Author Topic: 6. ล่า  (Read 18487 times)

Offline O'Pern

  • fear is a mind killer
  • Administrator
  • Authentic Drifter
  • *****
  • Posts: 7411
  • don't let your fear stand in the way of your dream
    • racing club
6. ล่า
« on: July 17, 2003, 11:31:07 am »
Los Angeles / California / U.S.A.

   "จะสู้กันแบบนอกเกม ก็ต้องแข่งกันเป็นผู้ควบคุมเกม หากทำไม่ได้ ก็ไม่ต้องกระทั่งคิด เกมนี้เป็นของคนที่ไม่กลัวตาย"
   คำพูดของเคนแว่วขึ้นมาวูบหนึ่งขณะที่ 'ลี' กำลังขับรถตามล่ากับพวกค้ายาเสพติดบน Highway สายหนึ่ง
   "หัวใจสำคัญก็คือต้องเป็นผู้ควบคุมเกมให้ได้ คุณต้องรู้ทุกสิ่งที่อยู่รอบตัว รู้ถนน รู้รถ และรู้ใจตัวเอง"
   ลีนึกถึงคำพูดของเคนที่สอนมาต่างๆ นานา รุ่นพี่คนนี้แม้จะไม่ได้พบกันหลายปี แต่ความรู้สึกผูกพันยังคงมีให้อย่างเต็มเปี่ยม
   หากถ้าวันนี้มีเคนอยู่ด้วย ลีก็คงไม่หนักใจเช่นนี้ ขับรถไล่กันเกือบ 2 ชั่วโมง ทั้งๆ ที่มีโอกาสจะหยุดรถคนร้ายได้หลายครั้ง แต่หน่วยเหนือก็ยังไม่สั่งให้ลงมือปฏิบัติ จนเริ่มกระวนกระวาย เพราะอีกไม่ถึง 10 ไมล์ ก็จะพ้นเขตพื้นที่รับผิดชอบของเขา
   "ตามล่ามา 130 ไมล์ ผ่าน 5 เมือง จะให้หลุดมือไปง่ายๆ อย่างนี้น่ะหรือ" ลีคิดในใจ            
   หัวโขมยอยู่ในรถ Chevrolet Camaro สีบรอนซ์ เป็นรถที่ขโมยรถมาเพื่อปล้นธนาคาร พร้อมที่จะขับชน หนี หรือทิ้งรถได้ตลอดเวลา สายรายงานมาว่าขับหนีขึ้นมาจากนอกเมืองทางใต้แถบ Orange County / Anaheim
   เฮลิคอปเตอร์ตามติดอยู่เหนือขึ้นไปด้านบนเพื่อสร้างแรงกดดันให้กับผู้ร้ายในรถ การที่ลีถูกหัวหน้าสั่งให้ทิ้งระยะห่างไว้ให้มาก ก็เพราะไม่อยากให้ผู้ร้ายรู้สึกว่าถูกตามจี้จนเกินไปนัก ใครก็ตามที่ถูกบีบคั้นมากเข้าก็ต้องเพิ่มความเร็ว และนั่นคือที่มาของเรื่องร้ายๆ ที่มักจะเกิดขึ้นกับคนดีๆ ที่อยู่บนท้องถนน พวกเขาไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยเลย
   ลีตามหลังรถของผู้ต้องสงสัยเป็นคันแรก ใช้ความเร็วราว 100 กิโลเมตร/ชั่วโมง ทิ้งระยะห่างเกินกว่า 800 เมตร ส่วนเฮลิคอปเตอร์ยังคงบินอยู่ด้านบนและส่องไฟไปยังรถของผู้ต้องสงสัย พร้อมกับถ่ายทอดสดออกอากาศทาง TV  
   เจ้าหน้าที่สั่งปิด Highway สายนั้นนานแล้ว ถนนด้านหน้าของรถผู้ต้องสงสัยโล่งมาก ไร้ซึ่งรถยนต์ของประชาชนที่อาจเกิดเหตุร้าย หรืออาจถูกจับเป็นตัวประกันได้ การประสานงานระหว่างทุกหน่วยเป็นไปอย่างราบรื่น ไม่ว่าจะเป็นตำรวจท้องที่ และหน่วยปฏิบัติการพิเศษ งานนี้ยังไม่มีหน่วยงานใหญ่อย่าง FBI เข้ามาด้วย แต่อนาคตไม่แน่ เพราะยังไม่ทราบว่าผู้ร้ายในรถคือใคร  
   "ลี ตามไปเรื่อยๆ อย่าไปกดดันเขา เชื้อเพลิงในรถของเขาใกล้หมดแล้ว ไปต่อได้อีกไม่ไกลนักหรอก" เสียงเจ้าหน้าที่ระดับสูงสั่งผ่านทางวิทยุสื่อสาร
   ลียืดระยะห่างให้เพิ่มมากขึ้นเป็นประมาณ 1000 เมตร แต่ก็ยังคงมองเห็นไฟท้ายรถของผู้ต้องสงสัยอยู่ลิบๆ โชคดีที่ได้เฮลิคอปเตอร์ช่วยส่องไฟ และชี้เป้าหมายให้  
