เวลาทองที่ผมว่าไว้ มันคือ เวลาที่มีค่าสุดในชีวิตสำหรับลูก แน่นอนว่ามันย้อนกลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
เวลาทองที่ผมว่านี้คือช่วงแรกเกิดจนถึงสามขวบ
ช่วงนี้เด็กจะพัฒนาทางสมองเป็นอย่างมาก สอนอะไรก็จดจำได้ง่ายกว่าที่คุณคาดหวังไว้ (แถมมันยังจะส่งผลและแสดงออกตอนโต)
เปรียบเป็นคอมพิวเตอร์ก็เสมือนจัดเตรียม Hard Ware ที่เจ๋งๆ เข้าไว้ในระบบ Hard Ware สุดอัจฉริยะที่สามารถปรับปรุงแก้ไขโปรแกรมต่างๆ ได้เองโดยอัตโนมัติ ป้องกันไวรัสได้หลากหลาย อัปเดทตัวเองตามอายุการใช้งาน ระบบการคิดคำนวนที่ว่องไว ฯลฯ
เอาง่ายๆ คือช่วงนี้เด็กเขาพัฒนาสมองมากกว่าร่างกายครับ เห็นเขาเอาแต่นอน เอาแต่ซน จงรู้ไว้ว่านั้นแหละเขากำลังเรียนรู้ หากปล่อยให้เขาเรียนรู้เอง มันก็ออกมาได้ดีระดับหนึ่ง แต่ถ้าเราเข้าไปมีส่วนเสริมการเรียนรู้ให้เขาบ้าง (ไม่ใช่ทั้งหมด) ผลที่ได้ก็จะออกมาอีกรูปแบบหนึ่ง
พวกที่ฝากเลี้ยง อยู่กับพี่เลี้ยง แบบนี้ต้องระวังครับ เพราะส่วนใหญ่เขาก็เลี้ยงสักแต่ว่าดูแล เขามักจะละเลยในเรื่องสอนพัฒนาการเด็ก แต่ไม่เป็นไร กลางวันเราฝากเขาดู กลางคืนเราก็ดูแลเองบ้าง (ส่วนใครถ้าฝากเลี้ยงตลอดก็โอเค อย่ามาเสียดายเวลาย้อนหลังละกัน)
ใครมีเวลาน้อย ก็โอบกอดอุ้มลูกให้บ่อยครับ หอมเขา คุยกับเขาให้มาก จุดนี้สำคัญนะครับ ทำเป็นเล่นไป
ว่างก็อ่านหนังสือให้ลูกฟัง ฟังรู้ไหมผมไม่รู้หรอก แต่อ่านไปเรื่อยๆ อ่านนิทานเด็กมีสีสันสวยงาม มีรูปตื่นตาตื่นใจก็ดี
ดูปลาให้มาก เด็กที่ดูปลาว่ายน้ำจะมีพัฒนาการทางสมองที่ดีกว่าคนที่ไม่ค่อยได้ดุครับ อันนี้ไม่รู้เหตุผล แต่เพื่อนบอกมา
