racing-club.net

Bike Forum => my bike diary / my life diary => Topic started by: O'Pern on October 05, 2012, 01:43:25 pm

Title: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club / 30 ข้อด้อยของ Brompton
Post by: O'Pern on October 05, 2012, 01:43:25 pm

1 ตค 55
   เมื่อวานกินเยอะ น้ำหนักเริ่มตีขึ้น วันนี้ต้องคุมเข้ม ผมไม่ได้ลดน้ำหนักแบบเคร่งเครียดครับ ถือแค่หลักว่ากินให้น้อยกว่าใช้งาน แค่นี้เองแหละ จะกินขนมก็ยังได้ ของหวานก็ได้ แต่อย่าเยอะ
   เช้านี้กินไก่ผัดพริกขี้หนู แครอทนึ่ง มะเขือเทศย่าง สายๆ มีข้าวโพดต้มสีม่วง 2 ฝัก ข้าวโพดมีประโยชน์ก็จริง แต่กินเยอะก็จะอ้วนได้ง่าย เพราะมีแป้งมาก แต่กินแล้วออกแรงหรือเล่นกีฬาไม่เป็นไรนะ
   บ่ายกลับเข้ามาบ้าน นั่งรอเก้าอี้ La Z Boy มาส่ง ยอมซื้อตัวโชว์ครับ เพราะหากรอสินค้าใหม่ต้องมีอย่างน้อย 45-60 วัน โห ได้มาตอนนั้น พ่อหายป่วยพอดี นี่ตั้งใจจะเอามาให้พ่อนอนพักฟื้นร่างกาย ตอนนี้เพิ่งจะหายดีจากการผ่าตัดปอด แต่แผลภายนอกยังไม่หายสนิท เลยจัดเก้าอี้แบบโคตรนุ่มมาให้พ่อเอนหลังนอนพักผ่อน
   ดูพ่อถูกใจเจ้า La Z Boy มาก พวกเราในบ้านก็พลอยดีใจไปด้วย รู้สึกว่าคิดไม่ผิดจริงๆ ที่ยอมซื้อตัวแพงๆ แบบนี้มาให้ หนังที่นุ่มกว่า ทำให้เกิดความรู้สึกสัมผัสที่ดีกว่า 
   วันนี้ลงทะเบียน Apple ID ผ่านแล้ว ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่เลย กรอกข้อมูลแบบเดิมๆ นั่นแหละ แต่ตัดปัญหาเรื่องเลขรหัสบัตรเครดิตด้วยการกรอกว่าเราไม่ได้ใช้บัตรเครดิตมันซะเลย มันก็ผ่านหน้านั้นไปได้จะ จนถึงหน้าสุดท้ายก็ผ่านหมด
   ดูเหมือนจะจบแล้วนะ แต่เปล่า มันทำให้ผมมาเจอปัญหาใหม่อีก ลองเปิดเมลล์ก็คิดว่าเขาจะส่งรหัส Apple ID มาให้ หึหึ ไม่ใช่ว่ะ
   มันส่งหน้าจอมาให้กรอก Apple ID เพื่อล็อคอิน
   เฮ้ยย กูยังไม่ได้ ID ของมึงเลย แล้วจะเอาอะไรไปกรอกล่ะ ทำไงดี เรื่องง่ายๆ ของคนอื่น มันกลายเป็นกำแพงมหึมาขวางระหว่างผมกับสตีฟไปซะแล้ว
   แล้วคนอื่นเขาเจอปัญหาแบบผมกันบ้างไหมวะนี่ แล้วมันไม่เบื่อหรอ นี่ร่ำๆ ว่าจะประกาศขายแล้วล่ะ ทุกวันนี้ทำได้แค่เปิดดูเวปอย่างเดียวเอง แถมโอนย้ายไฟล์ก็ไม่สะดวกเอาเสียเลย

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 05, 2012, 01:44:33 pm

2 ตค 55
   เช้านี้ออกขี่จักรยานไปได้ 30 นาที ไม่ได้เหงื่อสักนิด แต่ได้ความสุขและความสบายใจ ปลอดปล่อยจิตนาการได้ดีมาก
   ไปธนาคารตอนเช้า ผมมักจะคุยกับ “เจนนี่” พนักงานเคาเตอร์ที่รับบริการผมเป็นประจำ เจนชอบพวกอุปกรณ์ IT หากผมติดขัดอะไร ก็จะมาสอบถามเจนอยู่บ่อยๆ โดยเฉพาะตั้งแต่ผมได้ iPad มา
   “พี่ลงทะเบียน ID ได้หรือยัง” เจนทักผมเสียงดังสดใส
   “อืม นี่เลย วันนี้มีเรื่องยาวจะเล่า” ผมเกริ่นก่อนนำเข้าสู่การบ่นผลิตภัณฑ์ค่าย Apple
   “ผมลงทะเบียน Apple ID ได้แล้วนะ แต่ …….” เจนที่ทำหน้ากำลังยิ้ม ก็ต้องหุบทันที
ยังไม่ทันที่เขาจะต้องถาม ผมก็เล่าต่อเอง
   “ผมเลือกกรอกลงทะเบียนแบบไม่มีบัตรเครดิต ติ๊กที่ช่อง none มันก็เลยข้ามหน้าที่มีปัญหานั้นไปได้ จนสุดท้ายมันก็บอกว่าสำเร็จแล้ว
   “อืม ก็ดีแล้วนี่พี่ ทีนี้พี่ก็โหลดแอ๊ปได้แล้วนะ” เจนเงยหน้ามาคุยเป็นระยะ ส่วนมือก็นับเงิน ตรวจเช็คต่างๆ ไปด้วย
   “ผมว่าปัญหาเก่ามันจบไป แต่ก็มีปัญหาใหม่มานะ”
   หลังจากลงทะเบียน Apple ID เราจะได้รับเมลล์ตอบกลับมา ผมก็คิดว่าเขาจะให้รหัสเรา แต่เปิดเมลล์มา มันบอกว่าให้เราคลิกเพื่อยืนยันว่าเป็นเจ้าของเมลล์ตัวจริง พอคลิกไปแล้ว ก็เจอให้กรอกรหัส Apple ID บรรทัดล่างให้กรอก password
   เฮ้ยย ข้ายังไม่มี Apple ID เลย แล้วจะเอาที่ไหนมากรอกล่ะ ไอ้ที่วุ่นวายมาหลายวันก็เพราะ ID ของเอ็งนี่แหละ จนข้าอยากจะขายทิ้งอยู่แล้ว ไปใช้พวก Android ชีวิตจะสดใสกว่าเยอะ
   ฟังถึงตรงนี้ เจนพับธนบัตรที่กำลังนับ เงยหน้าขึ้นมาพูดกับผมปนหัวเราะว่า
   “ช่องที่ให้กรอก ID พี่ก็ใส่อีเมลล์ไปสิคะ”
   ผมหน้าเหวอเลย อ้าว แล้วไม่เห็นไอ้แอ๊ปเปิ้ลมันบอกเลยแบบนี้เลยล่ะ
   กลับบ้านรีบกรอกเมลล์ลงในช่อง ID ทันที ตามด้วย password ทีเดียวผ่าน
   ขั้นตอนขอ Apple ID ที่ใช้เวลาทำราว 3 สัปดาห์ หึหึ ผมโง่ หรือ สตีฟฉลาดเกินก็ไม่รู้ และแล้วผมก็ดาวโหลด E Book มาติดตั้งใน iPad สำเร็จ ยากนะนี่
   ข่าวเด่นวันนี้ พายุ “เกมี” จากทะเลจีนใต้ จะขึ้นฝั่งที่เวียดนาม ผ่านกัมพูชา และตรงมายังกรุงเทพฯ จะมาถึงต้นอาทิตย์หน้า มาแบบเร็ว แรง หนัก แต่ไม่นาน “แซค” รุ่นน้องโรงเรียนสวนกุหลาบ เจ้าของช่วงรายการ “ทีวี 360 องศา” ทางช่อง 3 เขาบอกมา

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 05, 2012, 01:48:22 pm

3 ตค 55
   พ่อไม่สบาย อาการหนัก เมื่อคืนบอกเจ็บในหน้าอกที่ผ่าตัดมาก นอนแล้วขยับตัวไม่ได้เลย เจ็บจี๊ดจนหมดแรง เช้านี้ผมเลยพาไปหาหมอที่โรงพยาบาล แล้วก็เลยไปทำงานยกของที่ทำงานต่อ
   เอาอีกแล้ว ผมมีเรื่อง iPad มาเล่าอีกแล้ว
   เมื่อวานได้ Apple ID มาแล้ว โหลดสิ่งแรกที่อยากได้ก็คือ E Book ได้หนังสือต่างประเทศมาสองเล่ม เก็บไว้อ่านยามไม่มีอะไรทำ
   วันนี้ลองหาแอ๊ปแปลกใหม่และฟรีมาลองบ้าง เจอเกมใช้สมองพวก Puzzle ชอบมากเลย ผมชอบเกม Tetris มากสุด เล่นได้นานมาก เจอเกมเกี่ยวกับเครื่องบินด้วย ผมไม่ชอบหรอก แต่มิวชอบมาก เลยโหลดมาใส่เครื่อง แต่พอกดคลิกปุ๊บ เครื่องฟ้องว่าไฟล์ใหญ่มาก ให้โหลดผ่านระบบ wifi
   อ้าว เฮ้ย แถวบ้านผมไม่มี wifi ของค่ายใดเลย ถ้าไปยืนถนนใหญ่ก็จะมีของ True และแล้วก็ร้องอ๋อ มิน่าเล่า ไปในห้างทีไร เห็นคนถือ iPad รูดถูปาดหน้าจอกันเยอะมาก รู้แล้วๆ พวกเขาต้องไปหาสัญญาณ wifi เพื่อโหลดไฟล์กันแน่เลย
   ข่าวเด่นวันนี้ ตลาดหุ้นไทยทะยานสูงสุดในรอบ 17 ปี !!! ถ้าเป็นผม จะรีบเทขายให้หมด อีกไม่นานมันคงจะลง และประเทศอิตาลีออกกฎ ห้ามกินอาหาร ขนม ใกล้สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ ฝ่าฝืนโดนปรับ  25-500 ยูโร
   หัวค่ำฝนตกหนักมาก เป็นครั้งแรกที่ตกขณะผมกำลังขับรถกลับบ้านอยู่ แถมดันเอารถตัวเองไปเสียด้วย คือรถคัน Nissan 180SX เจอฝนหนักโคตรๆ ใบปัดน้ำฝนสปีดเร็วสุดยังเอาไม่อยู่ ขับได้แค่ 40 กม/ชม ไฟหน้าก็ฮาโลเจนเดิมๆ พอเปิดไฟสูงก็จะสะท้อนเอาเม็ดฝนให้เราดูแทน ไม่ได้ส่งทะลุฝนเพื่อมองทางได้เลย
   ขับแบบประคองๆ มาตลอดทาง ตรงอย่างเดียวเลยล่ะ เป็นที่น่าสังเกตว่าไม่ค่อยเห็นใครเปิดไฟ Hazzard ขับกลางฝนแล้วนะ (สำหรับวันนี้เท่านั้นนะ)

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 05, 2012, 01:49:56 pm

4 ตค 55   
   เช้าไปส่งแม่ที่สวนสาธารณะแถวบ้าน ปกติแม่จะไปกับพ่อ แต่ตอนนี้พ่อยังพักฟื้นอยู่ ผมเลยรับหน้าที่แทน น่าจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีกสักพักใหญ่
   ส่งแม่เสร็จก็แวะซื้อโจ๊กมาฝากภรรยาและลูก ส่วนผมกินข้าวที่บ้าน เสร็จแล้วก็มาดูบ่อปลาแบบทำใจ ฝนตกหนักมาจนน้ำล้นบ่อ ก็ไม่รู้ว่าจะมีเจ้าลูกปลาหลุดลอยหายตายไปแค่ไหนก็ไม่รู้
   บ่ายกลับเข้ามาบ้าน ซื้อก๋วยเตี๋ยวราดหน้ามาฝากพ่อ ช่วงนี้พ่ออยู่บ้านตลอด ยังไม่แข็งแรงดี เจ็บคราวนี้ดูท่าจะหนักกว่าหลังผ่าตัดเสียอีก น่าแปลกจริงๆ สาเหตุเกิดจากนอนตะแคงทับด้านปอดที่เพิ่งผ่าตัดมา แผลด้านในเลยถูกกดทับ มีอาการเจ็บในอกทุกครั้งที่เปลี่ยนอิริยาบถ หมอให้กินยาแก้ปวด แล้วให้พักฟื้นที่บ้าน
   มีเวลาว่างส่วนตัวนิดหน่อยก็ตอนนี้แหละ เอา iPad มาโหลดแอ๊ปต่างๆ เล่น ยังไม่ค่อยโปรเท่าไหร่ ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น เจอบางแอ๊ปไฟล์ใหญ่ ก็ให้เราโหลดผ่าน wifi เฮ้ออ แถวบ้านไม่มีสัญญาณค่ายใดสักค่ายเลย
ทดลองอ่าน E Book สัก 10 นาที ไม่เวิร์คครับ อ่านหนังสือกระดาษสบายตากว่าเยอะ ใครว่า E Book จะมาแทนหนังสือกระดาษได้ หึหึ เอาไปสร้างกระแสหลอกขายคนอื่นก็แล้วกัน แล้วไอเดียของ Racing Club ก็แว่บมาอีกครั้ง อยากจะกลับมาอีกรอบจัง
เย็นเอารถพ่อไปรับมิว เผื่อเจอฝนหนักแบบเมื่อวานอีก คันนี้ไฟหน้าทรงพลังแบบ Bi Zenon พร้อมไฟตัดหมอกหน้า/หลัง ระบบปัดน้ำฝนก็เร็วเหลือหลาย
   หึหึ แต่วันนี้ฝนไม่ตกว่ะ    

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 08, 2012, 02:25:41 pm

5 ตค 55 Happy Birth Day my Mu
   วันนี้วันเกิดมิวครบรอบ 11 ปี ไม่มีอะไรพิเศษครับ ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีเค๊ก ไม่มีของขวัญ ไม่มีอะไรสักอย่าง กระทั่งการ์ดก็ไม่มี
   เช้าพาแม่ไปส่งสวนสาธารณะตั้งแต่ตีห้าครึ่ง กลับมาดูแลเจ้าลูกปลา สายหน่อยไปดูแลร้าน วันนี้มีสินค้ามาลงเต็มโกดัง ผมยืนเฝ้านับอยู่ถึง 2 ชม เต็มๆ โคตรเมื่อขาเลย บ่ายกลับเข้ามาบ้านซื้อข้าวหมูแดงมาฝากพ่อ เย็นไปรับลูก และอยู่ดูแลลูกจนเข้านอน
   จบวันไปแบบไม่ได้ใช้หัวสมองสร้างสรรค์อะไรเลยแม้แต่น้อย
   ก่อนเข้านอนผมบอกว่ารักเขามากเพียงใด หอมที่หน้าผาก กอด และนอนหลับไปด้วยกัน


*คันนี้เป็นของขวัญวันเกิดให้มิวไปก่อนนะ ถ้ามีโอกาสจริง เราคงได้ขับรถแบบนี้ด้วยกัน

