Author Topic: การกลับมาอีกครั้ง  (Read 10995 times)

อยากให้อ่าน

  • Guest
การกลับมาอีกครั้ง
« on: January 14, 2004, 05:35:12 pm »
 การกลับมาอีกครั้ง
« เมื่อ: วันนี้ เมื่อ 13:02:38 »    

--------------------------------------------------------------------------------
บ่ายแก่วันหนึ่ง แม้วันนี้อากาศจะค่อนข้างร้อน แต่ก็เป็นวันที่ผมตื่นขึ้นมาด้วยหัวใจพองโต บทสนทนากับคุณลุงข้างบ้านของผม ยังวนเวียนอยู่ในสมองของผมเหมือนกับว่ามันเพิ่งผ่านมาไม่นานนี้เอง  
"เราลองไปดูที่โกดังแถวบ้านเก่าลุงที่เมืองกาญดูสิ ของไอ้สินเพื่อนลุงเอง......"
มันจึงทำให้ไม่ว่าจะยังไงวันนี้ ผมจะต้องลางานและไปเที่ยวเมืองกาญวันนี้ให้ได้
ผมใช้เวลาไม่นานก็ไปถึงที่หมายตามที่คุณลุงให้แผนที่ไว้ ผมค่อนข้างกระวนกระวายใจ เพราะกลัวว่าจะคว้าน้ำเหลวอย่างที่ผ่านๆมา หลายครั้งมันเหมือนยิ่งไกลออกไป
ในที่สุดผมก็มาถึงจุดหมายของผมที่ตั้งใจมา ที่นี่คือโกดังเก็บฟางที่อยู่ปลายนาของคุณลุงสิน ลุงสินค่อนข้างแปลกใจว่าผมรู้ได้อย่างไรว่ามีอะไรอยู่ในโกดัง แต่พอรู้ว่าใครแนะนำมาก็อ้อทันที ผมไม่ลังเลเลยที่จะขอลุงสินเข้าไปดู
ในที่สุดสิ่งที่ผมตามหามานานหลายปีนั้น มันก็อยู่ตรงหน้าผมแล้ว แม้เวลาจะนานมาหลายสิบปี จึงทำให้มันค่อนข้างโทรม แต่มันก็ยังคงความยิ่งใหญ่ในอดีตของมันอยู่ ลุงสินบอกผมว่าหลายปีที่ผ่านมาลุงสินไม่ค่อยมีเวลายุ่งกับมัน เลยปล่อยทิ้งไว้ในนี้  ไม่ต้องถามผมเลยว่าตอนนี้รู้สึกยังไง ผมแทบอยากจะครอบครองมัน สัมผัสมันมากกว่านี้แล้ว แต่ลุงสินบอกว่าเขาไม่คิดที่จะขายหรอก เพราะหายากและค่อนข้างรักมัน เมื่อหลายปีก่อนมีคนมาขอซื้อหลายแสนคุณลุงไม่คิดที่จะขายเพราะไม่ดือดร้อนเรื่องเงินด้วย ผมจึงต้องเก็บความรู้สึกผิดหวังไว้ กลับบ้านด้วยความดีใจปนความผิดหวัง ที่ได้พบตำนานที่แท้จริง แต่ไม่สามารถครอบครองมันได้
จึงไม่แปลกว่า ตลอดสองสามเดือนที่ผ่านมาผมเลยเทียวไปเทียวมาที่เมืองกาญ อยู่ตลอด จนคุณลุงข้างบ้านกลับมาจากเมืองนอก มาถามไถ่ผมถึงสิ่งที่ผมตามหา
และขอไปกับผมด้วย เพราะต้องการไปเยี่ยมเพื่อนเก่า
และในที่สุดลุงสินก็ยอมใจอ่อนและยอมขายผม ซึ่งราคาถูกอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะลุงสินเองก็ใจอ่อนและเห็นความตั้งใจจริง

โปรดติดตามตอนต่อไปครับ :o

อยากให้อ่าน

  • Guest
Re:การกลับมาอีกครั้ง
« Reply #1 on: January 15, 2004, 10:52:11 am »
ตอนที่ 2
ความฝันที่ไม่สวยหรู

