มค 59

[O'Pern]

1 มค 59
   ร้านหยุด 1 วัน แต่ตื่นสาย นอนเสียดึก ขี่จักรยานเล่นแถวหน้าบ้านแบบเดิม สายพาภรรยาและลูกไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง เช้านี้เข้าไปเจอขบวนแห่พอดี รถติดยาว ผมเลยไปจอดที่ลานจอดรถด้านหลังอีกแห่งแล้วเดินเข้ามาแทน
   ไปกี่ทีก็กินแบบเดิมครับ ก๋วยเตี๋ยวหมูต้มยำ มิวชอบกินไข่นกกระทาทอดในเตาขนมครก จัดไปเสียสองกระทงเลย มิวไปสวัสดีปีใหม่คุณลุงคนขาย ก็เลยได้แก้วน้ำมาเป็นของขวัญ กินเสร็จเดินซื้อขนมแล้วก็กลับบ้าน ระหว่างทางในตลาดเจอขบวนแห่พระบิณฑบาตร
   น่าแปลกใจที่ให้ขบวนสิงโตตุ้งแช่เดินนำพระ เฮ้ยย จะบอกว่าตีกลองเรียกแขกหรอ ผมว่าแม่งไม่ใช่เลย หนวกหูเอามากๆ และไม่มีความสำรวม ต่างจากพระที่เดินตามหลัง นี่ถ้าให้ผมแนะนำนะ คนนำหน้าควรเป็นพระเดินเทศน์หรือให้พรไปตลอดทาง เดินนิ่งๆ เงียบๆ ให้คนเกิดสมาธิ และศรัทธาจะตามมา ดีกว่าสิงโตเต้นเยอะมาก
   ขากลับแวะบิ๊กซีซื้อของเข้าบ้านกัน มิวจัด magnum mini มากล่องหนึ่ง โห เห็นแล้วอยากกินเลย
   กลับมาบ้านก็แยกย้ายกันพักผ่อน ผมซ้อม Uke ต่ออีกพักใหญ่ นี่ปีใหม่แล้วสินะ แต่ชีวิตมันก็เหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยสักนิด

[O'Pern]

2 มค 59
   ขี่จักรยานสูดลมหนาวได้สักพักก็มาเตรียมตัวออกไปทำงานกันเถอะนะ ร้านผมเปิดแล้วครับ
   ถนนโล่ง ขับสบาย ถึงร้านเร็ว ทำงานแม่งเลย เข้าโกดังยกของเหมือนเดิม ฮ่วยยยย ปีใหม่ ชีวิตใหม่ มันไม่มีจริงหรอก ถ้ามึงไม่เปลี่ยนแปลง มึงก็จะต้องอยู่ร้านแบบนี้ไปตลอดกาล ฮ่าๆ ๆ ๆ (กูหัวเราะเยาะเย้ยชีวิตของตัวเอง)
   นับว่าโชคดีทีไม่ต้องมาขับรถกระบะไปบรรทุกของอีก แต่อยู่ร้านก็ต้องไปยกแบกของในโกดังแทน วันนี้ซัดไป 2 รอบเลย เช้า บ่าย
   ไปธนาคารในห้าง ซื้อครัวซองฝากภรรยา ก่อนกลับโทรถามมิวว่าจะเอาอะไรไหม ตอนแรกมิวบอกไม่เอา พอใกล้จะวางสาย มิวเปลี่ยนใจฝากซื้อแมคข้าวกระเพราไก่ ไข่ดาว กับแมคฟิช ผมเพิ่งรู้ว่าแมคฟิชนี่ชิ้นละ 80 กว่า ส่วนข้าวกระเพราไก่ไข่ดาวราคา 69 หยิบเงินจ่ายไป อีกแค่อึดใจ พนักงานถามว่าพี่จ่ายแบงค์อะไรมา
   เออ ผมก็ไม่ได้มีสมาธิตอนนั้นเสียด้วย อาจเป็น 500 มั้ง ไม่รู้สิ แต่ผมก็ตอบเขาไปว่าเป็นเงินแบงค์ 500
   รับเงินทอนมาแล้วก็รีบกลับบ้าน พอถึงบ้านดูใบเสร็จกลายเป็นว่าผมจ่ายแบงค์ 1000 ไป !!!
   อ้าว งงเลย นี่ผมโดนโกงไป 500 บาท หรือว่า ผมจ่าย 500 จริง แต่พนักงานกดผิดเป็น 1000 ผมเลยได้ใบเสร็จมาแบบนี้
   กลับมาบ้านกินข้าวเหนียวมะม่วงที่พ่อกินเหลือ ตอนอยู่ที่ทำงานตอนบ่ายก็เก็บกินจากที่แม่กินเหลือไว้ เล่นเอาอิ่มจริงจังเลยนะนั่น
   เปิดคอมทำงานเขียนต่อ เมื่อวานขึ้นเรื่องใหม่เอาไว้ เขียนแบบรวดเดียวผ่าน เป็นอารมณ์ที่สุดยอดมากๆ ไหน ไอเดียมันไหลไปเรื่อยๆ ๆ เป็นแบบนี้ตลอดทำงานได้รวดเร็วมาก

[O'Pern]

3 มค 58
   ลุกขึ้นมาดุหมาที่เห่าเสียงดังตอนตีสาม ผลก็คือตื่นสายเลย ลืมตาอีกที เฮ้ยย 0600 แล้ว
   ออกไปวิ่งที่ศูนย์เยาวชนบางมดบ้างสลับๆ กันไป สวนพระราม 3 ริมแม่น้ำสวยกว่าเยอะ แต่คนก็เยอะตามไปด้วย ในขณะที่สนามกีฬาแห่งนี้คนน้อยมากๆ เสียตรงถ้าแดดออกก็จะแรงจัดมาก
   ซัดไป 1 ชม วิ่งถอยหลังอีก 500 เมตร แล้วเดิน Cool Down นิดหน่อย ต่อด้วยบริหารร่างกายแบบสถานีในสวนสาธารณะอีก 30 นาที พบว่าหลายสถานีออกกำลังกายมันเวิร์คมากๆ ที่ผ่านมาก็เล่นไปงั้นๆ แต่พอตั้งใจทำก็เรียนรู้ว่ามันสามารถพลิกแพลงไปได้อีกหลายท่า บริหารกล้ามเนื้อและข้อต่อได้หลากหลายขึ้นไปอีก
กลับมาบ้านกินผัดมะเขือยาวใส่ใบโหระพากับโรตี ไอ้โรตีอันนี้ผมซื้อมาจากเดอะมอลล์ เลือกไม่เป็นครับ มันมีหลายรุ่นหลายแบบมาก เลยเลือกอันถูกสุดมาดู ผลก็คือพ่อแม่บอกว่ามันไม่อร่อย ไม่ใช่แป้งโรตี คล้ายแป้งขนมปัง อ้าว เซ็งเลยมึง
   ก็ทยอยๆ กินกันไปให้หมดครับ วันนี้กินไปสองแผ่น แต่ก็กินไม่หมดนะ เหลือไว้ราว ¼ แผ่น
   วันนี้ทำน้ำใบบัวบก ผมซดกินแทนน้ำเปล่าเลย กินแบบไม่ใส่น้ำตาลเลยนะ ออกแนวดิบเถื่อนหน่อย รสชาติไม่ต้องพูดถึง เหมือนน้ำคั้นจากใบไม้สมัยเด็กๆ เล่นขายของ แต่ฝืนกินเข้าไปเพื่อสุขภาพ
   เย็นมิวชวนไปกิน Sizzler แต่คนเยอะมาก รอถึง 26 คิว เลยให้มิวตัดสินใจเอง มิวบอกงั้นไปกินร้านอื่นดีกว่า แล้วก็จูงมือเข้าไปร้าน S&P มิวกินข้าวผัด