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 08, 2012, 02:28:36 pm

6 ตค 55
   พ่ออาการทรุดหนัก กลางดึกพลิกตัวไม่ได้ ขยับตัวแล้วเจ็บในปอดไปหมด ตกใจกันจ้าละหวั่น
   เช้านี้พาพ่อไปหาหมอแบบเร่งด่วน โชคดีที่เจอหมอที่ผ่าตัดให้พ่อเข้ามาผ่าตัดให้คนไข้รายอื่นพอดี การไปโรงพยาบาลแล้วเจอหมอคนเดิมที่เคยรักษาเราแล้วมันจะคุยกันง่ายมาก
   ผมส่งพ่อแล้วก็เลยไปทำงานต่อ แม่บอกจะดูแลพ่อเอง ผมอยู่ร้านจนถึงบ่ายด้วยความกระวนกระวายใจ เพราะไม่เห็นแม่โทรมาเรียกให้ไปรับเลย จิตเลยคิดไปเองว่าพ่อจะต้องนอนโรงพยาบาลอีกรอบไหม
   บ่ายแม่มาร้าน บอกให้ผมพาลูกไปเรียนพิเศษได้ พอสอบถามถึงพ่อ แม่บอกว่าเจอหมอแค่แป๊บเดียว หมอให้ยาตัวใหม่มา บอกว่าช่วงแรกที่อาการยังดีอยู่ก็เพราะหมออัดยาอย่างแรงมาให้ พอยาหมดฤทธิ์ก็เลยรู้สึกเจ็บเส้นประสาท จะเป็นแบบนี้ราว 2 สัปดาห์ เป็นเรื่องปกติของคนผ่าตัด
   ได้ยินแบบนี้ก็ค่อยโล่งใจหน่อย
   บ่ายพามิวไปเรียนคุมอง มีเวลาว่างพักใหญ่เลยหยิบเอา iPad มาจัดการโหลดโปรแกรมต่างๆ ที่มันต้องใช้สัญญาณ wifi เริ่มจากลองหาสัญญาณที่ชั้นใต้ดิน ผิดหวังว่ะ เจอทุกค่ายยกเว้น AIS บางตำแหน่งสัญญาณดี แต่ไม่มีที่นั่ง อ้อ มิน่าเล่า แถวนี้มีร้านกาแฟ และทุกคนในร้านล้วนต้องหยิบเอาโทรศัพท์ หรือ Tablet ออกมากดเล่น
   ไม่คุ้นกับกาแฟแก้วจะหลายสิบบาทครับ เลยเดินหาที่นั่งว่างๆ แล้วค่อยหาสัญญาณ มาลงตัวที่หน้าร้าน Banana IT แหม เขากำลังสาธิตโปรโมท ipad ตัวใหม่พอดี ก็เงี่ยหูแอบฟังไปด้วย ส่วนมือก็จัดการอัปเดทเวอร์ชั่นจาก 5.1.1 เป็น IOS 6 ตัวล่าสุดของค่าย Apple 
   ใช้เวลานานพอควรเลยนะ ไม่น้อยกว่า 20 นาที จากนั้นก็หาโปรแกรมฟรีโหลดเล่นจนกระทั่งลูกเรียนเสร็จ นั่งดูดสัญญาณ wifi ตรงนี้สบายดีจริงๆ คนเดินผ่านน้อย แม้จะเป็นบริเวณใกล้ทางเข้าออก แต่มันอยู่ชั้น 3 คนเลยน้อยหน่อย
   ลูกขอให้ไปส่งที่ร้าน เขาอยากเล่นกับเพื่อนแถวนั้น อันที่จริงเขาเตรียม flash drive มาด้วย รู้แล้วล่ะว่าจะเอามาดูดเกมของเพื่อนมาเล่นแน่ๆ
   ส่งลูกเสร็จก็กลับบ้านมาดูแลพ่อต่อ ไม่ได้ปรนิบัติอะไรนักหรอก เพียงแค่พ่อปรับเก้าอี้ la z boy ไม่ถนัด ผมแค่ช่วยเจ้าเก้าอี้ให้ บางทีก็ซื้อพวกผลไม้มาฝากบ้าง หาเรื่องเดินผ่านพ่อบ่อยๆ เผื่อพ่อจะเรียกใช้จะได้บริการได้ทันใจ
   ระหว่างวันก็เล่น ipad ล้วนๆ เลยครับ ลองเปิด wifi hot spot ที่ตัว ipad แล้วออนไลน์ด้วยเครื่องคอมฯ คราวก่อนเชื่อมด้วย wifi วันนี้ลองเชื่อมด้วย USB ดูบ้าง
   บ๊ะ เจ๋งว่ะ เสียบสายปุ๊บ คือออนไลน์ได้ทันทีเลย ไม่ต้องกดเชื่อมต่อ รหัส หรืออะไรเลยแม้แต่น้อย เริ่มรัก ipad ละ

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 08, 2012, 02:30:24 pm

7 ตค 55
   ตื่นเช้ามาแบบเลื่อนลอย อยากไปขี่จักรยาน แต่ก็ไม่รู้ว่าแม่จะใช้ให้ไปซื้อของที่ไหนหรือไม่ จะต้องหาซื้ออาหารเช้าให้พ่อหรือเปล่า ลูกและภรรยาจะอยากไปไหนเป็นพิเศษไหม ฯลฯ สารพันปัญหา ก็เลยทำได้แค่กายบริหารที่ลานหน้าบ้าน
   ภรรยาชวนไปกินที่ Food Land อีกแล้ว ลูกก็ชอบสิ พ่อแม่ยังไม่ได้กินอาหารเลย ก็เลยให้ภรรยาและลูกไปกันสองคน ผมอยู่บ้านตอนเช้าก็จัดการพวกลูกปลาไปพลาง สายหน่อยพ่อแม่ลงมาจากบ้าน บอกจะกินข้าวที่บ้าน ไม่ต้องออกไปซื้อ ผมเลยไม่รู้จะกินอะไรดี เช้านี้ของผมเลยเป็นกล้วยน้ำว้า และข้าวโพดต้ม
   เออ ลืมเล่า ลูกปลาล็อตล่าสุดฟักตัวอีกแล้ว คราวนี้คัดพ่อแม่ตั้วโตมาผสม เพราะลองแล้วถูกใจมาก ได้ลูกปลาสีสันสวยงามมากกว่าแบบที่ให้มันไล่ผสมกันเอง
   ปลาพิการก็มีนะ ว่ายน้ำแบบเอียงๆ บ้าง ว่ายแถไปข้างบ้าง ดูไปก็น่าสงสาร เลี้ยงมันไปเหมือนปลาปกตินี่แหละครับ ไม่อยากคัดทิ้งเหมือนพวกฟาร์มปลาเขาทำ สงสารมัน เพราะเขาขายทิ้งเป็น “ปลาเหยื่อ” คือให้มันไปเป็นอาหารปลาใหญ่ ทำใจไม่ได้ว่ะ
   เย็นไปตีแบดกันพ่อแม่ลูก ซัดกันที่คอร์ดแถวบ้าน ตีกันแค่ 1 ชม ก็หมดแรงครับ แต่ละคนไม่ได้ออกกำลังกายเป็นประจำ แป๊บเดียวหน้าแดงก่ำ มิวหมดแรงขอนอนหลับ ผมกับภรรยาก็ตีกันไปสองคน โคตรเหนื่อยเลย เสร็จแล้วไปกิน MK สุกี้ต่อ

   กระแสข่าวพายุ “เกมี” ในทีวีแรงมาก คือแย่งกันนำเสนอข่าว จากเดิมที่เป็นเรื่องธรรมดาทีมีพายุเข้าในช่วงหน้าฝน เลยกลายเป็นสร้างความหวาดวิตกให้แก่คนดู
   ทางสระแก้วจะโดนก่อนจังหวัดอื่น ชาวบ้านเร่งก่อกำแพงกันน้ำ ลูกจ้างกัมพูชาแห่หนีกันกลับบ้าน นัดกันที่หน้าด่าน แต่มากันเยอะขนาดนี้ เลยโดนตรวจเอกสาร กลายเป็นว่าโดนปรับส่งกลับบ้านที่กัมพูชาสมใจ แต่แทนที่จะรอดพายุ กลายเป็นว่ากัมพูชานี่แหละที่โดนพายุหนัก อ้าว หนีเสือปะจระเข้

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 09, 2012, 01:05:23 pm

8 ตค 55
   เตรียมตัวรับ “เกมี” ที่มาเยือนแต่เช้า ยังดีที่อ่อนแรงลงแล้ว ไม่หนักเท่าไหร่ ตกแบบปกติ น้อยกว่าหน้าฝนปกติด้วยซ้ำไป แต่นี่คือเช้าวันจันทร์ เอารถพ่อคันใหม่ออกไปใช้ เพราะมันคือรถคันเดียวในบ้านที่ยังไม่ได้ล้าง
   รถพ่อคันนี้ผมขับน้อยมากๆ ยังไม่ครบ 10000 กม เลย วันนี้มีโอกาสขับ เลยสังเกตเห็นรอยแตกของพลาสติคที่ขอบสายเบลท์คู่หน้า แปลกใจสิ เพราะมองไปอีกด้านก็มีรอยแตกเหมือนกัน ตำแหน่งเดียวกันอีกด้วย เลยรีบถ่ายรูปไว้ เดี๋ยวว่างๆ จะโทรบอกศูนย์ที่ซื้อรถมา
   ชิ้นส่วนพลาสติคแตกนี่เคยแจ้งเคลมมาแล้วครั้งหนึ่งนะ ครั้งแรกเป็นพลาสติคหุ้มมุมรางเบาะมีรอยแตกทั้งด้านซ้ายและขวา แจ้งตั้งแต่ได้รถวันแรกเลย ขับถึงบ้าน เปิดพรมดูก็เห็นแล้ว แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่ไม่ค่อยสังเกตคงไม่เห็นหรอก
   อีกเดือนถัดมาศูนย์โทรมาบอกว่าพลาสติคที่แจ้งเคลมมาแล้วนะ วันไหนว่างก็เข้ามาได้ ยังนึกดีใจ แม้ว่าเป็นรถนำเข้า ยังหาชิ้นส่วนมาเปลี่ยนให้เราได้เร็วขนาดนี้ สุดยอดจริงๆ    
   ฝนตกหนัก เลยส่งลูกถึงโรงเรียน (ปกติส่งไกลหน่อย ให้เขาเดินเข้าเอง ส่วนผมก็จะได้กลับรถอันใกล้หน่อย) ผมต้องขับรถอีก 5 กม ไปจุดกลับรถ และต้องนั่งรถติดอีก 5 กม หมดเวลาไปเกือบ 1 ชม เพื่อที่จะกลับมาฝั่งตรงข้ามโรงเรียน เพราะนี่คือเช้าวันจันทร์ที่ฝนตก
   ขนาดมีรถขับส่วนตัวยังเพลียใจ อยากขี่จักรยานลุยฝนเสียจริง ใช้เวลาเกือบ 2 ชม มาถึงที่ทำงาน ขอเอาหน้าหลับฟุบโต๊ะสัก 1 นาทีก่อนทำสิ่งอื่นใด แม่งหมดแรงจริงๆ ครับ รถติดจนเพลีย ไม่น่าเชื่อ ขี่จักรยานกลางแดดหลายชั่วโมงยังไม่รู้สึกเพลียขนาดนี้เลย
   บ่ายกลับเข้ามาบ้านพร้อมกับข้าวหมูแดงร้านเก่าแก่ที่พ่อชอบมาก ส่วนผมกินข้าวโพดต้ม และกล้วยอีกด้วย น้ำหนักลดลงมาได้อย่างเรื่อยๆ แล้วนะ จากเดิมตั้งเป้าไว้จะลด 5 กก ผมเพิ่มเป้าเป็น 6 กก มาวันนี้ลดไปแล้ว 4 เหลืออีก 2 กก มีเวลาอีก 2 เดือน ลุยหน่อย เพราะช่วงโลหลังๆ จะลงได้ช้ากว่าช่วงแรกเยอะ
   เป็นการลดน้ำหนักที่ประหลาดมาก เพราะผมแทบไม่ได้ขี่จักรยานหรือออกแรงอะไรเยอะนักเลย ก็ใช้วิธีคุมอาหาร และตรรกะง่ายๆ แบบเดิมที่เคยบอกคือ “กินให้น้อยกว่าที่ใช้แรง”
   บ่ายพายุเกมีสลายตัวลงแล้ว จากพายุดีเปรสชั่น กลายเป็นฝนกระจายแทน แปลว่าที่ทางรัฐบาลนำโดยปลอดประสพนั้น ให้ข้อมูลที่แย่มากๆ เช่น ให้คนอยู่ในบ้าน ไม่ต้องออกไปไหน เรือเล็ก เรือใหญ่ไม่ต้องออก เพราะจะมี strom surge ทำนายแบบเดาตามสื่อจนคนโกลาหลกันใหญ่ เอาเข้าจริง ฝนแม่งไม่เท่าไหร่เลย
   ข่าวเด่นวันนี้ ทักษิณจัดปาร์ตี้หรูที่ฮ่องกง นักการเมืองไทยแห่กันไปหาจ่าฝูงเลียแข้งเลียขากันจนเต็มลำ Airbus A380 เฮ้ย !!! ประเทศไทยสามารถจัดตั้งคณะรัฐมนตรีโดยนักโทษการเมือง สุดยอดเลยครับชินวัตร
                ถ้าเป็นเดี่ยวไมโครโฟนของอุดม ก็ต้องบอกว่า Thailand Only

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 10, 2012, 01:46:36 pm

9 ตค 55
   เช้าไปส่งแม่ที่สวนสาธารณะ คล้อยหลังพักเดียวฝนเทลงมา รีบหาที่จะกลับรถไปรับแม่กลับ แล้วจู่ๆ ฝนก็ซาลง ขณะลังเลฝนก็ตกแรงสลับเบาจนหายไป
   สองวันนี้เอารถพ่อคันใหม่เอี่ยมมาใช้ ขับสบายมือ แต่ไม่สบายใจ รถใหม่ครับ จอดที่ไหนก็ต้องระวัง ถ้าไปห้างนี่ต้องจอดไกลๆ เลย กลัวรถข้างๆ เปิดประตูชน กลัวรถเข็นครูด กลัวสารพัด จะว่าหวงรถก็ใช่เลย ไม่เถียงสักคำ
กลางวันมีคนในเวปจักรยานโทรมาสอบถามเรื่องรถพับ เขาอยากเปลี่ยนดุมใหม่ ผมเลยให้วัดความกว้างของดุมว่าเท่ากันไหม ถ้าเท่ากันก็จัดไปได้เลย
   วันนี้มีทดสอบ Honda City CNG เส้นทางกรุงเทพฯ-พัทยา มีเสริมเหล็กกากบาทแบ Cross Bar ที่เบาะหลัง ลดอาการบิดโคลงของตัวถัง เพราะว่าถัง CNG มีน้ำหนักราว 80 กก และทำให้ CG สูงขึ้นกว่ารถปกติ เจ้าเหล็ก Cross Bar นี้จะช่วยถ่ายเทแรงไปยังอีกด้าน ลดแรงเครียดของตัวรถ
   ทำเป็นตุเป็นตะ ยังกะไปเอง เปล่าครับ จำขี้ปากคนอื่นมาเล่าต่อ ผมน่าจะหลุดวงโคจรของวงการรถยนต์ไปแล้วแน่ๆ ไม่มีใครเรียกเลย ต่างจากเมื่อก่อนตอนยุครุ่งเรืองนี่ผมคิวแน่นมาก
   อ้อ มีค่ายเดียวที่ยังเชิญผมไปร่วมงานเสมอทุกครั้ง นั่นคือค่ายของ Motor Expo ไม่ได้เฉพาะแค่ไปร่วมงานนะ กิจกรรมอะไรต่างๆ ก็ขยันเชิญทุกครั้ง เมลล์มายังไม่เท่าไหร่ ให้ทาง Pr โทรมาชวนบ่อยเลย อย่างวันนี้ก็โทรมาชวนไปร่วมงานโบล์วลิ่งในวันศุกร์ที่ 12 นี้ เสียดายที่ช่วงนี้ผมต้องไปดูแลพ่อตอนบ่าย เลยปฏิเสธเขาไป
   เย็นไปรับลูก แวะซื้อตาข่ายพลาสติคที่ Home Pro วันไหนว่างๆ จะเอาไปขึงในบ่อปลา แยกปลาใหญ่กับปลาเล็กออกจากกัน    
   เกมีอ่อนตัวลงแล้ว แต่ยังมีฝนตกกระจายทั่วประเทศอยู่ ทางเหนือสิมีลมหนาวมาบ้างแล้ว โดยเฉพาะยอดดอยอินทนนน์เหลือไม่ถึง 10C สุดยอดจริงๆ เลย
   คิดถึงพี่สมัครที่อยู่เชียงรายเหมือนกัน ไม่ได้โทรคุยข่าวคราวนานแล้ว ได้แค่ส่งใจไปแทน ถ้ามีโอกาสไปอีกครั้ง ยังไงก็ต้องไปเยี่ยมแน่ๆ คิดถึงทั้งพี่สมัคร คิดถึงทั้งเชียงราย
   ใครไม่รู้ว่าพี่สมัครคือใคร ให้ย้อนไปอ่านตอนผมไปเชียงรายเมื่อปลายเดือน กพ 55 ดู แล้วจะซึ้ง

