Fiction / Story > เวทีมือใหม่
not another racer story 2= back in the game
H U S T 7 E R:
สะกดผิดบ้างต้องขออภัยครับ ;D
แดดยามบ่ายกระทบกับนาฬิกาข้อมือเรือนงาม ที่ล้อมด้วยเพรชหลายเม็ด บนข้อมือที่เต็มไปด้วยรอยสัก
ชายหนุ่มวัยยี่สิบต้นๆ ผิวเข้ม โกนหัวเกลี้ยง พร้อมด้วยหนวดเคราที่ขึ้นรอบปากอันเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของเค้า-
-ค่อยๆขับรถอเมริกันไปตามถนน "สรงประภา" ถนนที่ถือว่าเป็นหัวใจหลักของย่านดอนเมืองก็ว่าได้...
" เดี๋ยวนี้สองข้างทางแถวนี้เจริญขึ้นมากหว่ะ อะไรๆแม่งก็ทันสมัย "
ซีซาร์พูดขึ้นในขณะที่ปากก็คาบบุหรี่ ( ในความเข้าใจของคนส่วนใหญ่ที่คิดว่ามันคือ'บุหรี่' ) ไว้ที่มุมปาก
" ตั้งแต่เมิงไป กูก็ต้องสู้อยู่คนเดียว กว่าจะกุมอำนาจย่านนี้ไว้ได้ กว่าจะมีรถ มีเงินใช้ กูก็แทบตาย-
-ดีที่เมิงสร้างบารมีไว้บ้าง.."
" กูไปทำไรไว้ให้มึง ?" เจ็ดถามโดยที่สายตามองไปตามข้างถนน สองข้างทางของสรงประภาวันนี้ต่างไปจากที่เค้ารู้จัก-
-มันเต็มไปด้วยวัยรุ่น และวัยรุ่น ต่างจับกลุ่มเป็นหย่อมๆ แต่ก็พอจะสังเกตุได้ว่าน่าจะเป็นพวกเดียวกัน
" เฮ้ย..เมิงก็รู้ว่าย่านนี้ถ้าขาดเมิงไปซักคนกูก็หมานี้ล่ะว้า..ไอ้เจ็ด.." พูดเสร็จมันก็หัวเราะหึหึในลำคอ
"ในนั้นเป็นยังไงบ้างค่ะ? " เสียงมาจากเบาะหน้าขวา อันเป็นที่นั่งข้างคนขับ หญิงสาวใบหน้าคมถามโดยมองเค้าทางกระจกมองหลัง
เจ็ดเงียบไปครู่.. " ก็ไม่ต่างจากแถวนี้เหรอก เพราะดูท่ามันก็น่าจะ 'เลวร้าย' พอกัน ต่างกันก็แค่เดินไปไหนมาไหนไม่ได้มากก็เท่านั้น"
หลังประโยคเค้าพูดด้วยน้ำเสียงอ่อยลง
"เฮ้ยนี่มือขวากู ชื่อเจนีน จริงๆก็ชื่ออีนีนน่ะแหล่ะ แต่กระแดะพอๆกับกูเลยเรียกว่า เจนีน " พูดเสร็จก็หัวเราะงอหงายอยู่คนเดียว
"ชั้นพาเด็กสองคนนั้นมาให้พี่นะค่ะ คัดแบบระดับสูงมาให้... " เจนีนพูดขึ้น
เจ็ดมองไปทั้งสองข้างของตนเองซึ่งก็มีรอยยิ้มน่ารักๆมองตอบมาอยู่แล้ว สายตาที่คมกริบมองผ่านไปอย่างรวดเร็วแล้วก็บอกตัวเองว่า
สองคนนี้จัดได้ในระดับ"โครตสวย" น้องนางคนฝั่งซ้ายอยู่ในชุดแซกสีดำแบบสปอตร์ นัย์ตาคมกริบ ปากเล็กได้รูป ที่แน่ๆคือหน้าอกเธอ...
ส่วนคนฝั่งขวาใส่กางเกงขาสั้นเสื้อกร้ามสีดำ ดัดผมหยิกตามสไตร์สาวๆแม๊กซิกัน ซึ่งนั้นก็เป็นรสนิยมของไอ้ซีซาร์มันอยู่แล้ว
"ฉลองเพื่อนออกมาจากคุกหว่ะ กลัวเมิงจะแดกแต่ถั่วดำ กลัวจะติดใจถั่วไปซะก่อน เลยพาน้องๆที่คลับเฮาส์มาต้อนรับหน่อย"
เจ็ดไม่ได้สนใจแต่อย่างไร ยื่นมือไปหยิบบุหรี่ที่วางไว้บริเวณคอนโซนกลางของรถขึ้นมาคาบไว้ สะบัดซิปโป้ จุด...
"น้องครับ.." เจ็ดพูดทั้งๆที่คาบบุหรี่ไว้ในปากโดยตาไม่ได้หันไปมองเลย
"ค่ะ" แม่คนสวยสไตร์แม๊กซิกันด้านขวาของเค้าตอบมาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ฟังแล้วอะไรๆมันก็ลุกซู่ไปหมด
"น้องสองคนช่วยเอามือออกไปจากเป้ากางเกงพี่ได้ไหมครับ?.."