[O'Pern]

4 มค 59
   ขี่จักรยาน 45 นาที ผมดูพยากรณ์อากาศพบว่าเช้านี้คือลมหนาวล็อตสุดท้าย ขี่ไปสูดไป ไม่รู้ลมหนาวจะมาอีกเมื่อไหร่
   เช้ากินผัดผักปวยเล้ง ปลาสลิดทอด ไข่ต้ม ข้าวกล้อง กระเทียมสด
   จันทร์แรกของปี มันคงจะเป็นวันมหารถติดประเดิมปีใหม่ 2559 / 2016 คนชอบอวยพรกันในไลน์ และเฟซบุ๊ค แต่ผมเฉยๆ นะ มันคนละอารมณ์กับสมัยก่อนที่เราได้รับ สคส หรือ จดหมายจากเพื่อน อ่านจดหมาย กับอ่านอีเมลล์ มันคนละความรู้สึก คนละเรื่องกันเลย
   ผมคุยกับลูกเรื่องพวกของฉาบฉวยในโลกดิจิตอลนี้ มิวชอบกินโกโก้เย็น ผมเลยเปรียบไปว่ามิวมีโกโก้เย็นชั้นเยี่ยม 1 แก้ว เทียบกับ เอาสารสกัดจากโกโก้เย็นมาจำแนกว่ามีคาร์โบไฮเดรต ไขมัน โปรตีน โซเดียม ฯลฯ นำมาอัดรวมกันเป็นเม็ด 1 เม็ด แล้วให้ลูกกิน เมื่อเทียบกับโกโก้เย็นแล้ว ลูกจะเลือกอันไหน
   เฮ้ยย ถามแบบนี้ เป็นใครก็ต้องเลือกโก้โก้เย็นของจริงสิวะ
   เปรียบกันเถื่อนๆ แบบนี้แหละ เพื่อให้ลูกเห็นภาพชัดเจนว่าโลกดิจิตอลมันฉาบฉวยมาก มันมีแต่เปลือก ไม่มีวิญญาณ ไม่มีอารมณ์และความรู้สึก มีอย่างเดียวคือความสะดวกรวดเร็ว มีแค่นี้เอง
   ขับรถไปร้านขายของแล้วตกใจ เฮ้ยย ทำไมถนนโล่งมากเหมือนกับยังเป็นวันหยุด งงดิ รถติดแถวพระราม 2 หน่อยเดียว พอขับเข้าเขตเมืองแล้วกลับโล่งมาก
   ประเดิมงานวันแรกของปีด้วยการไปยกของในโกดังราว 100 ลัง หนักลังละ 25 กก ผลก็คือเจ็บหลังอีกแล้วครับ ครั้งที่ 7 หรือ 8 นี่แหละ แต่เจ็บแบบไม่มากเท่าไหร่นะ ยังพอไหว โชคดีที่ผมเล่นเวทเสริมกล้ามเนื้อไว้บ้างแล้ว ไม่งั้นอาจเจ็บยิ่งกว่านี้ ต้อนรับวันใหม่ของปีได้ประทับใจจริงๆ
   อยู่ร้านผมกินน้ำใบบัวบกไปครึ่งลิตร สตอเบอรี่อีกสิบกว่าลูก หลังจากนี้ไม่ต้องยกของแล้ว มาช่วยงานในออฟฟิซแทน จนถึงบ่ายก็ไปธนาคารตามเดิม
   บ่ายผมกินหมี่กรอบสีส้มๆ แบบห่วยๆ ที่ขายตามตลาดทั่วไป แต่หั่นต้นหอมใส่ไปอีก 5-6 ต้น บีบมะนาว 1 ลูก และเอาเปลือกมะนาวมาหั่นซอยบางๆ ใส่กินเข้าไปอีก
   การกินเปลือกมะนาวผมเลียนแบบมาจาก “ลุงบ็อบ” ครับ ไม่ได้เจอลุงนานมาก รู้สึกคิดถึงเหมือนกัน แต่ผมว่าลุงคงจะจำผมไม่ได้หรอก ลุงเพื่อนเยอะ มีคนรู้จักมาก ผมมันคนโนเนม ขี่เล่นกับลุงที่สิงคโปร์แค่ 5 วันเท่านั้นเอง ลุงพาไปกินร้านอาหารอินเดียตอนเช้า
   กินหมี่กรอบเสร็จก็อยากกินของต่ออีก หยิบเอา Fruit Cake ในตู้เย็นมากินต่อ ตามด้วยช็อคโกแลตถั่วอีก 2 ชิ้นเล็กๆ
   ดูทีวีรายการท่องเที่ยวแล้วอยากทำบ้างจัง แต่ถ้าทำงานวีดีโอก็ต้องมีกล้องอย่างดีหน่อยนะ แถมต้องมาตัดต่ออีกด้วย ถ้ามีทีมไปต่างหากก็ดีสิ
   เร่งทำงานเขียนต่อ ผมอยากให้เรื่องนี้เสร็จก่อนเดือนเมษายน ค่าย GTH ปิดตัวไปแล้ว แต่พรุ่งนี้จะมีค่าย GDH559 มาเปิดตัวแทน G คือแกรมมี่ D คืออะไรไม่รู้ H คือ ฮับ หิน โห้ 5 คือวันที่ 5 มกราคา 59 คือปี ผมอยากไปเสนองานให้กับค่ายนี้
   ตีสี่เวลาประเทศไทย มีแผ่นดินไหวที่อินเดีย 6.7 ที่มะนีปุระ ทางตะวันออกของอินเดีย แรงสั่นสะเทือนไปถึงบังคลาเทศ และเมียนมาร์ มีอาคารสิ่งก่อสร้างพังหลายจุด พร้อมแผ่นดินแยก และยังมี After Shock ตามมาอีก 3.6 ในอีก 5 ชม ถัดมา น่าเห็นใจจริงๆ ขอพระคุ้มครองเพื่อนมนุษย์ครับ