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 11, 2012, 01:25:54 pm

10 ตค 55
   ฝนตกหนักตอนดึกยังไม่เท่าไหร่  หมาข้างบ้านร้องเห่าหอนเสียงดังนี่สิ เป็นอันว่าตื่นตั้งแต่ตี 1 และนอนไม่ค่อยหลับจนถึงตี 5 เช้ามืดไปส่งแม่ที่สวนสาธารณะ แล้วจู่ๆ ฝนก็ตกลงมา แม่เลยเปลี่ยนใจ กลายเป็นเดินหาซื้อผักผลไม้หน้าสวนสาธารณะที่ออกกำลังกายแทน
   เช้านี้รถติดปานกลาง กำลังนึกแปลกใจ อ้อ เด็กอื่นเขาปิดเทอมกันนี่เอง ลูกเราไม่ได้ปิด เพราะแอบปิดไปก่อนหน้าคนอื่นเขาแล้ว มิวเรียนปีละ 3 เทอมเหมือนพวกเด็กไฮโซโรงเรียนอินเตอร์ฯ แต่เปล่านะ เขาไม่ได้เรียนอินเตอร์อะไรสักนิด เป็นโรงเรียนเล็กๆ แถวบ้านนี่เอง
   เช้านี้ยังคงขับรถพ่อคันใหม่ ตอนขับน่ะโอเคดี แต่ตอนรถติดแล้วมีมอเตอร์ไซค์มาซอกแซ่กนี่สิ ไม่อยากมองกระจกข้างเลยครับ แต่ละคันล้วนเฉี่ยวกระจก เฉี่ยวตัวรถไปหน่อยเดียว รถตัวเองไม่เท่าไหร่ นี่รถพ่อ เป็นรอยขึ้นมาล่ะก็ ทำหน้าไม่ถูกเลย
   อ้อ บรรยากาศแบบนี้เคยเกิดกับผมสมัยก่อนตอนทำ Racing Club ครับ ตอนที่ขับรถทดสอบนี่แหละ ถึงขนาดจอดที่บ้านต้องเลื่อนรถตัวเองไปจอดข้างนอก เอารถทดสอบไปจอดในร่ม เข้าในตัวเมือรถติดๆ นี่ไม่เอาเลย ไม่กล้าเสี่ยง
   เข้ามาบ้านตอนบ่าย ซื้อก๋วยเตี๋ยวมาฝากพ่อ นั่งกินด้วยกัน คุยกันไปพลาง เสร็จแล้วก็ไปจัดระเบียบบ่อปลาใหญ่ ด้วยการขึงตาข่ายพลาสติคที่ซื้อมาเมื่อวาน กักบริเวณให้เจ้าพวกลูกปลาตัวเล็กอาศัยอยู่บ้าง ปล่อยให้ว่ายรวมกัน โดนกินหายไปเยอะแล้ว น่าเสียดายจริงๆ
   ลูกปลาล็อตล่าสุดได้มาเยอะมากๆ คัดพ่อแม่ตัวโตๆ มาผสม ครอกนี้จะลองเลี้ยงลงในบ่อใหญ่ละ อยู่ในอ่างเล็กผมว่ามันโตช้ามากๆ เลย
ข่าวเด่นประจำวันนี้ สหรัฐอเมริกากำลังหาเรื่องโจมตีอิหร่าน ข้อหาพัฒนาอาวุธ (อีกแล้ว) อ้าว เฮ้ย แล้วเมื่อราวสิบปีก่อนที่เอ็งยิงเครื่องบินโดยสารของอิหร่านเขาร่วงเฉยเลยล่ะ คนตายกันยกลำ ด้วยความคิดที่หวาดระแวงว่ามันจะเป็นเครื่องบินรบ เอ็งไม่เห็นจะรู้สึกอะไรสักนิด ปัดโธ่ …
   ลงข่าวกันแค่วันเดียวแล้วเรื่องก็เงียบกริบ คนอื่นลืมหรืออาจไม่รู้เรื่องเหี้ยๆ แบบนี้กัน แต่โทษที ผมจำได้ว่ะ 
   แล้วก็ไม่สงสัยเลยว่าทำไมอเมริกาถึงมีศัตรูอยู่ทั่วมุมโลก

Title: Re: ตค 55
Post by: O'Pern on October 12, 2012, 01:45:22 pm

11 ตค 55 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
   ไปส่งแม่ที่สวนธนบุรีรมย์ ขับรถกลับบ้านเปิดกระจกหมดทุกบานรับอากาศเย็นอย่างสบายอารมณ์ แน่ล่ะ นึกถึงรถเปิดประทุนจริงๆ นี่ถ้ามีเงินพอ รถคันต่อไปของผมมันต้องเปิดประทุนได้
   ตอนหนุ่มๆ เคยขับ Mazda MX-5 ก็โดนคนค่อนขอดว่า “รถเห็นแก่ตัว” ไม่ได้โต้ตอบอะไร แต่ในใจคิดว่า มึงมาช่วยกูออกเงินซื้อรถตั้งแต่เมื่อไหร่วะ แล้วกูเห็นแก่ตัวตรงไหน รถกู เงินกู น้ำมันกูก็เติมเอง พังก็ยังต้องซ่อมเอง ไอ้คนแบบนี้แม้เขาจะพูดแซวเล่นๆ แต่ฟังแล้วมันขัดหู
   ได้ขับ MX-5 ในปี 93 ก็เริ่มจัดตั้งชมรม Miata Club of Thailand เริ่มกันแบบง่ายๆ คิดเองทำเองครับ ผมเจอรถคันไหนที่เหมือนกันก็จะเอานามบัตรไปเสียบไว้ ส่วนใหญ่ก็จะโทรกลับมา ผมก็อธิบายถึงการจัดตั้งชมรมฯ ทุกคนโอเคดีหมดเลย สองปีแรกได้สมาชิกมา 20 คัน หึหึ เสธฯ สนั่น ก็ยังใช้ MX-5 เลยครับ
   ยุคนั้นอินเทอร์เนทยังใหม่มากในไทย ผมเริ่มออนไลน์ในปี 94 ด้วยโมเดมสปีด2.8 k มันไม่รู้หรอกว่าช้าเร็วขนาดไหน แต่ออนไลน์ได้คือสุดยอดของชีวิตแล้ว ช่วงนี้เริ่มติดต่อชมรม miata club ในต่างประเทศ แต่ก็ไม่มีข้อมูลอะไรมากนัก เพราะเป็นรถ G1 (Generation 1) หัวข้อยอดฮิตก็เลยหนักไปทางของแต่งรถ
ในอีกสองปีถัดมาก็ตั้งชมรม Racing Club อีกอัน เพราะเริ่มมีรถหลากหลายมาแจมในกิจกรรมนอกเหนือจากกลุ่มรถ Mazda MX-5 พอเป็น Racing Club นี่สนุกเลยครับ มีปรมจารย์มาแจมเยอะมาก เริ่มจากพี่แมน มานิตย์ พี่วัว ณัฐวุฒิ เจริญสุขวัฒนะ พี่อ้อด สุรกิจ กุลกำธร (สิงห์แรลลี่) ถ้าจัดงานแบบ Club Race ก็จะมี พี่เปาะ พี่ปั้น มาแจมอีกด้วย
   อ้อ Miata Club of Thailand นี่ไม่ได้มั่วขึ้นมาเองนะ ผมประสานงานกับบริษัท กมล สุโกศล (ตัวแทนจำหน่ายรถ Mazda ในยุคนั้น) เขายินดีมากที่ผมจัดตั้งชมรมฯ เอ่ยปากฝากมาบอกว่าหากสมาชิกจะเข้าไปใช้บริการในศูนย์ หรือซื้ออะไหล่ จะให้ส่วนลด 20% (ปกติลด 10 -15%)
   นี่คือผลประโยชน์อย่างแท้จริงของคนเล่นรถอย่างเราครับ รู้สึกว่าตัวเองทำประโยชน์ให้ชาวบ้านได้ก็ดีใจ จัดทำวารสารย่อยๆ ขึ้นมา แต่ก็ไม่ได้พิมพ์แจกจ่ายจริงจัง ติดเรื่องต้นทุนนี่แหละ แต่มันคือจุดเริ่มต้นเล็กๆ ของนิตยสาร Racing Club
   เริ่มมีข้อมูล แถมชอบงานเขียนเป็นทุนเดิม เลยเป็น “มือปืน” ให้กับนิตยสารรถยนต์มาหลายเล่ม ทั้ง GM Car / ARC / จัดรายการวิทยุก็มี เป็นวิทยากรรับเชิญก็เอา พอขับรถของเราจนถึงขีดสุดแล้ว ไฟในกายลุกโชนเต็มที่ ก็เลยหารถทดสอบมาขับ ครั้งแรกที่จับพวงมาลัย มันมีความรู้สึกว่า “ผมเกิดมาเพื่อสิ่งนี้”
   ตอนเป็นมือปืนให้เล่มอื่นนั้น ผมขับดริฟท์ไปด้วยนะ สุดยอดมากเลย ดริฟท์มันด้วยรถเปิดประทุนนี่แหละ เล่นจนรถงอมกลัวราคาจะตก เลยรีบขายไปในปี 97 หารู้ไม่ ทุกวันนี้ราคามันแทบไม่ตกไปจากรถใหม่ป้ายแดงเลย
   ขายรถไปแล้ว ก็เลยไม่ได้จัดกิจกรรมอะไรให้กับ Miata Club of Thailand ค่อยๆ เฟดตัวเองออกมาอย่างเงียบๆ ให้คนที่เหลือเขาจัดการกันเอง ผมปูพื้นฐานเอาไว้ให้บ้างนิดหน่อยแล้ว อย่างน้อยก็จัดงาน Track Day ที่พีระฯ จัดขบวนเปิดประทุนขับรถเล่นไปสมุทรสงครามกัน แต่ที่บ่อยสุดก็คืองาน Autocross ทีหลังห้างซีคอนสแควร์
   โอ้ วันนี้ว่างเยอะ อารมณ์ดี เล่าเรื่องได้ยาวมาก อย่างน้อยกลุ่ม Miata Club ในปัจจุบันก็จะได้รู้ว่าพวกเขามีที่มาที่ไปอย่างไรกันบ้าง คนเดียวที่ยังคงหลงเหลือ และพูดคุยกันบ้างนานๆ ครั้งก็คือคุณหนุ่ม (เจ้าของร้านอาเล็กราชวงศ์) ทุกวันนี้เขายังใช้ miata อยู่เลย สุดยอดจริงๆ เป็น Brand Ambassador ได้เลย
   ตอนบ่ายช่างมาติดตั้งผ้าม่านใหม่ บูรณะบ้านให้ดูสวยสดใสเพราะอยากให้รอบตัวพ่อเต็มไปด้วยบรรยากาศที่ดูดี จากเดิมบ้านเก่าโทรม ข้าวของระเกะระกะ ตอนนี้ดูดีขึ้นเยอะเลย แต่มีจุดที่ทำไม่เรียบร้อยสองจุด เจ้าของร้านไม่ได้มาด้วย โทรคุยกันแป๊บเดียว เขาบอกให้ลูกน้องนำชิ้นที่มีปัญหากลับร้าน และจะนัดวันติดตั้งซ่อมแซมให้ใหม่ บริการดีจริงๆ ครับ
   ข่าวเด่นวันนี้ Toyota พานักข่าวสื่อมวลชนไปทดสอบรถ 86 ที่ยุโรป รู้ข่าวแล้วคันจริงๆ ไอ้คันนี้ผมชอบมากเสียด้วย อยากไปครับ แต่อย่างที่รู้ๆ กัน คือผมหลุดวงโคจรของวงการรถยนต์ไปนานแล้ว ตอนนี้คงจะไม่มีใครรู้จัก O’Pern อีกต่อไปแล้ว น่าเสียดายจริงๆ
   อาทิตย์หน้าสิยิ่งแรง Chevy พาสื่อมวลชนไปขับ Trailbalzer ที่ South Africa กันเลย สุดยอดโคตรๆ อยากไปด้วยคน งานนี้ไม่น่าจะมีแค่คนไทยนะ จะได้ทดสอบร่วมกับนักทดสอบจากนิตยสารต่างๆ ในยุโรปอีกด้วย ผมว่านี่คือทริปทดสอบแห่งทศวรรษเลยล่ะ โอ๊ยยย …สุดตีนว่ะ

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 13, 2012, 08:05:12 pm

12 ตค 55
   ส่งแม่ที่สวนธนฯ ตอนเช้า ขับกลับมาบ้านก็ต้องรีบกินข้าว อาบน้ำ เตรียมตัวออกจากบ้าน ไม่มีเวลาไปดูแลลูกปลาเลย
วันนี้ทดลองเอา ipad มาโพสตอบกระทู้ในเวป พบปัญหาอย่างหนึ่งคือโพสรูปไม่ได้ แต่ถ้าเป็นแค่ตัวหนังสือนี่สบายมาก ไม่รู้เหมือนกันว่าไฟล์ภาพใหญ่เกินไป หรือผมทำผิดวิธีก็ไม่รู้
   ผมพบข้อข้องใจใน ipad อีกอย่างหนึ่งคือ ผมหาวิธีเปลี่ยนชื่อไฟล์ไม่ได้เลย มันไม่มีปุ่มเมาส์คลิกขวาแล้วเลือก rename เหมือนใน pc ที่คุ้นเคย เอ๊ะ หรือเราโง่เองวะ
   เย็นนี้มีงานโบล์วลิ่งของสื่อมวลชนสายรถยนต์ ทางกลุ่มฟอร์มูล่าผู้จัดงาน Motor Expo เป็นผู้จัด เล่นกันที่เอสพลานาด รัชดา ผมไม่ได้ไปครับ เย็นต้องไปรับลูก และอยู่ดูแลลูกตลอดจนถึงค่ำ
   พ่ออาการดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ดีขึ้นแบบช้าๆ วันละนิดละหน่อย แบบสะสมทรัพย์ นึกอยากจะขับรถออกไปข้างนอก พอแม่รู้ แม่รีบห้ามไว้ บอกรอให้หายดีกว่านี้ก่อน ก็น่าเห็นใจครับ ปกติพ่อไม่ค่อยได้อยู่บ้านนั่งๆ นอนๆ แบบนี้
   เย็นนี้มิวขอให้พาไปซื้อหนังสือ the Aerospace เป็นนิตยสารเกี่ยวกับการบิน เขาชอบมากๆ ไม่ได้ซื้อเป็นประจำหรอก เลือกเอาเฉพาะเล่มที่มีเรื่องเด่นที่เขาชอบเท่านั้น ตบท้ายด้วยขอกินมื้อเย็นที่ร้าน yayoi บอกว่าไม่ได้กินนานแล้ว แต่ก็สั่งแต่ของเดิมๆ ทุกทีเลย เห็นไหม เป็นโรคกลัวการเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว
   ผมสั่งเมนูแนะนำใหม่มา มิวเขาก็อยากกินแหละ แต่กลัวว่ารสชาติจะไม่ถูกปาก สั่งมาแล้วกลัวจะไม่ชอบกิน เลยไม่กล้าสั่ง พอเห็นอาหารของผมมา เขาขอชิม แล้วก็ติดใจ ฟาดไปเกือบครึ่งแน่ะ

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 18, 2012, 01:57:28 pm

13 ตค 55
   วันนี้มีประชุมผู้ปกครองที่โรงเรียนมิว หัวข้อสนทนาเกี่ยวกับการเตรียมตัวเข้าเรียนต่อชั้นมัธยม 1 เด็กๆ เขาไม่รู้สึกรู้สาอะไรหรอก พ่อแม่นี่แหละที่ต้องจัดเตรียมหาลู่ทางเอาไว้ให้ แต่ผมก็ย้ำเสมอกับลูกตั้งแต่ ป4 แล้วว่า มันจะต้องมีการสอบแข่งขันอย่างแสนสาหัส ไม่รู้เขาจะเข้าใจแค่ไหน
   แต่งตัวหล่อหน่อย ปกติจะใส่ชุดทำงาน (เก่าๆ ขาดๆ โทรมๆ) วันนี่ต้องใส่ชุดลำลอง กางเกงขายาว เสื้อสุภาพเรียบร้อย ไม่ลืมหิ้วไอ้แพดไปด้วย ผมว่าผมเรียกมันว่า “ไอ้แพด” น่าจะเหมาะกว่า “ไอแพด”
    ประชุมตอนเช้าเสร็จเอาตอนสายๆ ได้ข้อมูลเพิ่มมาระดับหนึ่ง จากนั้นพามิวไปเรียนคณิตศาสตร์คุมอง ระหว่างรอมิวเรียน ผมเอาไอ้แพดเปิดหาสัญญาณ wifi เลยนั่งโหลดโปรแกรมต่างๆ มาเยอะเลย นาทีทองครับ ที่บ้านไม่มี wifi ใช้ได้แต่ระบบ 3G ที่ทาง AIS ให้โควตามาแค่ 3 Gigabite ถ้าใช้ข้อมูลเกินจากนี้ ความเร็วในการเชื่อมต่อจะลดลงไปเหลือระดับ Edge
   รีบกลับบ้านเพราะช่างผ้าม่านจะนำงานที่ซ่อมมาติดตั้งให้ รีบขึ้นรถสตาร์ท ปิดประตูเรียบร้อยกำลังจะออกรถอยู่แล้ว จู่ๆ มิวก็บอกว่ารถคันข้างๆ เราเขาสตาร์ทเครื่องทิ้งไว้
   ผมหันไปดู เพราะเรามาจอดพร้อมๆ กัน ผมจอดก่อนเขาแค่ 1 นาที กำลังจะลงจากรถ เขาก็เข้ามาเทียบข้าง หันไปดูก็ไม่อยากเพ่งมาก รถเขาติดฟิล์มดำเข้มมาก เป็นรถ Ford Fiesta เกรงว่าจะมีคนอยู่ในรถน่ะครับ แต่อดสงสัยไม่ได้ เพราะว่าจอดมาแล้วไม่ต่ำกว่า 2 ชม ผมเลยเดินออกไปดูจากมุมที่มีแสงส่อง อ้าว … ไม่มีใครอยู่ในรถเลย
   ลองดึงที่เปิดประตูดู ก็เห็นกุญเจเสียบคาไว้ ปิดแอร์ ปิดวิทยุเรียบร้อย อ้าว ลืมกันซึ่งๆ หน้าแบบนี้เลยหรือนี่
   ให้มิวช่วยไปเรียกเจ้าหน้าที่มาดู ผมเฝ้าอยู่ที่รถตรงนี้แหละ สักพักมิวกลับมาพร้อมกับเจ้าหน้าที่ที่เดินถือไม้ม็อบกวาดน้ำมาด้วย ก็แปลกใจนะที่ไม่ถือมาดีๆ เล่นควงมาตลอดทาง
   โครมมมม ไม้ม็อบหลุดมือฟาดไปที่ Honda Jazz สีขาวที่อยู่ใกล้ๆ รถผมเข้าให้ หึหึ เจริญล่ะมึง ฟาดอย่างแรงเลยด้วย
   เจ้าหน้าที่วิทยุแจ้งหัวหน้า พร้อมกับถ่ายรูปกุญแจคาไว้ที่คอพวงมาลัย ถ่ายรูปรถที่จอด ผมฟังเขารายงานหัวหน้าทางวิทยุสักพักก็ขอตัวกลับ ก่อนไปทิ้งเบอร์โทรไว้ให้เขา เผื่อเขาต้องการพยาน (หากมีปัญหาภายหลัง)
   ได้ทีเลยอบรมสอนมิวเรื่องความสุขและการให้
   “วันนี้ลูกทำความดีอย่างมากเลยนะ ถ้าพ่อเป็นเจ้าของรถคั้นนั้น คงจะต้องขอบคุณมิวอย่างมาก ลูกรู้สึกอย่างไรบ้าง”
   “รู้สึกดีใจครับ”
   “ถ้าอยากสุขชั่วคราวก็ให้กินให้เที่ยวให้ซื้อของที่เราชอบ แต่ถ้าอยากสุขถาวรก็ต้องให้ความช่วยเหลือผู้อื่น ลูกเข้าใจความหมายไหม”
   “เข้าใจครับ”
   วันนี้มิวได้เรียนบทเรียนชีวิตบทสั้นๆ แต่มันจะอยู่ในความทรงจำของเขาไปตลอดชีวิตว่าตอนอายุ 11 ปี เขาได้ช่วยเหลือเจ้าของรถ Ford คันนั้นไว้ไม่ให้รถสูญหาย

