racing-club.net

Bike Forum => my bike diary / my life diary => Topic started by: O'Pern on February 17, 2014, 02:48:17 pm

Title: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 02:48:17 pm

1 กพ 57
   วิ่งครับ วิ่งไม่หยุด วิ่งมันทุกวันจนกว่าจะผอม เช้านี้จัดไป 40 นาที 10 นาทีหลังวิ่งแบบสลับช่วงความเร็ว น้ำหนักที่เคยบอกว่าลดลงไปหน่อย พอกินเยอะๆ แค่มื้อเดียวแม่งก็ตีกลับมาเท่าเดิมอีกแล้ว
   แต่วิ่งแล้วรู้สึกสบายตัวดีนะ เหงื่อออกเยอะด้วยมั้ง ช่วงนี้ไม่หนาวแล้ว เหงื่อเลยออกเพียบ
   วันนี้ลุงกำนันยังคงใส่ชุดมังกรแดงเดินย่านเยาวราช ได้เงินมาอีก 10 ปี๊บ
   เรื่องใหญ่เกิดขึ้นอีกแล้ว ตอนบ่ายโกตี๋พาลูกน้องพร้อมอาวุธสงครามมาถล่มพวกของ กปปส ที่แยกหลักสี่ ซัดกันด้วยอาวุธสงคราม ต่างฝ่ายต่างโยนความผิดให้กันและกัน ส่วนอดุลย์ แสงสิงห์แก้ว มาประกาศแก้ตัวแทนโกตี๋บอกว่าไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย
   เฮ้ยย ไอ้โกตี๋แม่งเจ๋งโคตรๆ เลย ถึงขนาดอดุลย์ที่เป็น ผบ ตร ยังเป็นลูกน้องมันก็แล้วกัน สุดยอดไหมเล่าพี่น้อง
   คนไทยเราแม่งชอบใช้ภาษาอังกฤษจริงๆ ว่ะ ผมล่ะโคตรเบื่อค่านิยมแบบนี้เลย อย่างตอนนี้ใกล้เลือกตั้ง เราก็คอยลุงกำนันว่าจะบอกให้ทำอย่างไรกันดี ก็มีคำว่า No Voet / Vote No ออกมา เฮ้ยย แล้วผู้ใหญ่อายุมากๆ ที่เขาไม่เข้าใจจะรู้เรื่องกับพวกมึงไหมวะ
   ชื่อกระทรวงของไทย ดันเสือกมีภาษาฝรั่ง ชื่อกระทรวง DSI เอากับมันสิ แล้วกระทรวงอื่นๆ ล่ะ ไม่เอากันบ้างหรอ หาตัวย่อกันเข้าไปสิ มหาดไทย กลาโหม ยุติธรรม ศึกษาธิการ ต่างประเทศ พาณิชย์ แรงงาน ฯลฯ
   อย่างวันนี้พอยิงกันเสร็จทหารจากราบ 11 มาเคลียร์ (ชุดเดียวกันกับที่มาเคลียร์ที่ในมหาวิทยาลัยรามคำแหง) ก็มีชุดเก็บหลักฐาน ได้ยินเขาเรียกกันว่าหน่วย EOD เอาอีกแล้ว มึงเล่นภาษาอังกฤษกับกูอีกแล้ว ย่อเป็นไทยไม่ได้หรอพี่
   วันนี้ผมอยู่ร้านขายของตลอดวัน กลับบ้านเอาตอนค่ำๆ ไม่ค่อยได้ติดตามข่าวบ้านเมืองเท่าไหร่นัก เอาใจช่วยฝ่ายลุงกำนันครับ อย่าให้มีเจ็บหรือสูญเสียอีกเลยนะ

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 02:50:22 pm

2 กพ 57
   ตื่นแต่เช้าไปวิ่ง วันนี้ลองหาของกินรองท้องก่อนวิ่งดู มัลลิกา เพื่อนฟิลิปปินส์ที่รู้จักกันที่สนามกีฬาเขาแนะนำไว้ คนนี้ของจริงครับ เพราะลดน้ำหนักด้วยตัวเอง จากหนักเกือบร้อย ตอนนี้เหลือ 60 กก เอารูปถ่ายให้ดู รับรองไม่มีใครรู้ว่าเป็นคนเดียวกัน เขาบอกว่าให้ผมกินก่อนมาวิ่ง
   โอเคๆ จัดไป วิ่งเข้า 7-11 ได้โยเกิตบัลกาเรียมา 1 ถ้วย อย่างอื่นนอกเหนือจากนี้จะเป็นพวกกินแล้วอิ่มเต็มท้อง ผมอยากได้แบบกินเร็ว ย่อยเร็ว เพราะจะไปวิ่ง แถมวันนี้เป้าหมายสูงสุดอีกด้วย คืออยากจะวิ่ง 30 รอบ รอบละ 600 เมตร ก็จะได้ระยะทาง 18 กม
   ไปถึงก็ตกใจ สนามกีฬาเปิดไฟสว่างจ้า ปกติจะไม่เปิดไง อ้อ วันนี้ยังคงมีการเลือกตั้งอยู่นั่นเอง เจ้าหน้าที่มากันมากมาย แต่เห็นนกแสกบอกว่าใครไปเลือกตั้งก็จะเป็นพวกเสื้อแดง ส่วนลุงกำนันก็จะจัดปาร์ตี้บนท้องถนน ผมว่างานของลุงน่าสนใจกว่านะ เมื่อคืนก็มีอ๊อฟพงพัฒน์มาที่ปทุมวัน วันนี้ก็จะมีโจนูโวมาที่ลานของสยามดิสฯ แสดงเปิดหมวกหาเงินให้ลุงกำนัน ไม่หักค่าใช้จ่าย
   เริ่มออกวิ่ง 0600 วางแผนมาดี เตรียมร่างกายมาพร้อม ซัดยาวรวดเดียว 30 รอบ โหห ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะทำได้ ระหว่างวิ่งก็เจอมัลลิกาเดินเข้ามา ก็วิ่งไปด้วยกันนี่แหละ แต่ไม่ได้คุยกัน มันเหนื่อย
   วิ่ง 18 กม ใช้เวลา 2 ชม วิ่งเสร็จตอน 0800 ใจลึกๆ อยากซัดต่ออีกสัก 3 กม จะได้ครบระยะของฮาร์ฟมาราธอน ผมไม่เคยแข่งวิ่งหรอก แค่อยากลองดูเฉยๆ แต่เอาไว้คราวหน้าละกัน วันนี้แดดแรงจัดมากเลย นี่ถ้าครั้งหน้าผมมาตั้งแต่ 0530 ก็จะวิ่งครบ 21 กม ได้ในตอน 0800 อืมม น่าสนใจ เอาไว้อาทิตย์หน้าจัดเต็มใหม่อีกครั้ง
   มัลลิกาวิ่งแค่ 1 ชม เขาวิ่งเสร็จก่อนผมพักใหญ่ มานั่งคุยกันตอนผมวิ่งเสร็จแล้ว เขาไม่เข้าในการเมืองของไทยเราว่าทำไมถึงไม่ไปเลือกตั้งกัน ก็เลยต้องอธิบายเขาไปชุดใหญ่ พบว่าภาษาอังกฤษด้านการเมืองของผมอยู่ในเกณฑ์แย่ อธิบายแต่ละเรื่องด้วยความยากลำบาก มัลลิกาทำหน้าตกใจเมื่อรู้ว่าทักษิณและพรรคพวกเสื้อแดงด่าและพูดจาให้ร้ายต่อพระมหากษัตริย์ เอาแค่เหตุผลข้อนี้แค่ข้อเดียวก็พอจะทำให้เรียกมวลชนออกมาได้เยอะมากแล้วล่ะครับ
   แยกย้ายกันตอนสายๆ มัลลิกาต้องไปโบสถ์ต่อ ส่วนผมกลับบ้านครับ แต่วันนี้ไม่ได้แวะซื้อของกินที่ตลาด ไม่รู้สิ อยู่ๆ ก็ขี้เกียจจอดเฉยเลย
   ถึงบ้านก็กินน้ำมะเขือเทศไปครึ่งลิตร อาบน้ำ สระผม แล้วลงมากินข้าวกล้องกับแกงกะหรี่ไก่ชามเล็กๆ (อาหารสำเร็จรูปของโรซ่า) ผมชอบลองอาหารประเภทนี้ เพราะตอนขี่จักรยานทัวริ่งก็จะได้รู้ว่าอันไหนอร่อย อันไหนไม่เข้าท่า
   กลางวันกินส้ม 5 ผล และพวกถั่วสารพัดชนิด มีน้ำเต้าหู้ทำเองอยู่อีกหน่อย เปิดคอมฯทำงานเขียน ลงบันทึกไดอารี่
   บ่ายช่อง 9 รายงานข่าวเลือกตั้ง แต่เสือกเชิญวิทยากรเสื้อแดงมา 2 คน สัมภาษณ์ความคิดเห็นในรายการ โธ่ ไอ้สันดานเอ๊ยยย มันจะเอียงไปถึงไหน ในบรรดาฟรีทีวีทั้งหมด ช่อง 9 แม่งเป็นทาสอันดับ 1 ของชินวัตรเลย แต่ถ้าเป็นสื่อสิ่งพิมพ์นี่ต้องยกให้มติชนครับ ทาสผู้ซื้อสัตย์ตัวจริง
   ข่าวฮอทวันนี้คือเรื่องชูวิทย์จัดฉากว่าตัวเองโดนกลุ่ม กปปส รุมทำร้ายขณะไปเลือกตั้ง แต่เจอข่าวเด่นกว่านั้นคือยิ่งลักษณ์หย่อนบัตรเลือกตั้งใส่ผิดหีบ ข่าวนี้เล่นไปได้อีกหลายปี
   เล่นเอาชูวิทย์ที่กะจะสร้างกระแสนี่ตกไปทันใด ไอ้คนนี้เสียแรงเชียร์จริงๆ ผมเคยเลือกเขาด้วยนะนั่น ยังเคยส่งเมลล์ไปคุยให้กำลังใจมันอีกด้วย ไม่น่าเลยกู

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 02:51:51 pm

3 กพ 57
   เมือวานจัดหนักมาแล้ว แต่ก็ยังตัดสินใจออกวิ่งซ้ำอีก อยากรู้ว่าจะเจ็บขาตรงจุดใดบ้างไหม เอาเข้าจริงมันก็ไม่เห็นเป็นอะไร เลยจัดไปอีก 40 นาที ช่วงนี้หายหนาวไปหมดแล้ว วิ่งแป๊บเดียวเหงื่อออกเพียบ หมวกผ้าคลุมหัวช่วยซับเหงื่อได้ดีจริงๆ ผมใส่หมวกแบบนี้ตอนเล่นกีฬาตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นเล่นสเกตบอร์ด ผมนี่ยุคบุกเบิกของสเกตบอร์ดเลยนะ โจ้ โจอี้บอย / จอนนี่ อันวา พวกนี้เล่นกับผมในคุยแรกๆ เด็กสองคนนี้ทำเพลงตั้งแต่ยังเล่นสเกตอยู่เลย เห็นพวกเขาเติบโตในหน้าที่การงานดี เราก็ดีใจด้วยจริงๆ
   ผมต้องอยู่เฝ้าร้านขายของตลอดวัน พ่อแม่ไปเที่ยวต่างจังหวัดตั้งแต่วันศุกร์ วันนี้ขายดี แถมคนงานขาดงานอีกด้วย สุดยอดไปเลย
   เย็นแม่มาร้านและบอกให้ผมไปรับมิวได้ เลยรีบบึ่งไปทันที เจอผู้ปกครองหลายท่านก็คุยกันในประเด็นฮอทสุดๆ ของเด็ก ป6 นั่นคือ “ปีหน้าไปเรียนที่ไหนกันดี”
   ต่างคนต่างสไตล์ครับ บางคนส่งไปต่างประเทศเลยก็มี ผมก็อยากส่งไปนะ แต่มิวเขาไม่เอาภาษาอังกฤษเลย เคยมองสิงคโปร์ไว้ก็เลยต้องยกเลิก คงมุ่งไปสวนกุหลาบอย่างเดียวแล้วล่ะครับ
   โรงเรียนพวกนี้ผู้ใหญ่เป็นคนเลือกให้เด็กนะ เพราะเขายังไม่มีข้อมูล และยังตัดสินใจเองไม่ถูก ถ้าให้เขาเลือกเองก็จะเลือกตามเพื่อน เพื่อนไปไหนก็จะแห่กันไปเป็นขบวน ก็ไม่ผิดหรอก เพราะเขามีข้อมูลอยู่แค่นั้นนี่หว่า
   ประเด็นเรื่องบัตรเลือกตั้งที่ยิ่งลักษณ์หย่อนบัตรผิดหีบก็ว่าฮาแล้ว ยังมีคนแอบไปดูว่าไอ้บัตรที่สลับกันนั้นมันเป็นเช่นไร แล้วก็ต้องอึ้งแบบโคตรๆ เพราะมันวงกลมล้อมรอบเลข 15 ของพรรคมันเอง แทนที่จะกากบาท
เฮ้ย พี่โง่จริงโง่เล่นวะนี่

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 02:54:06 pm

4 กพ 57
   วิ่งเหมือนเดิม วันนี้รู้สึกร้อนกว่าเดิมด้วยซ้ำ ปกติตื่นเช้ายังรู้สึกมีไอเย็นๆ แต่วันนี้เงียบสนิท ใส่เสื้อบางๆ วิ่งทำให้เหงื่อซึมไปถึงกางเกงจนเปียกชุ่ม
   แม่กลับมาเห็นผลตรวจสุขภาพของผมที่มีน้ำตาลและไขมันในเลือดสูงเกินเกณฑ์ไปนิดหน่อย ก็บอกให้ผมลดการกินไข่ดาว ไข่เจียว ตามด้วยพวกขนมข้าวเกรียบ และห้ามกินผลไม้อีกด้วย
   อ้าว งง ผักผลไม้มันดีต่อสุขภาพมิใช่หรือ อ่านมาไม่รู้ต่อกี่สื่อเขาก็ว่าดี ไม่นับพวกผลไม้น้ำตาลมากนะ คุยถึงผลไม้ทั่วไป กล้วย ส้ม ฝรั่ง ฯลฯ
   เขาแนะนำมาก็รับฟังไว้ ไม่ต้องโต้เถียงอะไร ความคิดเริ่มตกผลึกแล้ว แต่ในใจผมนะ หากผมลดน้ำหนักลงมาได้ 5 กก ตามเป้า คือน้ำหนักเราอยู่ในเกณฑ์ปกติดีแล้ว ผมเชื่อว่า ไอ้น้ำตาล และไขมันในเลือดที่อยู่สูงไปหน่อยมันจะลดลงไปเอง
   มาวิเคราะห์ตัวเองดูแล้ว ที่ผมน้ำหนักลงยากก็เพราะผมชอบกินถั่วตอนหัวค่ำและก่อนนอนนี่แหละ กินก็ไม่ได้เยอะมาก แต่มีถั่วหลากหลายไง เลยจัดไปทั่วๆ มีถั่วอัลมอนด์ ถั่วลิสง ถั่วแมคคาเดเมียก็มี ถั่วลันเตาก็ด้วย บางทีก็เป็นพวกผลไม้ ไม่ได้การ ต่อไปต้องงดซะแล้ว
   เช้านี้กินผัดยอดมะระ ไข่ดาว ข้าวกล้อง ตอนสายกินกีวีไป 2 ผล กลางวันกินน้ำเต้าหู้ใส่ลูกเดือย เม็ดแมงลัก ถ้วยใหญ่ กินกับถั่วลันเตาอบ และอัลมอนด์อบ 1 กำมือ

   ตอนเช้าผมโมโหคนงานจนฟิวส์ขาด เขาเอาเหล้าไปแจกให้คนงานอีกคนที่ติดเหล้า แถมไอ้คนนี้เป็นคนนิสัยไม่ดีอยู่แล้ว เลยเจอผมโวยเข้าให้ชุดใหญ่ แต่สักพักสติก็มา เลยไม่มีอะไรรุนแรง นอกจากแค่เหวี่ยงโยนลังพลาสติคไปใส่เขา
   ปกติไม่ได้โมโหง่ายเลยนะ อย่างเมื่อวานรถผมจอดอยู่เฉยๆ มีคนถอยรถกระบะยกสูงจนกันชนมาครูดกับฝากระโปรงรถผมเป็นรอย เขาบอกมองไม่เห็น ขอโทษ ผมก็บอกไม่เป็นไรเฉยเลย
   อายุมากขึ้นด้วยมั้ง เราจะใจเย็นตามอายุที่มันเพิ่มมากขึ้น ปล่อยวางมากขึ้น เป็นเมื่อก่อนคงเศร้ามากๆ ที่รถเป็นรอย และต้องให้เขาเรียกประกันมาชดใช้แน่นอน
   ไปรับมิวที่โรงเรียนนั่งดูเขาเล่นบาสฯอยู่นาน จะยอมกลับบ้านก็ต่อเมื่อเพื่อนๆ เขาทยอยกันกลับไปหมดแล้ว ระหว่างนั้นก็นั่งคุยกับผู้ปกครองในหัวข้อยอดฮิต
   ไม่น่าเชื่อว่าผู้ปกครองหลายคนทุ่มเทหาโรงเรียนกันแบบสุดๆ บ้านอยู่บางบอน ก็สรรรหาไปเรียนสาธิตจุฬา สาธิตประสานมิตร เทพศิรินทร์ ฯลฯ คือถ้าพ่อแม่เป็นศิษย์เก่านี่ผมพอจะเข้าใจ มันเป็นเรื่องของอารมณ์และความรู้สึกด้วยไง อย่างผมจบสวนกุหลาบ ผมไม่มองโรงเรียนอื่นเลย ผมมุ่งเข้าที่นี่ที่เดียว มันไม่ไกลจากบ้านเกินไปนักด้วยน่ะ แต่ถ้าบ้านผมอยู่ทางมีนบุรี ก็คงหาที่อื่นแน่ๆ ไม่มาสวนกุหลาบหรอก