[O'Pern]

5 มค 59
   เมื่อคืนก่อนนอนทำท่าโยคะเสริมกล้ามเนื้อหลัง ไม่รู้ว่าวันนี้จะต้องไปยกแบกอะไรอีกไหม กูล่ะเบื่อชีวิตทำลายสุขภาพแบบนี้เสียจริง ทำไปทำไมวะนี่
   เปลี่ยนมาวิ่งบ้าง เช้านี้จัดไป 1.30 ชม มีเวลาวิ่งเยอะ ก็เพราะเช้านี้ผมต้องขับรถไปขนของตอนสายๆ (ออกจากบ้านแล้วขับไปขนของเลย) วันนี้เป็นรถคันใหม่แบบเป็นตู้คอนเทนเนอร์ ขับสบายกว่าคันเก่าเพราะรถสมบูรณ์กว่า แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ แอร์พัง ก็ต้องขับแบบเปิดกระจกกันไป
   โชคดีที่รถไม่ติดมาก ไม่งั้นคงต้องดมควันจนมึนแน่ พอถึงร้านก็ทยอยเอาสินค้าลง แต่ก็ยังต้องไปขนของในโกดังต่ออีกรอบ
กลับเข้ามาบ้านตอนบ่าย มีเมี่ยงคำรออยู่ โห ชอบมาก สุดยอดเลย อาหารว่างของไทยที่ทรงคุณค่ามากที่สุด มีทั้งผักและสมุนไพร ได้แคลเซี่ยมมหาศาลจากกุ้งแห้ง ได้กินมะนาวแบบทั้งเปลือกอีกแล้ว เหมือนเมื่อวานเลย
   อิ่มจากเมี่ยงคำ มาต่อที่ Fruit Cake ชิ้นสุดท้ายที่เหลือในตู้เย็น เปิดคอมทำงานเขียนต่อ

[O'Pern]

6 มค 59
   ฟิตโว๊ยยย ออกวิ่งอีก 1 ชม ลมหนาวหายไปหมดแล้ว เหลือแค่ไอเย็นตามปกติของยามเช้า แต่ทางเหนือหรือต่างจังหวัดที่เป็นป่าเขาสิ พวกนี้เขายังมีลมหนาวอยู่เลย
   หลังผมที่เจ็บเริ่มดีขึ้น (ถ้าไม่ไปซ้ำมัน) ยังดี่เจ็บตรงกล้ามเนื้อ ถ้าเป็นเส้นประสาทแบบตอนเจ็บครั้งแรกๆ ล่ะก็ มีหวังจบไม่สวย
ตอนสายๆ ได้ข่าวในเฟซบุ๊คว่า “หลวงพ่อจรัญ” อาพาธด้วยอาการเกล็ดเลือดต่ำ พักรักษาตัวอยู่ที่ รพ ศิริราช ท่านใดประสงค์จะบริจาคเลือดสามารถไปได้ที่ตึก 72 ปี ชั้น 3 โดยแจ้งว่าบริจาคถวายหลวงพ่อจรัล จิตธัมธโม
   ผมได้ข่าวแล้วปรี๊ดอยากไปเลย แต่กว่าจะว่างก็ตอนบ่ายเข้าไปแล้ว ตอนนี้ที่ศิริราชคนคงจะหนาแน่นมากๆ ผมเองเลือดกรุ๊ปโอพอดี แถมไม่เคยบริจาคเลือดมาก่อนเลยอีกด้วย ว่าจะไปทำเรื่องบริจาคร่างกายที่ศิริราชมาตั้งหลายปียังไม่มีโอกาสไปเลย
   บ่ายไปธนาคารสองแห่ง แล้วถึงจะได้เข้าบ้านมาทำงานส่วนตัว เวลาแบบนี้ผมเรียกนาทีทอง จะคิดจะทำอะไรให้รีบจัด มีงานเขียนเรื่องเรือที่เร่งด่วนในช่วงนี้ และยังต้องมาทำไดอารี่ชีวิตอีกด้วย
   ที่บ้านมีแหนมเนืองเหลืออยู่ แต่ไม่มีแป้งสีขาวๆ ที่ใช้ห่อนะ ก็กินไปเท่าที่มีครับ ได้กินผักเยอะๆ อีกวัน รู้สึกดีมากๆ
   เปิดตู้เย็นเจอน้ำใบบัวบกยังเหลือ ซดเข้าไปได้เลยไม่จำกัด ไอ้นี่คุณประโยชน์สูงมากๆ (ลองเสิร์ชหาอ่านเอาแล้วจะตะลึง) ตอนช่วงเช้ากินถั่ว “วอลนัท” ไปอีกเกือบ 10 ชิ้น ไอ้ถั่วนี้ก็คุณค่าสูงมากๆ แต่หากินยาก แถมแพงอีกด้วย
   “ดี” แม่บ้าน ทำน้ำมะเขือเทศผสมสัปปะรดมาให้ทดลองกิน จัดไปครับ ไม่มีปฏิเสธ หัวค่ำยังจัดน้ำใบบัวบกไปอีก 1 แก้วใหญ่
   วันนี้บำรุงแบบสุดยอดอีกแล้ว

[O'Pern]

7 มค 59
   กลางคืนลงมาดุหมาที่มันเห่าเสียงดัง เลยตื่นสาย ออกวิ่งไปได้แค่ 30 นาทีเท่านั้นเอง
   กลางสัปดาห์งานเริ่มน้อย มียกของแค่นิดๆ หน่อยๆ
   บ่ายไปธนาคารแล้วก็กลับมาลงของในโกดังต่อ คนมาส่งของยกจนเหนื่อย ผมเลยยกแทนต่อจากเขา ซัดไปเกือบๆ 100 ลัง ยังดีที่ลังละไม่ถึง 20 กก เหนื่อยผมไม่กลัว ผมกลัวหลังเจ็บอย่างเดียว ยกไปลุ้นไป สุดท้ายรอด เย้ๆ ไม่เจ็บหลังเพิ่ม
   เข้ามาบ้านไม่มีอะไรกิน มีกล้วยน้ำว้า ถั่วอัลมอนด์ ราว 0400 ดีทำน้ำมะเขือเทศกับสัปปะรดมาให้อีกแก้ว เหมือนเมื่อวานเลย

[O'Pern]