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 18, 2012, 02:00:22 pm

14 ตค 55
   เมื่อวานเข้าเวปจักรยานของสมาคมฯ ทราบข่าวมาว่าวันนี้เขาจะจัดทริปขี่ไปเกาะเกร็ดกัน อยากไปอีกแล้ว ผมไม่เคยไปเกาะเกร็ด แต่ดูรายละเอียดทริปแล้วยังไม่ถูกใจเท่าไหร่ เพราะเขาไม่ได้เอาจักรยานข้ามเกาะไปด้วย เข้าใจว่าคนคงจะเยอะ เกรงใจชาวบ้านบนเกาะ ผมก็เห็นด้วยนะ ขี่จักรยานไร้มลพิษก็จริง แต่ถ้าแห่กันออกมาขี่เต็มถนนจนมั่วเหมือนวัน Car Free Day คนท้องถิ่นจะด่าเอา
   เออ เจออีกทริปน่าสนใจ เป็นเส้นทางที่ผมเล็งเอาไว้อีกแล้ว นั่นคือขี่ไปสิงคโปร์ แล้วก็เหมือนเดิมครับ อ่านรายละเอียดทริปแล้วเปลี่ยนใจ ก็เขาเล่นซัดเฉลี่ยวันละ 160 กม ตลอดเลย อ่านถึงตรงนี้แล้วเครียดเลย บอกตามตรงแบบไม่อาย ผมกลัวขี่ไม่ไหวว่ะ กลายจะเป็นภาระของเขาอีก นี่ถ้าให้ผมจัดเอง วางแผนทริปเอง ผมขี่ไม่ถึงวันละ 100 กม แน่นอนครับ อยากให้มีจอดเที่ยวเล่นบ้าง มาถึงขนาดนี้แล้วไม่น่าต้องเร่งรีบอีกต่อไปแล้ว
   เช้านี้เลยพาภรรยาและลูกไปตลาดน้ำบางน้ำผึ้งครับ ไม่ได้ไปพักหนึ่งละ คิดถึงก๋วยเตี๋ยวต้มยำจริงๆ ส่วนมิวนอกจากชอบก๋วยเตี๋ยวแล้ว ยังต้องมีโกโก้เย็นของโปรดอีกแก้ว กินเสร็จก็ซื้อของกลับบ้านอีกเต็มสองมือ ขนมที่ผมซื้อประจำก็คือเผือกเส้นทอดกรอบ ทอดแบบไทยนะ ไม่ใช่เผือกทอดแบบจีนที่มีขายคู่กับเต้าหู้ทอด อันนั้นอ้วนกว่าเยอะ ผมชอบมิวอย่างหนึ่งคือเขาไม่ค่อยกินขนมจุบจิบ แต่ถ้าชอบกินอะไรก็จะขอกินบ่อยเลยนะ ช่วงนี้ฮิตไอติมแมกนั่ม เพราะเห็นอนันดาเขาโฆษณาในทีวี ก็เลยได้โอกาสสอนเขาเรื่องการโฆษณา การตลาด และธุรกิจ เขาจะรู้เรื่องและเข้าใจแค่ไหนก็ช่าง ช่วงนี้เริ่มโตแล้ว น่าจะเข้าใจโลกได้แล้ว
   กลับมาบ้านก็ได้ฤกษ์ลงมือล้างอย่างลูกปลาเป็นครั้งแรก ที่ผ่านมาหลายเดือนได้ไข่ปลาและฟักเป็นตัวมากมาย แต่เหลือจนถึงทุกวันนี้แค่สัก 50-60 ตัวเท่านั้นเอง ช่วงหลังนี้ปลาหายไปอย่างน่าแปลกใจ จนพบต้นเหตุคือมีเขียดตัวหนึ่งแอบเข้ามากินลูกปลาตอนกลางคืน โธ่…
   ล้างอ่างเตรียมน้ำเอาไว้ ต้องทิ้งไว้ 2 วันให้คลอรีนหมดฤทธิ์ถึงจะนำลูกปลาลงได้ ในขณะที่บ่อใหญ่ก็จัดการกั้นตาข่ายไว้อย่างดี คราวนี้จะลองนำลูกปลาไปเลี้ยงในบ่อใหญ่ดูครับ เพราะถ้ายังอยู่ที่เดิม มันก็ต้องโดนเจ้าเขียดมาแอบกินอีกแน่ เตรียมพร้อมทั้งอ่างผสมพันธุ์ อ่างฟัก อ่างอนุบาล นี่ชักจะอยากได้ปลาทองสายพันธุ์อื่นๆ มาเลี้ยงบ้างแล้วนะ ผมชอบพวกหัวสิงห์ ตัวมันอ้วนกลม น่ารักดี
   กลางวันพาพ่อไปกินติ่มซำที่ร้านอาหารจีนแถวบ้าน แม่ไปทำบุญที่ต่างจังหวัดกับเพื่อน พ่ออยู่บ้านอย่างเหงาๆ เลยพาไปข้างนอกสักหน่อย เป็นครั้งแรกที่ผมบริการพ่ออย่างเป็นทางการครับ รู้สึกดีเหมือนกัน มีตักอาหารให้ด้วย ตอนตักก็นึกถึงภาพตอนที่ผมตักให้ลูก ตักให้ภรรยา
   อิ่มแบบแน่นชนิดไม่เคยอิ่มแบบนี้มาก่อน กลับมาบ้านน้ำหนักขึ้นทันที 1 กก โห ไม่น่าเชื่อ แล้วจะต้องใช้เวลากี่วันในการลดลงล่ะ
   ตลอดบ่ายก็ป้วนเปี้ยนแถวบ่อปลา เป็นห่วงตาข่ายที่ขึงไว้ว่ามันจะไม่มั่นคง กลัวปลาใหญ่แอบมุดลอดเข้ามากินปลาเล็ก จะดูอาการสัก 2 วัน ถ้าไม่มีปลาใหญ่เข้ามา ก็จะเอาลูกปลาตัวเล็กมาลองปล่อยดู ทดลองวิธีใหม่ๆ บ้าง ดีกว่าอยู่แบบเดิมที่เลี้ยงมาตั้งนาน โดนเขียดจับกินเฉยเลย
   มื้อเย็นลูกติดใจยาโยอิ แต่ผมไม่เอาแล้วล่ะ ให้ภรรยาไปกับลูกสองคน ช่วงนี้ร้านยาโยอิจัดโปรชุดใหญ่ กิน 250 บาท ได้ไอศกรีมชาเขียวราดถั่วแดงบด กินถึง 350 ก็จะได้ทาโกยากิเพิ่มอีก 4 ลูก ถ้ากินถึง 500 บาท ก็จะได้กุ้งเทมปุระอีก 1 จาน ที่บอกว่าชุดใหญ่ก็เพราะหากกิน 500 บาท ก็จะได้ ไอศกรีม ทาโกยากิ และเทมปุระกุ้ง สามอย่างรวมกันก็น่าจะสัก 150 – 200 บาท ยังไม่พอ ได้จับคูปองอีก 1 ใบ ได้อาหารฟรีสำหรับมื้อต่อไปอีกด้วย วันก่อนจับได้ฟรีเกี๋ยวซ่า วันนี้ลูกจับได้ฟรีบะหมี่โซเม็ง (เป็นยังไงก็ไม่รู้)
   ถ้าช่วงนี้เห็นร้านยาโยอิคนแน่นก็ไม่ต้องแปลกใจล่ะนะ จัดหนักจริงๆ ครับ

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 18, 2012, 02:14:33 pm

15 ตค 55
   เช้าวันนี้พ่อแข็งแรงขึ้นเยอะแล้ว เลยไปสวนสาธารณะกับแม่เหมือนเดิม ผมได้ฤกษ์กลับไปใช้รถตัวเองคันเก่า Nissan 180SX สัมผัสแรกที่นั่งก็ได้รับความรู้สึกเดิมๆ กลับมา แม้มันจะไม่หรู ไม่มีฟังชั่นพิเศษ ไม่มีปุ่มปรับสารพัดบนพวงมาลัย ไม่มีอะไรสักอย่าง กระทั่งฟิล์มกรองแสงก็ไม่มี วิทยุติดรถเดิมๆ เสียงป๋องแป๋งมาก แถมมีคลื่นสูงสุดแค่ 90 MHz
   แต่.. มันคือรถของเรา
   ขับไปทำงานช่วงเช้าก็ปกติดี กดคันเร่งแรงๆ แล้วรถพุ่งติดตีนดีเหมือนเดิม บ่ายแวะเข้าคอนโดฯ ครั้งแรกในรอบหลายเดือน แว๊บแรกเหมือนเข้าไปบ้านคนอื่นเลยครับ ไม่คุ้นเลย เปิดม่าน เปิดหน้าต่างระบายอากาศสัก 30 นาที วันนี้อากาศดี ไม่มีแดด ลมแรง สักพักก็เปิดแอร์ ลุ้นแทบตาย กลัวมันจะพัง ไอ้พวกของที่ไม่ได้ใช้บ่อยนี่ พังไปเสียดายแย่
   หันไปมองกำแพง อ้าว นาฬิกาแบตหมดเสียแล้ว ลองเปิดทีวีดู อืมม โอเคดี ลองเปิด DVD ดู เอ๊ะ เจอแผ่นสะดุด อีกสักพักเครื่องค้างเลย อ้าว พังเสียแล้วหรือนี่
   เปิดตู้ดูเสบียง โอ้โห ขนมหมดอายุเพียบเลย มีทั่งถั่วโก๋แก่ ข้าวเกรียบกุ้ง ปกติไม่มีตุนขนมหรอกนะ แต่เตรียมไว้เผื่อมีเพื่อนต่างประเทศมาพักน่ะ จะทิ้งก็เสียดาย ลองเปิดกินดู อ๊ะ รสชาติไม่เปลี่ยนเลย น่าจะกินได้นะ ว่าแล้วก็ซัดโก๋แก่ และข้าวเกรียบกุ้งไปจนหมดห่อ อ้าว เฮ้ยย ยังอยู่ในขั้นตอนลดน้ำหนักอยู่เลยนะ
   เย็นไปรับลูก แต่ไปถึงก็ไม่ได้กลับทันทีหรอกนะ มิวขอวิ่งเล่นกับเพื่อนต่อจนค่ำ ระหว่างอยู่ว่างๆ ก็เลยสอนการบ้านเด็กคนอื่นๆ เขาไปด้วย เด็กคนอื่นๆ นี่ผมไม่รู้จักมาก่อนหรอกนะ เห็นเขาน่ารักน่าเอ็นดูดี จนบางคนสนิทกัน เลยเล่นกันอย่างสนุกสนาน

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 18, 2012, 02:17:59 pm

16 ตค 55
   เช้านี้ช่างจ้อยมารับรถไปซ่อม หวังว่าคงจะไม่บานปลายนะ รถเก่าๆ แบบนี้พอมีปัญหาอะไรสักอย่างมันมักจะพากันพังเป็นลูกโซ่ ลำพังปกติขับได้ดี แต่ถ้ารื้อออกมาก็จะเจอชิ้นส่วนบางอย่างใกล้จะเสีย อาการแบบนี้ผมคุ้นเคยดีเพราะเคยบูรณะรถโบราณมาหลายคัน เริ่มจากพวกท่อยาง แม้จะยังคงใช้ได้ดี แต่ถอดออกมาแล้วเราก็จะเห็นรอยปริแตกเล็กๆ น้อยๆ มันใช้ได้อีกพักใหญ่เลยล่ะ เผลอๆ เป็นปีเอา แต่ไหนๆ ก็รื้อมาแล้วนี่นา ก็เลยเปลี่ยนมันซะยกชุด
   กลายเป็นว่าต้องเอารถพ่อขับไปใช้งานอีกแล้ว มันก็ขับสบายดีครับ เบาะนุ่ม แอร์เย็น มีเพลงฟัง ติดฟิล์ม ฯลฯ แต่ถ้าไปจอดในห้างแล้วผมต้องขับไปจอดให้ไกลผู้คนหน่อย กลัวรถพ่อเป็นรอยโดยไม่ตั้งใจ มักจะจอดแนบเสาหรือติดกำแพงสักข้างหนึ่ง ทำแบบนี้มิวเขาจำได้ดีขึ้นใจ
   จอดแบบ “เจ็บข้างเดียวสิพ่อ” มิวจะพูดแบบนี้ตอนขณะผมเลือกที่จอดรถ
   วันนี้มีการประมูล 3G อืมม ผมเฉยๆ ว่ะ ไม่ได้ตื่นเต้น ไม่ได้ดีใจ ไม่ได้เสียใจ ไม่ได้คาดหวัง เพราะ 3G มันเป็นประโยชน์โดยตรงของบริษัทขายมือถือที่ทุกวันนี้แข่งกันทำกำไรในโหมด Non Voice คืออะไรก็ได้ที่ไม่ได้เป็นค่าโทร เช่น โหลดเพลง โหลดเกม โหลดภาพ gprs/edge 3G ฯลฯ
   ถ้ามี 3G เด็กๆ วัยรุ่นก็จะออนไลน์กันได้สนุกขึ้น ดูหนังได้เป็นเรื่องๆ เลย ดู youtube ได้ลื่นไหล การส่งถ่ายข้อมูลเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก แต่มันไม่ฟรีหรอกนะ เอ็งอยากได้เร็ว ก็ต้องจ่ายเงินค่าบริการให้บริษัทมือถือเขาด้วย ซึ่งจะคิดเท่าไหร่ อย่างไร ยังไม่รู้เลย
   เราใกล้จะได้มี 3G แต่ในประเทศเจริญแล้ว เขากำลังใช้แบบ 4G อยู่ อืมม ความเร็วก็ไม่มากเท่าไหร่ แค่เร็วกว่า 3G สัก 10 เท่าครับ
   หัวค่ำช่างจ้อยนำรถมาส่ง ตู้แอร์เสียครับ เจอค่าตู้ ค่าน้ำยา ค่าแรง หมดไป 5300 บาท หึหึ นี่มันพังเพราะผมจอดทิ้งไว้นานหรือเปล่าวะนี่
   กลางคืนไม่รู้เป็นบ้าอะไร หิวก็ไม่ใช่ แต่เดินหาของกินใส่ปากเฉยเลย กินไปหลายขนาน กินทั้งขนม ถั่ว หมูหยอง อาการแบบนี้ ถ้าให้วิเคราะห์ตัวเอง ผมว่าเกิดจากความเครียดครับ คิดต่อไปอีกว่าเครียดเรื่องอะไร ก็น่าจะมาจากเรื่องการงานของเรานี่แหละ แบบนีไม่ได้การ ต้องปฏิบัติตัวใหม่