แม่สองสาวสะบัดมือออกแล้วค้อนตาเหลือก ปากก็หมุบหมิบด่าพึมพำ เจ็ดไม่ได้สนใจอะไรมาก
"ฮ่าฮ่าฮ่า น้องเค้าอุสาห์จะบริการพิเศษเมิงบนรถซะหน่อย เสือกดัจริตเล่นตัว เอะหรือไอ้เหี้ยนี้จะเป็นชาวถั่วดำไปจริงๆซะละว่ะ"
เจ็ดไม่ตอบอะไรมากมายพูดแค่เบาๆพอได้ยินคำเดียวว่า " ควย " ไอ้ซีซาร์ก็หัวเราะงอหงายไปอีก
"ทำไมที่นี่มันเปลี่ยนไปยังงี้ว่ะ? ไอ้ตึกราบ้านช่องร้านรวงกูเข้าใจ แต่เดี๋ยวนี้เด็กทำไมมันมาแต่งเนื้อแต่งตัวยังงี้หมดว่ะ"
"เฮ้ยๆๆๆๆ นี่มันหมดยุคของเด็กเดฟแล้วเว้ย.... เดี๋ยวนี้กระแสนี้มันมาหว่ะ สมัยก่อนก็มีแต่เราๆทั้งนั้นล่ะที่แต่งตัวกันอย่างงี้-
-แต่เดี๋ยวนี้ไลฟสไตร์นี้มันเป็น main them ของบ้านเราไปแล้ว ไม่ใช่แค่ดอนเมืองนะ ไว้เมิงเข้าไปในเมืองเมิงจะตะลึ่งมากกว่านี้"
ดอนเมืองแถบจะกลายเป็นL.A.ไปแล้วเจ็ดบอกกับตัวเอง มันเต็มไปด้วยวัฒนธรรมการแต่งตัวแบบละตินอเมริกาที่กระเดียดฮิปฮอบแบบWEST COST
" ก่อนเมิงจะเข้าคุกไปเมิงจำ AA crew ได้ม่ะว่ะ? "
"เออจำได้ ก็แค่ all star crew ที่รวมเอาตัวเด็ดๆของวงการฮิปฮอปไทยไว้ บางคนก็มีฝีมือ บางคนก็แค่เด็กนักเรียนนอกมีตัง ทำไมว่ะ?"
"ก็หลังจากที่มันออก EP album ออกมาอันนึงน่ะแหล่ะ กระแสดนตรีก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป วงนู้นวงนี้ก็เริ่มผุดขึ้นมา-
-ลักษณะคล้ายๆยุคที่โมเดริน์ด๊อกออกอัลบั้มมาน่ะแหล่ะ ใครๆก็อัลเตอร์เนทีพหมด เด็กๆเริ่มทำเพลงกันเองออกกันเอง-
-มีการลงทุนแบบฉาบฉวย เป็นธุรกิจดนตรีแบบฟองสบู่ พอวันนึงที่ไม่มีเงินหรืออากาศป้อนเข้าไป ฟองมันก็แตก"
เจ็ดฟังแบบเหมือนไม่ได้ใส่ใจนักตายังคงมองไปตามสองฟากทางข้างถนน
" คราวนี้..ท่ามกลางกระแสดนตรีฮิปฮอบแบบผิดๆถูกๆ เพราะบ้านเรายังไม่เปิดกว้างอัลบั้มฮิปฮอปที่นำเข้ามาขายยังมีน้อยเพราะส่วนมาก-
-มันก็จะเอาแต่ไอ้ตัวที่ดังจริงๆมาขายเท่านั้น เพราะก็มีแค่ไม่กี่วง หลังจากเมิงเข้าบ้านใหญ่ไปไม่ถึงปีดี... ก็มีคนมาปลุกกระแสฮิปฮอปแบบครั้งใหญ่.."
เจ็ดชักจะสนใจ เร่งให้ซีซาร์เล่าต่อพลางก็จุดบุหรี่สูบอีกตัว..
" Thaitanium ตบเท้าเข้ามาถล่มดนตรีร๊อค ดนตรีแดนซ์อาร์ซีเอแทบจะราบคาบ ไม่ใช่เพราะเพลงเค้าดังขนาดว่าที่ไหนก็ต้องเปิดเหรอกนะ-
-แต่การที่เค้าขายดนตรีในแบบ NY จริงๆ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาที่ซีเรียส พูดถึงชีวิตมากกว่าเรื่องตลกโปกฮา ความรักในมุมที่เหมือนจริง-
-หรือแม้กระทั้งการ rap แบบ dis( การแร๊พโต้ตอบกัน ด่ากันน่ะแหล่ะ <จากผู้เขียน> ) ทำให้วัยรุ่นหันมาสนใจมากขึ้น"
"แต่มันก็แค่กลุ่มเล็กๆนี่นา ไม่น่าจะมีอิฐิพลขนาดที่จะเปลี่ยนแปลงกระแสส่วนใหญ่ได้นี่ " คราวนี้เจนีนถามมาด้วยความใคร่รู้จริงๆ
"เมื่อเด็กๆเริ่มสนใจ เมื่อนั้นธุรกิจก็จะเริ่มขึ้น นายทุ่นจะยื่นมือเข้ามา เค้าไม่ได้สนใจเหรอกว่าฮิปฮอปมันเป็นยังไง-
-เค้ารู้แต่ว่าถ้ามีไทยเท หรืออะไรสักอย่างที่คล้ายๆกันอยู่ในมือมันก็จะขายได้ ทำเงินให้เค้าได้...."