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 02:56:23 pm

5 กพ 57
   เช้านี้วิ่งไป 45 นาที เมื่อคืนนอนเร็วด้วยน่ะ มิวเล่นจนเหนื่อย นอนหลับตั้งแต่ 0800 ผมนอนฟังลุงกำนันพูดจบก็นอนเอาตอน 0900 ซัดรวดเดียวถึงเช้า ตื่นเร็วหน่อยก็มีเวลาวิ่งเยอะตามไปด้วย 
   เมื่อคืนกินน้ำเต้าหู้แก้วใหญ่ตอนหัวค่ำแทนอาหารเย็น เช้านี้น้ำหนักลดลงครึ่งโลแบบเห็นๆ เลย โห ลดแบบทันใจดีจริงๆ ปกติผมชอบกินตอนหัวค่ำไง บางทีดูทีวีก็กินไปด้วย แต่กินพวกถั่วและผลไม้น่ะ ต่อไปคงจะงดกินทุกอย่างเสียแล้ว
   วิ่งปกติ 30 นาที วิ่งสลับช่วงความเร็วอีก 15 นาที เหนื่อยดีจริงๆ ครับ เช้านี้มีลมพัดแรง เอ๊ะ หรือลมหนาวจะมาอีกระลอก เย้ๆ
   วิ่งมาเกือบเดือนแล้วนะนี่ ตอนแรกๆ เหนื่อยมากเลย มาตอนนี้เริ่มจะอยู่ตัวแล้ว เหงื่อออกเพียบจนเสื้อกางเกงเปียกไปหมด แต่รู้สึกสบายตัวดีจริงๆ
   เดินถอยหลังเพื่อ Cool Down อีกสักพักก็กลับเข้าบ้าน อยากพักอีกสัก 30 นาทีนะ แต่ทำไม่ได้ ต้องรีบกินข้าว อาบน้ำ เตรียมตัวออกไปส่งลูกเข้าเรียน
   กลางวันกินก๋วยเตี๋ยวน้ำตกหมู เลือกวุ้นเส้นจะได้พลังงานน้อยกว่าเส้นอย่างอื่นหน่อย แต่ว่ามันไม่เข้ากันกับก๋วยเตี๋ยวน้ำตกเลยว่ะ ไม่เป็นไร ขอผักคะน้าและถั่วงอกใส่มาเยอะๆ ตามด้วยใบโหระพาอีกช่อใหญ่ กินเสียเกลี้ยง
   กลับมาบ้านตอนบ่ายๆ ทำงานได้เล็กน้อย เปิดทีวีเชียร์ลุงกำนันไปด้วย ระยะนี้ไม่รู้เป็นอะไร อินเทอร์เนทที่บ้านไม่ดีเลย ไม่ได้อัปโหลดไดอารี่ขึ้นเวปมาหลายวันแล้ว แต่ก็พยายามจะบันทึกทุกวัน เหตุการณ์มันจะได้สดๆ จนบางทีบันทึกแต่ไดอารี่ จนลืมงานเขียนพวกเรื่องสั้นของจักรยานไปเลย ตอนนี้มีสต็อคอยู่สองเรื่องคือ Blue Panniers และ My father the hero ไม่ชอบภาษาอังกฤษ แต่ตั้งชื่อไว้แบบเท่ๆ เผื่อจะมีคนซื้อเอาไปแปลเป็นภาษาต่างประเทศจะได้ถูกใจผม
    อเมริกาโดนพายุหิมะถล่มในรัฐตอนกลาง โอกลาโฮมา เมืองนี้ไอ้บี๋เพื่อนสนิทของผมเคยอยู่มาก่อน เป็นรัฐที่กันดารดีเหลือเกิน ตอนร้อนก็ร้อนจัดทะลุ 40C พอมาตอนนี้หิมะลงเพียบจนขับรถออกไปไหนไม่ได้ อย่าว่าแต่ขับเลยนะ จะเปิดประตูขึ้นรถยังไม่ได้เลย เพราะน้ำแข็งมานเกาะพอกมือเปิดจนง้างไม่ขึ้น รถพวกรุ่นใหญ่ๆ เขาถึงใช้มือเปิดประตูแบบกำแล้วดึงแทนไง
   เย็นไปรับมิวดูเขาเล่นบาสฯ มิวได้ออกกำลังกายจริงจังก็ตอนเย็นนี่แหละนะ พวกเด็กๆ ยังคงเล่นสนุกสนาน ไม่รู้ไม่เข้าใจถึงความสำคัญในการสอบแข่งขัน ส่วนพวกผู้ใหญ่ก็นั่งคุยกันในเรื่องเดิมๆ และคงจะคุยในหัวข้อนี้จนกว่าจะถึงวันสอบ
   วันนี้ครูให้ทำการทดสอบข้อสอบเก่าของ Onet มิวทำได้ 65% คนได้ท็อปคือ 80% วิ่งเอาข้อสอบมาให้ดู ผมตกใจที่มีเว้นว่างไว้หลายข้อ อ้าว เฮ้ย ทำไมเว้นไว้ ถ้าไม่รู้ก็ต้องเดาไป ยังไงก็ต้องกาเลือกไปสักอัน เลือกอันที่มันพอจะมีโหวงเฮ้งหน่อย ปล่อยทิ้งไว้ก็คือได้ 0 แน่ๆ แต่ถ้าเลือกแล้วยังมีฟลุ๊คถูกอยู่บ้างนะ ถ้าตัวเลือกมี 4 ตัว เราก็มีโอกาสอยู่ 25%
   มิวบอกทำไม่ได้ก็เลยเว้นไว้
   อ้าว … ปัดโธ่…
   กลับถึงบ้านมิวขอโหลดแอฟฯตกแต่งภาพในไอแพดเพื่อจะทำรายงาน ทำเอาผมหงุดหงิด ถามว่าถ้าคนที่ไม่มีไอแพดเขาจะทำงานส่งครูอย่างไร มิวบ่ายเบี่ยงบอกว่าใครๆ เขาก็ปริ๊นงานส่งกันทั้งนั้น
   หัวค่ำกินผลไม้แทนอาหารเย็น ส้มเขียวหวาน 2 ผล กีวี 1 ผล สัปปะรด 2 ชิ้น กลางคืนโมโหมิวอีกรอบที่มาขอเล่นเกม ทั้งๆ ที่อีกแค่ 2 วันก็จะสอบ Onet แล้ว และปีนี้ทางโรงเรียนสวนกุหลาบจะใช้คะแนน Onet มารวมกับคะแนนสอบจริงถึง 30% เฮ้ยย แม่งเยอะมหาศาลเลย
   เห็นไหม ตัวย่อภาษาอังกฤษในวงราชการไทยมาอีกแล้ว โคตรเบื่อแม่งเลย พวกมึงจะบ้าฝรั่งไปถึงไหนกันวะนั้น ลุงกำนันช่วยปฏิรูปให้ด้วยนะ สงสัยจะต้องเอาคนไทยเจ๋งๆ มาสาธยายความโง่ของฝรั่งบ้างมั้ง

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 02:58:33 pm

6 กพ 57
   ตื่นสาย วิ่งไม่ทัน เอาจักรยานออกขี่แทน ไปได้แค่ 20 นาที เหงื่อไม่เห็นออกสักหยด เช้านี้มีลมพัดเย็น ไม่รู้ว่าลมฝนหรือลมหนาว เหงื่อไม่ออก รู้สึกไม่ค่อยสบายตัว ชั่งน้ำหนักดูมันก็ตีกลับมาเท่าเดิม เมื่อวานลงไปได้หน่อยหนึ่งก็ดีใจเก้อ
   อีกไม่กี่วันก็จะสอบ Onet แล้ว ดูมิวไม่รู้สึกอะไรสักนิด ไล่ให้ไปอ่านหนังสือก็อ่านไปงั้นๆ แป๊บเดียวก็บอกง่วงนอน คิดๆ ไปแล้วเขาก็คงยังเด็กล่ะนะ ตามมีตามเกิดก็แล้วกันลูก แต่ก็ต้องยอมรับผลที่มันจะตามมาด้วยนะ ถ้าเข้าสวนกุหลาบไม่ได้ ก็เรียนโรงเรียนโนเนมแถวบ้านก็แล้วกัน เพราะมัธยมจะต้องไปเองกลับเองแล้ว เลือกที่มันเดินทางสะดวก
   ไปทำงานวันนี้พกเอาผลไม้ไปกินด้วยนะ มีกีวี 1 ผล สัปปะรดผลเท่ากำปั่นอีก 1 ผล เอาไว้กินตอนสายๆ แก้หิว
   เช้านี้เข้าโกดังยกของอีกแล้ว จากการวิ่งมาเกือบเดือนทำให้หลังแข็งแรงเลย ยกของไม่เจ็บแล้ว น่ามหัศจรรย์ แต่ก็ชล่าใจไม่ได้ นี่ผมเจ็บหลังมาหลายรอบจนท้อแท้กับชีวิต คิดไปไกลว่าแก่ตัวอาจพิการ
   แม่เห็นผลตรวจเลือดแล้วเป็นห่วงผมนะ ซื้อสตอเบอรี่มาฝากด้วย บอกให้ลดพวกขนม ไอ้นี่ใครๆ ก็รู้ แต่ผมอยากลดน้ำหนักตัวโดยรวมมากกว่า และเชื่อว่าหากลดน้ำหนักตัวได้ สุขภาพร่างกายทุกด้านก็จะดีขึ้นเอง
   กลางวันภรรยาซื้อสุกี้แห้งมาให้แบ่งกันกิน ก็โอเคนะ มีผักเยอะๆ พอคุยกันได้ แต่ยังไม่อิ่มเลยกินถั่วต้มอีกถุงใหญ่ คราวนี้จัดเต็ม ถุงละ 20 บาท ซัดคนเดียวเรียบ หึหึ คิดเสียว่าเป็นการโหลดคาร์โบก็แล้วกัน พรุ่งนี้เช้าจะระเบิดพลังให้ดู
   วันนี้แดดแรงจัดมาก แดดแรงเหมือนหน้าหนาว แต่สภาพเหมือนหน้าร้อน เข้ามาบ้านตอนบ่ายแก่ๆ ก็พักผ่อน เล่น Uke นิดหน่อย ช่วงนี้หยิบมาเล่นบ่อยนะ แต่บางวันลืมเล่า เล่นจนเห็นข้อบกพร่องของมันเข้าให้แล้ว คือมันเริ่มจะมีเสียง Buzz (เสียงครางหึ่งๆ)เกิดจากการใช้สายเส้นใหญ่แบบ Low G แล้วตอนดีดสายมันสั่นจนไปกระทบกับ Fret จะทำให้เกิดเสียงไม่พึงประสงค์ แต่ถ้าผมเลือกใส่สายแบบ g ธรรมดาก็ไม่มีปัญหานะ สเปคเดิมๆ ของ Uke เขาก็จะใส่สาย g กัน มีเพียงส่วนน้อยที่จะใช้ Low G ผมดันเป็นหนี่งในนั้น
   เล่น Uke มานานเป็นปี ฝีมือก็ไม่ได้พัฒนาไปมากนักหรอก เล่นเองแบบเรียนรู้เองคนเดียว เล่นเพื่อผ่อนคลายเสียมากกว่า เล่นไปเล่นมาก็อยากได้ Cahon มาเคาะเล่นอีกตัว เหลือบเห็น Accordion ก็ยิ่งชอบเข้าไปใหญ่
   เติมน้ำมันบางจากเขาแถมลูกหยีมาให้ 2 ถุง (เติม 900 บาท แถม 1 ถุง) รสชาติอร่อยมากเลย ไม่หวานมาก เป็นผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นของชาวบ้านทางใต้ น่าเสียดายที่ไม่มียี่ห้อ จะได้ตามไปซื้อถูก
   เย็นไปรับมิว แวะไปเบิกเงินค่าสนับสนุนการเรียน น่าจะเป็นครั้งสุดท้ายของการอยู่ที่โรงเรียนนี้แล้วสินะ นึกแล้วก็เหงาๆ มาที่นี่ทุกวันทุกเย็น นั่งดูเด็กๆ เล่นก็สนุกดี บางทีก็ไปเล่นกับเขาด้วย มีเด็กๆ ชอบมาเล่นกับผมหลายคน สงสัยผมจะติงต๊องเด็กเลยชอบ
   เจอพี่โบ๊ท แม่ของมอสที่ยังคงไปแข่งเรือใบอย่างสม่ำเสมอ ล่าสุดเขาปล่อยให้ลูกไปภูเก็ตกับครูฝึก สุดยอดไปเลย เขาบอกว่าอาทิตย์นี้มีแข่งที่ลังกาวี แต่ติดสอบ Onet ก็เลยไปไม่ได้ โอ้โห อยากไปๆ ขนาดผมไม่ได้แข่งเรือ ยังอยากไปเลย ชื่องาน Tour of Lankawi
   นานๆ ได้เจอกันทีพี่โบ๊ทเลยบอกว่าเดือนเมษายนมีงานแข่ง Hua Hin Regatta 2014 ปีนี้จัดเร็วหน่อย ครูที่ฐานทัพเรือสัตหีบเลยไม่ได้เปิดสอนเรือใบภาคฤดูร้อนเหมือนปีก่อนๆ
   จัดที่เดิม หาดเดิม ก็คือโรงแรมรีเจนท์ชะอำ (เดิม) ชื่อใหม่ชื่ออะไรก็ไม่รู้ ฮ่าๆ แต่จำทางเข้าได้ มันดูเก่าๆ หน่อย แต่ข้างในใหญ่โตมาก ตอบตกลงกับพี่โบ๊ทไปครับ ผมไปกับมิวสองคนเหมือนเดิม แต่จะพักที่ไหนยังไม่รู้ เพราะแข่งถึง 5-6 วัน ถ้าได้ที่พักถูกหน่อยก็จะประหยัดเงินไปได้เยอะ อย่างคราวที่แล้วได้ห้องละ 600 บาท ในขณะที่ถ้าพักที่โรงแรมรีเจนท์ก็จะคืนละ 1800 บาท แต่เขามีอาหารเช้าอย่างดีให้ และห้องพักอย่างสบายเลย แถมไม่ต้องเดินทาง แค่ลงจากห้องแล้วเดินมาอีกหน่อยก็ถึงหาดที่แข่งเรือแล้ว ลองชั่งน้ำหนักกันดู
   มิวตอนหลับตั้งแต่สองทุ่มอีกแล้ว อีกสักพักผมก็นอนหลับตาม หลังจากดูลุงกำนันประกาศข่าวสารและให้ข้อมูลประจำวันจบ

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:01:25 pm

7 กพ 57
   นี่เป็นวันแรกที่ลองใช้ฟังชั่นนาฬิกาปลุกในไอแพดช่วยปลุกให้ตื่นตอน 0500 ก็เลยมีเวลาวิ่งเยอะหน่อย ซัดไป 50 นาที เหงื่อออกเพียบเปียกโชกไปตั้งตัว มันส์สะใจดีครับ ช่วงนี้ไม่เจ็บกล้ามเนื้อหน้าแข้งแล้ว เริ่มฉลาดขึ้นมาหน่อย วอร์มอัพอย่างดี หรือว่าเราแข็งแรงขึ้นด้วยก็เป็นได้
วิ่งเพื่อชีวิต ขณะวิ่งก็คิดถึงหุ่นตัวเองตอนผอม จะใส่ชุดหล่อๆ จะขี่จักรยานได้ดีขึ้น จะสุขภาพดีขึ้น หรือตอนเบื่อท้อแท้ก็จะคิดถึงคนที่เขาอยากวิ่งแต่วิ่งไม่ได้ หรืออย่างไมเคิล ชูมัคเกอร์ที่ประสบอุบัติเหตุจนต้องนอนเตียงอย่างเดียวเลย นี่ขนาดมีเงินเป็นร้อยเป็นพันล้านก็เอามาซื้อร่างกายตัวเองไม่ได้ ตรงกันข้ามกับมิกา ฮัคคิเนน คู่แข่งของชูมัคเกอร์ในยุคนั้น ที่พอมีลูกก็ทิ้งทุกอย่างมาดูแลลูกอย่างเดียวเลย ขนาดขับ F1 อยู่ดีๆ ก็ประกาศเลิกเฉยเลย ทั้งๆ ที่มันคือโอกาสที่นักแข่งรถทั่วโลกไขว่คว้า แต่มิกาเห็นว่าลูกสำคัญกว่า ผมขอชื่นชมจากใจ
ทางเดินของแต่ละคนล้วนแตกต่างครับ ผมเองยังคิดเห็นไม่ค่อยเหมือนคนส่วนใหญ่เท่าไหร่นักเลย ฉะนั้นเลยไม่กล้าวิจารณ์คนที่เขาเจ๋งกว่าเรา
ชั่งน้ำหนักแล้วมันลงมาหน่อย ดีใจสิ แต่ก็เตรียมใจอีกด้านไว้ว่ามันอาจลงแค่ชั่วคราว ฮึกเหิมครับ เตรียมผลไม้หลากสีไปกินตอนสายๆ มีสตอเบอรี่ กีวี ส้ม เล่นแม่งแดง เขียว ส้ม มันซะเลย
วันนี้ลุงกำนันเดินย่านบางรัก สีลม โอ้โห คนแน่นแบบโลกแทบแตก (เปรียบเปรย) แถมการเดินวั้นนี้เป็นการหาเงินบริจาคให้ชาวนาไทยที่กำลังโดนตระกูลชินวัตรและพวกพ้องโกงเงินค่าจำนำข้าวอยู่ ตลอดทางก็มีแต่คนบริจาคครับ ให้เป็นหมื่นๆ ก็มีกันตั้งหลายคน สุดยอดจริงๆ พี่น้องคนเมือง แบบนี้ชาวนาเห็นแล้วรับรองน้ำตาทะลักในความซึ้งใจ นี่แหละครับ ไทยเราจะเป็นหนึ่งเดียวกันก็เพราะตรงนี้แหละ ลุงกำนันสุดยอดเหลื้อเกิน
เข้ามาบ้านตอนบ่ายๆ หิวครับ ผลไม้เมื่อเช้ากินเสียเกลี้ยงก็ยังไม่อิ่ม มาถึงบ้านก็ซัดสัปปะรดต่ออีกหน่อย ตามด้วยถั่วหลากหลายอย่าง ถัวลิลง ถั่วลันเตา อัลมอนด์ เมล็ดทานตะวันอบ เมล็ดแตงโม ถ้ายังไม่อิ่มก็มีน้ำเต้าหู้ทำเองอยู่ในตู้เย็นอีก มาเล่นกับกูสิมึง
อินเทอร์เนทที่บ้านยังคงติดๆ ดับๆ น่าแปลกว่ะ เพิ่งเป็นไม่กี่วันมานี้เอง ทำงานอะไรไม่ค่อยได้ แต่ก็คิดบวกเข้าไว้ เอาเวลาไปนั่งทำงานเขียนแทน ไอเดียก็ไหลลื่นบ้าง ติดขัดบ้าง ไม่อยากฝืน
เย็นไปรับมิวเหมือนเดิม ช่วงนี้ฮิตเล่นบาสกันเหลือเกิน ก็ใช้แรงดีครับ ทำให้นอนหลับเร็ว แต่ก็แลกกับไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเตรียมสอบ
อืมม พรุ่งนี้แล้วสินะที่จะต้องสอบ Onet ก็ขอให้ลูกทำข้อสอบให้ได้เยอะๆ นะ ได้ยินแม่ของประทัด (เพื่อนมิว) บอกว่าทางโรงเรียนเขาจะเอาคะแนน Onet นี้ 30% ไปรวมกับคะแนนสอบเข้าสวนกุหลาบด้วย ถ้าข้อไหนลูกตอบมั่ว ขอจงให้มันเป็นคำตอบที่ถูกต้องก็แล้วกัน
นึกอฐิฐานในใจแล้วจูบหน้าผากเขาตอนหลับ ขอให้พรที่พ่อให้เป็นจริงด้วยเถิด