หลังจากลุงสินยอมที่จะขายให้ผมในราคาถูกแล้วนั้น ยังจะช่วยพาเจ้าความฝันของผมกลับมาที่กรุงเทพด้วย นับว่าเป็นความโชคดีของผมอย่างยิ่ง
หลายคนสงสัยกับผมว่าทำไมถึงติดใจกับเจ้า131RACING  มากมายขนาดนี้ แม้ว่าที่ผ่านมาจะได้พบเจอหรือได้ตาม 131RACING มาแล้วหลายคัน
แต่ก็ยังไม่เคยถูกใจเหมือนเจ้าคันนี้ จะด้วยการตกแต่งที่ครบถ้วนจาก ABARTH หรือ บุพเพสันนิวาส ก็แล้ว ทำให้ผมตกหลุมรักเจ้า 131 คันนี้อย่างหัวปักหัวปำ
ในสิ่งแรกที่ผมต้องทำกับเจ้า 131 คันนี้มีมากมายเหลือ ต้องทำยังไงดีล่ะ มันเป็นปัญหาที่ค่อนข้างหนักเอาการสำหรับผม ดพราะผมเองก็ต้องยอมรับว่า
ผมเองไม่มีความรู้เกี่ยวกับ fiat 131 เท่าไหร่นัก
วันอาทิตย์สายๆ ลุงสินก็มาถึง พร้อมกับเจ้า 131 racing สีแดง ที่ถูกยกมากบนรถยกจากไร่ลุงสิน หลังจากที่เคลียร์เรื่องเอกสารเสร็จแล้ว ลุงสินก็ขอตัวกลับก่อน
แต่ก็แวะไปทักทายกับลุงข้างบ้านก่อนกลับไร่  
วันนั้นเป็นวันที่ผมดีใจที่สุดในชีวิต หลังจากตามหามานานกว่าจะได้ตามที่ถูกใจ
ซึ่งเป็นอันว่าวันนั้นทั้งวันของผมหมดไปกับการนั่งดูและตรวจตราเจ้า 131 R คันนี้
สีแดงค่อนข้างซีดไปแล้วล่ะ
ลุงระ ข้างบ้านผู้ทำให้ผมสมหวังแวะเข้ามาเยี่ยมเยียน
อย่างแรกเราต้องทำอะไรบ้างครับ ลุง
เป็นคำถามที่รอคำตอบอย่างมากมายจากคุณลุงที่ค่อนข้างคุ้นเคยกับเฟียตที่เคยสร้างชื่อในสมัยปี 80 อยู่บ้าง
เราคงต้องทำให้มันวิ่งได้ก่อน มันจอดมาหลายปีแล้วเนี่ย ไหนลองเปลี่ยนแบตและเติมน้ำมันดูสิ
ผมรีบกุลีจอออกไปซื้อแบตเตอรี่ใหม่กับน้ำมันเบนซินใส่ถังมา

หลังจากใส่แบตและเติมน้ำมันเสร็จ รวมทั้งเติมน้ำในหม้อน้ำและน้ำมันเครื่องดูแล้ว
ความหวังที่จะได้ฟังเสียงเครื่องทวินแคมสองพัน  แปดวาวล์ เวบเบอร์คู่เบอร์ 43 อันดุดันของผม
ต้องพังทลาย เพราะไม่สามารถติดเครื่องได้เลย ไม่ว่าจะวิธีใด

ตามที่ลุงสินบอกก็คือมันเสียและไม่สามารถวิ่งได้เลย แต่จำไม่ได้แล้ว เพราะทิ้งไว้มาเกือบห้าหกปีแล้ว
แต่เท่าที่จำได้มัน ฮีทจนเครื่องดับไปเลย  
ยังไงดีล่ะครับ ตอนนี้ความฝันของผมมันไม่ง่ายซะแล้วครับ ผมต้องหันเข้าหาอู่เพื่อนผมซะแล้ว

ผมจำเป็นต้องจอดมันทิ้งไว้ อยู่สองสามอาทิตย์เพราะจำเป็นต้องไปทำงานต่างจังหวัด
กลับมาผมรีบไปลากเพื่อนผมจากอู่มาดูที่บ้าน
เฮ้ย มึงจะบ้าเหรอว่ะ ดึกป่านนี้แล้วคนจะหลับจะนอน ดันพามาบ้านอยู่ได้ แล้วเนี่ยพ่อแม่มึงนอนยังว่ะ

ไอ้วิทย์ มันมาช่วยโมรถคันปัจจุบันของผมประจำ มันเปิดอู่รับวางเครื่องและโมรถแต่งต่างๆ

ตีสองแล้วพ่อแม่ กูนอนแล้วว่ะ มึงไปดูรถกูก่อน

ผมรีบตัดบทมันก่อน มันยังไม่รู้ว่าผมได้ 131 R มาแล้ว

เฮ้ย ! มึงไปหามาได้ไงว่ะ สมบรูณ์ว่ะ
มันร้องเสียงหลงเลย จนผมต้องบอกให้มันเบาๆเดี๋ยวพ่อแม่ผมตื่นขึ้นมา

ตามปกติเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วที่ผมมักจะทำรถตอนดึก หลังจากทำงาน ซึ่ง พ่อกับแม่ผมเอง
ก็เข้าใจ แถมยังสนับสนุนทำโรงรถให้อีกจะได้ไม่รบกวนคนอื่น

หลังจากมันเช็ครถให้เสร็จ มันถึงกับส่ายหน้า เพราะมันอาการมันหนักพอสมควร
ไอ้เรื่องซ่อมนะกูว่าหมูว่ะ แต่อะไหล่ของมึงเท่านั้นคงต้องสั่งมาใหม่หมดเลยว่ะ เว็บมึงก็เน่าไปแล้ว
แต่น่าจะซ่อมได้ มันไม่ง่ายเหมือนรถญี่ปุ่นของมึงนะโว้ย

มึงก็ลองดูแล้วกัน เท่าไหร่มาเอาที่กู อะไหล่กูจะลองหาๆดู
ผมฝากความหวังไว้ที่มันแล้ว อะไหล่คงจะต้องหากันขาขวิดแน่
แต่ยังไงมาคู่กันแล้วคงจะต้องลุยกันต่อไป

ติดตามตอนต่อไป