เจนีนอึ้งขอแข็งไปเพราะไม่คิดว่าเจ็ด(ที่เธอก็เพิ่งเคยได้เจอเนี้ยล่ะนอกนั้นเป็นชื่อเสียงที่ได้ยินมานาน) จะเป็นคนที่พูดอะไรได้มีหลักการขนาดนี้
ส่วนซีซาร์นั้นเฉย แต่ก็ยิ้มอยู่มุมปาก เพราะรู้ว่าเพื่อนของตนเองเป็นยังไง
"เมื่อนั้น" เจ็ดเริ่มพูดต่อ " ก็จะทำให้ค่ายใหญ่ๆเริ่มจะผลิตดนตรีแบบนี้ออกมา ค่ายอย่าง Sony Warner หรือ Bmg. ก็จะต้องสั่งซีดีเข้ามาขาย-
-ซึ่งแน่นอนว่ามันมี 'เพียบ' พอที่จะขายไปได้อีกนาน"
"แต่ซักวันมันก็ต้องล่มสลายลงเหมือนกันดนตรีอัลเทอร์เนทีพใช่ไหม? " เจนีนถามมาอีกครั้ง
การถามแบบนี้เจ็ดไม่ได้คิดว่าจะเป็นการรวน หรือแย้งของนิสัยผู้หญิง แต่เป็นการตั้งข้อสังเกตุแบบ "คิดตาม" ซึ่งเป็นคุณสมบัติของคนที่มีสมอง
แน่นอนว่าต่างจากแม่สองหน่อสาวสวยข้างๆเค้า ที่ตอนนี้ไม่ได้ใส่ใจอะไรเลย นอกจากกัญชาพันลำที่อยู่ในมือ....
"อัลเตอร์เนทีพนั้นล่มสลายก็เพราะตันในแง่ของความหลากหลาย" เจ็ดพูดพร้อมกับระบายควันออกทางจมูก
"เมื่อครั้งที่มันรุ่งเรืองก็มีการทำตามกระบวนการนายทุนแบบเดียวกับฮิปฮอปน่ะแหล่ะ คือมีการนำเข้าของเทปและซีดี มีคอนเสิตร์บ้าง-
-แต่มันไม่มีกลิ่นดึงดูดใจเหมือนฮิปฮอปเหรอกนะ"
"กลิ่น...? กลิ่นยังไง " เจนีนยังดึงดันถามต่อมา
"เคยเห็นผับไหนเธคไหนที่เป็นอัลเทอร์เนทีพทั้งคืนไหม? มีมันก็มีอยู่แต่นั้นมันร้านนั่งดื่ม ดนตรีฮิปฮอปเป็นดนตรีที่มีรากฐานจากดิสโก้-
-เมื่อมีจังหว่ะคนก็เริ่มเต้นได้ แล้วถามว่าวัยรุ่นทำไมไปเที่ยนตามเธคมากกว่าร้านนั่งดื่ม?" เจ็ดยิงคำถามไปบ้าง
" ก็เพราะมันได้เต้นน่ะเสะ ดนตรีมันส์ๆ หนุ่มๆก็เพียบ ยิ่งได้ ส้ม สักสองชิ้นนะ ฮิฮิ " ไม่ใช่เจนีนที่ตอบมายังงั้น แต่เป็นแม่คนสวยด้านขวา-
-ของเจ็ดที่เมากัญชาได้ที่แล้วตอบมา
เจ็ดไม่ได้หันไปมองแต่มองไปที่เจนีนที่หันมามองหน้าเค้าอยู่แล้วเป็นเชิงว่า " นั้นล่ะคำตอบ " เจนีนพยักหน้าเนิบๆแล้วหันหน้ากลับไป
" คราวนี้เงินเริ่มหมุนไปในธุรกิจสถานที่ท่องเที่ยวแล้วใช่ม่ะ? แล้วคราวนี้มาว่าถึงแบ๊คกราวน์ของฮิปฮอปอีกนิด"
เจ็ดบิดแขนขาอย่างเกียจคร้านแล้พูดต่อ...
"มันมีความเป็นมายาวนานมาก อย่างน้อยๆก็เป็นดนตรีที่ไม่เคยตายจากไปจากสารบบของดนตรีเลยในช่วง15ปีที่ผ่านมา-
-คนฟังมีมาก นักดนตรีมีมาก ผลงานก็มีมากตาม เอาแค่ในอเมริกาตลาดของมันกว้างกว่าดนตรีทุกประเภท-
-ด้วยเนื้อหาที่หลากหลาย ยาเสพติด ความรัก การเหยียดสีผิว สงครามระหว่างแก๊ง มันเป็นไลฟ์สไตร์มากกว่าเป็นแค่แฟชั่นดนตรี-
- เพราะฉะนั้นถ้าไอ้วง... อะไรนะ ?"
" Thaitanium !! " เสียงไอ้ซีซาร์ตอบสวนขึ้นมาให้
"เออ ไทเทเนียมมันบุกเบิกถางทางให้ วัฒนธรรมฮิปฮอปแบบอเมริกันแท้ๆ( แต่ก็คือพวกนิโกรนั้นแหล่ะ ) เข้ามาได้ แน่นอนว่า-
- ดนตรีฮิปฮอปจะอยู่ได้อีกนานตามวาระของมัน ( ซึ่งยาวกว่าแฟชั่น-ดนตรีแบบอื่น ) "
" หึหึหึหึหึหึ ในคุกเค้าสอนให้เมิงพูดยังงี้เหรอว่ะ " ซีซาร์พูดไปหัวเราะไป ส่วนเจนีนบัดนี้เธอได้แต่พยักหน้าเนิบๆ
เจ็ดไม่ได้พูดอะไรอีก ตามองไปทางซ้ายของตนเอง เมื่อผ่านตึกธนาคารแห่งหนึ่งเค้าก็มองเห็นเงาของตนเอง...