8 มค 59
   ออกวิ่ง 1.30 ชม วันนี้ซัดยาวหน่อย เพราะออกจากบ้านสาย มีเวลาเยอะ วิ่งแบบสลับช่วงความเร็วนี่ได้เหงื่อเยอะดีจริงๆ แต่แปลกมากที่วิ่งขนาดนี้แล้วกลับมาชั่งน้ำหนักยังคงเท่าเดิม ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนวิ่งระดับนี้ต้องลดอย่างน้อย 1 กก เผลอๆ ได้ถึง 2 ด้วยซ้ำ แม้จะลดเพราะเสียเหงื่อก็เถอะ เราได้เห็นตัวเลขลดลง ก็ดีใจแล้ว
   เช้านี้กินแกงจืดเต้าหู้ ใส่หมูสับ เห็ดเข็มทอง ไข่เจียวในน้ำมันมะกอก กินเกือบเกลี้ยง เหลือไว้แต่หมูสับ
   ขับรถกระบะคนงานออกไปส่งของครับ รถคันนี้เป็นตู้แบบคอนเทนเนอร์ แอร์มันเสีย เพิ่งไปซ่อมมาเมื่อวาน วันนี้แอร์เย็นขึ้น แต่ว่ามันเย็นแค่ 5 วิ แล้วก็ตัดกลายเป็นเย็นน้อยลงๆ แล้วสักพักมันก็กลับมาเย็นฉ่ำใหม่ เฮ้ย งง ผมลองจับอาการว่ามันจะตัดไปตอนช่วงจังหวะใด ตอนเร่ง ตอนถอนคันเร่ง ตอนรอบสูงหรือรอบต่ำ ฯลฯ
   ออกจาบ้านสาย รถไม่ติด ขับสบายมากๆ เลย ไอ้รถคันนี้เกียร์ 3 มันเข้ายาก เลยต้องใช้เทคนิคโบราณสมัยเก่าแก่ที่ปัจจุบันเขาเลิกใช้กันแล้ว นั่นคือ Double Clutch Shift แต่พอขับไปสักพักก็รู้สึกมันเข้าได้ลื่นขึ้นเองแล้ว หรือเพราะน้ำมันเกียร์ก็ไม่รู้นะ
   มิวเลิกเรียนเร็ว บอกให้รอรับกลับด้วย แต่เอาเข้าจริงมิวกลับมาตอน 0400 โน่นเลย นั่งรอกันไปอย่างเบื่อเลย
   เย็นโทรหา “พี่โบ๊ท” สมาชิกแก๊งเรือใบสมัยมิว ป6 เพราะวันนี้ “ครูหนึ่ง” โพสประกาศเปิดคอร์สสอนเรือใบภาคฤดูร้อน ผมได้ข่าวปุ๊บรีบถามสมาชิกเก่าก่อนเลย เพราะรู้ว่าถ้าชวนมิวไป เขาก็จะอิดออด บอกติดเรียนโน่นนี่ไปเรื่อย
   ตัวผมน่ะไปอยู่แล้ว ไปคนเดียวผมก็ไป พอคุยกับพี่โบ๊ทเขาก็เหมือนมีแรงฮึด เพราะลูกเขา “แมมมอส” เลิกเล่นเรือไปแล้ว อาจกลับมาเล่นใหม่อีกครั้ง ยังมี “แพรวา” อีกคน ที่ผมโทรไปชวนแม่เขา แต่ติดธุระอยู่ เลยไม่ได้คุยกัน ยังมี “พราว” อีกคน คนนี้ฝากพี่โบ๊ทชวนต่อ เพราะลูกเขาเรียนที่เดียวกัน
   อยู่บนรถคุยกับมิวเรื่องนี้ สอนเขาเรื่องการเป็นผู้นำ อย่างกรณีเรื่องนี้ การชวนกันตัวเราก็ต้องเป็นหัวโจก คือเราจะต้องไปเป็นตัวหลัก แล้วถึงจะชวนคนอื่นเขาได้เต็มปาก แบบนี้เพื่อนที่เราชวนก็สนิทกันดี เขาจะได้มีความมั่นใจว่าไปด้วยกันกับเราแล้วต้องสนุกแน่ๆ เล่าไปเล่ามาบิ๊วอารมณ์ซะมิวบอกจะไปด้วย
   ในเมื่อมิวจะไปด้วย ก็ต้องมาเตรียมชุดกันใหม่อีกครั้ง เพราะตอนนี้มิวตัวโตขึ้นมาก สูงกว่าผมแล้วด้วย เลยนึกถึงร้านอุปกรณ์กีฬาที่ผมชอบไปประจำ นั่นคือร้าน Dechtchlon ที่ตอนนี้เขาย้ายมาเปิดใหม่อยู่ในโลตัสบางนา จากเดิมที่อยู่ในตึกบางนา ทาวเวอร์ ที่ใหม่ใหญ่กว่าเดิมเยอะ แต่ผมยังไม่เคยไปเลย เพราะทำเลมันไม่สะดวก
   คราวนี้ไปซื้อชุดใหม่กันทั้งสองคนเลย กางเกงขายาว เสื้อแขนยาวแน่ๆ แถมยังต้องมีหมวก และแว่นตาพร้อมสายคล้องแบบลอยน้ำ ถ้าไม่มีสายคล้อง แว่นหลุดลงน้ำหายแน่ๆ มันเกิดขึ้นจริงกับเด็กที่เรียนเรือใบมาหลายคนแล้ว มีแว่น Oakley แพงๆ หลายอันจมอยู่ใต้ทะเลสัตหีบ
   กลับถึงบ้านผมรีบเปิดตู้รองเท้าหยิบรองเท้าที่เล่นเรือคู่เก่าแก่ที่ผมเคยใช้ และไม่ได้ใส่มากว่า 20 ปี เฮ้ยย ยังใส่ได้ !!!

[O'Pern]