   แต่แล้วจู่ๆ รถ Chevrolet Camaro ที่กำลังจะผ่านเข้าไปยังทางโค้งขนาดใหญ่ที่อ้อมภูเขาก่อนเข้าตัวเมือง Los Angeles ก็พบวัตถุบางอย่างขวางอยู่ข้างหน้า ทำให้รถของผู้ต้องสงสัยเบรกอย่างกระทันหัน ท่ามกลางกลุ่มควันหนาทึบ มันคือรถ Nissan 300ZX สีดำจอดขวางทแยงอยู่กลางถนน เร่งเครื่อง เบิร์นยางจนควันไหม้สีขาวคลุ้งไปหมด ยิ่งมีแสงไฟจากเฮลิคอปเตอร์ช่วยส่องด้วยแล้ว ผู้ที่อยู่ข้างหลังคือลี จะมองไม่เห็นอะไรได้เลย นอกจากกลุ่มควันขนาดยักษ์
   เอี๊ยดดด...... กดเบรกพร้อมกับการหักหลบอย่างรุนแรงเกินกว่าเหตุของคนประสพการต่ำ ทำให้รถ Chevrolet ของผู้ต้องสงสัยลื่นไถลเสียการทรงตัว ท้ายรถแกว่งไปมาอยู่หลายครั้ง ผู้ขับควบคุมรถไม่อยู่เสียแล้ว แรงเฉื่อยที่ส่งมาจากทางตรงมีสูงมากเกินกว่าที่จะรับมือได้ แรงยึดเกาะของหน้ายางเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน การตอบสนองของพวงมาลัยจะไม่คมกระชับดังเช่นตอนที่รถทรงตัวดีอยู่ ลักษณะเช่นนี้จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการหักพวงมาลัยแบบเผื่อเข้าไว้ แต่อนิจา..โจรมือใหม่แถม ฝีมือขับน้อย จึงพารถเก๋งสีบรอนซ์คันงามพุ่งชนเข้ากับรั้วกั้นขอบทาง แรงปะทะทำให้แผงด้านขวาฝั่งผู้โดยสารหมุนกลับไปฟาดกำแพงอย่างแรง เสียงดังสนั่นจนได้ยินไปไกล เครื่องยนต์ดับสนิท รถหมุน 180 องศาในลักษณะกลับหลังหัน กันชนหน้า  และวัสดุที่หลุดออกง่ายกระจายเกลื่อนเต็มถนน ผู้ต้องสงสัย 4 คนพากันคลานออกมาจากรถ และพยายามที่จะวิ่งหนีไปคนละทิศละทาง แต่คงไปไม่ได้ไกลนัก เพราะทุกคนล้วนบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ เนื่องจากไม่มีใครในรถใส่เข็มขัดนิรภัยเลย  
   อีกไม่กี่วินาทีถัดมา ลีก็มาถึงที่เกิดเหตุเป็นคนแรก เฮลิคอปเตอร์รายงานการเคลื่อนไหวของคนร้ายอย่างละเอียดและต่อเนื่อง การมองจากมุมสูงด้วยกล้อง Infrared ช่วยให้เห็นทุกสิ่งที่เคลื่อนไหวยามค่ำคืน ตำรวจท้องที่คอยประสานงานเรื่องนี้อยู่แล้ว แถมเตรียมพร้อมสุนัขดมกลิ่นไว้ต้อนรับผู้ร้ายข้ามแดนอีกด้วย
   ลีเก็บหลักฐานในที่เกิดเหตุด้วยกล้องบันทึกเทปหน้ารถ แต่เมื่อหันไปมองรถ Nissan 300ZX คันดังกล่าว ก็ไม่พบร่องรอยใดเหลือทิ้งไว้เลย ยกเว้นคราบยางไหม้ติดผิวถนน
   "คุณเห็นเหมือนกับที่ผมเห็นไหม" ลีถามเพื่อนตำรวจที่เพิ่งมาถึงที่เกิดเหตุ
   "เห็นอะไรหรือ ผมก็เห็นแต่คุณนั่นแหละ ที่ขับตามเป็นคันหน้าสุด จนรถพวกมันหมุนเสียหลักเอง"
   "ก็รถ Nissan 300ZX ไง รถสีดำน่ะ ผมว่าเป็นคันที่ผมเคยเล่าให้ฟังเมื่ออาทิตย์ก่อนเลยนะ"
   "อ๋อ เรื่องรถ Nissan 300ZX น่ะจำได้ แต่สักครู่นี้ผมไม่เห็นอะไรเลยจริงๆ นะ จะมีก็แค่รถคุณเพียงคันเดียว"
   ลี นิ่งเงียบ พลางเดินกลับเข้าไปดูบริเวณพื้นถนนที่รถ Nissan 300ZX คันดังกล่าวเบริร์นยางอีกครั้ง ก้มลงนั่งพร้อมกับเอานิ้วแตะคราบยางที่ยังคงติดอยู่บนพื้นถนนขึ้นมา ลีฉุกคิดถึงอะไรสักอย่าง แล้วจู่ๆ ก็นึกถึงคำพูดของเคนอีกครั้ง
   "สิ่งที่แสดงให้เห็นว่าคุณคือ Midnight Racing ที่แท้จริงก็คือ การขับรถอย่างมีมารยาทบนท้องถนน คนจริงมักจะไม่เผยตัวให้ใครเห็นง่ายๆ แต่ถ้าเป็นสถานการณ์คับขันล่ะก็ เป็นได้พบกันแน่"