แก้มที่ตอบเรียว อยู่บนใบหน้าคมสันทัด ในตาเว้าลึกลงไป ศรีษะโล่งในแบบสกินเฮด แววตาอิดโรยเหมือนคนไม่มีความหวัง...
เค้าออกมาจากคุกแล้ว แต่ยังอยู่ในนรก คนคุกยังเค้าจะทำอะไรได้ ที่ไหนเค้าจะรับคนคุกทำงาน รัฐบาลและสังคมประกาศปาวๆ-
-ว่าให้โอกาศคนกลับตัวใหม่ แต่นั้นก้เป็นแค่ลมปากเท่านั้น " คนคุกก็คนคุกล่ะว่ะ..." เค้าบ่นพึมพำ
ฉับพลันนั้นตาก็เหลือมองเห็นเงาในกระจกของตึกข้างทางอีกครั้ง!!!!!
มอเตอร์ไซ รูปร่างแปลกไม่คุณตาเค้าคันนึงขับตามหลังมา คนขับใส่หมวกกันน๊อคสีดำกระจกปรอท ส่วนคนนั่งซ้อนมามีหมวกไหมพรมสวมไว้บนศรีษะ
มันขับจี้มาได้ระยะ ซึ่งจากสายตาของเค้าก็บอกได้ว่าน่าจะอันตราย ทันใดนั้นเอง..
คนซ้อนดึงหมวกไหมพรมลงมาคลุมหน้า บัดนี้มันกลายเป็นไอ้โม่งไปแล้ว พร้อมกับควัก อาวุธปืน-
-ขึ้นมาถือไว้บนมือขวา พลางคนขับก็เร่งเครื่องขึ้นมาทางซ้ายของเค้า ซึ่งนั้นก็คือทิศทางที่-
-ซีซาร์ผู้เป็นคยขับนั่งอยู่ ! ! !
" ระวัง ! ! ! หมอบเร็ว "
puii:
ชอบครับ เจ๋ง ดี
;D ;D ;D
SKMO:
ZZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzZZZZZZZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzZZZZZ
H U S T 7 E R:
มันสนุกจนหลับเลยเรอะพี่??? ;D
อ่ะมา... ต่อๆๆๆๆๆ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เสียงตะโกนก้องยังไม่ทันสุดเสียง....
มอไซ มัจจุราชก็เร่งเครื่องขึ้นมาทันทางด้านซ้ายมือทันที มือปืนผู้สวมไอ้โม่งก็ยื่นปากกระบอกปืนเข้าจ่อที่กกหูซ้าย
ของซีซาร์ทันที ซีซาร์นั้นก็ไวอย่างเหลือร้าย เพราะทันทีที่ได้ยินเสียงของไอ้เจ็ดมันก็เหลือบมองกระจกมองข้างทันที
ก็สมกับที่มีกึ๋นอยู่ในระดับ " จิ๊กโก๋หัวแถว " เท้าขวาละจากคันเร่ง แล้วกดเบรคลงไปแบบทีเดียวจมแป้น " เอี๊ยด! !. . . . "
แรงดันน้ำมันเบรคจับตัวที่ล้อคู่หน้า ส่งผลให้มอไซคู่อาฆาตที่ไม่ได้ลดความเร็วลงด้วยพลาดเป้าหมายทันที !!
แล้วเศษ 1 ส่วน 100 ของวินาทีนั้น ไอ้โม่งก็กด ตูม!! ลงไปทันที หัวกระสุนขนาด .44 มิลลิเมตร ก็พุ่งไปกระทบ-
-กับฝากระโปรงหน้าทางมุมขวาเข้าอย่างจังเป็นรูโบ๋ . . .
เจ๊ดกระโดดพรวดเดียวยืนเต็มสัดส่วนอย่างตกตะลึง ในขณะที่มอไซเจ้ากรรมทำท่าจะขับหนีต่อ
แต่ที่ไวจนเล่นเอาไอ้เจ็ดตะลึงคือสาวสวยทางเบาะหน้าขวา !!!
เจนีนลุกพรวดอย่างรวดเร็ว เท้าซ้ายทรงตัวบนเบาะนั่ง เท้าขวายันคอนโซลหน้าไว้ ส่วนสะโพกพาดไว้บนพนักเบาะ
ในขณะที่มือก็ล้วงเอา " ดุ้นเหล็ก " ที่เรียกว่าปืน ออกมาจากซองซ่อนปืนที่ขอ้เท้าขวา !!
ตูม !!! กระสุนลงพื้นเฉียดล้อหลังไปนิดเดียว
ตูม !!! วิ่งเข้ากรอบทะเบียนทางมุมขวาบน
ตูม !!! คราวนี้โดนเข้าไปทางข้อเท้าขวาของไอ้โม่งจังๆ มันร้อง " โอ๊ย !! " ดังลั่น
ตูม !!! คราวนี้กดเข้าไปเต็มหัวไหลขวาของมัน ไม่ร้องสักแอะ!! แต่ผวาเซเข้าเกาะไหล่คนขับ ทำท่าจะพากันเซตกรถ!!