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 18, 2012, 02:22:46 pm

 17 ตค 55
   หมาข้างบ้านเห่าหอนอีกแล้ว เลยตื่นตั้งแต่ตี 4 แว๊บแรกนึกโมโหมาก พยายามข่มใจ คิดบวก คิดแต่เรื่องดี เลยขอบคุณหมาที่ช่วยปลุกผมให้ลุกขึ้นมาออกกำลังกาย
   คิดแบบนี้แล้วใจเป็นสุขครับ ได้นอนน้อยหน่อยก็ไม่เป็นไร ได้ออกกำลังกายเยอะขึ้นแทน เช้านี้ผมเดินเร็ว 45 นาที ขี่จักรยานไปซื้อต้มเลือดหมูให้ลูก กลับมาจัดการกับลูกปลาล็อตใหม่ ตอนนี้มีลูกปลาเหลืออีก 2 ชุด จะเลี้ยงวิธีใหม่ครับ คือนำพวกมันลงไปอยู่ในบ่อใหญ่ตั้งแต่ตัวเล็กๆ เลย แต่กั้นตาข่ายป้องกันปลาใหญ่ล้ำอาณาเขตเรียบร้อยแล้วนะ ไม่งั้นโดนหม่ำชัวร์
   วันนี้ไม่มีฝนแล้ว ทางภาคเหนือเริ่มมีอากาศเย็น อาทิตย์ก่อนมีข่าวมั่วจากไหนไม่รู้บอกว่าปีนี้ไทยจะมีหิมะตก ได้ยินแล้วขำมาก ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้นะ แต่มันยังไม่ใช้ในปีนี้แน่นอน อยากเจอหิมะก็ไม่ต้องไปไหนไกลครับ พม่าเพื่อนบ้านเรานี่แหละมีเพียบ ปกคลุมเขาเป็นลูกๆ เลย ไม่เป็นตกเป็นปุยๆ แล้วพอแดดออกก็หาย
   พม่าที่บอกว่าเปิดประเทศแล้วน่ะ มันเปิดแค่เฉพาะจุดที่รัฐบาลเขาควบคุมได้เท่านั้นเอง ยังมีเขตแดนของชนกลุ่มน้อยอีกมากมายที่รัฐบาลพม่าเองก็ยังเข้าไปไม่ได้ ที่บริเวณนั้นมีเขาลูกหนึ่งที่ผมสนใจจะไปปีนอย่างมาก แต่มันเป็นเขาหิมะทั้งลูก น่าจะเป็นเขาที่สูงที่สุดในเอเชียอีกด้วย แต่คนส่วนใหญ่ไม่รู้จักไง แถมเข้าไม่ถึงอีกด้วย จะเรียกว่าเป็นที่ๆ ไม่มีในแผนที่ก็ไม่ผิดนะ (ข้อมูลปัจจุบันเขาที่สูงสุดในเอเชียอยู่ในเกาะบอร์เนียว ชื่อ คินาบาลู)
เย็นโทรคุยกับพี่วุฒิ รุ่นพี่คนนี้ผมจับตาดูมานานเป็นปีแล้ว เคยทั่งขี่ร่วมกันในหลายงาน เขาโอเคเลยครับ โทรไปทาบทามมาร่วมงาน
   “พี่วุฒิครับ ผมกำลังฟอร์มทีมทำหนังสือจักรยาน ผมขอเชิญพี่ร่วมแจมด้วยนะครับ”
   “ได้สิครับเปิ้ล มันก็เป็นสิ่งที่ผมฝันเอาไว้เหมือนกัน แม้ผมไม่ได้ทำเอง แต่ผมช่วยเพื่อนทำ มันก็คงจะเหมือนๆ กัน”
   ได้ยินที่วุฒิตอบกลับมาแล้วชื่นใจจริงๆ แต่ประโยคถัดมานี่ทำให้ผมอึ้ง แบบใบ้แดกไปเลย
   “เดือน 12 จะมีหนังสือจักรยานแจกฟรีออกมาแล้วนะ ของเปิ้ลจะออกสักเมื่อไหร่หรือ ที่เปิ้ลเกริ่นมาตอนแรกผมคิดว่าจะเป็นของเล่มนี้เสียอีก”
   “เฮ้ยย มีคนคิดแบบผมแล้วพร้อมทำจริงด้วยหรือนี่” ใจหายวูบเลย
   “มีนายทุนใหญ่มาจากต่างประเทศ มีลูกน้องด้านกราฟฟิคมากมาย มีแอดโฆษณาเพียบ เนื้อหาข้างในก็เป็นเหมือนกับที่เราคุยกันอยู่นี่เลยล่ะ”
   โห พี่วุฒิตอบแบบนี้ผมแม่งใจเหี่ยวไปอยู่ส้นตีนเลยครับ หมดอาลัยเลย เจอทีมที่พร้อมกว่าเราทุกๆ ด้านขนาดนี้  ปลุกใจไปยังไงมันก็ลุ้นไม่ขึ้น หลังจากวางสายก็เหม่อลอย เหมือนเด็กถือลูกโป่งใบโต แล้วจู่ๆ ก็มีคนเอาเข็มมาเจาะ 
   ผู้คนยังคงก่นด่าเรื่องการประมูล 3G ว่าได้เงินน้อย กสทช จะได้เงินเท่าไหร่ รัฐบาลจะมีรายได้แค่ไหน ถามจริงๆ เถอะนะว่าเราสนกันด้วยหรือ เพราะได้มาเยอะ มันก็เอาไปโกงกินกันเยอะ การทุจริตเกิดขึ้นทุกหย่อมหญ้า คนรวยก็ยิ่งดิ้นรนหาวิธีหนีภาษี มีเงินแล้วก็อยากมีมากขึ้นไม่รู้จบ เจ้าหน้าที่รัฐฉ้อฉล ทำตัวเป็นทาสเศษเงิน นักการเมืองนี่ตัวชั่วระดับหัวแถว พวกมันคงลืมตอนปฏิญาณตนก่อนเข้ารับตำแหน่งต่อหน้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวแล้วกระมัง แปลกกว่านั้น คือพวกมันลืมพร้อมกันแทบทุกคน !!!
อนิจจาประเทศไทย

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 19, 2012, 01:57:55 pm

18 ตค 55
   เช้านี้ขี่จักรยานไป 45 นาที น้ำหนักตัวที่ลดลงมาเรื่อยๆ มันตีขึ้นไป 1 กก ตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ถึงวันนี้ทำได้แค่ลดลงมา 1 กก กลายเป็นเจ๊า น้ำหนักยังคงเท่ากับตอนสัปดาห์ที่แล้ว
   วันนี้เอารถ 180SX ไปใช้งาน เพิ่งเปลี่ยนตู้แอร์มา ดูซิว่าจะเย็นแค่ไหน ขับแป๊บเดียวก็เย็นสะใจครับ แต่กลางวันแดดร้อนแรงนี่คิดถึงรถพ่อทันที รถผมไม่มีฟิล์ม นั่งโดดแดดเผาจนแสบผิว
   เออ เล่าเรื่องไอ้แพดบ้าง ตั้งแต่มี Apple ID นี่ก็สามารถโหลดโปรแกรมต่างๆ มาใส่เครื่องเอาไว้เล่นได้มากมาย ความสนุกของผมในแต่ละวันคือการหา key word มาใส่ในช่อง search แล้วค้นหา app ใหม่ๆ แปลกๆ ผมไม่ค่อยสนใจพวกเกมหรอก ชอบโปรแกรมที่เราคิดไม่ถึงว่ามันจะมี และอีกพวกที่ชอบมากคือเกี่ยวกับการเดินทาง แผนที่ GPS พยากรณ์อากาศ ฟังวิทยุ ดูโทรทัศน์ ฯลฯ
   ถึงตอนนี้ก็รู้แล้วล่ะว่าทำไมคนถึงติดไอ้แพดกันมาก บอกตามตรงว่ามันก็เพลินดีจริงๆ ยิ่งตอนออนไลน์ยิ่งชอบ ปกติผมจะนั่งโต๊ะคอมฯทำงานไง มันก็จะค้างอยู่ท่าเดียว แต่ถ้าใช้ไอ้แพดนี่จะนอนอ่านเวปก็ได้ เดินไปไหนมาไหนก็ได้ นั่งริมบ่อปลาก็ได้ อยู่ดาดฟ้าก็ได้ เฮ้ยย ดีว่ะ ไม่ต้องนั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับที่เหมือนเดิม   
เย็นนี้มีนัดทำฟัน เมื่อเดือนก่อนหมอฟันผิดนัดผมไป 1 ชม ก็เลยกลับบ้าน อาทิตย์ก่อนเจ้าหน้าที่โทรมาให้คิวด่วน 2 ครั้ง แรกๆ ผมไม่สนใจอะไร เพราะคิดจะหาหมอฟันที่อื่นแทน แต่เขาก็โทรมาให้แทรกคิวอีก ก็เลยหยวนๆ ไป
   อย่างที่เคยเล่าครับ เป็นร้านหมอฟันที่ดีที่สุด เก่าแก่มากสุด ทำให้กับเชื้อพระวงศ์ ผมทำที่นี่ตั้งแต่เป็นเด็กประถม เลยผูกพันกันมาจนถึงตอนนี้ ปัจจุบันร้านอยู่ในตึกชาญอิสสระ หัวมุมถนนสุรวงศ์ ทำฟันเสร็จก็กินกันที่ร้านสีฟ้าที่อยู่ชั้นล่าง วันนี้กินราดหน้าปลากะพงผัดเต้าซี่ ก็เหมือนราดหน้าปลากะพงทั่วไป แต่เขาใช้ผักบุ้งแทนผักคะน้า และมีโรยขิงซอยบางๆ เหมือนที่ใส่กับโจ๊ก อร่อยดีครับ เส้นไม่เยอะมาก น่าจะไม่อ้วนเท่าไหร่นะ อิอิ (ปลอบใจตัวเอง)

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 19, 2012, 08:18:53 pm

19 ตค 55
   เริ่มเข้าฤดูหนาวแล้วสินะ ใน กทม มันจะเย็นได้สักกี่วันเชียว อยากไปอยู่เชียงรายซะให้ได้ เช้านี้สัมผัสอากาศเย็นนิดๆ ขี่จักรยานแล้วจิตนาการไปว่าอยู่ทางภาคเหนือ ความสุขเล็กๆ น้อยๆ ที่เราหลอกตัวเองโดยไม่ทำให้ใครเดือดร้อน
   อยู่ที่ทำงานรู้สึกตัวเองผิดปกติ หยิบโน่นหยิบนี่กินจุบจิบ นั่งสังเกตดูผมคิดว่าน่าจะมาจากความเครียด ซึ่งปกติผมจะไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่ จนเคยถามเพื่อนว่าความเครียดเป็นอย่างไรด้วยซ้ำ จนผมต้องหาคำจำกัดความของคำว่าเครียด ผมตีความเอาเองว่ามันคือความไม่สบายใจ จะเรื่องอะไรก็เถอะ หากไม่สบายใจแล้ว มันก็น่าจะเป็นความเครียดได้นะ
   กลางวันลองเปิดไอ้แพดดู รู้สึกมันทำงานผิดปกติ ออนไลน์ไม่ได้ ตกใจสิ ทำไงดีวะ นึกอะไรไม่ออก อยากลองรีเซท แต่ก็ไม่มีปุ่ม จึงปิดแล้วเปิดใหม่แทน เออ.. หายว่ะ ใช้งานได้ปกติดีแล้ว น่าแปลกใจนะ ไม่รู้เกิดจากสาเหตุอะไรเหมือนกัน

   จิตใจยังคงคิดวนเวียนเรื่องหนังสือจักรยาน เอาไงดีวะ สู้มันไม่ได้ ไปเป็นพวกมันเลยดีไหม กลยุทธแบบนี้ผมเคยทำมาแล้วตอน ตอนหยุด Racing Club ไป ผมก็วิ่งเข้าไปค่าย Grandprix ทันที พรีเซนต์งานกับลูกชายเจ้าของค่าย คุยกันอย่างดี เสนอไอเดียแบบจัดเต็ม
   ผมเสนอให้เขาเปิดหนังสือเล่มใหม่ เป็นเกี่ยวกับรถยนต์นี่แหละ แต่อีกแนวทางหนึ่ง ผมจะอาสาคุมด้านเนื้อหาให้ทั้งหมด ส่วนเรื่องโฆษณา การพิมพ์ การตลาด ผมยกให้เขาดูแล
   หายไปพักเดียว เขาก็ออกหนังสือเล่มใหม่ชื่อ Tune By ออกมา เอารุ่นเพื่อนรุ่นน้องผมที่เป็นนักทดสอบรถด้วยกันของค่ายนักเลงรถมาคุมแทน อ้าว เฮ้ย แล้วกูล่ะ ….
   ขายไอเดียครั้งแรกก็โดนก๊อปเสียแล้ว จนเพื่อนที่รู้ข่าวก็ต่างตำหนิว่าไปเล่าไอเดียแบบหมดเปลือกทำไม น่าจะกั๊กๆ ไว้บ้าง ผมกลับคิดว่า หากไม่ฟรีเซนต์เต็มที่ มันจะน่าสนใจได้อย่างไร
   แต่อ่านหนังสือ Tune By ดูแล้วมันไม่ค่อยจะเหมือนไอเดียที่ผมพรีเซนต์เท่าไหร่ จะเหมือนก็คือภาพรวมคือออกหนังสือลูกมาช่วยเติมเต็มให้กับตลาด
   อ้อ รุ่นน้องทีมาทำ Tune By ได้สักพัก ก็แยกทางไปทำส่วนตัวชื่อ Driven จนถึงทุกวันนี้ หมอนี่หน่วยก้านดีครับ น่าจะไปได้ไกล
   แล้วเชื่อไหม หลังจากนั้นอีกพักหนึ่ง เข้าไปพรีเซนต์ไอเดียกับค่ายกระทิงแดง แม่งก็โดนเขาเอาไปทำเองอีกแล้ว ไอ้ที่เอารถมาวิ่งบนถนนราชดำเนินนั่นแหละครับ ไอเดียผมอยากจัดแข่งรถโบราณ วิ่งบนถนนสายประวัติศาสตร์ ภาพออกมาน่าจะสุดยอด
ยังมีอีกหลายไอเดียที่นั่งคุยกัน แต่เขาไม่สนตัวผมเลยสักนิด เป็นอันว่าขายตัวไม่สำเร็จ แต่เขาเอาโปรเจคไปให้ทีมงานเขาทำเอง (โปรเจคจัดแข่งรถ 4 ภาคทั่วไทย แล้วนำผู้ชนะแต่ละภาคมาชิงชนะเลิศใน กทม แต่เขาดัดแปลงเป็นจัดแข่ง Off Road แทน เพราะเขามีกลุ่ม RBJ – Red Bull Jungle อยู่ในมือแล้ว)
   ไม่เป็นไร ก๊อปได้ก๊อปไป ผมคิดใหม่ได้เรื่อยๆ จนมาถึงเรื่องจักรยานนี่แหละ ยังไงเดือน 12 ผมจะจับตาดูหนังสือเล่มที่ว่านี้ หากออกมาแล้วไม่โดนใจผม ก็จะเข้าไปขอเป็นพวกเดียวกันซะเลย ยิ่งมีทีมงานครบๆ พร้อมๆ นี่น่าสนใจมาก ผมจะได้ลุยแต่ด้านเนื้อหาอย่างเดียว ไม่ต้องไปฟาดฟันด้านการตลาดกับใคร
   นักทดสอบรถไทยกลุ่มใหญ่กลับมาจากงานทดสอบ 86 ที่เมืองโคโลจญ์ ประเทศเยอรมนีแล้ว แปลกมาก แทนที่จะไปทดสอบกันที่ญี่ปุ่น ก็เป็นเพราะว่าทาง Toyota เขามีพิพิทธภัณฑ์ motorsports อยู่ที่นั่น เลยพาสื่อมวลชนไปลุยกัน ซัดกันบน Autobahn อีกด้วย อ้อ เจ้า 86 นี่มีในไทยแค่ 100 คันนะ และหมดไปเรียบร้อยแล้ว ขายกันแบบเงียบๆ เปิดตัวในงาน Motorshow คนในเวปพันทิพย์ด่ากันใหญ่ว่าแพงมาก ขายไม่ได้หรอก เว่อร์ รวยอย่างเดียวไม่พอ ต้องโง่ด้วย
แต่ขอโทษเขาขายหมดเกลี้ยงหลังจากนั้นไม่กี่วัน

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 22, 2012, 01:01:22 pm

20 ตค 55
   สำรวจลูกปลาตัวจิ๋วที่เพิ่งนำมาปล่อยลงบ่อใหญ่ไปราว 100 ตัว เช้านี้มองแทบไม่เห็นเลย ถ้าไม่แอบอยู่ตามรากต้นไม้น้ำที่ลอยอยู่ มันก็ต้องโดนปลาตัวโตกว่าจับกินไปเรียบร้อยแล้ว เลยตัดสินใจระงับแผนที่จะนำปลาลงบ่อใหญ่ กลายมาเป็นเลี้ยงแยกในกระถางดินเผาแบบเดิมน่าจะดีกว่า รอให้มันโตกว่านี้อีกสักนิดค่อยจับลงบ่อแบบเดิมก็แล้วกัน
   ขี่จักรยานตอนเช้าได้สัก 20 นาทีก็มาคัดแยกลูกปลาต่อ ตอนสายไปทำงาน บ่ายพาลูกไปเรียนคุมอง มีเวลาว่างราว 1 ชม เศษ หยิบเอาไอ้แพดเชื่อมต่อ wifi ในห้าง แล้วไล่โหลดโปรแกรมต่างๆ เล่น
   ความสนุกของผมกลายเป็นไม่ได้เป็นการใช้เครื่องนะ แต่มันกลายเป็นการหาโปรแกรมแปลกๆ เจ๋งๆ มาใส่เครื่องของเรานี่แหละ ไม่ต้องสงสัยหรอกนะว่าเครื่องผมตอนนี้มีโปรแกรมมากถึง 7 หน้าแล้ว และกว่าครึ่งเป็นโปรแกรมใหม่ที่ยังไม่เคยเปิดใช้งานเลย ฮ่าๆ เรียกว่าของฟรีเราก็เอาไว้ก่อน ดีก็เก็บไว้ ไม่ดีไม่ชอบก็ลบมันไปซะ
   คิดแล้วผมว่าตัวเองทำถูกนะที่ตัวเองลงทะเบียน Apple ID ไปแบบไม่มีบัตรเครดิต เพราะว่าเผลอคลิกซื้อโปรแกรมไปหลายครั้งเลย แม้จะไม่แพงเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะตัวละ 0.99 USD เคยเจอแพงสุดราว 40 USD ก็มี เป็นพวกโปรแกรม GPS และแผนที่ทางทะเล