   "Free Racer น่ะหรือ ก็คือพวกที่แข่งรถกันระยะทางยาวไงล่ะ พวกนี้ไม่ได้สนใจเรื่องจะโชว์ออฟอะไรมากนักหรอก แต่ละคนมักจะชอบปิดตัวเอง ออกมาข้างนอกก็เพื่อลองเครื่องยนต์อย่างแท้จริงเท่านั้น คนพวกนี้เล่นรถจริงจังเลยแหละ"  
   "หรือว่าเจ้าของรถคันนั้นจะเป็นพี่เคน"
   "ไม่ใช่แน่ พี่เคนไม่ได้อยู่ที่นี่" ลีคิดในใจ
   ขณะขับรถกลับบ้าน ลียังคงคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาอย่างสม่ำเสมอ พยายามผูกเรื่องต่างๆ เข้าด้วยกัน แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่ารถ Nissan 300ZX สีดำคันนั้นโผล่ขึ้นมาได้อย่างไร แถมกลิ่นของคราบยางก็แปลกไปกว่าที่เคยได้กลิ่น ไม่ได้มีเฉพาะกลิ่นเหม็นไหม้แบบยางถนนทั่วไป น่าจะเป็นเนื้อยางชนิดพิเศษ รู้สึกคุ้นกลิ่น แต่นึกอย่างไรก็นึกไม่ออก
   ลียังคงสับสน สีหน้าเคร่งเครียด บ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าเขาต้องการหาข้อมูลเรื่องรถ Nissan Z ให้ได้มากกว่านี้ เรื่องโจรผู้ร้ายเป็นหน้าที่ของคนอื่นไปเสียแล้ว แต่ภาระอีกอย่างของลีกำลังเริ่มต้น ลีตัดสินใจขับรถวกกลับไปที่ทำงานเพื่อค้นหาบันทึกคำให้การเรื่องอุบัติเหตุบน Freeway เมื่อ 3 เดือนก่อนที่เขาจำได้ว่ารถที่พังยับเยินจนผู้ขับเสียชีวิตคาที่เป็นรถ Nissan Z เช่นเดียวกัน
   คุยตู้เอกสารไม่นานก็พบแฟ้มที่ต้องการ ลีหยิบออกมานั่งอ่านอีกครั้ง พบว่าสำนวนขาดรายละเอียดไปมาก เจ้าหน้าที่สรุปเพียงสั้นๆ ว่าอุบัติเหตุเกิดจากผู้ขับดื่มมากเกินไป
   "จอร์จ ช่วยอะไรผมอย่างสิ" ลีเรียกเพื่อนทางวิทยุสื่อสาร
   "ว่าไงหนุ่มน้อย มีอะไรว่ามาเลย"
   "ผมอยากทราบว่าในเขต Los Angeles เรานี้มีรถ Nissan 300ZX สีดำทั้งหมดกี่คัน"
   "เฮ้ย เพื่อน เห็นฉันว่างมากนักหรือไงวะ แม้ว่าจะเรียกข้อมูลจาก DMV - Department of Motor Vehicle ได้ แต่ก็ต้องใช้เวลาไม่น้อยนะ ลูกน้องผมไม่มีเวลามากขนาดนั้นหรอก" จอร์จ เจ้าหน้าที่จาก DMV ตอบ
   "เอาล่ะๆ ผมเข้าใจว่ากำลังหาเรื่องยุ่งยากมาให้คุณ แต่ฟังนะ จอร์จ จำตอนที่ผมพบรถคันนี้เมื่อเดือนก่อนได้ไหม ที่ Highway 405 น่ะ"
   "อ๋อ เจ้ารถคันนั้นนี้เอง มันก่อเรื่องอีกแล้วหรือ"
   "เปล่าๆ มันไม่ได้ก่อเรื่อง แต่คราวนี้มันช่วยผมจับคนร้ายให้"
   ลีนิ่งเงียบสักครู่ ก่อนจะพูดต่อว่า
   "เคนบอกว่าถ้าผมต้องการความช่วยเหลือให้ถามหาคุณได้ สงสัยผมจะฟังเขาผิด"
   จอร์จชะงักทันทีเมื่อได้ยินชื่อเคน และคว้าไมค์ขึ้นมาตอบทันทีว่า
   "อ้อ ..ฟังไม่ผิดหรอกพ่อหนุ่มน้อย ผมจะช่วยให้ เคนเขาช่วยผมไว้เยอะ เรื่องแค่นี้เล็กน้อยมาก" จอร์จตอบ พลางหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบ
   "ขอเวลาผม 2 นาที แล้วจะติดต่อกลับไปนะ ว่าแต่คุณรู้จักเคนด้วยหรือ"
   "อ๋อ ก็พอรู้จักครับ เขาเคยเป็น Partner กับผมขณะที่เข้ามาสืบคดีในเขต LA ขอบคุณล่วงหน้าครับจอร์จ Stand by"
   ลีขับรถช้าๆ มองนาฬิกาบนรถอย่างกระวนกระวายใจ ไม่กี่อึดใจถัดมา ก็ได้ยินเสียงเรียกจาก DMV
   "ลี เราเช็คของที่คุณต้องการให้แล้วนะ แต่..."