เสียงกระสุนลั่น 4 นัด ในเวลาเพียง 2 วินาทีเศษๆ นั้นแสดงให้เห็นถึง สติ และความแม่นยำ ของเจนีนเป็นอย่างดี
แค่สี่นัดเท่านั้น พอมันเร่งขึ้นไปจนไกลกว่าระยะหวังผลเธอก็หยุดยิง . . ควันปืนโฉยกรุ่นยังไม่ทันจางไป
เจนีนก็สะปัดลูกโม่ของ Revolver .25 มม. ทั้งสี่ลูกที่ยิงไปออกทิ้ง เหลือเพียงสองลูกที่ยังไม่ได้ยิงอยู่ในรางโม่..
พลางก็นั่งลงบรรจุกระสุนเพิ่มทันที.. แน่ล่ะ ด้วยท่าทาง" ใจเย็น " มากๆ
สองสาวเมากัญชาที่นั่งขนาบข้างไอ้เจ็ดมาก็เอาแต่ใช้มืออุดหูก้มหน้าก้มตากรี๊ดกันดังสนั่น ฟังไม่ได้ศัพท์
ซีซาร์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆให้สงบปากลง แต่ก็ยังโวยวายกันอยู่
" เฮ้ย... พอได้แล้วน่ามันไปแล้ว... "
" เฮ้ย.... "
" SHUT UP BITCH ! ! ! "
คราวนี้เงียบกริบ.... เจ็ดมองดูแล้วนึกอมยิ้มในใจ แต่ไหนแต่ไรมาแล้วเพื่อนคนนี้ก็ชอบ สถบ ด่าเป็นภาษาอังกฤษยังงี้นี้ล่ะ
เพียงแต่ว่าตัวมันก็แปลไม่ออกเหมือนกันว่าที่พูดคืออะไร อาศัยว่าดูหนังไอ้หรั่งบ่อยๆก็เท่านั้น...
ส่วนอีสองตัวนั้น แน่ล่ะ ก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกัน แต่เห็นว่าโวยวายเสียงดังน้ำเสียงดูรำคาญ เลยจำต้องเงียบลง
มองดูแล้วก็สมเพษ อยู่ในใจ เจ็ดคิด วัยรุ่นไทยชอบวัฒนธรรมของพวกตะวันตก แต่ไม่รู้จักจะเอามาประยุคดัดแปลง
ล่อเอามาทั้งแถบ แม้แต่จะด่ายังกระแดะด่าภาษาฝรั่งอีก นี้ดีว่า Snoopdogg หรือไม่ก็ Eminem ไม่ทะลึ่งแดกขี้เป็นอาหารนะ...
ไม่งั้น............
หลังจากเหตุการสงบเจ็ดก็ลงนั่งหลังพิงเบาะรถอีกครั้ง ควักบุหรี่ขึ้นคาบไว้ที่ปากจะจุดสูบ เจนีนเห็นเข้า สะบัดซิปโป้มาลนจุดให้
" ขอบคุณ " เจ็ดพึมพำพูด
" เป็นไงเมิง อุ่นเครื่องดีม่ะยังงี้ ? " ซีซาร์พูดปนหัวเราะ มันจะโดนยิงตายอยู่แล้วยังมีหน้ามาขำอีก
" อืม... กูก็ตกใจอยู่เหมือนกัน อยู่ไม่อยู่พวกก็ควักปืนออกมาจ่อยิงเลย ดีที่ว่าเมิงยังไว "
"เออ... เรื่องธุรกิจนั้นล่ะ เอาไว้จะคุยแจงรายละเอียดให้ฟัง "
เจ็ดมองหน้าเมื่อได้ยินคำว่าธุรกิจ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ แต่พูดขึ้นลอยๆว่า
" มีมือขวาดีนี่ ... "
ซีซาร์หัวเราะแต่ไม่พูดอะไร
" ขอบคุณที่ชมค่ะพี่ " เจนีนพูดโดยไม่มองหน้า ก้มหน้าก้มตาเหน็บปืนเข้าซองตามเดิม
" เฮ้ยๆๆๆๆๆ ไอ้ห่า เจนีนน่ะเมียกู เสือกมาทำเจ้าชู้นะ เดี๋ยวปั๊ดกูถีบ ! " ซีซาร์พูดขำๆ
" เออ กูดูก็รู้น่า หน้ายังเมิงสวยๆยังงี้ไม่ปล่อยเหรอก กูก็แค่ชมเพราะไม่เคยเห็นสาวเหี้ยมๆสวยๆปนกันยังงี้มา
ก่อน "
" เจนีนดูแลเรื่องเงิน เรื่องธุรกิจเล็กๆน้อยๆให้กู ถ้าไม่ได้เธอ กูก็แย่ ใช้ตังไม่เป็น . . " ซีซาร์พูดไปมองดูแฟนสาวไปอย่างชื่นชม
แฟนสาวยิ้มมองตอบ
" ไปกันก่อนเถอะเพรช เดี๋ยวตำรวจแห่มากัน ช่วงนี้มันเปลี่ยน ' ส.ว.ป. ' คนใหม่นี่นะ "
ซีซาร์ไม่พูดอะไรทั้งสิ้นพลางออกรถไปต่อ
" ไปเว้ย ไปที่คลับเฮาส์กูก่อน เดี๋ยวมีไรค่อยคุยกัน "
เชพวี่ อิมพาร์ล่า ก็เครื่อนที่ไปต่อ ท่ามกลางสายตาชาวบ้าน ผู้เฒ่าผู้แก่ ที่มองดูอย่างด้านชา เหมือนเป็นเหตุปรกติ !!!!
