซุกตัวอยู่ตามมุมห้อง เอ๊ะ ก่อนออกจากห้องผมก็ทำความสะอาดดีแล้วนี่นา ห้องก็ปิดกระจกมิดชิด เศษขนของพรมมันปลิวหลุดออกมาได้อย่างไร (เก็บไปคิดเป็นการบ้าน)
   
   เย็นดูข่าวคนเสื้อแดงมารวมตัวกันที่ราชประสงค์ เห็นปุ๊บก็รู้เลยว่าเป็นการแสดงแสนยานุภาพให้เจ้าของเงินเห็นว่ากลุ่มแกนนำยังสามารถเรียกสมุนมาทำงานได้ทุกเวลา การแสดงนี้เปรียบเสมือนใบเสร็จที่จะนำไปเบิกเงินจากกระเป๋าทรราช
   เมื่อไหร่ประเทศไทยเราจะพ้นเวรพ้นกรรมจากทรราชและเหล่าบรรดาสาวกหิวเงินวะนี่

[O'Pern]

20 กย 53
   ช่วงนี้ชีวิตยามเช้าของผมนอกจากจะไปส่งลูกที่โรงเรียนแล้ว ต้องรีบไปร้าน ขี่จักรยานไปจดออเดอร์ลูกค้าที่อยู่ละแวกใกล้เคียง รถคัน JZ88 ของผมก็เอาไว้ที่ร้านนี่แหละครับ เจ้าคันนี้ชอบมาก เพราะเล็กกระทัดรัด เป็นรถมือสองโทรมๆ ขี่แล้วไม่ต้องดูแลรักษาอะไร ยังไม่เคยล้างเลยด้วยซ้ำไป แต่จะมาเบื่อตรงที่มันลื่นไถลได้ง่าย เกือบล้มอยู่หลายครั้งหลายครา จนคิดจะหาจักรยานแบบ Fixed Gear Trick มาลองไว้ใช้งานดูบ้าง
   เออ มีอีกเรื่องจะเล่า อ่านเวปชาว Fixed Gear ของไทยแล้วผมรู้สึกแปลกๆ ในการใช้ภาษาของเขาครับ พวกเขาจะเรียกรถแบบ Track ว่า สายปั่น และเรียกรถแบบ Trick ว่าสายเล่นท่า ก็เข้าใจล่ะนะว่าเป็นภาษาพูด แต่พอมาพิมพ์ในเวป อ่านแล้วตลกมาก มันน่าจะเรียกว่า Fixed Gear / Track หรือ Fixed Gear / Trick ก็ว่ากันไป หรือจะเป็น Fix Track , Fix Trick ก็ยังพอไหว ดีกว่าเรียก สายปั่น สายเล่นท่า ฟังแล้วแปลกๆ นะ
   แต่ก็ไม่ได้ไปแย้งอะไรกับใครเขาหรอก ผมมันมือใหม่เอี่ยม ยังไม่มีจักรยาน Fixed Gear กับเขาสักคันเลย ผมยังไม่รู้อะไรสักอย่างเกี่ยวกับจักรยาน Fixed Gear เจอยี่ห้อแปลกๆ ก็งงเต็ก รู้แต่ว่าต้องเลือกจักรยานให้ถูกต้องกับสรีระ และคนตัวไม่สูงมากอย่างผมจะไม่ค่อยเหมาะกับล้อสูงๆ อย่างพวก 700C เพราะจะทำให้ Standover Height ยิ่งสูงเข้าไปใหญ่ ยืนคร่อมเฟรม อาจกระแทกเป้าได้ง่าย เผลอๆ คร่อมไม่พ้นอีกด้วย ทางออกที่ผมคิดไว้ก็คือน่าจะเล่นล้อ 26 มันอาจจะออกมาหน้าตาแปลกๆ แต่ถ้ามันเวิร์คสำหรับผม มันก็โอเคดีนะ
