มิย 59

[O'Pern]

1 มิย 59
2 มิย 59
3 มิย 59
   โอ้โห นี่ผมไม่ได้มีโอกาสเปิดคอมฯบันทึกชีวิตตัวเองมา 4 วันเต็มๆ เชียวหรือนี่ วันนี้เปิดได้ก็เพราะมิวกลับมาเร็วหน่อยครับ เลยถึงบ้านโดยที่รถยังไม่ต้องเปิดไฟหน้า
   ตลอด 4 วันที่ผ่านมาชีวิตราบเรียบสนิทเด๊ะๆ อยู่ร้านทั้งวันเช้าจรดค่ำ กลับถึงบ้านก็อาบน้ำนอน อยากหลับตา ไม่อยากทำอะไรมากไปกว่านี้แล้ว เจอชีวิตแบบนี้ทำเอาผมคิดงานใหม่ๆ ไม่ออกเลยนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนต่อไปของ on earth TV ว่าจะไปไหนดี
   กะไว้ในใจว่าจะอยากลองไปทาง Kayak ดูบ้าง แต่เต่าเขาไม่เคยพายเรือมาก่อนเลย ผมเองก็มือใหม่โคตร โดยส่วนตัวผมไม่กลัวอะไร แต่เต่าไม่ใช่แนวผม แถมยังต้องคอยถือกล้องอีกด้วย
   นี่ถ้าชีวิตผมว่างช่วงบ่ายเหมือนปีก่อนๆ ก็ดีสินะ

[O'Pern]

4 มิย 59
   ตื่นแล้วไม่อยากลุกเลยว่ะ วันเสาร์แล้วหรือนี่ ตื่นมาเล่น Uke ไปพักหนึ่ง รู้สึกว่าฝีมือไม่ค่อยจะพัฒนาแล้วนะ เริ่มตันๆ มาเป็นปีแล้ว เห็นบางคนเล่นนิ้วแม่งอย่างไว ผมทำไม่ได้เลย
   มิวยังคงเรียนพิเศษอย่างเข้มข้นเหมือนเดิม เช้าวันนี้ออกไปกับผม ส่วนตอนเย็นไม่รู้ว่าเจ้าของร้านเขาจะให้ผมไปรับลูกไหม ถ้าให้ไป ผมก็จะเป็นคนไปรับมิว แต่ถ้าไม่ มิวก็ต้องกลับบ้านเอง
   วันนี้งานเยอะมากๆ มีคนมาส่งของพร้อมกันหลายราย ก็แบ่งสมาธิกันไป วุ่นๆ แบบนี้ตั้งแต่เช้ายันบ่าย ว่างแบบสบายๆ เลยก็ตอนเย็นเลย
   ไปรับมิวและไปธนาคารด้วย ไม่ได้มาห้างนานมาก ซื้อถั่วมาเพียบเลย เป็นเสบียงสำรองเอาไว้ตอนไม่มีอะไรจะกิน

[O'Pern]

