"ได้โปรดเถอะ ผมไม่มีเรื่องอะไรกับคุณ อย่าทำผมเลย"
"ช่วยไม่ได้ ถ้ามึงอยู่กับ OB มึงก็เป็นศัตรูกับกู"
"มันเป็นตำรวจ มันไม่กล้าทำอะไรมาก ก็เลยส่งพวกขี้ยาหางแถวไปเก็บส่วย พอถูกจับได้ พวกมันก็ให้ประกันตัวออกมากันเอง เรื่องง่ายๆ แค่นี้ทำไมมึงคิดกันไม่ออก"
"มึงเอาของพวกนี้เข้ามาได้ยังไง"
"ที่นี่อเมริกา มึงมีเงิน ก็ได้ทุกอย่างที่ต้องการ จะจ่ายมากหน่อยกว่าตอนที่อยู่เมืองไทยเท่านั้นเอง"
ถ้าจะปล้นแบงค์ ก็ต้องรู้จักวิธีการทำงานของคนในแบงค์กันก่อน รวมถึงระบบรักษาความปลอดภัย สุดท้ายก็ถามตัวเองว่าสามารถเดินเข้าและกลับออกมาพร้อมกับถุงเงินได้ภายใน 45 วินาทีไหม
"เธอมีพร้อมทุกอย่างในตัวเอง ทุกวันนี้เธอขับรถได้ฉกาจ แต่ที่เห็นขาดอยู่ก็เพียง...วิญาณของนักกีฬา"
"แล้วตอนที่มันโดนเล่น มึงไปอยู่ไหน" เคนถามด้วยน้ำเสียงเครียด
"กูก็ไปทำรถแข่งให้ Jerry อีกสองวันกลับมาก็รู้ข่าว เล่นเอากูมึนไปเลย ตอนนั้นถ้ามึงอยู่ด้วยล่ะก็ มันแน่ๆ "
"กูก็มาอยู่ตรงนี้แล้วไง มึงล่ะ ยังพร้อมอยู่หรือเปล่า"
"เฮ้ย มึงอย่าไปยุ่งกับพวก OB แม่งเลย นับวันแก๊งมันยิ่งจะใหญ่ขึ้นๆ เดี๋ยวมึงจะหาที่ซุกหัวนอนไม่ได้"
"หาที่ซุกหัวนอนไม่ได้" เคนทวนคำพูดของบีในใจ
มองทะลุเข้าไปในตา ได้ฟังคำตอบสั้นๆ เคนก็รู้ว่าใจของบีเปลี่ยนไปแล้ว แต่ไม่ได้ต่อว่าอะไร บางครั้งคนเราที่อายุมากขึ้นก็ทำให้คิดอะไรเพิ่มเติมได้หลายอย่าง
อิอิ เอาไปแค่นี้ก่อน ของจริงมีอีกเยอะ หึหึ