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 22, 2012, 01:04:10 pm

21 ตค 55
   ขี่จักรยานตอนเช้าไปอีก 30 นาที ช่วงนี้ขี่แต่รถคัน KHS HT ทิ้งรถ KHS F20-W ไม่ได้แตะซะหลายเดือน จนลมยางแฟ่บอ่อน ที่จริงก็อยากขี่ F20-W นะ แต่ติดที่ก้นคุ้นเบาะ Brooks เสียแล้ว นั่งเบาะฟองน้ำธรรมดานานๆ ไม่ถนัดเอาเสียเลย
   ตอนนี้เหลือลูกปลาตัวเล็กอยู่ 2 ล็อต ล็อตแรกเลี้ยงในอ่างดินเผา อีกล็อตเลี้ยงในสระว่างน้ำเด็ก มีอยู่กว่า 500 ตัว อยากให้มันรอดหมดทุกตัวเหมือนกัน ปลาสองล็อตนี้น่าจะเป็นสองล็อตสุดท้ายสำหรับฤดูผสมพันธุ์ ผมเดาน่ะ เพราะเห็นว่าหมดฝนแล้ว
   ตอนสายพวกเราไปอยุธยากันหมดบ้านเลยครับ ผมเป็นคนขับรถเอง เอารถพ่อคันใหม่ไป ผมเองไม่ได้ไปอยุธยานานมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการขับเข้าตัวเมืองชั้นในที่มีวัดเยอะๆ ต้องให้พ่อบอกทางทีละเลี้ยวเลย แต่ก็ยังไม่วายมีหลง ไม่เป็นไรหรอก เลี้ยวผิดก็กลับรถใหม่ได้ ไม่เห็นมีอะไรยาก
   ไทยเรานี่แปลกดีนะ แต่ละถิ่นแต่ละย่านจะมีข้าวของขายที่แตกต่างกัน มาอยุธยานี่จะเจอแต่โรตีสายไหม ไม่ได้อยากกินสักนิด แต่พอขับเจอแบบนี้ตลอดทางเข้า มันก็อดที่จะซื้อกลับมาฝากไม่ได้ เอ๊ะ หรือมันจะเป็นกลยุทธการตลาดแบบภูมิปัญญาชาวบ้านที่เขาคิดค้นกันขึ้นมา
   ไปทางพุทธมณฑลจะเจอขายเป็ดพะโล้ ทางเมืองชลฯนี่แหวกแนวเลย ขายหลังคาผ้าใบปิดท้ายรถกระบะ ชาวบ้านเรียกแค๊ปลาว (ลาวยั้งไงวะ) ถ้ามาทางบ้านผมพระราม 2 ก็จะขายเกลือ ปลาทู น้ำปลา เลยขึ้นไปทางคลองโคน อัมพวา ก็จะขายกะปิ เคย และผลิตภัณฑ์จากชายฝั่งทะเล
   พาพ่อที่เริ่มมีอาการดีขึ้นไปไหว้พระที่วัดพนัญเชิง และวัดใหญ่ไชยมงคล ปิดท้ายด้วยพาไปกินกุ้งแม่น้ำเผาริมเจ้าพระยา ผมขับเองตลอดทางทั้งไปและกลับ มิวเอา DVD เดี่ยวไมโครโฟนของอุดมไปเปิดในรถด้วย เลยฮากันไปตลอดทาง
   ที่วัดมีคนมาก แน่นแบบปานกลาง โดยส่วนตัวคุ้นเคยกับวัดหลวงพ่อโสธรที่ฉะเชิงเทรา อันนี้แน่นสุดๆ ครับ ไม่เคยเจอวัดใดคนแน่นขนาดนี้มาก่อนเลย ผมไม่ได้เข้าวัดอย่างเป็นทางการแบบนี้มานาน วัดใหญ่ๆ สมัยใหม่เขาไม่ให้จุดธูปเทียนภายในตัวอาคารแล้วครับ เพราะกลิ่นธูปควันเทียนมันจะคละคลุ้งจนหายใจไม่ออก คงเหลือให้มีแค่การนั่งกราบไหว้ และปิดทอง
   คุกเข่านั่งไหว้พระ คนส่วนใหญ่จะขอโน่นขอนี่ ผมเองไหว้พระทุกครั้ง ไม่เคยขอทรัพย์สินเงินทองหรือความร่ำรวย ขออย่างเดียวมาตลอดนั่นคือ ขอให้ทุกสิ่งที่ผมตัดสินใจทำ มันคือสิ่งที่ถูกที่ควร
   แต่วันนี้เริ่มมีการขอเพิ่ม เริ่มจากขอให้พ่อแม่สุขภาพแข็งแรง ขอให้ลูกทำความความฝันของเขาสำเร็จ แถมด้วยขอให้ในหลวงสุขภาพแข็งแรง ไม่ได้ขออะไรเป็นพิเศษให้กับตัวเอง
   ระหว่างทางช่วงเข้าเขตอยุธยาเจอนักจักรยานมากมายครับ ส่วนมากจะมากันเป็นกลุ่ม เจอกลุ่มใหญ่ก็ต้องลดความเร็วลงหน่อยครับ คือพวกจักรยานส่วนใหญ่พอเขาอยู่กันเป็นกลุ่มนี้จะใช้พื้นที่ถนนมาก ถ้ามาเจอกันบนถนนแคบๆ ไม่มีไหล่ทางล่ะก็ แทบจะต้องหยุดรถให้จักรยานไปก่อนเลยล่ะ เพราะถ้าเราขับแซงผ่านไป มันก็จะเฉียดกลุ่มพวกเขา เดี๋ยวก็จะมาโพสด่าในเวปว่าเจอรถยนต์แกล้ง เบียด ปาด
   ธรรมชาติของมนุษย์ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยมีใครคิดว่าตัวเองผิดครับ เกิดเรื่องอะไรขึ้นก็แล้วแต่ แว๊ปแรกจะไม่ค่อยคิดว่าตัวเองผิด ลองสังเกตดูครับ
   กลับมาถึงบ้านตอนบ่ายแก่ๆ  รู้สึกหิวครับ อาหารกลางวันไม่ค่อยอร่อยเลย (สำหรับผม) มาถึงบ้านก็เปิดโรตีสายไหมกินกัน อร่อยมากครับ แป้งหอมกรุ่น ทำสดใหม่ ยังอุ่นๆ อยู่เลย ตัวสายไหมก็หอม นุ่ม สำคัญสุดคือรสชาติไม่หวานจัด ทีเด็ดปิดท้ายก็คือถุงเบ้อเริ่ม เขาขายชุดละ 30 บาท ถุงขนาดนี้ถ้าซื้อใน กทม ก็จะต้องสัก 50 บาทแน่ๆ
   เย็นนั่งช้อนลูกปลาย้ายอ่างต่อ (ย้ายจากอ่างเก่า มาใส่อ่างใหม่ เพราะจะทดลองเปลี่ยนน้ำบ่อยหน่อย) จนถึงวันนี้ล่าสุดนับได้ 250 ตัวแล้ว อาทิตย์ที่แล้วก็จับลงบ่อใหญ่ไป 100 ตัว ที่เหลือในอ่างเก่าน่าจะมีอีกกว่า 50 ตัว แต่ก็มีตายไปเยอะเป็นร้อยตัว ลูกปลาครอกนี้น่าจะมีราว 500 ตัวนะ แต่จะเหลือรอดจนโตได้สักกี่ตัวก็ไม่รู้

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 23, 2012, 07:13:11 pm

22 ตค 55
   เช้าวันจันทร์ที่รถติดน้อย มีหลายเหตุผลประกอบครับ เริ่มจากอยู่ในช่วงปิดเทอม และเป็นวันทำงานที่อยู่ในช่วงวันหยุดยาว หลายคนลาหยุดวันนี้เพราะจะได้หยุดแบบลากยาว 4 วัน เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร (พรุ่งนี้เป็นวันปิยะมหาราช) เพื่อนมิวก็หยุดไปเที่ยวกับครอบครัวตั้งหลายคน
   เมื่อวานได้ขับรถให้พ่อแม่นั่งแล้วรู้สึกดีเหมือนกัน เหมือนกับว่าเราได้ช่วยเหลืออาสาพาพ่อแม่เที่ยวบ้าง ตอนเด็กพ่อแม่ก็พาเราไปเที่ยวเสียตั้งเยอะแยะแล้ว แต่รถพ่อคันใหม่คันไม่ใหญ่มาก เบาะแถวสองก็ไม่ได้กว้าง แถมไม่มีเบาะแถวสามอีก ขับไปก็นึกถึงเจ้ารถ Honda Stepwagon Spada เสียจริงๆ จากเดิมที่คิดอยากได้รถเปิดประทุนเอาไว้ขับเอง เปลี่ยนใจแล้วล่ะ อยากซื้อ Spada เอาไว้ให้พ่อ แม่ ภรรยา และลูก นั่งน่าจะเหมาะสมกว่า
   คนอื่นต้องได้สิ่งที่ดีกว่า ส่วนตัวผมขับรถคันไหนก็ได้ คันเก่าๆ ก็ได้ หรือแค่จักรยานก็ยังได้ ไม่มีปัญหา
   “อะไรที่เราคิดว่ามันเป็นปัญหา มันก็จะเป็นปัญหาของเรา” นี่คือคำสอนที่ผมสอนลูก หลายอย่างที่ผมสอนเขา มันก็กลายมาเป็นสิ่งที่สอนตัวผมเองด้วย อายุที่มากขึ้น มันยิ่งทำให้ผมคิดถึงตัวเองน้อยลง กลับกลายเป็นคิดถึงคนรอบข้างมากขึ้นไปเรื่อยๆ
   อย่างเมื่อวานขณะอยู่บนรถเราก็นั่งคุยกันถึงตอนลูกสมัยวัยเด็กสัก 3-4 ขวบ ตอนที่ผมกำลังจัดเตรียมของออกไปแข่งดริฟท์ ขนยางเส้นสุดท้ายขึ้นรถเสร็จ กำลังจะออกจากบ้าน มิวเดินลงมาจากบ้านแบบสโลเสล
   “พ่อ พ่อ มิวอยากไปสวนสัตว์”
   “แปล็บบบ สายฟ้าฟาด”
   ผมนั่งยองๆ ลงให้ใบหน้าเราอยู่ระดับเดียวกัน บอกให้มิวรีบไปอาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวเราจะไปเที่ยวสวนสัตว์กัน
   พอคล้อยหลัง ผมเข้าไปนั่งบนเบาะรถธนูไฟ สองมือกำพวงมาลัยแน่น แล้วชีวิตของผมกับรถยนต์มันยิ่งจะห่างกันออกไปทุกทีๆ ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
   ไอ้สองบรรทัดข้างบนนี้ผมไม่ได้เคยเล่าให้ใครฟัง เพราะคนที่บ้านเขาไม่มีใครสนใจเรื่องของผมนักหรอก ขอเก็บให้มันเป็นเรื่องบันทึกความในใจของผมก็พอ

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 23, 2012, 07:16:36 pm

23 ตค 55
   เมื่อคืนมิวเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำ บอกว่ารู้สึกไม่สบาย อ่อนเพลีย ผมเตรียมยาพาราฯ เอาไว้เผื่อหยิบฉวยได้สะดวกยามดึก แต่มิวหลับรวดเดียวถึงเช้า
   วันหยุด มิวไม่ต้องไปเรียน ส่วนผมไปร้านขายของเหมือนเดิม ชีวิตเดิมๆ ได้รับตำแหน่งหน้าที่ใหม่ๆ บ้าง แต่มันไม่เห็นจะสนุกตรงไหนสักนิด มีแต่ยกแบกของ เข็นของส่งลูกค้า ไปเฝ้าโกดังตอนมีคนมาส่งของ หรือถ้าอยู่หน้าร้านก็คอยตรวจเช็คสินค้าเข้าออก รับโทรศัพท์ โทรหาลูกค้า ฯลฯ
   น้ำหนักตัวยังลดไม่ลงเลย เหลืออีก 2 กก กับเวลาแค่ 2 เดือน ต้องหาแรงจูงใจใหม่ๆ มาเพิ่ม จากเดิมคิดว่าจะไปขึ้นอินทนนน์ ผมว่าต้องเพิ่มเป้าอัดฉีดเข้าไปอีกสักหน่อย ว่าแต่…ไปไหนดีวะ
   ไปไหนดี ยังไม่สำคัญเท่า มีเวลาไปกี่วันต่างหาก ตอนนี้มีเพื่อนสนิทอยู่ที่สิงคโปร์ เบลเยี่ยม และลอนดอน ถ้าเลือกไป 3 เมืองนี้จะสบายที่สุด อยู่ได้นานเป็นเดือน
   ก่อนออกจากบ้าน ผมบอกมิวให้จัดยากินเองตามอาการ หากมีไข้ตัวร้อนก็ยินยาพาราฯ หากมีอาเจียนก็ให้กินยาลดอาเจียนก่อนอาหารมื้อถัดไป ได้แต่สั่งเขาไว้ โดยตัวเองก็ไปทำงานที่ร้านขายของต่อ
   กลางวันมิวโทรมาหา บอกว่าอาการดีขึ้นแล้ว ขอไปงานสัปดาห์หนังสือตามเดิมที่เรานัดกันไว้ได้ไหม
   “ได้สิลูก” ผมบอกมิวไปแบบนั้น เพราะงานสัปดาห์หนังสือของเขา มันเปรียบเหมือนงาน Motor Show สำหรับผม แม้ว่ามิวจะแค่เพิ่งดีขึ้น ยังไม่หายสนิท ควรจะพักอยู่กับบ้านก็ตาม
   วันนี้ผมเพิ่งเฉลยให้มิวรู้ว่าผมมีไอ้แพดครับ เพราะต้องไปทำธุระด่วนที่ธนาคารกสิกร เลยจอดรถแอบข้างทาง หยิบไอ้แพดมาเสิร์ชหาข้อมูล ก็เจอว่ามีธนาคารกสิกรไทยอยู่ในตึกจามจุรีสแควร์ หาข้อมูลเจอก็รีบปิดเครื่อง ขับรถต่อ
   มิวทำหน้างง แบบ เฮ้ย พ่อมีไอ้นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมเราไม่รู้ ฮ่าๆ
   ตลอดทางระหว่างอยู่บนรถ ก็ถามผมถึงไอ้แพดนี้ตลอดเวลาว่า เอามาจากไหน ซื้อมาจากไหน ใครซื้อให้ ผมบอกไปว่ามันคือไอแพดของจีน เป็นของปลอม อย่าไปสนใจเลย และชี้ให้เห็นถึงประโยชน์ของมันในการหาข้อมูลที่เราต้องการแบบเร่งด่วน
   เพิ่งเคยไปตึกนี้ครั้งแรกครับ ค่าจอดรถมิตรภาพมากสำหรับทำเลย่านนี้ สองชั่วโมงแรกจอดฟรี หลังจากนี้ชั่วโมงละ 10 บาท ตึกก็ทำเลดี เข้าออกสะดวก ภายในตึกนี่อลังการเลย กว้างใหญ่ โอ่โถง ตีเส้นรถได้กว้างดีครับ จอดตรงช่องแล้วเปิดประตูลงสบายๆ ลองนึกถึงพวกในห้างนะที่มันตีเส้นแบบชนิดที่เราว่าเราจอดตรงช่องแล้วนะ แต่ก็ยังเปิดประตูแทบจะชนกัน
   ทำธุระที่ธนาคาร แล้วนั่งรถไฟใต้ดินไปศูนย์ประชุมแห่งชาติฯ คนเยอะมากครับ ทำใจไว้แล้ว ก็มันเป็นวันหยุดนี่นา แถมเด็กๆ ปิดเทอมอีกด้วย มิวได้หนังสือที่ตัวเองต้องการครบถ้วน ปกติจะต้องมีเดินเล่นต่อ แต่วันนี้มิวชวนกลับบ้านก่อน บอกว่าอาการไม่ค่อยดี รู้สึกอ่อนเพลีย ก็เลยสอนเขาต่อว่า เราเพิ่งฟื้นไข้ ควรพักผ่อนก่อน ออกมาเจอคนแน่นๆ อากาศก็หายใจไม่สะดวก อาการก็เลยเหมือนจะกำเริบอีก
   ในงานผมแวะบูธของร้านแผนที่พรานนก เข้าไปไหว้สวัสดีพี่ “มาดมะขาม” รุ่นพี่ในเวป Thaimtb ผมจำเขาได้ แต่เขาคงจำผมไม่ได้หรอก ไม่ได้สนิทอะไรกัน แค่ผมรู้ว่าเขาอยู่ร้านนี้ ตัวเองก็อุดหนุนแผนที่ของเขาหลายครั้ง ล่าสุดที่ไปเชียงรายก็ใช้แผนที่ของร้านเขาแหละครับ ละเอียดดี อ่านง่าย แต่มีข้อเสียที่บอกเขาไปแล้วว่า พิกัดของปั๊มน้ำมัน โรงเรียน บางแห่งในถนนย่อยมันไม่ตรงกับข้อมูลปัจจุบัน พี่เขารับทราบ แล้วบอกให้ผมช่วยแจ้งเขาอย่างละเอียดอีกที
   กลับมาตึกจามจุรี พามิวเดินหาร้านอาหารกิน แต่ไม่มีอะไรถูกใจ ก็เลยจัดกันที่ร้านยาโยอิอีกแล้ว กินเสร็จก็ใกล้จะเย็น กลัวรถติด ไม่คุ้นย่านนี้ว่าจะโกลาหลขนาดไหน เลยรีบพากันกลับบ้าน
   หกโมงเย็น มิวหลับขณะทำการบ้าน ยังทำไม่เสร็จดีเลย หลับเสียแล้ว ตอนนี้อายุ 11 ปี ตัวโตหนักและอุ้มไม่ไหวแล้วครับ เลยปลุกให้ไปนอนในห้อง การบ้านไว้ทีหลัง ตอนนี้ขอให้หายไม่สบายก่อนเถอะ
   อัปเดทจำนวนลูกปลาตอนนี้ช้อนใส่อ่างใบใหม่ไป 333 ตัวแล้ว