9 มค 59
   น่องตึงๆ ว่ะ เอาจักรยานออกขี่ดีกว่า จัดไปแค่ 30 นาทีพอ พืนเปียกๆ แสดงว่ากลางคืนมีฝนสินะ นั่นแปลว่ามีแรงลมหนาวมาจากจีน พอดันลงมาข้างล่างเจออากาศร้อนก็แปรสภาพเป็นฝน หลังจากนี้ก็จะเย็นลงอีกนิด ลุ้นๆ ลมหนาวระลอกนี้จะอยู่ได้สักกี่วัน และจะหนาวสักแค่ไหนนะ
   เสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราคม วันเด็กนั่นเอง ทำให้ผมนึกถึงครั้งหนึ่งพามิวไปดูเรือจักรีนฤเบศรที่สัตหีบ คนเยอะมาก รถติดยาว กว่าจะเข้าได้ก็นานมาก ร้อน เบื่อ ไปทำไมกันในวันเด็กวะ เพราะเรือลำนี้เขาเปิดตลอด 7 วัน !!! จำไว้นะ ไม่ต้องแห่กันมาแน่นในวันเด็กวันเดียว
   มิวโตแล้ว ไม่มีอะไรพิเศษในวันเด็ก เขาไปเรียนพิเศษตามเดิมเหมือนปกติ อยู่บนรถก็คุยกันเรื่องเรือใบ เรียกว่า “บิ๊ว” จนมิวเคลิ้ม เล่าที่ละฉากเตือนความจำให้เขานึก จนสุดท้ายมิวบอกว่า “พ่อจำร้านขายข้าวผัดอเมริกันได้ไหม มิวอยากกินร้านนั้นอีก” คุยกันว่ามิวโตขึ้นเยอะมาก จะไปเรือใบคราวนี้ ต้องหาซื้อชุดและอุปกรณ์ของใช้ใหม่หมดตั้งแต่หัวจรดเท้า เสื้อ กางเกง หรือจะใช้ชุดแบบ wet suit ชูชีพ หมวก แว่น สายคล้องแว่น ถุงมือ รองเท้า ได้ที่แพงสุดก็คือแว่นตาครับ จะต้องมากับสายคล้องแว่นแบบลอยน้ำได้อีกด้วยนะ จัดให้มิวแล้วตัวผมเองก็ต้องมีแบบนี้อีกชุดด้วยเหมือนกัน กะจะเอาแว่นตาจักรยานอันเก่าที่ใช้มาตั้งแต่ปี 94 ยี่ห้อ Briko ไปลุย ไม่รู้มันจะไหวไหม เพราะเลนส์ถลอกไปหลายจุดแล้ว ไปทะเลเจอครีมกันแดด น้ำทะเล จะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้
   ส่งมิวที่สถานีรถไฟฟ้า แล้วผมก็ไปร้านขายของ ยก แบกของเหมือนปกติ เบื่อสัสๆ เลยครับ
   บ่ายไปธนาคาร วันนี้เลือกเดอะมอลล์ เพราะจะไปซื้อถั่วพีแคน และซื้อขนมจุบจิบเอาไว้แจกเด็กๆ ข้างร้าน หรือเด็กข้างถนนที่พบเจอ สมัยก่อนก็หาของไม่แพงมากมาแจก แต่ตอนนี้คิดใหม่ อยากให้พวกเขาได้กินของดีๆ บ้าง ให้ของพื้นๆ ถูกๆ ไปมันเหมือนไม่เต็มใจแจกยังไงไม่รู้สิ ไอ้พวกเวเฟอร์เซียงไฮ โดโซะ ฯลฯ แจกคนละอันแล้วมันดูไม่มีค่าอะไรเล้ยยย
   ของคลาสสิคที่ซื้อประจำคือพวกถั่วครับ โก๋แก่นี่แหละสุดยอดแล้ว กินแม่งตั้งแต่เด็กยันตายเลยมั้ง เจ้าของคงภูมิใจที่มีผมช่วยสนับสนุนตลอดชีวิต โก๋แก่ระยะหลังนี่เขาก็ปรับตัวเปลียนแนวไปเยอะมากเลยนะ จนผมดูออกว่ามีคนมาบริหารหรือทำการตลาดใหม่ เพราะมีผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ ออกมาเป็นสิบตัว ซึ่งผมลองกินแม่งหมดทุกตัวแล้วด้วย ฮ่าๆ เห็นไหมๆ บอกแล้วว่าผมน่ะเป็นตัวจริง
   จัดวอลนัทมาด้วย แต่ไอ้นี่แพงจริงครับ 100 กรัม ราคา 200 กว่าบาทแล้ว แต่ถ้าซื้อแบบดิบมาทำกินเองจะถูกกว่าครึ่งหนึ่ง ปัญหาคือไอ้วอลนัทนี่มันต้องเก็บในภาชนะสุญญากาศ เหมือนว่ามันจะ “หืน”ง่าย ทำนองนั้นมั้ง ไม่รู้เหมือนกัน เอาแบบดิบๆ มาทำเองก็ไม่รู้วิธี นอกจากจะคั่วให้สุกเหมือนถั่วลิสง
   ถั่วอร่อยมีเยอะ แต่เจอที่ไม่อร่อยแล้วเสือกแพงนี่สิครับ จำฝังใจ ยี่ห้อ “ชาวไร่” เขียนภาษาอังกฤษอย่างเท่ แต่รสชาติยังห่างไกลกับคำว่าอร่อย ขายแพงกว่าเพื่อนอีกด้วยนะ กระปุกละ 65 บาท เน้นแพ็คเก็จสวย กูหลงเคลิ้มจัดมากล่องหนึ่ง กินไปเม็ดเดียว น้ำตาไหล
   ไอ้สัสส เสียดายเงินมากกกก
   เอาเงินไปปาทิ้งน้ำ ได้ยินเสียงป๋อมแป๋ม ยังคุ้มกว่าเลย มึงคิดดู
   แวะซื้อครัวซองต์ฝากภรรยา และซื้อ “ขอบขนมปัง” ที่เขารวมเป็นถุงใหญ่ๆ ขายถุงละ 30 บาท จัดมา 2 ถุง ผมจะเอาไปเลี้ยงปลาที่วัดบุคโลพรุ่งนี้
   เจอคุณป้ามาซื้อขนมปัง แต่หากระดาษรองถาดไม่เจอ เลยช่วยป้าหยิบให้ และจัดไม้คีบขนมให้ครบชุด คุณป้ายิ้มใหญ่เลย บอกขอบคุณนะๆ
   หิวว่ะ แต่มาห้างคนเดียว ถือของเต็มมือ ถ้าหวังจะนั่งกินที่ฟู๊ดเซนเตอร์คงมีแต่ฝัน ไม่มีใครช่วยเฝ้าของ เฝ้าโต๊ะให้ เลย
   เดินไปซื้อเบอร์เกอร์ปลาของเชสเตอร์กริลกลับมากินบ้าน เป็นแบบดับเบิลด้วยนะ รสชาติไม่เหมือนของแมคโดนัลด์ แต่ก็อร่อยดีเหมือนกัน ราคาถูกกว่าเยอะ
   มาถึงที่จอดรถก็เจอ Toyota Fortuner สีขาวป้ายแดงจอดขวาง เขาใส่ N เข็นได้ แต่รถแม่งโคตรเขรอะเลย เหมือนเพิ่งลุยฝนมา เข็นไปมือก็เลอะ และผมไม่ชอบเอามือเข็นด้วย เพราะตอนออกแรงดันมันจะเจ็บถึงหลัง วิธีเข็นรถที่ดีคือใช้ก้นดัน แต่รถแม่งเลอะไง เลยหาเศษกระดาษลังที่อยู่ท้ายรถมารองกันเลอะ แต่ก็สงสารเขานะที่รถคงเป็นรอยขนแมวจากจุดที่ผมเข็นบ้าง แต่ขับรถใหญ่แบบนี้ไม่สมควรจอดขวางนะ ผู้หญิงมาเข็นคนเดียวรถไม่เคลื่อนแน่นอน
   กลุ่มเรือพายที่ผมอยู่ วันนี้เขาไปเกาะหมูเที่ยวค้างคืนกัน (อยู่ใกล้ท่าเรือจุกเสม็ด ที่จอดเรือจักรีนฤเบศร) ผมอยากไปมาก แต่ไม่มีเรือ เลยได้แต่ติดตามภาพข่าว แล้วก็ได้เห็นรูปน่าประทับใจคือวันนี้วันเด็กด้วยไง เลยมีเครื่องบินรบมาบินอวดโฉมเด็กๆ พวกกลุ่มพายเรือนี้เลยได้เห็นภาพสวยๆ จากมุมในน้ำ ที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน
   กลางคืนก็แคมปิ้งกันบนชายหาด โหห ผมงี้อิจฉาเลย บรรยากาศแม่งสุดกว่าพวกจักรยานทัวริ่งเป็นร้อยเท่าเลยมั้ง
   ไอ้การเล่นเรือคายัคนี่ปัญหาของผมอยู่ที่การขนย้ายอย่างเดียวเท่านั้นเลยครับ เป็นกีฬาแรกที่ผมใช้เวลานานมากๆ ในการซื้ออุปกรณ์นะ คือจนถึงป่านนี้ก็ยังไม่ได้ซื้อเลย และยังไม่มีวี่แววว่าจะจัดในระยะเวลาอันใกล้อีกด้วย