   ผมชอบรถแบบ Trick ครับ คงเป็นเพราะวัยเด็กเคยผาดโผนมากับ BMX เสียนานปี บอกแล้วไงว่าผมเรียกจักรยานแบบ Fixed Gear ว่ามันเป็น Adult Freestyle Bicycle ไม่รู้เหมือนกันว่ามีคนเห็นด้วยมากน้อยเพียงใด
   ผมชอบรถสวยอีกด้วย แน่นอน ความสวยของผมมันอาจไม่เหมือนกับที่เด็กวัยรุ่นเขาดูสวย คือสายตามองกันคนละมุมน่ะครับ ผมชอบรถที่เฟรมท่อนบนขนานกับพื้น เลี้ยวแล้วล้อหน้าไม่ชนเท้าขณะปั่น
   มีอีกหลายเรื่องที่สงสัยและหาคำตอบไม่ได้ นั่นคือทำไมมันต้องมีเบาะปลอกมือและของมันโดยเฉพาะหรือ เห็นเขาแต่งออกมาแล้วแม่งเหมือนกันเป๊ะไปหมดเลย หรือว่าจะเลียนแบบฝรั่งมา
   คุยถึงเรื่องการเลียนแบบแล้วอดขำไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องการนำโปสการ์ดมาเสียบไว้ตรงซี่ลวด ขำแบบฮากลิ้งเลยล่ะครับ เรียกกว่าก๊อปโดยไม่ลืมหูลืมตา
   อนิจจา มีเด็กไทยมีความคิดแบบนี้เยอะมาก ไม่ใช่แค่เรื่องจักรยานนะครับ ทุกวงการต่างไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง วงการแฟชั่นก็ก๊อปญี่ปุ่น เกาหลี วงการรถยนต์ก็ก็อปการแต่งรถมาจากรถแแข่งของฝรั่ง ของญี่ปุ่น 
   เย็นผมขับรถได้เห็นแก่ตัวมากๆ จนรถคันอื่นเกือบจะเกิดอันตราย ผมขับตัดเลนเพื่อจะรีบกลับบ้าน ทำให้รถทางตรงเขาต้องเบรกกระทันหัน นี่ถ้าโดนชนไปรถผมคงพัง แถมยังเป็นบาปให้แก่ผู้ร่วมถนนคนอื่น
   ที่ขับแบบนี้ก็เพราะเส้นทางปกติรถมันติดมากๆ ครับ มีรถตู้โดยสารถอยหลังไปชนอะไรสักอย่าง เหตุเกิดบนถนนเลนเดียว ทำให้รถติดยาวตลอด ไม่มีทางเลี่ยงหนีออกไปเลย
   เฮ้ออ รู้สึกผิดจริงๆ ครับ ผมยังสารภาพบาปกับลูกเลย แม้ว่าจะไม่ทำให้ใครเกิดอุบัติเหตุก็เถอะ ใจมันรู้สึกไม่ดี รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัวชมัด