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 27, 2012, 09:33:06 pm

24 ตค 55
   เช้านี้เดินเร็ว 10 นาที ขี่จักรยานอีก 30 นาที สักพักมิวเดินลงมาหา บอกว่ารู้สึกเหมือนอยากจะอ๊วก เลยให้เขาไปอ๊วกซะ จะได้สบายตัว ความรู้สึกผะอืดผะอมมันทำให้เรายิ่งไม่สบายกายไม่สบายใจเข้าไปอีก
   มิวกินข้าวเช้าเสร็จรีบทำการบ้านต่อ ผมอาบน้ำเสร็จลงมาพอดี มิวยิ้มหน้าระรื่น บอกว่าการบ้านเสร็จแล้ว โดยรวมอาการดีขึ้นแล้ว แต่มีไอแบบมีเสมหะบ้าง ผมไม่มียาแก้ไอที่บ้าน เลยให้ไปขอครูในห้องพยาบาลแทน
   ขับรถไปทำงานต่อ เข้าสู่วงจรชีวิตเดิมๆ เอ๊ะ แล้วคนอื่นที่เขาไม่ชอบงานที่ทำนี่ พวกเขาทำอย่างไรกันนะ ถ้าเป็นผมก็คงลาออกและหางานใหม่ตั้งแต่วันแรกที่รู้สึกไม่ชอบแล้ว แต่ของผมนี่มันคือธุรกิจครอบครัว จะเปลี่ยนแปลงอะไรกะทันหันมันยากมาก บางครั้งเสนอความคิดอะไรไปก็โดนว่าสวนกลับมา ไม่อยากมีปากเสียง ก็เลยไปรับตำแหน่งคนงานต่อ
   วันนี้มิวบอกให้ไปรับตอน 0400 ผมไปตามเวลาเป๊ะ แต่ก็ต้องยืนคอยอยู่จนใกล้ห้าโมง เขาบอกว่าวันนี้ต้องทำหน่วย คือทำหน้าที่เป็นหน่วยบริการ เก็บเช็ดโต๊ะ กวาดพื้น ทำความสะอาดห้องเรียน
   ผมเจอกับพี่คนหนึ่งเป็นญาติกับเจ้าของโรงเรียน เขาขี่จักรยานเหมือนกัน เลยยืนคุยกันพักใหญ่เลย เขาขี่มาปีสองปีแล้ว แต่ไม่ได้มาแนวนักจักรยาน แค่ขี่ออกกำลังกายเล่น ก็มาคล้ายกับผมนี่แหละ แต่ผมเล่นแล้วไปไกลหน่อย
   มิวลงมาตอนฝนตกพอดี ถามเขาว่าจะเอายังไง รอฝนหายค่อยเดินกลับ หรือจะลุย
แน่ล่ะ มิวเลือกลุย แต่ผมมีร่มพับเล็กๆ คันเดียว สละพื้นที่ร่มส่วนใหญ่ให้ลูก ผมเปียกทั้งตัว ได้แค่เอาหัวเข้าไปซุกใต้ร่ม
   มิวทำการบ้านเสร็จอย่างรวดเร็ว มีต้องค้นหาข้อมูล เลยให้เขายืมใช้ไอ้แพด ผมชอบมันตรงเปิดปิดเร็วมากแค่ราวกระพริบตา จะหาข้อมูลน่ะหรอ ขอสัก 5 วิ สุดยอดว่ะ นี่ขนาดผมอคติกับผลิตภัณฑ์ของค่ายนี้นะนี่ ใช้แล้วยังชอบเลย

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 27, 2012, 09:34:17 pm

25 ตค 55
   เช้านี้ตื่นสายหน่อย ขี่จักรยานได้หน่อยเดียว เมือคืนอากาศเย็นหลังจากมีฝนตกในช่วงใกล้ค่ำ นอนหลับสบายดีมาก
“พี่ๆ iPad 4 ออกแล้วนะ เครื่องพี่น่ะ ตกรุ่นแล้วนะ” เจน เจ้าหน้าที่ธนาคารที่สนิทกันเอ่ยปากทัก
“แต่ตัวใหม่มันเปลี่ยนตรงแค่ช่องเสียบสายชาร์จขนาดเล็กลง แล้วก็ชิฟรุ่นใหม่ แค่นี้เอง”
   เจนเป็นคนชอบติดตามเทคโนโลยี มีอะไรใหม่ๆ มาถามเธอได้
   ช่วงว่างระหว่างวันก็หยิบไอ้แพดมาเสิร์ชหาโปรแกรมมาเล่น ค้นพบตัวเองแล้วล่ะว่าชอบของแปลก ฮ่าๆ วันนี้ได้เกมแบบหัดจอดรถ สนุกดีครับ จัดมา 3 เกมเลย ขับยากง่ายต่างกัน ฝึกทักษะได้ดีเลยล่ะ ผมว่าถ้าให้พวกมือใหม่หัดขับมาเล่นนะ รับรองจะจอดรถจริงเก่งได้เร็ว บางเกมเป็นแบบ 3D บางเกมมีมุมมองแบบอยู่ในห้องโดยสาร ไอ้นี้สิจอดโคตรจะยากเลยครับ เจอบางเกมจอดเข้าซองได้แล้วแต่เวลายังไม่หยุด สุดท้ายมารู้ว่าต้องให้ตรงกลางช่องเป๊ะถึงจะสมบูรณ์แบบ บ๊ะ เอากับมันสิ

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 27, 2012, 09:36:05 pm

26 ตค 55
   ตีห้าไปส่งพ่อแม่ที่สุวรรณภูมิ เป็นครั้งแรกที่นึกอิจฉาพ่อ เพราะเขาไปด้วยเครื่อง Airbus A380 นี่สิ ขึ้นชื่อว่าเครื่องบินที่เจ๋งสุดในโลก ผมเองก็อยากสัมผัสบ้าง ไม่รู้จะมีโอกาสไหม นับวันชีวิตก็ดูจะไกลจากความฝันไปทุกทีๆ
   กลับมาถึงบ้านหกโมงกว่า กินข้าว ไปส่งมิว แล้วก็ไปร้านขายของ วันนี้ผมต้องอยู่เฝ้าตลอดวันจนร้านปิด กี่โมงบอกไม่ได้ ต้องส่งของจนเสร็จ สมัยก่อนเลิกงานอย่างต่ำ 3 ทุ่ม แต่ช่วงกลังทุ่มสองทุ่มก็เลิกแล้ว ยอดขายลดน้อยลง บริษัทเจ้าของผลิตภัณฑ์หลายค่ายมีนโยบายขายตรงถึงลูกค้าเอง
   ทุกธุรกิจต้องมีการปรับตัวครับ ผมเตือนครอบครัวถึงเรื่องนี้เสมอ แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาก็คือคำตำหนิ น่าทึ่งกว่านั้นที่หากเป็นสิ่งที่หลุดออกมาจากปากผม เจ้าของร้านมักจะอคติกับความคิด แต่ถ้าเป็นคำพูดเดียวกันแต่มาจากปากคนอื่น ดูจะได้รับความสนใจกว่า
   เย็นไปรับมิว ให้เขาเลือกว่าจะอยู่ร้านขายของด้วยกัน หรือจะอยู่บ้านคนเดียว เขาเลือกถูกแล้วล่ะ เลือกอยู่บ้าน เลยไปส่งมิวแล้วย้อนกลับมาเฝ้าร้านต่อ
   วันนี้เลิกงานทุ่มกว่าๆ ก่อนนอนปกติจะอ่านหนังสือด้วยกันกับลูก แต่วันนี้เขาขอเล่นไอ้แพด เห็นไหมๆ เริ่มจะติดเสียแล้วไหมล่ะ

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 27, 2012, 09:37:14 pm

27 ตค 55
   มิวยังไม่หายจากไอ ใกล้เช้าเขาไอเสียงดังจนผมตื่น เลยลงมานอนเล่นข้างล่างบนเก้าอี้ la z boy ต่อ สักพักเดินไปแปรงฟัน แล้วยืนเหยียดเส้น หันไปในห้องเห็นเงาตะคุ่ม อ้าว มิวลงมานอนบนเก้าอี้แทนผมตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมนอนหลับปุ๋ยอย่างดี
   เช้านี้ถ่ายน้ำอ่างดินเผาที่มีลูกปลาราว 400 ตัว ถ่ายน้ำไปแค่ 1/3 ครับ เวลามีน้อย จากนั้นก็ขี่จักรยานไปซื้อต้มเลือดหมูให้มิว วันนี้เขาต้องอยู่บ้านคนเดียวตลอดวัน ผมเองก็ต้องรับภาระเฝ้าร้านขายของจนเลิกเหมือนเมื่อวาน ทำอะไรซ้ำซากเดิมๆ แถมไม่มีโอกาสพัฒนามันก็น่าเบื่อครับ
   ระหว่างวันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการตรวจเช็คสินค้า นับเงิน ยกแบกของ และเข็นไปส่งลูกค้าที่มาซื้อของหน้าร้าน
   ถึงบ้านเอาตอนสองทุ่มกว่า เห็นมิวหน้าตางัวเงียเดินมาสวัสดี ผมเข้าไปอาบน้ำ ออกมาอีกทีสามทุ่ม มิวหลับเสียแล้ว
   ผมเองก็เลยมีเวลาว่างส่วนตัวนิดหน่อย มานั่งพิมพ์ไดอารี่ชีวิตเล่าเรื่อง มีประโยชน์อะไรบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on October 29, 2012, 02:00:10 pm

28 ตค 55
   ความมีกรรม บางครั้งก็ไม่ได้แสดงออกมาเป็นเรื่องของความสูญเสีย แค่ทำอะไรแล้วติดขัด มีอุปสรรค์ ก็ถือว่ามีกรรมแล้ว
   หมาข้างบ้านด้านซ้ายเห่าตอนตี 1 ข้างบ้านด้านขวาที่เห่าประจำก็หอนตอนตี 2 ภรรยาและลูกบอกไม่ได้ยิน ผมแม่งความรู้สึกไวไปเองคนเดียว นอนไม่หลับสิ ที่อุดหูแบบยางก็ช่วงได้แค่ทุเลา กลางดึกอย่างนี้นึกถึงคอนโดจริงๆ ที่นั่นเงียบสงบดีมาก
   ปีที่แล้วผมค้างที่คอนโดไปแค่ 3 คืน ส่วนปีนี้ยังไม่ได้เคยค้างสักคืนเลย มีภาระให้รับผิดชอบมากขึ้น เลยไม่สะดวกในการไปนอนค้าง สองสามเดือนต้องเข้าไปเปิดแอร์ ทำความสะอาด ฟิตเนสและสปอร์ทคลับนี้ไม่เคยเข้าไปเหยียบเลย
   จากเดิมที่วางแผนไว้ว่าจะไปขี่จักรยาน เป็นอันว่ายกเลิกครับ ตื่น 0530 แบบง่วงๆ ไม่เต็มใจตื่น พอแดดเริ่มออกก็ล้างอ่างปลาแทน เปลี่ยนน้ำลูกปลาในอ่างดินเผา ถ่ายน้ำออก 1/3 แล้วเติมใหม่เข้าไป ไม่รู้ว่าถูกไหมนะ แต่ก็ลองๆ ดู ผมว่าปลามันสุขภาพดีขึ้นนะ ดูจากการว่ายน้ำของมัน ไม่ได้อยู่นิ่งๆ แบบเซื่องซึม
   ตอนนี้โดยรวมทั้งหมดเหลือลูกปลาพันกว่าตัว จะประคองเลี้ยงอย่างดีที่สุด ต้องป้องกันนก กบ เขียด ไอ้พวกนี้ชอบแอบมากินลูกปลา
   เดินสำรวจโรงรถ แล้วก็ตกใจ เฮ้ย รถพ่อคันใหม่มีรอยบุบ และรอยกรีดยาวตั้งแต่หัวจรดท้าย เซ็งฉิบเป่งเลย พ่อไปจอดที่ไหนของเขามานี่ แม่งเห็นแล้วท้อใจเลย อุตส่าห์ขัดถูกล้างทำความสะอาดอย่างดี หมดอารมณ์จริงๆ
   ภรรยาพาลูกไปเรียนคุมอง ส่วนผมอยู่บ้านนี่แหละ ไม่ชอบไปห้าง ตอนสายขี่จักรยานไปตลาดซื้อบะหมี่แห้งมากิน สั่งแบบพิเศษเลย บอกขอถั่วงอกเยอะๆ แต่ที่ไหนได้ กลับได้ผักถั่วงอกมาเท่าเดิม แม่ค้าเพิ่มบะหมี่อีก 1 ก้อนมาให้แทน ฮ่วย
   อยู่บ้านคนเดียวจนถึงบ่าย เลยมีน้ำเต้าหู้มาอีก 2 ถุง และขนมไข่หงส์ (เด็กรุ่นใหม่ยุค IT คงไม่รู้จัก) กินบะหมี่จนอิ่ม นั่งดูปลาเล่นอย่างสบายอารมณ์
   บ่ายไปรับพ่อแม่ที่สนามบินสุวรรณภูมิ ไปก่อนเวลาเยอะหน่อย มิวเขาชอบเดินเล่นดูเครื่องบิน แต่ที่นี่ไม่เหมือนดอนเมือง ที่นั่นยืนดูเครื่องบินขึ้นลงได้อย่างสนุกสนานกว่าเยอะ ที่สุวรรณภูมินี่เราต้องขึ้นบันไดเลื่อนไปชั้นบนสุด ลักษณะห้องเป็นโถงกว้างโล่ง มีเก้าอี้แบบคู่ให้นั่ง 4-5 ตัว ตั้งไว้ห่างๆ กัน มุมมองก็สุดยอดมาก ห่วยครับ มองไปเห็นแค่จุดจอดเครื่องบินไม่กี่ลำ ไม่ได้เห็นเครื่องบินตั้งลำบินขึ้นหรือลงเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งโครงสร้างของอาคารเองที่เป็นเหล็กขนาดใหญ่ก็มาอยู่ระดับสายตาพอดี ทำจุดชมเครื่องบินแบบนี้ อย่าทำดีกว่าครับ อายนักท่องเที่ยวเขาน่ะ
   ภรรยาหิว เลยเดินหาของกินกัน ไปลงเองที่ร้าน R Burger ร้านนี้เป็นที่โปรดปรานของภรรยาและลูก เป็นร้าน Burger ก็จริง แต่ออกแนวสุขภาพมากกว่า ใช้ของจากญี่ปุ่นอย่างดี (คล้ายๆ กับของ Mos Burger) เดิมทีร้านนี้อยู่ในสยามสแควร์ ตรงข้ามกับสยามพารากอน แต่โดนคนไทยใส่เสื้อแดงเผาซะฉิบหายในปี 53 คิดว่าจะเลิกไปเสียแล้ว เพิ่งจะมาได้กินก็วันนี้แหละ เมนูที่ภรรยาชอบคือแซลมอนสติ๊ก ส่วนลูกชอบ R Dog ผมอิ่มจากบ้านมาแล้ว เลยสั่งนักเก็ตเต้าหู้
   เดินดูบอร์ดแจ้งเวลาเครื่องลงเป็นระยะ เวลายังเหลืออีกเกือบ 1 ชม ในสนามบินแทบไม่มีที่ให้นั่งเลย ภรรยาชวนเข้าไปนั่งในร้านกาแฟเทพ Starbucks สั่งกาแฟเย็นใส่วนิลามากิน ผมดูดไปปืดเดียว แทบคายทิ้ง รสชาติแบบส้นตีนมาก เหนียวคอแบบอยากจะอ๊วก ขอดูบิล เห็นเขียนแล้วละ 115 บาท (ขนาดเล็กสุด) โอ้ พระพุทธเจ้า ขายดิบขายดีอีกด้วย งานนี้คงต้องมีใครสักคนผิดปกติแน่ๆ
   เห็นฝรั่งแต่งตัวเรียบร้อย เดินทางมาคนเดียว แต่ในรถเข็นเขามีจักรยาน MTB มา 1 คัน ไม่รู้ว่ามาสายการบินไหน เพราะไม่ได้แพ็ครถใส่กล่อง แต่ใช้บิดแฮนด์ 90 องศาไปทิศเดียวกับล้อหน้า และพันด้วยพลาสติค wrap ถ้าไปแบบนี้ได้ก็สะดวกดีนะ
   ผู้คนยืนออกันที่รั้วอย่างหนาแน่น ชะเง้อคอดูญาติตัวเองกันทุกคน ยืนกันจนขาแข็งพ่อแม่ถึงเข็นรถออกมาพร้อมกับบ่นว่ารอกระเป๋านานมาก ตลอดเวลาที่อยู่บนรถระหว่างขับกลับบ้านก็เล่าว่าเครื่องบินมันลำใหญ่ กว่าจะขึ้นกันเต็มลำก็รอนาน แถมรอตอนลงจากเครื่องก็ยิ่งนาน และมานานสุดๆ ก็ตรงรอกระเป๋านี่แหละ
   แม่บอกอยากกินก๋วยเตี๋ยว เลยพาไปกินที่ร้านแม่ศรีเรือน เลียบทางด่วนเอกมัย-รามอินทรา เจอแจ๊คพอทอีกแล้ว ไอ้ร้านอาหารนี่ทำไมชอบโกงกันนัก ราว 50% ที่ผมเจอมา ล้วนเป็นการคิดเงินเกินครับ งานนี้เล่นเพิ่มเมนูหมูสะเต๊ะราคาร้อยกว่าบาทเข้ามาในเมนู แถมพ่อสั่งไอติมกระทิถ้วยละ 40 บาท ของไม่มา แต่คิดมาในบิล
   โอเค ตรวจเจอก็ให้เขาไปแก้ เกือบจะจ่ายเงินอยู่แล้วล่ะ ภรรยาเอาบิลมาอ่านอีกรอบ อ้าว เล่นบวกน้ำดื่มมา 1 ขวด (สิบบาทมั้ง) หากทวงถามก็คงได้รับคำตอบเดิมๆ คือขอโทษ แต่ถ้าไม่ทวงถาม ก็คือโดนหลอกแดกไปเรียบร้อย
   ระวังกันให้มากๆ นะครับ โดยเฉพาะพวกที่ไปกินแล้วชอบแย่งกันจ่าย ไอ้นี่หมูหวานสำหรับธุรกิจแบบนี้เลย เพราะไม่มีใครตรวจสอบรายการอาหารและน้ำดื่ม
   ด่าแล้วชมบ้าง รสชาติอาหารดีเหมือนเดิมครับ ร้านนี้กินมากว่า 30 ปีแล้ว กินที่สาขาแรกคือพัทยากลางตั้งแต่ก๋วยเตี๋ยวชามละ 3 บาท นั่งกินในเพิง ม้านั่งแถวยาว บ้านนอกสุดๆ เลยล่ะ ทั้งๆ ที่อยู่ริมถนนพัทยากลางแท้ๆ อาหารแบบ Signature ก็คือก๋วยเตี๋ยวไก่ จะเสิร์พมาพร้อมกับถั่วงอกสดที่ปลูกเอง (มั้ง) เดาครับ เพราะถั่วงอกเป็นแบบหางยาว และไม่ได้ขาวสดใสเหมือนถั่วงอกที่แช่สารพิษในท้องตลาด
   กินเสร็จไปบ้านพี่สาวที่อยู่ใกล้ๆ กันต่อ นั่งเล่นที่บ้านเขาจนหัวค่ำแล้วถึงจะกลับบ้านตัวเอง