   ข่าวดังวันนี้ที่จะเป็นหนึ่งในข่าวเด่นของปี 59 ก็คือ กรณีรถกระบะวีโก้ถอยชนยาริสแดง คลิปแรกปล่อยออกมามันพูดเสียอย่างดิบดีว่าคันแดงขับมาปาด กวนตีนกันไปมา แล้วไปชนมัน เลยขอความเป็นธรรม แต่พอมีคนถ่ายอีกคลิปที่มันเข้าเกียร์ถอยแล้วเร่งอย่างแรงถอยไปชนถึง 2 ครั้ง
โลกโซเชียลก็สนุกกันสิครับ รุมด่าไอ้ห่านี้โดยมิได้นัดหมาย เข้าไปคุ้ยเฟซบุ๊ค เจอหลักฐานอีกเพียบที่มันชนรถคันอื่นอย่างจงใจแล้วมาโพสอวดความเหี้ยของตัวเอง
ตัวเขาเป็น DJ อยู่ที่ช่อง 89.5 พอเรื่องฉาวก็เลยโดนต้นสังกัดไล่ออกทันที พวกทำการ์ตูนแซวแม่งก็ช่างไวเหลือเกิน มีออกมาสารพัดแบบเลย ทั้ง GTA และ ของเล่น Hot Wheels ก็ยังออกมาเป็นเซ็ทแบบวีโก้ดำถอยชนยาริสแดง
ล่าสุดมีข่าวกรมขนส่งจะเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่รถทุกประเภท ไม่รู้จริงเท็จแค่ไหน โปรดติดตามตอนต่อไป
โดยเนื้อข่างมีดังนี้
จากการตรวจสอบพบว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อเวลา 10.00 น. วันที่ 8 มกราคม ร.ต.ท.สุภกร แสงจันทร์ พนักงานสอบสวน สน.ดินแดง รับแจ้งเหตุทะเลาะวิวาทมีการถอยรถชน ที่ถนนมิตรไมตรี ใกล้ปั๊ม ปตท. แขวงและเขตดินแดง จึงไปตรวจสอบที่เกิดเหตุพบรถกระบะยี่ห้อโตโยต้าไฮลักซ์ วีโก้ สีดำ ทะเบียน ฌล 9645 กรุงเทพ นายภัทรศักดิ์ เทียมประเสริฐ  อายุ 35 ปี ดีเจคลื่นวิทยุสวีท ช่อง 89.5 เป็นคนขับ สภาพล้อหลังเสยทับอยู่บนกระโปรงหน้ารถยนต์ยี่ห้อโตโยต้า ยารีส สีแดง ทะเบียน กษ 8399 ขอนแก่น มีนายกวินกาญจน์ ศรีฤาชา อายุ 32 ปี เป็นเจ้าของรถ เจ้าหน้าที่จึงนำตัวทั้ง 2 คน มาสอบปากคำที่ สน.ดินแดงทันที
 
  จากการสอบปากคำพบว่า รถกระบะกับรถยนต์ขับเบียดกันมาตามถนนวิภาวดีรังสิตขาเข้า ก่อนจะเลี้ยวซ้ายเข้าถนนมิตรไมตรี ระหว่างทางมีการชี้นิ้วท้าทายกัน จนมาจอดติดกันที่จุดเกิดเหตุ นายกวินกาญจน์ลงจากรถมาท้าทายนายภัทรศักดิ์ ซึ่งไม่ยอมลงจากรถ เนื่องจากกลัวว่าอีกฝ่ายจะมีอาวุธ ดังนั้นนายกวินกาญจน์จึงขึ้นรถไป จากนั้นนายภัทรศักดิ์ได้ขับรถถอยมาชนรถของนายกวินกาญจน์ถึง 2 ครั้ง จนเจ้าหน้าที่ต้องมาระงับเหตุ

  เบื้องต้นแจ้งข้อหาทำให้เสียทรัพย์แก่นายภัทรศักดิ์ หลังจากนำตัวมาสงบสติอารมณ์ที่ สน.ดินแดง ก็อารมณ์เย็นขึ้น จึงยอมชดใช้ค่าเสียหายกับคู่กรณี จะมีการตีราคาความเสียหายอีกครั้ง ทางเจ้าหน้าที่จึงลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐาน ก่อนปล่อยตัวทั้ง 2 คนไป เนื่องจากเป็นคดีที่ยอมความกันได้และทางนายกวินกาญจน์ไม่ติดใจเอาความแต่อย่างใด เนื่องจากอีกฝ่ายยอมชดใช้ค่าเสียหายให้ทั้งหมด

[O'Pern]