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:02:55 pm

8 กพ 57 วันสอบ Onet
   วิ่งไม่เลิกรา ไม่ผอม ไม่เลิก ตั้งเป้าไว้แบบนี้มันซะเลย ให้มันรู้กันไป ตื่น 0445 มาซัดกันอีกครั้ง ตื่นปุ๊บก็กินน้ำอุ่น 1 แก้ว เดินวอร์มเล็กน้อย แล้ววิ่งเรื่อยๆ 3 กม และวิ่งแบบเร่งความเร็วสลับช่วงอีก 4 กม วิ่งอัดเร็ว 200 เมตร สลับวิ่งเบาๆ อีก 200 เมตร ทำเช่นนี้สลับกันไป ไม่รู้ถูกต้องกับตำราหรือเปล่า แต่ผมไม่ซีเรียส ไม่ค่อยเชื่อตำรามาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
   ไม่เคยวิ่งเร็วๆ และนานแบบนี้มาก่อน เหงื่อออกมาเพียบจริงๆ ร้อนรำคาญตัวจนต้องถอดเสื้อทันทีเมื่อวิ่งเสร็จ พาดเสื้อไว้ก็เห็นเหงื่อหยดลงติ๋งๆ บนพื้นจนเปียกแฉะไปหมด ลองชั่งน้ำหนักดู โอ้โห ลดไปทันที 1 กก (แต่ไม่ต้องดีใจไป สักพักกินน้ำ และร่างกายเข้าที่ก็จะตีกลับมาเท่าเดิม) 
   วันนี้มิวมีสอบ Onet ตั้งแต่เช้าจรดเย็น สำคัญอย่างมากเพราะคะแนนในวันนี้จะเป็นส่วนหนึ่งของคะแนนสอบเข้า ม 1 ที่โรงเรียนสวนกุหลาบด้วย ปีก่อนเขาเอา 20% แต่ปีนี้เอาถึง 30% พ่อก็ขอให้มิวโชคดีครับ ไม่รู้จะอวยพรอย่างไร เพราะที่ผ่านมาก็เอาแต่เล่นตลอด ขอให้ลูกมีสติ มีสมาธิ ทำให้ดีที่สุดเท่าที่เราทำได้ก็แล้วกันนะ
   สอบลากยาวตลอดวันเช้าจรดเย็น มีพักเบรกบ้าง และพักกลางวัน 1 ชม ใจผมตื่นเต้นยิ่งกว่าลูกเสียอีกมั้งนี่ นั่งทำงานไป ก็มองนาฬิกาไปตลอดเลย เอาผลไม้มากินอีกแล้ว วันนี้มีสตอเบอรี่ ส้ม กล้วย ส้มโอ แตงโม และสารพัดถั่ว ถ้ายังไม่อิ่มก็มีน้ำเต้าหู้ใส่เม็ดแมงลักเหลืออยู่อีกเกือบ 1 ลิตร
   กินแบบนี้ออกแนวธรรมชาติบำบัดแล้วนะนี่ ไม่ได้เคร่งอะไรหรอก มีอะไรก็กินแบบนั้น
   เย็นไปธนาคาร แล้วก็เลยไปรับมิว กลับมาถึงบ้านก็ออกแนวเดิม คือขอเล่นเกม จัดไปครับ ไม่รู้จะพูดอย่างไรแล้ว ไม่ชอบ โมโห แต่ก็คิดหาวิธีไม่ได้ ก็เลยกอดแม่งเลย กอดรัดมันไว้อย่างนั้นแหละ
   เย็นขี่จักรยานไปซื้อบัลกาเรียโยเกิตมาเก็บไว้ในตู้เย็น เตรียมไว้สำหรับเป็นพลังตอนเช้าวันพรุ่งนี้ มีเป้าหมายใหญ่รออยู่

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:04:31 pm

9 กพ 57
   ไฟแรงโคตรๆ แล้ว ตื่น 0430 ดื่มน้ำอุ่น สักพักตามด้วยโยเกิตและกล้วยน้ำว้า 1 ผล ขับรถไปศูนย์เยาวชนเฉลิมพระเกียรติ ออกวิ่งตอน 0520
   เป้าหมายวันนี้จะทำสถิติใหม่ที่ 35 รอบ รอบละ 600 เมตร รวมเป็นระยะทาง 21 กม นั่นแปลว่าผมพอจะลงแข่งวิ่งฮาร์ฟมาราธอนได้แล้ว
   มีคนเข้ามาในสนามวิ่งนี้ก่อนผม 2 คน เห็นแค่เงาตะคุ่มๆ มองไม่เห็นหน้าหรอก ผมเริ่มวิ่งช้าๆ ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องเร่ง วันนี้อีกยาวไกลแน่สำหรับผม เตรีมน้ำไป 1.5 ลิตร เอาแบบเหลือๆ เลย จะได้วิ่งแบบเต็มที่ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องมีข้ออ้าง
   เริ่มจากวิ่งช้าๆ ป้องกันไม่ให้กล้ามเนื้อบาดเจ็บ วิ่งไปเรื่อยๆ ทำสมาธิไปด้วย หายใจลึกๆ บ้าง หายใจตามจังหวะเท้าบ้าง ลองหลายๆ วิธี ค้นหาวิธีที่ทำแล้วสบาย
   มัลลิกาเดินเข้ามาในสนามตอนหกโมงกว่า คุยกันนิดหน่อย พอเธอรู้ว่าผมมาตั้งแต่ 0520 ก็ทำหน้าตกใจ ตอนวิ่งก็ไม่ได้คุยกันเลยสักคำ เขาเอาหูฟังเพลงยัดใส่หู มีโทรศัพท์รัดอยู่ที่ต้นแขน ส่วนผมไม่ชอบของพวกนี้เลย อยากจะอยู่ห่างๆ จากมันให้มากที่สุด
   วิ่งตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง จนแดดแรง มองนาฬิกาเดินผ่านไปทีละน้อยๆ 1 ชม แรกวิ่งไปได้ 13 รอบ แต่ช่วงหลังๆ เครื่องร้อนแล้วมั้ง วิ่งได้เร็วแบบไม่รู้ตัว วิ่งครบ 35 รอบเอาตอน 0745 ก็เลยวิ่งต่ออีกรอบกว่าๆ เพื่อให้ครบเวลา 0750 จะได้วิ่ง 2.30 ชม เต็มๆ และเป็นการวิ่งให้เกินเป้าที่เราตั้งไว้อีกด้วย จะได้กลับบ้านด้วยความภูมิใจเล็กๆ
   มัลลิกากลับไปก่อนสักพักแล้ว ผมขอวิ่งต่อทำลายสถิติของตัวเองสักหน่อยเถอะน่า พอทำได้เราก็รู้สึกดีนะ แม่งอารมณ์เหมือนผู้ชนะอะไรสักอย่างที่ยิ่งใหญ่
   ไอ้อารมณ์แบบนี้สำคัญนะ ถ้าปลูกฝังให้มันเกิดขึ้นกับเด็กๆ ได้ยิ่งดีใหญ่ เขาจะมั่นใจตัวเอง จะภาคภูมิใจ จะอดทน แกร่ง ฯลฯ น่าเสียดายที่มิวไม่เอากีฬาแนวนี้เลย แถมช่วยหลังเน้นเรียนพิเศษ (ตามนโยบายของภรรยา) เลยใช้ชีวิตแต่ในย่านสยามสแควร์ตลอด
   เดินออกมาจากสนามกีฬาด้วยใจฮึกเหิม เห็นมัลลิกานั่งรออยู่ อ้าว ผมคิดว่าเขากลับไปแล้วเสียอีก ก็เลยนั่งพูดคุยกันอีกสักพัก นังกินส้มไป 3 ลูก สดชื่นมากๆ
   แวะตลาดกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำร้านประจำเป็นรางวัล ปรุงเสียเยอะเลย เอาน่ะ นานๆ ที
   ถึงบ้านลองชั่งน้ำหนักดู โอ้โหห สุดตีน ลดไปทันที 1.5 กก แต่..มันไม่ได้ลดถาวร มันลดเพราะร่างกายสูญเสียน้ำต่างหาก แต่ก็แอบดีใจเล็กๆ ที่เห็นตัวเลขมันลดลง
   อาบน้ำ สระผม นอนยกขาสูง โอ้โห สบายสุดๆ นอนได้นานแบบอยากหลับเลยล่ะ
   ปะแป้ง แต่งตัวลงมานอนเก้าอี้ Lazy boy ยิ่งไปกันใหญ่เลย อยากหลับแต่มันไม่คุ้นไง ไม่เคยนอนกลางวัน
   นอนพักสลับกับเล่น Uke และดูปลา ทำแบบนี้ตลอดวัน ไม่ได้เปิดคอมฯทำงานแม้แต่น้อย
   คืนนี้จะต้องหลับสบายมากแน่ๆ

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:05:28 pm

10 กพ 57
   เมื่อคืนเข้านอนราว 0900 กะจะตื่นเช้ามาวิ่งอีก แต่ตอน 1130 ภรรยาได้ยินเสียงแปลกๆ บนฝ้าเพดานบ้าน มาเรียกผมไปดู ก็เดินไปโรงรถหยิบบันไดสูงมาเปิดช่องเซอร์วิสดูก็ไม่เห็นอะไร เดาว่าคงจะเป็นพวกหนู
   มานอนต่อมันก็นอนไม่หลับแล้วสิ ลืมตามาดูนาฬิกาทุกๆ 1 ชม ตี 1 ก็แล้ว ตี2 ก็แล้ว เห็นนาฬิกาครั้งสุดท้ายตอนตี 3 หึหึ ก็เลยตื่นเช้ามาแบบง่วงๆ แถมต้นขาทั้งสองข้างเจ็บมาก เดินลงบันไดแทบไม่ไหว
   เช้านี้เลยไม่ได้ออกกำลังกาย หยิบเอา Uke มาเล่นแทน จะลุกจะนั่งเจ็บต้นขามากๆ เมื่อวานยังไม่เห็นเจ็บเลย
   เช้าไปเสียภาษีที่สำนักงานเขต รถติดสุดๆ ไปเลย เพราะอยู่ใกล้สะพานสาทร กว่าจะเข้าตึกได้ก็ต่อรอคิวอยู่นาน แถมทำธุระแค่ 2 นาทีเสร็จ จะกลับออกถนนใหญ่ก็ใช้ไปอีกสิบกว่านาที
   วันก่อนวิ่งเยอะน้ำหนักลดลงมากดีใจ แต่เช้านี้ชั่งมันก็ตีกลับมาพอๆ กับเดิม ไม่เป็นไร คือเสียว่าเป็นการเสริมสร้างกล้ามเนื้อทั่วร่างกายแทน กล้ามเนื้อภายนอกเรามองเห็นได้ชัด แต่ภายในร่างกายนี่สิสำคัญมาก โดยเฉพาะกล้ามเนื้อหัวใจ ผมวิ่งจนชีพจรเต้นเหลือแค่ 50 ครั้งต่อนาที (แลนซ์ อาร์มสตรองค์ หัวใจเต้น 37 ครั้งต่อนาที) คนปกติหัวใจเต้นน่าจะสัก 70 ครั้งต่อนาทีมั้ง (กะๆ เอา)
   ยิ่งกล้ามเนื้อหัวใจแข็งแรง หัวใจเราก็จะยิ่งเต้นช้าลง ส่งผลให้หัวใจได้พักขณะใช้ชีวิตปกติ (แต่ตอนออกกำลังกายก็จะเต้นแรงกว่าคนที่ไม่ได้ออกกำลังกายนะ)
   เจ็บต้นขา เดินไปเดินมาต้องตั้งท่าดีๆ แต่พอเดินวอร์มนานๆ ก็ค่อยๆ ดีขึ้น
   บ่ายกลับมาบ้าน เห็นโต๊ะมิวรกเกะกะเลยจัดเอกสารเจอบัตรนัดไปพบคุยกับครูประจำชั้นประจำเทอมที่ 3 ตกใจมาก เพราะนัดวันนี้ตอน 0400 โห ยังดีนะนี่ที่มาเจอตอนนี้พอดี ยังพอมีเวลาเตรียมตัวทัน ครูให้มาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มิวไม่เห็นเอามาส่งให้เลย
   รีบจัดเอกสารแล้วขับรถไปโรงเรียนทันที ผมพบครูเป็นคิวแรกของวันนี้ เตรียมใจไว้แล้วล่ะครับว่าครูคงจะตำหนิมิวเรื่องเดิมๆ เป็นแน่
   แล้วก็ไม่ผิดหวัง ผมต้องฟังครูประจำชั้นรายงานความประพฤติแบบเดิมๆ ตั้งแต่ ป1 – ป6 มิวคงเส้นคงวามากในเรื่องการพูดคุยและเล่นในชั้นเรียน ชอบเย้าแหย่เพื่อน ไม่นิ่ง ไม่มีสมาธิในการทำงาน ฯลฯ ฟังจนหูชา ไม่กล้าสบตาครู
   ผมฟังครูเตือนแบบนี้มาตลอดเลย ถ้านับครั้งนี้ด้วยก็จะเป็นครั้งที่ 18 (ปีหนึ่งมี 3 เทอม) นี่มิวเขาจะเข้าใจความรู้สึกของผมหรือเปล่านะ
   ลงมาจากตึกเห็นมิวกำลังเล่นบาสก็ปล่อยเขาไป พรุ่งนี้จะมีสอบปลายภาคแล้ว พวกเด็กหญิงจับกลุ่มกันอ่านหนังสือ ส่วนกลุ่มมิวจับกลุ่มเล่นบาสแบบไม่สนใจเตรียมตัวสอบเลย
   ก่อนนอนมิวอ่านหนังสือนิดหน่อยก็บอกง่วงเสียแล้ว แต่ถ้าให้เล่นเกม ให้ดูหนัง รับรองซัดได้นานต่อเนื่องเป็นชั่วโมง