   "เกิดอะไรขึ้นหรือจอร์จ"
   "ไฟล์ของ DMV ทั่วทั้งรัฐ California มี Nissan 300ZX กว่า 300 คัน นับเฉพาะที่จดทะเบียนอยู่ในย่าน North Hollywood มีอยู่ราว 12 คัน แต่คุณสนใจคันที่เป็นสีดำใช่ไหม ไม่มีหรอกนะ ไม่พบรถสีดำในทะเบียนเลย อ้อ..เดี๋ยวๆ มีอยู่คันหนึ่ง แต่เพิ่งถูกลบชื่อออกไปเมื่อ 3 เดือนก่อนนี้เอง สงสัยจะแจ้งย้ายออกจากพื้นที่น่ะ"
   ลีหัวเสียกับข้อมูลที่ได้มา แต่ก็ต้องตกใจที่ได้ยินเสียงจากจอร์จที่เล่าต่อ
   "ลี ใจเย็นๆ นะ รถ Nissan 300ZX คันนั้นติดฟิล์มกรองแสงสีดำทั้งคันด้วยใช่ไหม คือเราได้รับแจ้งจากสายตรวจบน Freeway สาย Interstate 5 มาหลายครั้งแล้วเกี่ยวกับรถคันนี้ แต่ตรวจสอบเท่าไรก็ไม่เคยพบ แต่คราวนี้มาแปลกนะ ไปโผล่อยู่แถว Highway 405 โน่นแน่ะ"
   ลีนั่งฟังเงียบ
   "ลี ๆ คุณได้ยินเราไหม" จอร์จถามซ้ำ
   "ฟังอยู่ตลอดครับ ขอบคุณมากนะจอร์จ ช่วยผมอีกนิดนะ ช่วยดูว่า Nissan Z คันนั้นถูกลบข้อมูลหรือว่าแจ้งย้ายออกไป เพราะผมกำลังอ่านสำนวนเก่าๆ อยู่เกี่ยวกับอุบัติเหตุที่มีรถชนกัน โดยมีรถ Nissan 300ZX คันหนึ่งชนยับ ผู้ขับเสียชีวิตทันทีในที่เกิดเหตุ จอร์จ..คุณช่วยจดเลขทะเบียนด้วยนะ มันคือ เออ.. อะไรเนี่ยะ อ่านยากจัง... G R P Z มีแค่ตัวอักษร 4 ตัวเท่านั้นเอง"
    "Copy ผมขอทวนหมายเลขทะเบียนนะ G R P Z แน่ใจนะว่ามีแค่นี้"
   "ผมคิดว่ามีเท่านี้แหละครับ เพราะเช็คดูจากหลักฐานพบว่าป้ายทะเบียนนี้เป็นเพียงชิ้นส่วนเดียวที่ยังคงสภาพดีอยู่หลังเกิดอุบัติเหตุ"  
   "หาาา..ว่าไงนะ... อุบัติเหตุบน I 5 เมื่อหลายเดือนก่อนหรือเปล่า" ผมรู้สึกคุ้นๆ นะ จอร์จย้อยถาม พลางเปิดไฟล์เพื่อหาข้อมูลของบันทึกคำให้การจากสำนวนครั้งก่อน
   "ใช่ครับ จอร์จ คุณจำเรื่องอุบัติเหตุครั้งนั้นได้ด้วยหรือ" ลีถามกลับด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ
   "จำได้สิ ลืมไปแล้วหรือว่าผมทำงานที่ไหน DMV Head Office นะ เรื่องอุบัติเหตุร้ายแรงจนกระทั่งมีเหตุเสียชีวิตเกิดขึ้นพวกเรามักจะจำได้ขึ้นใจ แถมยังได้รับรายงานว่ามีรถแบบเดียวกันนี้ไปเพ่นพ่านเขตท้องที่ย่านอื่นอีกด้วย ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมจะช่วยสืบอีกแรง"
   "ขอบคุณมากจอร์จ ผมเป็นหนี้คุณแล้วนะ"
   "ผมก็เป็นหนี้เคนเขาเช่นกัน"  
   
กรุงเทพฯ / ประเทศไทย
   หลังจากที่เคนคลาดกับผู้ต้องสงสัยที่ใช้รถมอเตอร์ไซค์ขับหนีเข้าเมือง ข่าวการตามล่าโจรขโมยเพชร Lucia ก็ยังคงแพร่ออกตามสื่อต่างๆ เจ้าหน้าที่ยังคงเฝ้าติดตามอย่างกระชั้นชิด แต่หารู้ไม่ว่าเพชรเม็ดนั้นหลุดรอดไปกับรถ Honda สีแดงที่ออกนอกเมืองเรียบร้อยแล้ว ผู้ที่ขับรถมอเตอร์ไซค์นั้นเป็นเพียงการเล่นเกมให้นักล่าอย่างเคนหลงทาง และติดกับ ทุกอย่างทุกขั้นตอนเป็นแผนของคนร้าย รวมทั้งเรื่องของรถพ่วงขนาดใหญ่ที่พุ่งออกมาจากซอยก็ยังเป็นหนึ่งในแผนการที่ต้องการทำให้เป็นอุบัติเหตุ เป็นแต่โชคยังดีที่เข้าข้าง ทำให้รอดมาได้ แม้รถจะเสียหายบ้างก็ตามที  