10 มค 59
   วิ่ง 1.30 ชม ออกกำลังกายตามสถานีอีก 45 นาที ขากลับแวะวัดพุทธบูชาเอาขนมปังเลี่ยงปลา แต่พอเจอแบบขนมปังเป็นแผ่นๆ ก็ยักเอาไว้กินเอง 5-6 ชิ้นนะ ฮ่าๆ โยนให้ปลาไปก็อธิฐานไปด้วย ก็มักจะขอให้ผู้อื่นเขาประสพความสำเร็จ โชคดี ที่ริมคลองแห่งนี้เมื่อก่อนมีปลาชุมมาก แต่ระยะหลังน้ำเริ่มเสีย ปลาหายไปพอควรเลย
   กำลังจะกลับแล้ว แต่เห็นศาลาอเนกประสงค์เขียนป้ายมีอาหาร เครื่องดื่ม ลองเดินขึ้นไปก็พบ “พี่เสงี่ยม” อยู่ด้านบนให้การต้อนรับอย่างดี มีร้านขายผัดไทยและเครื่องดื่มชงแนวกาแฟโบราณ ผมผ่านจุดนี้หลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ขึ้นมาด้านบนเพราะมีป้ายเขียนเชิญไว้
   มองจากด้านบนผมเพิ่งเห็นว่ามีมุมเวิ้งน้ำเป็นที่จอดเรืออีกด้าน ตรงนี้จะเป็นวังปลาพวกปลาเล็กอย่างปลาช่อน ปลาดุก ส่วนจุดที่ผมให้อาหารปลาเมื่อเช้าจะเป็นพวกปลาสวายตัวใหญ่ๆ จึงฉีกขนมปังเป็นชิ้นเล็กๆ โปรยลงไป เห็นปลาค่อยๆ ขึ้นมากิน เลยฉีกใหญ่เลย ระหว่างนั้นพี่เสงี่ยมก็เล่าถึงความเป็นมาชอบชุมชนบางมดให้ฟังไปด้วย พี่เสงี่ยมเป็นประธานกลุ่มอนุรักษ์เกษตรท้องถิ่นบางมดแห่งนี้ แกเล่าอดีตให้ผมฟังไปด้วย ก็รู้สึกดี เหมือนได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ในเขตบ้านเรา
   สุดท้ายเลยสั่งผัดไทยที่ร้านอาหารของเขากิน ไม่ได้อยากกินผัดไทย แค่อยากอุดหนุนเขา กินเสร็จให้เงินไป 100 บาท ให้เขาเอาไว้ใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ และบริจาคอีก 100 บาทให้กับกลุ่มอนุรักษ์แห่งนี้ เลยได้รับรูปภาพพระมา 2 รูป อัญเชิญเก็บไว้ในรถ
   กลับมาถึงบ้านสายเลยวันนี้ อาบน้ำแล้วซ้อม Uke ต่อ กลางวันพี่สาวพาลูกคนเล็กมาเยี่ยมพ่อแม่ เลยชวนกันไปกินอาหารทะเลย่านนี้ ไปร้าน “ครัวลุงญา” กัน ฟังชีวิตของเด็กๆ แล้วโคตรหดหู่ใจ ยังไม่จบปริญญาตรี ฝึกงาน ได้เงินเดือน 3.6 แสน ได้ยินแล้วช้อนแทบร่วง ผู้ใหญ่เขาก็ภูมิใจกันไป ส่วนผมก็นั่งตัวเล็กลีบลงไปทุกทีๆ
   ถึงบ้านอีกทีบ่ายสาม ผมอยากจะไปดูอุปกรณ์กีฬาพวกชุดเวทสูทที่ Decatchlon แต่กลายเป็นขี้เกียจเสียแล้ว ยังมีเวลาอีกสองเดือนกว่า แต่ถ้าหาอุปกรณ์ได้เร็วเราก็จะได้ไม่ต้องมาร้อนรนเมื่อเวลามันใกล้เข้ามาถึง
   ผมชอบแว่น Oakley รุ่น eyeshed หน้าเลนส์มันใหญ่คล้าย Goggle เลย จำได้ว่ายุคปี 80 มีแว่น Goggle ที่ถอดสายยางยืดแล้วใส่ขาแว่นธรรมดาได้ด้วย ผมอยากได้แบบนั้น แต่ทุกวันนี้ไม่มีอีกแล้ว คงต้องใช้รุ่น Eyeshed อันนี้แทน
   ส่วนแว่นของมิวนี่เลือกง่ายมาก มิวหัวทุยสวย หน้ารูปไข่ ใส่แว่นได้ทุกทรง แต่ตอนนี้อ้วนไปหน่อย ถ้าหุ่นดีๆ จะดูหล่อเลย
   ที่ต้องใช้อีกอย่างคือเสื้อชูชีพ แม้ทางโรงเรียนจะมีชูชีพให้ใช้ แต่มันไม่ค่อยพอดีตัวหรอก เล็กบ้าง ใหญ่ไปบ้าง เรามีประสบการณ์มาแล้ว (จากการที่มิวไปเรียนสมัยปิดเทอม ป5)  ถ้าเป็นไปได้ ควรหาชูชีพของเราไปใช้เอง เลือกแบบมีกระเป๋าใส่ของได้ ใส่นกหวีดได้ ฯลฯ

[O'Pern]

11 มค 59
   ตื่นเช้ามาเจอกล่องของขวัญวางอยู่บนโต๊ะทำงาน พร้อมการ์ดอวยพรวันเกิดจากภรรยาและลูก โอ้โห ซื้อของขวัญมาให้เสียด้วย ทุกทีไม่เคยมีใครซื้ออะไรให้ ตัวผมเองก็ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับวันเกิดนัก
   กล่องห่อกระดาษสีทองอย่างสวย กล่องใหญ่มาก ผมเดาว่าเป็นพวกคุกกี้กล่องสวยๆ ไม่ก็พวกขนม แนวๆ นี้แหละ แต่แปลกตรงที่มันค่อนข้างจะหนัก ไอ้พวกมุขเอาก้อนอิฐมาใส่ลวงนี่ไม่น่าจะใช่นะ ด้วยความสงสัยก็แอบแกะดูทีละนิดๆ พอเห็นกล่องด้านในถึงกับตะลึง เฮ้ยยย Macbook Pro
   ตื่นเต้น ปนงง เฮ้ยย มาได้ไง หัวคิดใคร ภรรยาผมไม่น่ามีความคิดเช่นนี้ ต้องเป็นเจ้ามิวแน่ๆ
   ว่าแล้วก็รีบวิ่งขึ้นไปถามมิวบนห้องนอน (วันนี้เขาหยุด ทางโรงเรียนใช้สถานที่จัดกิจกรรม) มิวบอกไม่รู้เรื่อง พร้อมกับวิ่งลงมาดูให้เห็นกับตา ถึงตอนนี้มิวดูตื่นเต้นมากกว่าผมเสียอีก มิวชวนผมเปิดแกะออก แต่ผมต้องรีบออกไปทำงาน เลยบอกว่าเอาไว้ตอนค่ำกลับมาค่อยว่ากัน 
   กินอาหารเช้าคุณภาพสูง ออกเดินทางไปร้าน ตอนเช้าขี่จักรยานไปซื้อน้ำเต้าหู้ แอบไปไหว้พระที่ศาลเจ้ากวนอูที่อยู่ริมน้ำ ใกล้สวนสมเด็จย่า ไหว้เจ้าแม่กวนอิมด้วย
   ตลอดจากนี้จนถึงค่ำ ผมเฝ้าอยู่ร้านตลอดจนร้านปิด พ่อแม่ไปเชียงราย
   กลับมาเกือบจะสีทุ่ม อย่างง่วงเลย เรือง Macbook นี่เอาไว้ทีหลังละกันนะ