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:07:18 pm

11 กพ 57
   นาฬิกาไม่ปลุก ตื่นเองตอน 0530 เลยมีเวลาวิ่งได้นิดหน่อย จัดไปแค่ 30 นาที ต้นขายังตึงๆ เจ็บอยู่เลย สงสัยเป็นเพราะหลังวิ่งไม่ได้เหยียดยืดเส้น คือเกิดมาไม่เคยบ้าพลังขนาดนี้มาก่อน จำได้ตอนปี 52 ก่อนขึ้นอินทนนน์ผมซ้อมวิ่งไป 10 กม ก็แทบลากเลือด มาตอนนี้ไม่น่าเชื่อว่าจะซัดไป 21 กม แบบแรงยังเหลือ
   มีเวลาน้อย ก็เลยวิ่งเร็วหน่อยแทน ผลก็คือเหนื่อยดีครับ ตอนวิ่งแล้วมีสมาธิดีคล้ายๆ กับตอนขี่จักรยานทัวริ่งเลย เฮ้ย ผมชอบอารมณ์แบบนี้มากๆ สุดยอดจริงๆ
   วันนี้มิวมีสอบ รีบกินข้าวแล้วไปส่งลูก เลยไปร้านขายของต่อ
   เช้านี้ภรรยาซื้อถั่วต้มอ่อนๆ มาฝาก ถูกใจมาก ชอบครับ กินเพลินไปเลย ตอนสายกินส้มไปอีก 3 ผล เข้ามาบ้านตอนบ่ายกินน้ำเต้าหู้ใส่เม็ดแมงลักเยอะๆ และถั่วเขียวอีก 1 ถ้วย เป็นการต้มสูตรใหม่นะ คือแช่ถั่วเขียวไว้ให้รากเริ่มงอกนิดๆ แล้วค่อยต้ม นัยว่าจะได้สารกาบา
   ติดเครื่องรถเตรียมขับไปรับมิว รถ Nissan 180SX ได้ยินเสียงฟี้ๆ ผิดปกติดังออกมา เลยเปิดฝากระโปรงดู ไล่ไปจนพบว่าท่อลมที่ต่อจาก Fuel Regulator แตกรั่ว ไอ้จุดนี้ผมเคยซ่อมเฉพาะหน้าด้วยการใช้เทปพันสายไฟพันไว้หลายเดือนแล้ว คือซ่อมแล้วลืมเปลี่ยน มาวันนี้มันแตกจนใช้งานไม่ได้แล้ว ลองดึงสายออกพบหยดน้ำมันไหลซึมออกมาด้วย เฮ้ยย อันตรายๆ รีบดับเครื่องทันที ทำให้นึกถึงอาการวิ่งแล้วอืดๆ ที่เป็นมาสักพักใหญ่ว่ามันจะเกี่ยวกันไหมวะนี่
   รื้อสายเจ้าปัญหาออกมา เป็นท่อยางยาวคืบกว่าๆ พรุ่งนี้จะไปร้านอะไหล่ซื้อมาเปลี่ยน
   ยืมรถพ่อขับไปรับมิวที่โรงเรียน ดูเขาเล่นบาสเหมือนเดิม จะกลับบ้านก็ต่อเมื่อเพื่อนๆ ทะยอยกลับกันหมด ไม่งั้นค่ำมืดก็ยังอยู่กัน แม้ไฟสนามจะไม่มี ก็เล่นมันแบบมืดๆ นี่แหละ
   อังกฤษ แม่น้ำเทมส์ล้นทะลักเข้าท่วมหลายเมืองในอังกฤษ คราวนี้เล่นไฮไลท์กลางลอนดอนเลย เมื่อสองวันก่อนก็มีหิมะตกหนักในโตเกียว หนักสุดในรอบ 30 ปี ออสเตรเลียก็เจอไฟป่าที่ไหม้มาเป็นเดือนๆ ส่วนอเมริกายังคงโดนพายุหิมะเข้าที่โอกลาโฮม่า ไทยเราก็ไม่แพ้กัน อยู่ในช่วงประท้วงขับไล่รัฐบาลโดยประชาชนจำนวนมากที่สุดในโลก สงสัยนะ ทำไมลุงกำนันไม่เรียกกินเนสบุ๊คมาบันทึกสถิติ มันน่าจะเป็นประวัติศาสตร์ของโลกเลยเชียวนะนั่น

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:08:52 pm

12 กพ 57
   วิ่งไปอีก 50 นาที วันนี้วิ่งแบบช้าๆ แทน ไม่สลับช่วงแล้ว มานั่งคิดดูผมอาจวิ่งเร็วเกินไป ซึ่งจะทำให้ร่างกายหันมาใช้พลังจากน้ำตาลแทนไขมัน จุดนี้ละเอียดอ่อนมากจริงๆ เป้าหมายของผมคือลดน้ำหนัก ลดไขมัน ไม่ได้ต้องการเป็นเลิศด้านการวิ่ง
   จักรยานก็เช่นเดียวกันครับ ขี่เร็วไป อัดแรงมากไป ลากยาวนานไป ร่างกายก็จะเข้าโหมดเผาผลาญน้ำตาลแทนไขมัน หึหึ ซวยเลย เหตุนี้ไงเราถึงเห็นนักจักรยานหลายคนขี่มาก็เยอะ ขี่โหด แต่พุงไม่เห็นจะลดสักที
   อาการเจ็บต้นขาดีขึ้นหน่อยแล้วเลยวิ่งได้นาน เช้านี้กินเนื้อปลาผัดกับขิง แม่ซื้อข้าวกล้องญี่ปุ่นมา โหห ไม่อร่อยเลยว่ะ ผมชอบแบบออกสีแดงๆ น้ำตาลๆ หน่อย แม้จะแข็ง แต่มีความเหนียว มัน หอมกว่า
   น้ำหนักลดลงไปได้นิดหน่อย ดีใจ และมีกำลังใจขึ้นมาบ้าง คราวนี้ผมจะเอาให้มันลงมาต่ำแบบ New Low เลย ไม่น่าจะยากนะ แต่คงนานหน่อย
   พบว่าการลดน้ำหนักนี่ใช้พลังใจน่าดูครับ ต้องใจแข็งสุดๆ ใจแข็งในการควบคุมอาหาร ใจแข็งในการตื่นเช้ามาออกกำลังกายสม่ำเสมอ ฯลฯ
   บ่ายแวะร้านอะไหล่หาซื้อท่อยางน้ำมัน ผมบอกเอาอย่างดีที่สุด เขาบอกเมตรละ 45 บาท หึหึ บอกตามตรงว่าไม่ค่อยมั่นใจเลยว่ะ หน้าตามันเหมือนท่อยางน้ำฉีดกระจก จนผมต้องย้ำว่าเอาท่อน้ำมันนะ คนขายก็บอกว่าไอ้นี่แหละใช่แล้ว ของเกรดดีแล้ว
   เอาๆ จัดไปครับ ใส่ให้รถมันใช้ได้ไปก่อน ยังดีที่ตำแหน่งของมันมองเห็นง่าย เฝ้าระวังได้ง่าย จับตามมองมันบ่อยๆ หน่อยก็แล้วกัน
   กลับมาบ้านกินถั่วเขียวต้มที่เหลือจากเมื่อวาน กินแทนมื้อกลางวันนี่แหละ ไม่อิ่มหรอก เติมด้วยถัวอัลมอนด์อีกสัก 1 กำมือ ถ้ายังไม่อิ่มก็มีสตอเบอรี่สดอีก 1 กล่อง
   ช่วงนี้กินผลไม้แบบเยอะเว่อร์ อยากลดน้ำหนักให้ลงเร็วๆ ด้วยน่ะครับ ตอนเช้าก็วิ่ง ตลอดวันก็กินผลไม้ ถั่ว มื้อเย็นกินน้อยๆ ลดอาหารแป้ง ของทอด ของหวาน ตามหลักแล้วมันน่าจะลงมาเร็วกว่านี้นะนี่
   กินผลไม้เยอะๆ ส่งผลให้ถ่ายเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมอีกด้วย ปกติจะถ่ายตอนเช้า แต่นี่เล่นแถมบ่ายอีกรอบ ดีนะที่อยู่บ้าน สถานที่คุ้นเคยหน่อย
   อินเทอร์เนทตอนบ่ายที่บ้านไม่ดีเอาเสียเลย ผิดปกติว่ะ ตอบกระทู้จักรยานเสียยืดยาว อธิบายความต่างของรถล้อ 700 VS 26 พอกดส่งปุ๊บแม่งเงียบ กด Back ย้อนกลับมาข้อความหายเกลี้ยง เซ็งสัตว์เลย นี่ผมไม่ได้อัปโหลดไดอารี่ขึ้นเวปมา 12 วันแล้วนะนี่ โหห ไม่เคยทิ้งช่วงยาวนานขนาดนี้มาก่อน
   ขับรถ 180SX ไปรับมิว ทดลองว่าสายน้ำมันที่เพิ่งเปลี่ยนไปมันจะโอเคไหม ติดเครื่องดูก็ไม่ได้ยินเสียงลมรั่วแล้ว

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:10:13 pm

13 กพ 57
   วิ่งไปอีก 50 นาที วันนี้ไม่วิ่งแบบ Interval แล้ว แต่ใช้วิธีเพิ่มความเร็วทีละนิดไปเรื่อยๆ พอครบ 50 นาทีก็เหนื่อยลิ้นห้อยเหมือนเดิม
   เปลี่ยนการกินอาหารเช้าใหม่ จากเดิมกินค่อนข้างเยอะ วันไหนกับข้าวอร่อยนี่มีเติมอีก เพราะคิดว่ากินมื้อเช้าเยอะไม่เป็นไร แถมกินข้าวกล้องอีกด้วย แต่ไม่เอาละ วันนี้กินแบบพอหายหิวดีกว่า
   เช้านี้ที่ร้านขายของงานเยอะครับ ยกแบกของเป็นว่าเล่น แต่แปลกนะ ไม่เจ็บหลังแล้ว หรือว่าผมวิ่งจนกล้ามเนื้อด้านหลังแข็งแรงขึ้นจนมันหายเจ็บ ถ้าเป็นจริงก็ดีมากๆ เลย ไอ้อาการเจ็บหลังนี่เป็นเพื่อนสนิทผมมาหลายปี เป็นของขวัญที่ร้านขายของแห่งนี้มอบให้
   ได้รับตำแหน่งใหม่คือขับรถส่งของอีกด้วย ทำอยู่จนถึงบ่ายสามยังไม่ได้กินอะไรเลยสักนิด หิวโคตรๆ แต่ก็ต้องรีบไปรับมิว เพราะเขามีเรียนพิเศษคุมองต่อตอนเย็น ไปรับมิวทันทีแล้วเลยไปเรียนที่เดอะมอลล์ท่าพระ
   ขณะมิวเข้าเรียนผมก็ไปซื้อของในซุปเปอร์ฯ อยากได้ไหมขัดฟัน เลือกอยู่นาน มองไม่เห็นความแตกต่างระหว่าง แบบเทป กับแบบ Satin คือลองใช้แล้วมันก็เหมือนๆ กัน จึงตัดสินเลือกที่ยี่ห้อแทนละกันวะ ปกติจะใช้ของ Oral B มาวันนี้ลองให้โอกาส Dentiste บ้าง
   เจอถั่วหลายอย่างลดราคา หิวอยู่ด้วยไง อ่านหนังสือเจอเขาบอกอย่าช็อปปิ้งตอนหิว จริงด้วยครับ ผมหยิบของกินมาเพียบ ถั่วอย่างละนิดละหน่อย แต่รวมกันหลายๆ อย่าง แล้วจู่ๆ ก็รู้สึกผิด นึกถึงตัวเองตอนวิ่งเช้า ๆทุกวันมาเดือนกว่า เลยหักดิบ วางตระกร้าทิ้งไว้ตรงนั้น เดินไปหยิบโยเกิตทีทำจากถั่วเหลืองมา 1 ถ้วย ซื้อแล้วเดินไปนั่งกินที่ฟู๊ดเซนเตอร์ โหห ใจเด็ดมาก เป็นครั้งแรกที่เลือกซื้อของแล้วไม่เอากลับ
   นัดมิวในร้านนายอินทร์ แล้วไปกินสเต็คร้านซานตาเฟ่กันต่อ มิวจองร้านนี้ไว้ล่วงหน้าสองวันแล้ว ผมเลือกสั่งเพเน่ผัดขี้เมากุ้ง ส่วนมิวกินสเต็คถูกๆ ที่เขาจัดโปรฯ กับซุปเห็ด
   กลับถึงบ้านเกือบจะสามทุ่ม ต้องพากันเข้านอนเร็วๆ พรุ่งนี้มีสอบแต่เช้า

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:14:32 pm

14 กพ 57 มาฆะบูชา
   วิ่ง 50 นาทีอีกเหมือนเดิม เช้านี้เป็นอีกวันที่ตื่นก่อนนาฬิกาปลุกอีกแล้ว ร่างกายคงจะปรับตัวได้ วิ่งแบบเดิม เส้นทางเดิม ระยะทางเดิม ชั่งน้ำหนักแล้วเห็นตัวเลขค่อยๆ ลดลงก็มีกำลังใจหน่อย เรามาถูกทางแล้ว เพียงแต่ต้องใช้ความพยายามมากกว่าตอนหนุ่มๆ เยอะหน่อย
   วันนี้ร้านหยุดครับ เลยพาภรรยาไปด้วย เช้านี้พามิวไปสอบคณิตศาสตร์ที่โรงเรียนสวนกุหลาบในโครงการ “ประกายกุหลาบ” เขาจัดสอบทุกปี ค้นหาอัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์มีรางวัลเป็นเงินสดด้วยนะ มิวไม่ได้เก่งกาจอะไรนัก ผมอยากให้เขาไปลองสนามสอบ และให้รู้ว่าไอ้ข้อสอบแบบยากๆ น่ะมันเป็นอย่างไร
   ผลพลอยได้อีกอย่างก็คือเขาจะได้เห็นโรงเรียนสวนกุหลาบเป็นครั้งแรก ส่วนผมน่ะมีความสุขแน่ ก็มันโรงเรียนเก่าของผมนี่นา มองไปมุมไหนก็นึกถึงตอนเด็กๆ ช่วง ม6 ผมเล่นซอฟบอล์ประจำอีกด้วย ปัจจุบันคงไม่เล่นกันแล้วมั้ง เพราะมันอันตราย หวดกันทีลูกกระเด็นไปนอกโรงเรียนไปตกแถวๆ หน้าร้านสมใจโน่นก็บ่อย ไปโดนใครเขาบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้
   อยู่ในโรงเรียนแล้วรู้สึกมีความสุขจริงๆ ครับ เดินไปจุดไหนก็นึกถึงอดีตตอนที่เราเรียนอยู่ตลอดเวลา แต่ทุกวันนี้โรงเรียนปรับปรุงให้มีจุดนั่งเล่นเพิ่มขึ้นอีกเยอะมาก
   ไปถึงโรงเรียนก็สอนให้มิวทำสิ่งแรกคือตรวจรายชื่อของเราว่าตำแหน่งใด ห้องสอบไหน เลขที่เท่าไหร่ ฯลฯ ดูแล้วจดเอาไว้ (แต่ไอ้ข้อมูลนี้ผมดูมาจากในเวปเรียบร้อยมาก่อนล่วงหน้าแล้ว)
   0730 ก็เรียกแถวแล้ว งานนี้เด็กนักเรียน ม5 เป็นคนดำเนินการทั้งหมด มีเพียงผู้อำนวยการมากล่าวเปิดพิธีและกล่าวต้อนรับเท่านั้นเอง สุดยอดจริงๆ เลย สวนกุหลาบฝึกเด็กให้ทำงานได้ดีจริงๆ
   สักพักเด็กขึ้นห้องสอบ ทางโรงเรียนเปิดห้องนิทรรศการประวัติความเป็นมาของโรงเรียนให้เข้าชม น่าทึ่งกว่าเดิมอีกเพราะวิทยากรบรรยายเป็นนักเรียนชั้น ม ต้นเอง ไม่ผิดหวังครับ ได้รู้ในสิ้งที่ผมเองยังไม่เคยรู้มาก่อนหลายเรื่อง เช่นสวนกุหลาบคือโรงเรียนแห่งแรกของประเทศไทย ล้นเกล้ารัชกาลที่ 5 มีพระประสงค์ให้สร้างโรงเรียนแห่งนี้ขึ้นด้วยพระองค์เอง จนมีพระปรมาภิไทยลงลายลักษ์อักษรไว้ มีของที่ท่านพระราชทานให้โรงเรียนหลายชิ้น นักเรียนรุ่นแรกที่จบไปล้วนเป็นเชื้อพระวงศ์และได้จารึกชื่อในแผ่นหินอ่อนขนาดใหญ่ เห็นแล้วขนลุก
   ห้องนิทรรศการมี 16 ห้อง กล่าวถึงที่มาของโรงเรียนและเล่าเรื่องตั้งแต่จุดเริ่มต้นจนถึงยุคปัจจุบัน สุดยอดเหลือเกิน ใครได้รับรู้ก็ยิ่งอยากให้ลูกของตัวเองเรียนเข้าไปใหญ่
   ชมเสร็จก็ไปดูโรงอาหาร อยากรู้ไงว่าหากลูกเราเรียนแล้วจะต้องกินอะไรบ้าง จะมีขนมติงต๊อง อาหารปัญญาอ่อนหรือเปล่า
   อืมม โอเครับ อาหารอยู่ในเกณฑ์ดี ไม่มีขนมถุงก๊อปแก๊บ แต่ยังคงมีน้ำหวานอยู่บ้าง หยวนๆ ว่ะ เด็กมัธยมแล้ว แต่ถ้าเทียบกับสวนกุหลาบธนบุรีแล้ว ไอ้นี่ไม่ไหวเลย ขนมปัญญาอ่อนแม่งเพียบจริงๆ รับไม่ได้
   สมัยผมเรียนมีแต่ร้านข้าวแกงและก๋วยเตี๋ยว แต่ยุคนี้มีราเมง ซูชิ ไก่ทอด เบเกอรี่ เริ่มมีอาหารยุคใหม่ๆ เข้ามาหลายอย่าง ของโปรดของผมคือเกี๋ยวกรอบราดน้ำจิ้มเปรี้ยวหวาน ไอ้นี่กินบ่อยเลยตอนเลิกเรียน
   พาภรรยาไปกินร้านสวีทฝั่งตรงข้ามโรงเรียน ร้านนี้ก็คลาสสิค ภรรยาสั่งพ็อคช็อพ จานละร้อยกว่าบาท แต่รสชาติของเนื้อดีจริงๆ ครับ ผมว่าดีกว่าร้านที่แม่งขายแพงๆ หลายร้อยอีกด้วยซ้ำไป เนื้อนุ่มหอม ย่างแบบพอดี ไม่เหนียว ผมกินเปล่าๆ เลย ไม่จิ้มซ้อสเลย แต่อายุเริ่มเยอะแล้ว ผมลดเนื้อสัตว์ทุกชนิดมาหลายปีแล้ว เลยชิมไปไม่กี่ชิ้น
   พาภรรยาตระเวนกินต่อ ไปดิโอสยามที่อยู่ใกล้ๆ กัน แต่เดินไปกินขนมปังสังขยาร้าน ออน ล็อค หยุ่น ร้านนี้นี่ตำนานยุค 2499 เลย แดง ไบเล่ และเดอะแก๊งมากินร้านนี้บ่อย  บรรยากาศในร้านยังเหมือนเดิม ขนมปังนึ่งนุ่มๆ สังขยาหอมมันแต่หวานน้อยๆ ใครมาย่านนี้ กินแบบนี้ รับรองไม่เสียเวลา ขนาดผมคุมอาหารเข้มงวดยังกินเป็นเพื่อนกับภรรยาเลย ยังดีกว่ากินพวกของทอดเยอะครับ
   เดินกลับเข้ามาในดิโอสยาม ภรรยาซื้อขนมไทยโบราณพวก ข้าวตอก ขนมทองเอก จ่ามงกุฎ กลีบลำดวน แหม ซื้อตั้งหลายอย่าง แต่แค่อย่างละ 2 ชิ้นนะ เขาขายชิ้นละ 2 บาท จัดมาแบบขำขำ ซื้อไข่นกกระทาทอดในเตาขนมครกมาฝากมิวด้วย เขาสอบเสร็จลงมาจากห้องอาจจะหิว
   พาเดินตลาดผ้าพาหุรัดเล็กน้อย บรรยากาศย่านนี้เป็นแบบชาวบ้านๆ ไม่เหมือนชีวิตแถวเอกมัย ทองหล่อ สยาม ผมชอบแบบติดดินนี่มากกว่าครับ ดูจริงใจดี อีกอย่างนะ มันเหมือนเดินอยู่ในประวัติศาสตร์ด้วยน่ะ
   กลับเข้ามานั่งพักที่โรงเรียน อีกพักใหญ่มิวเดินลงมา บอกว่าพอทำได้ พอถามหนักเข้าบอกว่ามั่วไปราวครึ่ง/ครึ่ง หึหึ
   มิวต้องไปเรียนพิเศษที่สยามต่อ ตอนแรกคิดว่าเลิกแค่บ่ายๆ แต่กลับเปลี่ยนใจบอกเรียนถึงเย็น ผมเลยขอตัวแยกกลับบ้าน นั่งรถเมล์กลับเองครับ ผมใช้ชีวิตอิสระไร้กรอบนะ อีกทั้งตัวเองก็ไม่ใช่คนติดหรูติดความสบายเท่าไหร่ รถเมล์วันนี่ที่นั่งเป็นสาย 105 ไม่ใช่รถแอร์อีกด้วย ค่าโดยสาร 7.50 บาท
   สองจิตสองใจว่าจะแวะตลาดกินก๋วยเตี๋ยวดีไหม แต่ตัดใจไม่กินครับ อยากลดพุงก่อน กลับมาบ้านกินสตอเบอรี่ ส้ม อัลมอนด์ ใจยังฮึกเหิมนะ อยากเอาจักรยานออกขี่ แต่แดดแรงจัด เลยติดไว้ก่อน
   เปิดทีวีดูข่าว   เฮ้ยยย ธรรมะชนะอธรรม มันเป็นเกิดขึ้นแล้ว !!!
   ที่แจ้งวัฒนะโดนตำรวจปิดถนนหัวท้ายมาพร้อมตำรวนในชุดปราบจลาจลครบมือ โล่ห์ ปืน ระเบิด ฯลฯ สถานการณ์ตึงเครียดมาก แต่เจอมวลชนนั่งประจันหน้า สวดอิติปิโสฯ ไปเรื่อยๆ สวดกันนานเป็นชั่วโมง จนตำรวจถอนกำลังออกไปเอง
   เฮ้ยย ไม่น่าเชื่อ มันเป็นไปแล้ว
   แต่ทางด้านของกลุ่ม คปท กองทัพธรรม ที่อยู่ทางราชดำเนินก็โดนกองกำลังตำรวจผลักดันให้ออกไปได้อยู่เหมือนกัน ยังดีที่ไม่มีความรุนแรง
   บ่ายพ่อกับแม่กลับมาจากไหว้พระที่ต่างจังหวัด ซื้อข้าวโพดต้มมาฝาก ของโปรดสิ จัดไป 4 ฝัก หึหึ จะอ้วนก็เพราะแป้งในข้าวโพดนี่แหละ แต่ก็ปลอบใจตัวเองว่าเป็นการโหลดคาร์โบฯ สำหรับวิ่งในวันพรุ่งนี้เช้า