   เคนนำรถกลับบ้านเพื่อตรวจสอบความเสียหายในการหยุดรถด้วยวิธีนั้น ผลคือยางทั้ง 4 เส้นเกิดความร้อนจัดจนเส้นใยที่อยู่ด้านในเกิดรอยปริแตก มองจากด้านนอกจะไม่เห็น ปัญหาเช่นนี้ไม่มีใครรู้ ต้องใช้กล้องและเครื่องมือตรวจสอบแบบพิเศษเท่านั้น
   จานเบรกหน้าและหลังคดทั้ง 4 ล้อ ผ้าเบรกเดือด ส่วนล้อแบบชิ้นเดียวที่สั่งทำมาพิเศษด้วยกรรมวิธีฟอร์จไม่มีปัญหาใดๆ โครงสร้างรถบิดตัวไปเล็กน้อย แต่แก้ไขไม่ยากด้วยการขึ้นแท่นดึงตัวถังให้กลับมาเป็นสเปคเดิม  
   เป็นอันว่าต้องเปลี่ยนยางใหม่ ผ้าเบรกใหม่ และจะให้ดีก็ควรได้จานเบรกใหม่ด้วย
   "จานเบรกคาร์บอนเซรามิคยังเอาไม่อยู่ แล้วจะเลือกใช้ของอะไรดีล่ะคะ" พลอยถาม ขณะที่นั่งอยู่ในโรงรถของบ้านเคน
   "ก็คงเลือกใช้ของที่คุณภาพดีกว่าเดิม แต่ถ้าหาไม่ได้ พี่ก็อาจต้องใช้ระบบอื่นเข้ามาช่วย"
   "ยังไงหรือคะ ไม่เข้าใจ"
   "การเบรกแรงๆ ทำให้น้ำหนักเทไปด้านหน้ามาก Handle ของรถขณะนั้นจะแย่ แต่ก็ถือเป็นเรื่องธรรมดา เพราะผู้ขับต้องการจะให้รถหยุดด้วยระยะทางที่สั้นมากสุด มีวิธีใดบ้างไหมที่จะทำให้เบรกแล้ว Weight Distribution ของรถยังคงเดิม หรือขอให้เปลี่ยนไปเพียงแค่เล็กน้อย"
   พลอยยิ้มแทนคำตอบ แม้ว่าเคนจะมองไม่เห็น เพราะนอนอยู่ใน Creeper ที่ใต้ท้องรถ แต่ก็สื่อกันได้ถึงความรู้สึก
   "พลอยพอจะช่วยอะไรพี่ได้บ้างไหมคะ"
   "อืมม..ยังไงดีล่ะ ถ้าอยากช่วย ก็ขอเป็นด้านข้อมูลก็แล้วกัน ตอนนี้พี่กำลังอยากได้รายละเอียดของเบรกรุ่นใหม่ๆ ทั้งระบบ สเปคของยางรุ่นล่าสุด ขอเป็น Medium Compound นะ แล้วก็ถ้าได้ข้อมูลเรื่อง Damper แบบพิเศษหรือของแปลกๆ ใหม่ๆ ก็ยิ่งแจ๋ว"
   "ได้เลยค่ะพี่" พูดจบพลอยก็วิ่งไปยังรถ Nissan Skyline R32 ของตัวเองที่เพิ่งซ่อมเสร็จ สีดำสนิทเงาเป็นมันวาววับในแบบที่เคนเรียกว่า Diamond Black เป็นสเปคสีพิเศษที่เคนเลือกให้ โดยแนะนำให้ใช้ Clear Coat ผสมสูตรพิเศษที่ต้องสั่งเข้ามาฝากจากประเทศเยอรมนี แถมต้องพ่นกันในห้องสุญญากาศ      
   พลอยวิ่งออกมาจากรถพร้อมกับ Notebook ขนาดเล็กที่มี Modem ในตัว Connect สายเข้ากับเครือข่าย Internet พร้อมกับ Search หาข้อมูลเดี๋ยวนั้นเลย
   เคนยังคงอยู่ใต้ท้องรถ เขามักจะตรวจสอบชิ้นส่วนที่เสียหายด้วยตัวเองทุกขั้นตอน ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจใคร แต่ติดนิสัยที่ชอบทำรถด้วยตนเอง ซึ่งเขาจะพบข้อบกพร่องได้ดีกว่าคนที่ชอบให้ช่างทำให้
   "เข้าไปที่ไหนดีคะ Brembo,  AP Lockheed, หรือว่ามีที่ใดแนะนำพิเศษคะ"
   "Search หาที่สเปคก่อนครับ ซื้อของต้องดูที่สเปค ไม่ใช่ดูที่ยี่ห้อ"
   "แล้วจะหาสเปคของเหล่านี้ได้จากที่ไหนล่ะคะพี่"
   "แล้วปกติพลอยจะหาสเปคของได้อย่างไรล่ะ"
   "เออ..พลอยก็ดูๆ เอาจากนิตยสารรถยนต์แหละค่ะ"
   "โถ มิน่า มีแต่ของหลอกเด็กติดเต็มรถไปหมด นิตยสารรถยนต์เขามีไว้อ่านเล่นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น อ่านดูไม่รู้หรือว่าเขาเขียนโอ้อวดสรรพคุณกันเพียงใด หนังสือก็ต้องเชียร์สปอนเซอร์ของตัวเองกันทั้งนั้น เขียนถึงผลิตภัณฑ์เขาบ่อยๆ หรือไม่ก็เอารถจากร้านพวกที่ซื้อหน้าโฆษณามาลงตีพิพม์เป็นโฆษณาแฝง หนังสือดีๆ น่ะมี แต่มักจะเป็น Underground Magazine ที่ต้องสมัครสมาชิกเท่านั้นถึงจะอ่านได้ หนังสือพวกนี้จะโฆษณากันแบบปากต่อปาก ขายราคาแพงเลยแหละ"