7:
ท้องฟ้ากำลังจะสิ้นแสงลง บอกเวลาคร่าวๆได้ว่าประมาณ6โมงเย็น. . .
รถอเมริกันคันงามก็มาจอดสงบลงที่บ้านหลังนึงย่านวัดนาวงบริเวณนั้นยังไม่มีบ้านเรือนมากนัก
แม้ที่ดินจะมีราคาพอตัวแต่ก็หามีหมู่บ้านจัดสรรขึ้นเยอะนัก เนื่องจากออกจะเปลี่ยวอยู่สักหน่อย
ที่ดินรกร้างเต็มไปด้วยทุ่งหญ้ายังมีอยู่ให้เห็นอยู่ทั่วไป
หากจะมุ่งหน้าจากบริเวณนี้ไปทางทิศตะวันออกก็จะเชื่อมไปสู่หมู่บ้านเมืองเอกได้
แต่หากมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือก็จะมุ่งหน้าถนนแจ้งวัฒนะ หรือบริเวณเมืองทอง ( อิมแพ๊คอารีน่า )
พื้นที่บริเวณนี้เจ็ดก็คลุกคลีมานานอยู่เพราะก็ยังอยู่ในระแวก"บ้าน"อยู่ดี
ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปมากมายนัก นอกจากบ้านหลังนี้ของซีซาร์. . . .
ครั้งนึงมันเคยเป็นบ้านเดี่ยวหลังเล็กเนื้อที่รอบบ้านก็ไม่มากมายนัก พวกเค้าเคยใช้เป็นที่ซุกหัวนอน
หรือใช้เป็นที่ปรึกษาหารือในเรื่องที่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก แต่ดูเดี๋ยวนี้มันดูใหญ่โตขึ้น รั่วรอบขอบชิดดูมั่นคง
" อืม. . . เดี๋ยวนี้มันดูจะใหญ่โตกว่าเดิมนะ " เจ็ดพูดพึมพัมขึ้น
"มีตังก็ปรับปรุงนิดหน่อยน่ะ เดี๋ยวนี้มันก็เป็นเหมือนฐานทัพของกูน่ะนะ " ซีซาร์เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ
"เอาตังมาจากที่ไหนเยอะแยะว่ะ ? " เจ็ดถาม พลางเลิกคิ้วขึ้นข้างนึง
ซีซาร์ยังนิ่งเงียบ. . . .
"แซ๊งค์มอไซเรอะ ? " เจ็ดถามเหมือนจะค้นหา
" เฮ้ยนั้นมันอาชีพเก่า ทำเงินได้ไม่มากมายเหรอก " ซีซาร์ตอบไปหัวเราะไป พลางก็โอบไหล่เจ็ด
" ก็แค่ทำมาหาแดกไปเรื่อยล่ะนะ เมิงก็รู้อยู่ไอ้พวกนอกคอกยังเรามันต้องดิ้นรนทุกทางอยู่แล้ว -
- อย่ายังโง้นยังงี้เลย ฝากระโปรงหน้ารถกูก็เพิ่งจะเป็นรูเบ้อเร้อ เห็นม่ะเรื่องจะต้องใช้จ่ายมันเยอะ "
" กูว่านี้มันไม่ใช่แค่พอมีกินแล้วนะ นี้มันเรียกว่าเหลือแล้ว เออ. . . เดี๋ยวนี้เมิงดูเก่งขึ้นหว่ะ "
พูดเสร็จเจ็ดก็ตบไหลเบาๆ
" ป่ะเข้าไปในบ้านก่อนเว้ยไอ้เจ็ด "
แล้วทั้งสองคนก็เดินเข้าบ้าน โดยที่รถยังจอดไว้ด้านนอก. . . . เจนีนเดินตามเข้ามาอย่างสงบ
โดยมีแม่สองสาวไทรอั้มป์คิงด้อมเวอร์ชั่นเมาเนื้อเดินหัวร่อต่อกระซิกกันตามมา
ภายในบริเวณหน้าบ้าน วัยรุ่น3-4 คนเล่นบาสเก็ตบอลอยู่ โดยมีอีกสองคนยืนถอดเสื้ออวดรอยสักอยู่
ที่เอวกางเกงยี่ห้อดิ๊กกี้สีน้ำตาลของไอ้สองตัวนั้นเหน็บปืนไว้คนล่ะกระบอก โชว์ด้ามปืนสีดำทมึนออกมาอวด
สายตาของผู้ที่พบเห็น สายตาทั้งสองคู่อันกร้านเกรียมของมันมองจับมาที่เจ็ด
" ไอ้สองตัวนี้เป็นกาดร์หรือไงว่ะ ? " เจ็ดคิดในใจ
แค่มองผาดๆเค้าก็รู้ได้ทันทีว่าที่นี่มันเป็นเหมือนฐานทัพจริงๆ ! ! !
ลักษณะดูไม่ต่างอะไรจากบ้านมาเฟียละตินอเมริกาแบบที่เห็นในหนังเลยซักนิด
"พวกนี้เด็กกูเอง มันมาเฝ้าบ้านให้กู " ซีซาร์พูดพลางก็พยักหน้าให้ไอ้สองตัวนั้น
คนนึงพยักหน้าตอบ ส่วนอีกคนนึงเดินไปเปิดประตูบ้านให้. . . . .