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 17, 2014, 03:15:43 pm

15 กพ 57
   วิ่งไม่เลิกรา ไม่ผอม ไม่หยุด ไม่เลิก สมองผมโปรแกรมไว้แบบนี้
   จัดไปอีก 50 นาที น้ำหนักลงแบบช้ามาก นี่ขนาดไม่ได้กินของปัญญาอ่อนเลยนะ แต่ก็พอจะเอากางเกงเก่าๆ มาทยอยใส่ได้บ้างบางตัวแล้ว ก็รู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย แต่เหนื่อยมากขนาดนี้แล้ว เอาแค่ผอมลงคงจะยังไม่พอ ไม่รู้ฝันเกินไปไหมที่จะอยากได้กล้ามท้องกับเขาบ้าง
   ผมคนรุ่นเก่านะ เรียกว่ากล้ามท้อง คนรุ่นใหม่ชอบใช้ภาษาอังกฤษว่า Six Pack อย่างที่เคยบอกไว้ ผมไม่ชอบใช้ภาษาอังกฤษพร่ำเพรื่อ ถ้าอยากจะพูดภาษาอังกฤษก็ไปซัดกับฝรั่งแบบเต็มๆ ไปเลย ไม่ต้องอะไรมาก ขนาดรับโทรศัพท์ยังพูด “ฮัลโหล” แค่นี้ก็ไม่ต้องไปทำอะไรกันแล้ว
   เช้าอยู่ร้านขายของ บ่ายแก่ๆ ไปธนาคารเห็นมีเวลาเหลือนิดหน่อยเลยเข้าคอนโดไปทำความสะอาด เปิดห้องมาก็ตกใจ เจอกองขี้นกอยู่ที่ระเบียง เป็นนกขนาดใหญ่พอควร เพราะเห็นมีพวกเปลือกหอยอยู่ในมูลของมันด้วย นี่ผมไม่ได้เข้าห้องมาเป็นเดือนเลย ส่วนระเบียงอีกด้านโอเคดี แค่เลอะฝุ่นตามปกติ
   พักใหญ่ก็เสร็จเรียบร้อย รอมิวโทรมาเรียกไปรับอยู่นาน เห็นผิดสังเกต เลยโทรไปถาม แต่มิวบอกว่าเห็นว่าเย็นแล้วเลยโทรเรียกให้แม่ไปรับแทน
   อ้าว ปล่อยให้นั่งรออยู่นาน กลายเป็นรอเก้อ
   กลับเข้ามาบ้านทุ่มกว่า แทนที่จะได้เตรียมจักรยาน วางแผนไว้พรุ่งนี้อยากขี่สัก 100 กม คิดถึงจักรยานเหมือนกันนะ ขี่มันแบบทั้งๆ ที่ไม่ได้ซ้อมเลยนี่แหละ จำลองสถานการณ์จริง เกิดมีเหตุต้องออกขี่กะทันหัน ดูซิว่าจะไปได้ตลอดรอดฝั่งไหม
   แค่ 100 กม นั่นยังไม่พอ อยากให้ครบ 100 ก่อนเที่ยงด้วยนี่สิ ตั้งโจทย์ให้มันยากขึ้นไปอีกหน่อย ท้าทายตัวเองดีครับ ผมชอบ
   วางแผนไว้ว่าจะขี่จากบ้านไปมหาชัยครับ ไป 50 กลับอีก 50 ใช้เส้นทางบางขุนเทียนชายทะเลแล้วตรงยาวไปมหาชัย ขี่ง่ายมาก สองข้างทางก็เงียบๆ เหงาๆ แดดร้อนแรง บางช่วงร้านค้าไม่มี
   แต่ตอนนี้มันใกล้จะสองทุ่มแล้วนี่สิ ยังไม่ได้จัดเตรียมรถอะไรเลยสักนิด

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 18, 2014, 03:34:02 pm

16 กพ 57
   เซ็ง ผิดแผน ตั้งใจจะขี่จักรยาน 100 กม แต่ดันไม่ได้เตรียมรถไว้ เลยไปวิ่งแทน กินโยเกิตบัลกาเรีย 1 ถ้วย และแอ๊ปเปิ้ล 2 ชิ้น รีบกิน รีบออกไปวิ่ง ไหนๆ ก็จะบ้าพลังแล้ว ไปเร็วๆ หน่อยก็จะมีเวลาวิ่งได้เยอะ
   เช้านี้ออกวิ่งตั้งแต่ 0515 เป้าวันนี้ขอจัด 40 รอบ รอบละ 600 เมตร ก็จะได้ระยะทาง 24 กม
   อาทิตย์ก่อนวิ่งได้ 21 กม ดีใจมาก คิดไปว่าอาจฟลุ๊ค วันนี้เลยขอล้างตา
   ต้องวอร์มดีๆ เลยล่ะ โหมเร่งไม่ได้เลยนะ แรงหมดนี่งานเข้า วิ่งไปก็ทำสมาธิไปด้วย พอวิ่งไปได้สักพักก็รู้สึกดีครับ มองนาฬิกาหมุนไปเรื่อยๆ รอบละประมาณ 5 นาที แทนที่มองแล้วจะท้อใจว่าต้องวิ่งอีกตั้งนาน แต่จิตกลับนิ่ง ดูเข็มนาฬิกาเรือนใหญ่ในสนามกีฬาที่ค่อยๆ หมุนไปช้าๆ ชั่วโมงแรกวิ่งได้แค่ 13 รอบ ชั่วโมงหลังวิ่งได้ 15 รอบ วิ่งจบครบ 40 รอบ ได้ระยะทาง 24 กม ในเวลาประมาณ 2.50 นาที เจ๋งดีกว่า
   โชคดีด้วยล่ะนะว่าเช้านี้แดดไม่แรง แต่เป็นครั้งแรกที่วิ่งต้านลมครับ อารมณ์เดียวกับจักรยานเลยล่ะ ก้าวขาแล้วตัวไม่ไปเลย ได้แค่ก้าวสั้นๆ
   ทนไปครับ เป็นประสบการณ์แปลกใหม่ดีเหมือนกัน วิ่งในสวนสาธารณะไม่เจอลมแบบนี้หรอกนะ นี่ผมวิ่งในลู่วิ่งรอบสนามฟุตบอลที่เป็นพื้นยางสีส้มๆ น่ะครับ
   วันนี้มัลลิกาไม่มา ไม่มีเพื่อนคุย แต่ตอนวิ่งไม่ได้คุยกันหรอกนะ มันเหนื่อย วิ่งเสร็จก็มานั่งเล่นที่ม้านั่งรับลมให้เหงื่อหายแห้งหน่อยค่อยขับรถกลับ ระหว่างนั่งก็นึกถึงอาหารเช้าว่าจะกินอะไรดี อาทิตย์ก่อนกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำ อร่อยดีครับ แต่วันนี้ไฟแรง กลัวก๋วยเตี๋ยวต้มยำจะอ้วนเพราะมีการเติมน้ำตาลและจากเส้นก๋วยเตี๋ยว เลยตัดสินใจไปกินส้มตำกับไก่ย่างแทน เห็นผักเยอะดี
   กลับถึงบ้านรีบอาบน้ำสระผมแล้วมากินส้มตำ โอ้โหหห แม่งเอ๊ยย ไม่อร่อยว่ะ ทำเหมือนคนตำไม่เป็นน่ะ แต่ก็หมดนะ เห็นแก่ผัก เหลือไก่ชิ้นโตๆ ไว้สองชิ้น ช่วงหลังมานี้ไม่ค่อยอยากกินพวกเนื้อสัตว์พ่วงไปด้วย
   พอถึงบ้านเริ่มออกอาการปวดเข่า อืมม ไม่เคยปวดมาก่อนนะ หรือว่าคิดไปเองวะ ตอนวิ่งก็เจอกับลุงท่านหนึ่ง ก็วิ่งไปคุยกันไป เขาบอกเมื่อก่อนเขาวิ่งบ่อย วันละ 10 กม แต่ตอนนี้ข้อเข่าเสีย วิ่งไม่ได้แล้ว
   หรือว่าฟังเขาเล่าแล้วเข่าเราแม่งเจ็บทันทีเลย พลังจิตคิดไปเองนี่แม่งใช้ได้เลยนะนั่น ตลอดวันนี้ก็ไม่ได้ไปไหน หมดแรงครับ กลับมาบ้านน้ำหนักหายไปทันที 2 กก วิ่งนี่แม่งเหนื่อยกว่าจักรยานเยอะเลย
   เหนื่อยขนาดนั่งไม่ไหวก็แล้วกัน ล้มตัวลงนอนก็นอนไม่หลับ ไม่เคยนอนกลางวัน แต่นอนราบก็สบายตัวดีเหมือนกัน
   ภรรยาพาลูกไปเรียนพิเศษแถวสยามเหมือนเดิม ผมอยู่บ้านก็มีแต่พวกผลไม้และถั่วให้กินแก้หิว
   กลางคืนลุงกำนันประกาศท้าชนช้างกับทักษิณ บอกให้มาสู้กันตรงๆ ไปเลย ไม่ต้องมาแอบใต้กระโปรงผู้ใหญ่สมองกลวงอีกต่อไป แถมพรุ่งนี้จะเข้าไปที่ทำเนียบรัฐบาลก็ท้าไอ้เหลิมต่อ
   ถ้าไม่มาก็เป็นไอ้ลูกหมา 

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 18, 2014, 03:34:44 pm

17 กพ 57
   หยุดวิ่ง 1 วัน เมื่อวานบ่ายปวดหัวเข่า ตื่นมาวันนี้โอเคดีแล้ว แต่ไม่อยากซ้ำ เมื่อวานจัดหนักมาก ขอพักหัวเข่าสักหน่อย
   ตื่นเช้ามาเล่น Uke ค้นหาเทคนิคใหม่ๆ ตอนนี้เล่นจนจับผิดข้อบกพร่องของ Uke ของเราได้บ้างแล้ว ผมหัดเล่นแบบ Finger Style แต่ยังไม่ค่อยพลิ้วเท่าไหร่
   ชั่งน้ำหนักแล้วตะลึง เพราะมันตีขึ้นกลับมาเท่าตอนชั่งวันเสาร์เลย แล้วเมื่อวานวิ่งไป 24 กม ล่ะ ไม่เห็นลดสักนิดเลยหรอ โธ่ๆ ๆ  ๆ
   เช้านี้มีข้าวกล้องรุ่นใหม่มาแล้ว สีออกน้ำตาลเมล็ดเงาวาว รสชาติมันๆ เหนียวๆ หน่อย กินกับผัดกระเพราไก่ใส่เห็ด เปลี่ยนจากไข่ดาวมาเป็นไข่ต้มแทน
   ข่าวฮอทวันนี้คือธนาคารออมสินปล่อยกู้ให้รัฐบาลนำไปชำระค่าข้าวให้ชาวนา
   แล้วก็โกลาหลครับ ผู้คนต่างแห่ไปถอนเงินกันแทบทุกสาขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งสาขาในห้างแฟชั่นไอแลนด์เงินหมดตั้งแต่ยังไม่ถึงเที่ยง !!! และกำลังรอสาขาอื่นทำลายสถิตินี้อยู่
   ลุงกำนันท้าไอ้เหลิมไว้เมื่อวานว่าให้มาเจอกันที่ทำเนียบ ใครไม่มาเป็นไอ้ลูกหมา
   ฮ่าๆ ตอนนี้ต้องเรียกว่าไอ้หมาเหลิมเสียแล้ว
   เย็นลองเติมลมทุ่นลอยน้ำของชุด Water Kit ของ SBK เดือนก่อนโน้นพบรูรั่วที่โคนวาล์วลมหมายเลข 1 วันนี้เลยเติมที่จุดหัวหมายเลข 2 ดูว่าจะรั่วไหม
   ประกอบชุดคิทแป๊บเดียวเสร็จจักรยานก็พร้อมลุยลงน้ำ แต่แล้วก็มีข่าวเศร้า วาล์วหมายเลข 2 ก็รั่วเช่นเดียวกันครับ เซ็งสัตว์เลย ตอนแรกคิดว่ารั่วแค่ช่องเบอร์ 1 นี่ผมยังเหลือช่องเบอร์ 2 สำรอง ที่ไหนได้ ตอนนี้กลายเป็นใช้การไม่ได้เสียแล้ว ไม่รู้ว่าจะส่งซ่อมได้หรือไม่ ถ้าไม่ได้ก็คงต้องสั่งซื้อทุ่นลอยชุดใหม่ เสียเงินอีกแล้ว
   กลางคืนลุงกำนันประกาศรบแตกหักวันที่ 19 กพ นี้ที่ชาวนาจะมาทวงเงินค่าข้าวจากรัฐบาลด้วย สู้กันทีทำเนียบรัฐบาลนี่แหละครับ ทักษิณมันเล่นไสยศาสตร์ไปทำพิธีที่พม่า บอกว่าต้องให้ยิ่งลักษณ์เข้าไปทำเนียบให้ได้ภายในสัปดาห์นี้เพื่อเอาเคล็ดแล้วพวกตนจะชนะ พอรู้แบบนี้ลุงกำนันก็เลยประกาศท้าชน
   ธ ออมสินโดนถอนเงินสดวันเดียว 2 หมื่นล้านบาท หึหึ ผลของการให้ลูกสมุนตระกูลชินอีกตัวที่เป็น ผอ ธ ออมสินเซ็นอนุมัติเงินกู้ให้