[O'Pern]

12 มค 59
   เหนื่อย เพลีย ง่วง หมดแรง กูไม่อยากลุก กูไม่อยากไปทำงาน

[O'Pern]

13 มค 59
   ลืมตาตื่นมาแบบโทรมๆ ขี้เกียจลุกจังเลย
   ยกของรอบเช้าก็กลับมาอยู่เฝ้าร้าน ไม่มีเวลากินข้าวเลยกินพวกปลาเส้นแบบทาโร่แทน แต่เป็นยี่ห้ออื่นนะ อร่อยสู้ไม่ได้ แต่ถูกกว่ากันเท่าตัว
   เย็นไปยกของในโกดังอีกรอบ คราวนี้ผมทำผิดมหันต์ จัดสินค้าผิด จัดสลับกัน แถมเป็นสินค้าที่มีน้ำหนักมากที่สุดและเป็นแบบนี้เกือบ 100 ลัง
   คนงานขับไปได้พักเดียวก็วนกลับมาร้าน ก็ต้องเข้าไปจัดกันอีกรอบ เปลืองแรงยกขึ้นลง ผมขอโทษคนงานทั้งสองคนไป รู้สึกผิดมากๆ เสียแรงเปล่าฟรีๆ ยกใหม่รอบสองนี่ดูจะเหนื่อยกว่ารอบแรกเยอะเลย ผมเห็นใจคนงานเลยช่วยยกด้วย แล้วผลก็เป็นไปตามคาด พอกลับไปร้าน หลังเริ่มมีเจ็บๆ
   ก็ทำไงได้ครับ สะเพร่าเอง สมองผมแม่งเสื่อมไปแล้วแน่ๆ เลย อยู่ร้าน 3 วันเต็มติดต่อกัน เล่นเอามึนแดก

   กลางคืนแวะกินเส้นหมี่ลูกชิ้นน้ำใสข้างถนน กลับถึงบ้านมิวหยิบเอา Macbook มาให้ ชวนกันเปิดเครื่อง แต่ผมเจ็บหลังหมดแรง และอยากนอน
   “มิวเอาไว้พรุ่งนี้เถอะนะลูก พ่อเจ็บหลังอยากเข้านอนเร็วหน่อย”

[O'Pern]

14 มค 59
   เจ็บหลัง หมดแรง ลุกไม่ไหว แต่ก็ยังพยายามเอาจักรยานออกไปขี่ 40 นาที เอี้ยวตัวบางจังหวะจะรู้สึกเจ็บนิดๆ จะเลี้ยวจะลงรถก็ต้องค่อยๆ ทำ
   กลางคืนเปิดใช้งาน Macbook Pro ครั้งแรก เปิดมาปุ๊บ แม่งบอกให้อัปเดทเลย งงสิ อะไรวะนี่ กูไม่เคยใช้แมคมาก่อนเลย กด OK ตามมันบอกไป พร้อมกับชาร์จไฟให้เต็ม สักพักมิวกลับมาช่วยดู บอกว่าใช้งานเหมือน ipad นี่แหละ มีแอปด้วย แต่ผมยังงงกับมันมาก แค่ปุ่มเปลี่ยนฟอนท์ผมยังหาไม่เจอเลย จะพิมพ์งานต้องใช้โปรแกรมอะไร ยังไปไม่เป็นเลย

[O'Pern]

15 มค 59
   ขี่จักรยาน 30 นาที ลมหนาวแม่งไปหมดแล้ว ไปถาวรแล้วด้วย กูเลิกหวังกับหย่อมความกดอากาศต่ำจากประเทศจีนแล้ว
   กินมื้อเช้าแล้วรีบออกจากบ้านทันที
   บ่ายไปธนาคารสองแห่ง แห่งแรกนำเช็คไปเข้าตามปกติ แห่งที่สองเป็นธนาคารออมสิน ไปเพื่อขอรับของที่ระลึกปีใหม่ เขาจะแจกให้ลูกค้าเป็นประจำทุกปี แต่เขาบอกว่าของที่ระลึกชิ้นใหญ่ยังไม่มา ให้ศุกร์หน้าโทรมาถามอีกที
   ไปชำระภาษี เลยไปทำบัตรประชาชนที่สำนักงานเขตจอมทอง เออ ผมเพิ่งรู้นะว่าเราสามารถทำบัตรประชาชนที่เขตไหนก็ได้ เอาเสื้อสีส้มมาเปลี่ยนด้วยนะ บัตรเดิมใส่เสือสีขาว นึกสนุกยังไงไม่รู้ เอาเสื้อสีส้มไปเปลี่ยน
   ทีเขตคนเยอะมากเลย รถจอดแน่นลาน ปกติไปจะโล่งๆ จอดง่าย ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น เจ้าหน้าที่ให้กรอกรายละเอียดส่วนตัว แปลกตรงที่ช่องให้กรอกอาชีพด้วย เออ แล้วกูนี่อาชีพอะไรดีวะ ลงไปว่าทำงานทดสอบรถยนต์ก็แล้วกัน
   ดำเนินการตามโต๊ะแล้วไฮไลท์ก็มาอยู่ที่ช็อทถ่ายรูปครับ หลายที่เขามีมุมแต่งตัว แต่งหน้า หวีผม ฯลฯ แต่ที่เขตนี้มีแค่เก้าอี้ให้วางกระเป๋าแค่ตัวเดียว มึงจะส่องกระจกหรอ โน่นเลย ไปส่องที่เสาที่เขาหุ้มกระจกไว้
   ให้ไปยืนตามรูปรอยเท้า ยืนพิงผนัง ยังไม่ทันยิ้มเลย
   “เสร็จแล้วค่ะ”
   เฮ้ยย ไม่นะ ไม่ ๆ ๆ ๆ
   “เชิญโต๊ะต่อไปเลยค่ะ”
   เฮ้ยย กูยังไม่รู้เรื่องเลย
   แล้วมันก็เป็นไปตามคาด หน้ากูออกมายังกะอาแปะโดยไม่ต้องผ่านแอ๊ปเหี้ยไรสักอย่างเลย กล้องแม่งเทพสัส เอาไว้ฆ่าคนชัดๆ เป็นกล้องวีดีโอแบบ Handycam ตัวเล็กๆ โบราณสัส สมัยเมโสโปเตเมีย ถ่ายภาพนิ่งห่วยมาก ทำไมใช้กล้องแบบนี้ก็ไม่รู้
   กูเกลียดมึงๆ ๆ ๆ