21 กย 53
   เช้าเอาจักรยานออกขี่ เพิ่งได้ทดลองนั่งเบาะแบบมีร่องอีกครั้ง หลังจากที่ซื้อมาแล้วลองแล้วไม่ชอบ เลยถอดเก็บ มาตอนนี้ขอลองใหม่วะ
   นังปุ๊บก็ไม่ถนัดเลยครับ  Sit Bone วางแล้วมันดิ้นๆ ยังไงก็ไม่รู้ แต่ดีตรงที่ก้มตัวต่ำแล้วไม่เจ็บ X คงเพราะมันมีร่องกลางแน่ๆ ส่วน X มันเลยลงไปในร่องที่เว้นไว้ได้ เลยอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข
   อาการนั่งแล้วไม่นิ่งนี่ทำให้ผมปล่อยมือขี่ได้ยากกว่าเดิมครับ จากเดิมปล่อยมือขี่ได้อย่างสบายมาก จะเลี้ยวก็ยังไหว แต่นี่ต้องขี่เร็วๆ ถึงจะพอปล่อยมือได้ แถมเลี้ยวได้ยากกว่าเดิม
   ขี่ได้สักพักแมลงเข้าตาครับ เอามือขยี้ตาทันที สักพักก็หาย แต่มีระคายเคืองตานิดหนอ่ย กลับเข้ามาบ้านภรรยาตกใจมาก ถามผมว่าไปทำอะไรมาถึงตาแดง ผมถามว่ามันแดงมากเลยหรือ เธอให้ผมไปส่องกระจกดู
   โอ้โห มันแดงผิดปกติมากๆ แดงก่ำ แถมเปลือกตาบวมอีกด้วย
   ฉิบหายแล้วครับท่านผู้ชม ทำไงดีวะ เกิดอะไรขึ้นกับผม
   อ้อ เมือเช้านี้ก่อนออกขี่จักรยานผมตื่นมาเล่นกับเจ้ากิมจิ (หมาตัวใหม่) มันกัดเลียมือผมเล่น แล้วผมก็ไม่ได้ล้างมือ ยังไปขี่จักรยานต่อ ครั้นโดนแมลงเข้าตา และเอามือขยี้ งานก็เลยเข้า ผมประมาทสุดๆ เลยล่ะครับ
   พอเห็นตาตัวเองแดงขนาดนั้นก็ตกใจ รีบเปิดน้ำก๊อกล้างตาราวครึงนาที รู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย ไม่กล้าเอายาอะไรหยอดครับ ขับรถไปทำงานก็ใส่แว่นดำตลอด ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไม่สนใจมัน จนถึงเย็นมาดูดอีกทีพบว่ามันดีขึ้นมาก ตายังบวมอยู่นิดๆ
   เย็นไปรับลูก ผมแวะเข้าไปเดินในซูปเปอร์ของ Big C ทั้งๆ ที่ไม่ได้เข้าไปเหยียบมานานเกือบปี ตั้งเป้าจะไปดูแปรงขัดห้องน้ำเอาไว้ใช้ที่คอนโด อยากได้ดีไซน์แบบดูดีหน่อย ไปเจอของถูกใจยีห้อ 3M ครับ เป็นซีรี่ส์ของการ์ตูนรูปสัตว์ น่ารักมากๆ ที่ขัดห้องน้ำเป็นรูปยีราฟ สวยถูกใจ เขาขายสองร้อยกว่าบาท แต่ยังไม่ได้ซื้อหรอกนะ เล็งไว้ก่อน ผมมีบัตรของขวัญใช้แทนเงินสดซื้อของใน Big C ได้อีกหลายใบ ไว้เอามาจ่ายแทนเงินสดดีกว่า
   แวะเข้าแผนกรถยนต์ ไอ้แผนกนี้ผมโครตจะเกลียดเลย เพราะพนักงานขายชอบเดินตามตูดตลอดเวลา มาวันนี้ไม่มีแล้วครับ ดีใจมาก เลยดูได้อย่างอิสระ ไม่ได้อยากได้ของอะไรหรอกนะ มาดูแบบเปิดหูเปิดตามากกว่า พบของถูกใจครับ คือแท่นยึดมือถือหรือ GPS แบบติดกระจกหน้า ผมรีบเอาโทรศัพท์มาลองเสียบทันที บ๊ะ ใส่ได้ด้วย ใส่แล้วไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ เพราะเจ้าแท่นนี้มันใหญ่หนาเทอะทะ ส่วนโทรศัพท์ผมนั่นแสนจะบาง แต่ก็โอเควะ ราคาแค่ 229 บาท ไว้เอาบัตรของขวัญใช้แทนเงินสดมาซื้อดีกว่า
   บ๊ะ ห้างเชยๆ ชานเมือง มีของที่ผมถูกใจตั้งหลายอย่าง แจ๋วว่ะ ไว้ว่างๆ มาเดินดูใหม่
   ขากลับเดินผ่านแผงขายของทุกอย่าง 20 บาท เลยซื้อชามข้าวหมาใหญ่เล็กมาอย่างละอัน อันใหญ่ให้หมาตัวเก่าที่บ้าน ชามอันเล็กให้เจ้ากิมจิหมาตัวใหม่ เจ้านี่หน้าตาตลกมาก มีใบหูใหญ่เหมือนชิวาว่า ตอนนี้มันตัวเล็กอยู่ เลยไม่รู้ว่าพอโตแล้วตัวมันจะเล็กเหมือนชิวาว่าไหม