   "ว่างๆ ก็ลองไปที่ Popular Mechanic, NASA Innovative Product หรือไม่ก็ต้องรอเดี๋ยว เพราะพี่ต้องไปเช็คข่าวล่าสุดใน Newsgroup ของพรรคพวกในแถบยุโรปที่ส่งข่าวล่าสุดมาก่อน Login กับ Password อยู่ในเครื่อง Lap Top ของพี่ ตอนนี้พลอยลอง Surf ไปเรื่อยๆ ก่อนก็แล้วกันนะ มีอะไรหรือน่าสนใจดีก็ค่อย Add Bookmark ไว้ เก็บไว้ใน Personal Folder แล้วพี่จะเข้าไปดูทีหลัง"  
   "ค่ะ" พลอยตอบพร้อมกับพิมพ์รหัสส่วนตัวเชื่อมเข้าเครื่อข่ายสื่อสารที่ใหญ่และกว้างขวางมากที่สุดในโลก
   ทั้งสองคนเริ่มทำงานเป็นทีม พลอยถนัดงานด้านค้นหาข้อมูล ส่วนเคนจะเป็นหัวคิด และผู้ตัดสินใจหลักในปฏิบัติการต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับรถยนต์ทั้งหมด เพื่อให้สมกับเป้าหมายของพลอยที่ต้องการเป็นนักแข่งรถยนต์ให้ได้  
   อีกประมาณ 20 นาทีถัดมา เคนเลื่อน Creeper ออกมาจากใต้ท้องรถ พร้อมกับสมุดโน๊ตที่บันทึกลายละเอียดของชิ้นส่วนที่เสียหายหรือสึกหรอ รวมไปถึงการตรวจเช็คความเรียบร้อยของระบบ Aerodynamic Device ที่ทำงานแบบอัตโนมัติด้วย
   "หิวข้าวไหมน้องพลอย" เคนตะโกนถามขณะที่กำลังแขวน Creeper เข้าเก็บที่กำแพง
   "นิดๆ ค่ะ แล้วพี่ล่ะคะ"
   "หิวสิ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม จะพาไป"
   "อะไรก็ได้ค่ะ พลอยง่ายๆ สบายๆ ตามใจพี่ดีกว่า ทำงานมาจนเหนื่อยแล้วนี่คะ"
   "เอ้า ก็ได้ งั้นขอไปล้างมือก่อน ออกไปทานข้าวกัน แล้วพี่จะไปส่งที่บ้าน"
   "รถพี่ถอดล้อออกมาแบบนี้ แล้วจะเอาคันไหนไปล่ะคะ" พลอยถามด้วยความสงสัย ปนความรู้สึกเกรงใจ
   เคนเดินทะลุห้องน้ำเข้าไปยังโรงรถอีกฟากหนึ่ง เปิดตู้หยิบหมวกกันน็อคออกมา 2 ใบ และเดินไปเปิดผ้าที่คลุมออก    ไม่เคยมีใครรู้ว่าอีกฝากของโรงรถเป็นที่จอดของรถมอเตอร์ไซค์อีก 2 คัน หนึ่งในนั้นคือ Ducati 916 หนึ่งในรถบรรดาในฝันของใครหลายคน แต่อีกคันกลับกลายเป็นรถมอเตอร์ไซค์วิบากแบบ Moto X แบบ Freestyle
    "พลอยก็เอารถมาเอง ไม่ต้องไปส่งหรอกค่ะ เอาอย่างนี้ดีกว่า ให้พลอยพาพี่ไปทานข้าวแทนนะ แล้วเดี๋ยวจะขับมาส่งให้ ดีไหมคะ เพราะพี่เคนไปส่งพลอยตั้งหลายครั้งแล้วนี่นา"  
   เคนวางหมวกกันน็อคไว้บนโต๊ะ แล้วเดินทะลุผ่านห้องน้ำออกมา
   "แหม..ใจดีจริงนะ จะทานอะไรดีหนอ วันนี้จะมีสาวเลี้ยงข้าวเสียด้วยสิ" เคนตะโกนเสียงดังขณะเดินออกมาจากห้องน้ำ
   "งั้น..พลอยจะเป็นคนเลือกร้านเอง พี่เคนจะต้องชอบแน่ๆ "
   "ได้เลย ถ้างั้นพลอยขับไปนะ"
เคนก็เปิดประตูรถขึ้นนั่งฝั่งผู้โดยสาร สิ่งแรกที่เห็นการปรับเบาะนั่งของพลอยที่เอนนอนมากๆ ของตำแหน่งเบาะผู้ขับ แต่ก็ยังไม่พูดอะไรจนกระทั่งพลอยขึ้นมานั่งขับ แขนยืดจนแตะวงพวงมาลัยด้านบนได้แค่ปลายนิ้ว จนทำให้เบาะนั่งต้องเลื่อนเขยิบไปด้านหน้ามากกว่าปกติ ท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนแบบนี้จะพบเห็นบ่อยมาก โดยเฉพาะรถของพวกวัยรุ่น หรือเด็กๆ ที่เพิ่งจะเล่นรถ