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 20, 2014, 06:25:07 pm

18 กพ 57
   นาฬิกาปลุก แต่ปลุกด้วยเสียงดนตรีกรุ๊งกริ๊งเบาๆ ผมกลัวสะดุ้งตื่นหัวใจเต้นแรงมากดัง ตึก ตึก โหห แบบนี้จะหัวใจวายไหมวะนี่
   วิ่งไปอีก 50 นาที น้ำหนักลดลงช้ามากไม่ทันใจเลยว่ะ แต่ก็ต้องยอมรับนะ อายุมากขึ้น ระบบเผาผลาญของร่างกายมันไม่เหมือนตอนหนุ่มสาว แก้ด้วยวิธีคิดครับ คิดบวกเข้าไว้ จะทุกข์จะสุขก็ต้องคิดบวกเสมอ
   กินข้าวกล้องรุ่นใหม่สีน้ำตาลรสชาติหอมมัน อร่อยกว่าเดิมเยอะ เช้านี้มีไก่ทอดกระเทียมพริกไทย กับไข่เจียวใส่หอมแดงเยอะๆ
   สายๆ หน่อยก็เกิดการยิงกันอีกแล้ว ตำรวจเปิดเกมก่อนเช่นเคย พวกมันเตรียมการมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ ขนคนแต่งชุดดำคลุมหน้าถืออาวุธสงครามเดินบนถนนกันอย่างเปิดเผย
   มวลชนตาย 1 ตำรวจตาย 2 เจ็บรวม 59 คน ผมอยู่ที่ทำงาน ไม่ได้ตามเช็คข่าว แต่รู้สึกว่ามันน่าจะต้องมีเหตุผิดปกติที่อีกแค่แป๊บเดียวตำรวจก็ถอนกำลังกลับไปหมดแล้ว จู่ๆ แม่งหายเลย มาไว ไปไว
   เดานะครับ เดาล้วนๆ น่าจะเป็นคนที่ทนเห็นประชาชนโดนลอบทำร้ายไม่ไหวเขาออกมาช่วย ไม่รู้ว่าเป็นใครเหมือนกัน
   จะเป็นใครก็แล้วแต่ ผมขอขอบคุณครับ
ช่วงเย็น ปปช เรียกยิ่งลักษณ์ชี้มูลความผิดกรณีรับจำนำข้าว ซึ่งถ้าผลสอบออกมาแล้วว่าผิด ยิ่งลักษณ์ก็ต้องยุติบทบาทของนายก ก็อย่างที่ลุงกำนันบอกครับ ไม่ต้องลาออกมันก็แห้งตายคาเก้าอี้ไปเอง
กลางคืนมิวจัดกระเป๋าเข้าค่ายพักแรมเอง ให้เขาหัดจัดเอง ก็โอเคดีหมด แต่มาลืมรองเท้าแตะ มิวบอกว่าในใบรายการจัดของที่ครูให้มาไม่ได้เขียนไว้ ก็เลยบอกเขาว่าไอ้นี่มันคือของใช้ส่วนตัว ลูกจะใส่รองเท้าผ้าใบไปอาบน้ำหรือ ตอนช่วงพักเดินเล่นพักผ่อน ลูกจะใส่รองเท้าผ้าใบตลอดเวลาเลยหรือ

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 20, 2014, 06:25:48 pm

19 กพ 57
   เช้านี้ไม่วิ่งครับ มิวไปเข้าค่ายที่เขาใหญ่ ต้องไปโรงเรียนก่อน 0700 นี่คงจะเป็นการเข้าค่ายครั้งสุดท้ายของมิวที่โรงเรียนแห่งนี้ ได้ค้าง 2 คืน น่าอิจฉาจังเลยลูก ไปตอนนี้ก็อากาศเย็นๆ สบายๆ เลย ได้เดินป่าอีกด้วย ผมยังอยากไปเลย
   มิวยังคงโอ้เอ้เหมือนเดิม นอนไม่ยอมตื่น ปลุกยาก ลีลาเยอะ ทำเอาโมโหบ่อยๆ ก็คิดบวกเข้าไว้ ทำอะไรไม่ได้ ก็ทำใจตัวเองให้มันสุขก็พอ หลังๆ มานี้ผมไม่ค่อยอะไรกับชีวิตมากนักละ ได้แค่ไหนก็แค่นั้น
   ลุงกำนันประกาศท้าให้ไอ้เหลิมออกมาจับ ตะโกนเรียกยังไงก็เฉย เลยท้าชกแม่งซะเลย เล่นเอามวลชนทั้งสองฝ่ายเฮกันลั่น ตำรวจยืนอยู่ในรั้วยังแอบขำเลย เสร็จแล้วมายืนด่าตระกูลชินวัตรที่ตึกใกล้แยกลาดพร้าวต่ออีกยก ก่อนกลับไปที่เวทีปทุมวัน วันนี้โชคดีนะ ไม่มีเหตุรุนแรงเหมือนเมื่อวาน
   หัวค่ำภรรยากลับมาบ้านชวนไปกิน MK จัดไปครับ ถึงแม้ผมจะไม่กินอาหารเย็น แต่ก็ทำเพื่อภรรยาบ้าง ไม่ค่อยไปไหนมาไหนด้วยกันมานาน ลูกไม่อยู่ก็มีอิสระหน่อย
   สั่งชุดเห็ดสุขภาพ และเนื้อกุ้ง กินจนอิ่มแน่นพุง ไม่คุ้นกับการกินเยอะๆ ตอนกลางคืน น้ำหนักขึ้นแน่เลยว่ะ

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 20, 2014, 06:26:34 pm

20 กพ 57
   วิ่งไป 1 ชม เต็มๆ เช้านี้ลมพัดแรงเลย มีไอเย็นนิดๆ ลุ้นให้ลมหนาวลงมาถึงกรุงเทพฯอีกรอบ
   เช้ากินผัดผักบุ้ง ไข่เจียวใส่มะเขือเทศและหอมใหญ่ กับข้าวกล้อง ตอนสายมีถั่วลิสงต้มอีก 1 ถุง
   บรรยากาศช่วงเช้าเหมือนเดิมเป๊ะ ต่างกันแค่ไม่ต้องไปส่งมิว งานที่ร้านขายของซ้ำซากจำเจ นี่ผมคิดอิจฉาพวกคนที่เขาไม่มีธุรกิจครอบครัวนะ
    ผมตั้งเป้าในชีวิตด้วยความสุขไง เหมือนประเทศภูฏานน่ะ ไม่ได้เน้นในตัวเงิน ใช้ชีวิตให้มีความสุขทุกวันย่อมดีกว่าแน่
   เข้ามาบ้านตอนบ่ายๆ กินสตอเบอรี่ไป 1 กล่อง ถั่วอีกครึ่งถุง ส่งเมลล์แนะนำตัวไปหาคุณทรงกลด บางยี่ขัน เห็นเขาประกาศหาผู้ร่วมทริปเดินทาง ไม่รู้คุณสมบัติของผมจะผ่านไหม แต่เห็นว่าฝันของเขากับฝันของผมมันอันเดียวกัน ก็เลยจัดไปสักหน่อย
   หลวงปู่พุทธอิสระไปเปิดห้องพักที่โรงแรมของเสื้อแดงคือ SC Park แต่เจ้าของโรงแรมคืนเงินมัดจำ น่าแปลกมากตรงที่มีตำรวจมาชดใช้เงินค่าเสียหายให้หลวงปู่แทนถึงหนึ่งแสนบาท งงโคตร มีจ่ายแทนโรงแรมด้วย
   หุ้นตระกูลชินวัตรและพวกพ้องตกรูดระนาว เพราะมวลชนร่วมใจกันแบน แต่ในโลกธุรกิจผมเข้าใจนะว่าก็คงมีคนช้อนซื้อ พวกมือถือก็เช่นกัน พอเห็นคนย้ายค่ายกันหมด เขาแค่เปิดโปรใหม่ๆ ที่ราคาถูกคนก็จะแห่กลับมาเหมือนเดิม อันนี้ไม่เห็นยากเลย

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 22, 2014, 04:56:35 pm

21 กพ 57
   วิ่งเพื่อชีวิต ตอนวิ่งก็คิดไปพลางเสียว่านี่คือยาที่ต้องกินทุกวัน ถ้าวิ่งก็ไม่ต้องกินยาแก้โรคต่างๆ ในอนาคต เอ็งเลือกเอาว่าจะใช้ชีวิตอย่างไร จะกินยาหรือจะวิ่ง
   จัดไปอีก 1 ชม เหงื่อเพียบ เช้านี้เริ่มมีเหมือนลมหนาว เลยไม่อบอ้าว วิ่งไปมากๆ เข้าก็ชักจะสงสารข้อหัวเข่าเหมือนกันว่ะ พวกนักวิ่งเขาแนะนำให้ใช้รองเท้าดีๆ นุ่มๆ ไอ้ที่ผมใช้อยู่นี่แม่งระดับเกือบล่างเลย ตอนซื้อก็เน้นถูกไง เงินเรามีน้อย รายได้ก็ไม่มีเข้ามา ต้องเก็บเงินให้ลูกเรียนหนังสืออีกหลายปี อะไรประหยัดได้ก็ต้องทำ
   นี่ผมไม่ได้ซื้อรถยนต์ใหม่เลย มีแต่ขายเอามากิน เอามาเลี้ยงลูก อยู่ร้านขายของผมไม่เอาเงินเดือนไง ไม่ชอบงานก็เลยแสดงออกทางสัญลักษณ์ แต่คิดว่าถ้าใครแสดงออกแบบนี้นายจ้างน่าจะยิ่งชอบนะ
   ผมถึงห้ามป่วยไง ป่วยเมื่อไหร่เสร็จเลยมึง เข้าโรงพยาบาลทีก็ต้องโดนเป็นหมื่นแน่ กูยอมวิ่งไปตลอดชีวิตดีกว่า แต่ถ้าวิ่งมากๆ ข้อเข่าจะเสียก็คงต้องหาวิธีอื่นมาช่วย
   “จักรยานไงพี่”
   ผมน่าจะเป็นนักจักรยานที่ขี่จักรยานน้อยที่สุดเท่าที่เห็นมาเลยมั้งนี่ อย่างเมื่อวานแนะนำตัวกับคุณทรงกลด บางยี่ขันแห่ง a day ก็ยังไม่กล้าคุยว่าขี่ไปไหนมาบ้าง ผมอายเขา
   ว่าแล้วเช้านี้ก็ขี่จักรยานไปทำงานครับ อากาศดีโคตรๆ ไม่มีแดดเลยสักนิด แถมมีลมเย็นๆ พัดโชย ใครไม่ขี่เช้านี้นี่น่าเสียดายจริงๆ ปกติผมจะใส่ชุดสีขาว สีดำ แต่วันนี้เลือกใส่เสื้อสีส้ม เล่นเอาแม่และภรรยาทัก ก็แค่อยากลองเปลี่ยนลุคดูน่ะครับ ไม่ค่อยคุ้นเหมือนกัน
   แวะนั่งพักริมเจ้าพระยาใกล้สะพานพุทธ รับลมเย็น สบายดีจริงๆ สุขเล็กๆ ที่สร้างได้เอง เจอ “ลุงสุธี” ลุงท่านนี้พบกันครั้งแรกตอนไปสิงคโปร์ด้วยกัน ลุงบ้านอยู่แถวนี้ พบกันบ่อย ลุงไปตลาดมาเลยต้องรีบเอาของกลับบ้าน หลังจากนั้นก็เจอผู้หญิงขี่จักรยานไปทำงาน โอ้โห เท่ว่ะ
   อยู่ที่ทำงานจนถึงบ่ายก็ขี่จักรยานกลับ กะจะแวะกินร้านอาหารอินเดียที่คลองต้นไทร เคยเห็นมีคนเอาภาพมาลงในเวป น่ากินดี ผมชอบพวกโรตีจิ้มแกงครับ นึกภาพไว้อย่างสวยเลย พอไปถึงร้านเขาก็เห็นความว่างเปล่า เปิดร้านนะ แต่ไม่มีคนกินเลย มีเนื้อแขวนไว้หน้าตู้ท่อนหนึ่ง หันไปมองร้านอื่นที่เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวคนแน่น
   อืมม ลูกค้านี่คือเครื่องประดับร้านที่สวยที่สุดนะครับ ร้านไหนไม่มีคนนั่งนี่จะดูจืดชืดไปเลย
   กะจะเข้าไปดูเมนูก็เลยเปลี่ยนใจ ไม่กินละ ขี่ต่อดีกว่า อากาศดีแบบนี้ นาทีทอง ตรงยาวต่อไปทางถนนเจริญนคร จนถึงสะพานแขวน จะไปนั่งเล่นพักริมน้ำ แต่พอเลี้ยวเข้าไปปุ๊บ ยามเป่านกหวีดทันที
   เขาบอกเลยเวลา 0200 แล้ว ห้ามจักรยานเข้า
   เซ็งว่ะ ทั้งๆ ที่ด้านในโคตรจะโล่งเลย ถ้าเป็นช่วงเช้าเย็นก็ว่าไปอย่าง น่าจะมีใครช่วยแก้กฎหน่อยนะ
   จอดซดน้ำ 1 อึก แล้วก็ปั่นต่อ ไปไหนดีวะ คิดไป ปั่นไป อยากไปลุยบางกระเจ้าแต่เย็นนี้มิวกลับบ้านแล้ว นี่ถ้าเป็นเมื่อวานก็แจ๋วไปเลย คิดไปคิดมาก็วกกลับบ้าน
   ชั่งน้ำหนักแล้วดีใจ ลดลงมาอีกนิด ค่อยมีกำลังใจหน่อย อาบน้ำเสร็จลงมากินสตอเบอรี่ 1 กล่อง และถั่วอบอีกนิดหน่อย
   เมื่อวานได้เมลล์ตอบกลับจาก Alice เขาขอดูจุดที่ SBK รั่ว และอยากรู้รหัสสินค้า บอกให้ผมรีบส่งให้หน่อย เขารู้สึกไม่ดีที่สินค้าของเขาบกพร่อง บ๊ะ น่ารักจริงๆ
   เลยรีบเก็บภาพ SBK ถ่ายโฟกัสตรง Serial Number เพิ่งรู้ว่าทุ่นลอยสองอันมันหมายเลขไม่เหมือนกัน ไม่ใช่ต่างกันแค่เลขท้ายนะ ต่างกันแบบคนละล็อตเลย รหัสต่างกันไปคนละทาง
   เย็นแวะทำธุระที่ธนาคาร แล้วเลยไปรับมิว คิดถึงจังเลยๆ ลูก ถึงแม้เขาจะทำให้ผมเสียใจอยู่หลายครั้งหลายหน แต่ก็ไม่ได้คิดโกรธแค้นอะไรหรอกนะ คิดเสียว่าตอนเด็กผมอาจเคยทำแบบนี้กับพ่อแม่มาก่อนก็เป็นได้ อะไรจะเกิด ผมก็ต้องยอมรับผลของมัน

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 22, 2014, 07:20:55 pm

22 กพ 57
   ตื่นกลางดึกมา 3 รอบ มิวบอกนอนไม่หลับ เลยลงมาอ่านหนังสือเล่นตอนตี 1 ผมต้องตามให้ขึ้นไปนอนข้างบน บอกว่าพรุ่งนี้ลูกมีเรียนพิเศษเต็มวันนะ ต้องใช้พลังงาน เดี๋ยวจะไปง่วงในห้องเรียน เดี๋ยวเรียนไม่รู้เรื่อง มิวก็เชื่อฟังดี
   เช้านี้เลยไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง ตื่นสายเลยไม่ได้ไปวิ่ง อากาศรู้สึกจะอุ่นขึ้นกว่าเมื่อวาน ไม่มีแววลมเย็นเลย อาบน้ำ แล้วไปส่งมิว เสาร์มิวเรียนเต็มวัน ส่วนผมอยู่ร้านขายของแบบเดิมๆ รอลุ้นว่าจะได้เมลล์ตอบกลับจาก a day ไหม คิดไปคิดมา ก็คิดไอเดียในการหานักจักรยานให้เขาเสียอีกนี่ ฮ่าๆ
   ร้านขายของบรรยากาศเดิมๆ จนไม่รู้จะเล่าอะไรดี
   บ่ายไปธนาคาร ปกติก็จะต้องรอรับมิว ซึ่งเขาจะเลิกกี่โมงผมก็ไม่รู้ บางทีก็บ่ายนิดๆ บ้างก็บ่ายสาม บางวันเกือบหกโมง อย่างเสาร์ที่แล้วนั่งรอตั้งนาน กลายเป็นว่ามิวโทรเรียกให้แม่มารับแทนเสียแล้ว แม่ใจดีไง มิวจะขอกินอะไรก็ตามใจ ส่วนผมจะค่อนข้างเข้มงวดกับอาหารที่ไม่ดี
   ยังดีที่รู้ล่วงหน้านะว่าวันนี้เขาเลิกเรียนเย็น บอกจะกลับกับแม่ ผมเลยว่างช่วงบ่าย กลับมาบ้านก็รีบจัดเตรียมจักรยาน เติมลมล้อหน้าหลัง 90 psi จะเปลี่ยนแบตฯของมาตรวัด แต่ดันซื้อมาผิดเบอร์ จำเบอร์ผิดครับ มันใช้ CR2032 ผมจำผิดเป็น CR2025 จะเอาไปใช้กับอะไรก็ไม่รู้ ที่บ้านก็ไม่มีอุปกรณ์ใดใช้ CR2025 เลย
   เซ็งกับรถเสร็จก็มาส่งภาพ sbk ไปให้ Alice อินเทอร์เนทก็แสนช้า อัปโหลดไม่ทันใจ แนบภาพแค่ 5 ภาพ ใช้เวลาราว 20 นาที หึหึ
   วันนี้ว่างตลอดเย็นจนถึงค่ำ นึกถึงแผนการ  Bicycle Camping แล้วอยากเขียนหนังสือต่อ แต่วันนี้แดดแรงไม่เห็นเหมือนเมื่อวานเลย ว้า น่าเสียดาย แทนที่จะได้ออกขี่ กลายเป็นนั่งอยู่บ้านทำงานเหมือนเดิม
   ไอ้ตอนที่หน้าหนาวๆ ก็ไม่เห็นจะว่างเหมือนวันนี้เล้ยยยย