5 มิย 59
   วันหยุดของกูมาถึงแล้วหรือวะนี่ ลืมตาตื่นแล้วไม่อยากลุกเลย กูหมดแรง เหนื่อยตัวพักก็หาย แต่นี่กูเหนื่อยใจ นี่จะต้องอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตเลยหรือ คิดแล้วเศร้าว่ะ
   คิดอะไรไม่ออก ก็ไปวิ่งซะ วิ่งไปจนกว่าจิตใจจะหายว้าวุ่น เช้านี้จัดไป 1.30 ชม วิ่งไปแบบไม่คิดอะไร ปล่อยสมองโล่งๆ เลย แต่ก็ทำได้แป๊บเดียวนะ มีสารพันเรื่องราวในชีวิตแว๊ปเข้ามาเป็นระยะ
   คิดถึงงานของเราทำถ่ายทำไปแล้ว กำลังอยู่ในขั้นตอนการตัดต่อที่ผมปล่อยให้เต่าเขาจัดการคนเดียวเลย ไม่อยากไปจู้จี้กับเขา ขั้นตอนนี้สำคัญมากไม่แพ้การถ่ายทำ งานจะออกมาสนุกหรือจืดก็อยู่ที่ขั้นตอนนี้แหละ
   แล้วจู่ๆ ก็มีเรื่องงานของ Racing Club แว๊ปเข้ามาบ้าง ผมเปิดเพจในเพจในเฟซบุ๊คมาสักพักใหญ่แล้ว แต่ก็ไม่มีข้อมูลด้านรถยนต์อะไรไปอัปเดทให้ผู้ติดตามอ่าน รู้สึกผิดเหมือนกันนะ ตอนแรกผมแค่อยากรู้ว่าการเปิดเพจเขาทำกันอย่างไร อยากรู้ว่ามันจะทำเป็นธุรกิจได้อย่างไร (ถ้าเราไม่ได้เปิดเพจขายของ)
   เช้ากินแตงโม ถั่วลันเตาอบ บ่ายแม่ซื้อข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ทอด มาฝาก จัดไปหมดเกลี้ยงเลย
   วันหยุดเพียงวันเดียวของสัปดาห์ แม้ว่าอยากไปโน่นนี่หลายแห่ง ทั้งสวนจตุจักร ร้าน Decathlon โชว์รูมเรือของ Feel Free ฯลฯ นี่ถ้าสมองผมว่างๆ คงจะคิดงานออกมาได้อีกเยอะเลย
   เย็นกินส้มไป 3 ลูก ถั่วอีกนิดหน่อย และทาโร่ซองเล็ก

[O'Pern]

6 มิย 59
7 มิย 59
8 มิย 59
9 มิย 59
10 มิย 59
11 มิย 59

   ตอลด 6 วันที่ผ่านมา ไม่ได้เปิดคอมฯจดบันทึกชีวิตสักนิด แม่งโคตรเหนื่อยใจเลย รูปแบบงานก็แนวเดิมๆ ตลอดนะ เช้ายกของมาจากโกดัง เสื้อเปียกชุ่มโชกตั้งแต่ 0830 จนถึงราวสี่โมงเย็นถึงจะเริ่มแห้งลง กลางวันอากาศร้อนอบอ้าว บางวันมีฝนก็คลายร้อนลงมาได้นิดหน่อย
   อยู่กันแบบไม่รู้จะพูดยังไงเลยล่ะครับ นี่ชีวิตกูจะต้องอยู่แบบนี้ไปตลอดเลยหรือวะนี่ ยังมองไม่เห็นแสงสว่างสักนิด
   เรื่องรายการทีวีผมได้แค่รอเต่าตัดต่อเสร็จ ไม่กล้าไปวุ่นวายอะไรกับเขามากนัก เพราะผมแม่งแทบไม่ได้ช่วยอะไรสักนิดเลย เต่าให้ผมดำเนินรายการ ผมแม่งก็พูดแบบโคตรฝืด บอกให้เขาตัดตอนที่ผมเล่นแข็งๆ ออกนะ อายชาวบ้านเขาสิ
   ว่างระหว่างวันก็สวดมนต์ให้พี่อ้วนและญาติผู้ล่วงลับ รวมไปถึงเพื่อนและผู้มีพระคุณ และที่รู้สึกดี อย่าง นุ เอ ออฟ ฯลฯ สวดชินบัญชรบ้าง มงคลคาถาบ้าง มีหนังสือสวดมนต์อยู่ก็เปิดๆ อ่านไปตามนั้นเรื่อยๆ จนนานเข้าเริ่มจะคุ้นปาก ออกสำเนียงคล้ายพระ

[O'Pern]