"นั่งอย่างนี้ถนัดหรือครับ"
"ค่ะ ถนัดดี สบายดีด้วยค่ะ"
"อ้อ..แล้วตอนที่รถชนเมื่อเดือนก่อนโน้นล่ะ นั่งขับแบบนี้ด้วยหรือเปล่า"
"ก็..ค่ะ.." พลอยตอบพร้อมกับหันมายิ้มอายๆ
"หากอยากจะเล่นรถอย่างจริงจัง ก็ต้องนั่งให้ถูกต้องเสียก่อน ไว้พรุ่งนี้พี่จะสอนให้แบบเริ่มนับหนึ่งกันใหม่เลยนะ เพราะไม่รู้พื้นฐานของน้องพลอยมีมากแค่ไหน"
"ดีสิคะ เย้ๆ ดีใจจัง พี่เคนใจดีจริงๆ อยากทานอะไรคะ จะขับไปเดี๋ยวนี้เลย"
"ฮ่าๆ อย่างนั้นเลยนะ" เคนหัวเราะชอบใจ

ในคืนนั้น
   เคนนอนอยู่บนเตียงนึกถึงชีวิตตัวเองช่วงที่ใช้ชีวิตอยู่ในหลายประเทศ เคยสอนการขับรถเทคนิคพิเศษ ที่ต้องใช้ความสามารถของตัวเองอย่างสูง บวกกับสมรรถนะของรถยนต์ทรงพลัง นึกถึงภาพสารพัดวิชามารต่างๆ ที่เขาเรียนรู้มาด้วยตนเอง มีเทคนิคมากมายที่จะเอาตัวรอดได้จากสถานการณ์ฉุกเฉิน สภาวะการขับจะต่างกันออกไปขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องการให้ผลออกมาเป็นเช่นไร
   ถ้าเป็นคนขับรถที่เจ้านายนั่งข้างหลัง แล้วถูกตามไล่ยิง จะต้องขับอย่างไร ในขณะเดียวกัน ถ้าเจ้านายนั่งด้านหน้า จะขับอย่างไรดี ทั้งสองอย่างเหมือนและแตกต่างในตัวมันเอง ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเคน เพราะเขาผ่านมาหมดแล้วทุกอย่าง ทั้งเป็นผู้ถูกล่า จนถึงการเป็นผู้ล่าเสียเอง หรือกระทั่งหากคุณเป็นผู้หญิงที่ขับรถคนเดียว แล้วมีคนขับตามถึงบ้านตอนกลางดึก จะต้องแก้ปัญหาอย่างไร
   เคนไม่อยากเปิดตัวเองไปมากกว่านี้นัก มันไม่ใช่ผลดีต่อชีวิตเขาเลย การที่ผ่านร้อนหนาวมาตั้งแต่เด็ก มีประสพการณ์มากกว่าคนวัยเดียวกันหลายเท่าตัว ทำให้จิตใจยิ่งแกร่งเป็นทวีคูณ ผนวกกับความสามารถเฉพาะตัวที่เขามีเป็นเลิศ เคนเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ผสานใจเข้ากับรถได้อย่างดีเยี่ยม ทุกครั้งที่เขาได้รถคันใหม่ก็จะดูแลราวกับว่ามันมีชีวิต มีความรู้สึก หรือสามารถสื่อสารกับเขาได้ ที่ต้องทำเช่นนั้น เพราะว่าเขาเองก็ฝากชีวิตไว้กับรถด้วยเช่นกัน เรื่องราวเหล่านี้พวก Street Racing แถบ California ตอนใต้ต่างรู้ดี เพราะหลายคนไปแล้วที่จบชีวิตพร้อมกับรถคู่ใจตอนที่แข่งรถลงเขากัน หรือที่เรียกกันว่า Down Hill Racing ยังไม่นับ Down Hill Drift ที่เพิ่งจะเริ่มฮิตตามแบบของประเทศญี่ปุ่นเมื่อไม่กี่ปีมานี้  
   การแข่งขันนอกสนามยังมีด้วยกันหลากหลายรูปแบบ ยังมีพวกรถมอเตอร์ไซค์ใจถึงในสมัยก่อน ถ้าจะแข่งรถกันก็ต้องดูดน้ำมันเบรกทิ้งออกไปให้หมด ขับแบบวัดกันที่ใจอย่างเดียว และนี่คือรูปแบบการแข่งรถของ Out Law ที่นักแข่งออกไปพร้อมกัน 2 คัน แต่มักจะรอดชีวิตขับกลับมารับเงินที่วางเดิมพันไว้เพียงคนเดียว
   เคนผ่านมาหมดแล้วทุกอย่าง เขายังเป็นนักขับรถมอเตอร์ไซค์ฝีมือดีอีกคนหนึ่งในกลุ่ม 50 คนในโลกที่ได้รับบัตรเชิญ VIP ไปงาน Stunt Show ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา แม้งานนี้จะเริ่มต้นจากพวกนักขี่มอเตอร์ไซค์ผาดโผน แต่หลังจากที่เคนขอลองขับรถยนต์ในสไตล์ที่เขาถนัดให้พวก Stunt Man เหล่านี้ได้ชมบ้าง เขาก็ได้รับการยอมรับในฝีมือทันที จนได้เข้าร่วมงานนี้เป็นประจำทุกปี