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 23, 2014, 06:16:15 pm

23 กพ 57
   เปลี่ยนแนว กลัวเข่าพัง เอาจักรยานออกแทนครับ โปรเจค “100 กม ก่อนเที่ยง” คือออกไปขี่แต่เช้า ทำให้ได้ 100 ก่อนเที่ยงถึงจะเข้าบ้านได้ นั่นคือห้ามอู้ ห้ามโอ้เอ้ แวะกินข้าวได้ พักได้ ถ้าโยกโย้ก็จะเจอแดดร้อนเอง หึหึ
   รถผมตอนนี้อายุ 20 ปีพอดี เริ่มซื้อมาตอนปี 94 จากร้านพี่เหลียงซอยมหาดไทย ยุคนั้นก็ดังแล้วนะ แต่ทุกวันนี้กลายเป็นโกเหลียงที่เทพแห่ง Road Bike ทุกคนต้องรู้จัก
   ยุคโน้น Pro Bike เพิ่งเปิดสักพักเองมั้ง ร้านยังอยู่ในซอยบ้านอยู่เลย ผมไปก็เจออานทีประจำ พูดคุยกันเองสนุกสนาน อานทีพาออกทริปทุกอาทิตย์ ตอนนี้ไม่ใช่แล้วล่ะ
   ออกจากบ้าน 0600 กินกล้วยน้ำว้า 1 ผล เหลืออีก 3 เก็บไว้ในกระเป๋า ขี่ไปทางบางขุนเทียนชายทะเล สุดทางเจอร้านกาแฟเปิดใหม่ เลยจอดดูสักหน่อย นั่งกินกล้วยผลที่ 2 เข้าห้องน้ำ 1 ครั้ง เลี้ยวขวาขี่ตรงต่อไปยังท่าฉลอม มหาชัย จ สมุทรสาคร นั่งเล่นริมน้ำ คุยกับคนท้องถิ่นเล็กน้อย มองเห็นฝั่งตรงข้ามเยื้องไปทางปากอ่าวไทยเป็นลักษณะคล้ายป่าจาก เจ้าถิ่นบอกเรียกว่า “ปากโพง” ผมรีบจำเอาไว้ น่าจะขี่จักรยานไปสำรวจดูสักวัน
   ก่อนกลับไหว้ศาลกรมหลวงชุมพร ชื่อนี้คุ้นมาก อยู่สัตหีบก็ไปไหว้ศาลของท่านบ่อย นั่งริมแม่น้ำท่าจีนกินกล้วยอีก 2 ผลที่เหลือ ดีนะที่ติดกล้วยมา เพราะร้านข้าวแกงที่ตั้งใจมากินวันนี้เขาปิด แอบเซ็ง
   ขี่ย้อนกลับมาทางเดิมครับ วันนี้แดดไม่แรง ค่อยยังชั่วหน่อย ขากลับนี่ขี่แบบย้อนแสงตลอดทาง เลยก้มหมอบต่ำ ขี่เร็วหน่อยดีกว่า กลางทางเจอเสือหมอบล้มกลิ้งเพราะล้อหน้าไถลกับขอบทาง เขาไม่มียา ผมเลยบอกให้รีบล้างแผลด้วยน้ำในกระติก แล้วขี่ไปข้างหน้าสักพักมีร้านค้า ให้รีบหายาใส่ ปกติรถผมจะมียาติดเอาไว้ แต่ไม่ได้ขี่นาน เลยเอาไปเก็บในตู้ยาเสียแล้ว ไม่เคยใช้เองหรอกนะ พกเอาไว้ก็มีแต่ให้คนอื่นใช้
   ดูมาตรวัดระยะทางยังได้ไม่เท่าไหร่ แค่ 70 กว่าๆ กม เอง เลยวกเข้าไปดูในป่าชายเลน ไม่ได้เข้ามานานมาก หลายเดือนเลย ล่าสุดช่วงใกล้ทะเลแผ่นไม้โดนขโมยหายไปเป็นแถบ เดินเข้าไปได้ไม่สุดทาง วันนี้ลองไปดูหน่อยซิว่าเป็นอย่างไร
   บรรยากาศเหมือนเดิมเป๊ะจริงๆ ตำแหน่งที่ไม้หายก็เหมือนเดิมอีกด้วย เผลอๆ โดนขโมยมากกว่าเก่าด้วยมั้ง โถ ไอ้คนเอาไปนี่ก็ช่างเห็นแก่ตัวจริงๆ เอาไม้ทางเดินของชาวบ้านไปใช้
   ในทางพุทธศาสนานี่บาปหนักนะ พวกขโมยของส่วนกลางเอาไปใช้ประโยชน์ส่วนตัว
   ดื่มด่ำบรรยากาศเล็กน้อย แดดเริ่มแรง ไม่มีร่มเงาให้หลบ เจอชาวบ้านแก๊งงมหอยมาคอยกันเพียบ คือตอนนี้น้ำกำลังขึ้นไง งมหอยต้องทำตอนน้ำลง คงต้องรอกันเป็นชัวโมงแน่ๆ
   กลับดีกว่า ยิ่งสาย ยิ่งแดดแรง ไอ้นี่ตัวบั่นทอนกำลังเลยนะ ขี่ปกติก็เหนื่อยแล้ว เจอกลางแดดจัดนี่ยิ่งหมดแรงเร็วขึ้นไปอีก เป้าหมายต่อไปคือกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำใกล้วัดหัวกระบือ ขี่ไปอีกสัก 10 กว่า กม
   กล้วยน้ำว้า 4 ผล เริ่มจะหมดแล้ว ดีนะนี่ที่เตรียมมา เพราะตอนขี่เหนื่อยๆ นี่ผมไม่ค่อยอยากจอดแวะกินอาหารที่ไม่ดีเลย อาหารที่เจอประจำก็ข้าวเหนียวหมูย่าง ไก่ย่าง แม่งไม่เห็นมีพวกผักเยอะๆ เลย ผมสิมองหาแต่ร้านก๋วยเตี๋ยวอย่างเดียวมาตลอด อย่างน้อยก็บอกแม่ค้าขอผักเยอะๆ
   แต่ก๋วยเตี๋ยวดีๆ ก็หายากครับ เจอหลายร้านก็จริง แต่ส่วนใหญ่โหวงเฮ้งไม่ค่อยดี บ้างก็ดูไม่น่ากิน ดูแบบเงียบเหงา ดูสกปรก ฯลฯ
   แล้วก็มาถึงจุดหมาย ฮ่าๆ แม่งปิด สัสสส
   หมดแรงเลย อุตส่าห์ขี่อ้อมออกนอกเส้นทางเพื่อมากิน มึงเสือกปิด !!!
   คอตก ขี่กลับออกมา ขอมอเตอร์ไซค์รับจ้างนั่งพักหลบแดด เหนื่อย หมดแรง หิว ก็ขอมันซื่อๆ นี่แหละครับ ใครหน้าไหนจะไม่ให้
   พอได้นั่งก็ค่อยยังชั่ว ได้พักขาหน่อยก็ยังดี อยู่แค่ 10 นาทีพอ ยิ่งนาน ยิ่งขี้เกียจขี่ต่อ จากจุดนี้กว่าจะถึงบ้านก็ต้องมีราว 15 กม ขี่แบบหิวๆ สายตาก็มองหาร้านอาหารระหว่างทางไป แต่พอถึงหน้าร้านกลับขี้เกียจแวะกินซะงั้น ทั้งๆ ที่หิวจะตาย
   ไปกินร้านก๋วยเตี๋ยวที่ตลาดเจ้าประจำละกันวะ อร่อยชัวร์ เจ้านี้ไม่เคยผิดหวัง รสชาติอร่อย พริก ถั่ว เขาคั่วเอง ปกติผมจะกินบะหมี่ แต่วันนี้เลือกวุ้นเส้น เพราะเป็นเส้นที่อ้วนน้อยสุด สั่งก๋วยเตี๋ยวต้มยำใส่มันทั้งผักบุ้ง ถั่วงอก เน้นผักครับ
   เข้าปากคำแรกนี่แทบน้ำตาไหล แม่งกูหิวมาตั้งแต่ 2 ชั่วโมงที่แล้ว ค่อยๆ เคี้ยวค่อยๆ กลืน ซึมซับรสชาติอันหอมละมุนไปเรื่อยๆ
   ขี่รถกลับบ้านอย่างอิ่มเอม ชั่งน้ำหนักแล้วเห็นตัวเลขหายไป 1 กก จากเมื่อเช้า โอ้ สุดยอด แต่อย่าเพิ่งดีใจ มันลดเพราะร่างกายเสียน้ำต่างหาก กลางคืนลองชั่งใหม่ อาจดีใจเก้อ
   อาบน้ำ สระผม ลงมานั่งในห้องแอร์ บ๊ะ แม่งสุขสุดๆ แต่ยังไม่พอ วันนี้ผมขี่แบบไม่ทาครีมกันแดด ไม่ได้ลืม แต่อยากลองว่าถ้าไม่ทาครีมจะดำขนาดไหน แต่ก็ใส่ผ้าคลุมหน้าแบบไอ้โม่งไปด้วยเหมือนเดิมแหละ คนที่รู้จักผมมาก่อนพอเห็นแค่ชุดก็จะรู้ได้ทันทีว่าเป็นนาย O’Pern คือผมไม่ชอบใส่ชุดขี่แบบ Cosplay ชุดจิ้งเหลน ฯลฯ หรืออะไรก็แล้วแต่จะเรียก วันนี้ผมใช่ชุดแบบ All Black ดำล้วนทุกชิ้นยกเว้นแว่นกันแดด อ้อ วันนี้พิเศษอีกนิด เพราะใส่กางเกงจักรยานไว้ข้างใน (ปกติไม่ใส่นะ อิอิ)
   ไอ้แว่นนี่ก็เก่าแก่มาก ซื้อพร้อมจักรยานครับ จึงมีอายุ 20 ปีเท่ากับจักรยาน เป็นของ Briko ใช้จนเลนส์เป็นรอยเพียบ และคงใช้งานต่อไปอีกนาน
   เปิดตู้เย็นหยิบเอาแผ่นมาสค์หน้าของ Itude มาใช้ ของภรรยาซื้อมาครับ ให้ผมช่วยใช้ เดี๋ยวมันจะเก่าเสียก่อน ลักษณะเป็นเหมือนหน้ากาก วางลงบนหน้าแล้วทิ้งไว้ 15 นาที จบ ง่ายมาก ระหว่างนั้นก็นอนยกขาสูงไปด้วย โหหห โคตรสบาย
   ครบ 15 นาทีก็ลอกออก พบว่าผิวนุ่มมากๆ แต่ออกเหนียวๆ หน่อย เออ .. มันต้องล้างออกหรือเปล่าวะ อ่านก็ไม่ออก ภาษาเกาหลีล้วนๆ
   เดาละกันวะ ผมว่าไม่น่าต้องล้างออกนะ ไม่งั้นตัวยามันก็โดนชะออกไปด้วยสิ
   หลังจากนี้ก็ว่างละ ต่อมอิ่มอักเสบทันที เปิดตู้เย็นเจอมะม่วงก็จัดไป ซัดถั่วที่กินเหลือจากวันก่อนอีก เจอส้มก็จัดไปอีก 5 ผล หึหึ ค่อยยังชั่ว แต่เว้นได้ไม่เกิน 30 นาทีก็หิวอีกแล้ว เหลือถั่วในบ้านอีกนิดหน่อย จัดไป จัดไป
   บ่ายแก่ๆ เริ่มง่วง แต่ไม่ได้หลับ ทำแค่เอนหลังพิง ยามว่างก็หยิบเอา Uke มาเล่น ซ้อมมือ
   สรยุทธแม่งเหี้ยจริง เอาภาพที่ยิงกันที่สะพานผ่านฟ้ามาออก มันเลือกแต่ภาพที่ตำรวจถือโล่และกระบองมาฉายให้ดู แล้วก็มีฉากที่มวลชนขว้างก้อนอิฐใส่กลุ่มตำรวจ แต่มันบอกว่าอาจเป็นวัตถุระเบิด
   เฮ้ยย นาฬิกาชีวิตของเริ่มมึงนับถอยหลังแล้วล่ะ

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 24, 2014, 04:41:02 pm

24 กพ 57
   วิ่งไป 45 นาที ทำไมนาฬิกาปลุกแล้วต้องตกใจตื่นแบบหัวใจเต้นแรงด้วยนะ ทั้ง ๆที่เสียงปลุกนี่กรุ๊งกริ๊งเบามากๆ เลย รู้สึกไม่ดีตอนหัวใจเต้นแรงกะทันหันนี่แหละครับ
   วันนี้ลองใส่เสื้อกล้ามวิ่งเป็นครั้งแรก รู้สึกไม่ค่อยสบายตัวตอนเหงื่อออกมากๆ ครับ มันเหนียวเหนอะไปหมด แถมยกแขนเสื้อมาเช็ดแก้มเช็ดหน้าก็ไม่ได้
   เช้านี้กินยำกุนเชียง ใส่มะเขือเทศ หอมใหญ่ หอมแดง กินกับไข่ต้ม ข้าวกล้อง และมีแครอทลวกอีกครึ่งหัว ก่อนออกจากบ้านมีมะม่วงเขียวเสวยกึ่งสุกติดมือไปอีกกล่อง เอาไว้กินตอนสาย
   ไปส่งมิวที่โรงเรียน เลยไปเสียภาษีโรงเรือน เข้าที่ทำงานช้าหน่อย วันจันทร์งานเยอะครับ โทรศัพท์เข้าตลอดเวลา วุ่นๆ ดีครับ บางคนพองานวุ่นนี่มีออกอารมณ์หงุดหงิดนะ แนวเดียวกับขับรถแล้วอารมณ์เสียมั้ง ถ้าต้องอยู่ร่วมกันก็ควรอดทนให้มากครับ
   ระยะหลังที่ผมออกกำลังกายมากๆ นี่มันพลอยทำให้ผมใจเย็นขี้นเยอะมากๆ รู้สึกดีครับ ดีต่อตัวเอง ดีต่อจิตใจ ส่งผลให้ดีต่อสุขภาพอีกด้วย
   เข้ามาบ้านเอาตอนบ่าย 3 หิวจัด กินแค่มะม่วงไปตอนสาย กลับมาบ้านไม่มีอะไรกิน หมดหนทาง เจอช็อคโกแลตในตู้เย็นเก็บไว้นานหลายเดือนแล้ว เป็นช็อคโกแลตเคลือบถั่วแมคคาเดเมีย ตัดสินใจกัดช็อคโกแลตทิ้ง คัดเอาแต่ถั่วด้านในเอามากิน หึหึ โหดไปไหมนี่ พอช็อคโกแลตเข้าปากมีการคายถุยๆ ทิ้งอีกด้วย
   เจอมันเทศนึ่งที่ซื้อมาหลายวันแล้วเก็บซุกเอาไว้ มีอยู่ 4 ชิ้น ชิ้นเท่านิ้วโป้ง อืมม พอหายหิวกำลังดี
   เย็นไปรับมิว นั่งดูเด็กๆ เล่นบาสหลังเลิกเรียน นี่ใกล้จะหมดเทอม 3 แล้ว อีกแค่ไม่ถึง 2 สัปดาห์ก็เรียนจบแล้ว แปลว่าผมจะไม่ได้มาที่นี่อีกแล้วตลอดไปหรือนี่ นึกแล้วใจหายเหมือนกัน ผูกพันกันมานานถึง 9 ปี