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on November 01, 2012, 03:38:33 pm

29 ตค 55
   เช้านี้ปลาผสมพันธุ์กันอย่างโกลาหล จากเดิมจะมีแต่ตัวพ่อแม่ที่ผสม คราวนี้มีรุ่นลูกตัวเล็กว่ายผสมด้วย รีบเตรียมอ่างดิน กาละมังเอาไว้ให้ปลาผสม ชักแปลกใจ นี่มันหมดฝนแล้วนีนา ยังผสมพันธุ์กันอีกหรือ ผมอ่านหนังสือเจอมาเขาบอกว่าจะผสมในฤดูฝน เห็นทีจะไม่จริง
   นี่ถ้าบ้านใหญ่กว่านี้ มีที่วางอ่างมากกว่านี้ ผมว่าเพาะเลี้ยงเป็นฟาร์มได้แล้วล่ะครับ คัดตัวลูกปลาสวยๆ มาได้เยอะ เกือบทั้งหมดเป็นปลาพันธุ์ริวกิ้น ลักษณะเด่นคือมีครีบกระโดงหลังที่ใหญ่โต ต่างจากพวกพันธุ์หัวสิงห์ที่จะไม่มีครีบหลัง
   เช้าไปส่งลูกและเลยไปเฝ้าร้านขายของ เช้านี้มีงานยกของในโกดังนิดหน่อยพอเหงื่อซึม บ่ายเข้ามาบ้านสิ่งทีทำอย่างแรกคือดูว่ามีไข่ปลามากน้อยแค่ไหน การที่มีไข่ปลามากมันอาจจะไม่ฟักทุกฟองก็เป็นได้ บางฟองมันไม่มีเชื้อของตัวผู้มาผสม ไข่จะฝ่อไปเอง
   เย็นไปรับมิว เขาขอกินร้านยาโยอิอีกแล้ว ผมได้ที่ขอใช้คูปองแลกสินค้า พนักงานบอกว่าหากใช้คูปองแลก จะไม่ได้รับสิทธิ์อาหารของแถมที่กินครบ 250 บาท และ 350 บาท (ได้ 2 อย่าง) เอาล่ะสิ มีเงื่อนไขแบบนี้ด้วยหรือ

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on November 01, 2012, 03:45:03 pm

30 ตค 55
   กลางดึกฝนตกหนักมาก แต่ตกไม่นาน บ้านผมอีกหลังเล็กๆ ที่สร้างไว้ในพื้นที่เดียวกันเลยน้ำไม่รั่วเข้า ไอ้ห้องนี้เจ้าปัญหามาก แก้แล้วไม่หายขาดเสียที จะว่าใครก็ไม่ได้ เพราะผมเองนีแหละที่ไม่ได้ลงไปลุยจริงจัง ทำแค่แก้แบบง่ายๆ ถูกๆ ตรงไหนรั่ว ก็หาปูนหรือกาวยาแนวมาโป๊วปิดมันซะ ตรงจุดบ้าง ไม่ตรงจุดบ้าง ไม่มีใครบ่น เพราะเป็นห้องของผมเอง
   สร้างไว้ราว 20 ปีที่แล้ว เป็นสไตล์ Loft ยุคนั้นไฟแรงมาก ออกแบบเอง คุมงานสร้างเองทั้งๆ ที่ไม่ค่อยมีความรู้อะไรนัก ใช้พื้นที่ 7X7 เมตร สูง 4.5 เมตร ผนังเป็นกระจกบานใหญ่ ใครมาเห็นก็บอกว่าบ้า เอาไว้รับแดดหรอ หันหน้ารับทิศตะวันตกอีกด้วย แบบนี้แอร์ปั่นจนพังก็ยังไม่เย็น
   ไม่เชื่อฟังใครสักคน เชื่อในสัมผัสของเราอย่างเดียว พอทำเสร็จมันไม่เห็นจะร้อนแดดตรงไหน อยู่ในห้องเปิดแอร์แค่ 27 องศาก็เย็นจนหนาว
   คนมาบ้านพอเห็นห้องผมก็ชอบขอเข้ามาดู คงจะดูว่าภายในมีอะไรบ้าๆ บอๆ อีกไหม ตอนนี้ยังไม่มีครับ แต่ในแผนปรับปรุงครั้งล่าสุดจะมีระบบแบบพื้นเลื่อนได้ รองรับการใช้งานของลูกในอนาคต (เผื่อจะยกห้องให้เขา) มีที่จอดจักรยานอย่างเรียบร้อยและต้องดูดี ถึงตอนนี้อยากได้รถพับของ Flamingo มาก แต่แปลกนะ ไอ้ตัวนี้แหละคนในเวปจักรยานด่ากันมาก บอกว่าเป็นเหมือน Brompton ของปลอม ของเลียนแบบ แต่ผมกลับดูว่าสเปคของมันเจ๋งกว่า Brompton ตัวแท้ๆ หลายจุด
   จุดอ่อนของ Brompton ที่ผมไม่ชอบอย่างมากมีดังนี้
-   ใช้เกียร์ของ Sturmey Archer คนอื่นอาจชอบ แต่ผมไม่ชอบ เพราะมันหนักมาก รวนง่าย ตอบสนองช้า
-   ใช้เบรกแบบก้ามปูโบราณมาก ประสิทธิภาพต่ำ ไอ้นี่ก็สวนทางกับราคาของมันเหลือเกิน รถคันละกว่า 5 หมื่น ถ้าได้เบรกแบบเสือหมอบก็ยังโอเค
-   ตำแหน่งมือเบรกต้องปรับแบบ “ทิ่มดิน” (เพราะจะได้พับแล้วเนียน) คนอื่นอาจรับได้ หรือทนได้ แต่ผมชอบวางมือสบายๆ แบบมือเบรกชี้ไปด้านหน้าและเฉียงลงมากกว่า
-   มีตะแกรงหลังก็จริง แบกบรรทุกของได้ก็ใช่ แต่ถ้าจะจอดแบบพับเก็บแล้วจะต้องถอด Panniers ออก
-   ข้อสุดท้ายเป็นเรื่องดีไซน์ของมัน ไม่ชอบที่สายเบรกมันระโยงระยางเกะกะสายตาสุดๆ ถ้าเป็นรถคันละหมื่นกว่าบาทแล้วออกแบบอย่างนี้จะไม่ว่าเลย
Brompton นี่หนักนะครับ รถคันละ 5 หมื่นกว่าบาท หากเทียบกับน้ำหนักแล้วแทบรับไม่ได้ รถล้อ 16 เองนะครับ ตัวเองก็ทำรถมานานปี น่าจะพัฒนาอะไรให้มันดีกว่านี้หน่อย
ถึงจุดนี้ผมกลับยกย่อง Dahon ที่มีนวัตกรรมใหม่ๆ ออกมาเยอะมาก รถแบบนี้สิครับ ควรค่าแก่การเชิดชู เขาจะได้มีกำลังใจ จริงไหมครับ
ส่วน Flamingo ที่ชาวเนทบางคนเรียกว่า Brompton ปลอม มันกลับแก้จุดด้อยของ Brompton ไปได้หลายจุด เริ่มจาก
-   ใช้ V Brake / เบรกดีกว่าก้ามปูเยอะ
-   เกียร์ Shimano Nexus 7 Sp / เกียร์ดุมที่เบาที่สุดในโลก
-   สายเบรกร้อยซ่อนในเฟรม / ซ่อนเฉพาะเฟรมท่อนหลัง
Flamingo คันละ 3 หมื่น ผมว่ามันน่าเล่นมากกว่า Brompton เสียอีก แต่ในทางกลับกัน คนบอกว่ารถปลอมตั้ง 3 หมื่น ไม่มีใครซื้อหรอก

Title: Re: ตค 55 11 กำเนิด miata club of Thailand & Racing Club
Post by: O'Pern on November 01, 2012, 03:49:43 pm

31ตค 55
   ตอนสายไปธุระ บิดกุญแจแล้วเงียบสนิท เฮ้ยย ทำไมสตาร์ทไม่ติด ถ้าเป็นรถเกียร์ธรรมดาผมก็จะเข็นติดแล้วขับไปเปลี่ยนแบตฯ แต่รถพ่อคันนี้ผมเกียร์ออโต เข็นได้เหมือนกัน แต่ต้องเข็นกันที่ความเร็วสัก 40 กม/ชม ลำพังแรงมนุษย์ไม่ไหวแน่ แต่ถ้าใช้รถดันก็พอได้ ป้องกันรถเป็นรอยด้วยการเอาหมอนอิงในรถนี่แหละรองได้เลย
   ฉิบหายแล้ว ทำไงดีวะ เปิดไอ้แพดเสิร์ชหาร้านแบตฯ เจอร้าน “พลังแสง” ร้านนี้เด่นตรงบริการถึงที่ แถมบริการตลอด 24 ชม ร้านอยู่แถวจรัล 35 แต่ส่งทั่ว กทม
   โทรไปคุย บอกรายละเอียดรถ อาการถ พร้อมสอบถามราคา แต่ต้องอึ้งกลับมา เมื่อเจอทางร้านถามกลับแค่คำเดียว
   “พี่จะเอาแบตฯ ลูกหน้าหรือลูกหลังครับ”
   “!!!....”
   งง ตอบไม่ถูก เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ารถพ่อมันไฮเทคตั้งแต่ปี 03 แบตลูกหลังมีไว้ควบคุมระบบเครื่องยนต์ แบตลูกหน้ามีไว้คุมระบบเบรกไฟฟ้า
   มันไม่เหมือนรถญี่ปุ่นบ้านๆ ที่มีแบตฯแค่ในฝากระโปรง เปลี่ยนง่าย สะดวก ไว ไม่ซับซ้อน    
ฉิบหายแล้วครับท่านผู้ชม เอาไงดีวะ เกิดสั่งแบตฯลูกหลังมาแล้วยังสตาร์ทไม่ติดจะทำไงดี เลยบอกทางร้านว่าเดี๋ยวโทรกลับไปบอก
โชคดีเมมเบอร์ช่างอ๊อด อู่เบนซ์ บางกอกไว้ เคยใช้บริการเขาครั้งหนึ่งในการเปลี่ยนน้ำมันเครื่อง ช่างอ๊อดถามว่ารถอยู่ไหน อย่างไร ให้รอตรงนั้น เขาจะออกไปดูอาการให้ จะติดแบตฯ สำรองลูกหลังไป ถ้าเปลียนแล้วสตาร์ทติดวิ่งได้ปกติ ก็โอเค แต่ถ้าวิ่งไม่ได้ หรือวิ่งไม่ดี เขาก็จะเอาเข้าอู่ให้
โห เจ๋งดีจริงๆ เลย มาช่วยผมตอนใกล้จะจมน้ำพอดี รออยู่ข้างถนน 30 นาที ช่างก็มา ใช้เวลาถอดใส่แบตฯหลังแค่ 5 นาที สตาร์ทแล้วโอเคดี เขาบอกให้ผมเอารถไปใช้ก่อน เดี๋ยวจะโทรมาแจ้งราคาแบตฯ ถ้าตกลงแล้วก็ค่อยมาสลับแบตฯกันคืน
ช่างอ๊อด เปิดอู่ชื่อเบนซ์ บางกอก อยู่ใกล้บิ๊กซี สุขสวัสดิ์ ถ้าใครเบื่อศูนย์แล้วอยากลองอู่นอก ก็ลองมาเยี่ยมชมที่นี่ดูก่อนได้ครับ อยู่ติดถนนใหญ่ เดินทางสะดวก หากรอรถนานก็เข้าไปเดินเล่นในบิ๊กซีได้ ใช้บริการแล้วดีหรือไม่อย่างไรก็มาบอกผมด้วยนะ
รีบไปธุระแล้วไปรับมิวตอนเย็น ระหว่างนั่งรอลูก หยิบเอาไอ้แพดมาหาเกมเกี่ยวกับเครื่องบินให้มิวเล่น ได้มาสิบกว่าเกมแน่ะ ฮ่าๆ ความจุเครื่องมี 16G ตอนนี้เหลืออยู่ราว 3G เอง
อเมริกาโดยเฮอริเคนจัดหนักที่ New York เห็นภาพแล้วไม่น่าเชื่อสายตา รัฐบาลไทยน่าจะแสดงความช่วยเหลืออะไรเขาสักอย่าง อ๊ะอ๊ะ ทำเป็นเล่นไป แม้เราจะจนกว่า แต่ก็ควรเสนอตัวช่วยในด้านมนุษยธรรม
เรามีข้าวที่จำนำไว้ในคลังเยอะนักมิใช่หรือ เก็บไว้ก็มีหาย มีโดนโกง สู้เอาข้าวหอมมะลิไทยไปปรุงเป็นเมนูช่วยผู้ประสพภัยดีไหม ง่ายสุดๆ แบบไม่ต้องคิดมากคือข้าวไข่เจียว จะให้เด็ดต้องห่อในใบตอง
ได้ช่วยเหลือคน ได้ประชาสัมพันธ์ข้าวไทย