12 มิย 59
   ตื่นแล้วไม่อยากลุกเลย แต่ก็ออกไปวิ่ง 1.30 ชม และเดินเร็วอีก 15 นาที กลับเข้ามาบ้านกินบะหมี่แห้ง (ทำเอง)
   เปิดคอมฯทำงานเขียน แต่หัวสมองแม่งไม่แล่น ได้แต่จดบันทึกไอดารี่ชีวิตของวันนี้ และเล่าย้อนหลังไปอีก 6 วัน ช่วงวันทำงานที่ไม่มีโอกาสได้จดบันทึกเลย
   อยู่บ้านตลอดวันอีกแล้ว รถผมใกล้จะต้องต่อทะเบียนรถอีกครั้ง แต่เล่มมันเต็มไปแล้ว ต้องเข้าขนส่งใหญ่เพื่อขอออกเล่มใหม่ ที่นี้ผมอยากได้เล่มเดิมเก็บไว้สิ เพราะหลังเล่มมันลงว่าเป็นรถยนต์นำเข้าแบบ 32 (คือนำเข้าแบบเต็มคันอย่างถูกต้อง)
   ปรึกษาเพื่อน เขาแนะนำให้แจ้งหาย แล้วขอออกเล่มใหม่ แต่ผมไม่เอาวิธีนั้นหรอกนะ เพราะเล่มใหม่จะปั๊มว่า “ออกแทนเล่มเก่าที่สูญหาย”
   ไอ้นี่แหละครับตัวหายนะเลย มันคือวิธีการ “ล้างเล่ม” พวกเต้นท์รถชอบทำกัน เป็นการล้างประวัติที่ลงหลังเล่มเอาไว้ให้หมด ถ้าไปซื้อรถใครแล้วเจอเล่มใหม่เอี่ยมปั๊มว่า “ออกแทนเล่มเก่าที่สูญหาย” ผมแนะนำให้ดูรถให้หนักๆ เลยครับ เพราะโดยมากไม่หายจริงหรอก
   ทำไมเขาถึงต้องล้างเล่ม เขากลัวเรารู้อะไร
   ง่ายมาก ไม่ให้รู้ไงครับว่ารถจดทะเบียนเริ่มต้นที่จังหวัดไหน ผ่านมือใครมาบ้าง ไปอยู่จังหวัดใดบ้าง มีการแจ้งเปลี่ยนชิ้นส่วนใดบ้าง คนไม่สนใจก็ไม่คิดอะไร แต่ถ้าพิจารณาให้ลึก มันคือที่มาที่ไปของรถคันนั้น เช่นไปอยู่ในจุดที่โดนน้ำท่วมไหม แจ้งเปลี่ยนเครื่องยนต์มากี่รอบ (อาจเป็นรถแข่งแต่งซิ่ง)
   ที่ผมทำได้ดีสุดคือถ่ายรูปหลังเล่มเอาไว้ ผมไม่ว่างจนต้องฝากพ่อไปต่อทะเบียนและขอเล่มเก่าเขากลับมา อาจให้เขาเจาะรูทำลาย หรือปั๊มทำนองว่า “ยกเลิก” ก็ได้นะ แต่ถ้าเขาไม่คืนให้ก็ต้องเป็นไปตามนั้น เฮ้ย นี่ผมใช้รถคันนี้มา 18 ปีแล้วหรือวะนี่ นานสัสเลย
   “รถมันเก่ามากแล้ว สีลอกถลอกหลายจุด ขับไปพังไป ขายไปแล้วหาคันใหม่ดีกว่าไหม” พ่อแนะนำ
   “ไม่รู้เอารถอะไรดีน่ะครับ รถยุคใหม่ขับดีไม่เท่ารถเก่าเลย”
   “ก็ MX-5 ไง เห็นชอบไม่ใช่หรือ”
   ผมยิ้ม ไม่ได้ตอบอะไร เพราะในใจคือ “ไม่มีตัง”

   เย็นกินบะหมี่แห้ง (ทำเอง) ซ้ำอีกครั้ง อยู่บ้านทั้งวันแบบนี้ประหยัดเงินดีนะ ไม่ได้ใช้สักบาท เปลืองแต่ค่าไฟ

[O'Pern]