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 25, 2014, 05:31:20 pm

25 กพ 57
   วิ่งเพื่อชีวิต ตอนวิ่งเหนื่อยๆ นี่ชักสนุกแล้วนะ พอเหนื่อยๆ มากๆ ก็คิดไปต่างๆ นานา คิดว่าท้าทายตัวเอง คิดว่าเพื่อสุขภาพ นึกภาพตัวเองผอมๆ มีกล้ามท้องแบบนักมวย โหห เท่โคตร
   วันนี้วิ่งไปอีก 1 ชม รู้สึกแปลกๆ หน่อยเพราะเป็นวันแรกที่วิ่งแล้วรู้สึกง่วงนอน เออ แปลกดีว่ะ ก็ทนๆ วิ่งไปเรื่อยๆ ครับ ผ่านไป 30 นาทีแล้ว ยังรู้สึกไม่สดชื่นเหมือนวันอื่นๆ วิ่งไปก็คิดไปว่ามันเกิดจากอะไร เพราะเมื่อคืนก็นอนตั้งแต่สามทุ่ม ตื่นตีห้า นอนตั้ง 8 ชั่วโมงแน่ะ น่าจะเพียงพอแล้วนะ
   น้ำหนักลดลงมาทีละน้อยๆ เลยหยิบเสื้อเก่าๆ มาใส่ได้ วันนีใส่เสื้อยืดสีดำ ไว้ทุกข์ให้แก่เด็กสองคนที่โดนระเบิดเสียชีวิตที่ราชดำริ คิดแล้วเศร้าว่ะ พ่อแม่มีลูกสองคน ดันมาเสียชีวิตพร้อมกัน สุดๆ เลย
   เช้านี้กินแกงจืดเต้าหู้หมูสับ ใส่แครอท ไข่เจียวมะเขือเทศ และข้าวกล้อง กินไข่เจียวไม่หมดหรอก แค่คัดกินแต่เนื้อมะเขือเทศเยอะๆ หน่อย เสร็จแล้วไปส่งมิว เลยไปทำงานต่อ
   เออ ถนนเริ่มจะโล่งผิดปกติ หรือว่าเขาปิดเทอมกันแล้วก็ไม่รู้สินะ ตอนสายกินถั่วต้มไป 20 บาท ใกล้เที่ยงหิวอีกแล้ว ทนๆ ไป ไม่มีอะไรกิน
   กลับมาบ้านตอนบ่ายกินแกงจืดเต้าหู้ที่เหลือ เพิ่มไข่เจียวหอมใหญ่ กระเทียมสด คราวนี้ซัดเกลี้ยงเลย หิวโซ
   พอหนังท้องตึง หนังตาเริ่มหย่อน หึหึ หยิบเอา Uke มาเล่นซ้อมมือ ฝีมือยังไม่ค่อยพลิ้วเหมือนพวกที่เขาโชว์ในเวปเลย
   ปีหน้ามิวเข้า ม1 แล้ว จะได้เรียนที่ไหนยังไม่รู้เลย ถ้าได้ตามฝันคือโรงเรียนสวนกุหลาบก็ดีไป ใกล้บ้าน เดินทางสะดวก แต่ถ้าไม่ได้ ก็ต้องยอมรับในสิ่งที่จะต้องเกิด
   ถึงตอนนั้นผมก็จะมีเวลาว่างขึ้นมาอีกหน่อย แล้วความคิดชั่วร้ายก็เกิดขึ้นเพราะผมไปหยิบเอาสมุดจดบันทึกมานั่งอ่านเล่นแล้วเจอทริปที่เคยฝันเอาไว้ แน่ล่ะ มันเป็นการเดินทางไกลด้วยจักรยาน ไม่ใช่ขี่ไกล ไม่ใช่ขึ้นเขา แต่ผมกลับสร้างเงื่อนไขให้มันไปยากมากขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 26, 2014, 04:31:29 pm

26 กพ 57
   เห็นตัวเลขบนตาช่างค่อยๆ ลดลงทีละนิดค่อยมีกำลังใจหน่อย วิ่งไปอีก 1 ชม วันนี้ทำสถิติใหม่ วิ่งด้วยความเร็ว 7 กม/ชม เหงื่อเพียบครับ ต้องวิ่งแบบก้าวยาวกว่าเดิม เสื้อเปียกชุ่ม เหงื่อออกแล้วรู้สึกสบายตัวดีจริงๆ และจะมาสบายมากสุดตอนอาบน้ำสระผม    หยิบเสื้อยืดที่ซื้อมาจากจตุจักเมื่อปีก่อนมาใส่ไปทำงาน เสือถูกๆ ไม่แพงอะไรหรอก ตัวละ 80 บาท แต่ผ้านุ่มดี ผมชอบ ซื้อมาแล้วก็เก็บไว้ตลอด วันนี้ใส่เป็นครั้งแรก รื้อตู้เสื้อผ้าหยิบเอาเสื้อตัวโตๆ ไปเก็บในกล่อง ตอนนี้ในตู้เหลือแต่เสื้อแบบ Size M
   อาหารเช้าวันนี้สุดมาก เป็นผัดผักรวม บร็อคโคลี่ แครอท ถั่วแขก ผักแขนง ผัดใส่พริกเหลืองด้วย รสชาติดีมากๆ กินกับไข่ดาว ข้าวกล้อง กระเทียมสดเหมือนเดิม
   เช้านี้มีสตอเบอรี่ติดไปที่ทำงานหนึ่งกล่อง เอาไว้กินตอนสายๆ แก้หิว ที่ทำงานงานเยอะครับ ยกแบกของสารพัด ขี่จักรยานไปเปิดโกดังเอาสินค้าไปเก็บ ไม่เป็นไร เราเกิดมาเพื่อสิ่งนี้เสียแล้วมั้ง
   ตอนสายกินชาเขียวแบบชงเอง ไม่ใส่น้ำตาลไปครึ่งลิตร (จิบๆ ทีละนิด) ตามด้วยสตอเบอรี่ โห นี่ผมบำรุงสุขภาพสุดๆ ว่ะ ก็อยากผอมนี่นา ไหนๆ ก็วิ่งมาเดือนกว่าแล้ว เอาแค่น้ำหนักลงมันไม่พอเสียแล้วล่ะ อยากได้กล้ามท้องด้วย ถ้าไม่กลัวเว่อร์ อยากได้หุ่นแบบบัวขาว บัญชาเมฆ
   ผมว่านักมวยนี่แหละคือนักกีฬาที่หุ่นดีสุดแล้ว ผมไม่ชอบพวกกล้ามใหญ่ แขนโตๆ ชอบแบบสมส่วน เห็นลายกล้ามเนื้อชัดๆ และถ้าต้องการหุ่นแบบนั้น ผมคงต้องลดพุงอีกพักใหญ่
   กลางวันภรรยาฝากซื้อกาแฟเย็นจากร้านค้าแถวธนาคาร ไอ้ร้านนี้ผมไม่เคยกินเลย ไม่ชอบเครื่องดื่มใส่น้ำตาลอยู่แล้วไง แต่ภรรยาฝากซื้อก็เลยได้เห็นวิธีการชงของเขา
   เฮ้ย แม่งเจ๋งว่ะ เริ่มจากเอาเมล็ดกาแฟมาบด แล้วก็อัดเข้าไปในเครื่อง ออกมาเป็นกาแฟ หอมมากๆ รสชาติดี ไม่หวานเว่อร์ แก้วละ 45 บาทแน่ะ จะกินต้องคิดหนักหน่อย ราคาแม่งเท่าอาหาร 1 มื้อเลย แลกกับข้าวหมูแดงอร่อยๆ แถวนั้นได้ 1 จานก็แล้วกัน
   เดินจากร้านกาแฟกลับร้านขายของก็แอบดูดไปทีละนิดๆ กินเพลินๆ นี่มีหมดแก้วได้ง่ายๆ แต่ถ้าให้ผมกินก็จะเลือกโกโก้นะ ชอบแบบออกขมๆ นิดๆ วัยรุ่นเรียกกินแล้ว “ฟิน”
   ฟินอะไรของมันก็ไม่รู้ แต่แปลแล้วทำนองเจ๋ง สุดยอด ฯลฯ
   เข้าบ้านตอนบ่าย แวะซื้อส้มตำ ไก่ทอด แต่ลอกหนังออกนะ มีผักแกล้มมาเพียบ กินจนหมด ได้กินผักเยอะๆ มีเนื่อไก่ แย่ตรงไก่ทอด แต่ดีตรงไม่กินข้าวเหนียว พออิ่มก็แน่นท้อง และเริ่มง่วง ฮ่าๆ ไหนๆ ใครบอกกินข้าวเหนียวแล้วง่วง นี่มื้อนี้ไม่มีข้าวเหนียวสักเมล็ด
   ภรรยาให้มิวยื่นใบลากิจสัปดาห์หน้าตลอด 5 วัน เพราะจะไปเรียนพิเศษที่สยาม ผมไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องเรียนอะไรกันเว่อร์ขนาดนั้น ถึงขนาดหยุดเรียนปกติเพื่อไปเรียนพิเศษ หน้ำซ้ำยังเป็นสัปดาห์สุดท้ายของมิวในการปิดภาค เขามีการแสดงละครบนเวที มีแสดงดนตรี และจัดนิทรรศการ รวมถึงมีงานเลี้ยงอำลา
   ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆ

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 28, 2014, 03:54:22 pm

27 กพ 57
   เมื่อคืนพ่อชวนไปกินอาหารทะเลกันทั้งบ้าน ปกติผมไม่กินมื้อเย็นมานานแล้ว แต่เห็นว่ามันเป็นเวลาของครอบครัว ก็เลยไปกินด้วยกันสักหน่อย ชื่อร้าน “เก๋าใหญ่” อยู่ถนนพุทธบูชา เยื้องๆ กับคอนโดบ้านสวนธนฯ ย่านนั้นทุกวันนี้คนหนาแน่นมาก สองข้างถนนเต็มไปด้วยร้านอาหาร
   รสชาติดีครับ กินปู กินกุ้ง ไปนิดหน่อย ไม่กินข้าว แต่มีสุกี้แห้ง 1 ชาม ไม่น่าเชื่อว่ากลับถึงบ้านน้ำหนักขึ้นมา 1 กก หึหึ
   ไอ้ 1 กก นี่ผมต้องใช้เวลาวิ่งถึง 10 วันเชียวนะ (น้ำหนักลดได้แค่วันละ 100 กรัม) กินแค่หน่อยเดียวเอง เนื้อกุ้งแค่ 1 ตัว กินคำเดียวหมด ไม่กินมันกุ้งนะ เนื้อปูก็กินแค่ตรงกรรเชียงชิ้นเดียว หรือจะอ้วนเพราะสุกี้แห้งหรอ โหห ไม่น่าเลยว่ะ
   เช้านี้วิ่งไถ่บาป โมโหที่น้ำหนักขึ้น เลยวิ่งแบบเร็วกว่าเมื่อวานเสียอีก จัดไปที่ความเร็ว 8 กม/ชม เหนื่อยโคตรๆ เลย แต่ก็ยังพอไหว ไม่ได้สนใจเรื่องแอโรบิค หรืออะแนโรบิคอีกต่อไปแล้ว รู้แต่ว่าจะต้องวิ่งเร็วๆ วิ่งนานๆ เพื่อให้ใช้พลังงานไปเยอะๆ เผาผลาญของเมื่อวานที่กินเข้าไป
   ครบ 1 ชม ได้ระยะ 8 กม พอดี เหนื่อยมาก เสื้อเปียกชุ่ม เดินแล้วน้ำหยดเป็นทาง ตัวเหนียวเหนอะหนะจนต้องไปอาบน้ำรอบหนึ่งก่อนแล้วถึงลงมากินข้าว
   เช้านี้กินเนื้อปลาเก๋าผัดกระเพรา มีแครอทสดลวก ไข่ต้ม กระเทียมสดเป็นเครื่องเคียง กินกับข้าวกล้องเหมือนเดิม
   ใช้ชีวิตแบบเดิมๆ ทุกวันนี่มันแสนจะน่าเบือนะ หน้ำซ้ำยังดำรงชีวิตโดยไม่ได้เอาเงินเป็นที่ตั้งอีกด้วย กลายเป็นทำเพื่อลูก ทำเพื่อครอบครัว ช่วยพ่อ ช่วยแม่ ฯลฯ
   หันมามองชีวิตตัวเองดูบ้างแม่งช่างไม่เอาไหนเลย ล่าสุดคุณทรงกลด บางยี่ขัน เมลล์มาบอกว่าโอกาสหน้าคงได้ร่วมงานกัน ตอนนี้เขามีทีมงานครบแล้ว อันนี้ไม่ได้ตั้งเป้าว่าอยากจะเป็นหนึ่งในทีมงานเขาให้ได้หรอกนะ แต่มันเหมือนภาพมาคอยย้ำเตือนว่า เอ็งเป็นคนที่ทำอะไรก็ล้มเหลวทุกอย่าง
   ทำหนังสือรถก็เจ๊ง ขับรถดริฟท์ก็ไปได้ไม่ถึงไหน ฝีมือสู้ใครเขาก็ไม่ได้
   เย็นไปรับมิว ไปพบครูเพื่อขอลากิจไปเรียนพิเศษอาทิตย์หน้า ครูบอกว่าลาไม่ได้เพราะมีงานแสดงสำคัญในวันปิดภาค ภรรยาก็พยายามจะบอกว่า ขอไปเรียน เดี๋ยวจะกลับมาให้ทันเวลาแสดง
   โหห สุดยอดจริงๆ เลย แล้วถ้ามิวมาไม่ทัน ความผิดแม่งก็ต้องตกอยู่ที่ผมอีก มิวเลิกเรียนที่สยาม 0300 โรงเรียนแสดงตอน 0400 ให้เวลาผมขับรถจากสยามไปถึงพระราม 2 แค่นี้เองหรือ แล้วมิวเขาต้องแต่งตัว ต้องซ้อม เตรียมอุปกรณ์ ฯลฯ เผื่อเวลาตรงนี้หรือยัง ไปไม่ทัน งานเขาเจ๊ง จะทำไง

Title: Re: กพ 57
Post by: O'Pern on February 28, 2014, 04:00:53 pm

28 กพ 57
   วิ่งไปอีก  1 ชม จับจังหวะหายใจตามเท้าที่ก้าว ตอนวิ่งนี่หายใจเข้าทางจมูก ออกทางปาก แต่ตอนว่ายน้ำหายใจเข้าทางปาก ออกทางจมูก ผมชอบวิ่งมากกว่าว่ายน้ำนะ ยังวิ่งต่อเนื่องได้นานๆ แต่ว่ายน้ำนี่สิ เอาแค่ 400 เมตร ว่ายติดต่อกันแค่นี้ก็จะตายแล้ว
   อีกสักพักว่างๆ คงต้องไปว่ายน้ำบ้างแหละครับ จะได้ครบ Triathlon กีฬาทีเคยได้แต่ฝันว่าอยากเล่นอาจเป็นจริง
   วิ่งไปเรื่อยๆ นี่ก็ได้สมาธิดีนะ ชอบความรู้สึกแบบนี้มาก จิตมันนิ่งดี วิ่งตอนเช้ามืดด้วงไง ไม่มีอะไรมารบกวน เงียบมากๆ ถ้าเป็นจักรยานจะไม่ได้อารมณ์แบบนี้ เพราะต้องคอยพะวงสิ่งรอบตัวตลอดเวลา ยิ่งมืดๆ นี่ไม่ต้องคุยเลย กลัวหลุม กลัวอุปสรรคบนท้องถนน เคยเจอหมานอนริมถนนแล้วมันสะดุ้งตอนเขาขี่ผ่าน ผมนี่ตกใจแบบรถแทบล้ม คือเราก็มองไม่เห็นมันเหมือนกันไง เห็นเงาดำๆ นึกว่าพวกถุงขยะ
   น้ำหนักลงวันละ 1 ขีดมั้ง (100 กรัม) บางวันลงเยอะให้เราดีใจ แต่พอตกเย็นก็ตีกลับมาเท่าเดิม นั่นแปลว่าผมควรต้องปรับวิธีออกกำลังกายใหม่ ผมไม่มีสูตร ไม่มีวิธีอะไรพิเศษนะ คิดง่ายๆ ก็คือ กินให้น้อยกว่าที่เราใช้พลังงาน คิดแค่นี้แหละครับ
   แต่ก็ใช้พื้นฐานพวกแอโรบิคบ้างนะ แต่ที่ต้องเคร่งครัดสุดๆ คือการคุมอาหารครับ เช้านี้ลดความเร็วลงหน่อย เมื่อวานอัดเต็มแรง เหนื่อยมาก และมีอาการตึงๆ ที่น่อง เช้านี้วิ่งที่ความเร็ว 6.7 กม/ชม
   มื้อเช้าวันนี้กินไก่ผัดขิงใส่เห็ดหูหนู ไข่ต้ม แครอทลวก กระเทียมสด ข้าวกล้องเหมือนเดิม วันนี้กินได้เยอะกว่าเมื่อวานนิดหน่อย ติดเอาน้ำเต้าหู้ไปกินที่ทำงาน แถมด้วยกล้วยน้ำว้า 1 ผล
   ที่ทำงานงานเยอะครับ ยกแบกของ เปิดโกดังให้รถใหญ่ลงสินค้า ขี่จักรยานไปโน่นนี่ ฯลฯ พอใกล้เที่ยงหิวจัดแต่ไม่มี่อะไรกิน เลยซัดน้ำเปล่าอย่างเดียวเลย น้ำเต้าหู้ กล้วย หมดไปตั้งแต่ยังไม่ถึง 1100
   กลับบ้านตอนบ่ายก็ขี้เกียจจอดแวะซื้อ โชคดีมีมะม่วงเขียวเสวยสุก กินไปนิดหน่อย ตามด้วยถั่วคัวเอง พอได้ แก้หิวได้
   ไป Home Pro เพื่อรับกระทะของแถมตามที่แม่สั่ง เลยไปห้างเซ็นทรัล วันนี้มิวนัดเจอในร้าน B2S เขาบอกอยากซื้อสมุดเซ็นเฟรนด์ชิพ ให้เพื่อนเซ็นยังไม่พอ บอกจะให้ครูเซ็นอีกด้วย
   Alice ส่งเมล์ตอบกลับมาว่าให้ส่ง SBK กลับไปที่อิตาลี เขาจะรีบจัดการให้ทันที บ๊ะ เจอตอบกลับมาแบบรวดเร็วทันใจ สินค้าก็หมดประกันไปเป็นปีแล้วด้วย ยังบริการดีขนาดนี้
   ปัญหาก็เลยตกมาอยู่กับผมว่าจะส่งวิธีใดดี เอาค่ายอินเตอร์อย่าง UPS / DHL ดีไหม แล้วพอสินค้ากลับมาไทยมันจะโดนภาษีไหม มันจะคุ้มไหม ฯลฯ