[O'Pern]

22 กย 53
   อากาศร้อนอบอ้าวแต่เช้าครับ จากเดิมที่ฝนตกทุกวัน ตอนนี้แดดแรงตลอดวัน เล่นเอาผมเป็นหวัดครับ มีน้ำมูกใสๆ และจามบ่อย แต่กินยาสักชุดก็ดีขึ้น ตลอดวันนี้ต้องกินน้ำให้มากขึ้นกว่าเดิม ทั้งๆ ที่กินน้ำเยอะมาตลอดแล้ว
   ได้รับการ์ดเชิญให้เข้าร่วมงานสัมนาธุรกิจที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งที่เขาใหญ่ ตาโตลุกวาว ไม่ได้อยากเข้าสัมนา แต่อยากเอาจักรยานไปขี่ขึ้นเขาต่างหาก รีบเสิร์ชหาที่ตั้งของรีสอร์ททันที พบว่าอยู่เชิงทางขึ้นเขาใหญ่ครับ อยู่ฝั่งทางมวกเหล็ก จิตนาการไปเองคนเดียวเป็นภาพกำลังควบจักรยานขี่ขึ้นทางชันอย่างสนุกสนาน แต่ในสถานการณ์จริงผมจะปลีกตัวจากงานไปขี่เล่นได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าอยากขี่จริงก็คงต้องอยู่เพิ่มเองอีก 1 วันนั่นแหละ ถึงจะทำได้ชัวร์ๆ
   วันนี้มีพนักงานใหม่มาสมัครงาน ไม่ใช่คนงานยกของนะ เป็นคนมาทำงานเอกสาร และคอยรับโทรศัพท์ ก็เลยต้องสอนงานกันยกใหญ่ แรกๆ ก็เก้ๆ กังๆ เป็นเรื่องธรรมดาครับ ทำอะไรยังไม่เป็นก็ขอให้คล่องแคล่วและตั้งใจทำก็พอ

   เข้าเวปจักรยานหน้าซื้อขายเจอกางเกางจักรยานของ Fox อีกแล้ว เขาบอกว่าเป็นของแท้ แต่ผมไม่อยากไปแย้งเขาหรอก เขาบอกว่าซื้อต่อมาแล้วใส่ไม่ได้เลยขายต่อ ก็เป็นไปได้ครับว่าโดนหลอกมาตั้งแต่แรก Fox ไม่เคยทำกางเกงจักรยานแบบในภาพที่เขาโพสขายมาก่อนครับ อุปกรณ์ของ Fox นั้นจะใช้งานแบบเฉพาะกิจ เน้นที่ภาระกิจ Down Hill เป็นหลัก ส่วนกางเกงที่เขาโพสขายในเวปนั้นเป็นของปลอมมาจากจีนครับ เป้าจะบอกว่า Cool Max แต่ก็เป็น Cool Max จีนอีกนั่นแหละ สังเกตุให้ง่ายจะเห็นว่าเป้า Cool Max แต่ละรุ่นของจีนมันมีสารพัดสีเลยครับ ส่วนแบรนด์ของแท้เขาจะมีสีเฉพาะตัวของเขาเอง ก็ว่ากันไปครับ ถ้าไม่ซีเรียสก็โอเค มันก็ใช้ขี่จักรยานได้เหมือนๆ กันนั่นแหละ คือถ้าไม่รู้มันก็ไม่รู้สึกโกรธอะไร แต่ถ้ารู้เข้าให้ อาจพาให้เกลียดได้
   
   เจอจักรยาน Neo Bike 16 สเปคเข้าท่าดีครับ คือเป็น Single Speed เบรกก้ามปูหน้าหลัง สนใจโทรไปคุย แต่เจ้าของบอกขายไปแล้ว เซ็งเลย นี่ถ้าได้มาผมอาจเอามาทำเป็น Fixed Gear เล่นดูก็เป็นได้นะ จะได้ยกคันเก่า JZ88 ให้ลูกไปซะ
   