13 มิย 59
14 มิย 59
15 มิย 59
   ไปต่อทะเบียนรถมา เล่มเก่าเต็ม ต้องขึ้นเล่มใหม่ ขอเล่มเก่าคือเขาไม่ให้ แต่ย้ายข้อความว่าเป็นรถนำเข้าแบบ 32 พร้อมระบุเล่ม และเลขที่ใบเสร็จเอามาลงไว้เล่มใหม่ด้วย เออ แบบนี้โอเคหน่อย
16 มิย 59
17 มิย 59
18 มิย 59
   สัปดาห์นี้ร้อนน้อยลง กลับมีฝนมากขึ้นแทน ตกแทบทุกวัน มีข้อดีอย่างเดียวก็คือเสื้อผมไม่เปียกชุ่มแฉะจนถึงเย็นแล้ว (ถึงแค่บ่ายๆ แทน)
   แต่วันที่ไม่มีฝนนี่แดดก็ยังคงแรงเหมือนเดิมนะ มีคนมาซื้อของหน้าร้าน ลงมาจากรถ BMW 7 Series เปิดฝาท้ายรอ ผมยกของเดินไปส่งให้ เขาบอก
   “เฮ้ยย เดินเร็วๆ หน่อยดิ มันร้อน”
   “ครับ” ผมตอบคำพูดที่ดีที่สุดไป แล้วก็เดินไปส่ง พร้อมปิดท้ายรถให้
   ผมอยู่หน้าร้านทั้งวัน ร้อนและเหม็นควันตลอดเวลา แต่เขาเพิ่งลงมาจากรถติดแอร์เย็นๆ เจอแดดแค่ 5 วิ เลยทนไม่ได้
   ไม่ใช่เป็นความผิดหรือไม่อดทน แต่มันเป็นเรื่องของ “ความเคยชิน” ต่างหาก
   
   อะไรก็ตามที่เราเจอกับมันบ่อยๆ ก็จะเกิดความคุ้นเคย นานเข้ากลายเป็นความเคยชิน
   ถ้าเป็นเรื่องดี ก็ดีใจด้วย แต่ถ้าเป็นเรื่องแย่ๆ ก็จงหัวเราะกับชีวิต แล้วเดินหน้าต่อไป
   อีกหน่อยมึงก็ชิน 

[O'Pern]