ประตูบ้านสองบานใหญ่ที่ทำด้วยไม้ก็ถูกพลักให้เปิดออก ทันทีเสียงดนตรีฮิปฮอปก็ดังลั่นออกมา
ภายในเต็มไปด้วยควันบุหรี่ ( อาจจะใช่นะ ) สาวๆในชุดบิกินี่เดินกันให้ว่อน นี่มันปาร์ตี้ดีๆนี่เอง!!
วัยรุ่นหนุ่มๆ แต่งกายในแบบ West cost ทั้งนั้น ทุกคนลุกขึ้นทันทีที่เห็นซีซาร์แล้วก้มหัวให้เล็กน้อย
" เฮ้ย.. ตามสบายๆ " ซีซาร์ยกมือปรามไว้ พวกนั้นจึงหันไปกินเบียร์ เคล้าเคลียสาวๆกันต่อ
ส่วนแม่สองสาวไทร์อั้มคิงด้อม ( แน่นอนว่าเวอร์ชั่นเมาเนื้อ ) ก็แยกย้ายกันไปทักทายเพื่อนๆ ( หนุ่มๆ )
เจ็ดยัง งงๆ ในสภาพที่เห็นอยู่ เพื่อนจิ๊กโก๋ที่โตมาด้วยกันชะรอยจะเล่นบทเจ้าพ่อเข้าให้ซะแล้ว. . . . .
ซีซาร์เดินไปจนถึงหัวบันไดบริเวณกลางบ้านตอนนึง ก็หันกลับไปและยกมือขึ้นดีดนิ้วเสียงดัง
พลันเสียงดนตรีก็หยุด. . . ! ทุกๆคนนิ่งเงียบ หันมามองที่ซีซาร์เป็นตาเดียว ลักษณะเหมือนรอฟังคำสั่ง
" เอ้าพวกเราฟังทางนี้นิด " ซีซาร์พูดเรียบๆแต่เพราะรอบข้างเงียบสนิทเสียงจึงดูก้องกังวาน
เจ็ดนั้นยืนงงๆอยู่ทางด้านซ้าย เจนีนยืนนิ่งไม่สนใจอะไรอยู่ด้านขวา
" วันนี้เป็นวันดี เนื่องจากเพื่อนร่วมเป็นร่วมตายของกูกลับมาแล้ว " มันพูดพลางก็โอบไหล่เจ็ดไว้
สายตาทั้งหมดหันมาจับจ้องที่ไอ้เจ็ดหมด. . .
" ต่อไปนี้เพื่อนกูมีตำแหน่งเสมอกู เสมือนเป็นหัวหน้าของพวกเมิงคนนึงเข้าใจไหม ? !! "
ทั้งหมดเงียบสายตามองดูทางเจ็ดอย่างไม่สู้จะศรัทธานัก. . . .
" ลูกพี่... ชื่อของ ' เจ็ด ' พวกเราก็เคยได้ยินอยู่ว่าในย่านนี้เค้าเคยทำอะไรไว้บ้างและมีบุญคุณกับพี่แค่ไหน "
ไอ้โล้นคนนึงพูดขึ้นในขณะที่แขนยังโอบตะโพกสาวหน้าหวานอยู่
"แต่ไอ้ครั้นจะกลับมาจาก ' คุก ' แล้วมาใหญ่แถวนี้เลยมันก็กระไร เดี๋ยวนี้ดอนเมืองก็เปลี่ยนไปเยอะแล้วนะ-
- จะง่ายไปไหมครับถ้าจะให้พวกผมยอมรับ ใช่ไหมพวกเรา ? " ประโยคหลังมันถามพลางหันมองไปทางพวกมัน
ทั้งห้องนั้นก็คราง ฮึม ขึ้นมาพร้อมกันอย่างเห็นด้วย. . . .
" เฮ้ย ! ! ไอ้ต๊ะ เมิงข้องใจคำสั่งกูเหรอว่ะ ? " ซีซาร์โพล่งออกมาอย่างหงุดหงิดเพราะลูกน้องต่อปากต่อคำ
เจ็ดยกมือขวางซีซาร์ไว้ แล้วหันมามองหน้าไอ้โล้นแบบยิ้มๆ
" น้องชาย. . . . พี่ก็ไม่ได้ขอร้องให้น้องมาเคารพอะไรพี่เหรอกนะ " เจ็ดก็คนจริงเหมือนกันพูดเสียงดังทันที
เสียงอื้ออึงในห้องก็เงียบลง ทุกสายตาหันมาจับจ้องไอ้เจ็ดหมด
" อีกอย่างก็อย่างที่น้องชายว่าล่ะ ดอนเมืองมันเปลี่ยนไปแล้ว พี่เองก็ไม่ได้กลับมานาน ก็เหมือนเป็นคนนอกของแถวนี้ล่ะ "
พูดจบก็ควักบุหรี่ขึ้นจุดสูบ พลางพูดต่อ " ว่าแต่น้องชายชื่ออะไรนะ ? "
" ผมชื่อ ต๊ะ . . . " เสียงไอ้วัยรุ่นหนุ่มเลือดร้อนก็โพล่งตอบมาทันที
" ต๊ะ . . . . . " เจ็ดทวนพึมพัมเบาๆ แล้วขมวดคิ้วใช้ความคิด ครู่นึงก็อัดบุหรี่แดงวาบ ระบายควันออกทางจมูกแล้วพูดต่อ
" ลุง ' ตุ๊ ' สบายดีไหม ? ยังเก็บเศษเหล็กขายอยู่รึปล่าวล่ะ ? " เจ็ดถามโดยจ้องที่ใบหน้าของไอ้หนุ่มละอ่อนคนนั้น
ไอ้ ต๊ะ หน้าแดงก่ำ ไม่รู้ว่าอายหรือโกรธ ส่วนพวกๆมันก็ฮากันคิกคักๆ ซีซาร์หัวเราะดังๆออกมาได้
" ห่านี้ความจำดีเว้ย !!! เสือกผ่าไปจำชื่อพ่อมันได้อีก ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า "
เจ็ดไม่ได้หัวเราะแต่พูดต่อ " ฝากไปหวัดดีพ่อด้วยนะ ลุงตุ๊เป็นคนดี เคยช่วยเหลือพี่ไว้เยอะ. . . . "
ไอ้ต๊ะไม่พูดอะไร พยักหน้าแบบเมินๆแล้วก้มหน้าหลบ. . .