   ผ่านโลกมาโชกโชน ตระเวนมาแล้วทุกทวีป สิ่งที่เคนทำได้ดีที่สุดในชีวิตก็คือการขับรถ และเขาก็จะขอขับมันให้จนถึงที่สุด พื้นฐานที่ดีจากการเข้าร่วมเป็นที่ปรึกษาของทีมแข่งชื่อดัง ทำให้รู้จักวิธีให้กำลังใจคนสิ้นหวังได้อย่างแนบเนียน คำคมของเขามากมายกลายเป็นที่จดจำของผู้คนที่ได้ยินเป็นจำนวนมาก ประโยคสั้นๆ ที่มีความหมายกินใจผู้ฟัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณเป็นนักแข่งรถตัวจริง  
"ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นนั้นยังไม่พอ ต้องเพิ่มความอดทนเข้าไปอีก"
   "การที่เราใฝ่หา ก็จะทำให้เราค้นพบความจริง"
"คุณต้องเคารพตัวเอง และเคารพเครื่องจักรที่คุณควบคุมมันอยู่"
   "คุณต้องเรียนรู้ที่จะหยุดกลไกในสมองที่สั่งให้กลัว"
   "คนที่อยากจะเป็นผู้ชนะ ก็ต้องรู้วิธีที่จะเอาชนะ และหนทางที่จะเป็นผู้ชนะนั้นมีด้วยกันหลายวิธี การที่จะต้องไปให้ได้เร็วกว่าคู่แข่งนั้นเป็นเพียงแค่แนวทางในการปฏิบัติ หากลองคิดหาวิธีที่จะเข้าเส้นชัยก่อนคู่แข่งจะทำให้การตีโจทย์ครั้งนี้ง่ายขึ้น"
"ใครคิดได้ก่อนจะเป็นผู้ชนะ ทั้งนี้ก็เพราะว่าสมองคืออาวุธสำคัญที่สุดที่คุณมี"
   "ใครทำสำเร็จก่อนจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ เพราะผู้คนจะจดจำคุณในฐานนะของต้นแบบ"
   
หากวันใดที่คุณได้ยินใครสักคนพูดว่าว่ารู้จักคนชื่อ "เคน" เป็นอย่างดี เชื่อได้เลยว่าเขาผู้นั้นยังรู้จักเคนไม่มากพอ  
   เคน บุรุษพันชื่อ มนุษย์พันหน้า ยังคงเป็นบุคคลปริศนา ที่แม้แต่เงาของตัวเองก็ยังเคยสับสนมาแล้ว  
   กระทั่งคุณเองก็เถอะ ตลอดเวลาราว 1 ปีที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้ เป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของชีวิตเขาเท่านั้น ผมเองก็ไม่กล้าพอที่จะบอกกับใครๆ ว่า "ผม" รู้จักเคนมากน้อยเพียงใด
   แล้วคุณล่ะ รู้ไหมว่าผมคือใคร และหากมีใครไปพบและถามเคนเข้า ผมคิดว่าคงได้คำตอบกลับมาเช่นเดียวกัน ถึงเราจะมีอดีตร่วมกัน อยู่ทีมเดียวกัน ทำงานหลายอย่างด้วยกัน ไว้วางใจกัน แม้แต่ทุกวันนี้เราทั้งคู่ก็ยังคงต้องแข่งขันกัน
   เคนไม่มีทางที่จะปล่อยให้คนอื่นรู้จักผมมากไปกว่าตัวเขาเป็นแน่  
   ผมรู้จักเขาดี !!!
   (End of Part One)

ติดตามภาคต่อของ Midnight Racing : the untold story ได้ใน MR2 : dangerous playground
« Last Edit: August 18, 2004, 09:31:39 pm by O'Pern »
i drive / i race / i test / I drift
I row / I run / I fun / I ride

o

  • Guest
Re:6. ล่า
« Reply #1 on: October 02, 2003, 11:36:54 am »
 พลอตเนื้อหาได้น่าติดตามดี มีกลิ่นอายของนิยายอาชญากรรมที่แต่งโดยนักเขียนนามกระเดื่องท่านหนึ่งที่พระเอกทำงานให้ชาติในลักษณะใต้ดิน ที่สำคัญคือแทรกความรู้และเทคนิคด้านรถยนต์ได้ดีครับ การเป็นฮีโร่ต้องเป็นด้วยใจอย่างที่เคนเป็น ขอบคุณสำหรับผลงานของคุณ