   เย็นไป Big C อีกครั้ง เอาบัตรเงินสดไปแลกซื้อแปรงขัดห้องน้ำ และแท่นยึดโทรศัพท์แบบติดกระจกรถยนต์ รีบลองยึดติดรถทันทีครับ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าบ้าเห่อ

23 กย 53
   เอาจักรยานออกขี่ตอนเช้า รู้สึกแปลกว่าวันนี้นั่งเบาะแล้วรู้สึกมันเข้าที่ดีกว่าก่อน จะว่าชินก็ไม่น่าจะใช่ วันนี้วางก้นบนเบาะปุ๊บแล้วรู้สึกว่ามันพอดีเป๊ะ แต่ออกขี่ได้แป๊บเดียวเท่านั้นแหละ ต้องรีบกลับมากินข้าว รีบออกไปส่งลูก ไว้พรุ่งนี้ลองใหม่
   แท่นยึด GPS ติดกระจกหน้าใช้งานได้ดีครับ ผมเอาโทรศัพท์วางไว้แทน แหม กดถนัดมือดีจริงๆ ครับ ติดตั้งให้ถนัดกับการใช้งานของตัวเองก็แล้วกัน
   เมื่อวานแดดแรงจัด มาวันนี้มืดครึ้ม เดากันไม่ถูกเลยครับ ช่วงนี้สนใจจักรยานแบบ Fixed Gear อีกแล้ว เป็นๆ หายๆ มาหลายรอบแล้วนะครับนี่ และเช่นเคย หากผมสนใจอะไร ก็จะตั้งโจทย์ความต้องการของตัวเองเอาไว้ และเริ่มหาข้อมูล
   โจทย์ของผมมีดังนี้ ผมต้องการจักรยานแบบ Trick เฟรมท่อบนขนานกับพื้น ใส่ยางอ้วนๆ ใหญ่ๆ ได้ (เบอร์อะไรค่อยมาว่ากัน) เคยเห็นบางคันใส่ล้อ 700 แล้วล้อหลังเฉียดกับเฟรมท่อนั่งนิดเดียว ผมว่าสวยดี แต่ถ้าเป็นล้อ 26 มันจะเหมาะกับสรีระของผมมากกว่า ส่วนล้อก็ชอบแบบล้อขอบสูงครับ แต่ไม่รู้ว่ารถแบบ Trick จะเหมาะกับล้อแบบนี้หรือไม่ เช่นเดียวกับล้อแบบก้าน ก็ดูสวยแปลกตาดี
   คุย msn กับก๊อง รุ่นน้องที่เมื่อก่อนเขาถามผมแต่เรื่องรถยนต์ แต่มาวันนี้ผมถามเขาเรื่องจักรยานแบบ Fixed Gear แทน แต่ก๊องเขาเล่นรถแบบ Track คือขี่อย่างเดียว ไม่มีผาดโผนใดๆ
   ผมบอกความต้องการของผมไป ก๊องแนะนำให้ดูรถยี่ห้อ Charge เป็นรถ Trick แบรนด์ของอังกฤษ แต่ดูมานานหลายเดือน ไม่เห็นเข้ามาขายเสียที โดยส่วนตัวผมมองรถของค่าย RH+O ไว้ ชื่อเขียนง่าย แต่อ่านยากครับ อาร์ เอช พลัส โอ ตั้งชื่อแบบเน้นเท่จริงๆ เป็นรถจากไต้หวัน แน่นอน Taiwan Made แน่ๆ
   เข้าเวปของพวก Fixed Gear แต่อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจในหลายจุดครับ อาจเป็นไปได้ว่าคุยกันคนละภาษา กระทั่งเข้าไปในบอร์ดของร้านค้า ผมสอบถามอย่างละเอียด แต่กลับได้คำตอบแบบสั้นๆ ตอบได้หลวมมากๆ งงครับ ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน ทั้งๆ ที่ผมถามคำถามง่ายๆ เช่น อยากทราบความแตกต่างของรถ Fixed Gear ทั้งสองแบบว่าแตกต่างกันตรงไหน อย่างไร