" เอาๆๆๆ พอก่อนๆ " ซีซาร์พูดขึ้น พร้อมกับจุดบุหรี่ขึ้นสูบบ้าง
" วันนี้กูโดนลอบยิง " ทุกเสียงที่กำลังฮาเฮกันอยู่ก็เงียบลงทันทีเหมือนกับนัดกันไว้ สายตาดูแข็งกร้าวขึ้นทันที
" เจนีน สอยหัวไหลขวากับข้อเท้าขวาของมันได้ พวกมันสองคนขับ มอไซนูโว สีดำแดงมากัน "
ซีซาร์เป่าควันบุหรี่ออกมาหนักๆ พวกเด็กๆก็ยังนิ่งอย่างตั้งใจฟัง
" วันนี้ขอให้ส่งคนไปดูตามคลีนิคและโรงบาลระแวกนี้ให้หมด ถ้ามีคนไปทำแผลลักษณะที่บอก -
- สืบมาให้ได้มันเป็นใคร เป็นเด็กของใคร แล้วเที่ยงคืนมารวมตัวกันที่คลับเฮาส์ เข้าใจไหม? "
" ครับ !!!! " เสียงพวกลูกน้องดังขึ้นพร้อมกัน
" แยกย้ายไป ! ! ! " ซีซาร์ตะโกนก้องขึ้น พวกนั้นก็พละออกไปอย่างรวดเร็ว สังเกตุเห็นหลายคนงัดปืนมาขึ้นลำ
"เดี๋ยว. . . . " เจ็ดทักขึ้นเสียงดูราบเรียบแต่ก็หนักแน่นพอที่จะทำให้กลุ่มวัยรุ่นหยุดชะงัก. . .
" ต๊ะ "
" ครับ! ! " ไอ้ต๊ะแม้จะไม่ชอบขี้หน้าลูกพี่คนใหม่นักแต่ก็รับคำโดยเร็ว
" แถวโกสุมจะมีร้านรับซื้อเศษเหล็กอยู่ร้านนึง พี่คิดว่าน่าจะยังเปิดกิจการอยู่ ต๊ะไปดูให้หน่อยซิว่าที่นั้นมีทะเบียน-
-มอไซที่มีรูอยู่มุมขวารึเปล่าว "
" เอ๊ะพี่ แต่ร้านนั้นเค้ารับซื้อแต่เศษเหล็กแบบพวกโครงบ้านนี่ครับ ? พ่อผมก็เก็บไปขายร้านนั้นบ่อย "
" เอาเถอะๆ พี่วานต๊ะไปดูหน่อยล่ะกัน " พูดจบไอ้ต๊ะก็พยักหน้าแล้วจ้ำอ้าวต่อไป
ไม่นานนักกลุ่มเด็กหนุ่มก็ออกไปหมดเหลือแต่กลุ่มเด็กสาวๆที่ยังนั่งจับกลุ่มกันอยู่อย่างปรกติ
" เดี๋ยวนี้มึงเล่นเกมอันตรายขึ้นนะ " เจ็ดพูดขึ้นเบาๆตายังจับมองอยู่ที่กลุ่มเด็กๆของซีซาร์
" ไม่เหี้ยมจะอยู่ยังไงว่ะ ว่าแต่เมิงกลับมาก็ดีแล้ว. . . " ซีซาร์ถอนบุหรี่ออกจากปากแล้วหันมามองหน้าเพื่อน
" กลับมาคู่กับกู ไม่มีเมิงกูมันก็แค่เด็กคนนึงล่ะว่ะ ไอ้ที่ใหญ่โตได้ก็เพราะเมิงปูทางเมิงสอนกูไว้ "
"ไอ้ธุรกิจที่มึงว่านี่มันอะไรว่ะ ? ? " เจ็ดถามขึ้นอย่างรวดเร็วเหมือนจะอยากถามอยู่แล้ว
ซีซาร์ยังไม่ตอบแต่โบกมือไปทางเจนีน " ไปหาอาบน้ำก่อนป่ะ คืนนี้จะพาเจ็ดมันไปฉลองที่คลับเฮาส์ "
เจนีนพยักหน้ารับง่ายๆแล้วเดินจากไป
" ไป . . . . เมิงไปหลังบ้านกับกู " พูดเสร็จมันก็เดินนำไป. . . . .
เจ็ดพยักหน้าแบบง่ายๆแล้วเดินตามออกไป. . . .
Navigation
[0] Message Index
[#] Next page
Go to full version