19 มิย 59
   จากไดอารี่ประจำวัน บันทึกแทบทุกวันไม่เคยเว้นมาตั้งแต่ปี 52 มาตอนนีเหลือเวลาส่วนตัวแค่วันอาทิตย์เพียงวันเดียว ไม่น่าเชื่อเลย
   ก็คงต้องจัดเป็นไดอารีประจำสัปดาห์แทนก็แล้วกัน แต่มันก็ได้แค่เล่าโดยรวมนะ ประเด็นสำคัญๆ เรื่องเด่นๆ หลายเรื่องผมลืมไปแล้ว
   เช้านี้เปลี่ยนบรรยากาศ เข้าไปออกกำลังกายที่คอนโดบ้าง หลักๆ คืออยากเข้าไปเปิดแอร์ให้น้ำยามันหมุนเวียนบ้าง นี่ผมไม่ได้เข้ามาเหยียบห้องนี้มากกว่า 3 เดือนแล้วนะ
   เข้าไปห้องฟิตเนสก่อนเลย เล่นมันทุกเครื่องเลย วนเวียนไปมาอย่างละสามรอบใช้เวลาไป 1 ชม ปิดท้ายด้วยเดินเร็วอีก 10 นาที รีบขึ้นห้องพักเปิดม่าน เปิดหน้าต่างทันที พบว่าผ้าม่านแบบ Black Out ด้านที่โดนแดดส่องนี่มันมีฝุ่นผงติดเต็มไปหมด คงจะหมดอายุหรือเสื่อมสภาพแน่ๆ ห้องปิดอับแบบนี้ทำให้ข้าวของเสียหายได้ง่ายเลยนะ
   เปิดแอร์สองตัว เปิดทีวี เปิด DVD เปิดไฟ เปิดน้ำ ทดสอบหมดทุกอย่าง มีเหียไร กูเปิดแม่งหมดเลย เอยากจะล้างระเบียงด้วยนะ แต่แดดส่องแรงตอนเช้า เลยถอยดีกว่า อยู่ในห้องราว 1 ชม แล้วแวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านเจ๊เค็งก่อนเข้าบ้าน
   ตอนนี้เปิดคอมฯได้อาทิตย์ละครั้งแล้วสินะ เวลาของเราเหลือเพียงแค่นี้เองหรือนี่
งานทีวีที่ถ่ายทำไว้ก็รอเต่าเขาทำ ไม่กล้าไปเร่งอะไรเขาหรอกครับ งานนี้แทบจะเป็นฝีมือของเขาล้วนๆ เลย ผมแค่ช่วยหาสปอนเซอร์เข้ามาได้ 3 ราย จากเดิมคุยกันว่าจะปล่อยออกมาเดือนละ 2 ตอน กลายเป็นว่าขณะนี้เกิน 1 เดือนแล้ว ยังไม่เสร็จสักตอน ผมเลยทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะไปคุยกับสปอนเซอร์เขาอย่างไร
   เต่าเองก็งานเยอะ วันก่อนอยู่ระยอง วันนี้ก็ไปถ่ายงานที่พัทยา ริมทะเลอีกด้วย น่าจะใกล้สโมสรเรือใบราชวรุณนะ ตำแหน่งทำเลนี้สวยดีครับ ผมเคยเข้าไปชม แต่ทะเลย่านนั้นมันโล่งๆ หมดเลย ทำได้แค่แล่นเรือไปมา โฉบไปพัทยา โฉบไปจอมเทียน แล้วก็วกกลับ ต่างจากอ่าวสัตหีบที่มีเกาะเยอะแยะมากมายให้พวกเรือใบแล่นไปเที่ยวได้ ตอนขึ้นเกาะนี่อารมณ์เหมือนพวกนักเดินทางผจญภัยนิดๆ
   รายการ Thailand Got Talent  #6 แม่งกลายเป็นที่ปลดปล่อยของเหล่ากระเทยไปแล้วจริงๆ ด้วย ส่วนกรรมการแม่งก็ยังคงฝืดเหมือนเดิม โอเวอร์แอคติ้งตามสไตล์ ซื้อรายการเขามายังไม่พอ ยังไปก็อปมุมกล้องและการตัดต่อรวมถึงสคริปต์อีกด้วย เอ๊ะ หรือเขาบังคับมาว่าต้องทำแบบนี้ก็ไม่รู้นะ
   อีกอย่างที่ไม่ชอบก็คือพวกสายร้องเพลง สายเต้น มันน่าจะหาเวทีอื่นให้มันประกวดนะ ผมอยากดู Talent แบบแท้ๆ มากกว่านะ อ้อ รวมไปถึงพวกการแสดงเป็นกลุ่มเช่นกองเชียร์ โขน โอเปร่า ฯลฯ
   การแสดงวันนี้ทีเด่นสุดคือ “Mr Bean” ครับ แม่งหน้าเหมือน แต่งตัวเหมือน ท่าทางเหมือนเป๊ะ เจ๋งโคตร ผมว่าคนนี้แม่งจะดังไปทั่วโลกในอีกไม่นาน
   อ้าว Thailand Got Talent แม่งเอาเพลง See you again ใน The fast and the furious 7 มาเล่นปิดท้ายเฉยเลย ตัดมาหน่อยหนึงราว 20 วิ แถมไม่ให้เครดิตหนังเรื่อง FF7 เขาอีกด้วย เฮ้ยย ไม่ได้นะ ตัวเองเป็นสื่อใหญ่โคตร ทำแบบนี้ได้ไง
   กำลังจะอัปโหลด เข้าเวปตัวเองไม่ได้ อ้าว งงสิ เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น

[O'Pern]

20 มิย 59
   รีบโทรหาเอมให้ตรวจเช็คเวปว่าเกิดอะไรขึ้น
21 มิย 59
   เอมโทรมาบอกว่าเวปคนเข้าเยอะมากจนชาแนลที่เปิดไว้ไม่พอ เฮ้ยย ผมก็งงดิ ไม่ได้มีข้อมูลอะไรอัปเดทสักนิด นอกจากไดอารี่ชีวิต
   เอมเลยเอาข้อมูลจาก Google Search มาให้ดู ปรากฏว่ามันเกิดจากคนที่เสิร์ชเรื่องราวต่างๆ แล้วมันมาตรงกับ Key Word ของเวปนี้ เพราะผมแช่แข็งมันมาเป็นสิบปี ข้อมูลเก่าๆ เยอะมาก อ่านแล้วแม่งอารมณ์เหมือนย้อนอดีตนั่ง Time Machine ย้อนไปถึงยุคนั้น
   เอมแนะนำให้เอาข้อมูลที่ไม่จำเป็นออกบ้าง แต่ช่วงนี้จะขยายชาแนลเพิ่มให้อีกนิด

   วันนี้ “ก้อง” แต่งงาน เจ้าของ “สนามเดินป่า” สปอนเซอร์รายการ On Earth TV ของผมเอง หึหึ ผมไม่ได้ไปครับ อยู่ร้านเช้าจรดค่ำ
22 มิย 59
23 มิย 59
24 มิย 59
25 มิย 59
   ตอนเช้าไม่ได้วิ่งหรือขี่จักรยานเลยสักนิด มีการขุดถนนเปลี่ยนท่อประปาในซอย
   อองซานซูจีมาไทย เจอแรงงานย่านสมุทรสาคร พร้อมข้อเรียกร้องมากมาย หึหึ คนก็ก่นด่ากันไปตามประสา หารู้ไหมว่าหากขาดพวกแรงงานอย่างเขา ธุรกิจกว่า 30% ของประเทศล้มแน่นอน เริ่มจากธุรกิจประมงก่อนเลย ตามด้วยก่อสร้าง และอีกสารพัดโรงงาน ส่งผลไปถึงยอดส่งออก โหห ไม่อยากจะนึก
   หลักๆ มันคือเกมทางการเมืองทั้งนั้นแหละนะ เขาก็ต้องมาหาและรักษาฐานเสียงของเขา มีหลายคนโพสไล่พม่าให้กลับประเทศไป ไม่ต้องห่วงหรอก เขากลับแน่ และจะกลับไปพร้อมกับทักษะฝีมือที่ฝึกมาอย่างดีจากคนไทยเพื่อไปช่วยกันพัฒนาเมียนมาร์
   
   อีกข่าวดังคือคนอังกฤษโวตให้ออกจากกลุ่ม EU พอผลออกมาปุ๊บ หุ้นแม่งตก ทองแม่งขึ้น การออกจากกลุ่ม EU มีทั้งข้อดีและเสีย แต่ทีคนส่วนใหญ่ยังไม่รู้นั่นคือ มันคือแค่เสียงโวต มันไม่ได้แปลว่ารัฐบาลเขาจะตัดสินใจอย่างนั้น และต้องใช้เวลาถึงอีก 2 ปี จึงจะตัดสินใจ และรัฐบาลเขาจะตัดสินใจไปในทางใดก็ได้

[O'Pern]

26 มิย 59
   วันอาทิตย์อีกแล้วสินะ โคตรดีใจแบบเหี้ยๆ เลย ก็ปรับตัวกันไปครับ 6 วันที่ผ่านมาเหมือนโดนขัง ก็อดทนเข้าไว้ คิดบวกให้มาก บวกไม่พอก็คูณ และทวีคูณ นี่ผมใช้คำนี้มาบ่อยมากแล้วนะ
   คนส่วนใหญ่ทำงานมาก็ให้เงินพ่อแม่ แต่กูนี่ กูให้สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของกูเลยนะเฟ้ยย
   “เวลา” ครับ
   สำหรับผมแล้ว “เวลา” คือสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในชีวิต และสิ่งที่ผมต้องการมากสุดในชีวิตก็คือ “อิสระ”
   เคยคิดอยากมีรถ มีบ้าน มีข้าวของเครื่องใช้ดีๆ เหมือนคนรวยๆ เขาบ้าง แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปหมดแล้วล่ะ
   จากเดิมมีเป้าหมายในชีวิตมากมาย อยากทำโน่น ทำนี่ วางไว้สารพัดแผน แต่ถ้าเวลามันมีแค่นี้ ฝันก็ยังคงเป็นฝันต่อไป
   ทำเท่าที่เราทำได้ครับ ทำให้มันเต็มที่และถึงที่สุด แล้วเราก็จะไม่เสียดายเวลาย้อนหลัง
   ถ้ามีเด็กๆ คนไหนมาอ่านเจอถึงตรงนี้เข้า ก็จงไปตั้งใจเรียนและมุ่งมั่นทำความฝันของตัวเองให้สำเร็จนะ โปรดจงเชื่อผม มันสำคัญต่อชีวิตคุณจริงๆ มีผลไปจนถึงช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตเลยด้วยซ้ำ
   ชีวิตที่ไร้ค่าว่าแย่แล้ว เจองานที่ไร้อนาคตที่ร้ายยิ่งกว่า

   กลางคืนฝนตกหนัก ไปวิ่งข้างนอกไม่สะดวกเลย ในซอยยิ่งแล้วใหญ่ เลยไปคอนโดอีกครั้ง จัดไป 1 ชม วิ่งทางชัน 12% เลือกทางชันก็เพราะวิ่งพื้นราบนี่ผมวิ่งที่ไหนก็ได้ไง วิ่งแบบสลับช่วงความเร็วด้วย ปิดท้ายด้วยเดินถอยหลัง 15 นาที
   จะไปเลนเวทต่อ แต่เจอไอ้กล้ามใหญ่เล่นแบบ “ครองคนเดียว” เดินวนเวียนไปมาสลับทีละเครื่อง ก็เลยปล่อยท่านไป ผมเล่นฟรีเวทแทนก็ได้วะ ซัดไปได้แค่ 30 นาทีต้องรีบกลับบ้าน ตอนสายช่างจะมาเทปูนในซอย ขากลับแวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านเจ๊เค็งเหมือนเดิม
   กลางวันไปกินติ่มซำที่โรงแรม Evergreen กัน เลี้ยงวันเกิดให้แม่ (วัฒนธรรมครอบครัวผมคือจัดเลี้ยงให้แม่ ไม่จัดให้ตัวเอง ไม่จัดให้ลูก) อาหารราคาแพงมากจนผมดูเมนูแล้วไม่กล้าสั่งอะไรสักอย่างเลย ติ่มซำธรรมดาๆ เข่งละ 95 บาท ถ้าทำจากปลา กุ้ง ที่มันแพงๆ หน่อยก็เข่งละ 150 (กุ้งสองตัว)
   พี่สาวเลี้ยงนะ ผมไม่มีเงินอะไรหรอก (ปีก่อนๆ จะออกคนละครึ่งกับพี่สาว) รู้สึกผิดเหมือนกัน กินกันน่าจะหลายพันบาทเหมือนกัน
   Thailand Got Talent ตัดต่อห่วยมาก ช่วงที่ดูตื่นเต้น น่าสนใจ หวาดเสียว คนตัดต่อแม่งเอาภาพพิธีกรมาใส่ตลอด “ทุกครั้ง” ทำบ่อยมากเกินไป จนคนดูรู้สึกถูก “ยัดเยียด” แรกๆ ก็รู้สึกเสียวและตื่นเต้นดีหรอก แต่พอเจอครั้งที่สอง สาม กูรู้สึกว่า เฮ้ย แม่งไม่ใช่แล้วว่ะ มันไม่ธรรมชาติแล้ว วันนี้ดีหน่อยนะ ไม่เอาเพลงฝรั่งมาปิดท้ายโดยไม่ให้เครดิตเขาอีกเหมือนสัปดาห์ก่อน
   หัวค่ำกำลังจะอัปโหลดไดอารี่ประจำสัปดาห์ แต่เข้าเวปไมได้อีกแล้ว เฮ้ย เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะนี่ รีบโทรหาเอม เขาอยู่บ้านพอดี เลยจัดการให้ได้ บอกว่ามันมาจากบอท และพวกเสิร์ชเอนจิ้น ผมเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน ทำเวปไม่เป็น

[O'Pern]

27 มิย 59
28 มิย 59
29 มิย 59
30 มิย 59